1
Cardinalabili 2015 Gedocumenteerde lijst van 190 potentieel nieuwe kardinalen (jonger dan 80) in afwachting van de tweede reeks kardinaalscreaties onder paus Franciscus I door Frank Van Den Houte INLEIDING Op 11 december 2014 werd bekendgemaakt dat paus Franciscus op 14 februari 2015 nieuwe kardinalen zal creëren. Op deze valentijnsdag zal het College van Kardinalen, behoudens sterfgevallen, nog 110 stemgerechtigden tellen. Franciscus kan dan 10 nieuwe kardinalen onder de leeftijd van 80 creëren, zodat opnieuw het maximaal aantal pauskiezers (120) wordt bereikt. Maar het is te verwachten dat het er eerder 12 of 13 zullen zijn. De paus kan anticiperen op de nakende 80ste verjaardag van kardinaal Naguib in maart en kardinaal Rigali in april 2015. Hij kan ook de Ierse kardinaal O’Brien wegdenken, die wegens misbruik een verplicht teruggetrokken bestaan leidt en ook al niet present was op het conclaaf van 2013. Hieronder geven wij een lijst vrij van 190 cardinalabili (kanshebbers om een kardinaalshoed in ontvangst te nemen). Deze lijst houdt geen rekening met het kleine aantal +80-‐jarigen dat traditioneel tijdens een dergelijk consistorie wordt gecreëerd. Historische criteria De katholieke wereld telt ongeveer 3600 actieve bisschoppen en patriarchen. Hoe is het dan mogelijk een speculatieve lijst op te stellen van kandidaat-‐ kardinalen voor een 12-‐tal vacatures? Er zijn een aantal criteria, na een duik in de nabije en verre geschiedenis. 1. Na studie van alle kardinaalscreaties sedert 1879 blijkt dat een 80-‐tal (aarts)bisdommen en patriarchaten over de hele wereld zich mag kronen tot ‘kardinale plaats’. Dit is een zetel waarvan degene die erop zit, volgens een ongeschreven wet, een historisch gewoonterecht verwierf om deel uit te maken van het kardinalencollege. Nabije voorbeelden zijn Utrecht en Mechelen-‐Brussel.
2
2. Traditioneel zijn er ook een 40-‐tal ‘kardinale functies’. Dit zijn functies in de Romeinse Curie, het bestuursapparaat van de paus, die vrijwel automatisch leiden tot het kardinaalschap. 3. Er is ook sprake van ‘kardinale uitverkorenen’. Dit is een zeer kleine minderheid. Het gaat veelal om priesters, rectoren, hoogleraren, nuntii en theologen, al dan niet in emeritaat, die kardinaal worden gecreëerd vanuit een persoonlijk eerbetoon dat de paus hen wil toekennen. Verandering In de tweede helft van zijn pontificaat begon paus Benedictus XVI voorzichtig te sleutelen aan deze historische wetmatigheden. Hij moest steeds vaker een keuze maken tussen de velen die kardinaal moesten worden en de weinigen die het konden worden. Zo werden sommige voorzitters van pauselijke raden niet meer automatisch kardinaal. En zo dienden de meeste aartsbisschoppen van kardinale plaatsen op de hoed te wachten tot hun emeritus 80 was geworden. (Als verderop het woord kardinaalbaar wordt gebruikt, gaat het om een aartsbisschop die gekoppeld is aan een emeritus aartsbisschop die kardinaal maar jonger dan 80 is.) Franciscus maakt het voorspellen van nieuwe kardinalen moeilijker dan ooit in de kerkgeschiedenis Franciscus heeft dankbaar gebruik gemaakt van Benedictus’ ingrepen toen hij op 22 februari 2014 voor het eerst (en voorlopig het laatst) kardinalen creëerde. Dit bevrijdde hem van een toekomstige druk om een richting te kiezen die mogelijk niet de zijne zou zijn. Met het consistorie van februari 2014 ontstond een nieuw type kardinaal: de onvoorspelbare, ‘bergogliaanse’ kardinaal. Zijn identiteit? Nederig, dienstbaar, werkzaam, sociaal bewogen, interreligieus bewogen, links noch rechts, maar wars van elke vorm van carrièrisme en inertie. Ter compensatie van de bergogliaanse kardinalen creëerde Franciscus in 2014 ook enkele uitgesproken conservatieven. Het wordt duidelijk dat het voorspellen van nieuwe kardinalen nooit in de kerkgeschiedenis zo moeilijk is geweest. Je weet niet welke oude wetmatigheden de Argentijnse paus nog meer in de koelkast zal plaatsen en welke nieuwe hij zal importeren.
3
De 16 lessen van 22 februari 2014 Je kan wel het consistorie van februari 2014 analyseren om je aan een voorspelling te wagen. Welke lessen kunnen eruit getrokken worden? 1. Alle grote katholieke continenten (Noord-‐Amerika, Latijns-‐Amerika, Italië, Europa, zwart-‐Afrika en Azië) kregen nieuwe stemgerechtigden. 2. De nieuwe stemgerechtigden bestonden voor drie kwart uit residentiële (aarts)bisschoppen en voor een kwart uit aartsbisschoppen uit de Curie. Net zoals de eerste kardinaalscreaties onder Benedictus. 3. Er werden geen voorzitters van pauselijke raden kardinaal gecreëerd. De nieuwe Curiekardinalen waren enkel prefecten van congregaties, de staatssecretaris, en, kort buiten de Curie, de secretaris-‐generaal van de Bisschoppensynode. 4. Een nipte meerderheid van de nieuwkomers kwam uit de Derde Wereld. 5. De in het College van Kardinalen minst vertegenwoordigde continenten (a rato van hun aantal katholieken in de wereldkerk), zijnde Afrika en Latijns-‐Amerika, werden rijkelijk en vrij duurzaam bedeeld. 6. Toch werden de geografische posities die de pauskiezers hadden tijdens het conclaaf van 2013 gewoon netjes hersteld. 7. Onder de creaties waren geen ‘politieke’ benoemingen. Er werden wel kardinalen gecreëerd uit landen die geteisterd waren door rampen van de natuur (Filippijnen, Haïti). 8. Benoemingen van nieuwe leden in de Congregatie voor de Bisschoppen, de Congregatie voor de Katholieke Opvoeding en de Pauselijke Raad voor Rechtvaardigheid en Vrede leidden vlot tot nieuwe kardinalen. 9. Aan de tendens van de voorbije 30 jaar om veel behoudsgezinde Noord-‐ Amerikanen te creëren, kwam een voorlopig einde. 10. In Latijns-‐Amerika werd de klassieke verhouding tussen Zuid-‐ Amerikanen en Centraal-‐Amerikanen (gemiddeld 2/3 en 1/3) gerespecteerd. 11. De Zuid-‐Amerikaanse nieuwkomers kwamen uit klassieke kardinale plaatsen, in tegenstelling tot de Centraal-‐Amerikaanse. 12. Een gelijkaardig dualisme speelde mee bij de nieuwkomers uit Afrika en Azië, en in zekere zin ook Italië. 13. De creaties kenmerkten zich door continuïteit en verandering: klassieke residenties en Curiefuncties werden behouden maar verminderd, en de vrijgekomen ruimte werd ingenomen door nieuwe kardinalen met een bergogliaans profiel. Tegelijk waren continuïteit en verandering met elkaar verweven.
