2014
Pastoraal Uitzendbureau ‘s-Hertogenbosch | DECEMBER
Bosch Kathedraal Wat verbindt ons?
Jos van der Meijden Afscheid van de voorzitter van het PUB
PUB dankt Geert Snijders b.
nl
‘Wethouder met hart, hoofd en handen’
ng di te es gb da
Wat beweegt ons bij het PUB? Jan Molmans over hoe het begon ‘Wist u dat...’ PUB-weetjes Even voorstellen: Maartje Maas
pu
En verder:
foto: Henk Raadschelders
2
3
Een Bosch Kathedraal…???
Mensen zien en waarderen zoals ze zijn.
Wat beweegt ons bij het PUB?
(door Bart Eigeman)
(door Bart Eigeman)
Van 13 december tot 4 januari is die te zien tijdens het Bosch Winterparadijs op de Parade.
Soms zie je ze, maar is er geen contact. Ze prikken vuil van de straat, met van die gele hesjes aan. Misschien denk je, “die is van de gemeente”, “die is van de sociale werkplaats”. Of misschien denk je niks. Wie is hij, wat is zijn of haar verhaal?
Wat is de aanleiding? In 2016 is Jeroen Bosch 500 jaar geleden overleden. Dat gaan we groots vieren om “ de geest ” van zijn werk door te geven. Jeroen Bosch is onze wereldberoemde stadgenoot die met zijn schilderijen zijn tijdgenoten een spiegel voor hield. Zijn inspiratie haalde hij uit het alledaagse leven in zijn woonplaats ‘s-Hertogenbosch. De worsteling van het leven werd door Jeroen Bosch op een confronterende manier verbeeld. “ Het leven is een helse toer, duivels liggen op de loer “ (citaat uit een toneelstuk Jeugd Boschlogie door de Jacobgroep). Het werk van Jeroen Bosch is een uitnodiging om je hiermee te verbinden. Je kunt zijn schilderijen ervaren als een uitdagende ontdekkingstocht die je aanzet tot een dialoog met jezelf en met de ander. En om goed te kunnen luisteren en open te staan voor je eigen en de ander zijn verhaal, ook al is dat niet rooskleurig. Wat is de bedoeling? De Bosch Kathedraal wil, in de geest van Jeroen Bosch, zo'n zelfde uitdaging bieden in deze tijd. Een plek voor iedereen, een plek voor ontmoeting met jezelf en de ander, waar je je blik kunt verruimen en je grenzen kunt verleggen. Een plek die uitnodigt voor een dialoog rondom de vraag: Wat verbindt ons? De Bosch Kathedraal is gemaakt door stadsgenoten die worstelen met het leven. Met als gemeenschappelijke doel verbinden. Hoe ziet hij er uit? De Bosch Kathedraal is opgebouwd uit glas-inloodachtige ramen. In de geest van Jeroen Bosch. Die heeft in 1492 voor de Sint-Janskathedraal prachtige glas-in-loodramen ontworpen. Zijn ramen zijn in de Beeldenstorm van 1566 gesneuveld.
Er is een groep mensen in onze stad die niet gezien of gehoord worden. Zij leven in ongehoord isolement, onthecht. Dat heeft zo zijn redenen. Scheiding, verlies van een dierbare, van werk, van een baan, van een huis, het kan iedereen overkomen. Er kan ook verslaving zijn, psychiatrische storing en/of illegaliteit. Onthechting Als PUB zijn wij van verbinding. Verbinden van mensen door ontmoeting, door een plek op een stoel met een bak koffie, door activiteit: “kom we
foto: Henk Raadschelders
“Een wethouder met hart, hoofd en handen”
Het PUB dankt Geert Snijders (door Bart Eigeman)
Het PUB roeit tegen de stroom in. Wij verbinden ons met mensen van wie het leven geen succesverhaal is. Talentontwikkeling en economische zelfstandigheid zijn mooie (politieke) doelen. En om dat te bereiken mag een beroep gedaan op de eigen kracht van mensen, zeker. Sommige mensen lopen daarin vast. Zo vast, dat betaald werk niet en misschien wel nooit een realistisch doel is. Het PUB laat daarin niemand vallen. In Geert Snijders heeft het PUB jarenlang een oprechte steun gevonden. Geert Snijders verzet zich in de collegekamer en in de raadsvergadering tegen ‘eigen-schuld-dikke-bult'. Geert Snijders neemt verantwoordelijkheid om mensen niet als economische kostenpost te zien. Dat doet hij in het openbaar, dat doet hij ook door zijn gezicht te tonen als er geen krant bij is. Geert stelt ook – terecht – eisen aan organisaties. Hart, hoofd en handen werken samen in zijn besluiten om sociale activering voor kwetsbare mensen meerjarig te realiseren. Deelnemers, vrijwilligers en bestuur zeggen: Het ga je goed Geert, bedankt!
