Koudekerkseweg 131 4335 SL Middelburg 0118 - 685252
[email protected]
Colofon Achttiende jaargang nr. 2 - 2013
“Een leven lang leren”
Bureau IDUC van start
ARDU!N is het informatieblad
8
voor cliënten, ouders, medewerkers en andere betrokkenen van Stichting Arduin. De redactie bestaat uit: Mirjam Braspenning,
Zelfslim
Elisabeth Jacobs, Linda Lahr, Jos van Loon, Annie Reijnvoet,
Wiesje
10
Voorstellen
11
Harpconcert Nieuwland
22
Dominica Samulewska,
lliBij zelfslim (intrapersoonlijke inte heid rdig vaa gentie) gaat het om de n na te kunnen denken over het eige nen handelen. Zelfslimme mensen kun oorBijv n. lere te van zelfreflectie toepassen om daar ier niet goed gedaan man e dez op som beeld: ‘als ik die zelfslim persoon leert heb, hoe moet het dan wel?’ Een stemmingen, heringraag door gebruik te maken van fantasieën. Je bent neringen, gevoelens, intuïtie en wereld’ en met de graag in contact met je ’binnen en waarnemingen. stroom van gedachten, gevoelens s verhelderen. En je vraagt veel en wil graag alle
Els Scheele, Agnes Stroo, Dirk Voorhoeve, Jan Wedekind en Margriet Woltering. Eindredactie: Patty van Belle, Raad van Bestuur Opmaak en druk: Drukkerij Arduin Fagotweg 23 4337 RC Middelburg De redactie kan besluiten om kopij
Je bent zelfslim als je: • Geniet van afzondering • Geniet van stilte op een rijtje te zetten • Graag denk tijd hebt om alles • Vaak dingen op jezelf betrekt bekijkt • Dingen graag van alle kanten attingen opv en • Nadenkt over meningen er meemaakt • Goed kunt invoelen wat een and
te selecteren of aan te passen. Redactieadres: Stichting Arduin Postbus 85 4330 AB Middelburg t.a.v. directiesecretariaat E-mailadres:
[email protected] Website Arduin: www.arduin.nl
Kopij voor het volgende blad dient uiterlijk
20 mei 2013 bij de redactie binnen te zijn.
Jij wordt gezien! 18e jaargang nr 2 april 2013
ZIEN en GEZIEN worden! INHOUD Jubileumbijeenkomst
6
Voorstellen
11
DOORGEVEN
15
UITSTAPJE Sligro Vlissingen
16
ANK DEN HARTOG
2
18e jaargang nr. 2 april 2013
Afscheid MARIJE
Wij willen dat jij wordt gezien. Dit thema willen we in 2013 op drie manieren vormgeven:
Na zeven jaar als psycholoog en vijf jaar als manager gewerkt te hebben, heeft Marije Delfsma op maandag 25 februari j.l. afscheid genomen van de cliënten, ouders, familie van cliënten en vertegenwoordigers en medewerkers van Arduin.
5
De Razende REPORTERS bezoeken Knip-oog
2013 ONTWIKKELEN op MAAT!
THEMA 2013: Jij wordt gezien!
18
20
● Door het project Thuis in eigen huis. In heel Zeeland hebben we verschillende woningen, maar hoe kan je je nou het beste thuis voelen? De uitkomsten van 'De cliënt heeft de regie' hebben we in 2012 teruggekoppeld en daarna concreter gemaakt in 'Stip aan de horizon'. Alle reacties op dit initiatief hebben geleid tot de eerste serie ‘Thuis in je eigen huis’ discussies in alle woningen. De informatie die hieruit kwam heeft nu al invloed op de koers die Arduin vaart, terwijl teams zelf al concrete stappen nemen om dit verder handen en voeten te geven in de woningen. ● Door het project ‘Sterk in je werk’. Bij Arduin hebben we meer dan 50 dagbestedingslocaties en werkplekken. Omdat andere organisaties heel graag met Arduin willen samenwerken ontstaat er weer nieuw werk. We zoeken samen naar de goede manier om met deze ontwikkelingen om te gaan. Met als doel dat elke cliënt en medewerker van Arduin het werk kan doen wat hij of zij wilt, op de plek die hij of zij zelf kiest. ● Door de Academie van Kwaliteit van Bestaan. Want door te leren blijf je nieuwe ervaringen opdoen en ga je ook nieuwe dingen proberen. De kinderen op school, maar ook onze cliënten en medewerkers kunnen gebruik maken van de cursussen van de Academie. Dankzij jouw interesses en talenten kan je blijven groeien. Juist die persoonlijke groei geeft ons allemaal zelfvertrouwen en vooral heel veel positieve energie.
Marije wil graag iedereen bedanken voor alle attenties en reacties.
Column
Vraag aan de bestuurder Is er wel voldoende controle op het beheer van het geld van de cliënten, nu de verantwoordelijkheid voor budget nog meer bij de zelfsturende teams ligt? De vraag lijkt eenvoudig, doch het antwoord is dat niet! Allereerst hebben medewerkers van Arduin niet het beheer over geld van cliënten. Het beheer, de zeggenschap en de verantwoordelijkheid berust bij de cliënt of zijn/haar wettelijk vertegenwoordiger. Dit is vastgelegd in de regeling ‘Privé uitgaven cliënten’ van Arduin. In deze regeling is tevens vastgelegd dat de cliënt of wettelijk vertegenwoordiger in sommige gevallen een beroep mag doen op de ondersteuning van medewerkers bij privéaankopen. Echter, de cliënt of wettelijk vertegenwoordiger blijft verantwoordelijk voor de juiste afhandeling. In geval dat misbruik van vertrouwen wordt geconstateerd door Arduin in het omgaan met geld van de cliënt geldt de stelregel ‘zero tolerance’ en kan dit zelfs leiden tot ontslag. Budgetten die ten behoeve van cliënten aan een locatie worden toegewezen door Arduin zijn bijvoorbeeld huishoudgeld, urenbudgetten voor ondersteuning, etc. Het team is verantwoordelijk om volgens richtlijnen deze budgetten te beheren. Op de besteding van de budgetten vindt een permanente controle plaats, evenals op de wijze hoe er wordt omgegaan met de eventuele inkomsten binnen de bedrijven van Arduin. Vertrouwen hebben in de zorgvuldige handelswijze van medewerkers is het uitgangspunt binnen Arduin. Misbruik van vertrouwen leidt ook hier tot ernstige arbeidsrechtelijke consequenties. De beste controle ontstaat als verschillende mensen meekijken. Dan kan je elkaar ook helpen om het allemaal zo goed mogelijk te laten verlopen. Patty van Belle Raad van Bestuur
Elke uitgave van de ARDU!N geeft Patty van Belle antwoord op een vraag van een medewerker of cliënt. Wil je ook een vraag stellen? Stuur dan een mail naar
[email protected]
18e jaargang nr. 2 april 2013
3
Recht Rachel Oudshoorn Marieke Slingenberg Alco Warners
door BEROEP en BEZWAAR
Als je hulp nodig hebt, bijvoorbeeld in het huishouden, of je hebt begeleiding nodig, dan kun je dat aanvragen. Voor sommige hulp moet je bij de gemeente zijn, voor andere hulp bij het CIZ (Centrum indicatiestelling zorg). De gemeente of het CIZ neemt dan een beslissing. Officieel heet dat een beschikking. Soms gebeurt het dat je vindt dat er een verkeerde beslissing is genomen. Je denkt dan: ”Hee, hier ben ik het niet mee eens.” Wat kun je dan doen? Daar gaat het deze keer over. Als je het niet eens bent met zo’n beslissing, kun je eerst bezwaar maken tegen die beslissing. Dat kun je helemaal zelf. Je moet dan eerst bedenken waarom je het er niet mee eens bent, want ja, als je geen redenen hebt om ergens tegen te zijn, dan heeft bezwaar maken geen zin. Die redenen noemen we ‘gronden van bezwaar’. Wij, van MEE, vragen daarvoor altijd de stukken op die hebben geleid tot de beslissing en daar kijken we dan heel zorgvuldig naar of we het ermee eens zijn. ‘Stukken’ zijn alle brieven die bij de beslissing gebruikt zijn. Heb je die ‘gronden van bezwaar’ gevonden, dan schrijf je een brief aan de instantie die de beslissing heeft genomen. Het is wel belangrijk dat je dit binnen 6 weken doet. In deze brief moeten een aantal dingen staan: naam en adres, maar ook een omschrijving van de beslissing en natuurlijk de gronden van bezwaar. En het is ook slim om te zeggen welke beslissing jij een goede zou vinden. Je moet de brief ook ondertekenen. Wij adviseren altijd de brief aangetekend te versturen. Als je die brief verstuurd hebt, krijg je vaak de vraag of je nog eens in een gesprek wilt toelichten waarom je het er niet mee eens bent, dat heet een hoorzitting. Je hoeft dat niet te doen,
maar soms is dat wel goed, om nog eens te laten zien om wie het gaat en wat het probleem is. Als dat gebeurd is, gaat de instantie die de beslissing heeft genomen nog eens kijken of het een goed besluit was of niet en stuurt jou opnieuw een beslissing. Ze verklaren het bezwaar dat je hebt ingediend ‘gegrond’ (dan zijn ze het met jou eens) of ‘ongegrond’ (ze zijn het niet met jou eens). In beroep gaan Het kan zijn dat je het ook met dat besluit niet eens bent. Als je wilt kun je dan ‘in beroep gaan’. Dat betekent dat je een rechtbank vraagt om naar het besluit te kijken en te zeggen of het een goed of een slecht besluit is. Je kunt de rechtbank vragen het ori-
ginele besluit te vernietigen en zelf een besluit te nemen. Je kunt de rechtbank ook vragen om de eerste instantie opdracht te geven opnieuw een beslissing te nemen. Als je in beroep wilt gaan, adviseren wij je om dat via een advocaat te doen. Vraag je je af of je dat wel kunt betalen, dan kun je het beste eerst naar het Juridisch Loket gaan. Zij geven een gratis advies. Voor adressen kun je kijken op www.juridischloket.nl Elke uitgave van ARDU!N schrijft MEE Zeeland in de gastrubriek van ARDU!N. MEE Zeeland biedt informatie, advies en ondersteuning voor mensen van alle leeftijden een beperking of ziekte, en voor hun sociale omgeving.
