DE RADDRAAIER CLUBBLAD VAN RECREATIE & TOURFIETSCLUB DELFT november wokavond NTFU JAARGANG 2015 OKTOBER - NUMMER 5

CLUBBLAD VAN RECREATIE & TOURFIETSCLUB DELFT ‘73

DE RADDRAAIER JAARGANG 2015 OKTOBER - NUMMER 5

verschijnt 6 x per jaar

2 november wokavond

NTFU 108059

ALGEMENE INFORMATIE RTFC DELFT ‘73 Bestuur Functie Voorzitter

Naam Thijs Strobos

Vice voorzitter

Rene van den Berg

Secretaris

Rene Theunissen

Penningmeester

Leo Kalkman

Bestuurslid

Karin Straathof

Bestuurslid

Peter Venema

Contact 06-23297140 [email protected] 010-8447099 [email protected] 06-1272952 [email protected] 015-2620094 [email protected] 06-19977889 [email protected] 06-19662544

Commissies Functie

Naam en adres

Contact

Advertenties en distributie

Philip Nieuwenhuyse

06-49749945 [email protected]

Sponsors

Spijshuis de Dis Soul Inn HeJa Tours Karlas Fietsen

www.spijshuisdedis.com www.soul-inn.nl www.hejatours.nl www.karlasfietsen.nl

Mekelweg 20 (TU Wijk)

015-2563322

Clubhuis HSV “Blue Birds”

Lidmaatschap Contributie

Hoofdleden Gezinsleden

€ 52.50 per kalenderjaar € 49.50 per kalenderjaar

M-leden

€ 17.50 per kalenderjaar

Opzegging

Schriftelijk, voor 1 december van elk jaar. Na 1 december wordt het lidmaatschap automatisch verlengd.

RABO bank

Rekeningnummer NL70RABO0158528417 tnv. Penningmeester RTFC Delft ‘73

Website www.rtfc-delft73.nl

Clubblad Redactie Raddraaier

Karin Straathof

06-19977889

[email protected]

VAN UW VOORZITTER Het fietsseizoen voor de zomer-bikkelaars zit er, helaas, alweer bijna op. De duisternis treed nu te vroeg in om ’savonds na het werk nog veilig te kunnen rijden. Er zijn echter nog wel wat activiteiten, waar ik later in dit schrijven op terug zal komen, in de planning. Het merendeel van ons zal in de slaapstand gaan en van de verdiende rust genieten terwijl de superactievelingen onder ons zich op sportief gebied in de sportschool of als winter-bikkelaar zullen gaan voorbereiden op het nieuwe seizoen. RABO Sponsortocht Op 20 september is de Rabo sponsortocht verreden. Namens de RTFC hadden zich wederom een flink aantal fanatieke deelnemers, soms vergezeld van familie, aangemeld. Daardoor hebben we, net als vorig jaar, weer het maximale bedrag van € 500,- bij elkaar gefietst! Het weer was prima, enig minpuntje was dat de route niet helemaal goed was uitgepeild waardoor er af en toe een afslag werd gemist. Gelukkig was iedereen weer goed aangekomen bij de finish. Zelf ben ik om 8.30 uur gestart bij de club met Hans, Nico, grote Rob, Ruud, Peter en Rene voor de route van 85 km. Voorafgaand aan deze rit hebben wij eerst zelf een rondje van 50 km gereden alvorens wij aan de sponsortocht begonnen. Met de opbrengst van deze rit worden, gedeeltelijk, de kosten van ons WOK-avondje bekostigd. Dank hiervoor aan alle deelnemende RTFC-ers. Nieuws van het sponsorfront Ik kan u meedelen dat wij inmiddels in een vergevorderd stadium zijn met een aantal nieuwe kledingsponsors. De namen zullen in een later stadium bekend worden gemaakt, maar jullie kunnen er nu al rekening mee houden dat wij komend seizoen in een ander verfrissend tenue zullen gaan rijden.

Mede dankzij de inspanningen van Philip zullen wij ook komend jaar weer netjes, goed gesoigneerd en heel herkenbaar op de weg te vinden zijn. Zodra alles rond is met de potentiële sponsor(en) zal de kleding ontworpen en besteld worden en zullen jullie deze tegen een zeer mooie prijs kunnen aanschaffen. Laatste officiële fietstocht Op zondag 25 oktober zal de laatste gezamenlijke wielrentocht van dit jaar worden verreden. Gezamenlijk (dus A en B rijders!!!) vertrekken wij dan om 9.00 uur voor een tocht waarin niet de snelheid maar de gezelligheid de boventoon zal gaan voeren. Ik verwacht dan ook dat ieder RTFC lid aanwezig zal zijn voor deze bijzondere tocht en zonder mokken de rit zal volbrengen. Na afloop van deze rit staat er erwtensoep klaar in het clubgebouw. Wokken Het bestuur nodigt ieder lid uit om op maandag 2 november als afsluiting van dit mooie jaar te gaan wokken op kosten van de vereniging. Om 18:30 is iedereen weer welkom bij Royal Palace aan de Minervaweg 4 te Delft. Geef je wel uiterlijk een week van te voren op bij Philip, in verband met de reservering. Algemene najaarsvergadering Op maandag 23 november zal om 19.30 uur de najaarsvergadering worden gehouden in het clubgebouw van de Blue Birds. De agenda wordt vooraf rondgebracht. Ook hierbij verwacht ik u allen. Tot zover mijn bijdrage Veel fietsplezier! Voorzitter RTFC

Wokken Ook dit jaar biedt de vereniging haar leden weer een wokavond aan. Kom lekker eten en drinken maandag 2 november van 18.30 tot 21.30 Royal Palace, Minervaweg 4-8, Delft Opgeven voor maandag 26 oktober bij Philip

