Colofon Thabloid 17e jaargang, nr 4 Lieve leden, mei 2015
Redactie: Daniël van Loon Tom Evers Willem Boumans Rick Erkens Bas Steeg Martin Huyben Pien Walraven Maja VasiĆ
Met dank aan: Bestuur Thalia Erik Poll FSR OLC
Lay-out: Alex Hlushenok Maja VasiĆ
Print: Océ Nederland
Postadres:
Ik kan me herinneren dat ik, tijdens mijn eerste alv, de vraag: “Waarom moet jij het gezicht van Thalia worden?” beantwoordde met: “Ik héb een gezicht, dus ben ik geschikt”. Vervolgens maakte ik de bewuste keuze om mijn baard te laten staan. Nog steeds ben ik van mening dat een voorzitter van Thalia over een baard moet beschikken: een traditie die al twee hele jaren duurt. Daarom wil ik alvast aan mijn opvolger vragen om deze traditie voort te zetten. Mocht mijn opvolger een vrouw betreffen; er ligt een reservebaard in de bestuurskast (deze wordt meestal maar één keer per jaar gebruikt, rond 5 december). Er zitten een aantal voordelen aan het hebben van een baard: hij heeft me warm gehouden in de winter, je kan je trimfunctie op je scheerapparaat een keer gebruiken en hij dient vaak als dankbaar gespreksonderwerp. Zo vul ik op dit moment deze vaste rubriek met dit onderwerp. Ook heeft mijn harig sieraad mij geholpen met het vullen van mijn eerste cobo-praatje bij Karpe Noktem (waarbij ik eenieder feliciteerde met het hebben van gezichtsbeharing, inclusief een gezongen refrein van “Al die willen te kaap’ren varen, moeten mannen met baarden zijn”).
Deze week ging mijn scheerapparaat kapot, waarop ik tamelijk in paniek raakte. Om toch Postbus 9010 netjes voor de dag te komen, zag ik maar 6500 GL Nijmegen één oplossing: met een scheermesje afstand te doen van de haargroei op mijn kin. Dat E-mailadres: deed ik, met tranen in mijn ogen, op een thabloid@thalia. vrijdagochtend. Ik verwachtte vele reacties; maar tot mijn verbazing wees niemand mij nu op de babyface die die ochtend was ontstaan. Toen besefte ik, niet voor de eerste keer, dat de Website: voorzitterstaak meer inhield dan het gezicht te w w w. t h a l i a . n u / zijn van de vereniging, maar dat alles natuurlijk thabloid draait om wat die Thalia
2
voorzitter doet. De volgende vraag kwam weer in me op; een vraag die mij vaker wordt gesteld: wat doet een voorzitter eigenlijk? Goede vraag. Een wijs man vertelde mij op een constitutieborrel eens: hoeveel minder een voorzitter hoeft te doen, hoe beter die voorzitter is. Ik denk dat ik dus even een paar weken de tijd neem om alleen mijn baardhaar te laten groeien, dan zal alles wel goed komen. Ik wens mijn bestuursgenoten veel succes. Hier een lijstje met een aantal activiteiten die eraan zitten te komen: • • • • •
Lunchlezingen Workshops End Of Semester-feest Actieve Ledenuitje Borrels
Tijdens het schrijven van dit stuk is mijn baard weer 0.05 mm gegroeid; ik denk dat ik goed bezig ben. Groetjes, Bas
Rubrieken
Artikelen Van de voorzitter De baard van Thalia
2 4
Cölumn
Home away from home
Medezeggenschap
FSR en OLC
5 6
Slimme meters en koelkasten Door Erik Poll
Home is where the war is Van alles een beetje
7 8
Hoe je moet computeren Door Rick Erkens
Bestuursvraag
Voor de ouders die dit lezen
10 12
Homepages
De scheiding tussen mens en katfoto
Interview met Willem Burgers Luiheid als bron van inspiratie
18 20
Puzzels
Advertorial van Topicus
14 16
Capture the Flag
Onzichtbaarheid van software
21
Hoofdsponsor Thalia
3
De pointer
Medezeggenschap FSR
OLC
Beste Thalianen,
Beste Thalianen,
H
opelijk lees je dit nu op een zonovergoten dag bij subtropische temperatuur. Op het moment van schrijven is het namelijk al aardig warm en hopelijk zet die trend zich nog eventjes voort. Nu is dat hete weer natuurlijk bij uitstek het moment om tot rust te komen en vooruit te blikken naar de vakantie en wie weet wel al naar het volgende collegejaar.
W
anneer je dit leest, zullen de verkiezingen alweer een tijdje achter de rug zijn. Het is helaas te laat om je verkiesbaar te stellen voor de OLC van 2015-2016, maar wees niet getreurd. Volgend jaar is er weer een kans. Dit jaar hebben tien mensen zich verkiesbaar gesteld. Samen met twee andere opleidingen hebben we de grootste lijst!
D
M
at eerste is helaas voor de FSR niet weggelegd, maar met dat tweede zijn we hard aan het werk! Het zoeken naar opvolging is een proces dat nu net op stoom komt en daarna volgen natuurlijk de verkiezingen of de sollicitatieprocedures. Het einde van dit medezeggenschapsjaar komt steeds dichterbij en daarmee natuurlijk ook de overdracht. Voor sommigen komt dat vast als een verademing, voor anderen een moment van gewaarwording dat ze op zoek zullen moeten naar een andere vorm van tijdsbesteding.
aar wat heeft de OLC de laatste tijd zoal gedaan? De twee grote vaste taken van de OLC zijn de vakevaluaties behandelen en de voorgestelde OER’en voorzien van commentaar. Dat eerste komt jullie vast bekend voor, want jullie vullen natuurlijk altijd de enquêtes in. Maar wat is zo’n OER nu precies?
O
ER staat voor Onderwijs- en ExamenReglement. Dit document is een soort wetgeving en het bestaat uit twee delen: een algemeen facultair deel en een opleidingsspecifiek deel. In het eerste deel staan dingen zoals de regels voor de examencommissie, de nakijktermen voor tentamens en het bindend studieadvies. In het tweede deel staan onder andere de curricula en toelatingseisen. Ieder jaar wordt de OER voor de bachelor informatica, de master Computing Science en voor de master informatiekunde opnieuw vastgesteld, en als OLClid heb je hier een adviserende rol in. Men dient zich te houden aan wat in de OER staat, dus mocht een tentamenuitslag lang op zich laten wachten, zoek dan op in de OER hoelang een docent hierover mag doen!
