CLUBBLAD VAN RECREATIE & TOURFIETSCLUB DELFT ‘73
DE RADDRAAIER JAARGANG 2015 JUNI - NUMMER 3
verschijnt 6 x per jaar
3-daagse 19 – 21 juni
NTFU 108059
ALGEMENE INFORMATIE RTFC DELFT ‘73 Bestuur Functie Voorzitter
Naam Thijs Strobos
Vice voorzitter
Rene van den Berg
Secretaris
Rene Theunissen
Penningmeester
Leo Kalkman
Bestuurslid
Karin Straathof
Bestuurslid
Peter Venema
Contact 06-23297140
[email protected] 010-8447099
[email protected] 06-1272952
[email protected] 015-2620094
[email protected] 06-19977889
[email protected] 06-19662544
Commissies Functie
Naam en adres
Contact
Advertenties en distributie
Philip Nieuwenhuyse
06-49749945
[email protected]
Sponsors
Spijshuis de Dis Soul Inn HeJa Tours Karlas Fietsen
www.spijshuisdedis.com www.soul-inn.nl www.hejatours.nl www.karlasfietsen.nl
Mekelweg 20 (TU Wijk)
015-2563322
Clubhuis HSV “Blue Birds”
Lidmaatschap Contributie
Hoofdleden Gezinsleden
€ 52.50 per kalenderjaar € 49.50 per kalenderjaar
M-leden
€ 17.50 per kalenderjaar
Opzegging
Schriftelijk, voor 1 december van elk jaar. Na 1 december wordt het lidmaatschap automatisch verlengd.
RABO bank
Rekeningnummer NL70RABO0158528417 tnv. Penningmeester RTFC Delft ‘73
Website www.rtfc-delft73.nl
Clubblad Redactie Raddraaier
Karin Straathof
06-19977889
[email protected]
VAN UW VOORZITTER Thijs Strobos Voorzitter RTFC We zitten inmiddels in juni. Met de zon en de naderende zomer wil het op dit moment (2 juni) nog niet echt vlotten. Het lijkt wel herfst. Dat mag echter de pret niet drukken, we zijn immers in Nederland niet anders gewend. Want zeg nou zelf, wat is er nou niet leuk om met windkracht 7 tegen, de wind te trotseren langs de Nieuwe Waterweg. De afgelopen weken zijn er in diverse samenstellingen, op diverse locaties, RTFC gerelateerde tochtjes verreden. Denk hierbij aan de Bloesemtocht bij Aad, de diverse tochten over de Utrechtse Heuvelrug, de Boretti Classico, de Amstel Goldrace maar natuurlijk ook de reguliere tochten vanuit ons clubgebouw. Je kan het anarchie noemen of anders een grote mate van eigen initiatief en zelfstandigheid. Onze clubkleuren zijn echter weer in het gehele land gespot. In april mocht ik opdraven voor een “live-interview” bij Stads Radio Delft, jullie kennen dat natuurlijk wel……. Tijdens dit gesprekje van 20 minuten mocht ik onze club aanprijzen en wat weetjes en watjes delen. Daarnaast was er nog een interview met een dame van het AD waarin wat vragen werden gesteld over het gedrag van wielrenners in het algemeen en de veiligheid binnen onze vereniging. Gelukkig staat de veiligheid bij onze club hoog in het vaandel maar een ongelukje zit toch in het welbekende kleine hoekje. Philip viel van de trap en blesseerde zijn pols, Hans S blijft maar tobben met de gevolgen van zijn val een paar jaar terug en nu zit (of ligt) ook onze Nan in de lappenmand met een geblesseerde schouder. Iedereen veel sterkte en een spoedig herstel toegewenst.
