Redactie Anja Jansen, Arjan Janson, Wilbert Landman en Corinne Muizelaar. Productie De Reus’ Communicatie & Publiciteit. Fotografie Voermans van Bree, Tiemen Eskes en anderen. Drukwerk Advadi Drukkerij. Oplage 3600 exemplaren. Reacties? Vragen? Suggesties? Neem contact op met de redactie. Dat kan via
[email protected].
Drie keer met je ogen knipperen en je voelt je thuis op Heerenmäten DOOR JAN-MAARTEN DE WIT [AFDELINGSLEIDER]
Postbus 412 6900 AK Zevenaar Telefoon: 0316 - 58 38 00 www.liemerscollege.nl
Locatie Didam Dijksestraat 12 6942 GC Didam Locatie Heerenmäten Heerenmäten 6 6904 GZ Zevenaar Locatie Vestersbos Vestersbos 4 6901 BV Zevenaar Locatie Zonegge Zonegge 07-09 6903 EP Zevenaar
Leerlingen die van Zonegge naar Heerenmäten gaan, knipperen de eerste keer vaak even met de ogen: zelfde school, ander gebouw. Bij de tweede keer knipperen, zien ze een onbekende leraar en blijken ze weer even de jongsten te zijn. Gelukkig voel je je na drie keer knipperen alweer helemaal thuis: dezelfde elektronische leeromgeving [Teletop], dezelfde studiewijzers, dezelfde z- en b-uren en af en toe zelfs dezelfde leraren. Natuurlijk zijn er ook verschillen. Het opvallendst is misschien wel het ontbreken van leerpleinen. Omdat de leerlingen vanaf leerjaar 4 ieder hun eigen pakket kiezen, zijn er minder lessen in klassenverband. Voor leerpleinen is dan geen ruimte meer. Leerlingen moeten wel hun eigen werk plannen. Dat wordt ook steeds belangrijker. Verder is er op Heerenmäten geen onderscheid tussen Activ8- en reguliere klassen. Het is namelijk niet haalbaar om alle keuzevakken in twee stromen aan te bieden. In het begin is dat even wennen, maar na een paar maanden weet je niet beter. Net als op Zonegge heeft de mentor een belangrijke rol. Hij of zij onderhoudt intensief contact met de klas. In november vullen alle leerlingen een vragenlijst in, zodat de mentor weet hoe zijn of haar leerlingen zich op school voelen. Van groot belang in de derde klas is ook de keuze van een vakkenpakket
‘Wat vindt u van het homohuwelijk?’
Ciao! Groeten uit Rome Palermo: om nooit te vergeten!
voor de Tweede Fase [vanaf leerjaar 4]. Hiermee wordt zowel in Didam als op Heerenmäten in november begonnen. De keuzemogelijkheden zijn groot, want het Liemers College heeft een heel breed aanbod. In dat aanbod zitten alle ‘bekende’ vakken, maar vwo’ers kunnen bijvoorbeeld ook filosofie kiezen. Bovendien mogen leerlingen op het Liemers College in principe elke wettelijk toegestane combinatie van vakken kiezen. Dat kan niet op iedere school. Bijzonder is ook het extra rekenvaardigheidsonderwijs voor leerlingen die naar de pabo willen of naar een andere vervolgopleiding met een rekenvaardigheidstoets. Er is ook extra aandacht voor gymnasiumleerlingen. Dat begint al in de brugperiode als je via activiteiten en excursies [bijvoorbeeld naar Keulen of Xanten] ontdekt wat de betekenis is van de klassieke cultuur voor de wereld van nu. Nederland heeft meer mensen met een exacte opleiding nodig. Daarom investeert het Liemers College extra in exacte vakken. Zowel havo- als vwo-leerlingen kunnen wiskunde D en NLT [natuur, leven en technologie] kiezen. Bij wiskunde D worden onderwerpen behandeld die bij wiskunde A en B niet aan bod komen. NLT is gericht op het toepassen van exacte kennis. Er zijn ook excursies naar bedrijven en vervolgopleidingen en we doen mee aan [internationale] kenniswedstrijden, waarbij we regelmatig in de prijzen vallen. Als ‘Universumschool’ doet het Liemers College mee aan een landelijk programma voor de ontwikkeling van exacte vakken. Naast de extra examenvakken filosofie, wiskunde D en NLT, zijn er nog meer keuzemogelijkheden. Leerlingen met theatertalent kunnen één of twee jaar meedraaien in de theaterklas [zie pagina 3]. Dan moeten ze wel eerst auditie doen en er is een eigen financiële bijdrage. Dat geldt ook voor de vooropleiding conservatorium, die het Liemers College samen met de Artez Hogeschool voor de Kunsten aanbiedt. Verder wordt momenteel gewerkt aan een nieuw aanbod, dat leerlingen de kans biedt om zich beter voor te bereiden op vervolgonderwijs dat [gedeeltelijk] in het Engels wordt gegeven. Hiervoor bestaan programma’s die opleiden voor een internationaal erkend certificaat. Daarnaast wordt bekeken of er behoefte is aan basiscursussen Spaans en boekhouden. Met boekhouden kunnen leerlingen zich beter voorbereiden op een bedrijfseconomische opleiding. Het bijbehorende certificaat levert bij sommige opleidingen vrijstellingen op. Mogelijk wordt een eigen bijdrage gevraagd voor extra boeken en de examenkosten. Nadat in de derde klas het vakkenpakket is gekozen, beginnen de leerlingen in de vierde klas aan de Tweede Fase. Voor leerlingen uit Didam betekent dat dat ze voortaan naar Heerenmäten moeten fietsen. Misschien knipperen ook zij dan even met de ogen, maar lang duurt dat nooit.
LC COURANT PAGINA 1
LC Courant is een uitgave van het Liemers College.
Prinses Máxima te gast bij economieles in Didam
Jaargang 15 December 2009
1
LC COURANT Nr
‘Ik was een gemiddelde leerling, een dromertje op sandalen.’ Rinaldo van London is openhartig. Pagina 6 ‘Eigenlijk heeft de titel niet echt betrekking op de show.’ Laura en Moniek zijn het niet met elkaar eens. Pagina 3 ‘Geen clubjes achter je rug, nooit flauwe opmerkingen over iemand.’ Femke Peters deed in 2005 eindexamen. Pagina 2
COLOFON
WAAR ZIJN ZE GEBLEVEN?
‘Vragen blijven stellen in plaats van antwoorden geven’ FEMKE PETERS [DEED EXAMEN IN 2005] Ze was vier jaar, toen ze ‘t wist: ze werd schooljuf, zoals zoveel meisjes van die leeftijd. Maar als je zonder problemen je vwo-diploma behaalt, is het voor de meesten tóch anders: met een vwodiploma ga je naar de universiteit, niet naar de pabo. Maar Femke Peters zwichtte niet voor de academische verleidingen en hield voet bij stuk: ze wérd schooljuf.
LC COURANT PAGINA 2
“Van de tachtig eerstejaars studenten aan de Doetinchemse pabo waren er maar twee vwo’ers. Maar ik ben blij dat ik heb doorgezet, mijn droom is uitgekomen.” Toen ze werd uitgenodigd haar stage te volgen aan de pas opgerichte Leonardoschool in Zevenaar, was dat een geschenk uit de hemel, want het omgaan met hoogbegaafde kinderen is haar op het lijf geschreven. “Vroeger vond ik het best om gewoon met een boek te werken, maar dat begon me al gauw behoorlijk te vervelen. Bij Leonardo-
onderwijs is het belangrijk om de kinderen ruimte te geven om zelf te ontdekken. Leonardokinderen zijn individuen met grote onderlinge verschillen, zowel qua belangstelling als qua talenten. We werken daarom in kleine groepen. In mijn groep heb ik vijftien leerlingen, maar bij bijvoorbeeld rekenen werken we in vijf verschillende niveaus. Dat kost veel energie, veel voorbereiding, veel inventiviteit, maar het geeft ook veel bevrediging. Bij deze soort onderwijs zie je nooit kinderen ongeïnteresseerd onderuit
gezakt in de stoel hangen. Meestal zijn ze heel gemotiveerd en heel betrokken, ook als we het met 8-jarigen hebben over de DSB-bank of over de politiek. Veel leerlingen denken al op het niveau van de middelbare school.” De mooiste herinneringen aan het Liemers College heeft Femke, die op de locatie Didam begon, aan haar tijd op Heerenmäten: “Er waren geen clubjes achter je rug, nooit werden er flauwe opmerkingen gemaakt over iemand. Op Heerenmäten zat ik het best in mijn vel. Ik heb nog steeds mooie herinneringen aan Marius de Boer, mijn muziekleraar, en aan mevrouw Mol van wiskunde. Ik denk vooral met bewondering terug aan mijn mentor en geschiedenisleraar van toen, meneer De Wit. Hij kon prachtig lesgeven; soms was hij het hele lesuur aan het woord, De Wit is een echte verteller.” Nee, het is niet Femkes droom om zelf zo’n rasverteller te zijn. Wel wil ze - vroeger ook al - de beste zijn in haar vak. Dat sommige medestudenten op de pabo het vak van docent kozen, omdat ze niks beters wisten, daar begrijpt ze niks van: “Ik ben gedreven, ik wil altijd alles het beste doen, nog steeds. Voor mij betekent dat dat je kinderen serieus moet nemen in alles wat ze doen of zeggen. Je moet ze ruimte geven om zelf op ontdekkingsreis te gaan en je moet vragen blijven stellen in plaats van antwoorden geven, zeker bij de slimmeriken die wij op school hebben.” En wat vinden de kinderen van hun juf Femke, althans volgens juf Femke zelf? “Ik denk dat ze me wel lief vinden, omdat ik gestructureerd werk. Ik ben iemand tegen wie ze alles kunnen vertellen. Ik ben mezelf in de klas, dat geeft kinderen vertrouwen, merk ik.” Weliswaar kost haar baan bij Leonardo al haar tijd en energie, maar een baan in het reguliere basisonderwijs ziet Femke niet zitten. Ze is ambitieus, wil zich verder ontwikkelen. Dat kost haar veel, soms bijna te veel: “Ik ben te perfectionistisch, denk ik. Maar dít is mijn droom.”