H
opelijk zijn jullie op 20 april allemaal even komen kijken bij de dag van de medezeggenschap en zijn jullie daarmee tenminste bekend geraakt met wat de FSR (en de medezeggenschap in het geheel natuurlijk!) nu eigenlijk allemaal uitvoert. Vind je het interessant om in de gaten te houden wat er allemaal gebeurt, excuus voor de schaamteloze promo, like ons dan even op Facebook! Verder koppelen we graag tijdens een borrel aan het einde van het jaar op een feestelijke manier terug wat we allemaal bereikt hebben. Helaas hebben we daar nog geen datum voor paraat, maar dat is een extra reden natuurlijk ook om ons op Facebook te volgen! Dan weet je het sowieso.
H
eb jij een aantal dingen die je wilt aankaarten bij de OLC? Wees dan niet bang om ons aan te spreken. Je kunt natuurlijk ook altijd mailen naar olc.
[email protected]; dan wordt je mail alleen gelezen door de student-leden van de OLC.
H
eb je nu op de valreep nog iets voor ons, mail dan even naar
[email protected] of post het op de Facebookpagina die zojuist deel uit is gaan maken van jouw likes. Is dat niet het geval, dan kan je dat nu nog rechtzetten. Verder wensen we jullie veel succes en bovendien ook judicia, want dat is iets dat Groetjes, FSR’en en USR op een mooie manier hebben weten te redden pas geleden! De OLC I&I Groetjes, De FSR FNWI
4
Cölumn: Pien Walraven
Hejsan Allihopa!
A
ls je een jaar in het buitenland studeert, of dat nu ik heb dan ook in al die landen een plek om langs te Zweden is of ergens anders, dan krijgt het begrip gaan en om thuis te komen. Er lijkt me geen betere “thuis” een hele andere betekenis. In Nederland manier om een roadtrip door Europa te plannen! praten studenten vaak over “thuis” als hun kamer en gebruiken ze het begrip “thuisthuis” om het huis van hun ouders/verzorgers te omschrijven.
I
n het buitenland heb je je familie alleen niet om de hoek en is het dus niet zo makkelijk om “thuisthuis” te bezoeken. Natuurlijk heb ik in Zweden mijn eigen kamer (waar je je schoenen uit moet doen als je binnenkomt, precies volgens Zweedse gebruiken!), wat ik ook hemma noem. Deze kamer is versierd met vertrouwde dingetjes uit mijn kamer die ik in Nijmegen had en met nieuwe dingetjes die ik in Zweden heb verzameld. Maar eigenlijk is Kalmar, de nation (vereniging) waar ik lid van ben, veel meer als mijn thuis gaan voelen. Het feit dat Lund zo internationaal is maakt dat bijna iedereen ver van “thuisthuis” is en daarom is het veel makkelijker om echt een hechte groep te vormen. De vereniging is als een soort tweede familie, waar je minimaal twee keer per week (meestal meer) gratis eet, waar je wordt voorzien van gevraagd en ongevraagd advies, waar ieders nieuwe vriendjes / vriendinnetjes uitgebreid gekeurd worden en waar iedereen elkaar door en door kent. Maar bovenal is Kalmar Nation voor mij een plek geworden om thuis te komen. Dit is ook de reden waarom ik mij in het tweede semester heb ingezet als novisch host (een soort van introductiecommissie) om nog meer mensen welkom te heten binnen deze hechte groep vrienden. Het is één van de meest waardevolle dingen die ik heb overgehouden aan mijn jaar in Lund en het feit dat ik in juni terugga naar “thuisthuis” voelt dan ook tegelijkertijd als het verlaten van mijn thuis. Ik denk dat dat ook het moeilijkste is van in het buitenland studeren: Je bouwt in een relatief korte tijd een hoop op en dan ineens moet je er vrij permanent afscheid van nemen.
Je verjaardag vieren doe je natuurlijk ook thuis!
M
aar voordat mijn jaar in Lund dan echt definitief wordt afgesloten, zijn er gelukkig nog veel dingen om naar uit te kijken; zo staat er een tandemestafette (inclusief veel feesten) op de planning, een weekend in een huisje met alle actieve leden van mijn vereniging, een hoop “normale” feestjes, een hoop hamburgerbaksessies in de pub en natuurlijk niet onbelangrijk: het behalen van mijn masterdiploma!
S
amenvattend kan ik alleen maar zeggen dat ik een jaar in Lund aan iedereen kan aanraden, zelfs als je ver van “thuisthuis” bent, vind je altijd ergens een nieuw thuis, met nieuwe vrienden, waar je nieuwe dingen doet, nieuwe dingen ziet en nieuwe dingen leert. Heimwee is voor mij geen groot probleem geweest!
N
atuurlijk zijn er ook een hoop voordelen: Ik Hej då och vi ses! heb nu een netwerk dat verspreid is over heel Europa, van Zweden tot Finland tot Duitsland tot Pien Litouwen tot Estland tot Griekenland tot België, en
5
Home is where the war is
W
ees niet bang, dit is geen gamereview! De oplettende lezer/gamer had waarschijnlijk al door dat bovenstaande titel een referentie is naar de game Homefront. Om nou 4 jaar na het uitkomen van een game nog een review te gaan houden, dat zou gek zijn natuurlijk. Hoewel. Anderhalf jaar na de release van GTA5 kwamen er toch nog reviews voor de PC-versie. Nu is dat natuurlijk appels met peren vergelijken. Graag zou ik nog wel een goed woordje voor Homefront willen doen. Het is een game die door velen als slecht beoordeeld werd, maar er zaten ook goede zaken in. Zo is de openingscinematic van de game nog steeds geweldig om te zien, waarin het juiste sterfjaar van Kim Jung Il werd voorspeld. De singleplayer was kort, maar memorabel. Daarnaast had de game een prima multiplayer
en was het één van de eerste multiplayers met op afstand bestuurbare wagentjes en drones om je vijand te vernietigen, wat nu bijvoorbeeld ook in Battlefield 4 zit.
M
aar goed, zoals beloofd zou dit geen gamereview worden. Daarnaast zal dit geen geschiedenisverhaal worden over de terminologie homefront of in het Nederlands; het thuisfront. Deze term had voornamelijk in de Eerste Wereldoorlog een gigantische rol. De Eerste Wereldoorlog wordt namelijk als de eerste totale oorlog gezien in de moderne tijd. De totale oorlog is een oorlog waarbij de gehele economie en maatschappij van een land in dienst staat voor de oorlog. Om zo de toevoer van voedsel, wapens, munitie en getrainde soldaten te garanderen.
Maar waar gaat dit dan wel over?
