Clubblad nr. 4 aug clubblad. van. Recreatie en Toer Fiets Club Delft 73. Verschijnt zes keer per jaar. Aangesloten bij de

Clubblad nr. 4 aug. 2010

clubblad van Recreatie en Toer Fiets Club Delft ‘73

Verschijnt zes keer per jaar

Aangesloten bij de

ALGEMENE INFORMATIE RTFC DELFT ‘73 Bestuur Functie Voorzitter

Naam Maarten Blokland Oosteinde 17, 2611 VA Delft Rene van den Berg Rodenrijseweg 80, 2651 BV, Rodenrijs Nico Zuijdervliet Parkzoom 2, 2614 TG, Delft Leo Kalkman Herman Gorterhof 43, 2624 XL, Delft Aad van der Graaf Vijverlaan 257, 2923 TC, Krimpen a/d IJssel

Contact 06-23481108 [email protected] 010-8447099 [email protected] 015-2157635 [email protected] 015-2620094 [email protected] 0180-522155 [email protected]

Functie Toercommissie

Naam en adres n.n.b.

Contact

Advertenties en distributie

Philip Nieuwenhuyse Sandinoweg 4, 2622 DX, Delft

015-2561092 [email protected]

Seniorencommissie

Frans van der Aart Buitenhofdreef 80

015-8890088 [email protected]

Mekelweg 20 (TU Wijk)

015-2563322

Vice voorzitter Secretaris Penningmeester Bestuurslid

Commissies

Clubhuis HSV “Blue Birds”

Lidmaatschap Contributie Deelname clubtocht

Hoofdleden Gezinsleden Leden Niet-leden

€ 47,50 per kalenderjaar € 44,50 per kalenderjaar gratis € 1,50 per keer

Opzegging

Schriftelijk, voor 1 december van elk jaar. Na 1 december wordt het lidmaatschap automatisch verlengd.

ING Bank

Rekeningnummer 6592.12.013 ten name van RTFC Delft ‘73

Clubblad Redactie Raddraaier

Aad van der Graaf Karin Straathof

0180-522155 015-2628207

Verschijningsdata

medio februari medio april medio juni medio augustus medio oktober medio december

Kopij inleveren voor 20 Januari Kopij inleveren voor 20 Maart Kopij inleveren voor 20 Mei Kopij inleveren voor 20 Juli Kopij inleveren voor 20 September Kopij inleveren voor 20 November

Oplage

80

2

[email protected] [email protected]

VOORWOORD Leo Kalkman De afgelopen maanden is het toerfietsen ook tijdens de vakanties gewoon doorgegaan. In de zomer is de Delflandse Fietsvierdaagse het belangrijkste evenement, dat deze keer is georganiseerd in de week van dinsdag 20 t/m vrijdag 23 juli. Ruim van te voren hebben Rene en Philip de routes gefietst en aangepast. Ook de voorbereiding zoals de posters, fietsherinneringen, catering en de controleposten vroeg de aandacht. Op dinsdag 20 juli was het zover. De weergoden waren ons gunstig gezind, waardoor meer dan 200 deelnemers zich aanmeldden. Nico met zijn zoon en Leo regelden de inschrijving, de tourkaarten, fietsvlaggetjes van Piet Vonk en appels van de sponsor C1000 Zuiderstraat. Cor en Michel hadden bardienst en zorgden voor koffie en thee. De deelnemers kwamen overal vandaan: Delft, families uit Berkel en Rodenrijs, Schiedam, mensen uit Zeeland, Noord Holland en Brabant. De 35 km was de Bergschenhoek route waar Michel de controle deed en de 70 km ging naar Kralingen en Oud Verlaat met controle bij Wout. Woensdag 21 juli was het weer goed dus veel deelnemers. De 35 km route was een rondje Vlaardingen met controle bij Martin. De 70 km ging naar de eilanden met de Bernisse route. Het was wel jammer dat de controlepost met Ruud door zo weinig mensen bezocht werd. Donderdag 22 juli ging de 35 km route naar de bekende biologische geitenboerderij ’t-Geertje waar Johan de tourkaarten controleerde. De 70 km tocht ging door Rijnland waar Aad in Hoogmade de controle deed. Vrijdag 23 juli ging de 35 km route door de parken rond Rijswijk waar Johan de controlepost bemande en de 70 km ging door de Duinen naar Hoek van Holland waar Aad de tourkaarten heeft gestempeld. Leuk om te vermelden is dat er op de laatste dag ook een paar snelle RTFC’ers meededen: Rob, Karin en Louise. De sportieve vrouwen verzorgen ook de promotie van de Delflandse Fietsvierdaagse door een stukje te schrijven en foto’s te maken. De reacties van de deelnemers waren positief en de op- en aanmerkingen worden tijdens de evaluatie 3

