. -, l
COMMISSIE
VOOR
Prudentieel
Toezicht
HET BANK-
EN FINANCIEWEZEN
Brussel;
CIRWIRE
1 september 1994.
Dl 94/3 MN DE EEEDIEIINSTEI.LINGED
Geachte mevrouw, Geachte heer, In juli 1994 heeft het Bazelcomité voor het banktoezicht een tekst verspreid (“Risk management guidelines for derivatives”) met richtlijnen voor een degelijk risicobeheer met betrekking tot verrichtingen inzake afgeleide produkten, door de kredietinstellingen. De Commissie voor het Bank- en Financievezen heeft deze tekst onderzocht en stelt vast dat de richtlijnen van het Bazelcomité in belangrijke mate overeenstemmen met de normen die de Commissie in het verleden heeft uitgevaardigd ten aanzien van de in België gevestigde kredietinstellingen inzake de interne organisatie van en controle op de geld- en visselmarktverrichtingen (cf. de circulaires van 17 april 1990 en 30 november 1992) en inzake de interne audit (circulaire van 6 april 1987), en er een nuttige aanvulling van vormen. De Commissie sluit zich derhalve aan bij de inhoud van het document van het Bazelcomité, vaarvan U hierbij ingesloten de oorspronkelijke Engelse versie en een vrije Nederlandse vertaling aantreft. * * *
IJ zult vaststellen dat de reeds bestaande normen van van opzet zijn dan het Bazel-document, dat specifiek de verrichtingen inzake afgeleide produkten, terwijl Commissie zovel de traditionele verrichtingen als de viseren.
de Commissie ruimer betrekking heeft op de normen van de afgeleide produkten
De toegenomen complexiteit van de afgeleide produkten heeft evenvel voor gevolg dat in het Bazel-document ook nieuve aandachtspunten worden aangebracht in vergelijking met de huidige normen van de Cormnissie. Zo vordt in het Bazel-document onder meer het belang benadrukt van : - de aanvezigheid van een onafhankelijke risicobeheerfunctie in de kredietinstelling ; die functie behelst de risicometing, -beheersing -controle, en moet waargenomen vorden door voldoende geschoold en onderlegd personeel inzake afgeleide produkten (punten 11.8 en 11.9)
Louizalaan 99
1050 Brussel - Tel. : (02)535.22.11 - Fax : lO2)535.23.23
en ;
.
I
COMMISSIE
VOOR
HET BANK-
EN FINANCIEWEZEN
P. 2
- een geconsolideerde aanpak voor de opvolging van de risico’s (punten 111.2 en 111.4) ; - het streven naar “real time”-opvolging van een aantal risicosoorten (punt 111.5) ; - het bestaan van urgentieplannen (“contingency plans”), te veten procedures en communicatielijnen die de hoogste leiding zal volgen wanneer bepaalde probleemscenario’s zich voordoen (punten 111.7 en V.19) ; - het meten aan marktwaarde voor de opvolging van de marktrisico’s (“value-at-risk”-concept of gelijkwaardige methodes) (punt V.9) ; - de onderkenning en beheersing van de ververkingsen juridische risico’s [punten V.16 tot V.32). Bovendien legt het Bazel-document her en der aanvullende klemtonen die een verlengde vormen van reeds bestaande normen van de Commissie, onder meer : - de interne beleidslijnen dienen de risicotolerantie van de hoogste leiding aan te geven, en duidelijk de bevoegdheden en verantwoordelijkheden af te bakenen met betrekking tot het beheer van de aan de verrichtingen verbonden risico’s (punt 11.1) ; - er wordt duidelijk aangegeven aan welke concrete punten aandacht dient te vorden besteed alvorens een nieuwe activiteit inzake afgeleide produkten aan te vatten (punt 11.4) ; - de interne audits dienen intensiever en frequenter te worden bij belangrijke vijzigingen, tekortkomingen of betekenisvolle problemen (punt IV.2) ; - de interne audit dient onder meer de snelheid van de informatiedoorstroming naar de hoogste leiding te beoordelen (punt IV.3) ; - concrete suggesties met betrekking tot de opvolging van de kredietrisico’s verbonden aan afgeleide produkten (punten V.2 tot V.7) ; - de noodzaak aan het bekijken van verschillende mogelijke scenario’s bij de liquiditeitsopvolging (punt V.13). Het Bazel-document verwijst herhaaldelijk naar de rol van de raad van bestuur van de kredietinstelling. In de Belgische context (cf. artikel 26 van de wet van 22 maart 1993 op het statuut van en het toezicht op de kredietinstellingen, alsook de overeenkomsten over de autonomie van de bankfunctie), dient uiteraard, in voorkomend geval, rekening te vorden gehouden met de bevoegdheden van respectievelijk de raad van bestuur en het directiecomité.
. COMMISSIE
VOOR
HET BANK-
EN FINANCIEWEZEN
P. 3
De vijae waarop en de mate waarin een in België gevestigde kredietinstelling dient te beantwoorden aan de richtlijnen van het document, hangt - zoals voor de naleving van bovenbedoelde, reeds bestaande, normen van de Commissie - af van het volume en de aard van haar activiteit inzake, in casu, afgeleide produkten en van haar organisatorische structuren. Aan de erkende revisor(en) van uw instelling wordt gevraagd bij een eerstvolgende gelegenheid verslag uit te brengen over de maatregelen die uw instelling in voorkomend geval getroffen zal hebben ter naleving van de richtlijnen. de meeste hoogachting,
RICHTLIJNEN
INZAKE
VOOR HET RISICOBEHEER
AFGELEIDE
BazelcomitB
voor Juli
PRODUKTEN
hei banktoezicht 1994
(Vrije vertaling)
Pagina
1.
Inleiding
11.
Toezicht
4
en grondbeginselen op het risicobeheerproces
Raad van bestuur
Algemene directie Onafhankelijke functies
inzake
risicobeheer
111. Het risicobeheerproces
11
Risicometing
11
Risicobegrenzing
13
Rapportering
14
Evaluatie
en revisie
controle
door
Iv.
Interne
V.
Ilethodes voor een degelijk risicosoort Kredietrisico
de directie
17
en audit
(met inbegrip
15
beheer van elke 20
van het betalingsrisico)
20
Harktrisico
22
Liquiditeitsrisico
24
Verwerkingsrisico
25
Juridisch
29
risico
1.
RICBTLIJNEN VOORHET RISICOBI?.HERR INWKE AFGELEIDEPRODDKTRN Voorwoord 1. In het kader van zijn
voortdurende
in verband met het toezicht Bazelcomité uit
op internationaal
voor het banktoezicht’
om het prudentieel
inspanningen
toezicht
om kwesties actieve
aan te pakken
banken, verkt
momenteel verschillende op de verrichtingen
het
initiatieven
van de banken inzake
Eén van die initiatieven is het afgeleide produkten te verstevigen. herbekijken van de basiselementen van een degelijk beheer van de aan In 1986 publiceerde het afgeleide produkten inherente risico’s. Bazelcomité balance
een document met als titel
sheet exposures:
a supervisory
bod kwamen die het Bazelcomité aansluiting dergelijk
deze richtlijnen kringen
het Bazelcomité
gehanteerde
geformuleerde
2. Het Bazelcomité toezichthouders
waarin
is blijven nu dit
als leidraad
inzake afgeleide
heeft
bepaalde lid-staten
van nabij
het Bazelcomité
en bankinstellingen
risicobeheer
perspective”
later
daarop verspreidt
toezichthouders
“The management of banks’
beginselen
volgen.
verspreidt
Bij
de opstelling financiële
dat zij
wereldwijd
onder de
de verdere
ontwikkeling
bestaat
uit
waarop zij
toezien,
banktoezichthouders
van de centrale
de Verenigde Bazelcomité Betalingen
Staten, vinden in Bazel.
Zveden en Zwitserland. plaats
als dusdanig
banken van de landen van de Groep van
Japan, Luxemburg, Nederland, gewoonlijk
zullen
ofwel ze aanpassen
In het Bazelcomité zetelen vertegenvoordigers banktoezichthouders en centrale banken van België, Italië,
produkten
van een
en werd in 1975 opgericht
Tien.
Frankrijk,
van
gehouden met de reeds door
en met vanuit
deze richtlijnen
bezorgen aan de instellingen
door de Gouverneurs
In
aanbevelingen.
met de vervachting
Het Bazelcomite
aan
kan dienen voor een
voorzichtig toezicht op het risicobeheer inzake afgeleide vergemakkelijken. De toezichthouders kunnen de richtlijnen
1.
kwesties
document dat voor
produkten. rekening
off
van Canada, Duitsland,
het Verenigd
Koninkrijk,
De vergaderingen
van het
in de Bank voor Internationale
2.
Het comite wenst te omstandigheden. risicobeheer essentieel is voor de
rekening houdend met de plaatselijke onderstrepen dat een degelijk intern voorzichtige
werking
van banken en dat prudentiële
zoals eigen-vermogensvereisten, degelijk intern risicobeheer stabiliteit
in se niet onontbeerlijk
van het financiële
3. Noch afgeleide Instellingen verrichtingen,
produkten,
stelsel
groei,
in zijn
geheel.
noch de eraan verbonden
risico’s
zijn
nieuw.
gebruik van termijnmaken reeds geruime tijd intensief swaps en opties, en worden dagelijks geconfronteerd met
markt-, liquiditeits-, krediet-, wanneer zij hun meer traditionele complexiteit
toezichtsinstrumenten, Bovendien is een volstaan. voor de bevordering van de
en diversiteit
vergemakkelijkt
verwerkings
en juridische
risico’s De toenemende
werkzaamheden verrichten.
van de afgeleide
door de snelle
produkten
vooruitgang
en hun sterke
van de technologie
en de
communicatiemiddelen,
vormen evenwel toenemende uitdagingen voor het Degelijke praktijken inzake risicobeheer zijn beheer van die risico’s. belangrijk om die uitdagingen tot een goed einde te brengen.
4. In deze richtlijnen internationale
worden praktijken
banken worden
Hoewel het best mogelijk enkele
bank strikt
dienen
voor alle
toegepast,
in één pakket samengebracht.
is dat deze voorschriften
worden gevolgd, banken.
die momenteel door grote
kunnen zij
De mate waarin
als geheel door geen
niettemin
als leidraad
de richtlijnen
precies
worden toegepast,
hangt af van de omvang en de complexiteit
activiteit
afgeleide
inzake
5. De toezichthouders
beheren.
die zij
hoe de banken de aan afgeleide benadering
De precieze
gebruiken
momenteel zelf produkten
bij
hanteren
verbonden
activiteit
inzake
produkten,
factoren,
waaronder
bij
of off-site
de uitoefening
om te
risico’s
die door de verschillende
wordt gevolgd voor het toezicht
on-site
van de
het herbekijken
prudentiële-toezichthouders afgeleide
te
van elke instelling.
kunnen deze richtlijnen
van de methodes en procedures toetsen
produkten
dienen
hun eigen wettelijke toezichtsprocedures van het toezicht.
hangt af van een groot bevoegdheden, en de rol
op de aantal
het gebruik
van de externe
van auditors
3. 6. Kenmerkend voor de financiële markten is dat grote vaker gebruik maken van uiterst verfijnde modellen middel
om risico’s
toezichthouders
te meten en te beheren. (en de externe
medewerkers voldoende doorgronden
wiskundige
onafhankelijkheid
door externe
Bijgevolg
auditors)
ervoor
kennis
bezitten
en dat de betrouwbaarheid
instellingen steeds als belangrijkste
zorgen dat hun eigen om de problemen
van de modellen
deskundigen
moeten de
in alle
kan worden gecontroleerd.
te
4. 1. Inleiding
en grondbeginselen
zijn wereldwijd steeds belangrijker 1. Afgeleide instrumenten het risicoprofiel en de rendabiliteit van bankinstellingen.
kan een afgeleid contract
instrument
worden gedefinieerd
waarvan de waarde afhangt
onderliggende omvatten
activa
of indexen.
een brede waaier
als een financieel
van de waarde van één of meer Verrichtingen inzake afgeleide produkten
van financiële
termijnovereenkomsten, futures, andere verhandelde instrumenten
contracten,
opties,
in de volgende
mogelijk
instrumenten
worden onderverdeeld : Door de of een combinatie van beide.
in te delen in die basiscategorieën
verschillende
meer bereid
kunnen hebben, kunnen ze
basiscategorieën
termijnovereenkomsten
afgeleide
waaronder
swaps en opties. Bovendien bezitten ook soms kenmerken van afgeleide produkten, Hoewel afgeleide instrumenten in opties.
bij voorbeeld die met impliciete bepaalde gevallen een zeer complexe structuur toch allemaal
geworden voor In ruime zin
financiële
of beter
geplaatst
risico’s zijn
wordt het
over te dragen aan partijen
om die risico’s
die
te dragen of te
beheren. 2. Contracten
inzake
afgeleide
produkten
worden wereldwijd
georganiseerde
beurzen of via onderhandse
georganiseerde
beurzen gesloten
gestandaardiseerd
qua looptijd,
Onderhandse contracten van de instelling en/of Dit
looptijden
die niet
financiële instrumenten
zijn
produkten
“op maat gemaakt” in functie
op de OTC-verrichtingen
én als inkomstenbron.
produkten,
dan kunnen zij
bruikbare
methodes aanreiken
van dekkingsverrichtingen.
gebruikt in staat
Wordt omzichtig
Afgeleide
produkten
stellen
zij
de aan financiële te identificeren,
af
omgesprongen met
voor bankleiders
om bepaalde risico’s
als instrumenten
risicobeheer
verbonden marktrisico’s
afgeleide
van de banken
beurs.