H
E
et zou kunnen gaan over de burgeroorlog in Yemen. Over het niet op kamers hoeven gaan als je op fietsafstand van Nijmegen woont. Over de Israëlische kolonisten, die naar de illegale nederzettingen in de Westelijke Jordaanoever trekken. Of over incapabele instanties, zoals de Jeugdzorg, die te snel, te laat of verkeerd ingrijpen, waardoor drama’s in de thuissituatie zoals in Groningen kunnen gebeuren.
r zijn genoeg artikelen te verzinnen. Ondanks de vele denkbare onderwerpen kan het soms toch lastig zijn om er één uit te werken tot een volwaardig artikel. Een tekort aan inspiratie of een een tekort aan tijd kan de reden zijn. Het is een creatief proces. Net als programmeren. Daarnaast moet je in grote lijnen weten wat je gaat schrijven. Ben jij wel eens klaar met code schrijven? Schrijf dan voor de Thabloid! Desnoods over je code.
Daniël van Loon 6
Slimme meters en koelkasten
A
l sinds de introductie van internet wordt voorspeld dat mijn volgende koelkast zelf zal checken of de melk bedorven is om dan zonodig online nieuwe te bestellen. Nou vallen dit soort ontwikkelingen altijd anders uit dan voorspeld. De voorspelde “Internet of Things”-revolutie moet nog komen: allerlei apparaten in mijn huis bevatten inmiddels computerchips zo’n beetje alles waar een stekker aan zit - maar de enige die aan internet hangen, zijn mijn laptop en mobieltje.
overheidsdiensten van vijandige naties. Ook handig voor criminelen die met hun tijd meegaan. Een crimineel zou de stroom van ziekenhuizen, treinstations, verkeerslichten en politiekantoren in een regio uit kunnen zetten vlak voor een bankoverval. Slimmere criminelen, die nog beter met hun tijd meegaan en snappen dat het witwassen van illegaal verkregen geld alleen maar een onhandige bottleneck is, zouden op de beurs opties kopen in bedrijven om daarna met dit soort DoSaanvallen de beurswaarde ervan eens flink aan te passen.
E
en van de eerste andere apparaten bij mensen thuis die grootschalig aan een computernetwerk komt te hangen is de slimme elektriciteitsmeter. Erg slim zijn die meters overigens helemaal niet: ze meten nog steeds net zoals vroeger en het enige nieuwe is dat het uitlezen op afstand kan gebeuren. Dit gaat niet via internet, maar via een eigen computernetwerk van de netbeheerder, dat bijvoorbeeld gebruik maakt van PLC (Power Line Communication) en GPRS. Er zijn zelfs netbeheerders bezig om samen met KPN een eigen mobiele netwerk uit te rollen over Nederland voor de communicatie met al hun apparatuur in het veld.
G
elukkig is er in Nederland voor gekozen om in slimme meters geen op afstand te bedienen uit-knop op te nemen, na de nodige discussie waar vanuit ICIS ook aan is meegedaan. Het is nog wel afwachten of deze functionaliteit ook echt niet aanwezig is in de meters die uitgerold worden...
V
oor mij blijft het grootste mysterie rondom de slimme meter nou wat het nut ervan is. Er zijn studies die erop zouden wijzen dat mensen met slimme meters zuiniger met elektriciteit omgaan, maar het bewijs ervoor lijkt erg mager. Het staat wel buiten kijf dat de netwerkbeheerders meer realtime inzicht moeten krijgen in hun netwerk op lokaal niveau. Met steeds meer lokale opwekking van groene energie met zonnepanelen en windmolens, en met steeds grotere afname van elektriciteit door oplaadpalen voor elektrische auto’s, komen er steeds grotere fluctuaties in het elektriciteitsnet op lokaal niveau. Dit is iets wat de netwerkbeheerder nu helemaal niet kan observeren. Hiervoor is een slimmer elektriciteitsnet nodig, een zogenaamd “smart grid”, maar of de slimme meter daar nou een nuttig en kosteneffectief onderdeel van is, moet nog blijken.
O
ver het op afstand uitlezen van elektriciteitsmeters was meteen al gedonder vanwege de privacyrisico’s, wat leidde tot de nodige discussie in de media en het parlement. Wat veel minder aandacht kreeg was de mogelijkheid om op afstand de meter af te sluiten (of af te knijpen, d.w.z. de maximale hoeveelheid geleverde stroom te beperken). Handig om wanbetalers af te sluiten zonder dat monteurs van het energiebedrijf de confrontatie met bewoners aan moeten gaan.
M
aar de functionaliteit om op afstand elektriciteit af te sluiten, introduceert wel securityrisico’s van een hele andere orde dan de privacyrisico’s. Misbruik ervan zou Denialof-Service-aanvallen op het elektriciteitsnet mogelijk kunnen maken. Bewoners van Noord Holland hebben een paar weken aan den lijve ondervonden hoe groot de impact daarvan wel niet is. Een ideaal doelwit voor hacktivisten, terroristen en
H
oe het Internet of Things uitpakt is nog afwachten. Op een koelkast die aan internet hangt lijken we nog even te moeten wachten. Mijn voorspelling is dat de voornaamste motivatie niet zal zijn om melk te bestellen, maar om de software in de koelkast te patchen.
Erik Poll 7
Bestuursvraag Wat weten ze thuis niet van je?
Tom ek hoe snel inspiratie kan verdwijnen als je een artikel moet schrijven over wat ze
G
thuis niet van me mogen weten, voor een blad waarvan mijn moeder één van de meest trouwe lezers is. Ik lucht natuurlijk wel vaker mijn hart in de Thabloid, maar die verhalen kennen ze thuis meestal al een tijdje. Er is echter één ding dat ik nooit heb verteld. Iets waar ik me zo diep voor schaam dat ik het tot op heden niet openbaar heb durven maken. De Thabloid lijkt me echter bij uitstek de plaats om mijn angst te overwinnen en met mijn walgelijke wandaad over de brug te komen.
P
ap, mam... Het spijt me enorm, maar ik heb vorige week, hou je vast, een liedje gedownload. Illegaal. Ik schrok er zo van dat ik het meteen heb verwijderd. Ik weet ook niet wat me bezielde. Kunnen jullie het me vergeven?
I
|| || || || || || || || || || || || || || || || || || || || ||
k wil niet naar de gevangenis...