Een voordeel van werken in het voortgezet onderwijs is dat je snel op de hoogte bent van de nieuwste modetrends. Vaak sneller dan menig modezaak in Didam of Zevenaar. Ik mag er graag naar kijken; soms omdat het helemaal mijn smaak is, soms uit bewondering voor leerlingen die zich anders durven te kleden. Vooral vanwege dat laatste heb ik mijzelf jarenlang wijs gemaakt dat ik ruimdenkend ben. Je moet van goeden huize komen om mij te choqueren. Maar ik kan u melden: het is ze gelukt. Wie? Wel, de jongens met het kruis op de knieën, de broekrand net op of zelfs over de ronding van de billen en boven de broekrand allerlei soorten ondergoed en boxershorts, in kleur variërend van zwart of hagelwit tot knalrood of felgroen. Eerst zie je er één rondlopen en overweeg je even om hem discreet erop te attenderen dat hij misschien per ongeluk de broek van zijn oudere broer heeft aangetrokken of dat anders toch zeker zijn riem stuk is. Maar dan zie je er nog één en nog één en nog één. En een paar weken later zijn jongens met de broekrand in de buurt van de taille grote uitzonderingen. Een modetrend is geboren. Ik moet eerlijk zeggen: ik heb helemaal niets met deze rage. Ik kan me ook niet voorstellen dat het een ontspannende manier van voortbewegen is, als ik de heren zo door de gangen zie paraderen. Maar het lijkt ze totaal niet te hinderen. Ik weet nu ook waar die coole houding vandaan komt om met de handen in de zakken te lopen. Niks cool, maar bittere noodzaak! Zonder de hulp van de handen ligt de broek zo op de enkels en dat is nou ook weer niet de bedoeling. De neiging om af en toe op de zoom van een broek te gaan staan, kan ik maar met moeite onderdrukken. Of zal ik het toch eens per ongeluk doen, gewoon om te kijken wat er dan gebeurt? Vorig jaar liepen de meisjes met strings, al dan niet gekleurd en/of met kant, boven de broekrand. Ik hou mijn hart vast voor volgend jaar. Misschien moeten we van schoolwege alvast bretels verstrekken [uiteraard paars-rood en met logo].
Timmerende meiden en kokende jongens
DOOR ANOUK MULDERS [DOCENTE TEKENEN EN CKV]
Het is niet de eerste ontwerpwedstrijd op het Liemers College. Eerder verplaatsten leerlingen zich in de rol van illustrator voor het kinderboek Kauw. Voor de aftrap van de nieuwe ontwerpwedstrijd op maandag 23 november was schrijver Hanz Mirck naar het Liemers College gekomen. De leerlingen hebben de voorlopige versie van het manuscript gekregen en kunnen het boek voor hun lijst bij Nederlands lezen [wie las ooit een boek zo heet van de naald?]. Voor het vak tekenen geldt het ontwerp, inclusief het voorafgaande werkproces, als cijfer voor het schoolexamen. De mooiste boekomslag maakt kans om daadwerkelijk gedrukt te worden en in de boekhandel te belanden. Dat ook een professional aan het werk is gezet, maakt het een zware, maar eerlijke strijd. Om de leerlingen houvast te geven, lichtte Hanz Mirck zijn boek toe. De leerlingen stelden vragen over de inhoud en over de omslag. Wat moet de omslag uitstralen en wat juist niet? Mirck weet waarover hij praat. Hij is zelf boekhandelaar en had het afgelopen jaar zitting in de jury voor de verkiezing van de
Kruis op de knieën
CORINNE MUIZELAAR [docente Nederlands]
Een omslag ontwerpen voor een boek dat echt gedrukt gaat worden Een omslag maken voor een roman die echt in de boekenwinkels komt te liggen. Die kans krijgen zo’n zeventig havoen vwo-examenkandidaten tekenen van het Liemers College. Ze moeten het wel zien te winnen van een professionele vormgever, die is ingehuurd door uitgeverij Prometheus. De roman, met als werktitel Nachtspiegelingen, is van de hand van de Arnhemse dichter, vertaler en schrijver Hanz Mirck.
COLUMN
DOOR LIDWINA DE KRUIJFF EN PIETER THEUNISSEN
Hanz Mirck leest voor.
mooiste boekomslag. Hij vertelde wat uitgevers en boekhandelaren een aansprekende cover vinden. Uiteindelijk moeten de leerlingen via een zorgvuldig werkproces/onderzoek hun eigen omslag vormgeven. Ontwerper en illustrator Dirk van der Maat liet de leerlingen vervolgens zien hoe hij te werk gaat. Van der Maat maakte omslagen van beroemde jeugdboeken van onder andere Thea Beckman en Jan Terlouw. Ook was hij de bedenker van het logo van Zwitsal en van reclames van Black & Decker. Hij komt nog een keer langs om de leerlingen te begeleiden. Het project is bedacht om leerlingen te laten ervaren wat er allemaal bij komt kijken om als ontwerper te debuteren. Daarnaast bood deze middag de leerlingen een kijkje in de keuken van een creatief beroepsoefenaar. Voor een aantal leerlingen was dat nét het zetje dat ze nodig hadden om zich aan te melden voor een creatieve opleiding. De roman van Hanz Mirck verschijnt komend voorjaar. De opdracht moet in slotweek 2 in februari ingeleverd worden.
Timmerende meiden en kokende jongens. Die kon je zien tijdens de PSO-dagen op 13 en 14 oktober voor de klassen 2BB en 2KB [locatie Zonegge]. PSO staat voor Praktische Sector Oriëntatie en dat betekent weer dat de leerlingen gaan onderzoeken welke sector in de vmbo-bovenbouw het best aansluit bij hun belangstelling en kwaliteiten. Tijdens de PSO-dagen bezoeken de tweedeklassers de locatie Vestersbos, waar de bovenbouw van het vmbo is gevestigd. In blokken van twee lesuren maken de leerlingen kennis met de diverse afdelingen. Mobiliteit, metalektro, sdv [sport, dienstverlening en veiligheid], handel en administratie, bouwtechniek en zorg en welzijn worden door alle leerlingen bezocht. En dus staan de meiden te timmeren of te sleutelen en gaan de jongens koken in de keuken of ‘friemelen’ aan de haren van een klasgenoot om te ervaren hoe het is om later kapper te worden. Dat er af en toe gelachen wordt, zal niemand verbazen, maar gelukkig wordt er ook gewoon heel serieus gewerkt. Dat is maar goed ook, want de leerlingen moeten in de loop van het schooljaar een afdeling voor het derde en vierde leerjaar kiezen. Vaak is die keuze ook bepalend voor de vervolgopleiding in het mbo en voor het latere beroep. Een goede voorbereiding is dus enorm belangrijk. Sommige leerlingen zien dat hun voorkeur bevestigd wordt [“Ik wist al dat ik timmerman wil worden”], maar vaak ontdekken ze opleidingen en beroepen waaraan ze nog niet eerder hadden gedacht of zelfs maar van hadden gehoord [“Ik had geen idee wat een visagiste doet”]. De PSO-dagen zijn niet de enige activiteiten die de leerlingen helpen kiezen. Later in het schooljaar volgen meer activiteiten en worden ook de ouders bij het keuzeproces betrokken. Op de ouderavond in januari worden foto’s van de PSO-dagen getoond.
