DE RADDRAAIER CLUBBLAD VAN RECREATIE & TOURFIETSCLUB DELFT 73 NTFU juli Delflands fietsvierdaagse JAARGANG 2014 JUNI - NUMMER 3

CLUBBLAD VAN RECREATIE & TOURFIETSCLUB DELFT ‘73

DE RADDRAAIER JAARGANG 2014 JUNI - NUMMER 3

verschijnt 6 x per jaar

15 – 18 juli Delflands fietsvierdaagse

NTFU 108059

ALGEMENE INFORMATIE RTFC DELFT ‘73 Bestuur Functie Voorzitter Vice voorzitter Secretaris Penningmeester Bestuurslid

Naam Maarten Blokland Oosteinde 17, 2611 VA Delft Rene van den Berg Rodenrijseweg 80, 2651 BV Berkel en Rodenrijs Nico Zuijdervliet Parkzoom 2, 2614 TG Delft Leo Kalkman Herman Gorterhof 43, 2624 XD Delft Karin Straathof Vinkenlaan 117, 2623 GJ Delft

Contact 06-51982076 [email protected] 010-8447099 [email protected] 015-2157635 [email protected] 015-2620094 [email protected] 06-19977889 [email protected]

Commissies Functie

Naam en adres

Contact

Advertenties en distributie

Philip Nieuwenhuyse Sandinoweg 4, 2622 DX, Delft

06-49749945 [email protected]

Sponsors

Spijshuis de Dis Soul Inn HeJa Tours Karlas Fietsen

www.spijshuisdedis.com www.soul-inn.nl www.hejatours.nl www.karlasfietsen.nl

Mekelweg 20 (TU Wijk)

015-2563322

Clubhuis HSV “Blue Birds”

Lidmaatschap Contributie

Hoofdleden Gezinsleden

€ 52.50 per kalenderjaar € 49.50 per kalenderjaar

M-leden

€ 17.50 per kalenderjaar

Opzegging

Schriftelijk, voor 1 december van elk jaar. Na 1 december wordt het lidmaatschap automatisch verlengd.

RABO bank

Rekeningnummer NL70RABO0158528417 tnv. Penningmeester RTFC Delft ‘73

Website www.rtfc-delft73.nl

Clubblad Redactie Raddraaier

Karin Straathof

06-19977889

[email protected]

VOORWOORD

Beste RTFC-ers, Het is juni 2014 en we zijn dus alweer halverwege het fietsseizoen. Mijn fietsseizoen is eigenlijk pas net begonnen; op 27 mei zei de orthopedisch chirurg dat ik weer op de fiets kon stappen, als ik maar voor zorgde niet op mijn linkerschouder te vallen. Tja, hoe doe je dat? Altijd naar rechts vallen? Enfin, ik rijd weer mee; eerst een pittig (105 km, 28.4 km/u) proefrondje in gezelschap van 9 B-groepers naar Leimuiden op zondag 1 juni. Dat ging prima. Daarna een rondje met 7 Agroepers naar Schoonhoven op 8 juni (110 km, 29,4 km/u), geflankeerd door eigen trainingsrondjes Hoek van Holland op 7 en 9 juni. Een weekend met 225 km op de teller en een goede test voor de 3daagse van 13 tot 15 juni. Rondje Leimuiden, 1 juni 2014; Nan zorgt ervoor dat ik niet op mijn linkerschouder kan vallen

Koffiestop A en B groepen, Lekzicht, Schoonhoven, 8 juni 2014

Ik heb natuurlijk wel wat achterstand opgelopen. De fietsmaatjes hebben er inmiddels meerdere duizenden kilometers opzitten en ik zit pas op zo' 1600 km waarvan een kwart tijdens de fiets3daagse. De 3-daagse was voor wat betreft het fietsplezier weer een groot succes en ik beveel iedereen aan een volgende keer mee te doen. Wellicht moeten we voor de overnachtingen om 2 redenen eens aan een alternatief voor de StayOkay denken: i) we hebben dan meer keuze in waar we naar toe gaan; ii) we krijgen wellicht meer kwaliteit voor dezelfde prijs. Voor wat betreft de kwaliteit zou dat voor mij vooral zijn: beter geventileerde slaapkamers zonder stapelbedden en zonder matrassen met een plastic omhulsel.

Zaterdag 14 juni, rondje Valkenswaard met veel teamwerk Het weer tijdens de 3daagse was uitstekend en de fietsroutes waren perfect: de grote rivieren in Zuid Holland en de bossen en duinen in Brabant. Plus eindeloze mais- en aardappelvelden en mega varkensstallen. De route naar Valkenswaard liep 'noordelijk' langs Alblasserdam, Sliedrecht, de Kop van 't Land (pontje), Woudrichem, Aalburg, Drunen en Oisterwijk. Het rondje Valkenswaard op dag 2 voerde naar België met als verste punt de lunchstop in Balen. De 'zuidelijke' route terug ging via Hilvarenbeek, Goirle, Gilze, Rijen, Oosterhout, Drimmelen, en de Kil-, Heinenoord en Maastunnels. Het avondvertier bestond behalve uit goede StayOkay maaltijden vooral uit WK voetbal, met als topper de 5-1 overwinning van Oranje op Spanje.

