14e Jaargang, nummer 5, November 2015
Deze nieuwsbrief is de eerste die niet meer aan iedereen in volle omvang wordt gezonden. De website heeft een grondige up date ondergaan en kan deze plaatsing nu beter aan. Bovendien werd door sommige providers de omvang en het grote aantal gezien als spam en dus geweigerd. In dit nummer: - meet & greet van 20-11-2015. - twee krasse knarren, interview. - Berichtjes o.a. sportcampus Zuiderpark. Meet & Greet. Vrijdag 20 november is er weer gelegenheid elkaar te ontmoeten, te netwerken, gedachten uit te wisselen in de medewerkerskamer van de HALO. Vanaf 17.00 uur is iedereen welkom. Er is een drankje voor iedereen, en als je wilt eten dan heeft Rex Indisch gekookt. De kosten daarvan delen we onderling. Doe je mee? Vergeet dan niet vóór 16 november een € 10,-- te storten op het nummer van het HALO-genootschap: NL76 INGB 0006660612, o.v.v. “maaltijd 2011”
Twee krasse knarren. Uiteraard worden voormalige docenten van de HALO ook ouder, maar bij sommigen lijkt dat veel trager te gaan dan bij anderen. Henk Blok (foto boven) en Dick Woerdeman (foto onder) zijn daarvan mooie voorbeelden. Ik sprak hen in de afgelopen tijd en werd opnieuw getroffen door hun fitheid. Henk is intussen 93 en Dick bijna 88. Ik spreek ze bij de voornaam aan, hoewel die respectabele leeftijd eigenlijk wel een meneer en u vraagt. Drie keer in de week kun je Henk tegenkomen op weg naar Ockenburg waar hij een balletje gaat slaan op de golfbaan die daar jaren geleden een deel van de camping heeft vervangen. Dick doet zijn boodschappen in Alexanderpolder bij Rotterdam nog vaak op de fiets en rijdt met regelmaat een ommetje om de Kralingse plas. In de lijst van geslaagden van in 1964 prijkt de naam H.Blok. Samen met o.a. oud speldocent Siem Barreveld. Studie dus tijdens de oorlog, met onregelmatige lessen, soms bij directeur Reys (vader van dokter Ankie) thuis. Na het intrekken van de Ausweis zelfs af en toe verstopt onder de vloer van het ouderlijk huis tijdens een razzia. Veel van de ingeschreven mannelijke studenten ontkwamen door studie aan de Arbeitseinsatz in Duitsland Na de bevrijding kwamen de meesten niet meer opdagen omdat zij hun oude bezigheid weer hadden opgepakt. Meteen na afstuderen gaf Henk al atletiek (één van zijn sporten) op de HALO. Hij behoorde tot de mensen die uitverkoren waren (althans zo voelde dat) om naast hun baan op school enkele uren aan de opleiding te doceren. Dat mocht en moest Henk blok als nevenbaan. Als je, zoals Henk toen, nog geen kinderen had, kon het wel gebeuren dat je enkele maanden op je salaris moest wachten omdat de instelling nog nauwelijks werd gesubsidieerd. Docenten met gezin kregen eerst.