Een leuke show... RECENSIE
DOOR LAURA WIGMAN [HH5F]
Liever één keer met Sneeuwwitje dan zeven keer met de dwergen
“Je gaat nu over mijn grens. Ik wil dat je me accepteert zoals ik ben en dat je me in mijn waarde laat.” Zo reageerde Maarten Willemse vroeger als klein jongetje als de jongens van de basisschool gingen voetballen en hij als ‘paal’ werd gebruikt. Ze vonden hem maar raar, totdat hij op een dag zag hoe een jongen een andere jongen van een hek af jaagde door te zeggen: ‘Wil je een ros voor je porem?’ Dit was een bijzonder moment voor Maarten, want vanaf dat moment veranderde zijn hele leven. Als iemand iets tegen hem zei wat hem niet aanstond, zei hij meteen: ‘Wil je een ros voor je porem?’ Zo kregen de jongens op school respect voor hem en mocht hij gewoon meevoetballen. Het onderwerp was integratie in de Nederlandse cultuur. Hij liet de verschillen tussen Nederlanders en buitenlanders in taalgebruik en omgangsvormen goed zien. De voorstelling heet Liever één keer met Sneeuwwitje dan zeven keer met de dwergen, omdat hij dat toevallig op een T-shirt zag staan. Eigenlijk heeft de titel niet echt betrekking op de show, maar het is wel een titel die je trekt. Het was een leuke show, waarin Maarten Willemse met grappen en een goocheltruc [hij slikte een ballon in] het integratieprobleem in Nederland duidelijk maakte. Hij vertelde eigenlijk op een leuke manier hoe hij als klein jongetje was en hoe één zin een leven kan veranderen. Ik vond het leuk om met school te gaan, omdat je dan iets doet wat je zelf niet zo snel zult ondernemen en omdat ik de cabaretier niet kende.
Laura Wigman en Moniek Gesthuizen.
Niet bepaald leuk... DOOR MONIEK GESTHUIZEN [HH5F] We gingen met havo-5 naar een voorstelling, want de school had een cabaretier geregeld. Die cabaretier was Maarten Willemse. Hij geeft geregeld schoolvoorstellingen en hij begon meteen over integratie en of de leerlingen wisten wat dat is. Natuurlijk zeiden de meeste leerlingen niets, waarna hij het duidelijk uitlegde met een voorbeeld. Hij begon met een verhaal over hoe hij vroeger was. Dat hij niet veel durfde te zeggen en bang was voor grotere jongens, totdat hij ontdekte dat deze jongens bang werden als hij zei: ‘Wil jij een ros voor je porem?’. Ook vertelde hij dat hij graag muziek speelde, maar daarmee andere mensen veel overlast bezorgde, en dat hij een rapper was en graag naar een feestje ging. Daar kreeg hij een pilletje, waarna hij
een lange ballon in zijn mond stopte. De voorstelling was niet bepaald leuk. In het begin speelde hij goed op het publiek in. Hij wist wat wij grappig vinden. Het was leuk toen hij een beat speelde en vertelde dat hier alle liedjes uit 2005 op gebaseerd waren. Toen hij die allemaal ging zingen, herinnerde je je al die liedjes weer. Daarna was de voorstelling niet meer leuk. Hij zette zichzelf voor schut en de grappen werden er niet beter op. Toen hij de ballon in zijn mond deed, was de lol er voor mij af. Het was niet grappig, maar vies. Hij had met dezelfde humor als in het begin moeten doorgaan. Dan was de voorstelling superleuk geweest. Nu viel het tegen. Vooral ook dat zinnetje ‘Wil jij een ros voor je porem?’, dat te vaak werd herhaald.
Eindoordeel
Eindoordeel
Theaterklas begonnen aan tweede jaar
Heerenmäten, schooltoneelfestival Musiater, een middag trainingsacteur voor beginnende docenten, optredens op Kunstdag en algemene ouderavond.
Vorig schooljaar is de theaterklas van start gegaan. De leerlingen waren en zijn nog steeds razend enthousiast. Omdat ze intussen zijn doorgestroomd naar leerjaar 2, beginnen we in leerjaar 1 met een nieuwe theaterklas.
Lessen [8x]: elementair spel [gevorderd], beweging, stem, theatersport, monologen. Theaterbezoek: teksttheater, eindexamenvoorstelling toneelschool, eindexamenvoorstelling docent drama. Eigen optredens: programma boven plus mini-theaterfestival Kleintje Kunst op school, bezoek open dag Artez theateropleidingen in kader van beroepsoriëntatie, auditietraining op aanvraag.
De theaterklas is bedoeld voor alle leerlingen, maar je moet wel van toneel houden en daar iets meer mee willen. Als je in de theaterklas zit, krijg je les in spel, beweging en stem van theaterdocenten uit het hele land. Verder ga je gezamenlijk naar voorstellingen en natuurlijk sta je ook zelf op het podium. Zo geeft de theaterklas een presentatie in de schouwburg en wordt meegedaan aan het jongerentheaterfestival, dat van 13 tot en met 16 april wordt gehouden. Dan komen vier scholen met hun voorstelling naar Zevenaar om zich vier dagen lang op te sluiten in het Musiater. Overdag zijn er theaterworkshops, daarna eten we met z’n allen en iedere avond speelt een school de eigen voorstelling. Leerlingen kunnen in elke ‘klassenlaag’ vanaf de derde instromen. Bij leerlingen uit eindexamenklassen wordt eerst zorgvuldig naar de studielast gekeken. Eventueel wordt het programma aangepast. Het is mogelijk om deelname aan de theaterklas te gebruiken als profielwerkstuk. Er komt ook een certificaat van deelname bij het diploma. Voor de theaterklas geldt een eigen bijdrage
Programma theaterklas 2
van 175 euro. Daarvan worden de gastdocenten, theaterbezoeken en deelname aan het festival [inclusief maaltijden] betaald. De audities zijn achter de rug. De aangenomen leerlingen zijn eind september begonnen met hun eerste workshop [elementair spel]. Ook de repetities voor de schooltoneelproductie zijn van start gegaan. Dit schooljaar wordt een stuk gemaakt over de liefde, getiteld Kalverliefde [zie kader] en gebaseerd op de film Boy Meets Girl en eigen teksten. Karen Oosterink geeft graag meer informatie over de theaterklas:
[email protected].
Kalverliefde
Programma theaterklas 1 Lessen [8x]: elementair spel, creatief spel [met gastdocent], stem [met gastdocent], beweging [met gastdocent]. Theaterbezoek: teksttheater, muziektheater, theatersportwedstrijd en rondleiding/spelmiddag in Musiater. Eigen optredens: jaarlijkse voorstellingen
De dikke Van Dale neemt de eerste liefde niet al te serieus; sterker nog, je moet er zo snel mogelijk ‘doorheen’ proberen te komen, volwassen worden. Maar wij, ‘echte’ volwassenen, weten dat je je kalverliefde soms helemaal niet te boven komt en je eerste vriendje of vriendinnetje voor jou je droomprins of -prinses wordt. Karen Oosterink koos het thema ‘kalverliefde’ voor haar ‘toneelgedicht over de liefde’. Het nieuwe theaterstuk is een smeltkroes van toneelteksten over de liefde, liefdesliedjes en door Karen zelf geschreven teksten. Ze liet de leerlingen die meespelen in het stuk, vertellen en improviseren over hun eigen eerste liefdeservaringen en die ervaringen maken geanonimiseerd - deel uit van de toneelcollage. Het stuk is een raamvertelling, waarbinnen thema’s als verliefdheid en vlinders in je buik, maar ook jaloezie, ruzie en verwijdering een plaats hebben. Kalverliefde wordt van 8 tot en met 12 maart gespeeld op de locatie Heerenmäten en daarna, van 14 tot en met 16 april, tijdens het theaterfestival in het Musiater.
LC COURANT PAGINA 3
Cabaretier Maarten Willemse speelde op 30 november voor het Liemers College zijn voorstelling Liever één keer met Sneeuwwitje dan zeven keer met de dwergen. Op zijn website spreekt Maarten Willemse over “een mix van cabaret, stand-up comedy, improvisaties, percussie, rap, beatbox, zang en goochelen”. Er komen serieuze thema’s aan bod, zoals integratie, opgroeien, voor jezelf opkomen en creativiteit. Maar de toon blijft “licht en humoristisch”, vindt Maarten Willemse zelf. Hij won er in 2007 de tweede prijs mee op het Amsterdams Kleinkunst Festival. Voor de LC Courant gingen Moniek Gesthuizen en Laura Wigman kijken. Ze zitten allebei in HH5F, maar kwamen tot een verschillend oordeel.
Klas DGT4 over TOPKLASSE!
DE STELLING
vijftien jaar
We hebben de leerlingen van DGT4 een aantal vragen voorgelegd. De eerste vraag was hoe zij denken dat hun leven er over vijftien jaar uitziet. Een goede baan, een mooi huis en twee kinderen worden veel genoemd, maar dat zal niemand verbazen.
