Centrum Internationale Kinderontvoering. Jaarrapportage

Centrum Internationale Kinderontvoering Jaarrapportage 1 juni 2006 tot en met 31 mei 2007

Overzicht zaken 1 juni 2006 tot en met 31 mei 2007 Totaal aantal zaken

250

Waarvan

Aantal kinderen

1. Uitgevoerde ontvoering

93

140

61

92

50

74

- uitgaand

29

42

- inkomend

21

32

0

0

11

18

- uitgaand

10

17

- inkomend

0

0

- 2 andere landen dan NL

1

1

32

48

17

24

- uitgaand

14

20

- inkomend

2

2


1

2

15

24

- uitgaand

13

22

- inkomend

0

0


2

2

93

121

28

36

- uitgaand

27

33

- inkomend

0

0


1

3

65

85

- uitgaand

65

85

- inkomend

0

0


0

0

- verzorgende ouder ontvoerder - verdragsland

- 2 andere landen dan NL - niet-verdragsland

- niet-verzorgende ouder ontvoerder - verdragsland

- niet-verdragsland

2. Dreigende ontvoering - verdragsland

- niet-verdragsland

Jaarrapportage Centrum Internationale Kinderontvoering 1 juni 2006 tot en met 31 mei 2007

2

3. Internationale omgangsregeling

24

33

- verdrag

11

18

- uitgaand

10

17

- inkomend

1

1


0

0

13

15

- uitgaand

13

15

- inkomend

0

0


0

0

15

17

13

15

- uitgaand

2

2

- inkomend

11

13

0

0

2

2

- uitgaand

1

1

- inkomend

1

1


0

0

- geen verdrag

4. Toestemming voor vertrek - verdragsland

- 2 andere landen dan NL - niet-verdragsland

5. Algemeen advies

25


3

Betrokken landen Top 10 betrokken landen, ongeacht aard van de zaak: - Turkije

20

- Spanje

18

- Egypte

18

- Marokko

17

- België

12

- Duitsland

11

- VS

9

- Frankrijk

9

- Verenigd Koninkrijk

8

- Indonesië

7

Profiel beller Profiel beller in de 250 zaken: - moeder

123

- vader

82

- familie

22

- vriend

20

- hulpverlener

Aantal binnengekomen telefoontjes Waarvan professionals Aantal vrijwilligers ingezet

3

1025 232 9


4

Overzicht cijfers

1 juni 2006 tot en met 31 mei 2007


5

Overzicht cijfers 1 juni 2006 tot en met 31 mei 2007 1. uitgevoerde ontvoeringen Ontvoering door verzorgende ouder Verdragsland Aantal zaken 1 1 2 1 2 3 2 1 1 2 1 1 2 1 3 2 2 1

Aantal kinderen 1 2 3 1 4 4 6 2 1 4 1 1 2 2 3 2 2 1

Nederland Nederland Nederland Nederland Nederland Nederland

1 3 2 1 1 1

Nederland Nederland Nederland Nederland

Van Nederland Nederland Nederland Nederland Nederland Nederland Nederland Nederland Nederland Nederland Nederland Nederland Nederland Nederland Nederland Nederland Nederland Nederland

Naar België Bosnië Brazilië Colombia Duitsland Engeland Frankrijk Griekenland Hongarije Israël Mexico Oostenrijk Roemenië Schotland Spanje Thailand Turkije Zweden

Australië België Duitsland Egypte Frankrijk Italië Spanje Turkije Zuid-Afrika Zweden Totaal

Vader

Moeder 1 1 1 1 2 3 2 1 1 2 1 1 2 1 3 2 2 1

Jaar ontvoering 2007 2006 2005, 2006 2006 2006, 2007 2006 (3) 2003, 2006 2006 2006 2005, 2006 2007 2006 2006 (2) 2005 2001, 2006, 2007 2005, 2006 2005, 2006 2006

