J a a r ga n g 12
nr 2
2 0 14
LAPWERK Inhoud o.a t Benkske Vliegende kraai In gesprek met…… L`air pur vrijwilligers. Vraag het aan Sita Kinderkleurplaat Parkpreventie Hobbymarkt Complimenten
COLOFON Hoofdredactie: Wim Neven Schaluinen 11B144 Tel.:013-5341159
[email protected] Redactieleden: Engeline van der Heijden Piet Koppelmans Thecla van der Meulen Annemarie Bolsius Opmaak: Wim Kouwenberg Verdere medewerking van: Leni Konings Distributie: Gratis via postbussen
de redactie wenst u een fijne zomer.
Gehoord op ‘t benske Bij `t Zand in Alphen is een gedeeltelijk zwemverbod. Het water is in orde, maar de bodem is instabiel. Het verboden deel wordt aangegeven met een ballenlijn en borden. De binnenwegen rond Baarle naar Breda, Poppel, Goirle, Tilburg, Gilze, Chaam en Turnhout blijken levensgevaarlijk. De vele gedenkplekken van dodelijke ongevallen zijn daarvan de getuigen. 18 Mei was er een verkeerscontrole bij Baarle-Nassau. Er was een motorrijder die 77 km te hard reed. Het rijbewijs werd gelukkig ingenomen. Ook andere scheurneuzen werden bekeurd. Ook op ons park wordt nog regelmatig veel te hard gereden. Opvallend is dat vooral enkele voertuigen met Belgische nummerplaten daar heel “goed” in zijn. Zou het aan die platen liggen? In het dorp werd een vrouw op een gestolen bromfiets aangehouden. Dat ding kon ze dus inleveren. 22 Mei werd er een drugspand ontruimd op ons park aan de Ibislaan. Men had daar veel meer plantjes dan voor eigen gebruik is toegestaan. Tilburg gaat haar deel van het Bels Lijntje verbreden. Het moet minimaal 3 meter breed worden. Met Goirle, Alphen en Nassau wordt nog overlegd. Op onze vorige LAPWERK hebben we enkele leuke reacties ontvangen. Wilt u ook eens iets laten horen of heeft u een leuk idee, laat het de redactie dan eens weten. In Baarle zijn nog mensen actief in het oude ambacht van hoedendozenmaker. Aan de straat Loveren bevindt zich de werkplaats van het echtpaar Spanjersberg. Het is al een familiebedrijf sinds 1880, maar over 2 jaar komt er toch een einde aan als zij gaan stoppen. Veel hoeden worden er dan ook niet meer gedragen. Al jaren produceren zij dan ook al sierdozen voor andere producten. Misschien wel leuk om te proberen er eens een kijkje te nemen. Dat het een goed voorjaar is geweest was wel te merken: extra openstelling milieupark en overal geklop en gehamer. Geluiden van grasmaaiers, hogedrukspuiten, boomzagen, etc. Men werd plots behoorlijk actief na die lange winterrust. Hoewel: die winter mocht eigenlijk die naam niet hebben. “Smeris” is een goedlopende politieserie op de televisie. Voor veel mensen hier ook erg leuk om te zien, daar er gefilmd werd op bekende plekken in Tilburg. Het is echter nu reeds bekend dat het vervolg niet in Tilburg zal worden opgenomen. Zondag 25 mei was het in Baarle behoorlijk druk, terwijl er toch een aantal straten werden afgesloten. Dat kwam door de doorkomst van de wielrenners die meereden in de World Ports Classic. Veel bekende renners waren bij hun doorkomst ook hier even te zien tijdens hun rit van Rotterdam naar Antwerpen. De gemeente Alphen-Chaam gaat waarschijnlijk flitspalen plaatsen langs de “dodenweg”. Zo wordt de verbinding van Baarle, via de provinciale weg, met de snelweg al genoemd. “De Acht van Chaam”, de beroemde jaarlijkse wielerwedstrijd., is het oudste criterium in ons land. Dit jaar zal het voor de 76e keer worden georganiseerd. Besloten is dat deze wielerronde een plaats zal krijgen op de lijst van ons Nationale Immateriële Erfgoed.
