Bestuursmededelingen. Optredens demo-groep. Van de penningmeester. Belangrijke data. Jaargang 22, nummer 2 September. 2013

Jaargang 22, nummer 2 Redactie: Marg Berends Els Dekker Hennie Nieuwenhuis Jan Put

Oranje Nassauplein 22b Groeneweg 25 Harderwijkerweg 43 Nobelstraat 41

September. 2013 6961 CH Eerbeek 6961 JA Eerbeek 6957 AC L.Soeren 6961.XV Eerbeek

Bestuursmededelingen

A

ls jullie dit lezen zijn we al een maand aan 't dansen. De eerste week hebben Ineke en Tet de danslessen verzorgd, daarna heeft André na een lange vakantie 't stokje weer overgenomen. In de vakantie heeft Jacqueline samen met Sjaak de folders klaargemaakt voor nieuwe leden en optredens. Ze zien er leuk uit. André heeft bijgedragen aan de tekst. Jacqueline gaat de website beheren met op de achtergrond Jan Put en Sjaak Vreven. Kijk zo nu en dan maar eens op de website van Zarazan (www.zarazan.nl of www.zarazan.nl/leden.html ) Op do. 14 november gaan we dansen in de Vroolijke Frans. De eigenaars van de Vroolijke Frans bieden dit ons aan in 't kader van de culturele tour voor de Brummense verenigingen. Jullie zijn van harte welkom op deze avond. Op de dansavond/morgens horen jullie hier meer over. Wij wensen jullie weer een fijn dansseizoen en voor de leden die door fysieke problemen in de lappenmand zitten, wensen we een voorspoedig herstel.

Belangrijke data

tel. 0313-651480 tel. 0313-651095 tel. 0313-619474 tel. 0313-653179

[email protected] [email protected]

Optredens demo-groep Donderdag 26 sept. Apeldoorn Berkenhove. 19.30 uur. Dinsdag 1 okt. Arnhem. Eilandstaete. 14.30 uur Dinsdag 8 okt. Velp. H.A.Lorentzhuis. 14.30 uur. Zondag 27 okt. Dieren Italiaanse Vereniging. Gebouw de Oase. 14.30 uur Helga.

Van de penningmeester

N

u de lessen weer zijn begonnen wil ik leden en donateurs, die hun 2e halfjaarlijkse contributie, respectievelijk jaarlijkse bijdrage, nog niet hebben overgemaakt, vragen dit alsnog te doen op rekeningnr. 3161.58.704 t.n.v. Volksdansvereniging Zarazan. vòòr 15 oktober a.s. Annie Zengerink.

Vakanties: Herfst 21 oktober 2013 t/m 27 oktober 2013 Kerst 23 december 2013 t/m 5 januari 2014

September Het dansen is weer begonnen

Het bestuur.

Sluitingsdatum kopij Zarazannetje 29 Nov. 2013

Zarazannetje

Jaargang 22 nummer 2

Gezellige laatste dansmorgen voor de vakantie.

D

ie laatste woensdagmorgen moesten we van André eerst zo’n 24 dansen in één uur doen (ja, hij is streng hoor, maar het lukte) en toen mochten we met z’n allen naar het huis van Annie Zengerink om daar koffie te drinken en even bij te kletsen. Joop en Annie wonen echt in de vrije natuur en het gebeurde zelfs dat er een nieuwsgierige ree vlak bij het huis naar binnen stond te gluren. Margot had voor ons lekkere appeltaart gebakken en Dinie had ook nog een zelf gebakken kruidkoek meegenomen, dus dat was smullen geblazen en voor sommigen van ons even niet aan de lijn denken. Het was net niet warm genoeg om in de tuin te zitten, maar binnen zaten we ook heel gezellig. Annie liet nog even wat van haar macramé werk zien. Het is verbazingwekkend hoe veel verschillende mooie dingen je daar mee kunt maken, teveel om hier op te noemen. We vonden het fijn dat André, ondanks dat hij dezelfde week nog met vakantie zou gaan en nog veel andere verplichtingen had, toch met ons mee naar Annie gegaan was. Maar och, die vakantie stelde niet veel voor!! Hij was van plan eerst naar Bali te gaan ( even bijkomen van al dat gekwek van die vrouwen), dan naar Australië, daar les geven aan jong en oud, dan wilde hij naar Amerika en hij was van plan Mexico ook nog even mee te pakken als ik het allemaal goed onthouden heb, ik word al moe als ik er aan denk! André heeft ook nog wat foto’s genomen. Het was jammer dat door vakantie en andere verplichtingen lang niet iedereen erbij kon zijn. Annie nog bedankt en misschien volgend jaar weer.

Pagina 2

Uitstapje donderdaggroep

D

onderdag 27 juli was het zover. De dansgroep van de donderdagochtend gaat uit! Het was een grote verrassing waar we heen gingen. We moesten ons verzamelen bij het dansgebouw "de Schuure". De meeste dames waren met de fiets en de vier "Brummenaren" kwamen met een auto. Even na tienen vertrokken we: Betsy, Margje en Hetty voorop! We reden naar Coldenhove en nog wisten we niet wat we gingen doen. Daar aangekomen kregen we koffie met een heerlijke muffin. Daarna vertelde Betsy dat we gingen bowlen! Leuk! dat was voor mij wel heel lang geleden dat ik dat gedaan had. Er werden nummertjes getrokken en er ontstonden drie groepen. Na wat geharrewar en een hoop lol was het zover! We konden beginnen, nadat een jongeman ons had uitgelegd hoe alles werkte. We hadden allemaal een andere techniek om de kegels om te gooien met de bal: te hard of te zacht gooien, of de bal in de goot gooien of je gooit de bal eerst omhoog, die valt met een knal op de baan en rolt dan verder en er vielen ook nog kegels om! We hadden heel veel plezier met z’n allen! En er werd ook nog voor de nodige drankjes gezorgd tijdens het bowlen. Na de prijsuitreiking gingen we naar de zaal om te gaan eten. Dat was heel goed verzorgd! Het was een maaltijd met zalm of schnitzel en er was zelfs een vegetarische schnitzel. Het toetje was ook uitermate smakelijk ijs met warme chocolade! Tijdens het diner werden we getrakteerd op helse onweersbuien en regen. Maar we zaten gelukkig binnen na te genieten van deze dag. Ik wil natuurlijk Betsy, Margje en Hetty bedanken voor het organiseren van deze zeer geslaagde dag! Petra Bijlsma.