1 5 4 1 1 1

1 3 2 1 1 1

7 2 1 2

11 2 2 4

7 2 1 2

2005 2006, 2007 2006, 2007 2005 2006 2004 2003, 2006 (5), 2007 2006 (2) 2005 2006 (2)

50

74

1

1


49

6

Niet-verdragsland Aantal zaken 2 3 1 1 1 1 1

Aantal kinderen 3 5 2 1 1 3 2

1

1

1

11

18

4

Totaal aantal ontvoeringen door verzorgende ouder Totaal aantal kinderen ontvoerd door verzorgende ouder

61 92

Van Nederland Nederland Nederland Nederland Nederland Nederland Nederland

Naar China Indonesië Irak Marokko Oekraïne Suriname Vietnam

Duitsland

Tunesië

Totaal

Ontvoering door niet-verzorgende ouder Verdragsland Aantal Van Naar zaken Nederland België 2 Nederland Bosnië 1 Nederland Denemarken 1 Nederland Duitsland 1 Nederland Frankrijk 3 Nederland Griekenland 1 Nederland Noorwegen 1 Nederland Oezbekistan 1 Nederland Schotland 1 Nederland Spanje 1 Nederland VS 1 Duitsland Ghana India Totaal

Frankrijk Nederland Nederland

Aantal kinderen 3 1 1 1 4 1 1 3 2 2 1

Vader 1 1

Moeder 1 2 1 1 1

1 1

Vader 1 1

2007 7

Moeder

2 1 1 1 1

1 1 1

1 1

1 1 1

2 1 1

1

17

24

10

Jaar ontvoering 2006 2007 2006, 2007 2004 2006 2003 2007

1


Jaar ontvoering 2006 2000 2006 2006 2005,2006 (2) 2005 2006 2004 2006 2006 2005 2006 2005 2005

5

7

Niet-verdragsland Aantal zaken

Aantal kinderen

Vader

Egypte Irak Jemen Libanon Marokko Sudan Suriname Tunesië

5 1 1 1 1 2 1 1

6 2 3 2 1 4 3 1

5 1 1 1 1 2 1 1

Jaar ontvoering 2005, 2003(3), 2006 2005 2006 2007 2002 2006 2006 2003

Marokko

1

1

1

2006

Spanje

1

1

1

2006

15

24

15

Van

Naar

Nederland Nederland Nederland Nederland Nederland Nederland Nederland Nederland Frankrijk Ned. Antillen Totaal

Totaal aantal ontvoeringen door niet-verzorgende ouder Totaal aantal kinderen ontvoerd door niet-verzorgende ouder

Moeder

0

32 48

2 Dreigende ontvoering

Verdragsland Van Naar Nederland België Nederland Bulgarije Nederland Dom. Republiek Nederland Duitsland Nederland Engeland Nederland Italië Nederland Polen Nederland Tsjechië Nederland Turkije Nederland VS België Totaal

Turkije

Aantal zaken Aantal kinderen 2 3 1 1 2 3 1 1 1 1 1 1 2 2 1 2 13 16 3 3 1

3

28

36


8

Niet-verdragsland Van Nederland Nederland Nederland Nederland Nederland Nederland Nederland Nederland Nederland Nederland Nederland Nederland Nederland Nederland Nederland Nederland Nederland Nederland Nederland Nederland Nederland

Totaal

Naar Algerije Burundi Egypte Filippijnen Indonesië Irak Iran Jemen Jordanië Libanon Libië Marokko Ned. Antillen Nigeria Oekraïne Onbekend Pakistan Senegal Suriname Tunesië Verenigde Arabische Emiraten

Aantal zaken 4 1 10 2 4 3 5 1 1 3 1 13 1 3 1 2 1 1 3 4 1

Aantal kinderen 9 1 12 1 5 4 10 2 1 5 1 17 1 3 2 2 1 1 3 2 2

65

85

Totaal aantal dreigende ontvoeringen Totaal aantal kinderen dat ontvoerd dreigt te worden

