Bijlage 1.
EERSTE LITERATUURSTUDIE TEN BEHOEVE VAN DE RICHTLIJN ALCOHOLGEBRUIKSRUIMTEN
Tactus Verslavingszorg, April 2011
K. van der Horst, MANP J. van Essen, MANP
Essen J.B. van, Horst K.A.H. van der, Wieske E.L., Ruyten M.C.M., De Jong C.A.J. Richtlijn Alcoholgebruiksruimten. GGZ Nederland, Amersfoort, 2011.
1. Verkennend literatuuronderzoek
Om goed zicht op de huidige stand van zaken te krijgen is een literatuuronderzoek in wetenschappelijke databases uitgevoerd. Gebruiksruimten voor drugs zijn geen voorzieningen waar veel onderzoek naar is gedaan. In 2006 waren er officiële gebruiksruimten in Zwitserland, Nederland, Duitsland, Spanje, Luxemburg, Noorwegen Australië en Canada (Van der Gouwe e.a., 2006). Alcoholgebruiksruimten blijken nog internationaal zeldzamer te zijn.
2.1. De zoekstrategie
In het literatuuronderzoek is gezocht naar een antwoord op de volgende vragen:
1. Is er literatuur over alcoholgebruiksruimten? 2. Is er literatuur over het beperken van gezondheidsschade bij de sociaal gedesintegreerde alcoholafhankelijke cliënt? 3. Is er literatuur over het reduceren van overlast bij de sociaal gedesintegreerde alcoholafhankelijke cliënt? 4. Zijn er effecten van vergelijkbare voorzieningen beschreven?
Vanuit de uitgangsvraag “Op welke manier kunnen alcoholgebruiksruimten (I) bijdragen aan het beperken van gezondheidsschade en het reduceren van overlast (O) bij de sociaal gedesintegreerde alcoholafhankelijke cliënt(P)?” is gekomen tot de volgende zoekvraag volgens de PICO structuur, een gebruikelijke manier van het formuleren van klinische vragen binnen de evidence- based medicine (Cliënt / Probleem – Interventie – Co-interventie – Outcome):
P
sociaal gedesintegreerde alcoholafhankelijke cliënt. Kenmerken: vaak dak- thuisloos, veroorzaakt overlast, zorgmijdend, lage kwaliteit van leven, psychiatrische en / of somatische comorbiditeit.
I
aanbod voorziening alcoholgebruiksruimte
C
Andere interventie
O
1) beperken van gezondheidsschade en 2) het reduceren van overlast.
Essen J.B. van, Horst K.A.H. van der, Wieske E.L., Ruyten M.C.M., De Jong C.A.J. Richtlijn Alcoholgebruiksruimten. GGZ Nederland, Amersfoort, 2011.
2
Deze twee thema’s zijn uitgewerkt in : Gezondheidsschade beperken, reguleren van alcoholgebruik, motiveren voor behandeling, overlastbeperking, veilige plek bieden voor gebruik, dagstructuur bieden, ondersteuning bieden bij rehabilitatie
De volgende zoekcriteria werden gehanteerd: -
Doorzochte databases: Cochrane, Medline/pubmed, PsycInfo, PiCarta, Embase en via Google.
-
Vanaf jaartal: 1999
-
In de talen: Engels en Nederlands
-
Met in verschillende combinaties de trefwoorden: Engels: Alcoholism, quality of life, homeless, rehabilitation, substance abuse treatment centres, health status indicators, drug and narcotic control, health status, harm reduction, self care, rehabilitation centres, alcohol, alcohol abuse, health damage, Nederlands: Alcoholisme, alcoholverslaafden, alcohol, alcohol afhankelijk, harm reduction, gebruiksruimte, gebruikersruimte, overlast, zorgwekkende zorgmijders, opvangcentra, gezondheidsschade.