“TIEN VRAGEN AAN EEN RTFC LID” Aan het woord: Cor Poot 1. Ben je al lang lid van RTFC en wat vind je van de fietsclub? Vanaf 1997 ben ik lid, maar tussen 2005 tot 2008 ben ik er een paar jaar tussenuit geweest. Dus totaal ben ik nu zo’n 14 jaar lid. 2. Wat doe je in het dagelijkse leven? Ik ben administrateur, een echte allrounder. Sinds 4 maanden ben ik weer aan de slag na een periode zonder werk in verband met een reorganisatie 3. Heb je van jongs af aan gesport? Op mijn 10e ben ik gaan korfballen en dat heb ik tot mijn 30e gedaan. Door een knieblessure moest ik helaas stoppen. 4. Heb je een favoriete sportman/vrouw? Zo ja… wie is dat? Vers van de pers; Daphne Schippers, wereldkampioen 200 mtr sprint. Ik heb bewondering voor sporters die met relatief bescheiden middelen zo’n prestatie neerzetten in zo’n sterk toernooi. 5. Let je op je voeding? Wat eet je het liefst? Ik lust eigenlijk alles en mag ook alles hebben, lekker makkelijk. Ik heb geen specifieke voorkeur, maar op de fiets neem ik graag krentenbollen belegd met oude kaas mee. 6. Hoeveel tijd besteed je per week aan je fietshobby? Beperkt zich toch wel tot de zondagse ritten, door de weeks komt het er niet van. Maar met woon-werkverkeer erbij zit ik toch wel een aantal uren per week op het zadel.

7. Wat doe je als je in “ruste” bent? Film, TV, wandelen of….? Als er ’s-avonds tijd voor is kijk ik alleen TV als er iets me interesseert zoals een Engelse detective, film, journaal, kwissen met exacte vragen, geen pret-kwissen of iets dergelijks. Er is veel op TV wat voor mij het kijken niet waard is. Maar met een spannend boek kan ik me ook prima vermaken. 8. Heb je een favoriete vakantiebestemming/waar zou je graag nog eens heen gaan? We gaan graag naar Zweden en Noorwegen op vakantie, heerlijke landen als je van rust, natuur en ruimte houdt. Voor wie Zweden ver weg vindt, Delft - Malmö is 800 km, Delft Stockholm 1.450 km. Een bezoek aan de Lofoten in noord Noorwegen staat nog op ons wensenlijstje, daar zijn we letterlijk een keer langsgereden zonder te bezoeken. 9. Welke uitdaging, op de fiets of anderszins, hoop je nog eens te kunnen verwezenlijken? Kan zo snel niet iets bedenken. Saai? Of gewoon tevreden en genieten met elk moment. 10. Wil je verder nog iets mededelen aan de leden van RTFC? Wie draait er een leuke nog niet gereden route in elkaar voor de B-groep. Er is ongetwijfeld meer te ontdekken dan de al lang gereden paden. Cor

HEJA TOURS CLASSIC 2015 Michiel Jansen

30 augustus 2015

De classic werd verreden op zondag 30 augustus 2015, de dag dat Tom Dumoulin op magistrale wijze de 9e etappe in de Vuellta 2015 won en de rode leiderstrui heroverde. Hoe mooi dat de jaarlijkse Heja Tours Classic samenvalt met die fraaie prestatie! Spanje, en dan specifiek Mallorca, is ook de locatie van de Heja Tours fietsvakantiereizen. Voor de meeste mensen wel bekend, maar voor de volledigheid toch maar vermeld, Heja is de samenvoeging van de voornamen van Herman Limburg en Jan Vlietstra, de drijvende krachten achter Heja tours. Behalve die vakantiereizen organiseren ze ook jaarlijks de Heja Tours Classic door Zeeland. De nacht naar zondag was turbulent, onweer, hagel en grote hoeveelheden water zorgden voor veel overlast in West Vlaanderen. Het slechte weer zou wegtrekken in de loop van de ochtend, maar hoe snel? De Zeeuwse lokale televisie ging uit van een later tijdstip dan de online weersites zoals Buienradar of Windfinder. Dat zorgde voor verwarring of het wel veilig was de tocht te laten doorgaan. Diverse mensen hadden vroeg op de zondag al contact gezocht met Herman met de vraag of de tocht door zou gaan. Ondertussen was in onze slaapkamer de wekker om 6.30 uur afgegaan. De eerste gedachte bij het horen van de regen en het onweer was om nog dieper onder de dekens te kruipen. Dat we na een erg gezellige verjaardag, pas om 3 uur in bed lagen, versterkte die gedachte. Maar omdat met Jan Hommes was afgesproken om samen naar Burgh-Haamstede te rijden, was dat van korte duur. Na een douche en twee slokken koffie, snel de benodigde spullen in een rugzak gegooid, de fiets uit de schuur gehaald en door de regen naar Jan gefietst. Jan stond al te wachten en de fiets werd achterin de auto gelegd waarna we richting het Bluebirds clubhuis reden. Net voordat we daar aankwamen zagen we twee auto’s het terrein

