Chambers Trophy Lees meer op pagina 4
NR 3 • 2014 juli-augustus-september Afgiftekantoor Hasselt Mail • P-802046
(Be)WELOVERWOGEN De zomer mag dan een beetje in het water gevallen zijn, de voorbije weken scheen de zon weer volop. Daar was alle reden toe. Bewel heeft sinds begin september een nieuwe Algemeen Directeur. Hiernaast komt u veel over Eric Bonneu te weten. Wij kijken vanaf nu allemaal samen met hem naar de toekomst. Een woord van dank past aan Jan Caris, onze interim directeur. Afspraak was dat hij zich twee dagen per week zou vrijmaken om onze organisatie aan te sturen. Maar iedereen heeft gevoeld dat sinds begin mei zijn hart de volledige werkweek heeft geklopt voor Bewel. En we zijn er zeker van dat het in de toekomst voor Bewel altijd iets sneller zal blijven kloppen. Wij wensen Jan veel succes met zijn verdere activiteiten om nieuwe bedrijven naar Limburg te loodsen en om de ontwikkelingen naar meer duurzaamheid en beter omgaan met energie in onze economie verder vaart te geven. Bewel heeft voorbije zomer nog een andere belangrijke beslissing genomen. Voor het eerst in onze geschiedenis zetten we zelf een enclavewerking stop. Dat is een weloverwogen beslissing geworden. Het was erg kostbaar om de tewerkstelling in wasserijactiviteiten na Ford te kunnen voortzetten op een andere plaats. We hebben dan ook lang aangedrongen bij het betrokken bedrijf om meer zorg te dragen voor de veiligheid van onze werknemers. Toen dit maar niet gebeurde hebben we zelf het contract opgezegd. Bewel stapt niet in enclaves ten koste van alles. Veiligheid primeert! Maar laat ons niet vergeten ook in onze eigen werkplaatsen het voorbeeld te blijven geven. Veiligheid is onze gezamenlijke verantwoordelijkheid. Want alleen ga je mogelijk wel sneller vooruit, maar samen kom je verder. Koen Albregts voorzitter
viering 50 jaar Bewel voor stakeholders Lees meer op pagina 4
Jobstudenten Lees meer op pagina 2
De nieuwe Algemeen Directeur: Eric Bonneu Sinds 9 september heeft Bewel een nieuwe Algemeen Directeur. Eric Bonneu werd immers bereid gevonden de uitdaging op te nemen om Bewel de volgende jaren door het maatwerkdecreet en andere uitdagingen te leiden. Eric Bonneu werd in 1960 geboren in Alken en woont tegenwoordig met zijn echtgenote en dochter in Herk-de Stad. Hij studeerde af aan de Universiteit Limburg – toen nog LUC – als handelsingenieur en legde een tot de verbeelding sprekend professioneel parcours af. Hij werkte als sales-, marketing-en business development manager en als general manager in diverse rollen, landen en bedrijven. Zo was hij actief bij Pepsico, FrieslandCampina, Master Foods, Innogenetics, Mensura en Business Atelier. In zijn vrije tijd gaat hij graag joggen en skiën. Kende u Bewel voordat u hier kwam solliciteren? Eric Bonneu: ‘Kennen is een groot woord. Ik had in mijn vorige functies al vaker samengewerkt met beschermde werkplaatsen. Ik was dus vertrouwd met het concept en met een stukje van het werk dat er geleverd wordt. Ook ANL werkte samen met Bewel, maar ik was nooit direct in contact met Bewel. Het logo langs de weg Hasselt – Diepenbeek –Genk zat wel op mijn netvlies, maar wat achter dat logo staat, was onbekend terrein voor mij.’ Wat heeft er u dan toe aangezet om hier de selectieprocedure te doorlopen en uiteindelijk de functie van AD op te nemen? Eric Bonneu: ‘Toen ik gebeld werd was de eerste reactie: Is dit iets voor mij? Maar tegelijkertijd intrigeerde mij onmiddellijk het huwelijk tussen de bedrijfseconomische dimensie enerzijds en de sociaal maatschappelijke dimensie die in deze functie aan bod komen. Vervolgens ben ik gaan praten met mensen binnen en buiten Bewel en heb ik geprobeerd om een beeld te krijgen van de sector, het bedrijf, de mensen, de uitdaging, …. Ik merkte al vlug dat ik energie kreeg van deze opportuniteit en ging ook inzien dat het een volwaardige directiefunctie was in een volwaardig bedrijf met volwaardige medewerkers. En ja er liggen een aantal uitdagingen waar mijn achtergrond toegevoegde waarde kan bieden. Na heel wat verander en crisis opdrachten uitgevoerd te hebben, wat ik overigens met veel voldoening en plezier gedaan heb, geeft het me een goed gevoel en een aangenaam perspectief om een team van mensen te bouwen dat samen de uitdagingen van Bewel, van de sector en de doelgroep gaat oppakken. U hebt daarnet gezegd dat de sociale doelstelling van Bewel u mede aantrok. In hoeverre beschouwt u –als voormalig marketingmanager- dat sociale als een troef voor Bewel naar klanten toe? Eric Bonneu: ‘Ik denk dat we dat zeker kunnen inzetten als troef. Niet dat er veel bedrijven puur omwille van dat sociale engagement klant zullen worden. “Duurzaamheid en sociale verantwoordelijkheid” zijn tegenwoordig erg in, ieder bedrijf neemt het wel op in het jaarverslag en in de beleidsverklaring. Ik denk dat wij op deze trend kunnen inspelen, wij bieden immers een erg concrete mogelijkheid voor bedrijven om een deelaspect in te vullen. Maar verder moet ons marktaanbod in orde zijn, overigens is het abc van marketing eenvoudig: - er moet een behoefte zijn in de markt. We zullen dus goed de klanten behoeften moeten begrijpen en mee-evolueren - de kwaliteit van ons product of dienst moet constant goed en relevant zijn - én we moeten ons onderscheiden of een eigenheid een identiteit toe-eigenen. Een laatste vraagje: bij moderne bedrijfsvoering hoort netwerken. Bent u een netwerker? Eric Bonneu:‘Niet in de zin dat ik graag recepties en netwerkevenementen afschuim. Wel in de zin dat ik goede en kwalitatieve banden heb met vroegere relaties, klanten, leveranciers, medewerkers, …. ik weet dat ik bij hun terecht kan, en dat is een goed gevoel. Ik dank u voor dit gesprek.