meegenomen voor verbetering. Voor onze fietsvereniging RTFC een goede week met veel deelnemers en ook financieel een aantrekkelijke zaak. Ik wil alle mensen die meegewerkt hebben bedanken voor hun inzet. Leo   KUNSTOBJECTEN    Wout Bosman   We fietsen vaak langs hele mooie plekjes. Het leek me een aardig idee om een paar fotootjes te plaatsen van bijzondere objecten die altijd weer mijn aandacht trekken als we er langs komen. De Grutto ken ik al jaren, hij staat langs het Lange Kerkepad , zo’n smal fietspaadje dwars door de weilanden tussen Zoeterwoude en Weipoort. Ik had er altijd al wat mee, hij staat daar zo mooi en vooral ook omdat de grutto een van mijn favoriete vogels is. De Grasmussen is me vorig jaar voor het eerst opgevallen. Deze staat in hetzelfde poldergebied wat noordelijker. Als we van Zoetermeer de Broekweg rijden staat-ie bij de fietstunnel richting Oude Rijn, Koudekerk. Nu had ik deze foto’s en ben ik gaan zoeken. Dat de Grutto van de Groningse kunstenaar Hans Mes is wist ik al. dat staat op de plaquette. Blijkt dat zowel de Grutto als de Grasmussen als nog een derde sculptuur de Zwarte Sternen 4

door Hans Mes in 1998 gemaakt zijn als opdracht bij de voltooiing van de herverkaveling van het gebied. En ieder kunstwerk is geïnspireerd op de locatie waar ze staan. De Grutto langs het water middenin het weiland. Hij staat op een bewerkte steen die verwijst naar het zgn. slagenlandschap, jawel. De Grasmussen bij wat struikgewas, waar je deze vogels kan verwachten, hoewel de rijksweg er nu vooral door loopt. En de Zwarte Sternen? Die heb ik nog niet gevonden. Wat verder interessant is, is wat ik te weten kwam van de kunstenaar Hans Mes. Hij blijkt heel veelzijdig te zijn. Naast diersculpturen, staan er met name in Groningen en Friesland heel wat verschillende objecten van hem, van heel abstract staal tot fijn gestileerde silhouetten ter nagedachtenis van bekende personen. Ook schrijft hij gedichten en maakt hij aquarellen. Van zijn site (hansmes.com) : REIZEN Iets in mij gaat zijn eigen gang Ik reis het na Met letters in vorm en kleur Maak ik woorden uit resonantie Schrijf ik mijn verhaal Ik volg de geluidloze weg van beelden Hoewel vaststaand reizen mijn ideeën En kenschetsen ze de weg Langs ongeziene plaatsen Hans Mes 5

6

Party Centrum Onder Ons Kerkpolderweg 8 2625EB Delft tel. 015-2569708. fax. 015-2562898 e-mail: info.onderons.nl Bezoek de Web-site: www.onderons.nl voor de vele mogelijkheden voor groepen

7

MIJN ONGELOOFLIJKE EN ONVERGETELIJKE FIETSVAKANTIE VAN 12 MEI T/M 5 JUNI 2010. Jan Verwijs Mijn wens was om nog één maal te proberen om een lange fietsvakantie te maken. Eerst aan mijn artsen gevraagd of die mogelijkheid er voor mij nog inzat. Dus door de molen gegaan en goedgekeurd. Ik kreeg de boodschap mee, dit houd jou op de been, dus doen. Daarna in samenwerking met mijn dochter die pa goed in de gaten houdt , een route uitgezocht en alles van tevoren geregeld wat verblijf en overnachting betreft. Mijn plan was en dit werd dan ook uitgevoerd om zoveel mogelijk kilometers te rijden en te genieten van de natuur met zijn vele bezienswaardigheden. Al mijn werkzaamheden hebben te maken gehad met onderzoek in hout. Dus fietsen door veel bos en genieten van de omgeving en eerlijk gezegd, wij hebben en prachtig land. Eerst even de inleiding afwerken, wat betreft deze fietstocht. Het programma: eerst naar Etten-Leur in Noord-Brabant, dan naar Herpen ( Herperduin) ook Brabant, vervolgens naar Nieuw Milligen in Gelderland en door de provincie Utrecht nog een overnachting in Driebergen en verder Zuid-Holland weer in naar Delft. Het begin: woensdagnacht 12 mei slecht geslapen en zenuwen voor de lange fietstocht, steeds uit bed, kijken naar buiten, regen, regen en nog eens regen, stortbuien. Gelukkig om 8 uur in de morgen werd het wat beter en toen maar vertrokken met mijn zwaar beladen fiets (bagage). Dat viel tegen, in het begin wat slingeren maar dit ging steeds beter. Inmiddels druppeltje, druppeltje, nam de regen iets af.

8

Eerst naar mijn fietsenmaker (Paul Karlas) voor een foto reportage, nog steeds geen verslaggever gezien, ik zou in de krant komen. Paul loste het startschot voor deze voor mij een monstertocht. Ook een aantal kegelaars (een andere hobby van mij) van mijn club waren aanwezig met beheerder Nico Rust. Daarna langs sponsor Johan Zantman en toen begon de trip naar Etten-Leur. Het zou een te lang verhaal worden om alles te omschrijven wat ik onderweg allemaal meegemaakt heb.