Jan, Edward, Aad, Wout, Philip, Ruud, Rene, Maarten, Sander, Rob en Nico, Deelnemers RTFC fiets3daagse; na 390 km terug in Delft, 15 juni 2014 Verder is het goed fietsen met de A, B en C groepen en de laatste blijkt een gewaardeerde aanvulling op het A/B pakket met kortere rondjes en een gematigd tempo. In het directe vooruitzicht staat nu de Delflandse fietsvierdaagse (zie elders). Ik wens alle leden veel zomerse fietsuitdagingen en vooral veel fietsplezier, Uw voorzitter Maarten Blokland

HOUFFALIZE Sander Steenweg

maart 2014

In maart nodigde Mike Philipse mij uit mee te doen met een driedaagse mountainbike-clinic in de Ardennen. Na wat YouTube filmpjes bekeken te hebben was ik om: geweldig, ik ga mee! Ik melde mij direct aan en maakte het verschuldigde bedrag over naar No Limits Biking, de organisator van deze clinic. Toen begonnen de slapeloze nachten. Het weer, heavy mountainbiken, meerijden met een klepper als Mike. Kan ik dat wel aan? Ik begon al spijt te krijgen van mijn aanmelding. Er waren meerdere deelnemers naar ik had begrepen. Ik besloot: Mike is een toffe gast, ik ga toch! Op vrijdag 29 maart reed zodoende ik met Mike naar het hotel in Houffalize. Tegenover de brouwerij van La chouffe. En laat dat nou net een ontzettend lekker biertje zijn!!! Maar dat stond niet direct op het programma.... eerst kennismaken met de andere deelnemers. Daarna inrijden. Er waren zes kleppers en twee instructeurs. Het niveau was, gelukkig, divers. Om een beetje een indruk te krijgen van de verschillende talenten mochten we wat rondjes rijden op een mooi grasveldje naast het hotel. Dit veldje was echter zeer recent voorzien van een smeuïge laag mest en het duurde dan ook niet lang voordat een ieder volledig onder de bruine smurrie zat! Na dit genot even het bos in over een half verhard pad, zodat de banden verlost werden van de stront en deze vrolijk in de rondte vloog! Het RTFC tenue kreeg er een kleurtje bij. Op naar het hotel, het werd etenstijd.

Het restaurantje had andere gasten reeds voorzien van hun culinaire hoogstandjes toen wij binnen kwamen om ons te laven aan de la chouffe. Die smaakte goed. Wij stonken wel een uur in de wind, want de poep zat bij ons tot achter de oren, maar van de hotelgasten geen wanklank! Na een verfrissend stortbad konden we aan tafel voor het eten en nog wat la chouffekes! Mmmmmm. De volgende dag werd het gezelschap in tweeën gehakt: Grouppe Mike en Grouppe Sander. Fons, de instructeur, reed deze dag met Grouppe Sander mee. Ruim 50 kilometers crossen door de Ardenner bossen met kloven, riviertjes, steile hellingen, afdalingen, en tips van een zeer kundige en sympathieke instructeur. En, niet te vergeten, werkelijk fenomenaal mooi weer! En geen stront dit keer. Tegen de avond weer tevreden in het hotel aangekomen voor het diner. Er werd een gezonde verse regenboogforel geserveerd die mij vanonder een schijfje citroen zeer gelukkig aankeek. Zelfs toen ik hem grotendeels had opgegeten zag hij er nog zeer levenslustig uit! Na nog een paar la chouffekes en een gezonde nachtrust was de laatste dag weer aangebroken. Jan, de andere instructeur, leidde ons groepje deze dag. Er werd een wat korter rondje gereden waarbij Jan ons wat trucjes wilde leren. Dat lukte niet zo want ik wilde gewoon lekker fietsen. En zo geschiedde. De middag was gereserveerd voor de terugreis naar Delft. Ik heb Mike thuis gebracht en hem bedankt voor een top weekend. Want dat was het: TOP!!!

SANDER

DE DRUPPEL Hemeltjelief! Wat een lekker fietsweertje vandaag! 25 graden, een zuchtje wind en geen wolkje te zien! Daar gaat Sander weer. Welke richting zal hij nu eens nemen? Ach de Hoek! Da’s altijd goed. Enkele kilometers later geniet hij van het uitzicht over het water van de Rottemeren. Tsja, het gaat wel vaker anders dan hij plande. En dat zuchtje wind bleek toch een noemenswaardige bries te zijn. Mooi weer, dat betekent meest oostenwind. Dus al rap stuurde hij richting Duitsland in plaats van richting Engeland. Hij stijgt namelijk liefst op tegen de wind in! Ondanks dat mooie weer, de bries en de wolkeloze hemel hangt er al vlug een druppel aan zijn neus, zo halverwege het uitstekende puntje. Als hij dan even pfffffffffffft doet is hij weer weg. Enkele ogenblikken later is de druppel er weer. Dit gaat de hele tocht zo door. Hebben jullie dat nou ook? Sander