Wie bouwen hem? Deelnemers van het PUB, jong-volwassenen van TOM (Traject op Maat) en een groep kunstenaars van Onze Kathedralenbouwers. Wat doet dat met mensen? De ontmoeting tussen 8 PUB deelnemers en T.O.M.-jongeren brengt veel in beweging! En er komen prachtige vensters over het leven van de deelnemers. Mooier is nog wat dat met mensen doet. Judith staat op voor haarzelf en geeft alles wat er is gebeurd een plek waarmee ze verder kan. Nico neemt de drempel tot een nieuw gebit. Teddy ziet zichzelf nog beter. Patrick is extra gemotiveerd om de weg naar zelfstandig wonen te zoeken. Andreas heeft mooie momenten beleefd en Julia is verrast hoe anderen dichtbij mogen en kunnen komen en hoe ze daarin iets van licht ervaart. Edwin ervaart dat hij niet alleen gezien wordt in zijn donkere en problematische kant, hij is meer dan dat.
gaan aan het werk, we gaan de straat vegen….” Mensen zien en waarderen zoals ze zijn. Dat is het beroep dat het PUB uitoefent. Bij deelnemers, bij vrijwilligers en bij de betaalde medewerkers. Dat is wat mensen bij PUB beweegt. Het PUB erkent dat de situatie van mensen soms weinig perspectief in zich draagt en loopt daar niet bij weg. Onze deelnemers en vrijwiliigers maken regelmatig mee dat ze op straat voor rotte vis worden uitgemaakt. Mensen die ons vuil zien prikken roepen van alles. Is het angst voor wat jouzelf kan overkomen? Het PUB biedt een plek
aan kwetsbare mensen. Door verbinding aan te gaan, gebeurt er iets. Dat is betekenisvol. Om het werk van het PUB meer zichtbaar te maken, hebben we onlangs de verbinding georganiseerd tussen PUB deelnemers, jongeren en kunstenaars. De jongeren maakten een kunstwerk waarin zij het leven van Nico, Judith, Edwin, Patrick, Julia, Teddy en Jos in beeld brengen. Dat maakte bij de jongeren veel los, zij leerden van mensen die ze doorgaans niet (willen) zien. Dat maakte bij Nico en Judith en de anderen veel los. “Wat ik meemaakte heeft nu een plek. Ik heb het verteld, het is in beeld gebracht. Ik zie het nu zelf beter. En nu wil ik voor uit.” “Ik dacht eerst, ach wat doe ik hier. Ik wil mijn verhaal niet kennen. Nu vond ik het toch fijn.” “Mijn donkere kant is in beeld, maar ook mijn dromen en wie dierbaar voor mij zijn, al zie ik die nooit. Ik val niet samen met mijn problemen. Ik blijf zoeken naar dat weggetje naar zelfstandig in een huis wonen.” Mensen zien en waarderen zoals ze zijn. Verbinden door ontmoeten. Dat beweegt ons bij het PUB.
Op 20 september is ons nieuwe onderkomen Ridderspoorstraat 2 feestelijk geopend.
