Casa Arte Welkom in de ‘andere Algarve’ De stranden aan de westkust van de Algarve hebben alles mee: veel zon, spectaculaire vergezichten en een relaxte atmosfeer. In het rustigere achterland niet ver van hier zit Casa Arte, vernoemd naar gastvrouw Sarah Kunst. Méditerranée was te gast in de luxe quinta.
tekst & fotografie Jeroen Jansen M éditerranée 17
C asa Arte is typisch zo’n hotel waar je al na één blik verliefd op wordt. Zoals wij ons nu voelen, terwijl onze huurauto de quinta nadert over de oprijlaan, zo ongeveer moeten Sarah Kunst en Freek Mulder zich in 2007 gevoeld hebben,
toen ze het huis voor het eerst zagen. We worden welkom geheten door de gastvrouw, die ons in de keuken ontvangt met een glas Portugese mousserende wijn. Na een toost willen we meer weten over deze magische plek in het groen.
Op zoek naar avontuur Eind jaren negentig van de vorige eeuw vertrok Sarah Kunst naar de Algarve. ‘Ik had net de meao gedaan en was toe
aan wat avontuur’, vertelt ze. ‘Een deel van de familie woonde in de Algarve, dus het lag voor de hand dat ik hier terecht zou komen.’ In het dorpje Guia vindt Sarah een baan als serveerster in het restaurant van Freek Mulder. Het klikt en de twee krijgen een relatie. Als Sarah heimwee krijgt naar haar geboorteland, verkoopt Freek zijn restaurant en keert het stel terug naar Nederland. Sarah: ‘Ik was inmiddels zwanger van ons eerste
kind, en dan lijkt het toch logischer, en ook veiliger, om in eigen land te bevallen. Lis, onze dochter, werd geboren in 1997. In Kiel-Windeweer, onder Groningen, huurden we een veenkoloniale kerk met pastorie uit 1755. Daarachter zat een prachtige pastorietuin in Engelse landschapsstijl. Van de pastorie maakten we een bed & breakfast, De Amshoff geheten. In de kerk deden we bruiloften en partijen. We organiseerden ook > Bijschriften Bijschriften Bijschriften Bijschriften
18
M éditerranée
Bijschriften Bijschriften Bijschriften Bijschriften Bijschriften Bijschriften Bijschriften Bijschriften Bijschriften
M éditerranée
19
ander huis hebben, maar die verkoop ging op het laatste moment niet door. Dat ging om een villa in Moorse stijl, in Bensafrim, vlakbij Lagos. De Britse eigenaar had het pand eind jaren zeventig laten bouwen, in een voor die tijd opvallend moderne stijl. Het huis leende zich goed voor een luxe designhotel, maar helaas ketste de deal af. Daarna hebben we 2,5 jaar gezocht naar een geschikte locatie, totdat de eigenaar van gedachten veranderde en we de villa alsnog konden kopen.’
Ibiza-stijl In 2010 is de witte quinta dan toch in Hollandse handen. Door de laagbouw van vierkante blokken, de vele raam- en
deurbogen en terrassen op verschillende niveaus doet Casa Arte inderdaad opvallend Moors aan, al roept het huis ook associaties op met het hippe Ibiza. De villa ligt middenin een nationaal park en wordt omringd door een tuin van twee hectare groot, inclusief zwembad. Aan de indeling van het huis hoeven de nieuwe eigenaren weinig te veranderen. De enige ‘pijnpunten’ zijn het achterstallige onderhoud en de geringe mate van luxe. ‘Binnen twee jaar namen we het hele pand onder handen’, vertelt Sarah. ‘Er kwamen nieuwe badkamers, vloerverwarming, nieuwe deuren en ramen, noem maar op. We hebben vijf gasten kamers, elk met eigen terras en de >
‘Het gemis van de zon gaf de doorslag. Als we dan toch hard moeten werken, dan liever in een mediterrane omgeving’
kookworkshops, waarbij Freeks achtergrond als chef goed van pas kwam.’ Binnen korte tijd groeit De Amshoff uit tot een succesvolle onderneming, en ook privé gaat het Sarah en Freek voor de wind. In 2001 wordt zoon Boet geboren.
Terug naar de zon Bijschriften Bijschriften Bijschriften Bijschriften
20
M éditerranée
Bijschriften Bijschriften Bijschriften Bijschriften Bijschriften Bijschriften Bijschriften Bijschriften Bijschriften
Toch besluit het gezin enkele jaren later terug te keren naar Portugal. ‘Het succes van De Amshoff kende ook een keerzijde’, aldus Sarah. ‘De inspanningen
begonnen hun tol te eisen. In 2007 stonden we voor de keuze: óf De Amshoff verbouwen, óf ergens anders opnieuw beginnen. Het gemis van de zon gaf uiteindelijk de doorslag. Als we dan toch hard moeten werken, dan liever in een mediterrane omgeving, zoals vóór 2001.’ Weer terug in Portugal kopen Sarah en Freek een huis in Barao Sao Joao. Het onderkomen blijkt ongeschikt voor een nieuwe B&B, en dus kijkt het tweetal verder. Sarah: ‘Eigenlijk wilden we een
M éditerranée
21
luxe die je van een design-B&B mag verwachten. In 2012 ontvingen we onze eerste gasten en sindsdien is het eigenlijk steeds drukker geworden.’ De naam Casa Arte verwijst niet alleen naar de achternaam van Sarah (Kunst); alle kamers zijn gedecoreerd met de schilderijen, beelden en accessoires van de Nederlandse kunstenaars Eric de Bruijn en Meinke Flesseman, die in de Algarve wonen en werken. Hun kunst wordt in diverse Portugese ateliers te koop aangeboden en ook gasten van Casa Arte kunnen stukken kopen.
