Reizen met je ogen open!

20 september 2007

Expedition Finchroad Van Texas via The Northpole naar Tierra del Fuego

3e Jaargang 2007 Nr. 009 Oplage 412 stuks - Not for Resale -

Reizen met je ogen open!

Nothing is worth more than this day

(Kun je wat leren van “de” Zuid Amerikanen?)

In dit nummer


1


2

Reizen met je ogen open! ¿ Donde son? (Wat weten ze van/over Nederland)

3

Homeschooling. Pro & Contra

4

MicroSoft rules!!!

5

Fuell Up

6

Laatste Nieuws !!! Wat vinden we in Uruguay? En krijgen we nou eindelijk een bevestiging voor de verscheping van Dodge en Fifth Wheel?

3

Eenieder die wel eens reist, of simpelweg reisverhalen volgt, weet dat reizen niet alleen: Rozengeur en Maneschijn is. Er zijn niet enkel de prachtigste vergezichten, je ontmoet niet alleen supervriendelijke mensen al dan niet in traditionele kledij. Soms lijkt reizen al te veel op: Kommer en Kwel. Waarom dan toch reizen? Juist voor die prachtige vergezichten, die andere culturen en absoluut en zeer beslist: Om al die vriendelijke mensen te ontmoeten. Want hoe “eng” of “veilig” een landsnaam wellicht ook mag klinken het merendeel van de inwoners wil ook alleen maar in rust en vrede leven en

hebben precies zoń hekel aan “de rotte appels” van hun maatschappij als wijzelf. Maar reizen is wellicht toch vooral: Leren. Leren? Jawel! Niet alleen kom je, zeker wanneer je langdurig reist, “jezelf regelmatig tegen”, moet je bruggen slaan en (persoonlijke) grenzen verleggen, leren kun je zeer zeker ook van de plaatsen die je aandoet en niet in de laatste plaats van de mensen die je ontmoet. Soms zijn de dingen die je kunt leren zeer duidelijk en zichtbaar aanwezig, soms zitten ze verscholen in alledaagse kleine dingen, en worden ze door de reizigers “geaccepteerd” als horende

bij de cultuur van het land, maar niet vanzelfsprekend aanvaard als les die geleerd kan worden. Soms zijn het dingen die je zo, 1 op 1, zou kunnen overnemen, meenemen en/of toepassen. Misschien is het echter niet zozeer het kunnen leren als wel het willen leren, immers; Wat zouden reizigers uit het ontwikkelde westen (of Noord Amerika) te leren hebben van Zuid Amerika, een “ontwikkelingsgebied”? Wij zijn in de afgelopen 2,5jaar beslist tegen dingen aangelopen die ons blikveld heeft doen verschuiven. Minder leuke dingen, absoluut niet ten gunste van ons gastland, maar ten stelligste ook aangename verrassingen.

Fichroad Mirror


Links voorsorteren wanneer je links af moet, is beslist Deze speciale, reflections, mirror niet altijd even handig voor het gaat over opmerkelijke opgeachterop komende verkeer wanmerkte zaken. neer er, door gebrek aan ruimte En over dingen die wij als aan(Op het baanvlak), geen voorgenaam, te leren of leerzaam sorteervak aanwezig is. Aan de hebben ervaren. zijkant, in de berm, is die ruimte De meest in het oogspringener vaak wel. Op vele plaatsen de onderwerpen beschrijven moet het links afslaande verkeer we in zelfstandige artikelen, in Zuid Amerika daarom eerst zoals bijvoorbeeld: Microsoft rechts afslaand “lateraal”, dwz Rules of Fuell Up! parallel aan de doorgaande weg, Maar laten we beginnen met gaan rijden. Met een bocht komt heel simpele “banale” dingen: deze dan weer haaks op de eiZoals al beschreven in Best of genlijke weg uit, waardoor je Both World (over Noord deze recht oversteekt. Zeker Amerika) zijn wij beslist gewanneer je wagen combinatie charmeerd van de verkeerslichwat langer is, is dat erg prettig. ten die aan de overkant van de En het recht doorgaande verweg hangen. Op deze manier keer heeft geen last van opstophoeft de weggebruiker zich pingen. niet in allerlei bochten te wrinIn vele dorpen en steden zijn de gen wil hij zien of het licht op meeste straten eenrichtingsvergroen springt. keer, behalve op de grote doorIn Zuid Brazilië is daar nog gaande hoofdstraten. Eenricheens een aspect aan toegetingsverkeer bevordert beslist de voegd dat onnodig “gassen” en verkeersveiligheid. (Dat je dan hoge toeren draaien voor een op een hoofdstraat vaak ook verkeerslicht onnodig maakt weer niet links af mag vonden en minder “stress”effect (zou) we wat minder maar die maatremoet(en) geven bij de mede gel komt door gebrek aan – wachtenden. Hetzelfde aspect fondsen voor– verkeerslichten.) maakt de verkeersdeelnemers Een recht in blokken gedeeld die van de andere zijde de verstratenplan maakt het verplaatkeerslichten naderen duidelijk sen en zoeken in een stad ook of het groene licht nog (vlot) een stuk gemakkelijker dan allerhaalbaar is (of niet). lei hofjes e.d.