Een geslaagde opening We vierden de opening met SOS Rommelmarkt en Zelfkrant. Gezamenlijk bewonen we nu dit pand. Het is bouwkundig mooi gerenoveerd door de Gemeente ‘s-Hertogenbosch. Enige van onze deelnemers, vrijwilligers en onze algemeen coördinator hebben onze ruimten van binnen en van buiten helemaal in de verf gezet. Het ziet er prachtig uit. De opening was druk en gezellig. Het weer was prachtig zodat iedereen heerlijk buiten een hapje en een drankje kon krijgen. Naar schatting kwamen 250 belangstellenden op bezoek. Veel meer dan gedacht. Maar de mensen van onze catering Boschveld Wereldkeuken hebben dat met hun gulle gastvrijheid soepel opgevangen. Tezamen met de chips en frisdrank van de Voedselbank kwam niemand te kort. Wethouder Snijders kreeg van de nieuwe bewoners de sleutel van het gebouw in delen overhandigd en ds. Peter van Helden hield als Erasmus een gloedvolle redevoering. Ons helaas onlangs overleden bestuurslid Marcel Kersten heeft nog de muzikale omlijsting geregeld. Drie Ierse muzikanten strooiden hun melodieën over het voorplein. Frits van den Wittenboer repareerde fietsen bij zijn mobiele werkplaats en bijna iedereen was er. Veel van onze deelnemers en vrijwilligers, gemeenteambtenaren, raadsleden, wijkbewoners, de wijkagent en kunstenaars die meewerken aan het nieuwe kerstproject van de Kathedralenbouwers. Het werd een bruisende middag waarin nieuwe ideeën werden besproken en nieuwe vrijwilligers zich meldden. De hele middag was goed voorbereid door een werkgroep onder de enthousiaste leiding van Franneke Hoeks van SOS Rommelmarkt. Het leeft bij het PUB!
foto: Henk Stuiver
(door Jacques Jochems)
Wat vinden de deelnemers van het PUB van onze huisvesting? Aan een aantal deelnemers is gevraagd kort aan te geven wat zij van de huisvesting aan de Ridderspoorstraat vinden.
foto: Henk Stuiver
Richarda Netten en Frank van Zanten Frank is in 2001 bij het PUB gekomen maar daarna een tijd weggeweest. Richarda en Frank zijn nu alweer 1,5 jaar bij het PUB en zorgen 2 dagen in de week voor koffie zetten, brood klaar maken en schoonmaken. Frank is kunstenaar en heeft veel foto's en fotocollages gemaakt. Zij vonden de huisvesting aan de Buitendijk rommelig en vinden het nu in de Ridderspoorstraat mooier en veel gezelliger. Er ligt vloerbedekking en dat moet goed onderhouden worden. Daar moeten alle deelnemers en vrijwilligers aan meewerken. Zij zijn heel tevreden op deze nieuwe locatie.
Andreas Lau Andreas is al een jaar of 3 bij het PUB en doet mee aan het veegproject en soms aan het fietsproject. De ruimte aan de Buitendijk was volgens hem wat klein. De huisvesting in de Ridderspoorstraat vindt hij beter en groter en hij is tevreden hoe het loopt bij het PUB. Andreas Dümchen Andreas is sinds maart 2014 bij het PUB en werkt 3 dagen bij het veegproject. Het uitzicht op het water bij de Buitendijk vond hij mooier, maar de ruimte in de Ridderspoorstraat is beter. Hij heeft nu ook contact met medewerkers van Spoor 073. Hij heeft 1 opmerking over de etensbonnen die soms voor 3 dagen en soms voor 5 dagen worden uitgedeeld. Hij zou willen dat het steeds voor 5 dagen is. Hij komt graag bij het PUB en vind dat het goed loopt.
Jan Verhoeven Jan is ongeveer 6 jaar bij het PUB en werkt 3 dagen in de week bij het veegproject. Hij vond de Buitendijk wel gezellig, maar de Ridderspoorstraat is ruimer en mooier. De fietsenwerkplaats ziet er prima uit. Hij kent een aantal mensen die bij Spoor 073 werken. Hij is tevreden met hoe het bij het PUB gaat. Houssain Houssain heeft 4 jaar geleden 3 dagen per week gewerkt bij de fietsenwerkplaats tot midden 2013. Bij het PUB heeft hij heel goede gesprekken gehad met Jan Beuckens, Willem van Engelen en Eef Mulders. Met name Jan heeft veel voor hem gedaan.
Lees verder op pagina 8.
4
5 BOSCH Kathedraal Vanaf 13 december 2014 tot 4 januari 2015 staan de deuren van de BOSCH Kathedraal op het Bosch Winterparadijs open, voor wie een antwoord wil vinden op de vraag: ‘Wat verbindt ons?' De BOSCH Kathedraal is het resultaat van een samenwerking tussen Pastoraal Uitzendbureau PUB, jongeren van Traject Op Maat (T.O.M.) en Onze Kathedralenbouwers, en is onderdeel van de manifestatie Jheronimus Bosch 500. Op zaterdag 13 december 2014 heeft wethouder Geert Snijders de officiële opening verricht.
foto's: Henk Stuiver
foto: Henk Stuiver
Haar levensverhaal werd een bron die de moeite waard was in beelden te vangen.