Dick volgde een heel ander traject. Hij was HBS leerling in de oorlog. Van leren kwam niet zoveel, het duurde wat langer. En dus in 1947 dienstplicht, voorbestemd om naar het toenmalige Indië te worden uitgezonden. Dat werd echter afgewend door een aanmelding bij de Kweekschool voor onderwijzers. In een versneld programma haalde hij de onderwijzers akte en gelijktijdig de akte J en S (respectievelijk lesgeef bevoegdheid voor onderwijzers of “huppelakte” en specialist l.o. voor lager onderwijs) binnen de twee jaar. En stond in Amsterdam voor de klas als gymleraar. Zijn sporten waren voetbal, op zijn 16e in het eerste van Zaandijk en atletiek. Het onderwijs in bewegen bleef onweerstaanbaar trekken en hij volgde bij het Gilg Dick Woerdeman in Den Bosch (later ALO in Tilburg en nu Fontys in Eindhoven) een verkorte cursus leraar M.O.P in deeltijd voor bezitters van akte S. Dat leidde tot de 1e graads bevoegdheid. Na een periode Noord Holland op verschillende scholen met matige accommodatie en grote klassen (tot 55 leerlingen soms), werd de bestemming Libanon in Rotterdam gevonden. De school stond bekend als zeer pro L.O. Veel geslaagden kwamen jaarlijks naar de HALO. Daar ontstond de vriendschap met zijn mentor Joop Wickel, , HALO docent en later conrector. De periode na de tweede wereld oorlog was de Nederlandse geboortetijd van enkele sporten, waaronder Volleybal en Basketbal. Henk Blok voelde zich snel aangetrokken door deze spelen. Volleybal betekende zelfs een hele lange loopbaan als trainer coach. Celebes, ook zijn atletiekclub, werd bij de dames kampioen van Nederland en hun coach, Henk Blok, werd als nationaal trainer bij de dames gevraagd. Later toen Cees van Zweden (ook HALO) onenigheid kreeg met de bond
werd dat coach van het herenteam. Daarmee veroverde hij na een zwaar bevochten zege op Italië een ticket voor de Olympische Spelen in Tokio (1968). De wat rommelige (lager, ulo, lyceum) onderwijs loopbaan in Den Haag kreeg een stabiele periode als docent op het instituut voor het buitenland Nijenrode. Weliswaar zo ingevuld, want iedereen was daar intern, dat op vrijdag en zaterdag de HALO in het programma bleef. Zo sterk was de ambitie om op de HALO te werken dat een later aanbod internaatleider te worden op Nijenrode en de daar ontstane hechte vriendschap met Siem Kuiper (later rector van de ALO in Amsterdam) het verloren. Hij ging terug naar Den Haag en werkte vele jaren op de Oostduinlaan aan het Johan de Wit lyceum, voordat het die grote scholengemeenschap in de Haagse binnenstad werd. En natuurlijk ook op de HALO. Atletiek, Volley- en basketbal en tijdelijk boksen en schermen. Bekend is ook zijn oog voor talent. Hij ontdekte op de academie Nanny Haase die een nationale sprinttopper was en ook Jan van Heek (later geliefd HALO docent) werd als student door hem voor de tienkamp ingeschreven en bewees zijn gelijk door achter de internationaal bekende Kamerbeek tweede van Nederland te worden. De loopbaan van Dick op de HALO begon met één dag in de week turnen, later ingeruild voor methodiek gymnastiek. Maar vooral zijn werk als docent EHBO werd typerend. Jarenlang ging de kreet: “meneer Woerdeman !!!” door het academiegebouw als er iemand een blessure opliep. En ikzelf heb met de door hem geleerde techniek een vriendin kunnen reanimeren. De aantekeningen zijn nog lang niet uitgeput behandeld, maar voorlopig is dit genoeg om weer eens (her)kennis te maken met mensen uit het verleden van de HALO. In al die tijd was de rechtspositie van academie docenten dermate verbeterd dat deze krasse knarren als fulltime HALO docent afscheid konden nemen. Henk Mijnsbergen.
Sportcampus Zuiderpark. De tribune van de topsporthal is er al . Het is al goed te zien in het Haagse park. De contouren worden steeds duidelijker. Midden volgend jaar zullen de gebouwen klaar zijn. Inrichten en infrastructuur vragen dan nog wat tijd. Maar na de kerstvakantie van 2016 – 2017 zullen de medewerkers en studenten van de HALO hun nieuwe huis betrekken. Elders op deze site vind je een link naar een filmpje daarover.
Nieuwe lectoraten. De Hogeschool van Amsterdam heeft drie nieuwe bijzonder lectoren benoemd op het gebied van sport en bewegen. Prof. dr. Geert Savelsbergh is aangesteld als lector Perceptueel-motorische Talentontwikkeling. dr. Mathijs Hofmijster wordt lector Innovatie in Sportprestatie. dr. Raôul Oudejans wordt lector Leren en Presteren in de Sport. Zij blijven tegelijk werkzaam in hun functie van onderzoeker aan de faculteit der Gedrags- en Bewegingswetenschappen van de vrije Universiteit Amsterdam (VU). De drie lectoraten gaan hun onderzoek verrichten in de ‘sport fieldlabs’ van het Amsterdam Institute of Sport Science (AISS). Dit zijn grote sportcomplexen als de Sporthallen Zuid, Sportpark Ookmeer en het Sloterparkbad, waar sportprestaties worden gemeten en sporters worden gemonitord aan de hand van vragenlijsten, sensoren en observaties. ________________
