BORSTVERGROTING Plastische en Reconstructieve Chirurgie en Handchirurgie 17812
Inleiding Veel vrouwen hebben problemen met een te kleine omvang van hun borsten. Een borstvergroting is in het algemeen goed mogelijk door het implanteren van borstprotheses. Een borstprothese bestaat uit een zacht, maar stevig siliconen zakje dat is gevuld met siliconengel. Silicone is ongevaarlijk voor het lichaam. Het is aangetoond dat het materiaal geen ziekteverwekkende eigenschappen heeft. Siliconenprotheses hebben ongeveer dezelfde veerkracht en zachtheid als normaal borstweefsel. Bij de meeste vrouwen is er ook asymmetrie van de borsten; dat wil zeggen dat de ene borst groter of kleiner is van omvang of verschilt van model. Indien er duidelijk asymmetrie is, wordt geprobeerd dit met protheses van verschillende grootte of model zoveel mogelijk op te heffen. Een volledige symmetrie na de operatie is echter vaak niet mogelijk.
De cupmaat De borsten kunnen zonder problemen een of anderhalve cupmaat worden vergroot, bijvoorbeeld van een kleine A- naar een B-cup of van een B- naar een volle C-cup. Voor de operatie overlegt de plastisch chirurg met u wat de mogelijkheden zijn. Indien te grote protheses worden ingebracht, kunnen klachten ontstaan van een onnatuurlijke bolling, het gaan hangen van de borsten door het gewicht en eventueel een zwaar en drukkend gevoel. Geadviseerd wordt bij de opname een sportbeha mee te nemen in de cupmaat die u met de plastisch chirurg heeft afgesproken.
Voor de operatie De operatie vindt plaats onder algehele narcose. Voordat u wordt geopereerd, maken we voor u een afspraak op de polikliniek Preoperatieve Screening (POS). Daar bespreekt de anesthesist met u uw gezondheidstoestand. Indien u bloedverdunnende medicijnen gebruikt, bepalen de anesthesist en plastisch chirurg of en wanneer u met deze medicijnen moet stoppen. Indien u rookt, is het belangrijk dat u hiermee stopt aangezien roken slecht is voor de wondgenezing.
Zorgcoach Er wordt voor u tevens een afspraak gemaakt voor het spreekuur van de zorgcoach. De zorgcoach geeft u uitleg over uw ziekenhuisopname en de herstelperiode na de operatie.
Operatieve behandeling Een borstvergrotende operatie vindt plaats onder algehele narcose. Tijdens de operatie maakt de plastisch chirurg een snede in de plooi onder de borst of een snede in de oksel. De prothese wordt meestal in een ruimte tussen de borstklier en de onderliggende spier geplaatst. Ook kan de prothese onder de borstspier worden geplaatst. De wond wordt onderhuids gehecht met oplosbaar hechtmateriaal.
Na de operatie Direct na de operatie wordt soms een drain (slangetje) in de wond achtergelaten om eventueel nakomend bloed en wondvocht in een flesje op te vangen. Deze drain wordt meestal op de afdeling door de verpleegkundige verwijderd. Tevens wordt een pleisterverband aangelegd. Na de operatie mag u meestal dezelfde dag nog naar huis. Thuis is het belangrijk nog rustig aan te doen en zwaar tillen, zwaar huishoudelijk werk, autorijden, sporten of uw armen hoog boven het hoofd brengen, zoveel mogelijk te vermijden. Van pijn na een borstvergroting is weinig sprake, wel is er vaak een gespannen gevoel van de borsten. De zenuw die naar de tepelhof loopt, wordt door de prothese opgerekt, wat enkele weken een veranderd gevoel in de tepel kan geven. Na twee dagen kunt u het verband zelf verwijderen. De sportbeha moet u hierna wel gedurende vier weken dag en nacht dragen. Daarna moet u de sportbeha nog twee weken alleen overdag dragen. Een week na de operatie kunt u weer douchen en zelf voorzichtig de hechtpleisters verwijderen. Eventueel kunt u ze laten zitten tot aan het eerste polikliniekbezoek, ongeveer twee weken na de operatie. De eventuele knoopjes van de hechtingen worden tijdens deze controle afgeknipt, de rest lost vanzelf op. De arts bepaalt dan ook wanneer u weer mag autorijden, sporten, tillen en werken.
Complicaties Net als bij iedere andere operatie is er kans op een bloeduitstorting (hematoom), een infectie, enig weefselversterf en gestoorde wondgenezing. Een enkeling heeft een overgevoeligheidsreactie rond de hechtingen. Elk ingebracht lichaamsvreemd materiaal wordt afgeschermd met een laagje bindweefsel, het zogenaamde kapsel. De dikte van dit kapsel is niet voor iedereen gelijk en kan zelfs rechts en links verschillen. Kapselverharding gaat gepaard met enige verschrompeling ervan. De prothese voelt dan wat harder aan en de vorm is iets boller. Moderne borstprotheses hebben een ruw oppervlak, dat kapselverharding remt. Kapselverharding treedt desondanks in 5 % van de gevallen op, maar hiervoor is zelden een operatieve correctie noodzakelijk. Een nabloeding of hematoom kan kapselverharding bevorderen. De kans op een hematoom is groter indien er verlittekening van de borst door eerdere operaties aanwezig is. Een nabloeding kan reden zijn tot een heroperatie om de stolsels te verwijderen. Verlies van de prothese door infectie komt zelden voor.
Te verwachten In principe kunnen de moderne borstprotheses een leven lang mee. Toch wordt aangeraden om ze na tien jaar door een plastisch chirurg te laten controleren. Door de aanwezigheid van de borstprotheses kan het zijn dat de beoordeling van röntgenfoto’s (mammografie) minder goed mogelijk is. Echografie kan als aanvullend onderzoek plaatsvinden. Borstzelfonderzoek is normaal of zelfs beter uitvoerbaar. Borstvoeding wordt niet gehinderd. Soms treedt plooivorming in de borstprotheses op, wat door de huid te voelen kan zijn. Een borstvergroting is een plastisch chirurgische ingreep met hoge patiënttevredenheid. Door de operatie ervaren patiënten hun ongemak of probleem als verholpen en daarbij zijn de nadelen van de behandeling gering.
Vergoeding Over het algemeen wordt een borstvergrotende operatie niet vergoed door de ziektekostenverzekeraars. U moet er dus van uitgaan dat u de operatie zelf moet betalen. De plastisch chirurg informeert u over de totale kosten van de operatie.
Vragen Als u nog vragen heeft kunt u contact opnemen met de polikliniek Plastische Chirurgie, via telefoonnummer 010 – 461 6528.
Februari 2012