(door Henk Raadschelders)
Voor Judith is het meewerken aan het project een verwerkingsproces geworden. Na een relatie van ongeveer vijftien jaar kwam Judith drie jaar geleden vanuit Schijndel in Den Bosch terecht. Op dat moment kwam zij op straat te staan en heeft ze haar zoon Jules, toen vier jaar, bij zijn vader achter gelaten. Zij kwam bij het Inloopschip terecht. Dat biedt tenminste een onderkomen voor de nacht. Negen maanden heeft dat geduurd. Toen kreeg ze via SMO urgentie toegewezen en heeft ze via Zayaz een mooi appartement in de binnenstad gekregen. Hier is ze blij mee. Ze schaamde zich wel voor alles wat er was gebeurd. Maar toch pakte ze langzaam haar bezigheden weer op. Ze ging weer saxofoon spelen bij de Harmonie Glorieux, begon weer te fotograferen en ging deelnemen aan het veegproject van het PUB. Bij het vegen wordt ze regelmatig geconfronteerd met een vooroordeel; dat werk zou voor mensen met een taakstraf zijn. Als antwoord geeft ze nogal eens: “Ik ben net zo'n gewoon mens als u” of “Ik ruim wel uw troep op”.Judith wil graag een positief beeld van het veegproject uitdragen. Vegen in de vrije buitenlucht bezorgt haar een zinvolle daginvulling door die zorg voor de eigen omgeving en het verdrijft haar gedachten. Ze “wordt er leeg van” in haar woorden. Het maakproces van haar raam is ze heel terughoudend begonnen. Ze moest eerst haar perfectionisme overwinnen door de jongeren hun gang te laten gaan in het verbeelden van
haar verhaal. Judith is zelf ook graag creatief bezig. Natuurlijk met haar saxofoon, die geeft haar veel plezier. Maar ook met het fotograferen van de natuur. Een paar van haar foto's zijn in het raam verwerkt. Het mooie van die beelden uit de natuur vindt Judith dat ze zijn wat ze zijn. Als je ze bekijkt voeg je zelf je gevoel er aan toe. Zo krijgt zo'n foto voor jou zijn betekenis. Ook creëert Judith zelf mandala's zoals je kunt zien in haar raam. De samenwerking met beeldend kunstenaar Marianne van Heeswijk vond Judith heel stimulerend. In het maken van het raam met de jongeren heeft ze van zichzelf geleerd. Haar levensverhaal werd een bron die de moeite waard was in beelden te vangen. Ze kan nu de schaamte achter zich laten. Ook de presentatie van het project in de Verkadefabriek was voor haar van belang. Het werd een confrontatie met twee werelden. Die van haar zelf en die waarin
De BOSCH Kathedraal is voorzien van nieuwe vensterramen. Acht ramen verbeelden het leven van PUB-deelnemers. Het PUB biedt een zinvolle dagbesteding aan mensen in kwetsbare situaties. Hun levensverhaal is opgetekend en verbeeld door jongeren van T.O.M. Het negende raam is een gedicht tegen de achtergrond van een levensboom, het symbool van de Zusters van de Choorstraat. Zij hebben een sterke binding met PUB-deelnemers en ondersteunen het project. Mede-initiatiefnemer Onze Kathedralenbouwers bestaat uit kunstenaars die op zoek zijn naar betekenisvolle verbindingen tussen kunst en samenleving.
Wat verbindt ons? "Wat verblindt soms?" (door Imke van Dillen)
Het raam van de zwarte saxofoonspeler
ook met vooroordelen naar haar wordt gekeken. Ook dat bracht haar tot de overtuiging dat het van belang is haar verhaal te delen. Nu voelt Judith zich sterk genoeg om tijdens het Winterparadijs op de Parade van Den Bosch haar verhaal te vertellen en voor de afwisseling de Parade schoon te houden. Is ook goed tegen de kou. Judith vindt het jammer dat het maken is gedaan. Ze zou graag vaker op deze manier bezig zijn.
