binnenstebuiten Nieuwsbrief van Pinkstergemeente Immanuël in Haarlem
Vakantiegedicht... • door Wim Molenkamp
Mei 2013
Gevonden voorwerpen!
En het geschiedde toen de vakantiedagen naderden, dat een zeker gemeentelid zijn gedachten richtte op de prachtige stranden en dat zijn vrouw dacht aan een mooi berggebied. En het lidmaat sprak; “zie, de warme dagen komen en het werk drukt zwaar op mij, laat ons dan vertrekken en heengaan naar de plaats waar de vis bijt en waar de koele wind verfrissing brengt en waar het land rondom zeer schoon is.” “Gij spreekt woorden van wijsheid” zei zijn vrouw. “Doch drie, nee, zelfs vier dingen moeten wij doen alvorens op weg te gaan.” “Drie dingen denk ik aan, maar niet aan een vierde,” zei de echtgenoot. “Dat wij onze buurman vragen om toe te zien op onze bloemen, dat wij voorziening treffen voor het maaien van ons gras en de bewatering en dat onze post zal nagezonden worden; maar geen ander ding komt tot mij in gedachten.” “Het vierde is zoals de andere drie, maar groter dan dezen” zei de vrouw. “Het is zoals dit, dat gij in uwen buidel tast en de enveloppe van de gemeente zult vullen met datgene door u toegezegd, opdat de goede naam van de gemeente zal blijven en opdat het hart van de penningmeester zal vervuld zijn met blijdschap en opdat het u welga echtgenoot!” “Want voorwaar, ik zeg u, dat gij meer geld bezit ten deze dage, als dat zal zijn terugkerende van uw vakantie.” En de man antwoordde zeggende, “Voorwaar, gij zijt edel en wijs onder de vrouwen.” En hij maakte zijn enveloppen gereed alvorens het land te verlaten voor zijn vakantie. En de penningmeester verheugde zich zeggende: “Naar waarheid, er zijn voorzeker nog zulken, die zich bekommeren om het goede der gemeente.” En het was alzo.
Als gemeente zijn we natuurlijk blij met al uw goede gaven. Daar kunnen we dan weer mooie projecten mee ondersteunen. Alleen gaven zoals: jassen, tassen, boeken, paraplu’s, sjaals, speelgoed is iets waar we wat minder behoefte aan hebben... Alle gekheid op een stokje: in de hal bij de toiletten hangt, staat en liggen er diverse spullen die aan een eigenaar toebehoren. Een Bijbel bijvoorbeeld die iemand nu echt zou moeten missen na 4 maanden lijkt ons. Neem s.v.p. eens een kijkje of er wellicht ook iets van u of jou bij zit aan de kapstok of in de kist. Dank alvast!
Verbiedt de Bijbel bloedtransfusie? • door Vanessa Steffens
In Handelingen 15 lezen we dat de apostelen tijdens het apostelconvent bespreken welke delen van de Tora op de gelovigen uit de heidenen van toepassing zijn. In vers 20 vinden we een aantal voorschriften die op alle niet-Joden van toepassing zijn. Zo hebben zij zich onder meer te onthouden van het verstikte en van bloed (Handelingen 15:20,29 en 21:25). Nu leeft bij velen de vraag wat er met deze twee dingen wordt bedoeld en of dit eveneens van toepassing is op bloedtransfusie. Oorsprong van de geboden De geboden in Handelingen 15 zijn niet door de apostelen bedacht, maar waren algemeen bekende geboden die Joden hadden afgeleid uit Genesis 8 en 9. In Genesis 9:4-6 wordt aan alle nakomelingen van Noach een aantal geboden gegeven die door rabbijnen ook wel Noachitische geboden worden genoemd, omdat ze niet uitsluitend voor het volk Israël gelden, maar voor alle volken die uit Noach zijn voort gekomen. Het verstikte Dieren moeten volgens de Bijbel zodanig worden gedood dat zij leegbloeden. In Genesis 9:4 [HSV] staat: “Maar vlees met zijn leven, zijn bloed, er nog in mag u niet eten”. De gangbare manier van slachten was (en is) dat men een dier laat leegbloeden (Deuteronomium 12:16). (Zo gebeurt het overigens in Nederland bij alle slagers, hoewel voor Joden nog extra slachtvoorschriften gelden.) Het verbod om bloed te nuttigen komen we vaak tegen in de Tora (Leviticus 3:17, 7:26 etc.). In Leviticus 17:10 en 12 staat dat het voor zowel Joden als voor buitenlanders die onder hen wonen, verboden is om bloed te nuttigen. Hier staat het bovendien in een context van afgoderij (vergelijk Leviticus 19:26). Volgens de Joodse geleerde Nachmanides dronken de Babyloniërs tijdens de afgodenoffers grote hoeveelheden bloed om op die manier contact te maken met demonen (Dit is mogelijk ook de achtergrond van 1 Corinthiërs 10:19-21). Vlees met bloed erin werd verkregen door het dier bij het slachten niet leeg te laten bloeden, maar het bij de keel te omstrengelen, zodat het door verstikking stierf. Al het bloed bleef dan in het vlees aanwezig. Dit is de achtergrond van het verstikte in Handelingen 15:20. Dit betekent dat het ook volgens het Nieuwe Testament niet is toegestaan om vlees met bloed erin te nuttigen. Bloedvergieten In Genesis 9:6 staat [HSV]: “Vergiet iemand het bloed van de mens, door de mens zal diens bloed vergoten worden; want naar het beeld van God heeft Hij de mens gemaakt”. Dit vers is de achtergrond van het zich onthouden van bloed (Handelingen 15:20). Het is het verbod om op onwettige wijze opzettelijk het leven van een ander mens te beëindigen door het plegen van een moord. Maar hieronder valt bijvoorbeeld niet het verdedigen van een land in geval van oorlog. Bloedtransfusie De teksten die spreken over het leven dat in het bloed is, gaan uitsluitend over het eten van het bloed van een gestorven dier en niet over het ontvangen van bloed van een levend medemens. Wanneer de Bijbel dus spreekt over het zich onthouden van bloed (zoals in Handelingen 15:20) slaat dat uitsluitend op het eten (Hebreeuws: לכא/achal) van dierlijk bloed, maar nooit op het redden van een mensenleven door het toedienen van bloed van een ander mens. Wanneer we de Toraverzen, die over het eten van bloed van een dier spreken, vergelijken met de verrichtingen die bij een bloedtransfusie plaatsvinden, dan vinden we duidelijk verschillen tussen deze twee handelingen.