afrijden. Dat bleken Rob Koks met Maarten en Wout in de voorste auto, en Frederique en haar zus Titia in de achterste. De zeven reden gezamenlijk de A13 op, richting BurghHaamstede, de startplaats van de Classic. Maar bij de eerste afrit signaleerde Frederique al dat we de afrit op moesten. Wat bleek, Ruud Koops had op het RTFC forum een bericht geplaatst dat de tocht niet door zou gaan. Die had met Herman gebeld en op basis van de informatie van de lokale Zeeuwse televisie was Herman’s conclusie dat de tocht zou worden afgelast. Wat nu? De conclusie van de zeven was al snel dat we toch naar Zeeland zouden rijden en desnoods samen een rondje zouden doen. We hadden vertrouwen in de andere weersvoorspellingen, die een mooie dag voorspelden. Zo gezegd zo gedaan en een uurtje later kwamen we aan bij de Camping in Burgh-Haamstede. De buien die we onderweg hadden gehad, waren al verdwenen en de zon was doorgekomen. De zeven melden zich bij het vakantiehuisje van Herman Limburg, die de koffie en koeken klaar had staan. Verbaasd dat Ruud Koops binnen zat, was hij niet degene die had geschreven dat de tocht niet door zou gaan? Of die actie een relatie had met de fietsschoenen die hij thuis vergeten was? Of met de lekke band die hij onderweg kreeg? Ongetwijfeld niet! De zeven waren nu negen, en even later arriveerden Edward Lefeber en Bert de Niet. Na een korte toelichting op de route, identiek aan vorig jaar, vertrokken de elf onder een stralende zon richting Neeltje Jans. De route door de duinen was op plaatsen nog vochtig en glad, maar wonderschoon! Het licht dat door de bomen drong maakte het bos een Efteling achtig droomwereld. Na de duinen volgde Neeltje Jans waar we, na enkele omhoogklimmende wielrenners luid aangemoedigd te hebben, de eerste groepsfoto’s hebben genomen.

De tocht voerde langs de zeezijde van Walcheren, via Domburg, Westkapelle en Zoutelande naar de eerste (koffie)stop. De wind was wat harder langs de kust maar wel in ons voordeel waardoor we een mooi tempo aan konden houden, dat voor iedereen goed te doen was.

De koffiestop in wederom een mooi bosrijk duingebied, na 51 kilometer fietsen, was na driekwartier voorbij. Enig minpuntje was dat de appeltaart nog stijf bevroren was, maar moet bekennen dat zelfs het appelgebak-ijs prima smaakte en dat de mensen die wat minder op ijs gesteld waren, hun stuk snel opgewarmd kregen van het hulpvaardige personeel.

Na de koffie ging de weg verder tussen Vlissingen en Middelburg, langs Arnemuiden richting het Veerse Meer. De wind was tegen, maar de oostenwind kracht 3, was mild in vergelijking met eerdere tochten in dit gebied en prima te doen. Door het lekkere weer waren veel mensen op of aan het water aan het genieten. De vele boten op het Veerse Meer zorgden voor een mooi vergezicht. Aan de rand van het Veerse Meer in Wolphaartsdijk na ongeveer 85 kilometer, was de lunch gepland. Broodjes gezond, uitsmijters, vijf voor half twee-tjes en pannenkoeken werden in rap tempo soldaat gemaakt. Het La Chouffe biertje smaakte mij prima, wat bij Rob nog de herinnering opriep van een fietstocht in de Ardennen. De avond tevoren waren een aantal van zijn metgezellen aardig doorgezakt met de nodige La Chouffe biertjes. Tijdens de rit stonden ze echter allemaal langs de wegkant om de maag te legen … De tocht werd vervolgd richting de Zeelandbrug. Na een paar scherpe bochtjes liep de achterband van Ruud langzaam leeg. In record tempo, zonder hulp, maar gefaciliteerd, geïnstrueerd, geassisteerd, gecoached, mentaal gesteund en gemanaged door zes man, wisselde Ruud zijn achterband. Hierna werden de schoenen strakker in de pedalen gedrukt en de gespen aangetrokken. Bij elke fietstocht is er een moment dat de renners elkaar willen testen, en welk stuk weg is daar beter voor geschikt dan de Zeelandbrug? Vier kilometer en zevenhonderd meter lang rechtdoor, licht oplopend voor het grootste gedeelte. De voorste renners waren het tempo al aan het verhogen, en een eerste scheiding begon zich te vormen, van achteruit zette ik aan en passeerde alle renners waarna we tegen 36 kilometer per uur de brug op reden. Na ruim de helft werd er kort overgenomen en ging het tempo verder omhoog. Ruud zette nog verder aan en leek weg te gaan rijden, maar op gewone schoenen moest hij te achterhalen zijn, met Edward, Rob, Jan Hommes en Wout in mijn wiel, achterhaalde ik Ruud waarbij het tempo al boven de 40 kilometer was uitgekomen. Michiel - Chouffe Chouffe – Jansen, king of the bridge for his day!

Na deze inspanning wachten we op de rest om de weg te vervolgen richting Zierikzee. Mooi stadje met een prachtige toegangspoort en haven. Na door het historisch centrum gefietst te zijn, reden we langs de Oosterschelde naar Serooskerke. Na een stukje onverhard, wat onwillekeurig herinneringen opriep aan de natte fiets driedaagse naar Amersfoort, was de groep uiteengevallen, maar zoals het hoort werd er gewacht tot iedereen er weer was. De laatste vijftien kilometer naar de camping werd zonder problemen afgelegd door de volledige groep. Bij aankomst op de camping gingen enkele al naar huis, de rest ging voor een drankje of een douche mee naar het vakantiehuisje van Herman. Al met al een super dag, mooie route, geweldig weer, leuk gezelschap, sociaal gefietst en dus erg genoten. Dank aan Herman voor de gastvrijheid en de mooie route, dank aan Frederique, Titia, Maarten, Edward, Wout, Bert, Jan, Ruud en Rob voor het goede gezelschap en de prima sfeer. De Heja Tours Classic 2015 was een topper! Michiel