Maurice
H
et was 11 september 2012, rond een uur of 7:50, net buiten het station van Venray. Een aaneenschakeling van gebeurtenissen zou ertoe leiden dat mijn leven nooit meer hetzelfde zou zijn. Drukte in de trein, een wissel, een onhandige houding en een losse hand was alles wat nodig was. Met een klap ontmoette mijn laptop de vloer van de trein. De geboorte van een Nijmeegs icoon. Hoewel jullie nu allemaal weten wat er is gebeurd met mijn laptop, weten mijn ouders het niet. Mijn ouders weten niet dat er iets is gebeurd met mijn laptop.
S
inds die noodlottige septemberdag hebben mijn ouders het beeldscherm dan ook niet meer te zien gekregen. In de tijd dat ik niet op kamers zat, kwamen ze mijn kamer niet in zonder dat ik mijn beeldscherm uit kon zetten. Ik heb geen idee wat zij denken dat de reden is waarom ik mijn beeldscherm altijd uit heb staan. et maakt me eigenlijk ook niet meer uit wat voor beeld ze nu hebben over wat ik op mijn computer doe. Want wat dat beeld ook is, het heeft tenminste niet de schaduw.
|| || || || || || || || || || || || || || || || || || || || ||
H
Bas
Hoi mam,
H
et is erg jammer dat je dit op deze manier te weten moeten komen, maar ik heb iets op te biechten. Ik ruim m’n kamer niet op. Ik heb eigenlijk al maanden geen stofdoek meer door mijn etablissement gehaald. Als ik een weekend thuiskom en je vraagt of ik een emmer sop heb gebruikt om mijn gerief op te schonen, beantwoord ik altijd bevestigend, maar tegelijkertijd dansen de fruitvliegjes door mijn kamer. Het is een soort paleis geworden voor nieuwe diersoorten die zich er thuisvoelen. Ik denk dat er al zo’n dertig nieuwe soorten schimmel zijn gesetteld op de plek die ik ooit mijn aanrecht noemde. Flora’s en fauna’s komen bijeen op mijn toetsenbord om ledenvergaderingen te houden. De bedwantsen hebben, naast mijn bed, ook de slaapbank gevonden. De wasmachine is een villa voor gevarieerde types huisstofmijt omdat deze nooit wordt gebruikt. Afgelopen maand heb ik zelfs huur moeten vragen aan de kakkerlak die dagelijks gebruik maakt van mijn koffiezetapparaat. Afijn. Mam, wil je weer een keer langskomen? Groetjes, Bas
8
Niek
I
edereen heeft wel eens van die slechte ideeën waar je toch geen nee tegen kunt zeggen. Zo is er het verhaal van de onesie, de ketel en de cantus. De onesie blijkt de laatste tijd onder de bètastudenten erg in trek. Zo ook bij de bestuursbazen die besloten met zijn allen een prachtig weekend door te brengen in onesies, op een locatie hier ver, ver vandaan. De onesie zou echter nooit meer hetzelfde zijn…
O
p de zaterdag van dit prachtige weekend besloot Mike, onze commissaris slechte ideeën, dat het tijd was voor een cantus. Rick Lukassen, onze turbovoorzitter, was het hier uiteraard mee eens, dus zo geschiedde het. Er is alleen een klein probleem: ik lust geen bier. Ik besloot dus de taak van onze commissaris slechte ideeën maar even over te nemen en een prachtig slecht idee op te stellen: Een cantus met Ketel1 Ambachtelijke Graanjenever. Gewoon kleine adtjes. Wat kan er mis gaan?
W
e schakelen nu even over naar het gezichtspunt van een anonieme aanwezige. Deze aanwezige besloot vlak voor de cantus een dutje te doen en daarna weer verder te gaan met zuipen. Na ongeveer een klein anderhalf uur werd hij echter wakker van een hoop kabaal. Een stoet mensen trok aan hem voorbij, met in het midden een half bewusteloos persoon in een onesie. Na een kleine inspectie bleek de helft van de deelnemers al gekotst te hebben, had de Senior een tampon in zijn neus en kon de rest niet meer rechtop staan.
T
|| || || || || || || || || || || || || || || || || || || || ||
erugkerend naar de slaapruimten bleek een van de slaapzalen ineens twee keer zo druk geworden. Hoe dit toch zou komen, is nog steeds een raadsel. Een theorie is dat het iets te maken zou hebben met de persoon in de onesie en de tijdelijke waslijn in de douches. Deze persoon is de schrijver van deze tekst, maar van de onesie is nooit meer iets vernomen. Sommigen zeggen dat hij nog wel eens ronddwaalt op een Thaliaborrel of een Beestfeest...
Rick
M
ensen hebben geregeld huisdieren; een volgzame hond, een knuffelbaar knaagdier of een kleurrijke vogel. Ook ik heb besloten organismen te houden, alleen ben ik gegaan voor de studentikoze variant. Het favoriete huisorganisme van welke student dan ook is natuurlijk de schimmel. De schimmel vergt weinig onderhoud, het gebrek aan onderhoud is ook wel een hoofdreden voor het houden van de schimmel. Het interessante van schimmels is dat er zoveel verschillende schimmels zijn, je kan een heuse verzameling beginnen.
D
aarnaast zijn er verscheidene andere wezens waar ik huur aan vraag. Bart de spin is een trouwe vriend, hij heeft tegenwoordig ook zijn vriendin bij ons in laten trekken. Bijzonder gezellig! Helaas kan Bart minder goed met de familie Mouches des Fruits overweg. Aangezien Bart er eerder was kies ik toch altijd weer zijn kant als hij weer zijn geduld verloren is, daarnaast heeft de familie Mouches des Fruits ook een sterke voorkeur voor een onaangename leefomgeving. egenwoordig kijk ik naar een grotere kamer, de afwas heeft pootjes gekregen en heeft aanzienlijk meer ruimte nodig dan mijn andere huisorganismen. Het is natuurlijk ook mogelijk om weer eens schoon te maken. Iemand interesse om een euro te verdienen?
T
9
De thuiswerkplek - 7 tips
A
ls student neem je je werk wel eens mee naar huis. Denk maar eens aan alle voordelen die je huis biedt. Je hebt goedkoop supermarktvoedsel, privacy om te ijsberen zonder jezelf voor de gek te zetten en je hoeft je niet eens om te kleden! Schaamteloos kun je in je badjas meer dan de helft van je studie halen. Zo’n werkplek brengt wel wat nadelen met zich mee. Je lichaam moet nog een tijdje mee en bij de inrichting van je kamer heb je misschien niet overal bij nagedacht. Je staat er niet altijd bij stil hoe je verantwoord tijd doorbrengt achter je computer. Gelukkig doen wij dat wel, dus hier zijn een aantal tips om goed te computeren!
