De Dood van een "God" "GIJ moet de dood sterven van iemand
die gesneuveld is in het hart van de open zee" - Ezekiel 28:8
Vervolg van Deel I: Ondergang van de Anglo-Amerikaanse Diade
De luxe Britse oceaanstomer, Titanic, is eens omschreven als een drijvend paleis. Vanwege zijn enorme afmetingen en constructie, werd het door sommigen zelfs beschouwd als nagenoeg onzinkbaar. Maar de Titanic was vanzelfsprekend niet onzinkbaar en op zijn eerste reis over de Atlantische Oceaan in 1912, liep de Titanic op een ijsberg en zonk naar de bodem van de zee. Het drama van de Titanic is de perfecte analogie voor het lot dat één van de leidende naties van dit samenstel van dingen staat te wachten - Groot-Brittannië. Gedurende eeuwen heeft Londen als de hoofdstad van een omvangrijk maritiem rijk gediend. Samen met haar Amerikaanse partner wordt de Anglo-Amerikaanse dualistische wereldmacht door velen als onzinkbaar beschouwd. Maar, de profeten van Jehovah geven iets anders te kennen. Volgens Ezechiël zijn alle natien van de aarde als bomen die in de tuin van Eden zijn geplant. Eén boom echter is grootser en majestueuzer dan dan alle andere bomen in Gods tuin, de Egyptische ceder. De beschrijving van die symbolische ceder beschrijft de Verenigde Staten van Amerika aan de vooravond van Gods oordeel tegen haar. Echter, net als Eden een cherubijnse opperheer had, heeft ook Gods tuin van natien een opzichter. De opzichter der natien in Ezechiëls profetie is de koning van Tyrus. Ezechiël 28:13-14 zegt over de koning van Tyrus: "In Eden, de tuin van God, bleekt gij te zijn... Gij zijt de gezalfde cherub die beschut" Aangezien het duidelijk is dat Jehovah hier Satan bedoelde, waarom koppelt God dan de koning van Tyrus aan de Duivel? Het antwoord staat in verband met het feit dat de werkelijke regeerders van onze wereld niet menselijk zijn. De apostel Paulus onthulde dat slechte geesten in hemelse plaatsen de werkelijke
1/13
autoriteiten en vorsten van dit samenstel zijn. In Openbaring wordt Satan als een zeven-koppige draak afgebeeld. Wat is daar de betekenis van? Klaarblijkelijk corresponderen de zeven koppen van de draak met de zeven koppen van het wilde beest, wat zou beduiden dat het zeven-koppige politieke beest alleen maar een weergave is van de onzichtbare cosmocratie die voortkomt uit Satans hemelse troon. Ezechiëls profetie legt dezelfde connectie tussen Satan en het aardse koninkrijk Tyrus; dat blijkt duidelijk uit de profetie omdat hun oordeel tegelijkertijd komt; zodat de val van de één samenvalt met de val van de ander. Ofschoon de profetie tegen Tyrus al lang geleden is vervuld, onthult een zorgvuldig onderzoek dat de profetie tot in verbazingwekkend detail op het Britse Rijk en de stad Londen van toepassing is. Maar aangezien de Duivel en zijn demonen niet werden geoordeeld ten tijde dat Babylon of Alexander de Grote Tyrus verwoestten, kunnen we er zeker van zijn dat de profetieën tegen Tyrus en Egypte een veel grootser, toekomstige vervulling hebben, met betrekking tot niet alleen Jehovah's komende oordelen tegen de moderne Anglo-Amerikaanse, dualistische wereldmacht, maar, verdergaand, tegen de slechte god van dit samenstel van dingen. In het 27ste hoofdstuk van Ezechiël wordt de profeet bevolen een klaagzang voor het verdwijnen van Tyrus te componeren. De aanhef van de klaagzang van Tyrus zegt: "O gij die aan de toegangen van de zee woont, de handelaarster der volken voor vele eilanden." In de geschiedenis is opgetekend dat de Phoenicische, aan de kust gelegen, stad Tyrus de Middelandse Zee domineerde met haar vloot van handelsschepen en zelfs de zuidelijke en noordelijke Atlantische wateren regelmatig bevoer. Toch slaat de beschrijving van Tyrus als één "die aan de toegangen van de zee woont" meer in het bijzonder op Groot-Brittannië. Gedurende de dagen van het formele rijk van Groot-Brittannië, controleerde ze nagenoeg iedere grotere waterweg in de hele wereld. Eén van de belangrijkste "ingangen van de zee" is het natuurlijke zeegat door de Straat van Gibraltar. De Straat van Gibraltar vormt vanzelfsprekend de belangrijke ingang die de Atlantische Oceaan met de Middellandse Zee verbindt. Het is interessant dat het zeegat eens door de Phoeniciërs, of inwoners van Tyrus, werd beheerst en tijdens de laatste verscheidene eeuwen is het een door Engeland beheerst fort geweest. Gibraltar was een strategisch Brits bezit gedurende de beide wereldoorlogen. Het Suezkanaal is nog een essentiële waterweg die het mogelijk maakt van de Indische Oceaan, door de Rode Zee, naar de Middelandse Zee te reizen, zonder Afrika te hoeven ronden. Het was bijzonder belangrijk voor de belangen van het Britse rijk de controle over de zeestraten van Gibraltar en Suez te hebben, omdat dat Brittannië een meer directe toegang tot haar belangrijkste kolonie voor die
2/13