Wat verbindt ons? "Wat verblindt soms?" dat is wat Lylian bezig houdt sinds haar deelneming aan het project BOSCH Kathedraal. Lylian is in het alledaagse leven vooral bezig met vitaal overleven. Stichting PUB helpt haar enorm door structuur te bieden met het veegproject waar ze samen met anderen zwerfvuil opruimt in de binnenstad. Ze heeft meegedaan aan het kathedraal-project omdat ze open staat voor meer sociale interactie. Nadat ze haar verhaal aan T.O.M. jongeren heeft verteld ontstond er bij haar heel spontaan een beeld met een prachtig gedicht. Ze blijkt zelf een groot kunstenaar te zijn. Al jaren niet actief. Met hulp van de jongeren is ze weer bij haar eigen creatie gekomen. Dat het een gezamenlijk kunstwerk is geworden maakt haar extra blij. Nieuwsgierig? Kom haar vensterraam bewonderen in de BOSCH Kathedraal tijdens het Bosch Winterparadijs van 13 dec tm 4 jan op de Parade in 's Hertogenbosch.
Within the thorns Of a Rose there is a seed of Paradise As there is a Sunrise in every tear you cry. Lylian
Kijk voor meer informatie over het Winterparadijs en Bosch Kathedraal op:
foto: Henk Stuiver
Bij zowel PUB als T.O.M. is de aandacht gericht op mensen die op een bepaalde manier worstelen met het leven en/of het maken van keuzes. De door het werk van Jheronimus Bosch geïnspireerde BOSCH Kathedraal is een zoektocht naar verbinding en een hechtere samenleving. In zijn werk houdt de middeleeuwse schilder de samenleving een spiegelbeeld voor van de worsteling met het leven. De gebrandschilderde ramen die Jeroen Bosch voor de Sint Jan maakte, maar die tijdens de Beeldenstorm verloren gingen, zijn het artistieke uitgangspunt van de nieuwe, tijdelijke kathedraal.
www.boschwinterparadijs.nl www.henkstuiver.nl/projecten/kathedralenbouwers.html (fotoreportage) www.dagbestedingpub.nl
Bij de opening en gedurende de 3 weken van het Bosch Winterparadijs zullen ook PUB-deelnemers en jongeren van T.O.M. aanwezig zijn en ontmoetingen aangaan met bezoekers. Naast diverse fondsen heeft ook Stichting Jheronimus Bosch 500 het project omarmd, vanwege de actuele vertaling van thema's uit het werk van Bosch en de niet-alledaagse verbindingen rond dit project.
6
7
Met een gevoel van dankbaarheid voor hetgeen hij voor de deelnemers heeft kunnen doen...
Afscheid van de voorzitter (door Henk Raadschelders)
Eind december stapt Jos van der Meijden op als bestuurslid van het PUB. Zijn functies van voorzitter en penningmeester heeft hij na zestien jaar al overgedragen. De afbouw is dus volop aan de gang. Het zal veel rustiger worden in zijn mooie werkkamer die uitziet op de tuin. Terwijl het in die tuin de laatste tijd veel drukker is geworden nu de mezen en vinken daar het voer rijkelijk aangeboden krijgen. Als Jos terugkijkt ziet hij in die zestien jaar hoogte- en dieptepunten. Daar gaan we het eerst eens over hebben. De start in 1998 was moeizaam. De ideeën waren er wel maar geen geld. Twee grote particuliere geldschieters waren bereid om een bescheiden start mogelijk te maken. In 2000 lukte het om de gemeente te bewegen een kleine subsidie te verstrekken. Het werd ook het jaar dat Jan Beuckens als coördinator werd aangesteld. Dat luidde de zeven vette jaren in. Alles ging voor de wind. Het aantal deelnemers groeide, de financiën waren toereikend, de sfeer was goed en de behuizing voldeed. We zaten toen ook al in de Ridderspoorstraat tezamen met de Weenergroep. Het succes had ook een nadelige kant. Veel van onze deelnemers waren niet in staat tot regelmatig bezoek aan onze projecten. En die regelmaat was wel nodig om gemeentesubsidie te ontvangen. Dus hun deelname moest uit andere middelen bekostigd worden. Maar vanaf 2008 begon die bron op te drogen waardoor de weerstandskas van het PUB snel