93 121


9

3 Internationale omgangsregeling Internationale omgangsregeling waarbij het Verdrag een rol speelt Van Naar Aantal zaken Aantal kinderen Nederland Italië 1 1 Nederland Spanje 1 1 Nederland Thailand 1 1 Nederland Tsjechië 1 1 Nederland Turkije 2 6 Nederland VS 4 7 België Totaal

Nederland

1

1

11

18

Internationale omgangsregeling waarbij het Verdrag geen rol speelt Van Naar Aantal zaken Aantal kinderen Nederland België 1 2 Nederland Canada 1 1 Nederland Colombia 1 1 Nederland Duitsland 1 1 Nederland Frankrijk 1 1 Nederland Ierland 1 1 Nederland Ned. Antillen 1 1 Nederland Nigeria 1 1 Nederland Oostenrijk 1 1 Nederland Rusland 2 3 Nederland Verenigde Arabische 1 1 Emiraten Nederland Verenigd Koninkrijk 1 1 Totaal

13

Totaal aantal internationale omgangszaken Totaal aantal kinderen

15 24 33


10

4 Toestemming voor vertrek Verdragsland Van Naar Duitsland Nederland Egypte Nederland Ierland Nederland India Nederland Italië Nederland Portugal Nederland Spanje Nederland VS Nederland Zuid-Afrika Nederland Nederland Nederland

België Spanje

Totaal

Niet-verdragsland Van Naar Nederland Ned. Antillen Libanon Nederland Totaal

Aantal zaken Aantal kinderen Vader 1 2 1 1 1 1 1 1 1 2 3 1 1 2 2 1 1 1 1 1 1

1 1

13

15

Totaal aantal zaken inzake toestemming voor vertrek Totaal aantal kinderen

2

1 2 1 2 1 1 1 1

1

Aantal zaken Aantal kinderen Vader 1 1 1 1 2

Moeder 1 1

12

Moeder 1 1

0

2

15 17

Overige vragen 25 Zaken konden niet onder de hierboven genoemde categorieën geplaatst worden. Hierbij kan gedacht worden aan zaken waarin volgens het Verdrag geen sprake is van internationale kinderontvoering of aan zaken waarin een ouder problemen heeft met een binnenlandse omgangsregeling.


11

Voorbeeldzaken

1 juni 2006 tot en met 31 mei 2007


12

Voorbeeldzaken jaarrapportage 1 juni 2006 tot en met 31 mei 2007 1. Uitgevoerde ontvoering Verdragsland • Een Nederlandse vrouw is getrouwd met een Schotse man. Zij wonen met hun 2 kinderen in Nederland. Op een dag kwam moeder terug van het werk, vader bleek te zijn vertrokken met de kinderen. Later bleek dat vader met de kinderen naar Schotland is gegaan. Moeder belde naar het Centrum en vroeg wat zij kon doen om de kinderen terug naar Nederland te halen. Een medewerker van het Centrum heeft moeder geadviseerd contact op te nemen met de CA. Moeder heeft een verzoek tot teruggeleiding ingediend. Dit verzoek is doorgestuurd naar de Schotse CA. Vader besloot niet vrijwillig terug te keren met de kinderen. Hierop is door de Schotse CA een procedure opgestart. De rechter besloot dat de kinderen onrechtmatig naar Schotland waren gebracht. De kinderen moesten onmiddellijk naar Nederland terugkeren. Moeder is naar Schotland gegaan om de kinderen op te halen. Vader is eveneens naar Nederland terug gekeerd. Ouders proberen nu tot goede afspraken te komen voor de toekomst. •