Inzake
en andere deelnemers te beheren.
instrumenten
beurs worden aangeboden.
op een georganiseerde
te zonderen en apart
van de behoeften
op grondstoffen,
op een georganiseerde
en grondstoffen
Op
gevoonlijk
worden door bankinstellingen
instellingen
(OTC).
bedrag en leveringsvoorwaarden.
zowel betrekking
als op hun verrichtingen
voor risicobeheer
overeenkomsten
en hebben vaak betrekking
document heeft
3. Afgeleide
zijn
contracten
aangegaan op
efficiënte
en
te beperken door middel kunnen ook worden gebruikt
5. om de financieringskosten te drukken en het rendement van bepaalde activa Voor een toenemend aantal bankinstellingen worden te doen stijgen. verrichtingen ingevolge
inzake afgeleide hun optreden
risico-arbitrage
produkten
als markthouder,
een rechtstreekse
inkomstenbron
het innemen van posities
en
:
- als markthouder
verrichten
zij
transacties
op afgeleide
produkten
met
hun cliënteel en met andere markthouders, waarbij zij over het algemeen een evenwichtige portefeuille aanhouden in de hoop inkomsten te genereren - bij
uit
de spread tussen vraag-
het innemen van posities
door gewild afwachting
het risico
gelijksoortige
te halen uit
instrumenten
in twee categorieën,
economische motiveringen. verrichtingen
instellingen
brede waaier van financiële
hoofdzakelijk
markten. worden gewoonlijk
op basis van hun
gaan meestal
dergelijke
te verwezenlijken
of het innemen van posities,
van hun normale werkzaamheden. uiteenlopende
produkten
doelstellingen
de financiering
Tot deze categorie (banken,
in verband in het kader
behoren zeer
waaronder met name, maar niet instellingen
in
koersverschillen
op verschillende
Eindgebruikers
aan om precieze
met de dekking,
gestreefd
koersschommelingen,
in hoofdzaak toe op de kleine
4. De deelnemers aan de markten voor afgeleide onderverdeeld
naar winst
;
pogen eveneens voordeel
leggen zich
tussen
daarentegen
;
te dragen dat samenhangt met open posities,
van koersschommelingen
- arbitrageurs maar zij
vordt
en aanbodkoersen
uitsluitend,
effectenhuizen
een en
verzekeringsondernemingen), gemeenschappelijke
institutionele beleggers (pensioenfondsen, beleggingsfondsen en gespecialiseerde
investeringsvennootschappen) overheden,
overheids-
5. Bemiddelaars,
en ondernemingen,
en internationale
soms ook wel “dealers”
lokale
en nationale
instellingen. genoemd, voldoen
aan de behoeften
van
de eindgebruikers door “een markt te houden” van onderhandse afgeleide instrumenten. Aldus hopen zij winst te realiseren via commissies, spreads tussen vraag-
en aanbodkoersen
belangrijkste
bemiddelaars
en hun eigen handelsposities.
of dealers
in afgeleide
produkten
Tot de behoren grote
6. banken en effectenhuizen banken huo cliënteel
over de hele wereld. reeds lang produkten
Als bemiddelaars
bieden de
aan voor het beheer van het
wisselkoersen renterisico en zij beschouwen afgeleide instrumenten ook vaak als een dienstverlening inzake financieel risicobeheer. 6. De fundamentele produkten
risico’s
zijn
verbonden
geen nieuwigheid
afzondering instellingen
de veiligheid
verwerkings-
produkten
de specifieke
vergemakkelijken,
en de soliditeit
en
kunnen zij
van de financiële
vergroten
en een efficiëntere toewijzing van de financiële echter maken. Aangezien zij die fundamentele risico’s
mogelijk
ook bundelen
in soms vrij
en de soliditeit die risico’s 7. Aangezien
complexe combinaties,
van de instellingen niet
duidelijk
een degelijk
instrumenten
doeltreffend
onderstrepen
velke
degelijk
de afgeleide
afgeleide Over het
liquiditeits-,
en het beheer van die risico’s
mogelijkerwijs risico’s
markt-,
Aangezien
risico’s.
inzake
voor de bankinstellingen.
algemeen gaat het om krediet-, juridische
aan verrichtingen
dan
van dergelijke
risicobeheer
uiterst
zowel voor de dealers
1. een passend toezicht
wil
en basisbeginselen
Die basisbeginselen
indien
beheerd worden.
belangrijk
te kunnen gebruiken,
produkten.
de veiligheid
ook in het gedrang brengen,
begrepen en behoorlijk
elementen
risicobeheer,
kunnen zij
is om afgeleide
deze leidraad
fundamenteel
zijn
voor een
als voor de eindgebruikers omvatten
door de raad van bestuur
:
en de algemene directie
van de instellingen, 2. een passend risicobeheerproces betrouwbare
metingsprocedures
toezicht
op de risico’s
3. omvattende
procedures
met voorzichtige
en informatiesystemen,
en frequente inzake
risicobegrenzingen,
interne
verslagen controle
een voortdurend
aan de directie, en audit.
en
7. 11. Toezicht
op het risicobeheerproces
1. Zoals voor de meeste andere bankwerkzaamheden gebruikelijk is, moet een instelling ook voor verrichtingen inzake afgeleide produkten beschikken over schriftelijke
beleidslijnen
Die beleidslijnen
beoogde risicobeheer. rantie
van de raad van bestuur
verantwoordelijkheden
van alle
ter
aangeven en duidelijk
verbonden risico’s. inzake
afgeleide
beleidslijnen
omkadering van het
moeten minimaal
afbakenen met betrekking
die verrichtingen de activiteit
en procedures
tot
de risicotole-
de bevoegdheden en de het beheer van de aan
De personen die betrokken
produkten,
en procedures
moeten perfect
zijn
bij
op de hoogte zijn
in verband met hun specifieke
taken.
Raad van bestuur 2. De raad van bestuur het risicobeheer diegene
moet alle
belangrijke
beleidslijnen
binnen de hele instelling.
die betrekking
moeten verenigbaar
Die beleidslijnen,
hebben op de activiteit
zijn
met de ruimere
goedkeuren
inzake
strategie
inzake
waaronder
afgeleide
produkten,
van de onderneming,
de
omvang van het eigen vermogen, de deskundigheid van de leiding en de algemene bereidheid om al dan niet risico’s te nemen. Bijgevolg moet de raad geregeld risico’s
worden geïnformeerd
en op regelmatige
procedures
inzake
instelling bestuur
moet tevens
discussies
de algemene directie, anderzijds,
het risicobeheerproces.
tot
enerzijds,
de belangrijkste
opnieuw evalueren,
en procedures
met betrekking
medewerkers,
tijdstippen
risicobeheer
voor die beleidslijnen
over de door de instelling
genomen
beleidslijnen
met bijzondere
die de risicotolerantie
die verrichtingen
De raad van zijn
en tussen de algemene directie
over de door de instelling
aandacht
van de
vastleggen.
voeren en aanmoedigen tussen
en
leden en en andere
genomen risico‘s
en
8.
Algemene directie 3. De algemene directie beleidslijnen
is verantwoordelijk
en procedures
voor het opleggen van passende
- zowel op lange termijn
als dagdagelijks Daartoe moet zij produkten.
voor het aangaan van transacties op afgeleide met name zorgen voor duidelijk afgelijnde verantwoordelijkheden risicobeheer,
voor adequate systemen voor de risicometing,
gestructureerde interne
limieten
controles
4. Vooraleer
er verrichtingen ervoor
inzake
afgeleide
zorgen dat alle
zijn.
De voorstellen
activiteit
inzake
afgeleide
omvatten
vereiste
goedkeuringen
uit
om betrouwbare
aanzien
produkten van de totale
markten en
systemen voor het aan te werven en te
inzake verrichtingen
op
; van de voorgestelde
financiële
toestand
activiteit
ten
en het eigen vermogen van de
;
- een analyse
van de risico’s
voortvloeien
die uit
die activiteit
kunnen
;
- de procedures beheersen
en efficiënte
deskundigheid
van de redelijkheid
instelling
produkten,
te werken en om professionelen
behouden met een specifieke - een analyse
financiële
;
middelen
risicobeheer
en risicocontrolesystemen
moeten in voorkomend geval volgende
van de betrokken
bedrijfsstrategieën - de vereiste
werden
aanvang te maken met een
om een
produkten
worden aangegaan,
:
- een beschrijving
afgeleide
voor doeltreffende
produkten
en dat de nodige verwerkingsprocedures
voorhanden elementen
voor passend
en voor een omvattend systeem van risicorapportering.
moet de directie verkregen
op het nemen van risico’s,
inzake
die de bank zal aanwenden om de risico’s
en te controleren
- de betrokken
boekhoudregels
; ;
- het betrokken fiscale statuut ; - een analyse van de eventuele wettelijke toelaatbaarheid
te meten, te
van de activiteit.
beperkingen
en van de
5. Nadat het opstarten van de activiteit instelling op de voorgeschreven wijze belangrijke
wijzigingen
inzake afgeleide produkten door de werd goedgekeurd, dienen alle latere
in of uitbreidingen
van het activiteitsspectrum
worden goedgekeurd door de raad van bestuur de algemene directie
evalueren, Zij
moet de procedures
actieve
met het met risicobeheer de procedures
discussies
uitlokken
belaste
middelen
ter
van de risico’s
verrichtingen
produkten.
7. Als een regel bijzonder
van algemeen beleid
voor de functies
en met de arbitranten De directie
voor het beheer en de controle inzake afgeleide
beschikking
worden gesteld
verbonden
risicobeheer,
over
moet er ook over aan de
moet het bezoldigingssysteem
inzake
zijn.
en voeren met de bestuurders,
en -beheer. en personeel
geregeld
passend en degelijk
kaderpersoneel
voor risicometing
waken dat voldoende
zij
dat
van
wordt aangewezen.
voor het risicobeheer
om zich ervan te vergewissen
moet tevens
of op een passend niveau
dat door de raad van bestuur
6. De algemene directie
te
toezicht
en
- in het algemene
directie - gestructureerd zijn op een manier die voldoende onafhankelijk is van de resultaten van de handelsverrichtingen ; aldus wordt vermeden dat de betrokkenen
ertoe worden aangezet buitensporige
wat zou kunnen gebeuren indien, zouden zijn
met de rendabiliteit
bij
voorbeeld,
risico’s
te nemen,
de lonen té nauw verbonden
van de verrichtingen
inzake
afgeleide
produkten.
Onafhankelijke
functies
inzake risicobeheer
8. Voor zover gerechtvaardigd proces van meting, die verenigbaar beheerd tot
door de werkzaamheden van de bank, moet het
beheersing
en controle
is met de vastgelegde
van de risico’s
beleidslijnen
op het hoogste niveau van de instelling,
personen die de verrichtingen onafhankelijk
systeem voor de rapportering
algemene directie van dat proces.
inzake afgeleide
en de raad van bestuur
- op een wijze
en procedures
- worden
en los van de
produkten
aangaan.
van risicoposities vormt een belangrijk
Een
aan de onderdeel
10. 9. Het personeel
dat de onafhankelijke
moet een perfecte verrichtingen
inzake
bezoldigingsbeleid aanwerving die risico’s
kennis
functies
hebben van de risico’s
afgeleide
produkten
met betrekking
tot
en het behoud mogelijk in te schatten.
inzake
risicobeheer
verbonden
van de bank.
aan alle
Het
die personen moet derhalve
maken van personeel
vervult,
de
dat bekwaam is om
ll. 111. Het risicobeheerproces 1. Een degelijk
risicobeheerproces : een exhaustieve basiselementen
gedetailleerde
structuur
produkten
een
en andere parameters
en een betrouwbaar
systeem van informatie-
aan de directie voor risicocontrole, -beheersing Die elementen zijn, zowel voor verrichtingen
-rapportering. afgeleide
richtlijnen
van limieten,
voor het nemen van risico’s, verstrekking
is gebaseerd op de volgende benadering van de risicometing,
als voor andere verrichtingen,
en inzake
van fundamenteel
Bovendien vormen de onderliggende risico’s die aan dergelijke belang. markt-, liquiditeits-, verrichtingen zijn verbonden, zoals het krediet-, verwerkings-
en juridisch
risico,
geen nieuwigheid
voor de banken, hoewel
de meting en het beheer ervan complexer kunnen zijn. risicobeheerproces geïntegreerd zoveel
voor de verrichtingen
in het totale
mogelijk
gebruik
efficiënter inherent
beheren, zijn
verbonden
zijn
inzake afgeleide
inzake
worden ondersteund
afgeleide
waaraan risico’s produkten
door een toereikend
basis alle
alle
risico’s
vestigingen
betrokken,
van de groep die bij
voldoende
produkten
zijn
eigen vermogen vordt
die
soms onderling
verbonden,
produkten
moeten de
volledig De instelling
is om op volledig dergelijke
schema als
markten overstijgen.
eigen vermogen.
verbonden aan afgeleide
waarbij
risico’s
van een instelling
nagaan of haar eigen vermogen voldoende
worden
haar risicoposities
omdat de verschillende
en vaak het kader van specifieke verrichtingen
produkten
conceptuele
Aldus kan de instelling
voornamelijk
moet het
van de instelling,
wordt gemaakt van hetzelfde
aan verrichtingen
2. Zoals voor alle verrichtingen
inzake afgeleide
risicobeheersysteem
voor de andere verrichtingen.