minder werd. Toen we in het zelfde jaar ook nog eens middels een aanzegging van de deurwaarder halsoverkop onze huisvesting moesten verlaten viel figuurlijk de winter in. We verhuisden naar Rosmalen waar onze deelnemers bijna niet konden komen. Toen heeft Jos het pand aan de Buitendijk gevonden als vestigingsplaats. Opnieuw verhuizen. Maar daar brak brand uit waardoor alles nog een keer opgebouwd moest worden. Heel veel werk en grote kosten. De verslagenheid onder de deelnemers en alle andere PUB-mensen was groot. Jos was in die periode elke dag aanwezig. Het is voor hem het dieptepunt in de PUB-geschiedenis. Bij deze tegenslagen kwam nog dat de huisvestingskosten van het pand aan de Buitendijk hoog waren. Niet door de huur, want we zaten anti-kraak. Maar wel door de hoge energie- en onderhoudskosten. De terug verhuizing naar de Ridderspoorstraat is in dat opzicht een grote verbetering. En dan het
overlijden van Jan Beuckens aan het begin van dit jaar. Het gat dat toen is geslagen is nog steeds niet gedicht. Al met al heeft Jos wel de indruk dat nu aan de zeven magere jaren een eind is gekomen. Met de nieuwe voorzitter is een frisse wind gaan waaien en dat verheugt de vertrekkende voorzitter zeer. Diens naar buitengerichte houding helpt om onze deelnemers een zichtbaarheid te geven in de Bossche samenleving. Voorts kan hij door zijn achtergrond van straatpastor een eigen invulling geven aan het pastorale element van ons werk. Zelf is Jos van een andere aanpak. Het doel dat hij wilde bereiken hield hij altijd scherp in het oog. Daarbij was hij meer een onderhandelaar, een man van de stille diplomatie. Op de drempel van de volwassenheid Rustig meebuigen waar nodig zonder ooit zijn koers te veranderen. Daardoor heeft het PUB onder zijn leiding haar jeugdjaren kunnen
doormaken en staat het nu op de drempel van de volwassenheid. Nog even terugkomend op de pastorale houding wil Jos nog kwijt dat de pastorale houding altijd bij het PUB aanwezig is geweest. Al in de opbouwfase inspireerde de begeleidingsgroep van Jan Molmans de mannen van het eerste uur. De presentiebenadering dateert al van die tijd. Het PUB-werk is geen liefdadigheid maar een engagement vanuit een open houding. Niet planmatig maar met een open oog voor wat zich aandient. Zoals het dan groeit is het goed. En dat lukt alleen als je een verbondenheid voelt met de doelgroep. Het zijn allemaal mensen die veel hebben meegemaakt. Hen in het oog houden met hun mogelijkheden en onmogelijkheden moet je bij al je PUB-werk. Als die houding er is maakt het niet zoveel uit
waaraan je werkt. Aan een van de dagbestedingsprojecten of aan een project als BuurtmanBuurtvrouw. Degenen die dat project hebben opgezet hebben dat ook ervaren. Toen ze een onderdak zochten voor hun activiteiten werd dat het PUB omdat ze zich met hun insteek bij de PUB-houding thuis voelden. Elke dag was er wel iets Al met al heeft het voorzitterschap hem veel voldoening gegeven niet in het minst omdat het ook aansloot bij de wijze waarop hij in het leven wil staan. Of het veel tijd heeft gekost? Elke dag was er wel iets. De ene dag wat meer dan de andere. Maar gemiddeld besteedde hij per week bijna twee voltijdse dagen aan het PUB en soms wel drie. Wat hij met de vrijkomende tijd gaat