Bij selectie van potentieel relevante literatuur is ruimer gekeken dan alleen naar literatuur over alcoholgebruiksruimten. Gebruiksruimten of alcoholgebruiksruimten komen in de internationale literatuur in feite niet voor. Daarom is een zeer afgebakende zoektocht naar zin, praktijk of effect van alcoholgebruiksruimten zinloos. De keuze valt dan al snel op artikelen die enigszins aan het onderwerp verwant zijn om toch nog enige opbreng te oogsten. De zoektermen die de meeste relevante literatuur opleverden waren alcohol (of alcoholism / alcohol abuse), homeless en harm reduction, bij voorkeur in combinatie. Er is een selectie gemaakt via lezen van abstract wanneer deze voorhanden was; in enkele gevallen is een artikel geselecteerd op titel. Er is niet geselecteerd op grond van bewijskracht, omdat vooraf de verwachting was dat RCT’s over het onderwerp niet veelvuldig voorhanden zouden zijn. Daarom zijn ook zoveel mogelijk andere publicaties en zelfs opiniestukken meegenomen om te proberen zoveel mogelijk informatie aangaande het onderwerp te verzamelen. Daarnaast is bij een relevant gevonden artikel ervoor gekozen om meer literatuur van dezelfde schrijver te zoeken, omdat onderzoekers vaak meer dan 1 publicatie over een zelfde onderwerp schrijven. Essen J.B. van, Horst K.A.H. van der, Wieske E.L., Ruyten M.C.M., De Jong C.A.J. Richtlijn Alcoholgebruiksruimten. GGZ Nederland, Amersfoort, 2011.
3
Verder zijn er verschillende Nederlandse richtlijnen doorzocht, maar deze bleken over het algemeen niet voor dit literatuuronderzoek bruikbaar. Deze richtlijnen zullen wel meegenomen worden bij het ontwikkelen van de richtlijn.
2.2 Beoordeling van de onderzoekspublicaties
Het belangrijkste artikel dat gevonden is, is een pre-experimenteel onderzoek uit Canada en gaat niet zozeer over een ambulante gebruiksruimte maar over een geïntegreerde aanpak waarmee participanten gestabiliseerd worden door middel van huisvesting, maaltijden, medische zorg en gecontroleerde alcoholuitgifte (artikel Podymow uit 2006: “Shelter-based managed alcohol administration to chronically homeless people addicted to alcohol”). Vooral de acceptatie van het alcoholgebruik maakt het artikel uniek, aangezien bij de meeste onderzoeken dit niet zo duidelijk is uitgewerkt in de vorm van een interventie, in dit geval het gecontroleerd uitgeven van de alcohol.
In de literatuursearch is slechts één randomised controlled trial gevonden (Tsemberis, S. et al. 2004: Housing First, Consumer Choice, and Harm Reduction for homeless individuals with a dual diagnosis), die zich richt op het effect van behuizing op de duur van dakloosheid van participanten. De resultaten zijn interessant in het kader van interventies die geschikt zijn voor deze doelgroep. Het onderzoek richt zich maar deels op het effect op het middelengebruik, maar is bruikbaar omdat dakloosheid zeer regelmatig voorkomt bij bezoekers van alcohol gebruiksruimten. Daarnaast zijn er twee reviews gevonden (voor auteurs en titels, zie onderstaande tabel), waarvan de ene behalve de abstract in het Spaans geschreven bleek en dus onbruikbaar is. De ander is wel relevant echter niet voor deze literatuurstudie maar met name in een latere fase; het gaat om het ontwikkelen en organiseren van gezondheidsbevorderende programma’s voor daklozen.
De overige artikelen zijn voor een deel experimentele studies, commentaren op artikelen, opiniestukken en een casestudie. Voor de experimentele studies geldt dat ze vrijwel allemaal een kleine groep participanten bestudeerden, weinig ander vergelijkbaar onderzoek hadden om hun eigen resultaten mee te vergelijken, moeilijk de effecten van de verschillende variabelen in het onderzoek kunnen loskoppelen van elkaar en over het algemeen niet gericht zijn op ambulante behandelingen. Essen J.B. van, Horst K.A.H. van der, Wieske E.L., Ruyten M.C.M., De Jong C.A.J. Richtlijn Alcoholgebruiksruimten. GGZ Nederland, Amersfoort, 2011.
4
Over het algemeen roepen de onderzoekers allemaal op tot meer onderzoek naar interventies voor deze doelgroep.
Veel onderzoekers geven in hun discussie of conclusie aan dat er maar weinig aandacht, tijd en geld beschikbaar voor gedegen onderzoek naar een zeer complexe groep cliënten met problematiek op gebied van psychiatrie, verslaving en somatiek. Terwijl uit de verschillende studies blijkt dat deze groep de maatschappij ook veel geld kost en er zeker een win-win situatie te behalen valt bij het inzetten van goede interventies. In onderstaand schema staan alle beoordeelde publicaties op een rij. Van ieder onderzoek wordt beschreven welk type onderzoek het is, wordt er een samenvatting gegeven en wordt de bruikbaarheid beoordeeld voor het beantwoorden van de onderzoeksvraag of de verdere ontwikkeling van de richtlijn.