Bijgevolg
moet
geconsolideerde
te dragen en of in
verrichtingen
zijn
aangehouden.
Risicometing 3. Het systeem dat een instelling verschillende tegelijkertijd ruim mogelijke
risico’s volledig
gebruikt
voor de meting van de
verbonden aan afgeleide en nauwkeurig
produkten,
moet
zijn.
De risico’s moeten op een zo basis worden gemeten en samengeteld, zowel rekening houdend
met de handelsverrichtingen de hele instelling.
(trading)
als met de andere verrichtingen
van
12.
4. Hoewel het gebruik van één enkele voorgeschreven risicometing ten behoeve van de directie wellicht moeten de procedures de risicoposities metingen
van de instelling
op geconsolideerde
soorten
basis
begrepen door het betrokken van de individuele tot
te evalueren.
moeten voldoende
personeel
arbitranten
tot
op alle
stellen
De risico-
betrouwbaar
van de risicodragende
niveaus
zijn
om
in de instelling
de raad van bestuur
een schema dat conceptueel
beheersing
toch in staat
risico’s waarmee de instelling wordt geconfronteerd, exact De maatstaven voor de risicometing moeten perfect worden
weer te geven.
leiden
de directie
en het risicometingsproces
de vele
benadering voor de niet essentieel is,
hetzelfde
- en zij
-
moeten
is voor de beperking
en de
verrichtingen.
5. Nat de werkzaamheden van dealers betreft, is de waardering van de posities in afgeleide produkten tegen courante marktprijzen fundamenteel voor een nauwkeurige
en tijdige
wisselverrichtingen, instrumenten
risicometing en -rapportering. Een instelling afgeleide instrumenten en andere verhandelbare
verhandelt,
handelsposities
en de marktbewegingen
Bepaalde instellingen doel stellen
moeten tevens
om in real
het meest actief
time toezicht
gebeurtenissen
Een degelijke
risicometing
zijn
te volgen.
of zich
ten minste
te houden op de produkten
zouden kunnen voordoen,
is de analyse
tot
waarin
zij
Bij
of mogelijke
die analyses
dat een dergelijke
moet niet
analyse,
in
kunnen
hoe de instelling alleen
waarmee ongunstige
rekening
worden
gebeurtenissen
zich
“rampenscenario’s”.
gebaseerd op de meest
op de hele instelling
houdend met de gevolgen
wijzigingen
die een ongewenste invloed
maar ook met daadwerkelijke
hypotheses,
van
van een samenloop van
en moet kunnen evalueren
gehouden met de waarschijnlijkheid
rekening
dagelijks
de
op de markt die de bank kunnen beïnvloeden.
kunnen identificeren
daaraan kan weerstaan.
pessimistische
in staat
moet gebeurtenissen
hebben op de instelling,
sou zijn
minstens
met inbegrip
verschillende
Ideaal
de kredietrisico’s,
aspect van de risicometing
spanningssituaties,
het marktgedrag
zijn
zijn.
6. Een ander belangrijk eventuele
moet in staat
die
van ongebruikelijke
wordt uitgevoerd, wijzigingen
in de
13. koersen of in hun volatiliteit, van een onvoldoende van het onvermogen van een belangrijke wederpartij, portefeuilles krediet7‘.
afgeleide
de contante
produkten,
marktliquiditeit of en dit doorheen de
handelsportefeuilles
en
en werkmiddelenportefeuilles.
Dergelijke
spanningstesten
mogen niet
berekeningen
van mogelijke
kwalitatieve
analyses
dergelijke
scenario’s
verliezen
beperkt
blijven
of winsten.
tot
Zij
omvatten van de maatregelen Een essentieel kan treffen.
kwantitatieve
moeten ook meer
die de directie in aspect van dergelijke
kwalitatieve analyses zijn de urgentieplannen waarin werkingsprocedures communicatielijnen - zowel formele als informele - worden vastgelegd.
en
Risicobegrenzing 8. Een degelijk systeem van geïntegreerde limieten voor de hele instelling van richtlijnen inzake het nemen van risico’s vormt een essentieel bestanddeel
van het risicobeheerproces.
Een dergelijk
begrenzingen
opleggen voor het nemen van risico’s
dat posities
die bepaalde,
vooraf
gedefinieerde
snel onder de aandacht van de directie systeem moet in verhouding
staan tot
en
systeem moet
en er tevens voor zorgen begrenzingen
worden gebracht.
overstijgen,
Het limieten-
de doeltreffendheid
van het totale
risicobeheerproces van de instelling en de aangepastheid van haar eigen vermogen. Het moet de directie in staat stellen de risicoposities te controleren,
discussies
de daadwerkelijk
uit
te lokken over mogelijkheden
genomen risico’s
vastgelegde manoeuvreerruimte algemene directie. 9. Er moeten totale risicosoort
limieten inzake
zoals bepaald door de raad van bestuur
worden ingevoerd
zijn
risico’s
meet en zoveel mogelijk
limietensysteem nuttig,
met de wijze
instelling.
in het kader van
Die limieten
moeten
meer algemeen haar
vorden geïntegreerd
in het
verbonden aan andere verrichtingen.
moet het begrenzingssysteem
vorden toegewezen tot
produkten.
waarop de instelling
van de risico’s
op het niveau
en de
voor elke belangrijke
wordt geconfronteerd
afgeleide
coherent
en
te beheersen binnen de vooraf
waarmee de instelling
haar verrichtingen
en risico’s,
zo worden opgevat dat limieten van de hedrijfseenheden
van de
Waar kunnen
14.
10. Worden limieten worden gebracht daartoe
dan moeten die overschrijdingen
overschreden,
van de algemene directie
en mogen ze slechts
bevoegde medewerkers worden goedgekeurd.
bovendien
aanleiding
geven tot
van de risicodragende
discussies
verrichtingen
die de verrichtingen
inzake
gestrengheid inzake het toestaan af van de houding van de directie limieten
en van de effectieve
in verhouding
tot
Een instelling
met vrij
begrenzingen
beeld
of van de afdeling
instrumenten
aangaat.
De
van overschrijdingen hangt in ruime mate ten aanzien van het vastleggen van de van de instelling
restrictieve
vorden met overschrijdingen
moeten
over het geconsolideerd
omvang van de individuele
de capaciteit
kennis
door de
Die posities
van de instelling
afgeleide
ter
limieten
en totale
limieten
om de risico’s
te nemen.
zal vaker geconfronteerd
dan een instelling
die minder strenge
hanteert.
Rapportering ll.
informatieve en tijdige rapportering aan de directie is Een nauwkeurige, essentieel voor een voorzichtige gang van zaken in de activiteit inzake afgeleide
produkten.
verstrekking
aan de directie
doeltreffendheid belaste
afdelingen
niveaus
Inzake
winsten
en verliezen
de directieleden
ten minste
de marktvoorwaarden
te verschaffen instelling
dealertransacties
De frequentie
zijn,
van de informatiefactor
voor de algemene
De met het risicobeheer beheersen
van de algemene directie
die toezicht
aan andere niveaus kleiner
een belangrijke
moeten hun risicometingen
bestuur.
verrichten.
is de kwaliteit
van het risicobeheerproces.
aan de betrokken
indien
Bijgevolg
en aan de raad van
moeten de risicoposities dagelijks
ter kennis
van de rapporteringen vereisen.
om het wijzigend
te kunnen beoordelen.
van geen
moet worden opgedreven van de verslagen
en aan de raad van bestuur
de betrokken karakter
de
maar er zelf
De frequentie
van de algemene directie
maar moet toelaten
alsook
worden gebracht
houden op de transacties, zulks
en ze voorleggen
kan
personen passende informatie
van het risicoprofiel
van de
15.
12. Het systeem van informatieverstrekking verbonden
aan de verrichtingen
aan de directie
inzake afgeleide
produkten,
gemeten door middel van technische en kwantitatieve gegevens die gemakkelijk leesbaar en begrijpelijk de algemene directie gespecialiseerde De risicoposities kennis
in de verschillende
worden gebracht
bestuurders
kennis
13. De directie
over afgeleide
produkten.
afgeleide
instrumenten
moeten ter
risicoheheerproces
zorgen dat de verschillende
die herziening
geregeld
marktomstandigheden,
worden herzien
moet worden rekening
aangezien
14. De afdelingen
belast
Elke betekenisvolle
met het risicobeheer
en de hypotheses
posities
worden beperkt,
daadwerkelijke
gehouden met de in risicoposities wijziging
op grond waarvan het risico regelmatig
herzieningen
evalueren.
te kunnen uitvoeren.
moeten de limieten risicoposities
die
in het
resultaten
eigen vermogen.
de
wordt gemeten en de
Een passende documentatie is essentieel Bij
om
het herzien
worden vergeleken
van de
met de
en moet tevens worden nagegaan of de
bestaande meting van risicoposities van de vroegere
en
moeten de methodologie,
van die elementen van het risicometingsysteem limietenstructuren
van het
moet eveneens worden herzien.
modellen
doeltreffende
is voor
en in de
die kunnen resulteren
aandacht verdienen.
risicobeheersysteem
huidig
elementen
in de werkzaamheden van de instelling
bijkomende
hetzelfde
van de risico’s.
van de instelling
Bij
wijzigingen
en de
door de directie
moet ervoor
geëvalueerd.
een
bezitten
door middel van een schema dat conceptueel
en revisie
noodzakelijk
van de leden van de algemene directie
de meting en voor het limiteren
Evaluatie
dat wordt
formules, vertalen in zijn voor de leden van
die immers niet
en de bestuurders,
en technische
moet het risico
en limieten
van de instelling
passend is in het licht en in het licht
van haar
16. 15. Hoe vaak en tot op welke hoogte een instelling en -modellen moet herzien, hangt gedeeltelijk
haar risicometingsmethodes af van de specifieke
risicoposities die voortvloeien uit haar verrichtingen inzake afgeleide produkten, van het ritme en de aard van de marktwijzigingen en van de snelheid
van de vernieuwingen
instelling
met een beduidende
ten minste
eén maal per jaar
ligt
aan de modellen
marktomstandigheden
inzake
risicometing
activiteit
de methodologie
die ze hanteert zulks
inzake
vereisen
en -beheer. afgeleide
herzien
Een
produkten,
moet
die ten grondslag
- en frequenter
indien
de
- om na te gaan of die methodologie
Dergelijke interne evaluaties kunnen in heel vat passend en coherent is. gevallen worden aangevuld met analyses verricht door externe auditors of andere bevoegde externe verfijnde
modellen
hypotheses
consultants
en technieken
inzake
zijn
risicobeheer.
in uiterst De gebruikte
moeten permanent worden getoetst.
16. De instelling moet tevens evaluatie en de herziening die nieuw zijn
voor haar,
voor de instelling.
beschikken over een doeltreffend proces voor de van de risico’s die inherent zijn aan produkten of nieuw op de markt en mogelijk
De invoering
zo gebeuren dat mogelijke interne
die onderlegd
van nieuwe instrumenten
verliezen
doeltreffend
systemen kunnen worden getest.
betekenisvolle (met inbegrip
de algemene directie
van de afdelingen
controle,
en de juridische,
vertrouvd
zijn
systemen inzake
risicometing
en alle
worden beperkt
belast
met
betrokken
en dat de
en het produkt en -beheer
personeelsleden
het risicobeheer,
boekhoudkundige
met het produkt
moet bovendien
Een instelling mag geen inzake een bepaald produkt
volumes van verrichtingen
aangaan, zolang
interessant
en auditafdelingen) niet
de interne niet
kunnen integreren
van de instelling.
in de
17. IV. Interne
controle
en audit
1. De beleidslijnen inzake afgeleide interne
en daarmee samenhangende procedures voor de activiteit produkten moeten aansluiten bij de totaalstructuur van de
controles
gebruikelijke
van de instelling
manier van werken.
de doeltreffendheid betrouwbaarheid naleving
en integraal deel uitmaken van de Een degelijk intern controlesysteem moet
en de efficiëntie van de financiële
van de verrichtingen,
reglementaire de reglementeringen
aansluiten
bij
identificatie,
analyse
van de organisatie,
zoals goedkeuringen,
bevestigingen
van de overeenstemmingen
is uiterst
procedures arbitragezaal
en de administratie
evaluatiemethodes 2. Belangrijke
bij
de herziening
interne
en externe
van de instelling
belangrijk
van De
verschillende
auditors
daarvan zal zijn
van de risico’s.