tijd verschafte - India. Tegen 1900 werden op strategische doorgangsplaatsen rond de wereld marinebases onderhouden die Londen op vrijwel iedere zeestraat op de planeet aanwezig deed zijn. Sinds ongeveer 1860 is bijvoorbeeld de Pacifische vloot van de Royal Navy gestationeerd in Esquimalt in Brits Columbia. Aan de Atlantische kant van de westerse wereld wordt Britse marine-aanwezigheid onderhouden in zowel Halifax op Nova Scotia als Bermuda, Jamaica en St. Lucia. Aan de andere kant van de Atlantische Oceaan had de Royal Navy bases in Gibraltar en Freetown in de Afrikaanse kolonie Sierra Leone. Vanaf 1814, na zich de controle te hebben toegeëigend van de Nederlandse kolonisator, vestigden de Britten een marinebasis in Kaapstad in Zuid-Afrika die ze in staat stelde de scheepsroutes rond de stormachtige Kaap van Afrika te beheersen. Aan de oostkant van Afrika werd de Royal Navy rond de eeuwwisseling gestationeerd in Mombassa in Kenia. Andere kritische doorgangen omvatten o.a. Aden in Yemen, dat aan de ingang van het zuidelijke einde van de Rode Zee , waar die samenkomt met de Indische Oceaan, ligt. Vanuit bases in Bombay, Ceylon, Singapore, Hong Kong en Sydney controleerde Brittannië de waterwegen van vitaal belang van het Indiase subcontinent en de hele Oriënt, samen met de zeewegen van de ontelbare Zuid Pacifische eilanden. Zonder twijfel zat Groot-Brittannië eens aan de "ingangen van de zee" en doet dat tot in hoge mate nog. Maar naast het controleren van cruciale scheepsroutes, zeepoorten, en andere belangrijke infrastructuur, onderhoudt het eilandrijk het Verenigd Koninkrijk een ander, feitelijk rijk, samengesteld uit dozijnen eilanden die in de zeven zeeën van de aardbol liggen verspreid. In welke mate Tyrus dan ook de Mediterrane regio mag hebben gekoloniseerd, we kunnen er zeker van zijn dat de woorden van de profeet nog meer op het wijdverbreide Britse Rijk van toepassing zijn: "In het hart der zeeën zijn uw gebieden." (Ezechiël 27:4a) Tevens omschrijft Ezechiël 27:15 nauwkeurig het Britse maritieme systeem door ervan te zeggen: "Vele eilanden waren kooplieden in uw dienst." (Voor een lijst van eilanden en landmassa's die te eniger tijd onder Britse vlag kwamen, klik hier.) Ezechiël vergelijkt de stad Tyrus passend met een schip - wat we tegenwoordig een statig schip zouden noemen. Ezechiël 27:5-6 zegt: "Van jeneverstammen van de Senir bouwden zij voor u al de planken. Een ceder van de Libanon namen zij om een mast op u te maken. Van statige bomen uit Basan maakten zij uw roeiriemen. Uw boeg maakten zij met ivoor in cipressehout, van de eilanden van Kittim." Een varend schip is een passend symbool voor het mariene rijk van de Britse Eilanden. Niet alleen omdat ze haar wijdverbreide rijk door middel van een uitgebreide marine en koopvaardij onderhoudt, maar ook omdat Brittannië eens
3/13
de leidende scheepsbouwer van de wereld was - en niet alleen oorlogsschepen. Ten tijde van de eerste wereldoorlog maakten Brits-gebouwde koopvaardijschepen maar liefst 60% uit van het tonnage van alle schepen ter wereld. En omdat de Royal Navy domineerde, omdat ze groter is dan de twee volgende mededingers samen, was Londen in staat wereldwijd de koopvaart te controleren. Net als haar voorloper, de stad Tyrus, wordt ook Londen passend vergeleken met een vaartuig bemand met vaardige zeelieden en handswerklieden uit vele landen. Dat is omdat Canada, Australië, Nieuw Zeeland, India en vele andere gebieden binnen de invloedssfeer van het rijk, belangrijke bijdragen hebben geleverd aan het in stand houden van het Britse Rijk, in het bijzonder gedurende oorlogstijden. Ezechiël 27:8-10 zegt: "De inwoners van Sidon en van Arvad, die werden roeiers voor u. Uw vakmensen, o Tyrus, bevonden zich in u; zij waren uw scheepslieden. Zelfs oude mannen uit Gebal en haar vakmensen bevonden zich in u als breeuwers voor uw naden. Alle schepen der zee en hun zeelieden zelf bevonden zich in u, ten einde koopwaar te ruilen. Perzen en Ludim en mannen van Put - zij bevonden zich in uw krijgsmacht, uw krijgslieden. Schild en helm hingen zij in u op. Zij waren het die uw pracht bewerkten." Eén moeilijkheid, aangaande de parallel tussen het oude Tyrus en het Britse Rijk, die voor de Bijbelstudent moet worden overwonnen, is het feit dat GrootBrittannië niet langer zo'n ver reikende, statische aanwezigheid van haar marine heeft. Eén van de redenen is echter dat atoomonderzeeërs de noodzaak voor controle van strategische knelpunten vanaf land hebben gereduceerd. Ook beheerst Groot-Brittannië de commerciële zeevaart niet meer in die mate als zij deed gedurende haar gloriejaren. Dat mag waar zijn , maar Londen domineert de wereld nog steeds op belangrijke wijze. De macht die het Britse Rijk gedurende de laatste 300 jaar heeft verworven is niet afgenomen. Het rijk heeft zich enkel omgevormd ten einde deel te blijven uitmaken van de machtigste alliantie op aarde - de Anglo-Amerikaanse diade.
