de taal waar god door spreekt nood onder migranten steeds hoger doctors on mission in nepal enthousiaste leerkracht helpt in suriname

stichting zending + gemeente zet zich in voor zendingswerk in Midden- en Zuid Amerika, uitgevoerd door Nederlandse zendelingen

uitgave 3 e kwartaal 2015

IN DEZE UITGAVE: el refugio: schuilplaats voor voorgangers | muziek: de taal waar god door spreekt | nood onder migranten steeds hoger | doctors on mission in nepal | enthousiaste leerkracht helpt in suriname

woord vooraf door Durk de Jong



IN DEZE UITGAVE

04

El Refugio: schuilplaats voor voorgangers

Zending + Gemeente - 3e kwartaal 2015

stichting zending + gemeente zet zich in voor zendingswerk in Midden- en Zuid Amerika, uitgevoerd door Nederlandse zendelingen

waldo & annemiek yanez-punt

Zending + gemeente MAgazine 46e jaargang, uitgave nr. 3 - september ‘15

contactgegevens Administratie Zending + Gemeente p/a Jan & Karin van Dijk, Sassingastins 19 8925 JJ Leeuwarden - Nederland 058 - 266 71 07 [email protected] www.zendingengemeente.nl

bank ING: NL33 INGB 0002 0476 78 [BIC:INGBNL2A] ABN AMRO: NL20 ABNA 0607 7824 12 [BIC:ABNANL2A] KvK: Zwolle nr. 41022733

Oprichters Kees & Fieke Goedhart

04

Geven uit passie

06

Fineke Janssen

08 Rond Pinksteren hebben we groot uit­gepakt met het Zending en Gemeente magazine. Echt groot, want het formaat was maar liefst dubbel zo groot als het oude formaat. Dat was eenmalig, vanaf nu is ons magazine op A4-formaat.

Stapje voor stapje Een handje helpen is geen overbodige luxe Ger & Froukje Prakken

10

08

Muziek: de taal waar God door spreekt gerard & rebeca Adriaanse

Wij zijn flink bezig met onze ANBI-status. (Algemeen Nut Beogende Instelling). Zending en Gemeente is een ANBI en daarmee zijn uw giften belasting­ aftrekbaar. Maar die regeling wordt door de overheid verscherpt en getoetst. Ik moest denken aan de confrontatie tussen Jezus en de farizeeën op het tempelplein. De farizeeën kwamen naar Jezus en vroegen:„Moeten wij belasting betalen of niet?” Jezus zei:„Wat zijn jullie schijnheilig! Jullie willen mij in de val laten lopen. Laat mij eens een munt zien waarmee je belasting kunt betalen.” De man tastte in zijn buidel en wat bleek: hij had heidens geld bij zich in de heilige tempel! Toen zei Jezus:„Wie staat er op deze munt?” Zij antwoordden:„De keizer.”

12

Gebed verandert mensen en omstandigheden Hanspeter bolli

14

14

20

Nood onder migranten steeds hoger Jaco & Maribel van der schaaf

16

Nadenken over opvolging bij Hart voor Haïti johan & wilcie smoorenburg

18

Kinderen Guatemala lijden onder eetprobleem jorge & Mariëtte rojas-koorevaar

Bestuur Durk de Jong, voorzitter Bert van der Stouwe, secretaris Jan van Dijk, penningmeester Henk Bosman, algemeen bestuurslid Lenie Bout, algemeen bestuurslid Irene van Maastricht, algemeen bestuurslid

magazine Eindredactie Nico de Bruijne Lay-out Joëlle Zeggelaar - Goboef.nl Druk Koninklijke BDU, Barneveld Verzending Bureau voor Gerichte Reklame, Maarssen Fotografie eigen foto’s zendelingen, Wikipedia (p14), Desmond Brown/IPS (p 34)

Toen ik nog jong was, gaf ik een deel van mijn zakgeld voor de zending. Ik wist nog niets van belastingaftrek, ik deed dit voor de Heer. Kort geleden werd ik me er van bewust dat ik bij het geven van giften ook altijd bezig was met de vraag of het van de belasting aftrekbaar is. De fiscus was altijd in mijn achterhoofd. Nu heb ik besloten om alleen te geven uit passie voor God en Zijn werkers in de zending, zelfs wanneer het niet belastingaftrekbaar is. Na deze persoonlijke overweging nog even terug naar de ANBI. In de Nederlandse wetgeving wordt zendingswerk erkend als Algemeen Belang. Bestuur en zendelingen werken voortdurend aan een goede financiële structuur die voldoet aan de wettelijke regels: transparant en integer.

20

nel blanken

22

Elke student heeft zijn persoonlijk verhaal nestor & donata duque-voerman

24

Doctors on Mission in Nepal rik Celie

26

Enthousiaste leerkracht helpt in Suriname winston & gloria Lie Kwie Sjoe

Toen zei Jezus: ”Geef aan de keizer wat voor de keizer is en geef aan God wat voor God is.”

24

‘Wijze’ zomerkampen met Next Generation

28

26

Groep Hollanders klust in Peru wilfredo & judith chuquiruna-prakken

30

Adreswijzigingen en aanvragen voor gratis toezending: Administratie Z+G, zie contactgegevens

Centrum voor Verslavingszorg viert eerste jubileum wim & Daniëlle de Keijzer

32

Z+G is lid van MissieNederland (voorheen EZA)

Echte bekering betekent een verandering van denken sila wong swie san

website: zendingengemeente.nl

cover - In Saramacca waren er meer

Kijk ook op de site voor meer informatie. Hier vindt u het laatste nieuws van de zendingswerkers en kunt u eerdere uitgaven van het blad digitaal terugzien.

dan 150 kinderen die hebben geluisterd naar de boodschap en samen in gebed Jezus hebben uitgenodigd in hun hart. - Winston & Gloria Lie Kwie Sjoe

34

Religie als verkiezingsitem eddy & jennifer van braam

28

30

waldo & annemiek yanez-punt Waldo en Annemiek Yanez-Punt werken sinds 2005 in Chili. Waldo is Chileen, Annemiek komt uit Nederland. Samen hebben ze vier jongens: Daniel (16), Benjamin (14), David (9) en Matias (7). Na 8 jaar lang in het Boliviaanse binnenland als jeugd­ werkers op een trainingsschool gewerkt te hebben, woont het gezin nu al sinds 2005 in Chili. De eerste negen jaar waren Waldo en Annemiek voorgangers in een lokale gemeente in Viña del Mar. In 2014 riep God het echtpaar om via El Refugio andere voorgangers en hun gezinnen te ondersteunen.

El Refugio: schuilplaats voor voorgangers Opgebouwd en vol energie, vernieuwd door de Heer, elke maand zijn Chileense voorgangers weer dankbaar voor wat ze ontvangen bij El Refugio. Het is het speerpunt van onze bediening: het ondersteunen van voorgangers en hun gezinnen. Elke maand hebben we naast al onze andere activiteiten een weekend waarin we kleine groepjes voorgangers bemoedigen. In Chili zijn er geen andere plekken waar voorgangers heen kunnen om zelf opgebouwd te worden. Ongeveer vijf echtparen per keer komen naar El Refugio. Hier volgen een paar getuigenissen van de deelnemers van onze laatste weekend.

„We zijn de Heer heel dankbaar voor de broeders en zusters van El Refugio, voor de liefde die ze ons afgelopen weekend hebben gegeven. We zijn heel erg gezegend door de warmte van hun harten en de eenheid in Christus. We hadden deze tijd van vernieuwing heel hard nodig.” Oscar en Ivette, Iglesia Bautista

„Het voorgangerschap is een lange marathon. Of we nu een goed ritme hebben gevonden of onderweg zijn gestruikeld over een of ander obstakel, alle voorgangers hebben bemoediging nodig en een luisterend oor. Soms zelfs een schouder om uit te huilen. El Refugio is een waardevolle plaats waar je vriendschap en aanmoediging kan vinden. Dat kom je normaal gesproken niet tegen. Ik dank God voor deze schuilplaats, refugio, waar we God opnieuw konden ontmoeten.” Cesar en Any, Iglesia Presbiteriana Vaak kunnen de voorgangers haast niet geloven dat de weekenden gratis zijn voor de deelnemers. Op deze manier proberen we iets te laten zien van de onvoorwaardelijke liefde van God. Voor voorgangers die altijd klaar moeten staan om te geven, is dat heel bijzonder. Om de kosten voor de weekenden te dekken zijn we nog op zoek naar mensen die eenmalig of regelmatig een beurs willen geven voor een echtpaar. 

stakingen op scholen

17,4 miljoen inwoners (2011)

HOOFDSTAD Santiago

Chili grenst aan Peru, Bolivia en Argentinië. De hoofdstad is Santiago, het parlement zetelt in Valparaíso. Chili bestaat uit vijftien regio’s. Deze regio’s bestaan elk uit verschillende provincies, 54 in totaal. De provincies zijn op hun beurt ingedeeld in gemeenten, 346 voor heel Chili.

spaans De officiële taal in Chili is Spaans. Andere talen zijn Duits, Kroatisch, Engels, Mapudungun en Rapa Nui.

De afgelopen maanden hebben in het teken gestaan van stakingen van school­ leraren. Op alle staatsscholen is twee maanden lang geen les gegeven omdat de leraren pleiten voor betere salarissen en arbeidsvoorwaarden. Onderwijshervormingen zijn hard nodig in Chili. Er zijn grote verschillen tussen arm en rijk en dat leidt tot veel sociale onrust. Eind juli is iedereen weer gaan werken en nu wordt het keihard werken om het schooljaar op tijd af te krijgen.

franse cultuurdip „Het is voor ons een grote zegen geweest om met het weekend voor voorgangers mee te doen. Het geestelijk herstel, nieuwe oriëntatie voor de bediening en de vriendschap waren geweldig voor mijn vrouw en mij.” Nibaldo en Jessica, Iglesia Cuadrangular

chili

Als gezin hebben we de afgelopen tijd veel geleerd over de Franse cultuur. Een Franse vriendin van de Bijbelschool maakte een reis naar Chili en logeerde bij ons. Een leuk weerzien na twintig jaar. We weten nu wat quiche lorraine is en de kinderen spreken een paar woordjes Frans. De kinderen hebben twee weken wintervakantie achter de rug. Het is hier best koud, vooral binnenshuis, omdat de verwarmingssystemen niet zo goed zijn als in Nederland.

GEBEDSPUNTEN • Voor een eigen terrein voor onze bediening.

• Voor de ontwikkeling van nieuwe cursussen.

• Voor het welzijn van de voorgangers waar we contact mee hebben.

06 - fineke janssen - bolivia

Stapje voor stapje Fineke Janssen Fineke Janssen is geboren en getogen in Randwijk, de Betuwe. Na de opleiding SPH werkte ze met jongeren in Nederland. In 1989 vertrok Fineke naar La Paz, Bolivia. Daar werkte ze op straat met volwassen verslaafden. In 1992 richtte ze Mision Adulam op en werd het rehabilitatiecentra geopend voor verslaafde tieners en jongeren. Dat werk doet Fineke nu met een team van 21 Boliviaanse medewerkers die in dienst zijn bij Mision Adulam.

David (13) staat alleen op de wereld. Geen ouders of familie kijkt naar hem om. Maar de Boliviaanse knul van 13 jaar oud is gedoopt en is een kind van de hemelse Vader. In Mision Adulam begeleiden we hem stap voor stap. Vandaag vierden we dat David overging naar de volgende fase van rehabilitatie. De 13-jarige jongen is zonder enige familie bij ons. Er gaan geruchten dat er misschien ergens nog een oma is en hij heeft het er wel eens over gehad, dat er een tante was waar hij heeft gewoond. Vader was een crimineel die plotseling verdween toen hij van roof werd beschuldigd. Na een tijdje op straat te hebben geleefd, kwam David ruim een jaar geleden via een ander project bij ons terecht. Hij heeft naast ons verder helemaal niemand die naar hem omkijkt. Het is niet voor te stellen om op die leeftijd al alleen op de wereld te staan. Hoewel, helemaal alleen is hij niet. Want op 18 april is hij gedoopt, hij is een kind van de hemelse Vader! In de gemeente heeft hij de lessen voor nieuwe gelovigen gevolgd, als enige van de jongens van Adulam. Daar moet je moed voor hebben! De andere jongens en het team, zijn ‘familie’, waren vandaag bij het feest. Het was ook een bijzondere dag omdat hij naar de kappersschool gaat. Zijn mentor ging met hem mee. Natuurlijk zit hij ook nog gewoon op de middelbare school, maar omdat hij over een poosje toch zelfstandig moet kunnen zijn, heeft hij een beroep nodig om in zijn onderhoud te kunnen voorzien. We blijven naast hem staan en begeleiden elke nieuwe fase, dank voor uw/jullie hulp die dat mogelijk maakt.

victoria, gabriëlla & jefferson Vorige week kwam Victoria bij ons. Ze wil van haar alcoholverslaving afkomen. Daarnaast is haar partner erg agressief. Ze kwam met haar twee kleintjes. Het jongetje van drie jaar oud, Jefferson, is een klein onopgevoed ventje met een vocabulaire waar de meesten van jullie van kleur van zouden schrikken. Het meisje, Gabriëlla, van vijf is vaak heel serieus. Ze is ook heel zielig, want ze heeft een rotte kies. Van haar moeder had ze nogal volwassen paardenmiddelen tegen de pijn gehad. Naar de tandarts durft ze nog niet. Ze liep de eerste dagen verloren in huis rond om te begrijpen waar ze terecht gekomen was. Maar ze wil heel lang bij ons blijven, want hier wordt ze niet geslagen. Zowel Jefferson en Gabriëlla als de meisjes in Talita Cumi genoten toen er sneeuw viel deze winter. Koud weer is niet leuk, maar als er sneeuw valt, dan is er altijd wel iets van te maken.

conferentie Zondag werd mij gevraagd om nog een ander kind te gaan helpen. Bernardo is geadopteerd door vrienden en heeft zelf geen ouders meer. Hij heeft ook niemand als opa en oma. Een opa hadden ze gevonden, of ik zijn oma wilde zijn. Natuurlijk wil ik dat!