l2

De huisnummering lijkt een ongeorganiseerde puinhoop, maar blijkt dus heel effectief. In plaats van opeenvolgende nummers als 1,3,5,7 enz aan een kant van de straat en de even nummers aan de andere kant van de straat, springen de huisnummers hier met soms wel 20, 30 of 100tal omhoog. Waarom? Omdat het de afstand aan geeft! Huisnummer 575 ligt dus 20mtr van huisnummer 555 af! Vooral in hele lange straten, waar ze in Zuid Amerika heeeeeeel erg goed in zijn, is dus duidelijk te zien hoe ver je nog moet. Hoe ver je van je doel af bent. Tot op de meter! Brazilië heeft al jaren alternatieven voor benzine en diesel. Bio-Diesel en Alcohol! Wordt het niet eens tijd daar wereldwijd werk van te maken? (Meer in Fuell Up!) Gastvrijheid en Vrolijkheid, kun je dat leren? Als dat zo is, is Zuid Amerika beslist een goede leerschool. Door de lengte van onze combinatie is het vaak niet mogelijk geweest op campings, zo deze er al waren, te parkeren. En waar blijf je dan voor de nacht? We zien onszelf nog niet in Nederland een nachtje voor de deur van Appie Heijn (Walmart in VS) staan. Of bij

een Esso, Shell of Texaco station om er maar een paar te noemen, langs de snelweg, om het maar niet te hebben over de tankstations midden in dorpen. Bij de tankstations in Midden en Zuid Amerika heeft dat, mits er ruimte voor was, nog nooit problemen gegeven. Sterker nog: Regelmatig is er simpelweg voor ons een plaats gecreëerd. Nieuwsgierig als ze waren hebben heel wat mannen over de reling van de Dodge gehangen. Allen hebben ze de gevulde kannen met diesel en benzine zien staan. De kannen hebben ruim 2,5 jaar in een open laadbak met ons meegereisd. Van plaats naar plaats, van land naar land. Uren ónbeheerd´ op parkeerplaatsen e.d. gestaan. Ook ´s nachts. We durven te betwijfelen of dat in Nederland ook gelukt was. En ondanks alle armoede en ellende verschijnt er veel vaker een lach op het gezicht en is men over het algemeen vrolijk en spontaan. Geduld is een schone zaak, iets waar het in onze huidige samenleving nog al eens aan ontbreekt. LET OP! We hebben het hier niet over FATALISME (iets wat we ook met grote regelmaat zijn tegen gekomen). (lees verder op pag. 3)

De 1e benzinestationovernachting in Guatemala.

Fichroad Mirror

Page 3

Reizen met je ogen open! In het uitoefenen van geduld met (kleine) kinderen zijn de Midden– en Zuid Amerikanen ware meesters. Zelfkritiek is een goede zaak en een zeer prijzenswaardige Nederlandse eigenschap. De commentaren gegeven in de Nederlandse Internetkranten roept echter een beeld van opstandige kleuterpubers en overjarige “Rebels without a cause” op die kritiek spuien vanwege de kritiek. Al is ons land nog zo klein, er moet toch nog wel iets meer zijn dat ons “bindt”, dan een gewonnen voetbalwedstrijd (van

¿Donde son?

oranje) en de viering van Koninginnedag? In alle landen waardoorheen we reisden schortte wel wat (waar niet?) maar bovenal was er altijd iets waarop men (erg) trots was. Presentatoren die met overslaande stem: Por un Pais Mejor, (voor een beter / gro(o)t(s)er (vader)land) schreeuwen, is wellicht meteen wat veel van het goede voor een nuchtere Nederlander. Toch valt er ook hiervan zeer beslist wat te leren: Minder blaten om het blaten en Trots te zijn op hetgeen Nederland(s) is.