1. Stel je bureaustoel goed in De kans is groot dat iemand je ooit heeft verteld hoe je voor een computer moet zitten. Je bovenbenen moeten een hoek van negentig graden maken met je onderbenen en je voeten moeten stevig op de vloer staan. De onderrug moet ondersteund worden door de rugleuning en ook je onderarmen moeten een hoek van negentig graden maken met je bovenarmen, terwijl je onderarmen rusten op de armleuningen.
2. Zorg dat je bureau niet te hoog staat Mochten je genen je geen lang lichaam hebben gegeven, dan is het op de meeste plekken vrij lastig om verantwoord te computeren. Je moet de stoel dan zo hoog instellen dat je voeten boven de grond hangen of je moet zo laag gaan zitten dat je je schouders moet gebruiken. Beide manieren hebben nadelen. Sommige bureaus op de universiteit hebben een slinger eronder waarmee je de hoogte van het bureau kunt verstellen. Dit is de ideale oplossing, maar voor je thuiswerkplek gaat dit waarschijnlijk een dure grap worden. Voor een tweedehands exemplaar ben je ongeveer 150 euro kwijt als je een goede deal kunt vinden; Albeka heeft goede tweedehands bureaus. Toch zijn deze verstelbare bureaus wel een aanrader. Ze gaan als het goed is ook jaren mee.
3. Zet je beeldscherm goed Houd je hoofd recht en zorg ervoor dat je tegen de top van je beeldscherm kijkt. Dit verhindert een slechte positie van je nek, want als je naar beneden moet kijken dan beweegt je nek vrij snel mee. Dit vereist een duur verstelbaar beeldscherm of een studentenoplossing. Je hebt vast wel een bierkrat of een stapel boeken die je niet meer leest om als verhoging te gebruiken. Dit is niet heel verantwoord.
10
4.Koop een ergonomisch toetsenbord Veel mensen vragen me wel eens waarom ik mijn toetsenbord altijd meeneem. Het is zo’n groot lomp apparaat met een vreemde vorm dat net niet in mijn laptoptas past. De reden hiervoor is dat ik mijn polsen vrij snel voel als ik aan een ander toetsenbord werk. Ergonomische toetsenborden kunnen vrij snel vrij duur zijn, maar ik kan er zeker een aanraden. Deze (Microsoft Ergonomic 4000) kostte rond de vijftig euro.
5. Koop een gekke muis Hetzelfde geldt voor muizen. Het standaarddesign heeft ontzettend veel nadelen. Je moet constant een minimale kracht zetten en op den duur gaat dat klachten veroorzaken. Er bestaat een aantal ergonomische oplossingen waaronder een muis die je met verticale grip moet vastpakken, een `handschoen’ waar je de hand helemaal in kunt leggen en een soort joystick. Een redelijk goedkope oplossing is een trackball, waarbij je een balletje bestuurt met je duim. Je hoeft je schouders dan niet te gebruiken, maar het zal wel wennen zijn.
6. Laptops zijn slecht voor je Als je achter achter slecht
al deze tips leest en je kijkt naar je laptop, dan kom je er vrij snel dat het onmogelijk is om aan alle eisen tegelijk te voldoen. Uren elkaar aan je draagbare pc zitten is daarom ook ontzettend voor je schouders, je nek, je ellebogen, je polsen en je rug.
7. En als je echt last hebt van alles Ga naar iemand die er verstand van heeft! Probeer niet alles alleen op te lossen en zoek hulp; je lichaam moet nog langer mee dan vandaag. Wees niet afhankelijk van een artikel geschreven door iemand die wat research heeft gedaan! Een bezoek aan een huisarts of fysiotherapeut zorgt ervoor dat je in een vroeg stadium achter je problemen komt. Als je te lang wacht, dan kunnen je klachten blijvend zijn. Een operatie aan je polsen om de druk op je zenuwen te verlichten (bij carpaletunnelsyndroom) is het laatste wat je wilt.
Rick Erkens 11
TOPICUS
De onzichtbaarheid van software
D
e onzichtbaarheid van software is lastig voor sommigen, maar een prachtige eigenschap voor anderen. Zo kun je met slechts één druk op de knop koppelingen over de hele wereld leggen, krachtige games opstarten of de moeilijkste berekeningen extreem snel oplossen. Zo is er recent de app ‘Meerkat’ uitgekomen, waarmee je met één druk op de knop via je mobiel live kan streamen en iedereen via Twitter mee kan kijken op deze stream. Natuurlijk gebeuren er onder water allemaal andere activiteiten; een bericht naar Twitter met de streamlink, een plek waar de stream op wordt gedraaid en de opslag van de stream. Kortom er gebeurt enorm veel met slechts een simpele actie. Deze simpliciteit is een grote kracht van software, maar deze onzichtbare logica heeft ook een keerzijde.
duurt het ontwikkelen van een simpel scherm een week? Waarom duurt het teruggeven van een extra veld uren werk? erder geeft deze focus op de voorkant van de applicatie zo nu en doen een onjuist gevoel van veiligheid. De gedachte gaat soms dat wanneer schermen van de applicatie perfect functioneren, dit ook zal gelden voor de niet zichtbare onderdelen. Dit wordt versterkt wanneer er voor klanten producten worden gemaakt, zij zullen juist kijken naar het resultaat en niet hoe de achterliggende software dit resultaat realiseert. Hierdoor worden soms bewust en onbewust prioriteiten aan de voorkant van een applicatie gegeven, terwijl de achterkant wordt verwaarloosd waar zich gemakkelijk een probleem ongemerkt kan ophopen.
G
O
emakkelijk de motorkap open doen om te kijken wat er gebeurt, is vaak lastig. Regelmatig zijn er duizenden regels code die ervoor zorgen dat een applicatie draait. Het achterhalen van een simpele fout kan zo uren kosten, zeker als je niet weet waar je moet zoeken. Voor junior ontwikkelaars die hiermee te maken krijgen is het soms echt een weg banen door het oerwoud om zo achter een kleine fout te komen.