DE ROUBAIX CHALLENGE 2014 Mike Philipse

april 2014

Al sinds1896 wordt in Noord Frankrijk de koningin aller klassieker "Hel van het Noorden" verreden. Allemaal kennen we de beelden van renners die onherkenbaar smerig zijn geworden op de kasseistroken met heroïsche namen zoals het Carrefour de l'Arbre, Mons-en-Pévèle en het Bos van Arenberg. Kasseistrokenmet 5 * aanduidingen, maar wat houdt dat nu precies in? Na een jaartje of 6 nu op racefiets gezeten te hebben en al redelijk wat klassiekers op m’n palmares gezet te hebben begon het steeds meer te kriebelen. Een klimmer ben ik niet, al kom ik altijd boven met mijn 85 kg en ik vind het nog leuk ook. Vorig jaar dan eindelijk zonder problemen (lees aanrijdingen met auto’s) de winter ingegaan en m’n inschrijving voor de Roubaix Challenge 2014 een feit gemaakt. Middels booking.com een hotel geboekt op 4 kilometer van de vervallen, maar o zo mooie, wielerbaan in Roubaix.. Deze ronde is identiek aan de profjongens die een dag later rijden, echter zij rijden de 260 en de Roubaix Challenge is “maar” 170 km. Het lange aanloopstuk naar de eerste kasseistrook is eruit gehaald. Hoe moet je trainen voor deze “hel”? Mijn antwoord is: ”Ik zou het niet weten”. Echt veel kilometers heb ik niet verreden afgelopen jaar op de racefiets, zal zo rond de 750 km liggen denken ik.

Daar in tegen wel heel veel op mountainbike gezeten en op deze manier wat meer stuurmanskunst mezelf meester gemaakt. Je heb bij de Kralingsche Plas een strook van zo’n 500 meter kasseien liggen, maar die zijn net zo vlak als die mooie strook op het Agathaplein in Delft (Prinsenhof) M’n fiets wel een kleine update gegeven voor wat betreft de banden. Overgestapt van 23 naar 25 mm continental 4 Season.met 5 bar druk voor en 6 bar achter. De conditie was op peil, een paar stevige tochten alleen gemaakt van zo’n 90 kilometer op hoog tempo, daar mocht het niet aan liggen…. Vrijdagmorgen 11 april, rond de klok van 11.00 rijden we weg met m’n vriendin, dochtertje en auto met racefiets. Na 2,5 uur sturen komen we in Roubaix alwaar ik bij de nieuwe indoor wielerbaan, tegenover de oude, mijn stuurplaatje op kan halen. Tevens kreeg ik hier mijn ticket voor de bus naar Busigny op zaterdagmorgen. Voor de 170 km moet een ieder met de bus naar de de startplaats in Busigny, fietsen gaan in grote aanhangers mee. Na een paar heerlijke Belgische bieren en lekkere maaltijd besloot ik om betijds naar bed te gaan, de wekker ging tenslotte om 04.30 en de bus wil ik niet missen, vertrektijd stipt 05.30 op zaterdagmorgen. 04.28…2 Minuten voor de wekker werd ik wakker met gezonde spanning, vandaag zou het gaan gebeuren: MIJN KLASSIEKER. Door een mistig en duister Roubaix kom ik na een minuut of 15 bij de bus aan. Wat een drukte, zeker 25 touringcars. Zoek er maar 1 uit!

Gelukkig waren ze niet op nummer en kon je bij elke bus terecht. Fiets in de aanhanger en daarna lekker warm de bus is, het was maar 4 graden. Na een ruim uurtje rijden en klein slaapje in de bus verder, komen we met z’n allen bij de start. Zelf onder motorescorte van de Gendarmerie. M’n kledingkeus was korte broek, shirt korte mouw en mouwstukken. (Niet in RTFC tenue, sorry…Maar ik vind het echt niet mooi, maar gelukkig smaken verschillen) Om 07.45 rij ik de startstreep over en begint mijn Roubaix Challenge, het is koud, maar goed te doen. Geen wind, wel veel mist tussen de weilanden en ik rij heerlijk in een ploegje van zo’n 8 man. Allemaal Engelsen. Goeie gasten en met 33 kmp/u op de teller rijden we verder. Ja hoor, na 14 kilometer komt de eerste strook. Je merkt overal nervositeit ontstaan… WTF!!!! Na een paar honderd meter valt 1 van m’n bidons uit de houder. Shit, ik ben vergeten m’n bidonhouders te wisselen met die van m’n mountainbike. Dit zijn slappe dingen die prima zijn voor op de weg, maar niet om kilometers te stuiteren. Ik kan niet stoppen omdat het vrij druk achter me is op de eerste smalle kasseistrook, dan maar met 1 bidon de volgende ruim 150 km doen. De stenen gaan verder eigenlijk best goed en de stroken volgen elkaar in rap tempo op. Na 70 km komt de eerste serieuze strook, het bos van Arenberg. Ik maak hier wat foto’s en gelijk loopt heel m’n gsm vast, welke ik ook als GPS (endomondo) gebruik. Toeval? Of gewoon teveel klappen gekregen. Wat een beleving als ik de eerste meters door het beruchte bos van Arenberg rij, hier zijn veldslagen op de racefiets uitgevochten, renners ongenadig hard ten val gekomen, en gewoon Mike uit Delft die hier echt zit te genieten.

