De maatschappelijke opvang wordt een HERSTELMACHINE. najaar ISD Interviews met MDHG-stagiaires 16-17

najaar

2012

Tijdschrift van de Belangenvereniging Druggebruikers - MDHG - jaargang 29/2

“De maatschappelijke opvang wordt een HERSTELMACHINE” De maatschappelijke opvang wordt een herstelmachine 3-4 In Memoriam Patricia Rijckaert

Drugs in het nieuws

5

Maar Dat Hebben we toch maar Gedaan ISD

8-9-10

6-7

12-19-20

John. T.

13

Iboga in het nieuws 14-15

Interviews met MDHG-stagiaires

16-17

De bezuinigingen zijn geweldig, ...aldus de plannen zelf

1

SPUIT 11 Vakblad voor druggebruikers en eenieder die met drugs en drugsbeleid te maken heeft

Druk!

Het was druk tijdens de afgelopen ledenvergadering. “Misschien wel de drukste ledenvergadering sinds ik bestuurslid ben” zei een van onze mastodonten. Daar zijn we trots op, want we zijn niet voor niets een vereniging: de MDHG is van ons, en dat wordt zo gevoeld. Daarom is het ook zo druk tijdens onze tweewekelijkse bezoekerslunches. Niet zozeer voor het brood en het glaasje vitaminesap of de onkostenvergoeding van een metroticket, maar omdat er echt goed gesproken wordt over wat er speelt op straat. Er komen interessante gasten en vaak levert het nog echt iets op. Ook daar worden we blij van. Het is sowieso heel druk op de MDHG, maar daar worden we juist niet blij van. Want als iedereen gewoon goed door het maatschappelijk werk geholpen zou worden, iedereen het naar z’n zin heeft in inloophuis of gebruikersruimte, er naar legalisering zou worden gewerkt in plaats van maanden over een Nietpas te blijven ouwehoeren en er geen donkere wolken van bezuinigingen zich boven ons hoofd zouden samentrekken, dan zouden wij gewoon lekker aan ons pijpje kunnen lurken. Dan zouden we niet zo onder druk staan. Daarom zijn we blij dat wij een actieve vereniging hebben. Een actieve vereniging zijn. Met dit jaar al twee keer een Spuit 11. Zodat we zelf ook eens lekker rustig kunnen nalezen wat we eigenlijk allemaal doen. Wij drukke druggebruikers. Spuit 11

UNCH VRIJWILLIGERSL

weken is er op Eén keer per twee , :00 uur een lunch 3 1 om g a d er d on d en vrijwilligers rs ke er ew ed m r a wa uitwisselen over en ed h ig rd a a sw weten buiten de MDHG wat er binnen en speelt.

WIE IS ER EEN SPUIT 11?

De MDHG

Je bent welkom op de MDHG van maandag t/m vrijdag van half elf tot half vijf, voor klachten, advies en informatie. Er kan gebruik gemaakt worden van internet en telefoon.

De redactie van de Spuit 11 wil graag zo veel mogelijk mensen aan het woord laten. Heb je een stukje, gedicht, foto of tekening en wil je graag dat het geplaatst wordt? Of heb je een idee, maar heb je hulp nodig om dat goed op papier te krijgen? Neem dan contact op met Maarten ([email protected]) of Dennis ([email protected]) via email of 020-624 4775.

2

COLOFON Spuit 11 is een uitgave van: Belangenvereniging Druggebruikers – MDHG Jonas Daniël Meijerplein 30 1011 RH Amsterdam tel: 020-624 47 75 mail: [email protected] www.mdhg.nl Spuit 11 verschijnt zeer onregelmatig in een oplage van 2500 exemplaren. Losse nummers zijn af te halen op de MDHG, of te bestellen door € 4,50 (inclusief verzendkosten) over te maken op rekening 7824584 t.n.v. MDHG, Amsterdam, o.v.v. “Spuit 11”. Een lidmaatschap (inclusief abonnement) kost € 12,50 per jaar of zoveel als je kunt missen. Aan deze uitgave werkten mee: Maarten Loonen (eindredactie), Dennis Lahey (eindverantwoordelijk), Ineke Baas, Peter van de Gragt, Annet Vogelaar. Foto’s: Victor, Percy Cartoons/Tekeningen: ZAK, Patricia, DC Lama, Windig & De Jong Drukwerk: Reclameland.nl Vormgeving en lay-out: ontwerperij.nl Bij de MDHG werken: Dennis Lahey, directeur; Annet Vogelaar, beleidsmedewerker; Peter van de Gragt, beheerder; Danka van Duivenvoorden, stagiair; en vele vrijwilligers. Hartelijk dank aan Henny van het Leger des Heils voor het uitlenen van de tekening van Patricia.

“De maatschappelijke opvang wordt een herstelmachine”

De bezuinigingen zijn geweldig

...aldus de plannen z elf

Bezuinigingen in de maatschappelijke opvang? Welnee! Het is een herijking, dus alles wordt alleen maar beter! Wie de plannen van de gemeente leest zou haast denken dat het gegraai van de banken –en het grote geld waarmee ze vervolgens gered moesten worden- helemaal zonder consequenties blijft voor de dak- en thuislozen. Sterker nog: het wordt alleen maar beter. Er komt meer geld voor de uitstroom en, waarschijnlijk met dank aan Willie Wortel of professor Barabas, zit je daar niet zomaar wat te zitten, want volgens de plannen wordt de maatschappelijke opvang “een herstelmachine”. Spuit 11 is dol op dergelijke marketingtermen en zoekt uit wat er nou eigenlijk allemaal gebeurt. Voor zover dat überhaupt duidelijk is. Afgelopen juli werden in de gemeenteraad de plannen voor de maatschappelijke opvang besproken. Bezuinigingen mochten het niet echt heten, want het was een herijking. Daar zit het woord rijk in, dus dat klinkt al een stuk beter. In de notitie is de “realiteit van een voortdurende economische crisis” slechts een “tenslotte” en een “daarnaast”. Het gaat om nieuwe “speerpunten” en “de constatering dat nieuwe doelgroepen een beroep doen op de maatschappelijke opvang”. De “klassieke daklozen” zouden namelijk uit het straatbeeld zijn verdwenen. De preventie werkt “feilloos, de instroom is “excellent georganiseerd” en in Zuidoost is zelfs iedereen in een traject.

Naar de buurt! Juist. Het tuintje is met het Plan van Aan-

pak dus al bijna helemaal aangeharkt, en niets ongewenst zal er ooit nog groeien. Maar wat houdt die herijking nou eigenlijk in? Dat er minder geld komt voor de inloophuizen bijvoorbeeld. Maar dat is volgens de plannen geen probleem. Je moet gewoon meer mensen weren. Je mag nog slechts naar één inloophuis, en wie zelfstandig woont komt er helemaal niet meer in. Die moet maar naar het buurthuis. De plannen moeten nog worden uitgewerkt, maar de klaverjasclub en de breivereniging hebben volgens de laatste berichten al welkomstvlaggen opgehangen ter verwelkoming van alle druggebruikers, alcoholisten en voormalige dak- en thuislozen. De naaiclub heeft zelfs al haar naalden aangeboden.

Regiobinding Maar de meeste mensen kunnen geweerd worden door de stringentere handhaving van de regiobinding. Onder het credo “Onze wereldstad alleen voor Amsterdammers” worden mensen die niet aan de regiocriteria voldoen nog slechts naar Amoc gestuurd, waar al snel geen plek meer zal zijn om überhaupt nog een welkomstvlag op te hangen. Want steeds meer

grenzen gaan open, dus het zal er bomvol zijn. Maar dat geeft wel lekker veel ruimte aan de Amsterdammers die het stempel “echte regiogebonden Amsterdammer” hebben gekregen. Werd die regiogebondenheid eerst nog bepaald aan de hand van allerlei criteria die moesten bepalen of Amsterdam voor jou de beste stad was om te verblijven; in de praktijk kijkt men slechts of je hier van de afgelopen drie jaar er minstens twee hier bent geweest. Al met al zijn er volgens de gemeente nog slechts 115 mensen die van zo’n inloophuis gebruik gaan maken.

Gebruikersruimtes Helemaal mooi is natuurlijk dat veel

gebruikersruimtes gesloten kunnen worden, want die zijn bijna volstrekt overbodig. “Veel cliënten zijn inmiddels onder dak in een instelling of in een woning, en kunnen daar gebruiken”. En dus gaat de gebruikersruimte in het Westerpark dicht en zal besluitvorming over verdere sluitingen voor het einde van 2012 plaatsvinden. Het maatschappelijke effect volgens de plannen, gemotiveerd met deze verklaring: geen. Dat wagen wij te betwijfelen. Inderdaad is het zo dat gebruikersruimtes in eerste instantie in het leven zijn geroepen om overlast op straat tegen te gaan en veilig gebruik te stimuleren, maar er is nog een hele belangrijke derde reden: de sociale functie. Je sluit tenslotte ook niet alle cafés in de stad omdat mensen gerust thuis kunnen drinken. Als je de gebruikersruimtes sluit, wordt er vanzelf wel weer meer op straat gebruikt. De mens is nou eenmaal een sociaal dier. En zo leveren gebruikersruimtes weer veiliger gebruik op, aangezien verkeerd gebruik direct geconstateerd kan worden, maar ook omdat harm reduction-programma’s niet langs de deuren hoeven te gaan met de vraag of er toevallig een drugsgebruiker woont die graag wat meer informatie over veilig gebruik wil hebben. Lees verder op pag 4