V.U. Bewel - Ginderoverstraat 143 - 3590 Diepenbeek
2
Vakantiewerk op Bewel Tijdens de vakantie worden er veel plaatsen in de productie ingenomen door jobstudenten. We kennen twee soorten bij Bewel: de jongeren die uit het BuSO komen en de vakantiejob vaak zien als een opstap naar vast werk bij Bewel én valide jongeren die een unieke belevenis meemaken door mee te draaien in een organisatie als de onze. Al was de ervaring niet zó uniek voor deze twee jobstudenten. Sara Echabi woont pas twee jaar in België en is het Nederlands nog niet perfect meester. Joost Nackaert studeert ergotherapie en liep al eens stage op de afdeling liggend goed JBC waar beiden nu tewerk gesteld zijn: ‘Ik kende het publiek al van mijn stage. In mijn studie hebben we ook vaak te maken met mensen die een bepaalde arbeidshandicap hebben, dus het gegeven was mij niet vreemd.’
niet wat ik moest verwachten. Maar het valt me reuzengoed mee. Ook het werk dat ik doe als controleur doe ik met veel plezier. En de mensen rondom mij behandelen mij zeer goed.’
Sara studeerde in juni af aan de humaniorarichting Secretariaat Talen en kende Bewel alleen maar van de werkplaats in Tessenderlo waar ze was gaan solliciteren voor een vakantiejob: ‘Voor de rest wist ik
Met de mensen kan hij goed opschieten: ‘Door mijn studie ken ik mensen met een arbeidshandicap. Ik ken hun problemen een beetje en dat maakt het makkelijker om hier te werken. Het zijn hier doorgaans lieve mensen
Ook Joost doet controlewerk en daar is hij blij om: ‘Ik zag het niet zitten om heelder dagen op een stoel aan de lopende band te zitten. Ik hou van wat beweging en van variatie en dat heb ik hier.’
Vakantiejob op Bewel 2 ‘Ik zou hier graag blijven werken’
Birgit Vanderlee en Jordy Geunes lopen wat bedremmeld met me mee. Als ik zeg dat ik niet bijt, lacht Birgit. Maar Jordy antwoordt stoer: ‘We gaan dat goed doen, dit interview. Dat weet ik.’ Zelfverzekerd is ie wel, deze knaap die goed weet wat hij wil. Hij studeert nog in Wijchmaal. Eigenlijk zou hij al kunnen stoppen, maar: ‘Als ik nog studeer kan ik stages blijven doen en is de kans groter dat ik ergens na zo’n stage werk krijg. Ze moeten mij op zoveel mogelijk plaatsen leren kennen.’ Birgit is afgestudeerd. Binnen vier weken gaat ze alleen wonen, dicht bij haar job als vrijwilliger in een rusthuis: ‘Ik ben er pas begonnen, maar ik hoop dat ik binnen enkele weken de animatie mag doen: kienmiddagen organiseren en zo.’ Ze spaart een gedeelte van het geld dat ze hier verdient om haar studio in te richten: ‘Een gedeelte is al op. Dat heb ik gebruikt voor een nieuwe I-pod, want de mijne was kapot.’ Jordy is een man van de wereld: ‘Ik spaar voor mijn toekomst. Ik weet nog niet wat die gaat brengen, maar ik wil alleszins nu al een potje opzij leggen.’ Allebei doen ze hun werk bij Bewel graag. Jordy: ‘Het is afwisselend. De ene dag moet ik sorteren en de andere beveiligen. Je krijgt hier kansen om dingen te doen, om allerlei zaken te leren en dat is belangrijk om later een job te kunnen krijgen.’