Door allerlei onderbrekingen (herstel werkzaamheden van wegen ) was ik regelmatig de weg kwijt om weer op het goede spoor te komen. Dus in telegramstijl maar verder gaan. Vertrek uit Delft om negen uur, via Overschie, Rotterdam, Erasmusbrug over (hé hé dat was klimmen), Barendrecht (een appelgebak adres van de RTFC), daarna Zwijndrecht , nergens 9

een koffie tent bereikbaar, omleidingen met en zonder pijlen. Ha, Langeweg bij Dordrecht, voor mij een bekend adres, even stoppen. Verder het Hollandsdiep over (Moerdijkbrug). Persoonlijk ben ik altijd blij als ik aan de overkant ben, een beetje angstig. Dan verder Brabant in naar Zevenbergen, het schiet op. Ha, aanduiding Etten-Leur, oppassen dat ik bij de juiste molen rechtsaf ga. Eindelijk aankomst om 4 uur en 85 kilometer gefietst. De kop is er af, voor de staart nog een paar weken wachten.

Geweldige ontvangst bij mijn vrienden op de fiets. Een echte vriendschap geworden, omdat ik er al eerder overnacht heb. Bagage werd naar mijn zit-, slaapkamer gebracht op de eerste verdieping met eigen douche. Fiets in de garage gezet. Mijn verblijf voor 5 dagen geregeld, want de fietsvierdaagse in Hoeven stond op het programma, afstand 60 km aldaar en 20 km v.v. er naar toe en terug, betekende 80 km per dag. Mijn gastgevers fietsten zelf ook mee , zij op de 60 km en hij de 100 km. De start op 13 mei was vanaf 8.00 uur in de morgen tot 1 uur in de middag, dus tijd genoeg. Omdat mijn vrienden vroege vogels zijn was het ontbijt al om zeven uur ‘s-morgens. Om half 8 vertrek en om 8 uur starten. We gingen alle drie onze eigen weg. Inmiddels waren er al 1600 deelnemers, een aantal om jaloers op te zijn. Er waren afstanden van 25-40-60 en 100 km. Het prettige was dat, dat bij alle controle posten alle afstanden samen kwamen. Bij alle posten kon je overstappen op een andere afstand. Even 10

melden en dan kreeg je en andere route mee, langer of korter. Dit heb ik nog nooit meegemaakt. Goed georganiseerd dus. De eerste dag door het Liesbos (Breda) daarna 11 km door België langs rivier Mark, prachtige natuur omgeving, daarna door Etten-Leur. Na een uur fietsen kwam de eerste versnapering er al aan, drank of snoep. Niet te geloven dat aan deze vierdaagse 55 bedrijven (sponsors) hun medewerking verlenen. Alles was daar mogelijk, bij alle rusten muziek, binnen en buiten (corpsen e.d.). Zo’n 10 km voor het einde van alle dagen kreeg je nog een drankje, langs de route. Ondanks het grote aantal deelnemers toch geen lange optocht, dat kwam omdat de tijd van starten zo gunstig was. Vanaf de eerste dag heb ik geen moment alleen gefietst. Soms haakte ik af, het ging of te hard of te langzaam. Het grappige was dat ik de verdere dagen Jan Zantman werd genoemd. Ha, werd er dan geroepen, daar komt Jan Zantman , aan mijn kleding was dat natuurlijk te zien. De verdere dagen brachten alleen maar meer gezelligheid en na afloop smaakte een Trappistenbiertje, de drank van deze vierdaagse, best lekker. Langs de gehele route was feest, overal muziek, ook buiten de gewone pleisterplaatsen. Door al deze gezelligheid lag mijn gemiddelde van iedere dag ongeveer op 10 km per uur. Mijn vrienden in Etten-Leur dachten dat ik verdwaald was. Als ik na het fietsen uit hoeven weer terug was in Etten-Leur en wilde ik dan naar mijn kamer gaan, lukte dat niet. Want ik moest eerst een wijntje mee drinken. Ach, toch wel lekker. Een vierdaagse om nooit te vergeten. Ik heb daar veel vrienden gemaakt en moest beloven om volgend jaar terug te komen. Maar ja, gezondheid? Tor slot van deze vierdaagse, een organisatie, wel met hulp van sponsoring, waar wij veel van kunnen leren, geweldig. Inmiddels al weer veel kilometers achter de wielen. Op maandag 17 mei vertrek uit Etten-Leur ( met tranen in de ogen) naar Herpen (Herperduin) voor een midweek. Er naar toe 103 km. Een moeilijke route naar Breda, Dorst, Kaatsheuvel, Waalwijk met een donderbui achter mij. Dus hard fietsen met de wind mee om het noodweer te ontlopen of fietsen. 11