"De Handelaarster Voor de Volken van Vele Landen" De beschrijving van het Britse Rijk, als zijnde de handelaarster van vele landen, past haar zeker. In het verleden heeft de Britse Oost-Indische Compagnie, in samenwerking met vele andere commerciële ondernemingen, vanuit de uithoeken van het rijk de buit binnengehaald. Waar de Oost-Indische Compagnie niet meer bestaat, zijn echter vele van 's werelds grootste ondernemingen van vandaag de dag jaren geleden begonnen als een onderdeel van Londens wereldomvattende handelsmonopolie.
4/13
In het centrum van Londens handelswereld zit, als één van de oudste commerciële instituten dat nog bestaat, de Bank van Engeland. Namen als Barclays en de recent opgeheven Barings Bank worden geassocieerd met het rijk van weleer. De Beers heeft nagenoeg het monopolie over de diamantproductie en was een sleutelonderdeel van het rijk. Lloyd's of London is de oudste en grootste verzekeraar ter wereld. J.P.Morgan & Compagny van Wallstreet heeft een engelse afkomst die teruggaat tot 1838. De reusachtige farmaceutische fabriek, GlaxoSmithKline, begon zijn bestaan als een drogisterij in Londen bijna 300 jaar geleden. Dit zijn slechts een paar bekende bedrijven die wortels hebben die reiken tot de hoogtijdagen van het Britse rijk van koningin Victoria en tot op de dag van vandaag enorme rijkdommen op wereldomvattende schaal beheersen. Ezechiël 27:12-25 geeft een lijst van vele handelspartners van Tyrus en de vele koopwaar die ze verhandelde. Het 12de vers zegt bijvoorbeeld: "Tarsis was uw koopman wegens de overvloed van allerlei waardevolle dingen. Voor zijn zilver, ijzer, tin en lood werden uw handelsvoorraden gegeven." Het 22ste vers vervolgt: "De handelaars van Scheba en Raëma, die waren uw handelaars; voor de fijnste van allerlei parfums en voor allerlei edelstenen en goud werden uw handelsvoorraden gegeven." In de moderne tijd domineren ondernemingen die met het Britse rijk verbonden zijn de handel in ruwe materialen en kostbare metalen. Maatschappijen als Anglogold, Ashanti, Lonmin (vroeger Lonrho, een afkorting voor Londen/Rhodesië), Mbendi (vroeger Anglo-Amerikaanse Corporatie) en Rio Tinto Zinc uit Australië staan bekend als de belangrijkste bijdragers aan de dominantie van Londen op de wereldwijde metaalmarkt. Terwijl Engeland, behalve kolen, zelf geen ruwe materialen heeft, beheersten Britse en aan het Britse Gemenebest verbonden firma's in 1997 maar liefst 60% van de jaarlijkse wereldproductie van goud, oplopend tot een stapel van 15 miljard dollar. Verder beheersen op Londen geconcentreerde groepen volledig de helft van de diamantproductie, 25% van het koper van de wereld, 29% van de zilverproductie en 78% van het delven van het kostbare metaal platinum. Vandaag de dag is Londens aandeel zelfs nog groter dan in 1997. Net als Tyrus heeft ook Londen grote hoeveelheden zilver en goud opgetast. De Schrift zegt: "En Tyrus ging ertoe over zich een wal te bouwen en zilver op te hopen als stof en goud als het slijk der straten." (Zacharia 9:3) Naast de mijnbouw zijn British Petroleum en Koninklijke Shell de vlaggeschepen van de Kroon onder de oliemaatschappijen, die in die kostbare grondstof handelen. (A Century of War: Anglo-American Oil Politics is verplicht leesvoer voor een ieder die geïnteresseerd is in de geschiedenis van de ontwikkeling van het Anglo-Amerikaanse systeem.) Naast het beheersen van de ruwe materialen van een groot deel van de aarde, zwaaien een handvol ondernemingen de scepter over de belangrijkste grondstof
5/13