BLOED NUTTIGEN 1. Het bloed komt steeds van een dier 2. Het bloed komt van een wezen dat dood is 3. Het bloed wordt gegeten en komt in de mond 4. De context van het bloed is vlees van het dier 5. De context is veelal afgoderij 6. Het leidt altijd tot de dood van een dier
BLOEDTRANSFUSIE Het bloed komt uitsluitend van een mens Het bloed komt van een levend wezen Het bloed komt niet in de mond, maar in de bloedbaan De context is het geven van een transfusie De context is altijd het redden van een mensenleven Het leidt tot het leven of herstel van een mens
Uit de bovenstaande voorbeelden blijkt dat er weinig overeenkomsten zijn tussen het geven van een bloedtransfusie en het eten van bloed. De ziel is in het bloed Sommige Bijbelvertalingen, waaronder de NBG-vertaling, spreken over de ziel is in het bloed (zoals Genesis 9:4 en Deuteronomium 12:23). Wanneer wij het woord ziel gebruiken, dan gebruiken we dat meestal in de Griekse filosofische betekenis en niet in de Hebreeuwse betekenis. Het christendom van de eerste eeuwen werd al snel sterk beïnvloed door de Griekse filosofie. Dit liet zijn sporen na in het denken van invloedrijke kerkvaders zoals Origenes en Augustinus. Bij de Griekse filosofen werd de ziel beschouwd als de zetel van het verstand en het gevoel. Het Hebreeuwse woord ziel (nefesj/ )שפנbetekent in de eerste plaats leven of levenskracht. Het verwijst naar een levend wezen dat ademhaalt. David verwijt Saul (in 1 Samuël 24) dat die erop uit is hem de ziel te ontnemen. Bedoeld wordt zijn leven te nemen. De Herziene Statenvertaling vertaalt de bovenstaande verzen met leven, zoals ook de meeste Engelse Bijbelvertalingen dan doen [1]. De idee dat mensenbloed iemands persoonlijkheid of ziel zou bevatten is nergens in de Hebreeuwse of Griekse Bijbel terug te vinden, maar is afkomstig van het heidense Griekse denken. Bloed als symbool Op het moment dat het mes in het levende dier wordt gezet en het begint leeg te bloeden, verlaat het leven (de levensadem) het dier. Hierdoor ontstaat een zichtbaar verband tussen bloed en leven. Bloed is daardoor het krachtigste symbool van leven. Het is dus niet toevallig dat het nemen van een leven in de Bijbel bloedvergieten (letterlijk bloed uitstorten) wordt genoemd (Genesis 9:6). Doordat het bloed zo nauw met het leven wordt verbonden is het eveneens een van de krachtigste symbolen voor het herstel van leven. Het is dus niet zonder reden dat juist bloed een belangrijke rol speelt bij de verzoening van zonden (Hebreeën 9:22). Het bloed van het offerdier verwijst naar het Volmaakte Offer; Jezus, het Lam Gods dat de zonden van de wereld wegneemt (Johannes 1:29). Zijn bloed en lichaam vormen het volmaakte zoenoffer dat zondaars leven geeft (Romeinen 3:25). Tot nagedachtenis aan Zijn offer wordt de Maaltijd des Heren gevierd waarbij de vrucht van de wijnstok wordt gedronken [2]. De beker die tijdens de Maaltijd des Heren wordt gedronken is het Nieuwe Verbond/Testament in het bloed van Jezus en de verkondiging van Zijn dood (Mattheüs 26:28, 1 Corinthiërs 11:25-29, Hebreeën 13:20). Hij is het volmaakte Lam Wiens bloed ons heeft vrijgekocht van onze zondige wandel (1 Petrus 1:18-21). Zijn bloed zorgt ervoor dat de satan ons niet langer kan aanklagen (Openbaring 12:10-11). Samenvatting Volgens het Nieuwe Testament is het ook voor niet-Joden niet toegestaan om vlees met bloed te eten (zoals bij bloedworst het geval is). Eveneens is het niet toegestaan om bloed te vergieten. Wanneer de Bijbel spreekt dat men zich moet onthouden van bloed (zoals in Handelingen 15:20) slaat dat uitsluitend op het eten van dierlijk bloed, maar nooit op het redden van een mensenleven door het toedienen van bloed van een ander mens. De teksten die spreken over het leven dat in het bloed is, gaan uitsluitend over het eten van het bloed van een gestorven dier en niet over het ontvangen van bloed van een levend medemens. Hoewel er allerlei