In deze rubriek zoek ik elke keer iemand op om wat meer over deze persoon te weten te komen en eens te kijken wat hem/haar zoal bezighoudt.
Een kijkje in HET LEVEN VAN... In de vorige rubriek heb ik geschreven dat Rinus Kramer vijf dagen per week naar de Sociëteit Spuistraat gaat in Vlissingen, maar dat is niet helemaal waar. Op de maandag en donderdag bezoekt Rinus namelijk ook de sociëteit Vlasmarkt in Middelburg. Hierbij rectificatie.
het Atelier. Het woord zegt het al: Hier wordt druk geknutseld en gepuzzeld. De ruimte hangt vol met mooie versiersels die samen met de medewerkers zijn gemaakt. Tussen alle creativiteit door wordt er ook een kopje koffie gedronken met een heerlijk koekje!
Dat is gelijk een goede aanleiding om ditmaal een stuk te schrijven over een andere leuke dagbesteding: Sociëteit de Vlasmarkt.
In de gezelschapskamer kamer word je flink verwend. Nagels lakken, make-up of een heerlijk ontspannen Shantala massage. Niets is te gek zolang het maar gezellig en relaxed is.
Door Dominica Samulewska redactie
Drie keer per week verzorgen de medewerk(st)ers van Di-vers de lunch met iets lekkers erbij!
Locatie Midden in de binnenstad van Middelburg in een schitterend pand huist Sociëteit de Vlasmarkt. De locatie van de dagbesteding is heel uniek: Beneden is er een schitterend restaurant waar de mooiste en lekkerste gerechten geserveerd worden (Di-vers) en boven op de eerste verdieping kan je de dagbesteding vinden.
Na alle ontspanning is het ook tijd voor beweging in de muziek- / sport en bewegen ruimte. Maandag en woensdag is er 'bewegen voor ouderen' met onder meer blik gooien en lopen over een evenwichtsbalk. Op de donderdag is het dolle pret met de Wii. En op vrijdag even bijkomen met muziek en ouderwetse liedjes zingen.
Aan het woord Ans: “Ik vind het erg leuk om moeilijke kruiswoordpuzzels te maken. Ik ben hier ook erg goed in”. Daan: “Ik ga graag een sigaartje roken op de binnenplaats of tijdens een wandeling met mijn vrijwilligster”. Tineke: Kan heel mooi kleuren en 's morgens vroeg gaat ze mee naar de bakker om heerlijke broodjes.
Thema Ruimtes Bij binnenkomst word je ontvangen in
Ook gaan de cliënten graag de stad in of op donderdag naar de markt.
En Rinus? Die lag heerlijk op bed voor een middagdutje!
Jubileumbijeenkomst Arduin feliciteerde op woensdag 6 maart jl. de volgende medewerkers 12½ jaar: Barbara Huige, Francis Bruynes, Farid Soliman, Neelie Timmers, Carla Mahboeb, Corrina Corné-Marianis, Irma Lampert. 25 jaar: Parba Jangbahadoer-Rameswar, Joyce de Weerdt-van Kessel, Margriet de Kraa, Jeanet Priester, Petra Roets, Marja de Ridder-den Boer, Eva Poelstra, Truus Dingemanse-Vroomen, Angela Walhout 40 jaar: Toos Priester-van Veen Flex-pensioen: Marja Sanders-de Jong, Ria de Ruyter-de Witte ●
4
18e jaargang nr. 2 april 2013
18e jaargang nr. 2 april 2013
5
De Razende REPORTERS... Mirjam Braspenning, schrijver
De Razende REPORTERS... Elisabeth Jacobs, fotograaf
Jan Wim/Clientenraad Wij hebben Jan-Wim geïnterviewd omdat hij gaat stoppen met zijn werk bij de cliëntenraad.
Jan-Wim, uit hoe veel personen bestaat de cliëntenraad? 12 personen.
Hij heeft afscheid genomen van de cliëntenraad.
Ik ben trots op: Hoelang ben je lid geweest van de cliëntenraad? 10 jaar, vanaf het begin.
Arjanne is trots als ze een werkje zelf gedaan heeft. Petra is trots als ze op maandag de wc heeft schoongemaakt. Perl is trots als ze een jasje heeft gemaakt. Ze is trots op het resultaat .
Hebben jullie wel eens iets samen gedaan? Uit eten geweest met de hele groep, lekker Chinees.
Vind je het leuk werk? Ze vinden het alle drie erg leuk werk. Petra zegt “Ik zou niet meer weg willen”
6
18e jaargang nr. 2 april 2013
We zijn als Razende Reporters bij Knip-Oog op bezoek geweest. We hebben daar drie mensen geïnterviewd. Ze maken hier van alles.
Hoeveel mensen werken er bij Knip-Oog? Dat is per dag verschillend. Ongeveer 25 mensen. Petra werkt hier ongeveer twee jaar.
Waarom vind je je werk leuk? We vinden de gezelligheid hier erg leuk. De mensen die hier werken zijn erg leuk. Er is hier ook een goede sfeer.
Wat is het leukste moment geweest? Arjanne is op de ijsbaan geweest met een vrijwilliger. En met de hele groep uit eten, dat was ook leuk. Petra gaat voor de tweede keer met Arjanne op vakantie.
Kom er een opvolger voor jou? Ja.
Schuift de Raad van Bestuur ook wel eens aan? Om de zoveel tijd, dan is alleen Patty aanwezig.
Was het afscheid leuk? Ja, eerst lekker eten bij Di-vers en toen gewoon vergadering. Petra woont in Gapinge Arjanne woont in Borssele Perl woont in Koudekerke Perl werkt een jaar bij Knip-Oog
Waar praatten jullie over? Bijvoorbeeld over het taxivervoer maar ook over het financiële plaatje.
Het leukste moment bij de cliëntenraad was: De Ontwikkeling van Arduin. Dat vond ik mooi om mee te maken.
Waarom ga je stoppen bij de cliëntenraad? Omdat ik het 10 jaar gedaan heb, ik vind het genoeg geweest.
Wie heeft het nieuwe logo verzonnen van Arduin?
Ik ben trots op: Dat ik heel veel geleerd heb over Arduin.
De Raad van Bestuur en de managers. Weet je wie je opvolger wordt? Ja, Norwin.
Wat waren je werkzaamheden? Cliënten vertegenwoordigen!
18e jaargang nr. 2 april 2013
7
Sinds JANUARI is het bureau IDUC van START gegaan
Het VERHAAL erachter ... In deze rubriek schrijft Remco Dekker over zijn ervaringen met de opleiding tot supportmedewerker. Vers bloed laat je soms wakker schudden. Mijn plan was daarom om het stokje door te geven aan één van de nieuwere leerlingen, zodat zij hun kijk op de opleiding eens konden belichten.
IDUC staat voor Instroom Doorstroom
En nieuw bloed is er zeker. Ik heb eerder al verteld dat er in juli een groep was gestart. Nu is er onlangs in januari een nieuwe groep van 15 personen gestart.
Uitstroom Crisis De nieuwe medewerkers van IDUC stellen zich voor ●
Deze zijn wederom verdeeld over de dinsdag- en donderdaggroep, zodat “wij van de dinsdag” kennis mochten maken met 8 nieuwelingen in onze klas.