Samenvatting van de bevindingen in tabelvorm
Auteur en
Soort studie
Samenvatting
Bruin de , C. et
Rapport van een
Er is in twintig gemeenten bij vijfhonderd
al.
explorerend onderzoek om
dak- en thuislozen een semi-gestructureerd
2003
de relatie tussen dak- en
interview afgenomen en in 44 gemeenten
Zwerven in de
thuisloosheid en ggz-
bij 95 experts telefonische diepte-
21e eeuw
problematiek, met name de
interviews afgenomen. Daarnaast is in 38
aard en de omvang, in kaart
kleine gemeenten een quickscan
te brengen.
uitgevoerd.
jaartal
Het onderzoek geeft cijfers, definities en Empirisch
verklaringen omtrent (gedrag van) dak- en thuislozen en de GGZ problematiek die in deze doelgroep speelt. Ook het middelengebruik en overlast krijgen hierin veel aandacht. De doelgroep wordt ingedeeld in profielen op grond van overlast in relatie tot GGZ problematiek.
Essen J.B. van, Horst K.A.H. van der, Wieske E.L., Ruyten M.C.M., De Jong C.A.J. Richtlijn Alcoholgebruiksruimten. GGZ Nederland, Amersfoort, 2011.
5
Conclusie is dat heldere definiëring van begrippen, afbakening van groepen en gedeelde opvatting over interpretatie van begrippen en groepen van groot belang om de moeizame samenwerking door verschillende hulpverleners rondom deze doelgroep aan te pakken. Gouwe van der,
Inventariserend onderzoek
Door verschillende vragenlijsten ingevuld
D. et al.
naar (preventieve)
door werknemers uit het veld,
2006
maatregelen die worden
werkbezoeken en interviews met
Preventie van
toegepast op het gebied van
medewerkers gericht op
infectieziekten in
infectieziekten in
infectieziektepreventie is de stand van
gebruiksruimten
gebruiksruimten
zaken in kaart gebracht van wat er in de verschillende gebruiksruimten in het land
– een inventarisatie
Empirisch
aan maatregelen wordt ingezet op gebied
van de stand van
van infectieziektepreventie. Er worden
zaken
praktijkvoorbeelden van “goede praktijk” gegeven en van “slechte praktijk”.
Hulsbosch, L.
Beschrijvend onderzoek
2004 Gebruiksruimten
Evaluerend onderzoek naar het functioneren, de effecten en de
Empirisch
tevredenheid over de gebruiksruimten in
in Utrecht –
Utrecht.
evaluatie van een
Het aanbod van de gebruiksruimten,
nieuwe
inclusief organisatie en inrichting wordt
voorziening
beschreven. Er worden demografische gegevens beschreven van de doelgroep, hoeveel gebruik zij maken van de voorziening en welke problemen zij hebben. Er zijn metingen in verandering van situatie van gebruikers door middel van interviews op twee momenten gedaan; opvallend is dat de hoeveelheid gebruikte drugs was afgenomen, dat er meer
Essen J.B. van, Horst K.A.H. van der, Wieske E.L., Ruyten M.C.M., De Jong C.A.J. Richtlijn Alcoholgebruiksruimten. GGZ Nederland, Amersfoort, 2011.
6
gebruikers een ziektekostenverzekering hadden, dat er minder mensen op straat verbleven, en dat de ervaren last van gebruikers met politie en justitie significant minder was. De gebruikers oordeelden over het algemeen gunstig over de gebruiksruimten. Het onderzoek sluit af met aanbevelingen. Laere van,
Een retrospectief
Het artikel beschrijft de kenmerken en
I.R.A.L.; Byster,
beschrijvend
gezondheidsproblemen van 364 daklozen,
M.C.A.
dwarsdoorsnedeonderzoek.
waarvan 92 alcoholverslaafd en 105
2001
drugsverslaafd, op 2 sociaal-medische Empirisch
spreekuurlocaties voor passanten te
Gezondheidspro-
Amsterdam op basis van
blemen van
gestandaardiseerde registratie en
daklozen op
dossieronderzoek.
zogenaamde dr.