HET FRIESCHE LANDSCHAP Philip Nieuwenhuyse -

-

augustus 2015

Wáár zaten jullie? Kollumerzwaag. Kollumerwat? Zwaag! Kollumerzwáág. Een klein plaatsje in Noord-Friesland. In de buurt van Drachten, Dokkum en het Lauwersmeer. Voor een week. Oh. En is daar nog wat te beleven? Ja kijk, dat moet je zelf doen. Erop uit en zo. Wel met de racefiets natuurlijk, want daar ben je wielrenner voor. Oké, noem dan eens wat. Nou, we (Karin en ik) zaten op een plek van waaruit je alle kanten op kon. Simpel gezegd naar het noorden, oosten, zuiden en westen. Je gaat dan op de racefiets bijv. naar Veenklooster, naar Fogelsangh State. Een oud landhuis waar vroeger adellijke families in woonden, maar dat nu een museum is met spullen uit de 17e en 18e eeuw. Of naar Gorredijk, naar museum Opsterlan. Daar was een expositie van 30 kunstenaars met als thema “de Sloot”. Dan zie je in onze ogen simpele “dat kan mijn kleine broertje ook” kunstwerken, maar ook frappante, originele werken waar je stil van wordt. Je moet het zo zien hé, ook als je het niks vindt is het ’t bespreken waard. Dus dat is alles? Van museum naar expositie rijden? Saai hoor. Ik word een beetje moe van jou, weet je dat. Snap je het

niet of wil je het niet snappen? Thuis zoekt Karin via internet leuke beziens- en wetenswaardigheden op, en naar gelang onze stemming kiezen we wat uit. Enneh… daar steekt ze best veel tijd in hoor, ook omdat we het proberen te combineren met een koffiestop erbij. Die plaatsen zijn ijkpunten om niet helemaal lukraak te rijden. De rit erhéén, en de rit terug, die slingert natuurlijk door het geweldige Friesche Landschap, met zijn vergezichten, zijn prachtige panorama’s, zijn pittoreske dorpjes, zijn knusse kerkjes, zijn indrukwekkende wolkenpartijen en de sfeerverhogende aanwezigheid van heel veel koeien, schapen en paarden. In Heereveen, in museum Belvédère, was bijv. een expositie met als thema “Het Wad”. Ook daar weer schilderwerken en foto’s die varieerden tussen nietszeggend en fantastisch. Da’s toch hartstikke leuk om cultuur met kunst én sportiviteit te mixen. - Oké, oké, ik snap het wel, je hoeft niet kwaad te worden. - Stil nou eens, ik weet nog een klein juweeltje. In het dorp Wieuwert kan je mummies bezichtigen. Enneh…. niks gebalsemd hé, gewoon op een natuurlijke manier, zonder behandeling opgedroogd. Verleerd als het ware, je ziet alles nog. Ook zijn opgedroogde edele delen. Dat hele gebeuren in die kerk had vroeger iets met de labadisten te maken. Zelf dacht ik dat die alleen in een verhaal van Ollie “verzin toch eens een list, Tom Poes”. B. Bommel bestonden. Maar nee, echt helemaal echt. Iets van rond 1765 zo ongeveer. Nou moet ik wel eerlijk zeggen dat Karin een tip van Ruud Morien

kreeg. Die was ons voor geweest, dus we waren niet de eerste ontdekkingsreizigers uit onze regio daar. - Goed, goed, ik begrijp waar je heen wilt. Maar wat hebben jullie nou uiteindelijk nog gefietst? - Nou, als je weet dat we naast het al beschrevene ook nog veel onverwachte pareltjes tegenkwamen, zoals o.a. in heksensfeer versierde dorpstraatjes, overweldigende wadluchten in Holwerd, intense gesprekken gehad met tegengewerkte mensen die een Brasserie wilden beginnen, een onverwacht mooie giclée expositie ontdekten nabij Harlingen, een heel aparte theeschenkerij vonden in Easterwierum, het levenswerk van de schilderende melkvaarder Ruurd Wiersma in Birdaard bewonderen daar tussen door ook nog zo’n dikke 500 km op de racefiets gezeten hebben. Da’s toch een leuke mix? Of niet soms? Philip

VOOR DE VIERDE KEER VIERDAAGSE DRUNEN Jan Verwijs Een Vierdaagse met twee dagen eerder vertrek uit Delft en twee dagen terug naar Delft, die ik nog niet zou willen missen. De conditie was gelukkig weer terug, dus karren maar. Vertrek op zondag om 8.30 vanaf Blue Birds de negentiende juli. Mijn clubgenoten Riet en Cor fietsten met mij mee. Hoever, dit was de verrassing? De weerberichten waren niet zo prettig. Er werden regenbuien verwacht. Maar ja, welke tourfietser is er bang voor regen?? Via Overschie richting Rotterdam. Maar omdat wij tijd genoeg hadden, eerst even aan ons bekende adres in tennispark in “Over de Schie” een bakkie koffie doen. Wij onze Veteranenclub (nog maar 6 man en vrouw sterk), die niet alle zondagen aanwezig zijn, kwamen daar graag. De rit ging verder naar Rotterdam (de Erasmusbrug), om daar op te stappen om 11.00 uur op de Waterbus naar Dordrecht, en Riet en Cor gingen mee, gezellige. Het begon te regenen, maar wij zaten droog, ook inwendig, want drank was niet te verkrijgen. Na, ik denk zo ± 20 km, en maar regenen, kwamen wij op eindpunt Dordrecht aan. Inmiddels was het twaalf uur geworden en maar regenen. Dus ergens op de kade aan de koffie met een vreselijk grote appelpunt. Na ± één uur namen de buien af, dus opstappen richting Moerdijkbrug, en Riet en Cor gingen mee. Als verrassing had Cor een mooie knooppuntentocht samengesteld om niet langs die dooie snelweg te fietsen, wel met een omweg. Af en toe jasje aan, jasje uit voor de kleine