‘Deze klas bestaat meer uit losse groepjes’
LC COURANT PAGINA 4
Henk ter Voert is de mentor van DGT4, de ‘topklasse’ van deze LC Courant. Henk geeft economie en handel & administratie. Hij is met zijn 63 jaar een oude rot in het onderwijs. Hij begon in 1968 als leerkracht op een basisschool in Babberich, maar maakte twee jaar later na diverse avondstudies - een echte lerarenopleiding bestond nog niet - de overstap naar het voortgezet onderwijs. Zijn carrière in Didam begon in 1975. Hij is van plan tot zijn 65ste door te werken, maar bekijkt het per jaar. Henk is getrouwd en heeft twee kinderen. Zijn dochter is met een studie bedrijfseconomie in de voetsporen van haar vader getreden, zij het dat zij niet voor de klas staat. Vertel eens iets over je klas? “De klas bestaat uit elf jongen en zestien meisjes. De leerlingen ken ik al langer dan dit jaar en ik zie nu al verschillen. Ze zijn bewuster bezig met het eindexamen en ze puberen wat minder. Het is een gemêleerd gezelschap. Ik heb zelfs een stelletje in de klas.” Hebben ze ook jouw vak economie gekozen? “Vier leerlingen niet. Je hebt niet voor alle vervolgopleidingen economie nodig. Naast de praktische zaken die een mentor moet regelen, voer ik ook gesprekken over hun toekomstplannen en dan met name over de keuze van een vervolgopleiding.” Is de klas al een groep of zijn het losse groepjes? Hoe gaan ze met elkaar om? “De klas vormt nog geen hechte groep, maar bestaat meer uit losse groepjes. Dit komt vooral door de wisselende samenstellingen in verband met clusters. Desondanks behandelen ze elkaar meestal met respect.” Kun je al een leuke anekdote over de klas vertellen? “Nee, we hebben nog niets beleefd dat leuk genoeg is om te vermelden.” Heb je een wijze raad voor je leerlingen? “Daar heb ik goed over nagedacht: niet steeds alles uitstellen tot de deadline! Zorg ervoor dat je een marge hebt, want planningen vallen soms tegen.”
Esmee Meurkes woont over vijftien jaar in Didam in een mooi huis. Ze heeft een eigen welnessbedrijf en een man en twee kinderen. Ze gaat naar verre landen op vakantie. Vera Scholtanus weet zeker dat ze dan stewardess is en dat ze samenwoont, kinderen heeft en gelukkig is. Laura Wiegerink rekent op een eigen vrijstaand huis. Ze heeft nog geen kinderen, maar wel een goede baan. Ze doet haar werk met plezier en ze heeft al een paar mooie reizen achter de rug, onder andere naar Amerika en Engeland. Dide Bennink wordt sportlerares, met een man, drie kinderen en een eigen huis. Sjoerd Hendriksen is dan dertig jaar en druk bezig met carrière maken, waarschijnlijk in de chemie. Zijn hbo-diploma heeft hij dan natuurlijk al, plus een mooie vrouw en een kind. Bo Rosendaal woont in een mooi huis, gaat op vakantie naar verre landen en heeft een eigen schoonheidssalon, een man en twee kinderen. Dennis Olamli heeft een baan, een groot huis en een gezin, en hij reist veel. Esmée Peters is over vijftien jaar een succesvol etaleur, die woont in een vrijstaand huis met twee kinderen en een leuke man. Janine Tomassen werkt dan op de operatiekamer van een ziekenhuis óf ze is twee jaar op wereldreis met Anne [en inmiddels in Ghana aangekomen, waar ze een half jaar voor het Rode Kruis werken]. Dave Visser is de baas van een logistiek bedrijf, reist veel in vakanties en heeft een vrouw en twee kinderen. Vera Hendriksen heeft een goede baan, een mooi huis, heeft veel landen gezien, woont samen en er zijn misschien wel kinderen. Peter Menting is meubelmaker, heeft een vrouw en twee kinderen en woont in een grote villa met een zwembad in de achtertuin waar hij lekker kan chillen.
We legden een aantal leerlingen van DGT4 een actuele stelling voor, namelijk: ‘Ik heb een hekel aan de feestdagen in de kerstvakantie’. De leerlingen blijken het hartgrondig met elkaar eens. Sjoerd Hendriksen: “Hier ben ik het absoluut niet mee eens. Ik vind oud en nieuw één van de leukste en gezelligste feestdagen. Wat is er nou leuker dan vuurwerk de lucht in jagen, gezellig met een clubje en dan de lekkere oliebollen die mijn moeder maakt.” Joya van Wessel: “Nee, die feestdagen zijn juist leuk. Dan is bijna iedereen bij elkaar en dat is erg gezellig. En dan kun je het ‘s avonds nog eens laat maken.” Brecht van Uijtert: “Daar ben ik het niet mee eens, want feestdagen zijn leuk. Je bent samen met je familie en vrienden. En de kerstvakantie is sowieso leuk, want je hebt oud en nieuw.” Koen Sanders: “Niet mee eens, want dan hebben we altijd lekker eten. Dus het is juist helemaal goed. En we gaan dan naar familie en vrienden. Dan kun je ook lekker met vuurwerk spelen.” Chiel Derksen: “Ik ga dan de carnavalswagen bouwen en lekker eten met de familie en vuurwerk afsteken.” Milou Bosman: “Ik vind het gezellig, maar we zijn toch altijd weg, want we gaan skiën.” Roy Schopman: “Ik heb ab-so-luut geen hekel aan feestdagen. Lekker gezellig met het gezinnetje Kerstmis vieren en met vrienden het nieuwe jaar in.” Nienke Putman: “Ik vind de feestdagen juist gezellig, met Kerstmis is er altijd zo’n gezellige sfeer en vooral de maaltijden zijn dan lekker. In de vakantie kun je het ‘s avonds ook nog eens lekker heel erg laat maken.”
De klas over de klas Klaas Jansen: “Ik vind onze klas energiek en erg leuk, vooral omdat ik naast mijn ‘mattie’ David zit.” Anne van Marwijk: “Ik vind dat we een leuke klas hebben, omdat mijn vriendinnen in deze klas zitten.” Ellen Weijenbarg: “Ik vind onze klas heel gezellig, want veel vriendinnen zitten ook in deze klas.” Sophie Peters: “Ik vind onze klas erg gezellig en soms wel druk, maar de leerlingen zijn altijd aardig.” Lizette Rosmulder: “Ik vind deze klas wel oké. Er zijn altijd mensen waarmee je minder
goed kunt opschieten, maar er is geen ruzie. Er zijn vaak dingen waar we om moeten lachen.” Priscilla Venus: “Ik vind dit de minst leuke klas, omdat wij zijn opgesplitst.” David Verbücheln: “Ik vind het een leuke, spontane klas. Niemand wordt gepest, iedereen is gelijk aan elkaar. Ik zit naast Klaas, dat is heel leuk, hij is mijn mattie.”
V.l.n.r. Peter Menting, Brecht van Uijtert, Dave Visser, Priscilla Venus, Lizette Rosmulder, Nienke Putman, Joya van Wessel, Sjoerd Hendriksen, Chiel Derksen, Roy Schopman, Laura Wiegerink, Milou Bosman, Sophie Peters, Vera Scholtanus, Dide Bennink, Esmée Peters, Janine Tomassen, Kevin Spijker, Klaas Jansen, David Verbücheln, Koen Sanders, Ellen Weijenbarg, Vera Hendriksen en Anne van Marwijk. Esmee Meurkes, Bo Rosendaal en Dennis Olamli ontbreken op de foto. Kevin Spijker was afwezig tijdens het interview.
HELPERS WEG! In deze rubriek staat iedere keer een hot issue centraal. In deze LC Courant is dat de nieuwe huisstijl van het Liemers College. Die huisstijl heeft al heel wat stof doen opwaaien. Met name over het logo zijn de meningen verdeeld. Was het oude logo echt aan vervanging toe? Jelle Klaassen uit Z1D vindt van wel. Mandy Betlem uit Z2L vindt het nieuwe logo juist helemaal niks.