4
14. Een deel van de nieuwe stemgerechtigden was (oud-‐)voorzitter van een nationale of internationale Bisschoppenconferentie. 15. Landen waar de paus naartoe reisde of zou reizen, zijn gevoelig voor nieuwe creaties. 16. Er werd naar een onbetwistbaar evenwicht gestreefd tussen continenten en hun taalgroepen, met een positieve discriminatie voor Latijns-‐Amerika en zwart-‐Afrika. Bisschoppensynode Tenslotte ben ik van oordeel dat de Derde Buitengewone Bisschoppensynode van oktober 2014 een rol zal spelen bij de keuze van nieuwe kardinalen. Franciscus kwam er immers oog in oog te staan met bijna 200 synodevaders. Men kan zich zelfs afvragen of deze synode hem niet geïnspireerd heeft om zo vroeg reeds nieuwe kardinalen te creëren. Niemand had nieuwe hoeden verwacht vóór oktober 2015. Deze lijst met cardinalabili Onderstaande lijst heb ik ingedeeld in vier categorieën (één kleur per categorie): ZEER GROTE KANSHEBBERS, GROTE KANSHEBBERS, KANSHEBBERS en NIET KANSLOOS. De lijst wordt gekenmerkt door de weinige zeer grote en grote kanshebbers. MIJN LIJST MET CARDINALABILI 2015
Intercontinentaal {4,0,0,0} §
De nieuwe, nog te benoemen prefect van de Congregatie voor de Heiligverklaringen, indien deze nog geen kardinaal is. De huidige prefect is de Italiaanse kardinaal Angelo Amato (76). De naam van zijn opvolger kan op 14.02.2014 mogelijk nog niet bekend zijn.
§
De nieuwe, nog te benoemen prefect van de Congregatie voor de Katholieke Opvoeding, indien hij nog geen kardinaal is. De huidige prefect is de Poolse kardinaal Zenon Grocholewski (75). De naam van zijn opvolger kan op 14.02.2014 mogelijk nog niet bekend zijn.
§
De nog te benoemen prefect van de nieuwe Congregatie (Secretariaat? Ministerie?) ‘voor de Leken en het Gezin’, indien hij nog geen kardinaal is. Deze nog op te richten congregatie wordt
5
verwacht in het kader van de Curiehervorming. De naam van de prefect kan op 14.02.2014 mogelijk nog niet bekend zijn.
§
De nog te benoemen prefect van de nieuwe Congregatie (Secretariaat? Ministerie?) ‘voor de Liefdadigheid en de Rechtvaardigheid’, indien hij nog geen kardinaal is. Deze nog op te richten congregatie wordt verwacht in het kader van de Curiehervorming. De naam van de prefect kan op 14.02.2014 mogelijk nog niet bekend zijn.
Noord-‐Amerika {0,0,5,9}
Verwacht aantal nieuwe stemgerechtigden uit dit continent: 0-‐1. § Leonard Paul Blair (°1949), aartsbisschop van Hartford (USA). Werd door Franciscus benoemd tot metropoliet. § Robert James Carlson (°1944), aartsbisschop van St Louis (USA). St Louis heeft een kardinale traditie. Carlsons voorganger vertrok naar de Curie. § Charles Joseph Chaput (°1944), aartsbisschop van Philadelphia (USA). Zijn vijf voorgangers in Philidelphia werden ononderbroken kardinaal. Chaput, die kardinaalbaar is vanaf 19 april 2015, werd op 06.02.2014 tot lid benoemde van de Pauselijke Raad voor de Leken. De capucijn zal de gastheer zijn van de paus die in september 2015 naar Philadelphia reist voor de World Meeting of Families. Chaput liet na de 3de Bijzondere Bisschoppensynode (oktober 2014) weten “zeer gestoord” te zijn door de daar heersende open dialoogcultuur aangaande de kerkelijke leer. § John Corriveau (°1941), bisschop van Nelson (Canada). Werd door Franciscus benoemd tot lid van de Congregatie voor de Instituten van Gewijd Leven en Gemeenschappen van Apostolisch Leven. § Blase Joseph Cupich (°1949), aartsbisschop van Chicago (USA). Heeft Kroatische roots. Is kardinaalbaar vanaf 16 januari 2017, maar kan een uitzondering vormen op de regel die kardinaalshoeden in de wachtkamer plaatst tot de 80ste verjaardag van de emeritus. Heeft als enige USA-‐ cardinalabile een bergogliaans profiel. Werd door Franciscus benoemd tot metropoliet, komend uit een bescheiden bisdom. Zijn zes voorgangers in Chicago werden ononderbroken kardinaal. Cupich is de eerste door Franciscus benoemde metropoliet uit een kardinale plaats in Noord-‐Amerika. Zijn creatie zou een voorbeeldfunctie voor het Amerikaanse episcopaat kunnen betekenen.
6
§ Paul-‐André Durocher (°1954), aartsbisschop van Gatineau (Canada). Werd door Franciscus benoemd tot lid van de Pauselijke Raad voor de Cultuur. Is vrij bergogliaans. Is sinds 2013 voorzitter van de Canadese Bisschoppenconferentie. Kan een Engelstalige variant zijn van de eerder door Franciscus gecreëerde Franstalige Lacroix. § José Horacio Gómez Velasco (°1951), aartsbisschop van Los Angeles (USA). Los Angeles is traditioneel een kardinale plaats. Gómez Velasco, een latino-‐Amerikaan, is kardinaalbaar vanaf 27 februari 2016. § Michael Owen Jackels (°1954), aartsbisschop van Dubuque (USA). Werd door Franciscus benoemd tot metropoliet. § Joseph Edward Kurtz (°1946), aartsbisschop van Louisville (USA). Louisville is traditioneel geen kardinale plaats. Kurtz werd in 2013 voorzitter van de Amerikaanse Bisschoppenconferentie en in 2014 benoemd tot lid van de Congregatie voor de Oosterse Kerken. Later werd hij moderator van één van de tien taalgroepen tijdens de Bisschoppensynode over het gezin van oktober 2014. Acht andere moderatoren waren kardinalen. § Christian Lépine (°1951), aartsbisschop van Montreal (Canada). Montreal heeft een kardinale traditie. Lépine is kardinaalbaar vanaf 26 juni 2016. § William Edward Lori (°1951), aartsbisschop van Baltimore (USA). Baltimore behoort tot de traditionele Amerikaanse kardinaalsleveranciers. De emeritus vertrok naar de Curie. § William Charles Skurla (°1956), aartsbisschop van Pi7sburgh – byzan&jns (USA). Werd door Franciscus benoemd tot lid van de Congregatie voor de Oosterse Kerken. Is sinds 2012 voorzitter van de Raad van de Roetheense kerk in de USA. § Joseph Tobin (°1952), aartsbisschop van Indianapolis (USA). Werd door Franciscus benoemd tot lid van de Congregatie voor de Instituten van Gewijd Leven en Gemeenschappen van Apostolisch Leven. Is niet te verwarren met de Amerikaanse bisschop Tobin, die na de Bisschoppensynode van 2014 felle kritiek uitte op de paus. § Allen Henry Vigneron (°1948), aartsbisschop van Detroit (USA). Leidt het aartsbisdom sedert 2009. Zijn 4 voorgangers werden een na een kardinaal. De emeritus is niet meer stemgerechtigd.