Heel langzaam komt ook de vakantieperiode in zicht. Veel leden zullen behalve de zwembroek (en/of bikini c.q. badpak) ook de fiets meenemen en genieten van een al dan niet buitenlands fietsavontuur. Zelf ga ik met een ruime delegatie van de RTFC een lang weekend naar de Vogezen, een plek waar ik zelf al 4 jaar met veel plezier kom en waar het prima toeven is. Op 13 juni probeer ik daar de Trois Ballons te rijden, een tocht van ruim 200 km met de nodige hoogte meters. Eind juni zit ik met Peter, grote en kleine Rob in de Alpen alwaar wij de Marmotte willen gaan rijden. De foto’s en verslagen zullen uiteraard verschijnen op de website en in de Raddraaier. Indien jullie zelf, tijdens bijvoorbeeld de vakantieperiode, mooie routes rijden is het leuk om hierover een stukje te schrijven en dat dan, vergezeld van een of meer foto’s, te laten plaatsen zodat iedereen kan meegenieten. Daarnaast wil ik jullie aandacht vestigen op het leuke initiatief van Eugene voor het maken van een “smoelenboek”. Er zijn al aardig wat mensen die gereageerd hebben zodat het smoelenboek al wat “gezicht” gaat krijgen. Voor diegene die dat nog niet hebben gedaan, een verhaaltje over jezelf met een foto naar
[email protected] en het komt allemaal goed. Ten slotte wil ik iedereen een goede en prettige vakantie toewensen, met of zonder fiets. Tot zover mijn bijdrage Veel fietsplezier! Thijs Strobos Voorzitter RTFC
“TIEN VRAGEN AAN EEN RTFC LID” AAN HET WOORD JAN VLIETSTRA
1. Ben je al lang lid van RTFC en wat vind je van de fietsclub? Ik ben in 2000 lid geworden. Ik reed toen de Omloop van Delft en onderweg passeerde het RTFC peloton. Op mijn Kyoso Hybride fiets klampte ik aan en fietste mee naar Blue Birds. Daar werd ik enthousiast en heb me gelijk toen aangemeld. Een half jaar later kocht ik een racefiets en ging ik die zomer al naar Frankrijk om al die alpenreuzen op te fietsen, zoals de Alpe d’Huez, Galibier , Berarde ..toen is het virus echt begonnen! De club is een gezellige vereniging en de laatste jaren met steeds meer racefietsers. In juni weer de clubdriedaagse, altijd leuk om daar bij te zijn. 2. Wat doe je in het dagelijkse leven? Ik ben muziekdocent op 2 scholen en al 35 jaar werkzaam daarin. Daarnaast sinds 2002 met Hejatours. Daar hoef ik jullie niet veel over te vertellen want een ieder weet wel wat ik en Herman Limburg organiseren. Nu alweer 13 jaar bestaan we en we verheugen ons elke keer weer op vele bekenden die via ons naar Mallorca afreizen voor een heerlijke fietsvakantie daar.
3. Heb je van jongs af aan gesport? Ik heb wel gesport ,maar niet in mijn jonge jaren, ik was meer met muziek bezig .Rond mijn 18e ben ik gaan skiën in Oostenrijk en dat doe ik nog steeds. Verder heb ik actief aan bowling gedaan op vrij hoog niveau. Mijn record is 299…dat zijn 11 strikes op een rij en een spare..heb ik nog een oorkonde van. Maar zoals gezegd in 2000 heb ik het racefietsen ontdekt en hoop dat nog vele jaren te doen. 4. Heb je een favoriete sportman/vrouw? Zo ja… wie is dat? Darter Michael van Gerwen vind ik fantastisch, vind darten trouwens ook erg leuk om te doen en te bekijken op TV. Schaatsen heeft ook wel mijn interesse ,vooral de sprintafstanden. Verder zijn Messi en Ronaldo wel uitzonderlijk goede voetballers, die hebben dit jaar samen bijna 100 goals gescoord in de competitie. 5. Let je op je voeding? Wat eet je het liefst? Ik lust bijna alles wel, eet liever verse producten dan de Mac bezoeken. Ben een matige drinker, hoewel ik verslaafd ben aan de Tunel, een zoet kruidendrankje uit Mallorca! 6. Hoeveel tijd besteed je per week aan je fietshobby? Behalve op de racefiets rijdt ik de laatste tijd ook regelmatig op de MTB fiets. Zo’n 5000 km per jaar ongeveer. 7. Wat doe je als je in “ruste” bent? Film, TV, wandelen of….? Ben altijd wel actief en graag buiten. Via het geo-cachen wat ik nu 4 jaar doe ben je lekker in de buitenlucht, fietsend of