GEBEDSPUNTEN • Graag gebed voor Maria Eugenia, haar dochter Paola van 34 jaar is heel ernstig ziek. • Ook in de afgelopen periode lieten twee van onze jongens zich dopen. • Bid voor Kevin en Richard, dat ze zich aan de Heer vast zullen houden.

• Zowel in Adulam, ons jongenshuis, als in Talita Cumi, ons huis voor verslaafde meisjes, hebben we gasten die HIV positief zijn. Bid dat ze zich aan hun behandeling zullen houden en visie houden voor de toekomst. • Als team zitten we op een kruispunt, bid dat de Heer ons op de juiste weg zal leiden.

Over een paar uur vertrek ik voor twee weken naar Engeland. Heerlijk naar een conferentie om geestelijk gevoed te worden. Ook mag ik tijdens een paar seminars spreken. Het is wel moeilijk om nu weg te gaan. De dochter van een staflid is heel ernstig ziek. Voor Mari ben ik een brede schouder, en ze ziet er heel erg tegenop dat ik weg zal zijn. De telefoon is er altijd, maar persoonlijk contact zullen we missen.

de paus in bolivia De media stonden afgelopen tijd vol met het nieuws dat de Paus naar Bolivia kwam. Zelfs de meest fanatieke agnosten maakten zich op om hem te ontvangen. Wat een aardige man, hoorde je overal. Twee dagen later was hij weer weg, maar de posters zijn er nog. Een prachtige gelegenheid om met mensen over het geloof te praten, over Jezus die kwam om bij ons te blijven. Twee keer kon ik met een taxichauffeur doorpraten en beide keren werd een nieuw testament in dank aan­genomen.

ger & froukje prakken - peru - 09

FOTO: José Felix en zijn vrouw tijdens een retraite voor echtparen in Oxamarca.

>> Bij begrafenissen van niet gelovigen wordt er coca gekauwd en sterke drank

Ger & Froukje Prakken Ger en Froukje Prakken woonden van 1983-1992 met hun gezin van vijf kinderen in Huancayo, Peru. Daar waren zij voorgangers van een kerk. Vanwege de gevaarlijke politieke situatie (Het Lichtend Pad, een terroristische beweging) moesten ze eind 1991 hals over kop het land uit. Bijna tien jaar later zijn ze opnieuw naar Peru vertrokken. Deze keer naar Cajamarca in het noorden van de Peruaanse Andes. Daar helpen ze met het trainen van de leiders van de kleine kerkjes in het binnenland, maar een groot deel van het onderwijs aan lokale voorgangers hebben ze over­ gedragen. , gerenfroukje.blogspot.nl

Een handje helpen is geen overbodige luxe Ons werk is de afgelopen jaren overgenomen door anderen, maar ondersteuning bieden is vaak geen overbodige luxe. Als ondersteuning ging ik, Froukje, mee met onze dochter Judith en haar man Wilfredo naar het jeugdweekend in het Peruaanse Sucre. Ger bleef in Cajamarca om onze andere dochter Sanne en haar man Marco met hun dochters te verwelkomen. De hulp werd tijdens het jeugdweekend zeker gewaardeerd. Er waren zeventig jonge mensen van wie er maar tien uit christelijke gezinnen kwamen. De jeugdweekenden beginnen vrijdagmiddag en duren tot zondag na de middagmaaltijd.

• Het feest dat we mochten vieren vanwege ons 50-jarig huwelijk en het bezoek van onze kinderen uit Bolivia. • Voor Gods leiding in Oxamarca. • Voor de mogelijkheid om gastvrij te zijn als het nodig is.

PERU Toen ik aankwam heeft Gilmers vrouw een hele poos naast mij gezeten om te vertellen hoe de laatste weken waren geweest. Dan merk je hoe belangrijk het is om te luisteren en er te zijn. ‘s Avonds werd er een herdenkingsdienst gehouden. Het is heel troostvol om zo lange tijd bij elkaar te zijn en het lievelingslied van José Felix te zingen en zijn favoriete teksten te lezen. De volgende dag ging ik weer terug naar het jeugdweekend.

cajamarca in peru departement: 250.000 inwoners stad: 1,5 miljoen inwoners ligging: in het noorden van het Andesgebergte, op 2750 m

Als wij in Cajamarca waren geweest, had ik de reis naar Oxamarca niet gemaakt. Nu was ik maar anderhalf uur van Oxamarca vandaan en kon ik bij de mensen zijn in hun verdriet, zoals dat hier wordt gezegd. We mochten de leiding van God weer eens heel concreet ervaren. 

gastvrijheid Tijdens het weekend werd ik op zaterdagmorgen gebeld door Gilmer. Hij was in Oxamarca, anderhalf uur verder de bergen in met de auto. Zijn schoonvader was vrijdagmorgen overleden en hij vroeg of ik wilde komen om bij hen te zijn. Ik heb vlug wat spullen gepakt om met een busje naar Oxamarca te gaan en een poosje bij hen te zijn. Als iemand in Peru overlijdt, is het de gewoonte om bij de kist te waken totdat de overledene wordt begraven. >>

dank- en gebedsPUNTEN we zijn dankbaar voor:

gedronken. Broeder José Felix was een van de oprichters van de evangelische kerk in Oxamarca en zijn schoonzoon is nu de voorganger. De rest van de familie wilde eigenlijk dat er ook nu coca uit­gedeeld zou worden en dat er drank zou worden gekocht om uit te delen. Gelukkig wist Gilmer hen te overtuigen dat dat beslist niet in de stijl van hermano José Felix was, dus de mensen kwamen langs en zaten een poosje op de banken en spraken over de herinneringen die ze aan José Felix hadden.

bidden voor: • Het verblijf in Nederland om onze kinderen daar te bezoeken. • De reis zelf. Lichamelijk is het zwaar. Eerst van Cajamarca naar Lima en dan ruim twaalf uur vliegen. • Onze gezondheid.

In de vorige Z&G meldden we al dat we bezoek zouden krijgen van onze dochter met haar gezin uit Bolivia. We hebben enorm van hen genoten. Helaas moest Marco na drie weken terug vanwege zijn werk in Bolivia. Hij ging samen met onze oudste kleindochter, Marisa. Sanne en hun dochtertje Lizi bleven nog een paar weken om samen ons 50-jarige huwelijk te vieren. 8 juli was een heel bijzondere dag. Judith en Sanne hadden ons huwelijksjubileum voorbereid. We hadden een paar naaste vrienden uitgenodigd voor een maaltijd tussen de middag. Uit Huancayo (twee dagen reizen) waren onze vrienden Manuel en Ancelma gekomen en we werden

verrast door een familie die nu in Lima woont, maar vroeger in onze kerk in Huancayo kwam. Uit het binnenland, ons werkgebied, waren Gilmer en Marciano met hun echtgenotes aan­ wezig en verder een paar naaste vrienden uit de kerk in Cajamarca waar we lid zijn. Alles samen was het een mooie vertegenwoordiging van de verschillende periodes in ons leven in Peru. De voorganger van onze kerk in Cajamarca had samen met Judith een prachtig programma gemaakt voor de avond. Er was een PowerPointpresentatie van ons huwelijk, maar ook van onze bediening vanaf ons trouwen. Heel bijzonder. Het is fijn wanneer je merkt dat je sporen mag achterlaten, maar vooral dat je ziet dat God trouw is.

Juist als er verdrietige dingen gebeuren, zoals het ongeluk wat Ger gehad heeft in 2002 en waarvan de sporen steeds meer merkbaar zijn.

10 - gerard & rebeca adriaanse - australië

bijbel op de radio De opnames voor het Nieuwe Testament vorderen gestaag. De ­boeken Mattheüs, Handelingen en Markus zijn opgenomen, dat is een derde van het Nieuwe Testament. Katherine, de vrouw die het Nieuwe Testament voorleest, is heel gemotiveerd. Zij ziet, net als wij van Light­ Digital, het belang in van dagelijks de Bijbel op de radio te kunnen beluisteren. Luisteraars zullen binnenkort het hele Nieuwe Testament in 365 dagen op de radio voorbij horen komen in Australisch Engels, de taal van hun hart.

Muziek: de taal waar God door spreekt Een enkel zinnetje in een nummer kan iemand terugbrengen bij God. Bij het christelijke muziekstation LightFM in het Australische Melbourne weten we dat God door muziek heen spreekt.

gerard & rebeca Adriaanse Gerard en Rebeca Adriaanse hebben sinds de eind jaren ‘90 op verschillende radiostations in Costa Rica, Aruba en Australië gewerkt. Sinds maart 2011 werken ze als zendelingen bij LightMelbourne. Gerard is als Operations Manager verantwoordelijk voor LightDigital. Rebeca programmeert de radio­ programma’s voor zowel LightFM als LightDigital. , adriaanses.wordpress.com

Muziek is een bijzonder fenomeen in de schepping. Persoonlijk houd ik bijzonder van de symfonieën van Beethoven. Deze muziek draaide mijn vader toen ik klein was, hierdoor is mijn liefde voor klassieke muziek en symfonische rock ontstaan. Maar ik herinner me ook de psalmen die ik op de basisschool leerde. Regelmatig komen daar regels en verzen van terug in mijn herinnering. Die teksten bemoedigen mij vaak.

Na al mijn jaren bij de radio, weet ik hoe muziek mensen er bovenop kan helpen. Zo weet ik van therapeuten die bewust christelijke muziek aanzetten in de wachtkamer omdat het mensen kalmeert. Maar ook van mensen die door ‘dat ene lied’ besloten een nieuwe start te maken in hun leven. Ook weten we van luisteraars die bewust LightDigital aanzetten op de slaapkamer van de kinderen als ze hen naar bed brengen. Het bijzondere aan christelijke muziek is dat het je door een enkele zin terug kan brengen bij God. Christelijke muziek is gecomponeerd en gezongen vanuit een persoonlijke relatie met de Vader, met de Here Jezus en de Heilige Geest. En de muziek van ons radiostation komt bij mensen binnen, die niet per se de behoefte hebben aan een gesprek over God, maar wel op zoek zijn naar contact met God. Radio beluister je vaak in je eentje en is daarom een prima manier voor God om je hart te bereiken. Rebeca en ik zijn dankbaar dat we een schakeltje mogen zijn in Gods reddingsplan voor Melbourne en deze wereld. Ons gebed is dat velen door LightFM en LightDigital God mogen vinden, en dat we mensen mogen verbinden met de plaatselijke kerk.

GEBEDSPUNTEN

• Bid voor nieuwe vrijwilligers en speci­

Laten we genieten van de muziek die we hebben en God danken voor de mogelijk­ heden door alle moderne communicatiemiddelen, waarvan radio er een is. Ons gebed is dat LightDigital een instrument mag zijn waardoor mensen God binnenlaten in hun leven en groeien in hun relatie met God de Vader, de Here Jezus en de Heilige Geest.

fiek een vrijwilliger om LightDigital te helpen met de website en sociale media zoals Facebook en Twitter.

God weet wat mensen nodig hebben, wij mogen uitdelen van wat we ontvangen hebben.

• Dank voor de vorderingen bij het opnemen van het Nieuwe Testament.