buien die wel vielen. De Moerdijkbrug over en voor het monument onder de weg door naar het dorp Moerdijk. Dit toch wel grote dorp was voor ons onbekend. Tot onze verbazing kwamen we een groot bungalow en kampeerterrein tegen. Dus even stoppen voor een drankje. Het was inmiddels droog en de zon hoog aan de hemel. Riet en Cor hadden besloten om mij helemaal naar Etten-Leur te brengen. Vanaf de Moerdijkbrug mocht ik de leiding overnemen. Dus over Zevenbergen naar mijn overnachting. Eerst even mijn vrienden gebeld dat ik een paar uur later aankwam, omdat wij een kleine lunch in het dorp namen. Een vaste overnachting voor mij, waar ik inmiddels al 15 keer geweest ben, dus echte vrienden. Inmiddels aan Riet en Cor vermeld waar het station was, dus zij namen de trein terug. De eerste 65 km zat er op en ± 20 km met de Waterbus. Maandag 20 juli. Verder Brabant in over Breda-TeteringenVaart, een dorp met een paar boeren, een aantal huizen, een kerk en natuurlijk een café, maar op zondag gesloten. Maar ik was toch aan een rust toe. Geen probleem de deur ging open en mij werd gevraagd “mijnheer wat wilt U?”. Ik zoek koffie met een lunch. In Brabant is dit toch anders. Geen probleem dat maken wij klaar! Via Dongen, Kaatsheuvel en Waalwijk naar Drunen, waar ik een aantal flinke regenbuien kreeg. Nat is nat, dus fietsen maar. Ontvangst natuurlijk weer gezellig in hotel Plein 13. Met een dubbel drankje kom je echt weer een beetje bij??? Gefietst: 60 km. Dinsdag 21 juli. Starten op de 55 km om 9.00 uur. Al vele vrienden bij de start. Natuurlijk was ik weer niet de oudste deelnemer. Eén van mijn fietsvrienden 93 jaar, voor de 31ste keer aanwezig, ging toch weer de 30 km op. Een klein beetje een teleurstelling voor mij, voor hem natuurlijk niet. Ik zal hem waarschijnlijk niet inhalen wat de leeftijd betreft. Als een soort van troostprijs voor mij kregen 2 fotograven de opdracht om mij op Internet te zetten. En dat gebeurde, 3 stuks op Vierdaagse Drunen en 2 stuks op Vierdaagse Heusden. Natuurlijk krijgen alle RTFC-leden deze foto’s van mij, af te halen van het internet.

De start verliep rustig, omdat de meeste fietsers later gingen fietsen. Al snel in Vlijmen, waar de darter Michel van Gerwen een huisje heeft, inmiddels zal dit wel een villa geworden zijn. Hij was niet thuis. Over Oud-Empel en de mooie stad ’s-Hertogenbosch, SintMichelsgestel, Berlicum, Elshout naar Drunen. Excursies op deze route waren mogelijk, o.a. was er een molen te bezichtigen van binnen en buiten. De eerste dag zat er op en 65 km getrapt. Woensdag 22 juli. Prachtig fietsweer en direct al vrienden ontmoet, wonende in Drunen. Dus een uitnodiging voor de avond. Om 7 uur zou ik opgehaald worden voor een visite bij hun thuis voor een kopje en een drankje. Deze vriendschap is al vele jaren. Even buiten Drunen gingen we al snel met de gratis veerpont het Drongelenne veer, de Maas over naar Dussen. Rust en controle bij voetbalclub “De Voorzet”. Er was voor mij geen stempel of folder van de club, wel een jaargang en de fotograaf voor internet in het clubhuis en een foto van mij. Route verder naar Genderen, Veen en Wijk en Aabrug en toen het mooie stadje Heusden en in de omgeving door het langgerekte gebied door de Loonse en Drunense Duinen, die we trouwens heel vaak tegen kwamen. Verder over Heesbeen naar het eindpunt. Gefietst 65 km. Donderdag 23 juli. Al snel waren we binnen in Waalwijk. Een bezoek aan het schoenmuseum was mogelijk. Van Waalwijk naar Sprang-Capelle, Kaatsheuvel, Waspik, Raamsdonk, ’sGravenmoer en wederom mooie delen door Loon-op-Zand, langs diverse typische Brabantse uitspanningen naar Drunen. Wederom 65 km achter de wielen en vele rustplaatsen gehad met meestal een muziekkapel. Vrijdag 24 juli, de laatste dag, nog steeds prachtig fietsweer. Weer langs Vlijmen, Cromvoirt, Vucht, naar Esch, Oisterwijk en Helvoirt, bekend bij velen van ons, omdat wij daar vele malen gefietst hebben. Prachtige route door veel bos en hei en het Drongelse Kanaal terug naar het laatste eindpunt. In totaal waren er 1200 deelnemers en het eindpunt van deze Vierdaagse, voor mij wederom 65 km. Terug naar mijn hotel, om de volgende dag huiswaarts te gaan. Zaterdag 25 juli. Een vreselijke dag voor mij om nooit te vergeten.

Inmiddels contact met mijn dochter uit Delft. Zij had de mededeling dat er op zaterdag een storm op komst was. Toch maar om half elf vertrokken en uitgezwaaid door een aantal fietsers, die ook nog een nacht overbleven. Maar zij hadden allemaal een auto, dus fietsen achterop. Zij hadden allemaal de mededeling dat ik gek was. Tijdens mijn rit naar Etten-Leur voor de overnachting begon ik te begrijpen dat ik niet een beetje gek was, maar helemaal gek. Een lang verhaal, om alles te schrijven zou te lang worden. De Raddraaier zou dan volledig gevuld zijn. De omschrijving was, de gehele route wind tegen en zware windstoten met zeer veel regen. Mijn bagage goed dubbel tegen de regen ingepakt. Ook fototoestel, want opnamen onderweg was niet te doen. Ik had uit het hoofd, met dit weer kon ik geen kaart pakken, een mooie route bedacht. Al snel moest ik het anders gaan doen, want door het bos vlogen mij de takken om de oren, dus te gevaarlijk. Dan maar op de snelweg en op de fietspaden. Maar dit bleek ook niet goed te gaan, daar lagen bomen met een diameter van 30 tot 40 cm op de weg. Ik had nog veel geluk en heb veel bomen zien vallen, gelukkig allemaal voor mij uit. Door mijn bagage ving ik veel wind op, dus regelmatig stond ik stil en heb vele einden moeten lopen. Met de grootste moeite kon ik mijn fiets vasthouden. Op deze route geen fiets voor mij en ook niet achter mij. Na een aantal uren zo gevochten te hebben kwam ik via Kaatsheuvel in Dongen en Rijen aan, en gelukkig was er een café. Binnengekomen zaten een aantal boeren aan tafel en dan moet je weer in Brabant zijn om de uitnodiging te krijgen, kom er bij zitten. Ik heb daar een hele tijd gezeten om bij te komen. Daarna gewoon weer verder naar Breda. Regen en harde storm met hevige windvlagen en wind tegen blijven aan. Ook bijna geen auto op de weg.