wandelend, en je komt op bijzondere plekjes in binnen en buitenland. Ook organiseer ik geocache tours in Rotterdam. Verder muziek maken natuurlijk, ik speel accordeon, gitaar, piano en saxofoon. 8. Heb je een favoriete vakantiebestemming/waar zou je graag nog eens heen gaan? Mallorca is wel mijn 2de vaderland geworden. Dit jaar voor de 30ste keer er geweest, en het blijft een fietsparadijs en nog veel meer. Prachtige natuur, mooie plaatsen, en natuurlijk het aangename klimaat daar. Italië kom ik ook graag ,met name in de winter (Dolomieten) en in de zomer in Umbrië . 9. Welke uitdaging, op de fiets of anderszins, hoop je nog eens te kunnen verwezenlijken? Een gevoelige vraag is dit. Ik had namelijk plannen om dit jaar van Rotterdam naar Madonna di Ghisallo (Italië) te fietsen in 8 dagen. Hier staat een kerkje gewijd aan de fietssport, en is indrukwekkend als je dat ziet daar vol met oude fietsen, shirts etc. Maar goed het is wel 1000 km fietsen en zie er toch vanaf, het georganiseer eromheen, maar ook conditioneel is het wel zwaar natuurlijk. Maar goed wie weet gaat het toch nog wel eens gebeuren. 10. Wil je verder nog iets mededelen aan de leden van RTFC? Hoewel we een kleine vereniging zijn, kent iedereen elkaar bij deze vereniging en dat is heel prettig. Iedereen beleeft op zijn eigen manier plezier met fietsen en dat moet vooral zo blijven.! Jan
TRAP Philip Nieuwenhuyse
juni 2015
- Ai, wat heb jij nou? - Je ziet het hé, gips, pols gebroken. - Gevallen? - Helaas, ja. - Met de fiets? - Nou, moet je horen. We waren met een groepje onderweg naar Oudewater. Het ging de hele weg al goed, ik had echt goede benen. Wind mee of wind tegen maakte me niets uit. Ik kon lekker in de kop meedraaien. En als de benen willen, moet je daar gebruik van maken. Je weet hoe dat gaat, iedereen is een haantje op zijn tijd. - Tuurlijk, maar ga verder. - Nou, de laatste kilometers voor de koffiestop ging het tempo al fors omhoog. Maar niet opgeven hé, meesprinten tot het eind. We waren nog maar met z’n drieën over, de rest was al gelost, naast elkaar op die weg onderaan de dijk. We wisten allemaal dat het aan het eind fietspad werd, met een paaltje in het midden. Maar toch doordenderen. Niemand wilde lossen, ik ook niet. Ik zag het paaltje staan, kon er nog makkelijk omheen dacht ik, maar toch, ik schampte het op topsnelheid. T ja, ik maak een enorme zwieper, sla over de kop, vlieg door de lucht en kom hartstikke kloterig neer, waarna het even zwart word. Daar lig je dan. Doodstil. Naar de lucht boven je kijkend waar de
-
-
hoofden van je fietsmaten een voor een in beeld verschenen. Gaat het? Is de simpele vraag dan. Nee, niet goed, weet ik al gelijk, terwijl de ambulance voor mijn gevoel al onderweg is. Pols gebroken, voel en zie ik, die rare knik hoort er niet in. Jezus man, dat werd dus ziekenhuis. Ja, ja, die gebroken pols en dat ziekenhuis kloppen, maar dat fietsverhaal niet. Ik ben gewoon thuis van de trap gevallen. Midden in de nacht na een plaspauze, even verstapt, weggegleden en gevallen. Nogal slecht dus. Verdorie kerel, waarom zeg je dat dan niet gewoon. Ja zeg, hoor eens. Wat is dat nou voor lullig verhaal. Van de trap gevallen. Daar kun je toch niet mee aankomen. Mijn fietsverhaal is toch veel spectaculairder? Dan heb ik tenminste nog wat te vertellen! Van de trap? Nee, da’s een verhaal van niks!