Ze schieten ook allebei goed op met hun collega’s. Birgit: ‘Het zijn fijne mensen die je helpen wanneer het maar kan. Als ik ergens vast zit is er altijd wel iemand die mij verder helpt. Het is ook fijn dat je hier zo goed op de monitrices kan tellen. Zij staan me altijd bij als het eens niet goed gaat. Je kan er altijd terecht. Als het zou kunnen zou ik hier wel willen blijven werken.’ Jordy knikt instemmend.
die ontzettend vriendelijk tegen me zijn. Dat is plezierig werken. Volgend jaar? Als er plaats is kom ik met plezier terug.’ Hij moet ook regelmatig uitleggen welk werk hij doet als vakantiejob: ‘Als vrienden vragen wat ik nu doe en ik vertel dat ik in een beschutte werkplaats werk, dan kijken ze vreemd op. Dan moet ik uitleggen wat Bewel eigenlijk is en dan zijn ze toch wel wat verbaasd over wat hier allemaal gebeurt en gepresteerd wordt.’
JBC ambassadeur
VLAB
Het Houthalense kledingbedrijf JBC is in 2014 ambassadeur van VLAB, de overkoepelende organisatie van de beschutte werkplaatsen in Vlaanderen, en ondersteunt op die manier de werking van de beschutte werkplaatsen. Waarom en hoe ze dat doen, vroegen we aan logistiek manager Fred Tielens: ‘De familie Claes én JBC zijn sociaal geëngageerd. Wij beseffen dat we een sociale functie hebben en vinden het daarom onder andere onze plicht om ook mensen met een arbeidshandicap zinnig en normaal betaald werk te bezorgen. Daarom werken wij intensief samen met Bewel. Omdat die samenwerking al 25 jaar zo goed verloopt, kunnen wij ons ook opstellen als ambassadeurs van sociale en beschutte werkplaatsen. Wij raden onze collega bedrijfsleiders dan ook overal aan om een samenwerking met een beschutte werkplaats op poten te zetten omdat we weten dat het loont en dat je er een goed gevoel aan overhoudt.” Tijdens de groots opgezette modeshow die JBC in september organiseerde in de Limburghal in Genk werd VLAB ook mee in de campagne opgenomen. Fred Tielens: ‘Op die modeshow werden al onze medewerkers en commerciële partners uitgenodigd. Dus ook VLAB. Wij willen met die exclusieve modeshow tonen dat we ook een ander gezicht hebben. Dat we niet alleen oog hebben voor winst, maar onze mensen en klanten ook hoog inschatten om hen dit pleziertje te doen.’
3
Zomer is Christel Schouten cruciaal voor een spring-in-het-veld met een talenknobbel ons bedrijf Ook dit jaar werden weer tal van medewerkers van Bewel gevraagd om hun vakantie in de maanden juli en augustus gespreid op te nemen. De reden? Sommige klanten kennen hun piekperiode precies in die twee zomermaanden en de ondersteuning van Bewel is op dat moment cruciaal. Op die manier profileren we ons als een sterke en betrouwbare partner. Één van die bedrijven, die tijdens de zomermaanden op volle toeren draaien, is JBC. Het kledingbedrijf van de familie Claes heeft de wind in de zeilen. Vanuit hun schitterend nieuwe kantoorgebouw in Houthalen bedienen ze 140 Belgische winkels. En vermits België op die manier bijna volzet is met JBCvestigingen, laten ze hun oog nu vallen op Duitsland waar binnenkort in de regio Nordrhein-Westfalen de tweede vestiging zal geopend worden.
Een gesprek met Christel Schouten van de groendienst is als een rollercoaster. Je blijft na afloop een beetje verdwaasd achter. Ze is een spraakwaterval van het zuiverste soort die je van de ene verrassing in de andere doet vallen. Aanleiding tot het gesprek was het bezoek van Djibril Thiam, een burgerlijk ingenieur landbouwkunde uit Senegal die een bezoek bracht aan de werkplaats Heusden-Zolder en aan de mensen van de groendienst die in Zolder aan het werk waren. Hij sprak Christel aan en zij ging een gesprek met hem aan in bijzonder vlot Engels. Toen ik haar vroeg waar ze dat geleerd had, vertelde ze dat ze op zesjarige leeftijd vaak naar de BBC keek en daar haar Engels had opgepikt. En dát is natuurlijk een verhaal waar we achteraan gingen. Christel is 23 jaar jong en werkt al drie jaar op de groendienst. Daarvoor zocht ze werk en verveelde zich te pletter, zo vertelde ze openhartig: ‘Ik heb ADHD en ben zeer snel verveeld. Ik heb een tijdje gestempeld en dat was een hel. Sporten en spelletjes spelen op computer waren na een tijdje niet meer leuk. Ik ben toen via de VDAB eerst op een boerderij terecht gekomen om één dag per week boerderijwerk te doen. Dat beviel mij wel. En toen mocht ik plots hier op de groendienst proefdraaien. En blijkbaar ben ik goed genoeg om te blijven want ik heb weer een contract voor negen maanden bij gekregen. Gelukkig maar, want ik doe dit werk supergraag. Het is goed voor mijn autisme want het heeft een zekere routine
’s morgens en ’s avonds. Maar tussenin is er heel wat variatie. Dat zorgt voor een perfect evenwicht.’ Het Engels pikte ze op door naar de Simpsons te kijken toen ze zes was: “Ik was op de BBC aan het kijken. Uiteraard zonder onderschriften. Toen ik plots begon te lachen vroeg mijn moeder of ik begrepen had wat er daar gezegd werd. Natuurlijk zei ik en ik vertelde het haar. Op de kinderopvang in Peer raakte ik aan de praat met een Amerikaans jongetje die er erg verloren bij liep. Toen ik hem vroeg wat er scheelde, antwoordde hij in het Engels. En toen snapte ik het. Natuurlijk had de rest geen contact met hem. Ze verstonden hem gewoon niet. Toen de anderen in de gaten kregen dat ik hem wél verstond was ik er natuurlijk aan voor de moeite. Heb ik voortdurend tolk mogen spelen.’ Talen spreken zit er bij de familie Schouten blijkbaar in gebakken want ook mama spreekt vloeiend Duits, Engels en Frans en papa kan goed overweg in het Duits. Christel: ‘Zijn Engels is nog niet wat het moet zijn, maar hij is het nu aan het leren. Van mama en mij.’