Hennie Nieuwenhuis.

Ledenmutaties Nieuw lid Naam Adres plaats verj. Groep tel. Maaike v Voorst Hoofdstraat 7 6974AV Leuvenheim 08-07 donderdag 0575 562816 Opzeggingen Marion Oude Egbrink maandaggroep per 1 augustus 2013 Derkje Hindriks donderdaggroep per 1 september 2013

Lid per. 01-06-2013

Zarazannetje


Vrijwilligerswerk

E

r wordt weleens gezegd: "Vrijwilligerswerk is niet zo vrijwillig". In zekere zin is dat ook zo. Je opgeven voor vrijwilligers werk is iets wat je vrijwillig doet. Maar het werk is niet vrijblijvend. Wanneer je dit werk gaat doen, heb je een verbond met het bedrijf of persoon waarvoor je gaat werken. Het gaat niet aan, dat je voor alles en nog wat je taak gaat verzuimen. Wanneer je naar een begrafenis of een trouwerij moet, dan is het legitiem dat je je voor een keertje afmeldt. Als je dit werk gaat doen, is het goed om een gesprek te hebben met de persoon of bedrijf waarvoor je gaat werken, dan weet je een beetje wat er van je verwacht wordt. De eerst dag zal een beetje onwennig zijn, maar probeer meteen aan te pakken. Ik werk o.a. in een verpleeghuis in Beekbergen en daar heb ik vaak gezien, dat de vrijwilliger/stagiaire zo maar een beetje staat te kijken en nauwelijks iets doet. Je kan best vragen mag ik met u meelopen of kan ik iets voor u doen? Ik werk in een verpleeghuis met alzheimerpatiënten of liever gezegd "bewoners". Als wij aan komen, gaan we eerst de zaal inruimen en tafels en stoelen zo neerzetten, zodat de mensen, die komen optreden genoeg ruimte hebben. We hebben heel verschillende activiteiten. De ene keer komt er een koor met wel 50 personen en de ander keer kan het zijn, dat er maar 1 persoon komt, die zich laat begeleiden door een muzikant. Onze demo-groep gaat daar waarschijnlijk ook een keer optreden. Wij gaan de bewoners ophalen bij de verschillende afdelingen. Wij vragen aan de bewoners of ze zin hebben om met ons mee te gaan naar de betreffende activiteit. Heel veel mensen moet je dan een beetje uitleggen wat er op het programma staat en in veel gevallen moeten wij hen een beetje overhalen om mee te gaan. Het gebeurt ook vaak, dat de verpleegkundigen er bij komen om de mensen te motiveren om in ieder geval te gaan kijken of luisteren met de belofte, dat ze altijd tussentijds weer terug kunnen worden gebracht naar de afdeling. Sommigen zoeken dan ineens zenuwachtig naar hun tasje, omdat ze denken, dat ze voor de entree moeten betalen. Wij stellen hen dan gerust, dat het niet nodig is om geld mee te nemen, omdat alles gratis is. Ze zijn daar niet altijd zomaar van overtuigd en vragen

Pagina 3

wie dat dan allemaal betaalt. Ze vragen of wij dat voor hen betalen en dan zeggen we maar zoiets van dat het allemaal wel goed komt. Nu, dat vinden ze maar heel erg aardig van ons. Dan glimlach je hen vriendelijk toe en dan gaan ze bijna altijd met je mee. Of...het kan ook zijn, dat ze toch maar besluiten niet mee te gaan. Ja, alles kan !!!! Als dan eindelijk de zaal gevuld is met mensen aan de ene kant in rolstoelen of rijdende bedden en aan de andere kant mobiele bewoners die in gewone stoelen zitten, dan kan het "feest" beginnen. Eerst een welkomst praatje van de activiteitenbegeleidster en dan nog een klein babbeltje van de dirigent of leidster over wat er dan komt en dan is er "Muziek of Dans" of wat er dan ook maar op het programma staat. De vrijwilligers schenken alvast wat sapjes in bekertjes en kunnen dan ook gezellig bij iemand gaan zitten en meeluisteren of meezingen met het koortje. Veelal worden er bekende liedjes of kinderliedjes gespeeld, die de bewoners nog wel kennen uit hun schooljaren. In de zaal zitten dan ongeveer 35 a 40 personen. Lange tijd zitten wij niet hoor, want er is altijd wel iemand die toch nog naar "huis" wil en dan gaan we hen toch weer terug brengen naar de afdeling. Er wordt altijd over "thuis" gesproken, als zij weer terug gaan naar de zuster, vanwege het feit, dat ze zich beter thuis zullen voelen op de afdeling. Vroeger werd er ook wel eens een advocaatje geserveerd met een lekkere toef slagroom, maar dat is er niet meer bij tegenwoordig. Het is van hogerhand aan de leiding voorgeschreven dat dat niet meer wenselijk is. Het probleem is, dat er tussen de gasten ook wel eens mensen zitten die lijden aan het syndroom van Korsakov en zij zouden dan moeten toekijken naar die heerlijke glaasjes en zij mogen geen alcohol mee drinken met de anderen. Dus is dat afgeschaft. Na afloop brengen wij de bewoners weer naar "huis" en dan zijn er ook wel eens probleempjes. Sommigen, vooral de mensen die er pas zijn, vragen waar we eigenlijk naar toe gaan, want de zuster heeft bij haar slotwoord toch gezegd, dat we naar huis worden gebracht? Ja, dan weet je vaak niet zo goed antwoord te geven, dan kan je zo'n probleempje altijd met de zuster van de desbetreffende afdeling bespreken. In zo'n geval heb ik wel een beetje een schuldgevoel ! Maar toen ik die dame een paar weken later weer

Zarazannetje

ophaalde, was ze blij mij te zien en was ze heel vriendelijk aan het praten. Ik moet me soms nog wel eens realiseren, dat deze mensen heel vergeetachtig zijn en dat ze zo'n voorval allang vergeten zijn, want toen ik haar weer naar "huis" bracht, heeft zij niet meer gerept over het naar huis brengen. Bij het naar huis brengen hebben we ook wel eens iets lachwekkends meegemaakt. Halverwege de rit door een lange gang, liet een dame zich plotseling uit haar rolstol glijden. Een hele consternatie natuurlijk. Iedereen in de buurt schoot toe om haar weer in de rolstoel te hijsen. Wat onparlementair gezegd mijner zijds. De dame was vrij zwaar en een en ander mislukte. Dan maar snel een broeder er bij gehaald en met man en macht deze dame weer in haar stoel gezet. Later hebben we er hartelijk om gelachen, tijdens een kopje thee, vlak voordat wij naar huis gingen. Mij man en ik doen dit werk al meer dan 4 jaar en wij zijn altijd blij, dat we een klein beetje mee hebben kunnen helpen om de bewoners een prettige middag te geven. Bij zo'n activiteit zijn er soms wat familieleden, die gezellig mee komen luisteren en dat vinden de bewoners natuurlijk erg gezellig. Margot Morks.