De laatste etappe naar Etten-Leur kwam in zicht. Even zoeken waar mijn nieuwe overnachting was (ik heb altijd plattegronden bij mij waar ik slaap). Bij mijn adres heen kon ik niet verblijven, omdat zij met vakantie waren, zij hadden wel voor deze overnachting gezorgd. Met liefde en veel begrip werd ik ontvangen. Koffie, koek, appeltje enz. Ik had een huiskamer en slaapkamer en mijn fiets ging de garage in. Ik had deze dag 60 km achter de wielen en heb daar 8 uur over gedaan. Kapot en nooit meer doen, ik wilde zo graag in totaal 500 km fietsen. Gelukt maar waarom? Het verzoek van deze overnachting was of ik een verhaal wilde schrijven voor hun dagboek. Geen probleem voor mij. Zondag 26 juli. De weg naar Delft zonder problemen. In Dordrecht de Waterbus weer genomen naar Rotterdam. Zon en geen regen en het windje mee, wat was ik daar gelukkig mee. Toch nog een rust genomen in het tennispark Overschie om fit in Delft aan te komen. 60 km gefietst en de 8 dagen in totaal 505 km toch gehaald. In totaal 103 foto’s gemaakt voor mijn eigen verzameling. Volgend jaar weer? Ik hoop het. Jan

OP HETE COLLEN Sander Steenweg

augustus 2015

Week 1: Saint Germain de Calberte Warm, warmer, warmst. 37 graden en korte schaduwen door een fanatiek stralend zonnetje. Niets doen of een koele duik in het zwembad is dan het devies. Zeker als je op vakantie bent. Maar nee hoor: Sander springt op de fiets! Naar beneden. Ons verblijf bevindt zich boven op een berg. Een geschakelde gîte bij een manege met paarden, pony’s en ezels. Vooral die laatste… Een slingerende weg met roestig asfalt brengt je naar beneden, naar het dorpje Saint Germain de Calberte. Vanuit daar kun je verder het dal in, naar een naar water snakkend riviertje. Mooie bergen om je heen, weinig wegen, weinig verkeer, allemaal bomen. Veel spinnende krekels en cigales die zo kenmerkend hun mediterrane gezang ten gehore brengen: krrrr krrrr krrrr! Knetterhard in C majeur. Een eerste rit van 50 kilometer trakteert mij op een zeer mooi Cevennen decors. Genieten dus. De hitte doet me aan Afrika denken. Niet dat ik daar ooit ben geweest… Af en toe is het flink zweten als de weg naar boven kronkelt. Zeker het laatste stuk van het dorp naar ons verblijf is best pittig. Had ik maar een propeller aan mijn fiets! Nooit een verblijf boven op een berg kiezen. Ik had me dat al eerder voorgenomen. Maar elk nadeel heeft zijn voordeel: Jawel, na zo een stukkie zweten is het lekker zwemmen. In nogal koud water, dat dan weer wel. Thuiskomend staat er een pony voor de deur. Zij heeft er nog gekakt ook. Na een tik op haar derrière gaat ze opzij en kunnen we naar binnen. Lekker eten klaarmaken en genieten van het uitzicht op ons terras. Hé, daar is die pony weer! Zij wil zeker mee eten.

Marcel is hier ook op vakantie. Het is te zeggen: 30km verderop en een heel stuk lager. We hadden reeds thuis afgesproken een stukkie samen te rijden. Zo gezegd zo gedaan: Marcel rijdt eerst mijn kant op. Peddelend komt hij boven aan op ‘mijn’ berg. Samen rijden we weer naar beneden, richting St Jean du Gard. Daar staat de tent van Marcel & Co. Ik zou solo terug rijden maar Marcel wil graag mee. Nou dat kan hij wel, dus dat doet hij dan ook. Heen en weer: 60km. Heen en weer en weer heen en weer: 120 km voor Marcel! Hulde! Week 2: Val de Mauriënne Standplaats Francois-Longchamps in de Alpen. Goed voor sneeuwpret op de flanken van de Madeleine, vrij hoog op 1500 meter! Er ligt nu gelukkig geen sneeuw, hogerop wel. Het is een kilometer of 5 tot de top. Dat is maar een klein stukkie fietsen. Nou dat valt nog tegen, het is niet bepaalt vlak en de benen moeten eerst 10 kilometer warm draaien. Ik kom boven alsof ik een hele prestatie heb geleverd. Prima voor de fotosessie. Wat kan mij het schelen! Wat later ga ik naar beneden, naar St. Avre in het dal van de Mauriënne. Een trip met de Col de Chaussy op het programma. Gevonden op internet zoekend naar mooie fietsplekkies in de buurt van de Madeleine. Een hele ontdekking! Niet wetende dat de tour er dat jaar ook over zou gaan. Een stuk of tig haarspeldbochten geplakt tegen een steile rotswand met als eindpunt een kapelletje. Een leuk