Philip
POLS Philip Nieuwenhuyse
12 mei 2015
Tja, daar zit je dan. In de warmte. Iedereen is weg. Rust dus. Stilte ook. En eigenlijk alleen. Stom eigenlijk. Ik wist het van tevoren. Had het ook prachtig beargumenteerd. Maar toch, de praktijk, de realiteit is gevoelsmatig anders. Tijdens het ontbijt proefde en voelde je het al om je heen. Alle eerste daggers waren wat zenuwachtiger dan normaal. Herman had een prachtige openingsrit voorgesteld voor iedereen. En daar was genoeg animo voor, bleek! Er heerste hoorbaar een nerveuze, te drukke stemming bij de fietsverhuur van Thomas. Wel opgewekt. Té opgewekt zelfs. Maar het was dan ook stralend (!!!) weer. Rob wilde zijn 500 km volmaken (ging morgen weg). Probleemloos dacht hij. Nan, Michael en de kinderen gingen per racefiets richting Formentor. Hadden een prachtige baai ontdekt gisteren. Om te picknicken en te zwemmen. Herman dirigeerde als een geroutineerd reisleider iedereen richting groepsfoto, en Rene hoopte dat zijn eerste warme (hete?) kilometers goed zouden verlopen. En ik? Ik mocht de groepsfoto’s maken. Dat was mijn bijdrage aan deze rit. Wat foto’s maken tot ik de groep uit het zicht zag verdwijnen. Een leegte achterlatend. Bij mij. Ik had daar bij moeten zijn. In die groep. Meepratend, óók wat nerveuzer vanwege de eerste rit. En schattend wat de nieuwe fietsmaten aan capaciteit en inhoud hadden. Maar nee, want het grootste nadeel van een gebroken pols is dat je absoluut niet mee mag en kan fietsen. Tuurlijk, ik wist alles van te voren. Ik had het beredeneerd, wel naar Majorca te gaan. Maar tóch. Philip
1E PINKSTERDAG knooppuntenroute Delfgauw – Goedereede – Ouddorp (Goerree – Overflakkee) Cor van der Eyk
zondag 25 mei 2015
Het was deze zondag 1e pinksterdag heel mooi weer. Daarom besloot ik een hele mooie knooppuntenroute te gaan fietsen namelijk naar het laatste eiland van Zuid-Holland Goeree – Overflakkee, om het plaatsje Goedereede aan te doen per fiets. Ik vertrok ’s-morgens even na zeven uur richting Delft om via knooppunten de binnenstad door te fietsen richting Den Hoorn. Daarna langs de Gaag, dit is een heel stuk fietsen richting Maasland. Het was windstil, heerlijk met zonnetje. In Maasland aangekomen ging de route richting Veerpont Maassluis – Rozenburg. Eenmaal overgevaren fietste ik in Rozenburg om naar het Hartelkanaal richting Brielse Meer, via bruggen, richting Vierpolders, Nieuwenhoorn naar de Haringvlietdam te fietsen. Daar aangekomen had ik al ± 55 km erop zitten. Eenmaal bij de Sluizen aangekomen was het voor mij een gigantisch bouwwerk met stalen schuiven. Dit was indrukwekkend. Eenmaal over de Dam werd Goedereede aangegeven. Ik zou afslaan om een heel mooi fietspad te gaan berijden tot aan het plaatsje Havenhoofd. Heel klein met leuke huisjes. Toen langs of door de duinen. Ik zag in de verte een kerktoren + molen (korenmolen te verstaan). Ik fietste via een grote omweg over een smal fietspad zo het gezellige Goedereede binnen, met piepkleine straatjes richting markt. Daar eenmaal aangekomen zag ik al gauw een leuk restaurant om daar een rustpauze in te lassen, met welverdiende koffie – appelgebak.