Hoi, ik ben Sylvia Belfroid, 47 jaar jong en helemaal tevreden met mijn huis en tuin in Middelburg. Sinds januari werk ik als jobcoach bij Arduin. Een wereldbaan! Samen met mijn collega’s van bureau IDUC probeer ik de cliënten van Arduin aan een leuke baan te helpen. Dat kan binnen een Arduinbedrijf zijn, maar ook heel goed buiten de organisatie. Ik vind het uitdagend om bij bedrijven werkplekken los te krijgen en om cliënten te stimuleren, motiveren en begeleiden. Samen zoeken we uit wat de cliënten willen en welke baan en werkgever daar het beste bij past. Zo brengen we de mensen en Arduin in beweging waarbij we inspelen op de ontwikkelingen in de maatschappij. Want
ook die is volop in beweging. Hiermee kom ik automatisch op een andere vorm van beweging. Sporten. Naast mijn werk besteed ik hier veel tijd aan. Ik werk wat uurtjes als fitnessinstructeur. Maar ook skate, tennis, mountainbike, snowboard en golf ik graag. Het kan zijn dat je me soms ook eens op de motor voorbij ziet rijden. Ook ik ben dus veel in beweging. En beweegt mijn verhaaltje je nou om ook in beweging te komen, kom eens binnen bij bureau IDUC en zie hoe mijn collega’s en ik cliënten van Arduin helpen bij het vinden van een baan die bij hen past.
Hallo, ik ben Loes van Dommelen, 32 jaar en woonachtig in Vlissingen.
Hallo, ik ben Rebecca Verhage, 27 jaar en ik woon in Middelburg.
Tot januari was ik werkzaam op de customer service afdeling bij Thermphos International in Vlissingen-Oost. Dit bedrijf is eind 2012 failliet gegaan. Omdat ik graag iets voor andere mensen wil kunnen betekenen en de visie van Arduin mij aanspreekt, was het voor mij een logische stap bij Arduin te solliciteren.
De afgelopen drie jaar heb ik bij Orionis Walcheren gewerkt, eerst als jobhunter voor de doelgroep jongeren en later ook als werkgeversadviseur waarbij ik mensen met een bijstandsuitkering of een WSW indicatie aan het werk hielp. Ik vind het ontzettend leuk dat ik de kans heb gekregen bij zo'n mooie organisatie als Arduin te komen werken en het lijkt me een uitdaging om cliënten te helpen aan een werkplek waar zij met plezier en voldoening kunnen werken.
Sinds 7 januari 2013 ben ik als coördinator werkzaam bij bureau IDUC van Arduin. Hier coördineer ik de werkzaamheden binnen het bureau voor wonen en werken/dagbesteding bij Arduin. Samen met de collega's woonbureau, coaching on the job, jobcoaches, orthopedagoog en cliëntadministratie vormen wij één team. Er staan Arduin de komende jaren veel veranderingen te wachten met de daarbij behorende uitdagingen, waar wij als bureau IDUC graag op in willen spelen. Daarom presenteren wij ons graag als team in één van de volgende edities van ARDU!N zodat we kunnen uitleggen wat we voor cliënten en collega's kunnen betekenen.
Mijn vrije tijd breng ik graag door op de manege bij mijn paard, en ik ben inmiddels een beetje aangestoken door het sportieve gedrag van mijn collega dus hang ik regelmatig aan de gewichten of vind je mij in een lesje Zumba. De aankomende tijd zullen wij veel gesprekken houden met collega's, cliënten en (externe) werkgevers om Arduin goed te leren kennen en nieuwe mogelijkheden te bespreken. Heb je vragen voor ons, twijfel dan niet om met één van ons contact op te nemen!
18e jaargang nr. 2 april 2013
Wij hebben een inloop van kwart voor negen tot negen uur en dan begint de dag. Langzaamaan druppelt alles in dat kwartier binnen en bakent zijn/haar terrein af. Een tas wordt op tafel gelegd, de volgende schuift de tas een plekje verder, een derde legt zijn tas er weer bovenop en zo krijgt de mierenhoop langzaam zijn vorm. Als alles dan weer terugkomt van een laatste nicotine aanvulling moet de helft vervolgens gaan zoeken naar zijn/haar tas. En ik? Ik neem relaxed nog een slok van mijn bakkie koffie. Na dit schouwspel begint dan toch altijd de les wel netjes om 30 seconden na negen. Het is inmiddels een gekleurd gezelschap geworden. Mensen uit alle richtingen volgen op dit moment de opleiding. En dan doel ik niet alleen op de woonplaatsen van de leerlingen, al zijn die ook heel divers. Brabanders, Zeeuwen van deze en van ‘d’n overkant’ en zelfs een enkeling die van nog veel verder komt. Nee, ik bedoel eigenlijk de verscheidenheid van beroepsrichtingen die ze hiervoor hebben gevolgd. Programmeurs, stukadoors, bankemployees, muziekproducenten (of verkopers), brandweermannen, bouwvak- kers, horecamensen en zo kan ik nog wel even door gaan. Wat ik maar probeer te zeggen is dat ieder zijn eigen verhaal heeft, maar dat we verbonden worden door datgene wat we allemaal willen, namelijk werken met mensen met een beperking. Toch wil ik nog even terugkomen op die verhalen achter de personen. Ongewild vormen de meesten van ons een eerste oor-
Graag wil ik zoveel mogelijk collega's en cliënten van Arduin leren kennen, dus ik zeg: tot gauw!
8
Een beetje druk is het wel geworden. Alles en iedereen moet ’s ochtends vechten voor zijn/haar plekje. Dat is voor mij persoonlijk altijd een heerlijk begin van de dag. Je zorgt dat je het liefst nog voor kwart voor negen in de klas aanwezig bent. Snel een bakje koffie pakken en dan vlug gaan zitten op de plek waar je altijd zit, want ja…ook ik heb behoefte aan vaste structuur. En dan begint het schouwspel.
Wij zijn te vinden in het Servicecentrum aan de Seissingel 4 in Middelburg en bereikbaar via
[email protected]
deel/mening aan de hand van een eerste indruk. Dat is op school niet anders. Uiterlijk, de een is druk of uitbundig, de ander stil en afwachtend. Je zult sneller contact zoeken met iemand waar je jezelf prettig bij voelt dan bij iemand waar je die klik (nog) niet mee hebt. Toch hebben we bij de opleiding één heel groot voordeel. Je leert al vrij snel het verhaal achter iemand kennen door de eerste presentatie die alle beginnende leerlingen moeten geven. Dit is een startpresentatie die gaat over jezelf. Het is daarbij wel zo dat je zelf bepaalt wat en hoeveel je wilt delen, maar fasci-
Toch hebben we bij de opleiding één heel groot voordeel. Je leert al vrij snel het verhaal achter iemand kennen door de eerste presentatie die alle beginnende leerlingen moeten geven. nerend om al die verhalen aan te horen. Vaak verandert daarbij ook de kijk op die persoon na zo’n verhaal. Allemaal hebben we wel iets meegemaakt. Leuke, spannende, grappige, maar ook zeker ontroerende verhalen die altijd iemand vormen tot de persoon die ze nu zijn. Daarbij stijgt het begrip voor zo iemand direct. Ik vind het een voorrecht om die verhalen aan te mogen horen en de mensen achter de verhalen te leren kennen. Ik ben er dan ook van overtuigd dat we dit in het dagelijkse leven vaker zouden moeten doen. Niet altijd even makkelijk, maar o zo nuttig. Verschillende mensen, verschillende uitingen. Vaak met hetzelfde doel. Ga rond de tafel en stel jezelf open voor een ander. De uitkomst zal je vaak nog verrassen! Afijn, genoeg geschreven van mijn kant. Ik wil maar zeggen dat ik elke dinsdag nog met veel plezier naar school ga en dat we op koers liggen. Het blijft boeiend. ●
18e jaargang nr. 2 april 2013
9
WIESJE en de GROEP VAN VIJF
Collega Henk van Donk en ikzelf, zijn een dagje gaan vissen met vijf cliënten van de Geschieresweg met de WIESJE.
Door John Kesteloo Het maakt Wiesje niets uit hoe je bent. De Prinses van de Westerschelde houdt niet van onderscheid, net zo min als heur schipper Hank, haar IT-er Johnno, haar deckhands en haar vis-kampioen Ed. De ploeg van vijf die gisterenmorgen om kwart voor acht popelend van enthousiasme op de kade stond voor een allereerste dag met Wiesje was dan wel niet doorsnee maar wel enorm de moeite waard. Een verslag over een zeer bijzondere dag, met zeer gemotiveerde vissers in spe die zelfs vis-kampioen Ed een poepje lieten ruiken...