Een Afghaans echtpaar woonde met hun 3 kinderen (14, 13 en 11 jaar op dit moment) in Afghanistan. In 1999 is moeder als vluchteling naar Nederland gekomen met de kinderen. Vader kon niet mee, omdat hij gevangen zat. Van daaruit is hij voor de Taliban gevlucht naar Oezbekistan. Na enige tijd zijn moeder en de kinderen vader gaan opzoeken in Oezbekistan. Vader wilde niet naar Nederland en hield vervolgens de kinderen bij hem. De echtscheiding is in Afghanistan uitgesproken. Het is niet duidelijk hoe het gezag geregeld is. Sinds vader de kinderen heeft achtergehouden in Oezbekistan heeft moeder geen contact meer met haar kinderen. Moeder heeft bij de Nederlandse CA een verzoek tot teruggeleiding ingediend. De Centrale Autoriteit in Oezbekistan geeft echter geen enkele reactie. Moeder probeert nu een gerechtelijke procedure op te starten in Oezbekistan. Het Centrum heeft moeder doorverwezen naar een advocaat in Nederland die gespecialiseerd is in internationale kinderontvoering en heeft gezocht naar een advocaat in Oezbekistan die moeder kan bijstaan.

Niet-verdragsland • Een Amerikaanse vrouw en Tunesische man leefden met hun nu 13-jaar oude dochter in Nederland. De relatie tussen de ouders werd beëindigd toen het kind 2 jaar oud was. Gedurende 10 jaar was er sprake van een goedlopende bezoekregeling. Twee jaar geleden is het kind na vakantie meegenomen door vader naar Tunesië. Moeder startte een procedure in Tunesië op. De rechter heeft bepaald dat het gezagsvonnis uit Nederland (moeder heeft het eenhoofdig gezag) in Tunesië erkend moet worden. De reden hiervoor is dat moeder altijd goed heeft meegewerkt aan de omgangsregeling. Desondanks laat terugkeer van het kind al bijna een jaar op zich wachten. Het Centrum is in overleg met de ambassade in Tunesië en het ministerie van Buitenlandse Zaken om druk te zetten achter de teruggeleiding. •

Een Nederlandse man kreeg met zijn Chinese vrouw een dochter in Nederland. De ouders zijn getrouwd, maar leefden niet meer samen. Moeder ging 1,5 maand na de geboorte met de dochter naar haar ouders in China. Moeder keerde terug naar Nederland, maar liet het kind achter in China. Volgens moeder heeft het kind het beter in China bij haar ouders en een kindermeisje. Vader diende een verzoek tot teruggeleiding in bij de Nederlandse CA, maar China is geen verdragsland. Het Centrum adviseerde vader daarom te praten met moeder. Anders blijft alleen een procedure in China over. Vader en zijn familie hebben vele malen geprobeerd moeder ervan te overtuigen dat het kind bij haar ouders in Nederland hoort te zijn.


13

Uiteindelijk heeft vader aangifte gedaan bij de politie. De politie heeft met moeder gesproken over de situatie en haar duidelijk gemaakt dat ze een strafbaar feit heeft gepleegd. Moeder ziet in dat ze fout gehandeld heeft. Na 8 maanden gaat ze naar China en keert ze terug met de dochter naar Nederland. 2. Dreigende ontvoering Verdragsland • Een Nederlandse vrouw en een Dominicaanse man woonden met hun 2 kinderen in Nederland. De ouders zijn in 2000 gescheiden. Vader heeft geen verblijfsvergunning meer en geen inkomen. Hij had de kinderen 4 jaar niet meer gezien. Op de voicemail van moeder heeft hij ingesproken dat hij de kinderen zou meenemen naar de Dominicaanse Republiek. Moeder wil dit voorkomen. Moeder heeft het eenhoofdig gezag over de kinderen. Vader heeft gevraagd om een omgangsregeling. Er is door de rechter bepaald dat de omgang in eerste instantie bij een omgangshuis dient plaats te vinden. Moeder is in de contacten met het omgangshuis begeleid door een vrijwilliger van het Centrum. Deze vrijwilliger heeft tevens geprobeerd om te bemiddelen tussen beide ouders en samen tot een oplossing te komen. Dit is gelukt. Beide ouders hebben erin toegestemd dat na de verplichte begeleide omgang, de omgang vrijwillig begeleid wordt voortgezet. •