JBC werkt al 25 jaar samen met Bewel en is – volgens logistiek manager Fred Tielens – nog altijd zeer tevreden over die samenwerking. Zeker omdat ze ook tijdens de zomervakantie terecht kunnen in onze werkplaatsen om hun kleding te behandelen. Fred Tielens: ‘We werken met maandelijkse folders die ieder een nieuwe collectie aanbieden. De “Terug naar school” folder van augustus is echter een van onze zwaarste omdat daarin de nieuwe kinderen jongerencollecties voor de herfst aangekondigd worden. Op deze folder draaien we onze grootste volumes. Nu is het zo dat JBC op wereldvlak maar een kleine speler is. Wij draaien bijvoorbeeld een omzet van om en bij de 270 miljoen euro, daar waar kleppers als H&M of C&A rekenen met miljarden. Dat betekent dat wij bij de producenten van onze kleding geen prioriteit zijn en onze collecties dus pas heel laat geproduceerd en geleverd worden. Maar wat wij in onze augustusfolder aanbieden, moét eind augustus in de winkels liggen. Als je dan weet dat wij die kledingstukken pas begin juli ontvangen en dat die allemaal nog behandeld moeten worden en ten laatste medio augustus op transport moeten naar onze winkels, dan begrijp je wel dat er werk aan de winkel is in juli en augustus. We stellen het dan ook erg op prijs dat we daarmee bij Bewel terecht kunnen.’
Bewel
zet de deuren open Op donderdag 9 en vrijdag 10 oktober opent Bewel de deuren van zijn werkplaatsen. Dit alles in het kader van de viering van het 50-jarig bestaan van Bewel vzw. Hierbij staat de doelgroepwerknemer centraal en daarom hebben we dan ook hun familie en vrienden uitgenodigd op een weekdag zodat zij hen aan het werk kunnen zien. De inschrijvingen zijn ondertussen afgelopen. De voorbereidingen zijn volop aan de gang en we zijn blij met de meer dan 1.500 inschrijvingen die zijn binnengekomen.
4
50 jaar Bewel met onze stakeholders
Donderdag 11 september vierde Bewel officieel zijn 50ste verjaardag met een academische zitting en een netwerkreceptie. De driehonderd genodigden konden zich tegoed doen aan een drankje en een hapje en werden door gastvrouw en ex-atlete Élodie Ouédraogo gegidst door een keur aan sprekers, die de loftrompet bliezen over Bewel en de toekomst van de organisatie schetsten. Tussendoor konden de bezoekers door middel van drie professionele filmpjes uitgebreid kennis maken met Bewel in al zijn facetten. Voorzitter Koen Albregts benadrukte dat de doelgroepwerknemers altijd de kern en het belangrijkste onderdeel van Bewel vormen. Samen met de omkaderingsmedewerkers en de directie, en dankzij de steun van het BUSO-onderwijs en het vertrouwen van de klanten, kan Bewel al vijftig jaar bouwen aan zijn kernactiviteit: zinvol werk geven aan mensen met een arbeidshandicap. Hij gaf aan dat Bewel voor grote uitdagingen staat, niet in het minst door de invoering van het maatwerkdecreet. Vervolgens bedankte hij zijn voorganger Marc Martens, die hij het ultieme geheim achter de successen van Bewel noemde. Even later mochten Marc Martens het erevoorzitterschap van Bewel en zijn vrouw een fraai boeket bloemen in ontvangst nemen. De ere-voorzitter benadrukte in zijn toespraak nog eens dat het evenwicht blijven bewaren tussen de sociale doelstellingen en het economische belang, de belangrijkste taak is voor de volgende jaren. Vervolgens stapte Toon Vandevelde van het Centrum voor Economie en Ethiek van de KUL op het podium voor een lezing over “Werk voor iedereen” waar hij onder meer verduidelijkte waarom werk zo belangrijk is voor de mens.