AUSTRALIË

Radiostation LightDigital heeft er vanaf begin december 2011 voor gekozen een christelijk muziekstation te zijn. Tienduizenden luisteraars genieten nu dagelijks van de nieuwste aanbiddingnummers en andere christelijke muziek. Op deze manier zorgt LightDigital ervoor dat een generatie opgroeit met liederen van Hillsong en Chris Tomlin, maar ook van Young & Free en tobyMac.

miracles day Op donderdag 27 augustus was het Miracles Day op LightFM en LightDigital. We werken samen met CBM, een organisatie die zich inzet voor mensen in landen die minder toegang tot gezondheidszorg hebben. We riepen die dag onze luisteraars op om voor 25 euro een staaroperatie te sponsoren. Op die manier zorgen we als radio, samen met onze luisteraars, ervoor dat duizenden hun zicht weer terug krijgen. We brengen op die manier letterlijk, en hopelijk ook geestelijk, licht in hun leven. Het is altijd een enerverende dag, waarbij onze LightFM collega’s live verslag doen van staaroperaties, dit jaar vanuit Nepal, het land dat in april en mei door zware aardbevingen is getroffen.

persoonlijk Een hartelijke groet vanuit winters Melbourne, terwijl jullie in een vakantieperiode zitten, gaat hier het gewone werk door. Onze zomervakantie valt namelijk samen met het Kerstfeest! – dus dat duurt nog even… Onlangs kreeg Rebeca van de huisarts te horen dat haar cholesterolwaarden te hoog zijn. We eten en leven zo gezond mogelijk. Gerard kreeg te horen dat hij staar heeft in z’n linkeroog, waarmee hij sowieso niet kijkt. Maar het hoeft voorlopig nog niet geopereerd te worden. Zijn rechteroog is gelukkig in orde! Ook brak Gerard pas een kies, die is inmiddels gerepareerd. Daarnaast begaf ons tweedehands was­ machine het, na acht jaar trouwe dienst. We zijn dankbaar dat God voorzien heeft in een nieuwe wasmachine.

Australië heeft meer kerken (13.000) dan scholen (9500) en meer Australiërs wonen een kerkdienst bij per week (1,8 miljoen) dan dat er mensen in Zuid-Australië wonen (1,6 miljoen). Maar hoewel het christendom de religie is waarmee de meeste Australiërs zich identificeren (64%), bezoekt slechts één op de zeven christelijke Australiërs regelmatig een kerk. TOP 6 redenen waarom Australiërs niet naar de kerk gaan 47% 26% 24% 22% 19% 18%

niet relevant voor mijn leven oneens met hoe er wordt onderwezen niet meer van deze tijd issue’s met kerkleiding/leiders geen geloof in de Bijbel te druk, geen tijd voor kerk

hanspeter bolli - martinique - 13

martinique

Het eiland Marie-Galante.

hanspeter bolli Hanspeter Bolli is een geboren en getogen Zwitser. In 1963 trouwde hij met de Nederlandse Henneke Lammers. Samen werkten ze twee jaar lang in het Franssprekende Wallonië. In 1966 werden ze door de zendings­ beweging ‘Stromen van Kracht’ naar het Caribisch gebied uitgezonden. Van 1989 tot 2006 woonden en werkten Hanspeter en Henneke in Rouen, Normandië. Sinds 2006 waren ze weer werkzaam in Martinique. Drie jaar geleden overleed Henneke. Hanspeter is nu vooral bezig met Bijbels onderwijs geven.

Gebed verandert mensen en omstandigheden Er zit een enorme kracht in gebed. Nieuwe deuren openden zich in Martinique. Afgelopen maanden heb ik duidelijk Gods hand gezien in grote en kleine dingen. „Gebed verandert mensen en omstandigheden”, deze woorden stonden op een bord bij de ingang van de gebedsruimte van de gemeente die Henneke en ik in 1963 in het Engelse Birmingham bezochten. Ik mocht de waarheid van deze woorden talloze keren meemaken. Vroeg in mijn bediening liet de Heer mij het belang van gebed zien, zowel in mijn persoonlijke leven als in de gemeente. Onze God wil dat we bidden, en Hij heeft er plezier in om onze gebeden te verhoren. Een van de beloften met betrekking tot gebed, die mij bijzonder dierbaar geworden is, vindt u in Jeremia 33:3: ‘Roep tot Mij en Ik zal u antwoorden en u grote, ondoorgrondelijke dingen verkondigen, waarvan gij niet weet.’ Ik weet dat deze belofte in eerste plaats voor Jeremia bestemd was, maar ik pas het ook toe in mijn eigen leven. >>

• Gods wijsheid en bovennatuurlijke inzicht tijdens pastorale gesprekken en raad en leidinggeven van een nieuwe generatie van leiders.

reeds (gedeeltelijk) verhoord. Onlangs kreeg ik heel onverwachts een uitnodiging, om in een gemeente op het kleine eiland Marie-Galante een week lang onderwijs te geven. Marie-Galante behoort tot Guadeloupe en is alleen per schip te bereiken. Ik verheug me op dit nieuwe avontuur. Sinds juli worden mijn radioprogramma’s nu ook via een station in Frans Guyana uitgezonden. Nog een nieuwe open deur waarvoor ik mijn Heer prijs.

Iemand zei eens: “God is groot in grote dingen en zeer groot in kleine dingen.” Hij is een God die geïnteresseerd is in de details van ons leven. Onlangs liet een lieve vriendin me weten dat ze haar identiteitskaart kwijt was, terwijl ze op reis zou gaan. Uiteraard hebben we voor dit probleem gebeden. Tijdens haar afwezig­ heid liet ik haar auto door een gelovige monteur repareren. Toen hij achteruit wilde rijden, kon hij de wagen niet in zijn achteruit krijgen. Hij maakte de versnellingsbak open. Tot zijn verbazing vond hij daar een identiteitskaart, de verloren kaart. Hoe deze in de versnellingsbak was terechtgekomen, blijft een mysterie. Maar onze gebeden werden op een wonderlijke wijze verhoord. De Heer herinnert ons aan het feit dat wat we soms als het werk van de boze beschouwen, uiteindelijk een bron van zegen kan worden! Onze grote God kan vloek in zegen veranderen, en uit een probleem een bron van zegeningen maken. Zonder dit mechanische probleem had onze lieve zuster haar verloren identiteitskaart nooit teruggevonden. De Heer is groot in grote dingen en zeer groot in de kleine dingen. Ik hoop dat dit getuigenis een inspiratie en een bemoediging voor u zijn. 

persoonlijk

GEBEDSPUNTEN • Nieuwe inspiratie en openbaringen van de Heilige Geest tijdens het voorbereiden van Bijbelstudies en preken.

>> In het vorige blad liet ik voor nieuwe open deuren bidden. Uw gebeden zijn

• Dat de Heer mij ook verder lichamelijke gezondheid en welzijn schenkt.

Een paar weken geleden nam ik deel aan een seminar over counseling. Elke avond werd er onderwijs gegeven. Op de voorlaatste avond vertelde de spreker, een voorganger uit Quebeq, Canada, dat hij in juli 1976 door zijn zus naar een kleine gemeente in Montréal meegenomen werd, waar een zekere Hanspeter Bolli, zendeling in Martinique, de spreker was. Tijdens de uitnodiging voor bekering ging hij naar voren en nam Jezus aan als zijn persoonlijke Heiland, de Canadees was 18 jaar oud. Na zijn bekering riep de Heer hem in Zijn dienst. Het was een ontroerend ogenblik toen hij dit allemaal vertelde. Stelt u zich voor, na 39 jaar zie je een vrucht van je dienst. Ik dank de Heer voor deze bemoediging.

Problematiek Toeristen en buitenlanders die Martinique bezoeken, staan altijd versteld van het grote aantal mensen dat naar de kerk gaat. De rooms-katholieke kerken zijn inderdaad op zaterdagavond en zondagochtend overvol. Maar de schijn bedriegt. Achter deze religiositeit en godsdienstijver schuilt veel zonde op het gebied van het occultisme en de seksuele onreinheid. Ik ontmoet regelmatig slachtoffers van incest. Iemand noemde dit probleem ‘de cultuur van de incest’. Een schandvlek die hier meer verbreid is dan men misschien wil toegeven. Talloze levens zijn totaal vernield. Het goede nieuws is dat Jezus Christus deze slachtoffers kan en wil genezen en herstellen.

VAKANTIES De maanden juli en augustus zijn hier, net als in vele andere landen, een periode van vakanties. Bepaalde activiteiten liggen stil en sommige gemeente­leden gebruiken deze tijd om eens een andere gemeente te bezoeken. Het betekent ook afscheid nemen van een aantal jongeren dat na hun geslaagde examen (baccalauréat) voor verdere universitaire studies naar het Moederland vertrekt. Alle jongeren van de gemeente Lorrain, die hun eind­examen moesten afleggen, zijn geslaagd. (Gebedsverhoring!) Twee of drie van hen zijn al naar Frankrijk vertrokken.

Jaco & Maribel van der schaaf - mexico - 15

jaco & Maribel van der schaaf Jaco en Maribel van der Schaaf wonen in Mexico en werken daar in een Methodistenkerk. Ze hebben twee zonen, David (13) en Daniel (8). Jaco komt uit Nederland en Maribel uit Mexico. In 1999 ervoeren ze een duidelijke roeping voor de zending. Inmiddels werken Jaco en Maribel al zestien jaar binnen de Methodisten­ kerk van Mexico, voornamelijk in de staat Baja California. In hun woonplaats Mexicali verlenen ze voedselhulp aan straatarme migranten die illegaal de grens met de Amerika willen oversteken. , vanderschaaf395.wordpress.com

GEBEDSPUNTEN • We ervaren veel tegenstand in ons werk. Bid dat we zullen volharden. • Bid voor de mensen die we helpen los­komen van hun verslavingen. Er is een groepje mensen dat de laatste tijd dreigt terug te vallen in hun verlaving. Bid dat ze zich bekeren.

Nood onder migranten steeds hoger Na een levensgevaarlijke reis van soms duizenden kilometers belanden straatarme Zuid-Amerikanen bij ons in de grensstad Mexicali om illegaal over te steken naar de Verenigde Staten. Twee keer per maand gaan we met onze gemeente de straten op om lunchpakketten uit te delen onder deze illegale migranten. We proberen ze altijd over Jezus te vertellen. De laatste keer had Jaco een bijzonder confronterende ontmoeting. Op dit moment delen we twee keer per maand honderd lunches uit. Dat is een druppel op de gloeiende plaat. De nood is zo groot onder deze mensen. Meestal hebben we te maken met volwassenen. Maar toen ik de laatste keer alle lunches had uitgedeeld, stond daar ineens een jongetje van zes jaar. Iets jonger dan mijn eigen zoon. Twee kinderhandjes smeekten mij om ook een lunchpakket. En ik stond daar hulpeloos met lege handen. Dat moment ging door merg en been. Veel kinderen in onze omgeving hebben niets, we kunnen maar zo beperkt helpen. Gelukkig kon Maribel nog wat regelen, maar het moment staat in mijn geheugen gegrift. >>

• Bid voor de reparatie van het dak van het kerkgebouw. We zijn dankbaar voor het geld, nu nog het werk.

• Bid voor de celgroep die we gaan beginnen in een wijk waar geen enkele evangelische gemeente is.

• Bid voor meer medewerkers voor het pleisteren en schilderen van ons kerk­gebouw.

• Bid voor een aantal werkloze gemeenteleden die dringend werk nodig hebben in Mexicali.

• Bid voor onze celgroepen, waar ook onbekeerde mensen komen, die we willen bereiken met het evangelie.

• Bid dat we door kunnen gaan met het geweldige werk in Mexico.

mexico bijna 117 miljoen inwoners

>> Eerder die dag ontmoette ik een man die me om medicijnen vroeg voor de kogelwond die hij in zijn hoofd had. Een vrouw vroeg me om werk en een andere man wilde ons hulppakket niet aanpakken, omdat volgens hem het ondergoed, de sokken en de scheerartikelen toch weer zouden worden gestolen. We bidden dat God ons zal helpen om meer te kunnen betekenen voor deze mensen. We bidden voor nieuwe wegen waarin we deze verschoppelingen verder kunnen helpen. 

Bijzondere gift Ik bezocht in Amerika een bijeenkomst van de methodistenkerk in Californië. Zij helpen gemeentes in Mexico. Zij hebben ons een bedrag van tweeduizend dollar toegezegd om het dak van onze kerk te repareren. Dat was hard nodig omdat de regen erdoor naar binnen sijpelde en de elektrische leidingen werd aangetast. We zijn God bijzonder dankbaar dat we nu het geld hebben om dit te kunnen laten repareren.

jaarconferentie Ieder jaar in juli hebben we onze jaarconferentie. Vanaf nu wordt in alle Methodisten­kerken in Mexico een systeem van christelijk onderwijs opgezet waarin duidelijk onze identiteit naar voren komt. Voor ons betekent het in eerste instantie natuurlijk veel werk, maar als het eenmaal loopt, zullen we vanzelf de vruchten ervan plukken. Verder waren er de diensten met zeer goede en bijzondere preken. Zelf mocht ik de openingsdienst leiden. Voor ons was het belangrijkste nieuws, dat we nog een jaar in Mexicali mogen blijven werken.