Overal kun je iets leren. Wanneer er daadwerkelijk EEN paradijs op aarde was zouden alle andere landen onbevolkt zijn. Reizen is leren leren. Leren waarderen. Waarderen wat je hebt. Kinder Leer Stad: DiverCity, Bogota Leren combineren van nieuw verworven inzichten met het dagelijkse leven. Leren accepteren niet altijd de meester te zijn, maar soms ook de leerling!

(Of: Wat weten ze van/over Nederland?)

“Holland? I Don´t think I´ve been there. We´ve played in Belgium and in The Netherlands, but didn´t go to Holland. Where is that country?” De Amerikaanse ex-soldate die met het muziekkorps van het leger een Europese toernee heeft gemaakt is de eerste, en de laatste, die Holland niet “kent”. The Netherlands zegt juist de meeste mensen niets. Holland des te meer. In Amerika strijden bij de kennis over “Holland” twee zaken om de eerste plaats: The red light district (“They do things with a banana I never knew you could”, verteld een gieberende docente die met de High School examenklas een cultureel uitje naar Ámsterdam had gemaakt. The Bananashow, exclusief, uiteraard, voor de begeleiders van de nog onbedorven Amerikaanse tieners)

of: Drugs! Er bestaat een meer dan hardnekkig misverstand dat ALLE soorten drugs A) toegestaan (lees: legaal) zijn en B) op zowat elke straathoek van willekeurig welk dorp te koop. En natuurlijk moet je, geboren en getogen, in Nederland in je tienerjaren met die `lekkernijen` geëxperimenteerd hebben! In Mexico, Midden en Zuid Amerika krijg je meteen onverstaanbare namen van (ooit) Nederlandse elftalspelers naar je oren geslingerd: Fan Hoijedonke, Fan Nisthelroie tot aan; Kruieff (of Kroef) terug! Sommige voetbalfans gaan zelfs zo ver dat ze het deuntje van het Wilhelmus kunnen neuriën! Een verwijzing naar “Mechanica Orange” is genoeg

om zelfs de meest onwetende waar Holland, of The Netherlands, ligt of wat het is, een zeer begrijpend: “Aha”, te ontlokken. Maar … dat het land maar ca 200km breed en nog geeen 400km lang is dat wil er bij de meeste niet in. Om te beginnen zijn de meeste provincies (zeker van Z.Amerikaanse landen) al veel groter, maar dat zo een klein land een zo fantastisch voetbalspel kon introduceren, dat moet duidelijk even bezinken. En waar wist men nu het meest, of het meest interessante, over Nederland te vertellen? COLOMBIA! Volgens de meeste Colombianen wonen wij in een (zeer) gevaarlijk land! Ze moeten er niet aan denken; “Onder de zeespiegel” te moeten leven. Tja, ieder het zijne nietwaar?

Hoezo(?) Vrouw Antje?! Hoezo(?) Kaas?! Nee, Lactose, (Melk), Roomboter en ingeblikt vlees. En natuurlijk: Familie-warenhuis; C&A!

Fichroad Mirror

Page 4

Home Schooling Pro & Contra Twee en een half jaar reizen, betekend dat: Twee en een half jaar vakantie? Vakantie is luieren en achteroverliggen. Of juist actief adrenaline pompen. Vakantie is andere dingen zien, andere mensen ontmoeten. We hebben het allemaal gedaan en gezien. Toch vakantie dan maar? Maar vakantie is toch ook: Geen stress? Het werk achterlaten? Het Trouble shooten voorbij? Hhmm, toch niet zo vakantie dus? Want ondanks al het mooie hebben we ook zeker ons portie hiervan gehad. En voor de kinderen? Noem het woord vakantie en het kind weet: Geen school!!! DAT is vakantie. Twee en een half jaar reizen is dus duidelijk GEEN vakantie. Vooral Fabian weet erover mee te praten. De gehele reis door heeft hij onderwijs gehad. Oké, geen hele dagen maar de meeste tijd 6 dagen per week een paar uur per dag. Het was voor zowel leerling als leerkracht niet altijd even gemakkelijk, maar absoluut zeer leerzaam. Niet in de laatste plaats voor de leerkracht. De scheidslijn tussen moeder en onderwijzeres is regelmatig erg fragiel en moeilijk te noemen geweest. In de nieuwsbrief van januari 2007 van de wereldschool beschrijft