van alle - voedsel. Unilever bijvoorbeeld, met hoofdkantoren in Londen en Rotterdam, is één van de oudste en grootste voedselproductie ondernemingen ter wereld. De nauw aan elkaar verbonden London/Nederland/Zwitserland combinatie is 's werelds leidende handelaar in voedselgrondstoffen en vormen op basis van in verscheidene reusachtige het bezitten van bestuursbelangen voedselproductiebedrijven, een kartel. Volgens de profetie van Jesaja tegen Sidon, verrijkten de kooplieden van Tyrus en Sidon zichzelf door middel van de oogst van de natiën. Jesaja 23:3 zegt: "En op vele wateren is het zaad van Sihor geweest, de oogst van de Nijl, haar inkomsten; en het werd het gewin van de natiën." Hoe waar is dat ook voor het moderne Tyrus gebleken. Het is heel interessant dat Tyrus van zich zelf niet eens een land was, maar het was slechts een eilandstad. Op dezelfde manier heeft Londen bewezen een eilandstad te zijn, die zelfs de belangrijkheid van Groot-Brittannië voorbijstreeft. In dat perspektief is de metropool van Londen niet het echte Londen. Het 1 vierkante mijl grote financiële district in het hart van Londen wordt de City van Londen genoemd. Soms wordt het simpelweg "De City" genoemd. De City is het hart en de ziel van het hedendaagse, wereldwijde, financiële systeem. Waar in het verleden handel tussen mensen en landen afhing van óf handelsroutes over land óf navigatie over zeeën en waterwegen, heeft vandaag de dag veel van wat doorgaat voor economische handel heel weinig te maken met het daadwerkelijk uitwisselen van goederen, maar zijn het slechts wat wordt genoemd - financiële transacties. Tegenwoordig is, vanwege structurele veranderingen in het wereldomvattende, financiële systeem, geld zélf de meest gekochte en verkochte handelswaar en wordt het over de hele wereld electronisch verhandeld, 24 uur per dag. In het verleden steunde een of ander tastbaar bezit de munteenheid van een land - gewoonlijk goud of zilver. Meer recent echter, in het bijzonder sinds 1971, werd de goudstandaard geschrapt en de zogenaamde 'zwevende wisselkoers' ingesteld, die het mogelijk maakte dat de verschillende munteenheden van de wereld konden zweven in hun waarde ten opzichte van elkaar. Het huidige financiële systeem maakt het voor moderne geldwisselaars mogelijk enorme winsten te maken door de ene munt te verkopen en een andere te kopen, aangezien de zwevende wisselkoers per dag rijst en daalt, net als de door de maan veroorzaakte getijden. De relevantie hiervan, zoals het op Tyrus-aan-de-Thames slaat, is, niet verrassend, dat Londen het huidige wereldomvattende financiële systeem domineert, dat het heeft uitgevonden om het handelssysteem, dat Brittannië heeft gebruikt om te monopoliseren, te vervangen. Volgens de Bank of International Settlements worden op een willekeurige dag voor ongeveer 1,5 biljoen dollar van de ene munt in de andere gewisseld. Van die verbijsterende hoeveelheid wordt bij benadering slechts de helft van 1% daadwerkelijk gewisseld om goederen te kopen. Dat betekent dat bij meer dan 99% van de dagelijkse financiële transacties, van de ene munt in de andere,
6/13
absoluut niets wordt gekocht, behalve meer geld! Maar, omdat er dergelijke enorme hoeveelheden geld bij betrokken zijn, kunnen zelfs zeer kleine veranderingen in de relatieve waarde van de munt van een land, die fracties van een cent kunnen bedragen, sommeren tot miljoenen of zelfs miljarden dollars per transactie. De bankiershuizen van Londen beheren het leeuwendeel van de lucratieve geldwisselhandel, samen met flinke aandelen in andere zogenaamde speculatieve hot-money programma's, inclusief derivaten. Sommige schattingen zeggen dat Londen meer dan 50% van de dagelijkse financiële transacties beheert. Waar Londen eens door dominantie over de zeeën de "handelaarster voor vele volken" was, wordt tegenwoordig in zelfs nog grotere mate controle uitgeoefend door Londens dominantie over het electronische, zwevende wisselkoerssysteem en de bankiers- en aandelenmarkt. Hoe waar zijn Ezechiëls woorden in het 33ste vers: "Toen uw handelsvoorraden van de open zee kwamen, hebt gij vele volken verzadigd. Met de overvloed van uw waardevolle dingen en uw ruilartikelen hebt gij de koningen der aarde rijk gemaakt."