redenen kunnen worden bedacht om van een bloedtransfusie af te zien bestaat er hiervoor geen enkele Bijbelse basis. ___________________ [1] Hebreeuwse woorden hebben veelal geen scherpe afgrenzingen en kunnen elkaar overlappen. De context van het woord nefesj bepaalt steeds wat er wordt bedoeld. Wanneer het woord nefesj wordt gebruikt in de context van bloed, moet het niet met ziel, maar met leven of levensadem worden vertaald. [Zie ook het gelijknamige artikel op www.petersteffens.nl] [2] De vrucht van de wijnstok wordt ook druivenbloed genoemd (Genesis 49:11, Deuteronomium 32:14).
Goud en grijs80+
Jaap & Sonnie Klut
Jaap (80) en Sonnie (74) zijn 53 jaar getrouwd. Zij hebben 2 kinderen en 4 kleinkinderen.
Jaap en Sonnie hebben elkaar leren kennen in de gereformeerde kerk in Santpoort Noord. Hun huwelijk werd gezegend met een dochter en een zoon, Gerdine en Dik. Gerdine woont met haar man in de Verenigde Staten en Dik is met zijn vrouw neergestreken in Den Haag. Jaap en Sonnie genieten ervan om opa en oma te zijn van hun 4 kostelijke kleinkinderen.
Maar ook van hun jaarlijkse bezoek aan hun dochter en schoonzoon. De vele foto’s en kunstwerkjes die de woonkamer sieren vertellen voor een groot deel het verhaal. Na zijn schooltijd aan het Eerste Christelijk Lyceum heeft Jaap bij AEG in Amsterdam gewerkt en Sonnie heeft na een opleiding voor kleuterleidster voor veel kleuters gezorgd. Jaap is AEG altijd trouw gebleven en heeft jarenlang de automatisering geleid. Sonnie heeft het gepresteerd om op 70 kinderen te passen en groot te brengen. Veel Immanuëllers hebben daar herinneringen aan, zoals Ferdinand Scholten die daar een mooi liedje over heeft gezongen. Na een goede tijd in de gereformeerde kerk zijn Jaap en Sonnie een paar jaar na hun huwelijk overgestapt naar een Volle Evangeliegemeente. Zij sloten zich aan bij de Bijbelstudiegroep van br. Bronsveld en zij waren betrokken bij de oprichting van Berea. Deze gemeente is nu bekend als De Shelter. De Bijbelstudiegroep groeide uit tot een volwaardige gemeente en Jaap en Sonnie konden hun hart ophalen in het jeugdwerk, het spreken, het musiceren en het zendingswerk. Het kwam regelmatig voor dat zij bepakt en bezakt met evangelisatielectuur, het IJzeren Gordijn passeerden om met het gezin vakantie te vieren op campings in Oost Duitsland en Bulgarije. Ze zochten daar christenen op om ze te bemoedigen. Jaap is nog steeds actief in het bestuur van de stichting Care for Brazil, de pijlers van deze stichting zijn het stichten van kerken en kinderopvang met onderwijs. Hij doet dit al heel lang en hij heeft mogen zien dat er veel bereikt is. Na een aantal mooie jaren in Berea kwam dorpsgenoot Herman van Amerom op hun pad en de overstap naar de PG Immanuël werd in 1976 een feit. Ook hier werd veel werk verzet. Jaap als oudste en in de muziek en Sonnie in de zusterkring en de poetsploeg. Ze hebben genoten van hun taken, de kringen, de voorgangers en van het samen christen zijn. Jaap en Sonnie willen de nieuwe generatie meegeven dat het belangrijk is dat je een persoonlijke relatie met de Heer hebt maar dat je ook vooral met elkaar God moet zoeken. Niet alleen de diensten bezoeken maar samen optrekken in kringen en clubs. Betrouwbaar en trouw zijn, liefhebben en kunnen vergeven zijn altijd belangrijke waarden geweest voor hen. PG Immanuël wordt een heel warm hart toegedragen, we kunnen Jaap en Sonnie elke week tegenkomen en horen in de diensten. Maar ook in de huisgroep van Monique Nijssen, de seniorengroep en de Bijbelstudiekring in Velsen Noord. En Jaap leest 1 x per jaar de hele Bijbel door. Jaap en Sonnie zijn niet blij met de ongemakken die het ouder worden met zich meebrengt maar ze zijn God dankbaar voor hun geweldige huwelijk. Jaap geniet van het zingen van prachtige klassieke muziekstukken bij het Oratoriumkoor Kennemerland. En Sonnie... zij geniet van haar stralende Jaap na thuiskomst van de kooravond.