Conclusie van het onderzoek is dat
Valckenier-
daklozen in Amsterdam een slechte
spreekuren in
gezondheid hadden en leden aan diverse
Amsterdam
aandoeningen, waarbij huidproblemen en luchtweginfecties de boventoon voerden. De beschreven actieve ambulante medische zorg, toegesneden op de levensstijl en multipele gezondheidsproblemen van daklozen, bleek van groot volksgezondheidsbelang in verband met verhoogd risico op tuberculose. Zwervende alcoholisten maakten geen gebruik van de verslavingszorg. De kenmerken van de onderzochte groep kwamen overeen met bevindingen bij bezoekers van sociaal-medische spreekuren
Essen J.B. van, Horst K.A.H. van der, Wieske E.L., Ruyten M.C.M., De Jong C.A.J. Richtlijn Alcoholgebruiksruimten. GGZ Nederland, Amersfoort, 2011.
7
elders in Nederland. Laere van,
Casusbespreking
I.R.A.L. 2002
In het artikel deelt de auteur zijn zorg om de zwervende alcoholist met de lezer. De
Casuïstiek / opiniërend
beschreven casussen illustreren een
De zwervende
opeenstapeling van meervoudige ernstige
alcoholist, voor
lichamelijke en maatschappelijke schade bij
wie een zorg?
de zwervende alcoholist. De hulpverlening kijkt machteloos toe hoe deze cliënten zich letterlijk dood drinken. Bij deze groep cliënten breken alle huidige medische inspanningen bij de handen af. De auteur pleit voor het eerder en vaker aanwenden van wettelijke mogelijkheden tot dwangopname, waarbij onderzoek zal moeten aantonen of deze behandelingen stabilisatie en beperking van schade op termijn kunnen bewerkstelligen. Het is de vraag of wij, zoals thans het geval is, moeten accepteren dat een bepaalde groep cliënten niet te redden is, hen aan hun lot moeten overlaten en slechts kortdurende crisisbehandeling moeten bieden. Het alternatief is dat wij wettelijke mogelijkheden tot dwang vaker en eerder aanwenden om deze mensen op te nemen en te proberen te behandelen.
Land, van ’t H.;
Een retrospectief
Het onderzoek geeft inzicht in taken die in
Vruggink, J.;
beschrijvend
combinatie garant staan voor passende zorg
Wolf, I. 2003
dwarsdoorsnedeonderzoek.
voor langdurig verslaafden in laagdrempelige opvangvoorzieningen.
Van later zorg?
Rapport in opdracht van
Voor het definiëren van taken werden de
Over de kwaliteit
Trimbos instituut
volgende activiteiten uitgevoerd:
Essen J.B. van, Horst K.A.H. van der, Wieske E.L., Ruyten M.C.M., De Jong C.A.J. Richtlijn Alcoholgebruiksruimten. GGZ Nederland, Amersfoort, 2011.
8
Literatuurstudie, conceptmapping methode
van laagdrempelige
Empirisch
en expertpanel.
zorg voor
Ook geeft het inzicht in de afstemming van
langdurig
deze taken tussen de maatschappelijke
verslaafden.
opvang, de verslavingszorg, de GGZ, de GGD en de politie. Hiervoor werden 183 enquêtes geanalyseerd en werden groepsinterviews gehouden met werkers en verslaafden en vertegenwoordigers van cliëntenorganisaties gehouden. Dit leverde vijf factoren op over de taakuitvoering, namelijk basisbehoeften, materiële hulp, middelengebruik, medische en psychische zorg en zorgcoördinatie. Tevens biedt het handvatten voor de organisatie van deze zorg. Een intensivering van de zorg wordt aanbevolen evenals nader onderzoek naar een andere organisatie en aansturing van de zorg, waarbij de eindverantwoordelijkheid van de zorg bij voorkeur bij een organisatie komt te liggen, van waaruit de zorgcoördinatie georganiseerd wordt.
Larimer, M.E. et
Longitudinaal quasi-
Vergelijking van mate van gebruik van
al.
experimenteel onderzoek
voorzieningen en de kosten daarvan van
2009
een groep van 95 participanten die in een Empirisch
woning geplaatst worden (waar ze mogen
Health care and
blijven drinken) met een groep van 39
public service
participanten die op een wachtlijst blijven
use and costs
staan, voor ongeveer anderhalf jaar.
before and after
Het gaat om voorzieningen die op
provision of
gemeenschapskosten drukken, zoals
housing for
gevangenissen, hostels, medische
Essen J.B. van, Horst K.A.H. van der, Wieske E.L., Ruyten M.C.M., De Jong C.A.J. Richtlijn Alcoholgebruiksruimten. GGZ Nederland, Amersfoort, 2011.