Uiteindelijk had ik geluk dat mijn richting de goede weg was. Via de Drunen, Vlijmen naar s’Hertogenbosch. Met heel veel moeite ben ik uit deze stad gekomen, niemand wist waar Herpen lag. In die stad wonen meer buitenlanders dan Nederlanders. Uit wanhoop ben ik een industrieterrein opgefietst en die hebben op een kantoor via internet een route met plaatsnamen op papier gezet. Via Rosmalen-Nuland, Heesch, Schaijk toch nog in Herpen gekomen na 25 km fietsen. Herperduin, een mooi park en omgeving, (bos) maar niets te beleven. Op 18 en 19 mei wat kortere fietstochten gemaakt. Gefietst in Exscharen, Gassel, langs de Kraaienberse plassen, de Maasbrug over via Overasselt en Nederasselt terug naar Herpen. Een ander route vanuit Herpen naar Ravenstein langs de Maas, Demen, Dieden, Megen, Macharen, Haren en door dwalingen dezelfde mooie route terug genomen. Bij de brug over de Maas nog een monument gezien ter nagedachtenis van de verovering van deze brug door de Amerikaanse luchtlandingstroepen op 17 sept. 1944. Op vrijdag 21 mei vertrek uit Herpen naar mijn volgende verblijf, nl. 92 km verder naar Nieuw-Milligen. Via Wijchen, Nijmegen, Elst (bekent van het weekend van de RTFC) naar Arnhem, Otterloo, Harskamp, Kootwijk naar bungalowpark “Rabbit Hill”. Ik had daar een 6-persoons bungalow omdat mijn dochter met man en drie volwassen jongens 3 dagen bij mij bleven. Pa moest dus rusten, dit was het Pinksterweekend. Daarna nog 11 dagen in de omgeving gefietst met een totaal van 695 km. Een te lang verhaal om alles te omschrijven wat ik deze dagen beleefd heb. Prachtige tochten gemaakt met plaatsen en dorpen zoals Kootwijk, Stroe, Garderen, Apeldoorn, Hoog Soeren, Assel, Uddel, Uddelermeer, Ermelo, Bunschoten, Voorthuizen, Terschuur, Spiederbos, Ermelo, Harderwijk, Putten, Leuvenum, Staverden, Beek, Hoenderloo, Hoevelaken, Amersfoort, Broek, Harselaar, Stoutenburg, Barneveld, Renswoude, Scherpenzeel, Woudenburg, Austerlitz en Driebergen. Op 5 juni terug naar Delft via Voorhuizen, even verder bij het speelgoed museum in Terschuur stonden 3 touringcars met gemeente ambtenaren uit Delft. Ik kreeg aangeboden om mee 12

naar Delft te gaan. Er was een zitplaats over en mijn fiets met bagage kon ook mee in de kofferbak . Toch maar niet gedaan, want ik had nog een afgesproken overnachting in Driebergen. Daar aangekomen kwam ik bij de koster van een kerk terecht. Slecht adres, geen prettig ontvangst met een drankje of iets dergelijks, een slecht oude zolderkamer. De eigenares was een vrouw op een oudere leeftijd, die denk ik bij de inventaris hoorde. ’s-Morgens werd ik gewekt met een klop op de deur. Uw eten staat op een tafeltje op de gang. Met een omweg kwam ik weer in Delft aan, de teller stond op 115 km . Hé, hé, weer thuis, niet gek voor een langzame fietser van 84 ½ jaar, geen vermoeidheid en geen pech gehad.

Jan DE KAMPINA MORTELEN ROUTE. Cor van der Eijk en Jan Verwijs

18 juli 2010

Zondag vertrokken wij, Jan en Cor met de trein bestemming Noord Brabant om vanuit het mooie plaatsje Boxtel een toertocht te gaan fietsen. Wij kwamen even over negen uur aan op het station Boxtel. Wij wilden eerst een kopje koffie drinken en toevallig was er bij het station een broodjes zaak, daar konden wij even pauzeren met koffie en een appelpunt. Toen we even bijgekomen waren vertrokken we. 13

Het landschap was bijzonder mooi onderweg. We passeerden het riviertje de “Grote Beerze”. Toen ging het door het bosgebied “de Mortelen”, heel erg mooi richting het plaatsje Oirschot. Daar aangekomen hebben Jan en ik even pauze gehouden op het marktplein. Jan zei er moet een VVV zijn ik zal even gaan kijken achter de kerk, en er was inderdaad een VVV. Jammer genoeg was deze gesloten we hadden er een paar ansichtkaarten voor ons toerboekje willen kopen, maar helaas. Wij gingen weer op de pedalen verder richting de Kampina. Onderweg fietsten wij door een coulisse landschap, afgewisseld door Brabantse boerderijen en bossen. Toen kwamen wij aan bij de Kampina alleen wij moesten afslaan en over een grindpad (volgens de route beschrijving) onze weg vervolgen. We fietsten alleen door de Kampina, maar konden het grindpad niet vinden. We waren inmiddels de Kampina uit toen er langs de weg een groepje toerfietsers stond die vertelden dat we terug moesten fietsen naar de ingang, over de heide. Bij de ingang moesten we linksaf en daar was het grindpad. Wij omgekeerd en jawel na de terugtocht was daar het grindpad. Deze ingeslagen en zo ging het terug fietsend richting Boxtel, alleen het werd Oisterwijk. Dit plaatsje hadden Jan en ik al twee keer bezocht, deze keer was het erg gezellig en druk op alle terrassen en er stond in het midden van de dorpsstraat een grote muziektent waar de plaatselijke Harmonie bekende muziekstukken ten gehore bracht. Wij gingen even een plaatsje zoeken om rustig te kunnen genieten ik met koffie en een “Bosschebol” en Jan met een cappuccino, ook het weer was heel mooi deze dag. Ik heb verschrikkelijk genoten van deze tocht dit is echt een aanrader onder ons te fietsen. Het ging weer richting station Oisterwijk om weer met de trein terug naar Delft te reizen. Het was weer een geslaagde fiets-toertocht. Met de groeten van Jan en Cor. Cor

14

(GEHEIM) RECEPT SPORTDRANK: AQUA VITA Benodigheden: ¼ bidon Chaudfountaine ¼ bidon Sourcy Stil ⅛ bidon Bar-le-Duc een scheutje Perrier afvullen met Spa Reine en voorzichtig roeren. Succes! Philip 15