Pasen en Pinksteren
• door Wim Molenkamp
Het Paasfeest We hebben kort geleden Pasen gevierd. Het feest van de opstanding en Nieuw Leven. De opstanding wekte bij de mensen ontsteltenis, schrik, en verbazing. Het leek een paradox, iets onmogelijks. Iets wat tegen de schijn van werkelijkheid ingaat. De dood is overwonnen! Het leven, de bediening en het lijden en sterven van de Here Jezus wekten niet alleen schrik en verbazing, maar stelden mensen ook voor een keus. Ook vandaag stelt het feit dat de dood is overwonnen en dat wij eeuwig leven hebben, mensen voor een keus en beslissing! Er is maar één legitieme mogelijkheid, namelijk radicaal anders gaan denken, radicaal jezelf en je manier van leven omkeren en anders gaan leven. Niet alleen die beslissing en keuze voor eeuwig leven is in het geding. De keuze voor Hem betekent daarmee een keuze voor alle andere dingen in het leven, van het hier en nu. De keus voor Hem verandert alle andere keuzes. Het Pinksterfeest Als je met een groepje gelovigen van verschillende kerkelijke achtergronden bij elkaar bent moet je eens vragen: Heb je de Heilige Geest ontvangen toen je tot geloof kwam? De kans is groot dat bij sommige mensen meteen de haren overeind gaan staan. Natuurlijk hoor ik iemand al zeggen. Wat is dat nou voor een vraag, ik ben toch bekeerd, ik ben toch gelovig. En gelovigen zeggen onder elkaar: nou, dan hoef je dàt toch niet te vragen. Iemand schreef een aantal jaren geleden: “Je zult zondag maar een voorganger in je kerk hebben die plompverloren deze vraag stelt, en dan niet verder gaat voor je antwoord hebt gegeven”. Wat zou jij antwoorden? De mensen in Efeze zeiden het heel eerlijk. Ze wisten niet dat de Heilige Geest er was. Dat kunnen wij niet zeggen, wij weten het wel! Wij geloven in de Heilige Geest. We zingen toch in Opwekking 347 “Ik geloof in God de Vader, ik geloof in God de Trooster, gaven van de Heilige Geest”. Op het Pinksterfeest en daarna in honderdduizenden kerken en gemeenten wereldwijd en in de levens van miljoenen mensen stormt de Heilige Geest al onze gemeente- en eigen theorieën zomaar ondersteboven. Je zult er maar aan gehecht zijn! Ze zaten zo weldoortimmerd in elkaar! Wat een schrik kan het veroorzaken als je merkt dat Pinksteren nog net als vroeger is! Weten wij allemaal eigenlijk wel wie de Heilige Geest is? Heb jij de Heilige Geest ontvangen en ben jij vervuld met de Heilige Geest? Gebruik jij je geestelijke gaven zoals Paulus ons dat leert in de brief aan de Korintiërs? Misschien is het goed om na één van de diensten naar voren te komen voor gebed en handoplegging of om op een kringavond voor je te laten bidden. Laat dit Pinksterfeest het echte Pinksterfeest zijn en ontmoet de Heilige Geest!
Afscheid Co & Tineke
• Van de oudstenraad
Op 3 maart hebben we afscheid genomen van Co & Tineke Kempeneers. Hiermee sluiten we een periode van bijna 7 jaar af waarin Co onze voorganger is geweest. Het proces van afscheid nemen is voor alle betrokkenen, maar bovenal voor Co en Tineke, emotioneel geweest. Vanuit dat licht zijn we enorm dankbaar dat we 3 maart op waardige wijze afscheid hebben genomen. Het was een dienst waarin bovenal God geprezen werd, Hij die is en was en komen zal. Hij is met Co en Tineke in een nieuw seizoen en hetzelfde geldt voor Immanuël. Vanzelfsprekend was er veel aandacht voor Co en Tineke. In alle bijdragen klonk één ding duidelijk door, namelijk waardering voor Co en Tineke en alles wat ze de afgelopen jaren voor mensen binnen en buiten de gemeente betekent hebben. Co en Tineke hebben een staande ovatie ontvangen en met een ruimhartig cadeau heeft de gemeente haar waardering onderstreept. We prijzen God dat we op een zo waardige wijze afscheid konden nemen. Dat doet recht aan de betekenis die Co en Tineke hadden en nog hebben in onze gemeente. We wensen ze van harte Gods zegen toe. We hebben afgesproken dat Co te zijner tijd op een zondag in de gemeente zal spreken.