De kasseien zijn echt gelegd door een schele stratenmaker met erg veel gevoel voor humor Na 2,4 kilometer is mijn eerste 5* strook een feit en draai ik links het asfalt op. Wat een genot, het lijkt of ik op wolken rij, zo zacht… Na zo’n 100 km breek lekker het zonnetje door en ontstaat er zeer veel stof op de stroken. Mijn fietscomputer geeft plots 199 gr C. aan, 0 kmp/u …Niet goed… En ja hoor, ook deze heeft de geest gegeven, lekker belangrijk! Op m’n bovenbuis had ik ook een sticker met kasseistrooknummers bevestigd, zo wist ik dus ongeveer waar ik was. Geen probleem dus. Mooie “goodie” van de organisatie. Nog 6 stroken te gaan en ik voel me zeer goed, alleen de pijn in m’n polsen en vingers wordt steeds feller door de vele klappen van de stenen. Plots is alle druk uit m’n achterband weg…Ja hoor, het moest er van komen…Lek.. De oorzaak niet kunnen vinden, geen gaatjes of iets anders. Ik hou het dan maar op de vele klappen. Nieuw binnenbandje erin en pompen maar. Bijna klaar, breek het ventiel en zit het schroefdraar in m’n pomp. Nee he !!!! Gelukkig komt er net een auto van de organisatie welke een zeer goede pomp bij zich hebben. Ik doe een wederom een nieuwe binnenband erin en bedank de heren voor hun pomp. Echter nu had ik nog maar 1 reserve binnenband. Ik was er met 3 en 1 buitenband reserve van start gegaan. Met samengeknepen billen de volgende strook op gedraaid en zie plots dat mijn andere (laatste) bidon ook weg is. Helemaal geen drinken meer met nog zo’n 40 km te gaan. Verzorgingsposten waren er ook niet meer. Ik zie vele bidons op de weg liggen en besloot er maar 1 te “lenen”. Allemaal uit de houders getrild, dus de kans dat er paardenzeik in zit is niet zo heel groot. Gelukkig, er zat gewoon water is en zag dat het ritsje van mijn zadeltas ook open stond. Uiteraard was er wat uitgevallen bij mij, wat ik niet gemerkt heb. M’n imitatie leatherman kwijt, gaat lekker zeg….

Nog een paar kilometer en ik ben er, voel me nog steeds zeer goed en het zonnetje heeft 17 graden aan. Het mooiste is wel de laatste 400 meter waarbij je het Velodrome inrijdt. Hier moet je van genieten, op de finish staan Patries en Ivy welke net kwamen aangelopen. Wat een timing, medaille ophalen, foto’s maken en lekker een douche nemen in het hotel. De dag daarna veel last van m’n polsen en vingers, maar dat was maandag alweer over. Verder nergens last van. Al met al was het echt een topervaring waarvan ik zeker weet dat die in 2015 een vervolg gaat krijgen. Mocht je meewillen, laat het me dan tijdig weten i.v.m. hotelkamers welke op tijd geboekt moeten worden. Mike

FIETSROUTE ’S-HEERENBERG (MONTFERLAND) Cor van der Eyk

20 april 2014 (1ste Paaszondag)

Het was half 6 zondagochtend, dat was voor mij vroeg deze 1ste paaszondag. Ik had deze week besloten om naar Jozephine af te reizen. Ze is veertien dagen met vakantie op een camping in Beek (Gld). Mijn trein vertrok om 7:01 vanaf Delft naar Arnhem, om daar de stoptrein naar Didam te nemen. Ik had al een fles (thermoskan koffie) gezet plus de nodige boterhammen klaar gemaakt. Op het station te Delft was ik ± 15 minuten toen mijn trein arriveerde richting Den Haag CS, om daar een overstap met de trein richting Utrecht CS te nemen. Daar weer een overstap met de trein richting Arnhem CS. Toen ik ± half elf in Beek arriveerde kwam Jozefhine me al tegemoet met fiets en in de achtermand met hond. Toen zijn wij teruggefietst richting camping om daar met haar man koffie te drinken. Ik had paaseitjes voor haar meegenomen. Dat vond ze heel erg lief van mij. Na de koffie nog wat bijgepraat en toen op de fiets naar de uitgang om mijn zelfgemaakte knooppuntenroute te fietsen. Na het dorp Beek passeerden wij het Bergherbos, een zeer uitgestrekt bosgebied dat aan de plaats ’s-Heerenberg grenst, met flinke heuvels en afdalingen. Een fiets met veel versnellingen is hier op z’n plaats. Na het bos passeerden wij ’s-Heerenberg, om daar een mooi kasteel te fotograferen namelijk Huis Bergh. Dit kasteel ligt rondom het water en half omsloten door een oude vestingwal. De bouwgeschiedenis gaat terug tot de 13e eeuw. Eenmaal op de binnenplaats troffen we zitjes aan om even een koffiestop in te lassen + een fotostop.

Na de koffiepauze fietsten wij door de poort zo ’s-Heerenberg in om door het centrum richting Azewijn – Velthuizen – Braamt richting Doetichem (bedrijventerrein) terug te fietsen richting Kilder Zeddam – toen weer Braamt. In Braamt weer een koffiestop in een restaurant. Koffie met de bekende appelpunt, om vervolgens richting Loerboek, ook een gehucht, naar Beek terug te fietsen.