V
ok de balans tussen beschreven functionaliteit en technische realisatie loopt soms moeizaam. Doordat software niet zichtbaar is, komt het voor dat de applicatie functioneel werkt maar er op de achtergrond extra activiteiten worden gestart. Een zware berekening kan vaker worden uitgevoerd dan nodig is om een bepaald scherm te laden. Het scherm functioneert precies zoals je zou verwachten, maar de technische realisatie ervan laat te wensen over. Deze imperfecties kunnen pas aan het licht oordat er veel onder water gebeurt bij software komen wanneer een scherm zeer langzaam laadt als applicaties worden de zichtbare onderdelen meerdere gebruikers tegelijkertijd dit scherm willen vaak blootgesteld aan een zeer kritische blik. laden. Wanneer een bepaalde webpagina niet getoond wordt, zal de fout in de meeste gevallen direct eze onzichtbare kant van de software kan worden opgemerkt en worden opgelost. Echter tevens leiden tot andere rare scenario’s. Het wanneer een fout pas optreedt bij de 1000e keer kan voorkomen dat er bij de klant om extra tijd dat de pagina wordt geladen, dan wordt een fout wordt verzocht om de code beter op te zetten en al een heel stuk minder snel gedetecteerd. Pas het zo makkelijker te onderhouden. Dit kan het wanneer er grote complicaties optreden beginnen aparte scenario creëren dat je functioneel niets de onzichtbare onderdelen belangrijk te worden. extra’s toevoegt aan de applicatie en mogelijk zelfs Waarom laadt deze pagina zo langzaam? Waarom bestaande werkende functionaliteit verwijderd om de code beter onderhoudbaar te maken.
D
D
12
E
en ander onderdeel dat vaak wordt onderschat is codestijl, iedere ontwikkelaar programmeert immers anders. Dit maakt het soms lastig om code te begrijpen, aangezien je vaak automatisch uit jezelf redeneert hoe je bepaalde code zou opschrijven. Ook senioriteit speelt hierin mee; beginnende ontwikkelaars hebben vaak een eigen stijl aangeleerd die voor anderen relatief moeilijk te begrijpen is. Natuurlijk is dit gedeeltelijk te verhelpen met bijvoorbeeld pair programming, code reviews, code standaarden en code analyses.
T
evens is het mogelijk dat aspecten van software ontwikkeling steeds minder belangrijk worden. Waar vroeger moeilijke berekeningen versimpeld moeten worden, kunnen tegenwoordig lange iteratieve berekeningen gewoon in de code blijven staan. De processor compenseert voor de “traagheid” wat efficiëntie slagen in berekeningen veel minder interessant maken. Door deze technologische veranderingen worden ook keuzes rondom implementaties anders naarmate de technologie zich verder ontwikkelt.
E
en andere beslissing die gemaakt moet worden is wanneer overgestapt moet worden naar nieuwe technieken. Het komt bijna in elk project voor dat bestaande technieken worden vervangen. Gebrek aan support, licenties, of gewoon sneller ontwikkelen kunnen zeer goede redenen zijn om deze keuze te maken. Echter introduceer je hiermee mogelijk wel een groot gevaar; oude bestaande onderdelen van de applicatie kunnen zo weer omvallen. Het alternatief
is het werken met beide technieken. Echter maakt dit de complexiteit op lange termijn groter, omdat een ontwikkelaar kennis dient te hebben van beiden technieken. Door de komst van nieuwere tools en programmeertalen blijft dit een continue uitdaging waar ontwikkelaars tegen aan lopen. Daarnaast staat er nog een mogelijk risico open; wat als de nieuwe techniek nieuwe risico’s of limitaties met zich meebrengt?
A
l met al zorgt deze onzichtbaarheid voor voordelen, nadelen en keuzes. Keer op keer dient een balans gekozen te worden waar de gebruiker van de software geen weet van heeft. Deze keuzes zijn vaak cruciaal voor de toekomst van de applicatie, zowel voor de korte als lange termijn. Het is aan de software teams en de klanten om om te kunnen omgaan met de verschillende eigenschappen van software en de keuzes te maken die tot het beste resultaat leiden.
H
et leren omgaan met alle facetten van de software industrie is een uitdagende kwestie. Iedereen wil snelle, onderhoudbare software. Hoe groter het project wordt, hoe moeilijker het vaak wordt om dit punt te realiseren. Vooral grip krijgen op de kwaliteit van software en deze waarborgen blijft een bezigheid waarmee rekening gehouden moet worden. Het onzichtbare aspect van software maakt software een uitdaging om te maken, maar zorgt vaak wel voor een prachtig resultaat als het werkt.
Auteur: Bastian Stapersma Information Analist, Topicus Finance
13
HOMEPAGES
Er was eens: Het internet. E
en tijdje daarna was er het wereldwijde web. De webpagina was geboren. Pc’s en internetverbindingen werden wat meer gemeengoed, met als (indirect) gevolg de homepage.
O
p deze homepage zette men vaak informatie over zichzelf, contactgegevens en een hele hoop oogverblindende plaatjes. Een soort geavanceerde pagina uit het telefoonboek.
V
eel inhoudelijke informatie was er echter, uitzonderingen daargelaten, niet te vinden op de meeste persoonlijke homepages. Het wachten tot de pagina volledig geladen was, was de tijd meestal niet waard achteraf.
op sociale media. Contacten verwateren, mensen an deze perikelen zijn we tegenwoordig verlost. denken alles te weten van andermans leven en er is Niet alleen is de wachttijd vermindert tot enkele een behoefte ontstaan om alles maar te pas en te milliseconden, maar ook inhoudelijk is er nogal wat onpas te delen. verschoven. Tussen 2000 en 2005 ongeveer is de focus verschoven naar een wat nieuwer fenomeen: it klinkt misschien erg negatief, maar de opkomst de blog. van sociale media heeft ook voordelen, en niet alleen voor de NSA en AIVD. De blogs en homepages p deze blogs is het mogelijk om een soort digitaal die nog steeds bestaan, zijn namelijk (gemiddeld) dagboek bij te houden. Wederom bestaat, net van een veel hoger niveau dan voorheen. Het delen als bij de homepages, het grootste deel uit nonsens. van kattenfoto’s gebeurt niet meer op dezelfde Van allerlei complottheorien tot een blog over “mijn pagina als die waar je cv op staat. Het is veel simpeler konijn”. Het kon allemaal niet op. Wellicht is het ook geworden voor iemand die slechts functionele niet vreemd dat er zeer weinig tot geen blogs tien informatie wil vergaren van iemand. De homepage jaar na hun hype nog steeds bekend zijn. van een academicus gaat over zijn werk, onderzoek en publicaties. De vakantiefoto’s van 1995 staan ond het eind van de blog-periode stak een nieuwe hier (gelukkig) (meestal) niet tussen. Wanneer je nu manier van informatie de wereld inslingeren een blog leest, hoef je meestal niet van iedere zin te de kop op: sociale media. Ter illustratie: Facebook bevestigen dat het geen leugen is. is tussen december 2004 en december 2010 van 1 naar 600 miljoen gebruikers gegroeid. Alles werd et geeft de lezer van blog en bezoekers van de gebruiker nog makkelijker gemaakt. “Vrienden” homepages een hoop rust. Alle nutteloze krijgen automatisch al je updates voorgeschoteld informatie staat tegenwoordig op sociale netwerken en ook iedereen die je ook maar enigszins bekend en de nuttige staat op een homepage of blog. Het voor zou kunnen komen, is een potentiële vriend kan verkeren.