Streekproducten Tijdens ons verblijf in Casa Arte leren we ook Freek kennen. Sarah en hij zijn inmiddels gescheiden, maar werken nog wel met elkaar samen. Freek is vooral actief als chef en trakteert ons op een viergangendiner bereid met verse Portugese streekproducten. Het ‘restauBijschriften Bijschriften Bijschriften Bijschriften
22
M éditerranée
rant’ van Casa Arte is drie dagen in de week geopend, op woensdag, vrijdag en zaterdag. Freek verzorgt dan ook de lunch, die uit drie gangen bestaat. Vanavond genieten we van een ceviche van verschillende soorten vis, een tussengerecht van op de huid gebakken zeebaars met prei, spek en shiitake, een hoofdgerecht van lamszadel uit de Alentejo met rozemarijnsaus en we sluiten af met tiramisu met herfstfruit. De sauvignon blanc Quinta do Pinto en rode Martue Reserva Douro komen uit de indrukwekkende wijn kelder van het huis. Na het avondeten trekken we ons terug op onze kamer. De Qssim-kamer is net als de vier overige gastenkamers voorzien van een Moorse naam en uitstraling. De kleurrijke kunst aan de muren contrasteert fraai met de helderwitte achtergrond. Het eenvoudige interieur straalt een weldadige rust uit, terwijl het
de gast toch aan niets ontbreekt. Smarttv, Nespresso-apparaat, regendouche: het is er allemaal. Om niet te vergeten dat heerlijke bed, waarin we binnen enkele minuten de slaap vatten.
Witte stad Na het ontbijt van de volgende ochtend nemen we een verkoelende duik in het zwembad. Opdrogen doen we op het terras ernaast, in de nog warme najaarszon. Vanuit onze ligstoel kijken we uit op de tuin, waar de cipressen, palmbomen en een stokoude olijfboom voor een beetje schaduw zorgen. Het is dat we plannen hebben voor een rondrit, anders zouden we hier nog uren kunnen blijven liggen. Casa Arte ligt in het westelijk deel van de Algarve, enkele kilometers ten noorden van Lagos, de ‘witte stad aan de blauwe zee’. Binnen een klein kwartier rijden we het centrum in en we parkeren onze >
Bijschriften Bijschriften Bijschriften Bijschriften Bijschriften Bijschriften Bijschriften Bijschriften Bijschriften
M éditerranée
23
auto aan de Avenida dos Descobri mentos, aan de rivier. Daar is op dat moment een gezellige markt aan de gang. Vanaf het stoere fort, gelegen aan de monding van de Bensafrim, lopen we langs de kraampjes richting haven en weer terug. Daarna slaan we rechtsaf, het oude centrum in. De autovrije binnenstad ademt een relaxte sfeer en is rijk aan pleinen, geplaveide winkel straten, kleurrijke huizen, stadsmuren en monumenten. Op de Praça Infante Dom Henrique bestellen we een vroege lunch bij Dois Irmãos, met uitzicht op het standbeeld van Hendrik de Zeevaarder. ‘Dom Henrique’ was de stuwende kracht achter de Portugese ontdekkingsreizen in de 15de eeuw. Die hadden helaas ook tot gevolg dat in Lagos de eerste slavenmarkt van Europa werd gevestigd, aan de Rua da Senhora da Garça. Een gedenkplaat herinnert hier aan die zwarte
bladzijde in de Europese geschiedenis. Na de lunch lopen we dieper het centrum in, langs de prachtige Santa Maria-kerk en het kasteel dat gebouwd is op de fundamenten van een Moorse burcht. De Arabieren veroverden Lagos in de 8ste eeuw en maakten de plaats tot hoofdstad van de provincie AlGharb (Algarve). Onder andere de oude stadsmuur en een deel van het huidige stratenpatroon stammen nog uit de Moorse tijd.