Waarom een nieuw logo? Met dat oude was niets mis... TEGEN VOOR
JELLE KLAASSEN [Z1D]
“Het nieuwe logo is vreselijk lelijk. Het lijkt net of het met een speelgoedblokkendoos is gemaakt. De kleuren rood en paars vind ik wel oké, maar het oude logo heeft tenminste echt een betekenis. Je ziet het groen van het landschap en de rivier die er doorheen loopt en achteraan de snelweg. Het beeldt de Liemers uit. Onze school heet het Liemers College. Dat past dus goed bij elkaar. Het nieuwe logo heeft niet eens een betekenis, of in ieder geval, ik zie het niet. Bestaat er een anti-nieuw-logo-Hyves? Waar kan ik die vinden? Dan word ik daar nu meteen lid van. Weet je wat ik nog het ergste vind? Het heeft heel veel geld gekost, terwijl heel veel mensen het lelijk vinden. Ik ken eigenlijk niemand die het wel mooi vindt. Dat geld had de school ook kunnen besteden aan betere agenda’s, die nu ineens een buigbaar flutkaftje hebben. Of aan het opknappen van het gebouw, want dat mag nu eindelijk wel eens gebeuren.”
“Het oude logo vond ik heel erg saai. Het was een onduidelijke tekening en de kleur was nogal flets; dat lichte groen met wat witte strepen erdoor. Ook die ruitvorm vond ik niet echt modern. De kleuren van het nieuwe logo zijn veel vrolijker, en ik vind het wel apart, die L en die C die je erin ziet, met dat stukje wit van de L dat doorloopt zodat je nog even moet puzzelen voor je echt ziet wat het voorstelt. De kleuren paars en rood zijn veel sprekender, die knallen er echt uit. Verder is de vorm heel strak. Dat vind ik ook mooier en meer van deze tijd. De anti-nieuw-logoHyves, die leerlingen hebben opgericht, vind ik nergens op slaan. De school kiest voor een nieuw logo, en daar moeten ze het maar mee doen. Dat het veel geld gekost heeft, vind ik niet zo belangrijk. Het nieuwe logo ziet er leuk uit. Daar gaat het om!”
It’s cool 2 build a school “Wij vinden het onze plicht de mensen te helpen zichzelf te helpen”, zo sprak ooit de bekende Amerikaanse autofabrikant Henry Ford. Met deze gedachte zijn voor de zomervakantie dertig leerlingen van de locatie Heerenmäten begonnen met het project It’s cool 2 build a school. Dit is een ontwikkelingsproject in Zuid-Afrika. Na een aantal selectierondes mogen uiteindelijk vijftien leerlingen daadwerkelijk naar de township Reagile. Deze groep gaat onder leiding van SHIB [Stichting Hulp Internationaal Barneveld] en drie docenten ervoor zorgen dat de bevolking daar kan bouwen aan haar toekomst. Het is de bedoeling dat ze na afloop van het bezoek zelf groenten kunnen verbouwen naast de school die door de vorige groep is gebouwd. Verder zijn de
Foto’s van een kamp met 225.000 vluchtelingen In oktober en november was er op de locatie Heerenmäten een fototentoonstelling te zien over het VN-vluchtelingenkamp Dadaab. Dit is een complex van drie kampen op de grens van Kenia en Somalië. Er worden 225.000 mensen opgevangen die de oorlog in Somalië zijn ontvlucht. Veel vluchtelingen wonen al meer dan tien jaar in het kamp. In de loop van de tijd zijn de vluchtelingenkampen steeds meer op kleine steden gaan lijken. Er zijn scholen, een bibliotheek, een ziekenhuis en kleine bedrijfjes. Zodoende is langzamerhand een eigen economie ontstaan. De fototentoonstelling geeft een beeld van het leven in de kampen. De foto’s zijn gemaakt door Dajo Brinkman. De tentoonstelling is een initiatief van WildVerband, een stichting die via fotodocumentaires een beter begrip wil kweken voor mensen in ontwikkelingslanden. Voor meer informatie: www.wildverband.com.
plannen voor het bouwen van een winkel van start gegaan. Uiteraard maken de bezoekers uit Nederland ook kennis met de trieste werkelijkheid van alledag in de krottenwijken. Om echt een verschil te kunnen maken, is veel geld nodig. Daarom staat Heerenmäten op 17 en 18 december helemaal in het teken van It’s cool to build a school. Op beide actiedagen staan allerlei activiteiten op het programma, zoals het open podium [voer je eigen show op!] en een optreden van een bekende Nederlander. Ook ouders en overige familieleden zijn van harte welkom. ‘s Nachts is er een filmmarathon. We sluiten af met de schoolbrede kerstactiviteiten. Leerlingen die in het kader van de kerstgedachte twintig uur niet eten, kunnen gratis meedoen aan alle activiteiten. De organisatie hoopt op knallende dagen en een hoge opbrengst. Dajo Brinkman.
LC COURANT PAGINA 5
MANDY BETLEM [Z2L]
EXCURSIE 4-GT NAAR DEN HAAG
Wat vindt u van het
NOW WE’RE TALKING!
homohuwelijk? De eindexamenkandidaten geschiedenis van vmbo-gt op het Vestersbos zijn woensdag 2 december op excursie naar Den Haag geweest, met de Tweede en de Eerste Kamer als belangrijkste reisdoelen. Een dagje politiek dus, met onder andere een eigen vragenuurtje voor het Liemers College.
LC COURANT PAGINA 6
En zo krijgt Tweede-Kamerlid Margreeth Smilde van het CDA vragen over het homohuwelijk, het sluiten van coffeeshops en het duurder worden van het brommerrijbewijs. In het gebouw van de Tweede Kamer een uur lang vragen stellen aan een echt Kamerlid, is toch wel erg ‘tof’. Maar nog toffer vinden de leerlingen de vergaderzaal zelf. ‘Best groot zeg’ en ‘Waar is iedereen?’, willen ze weten. Ondanks dat slechts acht Kamerleden en één minister aanwezig zijn, is het erg indrukwekkend dat je op maar vijftig meter afstand zit en het in het echt meemaakt. We zien een boze Marianne Thieme van de Partij voor de Dieren als de voorzitter harde woorden laat vallen en iemand anders het woord geeft. Tofik Dibi van GroenLinks is aan de beurt. Het meisje naast me is verbaasd: een Marokkaanse Nederlander in de Tweede Kamer, die nog jong is ook en bovendien een moslim die vindt dat varkens een beter leven moeten hebben... Minister Gerda Verburg van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit maakt ook indruk, maar dan vooral vanwege haar haarkleur [donker, maar met enkele blonde lokken boven het voorhoofd]. “Is dat de vrouw van Wilders?”, wil een leerling weten. Dan schorst de voorzitter de vergadering en moeten we van de gids de zaal verlaten. Voor een aantal leerlingen komt dat moment te vroeg. Terug in een zaaltje is duidelijk: dit smaakt naar meer. Gelukkig staat nog een bezoek aan de Eerste Kamer op het programma. In deze mooi beschilderde, oude zaal herkennen de leerlingen meteen het portret van koning Willem II en willen ze alles weten over de Eerste Kamer en de Kamerleden. In de zaal waar we een dvd over het ontstaan van de democratie in Nederland zien, spelen de leerlingen later op de dag een interview met een historische persoon. Dat betekent een antwoord bedenken dat Thorbecke in 1848 gegeven zou kunnen hebben. De belangrijkste conclusie na een dagje in het centrum van de politiek macht is misschien wel de uitspraak van een van de leerlingen: “Ik wist veel meer dan ik dacht.” Dat komt dus wel goed met dat examen.
Wie is Rinaldo van London? Een 40-jarige Germaanse levensgenieter, type ruwe bolster, blanke pit. Trotse vader van Sam [11] en Luka [8], onlangs stiekem getrouwd met collega Wendy Mol en al vijf jaar woonachtig in Emmerich. Ik hou van mensen in alle facetten en kan genieten van hele kleine dingen. Uit wat voor milieu kom jij? Een typisch arbeidersgezin in een Didamse volksbuurt. Vader heeft zich opgewerkt van gereedschapsmaker tot service-ingenieur, moeder was een gezellige, sociale huisvrouw die altijd voor ons klaar stond. De familieband was heel erg sterk. Lijk je op je moeder? Of je vader? Nu ik ouder word, begin ik steeds meer op mijn vader te lijken, niet alleen qua uiterlijk maar ik begin langzaam ook de bedachtzame rust over te nemen. Daar keek ik altijd een beetje tegenop. Van moeder heb ik de gezellige en sociale trekjes meegekregen. Wat doe je op het Liemers College? Dat vraag ik mij ook wel eens af... Ik heb een heerlijke baan. Eerst was ik conciërge en toen hoofdconciërge. Sinds een jaar ben ik coördinator technisch beheer. Sinds wanneer en hoe lang nog? Precies tijdens de eeuwwisseling gekomen en als het aan het kabinet ligt, maak ik de volgende eeuwwisseling ook nog mee. Maar dat is wat mij betreft geen probleem! Wat moeten ze beslist zeggen op jouw afscheidsreceptie? Aan welke kant van het buffet ik moet beginnen.
