Dan doen we het zelf wel - De Standaard
pagina 1 van 5
Home Debat cultuursubsidies (/plus) (http://www.standaard.be/plus/tag/debat-cultuursubsidies)
WIE LIJDT ONDER DE SUBSIDIEKRIMP?
Dan doen we het zelf wel 25 SEPTEMBER 2015 | Geert Sels (http://www.standaard.be/auteur/geert-sels)
Geen projectsubsidies krijgen is één ding. Maar wat is de impact in de praktijk? Nu het cultuurseizoen begint, komt pas boven water welke carrousel er in werking treedt.
‘OneTwoThreeOneTwo’ van Albert Quescada. Benjamin Sommabere
Eind juli kreeg 61 procent van de kunstenaars en 59 procent van de cultuurorganisaties geen geld, hoewel ze artistiek en zakelijk positief geadviseerd waren. En de impact van die besparing treft niet alleen de kunstenaars, zo leert een rondvraag. Op wie of wat heeft ze allemaal effect? Een overzicht.
http://www.standaard.be/cnt/dmf20150924_01885702
28/09/2015
Dan doen we het zelf wel - De Standaard
pagina 2 van 5
1. De kunst Sommige projecten zijn niet langer realiseerbaar zonder subsidie. Op onze rondvraag komen we een dansproductie, drie theaterstukken en een expositie tegen die in het water vallen. Maar er zijn er ongetwijfeld meer. De jeugdvoorstelling Schat (Het Woud/Rubus Productions) heeft alle voorstellingen geschrapt. Andere projecten gaan toch door, maar ingekrimpt. Er is minder research, kortere repetitietijd en er zijn minder rekwisieten.
2. De lonen Veel makers snijden in eigen vlees om hun project toch te realiseren. Ilse Mariën is voor de monoloog Verslagen niet ingeschreven voor anderhalve maand werk, maar voor de zes dagen die ze optrad. De leden van Post uit Hessdalen (12.000 euro minder) krijgen voor de theatervoorstelling Poolnacht geen negen weken, maar vijf weken loon. Begrotingen van podiumprojecten bestaan nu eenmaal voor 80 tot 85 procent uit lonen. Elke subsidiekrimp is voelbaar in de portemonnee.
3. De coproducenten De hele voorstelling annuleren is vaak onmogelijk. De subsidies, beurzen of reisvergoedingen zijn kleine rugzakjes waarmee de kunstenaars zich bij diverse organisaties aanbieden. Als de puzzelstukken in elkaar klikken, is er vaak geen weg meer terug als er een subsidie wegvalt. Dat was zo voor de dansproductie OneTwoThreeOneTwo van Albert Quesada. Daar was aan gewerkt in Barcelona en Lyon, en de Belgische première staat op Charleroi Danses. Gevolg: aantal medewerkers gehalveerd, geen dagpremies in het buitenland en minder repetitietijd.
4. De artiest Ook de audiovisueel kunstenaar Cel Crabeels kon zich niet meer terugtrekken uit Importance of being, een reizend kunstproject in drie Latijns-Amerikaanse landen. Hij had een residentie gekregen in Sao Paulo
http://www.standaard.be/cnt/dmf20150924_01885702
28/09/2015
Dan doen we het zelf wel - De Standaard
pagina 3 van 5
en was engagementen aangegaan voor een nieuwe video. Toen zijn project artistiek en zakelijk groen licht kreeg, gooide hij zich in het diepe. Uiteindelijk kwam er toch geen geld. Crabeels betaalt daarom zo’n 5.000 euro uit eigen zak. De groepering voor beeldend kunstenaars NICC zegt dat artiesten vaak in hun spaarpot grabbelen om projecten te prefinancieren. Als er geen of minder steun komt, rijden ze het gat dicht met eigen geld.
5. De cultuurhuizen Ondanks een positief artistiek en zakelijk advies kwam er geen geld voor een expositie rond Guy Van Bossche. Dus probeert De Garage in Mechelen de financiering nu zélf rond te krijgen. Buitenlandse bruiklenen vallen sowieso weg wegens te duur. Via Van Bossches galerie lopen er pogingen om sponsors te werven en met een uitgever lopen gesprekken voor een publicatie. Maar fondsen werven valt voor De Garage tegen. Het heeft er niet veel ervaring in en voor één element uit de reguliere programmering is er in de markt niet zoveel animo.
6. de Cultuurcentra Voor sommige producties die met een financieel gat zitten, springen de cultuurcentra in de bres. Voor Socrates, waarvoor Stefaan Van Brabandt de tekst schrijft en Bruno Vanden Broecke acteert, is het contract opnieuw bekeken. Uit solidariteit hebben cultuurcentra ingestemd met een regeling op partage, waarbij tachtig procent van de winst naar de makers gaat en maar twintig procent naar henzelf. Daardoor liggen de inkomsten van de centra een flink stuk lager, waardoor hun seizoensbudget nog meer uit evenwicht is.
7. De scholen Cultuurcentrum Belgica uit Dendermonde zou vierhonderd leerlingen ontvangen die met hun school kwamen kijken naar Richard II van Tg Nunc. Na een crisisvergadering in september heeft de groep laten weten zijn
http://www.standaard.be/cnt/dmf20150924_01885702
28/09/2015
Dan doen we het zelf wel - De Standaard
pagina 4 van 5
productie te schrappen, omdat er geen subsidies waren. Dat is voor alle betrokkenen een afknapper. Scholen rekenen op de cultuurcentra voor een cultuuraanbod.
8. Het publiek U had alvast kaartjes voor de dansvoorstelling Lore van Helder Seabra? Pech, want what you get is not what you will see. De compagnie heeft beslist dat ze de productie niet rond krijgt zonder geld. In plaats daarvan maakt Seabra een kleinere voorstelling, met drie in plaats van zes dansers en met minder muzikanten. Eigenlijk kijkt u zelfs niet meer naarLore. De voorstelling heet nuIn absentia.
GEERT SELS Geert Sels is redacteur cultuur & media bij De Standaard. Meer artikels van Geert Sels (http://www.standaard.be/auteur/geert-sels)
LEES MEER 19/09/2015 | CULTUUR KOST MEER, MAAR IN WELKE MATE (EN HOE
ERG IS DAT)?
Duurder, maar niet te duur (http://www.standaard.be/cnt/dmf20150918_01874207) 18/09/2015 | SUBSIDIES
‘Een minister moet de spelregels
volgen’ (http://www.standaard.be/cnt/dmf20150917_01872727)
http://www.standaard.be/cnt/dmf20150924_01885702
28/09/2015
Dan doen we het zelf wel - De Standaard
pagina 5 van 5
ALLE ARTIKELS VAN DE LAATSTE 24 UUR » (/NIEUWS/MEEST-RECENT)
Meer? Lees de volledige krant digitaal. (http://www.standaard.be/plus/ochtend)
http://www.standaard.be/cnt/dmf20150924_01885702
28/09/2015