Naar de westkust Iets ten westen van Lagos liggen enkele van de mooiste stranden aan de Algarve. Praia Dona Ana en Praia do Camilo
staan bekend om hun spectaculaire rotsformaties en vroege vogels genieten hier van de mooiste zonsopgang op het Europese continent. Maar het kan er, vooral in de zomer, ook erg druk zijn, een ‘probleem’ dat aan de onderschatte (maar zeker zo mooie) westkust van de Algarve veel minder speelt. Via de vissersplaats Sagres rijden we naar de zuidwestelijke punt van het Europese vasteland, Cabo de São Vicente. De weg naar de vuurtoren doorsnijdt de kale, winderige vlakte van de Kaap en onderweg genieten we van het fenomenale uitzicht op de klif en de oceaan. De vuurtoren is in 1905 gebouwd op de gesteenten
Op het strand heerst een weldadige rust. Slechts een enkele zonaanbidder geniet van de aangename najaarszon
Bijschriften Bijschriften Bijschriften Bijschriften
24
M éditerranée
Bijschriften Bijschriften Bijschriften Bijschriften Bijschriften Bijschriften Bijschriften Bijschriften Bijschriften
van een oud klooster. Hier vlakbij liggen ook de resten van een oud fort, dat na de aardbeving van 1755 werd weggevaagd door een tsunami. Op Cabo Vicente maken we voor het eerst kennis met de winderige westkust van de Algarve. Niet voor niets is deze kust geliefd bij surfers, wat nog eens bevestigd wordt als we even later de stranden van Bordeira en Arrifana betreden. De stranden aan de westkust zijn ruimer en breder dan in het zuiden
van de Algarve. De bebouwing beperkt zich tot wat slaperige dorpen, waar surfers in de meerderheid zijn en hippe Volkswagenbusjes de krappe parkeerplaatsen aan de kust bezetten. In Arrifana vinden we tot ons geluk nog een vrij plekje en via een houten trap dalen we af naar de voet van de klif. Op het strand heerst een wel dadige rust, slechts een enkele zon aanbidder geniet hier van de aangename najaarszon en aanschouwt het gedraai >
M éditerranée
25
v akantiewoning. Daarnaast telt het herrezen dorp een kruidenierswinkel, een cocktailbar en twee restaurants.
Portugese tapas
van de surfers op de golven. Na ons strandbezoek rijden we door het glooiende achterland terug naar Casa Arte. Op aanraden van Sarah stoppen we halverwege in het bergdorp Aldeia da Pedralva. Tien jaar geleden woonden in dit witte gehucht nog slechts negen personen, op een totaal van vijftig (verwaarloosde) huizen. Op particulier initiatief, en met hulp van buitenlandse investeerders, werd Pedralva vanaf 2006 in oorspronkelijke luister hersteld. Vrijwel alle gerestaureerde huizen zijn nu te huur als
Wij nemen plaats op het terras van Restaurante Sitio da Pedralva, met vrij uitzicht op de groene heuvels, waar wilde paarden en ezels zich te goed doen aan het gras. Binnen no-time wordt ons een bordje petiscos, de Portugese variant van tapas, aageboden. ‘Welkom in de andere Algarve’, lacht de uitbaatster. Als ze ontdekt dat we hier voor een reportage zijn, is ze niet meer te stoppen. ‘Schrijf maar dat je als bezoeker van de Algarve het achterland niet mag overslaan’, klinkt het nog bijna dwingend. ‘Veel toeristen beperken zich tot de kust, maar hier is het een stuk rustiger en zéker zo mooi.’ We kunnen niet anders dan haar gelijk geven. •
• Hotel Casa Arte Estrada do Colégio, Bensafrim, Lagos, Portugal tel. +351 915282287 www.casaarte-hotel.com
TIPS & ADRESSEN Het achterland van de Algarve is misschien wel op z’n mooist (en zeker op z’n hoogst) bij Monchique. Het witte bergdorp staat vooral bekend om zijn kuuroord, Caldas de Monchique, en een 17de-eeuws klooster. Een bergweg leidt je naar de top van de Pico da Foia (902 meter). Bij mooi weer reikt het zicht tot aan de Cabo Vicente in het zuidwesten.
Bijschriften Bijschriften Bijschriften Bijschriften
26
M éditerranée
Bijschriften Bijschriften Bijschriften Bijschriften Bijschriften Bijschriften Bijschriften Bijschriften Bijschriften
Vergeet tijdens een rondrit door het achterland ook het dorpje Aljezur niet. De grootste bezienswaardig heden zijn het historische
c entrum en de ruïne van een zandstenen Moorse vesting uit de 10de eeuw, hooggelegen boven het dorp. Aljezur ligt in een natuurpark, dichtbij het strand van Arrifana. Blijf je eten in Arrifana, kies dan voor O Paulo, naast het fort op een klif. Van een restaurant op deze prachtlocatie mag je de lekkerste visgerechten verwachten, en jawel hoor! Een echte aanrader is de mariscada à Arrifada, een schotel vol dagverse schaalen schelpdieren. Ponte De Arrifana, Arrifana,
tel. +351 282995184, www.restauranteopaulo.com. Nog meer vis, maar dan in Lagos. O Camilo, 240 traptreden verwijderd van Praia do Camilo, serveert volgens velen de lekkerste vis gerechten van de stad. Het lichte restaurant ademt een relaxte sfeer en het uitzicht over de Atlantische Oceaan is fenomenaal. Vooral de oesters, de garnalencocktail en de tonijnburgers staan goed aangeschreven. Estrada da Ponta da Piedade, Praia do Camilo, Lagos, tel. +351 282763845.