V
O
D
R
H
Willem Boumans 14
Think talent, act career. Werk maken van talent.
Keylane|Quinity maakt werk van talent! Hoe? Heel simpel! We bieden je vanaf je eerste dag een groot scala aan opleiding, training en begeleiding. Samen met jou stippelen we je ideale carrière uit en stimuleren wij je om te blijven leren en groeien! Vanaf de start werk je aan complexe projecten, waardoor je je kennis direct kunt toepassen! Dit kun je doen als software-engineer of als consultant.
Specialist in de ontwikkeling en implementatie van software voor de internationale verzekeringen- en pensioenenmarkt.
software that matters
www.werkenbijkeylanequinity.nl
15
Interview met Willem Burgers Ik neem aan dat veel mensen je al kennen, ‘80 een keer vernieuwd. Er zijn veel ‘opbouw’maar zou je je even willen voorstellen voor stopcontacten. Van pa mocht ik niets veranderen en braaf als ik ben, heb ik dat dus nooit gedaan. diegenen die de eer nog niet hebben gehad?
H
Sinds ik echter op kamers woon, kon ik naar oi, ik ben dus Willem. Ik ben afgelopen hartenlust experimenteren :D.
november afgestudeerd. Mensen die mij niet kennen, hebben me misschien wel eens gezien op Kun je nu iets over je project vertellen? de uni voor die tijd. Ik heb informatica gestudeerd waarmee ik in 2008 ben begonnen. Als hobbyproject oor domotica zijn er een heleboel verschillende heb ik me tijdens mijn studie bezig gehouden met oplossingen te bedenken. Er zijn verschillende wat domotica op mijn studentenkamer. bestaande protocollen met verschillende mogelijkheden. Je kunt natuurlijk naar de Gamma en wat KlikAanKlikUit-apparaatjes kopen. Die zijn goedkoop, maar niet zo betrouwbaar. Ook zijn er veel reclames op tv. Bijvoorbeeld Toon van Eneco, HomeWizard of Somfy. Het nadeel van de meeste van die reclames vind ik dat ze je er niet bij vertellen dat je aan een abonnement vastzit, of dat zo’n oplossing werkt via de cloud. Hierdoor geef je gegevens over jouw (slimme) huis uit handen. Zigbee en Z-wave zijn de meest populaire van de bestaande oplossingen. Met deze protocollen kun je een mesh-netwerk opzetten in je huis. Met een simpele USB-stick hang je dit mesh-netwerk aan je pc. De eventuele connectie met het internet kun je dan zelf regelen.
V
I
Voordat je iets over je project vertelt, zou je eerst willen vertellen hoe je op het idee bent gekomen om hiermee aan de slag te gaan? uiheid/gemak dient de mens. Ik ben een redelijk lui persoon en daarom was ik al L heel lang geïnteresseerd in domotica. Ik wilde
graag op afstand elektrische apparaten kunnen schakelen. Ik heb een lange tijd bij pa en ma gewoond, maar daar kon ik helaas niets doen met domotica. Ze hebben een huis uit de jaren twintig geloof ik en alle elektra is in de jaren
k had al veel gelezen over de verschillende mogelijkheden. Je kunt natuurlijk ook alles zelf maken met wat relais en een microcontroller, maar de hardware is niet mijn sterkste kant. Ik ging dus voor een bestaande oplossing en heb gekozen voor het Z-wave protocol, omdat het een zeer betrouwbaar protocol is. Toen ik ben ingetrokken op mijn kamer, heb ik meteen een paar modules gekocht met een Z-wave USB-stick. Het project richt zich voornamelijk op de software om commando’s naar die USB-stick te sturen. Inmiddels heb ik er van alles bijgebouwd en werkt het zeer stabiel. Mijn software maakt gebruik van een Z-wave library, genaamd Open-Zwave. Je kunt mijn project ook vinden op GitHub. (github.com/wburgers/Open-Zwave-Socket-Server)
16
Wat is op dit moment allemaal op afstand te bedienen in je kamer?
I
k heb drie wandcontactmodules en een radiatorkraan op basis van het Z-wave protocol gekocht. Van de wandcontactmodules zijn er twee dimbaar. Hierop zijn de staande lampen in mijn kamer aangesloten. SSHN biedt geen thermostaat op de kamers, dus de radiatorkraan zorgt ervoor dat ik de temperatuur in mijn kamer kan regelen. Als ik onderweg ben naar huis, zet ik vaak alvast de verwarming weer aan, zodat het niet te koud is als ik weer thuis ben. Vooral in de wintermaanden is dat erg prettig. De laatste wandcontactmodule is een normale schakelaar. Daarmee kan ik een willekeurig apparaat aan of uit zetten.
Hoelang ben je al bezig met dit project?
S
inds ik dus op mijn kamer woon. Ik woon in SSHN Orion, dat in 2012 is opgeleverd. Ik ben een van de gelukkigen die als eerste bewoner een kamer kreeg in dat complex. Dus sinds half 2012 ongeveer werk ik aan dit project.
Wat zijn je toekomstige plannen?
E
r is nog best veel te verbeteren aan mijn applicatie. De code is een beetje een rommeltje, dus een nette refactor zou geen kwaad kunnen. Gelukkig vind ik het erg leuk om eraan te werken, dus voorlopig heb ik genoeg te doen. De user interface - met name handig voor mijn vriendin - heb ik gemaakt met Polymer (een echte aanrader om eens te bekijken, want web components zijn de toekomst). Polymer is momenteel nog in bètafase, dus dat vraagt nog wat aanpassingen, wanneer ze bij Google besluiten om Polymer weer om te gooien.