Mee zijn geweest Ricardo Halsema, Jorian Weststrate, Vincent Kort, Eric Christianen, Ad van Sluijs, door de schrijver genoemd ‘de groep van 5’. Bemanning Wiesje: Hank Parree, schipper, John Kesteloo, deckhand, visinstructeur en webmaster www.Wiesje.net en Zeeuwsch vislog.nl en Ed Sleijpen, visinstructeur. Bij deze nogmaals dank aan de deskundige en hartelijke begeleiding, Hank, Ed en John! Dit gaan we vaker doen. Ben Kemper
Klokslag kwart voor acht stapten Vincent, Ad, Jorian, Eric en Ricardo aan boord voor een frisse dag aan boord van Wiesje. En op hetzelfde moment knalde het enthousiasme er van af. Met een snelheid van honderd vragen per minuut wilden de heren overal het fijne van weten, en geen onderwerp was onbespreekbaar. Hoe werkt de sluis, hoe zit het met die deuren, hoe sterk is Wiesje, hoeveel hengels zijn er, mogen we straks binnen kijken ... ga zo maar door!
ment op. De visjes bleven het goed doen, maar het tij ging om, de wind bleef wat 'netig' en het werd toch wat hobbeliger ..'
Ed en John beantwoordden samen met Hank het vragenvuur, en maakten ondertussen de hengels en het aas in orde, zodat de mannen direct aan de slag konden zo gauw we op anker lagen. De keuze viel op de Trawl, en we zouden er veel meer spektakel te zien krijgen dan verwacht!
Moeder Natuur deed er vervolgens nog een schepje bovenop door een koppeltje bruinvissen een paar keer langs te sturen op een twintig meter langszij .. Hank deed de chocomelk, lekker warm, maar langzamerhand begonnen toch de golven wat parten te spelen en besloten we iets rustiger water op te gaan zoeken onder Walcheren. Het was er rustiger, maar jammer genoeg ook met de vis, die hadden blijkbaar hun plekje gezocht verderop in de monding. We aten er het beroemde broodje worst en een prima zelfgemaakte erwtensoep die er bij deze die-hard vissers wel in ging. Dat was wel even smullen zo op het water!
Blijkbaar waren er ook ervaren vissers in de groep, want al snel viel het ons op dat die er toch meer vanaf wisten dan we door hadden. Eric legde perfect uit hoe pieren, onderlijnen en bijbehorende zaken in elkaar zaten en liet ook nog eens zien dat hij ermee overweg kon. Zo gauw het 'vissignaal' werd gegeven trok hij alle registers open en ging werkelijk als de bliksem van start! Double, triple? Geen punt. Jorian, die aan de andere kant achterop stond, bleek de kunst ook heel goed in de vingers te hebben .. onderwijl vertellend over de Oosterschelde en wat hij daar al allemaal had gevangen, wist ook hij heel snel de eerste scharren in de emmers te krijgen .. want er zat vis op de Trawl, en veel meer dan verwacht!
De mannen gaven echter geen krimp en toen vervolgens ook nog de KMAR een oefening hield op een kleine kilometer afstand .. tja, wat wil je nog meer. Landingsboten, RIB's, een helikopter die op geen honderd meter hoogte over kwam, dat was toch waanzinnig om te zien van zo'n kleine afstand!
Hank had in de tussentijd een plannetje uitgedacht. Op het gemak kort aan de boulevard koersen om nog even de Spijker te proberen voor wat anders. Zeg maar, ter afwisseling. De ene helft ging binnen kijken en wilde tot in detail weten waar welk scherm nu precies voor was. Vooral de marifoon kon rekenen op
zeer warme belangstelling, en de uitleg hoe dat dan zat met de verkeerscentrale Vlissingen werd bijna ademloos beluisterd. Vincent en Ad genoten van het uitzicht op de 'Boule'. Onderwijl vertelden en vroegen ze dat het een lieve lust was. Zo heb ik nooit geweten dat het eten in de ‘Bomvrije’ (restaurant de Gevangentoren) geen sinecure is. Dankzij Vincent weet ik dat nu wel. Bedankt kerel!
Na een dik uurtje aangekomen op de Spijker en zo gauw Wiesje goed lag, werd er weer gevist, koud of niet koud, vissen! Chapeau! De wijtingen die dit vijftal daar ving waren niet talrijk, maar wel regelmatig en van een mooi maats formaat, en eigenlijk een welkome afwisseling na al die platvis! En Ad .. tja, die vond dat het na die kapitale schar nog best wat groter kon en haalde er een echte joekelbot uit! En ook die moest rechtop de emmer in.. Maar er was ook Ed, die plotseling 'net, net' riep, dat betekende een grote vis! Johnno stoof om het net, de gul liet zich heel even zien en dacht toen 'nee, ik heb er nog geen zin in ...' en verdween onder luid geroep weer de diepte in. Dat was wel heel erg jammer. Inmiddels werd het wel wat kouder en begon Wiesje een beetje te twijfelen, het tij keerde en de wind zette onze vissers even op het verkeerde been. We moesten even gaan ontwarren zeg maar .. Gelukkig liep dat goed af en onvermoeid ging dit topteam weer aan de gang!
Na mijn studie aan de filmacademie in Amsterdam en de nodige omzwervingen via Engeland en België woon ik nu alweer vijf jaar met plezier in Middelburg. Al die tijd maak ik films voor diverse bedrijven en organisaties in Zeeland. Naast mijn werk als freelance filmmaker ben ik sinds 1 februari ook verantwoordelijk voor de verbetering van de communicatie van Arduin. Arduin is een organisatie met een ijzersterke visie en een heel mooi verhaal. Heel veel hele mooie verhalen eigenlijk. Ik zie nog zo veel mogelijkheden om die verhalen nog beter te vertellen. Dat is wat mij aansprak aan de functie. Op maandag, dinsdag en donderdag ben ik te vinden op de Seissingel 4 in Middelburg. Nu ik mijn plek heb gevonden in de wondere wereld van de zorg in het algemeen en Arduin in het bijzonder houd ik me onder andere bezig met het inventariseren van de interne communicatie, het uitrollen van de nieuwe huisstijl en het maken van het jaarverslag.
Na een heel hartelijk afscheid en de verzekering dat ze 'als het warmer is' een tweede ronde komen doen, ging deze superploeg weer naar huis. Naar wij begrepen via de McDonalds. En dat hadden ze zeker verdiend! Hank, Ed en ik hebben nadien nog even nagekacheld. En ik denk dat ik namens ons drieën jullie mag bedanken. Voor een geweldige dag, met een heel best kampioensteam, want in elk seizoen is er één topdag, en dit was 'm volgens ons.
De koffie ging er heel goed in, vergezeld van de, hoe kan het anders, chocoladecake van Ed. Het leverde 'm menig compli-
(Zie middenblad voor foto’s van deze dag.)
18e jaargang nr. 2 april 2013
Mijn naam is Dirk Voorhoeve. Als geboren Middelburger ken ik Arduin al van jongs af aan.
Om kwart over vijf vond de schipper het echt welletjes en startte hij de motor, Johnno haalde het anker op, en Ed hielp bij het opruimen. De terugvaart ging véél te snel en duurde véél te kort, maar het hapje in de sluis maakte dat weer wel een eind goed. En als je dan ook nog de gevulde emmer mee mag nemen waar de zelf gevangen vis in zit ... man, man, man.
Ricardo, Vincent, Ad, allemaal vingen ze vis, al dan niet voorzien van allerhande tips, trucs en voordoen. Ad bekeek het slim en strooide iedereen zand in de ogen door te openen met een mini scharretje. Maar, zoals hij zei; 'wie het kleine niet eert ...'. Hij had gelijk, een kwartiertje later ving hij een schar ... de vis moest bijna rechtop in de emmer, zo groot was ie!
10
Voorstellen
Vincent, Ad, Jorian, Eric en Ricardo; geweldig! ●
18e jaargang nr. 2 april 2013
11
WIESJE en de GROEP VAN VIJF
12
18e jaargang nr. 2 april 2013
18e jaargang nr. 2 april 2013
13
Van de CLIËNT heeft de REGIE naar 'THU!S in EIGEN HUIS'
DOORGEVEN
Door Mirjan de Heus De visie van Arduin op Kwaliteit van Bestaan vormt een sterke theoretische basis voor de dagelijkse praktijk. Om dit te vertalen naar concrete acties zijn we in 2011 gestart met het project De cliënt heeft de regie. Dit leverde waardevolle inzichten op, zoals de vraag om minder controle en heldere kaders. Of een omslag van 'zorgen voor' naar denken in 'zorgen dat', samen met het sociale netwerk van de cliënt. Dat is een proces, waarin elk team zijn eigen tempo heeft. Het management heeft op basis van de ervaringen in het project ‘De cliënt heeft de regie’ en de opmerkingen van medewerkers en cliënten en hun vertegenwoordigers een visie op de toekomst van Arduin neergezet, ‘De stip op de horizon’. ‘De stip’ was echter voor veel medewerkers, ouders en cliënten niet duidelijk. In 2012 is ‘De stip op de horizon’ voor wonen op basis van alle reacties concreet vertaald in ‘THU!S in eigen huis’. Hierover zijn tussen december 2012 en februari van dit jaar gesprekken gevoerd met de medewerkers in alle woningen van Arduin. Want dat is toch waar het in de woningen om gaat.