16

17

14 DAGEN NAAR DE DOLOMIETEN Rob Koks Van zondag 4 tot en met vrijdag16 juli zijn Jan, Herman en ik naar de Dolomieten geweest. Voor mij de eerste keer in dit gebied. Superspannend, want het was een lang gekoesterde droom: de Stelvio-pas (2760m.) en de Gavia-pas (2652m.), plus de Sella Ronde, met daarin 4 passen ! De eerste week was georganiseerd door Heja-tours. Er gingen 3 gasten mee: Peter en Danny van fietsclub Waterstad (Hellevoetsluis), en Peter B van Zevenhuizen. De laatste 5 dagen gingen we met zijn drieën op eigen gelegenheid. Herman en ik hadden een vlotte reis naar Bormio: via Koblenz, Karlsruhe, Ulm, Bregenz Zwitserland in. We overnachtten vlakbij de afslag Oberriet, en reden de volgende dag met de auto-op-de-trein in 20 min. door de Fluela-pas, bij Klosters, wat een hele leuke ervaring is. Bormio is een gezellig stadje op 1200 m., met de grote beklimmingen onder handbereik. Het is het hart van een wintersportgebied dat tot 3000m gaat. We zaten in een eenvoudig hotelletje, met ieder een 1 persoons kamertje, redelijk goed eten ’s avonds, maar helaas geen fietsersontbijt. Maar geen nood, want behalve een dozijn krentenbollen had ik ook een pond kaas uit Holland meegenomen. Het personeel sprak alleen maar Italiaans, maar met handen en voeten konden we ons goed redden. De reis was zo ontspannen verlopen dat Herman en ik om 16 uur alvast een inrij-ritje gingen doen. We verkenden een flink deel van de Gavia-pas, wat ons ondanks de warmte goed af ging. Het zou nog veel warmer worden deze week. Intussen druppelden de anderen binnen, moe van de lange rit die ze in 1 keer gedaan hadden. De volgende dag was Livigno ons doel, over de Passo Foscagno (2291 m.), een prettig lopende klim van ruim 25 km., met enkele steile (>10%) passages, die de heren af en toe deden kraken. We raakten al snel onder de indruk van het woeste weidse landschap. Op de top was het behoorlijk fris (12 gr.). Na een fotosessie, de passage van de douane (we reden in belastingsvrij gebied !) en natuurlijk een koffiestop doken we een heerlijke afdaling in. In Livigno genoten we van een welverdiende lunch, en bezocht ik het pension, waar ik al 2x in de winter had verbleven. Daarna ging 18

de klim terug bij mij niet meer zo soepel, maar de lange afdaling terug liep als een zonnetje. Moe maar geïnspireerd sloten we de eerste echte dag na 80 km. af. De volgende dag moesten we echt aan de bak: direct uit Bormio de huiveringwekkende Gavia-pas op, bekend van de sneeuwklim in 1988, met Johan van der Velde en Erik Breukink. Het was warm, en de eerste 9 km. verliepen rustig, maar er waren ook af en toe al hele stukken 9 % bij; zweten dus. In St. Catarina werd de weg naar rechts smal, en steil. De volgende 5 km. gingen nog wel, maar daarna liepen de percentages op tot soms wel 16% !! Een keertje effe afstappen was voor de meesten wel prettig. Vermeld moet worden dat Peter van Waterstad “hors categorie” de beste klimmer was, en dat op een leeftijd van 68 jaar! De laatste 4 km. vlakte het geleidelijk wat af, en ontspannen pedalerend bereikten we de top, waarbij Jan zijn wiel nog net voor dat van Herman en mij drukte. Er lag op verschillende plekken nog sneeuw, en het uitzicht op de Ortlergruppe (tot 3900 m.) was fenomenaal. In het zonnetje uit de wind genoten enkele heren van de ligstoelen. Anderen deden zich te goed aan de heroïsche foto’s, koffie+taart en een bordje pasta in de Rifugio Bonetta. De afdaling was in het begin wel link en het wegdek niet best, zodat we in rustig tempo naar beneden gingen, en heel wat foto’s maakten. We hadden de Gavia bedwongen, en dat gaf veel moraal voor de koninginnenrit, maar daarover zo meer. Op de dag erna deed ik het rustig aan, met een klein rondje om de benen warm en “de tonus op de spieren” te houden (dank aan Peter Winnen). De drie gasten dachten daar anders over en reden de Stelvio alvast maar op vanuit Bormio (22 km., 40 bochten, met stukken tot 14 %), of de klim naar het ski-oord Bormio 2000; helaas was de gondel naar 3000m buiten werking. Dit waren dus nog grotere bikkels dan ik mij zelf al voelde.