Aan een tafel vouwde ik de kaart open om een eigen knooppuntenroute samen te stellen voor de terugweg. Ik wilde dezelfde tocht weer terug met een kleine omweg, namelijk naar de Brielle. Ik was klaar met mijn route, de koffie was op. Ik had genoten van de omgeving van Goedereede, een heel oud vissersplaatsje. Het was tijd om op te stappen, mijn terugweg over de Haringvlietdam naar Brielle te fietsen. Eenmaal in Brielle aangekomen had ik voor mezelf een verrassing, namelijk de overtocht Brielse meer met voetfietsveer. Ik ging aan boord en was niet alleen. Circa 15 toerfietsers maakten ook de overtocht. Eenmaal aan de overkant fietste ik door het centrum voor nog een koffiestop, maar toen ik aankwam zat het hele terras vol. Ja, wat doe je dan? Ik bedacht dat ik zelf koffie bij me had. Ik stapte op om naar Rozenburg terug te gaan. Daar zag ik een bankje gelukkig, even pauzeren met koffie en gevulde koek, heerlijk! De fietstocht ging weer verder naar de veerpont. Daar aangekomen was het heel druk met tientallen fietsers, gezellig! Eenmaal in Maassluis vervolgde ik mijn tocht naar Maasland, over de Provinciale weg richting Den Hoorn – Delft – Binnenstad. Buiten Delft via de Korflaan. Zo was ik ± 15:45 weer thuis. Dit was een prachttocht, schitterend! De volgende knooppuntenroute, ja zelf gemaakt, gaat van Delfgauw naar Nieuwegein – Houten. Tot de volgende keer. Groeten, Cor
PINKSTEREN 2015: DE AMSTEL GOLD EXPERIENCE Rob Koks
25 mei 2015
Heel graag nam ik de uitnodiging aan van onze dynamische project-manager Marcel van der G. om op 1e Pinksterdag af te reizen naar het zuiden des lands. Hij stelde ons mooi weer, een rit in zijn nieuwe VW-camperbus, en een Amstel Gold Experience in het vooruitzicht. Ook Wout B. en Ruud M. gingen mee. ’s Morgens om 5.15 uur opgestaan (viel niet mee), broodjes gesmeerd, 4 fietsen op de drager, en 6.45 vertrek. Na een vlotte rit met 2 slapende heren achterin (zie foto 1) kwamen we aan in Valkenburg bij het Amstel Gold-huis, waar we heel vriendelijk ontvangen werden. Marcel bestelde een arrangementje, dat bestond uit koffie, gratis parkeren, en na afloop douchen. We hadden de zwaarste van de 3 lussen gekozen: 110 km., met 15 heftige bergjes, de nietgeclassificeerde hellingen (en dat waren er heel wat) niet meegerekend. Wat de AGR zo zwaar maakt is de grote hoeveelheid klimmetjes, waar je nooit in een ritme komt.
Na een kleine foto-shoot (foto 2) startten we iets na 10 uur. Na 100 m. direct de Cauberg op: dat is niet gezond voor een mens! Nog lang hadden de heren last van 1500m.-kuchjes, en stekende bovenbenen. Gelukkig volgde een lange lus langs Maastricht om wat te bekomen van de schrik. Marcel had de route in zijn Garmin gezet; dat was handig, want niet overal heeft de plaatselijke jeugd de routebordjes laten staan. We genoten van de zon, de windstilte, de uitzichten op brede en diepe dalen, de glooiende akkers met boterbloemen, fluitekruid en koolzaad. Bij Mheer begon het serieuze klimwerk, met als voorlopig hoogtepunt de Loorberg bij Slenaken, niet voor niets ook wel Klein Zwitserland genoemd. De eerste koffiestop (met vlaai!) hielden we in Mechelen (cafe het Pintje !). Vanwege een trainingsachterstand besloot Ruud een doorsteekje en een kortere lus van 70 km. te maken. Elk nadeel heb ze voordeel: hierdoor had hij meer tijd om te genieten van de natuur en fotoos te maken. De andere 3 vervolgden hun weg over de slopende Schweiberg, de heftige Camerig, en de lange Vaalserberg. Marcel liet zien waar extra trainen bij LEK goed voor is: overal kwam hij als 1e boven (King of the Mountains). Rob kreeg het nog even aan de stok met een lid van een motorbende, maar dat liep gelukkig goed af. Na de venijnige klim van Eperheide deden we de 2e koffiestop, opnieuw in het Pintje (de AGR heet niet voor niets de koers van draaien en keren!). Hier besloot Wout een doorsteek terug te maken; het werden voor hem toch nog 95 zware kilometers.