7
Latijns-‐Amerika {0,0,21,25}
Verwacht aantal nieuwe stemgerechtigden uit dit continent: 3-‐4. § Carlos Aguiar Retes (°1950), aartsbisschop van Tlaneplantla (Mexico). Is voorzitter van de Latijns-‐Amerikaanse Bisschoppelijke Raad (CELAM). § Richard Daniel Alarcón Urrutia (°1952), aartsbisschop van Cusco (Peru). Werd door Franciscus benoemd tot metropoliet. § Oscar Omar Aparicio Céspedes (°1959), aartsbisschop van Cochabamba (Bolivia). Werd door Franciscus benoemd tot metropoliet. Is sinds 2012 voorzitter van de Boliviaanse Bisschoppenconferentie. § José María Arancedo (°1940), aartsbisschop van Santa Fe de la Vera Cruz (Argentina). Is voorzitter van de Argentijnse Bisschoppenconferentie. § Rogelio Cabrera López (°1951), aartsbisschop van Monterrey (Mexico). In het aartsbisdom Monterrey werden de vorige 2 aartsbisschoppen kardinaal, resp. in 1994 en 2007. De huidige aartsbisschop kan kardinaal worden vermits zijn voorganger kardinaal Robles Ortega aartsbisschop van Guadalajara werd. § Luis Augusto Castro Quiroga (°1942), aartsbisschop van Tunja (Colombia). Is voorzitter van de Colombiaanse Bisschoppenconferentie. § Alfonso Cortés Contreras (°1947), aartsbisschop van León (Mexico). Werd door Franciscus benoemd in deze functie en later als lid van de Pauselijke Raad voor de Cultuur. § Sérgio da Rocha (°1959), aartsbisschop van Brasilia (Brazilië). Het aartsbisdom Brasilia kende een kardinaalscreatie in 1988. Diens opvolger, João Bráz de Aviz, werd in 2011 als congregatieprefect in de Curie benoemd en werd kardinaal in 2012. § José Luis Escobar Alas (°1959), aartsbisschop van San Salvador (El Salvador). Is voorzitter van ’s lands Bisschoppenconferentie. § Victor Manuel Fernández (°1962), rector van de Pauselijke Universiteit van Buenos Aires (Argentinië). Werd door Franciscus benoemd als aartsbisschop en later als lid van de Pauselijke Raad voor de Cultuur. § Oscar Gerardo Fernández Guillén (°1949), bisschop van Puntarenas (Costa Rica). Is voorzitter van ’s lands Bisschoppenconferentie. § José Antonio Fernández Hurtado (°1952), aartsbisschop van Durango (Mexico). Werd door Franciscus benoemd tot metropoliet. § Dionisio Guillermo García Ibáñez (°1945), aartsbisschop van Santiago (Cuba). Is voorzitter van de Cubaanse Bisschoppenconferentie.
8
§ Carlos Garfias Merlos (°1951), aartsbisschop van Acapulco (Mexico). Engageerde zich na de verdwijning van 43 studenten in de deelstaat Guerrero. § Catalino Claudio Giménez Medina (°1940), bisschop van Caacupé (Paraguay). Is voorzitter van de Paraguayaanse Bisschoppenconferentie. § Sergio Alfredo Gualberti Calandrina (°1944), aartsbisschop van Santa Cruz de la Sierra (Bolivia). Zijn emeritus was kardinaal en wordt 80 op 7 maart 2016. Gualberti Calandrina was een van de eerste door Franciscus benoemde aartsbisschoppen. Hij is feitelijk een Italiaan. § Luis Gerardo Herrera Cabrera (°1955), aartsbisschop van Cuenca (Ecuador). Werd door Franciscus benoemd tot lid van de Congregatie voor de Instituten van Gewijd Leven en Gemeenschappen van Apostolisch Leven. § Jorge Enrique Jiménez Carvajal (°1942), aartsbisschop van Cartagena (Colombia). Cartegena leverde nimmer een kardinaalshoed. Maar Jiménez was van 1999 tot 2003 voorzitter van de Latijns-‐Amerikaanse Bisschoppelijke Raad (CELAM) en sedert 1973 de enige in deze functie die nog geen kardinaal werd. § Jesús Juárez Párraga (°1943), aartsbisschop van Sucre (Bolivia). Sucre leverde in 1943 eenmalig een kardinaal. § Erwin Kräutler (°1939), prelaat van Xingu (Brazilië). Kräutler is een bisschop van Oostenrijkse origine en een leider van het verzet tegen de bouw van de stuwdam op de Xingu-‐rivier, een zijrivier van de Amazone, die ten koste gaat van het milieu en de indianenbevolking. De kerk overleeft er dankzij basisgemeenschappen. Kräutler schrijft samen met onder meer Franciscus en kardinaal Turkson aan een encycliek over de ecologie. § Murilo Sebastião Ramos Krieger (°1943), aartsbisschop van São Salvador da Bahia de Todos os Santos (Brazilië). Het aartsbisdom telde 5 kardinaalscreaties zonder onderbreking sinds 1953. Kriegers emeritus is niet meer stemgerechtigd. Krieger is de primaat van Brazilië, het grootste katholieke land. § Carlos Alberto Libânio Christo (°1944), bevrijdingstheoloog (Brazilië). Dominicaanse frater, beter bekend als Frei Betto. § José Luiz Majella Delgado (°1953), aartsbisschop van Pouso Alegre (Brazilië). Werd door Franciscus benoemd tot metropoliet. § Eduardo Eliseo Martín (°1953), aartsbisschop van Rosario (Argentinië). Werd door Franciscus benoemd tot metropoliet.
9
§ Max Leroy Mésidor (°1962), aartsbisschop van Cap-‐Haïtien (Haïti). Werd door Franciscus benoemd tot metropoliet. § Ilson de Jesus Montanari (°1959), secretaris van de Congregatie voor de Bisschoppen (Brazilië). Montanari werd door Franciscus tot secretaris benoemd. Een kardinaalshoed lijkt eerder in een later consistorie in beeld te komen. § Carlos José Ñáñez (°1946), aartsbisschop van Córdoba (Argentinië). Werd door Franciscus benoemd tot lid van de Pauselijke Raad voor de Bevordering van de Eenheid van de Christenen. § Walmor Oliveira de Azevedo (°1954), aartsbisschop van Belo Horizonte (Brazilië). Zijn voorganger is een niet stemgerechtigde kardinaal. Oliveira de Azevedo werd door Franciscus benoemd tot lid van de Congregatie voor de Oosterse Kerken. Werd reeds in 2009 lid van de Congregatie voor de Geloofsleer. § Diego Rafael Padrón Sánchez (°1939), aartsbisschop van Cumaná (Venezuela). Is voorzitter van de Venezolaanse Bisschoppenconferentie. § Jorge Carlos Patrón Wong (°1958), aartsbisschop en seminariesecretaris van de Congregatie voor de Clerus (Mexico). Werd door Franciscus benoemd tot lid van de Congregatie voor de Katholieke Opvoeding. § Gregorio Nicanor Peña Rodríguez (°1942), bisschop van Nuestra Señora de la Altagracia en Higüey (Dominicaanse Republiek). Is voorzitter van ’s lands Bisschoppenconferentie. § Patrick Christopher Pinder (°1953), aartsbisschop van Nassau (Bahama’s). Nassau leverde nog nooit een kardinaal. Pinder is sinds 2011 voorzitter van de Antilliaanse Bisschoppenconferentie en werd door Franciscus benoemd tot lid van de Congregatie voor de Evangelisatie van de Volkeren. § Salvador Piñiero García-‐Calderon (°1949), aartsbisschop van Ayacucho (Peru). Is voorzitter van de Peruaanse Bisschoppenconferentie. § José Rafael Quirós Quirós (°1955), aartsbisschop van San José de Costa Rica (Costa Rica). Kan de eerste Costa Ricaanse kardinaal worden. Werd door Franciscus benoemd tot metropoliet en kan de eerste kardinaal uit dit land worden. Vermits reeds decennia een 2/3-‐1/3 evenwicht wordt gezocht tussen Zuid-‐ en Centraal-‐Amerika kan Quirós een keuze zijn. Quirós is bevriend met aartsbisschop Brenes, die in 2014 kardinaal werd. § Alvaro Leonel Ramazzini Imeri (°1947), bisschop van Huehuetenango (Guatemala). Bekritiseert de nefaste impact van de mijnbouw in zijn bisdom en land.