19

En toen was het dan zover: de dag van de Stelvio: de klim vanuit Prato, de reus met zijn 48 bochten, met een hoogte van 2760 m. ! ’s Morgens gingen we met de auto naar de top van de Umbrail-pas (de 3e kant van de Stelvio), op ruim 2500 m. Onderweg zagen we veel bergmarmotten die behalve schattig ook verrassend groot bleken. Daar begonnen we wat nerveus aan de afdaling van 15 km., waarvan een deel over onverharde weg. We noteerden de eerste lekke band. Beneden in St. Maria (Zwitserland) dronken we een tegenvallende cappuccino, en reden vervolgens heerlijk glooiend naar beneden het dal in, om de berg heen, naar Prato. In een kroeg vulden we onze bidons bij. Arm in arm pepten we ons voor een foto op, en begonnen we met een kriebelende buik aan de klim. Het was wederom warm, zo’n 30 graden. De eerste kilometers gingen rustig: we hielden ons in, omdat we wisten dat het later zwaar zou worden. De rivier kletterde naast ons het vele smeltwater naar beneden. We passeerden het dorp Gomagoi, en de weg begon serieus te stijgen, net als de temperatuur. Na 10 km. bocht 48 en 47. Het duurde een tijd voor eerst Trafoi, en vervolgens nr. 46 kwam. We gingen het bos in. Het werd zwaar, maar de bochten telden lekker af. Een aangekondigd restaurant op km. 15 was gesloten: shit; dan maar weer verder. Bij bocht 34 werd het erg steil: 15 %. Na bocht 33 nam ik een plas- en eetpauze. Het was stil, soms passeerde een knetterende motor. 20

Ik wachtte even op Jan, die zweette als een otter, en zijn te grote verzet vervloekte. Samen gingen we verder, in een verrassend soepele cadans. De bochten gingen vlot onder onze wielen door, het bos hield op, en plots zagen we het panorama van de top, met de laatste 25 bochten er naar toe. Indruk- maar toch minder huivering-wekkend dan ik dacht. Op 2180 m. Berghotel Franzenhöhe: de geplande stop. Ik genoot van een grote Ice-tea, krentenbol en espresso, en fotografeerde er op los. De moraal barstte mijn lijf uit: die Stelvio zou ik pakken, de laatste 8 km. konden er nog wel bij. De beide Peters durfden het aan deze pauze over te slaan, en klapwiekten of kropen verder naar de top. Ook Danny meldde zich voor een pauze, ondanks zijn ‘kinderverzetje’ toch wel moe. Had hij zich op de rustdag maar niet moeten uitsloven! Herman kwam vervolgens boven, gesloopt door de hitte en ziekig. Teleurgesteld maar verstandig besloot hij het laatste stuk mee te liften met de volgauto van een groep yankees. Hij was gelukkig in goede handen. Intussen vervolgden Jan en ik onze weg. Het werd al snel weer erg warm, en constant 9 % voelde ik wel in de benen. Gelukkig konden we de bochten aftellen. De weg knelde me met 10% nog even flink af, maar dansend op de pedalen stortte ik me in de drukte op de top, waar Peter B. ook net was gearriveerd, een half uur na de ongenaakbare klimkampioen Peter. Na een tijdje volgde Jan, en tenslotte bereikte ook Danny de top. Een gezellige boel met trouwens evenveel motorrijders als wielrenners. De heren lieten zich vervolgens de Panini Würstl (=broodje braadworst) goed smaken, en sloegen verschillende souvenirs in. Het was nog 23 gr. op de top, en de nog ruim aanwezige sneeuw verdween letterlijk als sneeuw voor de zon. Voldaan daalden we naar de auto’s en keerden terug naar de thuishaven Bormio. Ik had mijn doelen voor deze week gehaald, en een blij maar ook wat melancholisch gevoel nam bezit van me. De volgende dagen vermaakten we ons met Nederlandse sportploegen. Eerst de dames rond Marianne Vos in de Giro dei Donne, die van Livigno naar de Stelvio reden. Leuke meiden, die onder het afzien enthousiast op onze aanmoedigingen en de door Jan meegenomen vuvuzela reageerden. Een dag later 21

de voetballers in hun finale tegen Spanje, die helaas niet om aan te zien was, ondanks (of als gevolg van) de enorme spanning. Ook daar toeterden we er flink op los. Voor Jan, Peter en Danny werd het toetje van de week gevormd door de Mortirolo: een vreselijke berg op een nietszeggend bosweggetje: 12 km., gemiddeld 11%, waarvan de laatste 6 km. 15-20% !! Jan had een 28-achtertandwiel laten monteren, en verbaasde zichzelf door met een gemiddelde van 6 km. p.u dit monster te bedwingen. Ook Peter en Danny glommen van trots. Peter B. vertegenwoordigde ons deze dag op een heuse toertocht: vanuit Bormio de Stelvio op. De bikkel kon er kennelijk geen genoeg van krijgen. Prima verzorgd, door sponsor Mapei, bekend van vele topwielrenners, met overal verzorgingsposten, en na afloop een fraai wielershirt. Op deze dag werd Franco Ballerini herdacht (onlangs in een race-auto verongelukt). Herman en ik vermaakten ons met publiekstrekker Paolo Bettini, voormalig drievoudig wereldkampioen, om vervolgens ontspannen de klim naar Bormio 2000 te rijden. Hiermee werd de Heja-week afgesloten, en namen we afscheid van onze drie gezellige en sportieve gasten.