HOOFDSTAD Mexico-stad

religie In Mexico is 95,2% van de Mexicanen christen. Het merendeel daarvan is katholiek. Dit aantal neemt langzaam af. De katholieke kerk heeft desondanks nog steeds grote invloed op de samenleving in Mexico. Dit komt onder meer tot uiting in Mariaverering. Vooral in indiaanse gebieden is het katholicisme in Mexico vaak sterk vermengd met inheemse tradities. 6,3% van de bevolking is protestants of belijdt een andere niet-katholieke christelijke religie, een aantal dat toeneemt. In Baja California is de Methodistenkerk groeiende.

actualiteit Het grote nieuws is hier de ontsnapping van Joquin ‘El Chapo’ Guzman. Dit was ook nieuws in Nederland. Deze gezochte misdadiger is voor de derde keer ontsnapt. Deze zeer rijke man is ontsnapt uit een van de best bewaakte gevangenissen in Mexico. Hij staat in de top 20 van de meest rijke personen ter wereld. De mensen op straat zeggen dat de Mexicaanse regering hem heeft laten ontsnappen voor een grote som losgeld.

johan & wilcie smoorenburg - HAÏTi - 17

JOHAN & WILCIE SmOORENBURG Johan en Wilcie Smoorenburg werken op Haïti voor de stichting Hart voor Haïti. In 1982 startte Johan met een kleinschalig project in Port-au-Prince, de hoofdstad van Haïti. Er werd een dorp voor kinderen gebouwd met de mooie naam Bon Repos (letterlijk: goede rust). Daar wonen nu ruim 150 kinderen die daar veilig zijn, naar school kunnen en de Here God kunnen leren kennen.

Nadenken over opvolging bij Hart voor Haïti In augustus word ik tweeënzeventig jaar. Ik mag me, ondanks mijn hartaanval van vorig jaar, gelukkig prijzen met een goede gezondheid. Toch was dat wel een reden om meer te gaan nadenken over de periode na mij. Hoewel ik ontzettend dankbaar ben voor alle trouwe steun, zit daar ook een gevaar aan. Want net als ieder ander, ontkom ik ook niet aan het feit dat ik ouder word, en dat we moeten gaan nadenken over mijn opvolging. Na al die jaren op Martinique en Haïti, realiseer ik mij dat ik al vrienden heb sinds ik tot geloof kwam in augustus 1963. Die maand werd ik twintig jaar. En ineens ben je meer dan vijftig jaar verder. Wat gaat de tijd hard. Na tien jaar op Martinique, werk ik nu alweer drieëndertig jaar op Haïti. Zo ben ik op een bepaalde manier het gezicht van Stichting Hart voor Haïti geworden. Al die jaren zijn er altijd vrienden geweest, die mij en ons werk hebben gesteund – en nog steeds. Velen geven ook ‘voor het werk van Johan Smoorenburg’. En daar ben ik bijzonder dankbaar voor.

rondje nederland >> Ga ik dan met pensioen? Nee, daarvoor zijn er nog teveel andere taken. Maar mijn werkzaamheden zullen wel veranderen. In de toekomst word ik minder zichtbaar, maar ik blijf aanwezig als adviseur wanneer er moeilijke zaken zijn. Ik zal mij meer en meer gaan toeleggen op het schrijven van artikelen, het bijhouden van sociale media en de website. Dat laatste is erg belangrijk om jonge mensen te betrekken bij het werk van de stichting. Want naast de trouwe oudere generatie is het ook belangrijk om, nieuw bloed bij de stichting te betrekken. Daarnaast zal ik in Nederland spreekbeurten blijven geven en scholen bezoeken om zo het werk van Hart voor Haïti onder de aandacht te brengen. Want het werk van de stichting moet doorgaan. We zijn dankbaar voor een professioneel team op het dorp en de vakmensen in Nederland. En ondanks de moeilijke tijden die we doormaken, ziet de toekomst van ‘Coeur pour Haïti’ er goed uit. Dat is alleen mogelijk dankzij iedereen die dit werk in zijn en haar hart heeft gesloten.

kamp Het werk van Stichting Hart voor Haïti is een manier om de liefde van God uit te dragen. Het land Haïti kunnen we niet veranderen, maar de levens van mensen wel. Dat is wat we willen bereiken, ook in de toekomst.

Verschillende vrienden en besturen van kerken, die ons steunen, vroegen ons hoe het verder moest als mij iets zou overkomen, en of het werk voort­gezet kan worden, ook zonder Johan Smoorenburg. Samen met het bestuur hebben we daar veel over gesproken en al verschillende voorbereidingen getroffen.

Hartelijk dank voor alles wat u voor dit werk doet. 

Sinds een jaar werk ik, samen met Constant Claudymir en een Haïtiaans team van verantwoordelijken, aan de reorganisatie van het gehele werk van Stichting Hart voor Haïti. Gelukkig hebben we samen al veel kunnen bereiken. Constant is als manager en psycholoog werkzaam voor de stichting en zal in de toekomst steeds meer taken van mij overnemen. Wij geloven dat lokale, goed opgeleide mensen het project moeten gaan leiden, samen met het bestuur in Nederland. Dit verwachten we binnen twee jaar te kunnen realiseren. >>

Zondag 9 augustus waren de eerste verkiezingen voor de Haitiaanse Eerste en Tweede Kamer. Dat ging gepaard met veel geweld. Kandidaten kwamen in sommige stembureaus met hun eigen gewapende bendes om ervoor te zorgen, dat alleen hun stemmen werden geteld. Wat dat betreft is Haiti nog steeds het wilde westen. Dit gaat nog wat beloven voor de volgende verkiezingen. In december zijn de presidentsverkiezingen met 58 kandidaten, van wie verreweg de meesten volkomen onbekend zijn. Voor wie denkt dat zendeling-zijn een rustig leventje inhoudt met wat spreken en huisbezoeken doen, moet vooral eens naar Haiti komen...

In 1980 bezochten we voor het eerst Haïti. We woonden toen nog in Martinique.

In 2013 en 2014 hadden we niet de mogelijkheid om onze rondgang in Nederland te doen. In de loop der jaren hebben we gemerkt dat het belangrijk is, dat je zelf de mensen ontmoet en met ze bijpraat. Dit jaar was het een plezier onze rondgang weer te doen, en de Pinksterconferentie weer mee te maken. Daar hebben we veel vrienden, oude kennissen en mensen ontmoet, die al van het begin achter ons staan. Ik heb dit keer ook gezien, dat mensen en gemeenten echt geïnteresseerd zijn in het werk.

verkiezingen

Wanneer ik dit schrijf (begin augustus), gaan er weer 120 kinderen naar het jaarlijkse kinderkamp. We wachten op de bussen die om 10.00 uur moeten komen, maar het is nu 12.00 uur. Er is nog steeds geen bus te bekennen. Ook dit is normaal, en de enige die zich daar een beetje druk om maakt, ben ik, maar verder niemand. Het kamp stond door geldgebrek op de tocht. We hebben het toch voor elkaar gekregen, dat we met de meeste kinderen kunnen gaan. Wilcie heeft zoals altijd alles tot in de puntjes georganiseerd, en het zal beslist een fijne tijd worden. Voor bijna alle kinderen is het kamp het hoogtepunt van het hele jaar.

18 - Jorge & Mariëtte Rojas-Koorevaar - guatemala

Kinderen Guatemala lijden onder eetprobleem Teveel snoep en chips, te weinig goede voedingstoffen. Kinderen in Guatemala eten verkeerd voedsel. Niet omdat er te weinig eten is, maar door onwetendheid van de ouders.

Jorge & Mariëtte Rojas-Koorevaar Jorge en Mariëtte Rojas-Koorevaar wonen in Chichicastenango, Guatemala. Met de stichting Diktyon willen zij lokale voorgangers en kerken bemoedigen en toerusten. Dit doen ze onder andere door het geven van Bijbels onderwijs en het aanbieden van christelijke literatuur. Ze werken onder andere voor Bijbelschool ASELSI. , aselsi.org

“Vijftig procent van de kinderen onder de vijf jaar is ondervoed in Guatemala; en onder de indiaanse bevolking kan dat zelfs oplopen tot zeventig procent.’’ Ik las het in een artikel op de website van CNN. En ik denk bij mezelf: zijn dat overdreven cijfers? Ik woon immers midden tussen de indiaanse bevolking, en ik zie niet zo vaak ondervoede kinderen. Maar ik weet het antwoord wel. Als wij denken aan ondervoede kinderen, denken we vaak aan de vel-over-been foto´s uit bijvoorbeeld Afrika. De ondervoeding in Guatemala is minder zichtbaar, maar daarom niet minder ernstig.

Veel kinderen in Guatemala zijn ondervoed door het eten van teveel junkfood en onvoldoende gezond voedsel.

GEBEDSPUNTEN • Dank voor ons nieuwe huis, en voor alle andere zegeningen die God ons geeft. • Bid voor de verkiezingen van 6 september. • Bid voor Jorges rug, die telkens weer opspeelt. Daardoor moet hij geregeld reizen afzeggen.

In dit land is het niet zo dat er geen eten is. Groente en fruit wordt volop verbouwd. En dus zijn de kinderen ook niet broodmager en sterven ze ook niet aan ondervoeding. Het probleem is wàt de kinderen te eten krijgen. Als kinderen in hun eerste levensjaren te weinig voedingsstoffen binnen krijgen, kunnen ze later op school leerproblemen ontwikkelen. Heel vaak gaat het om onwetendheid van de ouders. Door weinig of slechte scholing hebben de ouders geen idee hoe het lichaam werkt, wat vitaminen en mineralen zijn. Ze weten dus ook niet dat als ze hun kinderen koekjes en chips te eten geven, ze geen goede voedingsstoffen binnenkrijgen. Een ei en een zakje chips zijn even duur, en vaak geven de ouders helaas hun weinige geld aan de chips uit. Bovendien eet peuterlief natuurlijk liever chips dan ei. En wanneer de maaltijd komt, dan heeft het kind zijn buik al vol en wil geen rijst of bonen meer eten. De oplossing? De regering geeft gratis voedselpakketten weg, met name nu vlak voor de verkiezingen, om stemmen te winnen. Maar daar los je het probleem niet structureel mee op. Ook hulporganisaties ontdekken steeds meer, dat alleen melk of eten uitdelen niet helpt, als je de ouders geen voorlichting geeft. In ASELSI, waar voorheen alleen melkpoeder werd uitgedeeld, zijn de moeders nu verplicht om lessen te volgen voordat ze melk meekrijgen naar huis. >>

borstvoeding In Guatemala is het gelukkig heel normaal om je kinderen heel lang borstvoeding te geven. Dat zorgt er voor dat de baby´s in ieder geval vitaminen en mineralen binnenkrijgen. Omdat families soms geen geld hebben om poedermelk te kopen, kan het zijn dat als de moeder niet genoeg melk heeft de baby sterft, bijvoorbeeld bij een tweeling. Ook zie je vaak dat de peuters ondervoed raken als er een broertje of zusje wordt geboren, want dan moet de peuter het opeens zonder de gezonde borstvoeding doen.

>> Wij houden ons vooral bezig met Bijbelonderwijs, en ik heb in de Bijbel nog niet gelezen “gij zult uw kinderen geen chips voeren”. De evangelische kerken in Guatemala zijn niet zo goed in het verlenen van sociale hulp. Wij zien het dus als onze plicht om de kerkleiders uit te dagen zich niet alleen druk te maken over de geestelijke toestand van hun leden, maar ook de lichamelijke. Dat houdt in dat ze ook de uitdaging aan moeten nemen om mee te vechten tegen de ondervoeding.

verkiezingen Guatemala is in de ban van de komende verkiezingen op 6 september. Velen zijn het er over eens, dat geen enkele kandidaat het waard is om op te stemmen. Ze hebben allemaal banden met de drugsmisdaad of iets anders op hun kerfstok. Er worden protestacties gehouden om de kieswet te veranderen en de verkiezingen uit te stellen, maar daar is tot nu toe nog geen duidelijkheid over. Bid dat de kerken hun sociale verantwoordelijkheid opnemen, want als we voor sociale gerechtigheid op de overheid moeten wachten, dan wordt het nooit iets.

persoonlijk Wij zijn de afgelopen maand verhuisd. Na vijf jaar in een huurwoning te hebben gewoond, kunnen we nu eindelijk ons eigen huis betrekken. Daar hebben we ruim drie jaar aan gebouwd. De kinderen genieten ontzettend van de ruimte om het huis heen, en wij van het geweldige uitzicht (zie foto)! Het is een grote zegen om een eigen plekje te hebben.

markt - Guatemala is een land met een geweldig klimaat. Er kunnen heel veel soorten fruit en groenten verbouwd worden. Uien, tomaten, aardappels, wortels, broccoli, groene kool, appels, peren, perziken en aardbeien groeien in de gematigde streken, terwijl in de hete gebieden kokosnoten, bananen, sinaasappels, ananassen en mangos groeien. Op de markt van Chichicastenango kunnen we het hele jaar door verse groenten en fruit kopen.

nel blanken - jamaica - 21

nel blanken Nel Blanken werkt sinds 1974 op Jamaica, eerst als verpleegkundige, maar nu al dertig jaar als oprichter en hoofd van een Jamaicaanse christelijke kamporganisatie, New Generation. Samen met een team van vier fulltimers en veel vrijwilligers runnen ze kampen, geven leiderschaps- en teambuildings­ trainingen en ontwikkelen het kamp. Ook is Nel oprichter van de Christelijke Kamp Associatie van Jamaica , newgeneration-jm.org

DANK- EN GEBEDSPUNTEN New Generation heeft meer land gekregen van de eigenaren van het landgoed. Het is nu nog bush, maar ons terrein gaat verdubbelen. Op een stukje van het terrein gaan we een huisje bouwen waar ik na mijn pensioen kan wonen. Bidt u mee voor de formele afwikkeling, de bureauc­ratie werkt hier heel langzaam. Ook hebben we wijsheid nodig bij het bouwen van een huisje. Natuurlijk ben ik er erg blij mee.