10
§ René Osvaldo Rebolledo Salinas (°1958), aartsbisschop van La Serena (Chili). Werd door Franciscus benoemd tot metropoliet. § José Octavio Ruiz Arenas (°1944), secretaris van de Pauselijke Raad ter Bevordering van de Nieuwe Evangelisatie (Colombia). Is een aartsbisschop uit de Curie die door Franciscus als lid werd benoemd van de Congregatie voor de Bisschoppen. § Moacir Silva (°1954), aartsbisschop van Ribeirão Preto (Brazilië). Werd door Franciscus benoemd tot metropoliet. § Jaime Spengler (°1960), aartsbisschop van Porto Alegre (Brazilië). Werd door Franciscus benoemd tot metropoliet en tot lid van de Congregatie voor de Instituten van Gewijd Leven en Gemeenschappen van Apostolisch Leven. Porto Alegre, gelegen in de zuidelijke deelstaat Rio Grande do Sul en op minder dan 2000 km van Buenos Aires, kende een kardinaalscreatie in 1969. § Daniel Fernando Sturla Berhouet (°1959), aartsbisschop van Montevideo (Uruguay). Werd door Franciscus benoemd tot metropoliet. Montevideo leverde in 1958 een kardinaal. § Fausto Gabriel Trávez Trávez (°1941), aartsbisschop van Quito (Ecuador). Het aartsbisdom Quito kende 4 kardinaalscreaties zonder onderbreking sinds 1953. De emeritus is niet meer stemgerechtigd. Trávez is voorzitter is van de Ecuadoriaanse Bisschoppenconferentie. § José Domingo Ulloa Mendieta (°1956), aartsbisschop van Panamá (Panama). Kan de eerste Panamese kardinaal worden. Is voorzitter van het Bisschoppelijk Secretariaat van Centraal-‐Amerika en Panama, waar hij kardinaal Brenes opvolgde. § Edmundo Ponziano Valenzuela Mellid (°1944), aartsbisschop van Asunción (Paraguay). Is salesiaan en een in november 2014 door Franciscus benoemde metropoliet (als coadjutor benoemd door Benedictus VI). Kan de eerste Paraguayaanse kardinaal worden. Is merkwaardig genoeg vicevoorzitter van de Uruguayaanse Bisschoppenconferentie. Was van 1991 tot 2006 missionaris in Angola. Heeft schijnbaar een bergogliaans profiel, gezien zijn scherpe oproep tot de regering, in juni 2014, om armoede en corruptie te beteugelen. Erfde als aartsbisschop grote onenigheid in het episcopaat van Paraguay. § Rodolfo Valenzuela Núñez (°1954), bisschop van Verapaz en voorzitter van de Guatemalaanse bisschoppenconferentie (Guatemala). Werd door Franciscus benoemd in de Pauselijke Raad voor de Cultuur.
11
§ Oscar Julio Vian Morales (°1947), aartsbisschop van Guatemala (Guatemala). Van de vorige 3 aartsbisschoppen van Guatemala werden er 2 kardinaal (in 1969 en 2003). De aartsbisschop emeritus is overleden. § Alejo Zavala Castro (°1941), bisschop van Chilpancingo-‐Chilapa (Mexico). Engageerde zich na de verdwijning van 43 studenten in de deelstaat Guerrero. De nieuwe, nog te benoemen aartsbisschop van San Cristóbal de la Habana (Cuba) is kardinaalbaar vanaf 18 oktober 2016 en zijn lotgenoot in Santo Domingo (Dominicaanse Republiek) vanaf 31 oktober 2016.
Italië {0,0,5,14}
Verwacht aantal nieuwe stemgerechtigden uit dit continent: 1-‐3. § Marco Arnolfo (°1952), aartsbisschop van Vercelli. Metropoliet benoemd door Franciscus. § Giancarlo Maria Bregantini (°1948), aartsbisschop van Campobasso-‐ Boiano. Bregantini werd op 25.03.2014 door de paus gevraagd de bezinningsteksten te schrijven bij de 14 staties tijdens de Goede Vrijdagviering in het Colosseum van Rome. § Francesco Cacucci (°1943), aartsbisschop van Bari-‐Bitonto. Werd door Franciscus benoemd tot lid van de Congregatie voor de Instituten van Gewijd Leven en Gemeenschappen van Apostolisch Leven. § Claudio Maria Celli (°1941), voorzitter van de Pauselijke Raad voor de Sociale Communicatiemiddelen. Voorzitters van pauselijke raden zijn sinds Benedictus XVI (deels) en Franciscus niet meer zo sexy om tot het kardinalaat verheven te worden. § Mariano Crociata (°1953), bisschop van Latina–Terracina–Sezze– Priverno. Was van 2008 tot 2013 secretaris-‐generaal van de Italiaanse Bisschoppenconferentie. Zijn vier voorgangers in deze functie werden na hun mandaat kardinaal. Franciscus benoemde hem na zijn mandaat in een bescheiden bisdom, vermoedelijk om aan te tonen dat functies in de Bisschoppenconferentie geen stapsteen zijn naar hogere benoemingen. § Fabio Fabene (°1959), ondersecretaris van de Bisschoppensynode. Fabene werd op 8 februari 2014 in steun gezet voor kardinaal Baldisseri, secretaris-‐generaal van de Bisschoppensynode. Een rijzende ster in het Vaticaan, maar als Italiaan allicht te jong en te weinig gepositioneerd om nu al kardinaal te worden.
12
§ Giuseppe Fiorini Morosini (°1945), aartsbisschop van Reggio Calabria-‐ Bova. Metropoliet benoemd door Franciscus. § Salvatore (Rino) Fisichella (°1951), voorzitter van de Pauselijke Raad voor de Bevordering van de Nieuwe Evangelisatie. Voorzitters van pauselijke raden zijn sinds Benedictus XVI (deels) en Franciscus niet meer zo sexy om tot het kardinalaat verheven te worden. § Bruno Forte (°1949), aartsbisschop van Chieti-‐Vasto. Vermaard theoloog. Werd door Franciscus aangesteld als bijzondere secretaris van de 3de Buitengewone Bisschoppensynode (oktober 2014) en als consultor van de Congregatie voor de Instituten van Gewijd Leven en Gemeenschappen van Apostolisch Leven. § Nunzio Galantino (°1948), bisschop van Cassano all’Jonio, secretaris van de Italiaanse Bisschoppenconferentie. Op 26.03.2014 werd hij secretaris voor een periode van 5 jaar. Galantino had zulke benoeming niet ‘gezocht’ en heeft een bergogliaans profiel. § Gianfranco Agos-no Gardin (°1944), aartsbisschop van Treviso. Werd onder Franciscus benoemd tot lid van de Congregatie voor de Instituten van Gewijd Leven en Gemeenschappen van Apostolisch Leven. § Piero Marini (°1942), voorzitter van de Pauselijke Commissie voor de Internationale Eucharistische Congressen. Marini werd op 19 februari 2014 door Franciscus bevestigd als lid van de Congregatie voor de Oosterse Kerken. § Francesco Moraglia (°1953), patriarch van Venetië. Het patriarchaat Venetië is een traditionele kardinaals-‐ en zelfs pausleverancier. Paus Franciscus hoeft met de leeftijdsgrens van Moraglia’s voorganger kardinaal Scola geen rekening te houden, daar deze in 2011 aartsbisschop van Milaan werd. Moraglia heeft een eerder conservatief imago en is mogelijk weinig bergogliaans, al is hij wel sociaal bewogen. § Cesare Nosiglia (°1944), aartsbisschop van Turijn. Het aartsbisdom Turijn levert sedert 1879 zonder uitzondering kardinalen. Nosiglia’s emeritus heeft de leeftijdsgrens bereikt. Zolang de paus de Italiaanse Bisschoppenconferentie niet verder hervormt, blijft Nosiglia de 2de vicevoorzitter ervan, na kardinaal Bassetti, die in 2014 onverwacht kardinaal werd gecreëerd. § Vincenzo Paglia (°1945), voorzitter van de Pauselijke Raad voor het Gezin. Voorzitters van pauselijke raden zijn sinds Benedictus XVI (deels) en Franciscus niet meer zo sexy om tot het kardinalaat verheven te worden. Paglia is wel een hoofdrolspeler in de 8ste
13
§ § §
§
Wereldgezinsbijeenkomst, die in september 2015 doorgaat in Philadelphia. Vincenzo Pelvi (°1948), aartsbisschop van Foggia–Bovino. Metropoliet benoemd door Franciscus. Giuseppe Petrocchi (°1948),aartsbisschop van L’Aquila. Metropoliet benoemd door Franciscus. Paolo Rabitti (°1936, Italië), aartsbisschop emeritus van Ferrara-‐ Comacchio. Rabitti is op 16.12.2013 door de paus benoemd tot lid van de Congregatie voor de Bisschoppen. Een belangrijke functie, maar zijn leeftijd speelt hem tegen. Silvano Maria Tomasi (°1940), permanent waarnemer van de Heilige Stoel bij de Verenigde Naties in Genève.