Een Nederlands gezin met 2 kinderen van 4 en 7 jaar oud woont in Nederland. Ouders zitten in een echtscheidingsprocedure. Voorlopig is door de rechter uitgesproken dat de kinderen om de week van donderdag tot en met maandag naar vader gaan. Moeder heeft een nieuwe partner in België. Zij wil daarom met de kinderen naar Turnhout verhuizen. Vader wil dit niet aangezien de kinderen dan niet meer volgens de omgangsregeling bij vader kunnen komen. Vanuit het Centrum is aan vader het Haags Kinderontvoeringsverdrag uitgelegd. Als moeder toch gaat, zonder toestemming van vader of vervangende toestemming van de rechter, zou dit een internationale kinderontvoering zijn. Vader zou in dat geval een teruggeleidingsverzoek kunnen doen. Vader ziet echter ook in dat hij een verhuizing waarschijnlijk niet zou kunnen tegen houden, ook al zou hij de kinderen het liefst bij hem in Nederland willen houden. Vader gaat met moeder praten over de toekomst en wil met haar een omgangsregeling afspreken die goed kan werken in het geval dat moeder en kinderen in België wonen en vader in Nederland.

Niet-verdragsland • Een Nederlandse vrouw was getrouwd met een Egyptische man, ze hebben 1 kind (nu 8 jaar). Ouders zijn gescheiden in 2000. Beide ouders wonen in Nederland Moeder heeft alleen het gezag vanaf 2003. Zij vreest dat haar kind meegenomen wordt naar Egypte en laat vader daarom geen omgang hebben met zijn zoon. Vader verzocht de rechter een omgangsregeling vast te stellen. De rechtbank kende het verzoek toe, maar moeder werkte niet mee. Jarenlang zijn er slepende procedures gevoerd over omgangsrecht en dwangsommen. Het gezin leeft beneden het bestaansminimum vanwege de aan vader te betalen dwangsommen. Moeder persisteert in de weigering om omgang tussen vader en kind te laten plaatsvinden. De risicoanalyse van de lokale politie werd aanvankelijk genegeerd, later werd deze geaccepteerd door het Hof. In de nieuw opgestarte procedure werd de risico-analyse weer genegeerd. Daarnaast werd het advies van de therapeut van het kind, te weten te wachten met begeleide omgang tot therapie kind beëindigd is, door de rechter genegeerd. Het Centrum heeft contact opgenomen met het omgangshuis om te bekijken hoe omgang in deze zaak het beste aangepakt kan worden.


14

•

Een Nederlandse vrouw en Libanese man zijn in Nederland getrouwd en hebben 3 kinderen. De moeder is bang dat de vader de kinderen meeneemt naar Libanon. Moeder wil namelijk van vader scheiden, maar durft niet aangezien vader heeft aangegeven dat hij dan met de kinderen naar Libanon gaat. Vader heeft aan zijn familieleden laten weten dat hij met de kinderen naar Libanon komt. Bemiddeling via een neef van vader is geprobeerd, maar niet gelukt. Op een gegeven moment is moeder met de kinderen naar een Blijf van mijn Lijf-huis gegaan aangezien de situatie thuis niet meer houdbaar was. Moeder vraagt zich af wat ze kan doen om een ontvoering tegen te gaan. Vanuit het Centrum is landeninformatie over Libanon toegestuurd, zodat moeder op de hoogte is van de situatie waarin de kinderen terecht zouden kunnen komen. Daarnaast heeft de moeder, op advies van Het Centrum, allerlei instanties zoals de school van de kinderen, de politie en de marechaussee ingelicht. Moeder heeft de echtscheidingsprocedure opgestart en zal de rechter vragen om begeleide omgang uit te spreken in plaats van onbegeleide omgang.