De interne
of indien
belangrijke
produktlijnen,
de methodologie op de risico’s, van de instelling.
te vergemakkelijken, stadium
bij
met
de
De interne
en de
afgeleide auditors
periodiek
moeten
verifiëren
en
gebaseerd op een voorzichtige audits
worden wanneer tekortkomingen
worden ontdekt
inzake
controles
zijn
die door
worden verricht,
te onderzoeken.
testen
; de frequentie
controles
van de controles
en de interne
toezichtsproces risicoprofiel
voor
wanneer de
van de interne
het risicobeheerproces
frequenter
houden met
en overeenstemmingen.
bekwaamheid van die personen om de verrichtingen
evaluatie
rekening de procedures
(“back office”)
de omvang en de resultaten
onafhankelijke produkten
controles
of -systemen gebruiken.
elementen
frequentie,
en de van de
en beheer van de risico’s, het passend karakter en de naleving van controleaan de directie,
de informatieverstrekking controle
moet de instelling
die doelstellingen,
de algemene controle-omgeving
mogelijk
rapporteringen en het beleid
en
van de voorschriften, Bij haar onderzoek of de interne bevorderen.
instelling
controles
de
en betekenisvolle
wijzigingen betrekking
de interne
moeten intensiever zijn
controles
Om de ontwikkeling
problemen
opgetreden
tot modellen,
en in de
het
of het totale van passende
moeten de interne auditors in een zo vroeg de ontwikkeling van de produkten worden betrokken.
18. 3. De interne
auditors
moeten de onafhankelijkheid
doeltreffendheid
evalueren
het risicobeheer
zijn
de interne
controles
en de beperking
van de afdelingen die binnen de instelling Zij moeten ter sake de doeltreffendheid belast.
die betrekking
van de risico’s,
moeten de naleving betrouwbaarheid
hebben.op grondig
de meting,
controleren.
van de risicobegrenzingen
en de snelheid
algemene directie
en de algemene
de rapportering De interne auditors
beoordelen,
alsook
van de informatieverstrekking
en de raad van bestuur
met van
de
aan de
van de instelling.
4. De evaluatie door de interne auditors van het passende karakter van de interne controles houdt in dat het interne controlesysteem van de instelling
moet worden begrepen,
Die analyse
gedocumenteerd,
moet onder meer bestaan uit
bedrijfslijnen,
die op haar beurt
organisatorische
geëvalueerd
en getoetst.
een onderzoek van de produkt-
of
met een beoordeling van de net name voor de van die lijnen.
structuren
begint
dealerverrichtingen moeten de auditors nagaan of de functies op passende wijze zijn gescheiden (in het bijzonder de taken van het personeel dat als markthouder
werkt en van het personeel
risicobeheer
is belast),
door een onderlegd draagt
dat met de interne
of er voor een passende follow-up
directielid
dat niet
de dagelijkse
voor het werk van de arbitranten,
het personeel
dat is belast
alsook
controles
en het
wordt gezorgd
verantwoordelijkheid
of de rapporteringen
met het risicobeheer
en de interne
door
controles,
enerzijds, en door het personeel dat als markthouder werkt, anderzijds, langs gescheiden lijnen gebeuren. Toetsingen per produkt van de beheerstructuur
moeten een aanvulling
de organisatorische produkten
de totale
van de verrichtingen
inzake
beoordeling
van
afgeleide
van de instelling.
5. De instelling
moet interne
werkzaamheden. verwerking
structuur
vormen bij
controles
Zo moet zij,
van verrichtingen
en procedures handelsafdeling verrichtingen vergewissen rapporteringen
bij
voorbeeld,
beschikken
voor het registreren
werkt,
- met inbegrip
van de volledigheid aan de directie.
voor haar belangrijkste voor de registratie
over schriftelijke
van de transacties,
conform het beleid analyseren
invoeren
beleidslijnen toetsen
of de
en de verwerkingscyclus van de van hun afwikkeling - om zich te
en de juistheid Zij
en de
van de hoeken en van de
moet het herwaarderingsproces
19. bekijken
om het passende karakter
te beoordelen
van de schriftelijke
beleidslijnen
en procedures
het aanleggen
van de ermee verbonden herwaarderingsvoorzieningen.
moet de naleving onderzoeken,
alsook de frequentie en de kwaliteit
herwaarderingsprijzen, die hun oorsprong belangrijke
interne
limieten
en de
van de gegevensbronnen
der
met betrekking
en worden verhandeld controles
van de posities
ervan te vergewissen
totale kredietrisico zoals het voortvloeit gevoerd.
instrumenten
liquide
markten.
met de vooraf
en procedures
moet ook het proces inzake de goedkeuring op passende vijze alle verrichtingen
op veinig
tot
inzake goedkeuring moeten eveneens bekeken worden. De instelling
limietoverschrijdingen, zich
Zij
die verband houden met het
zoals de vergelijking en de beleidslijnen
en voor
en -procedures
van de herwaarderingen
in het bijzonder vinden
marktrisicobeheer, bepaalde
van de posities
van de herwaarderingsbeleidslijnen
onafhankelijkheid
Alle
voor de herwaardering
van kredieten
dat de aan bepaalde produkten
onderzoeken verbonden
van
om risico’s
in aanmerking worden genomen en dat die procedure voor wordt gevolgd. De instellingen moeten ter zake hun ten aanzien van een bepaalde wederpartij bekijken uit verrichtingen die doorheen de hele bank worden
20.
V. Hethodes voor een degelijk 1. In de volgende
punten worden methodes toegelicht
van de verschillende instelling inzake
beheer van elke risicosoort
componenten van het risicobeheerproces
in het kader van de risico’s afgeleide
Kredietrisico
(met inbegrip
tegenover
op cliëntenniveau,
dag van de afvikkeling blijft,
het risico
moet het kredietrisico
evalueren
die de instelling
de instelling
kan het risico
uit
in gebreke
risico
van de positie
dat voor de instelling
De vervangingskost marktprijzen
methodes voor de raming van de actuele betalingen,
De Op de
produktenaanbod.
dat een wederpartij
toekomstige
marktwijzigingen.
toekomstige
in
waarde van de geld- of effectenstromen Vóór de afwikkeling wordt het
moet ontvangen.
aan de hand van huidige
vereiste
na te komen.
gemeten als de som van de vervangingskost
voortvloeien
niet
als vó6r de afwikkeling
voor het volledige
een raming van het mogelijke bepaald
aan haar verrichtingen
dat een vederpartij
zowel bij
overeenstemmen met de volle
kredietrisico
van een
van het betalingsrisico)
is haar verplichtingen
instelling
verbonden
beheer
produkten.
2. on ruime zin is het kredietrisico staat
voor een degelijk
en kan
moeten worden
of algemeen aanvaarde
waarde van de voor elk contract
rekening
houdend met de huidige
marktvoorwaarden. 3. Het potentiële actuele tot
kredietrisico
risico
en is in hoofdzaak
de vervaldag
onderliggende deelnemers
wordt op subjectievere afhankelijk
en de verwachte
prijs,
aan afgeleide
van de resterende
volatiliteit
koers of index. produkten
manier gemeten dan het
van de aan het contract
De dealers
en de belangrijke
moeten het potentiële
aan de hand van simulatie-analyses
of andere verfijnde
- indien
en uitgewerkt
ze correct
zijn
ontworpen
kan worden geschat
waarbij
als met de huidige
marktvoorwaarden
eindgebruikers
kunnen dit
rekening
“extra-toevoegingen”
moeten de hypotheses
die ten grondslag
gebruikt,
redelijk moet zulks
zijn
en een instelling
op een voorzichtige
waarmee risico
portefeuillekenmerken
wordt gehouden.
(“add-ons”) liggen
bepalen
technieken
meten met behulp van op meer
kenmerken gebaseerde instelling
risico
- het potentiële
zowel met de specifieke risico
looptijd
.
Kleinere algemene
In beide gevallen
aan de risicometing
van de
die een portefeuillebenadering manier doen.
21.
4. Een instelling
kan raamovereenkomsten
agreements”)
en allerhande
en garanties
door derden,
In dergelijke
gevallen
risicobeperkende
inzake verrekening
(“master
vormen van kredietverbetering gebruiken
zoals
om haar wederpartijrisico
mogen de risicoposities
elementen evenwel slechts
weerspiegelen
en waarborgclausules juridisch afdwingbaar Die juridische afdwingbaarheid rechtsgebieden.
in geval van faling aantonen dat zij evaluatie
van de wederpartij.
van de afdwingbaarheid
individuele
De instelling
met de nodige zorgvuldigheid
verrichtingen
te beperken. die
in de mate dat de
overeenkomsten betrokken
zekerheden
de instelling
van
netting
zijn in alle moet ook gelden
moet kunnen
te werk is gegaan bij
van de betrokken
contracten
werden aangegaan op een wijze
de
en dat de
die de instelling
afdoende beschermt. 5. Voor alle
wederpartijen
met wie de instelling
kredietlimieten worden ingevoerd zowel bij als vóór de afwikkeling. mogen verrichtingen na goedkeuring
van een kredietlijn.
instelling
structuur.
Niettemin
kredietlimieten
is het in alle
die
coherent
zijn
werkzaamheden en dat de kredietlijnen en de geconsolideerde
beleidslijnen 6. Overschrijdingen
gevallen
instelling. arbitranten informatie kredietlijnen.
het kredietpersoneel
worden verstrekt
dat de die geen band
afgeleide
produkten,
dat
met de normen die gelden
voor andere
per wederpartij
zijn
risicoposities
coherent
de beleidslijnen
en procedures
rapporteringen
relevante,
over de kredietrisico’s
met de
van de instelling.
dienen als uitzonderingen
Bovendien moet in de interne en
van instelling
en geografische
belangrijk
inzake
van de kredietlimieten
worden aangepakt overeenkomstig
worden aangevat
kan verschillen
door personeelsleden
worden vastgelegd
normen hanteren
moeten
van de
van haar organisatorische
hebben met het aangaan van verrichtingen zij
slechts
Het verloop
voor kredietverlening
in functie
doet,
die rekening houden met de risicoposities Als een regel van algemeen beleid
met een bepaalde wederpartij
goedkeuringsprocedure tot
verrichtingen
correcte
te van de
aan de en tijdige
en de goedgekeurde
7. Zoals bankleningen, kunnen ook onderhandse afgeleide produkten gedurende lange tijd kredietrisico’s inhouden. Omwille van die mogelijke lange-termijn-risico’s instrumenten, draagkracht
en de complexiteit
moet een instelling
rekening
van haar wederpartijen
verplichtingen
van bepaalde
afgeleide
houden met de totale
financiële
en hun bekwaamheid om hun
na te komen.
Harktrisico 8. Het marktrisico instelling
is het risico
waaraan de financiële
wordt blootgesteld
niveau
uit terrein,
beheerd.
Het betreft
onderliggende
ingevolge
- of gedekt worden door - een future
vertrouwd
vat niet
betekent
risico’s
De waarde van een optie waaronder
instrument
en het tijdsverloop.
politieke
de volatiliteit beïnvloed
door de marktliquiditeit
instelling,
waarschijnlijkheid minste
alle
Zelfs
gebruikt
indien
met een gegeven
ervoor
De instelling evalueren en alle
de instelling
of een
moet ten
andere
dan de voornoemde “value-at-risk”-methode,
moet de gekozen meting voldoende risicobeheerproces
of het
een portefeuille
een prijsschommeling
handelsportefeuilles
berekenen.
risicometingsnethodes instelling
winst
over een bepaalde periode.
dagelijks
risicoposities
waarmee de potentiële uit
en wereldvlak.
steeds vaker gemeten met behulp
wordt gemeten van een positie,
voortvloeiend
en door de
op plaatselijk
wordt door marktdeelnemers
verlies
van het onderliggende
Bovendien worden alle
van een “value-at-risk”-methode potentiële
van het
ook door andere factoren
van de prijs
en economische gebeurtenissen
9. Het marktrisico
kunnen worden
en van schommelingen van de rentevoeten.
wordt daarentegen
beïnvloed,
van het die
of een swap zijn
dat ze gemakkelijk
van prijsschommelingen
contantinstrument
handelsverrichtingen
van een
ongunstige evoluties De marktrisico’s van marktprijzen.
of de volatiliteit
voortvloeien
toestand
correct
en gestreng
zorgen dat de metingsmethode is geïntegreerd.
zijn
en moet de
op passende wijze
in haar
23. 10. Een instelling daadwerkelijke
moet haar geraamde marktrisicoposities toetsen aan de tlet name het resultaat van martkrisicomodellen evoluties.
die zijn
gebaseerd op simulaties
prijzen,
moet met de werkelijke
geraamde en de werkelijke bij
ll.
De instelling
resultaten
resultaten
de ramingen gehanteerde
genomen of de modellen,
of voorspellingen
waar nodig,
bedrijfseenheden
en individuele
begrepen door alle
limieten
betrokken
In de praktijk
blijft heeft
vastleggen
die het
zijn
met de maximale
beslissers, en moeten duidelijk worden Overschrijdingen van de limieten partijen.
rol
te worden behandeld
kunnen bepaalde begrenzingsystemen
omvatten zoals stop-loss
12. Een instelling
onder de loep worden
en verenigbaar
moeten worden opgespoord en dienen zorgvuldig
belangrijke
moeten de
die zijn toegelaten door de algemene directie of de raad Die limieten moeten worden toegewezen aan de verschillende
van bestuur.
elementen
de
bijgestuurd.
verband leggen met haar risicometingen
directie.