De nieuwe, nog te benoemen aartsbisschop van Bologna is kardinaalbaar vanaf 1 juni 2018 en zijn lotgenoot in Palermo vanaf 22 februari 2018.
Rest van Europa {0,1,12,25}
Verwacht aantal nieuwe stemgerechtigden uit dit continent: 1-‐3. § Anders Arborelius (°1949), bisschop van Stockholm (Zweden). Is voorzitter van de Scandinavische Bisschoppenconferentie. § Juan José Asenjo Pelegrina (°1945), aartsbisschop van Sevilla (Spanje). De emeritus is niet meer stemgerechtigd. § Ján Babjak (°1953), aartsbisschop van Prešov (Slowakije). Werd door Franciscus benoemd tot lid van de Congregatie voor de Oosterse Kerken. § Ricardo Blázquez Pérez (°1942), aartsbisschop van Valladolid (Spanje). Werd door Franciscus benoemd tot lid van de Congregatie voor de Instituten van Gewijd Leven en Gemeenschappen van Apostolisch Leven. § Jean-‐Luc Bouilleret (°1953), aartsbisschop van Besançon (Frankrijk). Werd door Franciscus benoemd tot metropoliet. § Jean-‐Louis Bruguès (°1943), archivaris van het Vaticaans Geheim Archief en bibliothecarius van de Vaticaanse Bibliotheek (Frankrijk). Maakt gezien de tendens om minder Curiekardinalen te creëren slechts een theoretische kans. Maakt weinig kans tenzij als verzoeningskandidaat. Was vóór dit pausschap al in conflict met Franciscus bij de aanstellingen aan de universiteit van Buenos Aires. § Stephan Burger (°1962), aartsbisschop van Freiburg im Breisgau (Duitsland). Werd door Franciscus benoemd tot metropoliet.
14
§ Leo W. Cushley (°1961), aartsbisschop van Saint Andrews and Edinburgh (Schotland). Werd door Franciscus benoemd tot metropoliet. Moet de wegens ongepast gedrag omstreden kardinaal O’Brien doen vergeten. § Stanislaw Gadecki (°1949), aartsbisschop van Poznan en voorzitter van de nationale Bisschoppenconferentie (Polen). Werd door Franciscus benoemd tot lid van de Congregatie voor de Geloofsleer. Stelde zich conservatief op tijdens de Derde Buitengewone Bisschoppensynode (oktober 2014). § Felix Genn (°1950), bisschop van Münster (Duitsland). Genn vertegenwoordigt een bisdom dat nu en dan een kardinaal levert. Franciscus benoemde hem in december 2013 tot nieuw lid van de Congregatie voor de Bisschoppen. Vijf andere nieuwe leden werden twee maanden later kardinaal. § Gintaras Linas Grušas (°1961), aartsbisschop van Vilnius (Litouwen). Zijn emeritus werd kardinaal. Grušas werd in de USA geboren, werd door Franciscus tot lid benoemd van de Congregatie voor de Clerus en is kardinaalbaar vanaf 1 februari 2017. § Duro Hranic (°1961), aartsbisschop van Dakovo-‐Osijek (Kroatië). Werd door Franciscus benoemd tot metropoliet. § Marek Jędraszewski (°1949), aartsbisschop van Łódź (Polen). Werd door Franciscus benoemd tot lid van de Congregatie voor de Katholieke Opvoeding. § Vicente Jiménez Zamora (°1944), aartsbisschop van Zaragoza (Spanje). Werd door Franciscus benoemd tot metropoliet. § Józef Piotr Kupny (°1956), aartsbisschop van Wroclaw (Polen). Werd door Franciscus benoemd tot metropoliet. § Franz Lackner (°1956), aartsbisschop van Salzburg (Wenen). Werd door Franciscus benoemd tot metropoliet. § Luis Francisco Ladaria Ferrer (°1944), secretaris van de Congregatie voor de Geloofsleer (Spanje). Maakt gezien de tendens om minder Curiekardinalen te creëren slechts een theoretische kans. § André-‐Joseph Léonard (°1940), aartsbisschop van Mechelen-‐Brussel (België). Het aartsbisdom levert sedert 1838 zonder onderbreking kardinalen. De emeritus is niet meer stemgerechtigd. Léonards kansen zijn wegens zijn leeftijd, zijn recente uitspraak graag plaats te willen maken voor een opvolger en de aanwezigheid van een jonge Nederlander in het kardinalencollege verminderd.
15
§ Manuel José Macário do Nascimento Clemente (°1948), patriarch van Lissabon (Portugal). De zetel van Lissabon levert sedert 1737 zonder onderbreking kardinalen. De emeritus is overleden. § Dominique Mamberti (°1952), prefect van de Hoogste Rechtbank van de Apostolische Signatuur (Frankrijk). Was van 2006 tot 2014 buitenlandminister van het Vaticaan. Verving de uiterst conservatieve Amerikaanse kardinaal Burke op de Apostolische Signatuur. Enkel het argument dat in de plannen om de Curie te hervormen er nog weinig duidelijkheid is over het departement justitie, kan hem van een hoed weghouden. § Malcolm McMahon (°1949), aartsbisschop van Liverpool (Verenigd Koninkrijk). Het aartsbisdom leverde nog nooit een kardinaal. McMahon, die in maart 2014 werd benoemd, past echter uitstekend in het profiel van de bergogliaanse kardinalen die in februari 2014 werden gecreëerd. Tijdens dit consistorie werd weliswaar al de aartsbisschop van Westminster tot het kardinalaat verheven. § Diarmuid Martin (°1945), aartsbisschop van Dublin (Ierland). Is een van de weinige Europese aartsbisschoppen met een zuiver bergogliaans profiel. Was in de periode 1986-‐2001 resp. ondersecretaris en secretaris van de Pauselijke Raad Rechtvaardigheid en Vrede. Werd daarna ruim twee jaar permanent waarnemer van de Heilige Stoel bij de VN in Genève en de Wereld Handel Organisatie. Nam in Dublin het pedofilieschandaal drastisch aan en spoorde daarbij zijn collega in Westminster (de latere kardinaal Nichols) tot minder laksheid aan. Dublin kende kardinaalscreaties in 1866, 1882 en 2001. Martins voorganger is een sedert 2006 niet meer stemgerechtigde kardinaal. § Eamon Martin (°1961), aartsbisschop van Armagh (Verenigd Koninkrijk). Werd door Franciscus benoemd tot metropoliet, maar werd reeds door Benedictus XVI als coadjutor van Armagh benoemd. Het aartsbisdom, zetel van de primaat van Ierland, levert sedert 1893 onafgebroken kardinalen. De emeritus wordt 80 op 16 augustus 2019. § Angelo Massafra (°1949), aartsbisschop van Shkodrë-‐Pult (Albanië). Is een metropoliet die op amper 49-‐jarige leeftijd door Johannes Paulus II werd benoemd. Is voorzitter van de Albanese Bisschoppenconferentie. Heeft Italiaanse roots en kan daardoor gemor over eventueel weinig nieuwe Italiaanse kardinalen vergoelijken. Vertegenwoordigt geen kardinale plaats. Was samen met Mgr. Kurtz (zie hoger, Noord-‐Amerika) de enige moderator van een taalgroep (op 10 moderatoren) zonder het
16
§
§
§ §
§ §
§
§
§
statuut van kardinaal tijdens de Bijzondere Bisschoppensynode over het gezin van oktober 2014. Landen die door Franciscus bezocht werden of zullen worden, leidden eerder tot een kardinaalshoed (Brazilië, Korea). Mieczysław Mokrzycki (°1961), aartsbisschop van Lviv (Oekraïne). Mokrzycki leidt vanaf 2008 een aartsbisdom dat sedert 1965 vier kardinaalscreaties kende. De emeritus is niet meer stemgerechtigd. Juan José Omella Omella (°1946), bisschop van Calahorra y La Calzada (Spanje). Werd door Franciscus benoemd tot lid van de Congregatie voor de Bisschoppen, een kweekvijver voor nieuwe kardinalen tijdens het consistorie van februari 2014. Omella is het enige nieuwe lid van deze Congregatie dat na het consistorie van 22 februari 2014 werd benoemd. Kieran O’Reilly (°1952), aartsbisschop van Cashel (Ierland). Werd door Franciscus benoemd tot metropoliet. Carlos Osoro Sierra (°1945), aartsbisschop van Madrid (Spanje). Metropoliet benoemd door Franciscus. Is kardinaalbaar vanaf 20 augustus 2016. Spanje kreeg in 2014 geen nieuwe stemgerechtigde en zal op 14.02.2015 amper vier stemgerechtigden tellen (waaronder een 77-‐, 78-‐ en 79-‐jarige). Frankrijk en Duitsland zullen elk evenveel stemgerechtigden tellen, maar relatief jonge. Osoro mag gerekend worden onder de aanzienlijkste metropolitane benoemingen onder Franciscus. Wojciech Polak (°1964), aartsbisschop van Gniezno (Polen). Werd door Franciscus benoemd tot metropoliet. Georges Pontier (°1943), aartsbisschop van Marseille (Frankrijk). Het aartsbisdom levert sedert decennia kardinalen. De emeritus is niet meer stemgerechtigd. José Rodríguez Carballo (°1953), secretaris van de Congregatie voor de Instituten van Gewijd Leven en Gemeenschappen van Apostolisch Leven (Spanje). Maakt gezien de tendens om minder Curiekardinalen te creëren slechts een theoretische kans. Braulio Rodríguez Plaza (°1944), aartsbisschop van Toledo (Spanje). Het aartsbisdom levert sedert decennia kardinalen. De aartsbisschop emeritus vertrok in 2008 naar de Curie. Sviatoslav Shevchuk (°1970), aartsbisschop van Kiev (Oekraïne). Is zeer jong. Werd door Franciscus niet bevestigd als lid van de Congregatie voor de Oosterse Kerken. De emeritus is niet meer stemgerechtigd.