Sprokkels En toen was het tijd voor de receptie gedurende dewelke er druk genetwerkt werd. We sprokkelden nog enkele reacties over 50 jaar Bewel en de toekomst als maatwerkbedrijf. Koen Albregts (voorzitter): ‘De avond is wat het moet zijn. Ik ben verheugd te zien dat onze klanten en stakeholders massaal zijn komen opdagen en daar onze boodschap kunnen uitzenden die we willen uitzenden. En het is heus geen hoeraverhaal. We laten ook kritische stemmen horen. En we zijn niet blind voor de realiteit en de moeilijke toekomst die ons wacht. Maar we hebben iets te vieren. Het vijftigjarig jubileum, maar ook het naakte feit dat we überhaupt nog bestaan en zinnige taken kunnen vervullen.’ Jan Caris (directeur ad interim): ‘Mijn drie maanden bij Bewel hebben bevestigd wat ik al wist van in mijn tijd dat ik er klant was. Ik zie nog een mooie toekomst voor Bewel, gesteld dat ze heel alert inspelen op wat er in de buitenwereld en in de economie verandert.’ Eric Bonneu (algemeen directeur Bewel): ‘Ik zie hier vanavond een bevestiging van wat ik in de voorafgaande gesprekken gehoord en op internet over Bewel gelezen had. Ik neem dit allemaal mee in de intake die ik vanaf
nu ga doen. Ik vind overigens de opkomst en het feit dat iedereen tijdig hier was voor het academisch gedeelte, zeer positief. Het betekent dat we een goede band hebben met onze stakeholders en klanten.’ Dirk-Jan van Sleeuwen (Alken-Maes): ‘Ik vind het heel bijzonder om hier vanavond bij te mogen zijn. Ik feliciteer Bewel dan ook met deze verjaardag. We werken nu al een aantal jaren samen en dat loopt prima. De enclave die is opgestart in Opglabbeek is erg belangrijk voor Alken-Maes. Maar ook voor de mensen die er werken en dat is toch ook belangrijk voor ons. We willen ook écht helpen om mensen met een arbeidshandicap een zinvolle job te bezorgen.’ Patrick Paredis (Scania): ‘Wij zijn blij dat we in 2006, toen we heel veel verpakwerk uit Zweden op ons bord kregen, de hulp van Bewel konden inroepen voor taken die hun mensen beter kunnen dan de onze.’ Steven Vandeput (volksvertegenwoordiger N-VA): ‘Bewel is een belangrijke werkgever voor onze provincie. Wij kunnen ons 100% scharen achter de idee dat werken voor minder, beter is dan helemaal niet werken. De bevoegdheid voor de sociale economie komt in N-VA handen en we zullen daar zeker sterk op inzetten.’
Personeelsfeest omkadering Het 2-jaarlijks personeelsfeest voor de omkadering van Bewel vond dit jaar plaats in Hangar 58 te Bokrijk. Ook dit feest stond in teken van 50 jaar Bewel. Voorzitter Koen Albregts ontving, samen met algemeen directeur Jan Caris, de 300-tal aanwezigen die na het overheerlijk diner de beentjes konden losschudden op de tonen van live band Morenko.
Chambers Trophy Bewel rules!!!
Na de schitterende achtste plaats die de gemengde ploeg van de groendienst vorig jaar op de Chambers Trophy van Voka behaalde, boekte Bewel dit jaar weer een eclatant succes. De compleet uit dames bestaande “Faces of Glory’ ploeg van Bewel eindigde weliswaar op de 39ste plaats in het algemeen klassement, maar kwam wel naar voor als HET BESTE DAMESTEAM van 2014!!! Wij vroegen aan coach An Hardy hoe een en ander mogelijk was gemaakt. Keihard getraind zeker? An: ‘Nee, zeker niet. Het was in eerste instantie zelfs een beetje een zoektocht naar de juiste sfeer binnen de lukraak samengestelde ploeg. Ik had vorig jaar immers gezegd dat als die van de groendienst dat konden, wij dat zeker ook zouden kunnen. En dus stond ik daar in juni met mijn grote mond. Maar na enige moeite heb ik toch over de afdelingen en werkplaatsen heen een team van ‘flinke’ dames samen kunnen stellen uit de facturatie, de sociale dienst, de JBC-afdelingen … We moesten in eerste instantie drie pré-opdrachten uitvoeren. De eerste was een schild maken, de tweede was een epische foto in Grieks-Romeinse stijl insturen en voor de derde moesten we een heldengedicht vertalen. Met dank aan Liesbeth Vanolst en haar man konden we een prachtig schild insturen met onze gezichten en het logo van Bewel op. Later hebben we dan een foto laten maken waar we op staan
met engelenvleugels. Het was een leuke foto en vooral leuk om te doen. Het bracht ons als team ook dichter bij elkaar zodat we de neuzen in de zelfde richting kregen. We besloten om geen fysieke trainingen te houden omdat de opdrachten dit jaar minder de nadruk op fysiek dan wel op creativiteit legden.’ De dag zelf amuseerden de dames zich kostelijk. An: ‘Met dank aan Claudia Vrancken en Wim Stesmans die op zeer regelmatige tijden zorgden voor drankbonnetjes en ook met dank aan de supporters die écht talrijk waren opgedaagd en ons vurig aangemoedigd hebben. Met het gevolg dat we tot onze opperste verbazing als nummer 1 van de damesteams eindigden.’ Faces of Glory bestond uit: coach An Hardy, Daphne Houben, Maartje Beckx, Katrien Willot en Liesje Schepens.
6
BEWEL GESCHIEDENIS Hoera! We bestaan 50 jaar. En dat is iets om te vieren. Maar hoe is het allemaal begonnen? Hoe zijn we op al die jaren uitgegroeid tot het grootste productiebedrijf van de provincie, na Ford? We deden enig opzoekwerk en kwamen tot de volgende beknopte geschiedenis.