9
chronically
voorzieningen, detox klinieken etc.
homeless persons
Het onderzoek toont aan dat er een
with severe
kostenreductie kan worden behaalt van
alcohol problems
53%, dat er minder gebruik van voorzieningen wordt gemaakt en dat dit effect toeneemt naarmate iemand langer gehuisvest is. Ook de mate van alcoholgebruik neemt af naarmate een participant langer gehuisvest is.
Levin, A. 2009
Longitudinaal quasi-
Onderzoek onder 154 alcoholverslaafde
experimenteel onderzoek
daklozen met hoge medische en justitiële kosten naar de effecten van een ‘housing
Housing Homeless
Empirisch
First program” waarin geconcludeerd wordt
Alcohol Abusers
dat het gebruik van medische diensten
Brings
evenals dagen in de gevangenis aanzienlijk
Substantial Cost
verminderen waardoor een kostenbesparing
Savings
optreedt.
Linssen, L. et al.
Een beschrijvend
Het onderzoek geeft een praktische
2002
onderzoek naar de
omschrijving over wat er op dat moment de
Gebruiksruimten
organisatie en inrichting
stand van zaken is wat betreft
in beeld –
van gebruiksruimten in
gebruiksruimten voor harddrugs in de
handreiking bij
Nederland.
verschillende instellingen, met als doel een handreiking te geven aan andere
organisatie en inrichting.
Empirisch
organisaties die eenzelfde voorziening beogen. Het onderzoek richt zich op rooken spuitruimten. Alcohol wordt genoemd, maar veelal als contra-indicatie voor gebruiksruimten. In 1 gebruiksruimte mag wel alcohol worden geconsumeerd, en wordt gesteld dat er geen uitspraken gedaan kunnen worden of dit wel of niet een negatief effect op het klimaat van de
Essen J.B. van, Horst K.A.H. van der, Wieske E.L., Ruyten M.C.M., De Jong C.A.J. Richtlijn Alcoholgebruiksruimten. GGZ Nederland, Amersfoort, 2011.
10
gebruiksruimte heeft. Noorlander, E.
Artikel in “Creativiteit in
Artikel waarin gepleit wordt om de
2004
knellende omstandigheden”
alcoholist in de verloederingsspiraal niet te vergeten, te zorgen dat er geen irreversibele
Wat doen we met
Opiniërend
neurologische schade optreedt, in contact te blijven en gebruik te maken van
de alcoholisten?
motiverende gesprekstechnieken, gebruik te maken van de mogelijkheden om in te grijpen bij gevaar en gebruik te maken van de mogelijkheden van klinische opnames en de BOPZ. Podymow, T. et
Kwantitatief, longitudinaal,
Zeventien volwassen personen met
al. 2006
pre-experimenteel
chronische alcoholafhankelijkheid van
Shelter-based
onderzoek (zonder
gemiddeld 35 jaar zijn voor gemiddeld 16
managed alcohol
controlegroep).
maanden in een project opgenomen waarin
administration to
Alcoholinname gemeten
zij naast onderdak, maaltijden,
chronically
via een zelfrapportage
ondersteuning bij ADL, medische zorg en
homeless people
systeem.
ondersteunende hulp bij praktische zaken ook dagelijks tot maximaal 140 ml wijn of
addicted to alcohol
Empirisch
90 ml sherry per uur op vraag konden krijgen. De outcome was stabiliseren van alcoholinname, minder bezoeken aan de Eerste Hulppost en minder aanraking met justitie. Op al deze gebieden werden positieve resultaten bereikt, en werden er ook verbeteringen gezien op hygiëne, compliance van medische zorg en gezondheid.
Timmerman, B.;
Evaluatieonderzoek naar de
Evaluatie van het plan van aanpak
Geest van der, D.
uitvoering van het Plan van
maatschappelijke opvang 2006 van de G4
2009
Aanpak Maatschappelijke
met als dubbele doelstelling: de situatie van
Essen J.B. van, Horst K.A.H. van der, Wieske E.L., Ruyten M.C.M., De Jong C.A.J. Richtlijn Alcoholgebruiksruimten. GGZ Nederland, Amersfoort, 2011.