• door Hans Luttik
Terugblik gezamenlijke kerkdienst 21 april
VERKLARING VOORGANGERS GIDS-DIENST:
Op 21 april werd in het Kennemer Sportcenter voor de tweede keer een gezamenlijke dienst georganiseerd door GIDS. Het was een bemoediging en getuigenis om met zoveel christenen bij elkaar te zijn om God te aanbidden. Je weet vaak niet eens wie in je omgeving christen is en wie niet, je voelt je soms eenzaam in je christen-zijn. Maar nu zie je dat er zijn nog veel anderen zijn die de eeuwige God aanbidden. Er kwamen ruim 1750 leden en bezoekers uit 16 kerken uit de regio Haarlem samen om God te aanbidden én elkaar te ontmoeten. Voor de ruim 400 kinderen was er een afzonderlijk programma. De samenzang werd begeleid door musici uit een groot aantal kerken. Op initiatief van o.a. Luc Buker was er een strijkersensemble gevormd en met hun prachtige muziek maakten zij veel indruk. Spreker was Martin Koornstra. Hij trok lessen uit de verhalen van Nehemia; over bewogenheid voor een stad in puin, over samen schouder aan schouder bouwen, over toch ook trots mogen zijn op je eigen stukje muur en over bereid zijn om de prijs te betalen en te doen waarvoor we geroepen zijn. Geloven in de Stad is een netwerk voor Haarlemse kerken en wil dat iedere gemeente maximaal ruimte heeft voor eigen kleur en keuzes. Samen handen en voeten geven aan het zichtbaar maken van het Koninkrijk van God. Er is dankbaarheid voor alles wat er op dit moment in onze stad gebeurt. Dat is echt bijzonder. Maar er is nog veel meer nodig en mogelijk. Want mensen horen en zien nog veel te weinig van de liefde van God en het bevrijdende evangelie van Jezus. Meer foto’s en filmpjes op www.gelovenindestad.nl
1. WIJ GELOVEN IN DE STAD Wij geloven in de stad.Wij zijn mensen die geloven en wonen en leven in de stad. En we geloven dat God Zijn zegen wil geven aan de stad en aan de mensen in de stad. 2. EEN IN JEZUS Onze eenheid ligt niet in een leer, maar in een persoon: in Jezus Christus, onze gekruisigde en opgestane Heer. 3. GOD’S MISSIE God’s missie is: Hij wil dat niemand verloren gaat, maar dat alle mensen Zijn kinderen worden. Hij wil dat Zijn Koninkrijk zichtbaar wordt in gerechtigheid, vrede en blijdschap door de heilige Geest. 4. ÉÉN KERK VOOR GODS MISSIE God heeft zijn kerk geroepen voor Zijn missie. Samen, met z’n allen, zijn wij daartoe geroepen. Om kerk te zijn in deze stad, om Gods liefde te laten zien en Zijn boodschap van liefde en waarheid te laten horen. 5. ONZE TOEWIJDING We leven in een bijzondere tijd en geloven dat God ons nu roept. En we willen daar op reageren! We willen ons opnieuw aan Hem en daarmee aan elkaar toewijden om die roeping te beantwoorden. 6. SAMEN ÉÉN LEVEND HUIS Wij kunnen deze missionaire opdracht niet goed vervullen zonder blijvende samenwerking met elkaar als kerken. We zijn levende stenen in Zijn huis, gebouwd op de ene Hoeksteen, Jezus Christus. God heeft ons aan elkaar gegeven om daarmee Zijn Koninkrijk in Haarlem en omgeving zichtbaar te maken. 7. ER ZIJN VOOR ELKAAR In onze blijvende samenwerking als kerken willen we elkaar versterken met onze kracht; willen we elkaar steunen waar de ander kwetsbaar is, elkaars lasten verlichten; willen we de handen ineen slaan waar God ons roept. 8. VOLGEN IS OOK LOSLATEN Jezus zegt dat wij ons kruis op ons moeten nemen om Hem te volgen. Gods missie, onze roeping volbrengen, is niet mogelijk zonder dat ook in praktijk te brengen. Ons kruis opnemen, persoonlijk maar ook als kerk. Bereid zijn pijn te lijden. Bereid zijn zaken los te laten die waardevol voor ons zijn maar Gods missie en Koninkrijk in de weg kunnen staan. 9.WIJ GELOVEN IN DE STAD Wij geloven in de stad. Want we geloven dat God de stad en de mensen in de stad wil zegenen.