In tegenstelling tot hiervoor waren de beklimmingen die volgden korter en steiler. Marcel en Rob vielen de zeer steile Gulperberg aan, waar we door een domme automobilist werden gedwongen halverwege van de fiets te gaan. Volgde de heftige Kruisberg (bij Eys), de gemenen Trintelerberg (foto 6), de pittige Hulsberg (bij Simpelveld), en de mooie Vrakelberg. De heren waren duidelijk niet meer okselfris, maar de eindstreep lonkte. De laatste klim van de dag, de Sibbergrubbe, was ongeveer de enige waar Rob Marcel voor bleef met de laatste versnelling die hij nog ‘in de tank’ had. Moe maar voldaan stapten we na 110 km. van de fiets, waar we nog net de laatste kilometers van de Giro-bergetappe konden volgen (Contador tegen 5 Astana-mannen, en Kruiswijk die uitstekend 5e werd). Na een verkwikkende douche besloten we de dag in een prima pizzeria in het overigens vreselijk drukke en toeristisch Valkenburg (‘je zal er maar wonen’). Tijdens de terugrit babbelden de heren er vrolijk op los. Eenmaal thuis voelden we allemaal wel dat het een zware, maar ook fantastische dag was geweest. Marcel: heel erg bedankt voor je initiatief om deze topdag te organiseren !! Rob
’t Woud Philip Nieuwenhuyse
juni 2015
“Nou wat heb ik je gezegd. Daar moet je even voor gaan zitten hé. Pracht kleurtje toch. Uiteraard full Carbon natuurlijk. En wat een design hé, en die kleurcombinatie toch? De snelheid druipt er vanaf, je ziét gewoon dat ‘ie hard gaat. Luister, ik laat ‘m even draaien. Wat hoor je nou? Nou? Niks hé! Ja,ja, het nieuwste wat er uit is. Alle moderne snufjes hebben ze er in gestoken. Zie je dat zadel. Een echte Snake. Moest ik voor proefzitten hoor, krijg je niet zo maar. Op maat gemaakt. En mijn schakelsysteem is beter dan Ultegra en 105 bij elkaar. Zei de verkoper zelf hé, en die heeft er verstand van hoor. Dat merkte je meteen in de showroom. Als de Taiwanezen iets erg goeds zien, verbeteren ze het zelfs voor het op de markt komt. Wacht, ik laat ook mijn outfit zien. Oké, mijn schoentjes zijn nog spierwit, maar ik moet ze nog naar buiten aan. Zijn mijn benen trouwens niet te wít voor witte sokken en zou ik ze moeten ontharen? Dat hoor ik wel eens, dat je je benen moet scheren om mee te mogen rijden met de echte cracks. Of is dat alleen voor ijdeltuiten? Als fietsbroek heb ik ook een witte genomen. Dat durven alleen de echte snelle, en dat laat zien dat je lef hebt. Geen mietje bent. En mijn helm in de kleur van de fiets, het nieuwste van het nieuwste met spiderweb constructie ín de helm voor een optimale luchtstroom op mijn hoofd. Origineel Koreaans ook hé, niks imitatie maar
beproefd in windtunnels. Oh ja, en mijn handschoentjes in de kleur van de fiets natuurlijk, want je wil wel voor vol aangezien worden. Nou, wat vind je er van? De sportiviteit spat er van af toch! Mag ik zo mee? Dan trek ik even mijn Eddy Merckx shirt aan. Dan maken we onze eerste rit, naar ’t Woud. Daar hebben ze een rustig buitenterras. Eens kijken hoe dat zit, zo met onze racefietsen op het terras daar”. Philip
VOOR DE DERDE KEER NAAR HOEVEN Jan Verwijs
mei 2015
In 2011 en 2012 deelgenomen aan de Vierdaagse van Hoeven. Toch nog een derde keer proberen. Bijna ging dit Brabantse feest niet door. Een jaar voor dit plan had ik al een teleurstelling te verwerken. Ik moest na 44 jaar stoppen met mijn volkstuin. Van mijn kleinzoon heb ik een beker gekregen met de tekst, “Oude tuinmannen sterven niet, ze hangen alleen hun snoeischaar aan de wilgen.” Maar waar moet ik mijn fiets hangen, dus na een flinke inzinking de wielen weer laten draaien met ik op het zadel er tussen in. Ik heb namelijk geen zitvlees op een stoel nodig. Na ruim een maand moest ik met dagelijks kleine eindjes lopen en fietsen mijn conditie zien terug te krijgen. Gelukt, dus rustig aan weer toeren, maar een andere indeling dan normaal. Op woensdag 13 mei rit Delft via De Zweth en Overschie naar Rotterdam gegaan. Dus 18 km gefietst, daarna de Erasmusbrug, de Waterbus naar Dordrecht genomen. Lekker een uurtje zitten en uitrusten. Bij mooi weer, veel zon en geen regen met wind mee Dordrecht door. Even zoeken waarheen, weinig mensen weten de weg in hun eigen stad, dus ik moest ook zoeken. Dan maar de aanwijzingen naar Breda volgen en dan kom je ook bij de Moerdijkbrug terecht. Eerst nog even bij het bekende eetcafé op de Rijkstraatweg 1 koffie met wat erbij genomen. Ik denk dat alle RTFC-ers wel weten waar dit is, n.l. “De Wilhelminaboom”, toch nog even buiten het centrum van Dordrecht. Over de Moerdijkbrug het Hollands Diep over richting Oudenbosch. Een kleine afwijking van mij, maar dit wist ik allang.