Hoe het begon In 1963 wordt de wet gestemd die voorziet in subsidies voor organisaties die personen met een handicap tewerkstellen. Datzelfde jaar brengt de Bestendige Deputatie van de Provincie Limburg een informele contactgroep samen om de hulp aan gehandicapten te coördineren. De opdracht was: • Het opstellen van een inventaris van bestaande initiatieven en organisaties • Het vastleggen van de tekorten • Het trekken van besluiten en het voorstellen van oplossingen. Dat resulteerde in de Werkgroep voor Gehandicapten die onmiddellijk aan de slag ging om te kijken welke de mogelijkheden waren binnen de provincie om gehandicapte personen op een degelijke manier op te vangen.
De oprichting Een kleine groep (Albert Smeets, Georges Vols en Josefien Oeyen) bereidde de feitelijke stichting voor. Op 19 augustus 1964 worden de Beschermde Werkplaatsen Limburg (afgekort BEWEL) opgericht. Het wordt een vzw (Vereniging zonder Winstgevend Doel). De eerste werkplaats opent in de oude keramiekfabriek aan het Kolonel Dusartplein in Hasselt.
Klanten vinden Het begin was moeilijk. In de eerste plaats moest men werknemers, ploegbazen en werkleiders vinden die bereid waren om met gehandicapten te werken. Het was ook geen eenvoudige opdracht om werk te vinden dat door gehandicapten kon uitgevoerd worden. Limburg kende immers een grote industriële achterstand. Bovendien begon men van nul: zouden de toevertrouwde opdrachten op tijd gerealiseerd worden? En Hoe
hoog kon men de prijs van het geleverde werk inschatten, waren maar twee van de prangende vragen. Het toeval hielp echter: secretaris Georges Vos en afgevaardigd beheerder Jan Theuwis woonden in de St-Martinuswijk in Hasselt en hadden als buren een verantwoordelijke van de firma VersèleVanhelmont en van Philips Hasselt. De eerste twee klanten waren binnen. In 1965 bestond het klantenbestand uit: • Philips Hasselt • Boekbinderij Provinciale Bibliotheek Hasselt • Liboma Coca-cola Sint-Truiden • Versèle-Van Helmont Hasselt • Recor Hasselt • Vertessen Tessenderlo • Schoepost Diest
Personeel vinden Er werd naarstig gezocht naar werknemers en verantwoordelijken, maar ook dat bleek niet simpel. Uit 50 aangezochte kandidaten bleken er uiteindelijk maar drie bereid om in te stappen. En dus werd er in 1964 in primitieve omstandigheden gestart met drie man personeel en zonder administratieve ondersteuning. Een jaar later zou men al met vijftien man zijn die vier verschillende opdrachten uitvoerden. Zij werkten aan het wettelijke minimumloon van 15 frank per uur. Eind 65 telde de werkplaats Hasselt vijf afdelingen: • Zakkenstikkerij • Boekbinderij en drukkerijopdrachten • Montagewerken (vnml Philips) • Afwerking bovenleders van schoenen • Houtbewerking, zaag- en montagewerk zetels, bierbakken, klein didactisch materiaal In 1967 werd de zestigste werknemer aangeworven.
19 augustus
Van in het begin werd er naar gestreefd om méér te zijn dan een bezigheidswerkplaats en stelde men de kwaliteit voorop. Er moest volwaardig loon betaald worden, maar dan voor volwaardig werk. Vermits geen enkele gehandicapte over enige industriële ervaring beschikte was dat een enorme uitdaging.
De groei In de jaren ’60 krijgen na Hasselt ook Heusden, Neerpelt en Tongeren een eigen werkplaats. De Hasseltse werkplaats was in 1969 zodanig gegroeid dat er moest uitgekeken worden naar een nieuwe vestiging. Er bleek in Hasselt of onmiddellijke omgeving geen enkel geschikt pand voorradig zodat men besloot om een heel nieuw pand te laten bouwen langs de gouverneur Verwilghensingel (het huidige Bedmeetcenter). In 1985 zal een nieuwe verhuis volgen naar de huidige locatie aan de Kiewitstraat. Vanaf de jaren ’70 breidt het aantal vestigingsplaatsen gestaag verder uit. Er komen ook werkplaatsen in Diepenbeek, Genk, Opglabbeek, Maaseik, Sint-Truiden en Tessenderlo. De hoofdzetel verhuist naar de Ginderoverstraat in Diepenbeek.
BEWEL nú Vandaag is BEWEL een dynamische organisatie met 9 vestigingen verspreid over de hele provincie en met meer 1700 werknemers van wie 85% personen met een handicap. De activiteiten breidden zich gaandeweg uit, inspelend op de noden vanuit de industrie en de nieuwe klanten die werden aangetrokken. De laatste jaren werd proactief gewerkt met klanten en werden gebouwen heringericht en installaties aangekocht op maat van de problemen van nieuwe of bestaande klanten.
Persbezoek en een geschenkje
Workshop werkkledij
De 50ste verjaardag kon men niet zomaar voorbij laten gaan, vonden het management en het bestuur.
Op 19 augustus, de 50ste verjaardag van Bewel, werd er niet enkel gevierd. Er werd ook gewerkt, onder andere door de vier medewerkers die deelnamen aan de workshop Arbeidskledij.