3. Internationale omgangsregeling Verdragsland • Een Nederlands gezin met 1 kind van 11 jaar oud woonde in Nederland. De moeder is naar Amerika gegaan met de dochter. Vader wil graag contact met zijn dochter. Moeder heeft op de school van het kind aangegeven in Amerika te gaan wonen. Vader begrijpt dat het kind beter bij de moeder, de verzorgende ouder, kan blijven wonen, maar wil wel graag met het kind kunnen bellen en haar kunnen opzoeken. Vader wil de situatie graag onderling met moeder oplossen. Hij stuurt moeder een voorstel voor een internationale omgangsregeling. Moeder reageert echter niet. Vader verzoekt de Centrale Autoriteit om een internationale omgangsregeling. De Nederlandse Centrale Autoriteit heeft het vonnis van de Nederlandse omgangsregeling in het Engels laten vertalen en opgestuurd. Inmiddels is vader via de oma in Amerika (moeder van moeder) in contact gekomen met zijn dochter. Moeder reageert nog steeds nergens op en wil niet aan bemiddeling meewerken. Vader heeft zijn dochter enige malen gesproken via de mobiele telefoon van de moeder, maar dat contact is uiteindelijk door moeder verbroken. Moeder en dochter zijn weg gegaan bij oma, waardoor vader niet weet waar zijn dochter zich op dit moment bevindt. Vader blijft daarom via de Nederlandse Centrale Autoriteit en het National Centre for Missing and Exploited Children in Amerika proberen erachter te komen waar zijn dochter zich bevindt en tot een omgangsregeling te komen. •

Een Nederlandse man woonde met zijn Canadese vriendin en hun nu 4-jarige dochter in Nederland. Ouders waren niet getrouwd. Moeder ging met het kind naar Canada om haar familie te bezoeken, maar keerde niet terug naar Nederland. Vader wilde een teruggeleidingsverzoek doen, maar kwam erachter dat hij niet het gezag over het kind had. Hij dacht dat dit wel het geval was aangezien alle papieren hiervoor ingevuld waren. Moeder zou de papieren naar de rechtbank opsturen, maar dit heeft ze kennelijk nooit gedaan. Het teruggeleidingsverzoek is daarom niet in behandeling genomen. Hierdoor bleven voor vader alleen bemiddeling en een gerechtelijke procedure in Canada over om in contact te komen met zijn dochter. Vader wilde eerst bemiddeling proberen. Familieleden van hem zijn naar Canada gegaan om met moeder en haar familie te praten. Moeder heeft erin toegestemd dat de dochter twee keer per jaar een maand op vakantie mag naar vader in Nederland. Het kind is, tot grote vreugde van vader, daadwerkelijk in de kerstvakantie naar Nederland gekomen.


15

Niet-verdragsland • Een Nederlandse man en Russische vrouw woonden in Nederland met hun 2 kinderen. Ouders waren getrouwd, maar de relatie verliep niet goed waardoor ouders besloten te gaan scheiden. De echtscheiding in Nederland was nog niet afgerond op het moment dat moeder besloot terug te keren naar Rusland. Zij nam beide dochters mee, op dat moment waren ze 6 en 3 jaar oud. Een internationale kinderontvoering maar aangezien Rusland geen partij is bij het Haags Kinderontvoeringsverdrag kan geen teruggeleiding gevraagd worden. Vader heeft de kinderen enkele keren op een hotelkamer in Rusland kunnen zien. Hij zou graag zien dat de kinderen op vakantie naar Nederland kunnen komen. Op advies van het Centrum heeft vader een procedure in Rusland opgestart om een omgangsregeling af te dwingen aangezien moeder hier niet vrijwillig aan wil meewerken. Het kost vader veel tijd en moeite, maar uiteindelijk heeft de Russische rechter bepaald dat de kinderen in de zomer op vakantie naar Nederland mogen gaan. Als alles goed gaat, komen de kinderen deze zomer voor het eerst in 4 jaar op bezoek bij hun Nederlandse familie. •