Nacht van gebed • door Joost van Lint Elk jaar in het eerste weekend na Pinksteren, organiseert Open Doors haar landelijke gebedsactie voor vervolgde christenen wereldwijd. Op vele plaatsen in Nederland maar ook in België, komen honderden bidders samen uit allerlei kerken en gemeenten. De aanwezigen zien en horen over de slechte situatie waarin veel geloofsgenoten helaas moeten leven. Soms denk ik weleens: wat heb ik het toch ontzettend goed en gemakkelijk hier in Nederland. We kunnen vrij gaan en staan waar we maar willen. Vrijheid van geloof belijden en samenkomen in de kerk waartoe je behoort. Ga je verhuizen? Dan vind je in die andere plaats vast wel weer een stel gemeenten waar je je prima thuis kan voelen. En zolang je die andere burger maar vrijlaat in zijn of haar mening of overtuiging zul je in Nederland weinig problemen ondervinden. Hoe anders is de situatie in bijvoorbeeld Syrië nu. Een paar jaar geleden kon je nog in redelijke vrijheid samenkomen en waren er ook veel christenen in dit land. Op straat evangeliseren mocht weliswaar niet maar er was toch een relatieve vrijheid en respect voor elkaar. Wat is er toch gebeurd in zo’n korte tijd? De rust heeft plaatsgemaakt voor doffe ellende, armoede, oorlog, onzekerheid, vluchten, vernietiging, enzovoort. De Islam radicaliseert in het Midden Oosten en probeert de macht in landen over te nemen door o.a. geweld. De huidige regering van Syrie beantwoordt de lokale burgeropstand met geweld en zet zware wapens in. Het interne conflict sleept nu al vele maanden voort. En de christenen daar? Velen zijn al gevlucht naar gebieden waar nog wat veiligheid en voedsel is. Zij vrezen voor hun vrijheid, hun huis, familie, land en alles wat ze lief was.
En dit is nog maar één land… Als vrije christenen, of beter gezegd, discipelen van de Here Jezus, hebben wij ook een krachtig wapen tot onze beschikking en dat is ons gebed. Door gebed kun je je grootste vijand, de meest akelige situatie en elke uitzichtloze verdrukking met Gods hulp keren. Wanneer je dat gezamenlijk doet zal de kracht hiervan toenemen. Dat is wat de Bijbel ons op vele plaatsen ons leert. Je vraagt “heeft bidden nog wel zin voor een land wat in puin ligt of waar dictators de dienst uitmaken?” God zegt van wel in ieder geval en bovendien, de mensen daar vragen erom. Nacht van gebed In de nacht van 24-25 mei 2013 zal er ook in Haarlem een gebedsactie worden gehouden. Dit zal zijn in het gebouw aan de Parklaan 21. De gebedsactie start om 22:00 uur en duurt tot 06:00uur. Kom ook, al kunt u maar een uurtje. Waarom ’s nachts bidden? Veel Bijbelse figuren baden ‘s nachts. Jezus trok zich terug om de hele nacht te bidden (Lucas 6:12). Paulus en Silas gingen om middernacht in de gevangenis in gebed (Handelingen 16:25) en de gemeente van Petrus bleef ‘s nachts vol vuur bidden toen Petrus gevangen zat (Handelingen 12:5). 26 mei: landelijke Dag van Gebed Tijdens de ochtenddienst van zondag 26 mei zal er in onze gemeente ook aandacht gegeven worden aan de landelijke Dag van Gebed. Een kleine presentatie vanuit groep 7/8 is daar onderdeel van. Aan het einde van de dienst zal het kinderwerk de vers gemaakte cupcakes voor een kleine bijdrage verkopen. De opbrengst komt ten goede aan het werk van Open Doors. In ons geval het spaarproject Kinderbijbels waar alle zondagschoolklassen de afgelopen maanden aan meegespaard hebben. Wij en de kinderen hopen natuurlijk dat u ook wat cupcakes zult afnemen deze ochtend. Trouwens, een cupcake smaakt prima bij een kopje koffie of thee en u steunt meteen onze mooie actie!
JoVo-groep één jaar • door Rosa & Arjo De hoogste tijd dus om onszelf eens uitgebreid voor te stellen aan de gemeente. De jongvolwassenenkring (JoVo) is ontstaan vanuit de behoefte om mensen te ontmoeten die in dezelfde levensfase zitten. In de leeftijdsfase 20-30 jaar zijn er veel belangrijke keuzes te maken op het gebied van werk, studie, relaties en woonsituatie. Wij willen graag middenin de drukte van het leven samen volwassen worden in Jezus. We zijn een open groep van inmiddels ongeveer dertig mensen tussen 20-30 jaar. Open, omdat we graag de jeugd welkom heten die de leeftijd van 19 heeft bereikt. Open, omdat we graag gastvrij zijn voor jongvolwassenen die we nog niet kennen. Het merendeel van de groep is afkomstig uit de P.G. Immanuël. Ongeveer zes mensen van buiten de gemeente hebben zich inmiddels bij ons aangesloten. Daar zijn we erg trots op! Ons doel als JOVO-groep Bij de JOVO-groep van de P.G. Immanuël staan vier thema’s centraal. Ten eerste, we willen groeien in het geloof. Dit betekent dat we willen leren de Bijbel toe te passen in het dagelijks leven en God in toenemende mate te vertrouwen. We zijn een groep met ontzettend veel gaven en talenten die op eigen kracht veel kan bereiken. Maar wat wij juist willen leren is om niet te leven uit onze eigen handen maar uit de handen van God, in totale afhankelijkheid van Hem. Ten tweede, we willen ervaren: de intimiteit met God en de werking van de Heilige Geest zoeken en vinden. We geloven dat God ons de opdracht geeft om net als de eerste gemeente samen te