Eenmaal op de camping nog een frisje genomen om vervolgens afscheid te nemen. Het was een mooie dag. Eenmaal op het station was de trein net vertrokken richting Arnhem. ± een half uur wachten tot de volgende trein. Eenmaal in Delft weer terug naar huis. ± 20:30 thuis. Dat was het weer, namens Cor en Jozefhine tot het volgende schrijven

“TIEN VRAGEN AAN EEN RTFC LID” Aan het woord: Sander Steenweg 1. Ben je al lang lid van RTFC…….en wat vind je van de fietsclub? Sedert 1998. Vanaf 1996 had ik reeds met de club gefietst. Ik had het in die periode hard nodig om mijn hoofd “leeg te fietsen”. Dat is gelukkig niet helemaal gelukt, anders was ik nu een leeghoofd, hahaha! Tussendoor ben ik nog even lid-af geweest omdat ik bij de club SFTC LEK in Schipluiden ging fietsen. Ik ben echter weer lid geworden bij RTFC Delft en sindsdien ben ik van beide clubs lid. RTFC is een erg gezellige club. 2. Wat doe je in het dagelijks leven? Ik ben onlangs in het leger der werkzoekenden terecht gekomen nadat ik dik 25 jaar als techneut heb gewerkt in de kantoormachinebranche. Ik heb nu ruim de tijd om lekker te fietsen en van het mooie weer te genieten. 3. Heb je van jongs af aan gesport? Ik heb als kind leren zwemmen bij DZV. Toen ik alle te halen diploma’s had gehaald (4 stuks toentertijd) was het jarenlang elke week baantjes trekken in het sportfondsebad. Ook zat ik enkele jaren op korfbal (Fortuna). Mijn eerste racefiets kreeg ik toen ik een jaar of 11 was. Daarmee fietste ik subiet naar mijn familie op Goeree-Overflakkee. Dat was een hele toer! Meestal fietste ik namelijk niet verder dan Rotterdam heen en weer. Toen ik ging puberen heb ik mijn racefiets laten rusten (lees roesten). Pas in 1996 ben ik weer gaan wielrennen (pardon: toerfietsen). 4. Heb je een favoriete sportman/vrouw? Zo, ja wie is dat? Ik heb veel respect voor de profs op de fiets maar toch vooral voor Contador. Die kerel heeft al het een ander aan medische ellende achter de rug met z’n bloedpropjes in zijn hoofd, en blijft maar door gaan. Ik geloof ook in zijn onschuld wat

dopinggebruik betreft. Hij is veroordeeld voor een piepkleine (“pico-pico”) waarde clenbuterol. Volgens hemzelf ten gevolge van het eten van stukje ‘besmet’ vlees. Sindsdien is hij vegetariër! Dat zegt toch genoeg? 5. Let je op je voeding? Wat eet je het liefst? Lekker eten is erg verleidelijk. Ik probeer dat op een verantwoorde manier te doen. Veel salades en tomaten. Olijven en olijfolie, vis, wijntje erbij, boterhammen met pindakaas: lekker én gezond! Maar af en toe friet met vette mayonaise: mmmmm! Eten moet toch vooral smakelijk zijn. 6. Hoeveel tijd besteed je per week aan je fietshobby? Normaliter, als ik werk, 2 keer per week. Op dinsdagavond Lekker Effe Koersen met LEK en zondag´s toeren met RTFC. Tussendoor fiets ik wat op de ATB, waarmee ik in de winter ook mijn doordeweekse rit(ten) mee rijd. Daar heb ik een erg felle koplamp op zodat ik ook kan zien waar ik rij. Die lamp is zó fel dat ik een keer staande ben gehouden door de politie. Men dacht dat ik met een brommer op het fietspad reed. “Je rijd ook zo snel!” Ik heb ze toen bedankt voor het compliment en kon weer verder. Mijn avond kon niet meer stuk. Momenteel heb ik alle tijd en, dankzij het mooie weer, fiets ik nu 4 à 5 keer per week! Jippie!!!!! 7/ Wat doe je als je in “ruste” bent? Film, TV, wandelen, of……? Ik heb twee jonge kinderen. Die willen pappa ook wel eens zien. Ik ga graag met ze naar het zwembad of andere leuke dingen doen. Ook fietsen hoort daarbij, je moet ze tenslotte wel iets van jezelf meegeven…. Niks doen vind ik ook wel een plezant tijdverdrijf. Maar daar ben ik niet zo goed in. 8. Heb je een favoriete vakantiebestemming/waar zou je graag nog eens heen gaan.