De fooienpotten Beste Zarazanners

D

e fooienpotten zijn weer geleegd en de opbrengst viel ook dit keer weer reuze mee. Maar liefst € 66,25 hebben we bij elkaar gesprokkeld!! Ik hoop natuurlijk dat we er weer met zijn allen voor gaan, het komende seizoen. Alle stuivers en dubbeltjes zijn natuurlijk ook welkom en vele maken samen een volle fooienpot. Allemaal bedankt voor de fijne medewerking! Namens de fooienpottencommissie. Ineke Berends.

Pagina 4


Dansdag Gorssel

O

p 19 april, al behoorlijk vroeg, begon de reis naar Gorssel. In Eerbeek pikte ik Tet en Nel op. Daarna reden we zonder problemen naar `t Trefpunt, waar om 10.00 uur de dansdag zou beginnen. We waren mooi op tijd. In een grote sporthal stonden langs alle kanten stoelen en tafels klaar. Iedere club, die zich ingeschreven had (het waren er 15!), vond het naambordje op de gezellig gedekte tafel met het goede aantal stoelen rondom. Voor ons stonden er veertien. Na aankomst was er koffie met een koek. Om 10.00 uur riep Marty Verhoeven, de dansleidster van deze dag, iedereen op in de kring te gaan staan. Het werden drie kringen. We waren wel met zo’n 150 enthousiastelingen! We begonnen met de Choeloe. In de loop van de dag kwamen er veel voor ons bekende dansen aan bod. Marty gaf voor iedere dans een korte uitleg, waardoor het bekende "oh ja" effect ook hier prima werkte. De lunch, van 12.30 tot 13.30 uur, was goed verzorgd. We kregen een lekker kopje soep, broodjes, koffie of thee en een appel. `s Middags begonnen we met een half uurtje verzoekdansen. Als onderbreking waren er, over de hele dag verdeeld, vier groepen die een korte demo gaven. Ook leerden we nog een line-dance van Joke van Wees uit Flevoland. Het kopje thee met snoepje, in de loop van de middag, voelde als wel verdiend. Wat hebben we lekker gedanst! Om 15.30 uur kwam er een einde aan deze geslaagde dansdag. Voor mij was het de eerste keer dat ik mee ging. Volgend jaar ga ik zeker weer! Wie gaat er mee? Alet Lindeboom.

Zarazannetje


Onze vakantie op de Azolla

B

etsie, Marg en Tet hebben in augustus een bootreis gemaakt naar o.a. Antwerpen, Gent en Brugge. We zijn vertrokken uit Arnhem. De boot Azolla was vroeger een sleepboot en is in de loop der jaren verbouwd tot een riviercruiseschip. De hutten op deze boot waren vrij klein. Wij hadden een 3 pers.hut met een stapelbed. Dit wisten wij van te voren. Betsie zou wel op het bovenste bed gaan slapen. Alleen moest je via een steil trapje naar boven en ja, je moet er ’s nachts ook wel eens uit. Dat zagen we helemaal niet zitten. We hebben ’s avonds nadat we ons klaar hadden gemaakt voor de nacht de matras op de vloer gelegd en toen konden we in U vorm heerlijk gaan slapen??!! Je kunt wel begrijpen, we hadden ’s avonds de grootste lol. Zo’n bootreis is heel ontspannend. We hadden schitterend weer. We hebben dan ook heerlijk op ’t dek gezeten. ’s Morgens een lekker ontbijt, ’s middags een lunch en ’s avonds een diner. We hadden een zeer goede kok aan boord. De crew was internationaal. Ze kwamen uit Zuid-Afrika, Roemenië, Slowakije en uiteraard uit Nederland. De verzorging op de boot was uitstekend. Soms vond je in de hut op bed een kunstwerk van gevouwen handdoeken in de vorm van 2 zwanen, een roos of een konijn. Heel creatief! `s Nachts werd er niet gevaren, alleen vertrok de boot soms `s morgens al om zes uur. Als je dan wakker werd, dan zag je de schepen al voorbij varen. Overdag hebben we verschillende steden bezocht, o.a. Dordrecht. Hier hebben we een rondvaart gemaakt door de grachten. We kwamen het standbeeld van de gebroeders De Wit nog tegen. In Antwerpen was het heel druk. Daar was nl. `t Bollekesfeest(bolleke is een biersoort uit Antwerpen). We zijn er met een treintje door de stad gereden. ’s Avonds hebben we via 9 roltrappen vanaf het panoramaterras van Museum aan de Stroom (MAS) de stad Antwerpen op een andere manier bekeken. Dit icoon van moderne architectuur op het Eilandje aan de Schelde herbergt collecties van diverse Antwerpse musea. In Gent hebben we de SintBaafskathedraal bekeken. Wat was dat een