17
§ Zbigņevs Stankevičs (°1955), aartsbisschop van Riga (Letland). Het aartsbisdom kwam als kardinaalsleverancier in beeld vanaf 1983. De emeritus is niet meer stemgerechtigd. § Rudolf Voderholzer (°1959), bisschop van Regensburg (Duitsland). Werd door Franciscus benoemd tot lid van de Congregatie voor de Geloofsleer. § Alfred Xuereb (°1958), aartsbisschop en secretaris-‐generaal van de Raad voor de Economie (Malta). Vertrouweling en voormalig privé-‐ secretaris van Franciscus. § Zygmunt Zimowski (°1947), voorzitter van de Pauselijke Raad voor het Pastoraat in de Gezondheidszorg (Polen). Maakt gezien de tendens om minder Curiekardinalen te creëren slechts een theoretische kans. § Stane Zore (°1958), aartsbisschop van Ljubljana (Slovenië). Werd door Franciscus benoemd tot metropoliet. De nieuwe, nog te benoemen aartsbisschop van Berlijn (Duitsland) is onmiddellijk kardinaalbaar. De nieuwe, nog te benoemen aartsbisschop van Barcelona (Spanje) is kardinaalbaar vanaf 29 april 2017. De nieuwe, nog te benoemen bisschop van Mainz (Duitsland) is kardinaalbaar vanaf 16 mei 2016.
Zwart-‐Afrika {0,0,12,19}
Verwacht aantal nieuwe stemgerechtigden uit dit continent: 1-‐3. § Gabriel ‘Leke Abegunrin (°1947), aartsbisschop van Ibadan (Nigeria). Werd door Franciscus benoemd tot metropoliet. § Nicodème Anani Barrigah-‐Benissan (°1963), bisschop van Atakpamé (Togo). Droeg sterk bij tot de nationale verzoening in Togo (hoewel zelf afkomstig uit Burkina Faso). Hij is diplomatisch en meertalig, en spreekt onder meer Italiaans. § Stephen Brislin (°1956), aartsbisschop van Cape Town (Zuid-‐Afrika). Het aartsbisdom leverde in 1965 een kardinaal. Brislin is sinds 2012 voorzitter van de Interregionale Vergadering van Zuidelijk Afrikaanse Bisschoppen en van de Zuid-‐Afrikaanse Bisschoppenconferentie. § Francisco Chimoio (°1947), aartsbisschop van Maputo (Mozambique). Zijn emeritus is een niet meer stemgerechtigde kardinaal, gecreëerd in 1988. Chimoio werd in 2014 door Franciscus benoemd tot lid van de Congregatie voor de Instituten van Gewijd Leven en Gemeenschappen van Apostolisch Leven. Mozambique zal in 2015 niet meer
18
§ § §
§
§ § §
§
§
vertegenwoordigd zijn in het stemgerechtigde deel van het College van Kardinalen. Damian Denis Dallu (°1955), aartsbisschop van Songea (Tanzania). Werd door Franciscus benoemd tot metropoliet. Nicolas Djomo Lola (°1944), bisschop van Tshumbe (Congo-‐Kinshasa). Zit de Congolese Bisschoppenconferentie voor. Filomeno Do Nascimento Vieira Dias (°1958), aartsbisschop van Luanda (Angola). Werd door Franciscus benoemd tot metropoliet en tot lid van de Pauselijke Raad voor de Cultuur. Angola zal in 2015 niet meer vertegenwoordigd zijn in het stemgerechtigde deel van het College van Kardinalen. Ignatius Ayau Kaigama, aartsbisschop van Jos (Nigeria). Nigeria is de grootste Afrikaanse kardinaalsleverancier. Kaigama zit de Nigeriaanse Bisschoppenconferentie voor, wat belangrijk is omdat (oud-‐)voorzitters van deze conferentie in het verleden 3x kardinaal werden. Kaigama, een sociaal geëngageerde kerkleider die op 41-‐jarige leeftijd aartsbisschop werd, werd door de paus emeritus benoemd tot lid van de Pauselijke Raad ter Bevordering van de Nieuwe Evangelisatie. Na de bisschoppensynode van 2014 sprak hij zich namens de Nigeriaanse kerk uit tegen het criminaliseren van homoseksualiteit. Benatus Kinyaiya (°1957), aartsbisschop van Dodoma (Tanzania). Werd door Franciscus benoemd tot metropoliet. Martin Kivuva Musonde (°1952), aartsbisschop van Mombasa (Kenya). Werd door Franciscus benoemd tot metropoliet. Samuel Kleda (°1959), aartsbisschop van Douala (Kameroen). Douala leverde in 1988 een kardinaal die inmiddels de leeftijdsgrens overschreed. Kleda is voorzitter van de Bisschoppenconferentie van Kameroen en was met de Kameroense bisschoppen in september 2014 op ad limina bezoek in Rome. Kameroen zal in 2015 niet meer vertegenwoordigd zijn in het stemgerechtigde deel van het College van Kardinalen. Edward Hiiboro Kussala (°1964), bisschop van Tombura-‐Yambio (Zuid-‐ Soedan). Kussala kloeg geregeld de onveiligheid in Zuid-‐Soedan aan, samen met het gebrek aan gezondheidsvoorzieningen en de lauwe aandacht van de internationale gemeenschap. Djalwana Laurent Lompo (°1967), aartsbisschop van Niamey (Niger). Werd door Franciscus benoemd tot metropoliet.