2
Opening midgetgolfbaan. Op 2e Pinksterdag werd de nieuwe midgetgolfbaan feestelijk geopend. Na een fikse onweersbui stond de zon om 14.00 uur gelukkig weer hoog aan de hemel. Onze voorzitter Geert knipte de grote strik door en sloeg het 1e balletje met verve. Geert vertelde dat de sticks voorzien moeten zijn van rubber schoentjes, die gratis worden geplaatst op uw sticks. Ga vooral niet met uw ijzeren sticks op de nieuwe baan want daar beschadigt u de banen mee. Binnen een half uur waren alle beschikbare schoentjes op. Er worden dus weer nieuwe besteld, en u kunt uw sticks afgeven bij de receptie, voorzien van uw naam en postbusnummer. Er worden schoentjes om gedaan en als ze klaar zijn krijgt u een briefje in de bus en kunt u ze ophalen. Natuurlijk werd er al druk gebruik gemaakt van de nieuwe banen en we kunnen wel zeggen dat die goed zijn in gewijd. Iedereen werd voorzien van gratis drankjes en hapjes en het was druk, heel druk en super gezellig. Wilt u er ook opletten dat er speciale midgetgolfballetjes zijn en dat de golfballen voor het golfen hiervoor dus niet geschikt zijn. Die stuiteren te veel. Deze midgetgolfballetjes zijn ook te koop bij de receptie. We hebben nu echt een prachtige mooie nieuwe midgetgolfbaan, waar we trots op kunnen zijn; laat ons er ook zuinig op zijn.!
Rouw/trouw/ledenbestand Overleden:
vanaf april 2014
De heer B. Moerkerk (oud-lid)
25-05-2014
Hr. A. Struijk
Meidoornlaan 7
05-06-2014
Hr. J. Spaninks
Parklaan 30
13-06-2014
Nieuw lid:
J.H.M. Egelmeer
Parklaan 19
Vertrokken
S. Piso
Parklaan 19 3
We hebben een buurtpreventieteam !!!!!!!!!!!!!! Zaterdag 12 april jl. werden 20 mensen (scouts) officieel geïnstalleerd. Zij gaan in wisselende diensten toezicht houden en ook mensen aanspreken op ongewenste daden. Dat is wel nodig ook, want u weet allemaal wel van stukgesneden ligbedden, weggehaalde paaltjes, glas in het zwembad, kinderen die vuurtjes stoken, het gebruik van de golfbanen als crossbaan. Vandalisme in toenemende mate! Denk ook aan foutief geparkeerde auto's, eindeloze bouwactiviteiten, geluidsoverlast (nodeloos getoeter, geschreeuw en harde muziek). Behalve de permanente bewoners willen mensen ook gewoon recreëren. “Sociale controle, daar is niks mis mee”,zei Kees van Kapelle, politieleidinggevende in team Marktdal Breda, waar Baarle onder valt. “Preventief te werk gaan, dat maakt het park veiliger”, waren de woorden van de voorzitter. Bij de installering was Kees van Kapelle aanwezig namens de politie van Breda. Door de nieuwe CDA wethouder Jan van Cranenbroek werd het bord “Buurtpreventie”bij de entree van het park onthuld. Parkbewoners kunnen misstanden die ze opmerken, melden bij de parkscouts, die te herkennen zijn aan de oranje hesjes. Ook is er een speciale brievenbus, nummer 454, waar men meldingen kwijt kan. Wij hopen van harte dat iedereen de scouts ondersteunt, zodat ons park mooi blijft (beter wordt). Samen de schouders er onder, want waarom zou je het 'eigen nest' bevuilen? Vanuit Lapwerk: veel succes.