En dus besloten ze om aan iedere medewerker van Bewel een cadeautje te overhandigen. Dat gebeurde op dinsdag 19 augustus om precies 14.30 uur, het tijdstip waarop vijftig jaar geleden Bewel officieel werd opgericht. Het cadeautje bestond uit een blik vol chocolade snoepjes, iets dat door de meeste werknemers erg gesmaakt werd. Tegelijkertijd werd de pers uitgenodigd om een bezoek te brengen aan onze vestiging in Hasselt. De journalisten van TVL, Radio 2, Het Belang van Limburg, Het Laatste Nieuws, het Nieuwsblad en de Weekkrant kregen eerst de nodige uitleg van commercieel directeur Stefan Stegen en daarna een rondleiding door de afdelingen zeefdruk en textielbehandeling. De journalisten waren onder de indruk en verbaasd over de professionaliteit en het enthousiasme van onze medewerkers.
19 augustus
Samen met Jos Maex en Kurt Vanoosterwyck zaten ze samen om de laatste ontwerpen voor de nieuwe arbeidskledij onder de loep te nemen en eventueel bij te sturen. De vier bleken goed bij de pinken te zijn, want er werd heel wat bijgestuurd: • Alle zakken en niet alleen de bovenste, moeten dicht gemaakt kunnen worden zodat er niets uit kan vallen. • De bovenste borstzakken moeten aangepast worden zodat men er gemakkelijk een balpen of een stanleymesje in kan opbergen. • In plaats van drukknoppen opteert men voor velcro sluitingen. Dit om de medewerkers die weinig kracht hebben tegemoet te komen. • De groene kleur mag uitgebreid worden. Op die manier valt men nog meer op, hetgeen de veiligheid verhoogt. De suggesties worden doorgespeeld aan IDE (Innovatie & Design in de Euregio), de partner die samen met ontwerpbureau Achilles instaan voor het begeleiden van het design van de nieuwe arbeidskledij.
7
EHBO Anja Tresinie en Sofie Winckels zijn beiden monitrice in de werkplaats Maaseik. Maar daarnaast zijn ze ook EHBO-verantwoordelijken. En dat laatste doen ze met hart en ziel, getuige de pancartes die ze in het EHBO-lokaal hebben opgehangen. Uit eigen beweging besloten ze dat er informatie moest hangen voor de andere monitoren indien die ooit geconfronteerd zouden worden met iets ergs. Anja: ‘Wij zijn niet altijd hier en als er dan iets gebeurt, willen we dat de mensen toch enig idee hebben van wat ze moeten doen. Vandaar dat we over de meest voorkomende, ernstige ongevallen pancartes gemaakt hebben waarop staat hoe de mensen best reageren.
In het EHBO-lokaal hangen tegen de muur overzichtelijke pancartes waarop staat wat de EHBO’er moet of kan doen bij hartaanvallen, hoge bloeddruk, diabetici, brandwonden, reanimatie enzovoort. Handige gidsjes voor tijdens de eerste ogenblikken, vooraleer professionele hulp ter plekke is. Anja: ‘We hebben nog nooit een ernstig ongeval gehad en ik hoop dat het zo blijft. Maar áls er iets gebeurt, zorgen deze pancartes er misschien voor dat de mensen de juiste dingen doen en dat erger leed voorkomen kan worden.’
Resultaten persluchtaudit “Lekken met dure gevolgen”
In juli vond een persluchtaudit plaats in de vestiging Hasselt. Echter alle vestigingen van Bewel gebruiken perslucht om onder andere gereedschappen, motoren of onderdelen van installaties aan te drijven, onderdelen schoon te blazen of - zoals in wekplaats hasselt - om emmers die opeengestapeld in dozen aangeleverd worden, uit elkaar te halen voor bedrukking.
Nieuw logo In het kader van het 50-jarig bestaan werd er ook een nieuw logo ontwikkeld voor Bewel. Dat logo werd al toegepast op de briefhoofden, omslagen, emailhandtekeningen, voertuigen en nu is het ook aangebracht op de gebouwen van de verschillende vestigingen. Op alle vestigingen zijn ook nieuwe vlaggenmasten geplaatst waar de nieuwe vlag trots aan het wapperen is. En zeg nu zelf: het geeft kleur en dynamiek aan de werkplaatsen.