19
§ Cyprian Kizito Lwanga (°1953), aartsbisschop van Kampala (Oeganda). Het aartsbisdom Kampala is een van de jonge kardinaalsleveranciers van zwart-‐Afrika. Lwanga’s twee voorgangers als aartsbisschop werden kardinaal. De aartsbisschop emeritus van Kampala heeft de leeftijdsgrens bereikt. Oeganda zal in 2015 niet meer vertegenwoordigd zijn in het stemgerechtigde deel van het College van Kardinalen. § Alfred Adewale Martins (°1959), aartsbisschop van Lagos (Nigeria). Zijn emeritus is een stemgerechtigde kardinaal. Martins is kardinaalbaar vanaf 16 juni 2016. § Jean Mbarga (°1956), aartsbisschop van Yaoundé (Kameroen). Werd door Franciscus benoemd tot metropoliet. Kameroen zal in 2015 niet meer vertegenwoordigd zijn in het stemgerechtigde deel van het College van Kardinalen. Mbarga was met de Kameroense bisschoppen in september 2014 op ad limina bezoek in Rome. § Gabriel Mbilingi (°1958), aartsbisschop van Lubango (Angola). Zag een van zijn voorgangers in 1983 kardinaal worden. Is voorzitter van ’s lands Bisschoppenconferentie, maar ook van het Symposium van Bisschoppenconferenties van Afrika en Madagaskar. Spreekt vloeiend Italiaans. Kan het Portugees sprekende deel van Afrika opnieuw een stem(recht) opleveren in het College van Kardinalen. Angola zal in 2015 niet meer vertegenwoordigd zijn in het stemgerechtigde deel van het College van Kardinalen. § Anatole Milandou (°1946), aartsbisschop van Brazzaville (Congo-‐ Brazzaville). Dit aartsbisdom leverde een kardinaal in 1973. Congo-‐ Brazaville zal in 2015 niet meer vertegenwoordigd zijn in het stemgerechtigde deel van het College van Kardinalen. § Timothée Modibo-‐Nzockena (°1950), bisschop van Franceville (Gabon). Is voorzitter van de Associatie van de Bisschoppenconferenties van de Centraal-‐Afrikaanse Regio. § Telesphore-‐George Mpundu (°1947), aartsbisschop van Lusaka (Zambia). In 1998 en 2010 werden de toen weliswaar reeds met emeritaat gegane en inmiddels overleden aartsbisschoppen, waaronder een Pool, kardinaal. Zambia zal in 2015 dus niet meer vertegenwoordigd zijn in het stemgerechtigde deel van het College van Kardinalen. § Thomas Luke Msusa (°1962), aartsbisschop van Blantyre (Malawi). Werd door Franciscus benoemd tot metropoliet. § Philip Naameh (°1948), aartsbisschop van Tamale (Ghana). Het aartsbisdom leverde in 2006 een toen 87-‐jarige kardinaal.
20
§ Benjamin Ndiaye (°1948), aartsbisschop van Dakar (Senegal). Metropoliet benoemd door Franciscus. Zijn twee voorgangers in Dakar werden kardinaal. De emeritus, kardinaal Sarr, is nog stemgerechtigd. § Matthias Kobena Nketsiah (°1942), aartsbisschop van Cape Coast (Ghana). Zijn emeritus werd kardinaal en vertrok naar de Curie. § Simon Ntamwana (°1946), aartsbisschop van Gitega (Burundi). Is voorzitter van de Associatie van Centraal-‐Afrikaanse Bisschoppenconferenties. § Dieudonné Nzapalainga (°1967), aartsbisschop van Bangui (Centraal-‐ Afrikaanse Republiek). Nzapalainga heeft geregeld de situatie van onveiligheid en de sociaal-‐economische wantoestanden in de Centraal-‐ Afrikaanse Republiek aangeklaagd. Hij werkt samen met protestantse en moslimleiders om via interreligieuze dialoog tot verzoening te komen in zijn land. Hij werd door Franciscus benoemd tot lid van de Congregatie voor de Evangelisatie van de Volkeren. § Emmanuel Obbo (°1952), aartsbisschop van Tororo (Oeganda). Werd door Franciscus benoemd tot metropoliet. Oeganda zal in 2015 niet meer vertegenwoordigd zijn in het stemgerechtigde deel van het College van Kardinalen. § Benjamin Marc Balthason Ramaroson (°1955), aartsbisschop van Antsiranana (Madagaskar). Werd door Franciscus benoemd tot metropoliet. Madagaskar zal in 2015 niet meer vertegenwoordigd zijn in het stemgerechtigde deel van het College van Kardinalen. § Odon Marie Arsène Razanakolona (°1946), aartsbisschop van Antananarivo (Madagaskar). Hij is in eigen land een niet onbesproken politieke figuur. Razanakolona’s 3 voorgangers als aartsbisschop werden kardinaal. Zijn directe voorganger is in 2010 overleden. Madagaskar zal in 2015 niet meer vertegenwoordigd zijn in het stemgerechtigde deel van het College van Kardinalen. § Berhaneyesus Demerew Souraphiel (°1948), aartsbisschop van Addis Abbeba (Ethiopië). Het aartsbisdom leverde een kardinaal in 1985. Souraphiel is voorzitter van de Bisschoppenconferentie van Ethiopië en Eritrea, en voorzitter van de Vereniging van Oost-‐Afrikaanse Bisschoppenconferenties. § Tarcisius Gervazio Ziyaye (°1949), aartsbisschop van Lilongwe (Malawi). Werd door Franciscus benoemd tot metropoliet.
21
Noord-‐Afrika en het Midden-‐Oosten {0,0,5,2} Verwacht aantal nieuwe stemgerechtigden uit dit continent: 0-‐2. § Antoine Audo (°1946), bisschop van Alep (chaldeeuws) (Syrië). Is lid van de Congregatie voor de Oosterse Kerken, van de Pauselijke Raad voor de Interreligieuze Dialoog en van de Pauselijke Raad voor de Pastorale Zorg van Migranten en Reizigers. § Vincent Louis Marie Landel (°1941), aartsbisschop van Rabat (Marokko). Is voorzitter van de Noord-‐Afrikaanse Regionale Bisschoppenconferentie. § Louis Raphaël I Sako (°1948), patriach van Babylon van de Chaldeeërs (Irak). Ontving als vredesapostel in het Midden-‐Oosten en pleitbezorger van de dialoog met de moslims de Defensor Fidei Prize (2008) en de International Pax Christi Award (2010). Werd in 2013 hoofd van de 500.000 gelovigen tellende Chaldeeuws-‐katholieke kerk. Werd door Franciscus benoemd tot lid van de Congregatie voor de Oosterse Kerken en de Pauselijke Raad voor de Interreligieuze Dialoog. Sako’s overleden emeritus was kardinaal. § Ibrahim Isaac Sedrak (°1955), patriarch van Alexandrië en van de Koptisch-‐katholieke Kerk (Egypte). Bekleedt deze functie sedert 2013. Volgt 3 opeenvolgende Alexandrische patriarchen op die telkens kardinaal werden. Werd onder Franciscus benoemd tot lid van de Congregatie voor de Oosterse Kerken. Is kardinaalbaar vanaf 18 maart 2015. § Fouad Twal (°1940), Latijnse patriarch van Jeruzalem (Palestina). Is als patriarch van Jeruzalem historisch weinig kardinaalbaar (laatste kardinaal in deze functie werd in 1919 gecreëerd). Is lid van de Congregatie voor de Oosterse Kerken, van de Pauselijke Raad voor het Gezin en van de Pauselijke Raad voor Rechtvaardigheid en Vrede. § Nerses Bedros XIX Tarmouni (°1940), Armeens-‐katholiek patriarch van Cilicië (Egypte/Libanon). Beheert een patriarchaat dat in 1880 en 1946 een kardinaal leverde. § Ignace Joseph III Younan (°1944), patriarch van Antiochië (Syrë). Is geestelijk leider van de Syrisch-‐katholieke kerk. Eerder werden Antiochische patriarchen in 1935 en 2001 tot het kardinalaat verheven.