Carla haar gedachtegang over het zelf les geven. Over thuisonderwijs, homeschooling zo je wilt. In Nederland rommelt het van tijd tot tijd tussen voor– en tegenstanders. Er is een SCHOOL plicht en daartoe dient een kind vanaf 5jarige leeftijd zich met (grote) regelmaat te melden bij een gebouw dat de naam SCHOOL draagt. De schoolplicht is ingevoerd om ieder kind, ook de armste, onderwijs te kunnen bieden. Het naar school MOETEN is echter steeds verder uitgebreid. Van 6 naar 5jaar (Duitsland, Belgie en Oostenrijk bijv. nog altijd 6j) als begin leeftijd en nu duikt herhaaldelijk de leeftijd van 4 al op als schoolplichtleeftijd. En dan hebben we het nog niet gehad over de verplichting van het gaan naar een “Voorschool” welke discussie zich in Nederland tijdens onze afwezigheid schijnt te hebben ingezet. De leeftijd om de school te kunnen verlaten heeft regerend Nederland al verhoogt. Van 16 naar 18. In plaats van de 11 verplichte schooljaren hebben kinderen straks 13, 14 of 15 verplichte schooljaren. Maar wanneer het nu puur zou gaan om het LEREN (Immers spreken we altijd van een LEERplicht) dan zou het toch ook anders opgelost kunnen

worden? Leren kan men immers overal. In vele Staten van Amerika is Home Schooling de normaalste zaak van de wereld. In Alaska wordt het zelfs zeer gepromoot. Daar ontvangt men voor een Home Schooling kind US$ 1800,00 onkostenvergoeding. Te besteden voor onderwijsdoeleinden als leerzame uitstapjes, (musea, workshops, schoolreisjes) boeken en andere materialen, niet zijnde een computer want die wordt door de overheid verzorgd. Laat je niet beetnemen door het woord thuis. Thuisonderwijs is niet voor watjes. Het vraagt een constante alertheid. Geen ouder/ kind maar leerkracht/leerling relatie. Het vergt een flinke dosis discipline, doorzettingsvermogen, creativiteit, onderscheidingsvermogen en commitment van ouders naar kind, maar zeker ook van kind naar ouders. Aanmodderen is er niet bij. Sterker nog, door het (bijna) een op een onderwijs is het wellicht nog pittiger aanpakken. Wegkruipen voor een beurt is er voor een thuisonderwijs leerling nml. niet bij. Snelheid van lesgeven kan worden aangepast aan het individu, waardoor er bijv. uitgebreider en langduriger aandacht besteed kan worden aan zwakke(re) punten (zonder dat andere leerlingen hierop behoeven te wachten of de betreffende leerling door gebrek aan tijd cq aandacht steeds

verder achterop raakt). Ook bij vakken die gaan als een speer en waarbij, bij klassikaal onderwijs, de leerling onder zijn/haar niveau bezig zou zijn kan bij individueel onderwijs óp maat´ worden ingespeeld. Interesses voor andere v(l)akken kunnen gemakkelijker door de leerkracht opgepakt worden.. Thuisonderwijs eist van alle betrokkenen een enorme flexibiliteit en is zeker niet voor iedereen geschikt. Kinderen, ook je eigen vlees en bloed, kunnen gemakkelijk het bloed onder je nagels vandaan halen. Schoolsituaties zijn daarin niet anders. Als onderwijzende ouder moet je daar met een leerpet op anders op reageren. In de thuis uren mogen de lesuren niet prominent doorwerken. Nog afgezien van het tijd die het, dagelijks, vergt zullen lang niet alle ouders geschikt zijn om als leerkracht op te treden (van hun eigen kroost). Beslist niet alle kinderen zullen opgewassen zijn tegen een ouder als leerkracht. Of het niet hebben van klasgenootjes. Wat niet zeggen wil dat ze per definitie sociale contacten zullen (moeten) missen. Die kun je immers ook op andere plaatsen opdoen. Niet alleen op school. Het zelf lesgeven aan je kind kan beslist niet als een luchtharige zaak worden opgevat. Degene die er bewust voor kiezen wacht een zware verantwoordelijke taak. Het is voor beide hard werken. Carla heeft het lesgeven, naast het feit dat het een zware verantwoordelijke taak is, gezien als een enorme verrijking. Al was het niet altijd Pais en Vree op de Reiswijzer school, Carla weet zeker dat ze het zeer zal missen.