pittoresk en mooi klimmetje. En dat was het ook. Eigenlijk een mini Col de Turini of, meer bekend maar minder mooi: een kleine Alpe d’Huez. Echter boven bij het kapelletje ben je blijkbaar nog niet helemaal boven. Er staat daar een bordje “Col de Chaussy 7km”. Ai ai, dat had ik niet verwacht! Ik had mijn huiswerk niet goed gedaan, wellicht verblind door de schoonheid van dit lekkere stukkie! Maar zoals elke bergfietser weet het, er is geen weg terug tot je op de top bent. Als je de Chaussy aan het doen bent doe je de Chaussy. Dus nog even op de pedalen. Het mooie stuk met de overhangende rotsen moest nog komen, en was inderdaad erg mooi. Echter de gedachte dat er daar boven je een paar miljard kilo steen boven je hoofd hangt deed me wel wat doorfietsen. Met mijn helm op uiteraard! Op de top even de kaart bestuderen: kon ik nu door of moest ik terug. Ik reed door want er liep een weg die ik goed kon gebruiken. Na enkele kilometers werden dit er twee en moest ik kiezen. Daar ik altijd de verkeerde keuze maak besloot ik een fietsende tegenligger om advies te vragen. Hij sprak erg goed Frans. Ja dat gebeurt hier wel eens. Kenners weten dat ik dat niet erg vind. Deze jongen was hier ook op vakantie en had wat meer parcourskennis dan ik. Met hem reed ik naar de Madeleine. En zo was mijn rondje weer compleet! Achteraf bleek ik het tour traject gereden te hebben. Niet helemaal tot Parijs natuurlijk…..

Week 3: le Haut Folin De Bourgogne staat bekend om zijn mooie wijnen. Niet om zijn bergen. Die zijn er ook niet zo heel veel. Maar genoeg. In de Morvan. Dat je er ook mooi kunt fietsen is ook minder bekend. Het is echter een fietsparadijs! Lekker rustig en erg mooi met toppen tot 901 meter. Die hoogste top heet de Haut Folin. Enkele 850-ers vind je er in directe omgeving. Een daarvan, de Mont Beuvray is best een bijzondere. Daar heeft Julius Caesar de Galliërs verslagen (heel Gallië?). Vercingetorix heeft aldaar gecapituleerd voordat hij naar Rome afgevoerd werd. Deze Mont Beuvray is nu een toeristische attractie met museum. En een te bedwingen top met een gemiddelde van 12% over de laatste 2 kilometer met stukkies van 20%. Ik heb hier niet gecapituleerd hoewel deze berg mij wel de vernieling in probeerde te helpen. Ik heb gewonnen. De berg verslagen! Veni, vidi, fietsie, ik lijk Julius Caesar wel! Daarna rol ik weer naar beneden en nog ff snel 25 km’s doorgefietst naar de Haut Folin. Hoger was in de wijde omtrek niet mogelijk. Hoewel er wel een hoge radiomast staat. Er stond ook een andere coureur uit de streek. Dat is nogal relatief daar, hij had reeds 100km op de teller en moest weer 100km terug naar huis. Er stroomde water vanonder zijn helm. We reden samen een stukkie terug. Er stond 30 kilometer verder voor mij een lekker koud biertje te wachten. Mmmmmmm! Ook hier in de Morvan kan het echt super warm zijn. Deze dag 38 graden om precies te zijn. Ik ga weer een stukje fietsen. Op de bonnefooi. Eerst 5 kilometer klimmen. Het zweet breekt mij uit. Toch gaat het wel lekker. Dadelijk een slokkie water. Hee ik ben mijn bidons vergeten!!! Terug om de bidons te halen: 5 kilometer afdalen en twee flessies water tappen. Nog maar eens klimmen. Best zwaar met twee volle bidons op de fiets.

Het koude water smaakt best…. Dan zijn op een gegeven moment de bidons leeg en ik heb nog steeds dorst. Ik ben ook nog niet thuis. Als ik ergens aanbel en mijn bidons laat vullen verklaart ze mij voor gek. “Wie gaat er nu met dit weer fietsen?”, vraagt de vriendelijke dame in kwestie. Huh? denk ik, het regent toch niet? Sander

DE LEYETOCHT 2015 Cor van de Eijk en Riet van Vliet zondag 16 augustus Wij vertrokken, Cor en Riet, even om 7:35 met de trein richting Vught, om daar vanuit met de fiets naar Helvoirt te fietsen. Daar is namelijk het grootste jaarlijkse fietsevenement voor toerfietsers. Wij stapten op het stationnetje van Vught uit de trein (zelf onze fiets meegenomen). Eenmaal in Helvoirt aangekomen konden wij inschrijven voor de ± 50 km. Deze keer was het doel naar Oirschot te fietsen. Onze tocht begon eerst langs boomkwekerijen om vervolgens een hele drukke weg over te steken en richting het dorp Haaren te fietsen, om daarna de natuurgebieden de Kampina en Oisterwijkse bossen door te gaan. De route was heel mooi, volop bossen, beekjes, boerderijen men landgoed. Na de Oisterwijkse bossen verlaten te hebben ging het richting Oirschot. Daar eenmaal aangekomen ging het kilometers langs een breed kanaal om vervolgens een baileybrug over te steken. Jammer ging de tocht niet door het centrum van Oirschot. Juist het plein is een bezoek waard om met z’n vele restaurantjes een koffiestop te maken. De tocht ging om Oirschot heen om vervolgens even buiten de kern bij de stempelpost annex koffiepauze bij restaurant “De Bollen” te komen. Dit was een klein gezellig tentje. Onze rustpauze was ons zeer gegund met kilometers fietsen in de benen. Hier bakten ze zelf huisgemaakte appeltaart. Deze smaakte mij zeer goed.