22
Azië {0,0,8,17} Verwacht aantal nieuwe stemgerechtigden uit dit continent: 1-‐3. § Agustinus Agus (°1949), aartsbisschop van Pontianak (Indonesië). Metropoliet benoemd door Franciscus. § Paul Bùi Văn Đọc (°1944), aartsbisschop van Thành-‐Phô Hô Chí Minh, het vroegere Saigon (Vietnam). Hij werd door Franciscus benoemd tot lid van de Congregatie voor de Evangelisatie van de Volkeren. Hij kan de 6de Vietnamese kardinaal worden. Hij kan de 2de kardinaal uit dit aartsbisdom worden. Zijn emeritus (kardinaal Phạm Minh Mẫn) overleed. § Romulo T. de la Cruz (°1947), aartsbisschop van Zamboanga (Filipijnen). Metropoliet benoemd door Franciscus. § Pater Enrique Figaredo Alvargonzalez (°1959), ‘rolstoelenbisschop’ (Spanje-‐Cambodja). Is geen bisschop of rolstoelpatiënt, maar een jezuïet wiens leven in het teken staat van de strijd tegen landmijnen in Cambodja en Cambodjaanse vluchtelingenkampen in Thailand en van de pastorale zorg voor de slachtoffers ervan. Werd door Franciscus in 2014 benoemd tot lid van de Congregatie voor de Instituten van Gewijd Leven en Gemeenschappen van Apostolisch Leven. § Savio Hon Tai-‐Fai (°1950), secretaris van de Congregatie voor de Evangelisatie van de Volkeren (China). Bekleedt de hoogste Aziatische positie in de Curie en kan in aanmerking genomen worden om prefect te worden van een Curie-‐congregatie (Azië telt momenteel geen prefecten). § Leo Jun Ikenaga (°1937), aartsbisschop emeritus van Osaka (Japan). Werd door Franciscus in 2014 benoemd tot lid van de Congregatie voor de Instituten van Gewijd Leven en Gemeenschappen van Apostolisch Leven. § Joseph Kalathiparambil (°1952), secretaris van de Pauselijke Raad voor de Pastorale Zorg voor Migranten en Reizigers (India). Bekleedt de op een na hoogste Aziatische positie in de Curie en kan in aanmerking genomen worden om prefect te worden van een Curie-‐congregatie (Azië telt momenteel geen prefecten). § Peter Kang U-‐il (°1945), bisschop van Jeju (Zuid-‐Korea). Is voorzitter van de Koreaanse Bisschoppenconferentie. § Florentino Galang Lavarias (°1957), aartsbisschop van San Fernando (Filipijnen). Metropoliet benoemd door Franciscus. § Julian Leow Beng Kim (°1964), aartsbisschop van Kuala Lumpur (Maleisië). Metropoliet benoemd door Franciscus.
23
§ Thomas Aquino Manyo Maeda (°1947), aartsbisschop van Osaka (Japan). Metropoliet benoemd door Franciscus. Osaka kende een kardinaalscreatie in 1973. § Nicholas Mang Thang (°1943), aartsbisschop van Mandalay (Myanmar). Metropoliet benoemd door Franciscus. § Jacob Nampudakam (°1955), algemeen overste van de Pallottijnen (India). Werd door Franciscus in 2014 benoemd tot lid van de Congregatie voor de Instituten van Gewijd Leven en Gemeenschappen van Apostolisch Leven. § Joseph Ngô Quang Kiêt (°1952), aartsbisschop emeritus van Hanoi (Vietnam). Zie documentatie hieronder. § Pierre Nguyên Văn Nhon (°1938), aartsbisschop van Hanoi (Vietnam). Het aartsbisdom Hanoi kende 3 opeenvolgende kardinaalscreaties (1976, 1979, 1994. De situatie is er bijzonder omdat de emeritus 14 jaar jonger is dan de vigerende aartsbisschop. Ngô Quang Kiêt was aartsbisschop van 2005 tot 2010. Hij trad af, vermoedelijk geplaagd door stress en slapeloosheid. Hij werd in 2010 opgevolgd door Nguyên Văn Nhon. § George Njaralakatt (°1946), aartsbisschop van Tellicherry {Syro-‐ Malabar ritus} (India). Metropoliet benoemd door Franciscus. § Peter Takeo Okada (°1941), aartsbisschop van Tokyo (Japan). De 2 vorige aartsbisschoppen van Tokyo werden kardinaal. Okada’s emeritus bereikte reeds in 2008 de leeftijdsgrens. § Jose Serofia Palma (°1950), aartsbisschop van Cebu (Filipijnen). De 2 vorige aartsbisschoppen werden kardinaal. Palma’s emeritus heeft de leeftijdsgrens bereikt. § Anthony Pappusamy (°1949), aartsbisschop van Madurai (India). Metropoliet benoemd door Franciscus. § Marlo Mendoza Peralta (°1950), aartsbisschop van Nueva Segovia (Filipijnen). Metropoliet benoemd door Franciscus. § Johannes Maria Trilaksyanta Pujasumarta (°1949), aartsbisschop van Semarang (Indonesië). Zijn emeritus vertrok naar Jakarta. Semarang leverde kardinalen in 1967 en 1994. § Sebastian Francis Shaw (°1957), aartsbisschop van Lahore (Pakistan). Metropoliet benoemd door Franciscus. § Ignatius Suharyo Hardjoatmodjo (°1950), aartsbisschop van Jakarta (Indonesië). Volgde in 2010 zijn emeritus, kardinaal Julius Riyadi Darmaatmadja, op, die in december 2014 tachtig werd. Staat aan het hoofd van een aartsbisdom dat nog nooit een kardinaal leverde
24
(Darmaatmadja werd kardinaal als aartsbisschop van Semarang). Suharyo is voorzitter van de Indonesische Bisschoppenconferentie. Hij werd door Franciscus benoemd tot lid van de Congregatie voor de Evangelisatie van de Volkeren. § Victor Henry Thakur (°1954), aartsbisschop van Raipur (India). Metropoliet benoemd door Franciscus. § Socrates Buenaventura Villegas (°1960), aartsbisschop van Lingayen-‐ Dagupan (Filippijnen). Is lid van de Pauselijke Raad voor het Gezin en voorzitter van ’s lands bisschoppenconferentie.
Oceanië {0,0,3,3} Verwacht aantal nieuwe stemgerechtigden uit dit continent: 0-‐1. § John Atcherley Dew (°1948), aartsbisschop van Wellington (Nieuw-‐ Zeeland). Het aartsbisdom levert sinds 1969 onafgebroken kardinalen. De emeritus bereikte de leeftijdsgrens al in 2010. Dew is voorzitter van de Nieuw-‐Zeelandse Bisschoppenconferentie. § Anthony Colin Fisher (°1960), aartsbisschop van Sydney (Australië). Vijf van zijn zes voorgangers werden kardinaal. Zijn emeritus, George Pell, vertrok naar de Curie. Fisher was de eerste door Franciscus benoemde metropoliet uit Oceanië. § Denis J. Hart (°1941), aartsbisschop van Melbourne (Australië). Melbourne kende een kardinaalscreatie in 1973. Hart is tot mei 2016 voorzitter van de Australische Bisschoppenconferentie. Hij werd door Franciscus benoemd tot lid van de Congregatie voor de Oosterse Kerken, tot lid van de Pauselijke Raad voor de Cultuur en tot extra-‐lid van het redactiecomité voor het slotdocument van de bisschoppensynode van 2014. § Soane Patita Paini Mafi (°1961), bisschop van Tonga (Tonga). Is voorzitter van de Bisschoppenconferentie van het Pacifisch Gebied. § Christopher Prowse (°1953), aartsbisschop van Canberra-‐Goulburn (Australië). Werd door Franciscus benoemd tot lid van de Pauselijke Raad voor de Interreligieuze Dialoog. § John Ribat (°1957), aartsbisschop van Port Moresby (Papua Nieuw-‐ Guinea). Is voorzitter van de nationale Bisschoppenconferentie en van de Federatie van Katholieke Bisschoppenconferenties van Oceanië. 22 december 2014