Indien
verschillen,
zorgvuldig
moet voor het marktrisico
risicoposities
uorden vergeleken.
aanzienlijk
hypotheses
van toekomstige
limieten
kunnen spelen bij
door de
bijkomende
en richtlijnen
die een
de risicocontrole.
waarvan de activiteit
inzake afgeleide
produkten
beperkt
in volume en enkel betrekking heeft op eindgebruikersverrichtingen, wellicht minder verfijnde risicometingsystemen nodig dan een dealer.
De algemene directie
van een dergelijke
vergewissen
betekenisvolle
verrichtingen beheerst
inzake afgeleide
en gecontroleerd.
mogelijke instelling
dat alle
risico’s
produkten
kunnen worden gekvantificeerd,
wijzigingen
die relevant
de doeltreffendheid
van de verrichtingen
totale
van de instelling.
risicobeheer
uit
moeten minimaal
de
en op het eigen vermogen van de
van ongunstige
andere martkvoorwaarden
moet zich ervan
die voortvloeien
De risicobeheersystemen
impact op de inkomsten evalueren
instelling
zijn
in de rentevoeten
voor de risicoposities, inzake
afgeleide
produkten
en alsook in het
13. Een instelling wordt bij haar verrichtingen inzake afgeleide produkten met twee soorten liquiditeitsrisico’s geconfronteerd : het eerste houdt verband met specifieke produkten of markten en het tweede met de algemene financiering
van de verrichtingen inzake afgeleide produkten van de Het eerste geval betreft het risico dat een instelling niet
instelling.
-
of niet gemakkelijk - een bepaalde positie zal kunnen afwikkelen of dekken tegen een prijs die gelijk is aan of een benadering is van de vorige marktprijs,
ingevolge
een ontoereikende
In het tweede geval houdt het risico zal zijn of bij
marktdiepte
of marktverstoringen.
in dat de instelling
typisch
is voor verrichtingen
inzake
produkten, moeten ze door de directie worden geanalyseerd Bij context van de totale liquiditeit van de instelling. van limieten
moet de instelling
en de liquiditeit
dienovereenkomstig 14. Bij het vastleggen liquiditeitsrisico’s, mogelijkheid
markt-, flexibel
onderhandse
2.
In dergelijke
optieverkoper daalt).
omstandigheden
die actief
instrumenten toepast
Over het algemeen verwijst wijzigende
gaat omdat de van een
of de algemene, gespannen markttoestand
Een instelling
afgeleide
ononderbroken
markt en haar richtlijnen
of de solvabiliteit
en liquiditeitsrisicoposities
dekkingsstrategie2
geven van de omvang, de
één of meer markten verloren
van de instelling
bezorgdheid. worden.
in de ruimere het vastleggen
van richtlijnen voor het toezicht op de moet de instelling rekening houden met de
wederpartij
krediet-
rekenschap
van de betrokken
dat de toegang tot
belangrijke tot
zich
afgeleide
uitstippelen.
eigen solvabiliteit geeft
in staat
haar betalingsverplichtingen na te komen op de afwikkelingsdatum opvraging van marges. Aangezien geen van beide
liquiditeitsrisico’s
diepte
niet
kan het beheer van de
van de instelling is als markthouder
op haar posities,
moet constant
een dynamische dekkingstrategie open posities
die een onderliggend
minder in
of die een dynamische
proces van aan- en verkopen van instrumenten
marktvoorwaarden,
aanleiding
actief
te dekken (bij verkoopt
toegang hebben
naar een om, bij voorbeeld
waarvan de prijs
een
25. tot
de financiële
markten en die behoefte kan nog toenemen in Het liquiditeitsplan van de instelling moet rekening
stresstoestanden. houden met haar bekvaamheid om een beroep te doen op alternatieve zoals
de futuresmarkt
of de contantmarkt,
of om voldoende
zekerheden
andere kredietverbeteringen
aan te dragen opdat ze haar handel
brede waaier van scenario’s
sou kunnen voortzetten.
die actief is op de markt van de onderhandse 15. Een instelling produkten moet de potentiële liquiditeitsrisico’s evalueren voortvloeien inzake
uit
een vervroegde
afgeleide
contracten
produkten.
Talrijke
voor verrichtingen
wederpartijen beëindigen
in staat
beëindiging
kredietevolutie zouden cliënten, beeïndiging
bij
vormen van gestandaardiseerde produkten
wordt geconfronteerd positie
stresstoestanden
van de dealer
is het mogelijk verrichtingen
op de markt,
als markthouder.
dat een instelling inzake afgeleide
problemen wordt geconfronteerd.
ongewenste marktposities
in de context
moeten zich
bewust zijn
ruimere
van die potentiële
omstandigheden is op neer
en dit eventueel en liquiditeits-
beëindiging
op
kan bovendien
Bestuurders
en directieleden
liquiditeitsrisico’s
mee houden in het liquiditeitsplan context
van de
gevraagd wordt zekerheden
openen.
te
de vervroegde
In dergelijke
Een vervroegde
bijkomende,
vervroegd Bovendien
die geld verschuldigd produkten,
de
met een ongunstige
te leggen of een contract vervroegd af te wikkelen, een moment waarop zij reeds met andere financierings-
rekening
stellen
achteruitgaat.
kunnen vragen van bepaalde contracten
verrichtingen
in een
afgeleide die
zekerheden te vragen of hun contract
of haar financiële
of
van de aangegane contracten
inzake afgeleide
wanneer de instelling
markten,
en er
van de instelling
en in de
van het liquiditeitsbeheerproces.
Ververkingsrisico 16. Het verwerkingsrisico informatiesystemen onverwachte
is het risico of in de interne
verliezen.
systeemonderbrekingen bij
bepaalde afgeleide
complexiteit
dat tekortkomingen
Dit risico
controles
geven tot
houdt verband met menselijke
en ontoereikende produkten
aanleiding
in de
procedures
en controles.
nog worden verscherpt
van hun betalingsstructuren
fouten, Het kan
door de
en van hun waardeberekening.
26.
17. De raad van bestuur voldoende
en de algemene directie
hulpmiddelen
de verrichtingen
(financiële
beleggingsverrichtingen, afgeleide
van verfijning
produkten
inzake
produkten.
afgeleide
18. De ondersteunende
afdeling
verhandelde
en tijdige
staat
volumes efficiënt
informatie
tijdig
en
en af te
te ondersteunen
De ondersteunende met de officiële
informatie
afdeling
de risicoposities
tijdens
te behandelen
als interface
voldoende
opleveren
om de
en de algemene directie
inzake
het strategische
worden gehouden met de huidige
afgeleide
produkten
planningsproces.
en geraamde volumes,
moeten
Daarbij alsook
moet met de
aard van de activiteit inzake afgeleide produkten en de verwachtingen de cliënteel. Conform de andere systeemplannen, moet ook voor de afgeleide 20. Omwille
produkten
een schriftelijk
van de complexiteit
snelheid
van de verrichtingen,
afdeling
in staat
vatten,
fouten
urgentieprogramma
van de afgeleide
en ervaring
en de omvang en de
is het essentieel dat de verwerkingsrelevante details van de verrichtingen te
te verschuiven. vereist
van
worden uitgewerkt.
produkten
op te sporen en snel en doeltreffend
voeren of activa kennis
is alle
in
te beheersen.
voor verrichtingen
worden geëvalueerd
moeten adequaat
te verstrekken.
van de operationele
19. De systeemvereisten rekening
van de activiteit
van de gehoekte verrichtingen
moeten betrouwbare
te stellen
De mate
systemen en hun verwerkingscapaciteit
systemen en de systemen die functioneren verantwoordelijken
en
soorten verrichtingen inzake afgeleide Dit omvat de bekwaamheid om de door de
om de complexiteit
databanken,
eenheid
worden beheerd.
systemen en de verwerkingscapaciteit
van de instelling.
en om correcte
aan een onafhankelijke
met het volume en de complexiteit
voor de verschillende
operationele
om
voor de verrichtingen
(de arbitranten)
van de ondersteunende zijn
wikkelen,
rapporteren
afdeling
moeten evenredig
produkten
worden vrijgemaakt
moet de verwerkingsafdeling
los van de operationele
zijn
en menselijke)
dat
en de ontwikkeling en handhaving van de systemen te Zoals dat ook het geval is voor de andere handels- en
ondersteunen. inzake
moeten erop toezien
betalingen
uit
te
Daarom zijn voldoende personeelsleden, om het volume en de soort verrichtingen die
27. door de operationele afdeling worden gegenereerd, te ondersteunen. De directie moet zorgen voor passende aanwervingsprocedures en een dito bezoldigingsbeleid
om hoog gekwalificeerd
personeel
aan te verven
en te
behouden. 21. De systeemontwikkeling de complexiteit moet echter
en -behoeften
van de activiteit
een doeltreffende
kunnen variëren
inzake afgeleide en tijdige
toezicht op de risicoposities mogelijk moeten worden aangepast aan de specifieke Voor eindgebruikers aangaan, is niet actieve
die weinig dezelfde
produkten.
Elk systeem
behoeften
verrichtingen Alle
het volume en
verwerking en een passend maken. De verwerkingssystemen van elke instelling.
inzake afgeleide
mate van automatisering
tradinginstellingen.
volgens
vereist
verwerkingssystemen
produkten
als voor meer en -afdelingen
moeten zorgen voor een passende basisbehandeling, -afwikkeling -controle van verrichtingen inzake afgeleide produkten. 22. Hoe complexer
de werkzaamheden van de instelling,
aan gecomputeriseerde complexiteit verslag
te brengen over de posities
overeenstemmingscontrole 23. De scheiding
tussen
risicoposities interne
en om een efficiënte
de verwerkingsfuncties,
anderzijds,
invoering
om correct
te vergemakkelijken.
en de risicobeheersing,
controle.
de behoefte
systemen om het hoofd te kunnen bieden aan de
en het volume van de aangegane verrichtingen,
uit
afdeling,
hoe groter
en
is van kapitaal Een doeltreffende
van de verrichtingen
de rapportering enerzijds,
over
en de operationele
belang voor een doeltreffende interne
controle
in de databank,
is nodig op de
de nummering van de
verrichtingen, de notering van datum en tijd en de bevestigingsafwikkelingsprocedures. Er moeten ook verwerkingscontroles zijn eventuele
geschillen
moet de instelling worden bevestigd.
over contractclausules ervoor
en om
op te lossen.
zorgen dat de verrichtingen
In dit verband zo vlug mogelijk
De instelling moet erop toezien dat de afgesproken verrichtingsvoorwaarden daadwerkelijk overeenstemmen met de nadien bevestigde
voorwaarden.
28. 24. De verwerkingsafdeling is van de operationele
of een andere afdeling afdeling , moet ervoor
of eenheid die onafhankelijk zorgen dat de databanken van
de arbitragezaal en de back-office geregeld op passende wijze met elkaar Daarbij moeten de gegevens worden in overeenstemming worden gebracht. nagekeken over de posities,
de winst-
en verliescijfers
en de details
van
elke verrichting. 25. De instelling posities
moet ervoor
in afgeleide
produkten
hypotheses realistisch waarvoor de instelling gedocumenteerd analyses
zijn.
moeten worden getest
26. De directie
om haar
te evalueren, passend en de onderliggende De prijsbepalingsprocedures en -modellen
zulks
vooraleer
ze worden gebruikt
en goed
alsook wanneer
vereisen.
van de instelling
bevestiging,
gebruikt
zijn. moeten consequent worden toegepast opteert, De modellen en de ondersteunende statistische
de marktomstandigheden
inzake
zorgen dat de methodes die zij
moet zorgen voor een mechanisme voor de
bewaring
afgeleide
en beveiliging van de documentatie over contracten Zij moet bovendien een procedure uitwerken produkten.
grond waarvan afwijkingen
op de documentatie
worden gecontroleerd,
opgevangen en op passende wijze beoordeeld door de algemene directie De instelling moet tevens beschikken over juridische adviseurs. goedgekeurde tot
beleidslijnen
de documentatie
formele
procedures
waarin
inzake
voor de bewaring
documenten - in overeenstemming beleid
de specifieke
voor verrichtingen
op
vereisten afgeleide
en de beveiliging
met de wettelijke
en de
met betrekking produkten
en de
van belangrijke vereisten
en het interne
- worden vastgelegd.
27. Hoewel verwerkingsrisico’s
moeilijk
ze vaak worden geëvalueerd rampenscenario’s
(“in
kunnen worden gekwantificeerd,
door toetsing
het ergste
geval
een stroomonderbreking,
een verdubbeling
ontdekking
in de software
van een fout
kader van het beheer van zekerheden. aan de hand van periodieke vereisten,
onderzoeken Dergelijke
aan een reeks van . ..”
of “wat indien
van het aantal
. ..“).
zoals
verrichtingen,
voor de prijsberekeningen
de
in het
Ze kunnen eveneens worden geraamd
gegevensverwerkingssystemen,
verwerkingspraktijken.
kunnen
van de procedures, urgentieplannen
onderzoeken
documentatieen andere
kunnen bijdragen
tot
de
29. beperking van de kans op fouten en onderbrekingen in de controles. Ze kunnen de risicocontrole en de doeltreffendheid van het limietensysteem verbeteren,
en ongezonde handelspraktijken
van nieuwe produkten inzake
afgeleide
of bedrijfslijnen
produkten
een instelling
en de vroegtijdige voorkomen. Aangezien
opstarting verrichtingen
in ruime mate steunen op computersystemen,
over plannen beschikken
die rekening
moet
houden met potentiële
problemen in de normale verwerkingsprocedures.