Na deze leuke kof fiestof ging de route verder door het mooie Brabantse landschap richting Lennusheuvel, door naar Haaren, om daar weer langs de drukke snelweg naar Helvoirt te rijden, om daar de finish te halen. Om ± 2:30 waren wij weer terug bij het dorpscentrum “Gastenbosch” om mijn welverdiende medaille in ontvangst te nemen. De route gaf ik deze keer een rapportcijfer: een grote 10. Heel erg mooi!! Daarna weer op de fiets om langs de grote weg de terugkeer naar Vught te maken, om met de trein huiswaarts te keren. Het was een onvergetelijke dag, geen regen als in 2014. Heel mooi. De groeten van Cor en Riet. PS. Mijn volgende schrijven gaat over één van onze clubtochten.

SATIE Philip Nieuwenhuyse Oktober 2015 Ai ai, oktober al. De eerste mistige dagen zijn al weer geweest. De bomen achter in de tuin staan nog wat roerloos na te druppen. Net of ze hun schouders al opgetrokken hebben, voor de naderende kilte. Vroeg donker. Ook dat nog. Ik word altijd melancholiek in dit jaargetij. De kaarsen gaan ’s avonds weer aan, en Erik Satie gaat in de CD speler. Dat werk dus. Zijn gymnopedies en gynossiennes passen perfect bij de herfst. De stille herfst dan hé, niet bij de onstuimige. Mijn Jan Jansen is ook al wat minder enthousiast. Het mag wel een tandje minder, staat ‘ie uit te stralen. Zoek de sportschol of het zwembad maar wat meer op, hoor ik hem in gedachten al zeggen. Zwemmen met Jan van Bohemen of een spinningles volgen. Laat mij maar even met rust. De rustige pianoklanken van Satie vullen nog steeds de huiskamer, als ik mijn sporttas pak met zwemspullen. Een aardig alternatief. De mist in richting zwembad. Op mijn stadsfiets. Met een onbestendig gevoel van binnen, dat wel. Dat melancholieke hé, maar met een licht onrustige ondertoon. Er knaagt nog wat. Philip

WIELERTAAL -2 door Rob Koks Ook de afgelopen weken was het vooral op de Belgische TV weer genieten voor de liefhebbers van smeuïge wielertaal. Zowel de Vuelta als het WK leverde weer fraaie staaltjes taalkunst op. Je moet er komend seizoen maar eens goed op letten !! Ook de voorbeelden die ik vandaag behandel komen voor een groot deel uit het taalgebruik van onze zuiderburen. De Metafoor -2: de Renner als Eter: - Vandaag staat een zware rit ‘op het menu’; de renners krijgen drie bergen ‘voor de kiezen’. - Alsof het een taart is: na 100 kilometer ‘snijden de coureurs de heuvelzone aan’. - Morgen wacht de rit met de kasseien: ‘zware kost ‘voor de renners. - De vraag is: hoe de renners ‘de rit/berg/rustdag verteren’. - De renner met een bepaalde voorliefde: ‘de kasseienvreter, de kilometervreter; in tennis kennen we ‘de gravelbijter’; in militaire kringen: ‘ de ijzervreter’.

De Metafoor -3: de Renner als Auto: - De renner die versnelt ‘geeft gas’, - De renner die versnelt ‘draait de (gas)kraan open’, ‘trekt de gashendel open’. - De renner die versnelt ‘gooit de turbo erop’, ‘draait de turbo open’. - Als de renner uitgeput raakt: ‘ raakt de benzine op’, hij schraapt de laatste restjes uit zijn tank’ - Voordat de renneruitgeput raakt: ‘hij gaat nog eens tanken’, ‘gaat zijn tank nog eens bijvullen’. - De renner die teveel van zichzelf vergt: ‘hij parkeert zich’, ‘staat geparkeerd’. - De renner die heel erg moe is is ‘total loss’. - De renner met een groot uithoudingsvermogen maar langzaam op gang komt: ‘een diesel’. - Andersom heeft een renner ‘ een te kleine motor’. Wieler-variaties op: ‘hij rijdt de ballen uit zijn broek’ (Sven Kramer) - ‘Hij rijdt de sterren van de hemel’ - ‘Hij fietst de pannen van het dak’ - ‘Hij rijdt de stenen uit de straat’ - ‘Hij rijdt de longen uit zijn lijf’ - ‘Hij rijdt de naad uit zijn broek’ (Marcel Wuyts) - ‘Hij fietst zich de kledders uit de neusgaten’ Rob

GROTE CLUBACTIE 2015

VERKOOP JE LOTEN VOOR DE GROTE CLUBACTIE! PER VERKOCHT LOT Á € 3,- KRIJGEN WE € 2,40!

WIE WORDT DIT JAAR DE TOPVERKOPER? De ingevulde verkoopboekjes graag inleveren bij: Marcel van der Graaf, Sandinoweg 26, 2622 DX Delft, of Leo Kalkman, Herman Gorterhof 43, 2624 XD, Delft Uiterste inleverdatum: zondag 8 november a.s. Je kunt de gegevens ook per email doorgeven naar [email protected]: Voorletters: Achternaam: Straat + huisnummer: Postcode + plaats: Aantal loten: Bankrekeningnummer: Marcel en Leo.

ACTIVITEITENKALENDER 2015 3 januari

15.00 – 17.00 Nieuwjaarsreceptie

16 februari

20:00 Algemene ledenvergadering

1 maart

9:00 Ontbijt + openingsrit

3 mei

Bloesemtocht

19-21 juni

Club driedaagse in Amersfoort

maart en okt. Alle zondagen starten om 9.00 uur in het clubhuis aan de Mekelweg april t/m sept. Alle zondagen starten om 8.30 uur in het clubhuis aan de Mekelweg 30 augustus

Heja classic in Zeeland

20 september Rabobank sponsortocht 25 oktober

Afsluiting seizoen; gezamenlijke rit wielrenners, na afloop erwtensoep

2 november

18:30 wokavond (opgeven voor 26 oktober bij Philip)