Strafschoppen beslissen finale zaalvoetbal
Eén van de hoogtepunten van het schooljaar in de tweede klas is het zaalvoetbaltoernooi voor jongens. Op donderdag 12 november was de grote finale, die dit jaar werd gespeeld in sporthal Heerenmäten. De aftrap van de eerste wedstrijd was om 15.15 uur. Namens Didam hadden 2E en 2G zich geplaatst, terwijl Zonegge werd vertegenwoordigd door 2M en 2K. Het moest natuurlijk een strijd worden tussen Didam en Zevenaar, maar het werd een Zevenaars onderonsje. De uitslagen: D2E-Z2M 0-3, Z2K-D2G 2-0, Z2K-D2E 3-1, Z2M-D2G 2-0, D2E-D2G 2-3, Z2K-Z2M 1-1. Omdat 2K en 2M beide zeven punten hadden, het doelsaldo niet meetelde en er ook geen verlenging was, werd direct doorgegaan met het nemen van strafschoppen. De beslissing viel pas bij de zevende strafschop: 2M miste en 2K schoot raak en was dus winnaar. De beste speler van het hele toernooi was Jasper Fierkens. Hij mag zich de Messi van het Liemers College noemen. Maar uiteraard hebben alle jongens van 2K klasse gespeeld [aangemoedigd door hun mentor Marie-Christine Kuppens].
Wat heb jij met Didam? In Didam liggen mijn wortels. Het is een hechte, warme gemeenschap met veel verenigingen. Dat vind je ook terug op school. Altijd al sportief/creatief/... geweest? De rode draad in mijn leven is sport. Dan heb ik het over voetbal, korfbal, volleybal, hardlopen en triatlon. Ik was nooit een toppertje, omdat ik de sociale bijkomstigheden ook héél aantrekkelijk vond. De laatste tijd beginnen de jaren mee te tellen. Ik merk dat steeds meer lichaamsdelen niet meer willen wat ik wil [voor alle duidelijkheid: we hebben het nog steeds over sport]. Daarbuiten ben ik ook altijd bezig geweest met entertainment, cabaret, carnaval en het organiseren van themafeesten. Mijn nieuwste hobby is toneelspelen bij Diton, met als hoogtepunt een optreden samen met mijn opa van 88 in een klucht. Kijk gerust even op www.diton.nl. Jouw definitie van de perfecte leerling? Een perfecte leerling vind ik heel beangstigend, want juist de gebreken van een mens maken het karakter. Een bijzondere leerling vind ik iemand die opkomt voor een ander, vooral in deze tijd die gekenmerkt wordt door de ‘ik’-cultuur. In hoeverre was jij die perfecte leerling? Dat moet je vragen aan Rob Sanders, Liesbeth Verhaar of Hetty Berrevoets. Bij deze collega’s heb ik vroeger nog in de klas gezeten. Zelf denk ik dat Rinaldo een gemiddelde leerling was, een dromertje op sandalen dat voor het eerst een beetje verliefd was op één van de bovengenoemde docenten [hij/zij weet ervan].
Wie is/was jouw idool? Mijn opa. Een man die altijd voor iedereen klaar staat en die ondanks zijn 88 jaar precies weet hoe de wereld in elkaar steekt. Een man ook die fouten van een ander accepteert en nooit snel oordeelt. Zijn woorden ‘alles komt goed jongen’ lossen alle problemen op, vooral als deze uitspraak wordt afgesloten met een knipoog. Ik kijk op tegen onze collega Hennie. De mensen die haar kennen, weten wel waarom. Vertel eens over je ergste blunder? Skiën met collega’s. Ik heb de röntgenfoto’s nog. Wat zou vandaag nog anders moeten op het Liemers College? Meer pauzemogelijkheden voor de leerlingen. Ze kunnen hun energie niet genoeg kwijt. Hoe oud voel jij je? Ik voel me jonger dan ik ben, daar zorgen de leerlingen wel voor. Sommige leerlingen trekken mijn gevoelsleeftijd aardig omhoog. Welke dagdroom zou je het liefst laten uitkomen? Uitbreiding van ons gezin. Met wie op het Liemers College zou je wel eens willen ruilen? Een leerling die vooraan in de Franse les zit bij mevrouw Mol. Hoe staat het met de liefde? De jackpot! Wie hoef jij nooit meer te zien? Ik ga geen namen noemen, maar mensen die radicaliseren en generaliseren hoeven bij ons niet op visite te komen. Wanneer was jij echt gelukkig? De geboorte van mijn zoontjes was toch wel het hoogtepunt, maar lekker onder de Franse zon, zittend met mijn klapstoeltje in een heerlijk kabbelend beekje met prachtig uitzicht op de Mont Ventoux, waarbij mijn levenspartner mijn glas rosé bijvult en dit combineert met het aangeven van een gevulde olijf en een gerijpt geitenkaasje, daarbij luisterend naar Tsjaikovski... tja, dat maakt mij ook niet geheel ongelukkig. Hoe dienen wij ongeluk te vermijden? Door in geluk te geloven, de lat niet te hoog te leggen en te genieten van wat je hebt. Jammer dat sommige mensen pas weer geluk voelen wanneer ze ellende hebben gekend. Tenslotte: vertel één geheim dat nog niemand weet? Ik heb geen geheimen, omdat ik die toch niet voor me kan houden. Maar misschien eentje dan. Ooit kreeg ik tijdens het hardlopen in het Wehlse bos een ongelooflijke drang om mijn grote behoefte te doen. De vier kilometer naar huis was geen optie meer [was anders wel een recordtijd geworden]. Daarom ben ik toch maar een paar meter van het pad af gegaan. Gelukkig vond ik snel een geschikte plek en dus: aan de slag! Maar al na enkele ogenblikken hoorde ik stemmen en zag ik een ouder echtpaar aan komen fietsen. In mijn houding was wegduiken niet mogelijk en dus bleef ik doodstil zitten. Mijn hartslag was nog sneller dan tijdens het hardlopen. Het echtpaar was tot op vijf meter genaderd toen plotseling mijn stopwatchhorloge afging. Dat was afgesteld op intervaltraining. Vier ogen keken de jager aan, is een liedje dat ik nog van vroeger ken. Soms kom ik die mensen nog wel eens tegen. De non-verbale blik zegt genoeg.
Informeel werkbezoek Máxima aan Liemers College Afdelingsleider Carlo Kok heeft een paar drukke weken achter de rug. Hij was de persoon die namens het Liemers College het werkbezoek van prinses Máxima aan de locatie Didam op woensdag 9 december moest voorbereiden. Dat betekende veel dingen regelen en veel overleg met allerlei instanties. Na afloop kan Carlo Kok terugkijken op een geslaagd bezoek.
“In het echt heeft ze helemaal geen accent” Voor klas 2E is het bezoek van Máxima nu al hét hoogtepunt van het schooljaar. Voor drie leerlingen was het zelfs extra bijzonder. Zij ‘moesten’ na afloop de pers te woord te staan. Na een lang interview met het TV-programma Blauw Bloed maken ze nog even tijd voor de LC Courant. NICOLLE BOERS “Toen meneer Kok kwam vertellen dat we bezoek zouden krijgen van een bekende Nederlander dacht ik aan Gerard Joling of zo. Maar het bleek Máxima te zijn. Het was hartstikke leuk. Ze kwam naast me zitten en vroeg wat ik vind van het project en wat we al hebben gedaan. Vooraf was ik niet zenuwachtig, maar toen wel. M’n handen trilden. Maar ze was aardig en anders dan op televisie. Dan praat ze met een accent. In het echt heeft ze dat helemaal niet.”
MIKE VOS “Ik dacht dat meneer Kok een grapje maakte, maar het was dus wel zo. Zoiets maak je niet iedere dag mee. Toen ze eraan kwam, stonden we voor het raam en waren we ontzettend druk. Toen ze de klas binnen ging, was het in één keer doodstil. Ik had verwacht dat er geklapt en gegiecheld zou worden. We hebben eerst een video gekeken. Daarna liep ze rond. Een vriend van mij heeft met haar gesproken. Ik helaas niet. Ik zou haar gefeliciteerd hebben met haar dochter, die maandag jarig was.”
NINE STRIJBOSCH “Het was echt fantastisch. Ik heb nog nooit zoiets leuks meegemaakt. Ik was wel erg zenuwachtig. Ik kon vannacht wel slapen, maar vanochtend had ik buikpijn en moest ik steeds naar de wc. Ik mocht haar stoel klaarzetten toen ze binnenkwam. Verder heb ik haar niet gesproken. Ik geloofde pas dat het echt om prinses Máxima ging toen dat in een brief stond. Ik vond haar heel normaal, maar ze is natuurlijk wel getrouwd met prins Willem-Alexander. Dat is dan weer niet normaal.”