Teveel naar rechts, dus links aanhouden bracht mij op een vreselijk lange fietsbrug met een behoorlijke helling. Een soort vals plat. Há , een jachthaven in zicht, met zeer veel boten, dus koffie met een zeer grote wafel met aardbeien en veel slagroom, een soort lunch. In de haven gingen de boten de volgende dag varen, want dan was het Hemelvaartsdag??? Tot mijn verbazing was ik al in Hoeven. Nog even trappen en toen het vreselijk grote conferentiecentrum met 100 kamers in zicht. Precies om drie uur melde ik mij aan in mijn verblijf, voor aldaar tijdens de Vierdaagse te verblijven. De eerste 60 km zat er op, de boot niet meegeteld. Donderdag Hemelvaartsdag, de start voor de 60 km, de Piet Brans route. Helaas niet uitgepijld, dus problemen voor mij. Ik kijk wel, maar te weinig op de te volgen route. Na 20 km, toen al in België, echt waar, kwam er een jongeman naast me fietsen, de helft van mijn leeftijd. Hij stelde zich voor. Ik ben Sjoerd, mag ik naast u fietsen. Goed natuurlijk, ik ben Jan. Hij was ook een prater. Dat kwam dus goed uit. Ik gaf hem wel de opdracht om de leiding op zich te nemen, dat hij het parcours aangaf. Geen probleem dus. Gezellig, bij de eerste controle met rust kwam er een grote broodtrommel te voorschijn met lekkere hapjes. Dus voor mij geen broodje bal bestellen, ik mocht mee-eten. De route naar Sint Willebrord. Naast de kerk op het kerkhof ligt het graf van IJzen Willem van Est, de beroemde wielrenner. Verder naar Bossakenhoofd, - Rucphen – Zwijndel – Achtmaal - grote delen door Belgie – Etten – Horendonk – terug naar Hoeven. Bij alle controleposten blaaskapellen.
Bij binnenkomst in Hoeven waren er 2200 deelnemers geteld. Mijn afstand: 65 km GEFIETST. Sjoerd bedankt voor de gezellige dag, handje geven en tot morgen. Helaas ik heb Sjoerd niet meer gezien, ik denk dat hij uitgevallen is. Dag twee, de Baronie route naar Etten-Leur – Liesbos – Rijsbergen – Strijbeek – Meersel – Dreef – Galder – Ulvenhout – Chaam – Ulicoten – Sint Willebord – Hazeldonk naar Hoeven. Afstand gefietst van 65 km. De derde dag met regen gestart, er bleven 600 deelnemers weg, dus geen echte fietsers. Maar ja, ook met drie dagen fietsen kreeg je dezelfde beloning. Ik heb wel een kortere afstand genomen, er was ook veel wind. De Markiezaatroute. Op deze dag niet veel beleefd, ze hadden allemaal haast om maar zo snel mogelijk binnen te zijn. De rust en controles overvol omdat buiten zitten te nat was. Binnen zat de stemming er goed in. Met een kapel met chantiekoor was er stemming genoeg. De route – Zegge – Roosendaal – Boschenhoofd – Bergen op Zoom – Tholen – Nieuw Vossenmeer – Steenbergen – Hoeven. Route in een willekeurige beschrijving. Ergens bij Oud-Gastel verdwaald en door de regen bleven de deelnemers veel langer zitten. Een verkeerde weg ingeslagen, dan maar wachten of er fietsers aankwamen met het terugfietsen van mij. Eindelijk kwamen er 4 leuke jonge meiden voorbij. Bent u de weg kwijt mijnheer? Ga er maar achterhangen dat heb ik 20 km lang met veel plezier gedaan. Bij een tussen verrassingsstop heb ik de dames bedankt voor de lift en ben ik met een andere groep verder gefietst. Mijn afstand bedroeg die dag 50 km. De laatste dag. De Haldenberge route. Toch maar weer een kortere afstand genomen. Geen regen meer gezien en een zonnige dag.