Pagina 5

prachtige kathedraal met het beroemdste altaarschilderij: De aanbidding van het Lam Gods. Wat heel erg leuk was, was de vaartocht van Gent naar Brugge. Via Terneuzen moesten we door het Kanaal van Gent naar Brugge. De boot kon niet onder een paar bruggen door. Het bovenste gedeelte van de stuurhut werd eraf gehaald en de dekken werden iets in elkaar geklapt. Bij regenachtig weer wordt er over de stuurhut een zeil gelegd. Je ziet dan alleen het hoofd van de kapitein en het roer. Dat was een heel koddig gezicht. In Brugge zijn we een paar dagen geweest. Een prachtige stad met veel gotiek, prachtige kerken en gildenhuizen. Met midden in de stad het Belfort, die zie je al van verre. We hebben de stad verkend per Citybus en een rondvaart door de grachten. En natuurlijk hebben we heerlijk "gestruind" door de straatjes met vele kantwinkels en chocolaterieën. Heel bijzonder was het Begijnhof ten Wijngaarde, een oase van rust midden in de stad. het Begijnhof bestaat uit witgekalkte huisjes. Er wonen nu Benedictessen. O ja, ´s morgens om half tien hadden we op ´t dek linedance. We deden daar natuurlijk aan mee. Twee avonden hadden we live muziek aan boord. De "Zarazandames" hebben hun beste beentje voorgezet. In onze prachtige baljurken hebben we zelfs de Texaswals en de Misirlou gedanst. Gelukkig waren er nog meer dames die deze dans kenden. We waren dan ook de hele avond op de vloer, wij waren wel de gangmakers. Wat ons later een compliment opleverde dat we met z´n drieën zoveel plezier hadden en dat wij ook de andere mensen meetrokken. We hebben een heerlijke vakantie gehad. Ontzettend genoten en heel veel gezien. Betsie, Marg en Tet.

Zarazannetje


Optreden in ‘t Jagthuis in Velp Een heel gezellig optreden met een naar staartje.

I

k zou om half twee opgehaald worden door Henk en Riet, maar om tien voor half twee zag ik al hun auto voor onze deur staan, ze hadden er zeker zin in! Gerrie zat ook al in de auto, zij had ’s morgens al als EHBO post bij de sportdag van de scholen gestaan, maar ze had een stoeltje meegenomen, zodat ze af en toe kon zitten en nu niet zo moe was. Op naar het Jagthuis, we waren er al snel en natuurlijk te vroeg, maar liever te vroeg dan te laat. Toen ik zo rond keek, zag ik een uitnodiging hangen voor deze middag, waarop stond dat de dansgroep "Zarazan" zou optreden, met een mooie foto van ons erbij, duidelijk van onze nieuwe website afgehaald. Nogmaals met dank aan Sjaak die deze website voor ons gemaakt heeft. Even later kwamen de anderen ook binnen druppelen, gauw de muziek installeren en omkleden. De laatste optredens deden we aldoor ons West Europese en Amerikaanse programma en die dansen hadden we aardig onder de knie (ook boven de knie hoor!), maar omdat we onze West Europese kostuums hier al aangehad hadden, (ja, dat wordt allemaal bijgehouden door Riet) moesten we nu voor de pauze wat anders aan, dat werd ons oude Hongaarse kostuum met allemaal een rok, bloes met geborduurd hesje plus een schortje voor het knoeien. We vonden het eigenlijk toch wel mooi staan, zo allemaal hetzelfde gekleed, maar bij dat Hongaarse kostuum hoorde natuurlijk andere dansen en die hadden we een hele tijd niet meer gedaan en onze hersenen zijn ook niet meer zo piep! Gelukkig hebben we onder leiding van Tet een paar keer (voor onze gewone danslessen) kunnen oefenen en dat was ook wel nodig. Vol goede moed gingen we de zaal in en we werden meteen al hartelijk ontvangen, vooral door een mijnheer die bleef klappen. De dansen gingen best goed en het was heel leuk dat ook de activiteitenbegeleidsters er schik in hadden en met sommige bewoners een beetje mee deinden. Ook de "dans" met het publiek was weer een succes, je ziet dat ze het leuk vinden. Het was jammer dat de achterste rij mensen achter

Pagina 6

tafeltjes zaten, zodat we ze niet in de kring konden halen, maar ik probeerde gauw me tussen de tafeltjes door te wurmen, zodat ik toch nog een paar mensen een beetje mee kon laten doen. Het was zo weer pauze en we wilden ons gaan omkleden, maar de mijnheer die in het begin al zo klapte, wilde met ons dansen en dus hebben we met de mijnheer voorop met een paar van ons nog maar een polonaise door de zaal gelopen. Het was net een bruiloft! Toen moesten we ons toch echt omkleden. Gerrie vroeg in de pauze of we bij een bepaalde dans met ons "middelste been" moesten beginnen. We keken haar stomverbaasd aan: "o, je bedoelt met je binnen been" zeiden we toen en we moesten wel lachen bij de gedachte dat we drie benen zouden hebben. Ons Amerikaanse programma ging ook lekker en je kon zien dat de mensen het leuk vonden en dat geeft een wisselwerking, zodat wij ons uiterste best deden om de dansen zo goed mogelijk te doen. Er werd zelfs om een toegift gevraagd en we deden toen nog maar weer een dans met de bewoners en dat werd zeer op prijs gesteld. Gauw omkleden en naar de auto’s toe. De mijnheer die toen we binnen kwamen meteen al begon te klappen achtervolgde ons en zei dat hij graag bij ons wilde komen dansen. Dat leek ons niet zo’n goed idee en we zeiden toen maar dat het helaas niet ging, want we dansten in Eerbeek en hij had natuurlijk geen auto. De activiteitenbegeleidster die hem achterna gekomen was, zei dat hij altijd overal bij wilde, als er een zangkoor bij hen opgetreden was, wilde hij daar ook bij. We vertrokken maar gauw, het regende de hele middag al en het plensde nu ook nog uit de lucht. Henk haalde de auto op, gauw de spullen erin en daar gingen we weer. Riet, Gerrie en ik zaten gezellig na te praten over de leuke middag, toen we op de rotonde opeens een klap tegen de zijkant van de auto (waar Riet en ik zaten) kregen. Daar stonden we, gelukkig kon de auto nog wel rijden en Henk zette hem maar zo goed mogelijk aan de kant. Uit de andere auto stapte een oude mijnheer met een stok (misschien was hij niet eens zoveel ouder als wij, maar dat leek zo) en hij zei tegen Henk dat hij ons helemaal niet gezien had. Henk is maar bij de man in zijn auto gaan zitten om de