3

Dat het aantal bezoekers is teruggelopen komt volgens ons door andere factoren. Om te beginnen zijn de ruimtes nou niet echt ingericht op die sociale functie. Café De Betonnen Witwand is ook nooit een drukbezochte zaak geworden, dus is het maar goed dat de Regenboog Groep –na gesprekken met leden van de MDHG- heeft toegezegd eindelijk iets aan de inrichting te doen en het wat gezelliger in te richten. Ook het schorsingsbeleid is al jaren een naald in het oog van vele gebruikers, iets wat al-

“Minder vrijblijvendheid en eigen verantwoordelijkheid betekenen ook dat aan cliënten duidelijker eisen worden gesteld.” lemaal terug te herleiden is op de illegale status van gebruikte waar. Wil je je dope kunnen roken, moet je het tenslotte ook ergens kopen. Dat mag niet binnen en dat mag niet voor de deur, want dan wordt je al snel voor drie maanden, een half jaar of een jaar geschorst. Schorsingen die de Regenboog verantwoordt met het argument dat ze anders gesloten dreigen te worden, maar die volgens ons niet in verhouding tot de overtreding staan. Want als je net iets verder weg loopt van de gebruikersruimtes, kom je in een omgeving die vol hangt met politiecamera’s. Dan is het toch relaxter om gewoon ergens anders te hosselen, of een scootertje zonder pizza’s te bestellen. Maar de belangrijkste reden voor de teruglopende bezoekersaantallen is volgens ons toch wel dat veel instellingen er niet meer aan denken mensen hiervoor aan te melden. Vrijwel alle aanmeldingen verlopen via Veldwerk en De Regenboog Groep zelf. Andere instellingen nemen aanmelding bij een gebruikersruimte blijkbaar niet meer op in een trajectplan van gebruikers. Misschien is het verstandig daar eerst aan te werken, voordat er geconstateerd wordt dat de ruimtes niet meer nodig zijn.

De herstelmachine We kunnen nog wel even door gaan

met het citeren van het prachtige proza uit de plannen. De zin “Centraal staat de mate van zelfredzaamheid” kan uitgelegd worden als “de mens weer centraal stellen”, maar je moet niet verbaasd zijn als je met deze zin te horen krijgt dat je geen aanspraak kunt maken op een voorziening waar je eerder nog recht op had. En: “Er moet een feilloos werkend vangnet in de stadsdelen zijn”. Ja, omdat verantwoordelijkheden over het muurtje van de stadsdelen worden gegooid? Zo ja, hangt het er al? “Als mensen wel de opvang in moeten, dan krijgen lichte oplossingen de voorkeur.” en “Binnen de gemeentelijke Maatschappelijke Opvang is het aanbod gericht op het in zo kort mogelijke tijd bereiken van

4

de hoogst mogelijke vorm van zelfredzaamheid.” We zijn blij te lezen dat iemand met een probleem niet langer de allerzwaarste oplossing krijgt, en men er niet zo lang mogelijk over wil doen om ons alsnog afhankelijk te laten zijn. Prachtige teksten. De maatschappelijke opvang wordt “een ‘herstelmachine’ in plaats van een opvangcircuit.” Maar tegelijkertijd is “een eigen woning niet langer het einddoel” en lezen we “Minder vrijblijvendheid en eigen verantwoordelijkheid betekenen ook dat aan cliënten duidelijker eisen worden gesteld.” Leuk hoor, zo’n machine: maar kunnen we niet meteen een 2.0-versie maken?

Instroomhuis Een op het oog betere verandering is dat je niet eerst eindeloos op een plek in het instroomhuis hoeft te wachten voordat er iets met je hulpvraag gedaan wordt. De “methode van het instroomhuis” wordt namelijk toegepast in alle nachtopvang. Dat klinkt goed, maar wat als je nou gewoon eens een nacht binnen wilt slapen zonder dat je de hulp ingezogen wilt worden? Dat lijkt niet meer mogelijk. De hulpvraag komt centraal te staan; een plek in de opvang wordt bijzaak. Tenzij je hulpvraag natuurlijk gewoon een dak boven je hoofd is, want dan staat die vraag niet meer centraal. Natuurlijk is het mooi dat er al meteen iets met je hulpvragen wordt gedaan en je niet meer van crisisopvang naar instroomhuis en van instroomhuis naar tussenvoorziening hoeft te verkassen omdat “men” je op een andere plek in het traject heeft gezet. Je kunt blijven zitten waar je zit. Helaas betekent dit wel weer dat je nu niet meer tijdelijk een eigen kamer in het instroomhuis krijgt, en je het dus in de meeste gevallen al die tijd met kamergenoten moet doen. Zo wordt de standaard die men ooit voor de opvang heeft bedacht via een omweg verlaagd.

Onze vriend Pietje Maar daar zullen veel mensen geen last meer van hebben, want het is sowieso de vraag of je nog wel in aanmerking komt voor een bed. Als je dakloos wordt en tijdelijk bij iemand op de bank kunt slapen, moet je dat namelijk vooral blijven doen. Je komt dan niet meer in aanmerking voor 24-uursopvang, want die kun je dus ook bij je vriend Pietje krijgen. Hoe het ondertussen met de uitkering van jou of Pietje gaat, is ook nog niet helemaal duidelijk. En of je vriend Pietje na twee maanden nog steeds je vriend Pietje is, dat zal moeten blijken. Dikke kans dat Pietje je vriendelijk doch dringend verzoekt overdag maar even lekker je tijd in een café door te brengen. Met wat doorzettingsvermogen ontwikkel je daar dan misschien wel een gewoonte waardoor je met meer prioriteit geholpen gaat worden.

De bezuinigingen zijn geweldig

...aldus de plannen ze lf

IN MEMORIAM

Patricia Rijckaert Op zaterdag 7 juli 2012 is Patricia Rijckaert in haar slaap overleden.

Op 16 juli is ze begraven op de begraafplaats Sint Barbara in Amsterdam.

Patricia was een vaste bezoekster van de MDHG. Zij was met haar aanstekelijke lach, haar markante uitspraken en haar bruisende creativiteit één van de meest schilderachtige bezoekers. Patricia schilderde, tekende en schreef gedichten en teksten. 5

Maar Dat H

Recente activiteiten en evenementen van d 3 juli Petitie Tweede Kamer

Op 3 juli heeft een delegatie van de MDHG in Den Haag een petitie aangeboden aan de vaste Kamercommissie voor Veiligheid en Justitie. In deze petitie wordt geconstateerd dat het Nederlandse drugsbeleid steeds conservatiever en repressiever aan het worden is. De beleidsmakers worden opgeroepen terug te keren naar het progressieve beleid waarmee Nederland tot voor kort een voortrekkersrol vervulde in de wereld. De petitie is ondertekend door belangenverenigingen van druggebruikers van over de hele wereld.

6 juni Daklozendag

De Daklozendag 2012 was, net als andere jaren, georganiseerd door de BADT (Belangenbehartiging Amsterdamse Dak- en Thuislozen), de Diaconie en de MDHG. Zodra het programma begon werd het mooi weer; de muziek van de daklozenband en het daklozenkoor klonken lekker en voor de stand met eten stond steeds een lange rij. In de Gelagkamer was een debat. Verder konden bezoekers een kijkdoos maken, waarin ze het leven als dakloze verbeeldden. Deze kijkdozen zijn daarna geëxposeerd in de Stopera en in de etalage van de MDHG. Onze eigen Peter werd die dag in het zonnetje gezet voor zijn langdurige inzet voor dak- en thuislozen.

17 juni Cannabis Bevrijdingsdag

De Cannabis Bevrijdingsdag was een feest dat recht deed aan het credo ‘Een tevreden roker is geen onruststoker’. Het was lekker weer en in de diverse stands waren artikelen te koop die met cannabis te maken hebben. De muziek varieerde van roesverwekkende reggea ritmes tot een ‘Wietlied’ van Armand. De MDHG maakte met flyers reclame voor de MAP NL, de emailservice voor berichten over drugsbeleid. Op 20 april deden we hetzelfde tijdens de 420 Smoke Out, een demonstratie tegen de wietpas.

6

12 juli Overleg over gebruikersruimtes ‘Het is hier geen gebruikersruimte’ roepen de medewerkers van de MDHG met enige regelmaat. ‘Dan was het hier ook niet zo gezellig’ is dan vaak het antwoord. Omdat we veel negatieve berichten over de sfeer in de gebruikersruimtes hoorden, spraken leden van de MDHG daar op 13 juli over met medewerkers van De Regenboog Groep. Het werd een vruchtbare discussie, waarvan de uitkomsten serieus door De Regenboog Groep werden bekeken, zo bleek tijdens het vervolggesprek op 27 september.

https://www.facebook.

Hebben we toGedaan! c h ma ar

de MDHG

30 oktober

Gesprek met de politie Onder het motto “Die pijp past ons allemaal” voerden acht leden van de MDHG op dinsdag 30 oktober een gesprek met drie buurtregisseurs van de politie (binnenkort weer gewoon wijkagenten genoemd). Doel was om meer inzicht in elkaars wereld te verkrijgen. Onderwerpen waren o.a. het boetebeleid, overlastmeldingen, het rondpompen van mensen en het drugsbeleid. Volgens alle deelnemers was het goed om elkaar ook eens in een andere setting te spreken.

1 november Algemene Ledenvergadering MDHG

4 juli Demonstratie bij de Stopera en ingesproken bij Commissie Zorg

Terwijl in de Stopera de raadscommissie sprak over de herijking maatschappelijke opvang, voerden de MDHG, BADT en de Daklozenvakbond buiten actie onder het mom “Wij zijn nog niet verrijkt”. Maar ook binnen waren we aanwezig, door bij de commissie in te spreken. De MDHG maakt zich zorgen over de voorgenomen bezuinigingen en eist cliënteninspraak bij de uitwerking van de nu nog vaag geformuleerde voornemens.

Tijdens de “best bezochte ledenvergadering sinds decennia” bewees de MDHG een sterk levende vereniging te zijn. In een overvol MDHG-pand werd het beleidsplan en de begroting voor 2013 vastgesteld, het jaarverslag en de jaarrekening van 2011 goedgekeurd en zijn twee personen aan het bestuur toegevoegd: oud MDHG-directeur Willemijn Los en Ineke Baas. Ineke werkt o.a. voor het Leger des Heils en was tot begin dit jaar werkzaam bij –het uit de MDHG voortgekomen- Mainline.

21 juli International Remembrance Day Op de International Remembrance Day worden wereldwijd de mensen herdacht die overleden zijn aan drugs en/of falend drugsbeleid. In Amsterdam werd een plechtigheid georganiseerd door de MDHG en het Drugspastoraat in het charmante kerkje ‘de Crypte’op de Wallen. Godian Ejiogu leidde de dienst, waar bezoekers kaarsjes aanstaken voor overleden druggebruikers. Dennis Lahey, directeur van de MDHG, hield een toespraak.

.com/belangenvereniging.druggebruikersmdhg

7

ISD:

Tussen droom en daad staan wetten in de weg, en praktische bezwaren

Door: Maarten Loonen Annet Vogelaar Ineke Baas

Droom

Stel je eens voor: een 25-jarige druggebruiker grist op het Rembrantplein een mobieltje van een tafeltje. Hij wordt gesnapt, opgepakt en belandt op het politiebureau. Hij is een oude bekende, een draaideurcrimineel met het spreekwoordelijke strafblad zo dik als een telefoonboek. De officier van justitie heeft er, namens de maatschappij, genoeg van. Opnieuw voor een paar weken of maanden opsluiten heeft geen zin, dat blijkt wel uit het telefoonboek. Dit keer krijgt hij een langdurige straf, maar nu met alle mogelijke begeleiding die er maar voor nodig is om hem uit die draaideur te krijgen. Een bekwame maatschappelijk werker krijgt hem zelfs zo ver dat hij toegeeft dat hij er zelf ook genoeg van heeft. Tijdens zijn dak- en thuisloze nachten droomt hij ook van een ander bestaan: een vriendin, huisje, boompje en geen base-je. Tijdens zijn behandeling krijgt hij therapie, assertiviteits-training, resocialisatiecursussen, een vakopleiding, zijn schulden worden gesaneerd en er wordt een woning voor hem geregeld. Vol goede moed verlaat hij de gevangenis, vindt een baan en een vrouw, trouwt en ze leefden nog lang en gelukkig. Het bovenstaande verhaaltje lijkt wel een sprookje. En dat is het ook. Misschien is het ooit de droom geweest van een idealistische beleidsmaker die de ISD-maatregel heeft bedacht. Als dat zo is, dan is hij nu waarschijnlijk aan de drank.

8

Wetten

Sinds 1 oktober 2004 is de maatregel ter plaatsing in een Inrichting voor Stelselmatig Daders, de ISD-maatregel, in werking getreden. De maatregel is bedoeld voor meerderjarige daders die veelvuldig met de politie in aanraking komen vanwege het plegen van criminaliteit en het frequent veroorzaken van overlast in het publieke domein. Deze Zeer Actieve VeelPlegers (ZAVP’s) kunnen door middel van deze maatregel gedurende een periode van maximaal twee jaar worden gedetineerd in een daartoe speciaal ingerichte instelling of afdeling van een penitentiaire inrichting (PI). Met de ISD-maatregel worden twee doelen nagestreefd: criminaliteitsreductie door incapacitatie; recidivereductie door behandeling en resocialisatie. Criminaliteitsreductie door incapacitatie betekent dat de ZAVP minder misdrijven pleegt en minder overlast veroorzaakt als hij in een PI zit. Ja, hèhè, nogal wiedes: als iemand achter slot en grendel zit kan hij geen rottigheid meer uitvreten, althans, niet buiten de gevangenis. Met recidivereductie door behandeling en resocialisatie streeft men na dat de ZAVP ook na zijn ISD-periode minder misdrijven pleegt en minder overlast veroorzaakt. Dat doel is een stuk lastiger te bereiken. Ongeveer de helft van de ZAVP’s zijn druggebruikers; veel kampen met psychische problemen en/of hebben een lichte verstandelijke beperking. Dat vereist een grote inzet van, en samenwerking tussen, de ZAVP en vele professionals en instanties. Het is begrijpelijk dat justitie de maatschappij probeert te beschermen, dat is haar recht en haar plicht. De 5000-6000 ZAVP’s in Nederland zijn verantwoor-

delijk voor een, naar verhouding, groot deel van de kleine criminaliteit en overlast. Maar de vraag is of de ISD-maatregel daarvoor een goed middel is. Alleen al als je kijkt naar het geringe effect van de ISD-maatregel, kun je je bedenkingen hebben. Uit een onderzoek van het Wetenschappelijk Onderzoeks- en DocumentatieCentrum (WODC) blijkt dat meer dan 80 procent van de ISD-ers binnen twee jaar weer in aanraking met justitie is gekomen. De ISD-ers doen het wel iets beter dan ZAVP’s die geen ISDmaatregel opgelegd hebben gekregen. Vanuit juridische hoek is er ook kritiek op de ISD-maatregel, omdat het een vorm van risicojustitie is. Bij risicojustitie ligt de nadruk op het beschermen van de maatschappij en niet op het re-integreren van de ZAVP. Bij de veroordeling van de verdachte wordt niet alleen gekeken naar de ernst van het delict, de persoon en de omstandigheden, zoals bij een gewone strafzaak het geval is, maar ook naar zijn gehele dossier – zaken waarvoor hij zijn straf al heeft uitgezeten – en of hij deel uitmaakt van een risicogroep. Bij de inschatting van het laatste worden grove fouten gemaakt. Maar nog belangrijker is, dat de nadruk moet liggen op het tweede doel: het verminderen van criminaliteit als de ZAVP weer vrij is. Dat is het niet het geval. De

Op het gebied van de behandeling van verslavingen geldt dat er in veel PI’s niets eens een methadonverstrekking is. Bij veel van de therapieën, trainingen en cursussen werd onvoldoende rekening gehouden met de verstandelijke vermogens van de deelnemers. Inmiddels heeft men daar wel van geleerd. Er zijn aparte groepen gestart, waarbij de mate van begeleiding en het tempo zijn aangepast. De ISD-maatregel is de opvolger van de Strafrechtelijke Opvang van Verslaafden (SOV). De SOV is niet goed geëvalueerd. Was dat wel gebeurd, dan had dat misschien een hoop kinderziektes van de ISD gescheeld.

“een bolletje bruin en een bolletje wit graag”

Tenslotte: je zult maar als ISD-er geknipt en geschoren de gevangenis verlaten, solliciteren naar een baan en dan te horen krijgen dat daarvoor een Verklaring Omtrent Gedrag (terecht vaak ‘verklaring van goed gedrag’ genoemd) nodig is. Die kun je wel vergeten.

Daad nadruk ligt op de criminaliteitsreductie door het opsluiten van de ZAVP. Daardoor is er sprake van een onredelijk grote vrijheidsberoving: de ZAVP krijgt een gevangenisstraf die in geen verhouding staat tot het gepleegde delict. Met alleen een langdurige vrijheidsstraf maak je van een crimineel geen brave burger, dat is in het verleden allang gebleken.

Praktische bezwaren

Om te bereiken dat iemand niet meer terugvalt in de draaideurcriminaliteit moet er veel gebeuren. Dagelijks kleine misdrijven plegen is vaak een levensstijl geworden en heeft vaak een zeer lange voorgeschiedenis. Als je dan ook nog eens kampt met meer of minder ernstige psychische problemen en/of je hebt een lichte verstandelijke beperking zijn je kansen op het vinden van een ‘normale’ plek in de maatschappij gering. Om dat voor elkaar te krijgen is, zoals gezegd, een grote inzet nodig van, en samenwerking tussen, de ZAVP en vele professionals en instanties. Waar veel mensen moeten samenwerken, gaat veel mis. Hierna volgt een onvolledige opsomming van problemen die inmiddels geconstateerd zijn, zoals blijkt uit rapporten, de pers en geluiden die op de MDHG gehoord werden. Ter illustratie worden bij dit artikel de verhalen van twee van onze bezoekers afgedrukt.

Om te beginnen is er de medewerking van de ZAVP zelf. Vereist is dat hij instemt met de ISD-maatregel. In hoeverre dat vrijwillig gebeurt of dat ZAVP’s zich onder druk gezet voelen, is de vraag. Als de ZAVP niet echt meewerkt, is het plan gedoemd te mislukken. Wie zich geen andere toekomst kan voorstellen of niet van plan is te veranderen, zal niet veranderen. Verder is er de vraag wie verantwoordelijkheid heeft voor het uitvoeren van de ISD-maatregel. Als de ISD-er nog in detentie zit is dat Justitie. Zodra de ISD-er uit detentie is, is dat de GGD. Omdat er vanuit de detentie vaak al dingen geregeld moeten worden voor de tijd na de detentie is er twee maanden voor het einde van de detentie afloopt overleg tussen de ISD-er, Justitie en de GGD. Hoe het mis kan gaan met deze verantwoordelijkheden wordt fraai geïllustreerd in een rapport van de Gemeentelijke Ombudsman over een man die probeerde geld te regelen voor de inrichting van zijn huis. Het is een klassiek van-het-kastje-naar-de-muur verhaal. Een veel gehoorde klacht is, dat àls de begeleiding van de ISD-er al op gang komt, dit veel te laat gebeurt. Eén ISD-er moest een jaar wachten voor de begeleiding begon en heeft vervolgens vrijwillig zijn ISDperiode met een jaar verlengd om het programma af te kunnen maken.

Het is duidelijk: tussen droom en daad staan wetten in de weg en praktische bezwaren. De wet wordt niet toegepast zoals de wet bedoeld is, of bedoeld zou moeten zijn. Aan de praktische uitvoering van de wet mankeert nog veel. Zelfs als alles zou werken zoals het zou moeten, is het nog de vraag of de ISD-maatregel een effectief middel is tegen draaideurcriminaliteit. Er is een andere oplossing. Stel eens een radicale daad en legaliseer alle drugs. De helft van de ZAPS’s is gebruiker en pleegt naar alle waarschijnlijkheid misdrijven om hun druggebruik te kunnen bekostigen. Als zij hun drugs op recept kunnen krijgen of – nog beter – net als alcohol op de gereguleerde markt, scheelt dat ongetwijfeld meer misdrijven dan de ISD-maatregel. Dus: overheid, legaliseer alle drugs. Dan kunnen druggebruikers weer een huis betalen, plegen minder misdrijven en zorgen voor minder overlast. ISD-functionarissen, die hun werk toch al niet goed deden, hoeven geen salaris meer te hebben, maar kunnen in de bijstand. Kunnen ze ook eens ervaren hoe het voelt om van het kastje naar de muur gestuurd te worden. Grote drugshandelaren hoeven niet meer te moorden, maar kunnen gewoon een groothandel beginnen op één of ander saai industrieterrein. Politie en justitie kunnen zich meer bezig houden met andere vormen van criminaliteit, zoals seksueel geweld en grote vermogensdelicten. Stel je het eens voor. 9

ISD is een terugkerend onderwerp van gesprek op ons kantoor, tijdens de lunches, de bestuursvergaderingen, etc. Want allemaal kennen we wel iemand die een ISD-traject doorloopt, heeft doorlopen of binnenkort een ISD-maatregel opgelegd kan krijgen. De ISD-maatregel heeft als doel om criminaliteit en overlast op straat te verminderen en de groep overlastgevers te helpen om brave burgers te worden, wat slechts bij 16% ISD-ers wil lukken. Toch stuurt onze staatssecretaris van veiligheid Fred Teeven onlangs een brief aan het ministerie met de vraag deze succesvolle maatregel vaker toe te passen en de doelgroep te verbreden met jongeren. De overlast op straat is dan wel afgenomen, maar hebben de ISD-ers zelf deze periode als succesvol ervaren? Hebben zij er iets aan gehad en heeft het hun leven positief veranderd? Ik ga daarom maar eens in gesprek met twee ISD-ervaringsdeskundigen om hun (succes)verhalen te horen. In augustus 2009 kreeg Bollie de ISD-maatregel opgelegd en werd hij in de Bijlmerbajes ondergebracht. De eerste zeven maanden van zijn detentieperiode was Bollie vooral heel erg moe en wist niet meer goed wat hij met zijn leven wilde. Na negen maanden te hebben uitgerust in detentie besloot Bollie René heeft tussen 2008-2010 een ISD-traject door- mee te werken aan het ISD-traject. Net als Rene volgde Bollie een aantal lopen en werd na zijn laatste ISD-detentieperiode trainingen en mocht hij na drie maanden training verhuizen naar de Vaart een vaste bezoeker van de MDHG. (woonvoorziening in A’dam) waar hij intensieve ISD-begeleiding kreeg. Bollie besloot alles er uit te halen wat mogelijk was en heeft vanaf toen hard In de beginperiode van zijn ISD besloot René meegewerkt aan een complete verandering van zijn leven. Toch heeft hij heel dat hij mee wilde werken aan een vervolgtraject, moeilijke periodes gehad waarin hij angst voelde weer terug te vallen in oude omdat dit hem veel meer kansen bood . Als je zo’n gewoontes en druggebruik. Eén van de redenen hiervoor was dat je tijdens traject namelijk positief doorloopt krijg je kans je ISD-traject bijna geen enkele misstap mag maken. Toen de buurman van op een eigen woning en worden je financiën op Bollie zich misdroeg en Bollie daar onterecht medeverantwoordelijk voor orde gebracht. René vertelt dat hij op dat moment werd gesteld, knapte er iets in Bollie. “Ook al mocht ik uiteindelijk in de Vaart niet echt een andere keus had: of twee jaar vast blijven, ik kreeg het gevoel dat de begeleiders mij anders behandelden dan zitten zonder resultaat, of één jaar daarvan buiten voorheen en daar werd ik heel gespannen van”. Het voelde voor hem alsof de detentie met toekomstperspectief. Meedoen aan hele periode van hard werken ineens niet meer van waarde waren. Bollie: het reïntegratietraject betekende voor René dat hij “Op zulke momenten krijg je dus ineens heel veel zin om weer drugs te gaan verschillende trainingen (zoals leefstijltraining) gebruiken.” Gelukkig kreeg Bollie heel veel steun van zijn familie en heeft moest volgen, zodat hij na één jaar buiten detentie hij samen met hen en met de begeleiders van de Vaart gesproken over zijn zijn ISD mocht afronden. gespannen situatie. Bollie is er nu veel sterker uitgekomen, omdat hij deze drang heeft overwonnen. Getraind en klaargestoomd voor de buitenwereld vertrok René na een jaar naar Vlissingen om zijn Het gaat momenteel heel goed met Bollie. Hij heeft sinds kort een eigen ISD-traject via begeleid wonen voort te zetten. huisje waar hij eindelijk weer van zijn vrijheid kan genieten. Het druggeRené: “De strenge regels die mij toen werden opbruik behoort nu tot het verleden en Bollie probeert zijn tijd voornamelijk gelegd zijn voor een straatjongen onmogelijk om in te vullen met leuke zinvolle dagbesteding en lekker koken. Binnenkort wil na te leven. Je moet je voorstellen dat de begeleiBollie beginnen met de opleiding voor maatschappelijk werker en wil in de ding je continu in de gaten houdt en iedere mistoekomst ondersteuning gaan bieden aan jongeren. stap wordt gadegeslagen. Bij één keer druggebruik wordt je direct weggestuurd, bij blowen of drank krijg je een laatste waarschuwing.” Alles wat René deed moest hij aan de begeleiders verantwoorden en twee keer per week kreeg hij een urinecontrole. Hij voelde zich in dit strakke regime tegen de muur gedrukt en na vier maanden kon hij het niet laten een keer drugs te gebruiken. Omdat hij toen niet meer mocht blijven vertrok René met de trein terug naar Amsterdam. Zijn ISD-periode was echter nog niet afgerond en al vrij snel werd hij teruggebracht naar de gevangenis om de laatste maanden ISD uit te zitten.

René

Als René terugkijkt naar zijn ISD-periode zegt hij dat het helemaal niets heeft toegevoegd aan zijn leven. René heeft momenteel geen onderdak, maar zorgt er wel voor dat hij minder overlast veroorzaakt dan voorheen

10

Bollie

Ongecensureerd uitgelekt uit de bezoekerslunches De vrijwilligerslunches van de MDHG worden steeds be-

bezoekerd ru eers lunchse s n e MDeH c g G

ter bezocht, met geregeld tot wel vijftien mensen aan de vergadertafel. Om de twee weken is er op donderdagmiddag de gelegenheid om mee te praten over dak- en thuislozenproblematiek en het drugsbeleid, informatie uit te wisselen, te horen wat er speelt op straat en al-

on

les wat er in en om de MDHG leeft. Activiteiten als de Daklozendag, International Rememberence Day en gesprekken met bijvoorbeeld de politie worden voorbesproken. Voorzien van wat te eten en te drinken wordt er zeer open en constructief vergaderd door deze `ambassadeurs`. In Spuit 11 doen we iedere keer ongecensureerd verslag! Een terugkerend gespreksonderwerp van de laatste tijd zijn de bezuinigingen op de maatschappelijke opvang, zoals op de inloophuizen. Veel bezoekers geven aan de inloophuizen zeer belangrijk te vinden voor hun welzijn en sociale contact, ook al hebben ze een woning. Francisco: “Er komen Oost-Europeanen in de inloophuizen. Waardoor er minder tijd en aandacht is voor de oorspronkelijke bezoekers.” Ook de politie en de overlast in de buurt komt regelmatig ter sprake. Tol: “Ik ben al twee keer opgepakt voor niets. Ik sta ergens, word zonder reden staande gehouden en vervolgens meegenomen naar het bureau. Uiteindelijk worden alle aanklachten ingetrokken omdat de politie weet dat ik niets verkeerd doe.” Op 5 juli was Rick van Amersfoort van Bureau Jansen en Janssen op bezoek, een bureau dat zich bezig houdt met het onderzoek naar politie, justitie en inlichtingendiensten. Rick is momenteel bezig met een onderzoek naar de schoonmaakactie op het Wertheimpark op 1 mei 2007. Hij wil in contact komen met mensen die destijds zijn opgepakt en kijken wat er gedaan is nadat deze personen hun straf hadden uitgezeten. Hebben deze personen hulp gehad? Of zijn ze na hun straf simpelweg weer de straat opgezet waardoor alles weer van voor af aan begint?

Kom ook!

Ook het onderwerp ´nepdrugs´ kwam ter sprake. Ushi: “Ja, ik word helemaal gek van alle nepdrugs die verkocht worden.” Jimmy: “Er wordt meer troep aan toeristen verkocht dan aan de hardcore gebruikers.” Sima (stagiaire): “Kun je ‘echte’ drugs niet onderscheiden van nepdrugs?” Ushi: “Nee, dat is best moeilijk. Alle eigenschappen zijn hetzelfde, alleen achteraf wordt je er behoorlijk misselijk van. Ze gebruiken voor nepdrugs paracetamol.”

Het afgelopen half jaar hebben we verschillende gasten mogen ontvangen tijdens deze lunches, zoals de nieuwe ondersteuner van het Groot M.O.-overleg, Aart Jongejan, patiënten vertrouwenspersoon Roeland Hofstee en de coördinator van het steunpunt GGZ Dorine: “We werken niet echt volgens een stappenplan, maar kijken samen met de cliënt hoe we ergens aan kunnen werken. Ook niet-rechthebbenden kunnen bij ons terecht. We helpen ze tot zover we kunnen. Rechthebbenden worden natuurlijk wel makkelijker geholpen.” Een documentairemaker die een televisieserie over verslaving wil maken kwam ter oriëntatie ook mee-eten. “Hoe leven sommigen van jullie? Wil iemand daar wat over vertellen?” “Ik heb een gezin en ik probeer de dope en mijn gezin gescheiden te houden.” Edsel: “Je moet de shit managen niet de shit jou laten managen.” Ook de documentairemaker zelf wordt stevig ondervraagd over zijn motieven. “Ik wil meer begrip voor en ogen richten op de verhalen van verslavingsproblematiek.” Hij heeft de ervaring dat een opener houding begrip creëert bij het publiek.

De bezoekerslunches worden om de twee weken op donderdagmiddag om 13:00 uur gehouden in het gebouw van de MDHG, Jonas Daniël Meijerplein 30. Begin 2013 staan de vergaderingen gepland op 3 januari, 17 januari, 31 januari, 14 februari, 28 februari, 14 maart, 28 maart, 11 april en 25 april.

11

Het Parool, 1 augustus 2012

MAP.NL

‘SPEED IS NIET MEER VOOR LOSERS’ Onder invloed van de

crisis is speed bezig aan een opmerkelijke opmars onder drugsgebruikers in het uitgaanscircuit. Voornaamste reden: speed is goedkoper dan de heersende marktleider cocaïne. Dat stelt criminoloog en drugsonderzoeker Ton Nabben, verbonden aan het Bonger Instituut voor Criminologie. Business News Radio, 6 september 2012 OVERHEID LOKT CRIMINEEL GEDRAG UIT Advocaat Gerard Spong fileert in zijn boek ‘De hypocrisie van de achterdeur’ de gedoogconstructie van coffeeshops. Volgens hem is het Nederlandse softdrugsbeleid onhoudbaar. Spong schrijft dat de overheid crimineel gedrag uitlokt. “Hoe je het ook wendt of keert: het kopen van - ook een kleine hoeveelheid - hasj of cannabis in een coffeeshop, is en blijft een strafbaar feit”, legt Spong donderdag uit op BNR. “Als je een wietpas aan iemand geeft om zo’n strafbaar feit te plegen - en dat doet de overheid - dan lok je dat uit. En dan ben je als overheid ook aan te klagen.”

Nu.nl, 5 juni 2012

‘VERSLAAFDEN MISLEID DOOR PRIVE-AFKICKKLINIEKEN’

Het is een rommeltje binnen de particuliere verslavingszorg. Er is geen toezicht op privé-afkickklinieken waardoor een wilde Westen van aanbieders ontstaat en misstanden zich opstapelen. Dat stellen verzekeraars, hoogleraren, en behandelaars. Dichtbij, 26 juli 2012

AMSTERDAM KOPLOPER COCAÏNEGEBRUIK BINNEN EUROPA. Uit onderzoek is

gebleken dat Amsterdam in een lijst van 19 Europese steden de nummer één positie inneemt is als het gaat om cocaïnegebruik. Ook is de hoofdstad koploper als het gaat om grootste groep MDMA-, oftewel XTC-gebruikers binnen Europa. (…) Dat zijn enkele van de conclusies uit het onderzoek van het Noorse Instituut voor Wateronderzoek (NIVA) en het Mario Negri Instituut in Milaan. De Stentor, 21 september 2012

VOOR JOINT NIET MEER DE ZWITSERSE CEL INZwitserland haalt cannabisgebruik uit het strafrecht. Wie minder dan tien gram bij zich heeft krijgt in de toekomst alleen nog een boete van 75 euro. Dat heeft het Zwitserse parlement besloten.

knack.be, 13 september 2012

PAREL VAN DE BELGISCHE DIPLOMATIE Pierre-Dominique Schmidt, diplomaat en gewezen Belgisch ambassadeur in Parijs, is met pensioen. (...) Volgens een diplomaat in de Franse hoofdstad werd de Belgische ambassade in Parijs in geen tijd een drukbezochte discotent. (...) De party’s kostten de ambassadeur handenvol geld. Om zijn schulden te betalen vervalste Schmidt dan maar de handtekening van toenmalig directeur-generaal Jan Grauls van de Overheidsdienst Buitenlandse Zaken om een krediet van 75.000 euro los te peuteren van het Fortis-filiaal in Parijs. Enkele weken later werd Schmidt geschorst en naar Brussel teruggeroepen. Maar Schmidt weigerde. (...) In 2008, een jaar na de poging tot oplichting, werd hij er tijdens een controle door de lokale politie opgepakt omdat hij zich bediende van een diplomatieke nummerplaat waar hij geen recht meer op had. Bovendien werd hij op het gebruik en bezit van cocaïne betrapt. (...) Hij bleef al die tijd, tot voor kort, in dienst van Buitenlandse Zaken met behoud van zijn riante ambtenarensalaris. Recent mocht hij, na een deal met Buitenlandse Zaken en de pensioencommissie, met eervol pensioen vertrekken.

BN/De Stem, 24 mei 2012

MEXICANEN BETOGEN MASSAAL TEGEN DRUGSOORLOG

Tienduizenden inwoners van de Mexicaanse stad Guadalajara zijn woensdag (plaatselijke tijd) massaal de straat opgegaan om te protesteren tegen de onmacht van de regering in de strijd tegen de machtige drugskartels. (…) In de laatste zes jaar zijn in heel Mexico meer dan 50.000 mensen omgekomen bij drugsgerelateerd geweld.

Het Parool, 28 september 2012 ANJA JOOS Volgende week is het 9 jaar geleden dat Anja Joos op het Marie Heinekenplein werd doodgeschopt omdat zij valselijk werd beschuldigd van het stelen van hondenvoer en blikjes bier. Als staatssecretaris Fred Teeven n.a.v. de dood in Driessen bagatelliserend spreekt over een risico dat mensen nou eenmaal nemen, vergist hij zich: daarmee wordt het een risico dat iedereen loopt. Dennis Lahey, Directeur Belangenvereniging Druggebruikers MDHG Nu.nl, 14 mei 2012

WIET ROKEN GOED VOOR MENSEN MET MSPatiënten met de zenuwziekte Multiple Sclerose zijn gebaat bij het roken van wiet. Een nieuwe studie komt met objecBritse werknemers blijken geregeld hun taken te vertief bewijs dat langer bestaande vermoedens hiervan bevestigt. (…) Onderzoerichten onder invloed van drugs als cannabis, amfetakers van de University of California in San Diego onderzochten 30 mensen met mine en cocaïne. (…)Op grond van dat percentage luidt MS. Zij gaven hen eens per dag wiet te roken voor een periode van drie dagen, de conclusie dat bijna een miljoen Britten tijdens hun en beoordeelden met objectieve meetmethoden in hoeverre de coördinatie van werk onder invloed verkeren van drugs. Hardddrugs de patiënten was veranderd. zoals cocaïne en heroïne bleken het vaakst te worden gebruikt onder medewerkers uit de leeftijdscategorie De Telegraaf, 29 mei 2012 tussen de 25 en de 34 jaar. BRITS ONDERZOEK: CANNABIS HELPT NIET TEGEN MS Een Brits onderzoek van de Universiteit van Plymouth heeft uitgewezen dat cannabis geen heilzaam middel is in de strijd tegen de ziekte Multiple Sclerose (MS). (…) Bij de test namen proefpersonen een capsule met THC, een van de werkzame stoffen in cannabis, tot zich. MAP NL-digest Al vele jaren verzorgt de Belangenvereniging Druggebruikers MDHG de MAP-NL. Hierin worden actuele nieuwsberichten over drugs en drugsbeleid per email gratis verspreid aan alle belangstellenden. Trouw, 2 juli 2012

Miljoen Britten aan het werk onder invloed van drugs

12

Er zijn twee varianten: MAP-NL (waarbij het nieuws per bericht en direct worden verstuurd) en MAPNL-digist (waarbij meerdere berichten verzameld worden tot één mail). Een abonnement is gratis. Sinds kort kun je je weer aan- en afmelden via een mail naar [email protected]. Vermeld daarbij svp of je MAP-NL of MAP-NL-digist wilt ontvangen. Op deze pagina vindt je een selectie van ingekorte berichten van de afgelopen maanden.

Hier had een interview moeten staan met John T. Dit interview zou gaan over het feit dat hij de afgelopen 18 jaar talloze malen heeft vastgezeten omdat hij niet de juiste papieren heeft. Het interview kon helaas niet doorgaan, omdat John op weg naar de afspraak met Spuit 11 wederom gearresteerd werd. U houdt het interview van ons tegoed. ADVERTENTIE

13

Door: Maarten Loonen

IBOGA IN HET NIEUWS van “ogen vol waanzin”op de A2 tot een gecontroleerde studie door de Radboud Universiteit “Ogen vol waanzin”, zo herinnert de vrachtwagenchauffeur zich de gelaatuitdrukking van de verwarde man die hij begin vorig jaar doodreed op de A2. Die man was een 28-jarige Zwitser, die zich de dag ervoor door Sarah Glatt uit Kockengen had laten behandelen met iboga om van zijn drugs- en alcoholverslaving af te komen. Toen Sarah Glatt werd opgepakt in verband met dit incident leidde dat tot veel aandacht in de pers. Zij werd afgeschilderd als ‘de heks van Kockengen’ en ‘de ibogaïneheks’. Ze mag haar ibogapraktijk niet meer voortzetten en krijgt nu meer agenten op bezoek om te controleren dat ze zich aan dat verbod houdt, dan ze voorheen mensen behandelde.Veel bescheidener is de aandacht van de pers voor het onderzoek dat de Radboud Universiteit wil gaan doen naar het behandelen van mensen, die met iboga van hun verslaving af willen. Spuit 11 zet wat gegevens op een rij. Iboga is een plantaardig middel dat psychoactieve eigenschappen heeft. De werkzame stof in de ibogawortel heet ibogaïne. Iboga wordt traditioneel gebruikt als hulpmiddel bij spirituele ontwikkeling. Tegenwoordig wordt het ook gebruikt bij de behandeling van verslaafden. Deze behandelingen lijken succesvol, maar zijn ook omstreden. De ibogawortel wordt al sinds mensenheugenis in Afrika gebruikt bij diverse ceremonies en rituelen. Dat werd al gedaan lang voordat de blanken daar de boel kwamen inpikken, dus precies hoe lang is niet bekend. Een iboga-ceremonie wordt gebruikt om een spirituele reis te maken die tot een dieper geestelijk inzicht leidt. In het Westen kan dat sinds een jaar of twintig ook. Je gaat daarvoor naar een plaats waar die ceremonies worden gegeven door

14

mensen die zelf ervaring hebben met iboga. De ceremonie duurt twee tot drie dagen. De spirituele reis die je maakt is een ingrijpende ervaring, die voor iedereen anders kan zijn. Vrij algemeen is de ervaring dat je een soort stervensproces doormaakt, die gevolgd wordt door een stortvloed van herinneringen, indrukken en denkbeelden uit je hele leven. Die indrukken kun je rustig bekijken en duidelijk onderscheid maken tussen wat echt bij jou hoort en wat jou is wijsgemaakt. Het hele proces heeft een louterend en helend effect op je en je voelt je daarna meer in harmonie met zichzelf, anderen en de wereld. Dit effect houdt zeker drie maanden aan. Iboga wordt ook gebruikt om mensen van hun verslaving af te helpen. Van deze behandelingen worden spectaculaire resultaten gemeld. Maar deze resultaten zijn nog amper wetenschappelijk onderzocht; de behandelingen worden nog niet erkend door de officiële gezondheidszorg en een behandeling met Iboga is niet zonder gevaren. De behandeling met iboga van verslaafden aan alcohol en drugs verloopt in principe hetzelfde als een traditionele ceremonie, soms worden er iets hogere do-

Iboga is een plantaardig middel dat psychoactieve eigenschappen heeft. ses gegeven. Een opmerkelijk neven-effect is dat zelfs hevige ontwenningsverschijnselen, zoals die van heroïne, grotendeels uitblijven. Uit een studie in

Groot-Brittannië bleek dat zes van de zestien behandelde verslaafden na twee jaar nog abstinent waren. Dat is een mooie score voor een verslavingsbehandeling. Het bleek echter dat alle zes kort na de iboga-behandeling een aanvullende begeleiding hadden gezocht om hun verslaving onder de duim te houden. De grote verdienste van deze toepassing van iboga lijkt er dus enerzijds uit te bestaan dat verslaafden tijdens de behandeling een dragelijke detoxificatie doormaken en anderzijds dat er na de behandeling een periode met een dusdanig inzicht ontstaat, dat mensen daarin de juiste stappen nemen om verder op het nuchtere en ‘cleane’ pad te blijven.

echter nogal eens om psychische problemen te onderdrukken. Haal je het onderdrukkende middel weg, dan schiet de psychische problematiek tevoorschijn, vaak in een heviger mate dan onder normale omstandigheden het geval zou zijn. Het langdurig onderdrukte zenuwstelsel schiet door zijn remmen heen en kan zelfs op hol slaan. Acuut stoppen met alkohol kan levensgevaarlijk zijn. Het Jellinek Centrum adviseert alcoholisten dan ook door te gaan met drinken tot ze opgenomen zijn. Dat is meestal niet tegen dovemansoren gezegd. Verslaafden zijn vaak niet in een goede lichamelijke conditie, gestoorde leverfuncties en vitaminetekorten komen veel voor.

Het verhaal van de verongelukte Zwitser is er echter een illustratie van dat het gebruik van iboga niet zonder gevaren is. Ten eerste zijn er psychische gevaren. In de literatuur zijn lange lijsten contra-indicaties te vinden. Vooral mensen die dagelijks medicatie nodig hebben in verband met een psychiatrische stoornis (zoals schizofrenie, een bipolaire stoornis of een depressie) dienen te worden uitgesloten. Een stof die gedurende een dag of twee, drie zo’n heftig psychisch effect heeft, is niet voor iedereen weggelegd. Zelfs bij iemand die redelijk stevig in zijn schoenen staat moet een dergelijke ingrijpende psychische ervaring altijd plaatsvinden onder begeleiding van iemand met ervaring.

De doodgereden Zwitser was – achteraf gezien niet geschikt om een iboga-behandeling te ondergaan. Of de informatie, die nodig was om hem uit te sluiten, niet is nagevraagd door de behandelaar of door hem zelf niet is verstrekt is niet duidelijk.

Ten tweede zijn er lichamelijke risico’s. Mensen met een hoge of juist lage bloeddruk, met hartklachten of met gestoorde lever- of nierfuncties mogen iboga niet gebruiken. In de eerder genoemde Engelse studie werden ook HIV-geïnfecteerden, mensen met een vorm van hepatitis en mensen met sterk afwijkende leverwaarden, niet toegelaten tot de behandeling, of alleen onder strenge voorwaarden. Bij de behandeling van verslaafden liggen beide risico’s op de loer. Iedere deelnemer aan een iboga-behandeling moet minstens een dag van tevoren stoppen met alle psychoactieve stoffen, zowel medicatie als alcohol en drugs. Een verslaving dient

Wie iboga op de traditionele manier wil gebruiken, als een hulpmiddel bij een spirituele zoektocht om een dieper inzicht te krijgen, kan zijn gang gaan. Iboga is in Nederland niet verboden. Maar informeer jezelf goed en ga niet in je eentje zitten klooien met dure, via het internet gekochte iboga. De behandeling van mensen die van hun verslaving af willen met iboga biedt perspectieven. Maar juist om te kijken of dergelijke behandelingen een erkende plaats verdienen in het spectrum van beschikbare verslavingsbehandeling dienen zij kritisch te worden onderzocht. De Radboud Universiteit heeft een dergelijk onderzoek op stapel staan. Op die manier kunnen de voor- en nadelen goed in kaart gebracht worden en kan worden bepaald voor wie zo’n behandeling geschikt is en voor wie niet. Dan hoeven we in ons oordeel en bij de beslissing om eventueel voor een dergelijke behandeling te kiezen niet alleen af te gaan op de verhalen van fervente voorstanders of juist op de onevenredige aandacht van de pers als het een keertje fout gaat.

De ibogawortel wordt al sinds mensenheugenis in Afrika gebruikt bij diverse ceremonies en rituelen. 15

If I’ll make it there,

Als je stage loopt bij de MDHG kun je zeggen: “If I’ll make it there, I’ll make it everywhere.” Onze bezoekers, druggebruikers en dak- en thuislozen, vormen een bijzondere doelgroep. Ze zijn vaak beschadigd door het leven, gehard door de straat en hebben vaak meerdere problemen tegelijkertijd. “Ik wil me inschrijven voor een woning.” “Dat kan. Heb je een identiteitsbewijs?” “Nee, dat heb ik niet teruggekregen van de politie toen ik laatst werd opgepakt.” “Dan moeten we eerst dat aanvragen.” “Ja, maar dat kost geld. Dat kan ik niet betalen van mijn weekgeld.” “Dan moet je overleggen met de FIBU.” “Ja, maar ik heb daar een telefoonverbod.” Wie zijn die dappere hulpverleners in spé, die er voor kiezen één van hun eerste schreden in hun vak bij de MDHG te zetten? De Spuit 11 vroeg het hen.



Ik ben Jordy Taytelbaum, 23 jaar en ik woon in Purmerend. Ik heb van juni tot begin september stage gelopen bij de MDHG voor 4 dagen per week. 

Sima Tavalepoor:



Ik ben Sima Tavalepoor, 25 jaar, woon in Breda en zit nu in het laatste jaar van mijn HBO opleiding Maatschappelijk Werk en Dienstverlening (MWD) in Den Bosch en volg de Minor MWD nieuwe stijl.

Wat vind je van onze bezoekers? Erg leuke mensen, ze hebben alleen zeer veel mee



Je bent/was stagiaire bij de MDHG. Welke opleiding volg je en waarom heb je daarvoor gekozen? Ik studeer MWD aan de Inholland. Ik wil later eventueel werken als gezinscoach of begeleider jeugd-problematiek en gedragsstoornissen.

Ik volg op dit moment de HBO studie Social work. Ik heb deze opleiding gekozen om dat het maatschappelijk werk mij zeer aanspreekt en ik graag klaar sta om mensen te helpen bij hun functioneren in de maatschappij. Ook denk ik dat deze opleiding goed aansluit bij de capaciteiten die ik in me heb.



Ik volg de opleiding Maatschappelijk Werk en Dienstverlening aan de hogeschool Inholland te Amsterdam. De reden waarom ik voor deze opleiding heb gekozen is omdat ik mensen wil ondersteunen en helpen waar dit mogelijk is. Ook vind ik het leuk om onder de mensen te zijn, en met mensen te werken.





gemaakt. Iedereen kan goed met elkaar overweg. ondanks hun problematiek. Dat wekt veel respect op bij mij. Een heel bijzondere doelgroep. Heel veel diversiteit aan mensen; soms moeilijk in omgang, maar dat is zeer begrijpelijk gezien hun situatie. Ik vond de bezoekers over het algemeen zeer vriendelijk.



Ontzettend aardige en lieve mensen; ik heb veel nieuwe mensen leren kennen en ik heb ook ontzettend veel geleerd van de bezoekers. Ik ben met een heel ander beeld naar gebruikers gaan kijken. Deze mensen zijn zo ontzettend sterk van binnen, dat is onvoorstelbaar gewoon.



Ik heb al snel een band gekregen met veel bezoekers. Ik had voorheen wel altijd vooroordelen over de doelgroep, maar sinds ik hier zelf stage heb gelopen kijk ik er wel anders naar. De doelgroep van MDHG heeft echt een aparte plek in mijn hart gekregen. Door hen ben ik veel sterker geworden. Bezoekers van MDHG waren in mijn ogen mensen die gehoord wilden worden. Bij de meeste instellingen luisteren ze niet echt naar wat de hulpvraag is en hierdoor kwamen ze naar de MDHG toe. Ik vond het vaak fijn om met ze in gesprek te gaan en om samen te kijken wat de hulpvraag van de bezoekers is. Ik merkte altijd dat de bezoekers veel hadden meege- maakt en al blij waren als ik naar hun verhalen luisterde.



16

Jordy Taytelbaum

Danka Duivenvoorden René Guittet Jordy Taytelbaum:

Danka Duivenvoorden

Wie ben je?

In gesprek m

Zoals ik net heb verteld volg ik MWD. Ik heb hiervoor gekozen omdat ik in de toekomst een ‘goede’ hulpverlener wil zijn. Ik wil later er voor de cliënt zijn, alles eraan doen om de cliënt te helpen met zijn hulpvraag en hem niet zomaar van het kastje naar de muur sturen, zoals veel hulpverleners dat wel doen!

Wat wil/wilde je bij de MDHG

Danka Veel leren!! Ervaring opdoen met



René

de doelgroep (actieve gebruikers). Door middel van maatschappelijke ondersteuning positieve verandering brengen in de levens van de bezoekers op gebied van zorg en welzijn.

I’ll make it everywhere

Hoe vind/vond je het hier?

met (ex-)stagaires

Sima Tavalepoor

René Guittet

Danka Tot nu toe zeer leuk (ben hier aangesteld voor



1 jaar)

René

Ik vond het zeer boeiend en leerzaam omdat elke dag weer anders was en je vooraf niet wist wat je te wachten stond. Dit was soms lastig, maar - achteraf gezien - een hele prettige ervaring, omdat ik hier zo veel van geleerd heb op het gebied van omgaan met de doelgroep.

Jordy Ik vond het, in hoeverre je dat mag zeggen, leuk Waarom heb je gekozen voor een stage bij de MDHG?

Er is veel dynamiek; er zijn veel verschillende organisaties, wetten en regels waar je rekening mee dient te houden. Je leert hier alles over rechten en plichten, van een woningbouwvereniging tot imigratie en isd (gevangenisstraffen)



Sima



Omdat ik vind dat de MDHG een zeer complexe doelgroep heeft en dit bij mij veel interesse en uitdaging opwekt. Het leek me voor mezelf een zeer nuttige uitdaging om mezelf goed te ontwikkelen tot maatschappelijk werker.



Eigenlijk ben ik via de school op de MDHG terecht gekomen. Ik moest nog 240 stageuren inhalen en de MDHG zocht een stagiaire voor ongeveer 3 maanden. Zodoende ben ik bij de MDHG terecht gekomen.



Ik was helemaal niet bekend met de doelgroep gebruikers en dak- en thuislozen en hierdoor wou ik dus meer leren over de doelgroep. De MDHG is een belangenvereniging, hierdoor zou ik meer in contact komen met de leden zelf en dit trok me erg aan. En natuurlijk ook, omdat ik er tegen ben dat het beleid zo streng aan het worden is.

 

G bereiken?

Jordy Hoe om te gaan met deze doelgroep. Druggebruikers

Sima





zijn de moeilijkste doelgroep om mee te werken en dat wou ik juist bij de MDHG leren. Wat is de beste manier om met deze doelgroep te bereiken? Dat was één van mijn streefpunten.



Heeft geen antwoord gegeven op deze vraag



bij de MDHG. Je komt in direct contact met de bezoekers en leert ze ook beter kennen. Het was een ontzettend leerzame stage. Ik blijf zelfs van mening, dat als je als maatschappelijk werker bij de MDHG hebt gewerkt, je eigenlijk overal kunt werken binnen de maatschappelijke kant. Ik heb erg veel geleerd bij de MDHG. Het was een pittige stageplek, maar wel erg leerzaam. Ik had ook leuke collega’s en stagebegeleider, waardoor ik elk dag met plezier naar mijn stage ging. Als ik mezelf nu in de klas vergelijk me studenten die vorig jaar stage hebben gelopen bij andere instellingen, merk ik toch wel dat i veel sterker in me schoenen sta.



Hoe sta je tegenover legalisering van drugs? Ja

Ik denk dat legalisering onrealistisch is omdat dan druggebruik te laagdrempelig wordt, ook voor mensen die er in eerste instantie niet aan willen. Ook denk ik dat er te veel geëxperi menteerd zal worden met drugs, en dit mogelijk slachtoffers zal eisen. Overigens vind ik dat er wel onderzocht zou kunnen worden om de categorie ‘softdrugs’ uit te breiden met middelen die in mindere mate een verslavende werking hebben. Dit omdat je hiermee een stukje illegale handel tegen kan gaan. Juist door mijn stage bij de MDHG ben ik van mening dat drugs gelegaliseerd moet worden. Dat is de eerste stap die gemaakt moet worden. Ik ben van mening dat je met drugslegalisering je een hoop problemen uit de wereld helpt. Ik ben voor het legaliseren van drugs door de volgende redenen: - geen toename van gebruikers, - bestrijding kost veel geld, - mensen mogen zelf beslissen, - bescherming volksgezondheid, - criminaliteit wordt minder, - huidig beleid is tweeslachtig, - kwaliteit van drugs wordt beter, omdat er controle op is. Etc. Moet ik nog doorgaan? 17

Gedichten COLLEGA

Laatst kwam ik iemand tegen en die zei Schrijf een gedichtje voor mij Die iemand is een collega op mijn werk Eentje waarmee ik graag samen ben Eentje die mij aanvoelt en die mij aanvult alsof we een paar zijn Zonder dat boterbriefje Die iemand mag ik graag zonder dat zij een hoge kraag opzet, als zij boos wordt Eentje die ik, als zij er niet is mis Zij die mijn taken overneemt als ik er niet ben, zonder morren Maar die ik wel elke ochtend moet porren Ik zou graag iets tegen haar willen zeggen, zonder een aai over haar billen Ze is niet op haar mondje gevallen Ze is net zoals ik en krijgt soms dingen voor elkaar zonder geruzie, maar zonder mij gaat het niet, zegt zij Nou, hier is dat gedichtje voor haar, van mij

LEVEN OP DE GRENS Leven op de grens van het bestaan Lijkt mij de grens tussen leven en dood Waarom moet dat toch zo zijn Kunnen de mensen niet iets anders Dan een ander “zwart” maken Of moet ik zeggen “wit” Zonder iemand zwaar te kwetsen Omdat ik iets zeg over een bepaalde kleur Net zoals met de negerzoen of zwarte piet Of over mensen met een andere geaardheid of verslaving of omdat ze dakloos zijn Peter v.d. G

Peter v.d. G

BASEMAIL Ken je iemand die vast zit en het wel leuk vindt om af en toe een kaartje van de MDHG te ontvangen? Geef dan zijn of haar detentie-adres aan ons door op [email protected]. Wij sturen wij hem of haar dan regelmatig een kaartje via de basemail. (En als je zelf ooit vast komt te zitten –wat natuurlijk niet waarschijnlijk is… - laat het ons dan ook weten.)

18

++++uit de media+++++++

DRUGS IN DE LUCHT IN ITALIAANSE STEDEN Wetenschappelijk tijdschrift The New Scientist publiceert een onderzoek van het Instituut voor Onderzoek naar Atmosferische Vervuiling in Rome. Hierin staat dat in elk van de acht onderzochte steden deeltjes cocaïne, cannabinoïden (de werkzame bestanddelen van marijuana), nicotine en cafeïne in de lucht zitten. RTL Nieuws, 23 oktober 2012

ZES JAAR ONDERZOEK

AANPAK BOLLETJESSLIKKERS: GEEN EFFECT

De harde aanpak van bolletjesslikkers heeft geen enkel effect. (…) De afgelopen tien jaar zijn er jaarlijks rond de 1500 kleine drugssmokkelaars aangehouden, berecht en opgesloten. Dat beleid was een keuze voor harde aanpak. Maar op de beschikbaarheid van cocaïne heeft die strikte grensbewaking en juridische afstraffing geen enkel effect gehad. Dat zegt onderzoeker Martin Jelsma van het Transnational Institute. (…) De berechting van alle kleine smokkelaars kost de belastingbetaler handenvol geld aan detentiekosten en uren van de magistratuur. Crimesite, 17 juni 2012

Als het bezit van kleine hoeveelheden gecontroleerde drugs in de toekomst wordt toegestaan, zal dat geen ernstige toename in het drugsgebruik veroorzaken. Dat concluderen Britse deskundigen na zes jaar onderzoek. (…)’Het gebruik van drugs zorgt lang niet altijd voor problemen, maar dat wordt zelden door beleidsmakers erkend. De meeste gebruikers hebben geen last van noemenswaardige problemen. Onder sommige omstandigheden kan drugsgebruik zelfs ook voordelen hebben.’ Trouw, 15 oktober 2012

WAR ON DRUGS IS VERLOREN De presidenten van Mexico, Colombia en Guatemala

hebben op een conferentie van de Verenigde Naties gezegd dat de war on drugs is verloren. Volgens de regeringsleiders van de drie landen leidt het beleid niet tot een vermindering van de criminaliteit en veroorzaakt het alleen maar geweld. De presidenten benadrukten alle drie dat ze niet willen toegeven aan de criminele organisaties, maar ze willen wel een verandering van het beleid. Verslaafden aan alcohol, drugs en gokken laten zich en masse niet meer verwijzen Crimesite, 27 september 2012 naar deskundige behandelaars. De grote boosdoener is de op 1 januari ingevoerde eigen bijdrage in de geestelijke gezondheidszorg. Die weerhoudt vooral licht verslaafden ervan hulp te zoeken, merkt de Brabantse verslavingsinstelling NovadicKentron. (…) “Er is sprake van enorme uitval: ruim 30 procent in het eerste half jaar”. BN/De Stem, 14 juli 2012

Postbus 1482 1000 BL Amsterdam

handtekening :

plaats :

datum :

Gelieve uw bijdrage te storten op onze rekening van de: ING nr. 782 4584,t.n.v. MDHG te Amsterdam, middels bijgevoegde acceptgiro

MDHG

ik wil actief worden in de vereniging en mijn belangstelling gaat uit naar

minder, en gebruiken minder cannabis dan hun leeftijdsgenoten in de provincie Noord-Holland. (…) Dat blijkt uit een woensdag verschenen rapport van de GGD Amsterdam. De Telegraaf, 24 oktober 2012

ik stel prijs op een abonnement op Spuit 11 à € 35,00

PUBER AMSTERDAM ROOKT MINDER DAN IN PROVINCIE Kinderen van 13 en 14 jaar in Amsterdam drinken en roken

(minimaal € 25,00)

tugal heeft geleid tot een daling van het aantal gebruikers. Verslaafden zoeken eerder hulp, nu geen angst meer bestaat dat ze worden aangegeven bij de politie. (…) Het heroïnegebruik in de leeftijdscategorie van 16 tot 18 jaar daalde van 2,5 procent in 1999 naar 1,8 procent in 2005. (…) De decriminalisering van drugsgebruik is onderdeel van een breder beleid waarbij ook aandacht is voor preventie, behandeling en sociale reïntegratie. De grootste stap vooruit werd waarschijnlijk gezet op het gebied van hiv-verspreiding. In 2000 bleek bij 52 procent van de nieuwe hiv-besmettingen het te gaan om drugsgebruikers die besmette injectienaalden hadden gebruikt. In 2009 was dat nog 16 procent. Trouw, 2 augustus 2012

voornaam : v/m naam : straat : postcode : plaats : telefoonr: geb. datum : / /

DECRIMINALISERING DRUGS PAKT POSITIEF UIT IN PORTUGAL Decriminalisering van drugsbezit voor persoonlijk gebruik in Por-

ik word ondersteunend lid van de MDHG, ontvang Spuit 11 en betaal tot wederopzegging een jaarlijkse bijdrage van €

van 26 coffeeshops in het Wallengebied. Het stadsbestuur wil eerst meer duidelijkheid krijgen over het landelijke coffeeshopbeleid. Dat liet burgemeester Eberhard van der Laan woensdag weten aan de gemeenteraad. Hij wil geen “onomkeerbare besluiten” nemen. De Telegraaf, 19 september 2012

Ik onderschrijf de doelstellingen van het MDHG en word lid en betaal jaarlijks € 25,00 (als ik ze kan missen) en ontvang Spuit 11

AMSTERDAM STELT SLUITING COFFEESHOPS UIT De gemeente Amsterdam wacht met het sluiten of verplaatsen

liever wel een postzegel

VERSLAAFDEN SCHUIVEN HULP VOOR ZICH UIT VANWEGE EIGEN BIJDRAGE

19

En van de andere kant… DOUANIERS OPGEPAKT OP SCHIPHOL Twee douaniers en een ex-douanier zijn vanochtend opgepakt omdat ze mogelijk drugs hebben ingevoerd op Schiphol. NOS, 30 oktober 2012

‘COCAÏNE OP HOTELKAMER PRINS HARRY’ In de hotelkamer waar prins Harry naakt op de gevoelige plaat is vastgelegd werd cocaïne gesnoven. Dat vertelt een ooggetuige aan de Amerikaanse entertainmentwebsite Radar Online. (…) “Het ging er die avond wild aan toe op de hotelkamer van prins Harry”, vertelt de bron. “Iedereen dronk alcohol en sommigen gebruikten drugs.” Enkelen zouden voor het feest hallucinerende paddenstoelen hebben gebruikt, anderen hadden wiet gerookt. Nu.nl, 28 augustus 2012

HENNEP IN WONING VAN CDA-RAADSLID In een woning aan de Merelstraat in Ommen is vandaag een hennepplantage ontdekt. Het gaat om een woning die wordt onderverhuurd door CDA-raadslid Johan Willemsen. De Stentor, 22 oktober 2012

OUD-POLITIEAGENT GEARRESTEERD OM DRUGSHANDEL Een voormalig politieagent van de Dominicaanse drugsbestrijdingsdienst is woensdag in de Dominicaanse Republiek opgepakt wegens handel in cocaïne. (…) Francisco Hiraldo Guerrero zou zijn leidinggevende positie bij de drugsbestrijdingsdienst hebben misbruikt om op grote schaal cocaïne naar de VS te laten verschepen. De Telegraaf, 1 november 2012

TWEEDE WIETKWEKERIJ IN ZAAK -KEKERDOM

De politie heeft vandaag een tweede wietkwekerij gevonden in de zaak-Kekerdom. Gisteren trof de politie een 50-jarige man en zijn 47-jarige vriendin dood aan in een woning in het Gelderse Kekerdom, naast het lichaam van de dode 59-jarige bewoner, politieman en ex van de vrouw. De Rijksrecherche heeft een integriteitsonderzoek ingesteld. In het huis werd later op de dag een wietkwekerij aangetroffen. Ook werd bekend dat de recherche een tweede huis, het huis van het dode stel in Millingen aan de Rijn, onderzocht in verband met de zaak. Daar is nu dus eveneens een hennepkwekerij aangetroffen.Het pand van het stel werd aan hen verhuurd door een andere medewerker van het korps Gelderland-Zuid. NRC Handelsblad, 10 september 2012

MILITAIR VAN KAZERNE IN OIRSCHOT BETRAPT OP DRUGSBEZIT

Een militair van de generaal-majoor De Ruyter van Steveninckkaznere in Oirschot is betrapt op het bezit van harddrugs. De verdovende middelen werden maandag in zijn auto gevonden. Het gaat om MDMA, dat onder meer in xtc zit. Omroep Brabant, 14 juli 2012

DRUGSBESTRIJDER BLIJKT BLOWER

Danielle Elks is als baas van de Alcoholic Beverages Commission verantwoordelijk voor wietbestrijding in de Amerikaanse staat Tennessee. Het is daarom opmerkelijk dat de politie oktober vorig jaar een partij wiet bij Elks thuis aantrof. Nog opmerkelijker is dat Elks niet is opgepakt en de drugs niet in beslag zijn genomen, laat staan dat de politie het nieuws wereldkundig heeft gemaakt. Het is aan een plaatselijk televisiestation te danken dat het alsnog bekend is geworden. PowNed, 8 februari 2012

AGENTEN BEROVEN CRIMINELEN Er is een politieschandaal ontstaan in Marseille. Daar zouden zo’n 20 agenten van de speciale Anticriminaliteitsbrigade BAC zelf in de fout zijn gegaan. De verdachte leden zouden betrokken zijn bij de beroving van criminelen in de havenstad. (…) Op het kantoor van de BAC werd de nodige buit ontdekt. Zo werden er boven een speciaal verlaagd plafonnetje drugs, geld, sieraden en sigaretten gevonden. Powned, 4 oktober 2012

CRIMINELE DRUGSINFILTRANT VS JARENLANG ACTIEF IN NEDERLAND De Amerikaanse drugsbestrijdingsorganisatie DEA heeft een criminele burgerinfiltrant ingezet in Nederland. (…) De burgerinfiltrant speelde een hoofdrol bij de gecontroleerde doorvoer van een grote hoeveelheid drugs in Europa. (…) Infiltrant ‘Mono’ werkte maandenlang vanuit Amsterdam. (…) Justitie claimt dat ze eind 2009 voor het eerst hoorde dat Mono voor de DEA werkte. Een artikel uit de Poolse krant Gazeta Wyborcza zet vraagtekens bij die verklaring. (…) Sinds de IRT-affaire is de inzet van burgerinfiltranten in Nederland strikt verboden. Het Parool, 16 juni 2012

Wil je ook berichten over drugs en drugsbeleid per e-mail?

20

Geef je dan op voor MAP-NL via: [email protected].