Een Nederlandse vrouw en een Nigeriaanse man kregen samen in Nederland een kind. Ouders waren niet getrouwd. Op een gegeven moment heeft vader het eenhoofdige gezag over het kind gekregen. Drie weken later is hij met het kind vertrokken. Onbekend is waarheen, maar waarschijnlijk zijn ze in Nigeria. Er is sinds het vertrek geen contact meer geweest tussen moeder en kind. Aangezien moeder geen gezag over het kind heeft, kan ze geen teruggeleidingsverzoek doen, nog daargelaten dat Nigeria geen verdragsland is. Moeder probeert nu via Buitenlandse Zaken erachter te komen of haar kind zich in Nigeria bevindt. Als ze het kind gevonden heeft, zou ze graag contact en omgang met haar 3-jarige zoon willen.

4. Toestemming voor vertrek Verdragsland • Een Nederlandse man woont in Ierland. Hij is getrouwd met een Ierse, ze hebben 1 zoon van 12 jaar oud. Sinds 2 jaar wonen vader en moeder niet meer samen. In eerste instantie woonde het kind bij moeder, later is hij bij zijn vader gaan wonen. Vader en zoon willen naar Nederland. Vader vraagt zich af of zij zonder problemen naar Nederland kunnen komen. Het Centrum geeft aan dat vader niet zomaar met zijn zoon naar Nederland kan verhuizen. Wanneer moeder geen toestemming geeft, zal vader vervangende toestemming aan de rechter moeten vragen. Doet vader dit niet, dan is het een internationale kinderontvoering en is er een kans dat het kind teruggeleid wordt naar Ierland. Het Centrum adviseert daarom contact op te nemen met een advocaat in Ierland om te bekijken hoe de echtscheiding en het vertrek naar Nederland op een juiste manier geregeld kunnen worden. •

Een Nederlandse moeder woont met haar dochter in Italië. De dochter heeft een Italiaanse vader. Moeder heeft alleen het ouderlijk gezag. Er is een omgangsregeling vastgesteld, om de week een weekend en met vakanties gaat het kind naar vader. Vader en moeder hebben geen contact. Moeder wil met dochter naar Nederland. Ze vraagt zich af hoe ze dat het beste kan regelen. De medewerker van het Centrum geeft aan dat hoewel moeder het eenhoofdig gezag heeft over de 12-jarige dochter, het volgens Italiaans recht zo kan zijn dat vader een afgeleid gezagsrecht heeft, waardoor moeder toch toestemming nodig heeft van vader om met het kind naar Nederland te verhuizen. Daarom is moeder doorverwezen naar een advocaat in Italië die gespecialiseerd is in internationale kinderontvoeringen. Tevens is er informatie gegeven over de Centrale Autoriteiten in Italië en Nederland.


16

Niet-verdragsland • Een Nederlandse vrouw is getrouwd met een Indiër. Ze hebben 1 kind (7 maanden oud) en wonen in India. Moeder heeft haar moeder gebeld en aangegeven dat ze misschien terug wil komen naar Nederland. De relatie tussen vader en moeder gaat niet goed. Grootmoeder heeft gezegd dat ze terug naar Nederland kon komen, maar wilde dit voor de zekerheid nagaan bij het Centrum. Hier krijgt grootmoeder te horen dat moeder niet zomaar naar Nederland kan terugkeren. Ouders zijn namelijk nog getrouwd en hebben beiden het gezag. Vader moet dus toestemming geven. Ook al zou moeder terugkeren naar Nederland vanuit een nietverdragsland, Nederland zal reageren alsof het kind uit een verdragsland is meegenomen op grond van de Uitvoeringswet. Moeder dient daarom contact op te nemen met een advocaat in India, zodat ze op de juiste wijze terugkeert naar Nederland. •