Perslucht ontstaat doordat compressoren de lucht samen persen zodat er een hoge druk ontstaat. Die druk drijft machines en luchtpistolen aan. De compressoren werken op elektriciteit en om perslucht te maken is er heel wat elektriciteit nodig. En dat kost geld. Perslucht is niet gratis, voor de productie van 1m3 perslucht inclusief onderhoud wordt gerekend met een gemiddelde van 0,02 €/m3. Het is dan ook zaak om daar zo zuinig als mogelijk mee om te springen. Om u een idee te geven: een persluchtlek van 1 mm bij een druk van 7 bar kost algauw 500€/jaar. Katya Derwael: ‘We stelden echter vast dat er nogal wat perslucht verloren ging. Door lekken, door toestellen die onnodig ingeschakeld bleven en dies meer. Omdat Hasselt de grootste vestiging is, een hoog elektriciteitsverbruik heeft en veel perslucht wordt gebruikt, werd ervoor gekozen om de persluchtaudit hier uit te voeren. Als je na werktijd door de werkplaats liep, hoorde je het overal sissen. Daarom bestelden we bij een externe firma een audit om het netwerk van perslucht en de verschillende installaties eens grondig te bekijken en na te gaan hoeveel persluchtlekken er zijn en waar ze zich bevinden. Men vond maar liefst 52 lekken waardoor 1500 liter perslucht per minuut ontsnapte. Dit zegt natuurlijk niets, maar omgerekend naar de elektriciteitsfactuur is dat een verlies van ca. 4000 euro op jaarbasis.” Drukinstellingen “Tevens werden installaties gecontroleerd op hun drukinstellingen. Want vaak is het zo dat wanneer een toestel of machine niet optimaal functioneert, men simpelweg de druk verhoogt. Maar vaak heeft het niets met de druk te maken. Als het euvel dan hersteld is, vergeet men om die drukinstellingen terug aan te passen, met alweer een teveel aan verbruik tot gevolg. Ook hier bestaan er mogelijkheden om de drukinstellingen vast te zetten. De voorstellen uit de audit zullen nu stapsgewijs uitgevoerd worden. Waarbij men reeds gestart is met het herstellen van de lekken. Uitvoeren nul-last-meting Last but not least gaan we een nul-last-meting uitvoeren om het verbruik buiten de werkuren op te sporen. Deze campagne is specifiek gericht om onnodige verbruiken van elektriciteit op te sporen en aan te pakken We hebben immers vastgesteld dat van de ca. 1.115.000 KWH die we in Hasselt gebruiken, ca. 20% in het weekend en tijdens de nacht verbruikt wordt.” “We willen dus een grondige meting en analyse uitvoeren van onze elektriciteitsverbruiken, dit gaan we dan ook de volgende maanden trachten uit te voeren. Zo hebben we bijvoorbeeld al zuinige alternatieven gevonden voor de persluchtpistolen. We vragen ook aan alle werkplaatsen om periodiek eens een grondige inspectiebeurt te doen in hun werkplaats, en persluchtlekken op te sporen en te melden via Ultimo.”
Personeels
nieuws Bewel was op de Special Olympics vertegenwoordigd door Marc Cosemans, Henk Ferret en Christophe Thys. Alle drie maakten ze deel uit van het voetbalteam België 3. De ploeg bestond uit de drie voornoemde Bewelmedewerkers en enkele jongeren uit het MPI in Maaseik. Ze werden ingedeeld in een reeks met Luxemburg, Nederland, Servië en België 2. Uitslagen: Belgie 3 – Servie Belgie 2- Belgie 3 Belgie 3- Nederland Luxemburg-Belgie 3
Overlijden moeder en schoonmoeder van Putzeys Luc, WP Hasselt Hermans Ria, WP Tessenderlo Roger Jankowski en Karin Scruel, WP Hasselt moeder van Verstraeten Bianca, WP Maaseik moeder van Steven Quintens, WP Hasselt moeder van Gressens Dirk, WP Hasselt levenspartner van Nathalie Polleunis, WP Sint-Truiden broer van Saesen Rita, WP Maaseik
0-0 3-2 4-3 0-4
moeder van Tabruyn Daniel, WP St.-Truiden vader en schoonvader van Marcella Vaes en Beckers Johny, WP Neerpelt moeder van Vervoort Andreas, WP Tessenderlo grootmoeder van Cops Dirk, WP Hasselt schoonzus van Vanseer Betty, WP Hasselt
België 3 mocht de finale spelen in hun reeks en verloren die van Servië met 3-0. Maar dat mocht de pret niet drukken. Men had een fantastische week achter de rug: de openingsceremonie in Paleis 12 op de Heizel en de slotceremonie in het Sportpaleis van Antwerpen waren indrukwekkend. Het verblijf in het Olympisch dorp in de Kempense Meren in Mol, samen met 3000 atleten en coaches uit 58 landen was een belevenis op zich. De redactie feliciteert de drie Bewellers en hun ploegmaats van ganser harte met de inzet en het behaalde resultaat.
vader en schoonvader van De Wispelaere Rene en Vervaeren Carine, WP Diepenbeek vriendin van Timmermans Jos, WP Maaseik vader van Slootmaekers Timmy, WP Hasselt schoonbroer van Schroller Barbara, WP Hasselt moeder van Feci Valentino, WP Hasselt moeder van Kimps Geert, WP Hasselt echtgenote van Van Der Linden Peter, WP Hasselt moeder van Croes Dirk, WP Hasselt zus van Erna Rudy, WP Hasselt vader van Boonen Bjorn, WP Opglabbeek moeder van Bosmans Sven, WP Hasselt zus van Bortels Pascal, WP Hasselt
pensioen
(brug)
Martens Theo, WP Hasselt Bosmans Maria, WP Heusden De Busser Marcel, WP Maaseik Papez Frieda, WP Maaseik Vanoppen Marcel, WP Hasselt
geboorte Dua, dochter van El Mahdi Bencherif, WP Opglabbeek Angelie, dochter van Michel Vodermans, WP Tessenderlo Dwayne, zoon van Valenta Christophe, WP Hasselt Meryem, dochter van Yavuz Nurullah, WP Tessenderlo Mirka, dochter van Cindy Traets, WP Hasselt Laure, dochter van Sofie Briers, Centrale Diensten
huwelijk Peeters Marijke en Vandersmissen Fabio, WP Hasselt Jacobs Johnny, WP Opglabbeek