‘Wijze’ zomerkampen met Next Generation ‘Wijs kiezen’, ‘wijze keuzes maken’, ‘kies je avontuur’, ‘wandel in wijsheid’. Wijsheid was afgelopen zomer het thema van de New Generation zomerkampen in Jamaica. Salomo’s spreuken stonden centraal in de zoektocht naar wijsheid. Naast een trainingsweekend, waarin alle teams voor de verschillende kampen, samenkwamen voor training en teambuilding, hadden we als New Generation vier kampen. Een ervan was een trainingskamp voor tieners die verder wilden groeien in hun relatie met God. Een groep van elf tieners die al betrokken is bij leiderschap op school, in de kerk of in hun sportteam, ging mee. Het was een geweldig kamp. Ook de andere drie kampen waren zeer geslaagd. Mijn kleinkinderen genoten ook. Wat een voorrecht om blijvende, waardevolle herinneringen te creëren, en kinderen en de leiding te zien groeien in hun relatie met God. >>

Ook dit jaar zijn er weer verscheidene mensen actief betrokken geweest met het sponsoren van kinderen en tieners. Echt geweldig. Ook heeft een bijzonder echtpaar het maandelijks tekort van drie van onze medewerkers aangevuld voor drie maanden. U kunt zich indenken hoe dankbaar we voor dit alles zijn. We vertrouwen dat God dit ook verder zal sturen. Bidt U mee? Asim, mijn kleinzoon van twaalf, gaat naar de middelbare school. Een nieuwe stap in zijn leven. Bidt U mee?

Vannacht hadden we, na weken, een flinke regenbui. Dank U Heer! Het land lijdt onder de droogte. We zien uit naar meer regen. Zowel letterlijk voor het land als in geestelijke zin diegenen die dorsten naar verfrissing van de Heilige Geest. Alex en zijn gezin wonen nu bij mij in de straat. We zijn er allemaal blij mee, ook al is de huur een stuk hoger dan het vorige huis. We vertrouwen ook hierin op God en Zijn voorzieningen. Dank aan een ieder die hiervoor heeft gebeden.

judith leidt alle zomerkampen, van het werven en trainen van leiding, contacten met ouders, programmaonderdelen en de uitwerking van het geestelijke thema tot en met evaluaties en het rapporteren aan het bestuur. Ik geef voornamelijk leiding aan het personeel, naast de teambuilding activiteiten in het leiderschapskamp. Ook ben ik verantwoordelijk voor het inslaan van levensmiddelen en onderhoud van het terrein en alle apparatuur. Druk, en ook spannend, vooral als de pomp het opeens niet doet en we binnen een paar uur water nodig hebben. Het is bijzonder hoe God ons iedere keer een tijdige oplossing geeft. jamaica

>> De 16-jarige Mischa werd door zijn moeder bij het kamp afgezet. Ze wilde hem echt het huis uit hebben. Ze vond New Generation Kamp op het internet en bad dat er iets waardevols in zijn leven zou gebeuren. Ze had het wel een beetje gehad met hem. Mischa wist weinig van God af, genoot van de activiteiten en de fijne mensen, maar was ondertussen ook op zoek naar betekenis in zijn leven. Toen het ‘Goede Nieuws’ diep tot hem doordrong, gaf hij zijn leven over aan Jezus. Hij ontving Gods liefde en dat bracht een enorme verandering in zijn leven. Naast de New Generation kampen maken ook verscheidene andere groepen gebruik van ons terrein. Het weekend van 21 - 23 augustus hebben we ons eerste New Generation gezinskamp gehouden. Eind augustus en begin september geven we weer leiderschapstraining in de hoogste klassen van een aantal middel­ bare scholen en aan onderwijspersoneel. 

2.7 miljoen hoofdstad inwoners Kingston Bevolking Het motto is: Out of many, one people (d.w.z. ‘Uit velen, een volk’). De hoofdbevolking komt oorspronkelijk uit Afrika en werden als slaven naar Jamaica verscheept door de Britten. Jamaica is onafhankelijk sinds 1962. ENGELS & patois [eigen taal]

lindy is een 50-jarige Amerikaanse christen, moeder, oma en onderwijzeres. Voor de vierde keer kwam ze vanuit Texas (USA) naar het New Generation kamp om mee te helpen. Met de tieners deed ze natuurkundeprojecten. Lindy werft op allerlei manieren het geld voor de reis en haar verblijf. Op deze manier wil ze God dienen. De relatie met leiding en kinderen geeft haar voldoening en inspiratie en wij zijn dankbaar voor haar frisse inzet.

22 - nestor & donata duque-voerman - ecuador

Elke student heeft zijn persoonlijke verhaal Urenlang reizen door het Andes gebergte, vaak te voet, achterin de laadbak van een pick-up truck en soms per bus. Onze studenten hebben er wat voor over om de Bijbel te bestuderen. Wij stellen u graag voor aan drie van hen.

nestor & donata duque-voerman Nestor en Donata Duque werken al meer dan 18 jaar op het zendingsveld. Nestor heeft de Ecuadoriaans/Canadese nationaliteit en Donata is Nederlandse. Samen met hun kinderen Jedidia (7) en Joshua (5) wonen ze in Riobamba, Ecuador. Ze werken met name onder de Quichua bevolking in het Andes­ gebergte en leiden de Bijbelschool SEMILA voor voorgangers en kerkelijk leiders. Daarnaast zijn ze zelf voorgangers van een multiculturele gemeente en runnen ze een kinderdagverblijf.

, nestor-donata.webklik.nl

Eusebio Garcia is een student die in januari 2013 begonnen is aan zijn bachelor studie op SEMILA. Hij woont aan de kust in een sloppenwijk. Alle huizen, inclusief de kerk, zijn gebouwd van bamboe stokken. Eusebio is assistent-voorganger, en samen met zijn voorganger komt hij elke maand naar SEMILA. Dat is een reis van zeven uur met de bus. Eusebio is getrouwd en heeft drie kinderen. Naast het werken in de kerk, verdient hij extra geld bij door stukken berg om te ploegen. Voor het omploegen van een hectare grond, verdient hij 10 dollar. Zijn passie is om het Woord van God te verkondigen zowel binnen als buiten de kerk.

ecuador foto boven: Bijbelschool SEMILA foto links: Marcopamba

>> Pastor Mattias Paguay heeft onlangs

Afgelopen jaar bezocht Nestor de kerk van Gloria Fevicela, een andere SEMILA studente. Hij vertrok al om 4.00 uur ‘s ochtends en na zeven uur rijden kwam hij aan. De kerk was gevuld met dames, want Gloria wilde graag een breicursus opzetten, samen met hulp van SEMILA. De armoede was overweldigend. Nestor zag de honger in de ogen van de dames. Niet alleen wilden ze leren breien, maar ook wilden ze luisteren naar het Woord van God. Gloria startte met een groep van 42 dames. Na drie maanden nodigde Donata hen uit om een weekend naar Riobamba te komen. Sommige dames gaven hun leven voor het eerst aan Jezus. Daarbij waren ze zo blij dat ze eens op een goed matras mochten slapen.

>> GEBEDSPUNTEN • Voor ons als gezin: dat we Gods vrede mogen blijven ervaren in deze moeilijke periode, helemaal als we straks weer teruggaan naar het veld. • Voor al onze bedieningen: SEMILA (de Bijbelschool), de gemeente en het kinderdagverblijf.

• We danken God dat Hij ons zo dicht nabij is geweest in deze afgelopen maanden. • Ook zijn we dankbaar voor het SEMILA team dat de boel draaiende heeft gehouden in Riobamba.

15,6 miljoen hoofdstad inwoners Quito

zijn bachelor diploma behaald op SEMILA. Hij was geweldig blij dat hij zijn doel bereikt had. Hij is voorganger in het dorpje Marcopamba en is bezig met het opzetten van een basisschool voor de kinderen in zijn dorp. Daarnaast heeft hij samen met een andere student van SEMILA een theefabriekje opgezet. De speciale kruidenthee die zij maken, is nu officieel erkend in Ecuador. Een gebedspunt van Pastor Mattias is om een opvolger te vinden voor zijn gemeente, want hij wil graag zelf een nieuwe kerk oprichten.

bevolking Het merendeel van de bevolking bestaat uit Hispanen. De Quichua’s zijn de oorspronkelijke bewoners van het land. Hun aantal wordt geschat op bijna 2 miljoen. landschap Het land wordt verdeeld in 4 gebieden. Het Amazonegebied is enorm uitgestrekt, en direct ernaast ligt het Andes Gebergte met zijn vele vulkanen. Ecuador heeft ook een groot kust­gebied. En natuurlijk heb je de Galapagos Eilanden met hun enorme hoeveelheid exotische dieren.

Verdrietig familienieuws De laatste maanden hebben we alle activiteiten op een laag pitje moeten zetten vanwege een verdrietige gebeurtenis. Ik was 28 weken zwanger toen de dokter ons vertelde dat er iets mis was met de baby. Het advies van de dokter was een directe keizersnee, maar in Riobamba hebben ze geen couveuses en in Quito geen specialisten. We moesten snel een keuze maken. Vier uur later was ik al onderweg naar het vliegveld. Na een lange reis van meer dan 24 uur, kreeg ik in Nederland te horen dat ons kleine meisje onderweg was overleden. Nestor wilde snel met onze andere twee kinderen overkomen voor de bevalling en de begrafenis, maar ze mochten het land niet verlaten vanwege de strenge regels tegen kinder­ontvoeringen. Uiteindelijk heeft de Ecuadoriaanse Minister van Buitenlandse Zaken er persoonlijk voor gezorgd, dat ze de volgende dag het land mochten verlaten. Een wonder van God. Ons dochtertje werd geboren op 15 juni 2015 en we hebben haar Mikaela Esther genoemd. Donata is nog tot midden augustus in Nederland gebleven met de kinderen. We voelen ons gedragen door gebed, en we zijn de Heer dankbaar voor zoveel lieve familie en vrienden die om ons heen staan.

paus in ecuador Paus Franciscus heeft in juni een bezoek gebracht aan Ecuador. Het bijzondere was, dat hij vergeving vroeg voor de wandaden van de katholieke kerk tegen de oorspronkelijke bevolking tijdens de “verovering van Amerika”. Dat geldt dus ook voor onze doelgroep, de Quichua’s. Wij zijn erg benieuwd in hoeverre dit de relatie zal verbeteren tussen hen en de katholieke Hispaanse groep. Op dit moment is de discriminatie tussen beide groepen nog steeds heel sterk.

rik celie - bolivia / Haïti / pakistan - 25

Haïti Het nieuws van de aardbeving in Nepal kreeg ik pas te horen toen we met

Doctors on Mission in Nepal

motor­fietsen vanuit de moeilijk toegankelijke Haïtiaanse bergen rond Manceaux terugkwamen in de stad. Ook daar is er grote nood en hebben we, net als in Morency, een kliniek en een grote groep weeskinderen. Het medisch werk is er moeilijk zonder elektriciteit en stromend water. Toch blijven we ook hier hoopvol.

Rik Celie is een Vlaamse arts die sinds 1990 in het binnenland van Bolivia werkt en sinds 2010 in Haïti. Met de lokale medische pastorale teams van Doctors on Mission dragen ze Gods liefde uit door te helpen bij structurele en duurzame ontwikkeling. Ook ondersteunt Rik medische teams van Doctors on Mission in Noord Pakistan.

Na de zware aardbeving in Nepal kwam ook het Pakistaanse team van Doctors on Mission in actie. Een noodhulplijn werd opgezet om de getroffen Nepalezen in de berggebieden rond Pokhara bij te staan.

>> Parvati wilde verder wegvluchten, maar kon niet. Grote stukken rots hadden

, doctorsonmission.org

Toen kwam die zwarte zondag, nu al meer dan twee maanden geleden. Parvati was op weg vanuit de kerk naar haar dorp. Het was 9.00 uur in de morgen. Plots schudde de grond onder haar voeten. Grote rotsblokken kwamen naar beneden in de richting hun dorpje dat op een steile helling was gebouwd. Ze nam haar zoon Isaac bij de hand, maar kwam zwaar ten val in het ravijn. Iets brak haar val. Roerloos bleef ze liggen. Op hetzelfde moment zag ze een buurvrouw die voor haar ogen in de afgrond viel en omkwam.

rik celie

Bijay en Parvati Shrestha wonen in een afgelegen bergdorp dat moeilijk bereikbaar is vanuit Kathmandu, de hoofdstad van Nepal. Zij hadden geen land of eigen huisje. Door de huur werden de schulden groter en groter. Haar man Bijay besloot uiteindelijk om te gaan werken in Maleisië en hoopte op een betere toekomst. Zijn vrouw Parvati bleef achter in Sunkhani met haar zoon Isaac.