22

In de loeihitte, waar ik dankzij mijn prima airco geen last van had (maar Jan en Herman wel) sloegen we vervolgens ons kamp op in het Val Gardena, in het fotogenieke plaatsje Ortisei. We logeerden in het B+B waar Jan al 2 winters had gebivakkeerd, en besloten dat deze dagen vooral ook vakantie waren. Niet alleen fietsen maar ook lekker eten (niet alleen maar pasta’s!), en drinken (bombardino’s en warme amaretto bv.). Jan en ik verkenden alvast een deel van de Sella Ronde, wat genieten was. Op een lekke band in de afdaling na verliep deze tocht zonder problemen. De volgende dag huurden we een perfecte MTB-fiets,en namen de lift naar de Seiser Alm (2000m.): een soort hoogvlakte omringd door bergen tot 2600m, in de winter een gebied met bijna alleen maar blauwe pistes! I.v.m. ons Noorwegen-avontuur half augustus oefenden wij hier de voor ons nagenoeg onbekende kunst van het mountainbiken. Terwijl de boeren aan het hooien waren genoten wij van leuk off-road werk, regelmatig onderbroken door fotoshoots en verzorging van de inwendige mens. Jan zag direct al nieuwe Heja-kansen, maar werd getemperd door het realisme van Herman. De volgende en onze laatste dag was mijn derde grote doel aan de orde: de Sella Ronde. Een ronde van 65 km., rondom het prachtige en grillig-rechtopstaande Sella-massief, waarbij je over 4 passen moet. Herman besloot die dag te gaan wandelen. Om 8.30 begonnen Jan en ik aan de aanloop: 8 km. gemeen glooiend naar Selva, waar onze ronde begon. Het was al vroeg warm. Na een steil begin verteerde ik de 12 km.-klim van de Passo Gardena (2121m.) heel goed. Jan had meer moeite om in zijn ritme te komen. In de afdaling joeg hij me behoorlijk schrik aan door in een wedstrijdje met een goed gesoigneerde Italiaan 2 vrachtwagen te passeren. Ik wachtte rustig tot deze de weg verlieten, om vervolgens door te dalen naar Corvara (1568m.), waar we een koffiestop hadden. De tweede klim was de veel kortere Campolongo (1875m.), waar ik ‘vierkant’ reed, en Jan juist in een prettig ritme kwam. We daalden naar Arabba (1602m.) voor een korte cola/ice-teastop), om vervolgens mooi op tijd aan de 9 km.-klim van de Passo Pordoi (2239m.) te beginnen.

23

Wat een prachtig landschap was dat: weids, groen, met bellen klingelende koeien, en met zicht op de PizBoe (3150m.). Het stijgingspercentage was aangenaam: tussen 6 en 8 %. Binnen 3 kwartier was ik boven, 10 min. later gevolgd door Jan. We raakten aan de praat met een enthousiaste Italiaan, die Fausto Coppi nog had zien rijden, dus zette hij ons bij het Coppimonument op de foto. Op een beetje col staat overigens een monument voor deze Italiaanse held, die zo jammerlijk aan een in Afrika opgelopen ziekte op 40 jarige leeftijd overleed. We hadden tijd genoeg dus gingen we vervolgens met de gondel naar een hoogte van 2950 m., waar zich een soort Marslandschap openbaarde. In eeuwen gelaagde wit-grijze steen in rechte en bolle vormen; echt wonderlijk mooi. Na het knappen van een klein uiltje in de zon in een ligstoel gingen we weer naar beneden, daalden naar 1815 m., om vervolgens aan de laatste klim van de dag te beginnen: de 6 km. korte maar (zeker op het heetst van de dag) zware Passo Sella (2240m.). Een schitterende klim van bijna constant 8, af en toe 9 %., waarbij je behalve het Sella-massief aan de andere kant meestal de Sassolungo (3180m.) in het zicht hebt. Onze twee helden kwamen meer of minder gesloopt boven, waar het in de wind behoorlijk fris was. Warme thee was toen een onverwacht genot. De eerste dag hadden we hier al foto’s gemaakt, dus we 24

konden vrij snel aan onze laatste 15 km. lange afdaling beginnen. Zonder problemen kwamen we beneden aan, Jan als ras-daler opnieuw weer wat eerder dan ik. Na wat eten (en drinken) overspoelde mij langzaam een voldaan gevoel: al mijn fietsdoelen had ik gehaald, op een manier zoals ik het wilde, en nergens ging ik totaal kapot. Dat was wel wat anders dan 6 jaar geleden op de Mont Ventoux, de berg die mij sloopte, en die ik jarenlang heb vervloekt. De volgende morgen namen Herman en ik afscheid van Jan, die zijn reis in zijn non-airco-auto vervolgde naar zijn geliefde maar hete Umbrië. Wij hadden een terugreis met hindernissen, zoals verkeerd rijden (stom !), en veel wegopbrekingen en dus files; een reis die ruim 14 uur duurde. Zo kwam een einde aan mijn langgekoesterde droom: rijden in de Dolomieten, voor mij het toppunt van bergfietsen in Europa.

Rob

25

26

27

VERJAARDAGSKALENDER De volgende leden zijn jarig: Juli 7 Augustus 6 12 17 21 25

Koos Kersbergen Johan Wijbenga Lenie Kersbergen-Hulspas Jaap van den Bout Wout Bosman Karin Straathof

September 3 Cor van der Eijk 24 Thorwald de Roo Oktober 10 11 13` 14 19 21 22 26 27 30

Frits Schneider Rob Koks Bets Strik Arwin de Vetten Jan Vlietstra Riet van Vliet Pierre Kriesels Hen Wolters Bert de Niet Theo Adegeest

Allemaal van harte gefeliciteerd!