11
opvang in Amsterdam,
daklozen en verkommerden en
Daklozen aller
Rotterdam, Den Haag en
verloederden verbeteren en tegelijkertijd de
steden verzamelt
Utrecht
overlast die deze groep veroorzaakt, terugdringen. Centraal in het plan staat de
u, maar niet op straat!
Empirisch
persoonsgerichte aanpak met sluitende samenwerking in de keten.
Samenvatting van de resultaten per gevonden studie Bruin de , C. et al. 2003 Zwerven in de 21e eeuw: Met name de cijfers over het percentage problematische drinkers onder de dak- en thuislozen is belangrijke informatie omdat het inzicht geeft in de omvang van de doelgroep waarvoor de alcoholgebruiksruimte is bedoeld, ondanks dat de gegevens wat verouderd zijn. Over eventueel gebruik van of effecten (alcohol)gebruiksruimten wordt niet geschreven. Tevens worden er aanbevelingen gedaan over de samenwerking tussen verschillende hulpverleners.
Gouwe van der, D. et al. 2006 Preventie van infectieziekten in gebruiksruimten – een inventarisatie van de stand van zaken: Het onderzoek geeft een beeld van mogelijkheden van infectieziektebeleid van de verschillende instellingen. Het onderzoek richt zich met name op de gebruiksruimten voor harddruggebruikers (de rook- en spuitruimten); alcoholgebruiksruimten worden niet genoemd. Infectieziektebeleid is een hot item voor - met name- intraveneuze druggebruikers: deze lopen risico’s waaraan alcoholisten in feite niet worden blootgesteld. Echter de alcoholisten lopen ook de nodige gezondheidsrisico’s. Het onderzoek kan zodoende gebruikt worden als opzet voor de maatregelen en interventies die bij deze doelgroep nodig zullen zijn.
Hulsbosch, L. 2004 Gebruiksruimten in Utrecht – evaluatie van een nieuwe voorziening: In de beschreven gebruiksruimten is het niet toegestaan alcohol te gebruiken, hoewel er in de demografische gegevens wel wordt aangegeven dat een aanzienlijk percentage wel alcohol gebruikt.Het onderzoek geeft wel interessante gegevens over de effecten van gebruiksruimten, die zeker ook in bepaalde mate gebruikt kunnen worden voor alcoholgebruiksruimten.
Essen J.B. van, Horst K.A.H. van der, Wieske E.L., Ruyten M.C.M., De Jong C.A.J. Richtlijn Alcoholgebruiksruimten. GGZ Nederland, Amersfoort, 2011.
12
Laere van, I.R.A.L.; Byster, M.C.A. 2001 Gezondheidspro-blemen van daklozen op zogenaamde dr. Valckenier-spreekuren in Amsterdam: Het artikel benadrukt de noodzaak voor adequate medische laagdrempelige zorg, waarbij artsen in staat zijn de doelgroep te benaderen met aandacht voor verslaving, psychiatrische aandoeningen, gedragsstoornissen, meervoudige lichamelijke aandoeningen en sociale problemen. Het spreekuur zoals in het artikel beschreven voldeed aan een prangende vraag, en roept daarmee op tot navolging van dit aanbod in andere steden. Interessante opmerking aan het einde van het artikel is dat volgens het onderzoek zwervende alcoholisten geen gebruik maakten van de verslavingszorg, en daarmee een vraag oproept of de alcoholgebruiksruimten hun doelgroep wel zullen (kunnen) bereiken.