>>

haar benen verpletterd. De pijn was intens. Er vielen nog meer stenen en nog meer mensen stierven. Parvati’s zoon Isaac huilde, ook zijn voet was verpletterd onder de brokstukken. Zijn lichaam zat onder het bloed. Rondom hen lagen dode lichamen van vrienden, buren en familieleden. Er was geen water, voedsel en geen medicijnen, geen aspirientje. Ze wilde opgeven. Er was geen hoop. Er kwam geen redding… Alles was zwart, die ‘zwarte zondag’. Maar twee dagen later werd ze opgepikt door een helikopter. De dokters vertelden haar dat er niks anders op zat dan haar beide benen te amputeren. De volgende dag zag ze haar zoon Isaac terug. Ook bij hem werden zijn linkervoet en drie vingers geamputeerd. Deze verhalen hoorden ons Pakistaans team. Een logistieke hulplijn werd op­gezet. De nood was groot, te groot. Water, voedsel, geneesmiddelen, tenten, werkelijk alles was nodig. De internationale hulp kwam niet in deze zwaar getroffen berg­ gebieden. Via kleine kerkgemeenschappen kon ons team helpen ook totdat bij ons alle fondsen opdroogden. En toch is er hoop! Toch kunnen we hoop brengen in deze verscheurde wereld. Vooral ook dankzij jullie hulp. Soms kunnen we maar iets kleins betekenen. Toch krijgen mensen hoop met iedere actie.

dank- en GEBEDSPUNTEN We zijn dankbaar voor de grote hulp van Stichting Grace, NL waardoor onze kliniekjes in Haïti kunnen blijven draaien. We zijn heel dankbaar voor de hulp van WWZ in Den Haag, NL die onze kliniek in Zuid-Bolivia een Laboratorium en een draagbaar Echografie

naaimachines in pakistan

toestel schonken. Dit toestel kan dus ook meegenomen worden op onze Mobile Medische Tochten. Honderden mensen konden bezocht en geholpen worden in onbekende dorpjes zoals Sausalito, Cruce Piraimiri en Piraiciti.

Dankzij een gift konden we verschillende naaimachines aanschaffen voor jonge weduwen in Pakistan. Zij waren er heel blij mee. Op deze manier kunnen ze zelfvoorzienend worden. De mannen van deze meestal nog jonge weduwen zijn vaak op een gruwelijke manier vermoord. Al Qaeda en Taliban nemen wraak op de Pakistaanse minderheidsgroepen vanwege de Amerikaanse drone-aanvallen op hun leiders. En nu is ook Islamitische Staat (IS) actief, en worden jongeren door deze terreurgroep opgeleid. DMBO Team Bolivia

foto linksboven: Terug uit de bergen met de motorfietsen. foto rechtsboven: De apotheek in Manceaux (rechts).

Vrouw tussen de brokstukken na de aardbeving in Nepal (foto boven).

26 - winston & gloria lie kwie sjoe - suriname

Enthousiaste leerkracht helpt in Suriname Daisy van Echten, een enthousiaste leerkracht uit Nederland, heeft een deel van haar vakantie opgeofferd om te helpen met het kinderwerk in Suriname, en deelt haar ervaringen:

winston & gloria lie kwie sjoe Winston en Gloria Lie Kwie Sjoe hebben een dochter, een schoonzoon, twee zonen en twee pleegzonen. Het echtpaar is vanaf 1994 samen begonnen met kinderwerk ‘Weid Mijn Lammeren’ in Suriname. Het werk omvat coördinatie van kinderwerkerstrainingen, kinder­ pastoraat, een vormingscentrum / gospelshop, een kinderdagopvang, speeltuin, een opvanghuis voor dakloze kinderen, gospeltruck voor kinderevangelisatie, en een naaiatelier voor alleenstaande moeders.

“De afgelopen weken heb ik vrijwilligerswerk gedaan bij Weid Mijn Lammeren. De stichting zet zich in voor kinderen. Dit doen zij met verschillende projecten: kinderdagverblijf, gospelshop, kinderpastoraat, het verzorgen van trainingen, kinderclub en de gospeltruck. Ik heb het als een zegen ervaren om hier onderdeel van te mogen en kunnen zijn. Weid Mijn Lammeren wordt geleid door Gloria en Winston. Hun getuigenis heeft mij echt bemoedigd. De afgelopen weken heb ik merendeels gewerkt op het kinderdagverblijf. Daarnaast heb ik samen met een andere vrijwilliger een aantal kinderen ondersteund met technisch leren lezen. Naast het kinderdagverblijf bezocht ik woensdagmiddag met een aantal andere vrijwilligers een kindertehuis in de stad om kinderpastoraat te verlenen. Kinderpastoraat mag je alleen verlenen wanneer je langer dan een half jaar voor de stichting komt werken, maar ik mocht wel meekijken bij de activiteiten. Dit tehuis valt onder het Leger des Heils en er zitten ongeveer twintig kinderen en tieners die niet meer verzorgd worden door hun ouders. Iedere vrijdagmiddag sloten we af met de kinderclub, hier werd door middel van verhalen vertellen en spelletjes het evangelie bekend gemaakt. De kinderclub is bedoeld voor de kinderen uit de buurt. >>

, weidmijnlammeren.org

>> Voor mijn vertrek naar Suriname heb ik vaak tot de Heer gebeden, dat Hij mij

evangelisatie - De afgelopen maand

op de juiste plek zou zetten. De Heer gaf mij een beeld over een jongetje dat niet sprak. Ik begreep niet goed wat ik met dat beeld moest, en vertrouwde erop dat de Heer het later duidelijk zou maken. Op het kinderdagverblijf was een jongetje, genaamd Alex. Hij viel mij meteen op, omdat hij niet praatte. Op een middag, toen hij bij mij op schoot zat, heb ik zachtjes voor hem gebeden en uitgesproken dat hij een koningskind is, en dat de Heer zijn hartje verder mag gaan openen en hem mag leiden in zijn verdere leven. Iedere keer dat ik hem zag, begon hij meer en meer te praten, ook met anderen. Sommige leidsters hoorden dit en stonden perplex! Zij vertelden mij dat hij nooit eerder zoveel had gesproken. Ineens drong het tot me door, dat dit het beeld was dat de Heer aan mij had laten zien. Ik ben zo dankbaar. Door de liefde van de Heer te laten zien, worden veel kinderharten geraakt. God is zo groot! En Hij laat door het voorbeeld van Alex duidelijk zien dat er doorbraak is voor een ieder! Gado blessi yu!” 

is de gospeltruck in Para, Saramacca, Houttuin en Commewijne geweest. Het is steeds weer geweldig om te zien hoe enthousiast kinderen altijd weer luisteren, meedoen en zich zonder terughoudendheid openstellen voor de liefde van de Here Jezus. In Saramacca waren er meer dan 150 kinderen die hebben geluisterd naar de boodschap en samen in gebed Jezus hebben uitgenodigd in hun hart. Extra dank aan WML vriendinnen Frieda en Mirjam voor hun hulp en inzet.

kinderwerkerstraining nickerie Met een team van vier kinderwerkers trokken we op verzoek van een lokale gemeente eropuit om een groep kinderwerkers te trainen voor de zondagsschool en het kinderclubwerk in Nickerie. Het was een rit van 250 kilometer. De kinderwerkers ontvingen ons enthousiast, en aan het eind van de driedaagse trainingen mochten we de groep mede namens stichting Opwekking uit Nederland zegenen met een doos vol mooie lesprogramma’s voor het kinderwerk.

dank- en GEBEDSPUNTEN persoonlijk De speeltuin is toe aan een grote onderhoudsbeurt en enkele speel­ toestellen zijn dringend aan vervanging toe. Ook dit jaar heeft Weid Mijn Lammeren meegeholpen met de organisatie van de Global leadership Summit in Paramaribo. Ons team vond het een voorrecht om verschillende leiders

te mogen dienen tijdens deze leerrijke leidersconferentie. Het Weid Mijn Lammeren kinderdagverblijf verblijf te Santopolder zet zich in voor tientallen kinderen uit arme gezinnen. Als de Heer het op uw hart legt om een kind te sponsoren met 10 euro per maand is dat een enorme hulp en zegen voor een kind.

Onregelmatige werktijden, vele ogen op je, niet altijd zulke brave kinderen, steeds oplossingen zoeken en proberen je visie niet los te laten, het is niet makkelijk. Leven uit geloof zonder vast inkomen is ook geen sinecure. De koers van de euro is erg gedaald. Maandelijks krijgen wij hierdoor als gezin het afgelopen half jaar omgerekend ongeveer 25% minder inkomsten. Tandartsrekeningen en andere onverwachte uitgaven maken je dan even moedeloos. Als de Heer het op uw hart legt om ons maandelijks of een­malig te steunen, zend ons dan alstublieft een bericht per e-mail. Gedenk ons als het even kan in uw gebeden, we kunnen echt niet zonder.

Kinderwerkers bereiden een zondagschoolprogramma voor aan de hand van een Bijbelgedeelte.

wilfredo & judith chuquiruna-prakken - peru - 29

en in de middag samen met de kerk van Judith en Wilfredo een programma aan de kinderen aanbieden. We hadden geen idee hoe we ons dat moesten voorstellen. Met frisse moed gingen we de straat op, gewapend met ballonnen, flyertjes en snoepjes. Bij het zien van de eerste kinderkoppies waren we al snel verkocht, en werden we steeds enthousiaster om tegemoetkomende kinderen te verrassen. We liepen in stegen waar mensen in krotjes van wat hout en een golfplaten dak wonen. Wat een enorme tegenstellingen in dezelfde straat, ongelooflijk!’’

wilfredo & judith Chuquiruna-Prakken Wilfredo en Judith Chuquiruna-Prakken zijn voorgangers van de kleine gemeente Bet-El in Cajamarca, Peru. Wilfredo is Peruaan en Zootechnicus van beroep. Na de Bijbelschool kreeg hij de verantwoordelijkheid over deze gemeente. Judith, zijn vrouw, is Nederlandse, maar in Peru opgegroeid als zendingskind. Ze heeft in Nederland milieutechno­logie gestudeerd. Sinds 2006 organiseren zij samen jeugdweekenden en trainen ze jeugdleiders in de kleine dorpjes van de noordelijke Andes van Peru. , wilfredoyjudith.blogspot.nl

Groep Hollanders klust in Peru Diep geraakt waren ze bij de aanblik van de armoede in de Peruaanse stad Cajamarca. Een groep klussers uit Den Haag stak afgelopen vakantie de handen uit de mouwen bij onze kerk. Na kinderfeestjes, klussen, verf en kwasten, is het huis weer stil. We hebben van de week afscheid genomen van de eerste groep vrijwilligers, die we hier in Cajamarca mochten ontvangen. Een heel gevarieerde groep uit Den Haag van 21 tot 70 jaar, die allemaal van aanpakken weten: we zullen ze missen. Wij kunnen natuurlijk veel vertellen over hun belevenissen in de twee weken dat ze bij ons waren, maar het is leuker als we ze zelf aan ´t woord laten… Rieke den Boer: ,,Het is Inmiddels zaterdagavond en we zijn trots op al ons werk de afgelopen dagen. Binnen twee dagen hebben we kerk veranderd van betonnen schuur naar kleurige en gezellige kerkzaal.’’ ,,Het programma van deze dag was er één waar we eerlijk gezegd een beetje tegenop zagen. De straat opgaan om kinderen uit te nodigen voor een kinderfeest

>> DANK- EN GEBEDSPUNTEN • We zijn enorm dankbaar voor de groep Nederlanders die was gekomen. Voor hun aanwezigheid en harde werk. • Dank voor het opknappen van onze kerk, die nu echt gezellig geworden is.

• Na het kinderfeest kwamen er meer kinderen naar de bijeenkomst. Bid voor de kinderwerkers, voor inspiratie en nieuwe energie om nog meer kinderen over Gods liefde te leren. • Judith’s gezondheid is op het moment niet erg goed en belemmert ons in veel activiteiten, zoals bezoeken aan het binnenland of jeugdweekenden.

• We hebben de introductie voor de alphacursus gedaan en willen snel gaan beginnen. Buiten een groep in de hoofdstad, zijn er geen alpha­ cursussen in Peru. Bid voor een juiste aanpak in de gesloten Andes­ cultuur, en draagvlak binnen en buiten de kerk.