Zarazannetje


schadeformulieren in te vullen. En daar zaten wij dan in een stilstaande auto en het regende nog steeds verschrikkelijk. Toen zijn we elkaar verhalen gaan vertellen over de erge ongelukken die wij gezien of meegemaakt hadden. Ik zal ze niet na vertellen, want er waren echt heel nare gebeurtenissen bij. Zelf had ik ook een keer iets met de auto gehad wat ik wel kan vertellen. We woonden nog niet zo lang in Laag-Soeren, het is denk ik wel zeker 40 jaar geleden gebeurd. Ik werkte toen ’s morgens in de supermarkt van de fam. Komrij in Eerbeek. Het was winter het had gesneeuwd en het was spek glad op de weg. Maar ik moest (plichtsgetrouw als ik ben) natuurlijk naar mijn werk. Met de fiets ging echt niet, de bussen reden ook niet en ik dacht, dan moet ik in vredesnaam maar met de auto gaan en dat vond ik eigenlijk doodeng, maar ik moest zo nodig naar mijn werk! En daar ging ik dan, maar even voor restaurant de Heideroos ging het mis en tolde ik met auto en al in de rondte. Gelukkig was er geen ander verkeer op de weg, want welke gek waagde zich met die gladheid op straat. Zelfs mijn man die vrachtwagenchauffeur bij de firma Schotpoort was, mocht de weg niet op, dat was geloof ik nog nooit gebeurd. Gelukkig heb ik nog naar huis kunnen rijden, maar auto rijden is nog steeds niets voor mij, ik pak liever de fiets. Na een hele tijd wachten kwam Henk eindelijk terug. Alles was ingevuld en de man was gelukkig goed verzekerd en zijn auto kon ook nog rijden. Maar we waren wel geschrokken en aanmerkelijk stiller reden we naar huis. Hennie Nieuwenhuis.

Pagina 7

Mijn vrijwilligerswerk Hennie vroeg mij onlangs of ik een stukje wilde schrijven over mijn vrijwilligerswerk, nou heb je even?

I

n 1956 heb ik in Brummen mijn EHBO diploma gehaald. Daar ben ik 10 jaar bij het Nederlandse Rode Kruis geweest. Daarna zijn we naar Eerbeek verhuisd. Als EHBO’er worden we bij allerlei evenementen ingezet, bv. bij sportdagen van de scholen, autocross, avondvierdaagse, dodenherdenking enz. In1962 ben ik voor het eerst als vrijwilligster met de eerste Henry Dunant gaan varen. Deze boot had twee ziekenzalen, een voor vrouwen en een voor mannen. In die tijd lagen bijna alle gasten de hele dag in bed. Soms had je nachtdienst en dan begon je`s morgens om 6 uur de eerst gast al op bed te wassen en om 7.30 zat je nachtdienst er op, dan ging de dagdienst weer verder. De vrijwilligers sliepen onder in het schip, ongeveer 24 personen in stapelbedden bij elkaar. Allemaal meiden, ja toen nog meiden bij elkaar. Daar werd wat af gelachen. De mannen sliepen in het achterschip. Jaren later kwam de tweede Henry Dunant, dit schip was veel moderner, de gasten hadden nu 2 persoons kamers en waren veel mobieler, we konden nu een keer in de week van boord om te wandelen of te winkelen. Voor ons was er ook veel veranderd. Wij sliepen nu in een hut met 4 personen, maar soms zaten we wel met z'n achten in de hut. Sommigen konden heel goed moppen tappen, dus dat was heel gezellig. De boot voer toen nog per provincie, de gasten kwamen uit Gelderland en de vrijwilligers ook. Ik kende dus heel veel vrijwilligers. In 1996 werd de derde Henry Dunant te water gelaten. Dit schip is door een landelijke aktie bij elkaar gebracht. Het is allemaal weer veel groter, met een salon waar de mensen gezellig een spelletje kunnen doen en koffie of thee kunnen drinken. Er is ook een bar in de salon waar ze een drankje kunnen bestellen. Dan is er een grote eetzaal. Tegenwoordig gaan we 2 keer in de week met de mensen van boord. Ik zal nog even vertellen hoe groot deze Henry Dunant

Zarazannetje

is. Lengte: 96.30 meter, Breedte:11.40.meter, Diepgang:1.70 meter. Topsnelheid 24 km p/u. Aantal gasten 68 personen. Aantal vrijwilligers 54 personen en vaste bemanning 12 personen, dat is samen 134 personen. De vrijwilligers hebben verschillende taken, 6 pers. werken in het restaurant,dan zijn er 2 personen in de spoelkeuken,die moeten alles afwassen wat in het restaurant gebruikt wordt, een hele klus. Dan is er iemand die in de salon voor koffie en thee zorgt. 2 anderen werken als omloop, zij zorgen dat de vuile natte was van de gasten gewassen wordt en zij doen verder wat huishoudelijke dingen.2 personen zitten op de receptie, dan is er 1 persoon die de kok helpt in de keuken. En een persoon staat in het winkeltje en in de kapsalon, dat is een paar keer per week. De grootste groep zit in de verzorging. Dit heb ik 42 weken gedaan. Verder ben ik ongeveer 30 weken naar IJsselvliedt in Wezep geweest, dit is een grote villa van het Rode Kruis, dat is een week in het jaar. Hier zijn de meeste mensen mobieler. We gaan dan vaak met de busjes ergens naar toe, of met mensen die kunnen zwemmen naar het zwembad van de reumastichting, heerlijk warm water! Ik ben ook nog 5 weken naar de Valkenberg in de Steeg geweest, en daar hebben ze een heel mooi zwembad bij. In de winter ga ik als maatje met iemand zwemmen. Van September tot Mei hebben we 1x in de week oefenavond. Dat houdt in: theorie of verband leggen of onze instructeur zet een ongeval in elkaar. We hebben 2 keer in het jaar een herhalings cursus reanimatie en werken met AED dat betekent Automatische Externe Defibrillator. Zo dit is mijn vrijwilligers werk. Gerry Gemmink.