Juridisch
risico
28. Het juridisch
risico
is het risico dat contracten Juridische risico’s gedocumenteerd zijn.
onjuist beheerd aan de hand van beleidslijnen adviseurs
van de instelling
verantwoordelijken
29. Alvorens
(gewoonlijk
worden uitgewerkt
overeenkomsten
ontwikkeld in overleg
inzake
zich er redelijkerwijs de wettelijke
en vereiste
om dergelijke
verrichtingen
aan te gaan.
natrekken
afgeleide
of een wederpartij
produkten produkten
individuele
die voortvloeiden
toen een rechtbank
was gegaan door dergelijke natrekken
uit
oordeelde
De instelling
niet
inzake
dat de inzake
zijn.
van haar overeenkomsten
op passende
worden aangegaan.
produkten hebben reeds niet in staat waren om verliezen
het onvermogen van een wederpartij,
dat de wederpartij verrichtingen
of haar wederpartijen
bezitten
moet echter
rechtsgeldig
verrichtingen
moet
bevoegdheid
in verband met haar activiteit
met een wederpartij
vooraleer
produkten,
moet er tevens op toezien
Deelnemers aan de markten voor afgeleide aanzienlijke verliezen geleden omdat zij te verhalen
van de
dat haar
reglementaire
moet de afdwingbaarheid
evalueren
afgeleide
bevoegd is om verrichtingen
aan te gaan, zij
van elk contract
30. Een instelling wijze
te verzekeren
van vergewissen
wederpartijen
bewoordingen
met de
om de afdwingbaarheid
te beginnen met verrichtingen
afgeleide
door de juridische
met de wederpartijen.
een instelling
alleen
en
voor het risicobeheerproces) en goedgekeurd door de Er moeten minimaal richtlijnen en de raad van bestuur.
algemene directie en procedures
niet afdwingbaar of moeten worden beperkt
haar bevoegdheid
aan te gaan.
de machtiging
te buiten
Een instelling moet en de bevoegdheden hebben om
verrichtingen in afgeleide die voor haar vederpartijen
produkten aan te gaan, en of de verplichtingen voortvloeien uit die verrichtingen,
Zo ook moet een instelling nagaan of haar rechten afdwingbaar zijn. betrekking tot een marge of een zekerheid die zij van een wederpartij ontvangt,
afdwingbaar
31. De voordelen
en uitvoerbaar
zijn.
van verrekeningsovereenkomsten
andere bestaan uit de mogelijkheid
een beperking
(“netting”)
van de krediet-
om méér verrichtingen
ter ondersteuning
De instelling passende wijze
zijn
en de kleinere
en correct
wanneer een verrekeningsovereenkomst
juridisch
betrokken rechtsgebieden, mag een instelling haar kredieten liquiditeitsrisico’s.
wetgeving
moet over een goede kennis en interpretaties
verrichtingen alleen
vereist
inzake
Bazel,
juli
1994
produkten.
voor de bemiddelingsactiviteit
voor haar eigen gebruik
behoefte
van dergelijke
op
werden uitgevoerd. afdwingbaar op netto
tot
aan
van de wederpartijen.
beschikken
met betrekking
afgeleide
aan te
dat haar verrekeningsovereenkomsten
gedocumenteerd
32. De instelling
en liquiditeitsrisico’s,
van de verplichtingen
moet erop toezien
kunnen onder
met bestaande wederpartijen
gaan in het kader van bestaande kredietlijnen zekerheden
met
basis
is in alle toezien
op
van de fiscale
het gebruik
van
Een dergelijke kennis van de instelling,
produkten.
Enkel
is niet maar ook
RISK MANAGEMENT
GUIDELINES FOR DERIVATIVES
Basle Committee on Banking Supervision July 1994
TABLE OF CONTENTS
Page 1
Preface L
Introduction
and basic principles
II.
Oversight of the risk management process Board of directers Senior management Independent risk managementfim3ion.í
3
5 5 6
DI. Tbe risk management process Risk mensurement Limiting riskr Reporting Management evaluation and review IV. Internal controls and audits
11
V. Sound risk management practices lor each type of risk Credit risk (including senlement rirk) Market risk Liguidity rbk Operationt risk Legal rirk
13 14 15 16 18
Risk management guidelines for derivatives
Preface
\
I
1. As part of its on-going efforts to address intemational bank supervisory issues, the Basle Committee on Banking Supervisioni is currently engaged in several activities to strengthen the prudential supervision of ba&’ derivatives operations. One of these activities has been a reassessmentof the key elements of sound management of the risks involved in detivatives. In 1986, the Committee issued a document entitled “The management of banks’ off balance sheet exposures: a supervisory perspective”, and it bas continued to consider the issues raised in that document. As a result, the Committee is now issuing the attached paper providing guidancc on sound risk management of derivatives activities for use by supervisory authoritics and banking organisations. In developing these guidclines. the Committee bas drawn upon those established in member commies of the Committee and upon recommendations made by the financial industry. The Basle Committee is distributing these guidelines to supervisors worldwide 2. with the expectation that they wil1 facilitate the further development of a prudent supervisory approach to the risk management of derivatives. Supervisors may wish to circulate the guidelims to the institutions under their jurisdiction, either in their entirety or as modifïed to take into account local conditions. The Committee wishes to emphasise that sound intemal risk management is essential to the prudent operations of banks and that supervisory tools, such as capita1 requirements, are not by themselves sufficient. Sound intemal risk management is also essential to promoting stability in the fmancial system as a whole. 3. Neither derivatives, nor the individual risks inherent in them are. by themselves, new. Institutions have been active for some time in forwards, swaps, and options and have routinely addressed credit, market. liquidity, operational and legal risks in their more traditional activities. However, the grow-ing complexity, diversity and volume of derivatives products, facilitated by rapid advances in technology and communications pose increasing challenges to managing these risks. Sound risk management practices are an important element in meeting these challenges. 4. The guidelines bring together practices currently used by major intemational banks in a single framework. While no bank may follow the framework precisely, it could 1
The Bade Comm~~tecon Bankmg Su~rion II a Cmmmttec ofbanking rupernrory authoritics whah was ertabhshcd by lhc central-bank Govcmors of tic Group ofTen SOUIIUIC~ in 1975.11 consiru ofrcmor rcprcsc”taWer of bank supcrvisory aurhont,cs and cen,ra, banks from Bclg,um. Canada, Francc. Germany. Italy. Japan. Luxembourg. Ncthcrlandr. Swcden. SWzerland. “,,,,cd Kingdom and ~bc Umled States. It usually mee6 at lbc Bank lor Intcmatvxol Scttlomcnu in Bak.
-2provide guidancc to all banks. The applicability of the guidelinesdepends on the size and complexity of an institution’s derivatives activities. 5. Supervisors should tïnd thc guidelines useful in reassessing their own cxisting supervisory mcthods and procedures for monitoring how banks control risks in derivatives. Thc exact approach choscn by individual supervisors to supcrvisc dcrivativcs activities depcnds upon a host of factors. including their own Icgal authority, usc of on-sitc and off-site supervisory techniques and the dcgree to which external auditors are also used in a supervisoty function. One outstanding feature of financial markets is the increasing usc of sophisticated 6. modcls by major institutions as their principal means of measuring and managing risk. As a consequente, supervisory agencics wil1 need to asstuc that they (and external auditors) have staff with sufficicnt mathematical knowledge to understand thc issues and that the rcliability of models can be indcpendently verified by cxtcrnal experts.
1.
Introduction
and basic principles
1. Dcrivatives inshuments have become increasingly important to the overall risk profile and profïtability of banking organisations throughout the world. Broadly defined, a derivatives instrument is a fínancial contract whose value depends on the values of one or more underlying assetsor indexes. Derivatives transactions include a wide assortment of fínancial contra&, including forwards, futures, swaps and options. In addition, other traded instruments incorporate derivatives characteristics, such as those with imbedded options. While some derivatives instruments may have very complex structures, al1 of them can be divided into the basic building blocks of options, forward contracts or some combination thereof. The use of these basic building blocks in structuring dcrivatives instmments allows the transfer of various fínancial risks to parties who are more willing, or better suited, to take or manage them. 2. Derivatives contraets are entered into throughout the world on organised exchanges and through over-the-counter (OTC) arrangements. Exchange-traded contracts are typically standardised as to maturity, contract size and delivery terms. OTC contracts are custom-tailored to an institution’s needs and often specify commodities, insmunents and/or maturities that are not offered on any exchange. This document addressesbanks’ activities in both OTC and exchange-traded instruments. 3. Derivatives are used by banking organisations both as risk management tools and as a sotice of revenue. From a risk management perspective, they allow fínancial institutions and othcr participants to identify, isolate and manage separately the market risks in fînancial instrumcnts and commodities. When used prudently, derivatives can offer managers efficient and cffective methods for reducing certain risks through hedging. Derivatives may also be used to reduce fmancing costs and to increase the yield of certain assets. For a growing number of banking organisations, derivatives activitics are becoming a direct source of revenue through “market-making” functions, position taking and risk arbitrage: “mnrket-moking” functions involve entering into derivatives transactions with customers and with other market-makers while maintaining a generally balanced portfolio with the expectation of eaming fees generated by a bid/offer spread; position-tuking, on the other hand, represents efforts to profït by accepting the risk that sterns from takìng ouhight positions in anticipation of price movements; arbitrageurs also attempt to take advantage of price movemcnts, but focus their efforts on trying to protît from smal1discrepancies in price among similar inshuments in different markets. 4. Participants in thc derivatives markcts arc generally groupcd into two catcgories bascd primarily on their motivations for entering into derivatives contracts. End-users typically enter into derivatives transactions to achieve specifïed objectives related to hedging.
.
-4financing or position taking on the nomtal course of their business operations. A wide vticty of business enterprises are end-users. They include, but are not limited to, a broad range of fínancial institutions such as banks. securities tïrms and insurance companies; institutional investors such as pension funds, mutual funds and specialised investment partnerships; and corporations, local and state govemments, govemment agencies and intemational agencies. Intennediaries. which are sometimes refetred to as “dealers”, tater to the needs of 5. end-users by “making markets” in OTC derivatives instruments. In doing so, they expect to generate income from transaction fees. bid/offer spreads and their own trading positions. Important intermediaries, or derivative dealers, include major banks and securities firms around the world. As intermedisries, banks have traditionally offered foreign exchange and interest rate risk management products to their customers and generally view derivatives products as a financial risk management service. The basic risks associated with derivatives transactions are not new to banking 6. organisations. In general, these risks are credit risk, market risk, liquidity risk, operations risk and Iegal risk. Because they facilitate the specific identification and management of these risks, derivatives have the potential to enhance the safety and soundness of financial institutions and to produce a more efficient allocation of fïnancial risks. However, since derivatives also repackage these basic tisks in combinatíons that can be quite complex, they can also threaten the safety and soundness of institutions if they are not clearly understood and properly managed. 7. Recognising the importante of sound risk management to the effective use of derivatives instruments, the following guidance is intended to highlight the key elements and basic principles of sound management practice for both dealers and end-users of derivatives instmments. These basic principles include: 1.
Appropriate oversight by boards of directers and senior management;
2.
Adequate risk management process that integrates prudent risk limits. sound measurement procedures and informatíon systems, continuous risk monitoring and frqueut management reporting; snd,
3.
Comprehensive intemal controls and audit procedures.
-5-
IL
Oversight of the risk management process
1. As is standard practice for most banking activities, an institution should maintain written polities and procedures that clearly outline its risk management guidance for derivatives activities. At a minimum these polities should identify the risk tolerances ofthe board of directers and should clearly delineate lines of authority and responsibility for managing the risk of these activities. Individuals involved in derivatives activitics should be fully aware of all polities and procedures that relate to their specific duties. Board of directers The board of directers should approve all significant polities relating to the 2. management of risks throughout the institution. These polities, which should include those related to derivatives activities, should be consistent with the organisation’s broader business strategies, capital strcngth, management expertise and overall willingness to take risk. Accordingly, the board should be informed regularly of the risk exposure of the institution and should regularly re-evaluate significant risk management polities and procedures with special emphasis placed on those defining the institution’s risk tolerante regarding these activities. The board of directers should also conduct and entourage discussions between its members and senior management, as well as between senior management and others in the institution, regarding the institution’s risk management process and risk exposure. Senior management Senior management should be responsible for ensuring that there are adequate 3. polities and procedures for conducting dcrivatives operations on both a long-range and dayto-day basis. This responsibility includes ensuring that there are clear delineations of lines of responsibility for managing risk, adequate systems for measuring risk, appropriately structured limits on risk taking. effective intemal controls and a comprehensive risk-reporting process. 4. Before engaging in derivatives activities, management should ensure that all appropriate approvals are obtained and that adquate operational procedures and risk control systems are in place. Proposals to undertake derivatives activities should include, as applicable: a description of the relevant financial products. markets and business strategies; the resources required to establish sound and effective risk management systems and to attract and retain professionals with specific expertise in derivatives transactions; an analysis of the reasonablenessof the proposed activities in relation to the institution’s overall financial condition and capita1 Ievels;
an analysis of the risks that may arise from the activities; the procedures the bank will use to measure, monitor and control risks; the relevant accounting guidelines; the relevant tax treatment; and an analysis of any Iegal restrictions and whether the activities are permissible. After the institution’s initial entry into derivatives activities has been properly 5. approved, any significant changes in such activities or any new derivatives activities should bc approved by the board of directers or by an appropriate leve1of senior management, as designated by the board of directers. 6. Senior management should regularly evaluate the procedures in place to manage risk to ensure that those procedures are approptiate and sound. Senior management should also foster and participate in active discussions with the board, with staff of risk management functions and with traders regarding procedures for measuring and managing risk. Management must also ensure that derivatives activities are allocated sufficient resources and staff to manage and control risks. 7. As a matter of general policy, compensation polities - especially in the risk management, control and senior management functions - should be structured in a way that is sufficiently independent of the performance of trading activities, thereby avoiding the potentiai incentives for excessive risk taking that CM occur if, for example, salaries are tied too closely to the profitability of derivatives. Independent tik management functions 8. To the cxtent warranted by the bank’s activities, the process of meastuing, monitoring and controlling risk consistent with the established polities and procedures should be managed independently of individuals conducting derivatives activities, up through senior levels of the institution. An indcpendcnt system for reporting exposures to both senior-leve1 management and to the board of directers is an important element of this process. 9. The personnel staffing independent risk management functions should have a complete understanding of the risks associated with all of the bank’s derivatives activities. Accordingly, compensation polities for these individuals should be adequate to attract and retain personnel qualified to assessthese risks.