,,Om 15.00 uur zou het feest beginnen, in Peruaanse tijd is de begintijd best flexibel. Voor de ingang voor de prachtige kerkzaal heeft Ilka samen met Ester meer dan vijftig kinderen geschminkt, wat een prachtig geschilderde gezichten. Het programma werd gedaan door drie vrouwen uit de kerk, en dat was echt helemaal super. Een soort ‘kids today’ in vogelvlucht. Er werden spelletjes gedaan zoals stoelendans, ballonnen trappen en wie het snelst een teamlid kon aankleden. Ook de poppenkast en het zingen was een succes. De kinderen en hun moeders zaten echt te genieten en deden enthousiast mee. Prachtig.” Theo van Kouteren: ,,’s Avonds gingen we naar de kerk van Judith en Wilfredo. Daar werd afscheid van ons genomen. Allemaal best wel een beetje emotioneel. Je gaat heel snel houden van al die mensen. Het is een hele ontdekking dat je, ondanks alle verschillen in cultuur en taal, toch één grote familie bent. Sommigen van die familie zal ik me altijd blijven herinneren. Zoals Ismael, Wilfredo en Judith.”

actualiteit Ik werd gebeld vanuit Nederland over het nieuws over de harde aanpak van de illegale mijnbouw in Peru. Het is hier veel minder in het nieuws, omdat het een doorgaand probleem is. Illegale mijnbouw heeft een grote impact op het milieu en er is sprake van mensenhandel. Vooral dieper in de jungle is het voor de overheid moeilijker om te controleren. Maar ook de legale mijnbouw brengt veel vooral sociale conflicten met zich mee en ruzies tussen boeren en bedrijven. Het is in diezelfde ruige diepe jungle dat 27 juli een groep van 26 kinderen van tussen de 1 en 14 jaar oud en 13 volwassenen zijn bevrijd uit een kamp van de terroristische organisatie Lichtend Pad. Ook al heeft deze groep communistische strijders zich sinds de jaren ‘90 moeten terugtrekken, zijn er nog altijd kleine groepen in de jungle die kinderen onderwijzen in het marxisme en maoïsme en ze opleiden om op 14-jarige leeftijd mee te strijden met de terroristische beweging. Er zijn schattingen dat er nog ongeveer honderd mensen gevangen worden gehouden.

Verven in Oxamarca ,,Dinsdagochtend zijn we in alle vroegte met een taxi vertrokken naar Celendin, waar we met de combi (een kruising tussen een bus en een auto) richting Oxamarca zouden gaan. Met zes personen in een taxi, plus een chauffeur was een ervaring die we zeker niet mochten missen. Eenmaal in Oxamarca bleek dat mijn idee van een dergelijk dorp tien jaar achterliep. Schijnbaar hadden licht, stromend water en (soms) internet hun weg naar deze afgelegen streek ook gevonden. Nou betekende dat niet persé dat wij daar dan ook gebruik van konden maken; in de douche liepen de elektri­ citeitsdraden gevaarlijk dicht bij het water. Toch maar niet douchen dan.’’ ,,De volgende dag gingen we vol goede moed op weg om de plaatselijke kerk te verven. De voorbereiding was nog niet helemaal perfect (één roller, acht mensen). Maar toen het zover was, konden we vol goede moed aan de slag. We hebben de hele dag geverfd. Hoewel we het niet helemaal af hebben gekregen, omdat de verf op was, waren we erg tevreden. Later die dag hebben we nog een dienst bijgewoond waarin vier verschillende groepen (waaronder wijzelf) hun zangkunsten ten gehore mochten brengen.” Suzanne Hofland

wim & daniëlle de keijzer - Brazilië - 31

wim & Daniëlle de keijzer Wim en Daniëlle de Keijzer wonen en werken sinds 2005 in Brazilië. Ze hebben vier kinderen: Evie (15), Noah (13), Lias (8) en Amel (6). De eerste jaren werkten ze in de favelas van de miljoenensteden Rio de Janeiro en São Paulo. Sinds 2011 geven ze leiding aan Água Viva, een evangelische stichting in het plattelandsdorp Ritápolis. Door de kerk, een centrum voor verslavingszorg, sociale woningen, een meubelmakerij en enkele andere projecten, brengen ze hoop aan mensen die in moeilijke omstandigheden leven. Lees meer over hen via het blog: , volgdekeijzer.wordpress.com

Liomar met zijn familie.

Centrum voor Verslavingszorg viert eerste jubileum

>> Niet dat het altijd gemakkelijk is om te werken met verslaafden. Om niets

Het Centrum voor Verslavingszorg Água Viva in Brazilië vierde 16 juni dit jaar het eerste jubileum. Samen met de cliënten zijn we dankbaar dat we nu een jaar open zijn. Het openen van het centrum voor verslavingszorg was spannend, zowel voor ons als voor de mensen uit het kleine dorp waar we wonen en werken. De voormalige burgemeester had al duidelijk gemaakt dat er wat hem betreft geen verslaafden naar zijn dorp zouden komen. De angst bestond dat criminaliteitscijfers van het rustige dorp omhoog zouden schieten. De laatste twintig jaar was er geen moord meer gepleegd in het dorp. Zelf waren we ook wel wat bang voor mensen die ‘s nachts over het hek zouden wegvluchten, of voor agressiviteit binnen het centrum of voor ernstige afkickverschijnselen met stuiptrekkingen. Het is allemaal enorm meegevallen. In het afgelopen jaar is er niemand weg­ gevlucht, hebben we geen buitensporige agressiviteit meegemaakt en op een aantal spoedbezoeken bij het ziekenhuis na, hebben we ook geen grote gezondheidsproblemen gehad. We hebben het centrum voor verslavingszorg eenvoudig, maar goed kunnen organiseren met een goed team. Dat bracht orde en rust.

>>

stapt een cliënt soms uit het programma. Zo hadden we een landarbeider die verslaafd was aan cachaça (goedkope sterke drank). Nadat hij een paar dagen in het centrum zat, keek hij op een dag naar de lucht en zei: „Het gaat regenen, ik moet naar huis om mais te gaan planten.” Een andere teleurstelling is dat sommigen weer heel snel terugvallen in hun oude levenstijl en verslaving. Maar het gevoel dat overheerst, is toch de dankbaarheid dat we mogen investeren in mensen voor wie de meeste mensen allang de hoop hadden opgegeven. Nu we een jaar verder zijn, kunnen we concluderen dat het behandelprogramma werkt. Uiteraard valt er veel te verbeteren, maar we hebben een goede basis. De grootste winst kunnen we halen uit het meer betrekken van familie en het zorgen voor een goed natraject. We putten hoop uit de ervaringen die we hebben opgedaan met cliënten die na hun behandeling komen wonen in een huisje van Água Viva. Zo blijven ze langer onder onze hoede is er meer tijd voor re-integratie.

financiën In het juninummer van Zending & Gemeente schreven we over financiële problemen om het centrum open te houden vanwege het uitblijven van samenwerking met de Braziliaanse overheid. We zijn nog steeds in afwachting van het afsluiten van samenwerkingsovereenkomsten, maar zijn dankbaar voor de giften die we hebben mogen ontvangen, waardoor dit mooie levensreddende werk kan doorgaan. Mocht u hierbij willen helpen, kijk dan op de speciale actiesite: overlevenisleven.nl

dank- en GEBEDSPUNTEN We bidden niet zonder te danken. Ondanks de grote zorgen zijn we dankbaar dat het centrum nu al meer dan een jaar open is en al veel mensen en gezinnen heeft kunnen helpen. Graag willen we jullie gebed vragen voor: De huidige financiële situatie en voldoende financiën op de korte

Persoonlijke gebeurtenissen

termijn om het centrum open te kunnen houden.

In Spreuken 25:5 staat de tekst ‘Een goed bericht uit een ver land is als koel water voor een dorstige keel’. Zo ontvingen we het onverwachte bericht dat onze vrienden Erwin en Fennegien Wietses samen met hun kinderen enkele weken bij ons op bezoek zouden komen. Het was een erg goede tijd waarin we het werk, en ons persoonlijk aandeel daarin, konden evalueren. We konden gebruik maken van de jaren­ lange ervaring van Erwin in de verslavingszorg en hadden veel plezier met elkaar.

• Structurele financiering van de activiteiten van het centrum voor verslavingszorg zodat we niet meer afhankelijk hoeven te zijn van giften. • Een gezonde groei van het werk van Água Viva. Erwin en Fennegien Wietses

brazilië PROBLEMATIEK Lange tijd gold Brazilië als een succesnummer binnen de groep van opkomende economieën. Hoge economische groei ging gepaard met afnemende armoede en minder inkomens­ ongelijkheid. Het land ontwikkelde zich tot de zevende economie van de wereld en stond prominent in het rijtje van de grote landen met een snelgroeiende economie. Maar na 2010 is de groei ingezakt. Sterke inmenging van de overheid in de economie, lage investeringsniveaus en dalende grondstoffenprijzen begonnen de Braziliaanse economie parten te spelen. Sinds kort bevindt het land zich in een recessie. Ondanks inspanningen van de centrale bank, bedraagt de inflatie nu 7,7%, het hoogste niveau sinds 2005. Hier komen de enorme corruptieschandalen bi, waardoor de politieke situatie in Brazilie ook erg wankel is. Kortom, Brazilië is nu ook in crisis.

32 - sila wong swie san - suriname

Echte bekering betekent een verandering van denken Steeds meer Surinamers keren terug naar afgoderij en voorouderverering. Voor ons als christenen betekent bekering een verandering van denken en alleen het geloof in Jezus Christus leidt tot gerechtigheid.

sila wong swie san Sila Wong Swie San-Lachman is geboren en getogen in de toenmalige Nederlandse kolonie Suriname. Ze is het derde kind van het gezin (zes jongens en twee meisjes) van Daan en Wies Lachman. God gebruikte de gemeente Stromen van Kracht van Karel Hoekendijk voor een opwekking in 1961, waarbij het gezin Lachman tot geloof kwam. Enkele jaren na haar bekering vertrok Sila naar Nederland voor de training als zendingswerker. In 1969 trouwde Sila met Roy Wong Swie San. Ze kregen vijf kinderen. Sinds 1982 wonen ze weer in Suriname waar ze de gemeente Lob Makandra oprichtten. Vanuit de gemeente zijn diverse projecten opgezet voor de opbouw en toerusting van gelovigen. Na het overlijden van Roy in 2011 is Sila doorgegaan met Gods werk, samen met een team van werkers.

,,Wat betekent echte bekering?’’ Het was een van de vragen die gesteld werd aan een van de geslaagden voor de zondagochtendcursus over het fundament van ons geloof. ,,Een verandering van denken en gehoorzaamheid aan Christus Jezus’’, antwoordde Samaria, een van de cursisten. De gelovigen die deze cursus hebben afgerond, waren heel blij met hun certificaat. Een goed fundament en kennis van de eerste beginselen van ons geloof maakt dat ons geloof standhoudt en niet zal wankelen, staat in Hebreeën 6:1-2. De gemeente Lob Makandra staat bekend om gedegen Bijbelonderwijs. Binnen onze huiskringen verzorgen wij Bijbelstudies die ons maken tot discipelen van de Here Jezus Christus. Wat ons grote zorgen baart, is de toenemende afgoderij en voorouderverering in ons land. Niet zo lang geleden reisden dertig Surinamers naar Ghana om de geesten van de slavernij te bezweren en de geesten van de voorouders op te roepen voor vergeving en verzoening. Zo hoopten ze op bevrijding van ons slavernijverleden. Op belangrijke feestdagen worden pleng- en spijsoffers gebracht aan de afgoden. Voor ons als christenen is het belangrijk om Gods genade te vragen voor ons land. We willen het evangelie van het koninkrijk in de kracht Gods prediken. De boodschap van broeder John Akamba, een nakomeling van de slaven, over het breken met de tradities van de voorouderverering, maakte diepe indruk op ons. Alleen het geloof in Jezus Christus leidt tot gerechtigheid. De angst voor de voorouderlijke machten leidt tot geestelijke slavernij en onderdrukking. Vanuit het boek Deuteronomium onderwees Akamba ons dat wij moeten breken met de afgodische praktijken, anders zullen wij leven onder de vloek.

Studenten komen voor een motivatieweekend.

573.311 HOOFDSTAD inwoners (2014) Paramaribo

„De boodschap van broeder John Akamba, een nakomeling van de slaven, over het breken met de tradities van de voorouderverering, maakte diepe indruk op ons.”

bemoediging Mag ik u bemoedigen met de woorden van de apostel Johannes in 1 Johannes 3:16 ‘Hieraan hebben wij de liefde leren kennen, dat Hij Zijn leven voor ons heeft ingezet; ook wij behoren dan voor de broeders ons leven in te zetten.’ We zeggen u langs deze weg hartelijk dank voor uw offers aan Gods werk in Suriname. Samen zijn wij op weg om Zijn Koninkrijk gestalte te geven door Zijn liefde bekend te maken en te delen met de zielen om ons heen.

bouterse opnieuw aan de macht GEBEDSPUNTEN • De grote schoolvakantie begint midden augustus. Graag gebed voor kinder- en jeugdkampen en gemeentekampen. Dat zielen tot Jezus zullen komen. • Bid voor eenheid in visie en streven bij de gemeentewerkers.