Pagina 8


Brief.van Moeder Een Belgische soldaat ontving een brief van zijn moeder. Beste Peter,

I

k schrijf je deze brief om je te laten weten dat ik je schrijf. Als je de brief ontvangt, heb je hem gekregen. Mocht je hem niet ontvangen verwittig mij dan, zodat ik hem opnieuw kan versturen. Ik schrijf nogal traag omdat ik weet dat je niet snel kunt lezen. Ik heb een nieuwe jas voor je gekocht en zal hem naar je toesturen. Maar omdat de knopen zo zwaar zijn en het meer zal kosten om het op te sturen, heb ik de knopen eraf gehaald en in de zakken gestoken. Je vader heeft gelezen dat de meeste ongevallen op nog geen kilometer van onze woning gebeuren. Daarom zijn we verder weg gaan wonen. Het juiste adres weet ik nog niet daar de vorige mensen het huisnummer hebben meegenomen. Van ome Jef die vorig jaar is overleden, hebben we niets meer gehoord. Je zus Julia, je weet wel die met haar man is getrouwd, is bevallen. We weten nog niet of het een jongen of een meisje is en dus weten we ook niet of je een tante of een oom zijt geworden. Als het een meisje is, zou je zus haar naar mij noemen maar ik vind het toch raar om tegen mijn kleinkind " mama " te moeten zeggen. Vorige week heeft je broer Julius zijn autodeur dichtgeslagen terwijl de sleutels nog in het contact zaten en dus is hij met de bus naar huis moeten rijden om zijn reservesleutels te gaan halen om ons uit de auto te laten. Nu ga ik sluiten met heel veel groetjes. Je moeder. p.s. Ik wou nog wat geld opsturen maar had de enveloppe al dicht geplakt. Peter is zo trots op deze brief dat hij deze in een Belgische krant liet plaatsen! Hetty.

Zarazannetje


André Rieu Tripje voor 50 plussers naar Maastricht.

N

a een treinreis (met verschillende obstakels) van ruim drie uur kwamen wij aan bij ons hotel in Maastricht/Randwyck. Wij, dat zijn Betsie, Marg, Fokelien en Tet. We konden meteen naar onze 4 pers. kamer. De kamer zag er verzorgd uit!, uitgezonderd onder de kussens van de bank. Daar vond Betsie "viagra"pillen en verder zoals gebruikelijk allemaal kruimels. Er stond een koffieapparaat en we hadden wel zin in koffie. Maar Tet deed iets fout, zo dat we meteen kortsluiting hadden. De technische dienst was meteen ter plaatse. Er was water in de stekkerdoos gevallen. Hij werd meteen drooggemaakt met de föhn uit de douche. En toen hebben we een lekker bakje koffie gedronken. `s Middags hebben we Maastricht verkend. De hele stad stond in 't teken van het André Rieu concert. Midden in de stad troffen we nog een paar Eerbekenaren, en uit Brummen Francis en haar zus. Ze gingen allemaal naar André Rieu. Het concert van André Rieu `s avonds was in een woord "geweldig"!!!!, een aanrader. Het eerste deel voor de pauze was een ode aan ons nieuwe koningspaar Willem-Alexander en Maxima. In onvervalst en zangerig Maastrichts (Mestreechs) en Engels presenteerde André Rieu deze avond. Met als speciale gasten o.a. André van Duin, Trini Lopes, een bandoneon speler uit Argentinië en nog veel meer. Om de sfeer te proeven moet je dit zelf meemaken! Eén van onze kinderen merkte op dat deze muziek typisch top/pop voor 50 plussers is?! We hebben ons lekker laten verwennen, `savonds met de taxi naar 't Vrijthof en `s avonds ook weer terug met de taxi naar het hotel. En toen kwam het "naar bed gaan ritueel". Je had ons moeten zien. Fokelien met krulspelden en een netje om 't haar en een lange roze nachtjapon, Betsie in pyjama volgens de Japanse mode, Marg ook in een roze nachtjapon en Tet in een pyjama volgens eigen mode. Daarna hadden we nog een hilarisch kussengevecht.

Pagina 9

`s Morgens werden we om 6.00 uur met gelach en gegrinnik van Betsie in haar slaap wakker. Zaterdag hebben we Maastricht verder verkend en voor onze overleden geliefden een kaarsje gebrand in de Lieve Vrouwenkerk. Dit is een prachtige basiliek. We hadden nog steeds schitterend weer en we hebben veel op leuke terrasjes gezeten. Wat wel opmerkelijk was dat de dames helemaal niet gewinkeld hebben in Maastricht. Alleen kwamen we een prachtige Engelse hoeden winkel tegen. En daar moesten we natuurlijk naar binnen en hoeden passen. De eigenaresse was inderdaad een Engelse en "a very nice woman". We waren van plan om met de kwart over 4 trein naar Dieren te gaan. Maar helaas was er stroomstoring op het station in Maastricht. Na een uur werden er bussen ingezet om ons naar Beek-Elsloo te brengen. Alleen was de touringcar zo vol, dat je moest staan. Maar dat mocht niet van de chauffeur, want anders was hij strafbaar. We mochten mee maar dan moesten we in 't middenpad zitten!! Zo gezegd zo gedaan, Tet plat op haar gat in 't middenpad. Er ging gelukkig een student voor Betsie opstaan, zodat zij op een stoel kon gaan zitten. We werden netjes afgezet in Beek en toen konden we onze reis vervolgen. We hebben ons tripje afgesloten met een heel gezellig etentje bij een Eerbeeks restaurant!! We hebben al besloten om volgend jaar weer te gaan!! Betsie, Marg, Fokelien en Tet.

Zarazannetje


"Zomer in Zeeland"

W

e komen al 38 jaar op de camping "de Paardekreek" in Kortgene in Zeeland, waar we een stacaravan hebben. Maar we waren er nog nooit zoals nu 8 weken achter elkaar geweest. Wat hebben we allemaal geboft met dat mooie zomerweer. Een kennisje zei tegen me dat ze nooit 2 keer naar dezelfde plek met vakantie ging en ze vroeg aan mij: "wat doen jullie daar toch al die weken? " Ja, eigenlijk niet zo veel spectaculairs. We beklimmen geen hoge bergen, maar de duinen vinden wij al hoog genoeg. We gaan niet diepzeeduiken, maar fietsen wel naar de Oosterschelde, waar we heel veel duikers bepakt en bezakt heel moeizaam naar het water zien lopen en dan opeens zijn ze verdwenen en zien we ze niet meer terug. Als we visjes willen zien en voelen, kunnen we ook bij ons op de camping met onze voeten in een bak water vol met visjes gaan zitten en die visjes knabbelen dan alle eelt enz. van onze voeten tot ze helemaal gaaf zijn, nog niet gedaan. We gaan niet op golfvakantie, maar hebben zelf een eigen tafeltennistafel bij de caravan staan , waar Wim en ik elke dag heel fanatiek even een wedstrijdje op spelen. Het leuke is dat heel veel camping buurtjes en vooral buurjongens "pingpongen" zoals ze dat noemen, ook leuk vinden en graag een paar potjes met ons komen spelen. We maken geen tocht met een groot cruise schip, maar als het lekker weer is varen we een stukje met ons motorbootje het Veerse Meer op en gooien dan ons ankertje uit en we gaan lekker naar de voorbijgaande boten liggen kijken. Ik neem koffie en wat lekkers mee en zo houden we het dan wel een tijdje vol. Als het erg warm is, neem ik even een duik en dan ben ik weer lekker afgekoeld. Ook hebben we prachtige zeilschepen gezien tijdens "Sail de Ruyter" in Vlissingen aan de boulevard. De grootste zeilschepen die op de wereldzeeën rondvaren waren er te zien. Zeilschepen uit Frankrijk, Portugal en zelfs uit Rusland, maar ook de Nederlandse "Eendracht" voeren vlak voor onze neus statig voorbij, werkelijk prachtig om te zien.We maken geen verre fietstochten naar vreemde landen,