Bij aankomst begroet prinses Máxima de massaal uitgelopen pers. Links op de foto kijkt Carlo Kok toe.
paar minuten aan het begin van de les mocht filmen en fotograferen. “Er was meer pers dan verwacht, maar ik geloof dat ze elkaar meer voor de voeten hebben gelopen dan ons”, lacht Carlo Kok. Er waren journalisten van regionale media [Omroep Gelderland en de Gelderlander], van landelijke kranten als de Volkskrant en van televisiezenders zoals SBS6 en de EO. De pers was natuurlijk niet het enige dat geregeld moest worden. “Er komt heel veel kijken bij zo'n bezoek. Denk maar aan de beveiliging, de dranghekken, de roosters die veranderd moeten worden, het extra schoonmaken van het lokaal en zo kan ik nog wel even doorgaan. Je hoeft gelukkig niet alles zelf te doen, want instanties nemen veel zaken van je over. Eigenlijk word je als school
dan een beetje geregisseerd. Je krijgt lijstjes van dingen die wel en niet mogen.” Sommige dingen moest Carlo Kok wel zelf regelen. Zo werden maandag ineens pallets met straatstenen, oude buizen en grote zakken zand op de stoep voor het schoolgebouw gedeponeerd. “Het zand was voor de school, dus dat hebben we naar de achterkant laten transporteren. Voor de stenen en de buizen heb ik de gemeente gebeld. Je moet een vrije aanrijroute hebben en het zag er ook niet uit”, aldus Carlo Kok. De afdelingsleider vertelt ook dat het project in eerste instantie andere bekende Nederlanders op het oog had als reclameboegbeeld. Toen Máxima 'via via' in beeld kwam en direct enthousiast was, was de keuze snel gemaakt. Carlo Kok en Petra Schijvens waren een paar
weken eerder op de hoogte van het bezoek. Ze moesten tien dagen hun kaken stijf op elkaar houden. Na bijna anderhalf uur was het bezoek alweer voorbij. Als Máxima naar haar auto loopt, zwaait ze vriendelijk naar de leerlingen die zich achter de ramen verdringen om nog een glimp van haar op te vangen. Carlo Kok blikt tevreden terug. “De leerlingen reageerden spontaan. Er zijn geen rare dingen gebeurd. De prinses bleef langer dan gepland, dus ik denk dat zij het ook leuk vond.” Wie meer foto's van het bezoek van Máxima aan het Liemers College wil zien, kan terecht op de site van de school: www.liemerscollege.nl. Een professionele fotograaf heeft een groot aantal foto’s gemaakt, die door iedereen gedownload mogen worden.
LC COURANT PAGINA 7
Máxima kwam naar het Liemers College om een economieles van een tweede klas vmbogt bij te wonen. In die les werd aandacht besteed aan een project om jongeren te leren bewuster met geld om te gaan [zie elders op deze pagina]. De prinses kreeg eerst een toelichting van docente Petra Schijvens. Vervolgens werd een video bekeken, waarna de klas zo normaal mogelijk aan het werk ging. Dat viel natuurlijk niet mee als er een prinses rondloopt die zomaar naast je kan gaan zitten om een paar vragen te stellen. De bijeenkomst werd afgesloten met een gesprek, waarbij behalve de prinses ook Petra Schijvens, Carlo Kok en enkele andere betrokkenen bij het project aanwezig waren. “Het gesprek ging goed”, vertelt Petra Schijvens. “Ze was geïnteresseerd en ze wist heel goed waarover ze het had. Het ging onder andere over hoe je dit thema kunt inbedden in het onderwijs, zodat je voorkomt dat het weer ‘een projectje’ wordt.” Carlo Kok greep de kans om de visie van de school uit te leggen. “Máxima maakte aantekeningen, dus ik hoop dat het een vervolg krijgt.” Vooraf was afgesproken dat het een informeel bezoek zou worden, met een centrale rol voor de leerlingen. Dat betekende onder andere dat er weinig hoogwaardigheidsbekleders waren en dat de pers alleen buiten en een
Liemers College pilotschool project
omgaan met geld Tweederde van de jongeren vindt het moeilijk om met geld om te gaan. Eén op de drie jongeren vertoont zelfs ‘risicovol gedrag’. Dat betekent dat ze schulden hebben en spelen om geld. Het onderwijsproject CentiQ is in het leven geroepen om jongeren te leren bewust om te gaan met geld. Het Liemers College is één van de pilotscholen die meedoen aan het project. Vandaar dat prinses Máxima woensdag 9 december te gast was op het Liemers College. De school heeft het bezoek van de prinses vooral te danken aan economielerares Petra Schijvens. Zij was vorig schooljaar nog docent in opleiding. Als afstudeeropdracht onderzocht ze hoe jongeren in Didam omgaan met geld. Leerlingen werden geïnterviewd en vulden enquêteformulieren in. De studiebegeleider van Petra Schijvens op de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen [HAN] is betrokken bij het CentiQ-project. Daardoor was de link met het Liemers College snel gelegd. Het leidde tot een verzoek aan het Liemers College om pilotschool te worden. Daar hoefde afdelingsleider Carlo Kok niet lang over na te denken. “Dit project past precies bij de uitgangspunten van onze school. Er wordt met digitaal lesmateriaal gewerkt, de leerlingen kunnen er zelfstandig en op hun eigen niveau mee aan de slag én het sluit aan op hun eigen leefwereld”, legt Carlo Kok uit. Als het project een succes blijkt, wordt het wat hem betreft een vast onderdeel van het lesprogramma in het hele tweede leerjaar. Op dit moment wordt ‘proefgedraaid’ in twee gt-klassen, die les hebben van Petra Schijvens. Eén van die klassen kreeg prinses Máxima op bezoek. De prinses draagt het project een warm hart toe. De twee klassen volgen het lesEconomiedocente Petra Schijvens in gesprek met prinses Máxima.
senpakket Geld Genoeg?, dat bestaat uit digitale lesopdrachten. Het is de bedoeling dat de leerlingen niet alleen financiële kennis verwerven, maar ook vaardigheden om die lessen in de praktijk te brengen. De lesopdrachten gaan bijvoorbeeld over sparen en de risico’s van lenen. Het onderzoek van Petra Schijvens toont aan dat aandacht voor omgaan met geld ook in Didam geen kwaad kan. Driekwart van de Didamse jeugd leent wel eens geld. Dat is veel meer dan het landelijk gemiddelde van 50 procent. “Het kan gaan om een euro voor een gevulde koek. Dat hoeft geen probleem te zijn, maar dat kan het wel worden. Het probleem is vooral dat er zo makkelijk over wordt gedaan”, legt Petra Schijvens uit. Jongeren in Didam doen ook vaker impulsaankopen dan gemiddeld [60 procent in Didam tegen 20 procent landelijk]. Daar staat tegenover dat Didamse ouders minder vrijgevig zijn. Volgens Petra Schijvens vinden relatief veel ouders in Didam dat hun kinderen maar een baantje moeten zoeken of moeten sparen. Carlo Kok hoopt dat de speciale aandacht voor geldzaken in de lessen vruchten afwerpt. “Als je bedenkt wat jongeren tegenwoordig uitgeven aan mobieltjes en scooters, dan is goed kunnen budgetteren een absolute must. Ik hoop echt dat deze aanpak werkt.” Of dat inderdaad geval is, wordt onderzocht door twee derdejaars studenten van de HAN. Ze begeleiden de lessen samen met Petra Schijvens en doen onderzoek naar de effectiviteit van het digitale lesmateriaal. Wie meer wil weten over het project kan terecht op de website www.wijzeringeldzaken.nl van CentiQ.
Medezeggenschapsraad op het Liemers College Personeel, leerlingen en ouders praten in het kader van ‘medezeggenschap’ al jaren mee over het beleid en de organisatie van het Liemers College. Met ingang van het schooljaar 2007-2008 gebeurt dit op basis van de [nieuwe] ‘Wet medezeggenschap op scholen’.
Quadraam. Ook op dit niveau is een medezeggenschapsraad actief. Het Liemers College wordt vertegenwoordigd door twee personeelsleden, een leerling en een ouder. Deze MR praat met het bestuur van Quadraam over stichtingsbrede onderwerpen, zoals het vakantierooster. Wie vragen heeft over dit onderwerp of in de toekomst actief wil worden in één van de medezeggenschapsraden, kan contact opnemen met Carla Gardien-Coerwinkel. Zij is secretaris van de MR Liemers College en bereikbaar op telefoonnummer 0316-583800 of via e-mail:
[email protected].
Europese dag van de talen Zelf de tekst bedenken bij een fotoverhaal op een poster. Met die opdracht werden de leerlingen van Zonegge op vrijdag 25 september aan het werk gezet. Daarvoor kregen ze één lesuur de tijd. De aanleiding was de Europese dag van de talen. De leerlingen mochten in groepjes van vier hun fantasie de vrije loop laten. De ontbre-
Docenten poseren voor het fotoverhaal.