28

karlas fietsen Bartokpad 4. tel. 015-2572545. Elektrische fietsen specialist

29

ARNAOUTCHOT, JULI 2010 Philip Nieuwenhuyse Morgenstond heeft goud ….. Lodderig stak ie zijn hoofd naar buiten en keek of er nog iemand in de tent aanwezig was. Hij had alleen de rits van zijn slaapcompartiment opengedaan en staarde vermoeid het zitgedeelte in. Ai, ai, het liep alweer tegen elven. Dat krijg je als het ’s avonds en ’s nachts bal is in de tent naast je. Een scherp gekuifd jongetje, ene “Olivier”, had steeds ruzie met zijn vader, een dertiger met een wegkijkende blik en veel te wit voor de tijd van het jaar. Met doffe ogen en nog stijf van het lange liggen, schoot ie in zijn slippers en zocht zijn tandenborstel. Dat lukte wel, maar de tube was zoek. Wat had ie dáár verdorie nou mee gedaan. Toch echt wel meegenomen gisteravond, van het toiletblok. Nou ja, iemand anders’ pasta is ook goed. Het toiletemmertje voor de nacht nam ie gelijk maar mee om te legen. Hij ging toch die kant op. De tred bleef lusteloos, naar boven. Wat een rotzooi op de grond trouwens. De regen van gisteren had grote zandstrepen over de weg getrokken. Dat wordt niks vandaag. Hij voelde het aan zijn stramme botten. Maar toch, terug naar beneden, liep het al wat lekkerder. Een goede plas gedaan, fris gepoetst en een leeg emmertje. Een radiootje bracht via een Pipo de Clown huifkar Frans Bauer met “Heb je even voor mij, maak wat tijd voor mij vrij” ten gehore en hij moest even glimlachen. Terug bij de tent lag er gesmeerd stokbrood. Niet vers meer, dus al wat zachter. Lekker! Precies zoals ie het hebben wilde. Mét Franse kaas ook nog. Tevreden ging ie zitten, al een stuk opgewekter. Het katterige gevoel trok zich in rap tempo terug. Misschien wordt het toch nog een prima dag, dacht ie bij zichzelf, terwijl hij een smakelijke hap nam van zijn stokbrood. Laat ik de kaart van de omgeving er eens bij pakken, eens kijken of er nog wat leuks te fietsen is vandaag. Daar kreeg ie ineens zin in! Philip 30

ACTIVITEITENKALENDER 2010 Clubtochten Datum zo 7 zo 14 + 21 + 28 zo 4 + 11 + 18 + 25 zo 2 + 9 + 16 + 23 + 30 zo 6 + 13 + 20 + 27 vr 4 t/m zo 6 zo 4 + 11 + 18 + 25 zo 1 + 8 + 15 + 22 + 29 zo 5 + 12 + 19 + 26 zo 3 + 10 + 17 + 24 zo 31 oktober

maart maart april mei juni juni juli aug sept okt

Naam van de tocht openingsrit met ontbijt (alleen voor leden) clubtocht clubtocht clubtocht clubtocht club-driedaagse naar Elst (alleen voor leden) clubtocht clubtocht clubtocht clubtocht clubkampioenschap tijdrijden

Aanvang 9:00 9:00 8:30 8:30 8:30 9:00 8:30 8:30 8:30 9:00 9:30

Vertrek clubhuis clubhuis clubhuis clubhuis clubhuis clubhuis clubhuis clubhuis clubhuis clubhuis clubhuis

Vrije toerfietstochten Wanneer

Naam van de tocht

di 20 juli t/m vr 23 juli

Delflandse fietsvierdaagse

zo 5 sept

Randstad fietstoer

Afstanden 35 km 70 km 30 km (uitgepijld) 60 km (uitgepijld) 90 km (uitgepijld) 120 km (uitgepijld)

Aanvang 09:00 - 12:00 09:00 - 13:00 09:00 - 13:00 08:00 - 11:00 08:00 - 09:00

Vertrek clubhuis

clubhuis

Seniorentochten - Dinsdag Datum 13-27 11-25 8-22 6 3-17-31 14-28 12-26

april mei juni juli aug sept okt

Aanvang 10.30 10.30 10.30 10.30 10.30 10.30 10.30

Vertrek Die Buytenweye Die Buytenweye Die Buytenweye Die Buytenweye Die Buytenweye Die Buytenweye Die Buytenweye

Chopinlaan Chopinlaan Chopinlaan Chopinlaan Chopinlaan Chopinlaan Chopinlaan

Seniorentochten - Woensdag Datum 7-21 5-19 2-16-30 14 11-25 8-22 6-10

april mei juni juli aug sept okt

Aanvang 10.30 10.30 10.30 10.30 10.30 10.30 10.30

Vertrek De Wipmolen De Wipmolen De Wipmolen De Wipmolen De Wipmolen De Wipmolen De Wipmolen

Prof. Krausstraat Prof. Krausstraat Prof. Krausstraat Prof. Krausstraat Prof. Krausstraat Prof. Krausstraat Prof. Krausstraat

31