"De Kronenuitdeelster, Wier Kooplieden Vorsten Waren" Jesaja 23:8 stelt de vraag aan ons: "Wie is het die deze raad tegen Tyrus gegeven heeft, de kronenuitdeelster, wier kooplieden vorsten, wier handelaars de geëerden der aarde waren? Het volgende vers antwoord: "Jehovah der legerscharen zelf heeft deze raad gegeven, om de trots van alle schoonheid te ontwijden, om alle geëerden der aarde met verachting te bejegenen." Voor Jehovah, een tijdloos wezen in een koninkrijk ver boven het reilen en zeilen van onze minuscule planeet, en zelfs het uitgestrekte fysieke universum, is er niet zo iets als gisteren en morgen. Wat vanuit ons standpunt de toekomst lijkt te zijn, is voor God als gisteren. Dat is waarom Jehovah de toekomst kent, omdat hij daar bij wijze van spreken al is geweest. Dus, terwijl Jehovah's Woord duizenden jaren geleden werd opgeschreven en oorspronkelijk op primitieve volken en landen van toepassing was, maken de patronen die in de Schrift zijn vastgelegd, dankzij Jehovah's ondoorgrondelijke inzicht en vooruitziende blik, God's raad belangrijk voor het komende oordeel. Werkelijk, zoals de apostel eens zei, 'Het woord van God is levend.' Wat betreft de raad van Jehovah tegen Tyrus, lijkt dit aspekt van de profetie in groter mate van toepassing te zijn op Londen. Slechts een korte blik op de geschiedenis en oorsprong van vele landen, die een tijdgenoot zijn, onthult dat Londen inderdaad de kronenuitdeelster was. Het volgende is een gedeeltelijke lijst van een paar landen die in hun moderne vorm oorspronkelijk door de Kroon werden gevestigd. Door op de links te klikken kunt u een korte geschiedenis van elk land lezen. In ieder geval had Groot-Brittannië een hoofdrol in de ontwikkeling van het land. Bijvoorbeeld: Zimbabwe, Botswana, Malawi, Maleisië, India, Egypte,
7/13
Soedan en Aden. Na de eerste wereldoorlog kreeg het zegevierende Groot-Brittannië van de nieuwgevormde Volkenbond wat wel het Brits Mandaat wordt genoemd. Het mandaat was om Groot-Brittannië de regio van het Midden-Oosten, wat vroeger deel van het Ottomaanse Rijk was, te laten besturen. Dit leidde uiteindelijk tot de vestiging van de moderne staat Israël in 1948. Sinds WOI heeft Londen tamelijk letterlijk de kaart van een groot geografisch gebied van de wereld opnieuw getekend. Landen als Afghanistan, Irak, Pakistan, Koeweit, Qatar, Kashmir, de Verenigde Arabische Emiraten en Iran bestaan in hun moderne vorm als een erfenis van het Brits imperialisme. Het succes van het Britse Rijk was gedeeltelijk te danken aan het feit dat de Britten zulke voortreffelijke bestuurders waren en ze binnenlandse koningen en gouverneurs aanstelden om onder de Britse Kroon te regeren. Door effectieve regeringen te vestigen, verlichtte het Rijk de noodzaak mensen voortdurend te onderwerpen door het scherp van het zwaard. En zelfs toen het officiële Rijk verdween, bleven vele landen onder de Kroon als leden van het Britse Gemenebest en anderen afhankelijke gebieden. Tot op het huidige moment zijn 54 landen deel van het Britse Gemenebest van landen. Er zijn 16 landen die nog steeds de Koningin van Engeland als vorstin hebben, hoewel elk van hen een grote mate van zelfbestuur heeft. Naast de landen van het Verenigd Koninkrijk zelf, zijn de meest prominente Canada, Australië en Nieuw-Zeeland. Door de Geheime Raad van de Koningin is Londens politieke macht over alle landen in de koninklijke machtssfeer uitgebreid. Naast dat ze uitdeelster van kronen is, zegt de schrift dat Tyrus' "kooplieden vorsten waren, wier handelaars de geëerden der aarde waren." Volgens het patroon van haar voorloper uit Tyrus, zijn vele van de meest geëerde mannen en vrouwen in de hedendaagse wereld geridderde heren en getitelde lords, ladies en baronessen van de Britse adel. Veel leden van het House of Lords van het Brits parlement hebben zitting in bedrijfsbesturen als directeur van enkele van de meest machtige corporaties ter wereld. Anderen die niet in de Britse adelstand zijn geboren, kunnen een eerbaar ridderschap van de Koningin ontvangen. Het is helemaal niet ongewoon namen die door "Sir" worden voorafgegaan te vinden in de lijsten van topmanagers en andere hooggeplaatste ondernemingsbestuurders. Hoewel wellicht geen prinsen in de traditionele zin, zijn deze mannnen desalniettemin rijke kooplieden en handelslieden die inderdaad de eerbaren van de aarde onder het huidige Anglo-Amerikaanse samenstel van dingen zijn. Zelfs sommige goed bekende Amerikaanse zakenmensen en politieke leiders hebben een eervol ridderschap in het Britse samenstel ontvangen. Bijvoorbeeld George Bush Sr., Henry Kissinger, Colin Powell, Ronald Reagan, Brent Scowcroft en Ken Lay (van het beruchte Enron) dragen de eervolle titel Sir. Meer recent werd Alan Greenspan, de naam die het meest met het Britse systeem van vrije handel en woekerrente wordt geassocieerd, door de Koningin geridderd -
8/13
waarschijnlijk voor aan de Kroon bewezen diensten.