Onderwerp van deze gesprekken: • Wat betekent THU!S in eigen huis voor de cliënten in de woningen? • Wat betekent het voor jouw handelen als medewerker? • Wat heb je nodig om te kunnen handelen vanuit THU!S in eigen huis?
Dit leverde interessante en constructieve discussies op. Al snel kwam naar voren dat iedereen een duidelijk en concreet beeld heeft bij THU!S in eigen huis. En dat iedereen deelt dat dit ook belangrijk is. Ondanks de praktische insteek van de discussie, blijkt de vertaling naar ‘wat betekent dit voor jouw handelen als medewerker’ niet makkelijk. Hierbij worden
14
18e jaargang nr. 2 april 2013
belangrijke onderwerpen aangegeven als: ‘echt luisteren naar de cliënt, ‘het loslaten van eigen normen en waarden’, en ‘niet overnemen’. Tegelijkertijd loopt dit al snel door elkaar met praktische zaken/ problemen zoals ’de fysieke afstand tot de Seissingel’ of ‘teveel regelzaken’, zoals de protocollen en aanvragen van reparaties en dergelijke.
gesprek. En de medewerkers weer met de cliënten en hun netwerk.
Ik ben Mariëlle de Visser en heb van mijn zusje Denise de Visser de pen doorgekregen. Er werd mij gevraagd om een stukje te schrijven over mezelf. Nou, dan zal ik daar eens mee beginnen.
De gesprekken hebben waardevolle input opgeleverd voor het management, over wat er nodig is om THU!S in eigen huis verder te faciliteren. En om de visie van Arduin verder uit te werken voor werken en dagbesteding. In 2013 gaan we zeker starten met gesprekken in de teams werken/dagbesteding. ●
Ik ben dus Mariëlle de Visser en volg de opleiding bewegingsagogie op het Cios in Goes. Hier leer ik om te sporten met mensen met een beperking. Ik zit nu in mijn 4de jaar wat tevens mijn laatste jaar is. Ondertussen loop ik voor het 2de jaar stage bij de beweging van Arduin. Ik heb het hier al 2 jaar lang ontzettend naar mijn zin en ben blij met de dingen die ik hier allemaal te zien krijg en mag doen. Buitenom mijn school en stage vind ik het leuk om te voetballen of leuke dingen met mijn vriendinnen te doen.
De top vijf van associaties met THU!S in eigen huis die volgt uit de gesprekken is: 1. veiligheid 2. privacy (je eigen plek) 3. zelfbepaling (je eigen ding doen) 4. bepalen wie bij je komt wonen 5. respect voor je keuzes / je gehoord voelen
Vacature Groenproject Landschapsbeheer Werkzaamheden, o.a.
Ook zijn er een aantal zaken genoemd die nodig zijn. Veel genoemd is kennis en handvatten. Bijvoorbeeld om met het netwerk van de cliënt aan de slag te gaan. En rond de ondersteuning van cliënten met een licht verstandelijke beperking.
Over de leuke dingen die ik allemaal al heb mogen doen en mee heb mogen maken, kan ik wel een heel blad vol schrijven maar dat is natuurlijk niet de bedoeling. Hier dan maar in het kort wat ik allemaal voor leuke dingen doe. Vorig jaar ben ik mee geweest op zeilkamp in Brielle, dit jaar ben ik mee geweest met de skireis naar Oostenrijk, elke donderdagavond geef ik aerobicslessen, op dinsdagavond ben ik in het zwembad te vinden met Carla en Arjan en elke vrijdagmiddag ben ik ook in het zwembad om te zwemmen met mensen van Arduin. Over dit laatste wil ik iets meer vertellen.
Elke vrijdagmiddag wordt in het zwembad, het Vrijburgbad in Vlissingen, een zweminstuif voor de mensen van Arduin georganiseerd. Dit is elke vrijdagmiddag van 13.00 uur tot 15.00 uur, behalve tijdens de vakanties. De bedoeling hiervan is om lekker met elkaar te zwemmen, lekker te ontspannen en veel plezier te maken! Het zou ontzettend leuk zijn als jij ook bij ons komt zwemmen. Neem gerust iemand mee die jou ondersteunt, want hoe meer mensen, hoe meer plezier! De kosten bedragen per keer maar €4,90 en zeg nou zelf, wat is er leuker dan de werkweek lekker af te sluiten in het zwembad?! Dus twijfel geen moment en kom gerust eens langs om te kijken of het zwemmen iets voor jou is! Ik geef de pen door aan Fabian Spierings, hij sport op donderdagmiddag altijd bij mij. Het lijkt me leuk dat hij eens wat over zichzelf vertelt.
● snoeien en ● uitdunnen van bossen ● onderhouden van bosranden ● en paddenpoelen.
Over het algemeen zijn teams erg enthousiast om op deze wijze over de visie en de ondersteuning in de woning met elkaar in gesprek te zijn. Inmiddels zijn teams al concrete stappen aan het zetten om THU!S in eigen huis verder handen en voeten te geven in de woningen. Ook in 2013 gaan coaches en orthopedagogen hierover verder met de woningen in
Hallo allemaal!
Voor meer informatie, solliciteren of andere vacatures kijkt u op www.arduin.nl/werken
Vacature Emcart (voorheen thuiszorgcentrum Zeeland) Werkzaamheden, o.a. ● het verrichten van hand- en spandiensten voor onderhoud, reparaties en hergebruik van rolstoelen en hulpmiddelen. ● magazijnwerk en eventueel assisteren op de bus waarbij je in contact komt met klanten. Voor meer informatie, solliciteren of andere vacatures kijkt u op www.arduin.nl/werken
18e jaargang nr. 2 april 2013
15
IK en de MENSEN om ME HEEN Mijn netwerk is best wel groot, ik ben hier erg blij mee want er zijn zat mensen die geen familie of vrienden hebben. Dus ik vind het heel erg fijn om ze om me heen te hebben en vind het super dat ze tijd voor mij vrijmaken en er echt voor mij zijn.
Hallo allemaal! Mijn naam is Linda Molendijk, ik ben een spontane en vrolijke meid van 31 jaar. Ik maak graag een praatje en hou van grapjes. Mijn grootste hobby is de computer, ik ben er erg handig op. Verder vind ik het leuk om televisie programma's te kijken of leuke dingen doen.
Ik ben pas op Serooskerke (W) komen wonen dus het zou leuk zijn om hier nieuwe mensen te ontmoeten! Nou, hopelijk weten jullie nu welke mensen er in mijn netwerk zitten.
UITSTAPJE Sligro Vlissingen Toen de rondleiding gestart was gingen we naar de ‘aankomst- en vertrek goederen’. Hier worden alle goederen aangeleverd, via vrachtwagens. Toen gingen we naar de planning/administratie van het gebouw. Hier worden alle gegevens van de klanten opgeslagen en doorgegeven voor eventuele bestellingen. Daarna gingen we naar diverse koelingen. Uiteindelijk kwamen we weer in de winkel terecht. Het verbaasde mij enorm hoe groot dit filiaal is! De directeur vertelde ons ook dat dit filiaal maar een type drie was van de vijf. De type filialen heeft te maken met de grootte van de filialen zelf. Ze hebben veel verschillende afdelingen. Onder andere: de snoepafdeling, de groenteafdeling, de bakker, kaasafdeling, slagers- afdeling, de
18e jaargang nr. 2 april 2013
We proberen eens per jaar een vergadering te houden op een Arduin-locatie in combinatie met een etentje voor de mensen die komen en de mensen die gaan. Zij worden op deze wijze in het zonnetje gezet en de nieuwkomers worden voorgesteld. Deze keer waren we te gast bij restaurant Di-vers, gelegen aan de Vlasmarkt in Middelburg, een sfeervolle eetgelegenheid met een prima keuken en enthousiast personeel. Voorafgaand had de cliëntenraad een overlegvergadering met de Raad van Bestuur, Patty van Belle. (Boven het restaurant is een dagbestedingslocatie voor ouderen waar we vergaderden.)
Mijn netwerk bestaat een groot deel uit familie, dus mijn netwerk is er altijd al geweest. Ik ben ook iemand die graag praat dus ik maak vaak contact met mensen om me heen en soms blijven we contact houden of ontstaat er een vriendschap.
In mijn netwerk zijn ook de begeleiding en vrienden die ook bij Arduin wonen.
Nieuws uit de CLIËNTENRAAD Door Gabrielle Muste
Soms ga ik met de mensen uit mijn netwerk naar een feestje of de stad in. Maar vaak zie ik ze op verjaardagen of andere bijzondere dagen. Dat zijn allemaal momenten waar ik erg naar uit kijk en van geniet.
Mijn netwerk bestaat uit een hele hoop mensen, de belangrijkste zijn mijn ouders. Ik heb ook drie jongere broers, tantes, ooms, opa's en oma's.
16
redactie
Doei doei, groetjes van Linda
Nu mag ik vertellen over de mensen om mij heen: Mijn netwerk!