Fichroad Mirror

Page 5

begaf 1 van de laptops Microsoft Rules InhetChile echter definitief. Tenminste, Communicatie met het thuisfront is voor reizigers heel wat makkelijker tegenwoordig dan het was tijdens onze eerste grote reis in 1994 toen internet nog in de kinderschoenen stond. Nu geen handgeschreven verslagen meer die met een buitenlandse Tante Pos worden verstuurd, uitgetikt door een welwillend familielid en een postbode die zich een breuk sjouwt om al dat papierwerk in de goede brievenbussen te deponeren. Aan een origineel verslag komt geen velletje meer te pas. Een druk op de knop is genoeg om alle fans te bereiken. Dat wil zeggen … wanneer het allemaal functioneert. De inkt van een pen raakt op en voor een vol schrift is doorgaans redelijk makkelijk vervanging te vinden. Maar wat doe je met een computercrash? HELP!?! Gelukkig heeft Klarin er heel wat meer verstand van dan Carla, want dan was er al heel wat (meer) verloren gegaan. De eerste crash, in Amerika, is met minimale gevolgen, op computer gebied, opgelost. In Mexico is, o.a. door stroomstoringen, ook het een en ander van de schijf gewist.

een zwart scherm kijkt zo moeilijk. En hoe we ook met het ding langs computershops hebben geleurd … een nieuwe kopen is nog tot daar aan toe, maar repareren? Hoewel … kopen? Winkels vol computers EN software, zoveel je maar wilt. Daar ligt het niet aan, maarreh .. Allemaal in het Spaans! Tja, op technisch vlak is dat toch lastig. Een geluk bij een ongeluk dat het computerongemak zich juist in de buurt van Santiago de Chile voordeed. De enige plek waar nog hoop bestaat Engelstalige software te kunnen vinden. Helaas, helaas. Over naar plan B. Santiago de Chile is ook de plek waar Compaq kantoor houdt voor Chile EN, Goden zij dank: ook Microsoft. En nog wel beide in hetzelfde pand! Met de nieuw aangeschaft Compaq laptop en twee blonde geheime wapens betreedt Klarin het pand. Bij Compaq is het stuntelen en tenslotte toch nog bot vangen. Ze beweren niet te kunnen helpen. Nou ja, dan maar naar de buren: Microsoft. De receptio-

niste lacht vriendelijk, maar als Klarin zijn verhaal heeft afgestoken blijkt ze er helemaal niets van begrepen te hebben, of liever : eigenlijk heeft ze niets gehoord. Ze heeft de gehele tijd via de oortelefoon MP3 muziekje zitten luisteren. Daarom klampt Klarin de eerste de beste die binnenkomt aan. Hij heeft geluk. De man spreekt vloeiend Engels. En dat niet alleen, de aangesprokenen heeft blijkbaar ook nog het nodige in de melk te brokkelen. De man glimlacht om het Compaq verhaal en verexcuseert zich: “Did they really tell you that? I'm sure they could have helped you if they wanted it bad enough. But you know sir, we are still a developing country and don't look beyond our borders. I'm sure we can help you.” Er wordt een man opgetrommeld en deze neemt Klarin en de kinderen mee naar een kantoor. Fabian kan zijn hart ophalen aan de GameBoy spelletjes en van Mighalle wordt schijnbaar gedacht dat ze omkomt van de honger. Ze mag de hele koekjesdoos. Ruim 3 uur is de man van MicroSoft bezig. Er moet, met toestemming van

Amerika, Engelstalige software worden gedownload van het Amerikaanse kantoor. Tijdens het installeren gaat het helaas mis, de configuratie blijkt niet te werken op het Spaanstalige toetsenbord. De hele procedure moet opnieuw beginnen. Met allerlei technische truckjes en het compleet stilleggen van de internetverbinding voor de anderen aanwezigen op kantoor staat er na 3 uur eindelijk Engelstalige software op onze nieuwe laptop. Een hele aanwinst. Het staat echter buiten kijf dat de eigenlijke ´winst´ bestaat uit de behulpzaamheid van de doortastende onbaatzuchtige MicroSoft employees die een willekeurige om hulp vragende buitenlander op deze wijze helpen. HULDE!!! Er is zelfs geen peso aan te pas gekomen.