"Wegens het Onrecht met Betrekking tot Uw Handelswaren" Als de gezalfde cherub die beschut, is Satan de Duivel duidelijk niet rechtstreeks betrokken bij de commercie. Toch profeteert Ezechiël tegen de koning van Tyrus, zeggende: "Wegens de overvloed van uw handelswaren hebben zij uw midden met gewelddaad gevuld, en gij zijt gaan zondigen... Ten gevolge van de overvloed van uw dwalingen, wegens het onrecht met betrekking tot uw handelswaren, hebt gij uw heiligdommen ontwijd." (Ezechiël 28:1618) Hoe heeft de moderne commercie bijgedragen aan geweld en onzekerheid? Ezechiël 28:3,4 zegt over de koning van Tyrus: "Zie! gij zijt wijzer dan Daniël. Er zijn geen geheimen die u te machtig zijn gebleken. Door uw wijsheid en door uw onderscheidingsvermogen hebt gij u vermogen verworven, en gij blijft goud en zilver in uw schatkamers krijgen." Volgens de bijbel is de wijsheid van deze wereld aards, dierlijk en demonisch. Aangezien er van de koning van Tyrus wordt gezegd dat hij vol wijsheid is, kan het alleen maar de gedegradeerde soort wijsheid van deze wereld zijn. De geschiedenis toont dat, vanwege Londens onverzadigbare zucht naar wereldwijde dominantie, ze schaamteloos 's mensen onvolkomenheden en zwakheden heeft uitgebuit ten einde haar onderdanen te verzwakken en meer onderworpen te maken. Net als een listig roofdier de zwakheid van zijn potentiële prooi kan voelen, heeft het Rijk het op dezelfde manier tot haar doel gemaakt gedegradeerde menselijke neigingen uit te buiten en eraan bij te dragen. Zoals haar keizerlijke, Romeinse voorgangers brood en spelen gebruikten om de massa's rustig te houden en te demoraliseren, heeft ook Londen verwoestende handelswaar gepromoot. Hoe dat zo? Vanaf de vroegste tijden in de kolonisatie heeft Londen gehandeld in tabak en verdovende middelen. Groot-Brittannië vond voor het grootste deel de tabaksindustrie uit en tot op de dag van vandaag behoren de tabaksfabrieken in Britse handen tot de grootste producenten van tabak op de wereld. Het is ook goed gedocumenteerd dat Londen de illegale drugshandel heeft opgericht. In het verleden, gedurende de jaren 1800, teelden Britse plantages in India de narcoticaproducerende papaver die tot opium werd verwerkt, die vervolgens door Britse kooplieden in China werd geïmporteerd. Toen de Chinese regering weerstand bood en de verwoestende drugshandel onwettig verklaarde, antwoordden de Britten met kanonneerboten in wat bekend staat als de Opiumoorlog.
9/13
In de moderne tijd is het eveneens gedocumenteerd dat de drijvende kracht achter de illegale drugsindustrie niet zijn oorsprong vindt in de oerwouden van Colombia of op de met papavers bezaaide heuvels in Afghanistan of ergens anders waar boeren drugs verbouwen. De echte profiteurs van de lucratieve drugshandel zijn niet de straatdealers of zelfs maar de hardnekkige drugsbaronnen. Als het op de zogenaamde oorlog tegen drugs aankomt, is het waar dat zonder de witwasdiensten van de bankierswereld de drugshandel spoedig zou stikken in zijn eigen geldvloed, iets wat zelden uitgesproken wordt. Het witwassen van drugsgeld brengt de betrokken banken jaarlijks miljarden dollars op. Britse eilanden zoals de Kaaimaneilanden, de Bahama's en de Antillen staan bekend voor hun zogenaamde offshore witwasactiviteiten en belastingontduikende bankpraktijken. Het feit dat ze offshore zijn, plaatst ze buiten bereik van de enige autoriteiten die sterk genoeg zouden kunnen zijn om iets aan de illegale transacties te doen. Op een andere manier handelt het Britse Rijk, met haar meegaande Amerikaanse partner, in geweld door de leidende exporteurs van allerlei wapens te zijn. Verder heeft de Anglo-Amerikaanse amusementsindustrie zich klaarblijkelijk opzettelijk op de weg begeven hele bevolkingen te misbruiken en te demoraliseren. De westerse vorm van gedegradeerde muziek en corrupt, gewelddadig vermaak wordt door Engels-gedomineerde mediakanalen geproduceerd en verspreid. Dus, in het licht van het bovenstaande, kunnen we beter waarderen waarom Jehovah Tyrus hekelt vanwege haar handelswaar, welke de wereld met corruptie en geweld heeft vervuld. In verband met de handel in corruptie en geweld zegt Ezechiël over Tyrus: "O hooggeroemde stad, die sterk werd in de zee, zij met haar inwoners, degenen die schrik voor zich inboezemden bij alle bewoners der aarde." Als u de zogenaamde "man in de straat" zou vragen welk land hij als meest