Pagina 10

maar we fietsen langs het Veerse Meer , met aan de ene kant het meer met de bootjes en aan de andere kant het gras met de schaapjes. Wim heeft 2 stoeltjes en een parasolletje op de fiets bij zich en ik koffie, broodjes enz. We fietsen dan naar het strand, dat is zo’n 40 kilometer heen en terug en dat is net mooi voor die oudjes. We trekken niet door de Sahara woestijn, maar oh, wat zijn de Zeeuwse stranden mooi en wat loopt het lekker langs de vloedlijn met je voeten in het lauwe zeewater. En wat genieten we van het zien van kleine kinderen, die zich alleen al met een schepje prima vermaken en mooie zandkastelen maken (net zoals onze kinderen en kleinkinderen vroeger). We gaan niet vliegen, maar fietsen wel om het Veerse Meer heen, om op het vliegveld "Midden Zeeland" naar het opstijgen en dalen van de vliegtuigen te kijken. We gaan niet op Bridge vakantie, maar spelen ’s avonds laat voor het naar bed gaan altijd nog 3 potjes Rummikub. We gaan niet naar een exotische markt in Indië, maar fietsen naar de markt in Goes, waar we heerlijk fruit, lekkere aardbeien en verse nootjes halen. We zitten dan even op een terrasje tegenover de markt, lekker mensen kijken en wat zie je dan een dikke mensen voorbij komen! We nemen een kopje koffie met een heerlijk stuk gebak , die calorieën fietsen we er op de terugweg wel weer af. Zo vliegen de weken voorbij. Natuurlijk ga ik niet naar de camping zonder een flinke stapel bieb boeken, want dan kom ik er eindelijk toe om boeken te lezen. Heerlijk ’s avonds geen televisie kijken, maar lekker buiten een boek lezen. Zoals jullie kunnen lezen, geen spannende vakantie, maar wat waren het heerlijke ontspannende weken, en door dat mooie weer konden we lekker altijd buiten eten en een wasje was in een wip droog. We kijken nu al weer uit naar de zomervakantie van volgend jaar en als we dan nog kunnen doen wat we nu deden, tekenen we er voor. Hennie Nieuwenhuis.

Zarazannetje


Een dagje uit naar Deventer

I

n de zomer vinden er in ons land verscheidene folkloristische festivals plaats. Het grootste en wellicht meest bekende is het Internationaal Folkloristisch Dans- en Muziekfestival Sivo in Odoorn, dat dit jaar voor de 29e keer werd georganiseerd. Hedy en ik zijn daar in het verleden verscheidene keren heen geweest, de laatste jaren - zoals jullie weten ook samen met andere Zarazanners. In de regel was dat dolle pret! Ina Lamboo schreef hierover een verslagje in het Zarazannetje van september 2008. Weten jullie nog wel? Dit jaar besloten Hedy en ik niet naar het Sivo-festival te gaan en wel om verschillende redenen. Omdat ik dat eigenlijk wel jammer vond, bedacht ik voor mezelf naar een alternatief te gaan zoeken. En weten jullie wat het werd? … een uitstapje naar Deventer met mijn Ghanese taalmaatje, heel leuk en gezellig! Ieder jaar -in het derde of vierde weekend van juni wordt het Internationaal Folkloristisch Salland Festival georganiseerd en is het Overijsselse stadje Raalte het middelpunt van internationale folklore. Sinds 1977 al worden groepen van over de hele wereld op dit festival uitgenodigd om het publiek kennis te laten maken met hun bijzondere cultuur. De afgelopen jaren traden al veel buitenlandse dansgroepen op. Dansgroep Ralda uit Raalte doet ook al vele jaren mee op het Salland Festival. Op de website www.sallandfestival.nl las ik, dat er dit jaar dansgroepen uit Hongarije, Servië, Mallorca, Colombia en de Filippijnen zouden komen. Het dansfestijn was verplaatst van de Domineeskamp in het centrum van Raalte naar de voor deze gelegenheid mooi aangeklede sporthal Tijenraan. De voorstellingen op vrijdagavond, zaterdagavond en zondagmiddag zouden dit jaar daar plaatsvinden. Om evenwel nog meer mensen te kunnen laten genieten van de dansgroepen stonden ook optredens buiten Raalte op het programma. Op zaterdag 22 juni jl. kon het winkelend publiek gratis genieten van enkele korte optredens op verschillende plekken in winkelcentrum de Boreel in Deventer. "Combineer een dagje winkelen in Deventer met een bezoek aan het winkelcentrum de Boreel, gelegen naast het historische Bergkwartier en geniet van de optredens", zo meldt de website. Dat leek me wel wat. Ik besloot erheen te gaan en gebruik te maken van een dagkaart ‘onbeperkt reizen door heel Nederland‘, een actie van de Hema (geen