Op 14 maart ben ik met mijn collega’s van Di-vers naar het Sligro filiaal Vlissingen geweest. Hier kregen wij een uitgebreide rondleiding door het hele filiaal. Eerst gingen we naar de restauratie van het gebouw toe, hier gingen we even een bakje koffie drinken met zijn allen. Toen kwam de directeur ons ophalen voor de rondleiding.
Door Dominica Samulewska
Door Nohmy Zweedijk alcoholische drank, afdeling voor de wasmiddelen, de wijn afdeling enz. Toen wij al deze afdelingen hadden gehad, gingen we naar de tweede verdieping om daar te kijken. Hier liggen onder andere: kokskleding, schoenen, douchegel en deodorant, meubels en keukenapparatuur. Hierna liepen we weer naar de eerste verdieping om de rondleiding af te ronden met een lekkere snack, een bakje koffie en een heerlijke bolus. We hebben de directeur hartelijk bedankt voor deze interessante rondleiding, en gingen daarna terug naar Di-vers om deze werkdag af te kunnen ronden. ●
De vergadering was hoofdzakelijk informatief omdat er nogal wat cliëntenraadsleden ziek/afwezig waren en nieuwe cliëntenraadsleden net aangetreden. Mede hierdoor zijn er wat onderwerpen doorgeschoven naar een volgende vergadering. Patty heeft een korte presentatie gehouden hoe Arduin inspeelt op de kabinetsplannen. De kabinetsplannen bevinden zich in een ontwerp stadium. Het is lastig omdat feitelijk niks concreet is. Nog steeds niet! Vaststaat dat er veranderingen komen en iedereen wil natuurlijk graag weten waar hij of zij aan toe is als organisatie en als cliënt/vertegenwoordiger. Arduin zal minder geld krijgen. Arduin denkt in oplossingen, met als uitgangspunt de visie. De cliënt centraal, thuis in eigen huis! Zoals bekend, gaat het vervoer van huis naar werk of dagbesteding anders geregeld worden. Arduin maakt zich sterk dat het voor alle cliënten goed geregeld wordt. Verder is het vorig jaar gehouden onderzoek onder cliënten en cliënt-vertegenwoordigers over de veiligheid binnen Arduin besproken. Veiligheid omvat veel, (drempels, trappen, sloten, alcohol, voedsel, medicijnen, drugs, aandacht, gehoord worden en nog veel meer). Over veiligheid blijft gesproken worden. Er zijn altijd verbeterpunten. Veiligheid hoort ook bij het project Thuis in eigen huis.
BERICHT van de werkgroep DOMOTICA Door Hans van de Klundert voorzitter werkgroep Domotica Domotica is tegenwoordig een veel gebruikte term in de zorg. Dit zijn technologische toepassingen om het wooncomfort en de veiligheid in wonen en werken te vergroten. Vanuit de visie van Arduin dient Domotica als primair doel te hebben de Kwaliteit van Bestaan te verbeteren. Zo heeft het gebruikmaken van sensoren (bijvoorbeeld die het uit bed stappen registreren of het openen van een deur) in dit verband de voorkeur boven een camera die inbreuk doet op de privacy. Samenstelling werkgroep De werkgroep Domotica heeft de volgende samenstelling: Willeke Geelhoed, Marjan Luyk, René van der Waal, Henk Koole, Nando Nijssen en Hans van de Klundert. Projectplan De werkgroep Domotica heeft onlangs een projectplan opgesteld met de volgende speerpunten: • Inzet van iPads, in eerste instantie bij horecavoorzieningen van Arduin, maar ook in de woningen, bij andere dagbestedingen en steunpunten. • Maken van een Arduin app voor zowel extern als intern gebruik. • Pilot in enkele woningen voor het testen van verschillende alarmeringssystemen. • Onderzoek doen naar bestaande technologische toepassingen (zo is in januari een bezoek gebracht aan enkele woningen met domotica van St. Georg in Duitsland). • Inzet van technologische toepassingen als pilot in twee, nog nader te bepalen, woningen. • Goede voorlichting en communicatie is van belang om iedereen goed te informeren en een goed beeld te geven van de toegevoegde waarde van de inzet van Domotica. De voorlichting en communicatie zullen we vorm geven door bijvoorbeeld trainingen of bijeenkomsten op de Academie.
18e jaargang nr. 2 april 2013
17
2013
WIE is er hier nu SLIM?
ONTWIKKELEN op MAAT! In 2012 hebben we een enquête gehouden onder medewerkers van Stichting Arduin over de interne scholing. Het medewerkers tevredenheidsonderzoek was hier de aanleiding van. In dit onderzoek bleek dat de scholing, en met name het scholingsaanbod, matig werd gewaardeerd. Zowel het management als de Academie hadden behoefte aan betere informatie. Daarom hebben we een digitale enquête uitgezet onder alle medewerkers. De uitkomsten hiervan hebben ons goede input gegeven voor het opleidingsplan van 2013. Opvallende uitkomsten van de enquête: • POP gesprek: Bij 29% van de ondervraagden wordt in het POP gesprek niet of weinig gesproken over ontwikkelen en 16% heeft zelfs geen POP gesprek. • Ondersteuningsvraag cliënten: Bij 50% van de ondervraagden komen leervragen niet altijd voort uit de specifieke ondersteuningsvraag van de cliënten. • Mogelijkheden ontwikkeling: 35% van de ondervraagden vindt dat het scholingsbeleid niet voldoende mogelijkheden biedt voor verdere ontwikkeling. • Aansluiting bij leerbehoefte: 20% van de ondervraagden vindt dat het huidige aanbod (2012) niet aansluit bij de behoefte, 39% vindt dat het huidige aanbod redelijk aansluit. • Praktijkgericht: 12% vindt het algemeen aanbod van cursussen niet aansluiten bij de praktijk, 35% vindt het redelijk aansluiten. Het grootste percentage van de ondervraagden beoordelen de vragen met een voldoende tot goed, maar we kunnen zeker verbeteringen aanbrengen om de scores te verbeteren. Vanuit de cijfers samen met de geplaatste opmerkingen, kan geconcludeerd worden dat ook een behoorlijk percentage van de ondervragers de cursussen onvoldoende vinden aansluiten bij leervragen, het aanbod niet genoeg gevarieerd is en vaak te theoretisch. 2013! Uitgangspunten Het management en de Academie van Kwaliteit van Bestaan hebben naar aanleiding van deze resultaten een plan gemaakt om de scholing en het scholings-
18
18e jaargang nr. 2 april 2013
aanbod te verbeteren, uitgaande van de volgende punten: De cliënt heeft de regie. De medewerker ondersteunt de cliënt waar dit nodig is. Als een medewerker niet competent genoeg is om de cliënt op bepaalde vlakken te ondersteunen, moet hij of zij zich hierop ontwikkelen. Aansluiten bij de leerbehoefte. Als je in een cursus aansluiting vindt op je leervraag, dan heeft een cursus het meeste effect. Praktijkgericht. Als je de lesstof kan plaatsen in de werkelijkheid, wordt het geleerde over het algemeen beter onthouden. Wetenschappelijk is bewezen dat 70% wordt onthouden van wat mensen met elkaar bespreken. Dit ten opzichte van 10% van waar we naar luisteren en 20% van wat je leest.
Door Petra Varenkamp opleidingsfunctionaris Academie
Door Marjan Roling opleidingsfunctionaris/trainer Academie
Veranderingen POP gesprekken In 2013 wordt er meer aandacht besteed aan het POP gesprek. Dit moet jaarlijks met de coach plaatsvinden. Aan de hand van de benodigde competenties om je functie goed uit te kunnen oefenen, wordt gekeken welke ontwikkeling je nodig hebt. Vervolgens worden plannen gemaakt hoe je tot deze ontwikkeling gaat komen. Dat kan op verschillende manieren, waaronder via de Academie voor Kwaliteit van Bestaan, maar ook op de werkplek.
Wist u dat: ... iedereen intelligent is? ... iedereen zichzelf kan ontwikkelen? ... Ervaringsgericht leren de basismethode is op de Academie? ... betrokkenheid, verbondenheid en welbevinden drie belangrijke parameters zijn van Ervaringsgericht leren? ... aansluiten op de kennis van een cursist heel belangrijk is? ... uitgaan van talenten een positieve bijdrage heeft in het leerproces? ... geloof en vertrouwen in de cursist goed is voor het leerklimaat? ... we op de Academie kijken naar OP WELKE MANIER een cursist slim is in plaats van dat we ons afvragen OF een cursist slim (genoeg) is? ... iedereen kan leren? ... iedereen recht heeft (op de mogelijkheid) om te leren? ... we op de Academie als aanvulling op de methodiek Ervaringsgericht leren de theorie over Meervoudige Intelligenties inzetten om de persoonlijke leerdoelen van cursisten te bereiken?