Hoe het begon Reactie van Jan Molmans, oud straatpastor die samen met Jos van der Meijden en Ron van Gijn het PUB heeft opgestart. Jan Molmans is nu locatiemanager van stichting Exodus Den Bosch. Het idee voor het ontwikkelen van een zinvolle dagbesteding komt van het jongerenpastoraat. Samen met Jos en Ron hebben we dat uitgewerkt in een conceptplan. De ideeën kwamen van Ron en mij, de financiële onderbouwing kwam van Jos. Daarnaast hadden we hulp bij het maken van statuten van iemand die Jos weer kende vanuit de kerk. Het begin was moeizaam. Een en ander kwam in een stroomversnelling met de komst van Wim de Bekker die de tuin achter zijn huis beschikbaar stelde waardoor er gehakt en gezaagd kon worden. Een volgende stap werd gezet toen Jos en ik naar de Loonse en Drunense Duinen gingen. Natuurmonumenten had behoefte aan mannen die daar zouden komen werken. Dit hebben we met beide handen aangegrepen en vanaf die dag trokken we op woensdag en vrijdag naar de
bossen. Dit ging goed en het werk breidde zich uit. Ook hier ging alles niet van een leien dakje aangezien er mensen waren die verstek lieten gaan.Er kwam nog een tweede luik. Ik hoorde namelijk van Ron dat de politie de fietsen die zij in beslag namen eenmaal per jaar verkochten om Sinterklaas te vieren met de kinderen van de politieagenten. Wij wilden die fietsen hebben en opknappen. Zo gezegd zo gedaan. De eerste locatie was steenkoud achter de Brabanthallen in een garagebox. Dit duurde niet lang want het viel daar niet uit te houden. De tweede locatie was de locatie waar het PUB nu weer zit namelijk in de Ridderspoorstraat. Via burgemeester Rombouts kwamen we aan een echte fietsenmaker. Voor dit fietsen maken moest je gereedschappen hebben en je kwam een geheel ander type van cliënten tegen. Niet snel nadat we waren ingetrokken werden alle
doen weet hij nog niet. Maar hij leest graag. En door zijn slechtziendheid kost dat veel tijd. Hij wil graag proberen weer eens een boek te lezen in plaats van allerhande beleidsstukken en financiële rapporten. Jos neemt afscheid met een gevoel van dankbaarheid voor hetgeen hij voor de deelnemers heeft kunnen doen. Niet alleen binnen de organisatie van het PUB maar ook door steeds maar weer aandacht te vragen voor onze doelgroep. Mensen met weinig mogelijkheden waar in het algemeen snel langsheen gekeken wordt. Dat is een taai proces waar je mee bezig moet blijven. Ook is hij dankbaar voor de grote inzet van vrijwilligers en coördinatoren bij de opbouw en bij het in stand houden van de mooie organisatie die het PUB is.
gereedschappen weggehaald. Samen met Jos trok ik naar het hoofdkwartier van de Kapucijnen in Beverwijk, die er voor zorgden dat we de fietsenmakerij weer op ons konden nemen. Jos en ik hebben natuurlijk herhaaldelijk ingesproken bij de raadscommissie om subsidie aan te vragen, wat uiteindelijk resultaat had. Rondom 2000 nam Jan Beuckens de coördinatie over. Dit betekende een forse impuls en Jan heeft het project op zijn eigen wijze verder gedragen. Al die tijd bleef Jos op de achtergrond aanwezig. Er zijn vele moeilijke beslissingen gevallen. Achterom kijkend lijkt het romantisch maar dat was het niet. De verantwoordelijkheid van het bestuur groeide, zeker met het in dienst nemen van personeel. Het team groeide en daarmee ook de potentiële problemen. Ook deze mensen hebben hun eigenaardigheden en daar moet ruimte en tijd voor zijn. Uiteindelijk moet de coördinator, en als het hem niet lukt het bestuur de ultieme beslissing nemen waarheen en waar naartoe. Jos heeft dat gedaan gedurende al die tijd, geen geringe prestatie.
Vrijwilligers gezocht m/v Onze stichting is op zoek naar begeleiders in één van de drie dagbestedingactiviteiten, de fietsactiviteit, de groen-bosactiviteitt en de straatveegactiviteit.
Bent u op zoek naar:
een prikkelende en nieuwe uitdaging? een zinvolle tijdsbesteding in een maatschappelijke organisatie? Kunt u goed met mensen omgaan en/of bent u technisch of praktisch handig?