verantwoordelijk in het promoten van internationaal terrorisme zou houden, zou de gevraagde meer dan waarschijnlijk Irak, Iran of misschien één of ander Aziatisch land noemen. Londen zelf staat echter bekend als thuishaven van terroristen. De president van Egypte heeft, samen met andere wereldleiders, officieel geprotesteerd tegen het feit dat Londen in asiel voorziet voor internationale terroristen. Veel terroristische organisaties hebben zelfs hoofdkwartieren in Londen gehad. Onder deze zijn enkele van de meest beruchte terroristengroepen zoals de Tamiltijgers uit Sri Lanka en het Lichtend Pad uit Peru. Talloze Islamitische groepen, die in andere westerse landen zijn verboden, vinden asiel in Londen. Het is al lang bekend dat zelfs Osama Bin Laden en de Islamitische Mudjaheddin oorspronkelijk door de Britse en Amerikaanse geheime dienst tijdens de Russisch-Afghaanse oorlog zijn gemaakt en bestuurd. Er is werkelijk geen enkele reden aan te nemen dat die verbinding ooit is verbroken. Groot-Brittannië verdiende lang geleden al de naam het Perfide Albion, wat "verraderlijk Engeland" betekent, omdat ze zeer bedreven werd in manieren van
10/13
verraad, ten einde het Grote Spel van internationale wereldpolitiek te winnen. Om bovenaan te blijven is het altijd het beleid van het Rijk geweest mensen en landen tegen elkaar op te zetten om haar eigen belangen te bevorderen. Is het dan verwonderlijk dat de aardse plaats van Satans troon terrorisme gebruikt om haar eigen doeleinden te bevorderen? Terwijl Amerika dan de spierkracht mag leveren, voorziet Londen in de hersenen van de Speciale Anglo-Amerikaanse Verhouding. Ten einde de onafhankelijke nationale staten te verzwakken, heeft het Britse Imperialisme, door middel van haar netwerk van spionnen, verscheidene terroristengroepen gebruikt om spanningen en destabilisering over de hele wereld te veroorzaken. Tot in welke mate Tyrus-aan-de- Thames "schrik voor zich inboezemde bij alle bewoners der aarde" moet nog blijken. In ieder geval stelt Jehovah's oordeel: "Uw hart werd hoogmoedig wegens uw schoonheid. Gij hebt uw wijsheid vanwege uw stralende pracht bedorven." (Ezechiël 28:17)
Tot Plotselinge Verschrikkingen Moet Gij Worden Ezechiël 26:21 zegt: "Tot plotselinge verschrikkingen zal ik u maken, en gij zult er niet zijn; en gij zult gezocht worden, maar gij zult tot onbepaalde tijd niet meer gevonden worden', is de uitspraak van de Soevereine Heer Jehovah." Op welke manier kan het oude Tyrus mogelijkerwijs "plotselinge verschrikkingen" hebben ervaren? Er was niets plotseling aan de val van Tyrus. Bijbelstudenten weten dat Nebukadnezar een afmattende en moeizame 13-jarige belegging tegen Tyrus voerde. In Ezechiël 29:18-20 erkent Jehovah dat Nebukadnezar een dienst, ten behoeve van God, tegen Tyrus verrichtte, maar slechts weinig compensatie voor zijn inspanningen ontving. Om die reden zei Jehovah dat hij, als compensatie, Egypte aan de koning van Babylon zou geven. Hoewel het een vaststaand feit is dat Tyrus vele jaren voor Egypte viel, zegt Jesaja 23:5 toch: "Net als bij het bericht aangaande Egypte, zal men insgelijks ineenkrimpen bij het bericht over Tyrus." Jesaja maakt geen onderscheid tussen de twee en lijkt in feite te suggereren dat Egypte het eerste valt; wat historisch niet het geval was. De schijnbare tegenstelling in de profetiën is omdat de werkelijke vervulling te maken heeft met de plotselinge, simultane val van de Anglo-Amerikaanse diade. Jezus Christus voorzei dat de dag van Jehovah plotseling zal losbarsten en dat hij "zal komen over allen die op de oppervlakte van de aarde wonen" zodat "de mensen mat worden van vrees en verwachting omtrent de dingen die over de bewoonde aarde komen; want de krachten der hemelen zullen
11/13