-7-
[IL
The risk management process
1.
The primary componcnts of a sound risk management process are the following: a comprchensive risk measurement approach: a detailed structure of limits, guidelines and other parameters used to govem risk taking; and a strong management information system for controlling, monitoring and reporting risks. These components are fimdamental to both derivatives and non-derivatives activities alike. Moreover. the underlying risks associated with these activities, such as credit, market, liquidity, operations and legal risk, are not new to banking, although their measurement and management can be more complex. Accordingly, the process of risk management for derivatives activities should be integrated into the institution’s overall risk management system to the fullest extent possible using a conceptual framework common to the institution’s other activities. Such a common framework enables the instit-ution to manage its risk exposure more effectively, especially since the various individual risks involved in derivatives activities can, at times, be interconnected and can often transcend specifïc markets. 2. As is the case with all risk-hearing activities, the risk exposures an institution assumes in its derivatives activities should be fitlly supported by an adequate capital position. The institution should ensure that its capital position is sufficiently streng to support all derivatives risks on a fully consolidated basis and that adequate capital is maintained in all group entities engaged in these activities. Risk measurement 3. An institution’s system for measuring the various risks of derivatives activities should be both comprehensive and accurate. Risk should be measured and aggregated across trading and non-trading activities on au institution-wide basis to the fullest extent possible. 4. While the use of a single prescribed risk measurement approach for management purposes may not be essential. the institution’s procedures should enable management to assessexposures on a consolidated basis. Risk measures and the risk measurement process should be suffïciently robust to reflect accuratcly the multiple types of risks facing the institution. Risk measurement standards should be understood by relevant personnel at all levels of the institution - from individual traders to the board of directers - and should providc a common framework for limiting and monitoring risk taking activities. 5. With regard to dealer operations. the process of marking derivatives positions to market is fundamental to measuring and reporting exposures accurately and on a timely basis. An institution active in dealing foreign exchange, derivatives and other traded instmments should have the ability to monitor credit exposures, trading positions and market movements at least daily. Some institutions should also have the capacity, or at least the goal, of monitoring their more actively traded products on a real-time basis.
-8-
Analysing stress situations, including combinations ofmarket events that could 6. affect the banking organisation. is ako art important aspect of risk measurement. Sound risk measurement practices include identifying possible events or changes in market behaviour that could have unfavourable effects on the institution and assessingthe ability ofthe institution to withstand them. These analyses should consider not only the likelihood of adverse events, reflecting their probability. but also “worst case” scenarios. Ideally, such worst case analysis should be conducted on an institution-wide basis by taking into account the effect of unusual changes in prices or volatilities, market illiquidity or the default of a large counterparty across both the derivatives and cash trading portfolios and the loan and funding portfolios. Such stress tests should not be limited to quantitative exercises that compute 7. potential losses or gains. They should also include more qualitative analyses of the actions management might take under particular scenarios. Contingency plans outlining operating procedures and lines of communication, both formal and informal, are important products of such qualitative analyses. Limiting risks A sound system of integrated institution-wide limits and risk taking guidelines is 8. an essential component of the risk management process. Such a system should set boundaries for organisational risk-taking and should also ensure that positions that exceed certain predetennined levels receive prompt management attention. The limit system should be consistent with the effectiveness of the organisation’s overall risk management process and with the adequacy of its capital position. An appropriate limit system should permit management to control exposures, to initiate discussion about opportunities and risks and to monitor actual risk taking against predetetmined tolerances. as determined by the board of directers and senior management. Global lixnita should be set for each major fype of risk involved in an institution’s 9. derivatives activities. These limits should be consistent with the institution’s overall risk measurement approach and should be integrated to the fùllest extent possible with institutionwide limits on those risks as they arise in all ether activities of the institution. Where appropriate. the limit system should provide the capability to allocate limits down to individual business units. If limits are exceeded, such occurrences should be made known to senior 10. management and approved only by authorised personnel. These positions should also prompt discussions about the consolidated risk taking activities of the institution or the unit conducting the derivatives activities. The seriousness of limit exceptions depends in large part upon management’s approach toward setting limits and on the actual size of individual and organisational limits relative to the institution’s capacity to take risk. An institution with
.
-9relatively conservative limits may encounter more exceptions to these limits than an institution with less reshictive limits. Reporting ll. An accurate, informative and timely management information system is essential to the prudent operation of derivatives activities. Accordingly, the quality of the management information system is an important factor in the overall effectiveness of the risk management process. The risk management function should monitor and report its measurcs ofrisks to appropriate levels of senior management and to the board of directers. In dealer operations, exposures and profït and loss statements should be reported at least daily to managers who supervise hut do not, themselves, conduct those activities. More frequent reports should be made as market conditions dictate. Reports to other Ievels of senior management and the board may occur less frequently, but the frequency of reporting should provide these individuals with adequate information to judge the changing nature of the institution’s risk profile. Management information systems should translate the measured risk for 12. derivatives activities from a technical and quantitative format to one that can be easily read and understood by senior managers and directers, who may not have specialised and technical knowledge of derivatives products. Risk exposures arising fiom various derivatives products should be reported to senior managers and directers using a common conccptual framework for measuring and limiting risks. Management evahation and review Management should ensure that the various components of the institution’s risk 13. management process are regularly reviewed and evaluated. This review should take into account changes in the activities of the institution and in the market environment, since the changes may have creatcd exposures that require additional attention. Any material changes to the risk management system should also be reviewed. The risk management functions should regularly assessthe methodologies, 14. models and assumptions used to measure risk and to limit exposures. Proper documcntation of these elements of the risk measurement system is essential for conducting meaningtül reviews. The review of limit structures should compare limits to actual exposures and should also consider whether existing measures of exposure and limits are appropriate in view of the institution’s past performance and currcnt capita1 position. The frequency and extcnt to which an institution should re-evaluate its risk 15. measurement methodologies and models depends, in part, on the specifïc risk exposures created by their derivatives activities, on the pace and nature of market changes and on the pace of innovation with respect to measuring and managing risks. At a minimum, an institution with significant derivatives activities should review the underlying methodologies of its models at least annually - and more often as market conditions dictate - to ensure they
- IOare appropriate and consistent. Such intemal evaluations may, in matty cases,be supplemented by reviews by extemal auditors or other qualifíed outside parties, such as consultants who have expertise with highly technical models and risk management techniques. Assumptions should be evaluated on a continual basis. 16. The institution should also have an effective proccss to evaluate and review the risks involved in products that are either new to it, or new to the marketplace and of potential interest to the institution. It should also introduce new products in a marmer that adequately Iimits potential tosses and permits the testing of intemal systems. An institution should not become involved in a product at significant Ievels until senior management and all relevant personnel (including those in risk management, intemal control. Iegal, accounting and auditing) understand the product and are able to integrate the product into the institution’s risk measurement and control systems.
- II -
IV.
Internal controls snd audits
1. Polities and related procedures for thc opcration of derivativcs activitics should be an extension of the institution’s overall structurc of intemal controls and should bc fully intcgrated into routine work-flows. A sound system of intcmal controls should promotc cffective and cfficicnt operations; reliablc fïnancial and regulatory reporting; and compliance with relevant laws, rcgulations and polities of thc institution. In determining whethcr intemal controls meet thosc objectives, thc institution should consider thc overall control cnvironment of the organisation; the proces5 for idcntifying, analysing and managing risk; thc adequacy of management information systems; and adhercncc to control activitics such as approvals, confïrmations and reconciliations. Reconciliation control is particularly important whcre thcrc are diffcrences in the valuation methodologies or systems used by the front and back offices. 2. An important step in the proccss of rcvíewing intcmal controls is the frequency, scope and fíndings of independent intcmal and extemal auditors and the ability of thosc auditors to review thc institution’s derivatives activities. Intemal auditors should audit and test the risk management process and intemal controls on a periodic basis, with the fiequency bascd on a careful risk asscssmcnt.Thc dcpth and frcqucncy of intemal audits should be increased if wcakncsses and significant issues are discovercd. or if significant changcs have been made to product lines, modelling methodologics, the risk oversight proccss, intcmal controls or thc overall risk profilc of the institution. To facilitate the development of adequate controls, intcmal auditors should be brought into thc product devclopmcnt process at the earliest possible stage. 3. Intemal auditors are expccted to evaluatc thc indcpcndcnce and overall effectivcness of the institution’s risk management functions. In this rcgard, thcy should thoroughly evaluate thc effectivcness of intemal controls relevant to measuring, repoting and limiting risks. Internal auditors should evaluate compliance with risk limits and the reliability and timcliness of information rcported to thc institution’s senior management and board of directers. 4. The intcmal auditors’ asscssmcntof the adcquacy of intcmal controls involvcs a process of understanding, documcnting, evaluating and tcsting an institution’s intemal control system. This assessmcnt should include product or business line reviews which, in turn, should start with an asscssmcnt of thc line’s organisational structure. Espccially for dealer opcrations. thc auditors should check for adequate scparation of dutics (particularly betwecn markct-making personncl and functions of intemal control and risk management), adequate oversight by a knowlcdgcable manager without day-to-day rcsponsibilities in the dealer operation and thc presencc of separate reporting lincs for risk management and intemal control personnel on one side and for markct-making personncl on the ether. Product-by-
- l2product reviews of management structurc should supplement the overall asscssmentofthc organisational structure of the institution’s derivativcs business. 5. Thc institution should cstablish intcmal controls for key activities. For cxample, for transaction rccording and processing, t& institution should have written policics and procedures for rccording tradcs, aascssthc trading area’s adhcrencc to policy and analyse the transaction processing cycle, including scttlemcnt, to ensurc the integrity and accuracy ofits records and management report% The institution should review the rcvaluation proccss in order to assessthc adequacy of writtcn policics and procedures for revaluing positions and for creating any associated revaluation reserves. The institution should review compliance with revaluation policics and procedures, the frequcncy of revaluation and thc indcpendcncc and quality of the sources of rcvaluation pticcs. especially of instmmcnts originated and traded in illiquid markcts. All significant intemal controls associated with the management of markct risk. such as position versus limit rcports and approval policics and proccdurcs for limit exceptions, should also bc rcvicwcd. Thc institution should also review thc credit approval proccss to cnsure that the risks of specific products are adequately captured and that credit approval procedures are followed for all transactions. In this connection, institutions should recognise their combincd credit exposure to a givcn counterparty that arise from transactions conductcd throughout the bank.
- l3-
V.