eten, te bidden, het avondmaal te houden, het Woord te bestuderen en muziek te maken voor Hem. Ten derde, we willen uitstappen, namelijk in en door ons geloof dingen doen die we voor onszelf niet had kunnen dromen. We geloven dat wij met de genadegaven die God ons door de Heilige Geest gegeven heeft, anderen mogen dienen zowel binnen als buiten de JOVO’s. We willen leren om samen met Jezus wonderen en tekenen te verrichten. Ten vierde, we willen anderen ontmoeten. Dit betekent dat we een veilige plek willen creëren om aan vriendschappen te bouwen en persoonlijke dingen te delen. Samen groeiend naar God toe! Wat we doen De jongvolwassenengroep komt om de week samen, telkens bij een andere JOVO thuis. We houden samen maaltijd, delen onze ervaringen met God met elkaar en zoeken Hem middels gebed, muziek en het bestuderen van de Bijbel. We proberen zo nauw mogelijk aan te sluiten bij het onderwijs dat op andere plekken in de gemeente gevolgd wordt, zoals de zondagochtenden en de huisgroepen. Daartoe nodigen we ook gemeenteleden uit om workshops te geven, zoals oudsten en jeugdleiders. We verlangen ernaar om ook buiten de JOVO’s actief te zijn, in het dienen van anderen. Bijvoorbeeld door missionaire activiteiten. We zijn nog op zoek naar hoe we dit als JOVO-groep het beste kunnen vormgeven. Waar staan we nu De JOVO’s zijn als open groep een werkelijk onderdeel van de gemeente. Officieel hoort de groep bij het jongerenwerk van de P.G. Immanuël, samen met de jeugdgroepen voor 12-18 jaar. We verlangen ernaar om verantwoordelijkheden binnen de gemeente op te pakken en om elkaar en anderen te dienen vanuit de gaven die God ons gegeven heeft. Eén van de jeugdleiders heeft voor ons een beeld ontvangen. Hij zag een enorme watervlakte van heel rustig water. God gaf hierbij het woord: “Stil water, diepe grond.” De boodschap die hierbij hoort is dat God de generatie van 20-30-jarigen van de P.G. Immanuël diepe grond gegeven heeft, waarin Hij allerlei mooie dingen gestort heeft. Denk aan alle gebeden voor ons persoonlijk, alle bemoedigingen, Bijbelonderwijs, zegeningen, woorden die over ons uitgesproken zijn, wonderen, tekenen en genezingen. Het is nu tijd om uit te stappen en de gemeente te dienen met de geestelijke zegeningen en genadegaven die er in onze diepe grond al zijn! Aan dit woord geven we graag gehoor! (lees verder volgende pagina >)
Lijkt dit jou ook wat? We geloven ook dat we als gehele gemeente verantwoordelijk zijn voor de groei tot volwassen christenen. Daarom willen we een ieder vragen om voorbede te doen voor onze generatie en om God te vragen hoe ook jij ons op weg kunt helpen. Als jij van God woorden of beelden ontvangt voor de jongvolwassenen van de P.G. Immanuël, dan horen wij dat graag. Ben je tussen de 20-30 jaar en lijkt het je leuk een keer met de JOVO’s mee te doen? Stuur dan een mail naar
[email protected].
Het gesprek dat nooit heeft plaatsgevonden • door Wim Molenkamp
”Zoals jullie weten, heb Ik gezegd dat Ik Mijn gemeente zal bouwen”. En omdat ik beloofd heb dat Ik tot het einde van de wereld bij jullie zal zijn, wil ik graag dat we zeven dagen van de week gezamenlijk met elkaar omgaan, en dat de gemeente deel uitmaakt van jullie dagelijks leven!” Er klinkt een gemompel onder de discipelen. Oh, zegt één van hen U bedoelt dat we veel samenkomsten moeten houden, U bedoelt zeker veel gebedsgroepen en veel Bijbelstudies? Nee, nee, valt één van de andere discipelen in, Jezus bedoelt natuurlijk evangelisatiegroepen. Weer een ander roept: welnee, de bedoelingen van Jezus zijn toch helemaal duidelijk, Hij heeft het vast en zeker over een soort Alphakring. Ik heb namelijk best wel zin in lekker eten tijdens een weekend over de Heilige Geest.” Oh, roepen ze bijna allemaal tegelijk een soort gemeenschapskring. Verbaasd zegt Jezus: Wat is dat nou weer? Ja, ja wordt er spontaan geroepen, dát is het! Gemeenten die op weg zijn om de juiste vorm van gemeente zijn te vinden! Nou zegt Jezus, terwijl Hij zijn keel schraapt, wat Ik eigenlijk bedoel, is een gemeente van gewone mensen, die geregeld samenkomen om te leren, te zingen, en aan Mij te denken in de gezamenlijke momenten, maar die ook gewoon in de week voor elkaar zorgen. Het gaat helemaal niet om het vormen van kringen, gebedsgroepen, gavenkringen, ontdekkingsgroepen. Gewoon samen gemeente zijn met elkaar. Als Pinkstergemeente Immanuël bestaan we al meer dan 100 jaar! Recentelijk hebben we Co en Tineke, als voorgangersechtpaar, in een mooi afscheid laten gaan. Wij gaan dus nu weer een nieuwe en een andere periode in. Laten we daarin elkaar vasthouden en met elkaar invulling geven aan het gemeenteleven. Laten we met elkaar in deze nieuwe periode gewoon gemeente van de Here Jezus zijn. Zo’n gesprek als hierboven heeft natuurlijk nooit plaatsgevonden. Maar er zit wel een belangrijke les in. Namelijk de les dat het niet om systemen, organisatie of methodes gaat. Het gaat eigenlijk om gewone mensen die God hebben leren kennen en die geregeld als huisgezin van God samenkomen om God nog méér te leren kennen, elkaar lief te hebben en voor elkaar en voor anderen te zorgen.