De Vogezen, daar ben ik al vaak geweest en ik kom er graag terug (wel een paraplu meenemen). Ik voel me daar wel een beetje thuis onderhand. Verder de Alpen, Pyreneeën, Centraal Massief, Mallorca, Canarische Eilanden. Wat is er toch veel moois! 9. Welke uitdaging, op de fiets of anderszins, hoop je nog eens te kunnen verwezenlijken? Ik vind het leuk om lokale Franse tochten te rijden. Als ik naar Frankrijk op vakantie ga kijk ik altijd of er ter plaatse iets georganiseerd word. Ook zou ik nog wat extra Alpenreuzen op mijn palmares willen bijschrijven. Ik mis de Col d’Iseran bijvoorbeeld nog! Ik weet echter niet of dat me in verband met ‘afremmende medicatie’ nog gaat lukken. Tsssss, ik doe het gewoon! 10. Wil je verder nog iets mededelen aan de leden van RTFC? Ik kijk er elke week weer naar uit: zondag fietsen met m’n RTFC-maten, helemaal goud! We hebben een topclub! Sander

VAN DE HAK OP DE TAK Philip Nieuwenhuyse

juni 2014

Woensdagochtend Ah, heerlijk! We zijn net aangekomen op het vooraf afgesproken terras. Om ons heen natuur, nou ja, vóór ons dan. Achter ons de uitgekozen uitspanning en enthousiast klaarstaand personeel. Vóór ons frisgroene grasvelden, een idyllische plas met wat eenden, meerkoeten en zwanen, en boven ons een geweldige zon, die met voelbaar plezier de laatste lichte wolkensluiers aan het oplossen is. Prachtig, prachtig gewoon. Zonder dat ik er iets voor hoef te doen komen er vanuit de sluier van optrekkende nevel mooie gedachten en tevreden gevoelens opborrelen. Ook mijn fietsmaatjes (Sander, Ruud, Wout en Marcel) genieten hoor- en zichtbaar. Prima koffie, een uitstekende punt met en een smakelijke tosti maken het zonovergoten plaatje compleet. Wat kan fietsen met de woensdagochtendgroep toch leuk zijn. Zéker met zo’n aangename pleisterplaats als ’t Zeeltje in de buurt. Koerssnelheid 20 Nog zo’n mooie plek. Ik zit op het bankje op de kruising van het Jan van Schijndelpad en het Huigenhofpad. Het is echt (nou ja) doodstil, en een doordeweekse dag halfweg de ochtend. Het is haast windstil. Statige cumuluswolken hangen als witte wattenplukken in de azuurblauwe lucht. Om mij heen de fleurige kleuren van klaprozen, witte en blauwe klaver, fluitenkruid, geel koolzaad en madeliefjes, en de geur van pas gemaaid gras. Achter mij hoor ik in de verte het geluid van een trein van rechts naar links achter opschuiven. Stereo in zijn puurste vorm.

En kijk nou eens. Er stapt een ooievaar langs, heel statig, ik kan hem bijna aanraken. Regelmatig, maar ook stil, passeren er wandelaars, hardlopers, fietsers en racefietsers het bankje. Zacht zoevende banden, het geknerp van schoenen op een schelpenpad, de afwezigheid van wind, het geluid van een bromvlieg, bij of hommel verstoren de rust niet, maar versterken de stilte alleen maar. Arrogante, hoog op de poten staande Nijlganzen wandelen langs. Met 8 jongen! Uitstralend, wat doe jij hier, indringer! De koeien liggen vredig en voor mij onhoorbaar te kauwen. Je zou haast aan koeknuffelen doen, zo uitnodigend ziet het er uit. Oh ja, de vogels in de lucht bieden een gratis openluchtconcert aan. Leeuwerikken? Bestaat er eigenlijk een boekje “vogelgeluiden herkennen voor dummies”? En dit alles omdat ik met koerssnelheid 20, handen bovenop het stuur, zónder helm, maar vol verwachting onze prachtige polder ingereden ben. Zo’n bankje: dat is gratis geluk! Pa moest eens weten Even heel wat anders, terugdenkend aan mijn jeugdjaren. Waar ik vroeger, achter op de solex van mijn vader, in alle vroegte door het weidse landschap achter Nootdorp richting Stompwijk en Leidschendam reed, crossen wij nu met de club door enorme vinexwijken heen. Waar wij lang geleden over de hekken klommen in de Nesse polder van Boskoop, voorzichtig moesten zijn om de stier in de wei niet te storen, liggen nu fantastisch mooie wegen, waar ik, deel uitmakend van een leuke groep fietsers, regelmatig diezelfde afstand naar Boskoop afleg. En Boskoop, dat weet iedereen toch, dat was als kind een beetje buitenland. Ja, Pa moest eens weten hoe alles veranderd is.

Ik kan nog wel eens sentimenteel worden als ik aan vroeger denk. Met laarzen aan en hengels in de hand door de klei stappen om bij het viswater te komen. Ja, Pa moest eens weten dat je nu probleemloos met de auto en de fiets diep het polderlandschap in kan. Waar je ooit een eind lopend moest zwoegen door uitgestrekte weilanden, koeien opzij duwend om bij het viswater te komen, daar zoeft ons groepje ongeregeld, meestal in hoog tempo, doorheen. Vaak alleen maar oog hebbend voor elkaar of de rug van de voorganger. Ja, ja, Pa moest eens weten. Het omfietsen waard Een rasechte Midist, met een stoere donkere kleur, boordevol stevig fruit en smaakvolle specerijen. Absoluut vrolijk, gul voorzien van al het zonnigs van Moeder Natuur, rijkelijk gelardeerd met opstapjes tot mooie gedachten. Ietwat bronstig zelfs, aangenaam en gretig, met een pakkende sappigheid en precies de juiste rijpe en volle structuur. Kauwbaar goed, met of zonder, het omfietsen waard. Deze appelpunt van Du Midi. Philip