In Egypte wonen een Nederlandse vrouw en Egyptische man. Zij hebben 1 zoon, op dit moment is hij 7 jaar. Ouders zijn gescheiden, moeder is in Egypte blijven wonen zodat het kind goed contact kan blijven houden met vader. Vader heeft onlangs aangegeven dat hij wil dat zijn zoon bij hem komt wonen, omdat hij het niet eens is met de opvoeding zoals deze nu gaat. Moeder vraagt zich af of ze met kind naar Nederland kan komen. Zonder toestemming kan moeder niet met het kind terugkeren naar Nederland. Vader zou een teruggeleidingsverzoek kunnen doen op grond van het Haags Kinderontvoeringsverdrag en de Uitvoeringswet. Moeder is daarom doorverwezen naar een Egyptische advocaat om te bekijken wat in Egypte mogelijk is aan procedures, zodat moeder en kind naar Nederland kunnen verhuizen.

5. Algemeen advies Verdragsland • Een Nederlands gezin met 3 kinderen woont in Nederland. Ouders zijn lange tijd geleden uit elkaar gegaan. Moeder kreeg een nieuwe partner, een Engelsman en is daarmee getrouwd. Met vader was ze echter niet getrouwd, waardoor ze alleen het gezag over de kinderen heeft. Er lopen wel procedures in Nederland over alimentatie, gezag en omgang. Tijdens deze procedures zijn moeder, de nieuwe man en de kinderen naar Engeland vertrokken. Vader vraagt wat hij kan doen om de kinderen terug te krijgen. Aangezien vader geen gezag heeft, kan hij geen verzoek tot teruggeleiding doen. Een medewerker van het Centrum heeft daarom aangeraden met zijn advocaat in Nederland te overleggen of in Nederland nog procedures gevoerd kunnen worden. Daarnaast is het verstandig dat vader contact opneemt met een advocaat in Engeland, omdat wellicht een procedure in Engeland nodig is. Niet-verdragsland • In Libanon is een Nederlandse man met een Libanese vrouw getrouwd. Zij woonden daar met hun 3-jarige zoon. Ouders besloten uit elkaar te gaan. Ze spraken af dat het kind bij moeder zou wonen en dat vader het kind ieder weekend bij zich zou hebben. Dit is 2 weekenden goed gegaan, daarna heeft vader zijn zoon niet meer mogen zien. Vader vraagt zich af wat hij zou kunnen doen om hier verandering in te brengen. Op zich wil vader niet met het kind naar Nederland vertrekken. Hij vindt dat een kind recht heeft op beide ouders. Bovendien wil hij voor zijn werk in Libanon blijven. Maar na alles wat gebeurd is, komt af en toe het idee bij hem naar boven om naar Nederland te gaan. Het Centrum heeft vader laten weten dat als hij zonder toestemming met het kind naar Nederland komt, dit een internationale kinderontvoering is. Het advies is daarom bemiddeling


17

proberen en mocht dit niet lukken een gerechtelijke procedure opstarten. Vader is doorverwezen naar een advocaat in Libanon. •

Een Algerijnse man heeft met een Nederlandse vrouw 2 kinderen gekregen. Het gezin woont in Nederland. Op een gegeven moment is de relatie verbroken. Moeder is bang dat de vader de kinderen naar Algerije ontvoert, daarom mag hij zijn kinderen, die nu 5 en 7 zijn, niet zien. Vader heeft een juridische procedure opgestart. Het verzoek tot omgang is 1,5 maand geleden ingediend. Vader vraagt zich af wat hij verder kan doen. Aangezien bemiddeling volgens vader niet lukt, zit er niets anders op dan de gerechtelijke procedure af te wachten. Het Centrum heeft vader geadviseerd om de rechter, via de advocaat, te laten weten dat hij graag in contact wil komen met de kinderen en dat hij het geen probleem zou vinden als de omgang begeleid zou plaatsvinden.


18

Centrum Internationale Kinderontvoering. Jaarrapportage

Recommend Documents