Sound risk management practices for each type of risk
1. ‘fhe following sections present sound practices for the spccific components ofan institution’s risk management process in the context of each of the risks involved in derivatives activities. Credit risk (inchding settlement risk) Broadly defïned, credit risk is the risk that a counterparty wili fail to perform on 2. an obligation to thc institution. The institution should evaluate both settlcment and presettlement credit risk at the customer leve1 across all products. On settlement day, thc exposure to counterparty default may equal the full value of any cash flows or securities the institution is to receivc. Prior to settlement. credit risk is measured as the sum of thc replacement tost of the position, plus an estimate of the institution’s potential future cxposure from the instrument as a result of market changes. Replacement tost should be detcrmined using current markct prices or generally accepted approaches for estimating the present value of future payments rcquired under each contract, given current market conditions. Potential credit risk cxposure is measurcd more subjectivcly than currcnt exposurc 3. and is primarily a function of thc time remaining to maturity and the expected volatility of the pricc, rate or index underlying the contract. Dealers and large derivatives participants should assesspotential exposure through simulation analysis or other sophisticated tcchniques, which, when properly designed and implemented can produce estimates of potential exposurc that incorporate both portfolio-spccifïc characteristics and current market conditions. Smaller end-users rnay measure this cxposure by using “add-ons” bascd on more gencral characteristics. In either case, the assumptions underlying the institution’s risk measure shoufd be rcasonable and if the institution measures exposures using a portfolio approach, it should do so in a prudent marmer. 4. An institution may use master netting agrcements and various credit enhancemcnts, such as collateral or third-party guarantees. to reduce its counterparty credit risk. In such cases, an institution’s credit exposures should reflect these risk-reducing features only to the cxtent that the agreements and recoursc provisions are legally cnforceable in all relevant jurisdictions. This legal enforceability should extend to any insolvency proceedings of the counterparty. The institution should be able to demonstratc that it has exercised dut diligence in evaluating thc enforccability of these contracts and that individual transactions have been executed in a marmer that provides adequate protection to the institution. 5. Credit limits that consider both settlernent and pre-settlement exposures should be established for all counterparties with whom the institution conducts business. As a matter of genera1policy, business with a counterparty should not commence until a credit line has been approved. Thc structure of the credit-approval process may differ among institutions, reflccting the organisational and geographic stmcture of each institution. Nevertheless, in al1
- l4CZSCS, it is important that credit limits bc dcterrnined by personncl who are independent ofthc dcrívativcs function, that these pcrsonnel usc standards consistent with thosc uscd for othcr activities and that counterparty credit lincs are consistent with the organisation’s polioics and consolidated exposures. 6. If credit limits are cxcccdcd, cxceptions should be resolved according to thc institution’s polities and procedures. In addition, thc institution’s reports should adcquatcly provide tradcrs and credit oficcrs with relevant. accurate and timely information about the credit cxposurcs and approvcd credit lines. 7. Similar to bank loans. OTC derivativcs products can have credit exposures cxisting for an cxtcnded period. Givcn these potcntially long-term cxposurcs and thc complexity associated with some derivativcs instrumcnts, an institution should considcr thc overall fínancial strength of its counterparties and their ability to perform on their obligations. Mark&
risk
Markct risk is the risk to an institution’s financial condition rcsulting fiom advcrsc movcmcnts in thc Icvel or volatility of market prices. Thc markct risks creatcd - or hedged by a future or swap are familiar, although not neccssarily straightfonvard to manage. Thcy are cxposurcs to changes in the price of thc underlying cash instrument and to changes in interest ratcs. By contrast, thc valuc of an option is also affccted by other factors. including the volatility of thc pricc of thc underlying instrument and thc passage of time. In addition, all trading activities are affccted by market liquidity and by local or world political and economie evcnts. 9. Markct risk is incrcasingly mcasurcd by markct participants using a valuc-at-risk approach, which measurcs thc potcntial gain or loss in a position, portfolio or institution that is associatcd with a pricc movcmcnt of a givcn probability over a specifícd time horizon. Thc institution shouid rcvalue all trading portfolios and calculatc its cxposurcs at least daily. Although an institution may use risk mcasurcs othcr than value-at-risk, the mcasurc uscd should bc sufficicntly accurate and rigorous, and the institution should cnsurc that it is adcquately incorporatcd into its risk management proccss. 10. An institution should compare its estimatcd market risk exposurcs with actual behaviour. In particular, the output of any markct risk modcls that requirc simulations or forccasts of future priccs should be comparcd with actual results. If thc projccted and actual resulta diffcr matctially, thc assumptions uscd to dcrivc thc projcctions should bc carcfully rcviewcd or the modcls should bc modified, as appropriatc. 11. The institution should establish iimits for market risk that relatc to its risk measures and that are consistent with maximum exposures authoriscd by its senior management and board of dircctors. These limits should be allocated to business units and individual decision makers and bc clearly understood by all relevant parties. Exceptions to limits should be detected and adequately addressed by management. In practice, some limit 8.
.* -IS-
systems may include additional elements such as stop-loss limits 2nd guidelines that may play an important rolc in controlling risks. 12. An institution whosc derivatives activities are limited in volume and confincd to end-user activities may need less sophisticatcd risk measurement systems than thosc rcquircd by a dealer. Senior management at such an institution should cnsurc that all significant dsks arising from its dcrivatives transactions can bc quantified, monitored and controllcd. At a minimum, risk management systems should cvaluate the possible impact on rhc institution’s eamings and capita1 which may result from advcrsc changes in interest rates and other markct conditions that are relevant to risk cxposure and the effectiveness of derivatives transactions in the institution’s overall risk management. Liquidity
risk
An institution faces two types of liquidity risk in its derivatives activities: one 13. related to specifïc products or markets and the other related to the general funding of thc institution’s derivatives achvities. The formcr is the risk that an institution may not bc able to. or cannot easily, unwind or offset a particular position at or near the previous market pricc becausc of inadequate market depth or because of disruptions in the marketplacc. Funding liquidity risk is the risk that the institution wil1 be unable to meet its paymcnt obligations on scttlemcnt dates or in the event of margin calls. Because ncither type of liquidity risk is neccssarily unique to derivatives activitics, management should evaluate these risks in thc broader context of the institution’s overall liquidity. When establishing limits, the institution should be awarc of the size, dcpth and liquidity of thc particular market and establish guidelines accordingly. In developing guidelines for controlling liquidity risks, an institution should 14. consider the possibility that it could losc accessto one or more markets, either because of concerns about the institution’s own credihvorthincss, the creditworthincss of a major counterparty or becausc of gcncrally strcssful market conditions. At such timcs, thc institution may have leas flexibility in managing its markct, credit and liquidity risk cxposures. An institution that makcs markets in over-thc-counter derivatives or that dynamically hcdgcs’ its positions requires constant access to financial markcts and that necd may incrcasc in times of market stress. The institution’s liquidity plan should rcflect thc institution’s ability to turn to altemative markets, such as íütures or cash markcts, or to providc suffïcient collateral or other credit cnhanccments in order to continue trading undcr a broad range of scenarios. An institution that participates in over-the-counter derivatives markcts should 15. assessthe potential liquidity risks associated with the early termination of derivatives contracts. Many forms of standardised contracts for derivatives transactions allow
- l6countcrparties to rcqucst collatcral or to terminatc thcir contracts carly ifthc institution cxpcricnces an adversc credit evcnt or a detcrioration in its fínancial condition. In addition, under conditions of markct stress. customers may ask for thc carly tcrmination of somc contracts within thc context of the dealer’s market making activitics, In such situations, an institution that owcs moncy on dcrivativc-s transactions may bc rcquired to delivcr collatcral or scttle a contract carly and possibly at a time whcn thc institution may face other funding and liquidity prcssurcs. Early tcrminations may also open up additional, unintcnded, markct positions. Managcmcnt and dircctors should bc aware of these potcntial liquidity risks and should addrcss thcm in the institution’s liquidity plan and in the broadcr context of the institution’s liquidity managcmcnt proccss. Operaíions risk 16. Opcrations risk is thc risk that deficicncics in infotmation systems or intcmal controls will rcsult in uncxpectcd 10s~.This risk is associatcd wíth human error, system failures and inadequate procedures and controls. This risk can be exacerbated in the case of certain dcrivativcs becausc of the complex naturc of their paymcnt structurcs and calculation of their values. 17. The board of dircctors and senior management shouid cnsurc thc proper dedication of resources (fmancial and pcrsonncl) to support opcrations and systems developmcnt and maintcnancc. The opcrations unit for dcrîvativcs activities, consistent w-ith ether trading and invcstmcnt activities, should report to an independent unit and should be managcd‘indepcndcntly of the business unit. The sophistication of the systems support and opcrational capacity should be commcnsurate with thc size and complexity of the derivatives business activity. 18. Systems support and operational capacity should bc adequate to accommodate thc types of dcrivatives activitics in which thc institution cngagca. This includes thc ability to cfficicntly proccss and settlc thc volumes transactcd through thc business unit, to providc support for Ure complcxity of thc transactions booked and to providc accurate and timely input. Support aystcms and thc systems dcvclopcd to intcrfacc with the official databases should gcncratc accurate information sufficicnt to allow business unit management and senior management to monitor risk cxposurcs in a timely manncr. 19. Systems nceds for dcrivativcs activitics should be cvaluatcd duríng the stratcgic planning process. Currcnt and projcotcd volumes should bc considercd togcther with the naturc of thc dcrivativcs activity and thc uscr’s cxpcctations. Consistent with othcr systems plans, a writtcn contingcncy plan for dcrivatives products should be in placc. With thc complexity of derivatives products and thc size and rapidity of 20. nansactions, it is essential that operational units bc ablc to Capture all relevant details of transactions, identify errors and process payments or move assets quickly and accuratcly. This requires a staff of suffïcient sim. knowledge and experience to support the volume and type
- l7of transactions gcneratcd by the business unit. Management should devclop approphatc hiing practices and compcnsation plans to recruit and rctain high calibre staff. 21. Systems design and necds may vary according to the sizc and complcxity of thc derivatives business. However, each system should providc for accurate and timcly processing and allow for proper risk exposure monitoring. Operational systems should bc tailored to each institution’s nceds. Limited end-users of derivativcs may not rcquirc thc -c degrcc of automation needed by more active trading institutions. Al1 opcrational systems and units should adequately provide for basic processing, scttlemcnt and control of dcrivatives transactions. 22. Thc more sophisticatcd the institution’s activity, the more nccd therc is to establish automated systems to accommodatc the complcxity and volume of the deals transactcd, to report position data accuratcly and to facilitate cfficicnt reconciliation. 23. Scgregation of opcrational duties, cxposurc reporting and risk monitoring from the business unit is critical to proper internal oontrol. Proper intemal control should bc providcd over the entry of transactions into the database, transaction numbcring, date and time notation and the confïrmation and scttlcmcnt proccsscs. Opcrational controls should also be in place to resolve disputes over contract spccifications. In this rcgard, an institution must ensure that trades are confírmed as quickly as possiblc. The institution should monitor the consistcncy betwecn the terms of a transaction as thcy were agrccd upon and the terms as they were subsequcntly confirmcd. 24. The opcrations departmcnt, or anothcr unit or entity independent of the business unit, should bc rcsponsible for cnsuring proper rcconciliation of front and back office databaseson a rcgular basis. This includcs tbe vcrification of position data, profit and loss figurcs and transaction-by-transaction details. 25. The institution should cnsurc that thc mctboh it uscs to value its derivativcs positions are appropriatc and that thc assumptions undcrlying thosc methods are reasonable. The pricing procedures and modcls the institution chooscs should bc consistcntly applicd and wel]-documcntcd. Modcls and supporting statistical analyses should bc validated prior to use and as markct oonditions warrant. 26. Managcmcnt of thc institution should cnsure that a mechanism cxists whercby dcrívatives contract documcntatíon is confumcd, maintained and safeguarded. An institution should establish a process through which documcntation exccptions are monitored and resolved and appropriately reviewed by senior managcmcnt and legal counsel. The institution should also have approvcd polities that spccify documcntation rcquiremcnts for derivativcs activities and formal procedures for saving and safcguarding important documcnts that are consistent with legal requirements and intemal polities. 27. Although operations risks arc diffcult to quantify, they can often be cvaluated by examining a series of “worst-case” or “what if” scenarios, such as a power loss, a doubling of
- 18transaction volume or a mistake found in the pricing software for.collatcral management. They CM also bc assessedthrough pcriodic reviews of procedures, documentation requirements. data processing systems, contingency plans and other operational pr.xtices. Such reviews may help to reduce the likelihood of errors and breakdowns in controls, improve the control of risk and the effcctivcness of thc limit system and prevcnt unsound marketing practices and the premature adoption of new products or lines of business. Considering the heavy reliance of detivatives activities on computerised systems, an institution must have plans that take into account potential problems with its normal processing procedures. Legal risk Legal risk is the risk that contracts are not legally enforceable or documented 28. correctly. Legal risks should be limited and managed through polities developed by thc institution’s legal counsel (typically in consuhation with officen in the risk management process) that have been appmved by the institution’s senior management and board of directors. At a minimum, there.should be guidelines and processes in place to ensure thc enforceability of counterparty agreements. 29. Prior to engaging in derivatives transactions, an institution should reasonably satisfy itself that its counterpatties have thc legal and necessaty regulatory authority to engagc in these transactions. In addition to determinin g the authority of a counterparty to enter into a derivatives transaction, an institution should also reasonably satisfy itsclf that the tcrms of any contract goveming its derivatives activities with a counterparty are legaily sound. An institution should adequately evahrate the enforceability of its agreements 30. beforc individual transactions are COnsummated. Participants in the derivatives markets have experienced significant losses becausc they were unable to recover losses from a defauhing counterpatty when a coutt held thc counterparty had acted outsidc of its authority in entering into such transactions. An institution should ensure that its counterparties have the power and authority to enter into derivatives transactions and that the counterparties’ obligations arising from them are enforceable. Similarly, an institution shotdd also ensurc that its rights with respect to any margin or collateral received from a counterparty are enforceablc and exercisable. 31. The advantages of netting anangements CM include a reduction in credit and liquidity ti&. the potential to do more business ~4th existing counterparties within existing credit lincs and a reduced need for collateral to support cotmterpatty obligations. The institution should ascertain that its netting agreements are adequately documentcd and that they have been executcd pmperly. Only when a netting arrangement is Iegahy enforceablc in ah relevant jurisdictions should an institution monitor its credit and liquidity risks on a net basis.
The institution should have knowledge of relevant tiaws and interpretations 32. govcming thc usc of derivativcs instrumcnts. Knowledgc of these laws is nccessary not only for the institution’s marketing activities but also for its own usc of these products.
Basle, July 1994