Laten we daarvoor gaan! Doe je ook mee?
Secretariaat geopend elke dinsdagen donderdagochtend. 023 5 36 42 49 secretariaat@ pgimmanuel.nl Medanstraat 32-34 2022 PH Haarlem
Banknummers: Postbank 309799 Bank 841661375
Oudsten Wouter Scholten Wim Molenkamp Frans Gerverdinck Els Booms Wendy Hoorn Jos Leijenhorst Benaja de Feijter
[email protected]
Pastoraat Bert van der Have Spreekuur volgens afspraak. 023 5 62 89 81
[email protected]
Boekhouding Svetlana van Rhenen PGI-boekhouding @van-rhenen.com Diaconie Enrico en Gery Formanek
[email protected]
Interne Dienst Kees en Conny Schrama Tel . 06-24265429
[email protected]
Redactie nieuwsbrief Wendy Hoorn Joost van Lint Els Gerverdinck Hanny van den Akker Annemarie van den Boom
[email protected]
Spotlight
Wie is nou toch die ene persoon in de kerk? De rubriek met korte vragen en spontane antwoorden, gesteld door Annemarie v/d Boom aan bekende en iets minder bekende Immanuellers. Deze keer...
Anya de Feijter Leeftijd 42 en geboren in Vlaanderen, aan de parel van de Belgische kust Woonachtig in Nieuw Vennep Gehuwd met Benaja en samen de trotse ouders van 3 lieve dochters. Ik heb veel talen gestudeerd en ben gediplomeerd docente Frans. Nu voornamelijk moeder, echtgenote en altijd bezig. Wat was onvergetelijk aan je jeugd: ik ben heel vaak verhuisd, van België naar Frankrijk en dan weer terug, naar Zweden en uiteindelijk naar Nederland. Wat weet bijna niemand van je: dat ik een Bijbelschool in Zweden heb gedaan. Jag pratar svenska! Met wie zou je wel eens een uurtje willen praten: ik zou ieder gemeentelid wel willen interviewen. In die tussentijd zou ik graag een uurtje met Vanessa Steffens willen praten. Je hobby of specifieke interesses: kringloopwinkels, fotograferen, schrijven, talen, fietsen, vakantie en nog veel meer. Wat maakt je gelukkig: harmonie; mensen die op dezelfde golflengte zitten, liefst samen met God. Welk boek ligt er op je nachtkastje: een Franse Bijbel, Marriage Course, Duizendmaal dank van Ann Voskamp en een boek van Joyce Meyer. Wat ergert je: egoïsme, gebrek aan oprechte aandacht voor elkaar. Waar zou je nog wel eens naar toe willen gaan: naar Canada en Australië. Je levensmotto: overgenomen van oma: “Voor alles een plaats en alles op zijn plaats”. Praktisch gezien en als mens. Waar huil je om: om het lief en leed, diepgaande en oprechte gesprekken. PG Immanuël in twee woorden: goed op weg! Wat zouden we als gemeente nog kunnen leren: om nog radicaler voor God te leven en Hem te allen tijde te danken, zonder gemopper. Waarom geloof je in God: Hij is mijn schepper. Hij kent mij door en door. Hij gaf het kostbaarste wat Hij had, Zijn eigen zoon. Hij begeleidt mijn levensstappen. Hoe leef jij je geloof: ik probeer mij dagelijks uit te strekken naar wie God op mijn pad zet. Op welk moment heb je Gods nabijheid sterk ervaren: in mijn diepste nood was Hij nabij. Wat betekent gebed voor je: zoveel mogelijk met God synchroniseren. Gebed is verweven in de dag. Hoe heeft God je gevormd: luister eens naar het verhaal over de pottenbaker van Erika Duenk op de site van PG Immanuël (“Gevormd worden door de Maker”, 17-03-2013, Erica Duenk) Heb je een taak in de gemeente: oudste-partner, gastvrouw (coördinator). Wat zou je nog eens willen doen in de gemeente: een marriage course houden, pastoraat, turbocursus Frans geven. Waar ben je dankbaar voor: voor Gods privélessen, voor mijn knappe echtgenoot en mijn lieve kids. Wie zouden we de volgende keer kunnen interviewen: Annemarie Scholten.