Naast een overkoepelende medezeggenschapsraad [MR] heeft iedere locatie een eigen medezeggenschapsraad. Hierin zitten vier personeelsleden, twee leerlingen en twee ouders. Deze raad bespreekt met de locatiedirectie zaken die betrekking hebben op de eigen locatie. In de overkoepelende MR hebben zes personeelsleden, drie leerlingen en drie ouders zitting. Zij overleggen met de centrale directie over zaken die meer dan één locatie betreffen. Sinds 2008 vormt het Liemers College samen met twaalf andere scholen voor voortgezet onderwijs in de Liemers, Arnhem en de Overbetuwe de Gelderse onderwijsgroep
Palermo: om nooit te vergeten!
DOOR SHARON VAN KOUWEN [HH5A]
LC COURANT PAGINA 8
Het Liemers College heeft sinds 2004 een uitwisseling met een school [I.T.T. Marco Polo] in Palermo op Sicilië. Leerlingen van havo-4, havo-5, vwo-5 en vwo-6 bezoeken leeftijdsgenoten in Palermo en andersom. In april was Palermo in Zevenaar. Het tegenbezoek was in september. De voertaal tijdens de uitwisselingen is Engels. Behalve dat leerlingen inzicht krijgen in de cultuur van Sicilië - en via hun partnerleerling in Palermo ook in de eigen Liemerse cultuur - is het maken van een profielwerkstuk een vast onderdeel. Het profielwerkstuk is een verplicht examenonderdeel. Wie aan de uitwisseling meedoet, kiest een onderwerp dat te maken heeft met Palermo of Sicilië en moet uiteraard ter plaatse onderzoek doen. Dus wordt er geïnterviewd en worden ziekenhuizen, instellingen, musea of scholen bezocht etc. Tijdens de laatste uitwisseling, van 23 tot en met 30 september, heeft Sharon van Kouwen [HH5A] een dagboekje bijgehouden. Donderdag. De reis begint. We vliegen Sicilië voorbij, want het vliegtuig heeft te veel vaart. Daardoor komen we een kwartiertje later aan, maar als we uit het vliegtuig stappen, lacht de zon ons toe. De Italianen verwelkomen ons met een hoop ophef. Daarna gaan we naar ons gastgezin. Vrijdag. We bezoeken de school van onze exchangepartners. Het is een kaal gebouw, waarin ieder geluid een echo veroorzaakt. Een diapresentatie geeft informatie over Sicilië. Het middagprogramma valt letterlijk in het water: het regent abnormaal veel. Zaterdag. We gaan naar de kathedraal van Monreale. Sicilië is talloze keren veroverd en heroverd. Dat zie je terug. De middag is voor onszelf. Zondag. Het is familiedag, wat inhoudt dat je de dag doorbrengt met je gastgezin. De meesten blijven tot twee uur op bed liggen en gaan dan naar het strand. Sommigen gaan écht eropuit. Maandag. We bezoeken Griekse tempels. Met een wagentje racen we over het terrein. Na afloop duiken we in de azuurblauwe zee. Dinsdag. We blijven in Palermo. De stad is groot en dus is er veel te zien. In het historische centrum bekijken we alles. ‘s Middags eten we met z’n allen in een restaurantje. Het menu is écht Siciliaans. Woensdag. We gaan naar Solunto, maar niet zoals gepland om half negen. Veel Italianen komen te laat met hun partners. Het wachten op anderen kost veel tijd. We bezoeken een kerk en een middeleeuwse was-
kende tekst moest vervolgens in alle talen van het lesrooster worden toegevoegd aan de foto’s op de A3-poster. Er werd dus samengewerkt, gediscussieerd, in woordenboeken gekeken en voor ‘noodgevallen’ was de docent in de buurt om hand- en spandiensten te verlenen. Kortom: onderwijs zoals we dat graag willen. Dat er serieus gewerkt werd, bleek uit het feit dat heel veel verhalen fantastisch in elkaar zaten. Frans, Engels, Duits, Nederlands en zelfs Latijn werden door elkaar gehusseld. Alle verhalen deden mee voor de prijzen die door een vakkundige jury werden toegewezen. De prijswinnaars zijn donderdag 1 oktober bekendgemaakt [per leerjaar]. Volgend schooljaar wordt van de Europese dag van de talen opnieuw een speciale dag gemaakt. 1e prijs Z1B [Iris, Annemijn, Ileen en Juliet] en Z2P [Talina, Liessinde en Jennifer]. Prijs: met het groepje naar de film. 2e prijs Z1K [Freek, Menno, Sanne en Marloes] en Z2G [Tess, Momena, Anne-Marie en Ghislaine]. Prijs: bon voor een ijsje bij Pisa. 3e prijs Z1Q [Lisa, Kim, Eva en Ilse] en Z2E [Malou, Obrain, Lieke en Frouke]. Prijs: Mars of Snickers.
Ciao! Groeten uit Rome Swagger! Op zaterdag 18 juli vertrok er een bus leerlingen en 6 leraren naar Rome. Na met 38 de eerste Italiaanse les zat de sfeer er al meteen in! dag hebben we veel gezien, lekker en relaIedere geluncht in een mooi parkje, weer veel gezi xed en, uit eten geweest in een leuk restaurantje in de sfee rvolle straten van Rome bij avond/nacht en daarna nog een heerlijke vino bianco op het terrasje overkant van ons hotel! Kortom, het wasaan de echt swagger! Dus als je de kans krijgt... Ciao! Carlijn & Ineke
Mooie gebouwen! Mooie doorkijkjes!
HET LIEMERS COLLEGE IN DE KRANT
Goede en minder goede berichten
plaats. ‘s Middags kun je naar het strand of zoals ik - een stukje de berg opklimmen. Donderdag. De laatste dag. Het Falcone Instituut staat op het programma. De zus van de beroemde maffiajager vertelt ons over de maffia. De middag is voor onszelf. Als we ‘s avonds naar het vliegveld gaan, regent het zo hard dat de straten blank staan. Bij het afscheid op het vliegveld valt ook nog eens het licht uit. Later horen we dat vijftig mensen op Sicilië door het noodweer zijn omgekomen. Gelukkig komen wij om twee uur ‘s nachts goed aan. We worden opgehaald door onze ouders. Vrijdag. Om negen uur gaat de wekker. We moeten gewoon weer naar school, maar zelfs dan vind ik Palermo de beste keuze en nu nog steeds.
De eerste maanden van het nieuwe schooljaar heeft het Liemers College vooral de politieke berichtgeving van de regionale media gehaald. Om te beginnen schrijft het OostGelders Vizier begin oktober over de begroting van de gemeente Zevenaar. Daarin staat dat het Lentebad duurder wordt en dat er geld is voor een rotonde op de Bingerdenseweg. Maar belangrijker is natuurlijk dat 5,5 miljoen euro beschikbaar is voor een nieuw gebouw voor de vmbo-bovenbouw van het Liemers College, die nu nog op de locatie Vestersbos is gehuisvest. Helaas zorgt de Gelderlander enkele weken later voor een domper op de feestvreugde, want volgens de krant weigert de gemeente Duiven mee te betalen, terwijl dat wel de afspraak was. Gelukkig komt de gemeente Montferland wel over de brug, hoewel er geen bedrag wordt genoemd. Duidelijk is dat de leerlingen van het Vestersbos nog even geduld moeten hebben. De Gelderlander meldt 4 november ook dat de politieke partij Sociaal Zevenaar hbo-opleidingen naar Zevenaar wil halen. Er zijn immers toch al plannen om de komst van mboopleidingen te kop-
Mooie mensen! en de fotograaf... Mooie beelden!
pelen aan de nieuwbouw, dus dan kan het hbo er ook nog wel bij, zo redeneert Sociaal Zevenaar. Het idee is geen lang leven beschoren, want een meerderheid van de gemeenteraad van Zevenaar vindt een paar dagen later dat er in de omgeving al genoeg hbo-opleidingen zijn. Een heel ander bericht in het Oost-Gelders Vizier: ‘Stagemakelaars doen Zevenaar aan’. Tussen 24 augustus en 3 november trekt een camper door Zuidoost-Gelderland, met als doel de nieuwste ontwikkelingen op het gebied van maatschappelijke stages en het online registreren van stageplaatsen bij stagebiedende organisaties onder de aandacht te brengen. De eerste stageplaatsen dienen zich meteen aan op locatie Zonegge. Ten slotte een spraakmakend bericht in de Gelderlander van 16 oktober over omwonenden van Zonegge, die klagen over overlast die leerlingen zouden veroorzaken. Volgens de buurtbewoners blijven leerlingen vaak na afloop van de schooldag op straat hangen, met gevaarlijke situaties als gevolg. Het wijkteam heeft een oplossing bedacht: laat de leerlingen in werkgroepen plaatsnemen, zodat zij hun medescholieren tot de orde kunnen roepen.