worden geschokt." De tegenwoordige, voornaamste "krachten der hemelen" is het Anglo-Amerikaans gedomineerde samenstel van dingen. Hun "worden geschokt" kan alleen betekenen dat de huidige wereldmachten van hun plaats boven de mensheid worden geschud. Het schokken van de huidige krachten der hemelen is iets volkomen onverwachts. Daarom gaat Ezechiël verder tegen Tyrus te profeteren: 'Zullen niet op het geluid van uw val, wanneer de dodelijk gewonde kermt, wanneer er in uw midden wordt gedood met een slachting, de eilanden schudden? En van hun tronen zullen alle oversten van de zee stellig afdalen en hun schoudermantels afleggen, en zij zullen hun eigen geborduurde gewaden uittrekken. Zij zullen zich in bevingen hullen. Op de aarde zullen zij gaan zitten en zij zullen stellig elk ogenblik beven en star zijn van ontzetting over u." (Ezechiël 26:15-16) Wat zou mogelijk de mensheid meer angst aanjagen dan de catastrofale ondergang van het financiële en politieke systeem dat door Groot-Brittannië en de Verenigde Staten gedomineerd wordt en waar ze het opzicht over hebben? De simultane val van de Anglo-Amerikaanse koningen zullen het begin van het einde voor Satans hele samenstel van dingen markeren - een tijd van verdrukking die zijn gelijke niet heeft. Het zal het einde betekenen van het democratische nationale statensysteem en leiden tot de instelling van een totalitaire wereldregering; resulterend in een wereldwijde genocidale eindoplossing als Jehovah's oordeel tegen deze verdorven wereld. Het 12de hoofdstuk van Openbaring geeft aan dat het eerste wat er voor Christus te doen valt, wanneer zijn koninkrijk komt, is dat Satan en al zijn demonen uit Jehovah's hemel worden geworpen en beperkt worden tot de omgeving van de aarde als voorbereiding op de uiteindelijke beslissende oorlog. De profetie voorspelt ook dat Jehovah's organisatie, zijn vrouw , door de razende demonische horden wordt vervolgd gedurende een periode van drie en een half jaar. Het 11de hoofdstuk van Openbaring beeldt net zo Gods dienstknechten af die worden vervolgd door een opgestaan, beestachtig politiek systeem gedurende een periode van 42 maanden. Het is duidelijk dat deze twee tijdsperioden één en hetzelfde zijn. De profetie van Daniël onthult dat de drie-en-een-half jaar periode de daadwerkelijke tijd van het einde is en dat aan het einde van die interval Satans wereld niet meer bestaat. Satans voorspelde "korte tijd" is zonder twijfel die drie-en-een-half jaar periode van grote verdrukking, wat het begin van de weeën der benauwdheid is. Aangezien Satan de god van deze wereld is, heeft Jehovah's oordeel tegen hem natuurlijk zijn terugslag hier beneden in onze aardse omgeving. De catastrofale doodslag die de Anglo-Amerikaanse zevende kop van het wilde beest wordt toegebracht, is feitelijk het indirecte resultaat van Jehovah's oordeel tegen de Duivel en zijn engelen in de hemel. Dat is duidelijk doordat het neerwerpen van Satan en de doodslag van het beest de voornoemde drie-en-een-half jaar periode
12/13
van intense vervolging van Jehovah's heiligen inluidt. Wanneer Christus uiteindelijk de Duivel naar de aarde werpt, zal het hele samenstel sidderen onder de doodsstuipen. En, beste vrienden: Het is al voorbij de tijd dat Jehovah's Getuigen de absurde opvatting zouden moeten hebben weggedaan, dat de korte gevangenzetting van acht Wachttorenbestuurders in 1918 de vervulling was van de vele profetieën die wezen op de vertrapping van de zonen van het koninkrijk gedurende drie en een half jaar. Vanuit Jehovah's standpunt zijn er geen andere goden. Er zijn alleen die demonen en mensen die tijdelijk wordt toegestaan bedriegelijke, god-achtige krachten te veinzen. Maar Jehovah's laatste oordeel is als volgt: "De goden die de hemel en de aarde niet hebben gemaakt, díe zullen van de aarde en van onder deze hemel vergaan." (Jeremia 10:11) In overeenstemming met dat oordeel zegt Ezechiël 28:8-9 tegen de koning van Tyrus: "In de kuil zullen zij u doen neerdalen, en gij moet de dood sterven van iemand die gesneuveld is in het hart van de open zee. Zult gij voor het aangezicht van degene die u doodt, zonder mankeren zeggen: 'Ik ben god', terwijl gij louter een aardse mens en geen god zijt in de hand van degenen die u ontwijden?" Ezechiël 28:17b brengt Gods oordeel tegen de Duivel en zijn menselijke tegenhanger uit. Het zegt: "Ter aarde wil ik u werpen." Tot besluit: Verre van een onbelangrijk deel van een duistere Hebreeuwse profetie te zijn, bevatten de profetieën tegen Egypte en Tyrus enkele van de meest diepgaande openbaringen in de Schrift. Gezien de duidelijke overeenkomsten tussen de koning van Tyrus en het moderne Britse Rijk met Londen als middelpunt, is het evident dat Jehovah's oordeel tegen de beschuttende cherub van Tyrus in werkelijkheid het uiteindelijke uit de hemel werpen van Satan beschrijft. De zichtbare manifestatie van het naar de aarde werpen van de satanische cherub zal de plotselinge en schokkende ondergang van de Anglo-Amerikaanse diade zijn. Werkelijk de dood van een god!
13/13