Moderne communicatietechnieken zorgen voor een snelle verbinding met het thuisfront.

Expedition Finchroad Van Texas via The Northpole naar Tierra del Fuego

Contact us @ Vink, Family 207, Rainbow Drive # 10710 Livingston, Texas 77399-2007 USA Phone: 00-31-1-2069483742 Skype : klarinvink E-mail: [email protected]

we maar een beetje op de blaren zitten. Maar moeten we daar blijven zitten? Nee! Energie is een basisbehoefte geworden en juist daarin moeten we onafhankelijk zijn. Doen we dat niet dan blijven we de klos. Maar hoe dan(?) wordt snel de vraag. Simpel door alternatieven te ontwikkelen die we in eigen beheer hebben. Zon, wind, water en biobrandstoffen. Maar ook door nog eens goed te kijken naar kernenergie. Zeker aan die laatste kleven veel bezwaren maar van de fossiele brandstoffen worden we ook niet erg gelukkig. Hoe zit dat eigenlijk buiten Nederland en met name de landen op onze reis? Noord Midden en Zuid Amerika draait op olie en aardgas. De VS en Canada slurpen dan nog het meest op. De rest volgt braaf en gebruikt dermate verouderde technologie die “meer rook dan snelheid” geeft. Een trieste zaak dus. Zeker als je bedenkt dat elke

Fuell up Met de hand op onze portemonnee gaan we weer eens tanken. Oké de diesel in Chile kost maar Euro 0,70 per liter, maar toch... Met meer dan 20.000 getankte liters is de stijging van de dieselprijs in de afgelopen jaren flink aangekomen. Maar waarom is diesel eigenlijk zo duur? Vaak lezen we in de krant over toegenomen vraag door de snelle groei in China en India. Onrust in het Midden Oosten doet ook nog een duit in het zakje. En dan blijft er nog speculatie en de rol van de grote olieondernemingen die ook niet allemaal zuiver op de graat zijn, gezien de enorme winsten. Maar is het eigenlijk wel andermans schuld(?) zo kun je je afvragen. Zijn het niet gewoon wij die Alcool, ofwel Alcohol, een van de alternahet allemaal hebben laten gebeu- tieve vormen van brandstof ontwikkelt in ren? In onze energievoorziening Brazilië. zijn we wel heel erg afhankelijk geworden van olie, kolen en gas. Alternatieven hebben we nauwelijks ontwikkeld en dus moeten Bio-diesel is een andere vorm.

economische vooruitgang teniet wordt gedaan door hogere brandstof prijzen. En daarmee blijven de onderontwikkelde landen arm. En op steun van de olieproducerende landen hoeven ze niet te rekenen., die roepen dat wel maar eerst zien en dan geloven. Voorlopig beperken ze de productie om de olieprijs nog verder op te drijven. Maar zou alternatieve energie wel kansrijk zijn? Jazeker! De Amerikaanse landen hebben een overschot aan landbouwgebied voor het telen van producten waaruit biodiesel of ethanol kan worden gemaakt. Daarnaast liggen de grote bevolkingsconcentraties op dit continent veel zuidelijker dan in Europa. Zonne-energie zou dus een perfecte oplossing kunnen zijn. Maar nee, het pitje; Alternatieve Energie brandt nog erg laag. Toch gloort er ergens een sprankje hoop en wel in Brazilië.

Een land door velen gezien als ontwikkeling land is de gehele wereld een stap voor. Op grote schaal produceert het al sinds jaren ethanol voor gebruik in auto’s. De productie is zelfs zo groot dat het ruim 30 % minder olie hoeft in te voeren. Slim van de Brazilianen die daarmee toch aangeven dat ze meer technologie in huis hebben dan menigeen denkt.

Waar blijft die alternatieve brandstof?

Reizen met je ogen open!

Recommend Documents