BEGINNERSFIETS Een nieuwe fiets kopen. Dat is machtig mooi. Maar wat wil ik eigenlijk? Mijn huidige fiets is een tweedehandsje van, pak 'm beet, 10 jaar. Of zelfs al 15 jaar? De schakelaars zitten op de buis onderin. En de trappers zijn verroest. Ook het leren zadel is gescheurd. En hij heeft maar 5 versnellingen achter en 2 voor. Ik fiets er nu al 2 jaar op. Iedereen rijdt mij voorbij, maar dat is niet erg op een oude fiets. Mijn achterwiel piept. Althans, ik denk dat dat het achterwiel is. Misschien is het de ketting wel. Hoewel, die heb ik net nog gesmeerd. Met de naaimachine olie van m'n moeder. En die piept niet! Nu is het echt wel tijd voor een nieuwe fiets. Ik wil graag een rode. Met een wit stuur. Die heeft Sander ook. Ik ben een beginner. Sander niet, die heeft vast geen beginnersfiets. Ik wil er niet teveel voor betalen, zo tot ongeveer duizend euro. Wat kan ik daarvoor krijgen? Ultimax is goed heb ik wel eens gehoord, of misschien wel een echte Italiaanse Gratia Plena met Chimona 501! In ieder geval wil ik een rode fiets. Die zijn er niet zoveel, maar meer dan blauwe. Gelukkig wil ik geen blauwe fiets. Bij de bikeshop Jan Timmersen in ons dorp staat een hele mooie rode Penotti. Met 11 versnellingen achter. Die kost dan wel ruim tweeduizend euro. Dat is teveel. Hoe duur zou die fiets van Sander eigenlijk zijn? En waar heeft hij die gekocht? En die van Marcel? En van Aad en Ruud, Herman en Rob? En van René. Wat zijn er eigenlijk veel rode fietsen! Zondag maar eens vragen. Sander

DE MAASVLAKTE TOCHT VAN VRIJDAG 25 APRIL Herman Limburg

april 2014

‘s-Ochtend om 09.45 uur belt Sander mij met de vraag om een stukkie te fietsen. Daarna belt hij nog een aantal leden van RTFC. Er wordt besloten om 11.00 uur bij Sander thuis te verzamelen. We zijn met z’n vieren. Sander, Bert, Wout en ondergetekende. Eerst bakkie koffie in de tuin, waar we ons afvroegen, waarom fietsen, het is heerlijk vertoeven in de tuin. Het is april en het beloofd een warme dag te worden. Enfin…we besluiten om het gebruikelijke woensdagochtend ritje voor gepensioneerden en werklozen naar de Jutter in Hoek van Holland te fietsen. Eenmaal onderweg oppert iemand we kunnen de pont van Maassluis nemen en dan via het Brielse Meer en Rockanje naar de Fast Ferrie op de Maasvlakte en dan oversteken naar Hoek van Holland, alwaar we bij de De Jutter wat kunnen nuttigen. Vlak voor het Oeverbos moest Bert even van de fiets om wat te lozen, maar gelukkig we kwamen precies op tijd bij de pont. Langs het Brielse Meer ging prima met een stevige bries in de rug. In de buurt bij Rockanje wilden we koffie drinken, maar de uitspanning stond ons niet aan, dus besloten we om door te fietsen naar de Fast Ferrie. Op een gegeven moment kwamen we, volgens mij, op de 2de Maasvlakte en dan gaat er een wereld voor je open. Een enorme desolate wereld met veel braakliggend terrein. Links van ons werd een enorme container-terminal uit de grond gestampt en rechts een indrukwekkende elektriciteit-centrale. Een stukje verder een nieuwe fabriek en een gigantische loods en in de verte kwam een kolos van een container boot begeleidt door sleepboten en een helikopter tergend langzaam de haven binnen. Indrukwekkend allemaal. We passeerden, in the middle of nowhere, een expositie gebouw met de titel Futureland. Het geheel deed me denken aan het computer spel Sim City waarbij je zelf een eigen stad kan bouwen. Toen werd het even beuken, want de

laatste 2 kilometer naar de Ferrie met gekromde ruggen tegen de wind in vechten. Bij de aanlegsteiger een klein hokje en ongeveer 30 Japanse jongens en meisjes die om ons stonden te giechelen. Wat ze daar deden, het is een soort niemandsland, geen idee. Plots kwam er een bus van Heracles Almelo(!) en de hele groep werd opgehaald en verdween. We snapten er niks van. Even later kwam er een jongen met volle bepakking aangefietst. Dat bleek een Fransman bezig met een wereldreis van een jaar. We moesten bijna een uur op de pont wachten, dus een praatje gemaakt. Blijkt dat hij uit Bretagne komt en nu op weg naar een kampeerplaats (Ockenburg) in Den Haag. Daarna wil hij naar Berlijn en Rusland fietsen, alwaar via Moskou met de Trans Siberische Express naar Peking. Dan Australië en Zuid-Amerika. Avontuurlijke jongen en met recht een wereldreiziger. Na lang wachten kwam de Ferry aangesneld. Een prachtige boot die er al snel de vaart in had. De tocht duurde ongeveer een half uur. Op een gegeven moment passeerden we die imposante containerboot. De aanwezige kaartjesverkoper vertelde “het is de grootste container boot ter wereld met plaats voor 18.400 containers”. Bert vond het een grote BAKKENBOOT. Indrukwekkend zo’n tochtje langs de Rotterdamse haven met o.a. grote overslag terminals met gigantische ijzererts schepen met een laadruimte zo groot als 4 verdiepingen van een flat. We waren best onder de indruk. Aangekomen in Hoek van Holland snel naar de De Jutter, want onze magen knorden van de honger. Prima soep en lekkere broodjes gegeten. Op de terugweg een venijnige oostenwind tegen, maar gelukkig hadden we Wout bij ons. Hij is in topvorm en barst van het zelfvertrouwen en hield ons netjes uit de wind en Sander bedankt voor het initiatief. Herman