Naar Ouden Oudenbosch – Oud-Gastel – Standdaarbuiten. De route draaide een beetje om deze plaatsen heen. De Meeshoeve in Oud-Gastel was het bezien waard, een echte Zorgboerderij. Einde 4 dagen fietsen met 50 km. Een geweldig feest op het binnenplein met een grote belangstelling. Goed georganiseerd met 50 medewerkers. Goed eten, mooie eenvoudige kamer. Ik ga met deze gezondheid zeker volgend jaar weer terug naar Hoeven. Maandag weer naar Delft, er werd regen verwacht, dus hard fietsen, met een flinke wind mee zeker 25 km per uur. Voor mijn doen goed doorgetrapt. Alles zat mee, de Waterbus lag al klaar. Er op en gelijk varen naar Rotterdam en nog steeds droog. In Overschie begon het pas te regenen, dus toch nog een nat pak. Gefietst naar Delft, 60 km. Ik dacht toen, goed gedaan joggie, en weer 400 km op het zadel gezeten. Jan Verwijs
DE FIXIE VAN PIM (ZOON KARIN)
Wat ben je aan het doen? Ik ben een fixie aan het bouwen. Wat is een fixie? Fixie komt van Fixed Gear. En dat betekent vaste aandrijving. Deze fietsen hebben net als een baanwielrenfiets maar één versnelling en de trappers zitten vast aan het wiel. Dat betekent dat als je snelheid hebt en je laat je trappers los, dan blijven deze doordraaien. Ik weet nog niet of ik dit ga doen. Zo lijkt het me veiliger, maar dat andere geeft wel meer snelheid en je bent meer één met je fiets. Waarom een fixie? Omdat ik het leuk vind dat het gaat om het zelf bouwen. Je begint met het verzamelen van onderdelen van oude wielrenbaanfietsen, daarna kijk je wat er nog bruikbaar is en waar je nieuwe onderdelen kunt toevoegen. Die kan je tegenwoordig op internet in alle soorten en maten vinden. Over elk onderdeel kan je zelf beslissen.
Zo kan je je fiets samenstellen naar je eigen smaak en je eigen fietsstijl. Wat ga je met je fixie doen? Ik gebruik hem als stadsfiets, toerfiets, soms om er een beetje mee te pronken, vandaar dat er ook knipperlichtjes inzitten, en hij is ook nog eens handig voor als ik een keer op de fiets naar Rotterdam wil voor school. Heb je nog een boodschap aan de leden van RTFC? Ik zoek nog een naam voor de fiets. Ik zit te denken om iets te doen met “de Waalse Pijl”, mijn lievelingsklassieker of Alejandro Valverde, mijn lievelingsrenner. Wie gaat de Tour dit jaar winnen? Ik zeg Froome op 1, Mollema 2, Quintana 3 en Lars Boom gaat de proloog winnen in Utrecht. Pim en Karin
ACTIVITEITENKALENDER 2015 3 januari
15.00 – 17.00 Nieuwjaarsreceptie
16 februari
20:00 Algemene ledenvergadering
1 maart
9:00 Ontbijt + openingsrit
3 mei
Bloesemtocht
19-21 juni
Club driedaagse in Amersfoort
maart en okt. Alle zondagen starten om 9.00 uur in het clubhuis aan de Mekelweg april t/m sept. Alle zondagen starten om 8.30 uur in het clubhuis aan de Mekelweg 30 augustus
Heja classic in Zeeland
20 september Rabobank sponsortocht 25 oktober
Afsluiting seizoen