• Bid voor voldoende middelen om het centrum te runnen en goed te onderhouden. • Bid dat de gemeente zal groeien in toewijding en gehoorzaamheid aan het evangelie. • Bid voor wijsheid, inzicht en creativiteit. Voor Gods bescherming en gezondheid.

SUriname

De vorige president van Suriname, Desiree D. Bouterse, heeft de verkiezingen van 25 mei 2015 opnieuw gewonnen. Woensdag 12 augustus 2015 vond de inauguratie plaats. Vijf jaar lang zal hij in ons land de scepter zwaaien. ,,De monetaire situatie in Suriname is precair”, zei president Bouterse. Hij kondigde verhoging van de kosten voor elektra, brandstof en water aan. Met enkele politieke partijen is er een regeerakkoord bereikt. Gods Woord moedigt ons aan om te bidden voor de hooggeplaatsten in ons land. We zullen dit zeker doen en geloven dat alle overheden en machten aan onze Heer zijn onderworpen. We geven Hem daarom alle eer en glorie.

Suriname is een land met een veelheid aan culturen en etnische groepen. De oorspronkelijke bewoners zijn de Indianen. De etnische ver­scheidenheid vindt haar ontstaan in de kolo­niale tijd waarbij de Afro-Surinamers als slaven uit Afrika werden aangevoerd. Na de afschaffing van de slavernij in 1863 kwamen de Hindoestanen en Javanen als contractarbeiders in Suriname. In 1853 kwamen ca. 300 kolonisten uit Nederland. De nazaten van deze Hollandse boeren zijn nog steeds hier woonachtig. Chinezen, Joden, Libanezen en Europeanen zijn op vrijwillige basis geïmmigreerd. Opmerkelijk is dat vrijwel allen hun eigen taal en cultuur bleven houden. Op 25 november 1975 werd Suriname onaf­hankelijk van Nederland.

sila wong swie san / eddy & jennifer van braam - suriname - 35

Religie als verkiezingsitem We hebben een turbulente verkiezingsperiode achter de rug. Opnieuw werd de NDP de grootste partij. Politici hebben massaal en publiekelijk gebruik gemaakt van het religieuze sentiment van de bevolking, om zo veel mogelijk kiezers voor zich te winnen. De uitslag was door God zelf bepaald, zo spraken velen. Als reactie daarop leek de hemel letterlijk open te breken.

Eddy & Jennifer van Braam Eddy & Jennifer van Braam werken en wonen sinds januari 2012 in het Evangelisch Centrum Lob Makandra. Ze hebben twee zonen: Leroy (15) en Terrence (12). Eddy en Jennifer beheren het Retraite Centrum en coördineren de Buurthuisactiviteiten. Drie keer per week zijn er sport- en spelactiviteiten voor buurtkinderen en een keer per week is er een openbare bibliotheek. Door samenwerking met de Womens Business Group Suriname en het Ministerie van Landbouw proberen ze biologische landbouw te stimuleren.

Afgelopen weken hebben we te maken gehad met aaneengesloten heftige regenbuien, die gepaard gingen met heftige met wervelwinden. Rivieren traden buiten de oevers, dammen braken door en mensen werden dakloos door de storm. Iets wat in Suriname niet zo vaak voorkomt. In het Caribische gebied hebben we te maken met de ene na de andere aardbeving, en voor het eerst was er een waarschuwing voor een tsunami. Terwijl de regering zich nu voorbereid op de huldiging van de herkozen president, is Suriname failliet. De staatsschuld is nog nooit zo hoog geweest en de stijgende inflatie is voelbaar. Ons centrum is een baken van hoop. Een plek waar de liefde van God voelbaar aanwezig is. Een groep van VEG ‘t Goudse uit Moordrecht heeft de speeltuin een flinke opknapbeurt gegeven. Omdat het zo warm was, werd er ‘s nacht geschuurd en gelast en overdag geschilderd. De speeltuin wordt dagelijks gebruikt door het WML-kinderdagverblijf, en drie keer in de week is er een speel- en knutselmiddag voor de kinderen van de buurt. We zijn heel dankbaar dat de toestellen er weer verzorgd, veilig en vrolijk gekleurd bij staan.

de kas De kas waar we afgelopen jaar een proef mee hebben gedaan, is aan renovatie toe. Helaas hadden de bouwers de instructies niet goed opgevolgd en is de afdekfolie beschadigd omdat het onjuist was bevestigd. We proberen nu een natuurlijke schaduw te creëren door markoesa plantjes uit te zetten.

bibliotheek - Voor de bibliotheek willen we dit jaar zelf een medewerker aan­nemen. De kosten hiervoor zijn ongeveer vijftig euro per maand. Hiervoor zoeken wij sponsoren. Helpt u ons mee? Boeken zijn zo goed voor de taalontwikkeling van de kinderen. In heel Santopolder zijn wij de enige bibliotheek. SUriname

Fluitend tienerwerk In de afgelopen maanden is Jennifer gestart om vier tieners van de kerk muziek­ les te geven op de blokfluit. Het viel best tegen. Jennifer dacht dat de oudere kinderen de blokfluitmethode snel zouden oppakken. Maar zoals veel kinderen hier erg veel moeite hebben met taal en lezen, is ook noten lezen best lastig. Ze moeten veel oefenen, maar vlak voor de vakantie zakt de inzet weer. We hopen dat de vier tieners het volhouden, want muzikanten zijn hard nodig. We zijn heel blij met onze nieuwe gitarist, Joor, een getalenteerde jongen die de Here oprecht dient. Hij is een voorbeeld voor veel marron-jongens. Ook zijn we blij met Dwayne, een jongen uit de 4e steeg. Hij helpt op het land en verdient zo zijn eigen schoolgeld bij elkaar. Hij wil graag architect worden. Dwayne was op een ochtend erg laat. Toen we hem naar de reden vroegen, zei hij dat hij zijn moeder even moest helpen. Ik probeer hem te leren dat wanneer je betaald werk doet, je je aan de afspraken moet houden. Ik weet ook dat bij de marrons de moeder in een gezin de regels bepaalt. Dus belde ik zijn moeder om te vragen of ze rekening wil houden met de werk­ tijden van haar zoon. Toen ze mij zo aanhoorde, vroeg ze of ze ook niet bij ons kon werken Ze verzorgt haar eigen kinderen alleen en werkt overdag. Maar na 7 uur ‘s avonds kan ze komen schoonmaken. Nu werkt de moeder van Dwayne twee of drie keer per week en maakt de gebouwen schoon. Dwayne bezoekt nu ook de kerk en de jeugd. Zijn moeder gaat naar de katholieke kerk.

NEDERLANDS EN ANDERE TALEN In Suriname worden twintig talen gesproken. De meeste Surinamers zijn meertalig. Qua aantallen sprekers, zijn de belangrijkste talen in Suriname achtereenvolgens: • het Nederlands • het Surinaams (Sranantongo) • het Sarnami Hindoestani (Surinaams Hindoestaans) • het Javaans • de verschillende Marrontalen (vooral Saramaccaans en Aukaans) • het Chinees (Hakka, Standaardmandarijn en Standaardkantonees) religie De verhouding tussen de religies is in Suriname als volgt: 48% 27% 20% 5%

Christendom 23% Katholiek 25% Protestants Hindoeïsme Islam Tradiotonele en andere religies

contactgegevens zendingswerkers AUSTRALIË Gerard & Rebeca Adriaanse Unit 7 / 6 Devenish Avenue Montrose 3765 Victoria @ [email protected] , adriaanses.wordpress.com

boLIvIA Dick & Thérèse Altena Casilla 3110 - Santa Cruz @ [email protected] , misiontimoteo.nl Rik Celie @ [email protected] f , doctorsonmission.org Fineke Janssen Casilla 6320 - La Paz @ [email protected] Piet & Marijke Punt Dille 35, 8252 CJ Dronten tel: 0321-311895 @ [email protected] , casadeesperanza.info

bRAZILIË Wim & Daniëlle de Keijzer Travessa Belo Horizonte, 55 – CEP 36335-000 Ritápolis - Minas Gerais - Brasil @ [email protected] , volgdekeijzer.wordpress.com

CHILI Waldo & Annemiek Yanez-Punt @ [email protected] f Centro Elrefugio

Ron & Nel Scholman 17, rue du Grand Pré - 51170 Crugny @ [email protected]

De volgende zendingswerkers (of hun kinderen) zijn jarig in de komende tijd. Wij moedigen u aan om hen eens een kaartje te sturen.

GUATEMALA

24 sept 30 sept

Jorge & Mariëtte Rojas-Koorevaar ASELSI Cantón Chulumal 1 14006, Chichicastenango - El Quiché @ [email protected] f , aselsi.org

HAïTI Johan & Wilcie Smoorenburg P.O. Box 2402 - Port-au-Prince. @ [email protected]

JAMAICA Nel Blanken 6. Swallowfield Close - Kingston - 5 @ [email protected] f , newgeneration-jm.org

MARTINIQUE Hanspeter Bolli 7, Filaos de Bellevue F-97225 le Marigot - Martinique - Ant. Franç @ [email protected]

MExICo Jaco & Maribel van der Schaaf Calle Calera 395 - Fresnillo y Jerez Ex Ejido Zacatecas - Mexicali B.C. CP 21090. @ [email protected] , vanderschaaf395.wordpress.com

PERU

CoLoMbIA

Wilfredo & Judith Chuquiruna-Prakken Apartado # 51 - Cajamarca @ [email protected] , wilfredoyjudith.blogspot.nl

Hein & Teija Hoeré El Abrigo del Altisimo Apartado Aereo 23910 - Cali @ [email protected] , missioncolombia.wordpress.com

Ger & Froukje Prakken Apartado # 51 – Cajamarca @ [email protected] , gerenfroukje.blogspot.nl

CURAçAo

SURINAME

Kenneth & Ineke Thijm P.O. Box 3073 - Curaçao @ [email protected]

Winston & Gloria Lie Kwie Sjoe Postbus 9181 - Paramaribo @ [email protected] f , weidmijnlammeren.org

ECUADoR Nestor & Donata Duque-Voerman SEMILA, Casilla 06-01-1446 Riobamba, Chimborazo @ [email protected] , nestor-donata.webklik.nl

verjaardagen

Sila Wong Swie San Postbus 9050 - Paramaribo @ [email protected]

Donata Duque-Voerman Thérèse Altena

Ecuador Bolivia

1 okt 4 okt 5 okt 17 okt 22 okt 25 okt

Amel de Keijzer (’09) Daniël van der Schaaf (‘06) Hanspeter Bolli Terrence van Braam (’02) Sila Wong Swie San Nel Blanken

Brazilië Mexico Martinique Suriname Suriname Jamaica

6 nov 16 nov 16 nov 21 nov 21 nov 22 nov 27 nov

Jaco van der Schaaf Hein Hoeré Judith Chuquiruna-Prakken Evie de Keijzer (’00) Lias Julian de Keijzer (’07) Mariëtte Rojas-Koorevaar Jennifer van Braam

Mexico Colombia Peru Brazilië Brazilië Guatemala Suriname

1 dec 9 dec 16 dec 25 dec

David van der Schaaf (’01) Piet Punt Nel Scholman Fineke Janssen

Mexico Bolivia / NL Frankrijk Bolivia

financiën GIFTEN Het zendingswerk is mogelijk dankzij uw giften. Zending en Gemeente is een ANBI: Algemeen Nut Beogende Instelling. De giften die u overmaakt zijn daarom belastingaftrekbaar. Is er een speciaal doel waarvoor u wilt geven? Vermeld het bij uw gift, dan wordt uw gift daarvoor bestemd. Slechts tweemaal per jaar sluiten wij een acceptgirokaart bij. In dit nummer zult u er echter geen vinden. Wij hopen wel dat het zendingswerk evengoed op u mag rekenen, zodat dit zonder geldzorgen kan blijven functioneren. Het is niet meer mogelijk op uw overschrijving te vermelden voor wie of waarvoor uw gift bestemd is. Wanneer u in het verleden altijd voor één en dezelfde bestemming heeft gegeven, zullen wij uw gift automatisch weer op deze bestemming boeken. Wanneer u in het verleden voor meerdere bestemmingen heeft gegeven, of u wilt deze keer voor een andere bestemming geven, dient u deze bestemming per mail, telefoon of post aan onze penningmeester door te geven. In alle overige gevallen zullen wij uw gift op de bestemming “Zending Algemeen” boeken.

ToEZENDING kwITANTIES

FRANkRIJk

Eenmaal per jaar (januari) ontvangt u een kwitantie. Indien u geen kwitantie wenst te ontvangen, kunt u dit aan onze penningmeester doorgeven via mailadres: [email protected]

Marc & Annemarie Lebrun 3 ter, Rue du bout d’en bas 27420 Authevernes @ [email protected]

Alle zendelingen worden maandelijks op de hoogte gehouden van uw medeleven via een maandoverzicht.