Dan is dit vrijwilligerswerk geknipt voor u!
foto: Henk Stuiver
Voor meer informatie kunt u contact opnemen met Jos Antonis: Telefoon: 06-13323801 of via E-mail:
[email protected]
foto: Henk Stuiver
8
Wist u dat in 2014:
Vervolg van pagina 3
meer dan 100 deelnemers aan activiteiten van het PUB hebben meegedaan; in de fietsenreparatiewerkplaats van het PUB in de wijk Boschveld jaarlijks aan circa 30 kinderen geleerd wordt hun fiets te repareren; de vrijwilligers op 24 oktober met elkaar op stap zijn geweest; Maartje Maas vanaf oktober het PUB ondersteunt bij de vormgeving van het vrijwilligersbeleid 2 nieuwe bestuursleden bij het PUB aan de slag zijn gegaan, Hans Schuurmans en Corné van Asten (in een volgende Nieuwsbrief zullen zij zich voorstellen); onze nieuwe bosmaaier door een fonds is gesponsord; KPMG bij de Beursvloer op 20 november 2014 een laptop aan het PUB ter beschikking heeft gesteld; een start is gemaakt met het opstellen van een beleidsvisie PUB 2015 - 2018.
In het begin was Houssain heel gesloten en werd hij met rust gelaten. Dat heeft hij erg gewaardeerd. Daarna is hij losgekomen en heeft zich goed ontwikkeld. Hij heeft een opleiding asbestverwijdering gevolgd met baangarantie, maar de baan is nog niet gerealiseerd. Nu is hij aan het kijken wat hij kan gaan doen en misschien begint hij wel weer bij het fietsenproject. Hij kijkt met een heel goed gevoel terug op zijn periode bij het PUB. Edwin Edwin is 1,5 jaar bij het PUB en werkt 3 dagen per week bij het groenproject. Buitendijk was oud en moest eigenlijk opgeknapt worden. Hij vindt de huisvesting aan de Ridderspoorstraat een hele verbetering. De kantine is groter en er ligt vloerbedekking. Hij heeft meegeholpen met het witten van de ruimtes. Hij vindt dat het goed gaat bij het PUB en komt er graag.
Even voorstellen: Maartje Maas Graag wil ik van de gelegenheid gebruik maken om me even voor te stellen. Mijn naam is Maartje Maas, ik woon samen in Den Bosch en ben sinds een paar maanden betrokken bij het PUB. Ik ben als personeelsadviseur werkzaam bij RIBW Brabant, een organisatie die mensen met een ernstige psychiatrische aandoening begeleidt en ondersteunt.
Hans Megens Hans is via een andere deelnemer 1,5 jaar geleden bij het PUB gekomen en werkt 3 dagen per week bij het veegproject. Buitendijk was oud, de locatie aan de Ridderspoorstraat is netjes opgeknapt en ziet er goed uit. Hij vindt dat we met zijn allen wel moeten zorgen dat het netjes blijft. Er is ook een bord opgehangen waarop je klachten kunt zetten. Hij is op de Ridderspoorstraat ook weer een oude kennis tegengekomen die bij Spoor 073 werkt. Hij vindt het goed dat er zo'n organisatie als het PUB is en is tevreden, al vindt hij dat de vergoeding omhoog moet zoals in sommige andere steden (€ 10).
Ik had al langer de wens om als vrijwilliger aan de slag te gaan maar was nog op zoek naar een goede match met een organisatie. Toen ik tijdens een bezoek aan de Ridderspoorstraat in gesprek raakte met Jos en een vrijwilliger van de fietsenwerkplaats kwam ik er al snel achter dat de doelen en de visie van het PUB bij mij passen en ik me hiervoor in zou willen zetten. Vrijwilligers vormen naar mijn mening een onmisbare schakel voor de doelstelling van het PUB en ik zag mede door mijn ervaring op het gebied van vrijwilligers direct mogelijkheden om hieraan een bijdrage te leveren.
colofon Secretariaat Rozemarijnstraat 21 5271 NG St.Michielsgestel tel. 073-5514510
Sinds oktober ben ik dan ook met veel enthousiasme bezig om het PUB te ondersteunen op het gebied van vrijwilligersbeleid en om de bestaande groep uit te breiden met de werving van nieuwe enthousiaste vrijwilligers. Ik heb er ontzettend veel zin in!
Adres Ridderspoorstraat 2 5212 XP 's-Hertogenbosch tel. 06-13323801
[email protected] Internet www.dagbestedingpub.nl
Bestuurslid PUB
Bank IBAN NL26 INGB 0005306616 Redactie Henk Raadschelders Jacques Jochems Henk Stuiver Vormgeving www.henkstuiver.nl Visuele communicatie & Beeld Wilt u de nieuwsbrief van het PUB in de toekomst liever per email ontvangen? Stuur ons uw emailadres op
[email protected] foto's: Henk Stuiver