Aansluiten bij de leervraag Alle leervragen worden verzameld op de Academie, waarbij ook de specifieke vragen in beeld moeten zijn. Bijvoorbeeld: indien je op een locatie werkt waar veel ouderen wonen en je meer wilt weten over vrijetijdsbesteding bij ouderen, dan is dit een specifieke vraag. In het verleden werd de cursus ondersteunen van de ouder wordende mens met een verstandelijke beperking gegeven. Deze cursus ging over heel veel verschillende thema’s, waaronder ziektebeelden bij ouderen met een verstandelijke beperking. Als dit niet je leervraag is, sluit de cursus niet goed aan bij hetgene wat je wilt leren. Door beter te kijken naar de leervragen, kunnen de cursussen gerichter plaatsvinden. Als er voldoende leervragen zijn over een thema, kan een cursus gepland worden. We werken meer vraaggericht. Daarom staan in het cursusaanbod van 2013 veel minder cursussen beschreven. Dit betekent niet dat bepaalde cursussen nooit meer aangeboden kunnen worden, maar dat dit afhankelijk is van de vraag naar deze cursussen. Praktijkgericht Alle trainers zullen meer werken met praktijkgerichte casussen om de theorie levendig te maken. Ook de uitwisseling van ervaringen wordt een essentieel onderdeel van elke cursus. De bijscholingen worden nog functiegerichter dan in 2012.
Zo is er een splitsing gemaakt in Supportwerker wonen en Supportwerker bedrijven/dagcentra. Gentle Teaching Gentle Teaching wordt in elke cursus verweven, omdat deze methodiek onderdeel is van de totale bejegeningsmethodiek binnen Arduin. Gentle Teaching moet niet alleen als methode worden gezien, maar moet een grondhouding zijn van alle medewerkers! Tot slot Een leven lang leren, dat is een slogan waar we volledig achterstaan. Allerlei zaken veranderen continu. De maatschappij verandert, cliënten veranderen, de ondersteuningsvragen veranderen. We zullen steeds moeten blijven zoeken naar hoe de benodigde competenties, op een uitdagende wijze, kunnen worden overgedragen in de cursussen en trainingen. Om mee te kunnen in de veranderingen moet je in ontwikkeling blijven! POP = persoonlijk ontwikkelplan ●
Herken je eigen intelligentie(s): Volgens Gardner kun je slim zijn op 8 manieren: • Verbaal-Linguïstische intelligentie - Woordslim Je bent geïnteresseerd in: taal, poëzie, spelling, lezen, verhalen • Logisch-Mathematischem intelligentie - Denkslim Je bent geïnteresseerd in: logisch denken, cijfers, experimenteren
• Visueel-Ruimtelijke intelligentie - Beeldslim Je bent geïnteresseerd in: tekenen, schilderen, architectuur, vormgeven • Muzikaal-Ritmische intelligentie - Muziekslim Je bent geïnteresseerd in: muziek luisteren, maken, componeren, herkennen • Lichamelijk-Kinesthetische intelligentie - Beweegslim Je bent geïnteresseerd in: lichamelijke inspanning, knutselen, toneel, dans
Prijsvraag: Denkt u dat er nog meer intelligenties zijn? Kunt u deze onderbouwen met activiteiten die hiermee te maken hebben? Stuur dan uw reactie naar
[email protected].
• Naturalistische intelligentie - Natuurslim Je bent geïnteresseerd in: kennis over dieren, planten, verzamelen, ordenen, natuurverschijnselen
Degene met de origineelste en best uitgedachte nieuwe Intelligentie, wordt door ons op de Academie in het zonnetje gezet en deze ‘nieuwe’ intelligentie krijgt bijzondere aandacht in het nieuwe cursusaanbod!
• Intrapersoonlijke intelligentie - Zelfslim Je bent geïnteresseerd in; omgaan met eigen gevoelens, dromen, alleen zijn, fantasieën Bent u slim? ●
• Interpersoonlijke intelligentie - Mensslim Je bent geïnteresseerd in: zorgen voor mensen, vrienden, leiding geven
18e jaargang nr. 2 april 2013
19
We besteden in de ARDU!N aandacht aan de waardevolle rol die vrijwillgers vervullen in het leven van vele cliënten. Met veel respect en plezier blijven we deze mensen die zich inzetten voor onze cliënten in het zonnetje te zetten. Omdat ze onmisbaar zijn!
We besteden in de ARDU!N aandacht aan de waardevolle rol die vrijwillgers vervullen in het leven van vele cliënten. Met veel respect en plezier blijven we deze mensen die zich inzetten voor onze cliënten in het zonnetje te zetten. Omdat ze onmisbaar zijn!
ANK DEN HARTOG
Kerkvrijwilligers JOHAN
Op de Academie voor Kwaliteit van Bestaan krijgen we al jaren hulp van een aantal trouwe vrijwilligers. Zonder de inzet van deze vrijwilligers zouden de lessen er heel anders uitzien. Graag willen we in de komende uitgaven onze vrijwilligers één voor één in het zonnetje zetten, dit keer Ank den Hartog Op donderdagmiddag 7 maart, tijdens het Project Tijd voor Taal en Rekenen, hebben de cursisten Ank geïnterviewd. Iedere cursist kon een vraag stellen aan haar. Hoelang ben je al vrijwilligster? Ongeveer acht jaar. Ik kom dan één middag in de week naar de Academie om te ondersteunen. Hoe ben je op het idee gekomen om vrijwilligster te worden? Ik heb vroeger op de mytylschool gewerkt in Domburg. Deze school verhuisde naar Goes. Dat was toch wel ver reizen. Mijn vriendin Miep was al vrijwilligster op de Academie. Die heeft mij overgehaald om het ook te gaan doen. Waarom ben je vrijwilligster geworden? Ik ben niet meer piepjong, maar om hele dagen thuis te zitten vind ik niet zo leuk. Ik ben graag bezig, doe dat graag met mensen. Ik ben graag onder de mensen. Wat vind jij er leuk aan om vrijwilligster te zijn? Ik vind het contact met de cursisten erg leuk en de trainers. Ik vind het leuk om te zien dat er ook echt wordt geleerd. Ik merk dat cursisten echt vooruit gaan.
Bij welke lessen ben je al vrijwilligster geweest? De eerste les ging over de natuur. We gingen daarom veel naar buiten. Tevens heb ik geholpen bij de lessen koken. Taal en rekenen, daar ben ik al een paar jaar aan het helpen. Leer je er zelf ook van? Ik leer zelf ook veel van de cursisten. Ik vind dat de cursisten erg positief in het leven staan. Er wordt veel gelachen, maar serieuze zaken worden eveneens besproken. Verder vind ik dat de meeste cursisten erg veel geduld hebben. Dat vind ik heel goed. Een herinnering van Ank: ‘Een paar jaar geleden was er een cliënt, die wel aanwezig was tijdens de cursus, maar die eigenlijk niet mee deed. We probeerden van alles, maar ze zat maar en keek om zich heen, maar verder gebeurde er niets. Tijdens een van de lessen gingen we koekjes bakken, die versierd moesten worden. Weer werd geprobeerd haar te motiveren om mee te doen en opeens ging ze aan de slag en deed mee. Haar stralende gezicht zal ik niet meer vergeten! Op dat moment wist ik dat de Academie (toen nog Arduinse school) zoveel voor iemand kan betekenen. Een stapje voorwaarts, hoe klein ook, geeft enorm veel voldoening, zowel voor de cliënt als voor de medewerkers! Ik heb dit intussen al vaker mogen ervaren.’ Conclusie: Het was een leuk interview, de cursisten waren erg betrokken en van het één kwam natuurlijk het ander. Natuurlijk hebben we aan Ank verteld hoe waardevol zij is voor ons. Ank heeft als vrijwilligster acht jaar ervaring en dat kan je merken. Ank is een ‘rustpunt’ tijdens de les. Zij kijkt, maakt met iedereen contact. Ze gaat op een zeer respectvolle wijze met de cursisten om. We kunnen op Ank vertrouwen en zaken aan haar overlaten. Ank komt regelmatig ook met ideetjes, soms zelfs uit Australië (daar woont een kind van haar). Ank, dank je wel voor alles!
Door Loes Jakobsen
Een hele gezellige ochtend met de kerkvrijwilligers van Johan 13 januari was het feest voor Johan Pouwelse!
Hij kreeg van verschillende mensen een cadeautje en heel veel aandacht.
Johan gaat iedere zondag naar de kerk in Zoutelande. Hij heeft een hele groep vrijwilligers die hem om beurten komen halen. Johan gaat dan in zijn duwstoel mee. Hij geniet van de kerkdiensten en van de contacten met iedereen.
Iedereen werd voorzien van koffie, koek en fris en het was een en al gezelligheid.
Johan heeft zelf een lijst met de namen van alle vrijwilligers en wie wanneer hem komt ophalen. Zo weet hij goed van tevoren wie er komt. Dat is heel belangrijk voor Johan. Er is één iemand, mevrouw Kusse, die dit coördineert. En het gaat geweldig!
De vrijwilligers hadden veel belangstelling voor het leven van Johan. Zo liet hij zijn kamer zien en kreeg men een idee hoe Johan zijn vrije tijd doorbrengt. Men stelde veel vragen en er was veel interesse.
Vorig jaar is er voor de eerste keer een ochtend georganiseerd voor de vrijwilligers bij Johan thuis. Medewerkers hebben met Johan besproken of hij het leuk zou vinden om de vrijwilligers een keer bij hem thuis uit te nodigen. Dat was niet tegen dovemansoren gezegd! Het was een groot succes en daarom is er dit jaar weer aan Johan voorgesteld om het te organiseren. 13 januari was het dan zover. Alle vrijwilligers hadden van Johan een kerstkaart gekregen met een uitnodiging voor 13 januari. Hij kreeg veel kerstkaartjes terug. En ... de opkomst was groot! Na de kerkdienst kwamen er 22 mensen naar het huis van Johan. Super! Johan kwam als laatste terug van de kerkdienst. Johan werd er emotioneel van. Al die mensen kwamen voor hem!
De andere cliënten van de woning vonden het ook gezellig en mengden zich in het gezelschap.
De planning voor het bezoek liep dan ook gigantisch uit. Niemand die hier eigenlijk mee zat. Toen iedereen naar huis ging, kregen ze van Johan twee bonbons, verpakt in doorzichtig papier, mee. De bonbons stonden bij Johan op schoot. Hier was goed door de medewerkers over nagedacht. Zo wist Johan precies wie er naar huis ging en kon hij ze zelf ook gedag zeggen. Na afloop was Johan zo moe, dat hij in zijn stoel in slaap viel. Foto: Marjan Leijnse
Door Roland Schrijver
Een ontzettend geslaagde beleving voor Johan en zijn vrijwilligers. Dit is door de medewerkers van de woning georganiseerd. Johan wil hen langs deze weg nog eens hartelijk bedanken hiervoor. Super!
Ank is degene links op de foto
20
18e jaargang nr. 2 april 2013
18e jaargang nr. 2 april 2013
21
We besteden in de ARDU!N aandacht aan de waardevolle rol die vrijwillgers vervullen in het leven van vele cliënten. Met veel respect en plezier blijven we deze mensen die zich inzetten voor onze cliënten in het zonnetje te zetten. Omdat ze onmisbaar zijn!
De HANDWERKCLUB
Door Loes Jakobsen
Cato is al ruim 30 jaar (ja u leest het goed!) lid van het handwerkclubje. Het handwerkclubje is ruim 30 jaar geleden gestart door vrijwilligers. Er waren toen zoveel deelnemers, dat er twee avonden in de week een avond handwerken was. Cato was graag van de partij. Deze hechte club van ongeveer 18 deelnemers wordt bijgestaan door enkele vrijwilligers. Zij zorgen er iedere week voor, dat de activiteit weer plaats kan vinden. Dit vindt plaats in het congrescentrum. De deelnemers betalen een klein bedrag aan contributie per jaar en hier wordt alles van gekocht wat nodig is om te kunnen breien, borduren e.d. De dames (vrijwilligers) nemen het product als het klaar is mee naar huis en maken het daar helemaal af, voegen vaak nog wat extra's toe om het dan vervolgens kant en klaar aan de cliënte terug te geven. Klasse! Cato vindt het fijn om deze dames via deze weg eens erg hartelijk te bedanken voor hun inzet en het feit dat ze jaar in jaar uit klaar staan. Ze mogen dan ook weleens in het zonnetje worden gezet! Cato heeft vooral met Gre Fraanje een hechte band. Zij mag voor haar een nieuwe draad aanhechten, of Cato vraagt aan haar hoeveel er gemeerderd of verminderd moet worden in haar breiwerk. Dit is al vanaf het begin dat Gré aan de handwerkclub verbonden is en Cato vertrouwt op haar. Je moet van goede huize komen wil je Cato mogen helpen. Een enkele keer mag Anja de Graaf dit doen.
22
18e jaargang nr. 2 april 2013
We zullen deze mensen eens even aan u voorstellen: Gre Fraanje, al ruim 21 jaar (!) vrijwilligster. Ze kwam in Middelburg wonen en hoorde van een bekende, die al vrijwilligster was, dat ze ging verhuizen. Gre kwam en is gebleven! Cato vertrouwt helemaal op de kennis van Gre. En ondanks de doofheid van Cato begrijpen de dames elkaar. Mary Groenewegen, al 26 jaar (!) vrijwilligster en al begonnen in de tijd dat er twee avonden handwerkclub was. En nog steeds even gemotiveerd en betrokken. Super! Mary is begonnen, omdat ze via kennissen/familie met de cliënten in contact kwam en kwam zodoende bij het handwerkclubje terecht en bleef toen maar gelijk. Ze geniet erg van het contact dat ze heeft opgebouwd met de cliënten. Anja de Graaf, is ruim anderhalf jaar geleden betrokken geraakt bij de club en erg enthousiast. Enthousiast begonnen en enthousiast gebleven. Ze vindt het fijn om aan de creaties van de cliënten die in elkaar gezet of afgewerkt moeten worden nog iets extra's toe te voegen. Anja is de buurvrouw van Gre en toen ze hoorde dat er mensen nodig waren, is ze spontaan meegekomen en was verkocht. Houden zo! Miep Jansen, oftewel tante Miep, een krasse dame op een respectabele leeftijd met heel veel hobby's en interesses. Miep is ook al een aantal jaar vrijwilligster. Ze reageerde op een oproep in het UWV blad en bleef ook gelijk. Miep legt zich veel op het breien en patronen uitzoeken toe. Riet zit graag naast haar.
Catharina Houmes is al sinds 1997 vrijwilligster bij de club. Erg fijn. Op het moment van het interview was ze helaas niet aanwezig. En dan hebben we nog Diana Marijnisse, de dame die invalt bij ziekte of te weinig bezetting. Fijn om op zulke betrouwbare mensen te mogen rekenen. Beste dames, Cato maar ook de andere deelnemers, willen jullie erg hartelijk bedanken voor jullie inzet om hen iedere week een fijne handwerk avond te bezorgen. Cato telt iedere week de dagen weer af tot het weer handwerkclub is. Dat zegt genoeg, hè? Hartelijk dank en we hopen dat er nog heel veel jaren bij mogen komen! Foto links: de vrijwilligers van de handwerkclub. Foto onder: Cato met Gre.
HARPCONCERT Dagcentrum NIEUWLAND Tekst en foto’s: Michiel van Loon Soms zijn er van die winterse dagen waarop je zit te denken: Wat kunnen we eens voor leuks gaan doen? Iets nieuws, wat we nog nooit hebben gedaan? Dat hadden we laatst hier op Dagcentrum Nieuwland. We konden natuurlijk een nieuw cd'tje aanschaffen en opzetten. Maar het leek ons toch leuker om hier eens van live muziek te kunnen genieten. Dus René Koelemaij maar een mailtje gestuurd of hij een idee had hoe we dat aan konden pakken. Meteen kwam hij met de reactie dat hij op de Zeeuwse Muziekschool onze vraag had besproken met Dorine van Dijk. Zij is daar docente. En ze speelt niet zomaar een instrument... Nee, harp nog wel! Gelijk gebeld natuurlijk en het was geregeld. Harpconcert, 8 februari, Dagcentrum Nieuwland.
Voor iedereen was dit helemaal nieuw en onbekend, dus spannend hoe het zou verlopen. Dorine begon te spelen en iedereen was gelijk betoverd. Er werd vanaf verschillende plaatsen met beide harpen gespeeld, zodat iedereen het van dichtbij (of juist veraf) kon beleven en ervaren. Aangezien muziek niet iets is wat je alleen kunt horen, maar je ook vooral kunt voelen, mocht iedereen die dat wilde zelf op de kleine harp spelen of deze aanraken wanneer Dorine er de prachtigste stukken op speelde.
Dus daar hadden we het: Iets leuks, nieuws en live! Eindelijk was het 8 februari. Klokslag iets te laat, omdat we vergeten waren te vermelden dat de weg hier opgebroken was. Maar dat maakte niet uit. De spanning bouwde daarmee goed op. Een auto stopte voor de deur: Daar was Dorine! En ze had niet één, maar twee harpen meegenomen! Een grote en een kleinere. Ze had al een gesprek gehad met René hoe ze deze middag aan kon pakken. Wat een voorbereiding! Wat wil je nog meer? Van start gaan natuurlijk!
Op deze manier heeft iedereen op zijn eigen manier van dit unieke harpconcert kunnen genieten. Aan de reacties konden we zien dat het écht een groot succes was. Helaas vliegt de tijd soms voorbij, zo ook deze middag. We moesten stoppen. Nog voor Dorine vertrok, hebben we gelijk besproken hoe we het ervaren hadden. Dat wij genoten hadden was wel duidelijk, maar Dorine zelf vond het ook erg leuk. Dus gelijk maar afgesproken dat we het vaker gaan doen! ●
18e jaargang nr. 2 april 2013
23