NIEUWSBRIEF
21 juli 2009
De Lausitzring; een pokken end rijden. Enkele weken geleden waren we schadeloos uit de strijd gekomen in Oschersleben, maar toch moest er nog zeker het een en ander aan de motorfietsen gebeuren. De reservemotor was zo ongeveer gestript en er moesten nog 3 sets nieuwe kuipdelen gespoten en weer voorzien worden van belettering. We hadden besloten dat Harold met z’n gezin apart met de auto zou rijden om tijd te besparen t.o.v. het rijden met de bakwagen en vrachtwagen die niet harder kan en mag dan 90 km p/uur. En dat met een totale reistijd van ca. 10 uur !!! Donderdag reden we aan met een temperatuur van boven de 30 graden en dan is de airco een heerlijke uitvinding. Pech voor Harold, Francis en de kinderen het zonder moesten gaan doen, omdat de airo stuk ging. Arko (alle ramen kunnen los) is bij een snelheid van 200 km. p/uur ook niet het beste alternatief. Marcel, Johnny, Astrid en de kinderen waren twee uur eerder vertrokken maar alle hervonden elkaar in de richting van Berlijn. Lausitz ligt op slechts een half uur van de Poolse grens en als je 2 uur door rijdt dan ben je in Praag. Het in 2000 geheel verbouwde Euro Speedway Lausitzring is een heus autocircuit en voor alle 3Dcup rijders een onbekende. Er zijn vele circuitvarianten en het is ook nog eens machtig groot. Kijk maar eens op www.eurospeedway.de onder strecke en areal.
Bij de ingang werden we vriendelijk richting de paddock gewezen waar we een plek mochten gaan kiezen met alle DDD deelnemers. Dit werd niet zonder trots aangegeven om daarna gelijk te kunnen vertellen dat het zo groot was als 50 voetbalvelden. De familie Petersen was al ter plaatse en hebben samen met hen het geheel opgebouwd en om het te completeren had Thera ook voor een zwembad gezorgd. Geen overbodige luxe bij deze tropische temperaturen.
Vrijdag zouden we maar liefst 7 trainingsessies rijden en de eerste reeds om 9.00 uur. Dit werd een baanverkenning, omdat de 4,265 km lange baan 13 spectaculaire bochten kent en geheel links om gaat. Normaal wordt rechts om gereden met vanzelfsprekend meer bochten die naar rechts toe draaien. Het voordeel dat er veelal met auto’s op de baan wordt gereden is dat deze voldoende breed is om in te halen. De nadelen beleven we pas de daarop volgende dagen ….
In de ochtend was de temperatuur nog dusdanig dat we konden genieten van het weer en de motorsport die we mogen beoefenen op deze fantastische “camping”. Natuurlijk is er de logische opbouw maar de bochten waren goed opgenomen en de snelheid werd flink opgevoerd. Johnny kon het niet meer bolwerken en moest toegeven aan de hoofdpijn als gevolg van de hitte. Hij liet 2 sessies voorbij gaan waar Marcel met Harold hard werkten om de rondetijden aan te snijden. Ze bleven mooi bij elkaar en dat kon dus nog wat moois worden tijdens de wedstrijden. Marcel nam ook even de rust en sloeg een sessie over. De bandenslijtage en de vermoeidheid speelden parten en besloot Harold de laatste 2 sessies te laten schieten. Vijf sessies is voldoende op 1 dag of moeten we wat meer conditie op gaan doen ?! Johnny heeft zich voor de laatste sessie nog wel weer het motorpak aangetrokken om aan een gelijke aantal sessies te komen en heeft in de haast een beha (Cup DDD) aan het klittenband bij zijn knie hangen. Een extra kneeslider, daar hadden we eigenlijk niets van moeten zeggen.
Dan volgt de waarschuwing dat alle tenten etc. of goed vastgezet moeten gaan worden of afbreken omdat er giga slecht weer op komst is. Op de Sachsenring, ca. 1 uur afstand, wordt op dat moment de Moto GP verreden en heeft het water al een dusdanig niveau dat alles wordt gestaakt. Bij ons is nog niets aan de hand maar hebben al wel vast maatregelen genomen. Hier biedt onze vrachtwagencombinatie met oplegger/camper en voortent optimale bescherming, waar anderen de pitbox op moeten zoeken. Kost een paar centen, maar dan heb je wel wat.
Op zaterdagmorgen is het ogenschijnlijk droog en lijkt het noodweer bij ons mee te vallen. De eerste kwalificatietraining is al vroeg en besluiten deze over te slaan om goed voorbereid aan de 2e en 3e kwalificatie te beginnen. Harold rijdt nog wel 2 rondjes maar het heeft niets meer weg van de ervaring op de vrijdag. Bij de 2e kwalificatie is het totaal nat en besluit een ieder niet te rijden en te gokken op de 3e kwalificatie. Hier gaat het beter maar moet getraind worden met regenbanden dus de rondetijden vallen slecht. Harold behaalt nog wel een 9e startpositie maar Johnny moet genoegen nemen met de 17e startplaats en Marcel zelfs achterin met de 21e startplaats. Als de baan tijdens de wedstrijd maar droog is dan komt het wel goed. Groep B begint aan de wedstrijd en start als een Wetrace. Dat zullen ze ook weten want de wedstrijd wordt voortijdig beëindigd als er maar liefst 4 man en 2 dames ten val komen. De familie Petersen maakt zo ongeveer deel uit van Racing Team Kock dus we zijn verheugd als Jan Petersen het presteert om de 3e plaats te bemachtigen en de beker in ontvangst mag nemen.
Ook wij moeten een Wetrace aanvaarden en tijdens de opwarmronde gaat het voor Marcel al mis. Bij de bocht waar de DTM met de auto’s afbuigen ligt zoveel rubber dat het als een olievlek ervaren wordt en waar de frictie van terugschakelen al voldoende is om onderuit te gaan. Marcel heeft de pech net even de rem aangeraakt te hebben en kan niet starten. Ook Harold had even eenzelfde ervaring maar bleef op de motor zitten. De rode lampen gingen aan en direct uit en Harold bleef staan omdat de motor afsloeg. Het hele veld ging voorbij maar kon hij toch met een verhoogd adrenaline peil naar de 7e plaats toe rijden terwijl Johnny met motorpech uit moest vallen omdat gereden werd op 1 cilinder.
’s-Avonds was het wederom gezellig en met de helpende hand van Jon en Jan Petersen werd de motor van Johnny gemaakt en de reservemotor in gereedheid gebracht voor Marcel. De vering was voor het eerst eens afgesteld door Jon Petersen en dat moest succes opleveren op de zondag bij de 2e wedstrijd. Zondagmorgen werd er eerst een warming up verreden waar Johnny een prachtige rondetijd van 1 minuut 56 behaalde met Marcel op 1.57 en Harold op 1.59. Als het maar droog bleef dan waren er zeker punten voor allen te behalen.
De 2e wedstrijd volgde voor groep B op een geheel droge baan waar Jan Petersen nog even de 4e plaats innam voor Eugene Tangelder die het hier erg goed deed. Hij liet dat niet zitten maar doordat de laatste 2 ronden de regendruppels vielen kon Jan toch 4e worden. Er zat nog wel een andere race tussen maar ook wij moesten de regenbanden weer monteren. Marcel had zaterdag al besloten niet te gaan rijden met de regen omdat het risico veel te groot was. De start was ditmaal beter voor Harold en nam de eerste bocht gelijk met de kopgroep van 5 personen. Nadat de absoluut snelste rijder Martin Hoogenraad de motor vlak legde en de andere kopman even later de druk ook niet kon weerstaan en onderuit ging, kon Harold zelfs de 2e plaats bemachtigen. Johnny kwam steeds dichterbij en sloot aan op de 5e positie waar Harold terug moest en meerdere ronden op de 3e plaats reed. Er had voor Johnny nog meer in gezeten, zij het niet dat zijn achterwiel opeens weg was maar de race wel kon vervolgen. Voor de ogen van het publiek zou Harold er bijna met een highsider vanaf gaan maar kreeg de motor weer onder controle. Toen was er ineens Frank Coppens die enorm goed ging en zelfs even de eerste plaats innam. Johnny kon nog enkele rijders passeren maar kon niet meer aanpikken bij de kopgroep, terwijl Harold 3e zou gaan worden. De ervaring om in de kopgroep te rijden werd gemist en dan moet je weten dat de laatste ronde is ingegaan. Dat had Hein Konings wel en kwam ertussen waardoor Frank op de 3e plaats kwam en Marijn Tieleman, evenals de eerste wedstrijd, op de 1e positie eindigde. Harold kwam 30 centimeter ofwel 0,065 seconde tekort en moest genoegen nemen met de 4e plaats. Johnny had het goed gedaan om toch punten te behalen door te eindigen op de 9e plaats.
Mooie race maar het was een totaal andere geweest als dit met droog weer was verreden. Dan hadden Johnny en Marcel zeker hoge ogen kunnen gooien. Harold was nog nooit zo dicht bij een beker geweest, maar dat mocht nu even niet zo zijn. Voor de stand in de competitie is het overzicht in de bijlage gevoegd, we blijven bij de eerste 10; Johnny en Harold schuiven een plaats op naar de top en Marcel blijft daar tussen.
Francis, Astrid, Thera en Margreta verzorgen een kostelijke maaltijd en nadat er een deel was ingeruimd reden Francis en Harold met de kinderen richting huis waarbij Johnny en marcel bedacht hadden om maandag te gaan rijden. Om 22.00 zou hij thuis kunnen zijn, maar door het noodweer ontstond er een gigantische file als gevolg van een ongekende kettingbotsing waar 66 slachtoffers zijn gevallen. Meer dan 240 hulpverleners waren actief nabij Peine terwijl Harold maar liefst 5 uur stil heeft gestaan op de autobaan. Uiteindelijk kwam de politie ons vertellen om te draaien en in tegengestelde richting naar de afslag te rijden om een andere route te kunnen vervolgen. Natuurlijk mogen we blij zijn om niet bij de slachtoffers te horen maar erg frustrerend dat ze je eerst 5 uur gaar laten koken voor actie te ondernemen voor de slachtoffers in 2e gradatie. Marcel, Johnny en Astrid met de kinderen waren toch al zondagavond gaan rijden via de zuidelijke route en hebben na enkele uren overnacht om maandagmorgen de rest van de trip te aanvaarden. Uiteindelijk waren ook zij weer veilig thuis om 17.30 uur. Een hele trip verder met enorme reiskosten over dat pokken end waar we ook nog in de regen moesten rijden. Onvoorstelbaar, toch mooi en voor herhaling vatbaar …
Volgende race vindt plaats op de omgebouwde vliegbasis tot circuit van Dahlemer Binz > noteer VRIJDAG 28 AUGUSTUS EN ZATERDAG 29 AUGUSTUS Dahlem ligt op ca. 2,5 uur rijden en goed bereikbaar in de Duitse Eiffel. Tot ziens ! Met vriendelijke groeten,
Johnny, Marcel, Harold Racing Team Kock