Laere van, I.R.A.L. 2002 De zwervende alcoholist, voor wie een zorg?: Het artikel geeft een beeld van de doelgroep van de alcoholgebruiksruimten en pleit voor sneller toepassen van wettelijke mogelijkheden tot dwang
Land, van ’t H.; Vruggink, J.; Wolf, I. 2003 Van later zorg? Over de kwaliteit van laagdrempelige zorg voor langdurig verslaafden: De doelgroep die beschreven wordt zijn langdurig verslaafden, met name druggebruikers en polygebruikers. Aanbevelingen over basisbehoeften, materiële hulp, middelengebruik, medische en psychische zorg, en zorgcoördinatie lijken bruikbaar voor de groep bezoekers van de alcoholgebruiksruimten
Larimer, M.E. et al. 2009 Health care and public service use and costs before and after provision of housing for chronically homeless persons with severe alcohol problems: Een eigen woning waar gedronken mag worden is niet vergelijkbaar met een situatie waarin cliënt nog dakloos is en van een alcoholgebruiksruimte gebruik moet maken, dus zodoende kunnen de resultaten van deze studie niet meegenomen worden in het beantwoorden van de onderzoeksvragen. Het geeft wel een heel praktisch interessante onderbouwing van de keuze voor de interventie door de outcome op de kosten te richten en die heel inzichtelijk te maken. Het geeft ook een indicatie voor een interessante interventie voor een doelgroep waar niet veel interventies bij aanslaan. Interventies die goed aangepast zijn op de doelgroep blijken goed aan te slaan, met name wanneer de lat niet te hoog wordt gelegd en niet op abstinentie gericht wordt. Essen J.B. van, Horst K.A.H. van der, Wieske E.L., Ruyten M.C.M., De Jong C.A.J. Richtlijn Alcoholgebruiksruimten. GGZ Nederland, Amersfoort, 2011.
13
Levin, A. 2009 Housing Homeless Alcohol Abusers Brings Substantial Cost Savings: Het artikel vraagt om lezen van meer onderzoek om hier conclusie aan te verbinden dat behuizing een effectieve interventie is. Het geeft wel aanwijzingen dat er interventies zijn die de maatschappij geld besparen
Linssen, L. et al. 2002 Gebruiksruimten in beeld – handreiking bij organisatie en inrichting: Het onderzoek geeft een hele praktische handreiking voor gebruiksruimten waarvoor een deel ook op teruggevallen kan worden bij organisatie en inrichting van een alcoholgebruiksruimte. Er wordt ondermeer geadviseerd over doelen, de ruimte, het personeel, huisregels en samenwerking met derden. Het document is wel geheel gericht op gebruiksruimten voor roken en spuiten van drugs. Over enige effecten van alcoholgebruiksruimten of daadwerkelijke effecten van een gebruiksruimte wanneer deze zo wordt ingericht wordt niets gezegd, maar het is het in een later stadium van het onderzoek een belangrijk document.
Noorlander, E. 2004 Wat doen we met de alcoholisten?: Bruikbaar om te vertalen naar de werkwijze in alcoholgebruiksruimten, o.a.. Zorg dragen voor voedsel en vitamines, motiverende gesprekstechnieken, , ondersteuning bij medische, sociale of financiële problemen, en inzet van dwangmaatregelen. De uitspraak dat deze doelgroep niet hopeloos is en er voor de doordrinkende alcoholist nog gezondheidswinst te behalen valt is een belangrijk uitgangspunt bij de ontwikkeling van de richtlijn alcoholgebruiksruimten.
Podymow, T. et al. 2006 Shelter-based managed alcohol administration to chronically homeless people addicted to alcohol: Deze studie is bruikbaar omdat er voor chronische alcohol verslaafde cliënten een verbetering in kwaliteit van leven behaald wordt op de leefgebieden huisvesting, voeding en medische zorg. Belangrijke succesfactor is acceptatie van het alcoholgebruik. Dit ook één van de uitgangspunten van een alcoholgebruiksruimte. Generalisatie naar alcoholgebruiksruimten kan niet zonder meer. Wel is het goed te kijken naar de effecten van de verschillende ingrediënten in de projecten.
Timmerman, B.; Geest van der, D. 2009 Daklozen aller steden verzamelt u, maar niet op straat!: In het artikel worden uitspraken gedaan over taakverantwoordelijkheid en wie de regie moet nemen in de zorg. Meer cliëntenparticipatie wordt wenselijk geacht. De Essen J.B. van, Horst K.A.H. van der, Wieske E.L., Ruyten M.C.M., De Jong C.A.J. Richtlijn Alcoholgebruiksruimten. GGZ Nederland, Amersfoort, 2011.
14
persoonsgerichte aanpak is daarin één van de belangrijkste items, die ook mee kan worden genomen bij de ontwikkeling van de richtlijn alcoholgebruiksruimten. In dit kader moet gekeken worden naar samenwerking met Maatschappelijke opvang en het verdelen / toekennen van taken en verantwoordelijkheden.
.
Essen J.B. van, Horst K.A.H. van der, Wieske E.L., Ruyten M.C.M., De Jong C.A.J. Richtlijn Alcoholgebruiksruimten. GGZ Nederland, Amersfoort, 2011.
15