4
Een vliegende kraai vangt altijd wat.... Dus vloog deze kraai op een van de vele prachtige voorjaarsdagen over het park om alle nieuwe vliegende bewoners te bezoeken. Er waren veel kraamvisites af te leggen bijvoorbeeld bij de merels, koolmezen, duiven en spechten! Het is een drukke tijd voor iedereen! Ook de menselijke bewoners zijn druk: paadje vegen met de hogedrukspuit, gras maaien, bomen snoeien, tuinen zomerklaar maken enzovoorts. Het liefst iets met lawaai erbij…. Al deze activiteiten, die men (heeeel vroeger) ook wel “grote schoonmaak” noemde, resulteerde in een aantal merkwaardige gedachtenkronkels van mensen. Het huis opgeruimd, dus de koelkast op de inrit??? Vuil verzameld en dus nu op de hoek van de Parklaan? Kachel en schoorsteenpijp geveegd en nu brandje stichten in “ons” groen? Vreemdvreemd. Maar gelukkig kan bij de meeste bewoners na gedane arbeid de vlag uit! Maar dan toevallig niet op 4 en 5 mei? Aandachtspuntje? Maar na vanaf schuttingen en boomtakken weer eens wat gesprekken afgeluisterd te hebben blijkt toch dat de meeste mensen gewoon gaan voor het gewone kleine maar kostbare kadootje, wat we hier met zijn allen proberen waar te maken. En dan bedoel ik: het rustige wonen met veel privacy, ruimte, rust en heel veel groen om je heen in een mooie en betaalbare setting. En met aardige, betrokken en hulpvaardige mensen om je heen. Hier kunnen de kraaien nog wat van leren. Die stelen als de raven en laten overal een vieze boodschap achter zonder die van de autoruiten te poetsen!! 5
De weegbree. Iedereen heeft dit plantje wel eens gezien, al weet je misschien niet hoe of het heet. Dat is van nu af aan dus anders. Overal waar mensen zijn, kun je ook de weegbree vinden. Met de komst van de Europeanen in Noord-Amerika verscheen de weegbree daar ook. Indianen noemden hem wel “het voetspoor van de blanke”. Vroeger werd de weegbree door ons gegeten. Dat zou je nu ook nog gerust kunnen doen. Je plukt de jonge malse blaadjes en kookt ze als spinazie. Ze zitten vol vitaminen en mineralen. Daarnaast hebben ze ook nog medicinaal werkzame stoffen die je kunnen helpen om te genezen. Weegbreesap uit een gekneusd blaadje helpt tegen de jeuk en pijn van brandnetels en verschillende insectenbeten en- steken. Blaadjes onder je voeten in je schoenen helpen tegen vermoeide voeten. Ook kan je er hoestdrank van maken. Als je ooit konijnen gehad hebt, dan weet je dat die er gek op zijn net als veel andere dieren. De bekendste soorten in ons land zijn de smalle weegbree en de brede (breedbladige) weegbree, maar ook de grote- en de zeeweegbree komen veel voor. Je vindt ze dan ook overal: vooral langs wegen, graslanden, paden, in het veld, tussen de stoeptegels, in je gazonnetje. Alle soorten hebben meteen vanuit de grond een bladrozet. Dat betekent dat de bladeren in een kring opkomen. De bloemen zijn klein en staan in groepen op aren, die ver boven het blad uitsteken. Dat moet ook wel, want de plant gebruikt de wind om zijn stuifmeel te verspreiden. De kleine bloempjes hebben een witachtige kleur. De bloeitijd is vanaf begin mei. Alle soorten kunnen wel tot 50 cm groot worden. De bladnerven zijn niet vertakt, maar volgen de vorm van de bladrand. Dat heet: kromnervig.. 6
In gesprek met: Paul Zebregs
Door Piet Koppelmans.
Paul werd in negentienachtenzeventig te Tilburg als tweede kind geboren in het vier zonen tellende gezin Zebregs..Komende maand viert Paul voor de zesendertigste maal zijn geboortedag. Sinds elf jaar woont Paul op Park L’air Pur waarvan de laatste vijf jaar samen met zijn partner Mike.