V
erder zit er bijvoorbeeld nog geen authenticatie in mijn applicatie. Met een Kerckhoffs master op zak kan ik dat natuurlijk niet goedpraten. Nu ik dit hier zeg moet ik er natuurlijk alles aan doen om het zo snel mogelijk dicht te gooien, voordat heel Thalia met mijn lampen en verwarming aan het spelen is. Daarnaast heb ik nog wel wat andere toekomstdromen. Nu ik aan het werk ben, is het lastiger om het huishouden bij te houden. Het zou fijn zijn om een deel daarvan te kunnen automatiseren. Een Roomba-stofzuiger (of een willekeurig ander merk) die even alles gaat stofzuigen zodra ik wegga, zou bijvoorbeeld mooi zijn. Ook het openen en sluiten van de gordijnen met behulp van domotica zie ik nog wel zitten. Deze dingen zijn ook vrij makkelijk toe te voegen aan het systeem. Nog verder in de toekomst wil ik er ook nog wel een aquaponicstuintje bij hebben, voor lekkere verse groente. Nu heb ik daar nog geen plaats voor, maar ik zie geen reden waarom dat niet ook grotendeels automatisch bestuurd en op afstand gemonitord kan worden.
Maja Vasić 17
Capture the flag Shall we play a game of capture the flag? The task seems simple: you get some text, a picture and a link to a website or a program. All you have to do is to find a secret. Obviously, someone doesn’t want you to find it but you know it is possible. Sometimes it’s ridiculously tricky, sometimes almost obvious. But interesting for anyone looking for a challenge. This is what a Capture-The-Flag (CTF) contest is about: challenging the participants to test their security skills. Usually it’s just against time, but sometimes one does not only have to break (into) things, but also has to defend their team. Since last year, there’s Team Heks at the Radboud University: as a wild mix of students from all kinds of bachelor and master programmes, we are using these competitions to practically apply our knowledge, try new stuff in a safe environment and learn a bunch of things while doing so. In the beginning of April the iCTF, the biggest annual academic attack-defense contest, took place and we participated for the first time. Even though experienced and big teams were favoured this time, we managed to get the 40th place of 70 participating teams! The next one will be in December and until then we will keep ourselves entertained with other contests. If participating sounds interesting, subscribe to the mailing-list[1] to get news about upcoming events & meetings!
Mailing list: http://mailman.science.ru.nl/mailman/listinfo/ctf
Header-solution the way we do it
Sander
Herkend
Geïnspireerd Gewaardeerd
Gemotiveerd
?
Uitgedaagd worden
www.werkenbijcapgemini.nl facebook.com/werkenbijcapgemini linkedin.com/company/capgemini/careers @Capgemini_banen
De pointer MVC gaat scheiden - Willem Boumans
Stijging NullPointerExceptions Lukassen
D
e heilige drie-eenheid van het Objectgeoriënteerd programmeren gaat na een flinke ruzie uit elkaar. Controller vond zichzelf niet genoeg aandacht krijgen bij kleinere projecten. Hij zei: “Ik zit nu al vijf maanden thuis op de bank omdat Model en View al mijn werk voor mijn neus wegnemen.”
nderzoek heeft uitgewezen dat de stijging van NullPointerExceptions bij mensen een correlatie heeft met de uitvinding van de gratis borrels. Jarenlang bestond er twijfel of deze stijging veroorzaakt werd door de invoering van de gratis borrel. “Alcohol zorgt ervoor dat gegevens soms spontaan weggegooid worden. Dit zorgt natuurlijk voor risico’s.” aldus een medewerker van de afdeling Intelligent Systems.
aarschijnlijk is ook deze scheiding weer een tragisch gevolg van de economische crisis. De budgets voor softwareprojecten zijn flink gekrompen. Vanzelfsprekend heeft het MVC-orgaan daar enorm last van. View moet steeds maar weer met basale vormen en pastelkleuren werken; Model heeft al zes jaar geen nieuwe code geschreven. Controller heeft helemaal niets meer te doen.
W
aar nu snel gewezen wordt naar de borrels vindt Rick Erkens dit niet terecht: “Dit toont toch wel een duidelijke ontwerpfout bij de mens aan”. NullPointerExceptions zijn ergens rond de jaren vijftig in het systeem van de mens geslopen. Hippies wijzen naar de uitvinding van kernenergie. Deze theorie is al ontkracht: bewezen is dat de groeiende hippiebeweging de oorzaak van het probleem is.
D
aarom heeft Controller besloten ermee te stoppen. ViewModel, wat nu nog over is, gaat ook niet verder met het opsplitsen van softwareprojecten in logische componenten. Ze gaan zich nu bezig houden met viewmodellen.
meltdown
Rick
O
W
IDE voorkomt Boumans
-
O
ndanks de gevonden correlatie twijfelt het bestuur van Thalia er niet aan om de gratis borrels te stoppen. “Het is momenteel een vitaal onderdeel van onze garbage collector. Het wegnemen van de gratis borrel zou veel gevaarlijker zijn, je weet tenslotte wat er gebeurt als je te veel geheugen gebruikt!” Tijdens het BeestFeest van Olympus bleek een oplossing te zijn gevonden voor het probleem. Helaas levert een poging dit te herinneren slechts een NullPointerException op.
- Willem
W
e mogen van geluk spreken dat de lokale kernreactor nog bestaat. Zeer binnenkort zou de software van de controle-unit van de reactor geüpdatet worden. Deze software was volgens traditie niet geverifieerd of uitvoerig getest. Was dat wel gebeurt, dan zou het gebruik van een publieke instantievariabele wel opgevallen hebben.
H
et was echter de net aangenomen junior-developer die het probleem gevonden heeft. Hij opende de broncode niet in vi, zoals de seniors, maar in een IDE. Deze IDE gaf meteen een foutmelding en bood aan het probleem met slechts één muisklik op te lossen.
D
e nieuwe medewerker van de energiecentrale kan morgen zijn onderscheiding op komen halen. Hier zal op komen te staan: “Heeft door het gebruik van moderne technieken een probleem voorkomen dat er nooit had hoeven zijn.”
20
Puzzels Nurikabe Het doel van een Nurikabe is om hem zo in te kleuren dat er een `rivier’ is van zwarte blokjes die allemaal horizontaal of verticaal aan elkaar grenzen. De eisen zijn als volgt: De cijfers die in de puzzel staan, duiden de eilandjes aan die precies uit zoveel witte blokjes bestaan als ze aangeven. De eilandjes mogen elke vorm hebben. De eilandjes mogen niet aan elkaar grenzen (want daarom zijn het eilandjes). Merk op dat ze wel op de hoekjes mogen grenzen. De rivier mag geen rechthoekige `poelen’ bevatten van 2x2. Uiteindelijk moeten alle zwarte vakjes van de rivier precies één rivier vormen. Ook hier tellen diagonaal grenzende blokjes niet. Stuur je oplossing naar
[email protected] en maak kans op een mooie prijs!
21
22
23
Deze Thabloid is mede mogelijk gemaakt door:
