Koudekerkseweg 131 4335 SL Middelburg 0118 - 685252
[email protected]
Colofon “Een leven lang leren”
Twintigste jaargang nr. 1 - 2015 ARDU!N is het informatieblad voor cliënten, ouders, medewerkers en andere betrokkenen van Stichting Arduin.
40 jaar na DENNENDAL
8
De redactie bestaat uit:
COLLEGE TOUR
Mirjam Braspenning, Mirjan de Heus, Loes Jakobsen, Kees de Mooij, Linda Lahr,
college Tour Kwaliteit van Op 24 maart vindt de eerste ege Tour staat het thema Bestaan plaats. In deze coll een internationale gast, Inclusie centraal. We ontvangen Geert van Hove. namelijk de Gentse hoogleraar in Gent is Van Hove nauw Als hoogleraar van de Universiteit eren met een beperking die betrokken bij families met kind zet hij zich in voor de interkiezen voor inclusief onderwijs. En Our New Future. Alle aanwenationale emancipatiebeweging Tour de gelegenheid om zigen krijgen tijdens deze college ighouden op het gebied van Geert vragen te stellen die je bez ervaren gespreksleider. inclusie. Dit onder leiding van een Datum: Tijd: Voor wie: Aanmelden: Locatie:
dinsdag 24 maart 19.00 - 21.00 uur sie! geïnteresseerden in het thema inclu om. welk Iedereen is van harte Tour
[email protected] o.v.v. college delburg Spiegeltheater, Sprengerlaan - Mid
Jos van Loon, Annie Reijnvoet, Els Scheele en Agnes Stroo Eindredactie:
THEATERCONCERT Zeeuwse Muzikanten
12
ONTMOETINGSDAG ARDU!N / Zorgstroom
18
Er was eens een DAGCENTRUM
22
Mirjan de Heus Opmaak en druk: Drukkerij Arduin Fagotweg 23 4337 RC Middelburg De redactie kan besluiten om kopij te selecteren of aan te passen. Redactieadres: Stichting Arduin Postbus 85 4330 AB Middelburg t.a.v. directiesecretariaat E-mailadres:
[email protected] Website Arduin: www.arduin.nl
Kopij voor het volgende blad dient uiterlijk
17 april 2015 bij de redactie binnen te zijn.
20e jaargang maart 2015
nr 1
JUBILEA 4e kwartaal 2014 Op donderdag 18 december 2014 vond er weer een jubileumbijeenkomst plaats van 16:00 uur tot 18:00 uur in 't Spiegeltheater te Middelburg.
INHOUD WORKSHOP Autisme
FOTOVERHAAL van Kees
4
6
12,5 jaar: Lineke Witte-Noordhoek Trudy Wondergem-Benee Linda Lahr Ira van der Horst Dick Vermeulen Leo Koemans Angelique Zandvliet-van Dam Saskia Reijnierse-Pieksma Jeanette Geijs-Franse Marcel Visser
NIEUWS van de REDACTIE Margriet Woltering heeft afscheid genomen als redactielid. Zij heeft dit jarenlang met veel inzet en plezier gedaan.
ARDU!N de wijk in
25 jaar: Patty Cornelisse-Kleinedorst Cirka Kunst Lenie Hoefkens-de Berg
De Razende REPORTER...
ZENTANGLE workshop ATEL!ER V
11 (Flex)pensioen: Lenie Leijdekker-Passenier Lejo de Hond Toos Priester-van Veen Tannie Schroevers-Joosse 14 AOW-gerechtige leeftijd / uit dienst Peter van Geel Gerrit Groeneveld Marjo Binnendijk-Oostdijk
BENEFIETSTOCHT 2015
15 Wij bedanken haar voor haar grote bijdrage aan ons blad! Uiteraard zullen we haar nog wel eens vragen iets voor ons te schrijven!
Cursus MEDIA
16 Voor haar in de plaats hebben we inmiddels Kees de Mooij welkom geheten.
In het vorige nummer gaf ik aan dat 2015 een spannend jaar zou worden voor Arduin. En dat is ook zo. Maar gelukkig zijn de plannen die nodig zijn voor de komende jaren inmiddels ook rond én goedgekeurd door de cliëntenraad, de ondernemingsraad, de raad van toezicht en alle medewerkers. De plannen voor de komende jaren zijn samen te vatten onder de titel ‘Arduin de wijk in’. Arduin kiest ervoor om de komende jaren vol in te blijven zetten op inclusie, op het realiseren van een menswaardig bestaan voor al onze cliënten. Dat doen we niet alleen door onze cliënten te ondersteunen, maar ook door burgers, netwerken, vrijwilligers en allerlei andere betrokkenen in toenemende mate aan te spreken op hun maatschappelijke verantwoordelijkheid. De schaal waarop dat het beste kan is die van de wijk. Daarom zal Arduin de komende periode haar woningen, dagbestedingslocaties en voorzieningen samenhangend bij elkaar gaan brengen in wijken. Dit bevordert de integratie en zichtbaarheid van onze cliënten en leidt tot meer contacten met ‘gewone’ voorzieningen, kortom tot een betere kwaliteit van bestaan.
nodig. Dat is mooi meegenomen, want ook Arduin moet komende jaren goed op de centen letten. Het zal - dat kan nu eenmaal niet anders - soms ook leiden tot verschuiven van locaties en verhuizingen. Maar dat doen we altijd samen met de cliënt en betrokkenen. Verder hebben we plannen in gang gezet om de kwaliteit van dienstverlening te verbeteren, om de positie van de Persoonlijk Assistent veel sterker te maken (ten gunste van de cliënt) en om onze dienstverlening meer aan te passen op specifieke vragen, van bijv. oudere cliënten. Al deze plannen worden op dit moment uitgewerkt, door in totaal acht werkgroepen waar tientallen medewerkers vol enthousiasme aan meewerken. In maart willen we de uitkomsten van de werkgroepen presenteren in een bijeenkomst met alle ouders en verwanten. Alvast van harte uitgenodigd daarvoor. We gaan de wijk in. Ik hoop u te zijner tijd te ontmoeten. En te horen wat u van onze plannen vindt. Met een hartelijke groet,
Foto’s: Agnes Stroo
De HOBBY van…
2
20e jaargang nr. 1 maart 2015
21
Daarnaast reduceert deze aanpak onnodige reisafstanden en maakt het een slimmere inzet van medewerkers
Peter van Wijk Interim bestuurder
20e jaargang nr. 1 maart 2015
3
K!JK ook eens NAAR In elke uitgave brengen we een website, boek, tijdschrift, film, een interessante twitteraar of iets anders onder de aandacht!
Elk KIND is LEERLING Conferentie Integratief Onderwijs Door Janneke de Rooij, coach
http://www.human.nl/2doc/ik-hoor-hier-niet-thuis.html In de documentaire Ik hoor hier niet thuis wordt Peter Schuster gedurende zeven jaar gevolgd. Hij heeft een verstandelijke beperking en woont in een instelling in Purmerend. Regelmatig ontploft er iets in zijn hoofd waardoor hij alle controle verliest. Met drummen en pianospelen weet hij zijn gedragsproblemen te beteugelen en indruk te maken op meisjes buiten de instelling.
Hij droomt van een geliefde uit de gewone maatschappij. “Ik hoor in een gewoon huis, met een vriendin erbij en kinderen. Daar hoor ik thuis, niet hier.” Zijn droom lijkt uit te komen. De instelling waarin hij woont gaat op de schop en daar voor in de plaats komen woningen waar mensen met een verstandelijke beperking en 'normale' mensen' door elkaar komen te wonen.
WORKSHOP Autisme Door Ann-Marie Maljaars en Mirjam Braspenning De workshop Autisme wordt vier keer per jaar gegeven en duurt ongeveer tweeënhalf uur. Je kan je hiervoor via Arduin-intranet/Academie inschrijven. De workshop wordt verzorgd door Ann-Marie, supportwerker/persoonlijk assistent & docent van de workshop Autisme, en Mirjam, ervaringsdeskundige. Ann-Marie: Het doel van de workshop is om meer inzicht te krijgen in autisme, of zoals we dat in de workshop zeggen: ‘kijken door de Auti-bril’ Als het ware een bril op te zetten en de wereld te zien vanuit een persoon met autisme. In de eerste helft van de workshop leg ik de theorie uit en zien we een paar filmfragmenten die de theorie ondersteunen. In de tweede helft kijken we meer naar de ondersteuning die mensen met autisme nodig hebben. We gaan samen in gesprek en geven elkaar handvatten die bruikbaar zijn in de praktijk. De presentatie van Mirjam is daarbij erg belangrijk. Zij kan heel goed vertellen hoe het is om autisme te hebben en wat belangrijk is voor de ondersteuning. Dit geeft veel verheldering. Voor mij is het een geslaagde workshop als iedereen met nieuwe handvatten en een verhelderende kijk over mensen met autisme het werkveld weer ingaat. Want het is geweldig om met mensen met autisme te werken! Mirjam Braspenning: In de workshop geef ik een presen-
tatie over autisme. Deze heb ik zelf gemaakt omdat ik aanverwant autisme heb. Dit is erg leuk om te doen. We beginnen om half twee, dan komt iedereen binnendruppelen. Soms is mijn collega Vivian er ook bij. Eerst worden er kenmerken opgeschreven wat echt bij autisme hoort en wat de ondersteuner kan doen. Daarna vertelt Ann-Marie over autisme. En de puzzelstukjes. En hoe het bij mensen met autisme werkt. We krijgen ook een filmpje te zien. Daarna vertel ik mijn verhaal. En ook over hoe ik vroeger was en nu. Na de pauze gaan we verder. Hoe de begeleider het best iemand met autisme kan ondersteunen. Rond half vier is het klaar. Ik krijg hele leuke reacties. Ook dat het een leuke aanvulling is op het stukje theorie. En ik leer er zelf ook veel van.
Op woensdag 5 november 2014 vindt deze conferentie plaats in het Spiegeltheater. Het doel van de conferentie is: Kennismaken met integratief onderwijs en verkennen wat binnen onze eigen context mogelijk zou kunnen zijn voor elk kind. De heer Eddy de Serrano (HZ) is deze middag voorzitter en heeft de volgende sprekers aangekondigd: Jankees Dekker, directeur van de Dienst Ambulante Begeleiding, geeft een presentatie over de studiereis naar Graz, Oostenrijk; IEDER KIND IS OOK LEERLING. In oktober 2013 is een groep van 23 mensen uit onderwijs, politiek en zorg mee geweest om inspiratie op te doen. Aanleiding voor deze reis was het Verdrag van Salamanca. In Oostenrijk heeft hij gezien dat gewerkt wordt met onder andere meerjaren-klassen en integratieklassen. In deze regio is nog maar één school voor speciaal onderwijs met 13 leerlingen. Betrokkenheid en passie van leerkrachten, burgemeester en inspecteur was heel bijzonder. Een goed voorbeeld van hoe het anders kan. Cees Corstanje, Voorzitter Swv PO (Samenwerkingsverband Passend Primair Onderwijs) en Hendrik-Jan van Arenthals, voorzitter Swv VO (Samenwerkingsverband Voortgezet Onderwijs) zijn de volgende sprekers. Beide heren komen uit het onderwijs en vertellen hun droom; ELK KIND IS LEERLING, elk kind in de eigen wijk naar school. Deze middag willen ze graag te horen krijgen welke scholen hier in mee willen. Het gaat dan echt om ALLE leerlingen, waar we ons samen verantwoordelijk voor voelen. Er gebeurt al veel in de praktijk (pilots) maar er kan nog veel meer als we samenwerken. Kinderen horen niet thuis te zitten, ondersteuning moet zich ook richten op het hele gezin.
Kinderen in speciaal onderwijs staan overal buiten, kinderen in regulier onderwijs
Geert van Hove, hoogleraar Universiteit van Gent en bijzonder hoogleraar VUmc Amsterdam, hij houdt zich vooral bezig met inclusie: het VN verdrag is door België geratificeerd maar dit is nog geen garantie voor inclusie. Geert geeft een aantal discussiepunten mee ter overdenking, o.a.; de discussie over voor of tegen speciaal onderwijs moet niet meer gevoerd worden maar hoe gaan we de kinderen met speciale noden ondersteuning in het onderwijs bieden. Geert legt vervolgens uit wat een school maakt voor álle leerlingen; o.a. visie en attitude, leerkrachten trainen on the job, aanpassingen van alles wat nodig is, familiebetrokkenheid en administratieve ondersteuning. Dian Fluijt van de Hogeschool Utrecht presenteert haar zojuist verschenen boek over Prisma Co-teaching. Buitengesloten worden; hoe is dit voor kinderen die dit altijd meemaken? Ieder kind heeft recht op onderwijs, waarom, hoe en wat heeft ze beschreven in haar boek. Dian maakt gebruik van deze gelegenheid om een exemplaar te overhandigen aan Barbara Oomen want zij is belangrijk om in onze regio veel te kunnen betekenen op het gebied van integratief onderwijs. Barbara Oomen is Dean van de University College Roosevelt. Het ideaal is ook voor haar begonnen in Graz, Oostenrijk; RECHT OP ONDERWIJS VOOR IEDER KIND! Tussen droom en daad staan wetten in de weg en praktische bezwaren. Barbara vertelt over het VN verdrag/kinderrechtenverdrag. Doelstelling van het onderwijs is leren omgaan met elkaar, met diversiteit, van leerplicht naar leerrecht. Zie Gehandicaptenverdrag artikel 1, maar artikel 24 is het belangrijkste. Dit verdrag ligt nu in de Tweede Kamer, Nederland moet dit nog ondertekenen. Momenteel lopen we in Nederland achter wat betreft internationale verdragen maar
dit gebeurt op Walcheren dus wel!! Daar is deze middag een mooi voorbeeld van. Mensenrechten moeten lokaal gestalte krijgen anders zijn ze niets waard, dit kan alleen maar door samen te werken. Saskia Sarafinski, Wethouder Zorg en Welzijn in Middelburg. Aanwezig namens gemeentes op Walcheren. Samenwerking en zelfredzaamheid staan centraal. Door alle zorgtaken die de gemeente krijgt is zij op zoek naar DE VERBINDING die mensen hebben. Eerst zelf oplossen binnen het eigen netwerk alvorens naar professionals te gaan. Kinderen in speciaal onderwijs staan overal buiten, kinderen in regulier onderwijs leren niet om te gaan met anders zijn. Kinderen die op een speciale school hebben gezeten, hebben als volwassene vaak geen netwerk kunnen leren opbouwen. De gemeente heeft alle rechten in het beleid opgenomen. Eigen kracht centraal. Dit begint al op school; ALLE KINDEREN MOETEN ONDERDEEL ZIJN, erbij horen en samen opgroeien. De gemeente legt verbindingen tussen zorg en onderwijs! Na de pauze wordt gevraagd aan de mensen in de zaal om ideeën aan te dragen voor initiatieven. Het is de bedoeling dat deze middag een vervolg krijgt en dat er daadwerkelijk in de praktijk iets met deze ideeën wordt gedaan. Eén voorbeeld hiervan is een project dat Nehalennia (regulier voortgezet onderwijs) heeft gedaan met de Academie (cliënten en medewerkers van Arduin), zij willen dit graag uitbreiden naar speciaal onderwijs. Voor het aanpassen van cognitieve vakken zijn ideeën nodig. Vervolgens reageert iemand met een voorbeeld uit Duitsland. Na afloop wordt onder het genot van een drankje en een hapje aangegeven door aanwezigen dat zij deze middag als zeer inspirerend ervaren met boeiende sprekers. Belangrijk dat er een vervolgbijeenkomst komt! ●
leren niet om te gaan 4
20e jaargang nr. 1 maart 2015
met anders zijn.
20e jaargang nr. 1 maart 2015
5
FOTOVERHAAL van Kees Door: Jelte de Weerdt, vrijwilliger
Mijn naam is Jelte de Weerdt. Ik ben al enkele jaren vrijwilliger/maatje van Kees Stokman, die ik heb leren kennen in de 31 jaar die ik bij Vijvervreugd/Arduin heb gewerkt. Elke maand gaan we muziek maken op zijn kamer en we maken geregeld uitstapjes. Zijn BELEVINGEN leg ik op BEELD vast en stuur ik naar zijn woonhuis. ●
Vrouwenpolderse dagen
Rondvaart
Vrijwilliger Jelte
Zo ... vertel ik mijn verhaal
Elke maand trommelen we met het marinierskapel die op cd meespelen
Op visite bij Jelte thuis
Koningsdag
Jaarlijkse muziekuitvoering Apollo Domburg
Bij het afscheid van Lydian
DELTA schenkt energiezuiniger LEDfeestverlichting! De feestdagen zijn voor DELTA aanleiding om Zeeuwen extra te motiveren samen slim te besparen op de elektriciteitskosten. Veel mensen versieren hun woning met lichtsnoeren. Dat zorgt vaak voor een piek in het elektriciteitsverbruik. LED-feestverlichting zorgt voor net zoveel gezelligheid zonder die piek in het elektriciteitsverbruik. DELTA schonk in december daarom symbolisch 50 sets LED-feestverlichting aan Arduin! Een heel welkom gebaar, want uiteraard staat ook bij Arduin het terugdringen van het energieverbruik op de agenda.
Overhandiging van de 1e set LED -feestverlichting aan cliënten en manager René van der Waal in Westkapelle.
Fotograaf: Ton Stanowicki (Delta)
6
20e jaargang nr. 1 maart 2015
20e jaargang nr. 1 maart 2015
7
40 jaar na DENNENDAL - Blik op de TOEKOMST Samengesteld door: Agnes Stroo, redactie 40 jaar geleden werd Dennendal, een afdeling voor mensen met een verstandelijke beperking binnen een psychiatrische instelling, gesloten. Binnen Dennendal had men revolutionaire opvattingen over mensen met een verstandelijke beperking. Zij werden gezien als mensen met grote mogelijkheden om zich te ontplooien en gelijkwaardig aan mensen zonder beperkingen. De maatschappij zou zich aan hen moeten aanpassen. Door de gevestigde orde werden deze opvattingen hevig bestreden. 31 oktober 2014 vond het congres ‘40 JAAR NA DENNENDAL, blik op de toekomst’ plaats. Arduin is een van de vijf organisaties die het congres mogelijk maakten. Tijdens het congres wordt op zoek gegaan naar de ontwikkeling van waarden die de ondersteuning aan mensen met een beperking sindsdien hebben bepaald. Er wordt een verband gelegd met de betekenis voor de toekomst. Er verandert immers veel in het zorglandschap en er is sprake van veranderende opvattingen over participatie en burgerschap.
Met een groep Arduiners bezoeken we het congres Een van hen is Tilly Rodenburg, supportwerker/persoonlijk assistent. We vertrekken om 7 uur met een halfvolle bus vanuit Middelburg. Onderweg hebben we weinig verkeershinder, zodat we netjes op tijd in Utrecht zijn. Na ontvangst met koffie, wordt de dag geopend met een welkomstwoord en persoonlijk verhaal van voormalig nieuwslezer, Gijs Wanders. Hij heeft twee geadopteerde dochters, een van hen heeft een verstandelijke beperking.
Door Arduin worden diverse workshops verzorgd: - Systeemondersteuning in regulier onderwijs door Josje Evers en Janneke de Rooij - Inclusief onderwijs gaat ervan uit dat alle kinderen, dus ook kinderen met een beperking, naar de gewone school in de buurt gaan in plaats van hen te segregeren op aparte scholen. Zij horen er tenslotte ook gewoon bij in de samenleving! - Ondersteuning van het werksysteem door René van der Waal en Marjanne Jeras - Arduin gaat voor een inclusieve samenleving. Dat betekent dat iedereen meedoet. Ook mensen met een beperking. Arduin streeft ernaar dat alle cliënten een zinvolle daginvulling hebben. We zijn van mening dat het hebben van werk of dagbesteding bijdraagt aan een betere kwaliteit van leven. - Evidence-based werken in de praktijk door Jos van Loon en Remco Mostert, ondersteund door Chantal Gilde - Op basis van dezelfde idealen als destijds in Dennendal, met een focus op mensenrechten, is door Schalock en Verdugo het model voor Kwaliteit van Bestaan ontwikkeld. Dit model biedt prima richtlijnen voor organisaties die in hun beleid de client echt centraal willen stellen.
8
20e jaargang nr. 1 maart 2015
Het onderwerp van de dag spreekt hem dan ook bijzonder aan. Hierna is het de beurt aan Petri Embregts, bijzonder hoogleraar op de leerstoel Mensen met een verstandelijke beperking en de leerstoel Beroepsopleiding tot gezondheidszorgpsycholoog aan de Universiteit van Tilburg. Zij spreekt over dat wat van waarde is in de zorg en ondersteuning aan mensen met een verstandelijke beperking. Zij doet dit samen met ervaringsdeskundige Jelle de Vos, cliënt bij Zuidwester. Jelle geeft aan het belangrijk te vinden mee te werken aan dit congres om te laten zien “dat wij meer kunnen dan vaak nog wordt gedacht!” Dit geeft een levendig beeld van theorie en praktijk. Jelle vertelt over zijn leven en werken en zijn grote passie; het presenteren voor groepen. Dit gaat hem dan ook goed af. Zijn droom is om nog eens zelfstandig te kunnen gaan wonen en zijn leven zoveel mogelijk zelf vorm te geven. Na een korte pauze vertelt ervaringsdeskundige Mirjam Braspenning, LFB Zeeland en Arduin, haar levensverhaal en hoe zij van een instelling zonder eigen kamer of privacy is opgeklommen naar een zelfstandige woning en een eigen PGB, zodat zij nu zelf kan bepalen waarmee en van wie zij ondersteuning wil krijgen. Margot Trappenburg, hoofdocent bestuurs- en organisatiewetenschap aan de Universiteit Utrecht geeft hierna een be-
schouwing over de ontwikkelingen in de zorg en plaatst hierbij duidlijke kanttekeningen. Zij waarschuwt ervoor dat we niet moeten afbreken wat we hebben opgebouwd en dat de veranderingen niet te snel moeten gaan. “Wie blijft er over bij de zorg-organisaties als de ‘Jelles’ en de ‘Mirjams’ weg zijn – wie komt dan op voor de achterblijvers, de mensen met een lager verstandelijk niveau, wie stelt de kritische vragen dan?” De lezing De boeien los wordt gehouden door het laatste presentatie duo van de ochtend: Hans Reijnders, hoogleraar Ethiek en Henk van Dijk, ervaringsdeskundige en directeur van de LFB. Henk vertelt zijn schrijnende levensverhaal, hoe hij als kind, na diverse epileptische aanvallen en onbegrepen gedragingen in een instelling werd geplaatst voor kinderen met een verstandelijke- en/of psychische beperking. De instelling heet Boeyenoord. Dit verklaart de titel van zijn boek; De boeien los. Het heeft hem jaren gekost om zich hieruit te ontworstelen (“Als je altijd hoort - Dat kan je nietdan ga je het zelf geloven!”) en uiteindelijk na zijn 50e is hij zelfstandig, met ondersteuning, gaan wonen. Pas toen hij 52 was, werd hem gevraagd wat hij in de toekomst zou willen!! Henk is nu directeur van de LFB, een landelijke organisatie voor mensen met een beperking. Na een goed verzorgde lunch volgen twee sessies van workshops. De eerste workshop die ik bezoek is: Familie in beeld - familie uit beeld. Met gebruik van rollenspellen en uitleg van de dynamische driehoek wordt weergegeven hoe ouders een veranderde rol hebben gekregen: Vroeger ‘leverden’ ouders hun kind af bij de instelling en mochten het soms zes weken tot drie maanden niet zien, omdat dit beter zou zijn voor de gewenning van het kind. >>
Het verhaal van MIRJAM: Ik ben Mirjam Braspenning. Ik ben 36 jaar. Ik was 5 jaar toen ik naar Zonneveld ging. Ook vanwege mijn gezondheid. Het was een revalidatiecentrum in de bossen tussen Oostkapelle en Domburg. Toen ik 15 jaar was, ben ik naar Vijvervreugd gegaan. De grote zorginstelling voor mensen met een verstandelijk beperking. Ik was 20 jaar toen ik op mezelf ging wonen in een huisje in Vlissingen. Later ging ik naar ‘s-Heer Hendriks-kinderen, samenwonen met mijn vriend. Instituut Eerst vertel ik over Zonneveld. Wat minder was dat je op zalen sliep. Want dan was je nooit meer alleen. Later kwamen daar wel schuttingen tussen, maar dat is nog geen eigen kamer. Je moest ook met zijn allen onder de douche. Dat leek wel een lopende band. Als kind heb je dat niet in de gaten. Maar als je groot wordt wel. De groepen waren ook heel groot. Toen ik naar groep drie ging werd het anders. Er werd mij nog veel meer geleerd. En ik kreeg een eigen kamer. Waar ik een leuk zitje had. En iedere dag moest ik wat doen. Na Zonneveld kwam ik in de grote zorginstelling Vijvervreugd. Ik kwam als 15-jarige in een grote hal waar ook mensen aan het koppeltje duiken waren in de gang. Ik dacht waar word ik nu weer gezet? Ik kwam niet op het terrein. Maar al in een gewoon woonhuis. Wel instellingsgericht. Alles werd voor mij gedaan. In het begin wel makkelijk. Want zo denk je als puber. Het leek wel een Koningsleven. Ze wilden me ook douchen, dat vond ik wat minder want dat kon ik wel zelf. Want ik was een gewone puber! De mensen waar ik mee woonde, kwamen allemaal van de grote instelling. Dus ze hadden geen schaamte en liepen in hun nakie in de woonkamer. Toen ze op een paviljoen woonden werd dat niet gezien. Later werd het Arduin. Ik kwam in een grote woning. Met een grotere kamer. En moest meer zelf gaan doen. School Als ze vroeger zagen dat je niet mee kwam, werd je naar speciaal onderwijs gedaan. Dat is bij mij ook gebeurd. Ik zat eerst op een gewone kleuterschool. Maar ze zagen dat ik wat achterliep. Ik viel altijd tussen wal en schip. Te goed voor het ene en te slecht voor het ander. Er zijn nog veel kinderen die op speciaal onderwijs zitten. Die best inclusief onderwijs kunnen krijgen. Ik vind nu dat er veel mensen met een licht verstandelijk beperking naar speciaal onderwijs gaan. Ik vind dat kinderen gewoon met elkaar om kunnen gaan. Ook al hebben ze wat meer hulp nodig. Dat is goed voor de opvoeding. Want kinderen leren ook van elkaar. En trekken het kind mee dat wat achterloopt. En ik hoop dat het pesten minder wordt. Vroeger was ik veel op de groep of bij pa en ma. Nu ga ik er zelf op uit. Ik ga er met een vriendin op uit of naar paardrijden en met mijn nichtjes op pad. Na school ben ik naar de dagbesteding gegaan. Ik vond het alleen vervelend dat ze mij als cliënt zagen. Want ik wou gelijk-
waardig zijn. Ik heb bij lunchroom Dustoch, drukkerij, hoofdkantoor van Arduin en kinderboerderij Hollandse Hoeve gewerkt. Ook ben ik actrice bij het Spiegeltheater. Nu werk ik bij de LFB. Dat is een belangenvereniging voor en door mensen met een verstandelijk beperking. Wij komen ook op voor onze achterban. En je wordt als gelijkwaardige collega gezien. Dit vind ik heel fijn. Bij de veranderingen van Arduin kwamen veel mensen in opstand. Omdat het veel te snel ging. Ik was er wel voor, want ik vind ook dat mensen gewoon in de maatschappij mee moeten kunnen doen. Maar het leek alsof er niets meer goed was bij Arduin. Ook de begeleiding niet, terwijl het niet aan ons werd gevraagd. De mensen die ons begeleidden, wisten ook niet beter of hoe het anders moest. Ik liep met alles voor. En was het voorbeeld van Arduin. Alleen dat was Arduin niet echt gewend. Ik koos gewoon zelf mijn persoonlijk assistent. En heb het ook zelf aan haar gevraagd. De mening van de cliënt wordt nog te weinig gehoord. Dat zou anders moeten. Ik ben ook regelmatig zelf naar de bestuurde toe gestapt om te laten horen wat wij ervan vinden. Ik heb pas weer een nieuwe stap gezet en ik heb nu een eigen PGB. Dat vind ik echt SUPER en ben ik heel erg blij mee. Ik kan nu zelf beslissen wanneer en wie er komt om mij te helpen. Nu sta ik eindelijk echt helemaal op eigen benen! Toekomst Ik ben er voor dat mensen in gewone huizen wonen. Maar het probleem is dat er weinig aandacht is voor het sociale netwerk. Vaak gaan mensen met een beperking ook om met iemand met een beperking terwijl het ook iemand zonder een beperking kan zijn. Ik hoop dat professionele hulp blijft. Want mensen met een verstandelijk beperking hebben dat ook nodig. Anders komen ze tussen wal en schip. Goede zorg moet daarom blijven. Ook om het sociale netwerk te vergroten, en om dat te ondersteunen. Ik vind de participatiewet heel goed. Maar het moet niet te snel gaan, want daar heb ik ervaring mee. Ik hoop dat het goed komt en dat iedereen gewoon in een huis kan wonen net als iedereen. Daar strijden we voor.
20e jaargang nr. 1 maart 2015
9
De Razende REPORTER...
Tegenwoordig zijn ouders overal actief bij betrokken en is hun oordeel mede bepalend in de ondersteuning van hun kind. Tevens worden concreet enkele voorbeelden besproken die door de deelnemers naar voren zijn gebracht over de omgang met ouders en hun rol in de ondersteuning van hun kind. Mijn tweede workshop heeft de titel Kunnen die wat, dan? Deze sessie gaat over wijk- en buurtgericht werken en wordt verzorgd door Esdégé-Reigersdaal. Wijk- en buurtgericht werken richt zich op werken in de samenleving, de wijk, door mensen met een verstandelijke beperking. Zij doen dit samen met andere betrokkenen in de lokale gemeenschap, zoals scholen, sportverenigingen, horecagelegenheden. In Obdam, een dorp in NoordHolland, doen cliënten met ernstige beperkingen allerlei werkzaamheden: het schoonmaken van een sporthal, glas ophalen bij oudere bewoners, bemannen van het dorpshuis, verzorgen van koffie en thee, schoonhouden van het station etc. Het uitgangspunt hierbij is dat iedereen wijkgericht kan werken, ongeacht het niveau van de beperking. De werkzaamheden worden verricht met behulp van een cliëntbegeleider en een aantal vrijwilligers. De financiering hiervoor wordt gedaan vanuit dagbestedingsgelden. Dit project is een groot succes en zou wellicht ook in andere dorpen of buurten kunnen worden waargemaakt. Na deze twee sessierondes wordt het congres afgesloten door Gijs Wanders, waarbij hij het publiek bevraagt over de ervaringen van deze dag. Het bijzondere aan dit congres is de inbreng van ervaringsdeskundigen. Regelmatig terugkerende opmerking vandaag is dat het inzetten van ervaringsdeskundigen nog te weinig plaatsvindt. Terwijl ervaringsdeskundigen juist specialist zijn. De mening van de ervaringsdeskundige/client wordt nog te weinig gehoord/gevraagd. Dit is ook een thema in de workshop Regie over eigen leven en inzet van ervaringsdeskundigheid. Deze wordt verzorgd door mede oprichter van de LFB en een medewerker Scholing en trainer van de LFB. Zij spreken zich zeer krachtig uit over het belang, de meerwaarde van de inzet van ervaringsdeskundigen, zij zijn namelijk specialist. De LFB komt op voor de belangen van mensen met een verstandelijke beperking. De LFB maakt mensen met een verstandelijke beperking sterker, door informatie te geven en elkaar te ontmoeten. Door cursussen en trainingen leren mensen te zeggen wat ze zelf willen en belangrijk vinden.
Mirjam Braspenning .
Chantal Gilde op de foto met dagvoorzitter Gijs Wanders
“Heel vaak wordt het door onderzoekers en noem maar op verteld. Maar mensen die zelf een verstandelijke beperking hebben, weten het toch als geen ander hoe het is om een verstandelijke beperking te hebben en niet een hoog opgeleid iemand want die missen nou net dat stukje verstandelijke beperking, maar dat weten de mensen zelf.” De slotzin in deze film is voor Chantal: "Ik wil mijn droom uit laten komen dat alle mensen met een beperking als gelijkwaardig persoon in de samenleving staan en dat we met respect worden behandeld!" “Heel goed!”, aldus Gijs Wanders, de dagvoorzitter, gevolgd door een welverdiend applaus! “Ik heb zelf genoten van de dag”, vat Chantal deze dag samen! Tevens zijn er foto’s gemaakt. Het fotoalbum van fotografe Nicoler Romijn is online te bekijken: https://www.flickr.com/x/t/0090009/photos/128752387@N06/set s/72157649104439711/ ●
LFB Goes @LFBGoes Onze collega @MirjamBras werkt ook mee aan het congres '40 jaar na Dennendal'. #Dennendal #blikopdetoekomst #trots
Hoe lang werk je al op Arduin? Ik ben in 1970 begonnen op Vijvervreugd.
Wat vond je minder leuk aan het redactiewerk? De laatste week voor de deadline. Want dat was vaak stressen!
Wat vind je het leukst bij Arduin? Het werken op de Arduinse school, later de Academie, het les geven, want dat wilde ik al heel lang.
Wat is je hartewens? Een boek schijven als ik niet meer werk.
25 okt.
Gijs Wanders @GijsWanders1 @MireilledeBeer @MarianneHeester @MirjamBras @LFBGoes Knap
De kerntaken van de LFB zijn: - Informatievoorziening - Lotgenotencontact - Belangenbehartiging www.lfb.nu voor meer informatie!
Razende reporter Mirjam interviewt Margriet Woltering van de ACADEM!E
wat Mirjam en andere ervaringsdeskundigen gaan doen. Maakt 't congres bijzonder. 25 okt.
Marianne Heestermans @MarianneHeester
Hoe lang heb je in de redactie gezeten? Ik weet het niet goed meer maar ik denk ongeveer 8 jaar.
@GijsWanders1 @MireilledeBeer @MirjamBras @LFBGoes Wordt
Een samenvatting van deze dag terugkijken kan via deze link: Compilatie Congres 40 jaar na Dennendal: https://www.youtube.com/watch?v=Q4wlBt6nfqQ
zeker een mooi congres. Met dank aan de ervaringsdeskundigen en
Op de vraag van de dagvoorzitter waarom ze het belangrijk vindt om hier haar verhaal te vertellen, antwoordt Mirjam:
Hans Waardenburg @HansWaardenburg
andere inleiders. 26 okt.
Wat vond je het leukst aan het redactiewerk? Iedere keer als er een nieuw blad uitkwam was een leuk en spannend moment: ik was dan altijd blij als het er goed uit zag.
Waar gaat het over? Over een vrouw in een dorp aan de zee. Meer verklap ik niet :-)
Waar ben je trots op? Als ik samen met cursisten een goede cursusdag gehad heb en de cursisten tevreden naar huis gaan. Maar ik ben ook trots op jou, Mirjam, je bent een sterke, zelfstandige vrouw. Trots dat ik al 15 jaar jouw persoonlijk assistent ben!
Mevrouw Braspenning: de deskundige mist een stukje verstandelijke beperking @ikbenzuidwester 26 okt.
10
20e jaargang nr. 1 maart 2015
Als je door mij geïnterviewd wilt worden, mail dan naar
[email protected]
20e jaargang nr. 1 maart 2015
11
Spetterend THEATERCONCERT van de Zeeuwse Muzikanten Door Jetty Brakman en René Koelemaij
Met medewerking van de band the 5-ó-Matics en het smartlappenkoor Scharretjoe hebben de Zeeuwse Muzikanten weer alles uit de kast gehaald tijdens hun optreden op 1 november in ‘t Spiegeltheater.
deze avond blijkt wel uit hun reacties: The 5-ó-Matics lieten weten erg veel plezier te hebben gehad op de repetities en tijdens het concert, ze waren zeer onder de indruk van de talenten bij de Zeeuwse Muzikanten.
Startend met de Lambada, inclusief djembé-speelster en danseres, gevolgd door zang- en instrumentale nummers en natuurlijk zanger Ramon, die met zijn Ik heb je lief de zaal tot tranen toe ontroerde.
Hanny Roodenburg liet ons namens het koor Scharretjoe het volgende weten: “Het begon al interessant te worden bij onze repetities toen we het repertoire zagen van de Zeeuwse Muzikanten- wat een uitdaging!!! De eerste avond dat we samen oefenden met het orkest waren we al helemaal onder de indruk van het enthousiasme van de muzikanten en de stemmen van de solisten, klasse! En… op 1 november was het zover… we hadden er allemaal zin in. Wat hebben we genoten van het orkest, hun enthousiasme werkt zo aanstekelijk en wat speelden ze fantastisch. De band the 5-ó-Matics bracht er nog meer stemming in en we gingen allemaal uit ons dak. Ik kan niet anders zeggen dan dat wij een fantastische avond hebben gehad: samen muziek maken daar word je pas echt blij van. Na afloop was het ook heel gezellig. Eén van de orkestleden vertelde dat hij wist dat wij een Belgische dirigent hebben. Hij vroeg of ik wist waarom Belgen een mes in hun auto hebben ...“dan kunnen ze beter de bocht afsnijden” … of dat maar eens tegen onze dirigent verteld kon worden …
Verder was er een verrassend optreden van onze zangers Rob, Theo, Anna Marie en Janine met het lied Echte vrienden. Ook het gevoelig gezongen Mijn leven is van mij, gezongen door Amber Adriaanse, kreeg veel applaus. Anna Marie zette met haar zangnummers de hele zaal op z’n kop. Dit alles werd ondersteund en afgewisseld door optredens van The 5-ó-Matics, zanger Marcel Minet en het koor Scharretjoe onder leiding van Lucas van Waeyenberge. Deze avond was er ook een heuse première: voor het eerst voor publiek speelden de Zeeuwse Muzikanten The circle of life, een nummer uit The Lion King, ondersteund door Marcel Minet en het koor Scharretjoe. Dat the 5-ó-Matics en het smartlappenkoor Scharretjoe ook volop hebben genoten van
12
20e jaargang nr. 1 maart 2015
Zeeuwse Muzikanten naar Knoop Gala in Carré Afgelopen dinsdag 9 december zijn we met ons orkest de Zeeuwse Muzikanten naar het Knoop Gala geweest in Carré in Amsterdam. Onze zanger Ramon Ralf was uitgenodigd door Paul de Leeuw om daar het nummer Geef mij nu je angst te komen zingen. Samen met Guus Meeuwis en het Metropole Orkest! Het was een fantastische avond. Het programma gemist? Het is nog terug te kijken: http://www.npo.nl/knoop-gala/30-12-2014/VPWON_1232686
20e jaargang nr. 1 maart 2015
13
ZENTANGLE workshop ATEL!ER V Door: Team ATEL!ER V
BENEFIETSTOCHT 2015 zaterdag 4 juli, op Walcheren Mijn naam is Magda van Belzen, ik word ondersteund door Stichting Arduin. Mijn naam is Nelleke Geerse, ik werk bij de Academie voor Kwaliteit van Bestaan. Onze droom: fietsen is voor iedereen! Wij willen voor mensen met ernstige meervoudige beperkingen een rolstoelfiets aanschaffen. Op Manege zonder Drempels te Bennekom maakten wij kennis met rolstoelfietsen, geproduceerd door de firma van Raam. Daar is het idee ontstaan: het organiseren van een Benefietstocht, een sponsortocht waarvan de opbrengst bestemd is voor het aanschaffen van een rolstoelfiets, wellicht meerdere fietsen! Die tocht willen we organiseren in de week dat de Tour de France een finishplaats heeft op Neeltje Jans. Die week zal er veel media aandacht zijn voor alles wat met fietsen te maken heeft. Graag komen wij in contact met mensen die ons willen ondersteunen met dit plan. Wij zijn op zoek naar: sponsors, wielrenners, (e-mail)adressen van organisaties e.d. We hebben in december jl. deelgenomen aan een Meet & Match fondsenplein, georganiseerd door de Bibliotheek/Scoop: de Rabobank gaat met ons meedenken en doen met betrekking tot sponsoring. Dat kan zijn met geld, middelen of uitvoeren van ideeën. We zoeken nog een leuke feestlocatie, om ’s avonds het eindbedrag bekend te maken. We zoeken een drukkerij, die de routeboekjes wil drukken. Deelname en daarmee sponsoring ge-
De mensen van AtelierV hadden 30 oktober 2014 een workshop Zentangle. Tangle in het Engels betekent wirwar, knoop, maar ook omarming. Zen: hiervoor gebruiken we het woord 'aandacht'. Michel van de Walle vertelt erover. We beginnen met een vierkant papiertje, dan zetten we daar met een speciaal zwart stiftje een boog op, draaien het papiertje en weer een boog en zo vier keer. In de boogjes maken we kleine boogjes en zo steeds kleiner. Later oefenen we andere figuren. Elk patroon of figuur heeft een naam. We kunnen ons kunstwerkje verfraaien met een zacht potlood en een doezelaar. Dit is een papieren rolletje met een punt, en wrijven hiermee over de potloodlijnen voor schaduweffect.
door Maria Thomas en Rick Roberts, beiden kunstenaar. Alleen bij hen in Amerika kan men teacher worden, door het volgen van een seminar. Daardoor zijn er leraren over de hele wereld. Er zijn er maar een paar in Nederland, waarvan één gelukkig in Middelburg. Haar naam is Stella Peters. Maria en Rick vonden een hulpmiddel om ingewikkelde patronen te laten tekenen door iedereen, door het stapsgewijs aanbieden van elk patroon.
beurt doordat je een boekje koopt (5 euro) vooraf, of op de dag zelf bij een stempelpost. We willen de fietstocht dus organiseren met stempelposten (start- en eindpunten), waar deelnemers kunnen pauzeren. Daarvoor zoeken we mensen die deze stempelposten willen bemannen, bij elke stempelpost komen kramen waar van alles te koop is, goede-doelenkramen, misschien ook producten van Arduinse bedrijven? Zet jouw bedrijf, ideeën, deze dag op de kaart! Stel dat het lukt! We hebben een fietsenzaak in de buurt (Middelburg) bereid gevonden mee te denken over verhuur, stalling en onderhoud, zodat mensen buitenom onze organisatie ook gebruik van deze fietsen kunnen maken. Bovendien zou dit een parttime baan bij deze fietsenzaak kunnen opleveren.
Contactpersoon werkgroep: Nelleke Geerse,
[email protected] 06-38640107 ACADEM!E voor Kwaliteit van Bestaan 0118-685252 Stichting Arduin www.arduin.nl ●
Wie zitten nog meer in de Commissie? Carla Muller, Annette van den Bosch, Annette Meeuwsen, Esmee Koning, Heidi Kesteloo, Sylvia Velleman, Toos Priester, Aylin Tanfer, Loes Jakobsen, Miep van Greevenbroek. Wil jij ons helpen? Heerlijk om samen te kunnen fietsen, de wind te voelen in je haren, snelheid te kunnen ervaren. Wil jij ons helpen onze droom gestalte te geven? Wij zijn benieuwd naar jouw reactie, met vriendelijke groet, Magda van Belzen en Nelleke Geerse.
Foto: Magda van Belzen en Nelleke Geerse, samen op de VeloPlus fiets van de Fa. van Raam.
Oproep Vrijwilliger
Het was een leerzame workshop. Stella Peters kon het in een paar woorden duidelijk uitleggen. Ik had het meteen onder knie.
Door het beoefenen van Zentangle kun je rustig worden en meer concentratie krijgen en je creativiteit verhogen. Je kunt geen fouten maken. Alles is goed. De lijnen worden los uit de hand getrokken. ●
Nog wat achtergrondinformatie: Zentangle is een kunstvorm, ontwikkeld
Wil je meer lezen en zien van de patronen dan kun je kijken op: www.tanglepatterns.com waarin het patroon stapje voor stapje wordt uitgelegd.
Corrie den Dulk zoekt een leuke vrijwilliger. Zij woont in Gapinge. Heb je belangstelling om iets voor Corrie te betekenen, dan kun je bij de woning of persoonlijk assistent informatie krijgen. Foto’s: Stella Peters
Neem dan contact op met:
[email protected]
14
20e jaargang nr. 1 maart 2015
20e jaargang nr. 1 maart 2015
15
Wat leuk, een IPAD Er zijn veel gratis apps voor de iPad te downloaden. Op intranet staat een overzichtje met gratis apps die wellicht handig, bruikbaar kunnen zijn. Heb je al ervaring met (een van) deze apps, deel het!
[email protected]. Heb je een leuke app om aan de lijst toe te voegen, dan vernemen we dat ook graag! Tevens zijn we benieuwd naar het gebruik van de iPad in de praktijk door cliënten en werknemers. We zien graag reacties tegemoet
[email protected] Apps in de praktijk: - iSignNGT is een basis gebarenwoordenboek met gebaren uit de Nederlandse Gebarentaal (NGT), de taal van dove mensen in Nederland. De gebruiker kan gebaren vinden voor ruim 650 begrippen. Voor alle gebaren is een filmpje beschikbaar, daarnaast kunnen er tekeningen van het gebaar, een pictogram en een afbeelding te zien zijn. Deze app biedt dus veel ondersteuning in de visualisatie. Een app die we in de ondersteuning voor veel cliënten kunnen gebruiken. Betrek de client hierbij en laat hem / haar meedoen. Samen ervaren wat er mogelijk is. - Koken (app Allerhande) samen stap voor stap een recept
Cursus MEDIA
uitproberen. De iPad in de keuken en aan de slag maar. Leuker kan het toch niet? - De app levensboek: een mooi instrument om het levensboek met de client te maken. - Finger paint: laat een client zien en ervaren wat er gebeurt als hij / zij met een vinger over het scherm gaat. Verrassende effecten! - Facetime /Skype is een mooi middel tot meer contact. Ideaal om bijvoorbeeld als persoonlijk assistent een extra contactmoment in te plannen. Ideaal voor de client om met beeld en geluid met familie en / of zijn netwerk te kunnen communiceren.
Door Loes Jakobsen, redactie
Een (iPad) tablet, computer, telefoon, of laptop: allemaal middelen die je kunt leren gebruiken. Op de cursus ontdek je wat je ermee kunt doen. Je leert er díe vaardigheden die voor jou interessant zijn. Een leuke inspirerende cursus waar een ieder zich voor aan kan melden. en een deel van de cursus meedoen. Er zijn geen drempels. Medewerkers, cliënten, familie, iedereen kan er terecht met zijn vraag. Klarien wordt geassisteerd door ondersteunend trainer Chantal en vrijwilligers. Soms komt er een medewerker met de cursist mee. Vrijwilligers die de cursisten helpen zijn onmisbaar en van onschatbare waarde. Komt er een vraag in de cursus, die niet gelijk beantwoord kan worden? De vrijwilliger verdiept zich er verder in zodat in een volgende les aan de wens gewerkt kan worden. Super!
Yvette de eerste cursist van de cursus Media
In gesprek met: Klarien Wabeke, trainer van de cursus: Je hoeft niet per se een leervraag te hebben. Misschien ben je nog niet zo bekend met de verschillende media-apparaten en de programma's. Dan is de leervraag: Wat zijn voor mij de mogelijkheden qua media? Je kunt ook met je vraag binnenlopen
16
20e jaargang nr. 1 maart 2015
Aan het begin van de cursus moeten alle instellingen en de toegankelijkheid van de apparatuur in orde worden gemaakt. De cursist mag zijn eigen iPad, laptop, tablet, smartphone e.d. meenemen (BYOD= bring your own device/neem je eigen apparaat mee). Het is fijn als ook de toegangscodes en de adaptor meegebracht worden. Heeft de cursist geen eigen apparaat, dan is dat geen probleem. Die zijn dan tijdens de les op de Academie te lenen. De dag begint met een inventarisatie van (nieuwe) leervragen: waar is ieder gebleven en hoe gaat ieder verder. Wie werkt met wie? Zodra dit rond is, gaan we aan de slag. Dit kan van alles zijn, facebook, foto’s leren maken met de tablet/iPad, filmpjes opzoeken op youtube, muziek, leren e-mailen, e-mail ordenen, werken in drive, skypen of wat dan ook. Die vaardigheden kunnen kleine stapjes zijn en aansluiten op jouw interesse.
Het leren van een app aan te tikken en zien wat er gebeurt, kan al een grote winst zijn. En zo is er voor een ieder wat te leren. ’s Middags gaan we altijd even naar buiten, een frisse neus halen. Tijdens de lessen wisselen we e-mail adressen uit en leren we meer mensen kennen, het netwerk van de cliënt wordt er mogelijk ook bij betrokken. Voor de toekomst is het de bedoeling dat we meer contacten in de wijken gaan leggen en daar gaan aansluiten bij bestaande computerbijeenkomsten of er zelf cursussen gaan geven. Kortom, er is nog van alles mogelijk en
ideeën zijn van harte welkom! Mensen die de cursus hebben gevolgd, zijn erg enthousiast en gemotiveerd om verder te gaan. Soms melden ze zich weer aan voor een nieuwe cursus. Het is fijn als ze het geleerde kunnen vervolgen en hierbij geholpen worden door hun netwerk. Mogelijkheden hebben we allemaal, we moeten er enkel oog voor hebben en er voor openstaan. Voor iedereen geldt; je bent van harte welkom! ●
PROMOTIEDAG PAARDRIJDEN Gehandicapten 2015 Net zoals elk jaar was er wat stress over wat voor weer wij konden verwachten op de grote dag. Maar gelukkig gaf Piet Paulusma ons een prima weersverwachting en konden wij zonder (ijs) zorgen met de paarden op stap naar de Kroo. Het was prachtig weer, een beetje fris, maar de zon scheen volop. De paarden vinden dit weer heerlijk en waren allemaal klaar om met elke ruiter een goede proef te rijden. Het was de week voorafgaande aan PPG nog spannend welke ruiter wel kwam en niet, het was wikken en wegen, maar het programma was naar een ieder zijn/haar tevredenheid gemaakt en de ruiters hadden er zin in. Na weken, of misschien wel maandenlange, voorbereiding van de ruiters, vrijwilligers en instructrices was het dan eindelijk zo ver om te laten zien wat iedereen in huis had. De ruiters die een individuele proef reden startten de dag. Een moedige ruiter stapte snel haar paard op nadat zij eraf was gevallen en reed een super proef! Zo zie je maar, dat zelfs de besten nog wel eens een foutje kunnen maken. (Gelukkig waren ruiter en paard ongedeerd.) Ook de proeven groepsgewijs werden gereden. Met gespannen gezichten pro-
beerden de ruiters te lachen naar de jury. De spanning viel gelukkig weg, door de hulp van alle fantastische vrijwilligers die zich dagen lang inzetten om deze dag zo mooi en gezellig mogelijk te laten verlopen. Na het harde werk in de ochtend is de pauze natuurlijk welverdiend en was er niet enkel voor een hapje en een drankje gezorgd, maar ook voor entertainment. Zo was er een demonstratie huifbed-rijden die verzorgd werd door stichting huifbedrijden de Bevelanden. Ook liet de Zwarte Parel, een show van Friezenpaarden, een prachtige indruk achter. En werd het afgesloten met schattige shetlanders die aangespannen reden. Voor ieder wat wils dus! De rijbaan werd snel weer omgetoverd tot wedstrijdhal en de middagproeven konden beginnen. Voor iedereen die werkt aan PPG lijkt het alsof je één keer knippert met je ogen en dan is het alweer voorbij. Het was een super geslaagde dag. Een dag die geen verliezers kent, maar alleen winnaars! En om deel uit te maken van zo’n dag is een feestje. Wij willen alle vrijwilligers, medewerkers, instructrices, ruiters en paarden bedanken voor hun inzet! Manege de Kroo bedanken voor hun gastvrijheid en hun accommodatie. En onze sponsoren die deze dag mogelijk maken willen wij speciaal bedanken. Hopelijk tot volgend jaar, want dan is er natuurlijk weer PPG! ●
20e jaargang nr. 1 maart 2015
17
ONTMOETINGSDAG ARDU!N / Zorgstroom
Mensen ontmoeten, samen een heerlijk drankje op een terras ‘in de tent’, schaatsen, je kerstcadeautje uitzoeken, smullen van een van de hapjes; kortom 12 december was de ontmoetingsdag Arduin! Dit keer in samenwerking met Zorgstroom. Cliënten, medewerkers en vrijwilligers van Arduin en medewerkers en vrijwilligers van Zorgstroom konden op vrijdag 12 december tijdens een gezellige kerstmarkt op de Markt in Middelburg hun kerstcadeau samenstellen. Er was keuze uit allerlei cadeaus in de kramen van Middelburgse ondernemers. Daarnaast kon (een gedeelte van) het te besteden bedrag aan Voedselbank Walcheren of aan Artsen zonder Grenzen worden geschonken. Hier werd massaal gebruik van gemaakt. Aan het eind van de dag kon een bedrag van € 530,- worden overgeboekt naar Artsen zonder Grenzen. Voedselbank Walcheren werd blij gemaakt met een bedrag van € 2.035,-. Emmy de Kraker, voorzitter van het bestuur van Voedselbank Middelburg nam blij verrast de cheque in ontvangst. ‘Nu steeds meer mensen een beroep moeten doen op de voedselbank is dit bedrag meer dan welkom’, vertelde zij in haar dankwoord.
René Molenaar @Rene_Molenaar Vandaag stakeholders ontbijt #arduin. Samen zoeken naar verbinding in de zorg. #Zwaluwstaarten van zorgpartijen en cliënten. Inspirerend. 12 dec.
Johan Aalberts @johanaalberts Vanmorgen relatieontbijt @arduin op (winter) markt interessant, informatief en gezellig! 12 dec.
18
20e jaargang nr. 1 maart 2015
20e jaargang nr. 1 maart 2015
19
De HOBBY van…
5-JARIG JUBILEUM KR!NGLOOP Zeeland
Supportopleiding nieuwe STIJL
Vrijdag 7 november is het zover. Van alle genodigden zijn er 40 medewerkers van KR!NGLOOP Zeeland van de partij om het 5-jarig jubileum van de Kringloop te vieren. Een bonte mix van vrijwilligers, medewerkers Orionis en medewerkers Arduin.
Vincent Hardeman, tweedejaars leerling van de opleiding MMZ niveau 4 van Arduin en Scalda (de supportopleiding) vertelt verder over zijn ervaringen:
Rond half zeven druppelt iedereen binnen bij Restaurant D!VERS. Iedereen ziet er feestelijk uit. Na de verwelkoming en een drankje kunnen we genieten van het heerlijke buffet wat is gemaakt door de medewerkers van D!VERS. We hebben als voorgerecht de keuze uit twee soorten soep. Hoofdgerecht bestaat uit diverse vlees-, vis- en vegetarische gerechten. Alles smaakt heerlijk. Het nagerecht bestaat uit diverse kleine hapjes. Niet iedereen heeft hier nog ruimte voor. De sfeer zit er goed in en de muziek mag wel wat harder. Er wordt spontaan gedanst en iedereen gaat met een tevreden gevoel weer naar huis. Dit zouden we wel vaker kunnen doen, is de reactie van velen. Bij deze willen we ook het team van Restaurant D!VERS nogmaals bedanken voor de fantastisch verzorgde avond!
Hoi, ik ben Christian Meertens en ik wil jullie graag wat vertellen over mijn hobby. Ik hou erg van wandelen, vooral lange afstanden. Regelmatig loop ik 30 tot 50 kilometer, meestal in het weekend als er wandeltochten zijn. Maar de allerleukste wandeltocht van het jaar is wel de vierdaagse van Nijmegen. Hier ben ik zelf naar toe gegaan, de organisatie vanuit ZeeuwsVlaanderen was geregeld via Morres. We sliepen in een sporthal tien minuten van de start af. Ik deed samen met een hoop anderen de 50 km, we lagen aan de linkerkant omdat wij als eerste op moesten staan. Zo zouden we de rest niet storen als we om drie uur ‘s nachts uit bed gingen.
Team KR!NGLOOP Zeeland
VRIJHEID Naar aanleiding van de aanslagen in Parijs is in de leergroep van D!-VERS, de cursisten die de opleiding Horeca mbo 1 en /of 2 volgen, aandacht besteed aan dit onderwerp. In het verplichte vak Leren, Loopbaan en Burgerschap (LLB) is het goed om hier uitgebreid bij stil te staan. Wie heeft zijn mening al gevormd en wie nog niet? Kunnen we er iets van leren?
Door Kees de Mooij, redactie Om dit onderwerp concreet te maken en meteen te gebruiken voor het vak Nederlands, is aan de cursisten gevraagd een kort opstel/verhaal te schrijven over het onderwerp: Wat betekent vrijheid voor jou? Omdat we, alweer, versteld stonden van de schrijftalenten die we in ons midden hebben, lijkt het me goed om een paar resultaten in dit blad op te nemen. ●
Vrijheid Om een ander geloof hoef je elkaar niet dood te schieten. Alle mensen hebben een geloof. De één is katholiek de ander is protestant, de ander moslim. Maar dat kan, alle mensen leven anders. Vrijheid betekent voor mij; mensen met een ander geloof horen ook gewoon te leven. Al ben je het niet met elkaar eens dan hoef je elkaar niet neer te schieten. Mensen met een ander geloof, horen ook te leven. Maar dat ze dood geschoten worden is niet normaal. Voor mensen met een ander geloof moet je ook respect hebben. Andere mensen hebben ook een geloof! M.F.
20
20e jaargang nr. 1 maart 2015
Wat betekent vrijheid voor mij? Vrijheid betekent voor mij dat je je kunt uiten zoals je bent. Dat je je kunt uiten door je eigen mening te geven en zelf te kunnen en mogen geloven in bijvoorbeeld hemel, hel en aarde. Iedereen is verschillend en heeft een eigen geloof. Iedereen moet zijn/haar leven leven zoals hij/zij dat wil. Dat vind ik vrijheid! Wat ik geen vrijheid vind is dat er oorlogen of aanslagen ontstaan door vrijheid en geloof. Je gaat geen aanslagen plegen of elkaar hiervoor vermoorden. Ik vind dat je respect moet hebben voor elkaars geloof! Als je dit doet, dan vind ik dat echte vrijheid! Want dan ben je er als mens meer voor je medemens en zal je ook veel sneller worden geaccepteerd. Dit is voor mij allemaal pas echte vrijheid. N.Z.
Het wandelen begon elke morgen om kwart over vier. Gelukkig maar, want het waren erg warme dagen met hoge temperaturen. De allerlaatste dag werd het zelfs bijna 34 graden! Meestal waren we rond twee uur ‘s middags binnen. Dan ging ik lekker even naar het terras om bij te komen van de wandeling. Daarna was het douchen en rusten tot het avondeten en had je nog een paar uur vrije tijd. ‘s Avonds ging om tien uur het licht uit en moest het stil zijn zodat iedereen voldoende rust kon pakken. Tijdens de vierdaagse hebben we de eerste dag gewandeld van Lent naar Elst en weer naar Nijmegen via de Waalbrug. De dag erop van Balgoij naar Wijchen en weer terug naar Nijmegen. De derde dag wordt de dag van de zeven heuvelen genoemd, een smalle weg in Groesbeek die gaat over een mooi landschap met zeven mooie bergachtige heuvels. De laatste dag is de dag van de Gladiolen, via onder andere Cuijk naar Mook en dan naar Nijmegen. In Mook staan mijn ouders dan te wachten en dit is één van de leukste momenten van de tocht! De sfeer was heel goed en we werden door studenten aangemoedigd, wat ik erg leuk vond! Het was een pittige maar erg mooie wandeltocht en het was voor mij de derde keer dat ik hem heb gelopen. Dit jaar hoop ik weer mee te mogen doen. ●
Oproep!
Mijn naam is Vincent Hardeman. Ik volg de supportopleiding die aangeboden wordt door Stichting Arduin, in samenwerking met Scalda. Ik ben net eerstejaars leerling ‘af’ en in mijn tweede jaar begonnen op mijn nieuwe werkplek. Mijn opleiding is dus in volle gang. Tot nu toe zijn de opleiding en het werken in de praktijk heel leerzaam. Naast de leertaken algemeen, waarin we algemene zaken zoals communicatie, rapporteren, de ontwikkeling van de mens en het (groeps)gedrag van de mens aangeleerd krijgen, zijn we volop bezig met de leertaken specifiek. Deze leertaken specifiek zijn voor ons vooral interessant, aangezien we hierin onze ervaringen uit de praktijk uitwerken, met als basis de domeinen van Schalock. Bij het uitwerken van deze opdrachten, leer je door ervaring op te doen, door feedback te vragen en te krijgen en door te reflecteren. Uiteindelijk mogen we hetgeen we geleerd hebben presenteren voor de klas of op de conferentiedag, die twee keer per jaar gehouden wordt. Hetgeen dit jaar nieuw is voor mij en mijn klasgenoten, zijn de Proof2Move opdrachten. Dit zijn in feite praktijkexamens die op de werkplek worden afgenomen tijdens je werkdienst. Deze praktijkexamens worden beoordeeld door de coach van de werkplek. Deze praktijkexamens omvatten alle competenties waar je als supportwerker over moet beschikken. Er staan ons dus weer veel uitdagingen te wachten voor het komende jaar. Ik heb er in ieder geval heel veel zin in!
Heb jij een leuke hobby, iets moois of aparts meegemaakt? Wil je je vakantieverhaal met ons delen? Laat het ons weten, jouw bijdrage is welkom!
[email protected] 20e jaargang nr. 1 maart 2015
21
In deze rubriek vragen we steeds iemand anders om zich voor te stellen en iets te vertellen over de manier waaop hij/zij betrokken is bij Arduin. Daarna geef jij De Pen door aan iemand anders. Kijk verder dan je naaste collega’s of buren: het is leuk om over veel verschillende Arduiners te lezen!
DOORGEVEN Hallo allemaal, Mij is gevraagd om een stukje over mijzelf te schrijven. Ik heb de pen doorgekregen van Ruben Luiten. Ik ben Cees van Rooijen en ben 53 jaar jong, Sinds 27 december 2013 full time werkzaam op de Drukkerij, ik heb het daar nog steeds naar mijn zin. Leuke collega's en leuke begeleiding. Ik kan het me niet beter wensen. Mijn hobby's zijn computeren, films kijken, muziek luisteren en mijn begeleiding plagen. Ondanks mijn spierziekte ben ik toch aardig mobiel op mijn werk.
Er was eens een DAGCENTRUM
Als iemand dit nou leest en denkt, hey, das een leuke kerel.... Ik zoek namelijk nog een vrijwilliger waar ik leuke dingen mee kan gaan doen. Ik kan nu wel een heel verhaal opschrijven maar dan heb ik nog wel wat bladzijdes nodig, dus laat ik nu maar stoppen. Groetjes, Cees van Rooijen Ik geef de pen door aan Klarien Wabeke!
Tekst en foto’s: Dagcentrum De Stern
We hebben een heerlijk pand met mooie ruimtes, waarin de cliënten en de medewerkers zich al direct heel erg op hun gemak voelen. Het gebouw ademt rust, ruimte en vooral een prettige sfeer uit. Zo hebben we bijvoorbeeld een strandkamer die de sfeer ademt van strand; zee, zand en lucht. De boskamer straalt de sfeer uit van een heerlijk dennenwoud. De belevingskamer voldoet aan zijn benaming door de activiteiten die hier worden gegeven zoals klankschalen, muziek en zintuigprikkelende beleving. Dan hebben we nog een ruimte die ouderwets gezellig is aangekleed, hoewel hier nog wel wat puntjes op de i gezet moeten worden. Nog even sparen voor bijvoorbeeld een sfeerhaard en staande schemerlamp. Ook ontbreekt nog een mooie kroonluchter. De omgeving werkt ook mee aan een snelle inburgering. Zo hadden we al vrij snel contact met KipVis, een kunstenaarscentrum dat pal naast ons huist. Een van de kunstenaars was erg onder de indruk en zag eigenlijk na een goed gesprek wel mogelijkheden eens iets samen met onze cliënten te ondernemen. Zij gaat ervan uit dat werken met kleuren voor alle mensen dezelfde helende werking kan hebben. Nou, daar zijn wij het dus helemaal mee eens. Hopelijk komt dit initiatief snel van de grond. Verder maken we gebruik van een prachtig ingerichte gymzaal van de gemeente. Ook heeft er al iemand uit de buurt zich gemeld om eens iets met de cliënten te doen, bijvoorbeeld wandelen. Allemaal ingrediënten die het prettig werken voor onze cliënten en begeleiding alleen maar goed doen. ●
20e jaargang nr. 1 maart 2015
Rachel Oudshoorn Marieke Slingenberg Alco Warners
door 1-1-2015: De Grote Knal? Of valt het wel MEE?
Eindelijk is het dan zover, en is voor dagcentrum Prinsenhove een sprookje werkelijkheid geworden. Sinds 1 september 2014 heeft Prinsenhove als dagcentrum De Stern een nieuwe start gemaakt aan de Dreesstraat in Vlissingen.
22
Recht
Als je het nieuws volgt, weet je wel dat er op 1 januari heel veel is veranderd (zie onze column in Ardu!n van december 2014). De gemeente waarin je woont heeft op die datum veel verantwoordelijkheden erbij gekregen. Zo moet de gemeente nu eveneens zorgen dat je begeleiding krijgt als je dat nodig hebt. Niet alleen begeleiding bij het wonen, maar ook bijvoorbeeld voor dagbesteding. Tevens moet de gemeente zorgen voor werk als je niet in het vrije bedrijf kunt werken. Vroeger was dat al zo, maar nu heet het anders, namelijk ‘beschut werken’. Ook voor kinderen tot 18 jaar, die in de problemen zitten, moet de gemeente meer gaan doen. Er is dus veel veranderd sinds 1 januari. Ook MEE Zeeland is veranderd. De consulenten werken nu meestal in de wijk of in het dorp waar je woont, waar je terecht kunt als je een probleem hebt waar je zelf geen oplossing voor weet. De mensen van MEE Zeeland werken daar samen met het maatschappelijk werk, Intervence (bureau jeugdzorg) en andere instanties om te kijken wie jouw vraag het beste kan beantwoorden en welke oplossing daar het best bij past. Vooral dat laatste is nogal belangrijk. Want de gemeen-
Personeels- en Ouderbijeenkomsten 2015 Personeelsbijeenkomsten: - dinsdag 31 maart van 19.00 tot 21.30 - donderdag 2 april van 9.00 tot 11.30 - dinsdag 6 oktober van 19.00 tot 21.30 - donderdag 8 oktober van 9.00 tot 11.30 Ouderbijeenkomsten: - dinsdag 17 maart van 19.00 tot 21.30 - dinsdag 13 oktober van 19.00 tot 21.30
ten hebben dan wel veel verantwoordelijkheden erbij gekregen, de zak met geld die daarbij hoort is veel kleiner geworden. De meeste gemeenten willen dan ook dat de mensen die ondersteuning bij iets willen, eerst kijken of dat geboden kan worden door bijvoorbeeld familie, vrienden of vrijwilligers. Bijvoorbeeld als je buurman niet meer zo lenig is dat hij de trap op kan om de heg te knippen? Misschien dat jij hem dan een handje kan helpen. In ruil kan de buurvrouw aan de andere kant dan misschien eens een boodschap voor jou halen als jij ziek in je bed ligt. Dit zijn maar een paar heel eenvoudige voorbeelden van hoe we elkaar kunnen helpen. Maar natuurlijk: als je huis vervuilt doordat jij niet meer weet waar je moet beginnen dan mag je best aan de gemeente vragen of zij iemand hebben die weet hoe je dat aan moet pakken en beter nog: hoe je voorkomt dat je straks opnieuw niet meer weet waar je moet beginnen met schoonmaken. Want dat weet de buurvrouw waarschijnlijk ook niet. In ieder geval: heel veel veranderingen. Niet iedereen weet hoe het allemaal definitief gaat uitpakken, maar wel weet ik dat we met elkaar ons best gaan doen om goed voor elkaar te blijven zorgen.
Goed om te weten Misschien heb je me al een keertje zien zitten bij het servicepunt, in het Service Center aan de Seissingel. Mijn naam is Jolanda Lok. Ik ben getrouwd met Leo en samen hebben we vijf kinderen en acht kleinkinderen. Sinds 1 december ben ik onderdeel van het servicepuntteam! Het werk is erg divers en ik heb er veel plezier in. De vrijdag en om de week op woensdag zijn mijn vaste werkdagen. Tot ziens!
Voor alle bijeenkomsten: locatie: ’t Spiegeltheater inloop: vanaf 9.00 of 19.00 uur aanvang bijeenkomst: 9.30 of 19.30 uur ●
20e jaargang nr. 1 maart 2015
23