Het is net tegen zessen als ik aanbel bij huize Zebregs aan de Parklaan. Het eerste wat mij opvalt als ik even later binnenstap in de royale, smaakvol ingerichte woonkamer is het grote en vanwege zijn schoonheid sterk aandacht trekkende aquarium. Als goed gastheer vraagt Paul mij wat ik wil drinken: koffie, thee, iets fris bied hij aan. “Nee dank je”, zeg ik, “ik kom net van tafel, doe geen moeite straks misschien”. Eenmaal gezeten in de goedzittende bank, ontspint zich als vanzelf een gesprek tussen ons, en geachte Lapwerklezer, zonder dat ik veel vragen hoef te stellen vertelt Paul Zebregs aan u en mij zijn verhaal. “Als vooropleiding voor het conservatorium”, zegt hij, “heb ik een vierjarige muzische opleiding gevolgd. Helaas viel daarna het conservatorium zelf mij van het begin af zwaar tegen. In die tijd voelde ik mij niet gelukkig met mijn situatie. Maar…toen gebeurde er iets wat mij min of meer dwong voortijdig mijn richting te kiezen. In dat jaar, ik was toen zeventien kreeg ik een platencontract aangeboden. Nu was het eigenlijk wel een probleem dat ik nog op school zat. In mijn vooropleiding had ik veel geleerd, bovendien kreeg ik van huis uit nog steeds muziekles, zangles en zangcoaching. Daardoor voelde ik mij voldoende zeker om een keuze te maken, immers ik moest nu kiezen: of doorgaan met het conservatorium waar ik verre van enthousiast over was, of het pad van mijn hart volgen en het platencontract omarmen. Ik heb toen gekozen voor het laatste. Met het opnemen van dat eerste singeltje heeft mijn carriere eigenlijk zijn start gemaakt. Ik stond nu officieel onder een platencontract dus had financieel een redelijke basis om verder te gaan. Met bepaalde doelstellingen in mijn achterhoofd nam ik alles aan wat mij aansprak en waar ik kansen in zag. In die dagen veel audities gedaan en gelukkig ook vaak met gunstig gevolg. Het was een heel nieuwe, andere en mooie tijd voor mij en alles ging gewoon hartstikke goed” “Ik begrijp nu hoe jij in jouw showwereld bent terecht gekomen”, zeg ik, “maar waaruit bestaat nou precies je werk elke dag opnieuw?” “Mijn werk is nogal divers”, is zijn antwoord, “maar mijn hoofdvak is zang, maar vooral ook presenteren en natuurlijk entertainment, ik praat bijvoorbeeld evenementen aan elkaar. Ik zal een voorbeeld geven. Pas geleden nog, kreeg ik een hele mooie opdracht, het was voor het ministerie van justitie. Zij hadden een bedrijfsfilm gemaakt en die moest met de nodige jus gepresenteerd worden aan hun mensen. Zij hadden daarvoor in Den Haag een bioscoop afgehuurd. Zo’n presentatie duurt bijna een hele dag en bestaat buiten de film, nog uit verschillende andere onderdelen, nou die praat ik dan aan elkaar. Op het eind van de dag treed ik nog op met vier of vijf nummertjes en dan is het klaar. Dat is één voorbeeld van mijn werk,” gaat hij verder, “daarnaast werk ik bijna dagelijks hier in mijn studio, kom dan laat ik je dat even zien.” 7
In de studio staat allerlei apparatuur waaronder een flink keyboard, welk voor Paul als piano fungeert bij zijn zangoefeningen, maar ook kan worden aangesloten op de software en dan het geluid produceert van bijvoorbeeld, drums, gitaar, orgel of wat hij maar wil. Nonchalant slaat hij een paar tonen aan op de piano. “Zo maak ik hier volledige nummers,” legt Paul uit. “Die neem ik dan op als demo en stuur die op naar de producent. Die luistert er naar en zegt dan: dat is wat of het is niks. Als het wel levensvatbaar blijkt te zijn wordt het helemaal opnieuw gebouwd en uitgebracht.” Terwijl wij teruglopen naar de woonkamer zegt hij: “ik schrijf ook nog veel songteksten voor andere artiesten.” “Je bent een druk baasje,”zeg ik, terwijl we weer gaan zitten. “Och, je weet het feitelijk nog maar half Piet,” zegt hij, “buiten mijn eigen bedrijf, waar we het nu over hebben en wat indertijd met dat eerste singeltje is begonnen, heb ik nog een tweede baan. Dat is begonnen nadat ik met mijn platencontract klaar was, ik wilde meer zekerheid om mijzelf een inkomen te verschaffen, want ons beroep is best wel risicovol. Daarom heb ik een opleiding gevolgd voor sociaal-cultureel werk in de welzijnssector. Uiteindelijk ben ik zo terechtgekomen bij CZ, de zorgverzekeraar, waar ik een paar jaar heb gewerkt als mediaspecialist. Van daaruit heb ik toen mijn plaats gevonden bij Amarant, waar ik nu twintig tot tweeëndertig uur per week werk, al naar gelang ze van mijn diensten willen gebruik maken.” Ons gesprek wordt onderbroken omdat Mike, de partner van Paul, binnenkomt. Wij stellen ons aan elkaar voor. Dan kijkt Mike in het aquarium, en zegt: “ze hebben honger!” Tot mijn verbazing haalt hij een dertig centimeter lange pincet tevoorschijn, prikt daar een speciaal soort voer aan en steekt het tot aan de bodem in het water. En ja hoor, de vissen komen en eten het voer voorzichtig van de pincet af. Paul ziet mijn verbazing en legt uit: “Het is een zeeaquarium Piet,” zegt hij, “het is de hobby van Mike, alles eraan is speciaal en niet te vergelijken met een gewoon zoetwater aquarium. Het water bijvoorbeeld komt speciaal uit Indonesië, het moet constant op vijfentwintig graden zijn en ga zo maar door, best moeilijk allemaal, maar: prachtig!” “Wel geachte lezer, dat beaam ik, want het is werkelijk feeëriek.”
8
“Ik zie hier steeds een paar katten in en uit lopen Paul,” zeg ik, “is dat misschien jouw hobby?” “Nee,” reageert hij, die katten, het zijn er drie, dat is als vanzelf gegaan. Die kleine rooie heet Bolo, die hebben wij van heel klein uit het nest. Hij was ziek, bijna dood en is door ons met het flesje grootgebracht. Nummer twee, die zwartwitte daar heet Hebbes, is gewoon een echte straatkat. En nummer drie heet Oscar, maar dat is een geval apart. Oscar is van adel, heeft ook een stamboom en een paspoort. Officieel heet hij Oscar Van Oranje Nassau, hij is van het bekende Amerikaanse ras Ragdoll. Ja Oscar is heel speciaal. Mijn hobby Piet,” gaat hij verder, “ligt buiten. Ik ben al vele maanden lang bezig onze achtertuin in te richten, kom maar eens mee kijken.” Buiten staan we meteen op een royaal terras, aansluitend is er een vijver, waarvan Paul zegt: “De vijver is puur biologisch, er zit wel een pomp in, maar die staat nooit aan, deze vijver moet zichzelf instant houden.” De tuin is groot, het perceel ligt langs de dijk, die is nu door hen beplant met een honderdtal lavendelplanten, als dat volgroeid is ruikt het vast heerlijk en ziet er prachtig uit weet ik. “Wij hebben alles zelf gedaan en gebouwd,” zegt Paul, en hij wijst naar een ruwweg gemetselde ruïneachtige muur van ongelijke hoogte en wel een meter of tien lang, die volzit met scheuren, bochten en oneffenheden. Ik zie een ingemetseld, smeedijzeren raampje en verschillende consoles. “Met het tuinhuis zijn we nog bezig,” zegt hij. “De vloer moet er nog in, dan is ook dat weer klaar. Verder is onze tuin op natuurlijke wijze verdeeld in verschillende vakken, die onderling biologisch verantwoord zijn. Net als de vijver is dat de inbreng van Mike” besluit hij. Als we weer binnen zitten, bedenk ik, dat ik materiaal genoeg heb om de komende Lapwerk geheel te vullen, wat natuurlijk niet mag van de hoofdredacteur. We zitten nog wat na te keuvelen als ik hem vraag: “Paul het is wel zo’n kleine twintig jaar geleden, maar weet jij nog hoe de titel was van dat eerste singeltje, waarmee het uiteindelijk allemaal begonnen is?” “Jazeker, ”roept hij enthousiast, “natuurlijk weet ik dat, de titel was: “Zeven dagen zonneschijn.” Even is het stil tussen ons, dan vraag ik: “en, is de zonneschijn gebleven?” “Jazeker,” is zijn antwoord, “dat vind ik wel, want het ging toen allemaal goed, ik ben nu vijfendertig en het gaat nog allemaal goed, dus ben ik een gelukkig mens. Ik neem afscheid. “Maar je hebt helemaal niks gedronken,” zegt Paul. “Nee,” zeg ik, “maar dat houd ik graag van je tegoed.” 9
Hobbymarkt zaterdag 10 mei Daar de regen met bakken uit de hemel viel, is de rommelmarkt afgelast. De hobbymarkt ging wel door en ondanks het feit dat er niet zoveel mensen op de been waren, was het super gezellig. Marjan had weer voor heerlijk gebak gezorgd en Corry voorzag, zoals altijd, iedereen van koffie, thee en het bekende witte wijntje. Er waren 7 hobbyisten met heel verschillende interessante hobby’s. De onderlinge sfeer was grandioos; echt een saamhorigheidsgevoel. Benieuwd naar wie er stonden met hun hobby? Eerst hebben we Henny Meij die al 50 jaar schildert. Of dat nu met olieverf, acrylverf of waterverf is, dat maakt haar niet uit. Van beroep is Henny eigenlijk plateelschilderes, d.w.z. het beschilderen van aardewerk; denk aan Delfts Blauw. Ze geeft al 30 jaar elke dinsdag schilderles met olieverf in een sociaal-cultureel centrum in Den Haag. Haar inspiratie haalt ze overal vandaan. Dat komt zo maar op, zelfs ’s nachts. Ze maakt dan vaak even snel een schets op papier. Het is ook heel afwisselend datgene wat ze schildert, niet enkel landschappen, maar ook bloemen en portretten. Noem het maar en ze maakt het. Ze schildert ook in opdracht en dat zijn geweldig grote doeken. Wat ze ook nog doet: ze ontwerpt zelf country- en westernkleding en gaat daarmee ook naar beurzen. Jammer dat ze die niet bij zich had. Had ik graag willen zien. Ze is ook nog countryzangeres. Een zeer veelzijdig type dus, zo een die 8 dagen in een week wil hebben. Maar haar grootste hobby is tuinieren. Bij Paulka Haarmans zit de creativiteit al jaren in de familie. Ze ziet het nu ook in haar kleinkinderen terug, 14 Kleinkinderen heeft Paula. Ze is dan ook veel bezig met dingen maken met haar kleinkinderen. Haar hobby is crab: ze maakt cadeauzakjes, doosjes, boekjes, fotolijstjes, lantarentjes, complete huisjes. Ze laat me er mooie foto´s van zien. Echt vakwerk! Elk kunststuk is met papier versierd, met kraaltjes, kant en hele kleine bloemetjes. Elk blaadje maakt ze zelf en zo bouwt ze de bloemen op. Ze knipt uit karton kleine dingetjes, stanst ze (geeft ze met een sponsje een kleur) en plakt alles in elkaar. Van toiletrolletjes heeft ze een schattig boekje gemaakt. Het is dat ze dat vertelt, want die toiletrolletjes zie ik niet. Van kartonnen kokers maakt ze leuke doosjes, prachtig om snuisterijen in te doen. Sommige dingen zijn minuscuul klein, maar wel tot in de perfectie uitgevoerd. Geweldig om cadeautjes bij haar te kopen. 10
En dan Bep van Hees. Zij recreëert al 36 jaar op het park en heeft haar eigen atelier in Assen. Beppie’s Pottery: handgemaakte keramiek uit eigen pottenbakkerij. Ze geeft glasmozaïek. En workshops in borden gemaakt van klei, die ze zelf eerst helemaal voorbewerkt heeft. Ze gebruikt alle kleuren klei, maar maakt ook zelf de kleur in de klei om ze daarna op 1000 graden te bakken. Eventueel wordt het daarna ook nog geglazuurd. Bep heeft wel 200 mallen, die ze zelf heeft gemaakt, maar ze werkt toch het liefst met de hand met plakken klei. Het fijnste is toch om met je handen werken. Leuke kerstboomhangers heeft ze liggen en ook schalen, borden, vazen, leuke keramiekzonnen voor buiten en zelfs broches. De kerstboomhangers zijn heel licht van gewicht, ze heeft ze hol gemaakt anders worden ze te zwaar in de boom. Ze heeft 5 jaar geleden een kunstroute opgezet in Assen en dat is nog steeds een jaarlijks terug kerend gebeuren. Als ze eenmaal bezig is, werkt het voor haar zo ontspannen dat ze helemaal nergens meer aan denkt. Saskia van Herk, de jongste van onze hobbyisten, woont nu 5 jaar op het park. Na ontslag van haar werk is ze voor zichzelf begonnen `Massage in Motion`. Ze is opleidingen gaan volgen en is begonnen met massages. De bedoeling van de massages is de mens meer in contact te laten komen met zijn lichaam met als intentie ontspanning en verwenning. Ze heeft zichzelf verder ontwikkeld met cursussen en veel inspiratie hieruit gehaald. Al die elementen heeft ze samengevoegd in een workshop die ze geeft. Dat is Expressie Dans geworden. Dit geeft ze bij SKAC in ´t Taxandria gebouw in Chaam. Het is een reis van expressie in de vorm van dans, stembevrijding en contact. Ze wil zeker niet dat het zweverig wordt. Het moet echt voor iedereen toegankelijk zijn. De bedoeling is om een ochtendgroep en een avondgroep 1 keer per maand te gaan geven in Chaam. Expressie Dans is een handreiking om de natuurlijke elementen in jezelf te uiten, een herontdekking van waar je grenzen liggen en de mogelijkheid om jezelf spelenderwijs te verbreden, te herontdekken. Het wordt in een groep door de verbondenheid goed duidelijk hoe gelijk we zijn. Ze geeft de mensen tools mee om te leren ontspannen, dat doet ze op verschillende manieren afhankelijk van de persoon. Uren kan ik nog met haar praten , het is een fijne enthousiaste meid met een duidelijke drijfveer en een grote passie. Lekker kletsen met Marry Noorland. Marry woont al 22 jaar op het park. Ze is zo´n 13 jaar met kaarten maken bezig. In 3D maakt ze kaarten, echte kunstwerken, de ene nog mooier dan de andere. Ze begint met een stuk gekleurd karton en snijdt dat op maat en dan begint het echte werk, het in 3D uitwerken van de ontwerpen en niet zomaar een kaart, maar kaarten in vreemde vormen die je op allerlei manieren kunt neerzetten. Versierd met glittertjes en pailletjes en nog veel meer. Ze is lid van de Cardclub op de computer en 2 maal per jaar is er een open dag in Sas van Gent. Daar is ze altijd bij en er wordt uiteraard heel wat uitgewisseld. Hier doet men allerlei tips en ideeën op. Gisteren heeft ze van haar man een Eborser gekregen voor moederdag en ze glundert als ze erover praat. Het is een prachtig stansapparaat van wel 200 euro. Ze heeft kasten vol met stansapparaten, maar deze is uniek voor haar. Per kaart is Marry wel 2 ½ uur bezig en ze verkoopt ze voor 1 euro per stuk. Dat is echt geen geld voor iets wat zo apart is. Ik vind het heel moeilijk om te kiezen maar ga toch met een zak vol naar huis. Ze zijn zo leuk en mooi om naar iemand te sturen. Misschien wel zonde om te versturen. 11
Even een praatje maken met Brenda Mimpen, van huis uit lerares Nederlands. Ze is een studie hypnotherapie gaan doen: ze laat mensen onder hypnose teruggaan naar een vorig leven. Toen dat voor haar te zwaar werd, is ze gaan schrijven, Ze kwam erachter dat het wapen van de familie Van Sonnevelt (haar moeder) teruggaat naar de 14e eeuw en te vinden is in een kasteel in België. Daarop is ze haar 1e boek ~~Ken ik jou uit een vorig leven?~~ gaan schrijven. Het is autobiografisch in romanvorm. De auteur is Vincense Lelieveld. Vincense is haar 3e doopnaam en Lelieveld komt van de 3 lelies in haar wapen. In aquarel heeft ze zelf de omslag van haar boek gemaakt. Haar 2e boek is ~~ Het Gevreesde Pakje Uit Mexico~~ . Het is een mix van fictie en non fictie. Een thriller over orgaandonatie en de orgaanmaffia in Mexico. Ze heeft het zelf vertaald in het Engels en het boek is al op E-book in Amerika, Engeland en Canada verschenen. Haar 3e boek ~ Ontsnapt Aan Het Klooster~~ is ook autobiografisch en gaat over de terreur van het katholicisme in haar jeugd. De bekende Nederlandse schilder Kees Thijn heeft de omslag gemaakt en als u dit leest heeft er een grote expositie van hem plaats gevonden in Nieuwpoort waar Brenda (Vincense) twee maal signeersessie heeft gehouden. Haar 4e boek komt in 2015 uit met als titel ~~ De Moord Op De Pater~~. Dit wordt ook een thriller en de hoofdpersoon woont in Baarle-Nassau. Momenteel woont Brenda in Groningen. Ze recreëert hier nu 10 maanden en als het aan haar ligt komt ze hier wonen. Joke is aan de beurt. Een kunstenares in het tekenen van geometrische figuren en het schrijven van de bijbehorende teksten die refereren aan een symbool. Ze heeft wel 2700 symbolen getekend, daar maakt ze poëtische teksten bij waar je tussen de regels dat kunt lezen waardoor je wordt geactiveerd. Ze heeft de codes van het fysieke lichaam getekend en is nu bezig met de codes van het brein. Naast je fysieke lichaam heb je 9 lichtlichamen op papier gebracht in prachtige tekeningen. Afgelopen oktober heeft ze bereikt dat haar symbolen geaccrediteerd zijn bij een opleiding. Erkende therapeuten hebben besloten dat studenten studiepunten krijgen als ze bij Joke een opleiding volgen. Dat is natuurlijk een geweldige prestatie. Ze organiseert nu Satsang. Dat staat voor “waarheid” en ”samenkomen”. Zie het als een spirituele wegwijzer waar je kunt praten, luisteren discussiëren en op een mening in kan gaan. Iedereen kan aansluiten en gewoon meedoen. Elke woensdagochtend van 10.00uur tot 12.00uur. Ze is ook bezig met het schrijven van een boek zonder symbolen. Ze heeft zeker 300 symbolen op reproducties staan die je kunt terugvinden in heel veel boeken. Met Joke kun je uren praten over haar symbolen en het is een genot om te zien hoe mooi en vol passie ze haar tekeningen maakt. Alle hobbyisten van harte bedankt dat jullie er waren, wij vonden het erg leuk, misschien tot een volgende keer?
12