HELMPLICHT Sander Steenweg We weten het allemaal: Valhelm Hoofdzaak. Fietsen met een helm is niet alleen verstandig maar binnen onze vereniging ook verplicht. Maar zo’n helm, hoelang gaat-ie nou eigenlijk mee? Ik heb even op internet gesnuffeld en de volgende informatie verzameld: Fabrikanten schrijven 3 jaar voor. Uiteraard zijn fabrikanten er bij gebaat om ieder 3 jaar een nieuwe helm te verkopen. Een helm kan slijten. Vooral als je een helm mee op reis neemt. Vaak stop je de helm ergens in een hoekje. Of hij valt eens uit je handen. Als je de helm mee op reis neemt, moet je zorgen dat de helm vrij ligt. Dus niet onder je fiets of een wiel. Ook met ATB’en krijgt de helm regelmatig een tikje van een tak. Al deze kleine tikjes kunnen zorgen voor micro schade. De dempende eigenschap van de helm kan hierdoor veranderen. De structuur van de buitenschaal en de dempende eigenschappen verliezen hun vermogen om energie op te nemen en te verdelen bij een val. Het gaat met name om de demping. Ook UV licht en temperatuur kan ervoor zorgen dat de helm bros wordt. Dit is vaak uiterlijk niet te zien. Een oude helm zal minder beschermen bij een val. Dat heeft alles te maken met de weekmakers die er in zitten. Is tevens de reden dat er in fietshelmen ook altijd nadrukkelijk de productiedatum in staat vermeld. Val je op je helm? Dan dien je hem direct te vervangen. De levensduur kan je verlengen door de helm altijd op te slaan op een plaats waar het koel, droog en weinig UV licht is. Voor je eigen veiligheid is de leeftijd voor je helm met ongeveer 5 jaar de max. Dan geeft je helm je de beste bescherming. Maar je kan beter een pet of een wollen muts op doen. Als je die van de Eiffeltoren af gooit is die tenminste niet kapot. Hoogstens een beetje vuil. Sander

Al 11 jaar verzorgen wij Uw vliegticket en accommodatie in 3* en 4* hotels + hp en Uw fietshuur! Voor info en boekingen: 0651010460 of 06415129248 e-mail : [email protected]

NIEUW! RACEWATER VAN SANDERIX Als je echt dorst hebt, wat is er is dan lekkerder en gezonder dan water? Tot voor kort was het antwoord eenvoudig: niets! Dat is veranderd, want nu is er Racewater van Sanderix! Racewater van Sanderix is extra dorstlessend, supernat, drinkt extreem soepel en slikt uitermate gemakkelijk weg. Deskundigen hebben aangetoond dat u zodoende minder snel uitdrogingsverschijnselen krijgt. Door de nieuwe samenstelling is Racewater van Sanderix bovendien lichter dan ooit: slechts 358 gram per 500 ml (=1 bidon). Dit komt door de unieke formule van speciaal geselecteerde vers geperste waterstof atomen welke volgens een bepaald procedé aan zuivere A klasse zuurstof wordt gebonden. Deze worden hierna geperforeerd en via centrifugetechniek volledig ontdaan van vrije zuren. Dit garandeert een absolute maag en darm stabilisering. Hierdoor presteert u niet alleen beter, u hersteld ook sneller en u heeft onderweg, bij geregeld gebruik, minder last van vervelende ongemakken. Racewater van Sanderix werkt echt, het is geweldig! Sanderix is leverbaar in 0.5 liter, 1 liter en extra voordelige 3 liter verpakkingen. Ook verkrijgbaar in bruistabletten. Sander

ACTIVITEITENKALENDER 2014 4 januari

15.00 – 17.00 Nieuwjaarsreceptie

24 februari

20:00 Algemene ledenvergadering

9 maart

9:00 Ontbijt + openingsrit

13-15 juni

Club driedaagse

15 t/m 18 juli

Delflandse fietsvierdaagse.

maart en okt. Alle zondagen starten om 9.00 uur in het clubhuis aan de Mekelweg april t/m sept. Alle zondagen starten om 8.30 uur in het clubhuis aan de Mekelweg 7 september

HEJA TOURS CLASSIC “4 eilanden tocht Zeeland” circa 120 km. Vertrek/aankomst Burgh-Haamstede.

21 september Rabobank sponsortocht 26 oktober

Afsluiting seizoen met ontbijt en tijdrit?

Langere clubritten Op de laatste zondag kan een lange route ( 130 + km) worden gereden worden.

28 juni Westlandse molendag

e-mail: [email protected]

www.zantmanglas.nl