Pagina 11

reclame!) die net in die periode liep. Ik zou mijn taalmaatje kunnen vragen om met mij mee te gaan. Geen idee of ze het wel leuk zou vinden. Ik stelde het Olivia voor en ze vond het een goed idee. Zaterdagmorgen stapten we met goede zin in de trein (richting Zutphen), hoewel de weersverwachting voor die dag niet optimaal was. Dat mocht voor ons de pret niet drukken. Eerst naar Zwolle waar we nog iets moesten regelen en daarna weer met de trein, terug naar Deventer! Op station Deventer aangekomen moesten we eerst op zoek naar winkelcentrum de Boreel. Volgens mijn routeplanner lag dat nog geen kwartier lopen van het station af. Dat klopte aardig. In het winkelcentrum was het inmiddels gezellig druk en waren er hier en daar verschillende optredens van dansgroepen met live begeleiding. De opzet was, dat elke dansgroep tussen 10.00 en 16.00 uur een aantal korte optredens zou verzorgen, verspreid over een aantal plekken in het winkelcentrum. Op die manier zou het publiek de kans krijgen om te genieten van enkele korte, maar mooie optredens. Het weer bleef die dag nog lang redelijk goed. Soms brak het zonnetje even door, dan weer dreigde het te gaan regenen. Toen het aan het einde van de middag echt hard(er) begon te regenen, moest het dansprogramma helaas voortijdig beëindigd worden. Gelukkig hebben Olivia en ik op één groep na- alle groepen zien dansen. Alleen het optreden van de Filippijnse groep hebben we die dag niet gezien. Wel heel jammer natuurlijk! Het laatste swingende optreden van de groep uit Colombia die bij hoge uitzondering toch nog ‘binnen’ (in een ruime sportzaak) mocht dansen, maakte dat weer helemaal goed. Temeer toen er een aantal mensen uit het publiek, waaronder mijn taalmaatje, gevraagd werden om mee te dansen. Die kans liet Olivia niet voorbijgaan en ze genoot zichtbaar. Later op de middag hebben we in Deventer nog wat rondgekeken en gewinkeld, gezellig koffie/thee gedronken bij la Place, een bezoek gebracht aan het Waaggebouw, waar het VVV gevestigd is en zijn we tenslotte via de markt (op de Brink) weer richting station gelopen. Voor een uitgebreide stadswandeling was geen tijd (meer), maar dat was ook niet onze bedoeling. Moe van alle indrukken en van het lopen stapten we weer in de

Zarazannetje


trein, terug naar huis. We hadden allebei genoten van een leuk, gezellig en geslaagd dagje uit naar de mooie Hanzestad Deventer! En wat het Internationaal Folkloristisch Salland Festival betreft? Met het optreden van de verschillende dansgroepen hebben we deze zaterdagmiddag alvast een voorproefje gekregen van wat dit festival de bezoeker te bieden heeft. Op het Salland Festival worden de laatste jaren zo’n zes tot acht groepen uitgenodigd en het is daarmee veel kleinschaliger dan het Sivo-festival. Dat hoeft zeker niet te betekenen dat het minder gezellig zou zijn. Ik zie het wel als een groot voordeel dat Raalte niet zo ver van ons vandaan ligt en het festival gemakkelijk met het openbaar vervoer te bereiken is. Kortom: ik denk, dat het Salland Festival een bezoek meer dan waard is. Wel zou ik in dat geval de grote galavoorstelling op zaterdagavond willen bijwonen wanneer alle groepen optreden, al was het alleen maar om de sfeer van het dansfestival (nog beter) te kunnen proeven. Wie weet, ……. volgend jaar misschien???? Marijke Korthout.

De Bernardies!. was de naam van onze familiedag. Z oMijn schoonouders heten Bernhard en Dies. We wilden de trouwdag van onze ouders in ere houden, en toen heeft Ineke de naam bedacht van de Bernardies. We hebben deze dag al 26 jaar altijd in mei gevierd. Maar we hebben er nu een punt achter gezet, je moet een keer stoppen, en we vonden het nu ook goed zo. Er zijn ons ook dierbaren ontvallen, en dan mis je er ook steeds meer. We begonnen met een grote groep, maar naarmate we ouder werden hebben we het zo gedaan, het ene jaar ook met de neven en nichten, en het andere jaar alleen de broers en zussen. We hopen dat misschien de neven en nichten verder gaan? We hebben veel mooie jaren met elkaar beleefd op zo,n dag, maar eens houdt het op toch? Misschien is het voor anderen leuk om ook zo iets te doen? Ik heb er al die jaren van genoten, en natuurlijk hopen we met elkaar nog veel jaren te mogen genieten met en van elkaar. Marg Berends.

Pagina 12

Optreden Yargon en Phoenix. In de Muziekkoepel Eerbeek

O

p zondag 8 september organiseerde Stichting Met een middag met optredens van orkest Yargon en een deel van de demonstratiegroep van Volksdansvereniging Phoenix uit Apeldoorn. Ondanks de verregende morgen scheen 's middags de zon en dat trok een flink aantal bezoekers naar de Muziektent in Eerbeek. Orkest Yargon bestaat uit 7 muzikanten, die naast de bekende instrumenten zoals saxofoon, accordeon en gitaar ook de nyckelharpa, de tambura en de kaval bespelen. Ik word altijd erg blij van al die vrolijke klanken. De zanger kan mij niet zo bekoren, maar de zangeres heeft een prachtige stem die bijdraagt aan het gespeelde lied. Samen zetten ze een geweldige sfeer neer en we worden mee op reis genomen door o.a. Israël, Roemenië en Rusland. Het vakantiegevoel komt weer even helemaal terug.Na het eerste optreden van Yargon is het de beurt aan de demonstratiegroep van Phoenix, onder leiding van Marc Bout. Zij laten in hun eerste blok Hongaarse dansen zien. Hoewel een aantal dansers pas bij de groep zit, is het aan het dansen niet af te zien. Wervelend maken ze gebruik van het hele podium en iedereen kijkt geboeid toe. Ook de traditionele kostuums zijn prachtig om te zien. Wat jammer is, is dat de demonstratiegroep danst op opgenomen muziek en dat zij geen gebruik maken van het orkest. Maar ja, organisatorisch (o.a. het instuderen van de muziek door het orkest en het samen oefenen) zal dat wel niet haalbaar zijn. Phoenix komt gedurende de middag nog drie keer terug. Ze laten twee choreografieën uit Roemenië zien. De ene is uit Transsylvanië, de ander uit Moldavië. Verrassend in deze laatste is ook het gebruik van kleine framedrums. Op het klappen met deze drums dansen de mannen stoer over het podium. Omdat ik zelf een framedrum bespeel, vind ik het extra leuk. De laatste choreografie is Chassidisch met sobere

Zarazannetje

Pagina 13


maar mooie kostuums. De dansen hebben een meer ingetogen karakter. Ik ben er gek op. Yargon sluit de middag af met een laatste blok dansmuziek. Het publiek wordt uitgenodigd om mee te dansen. "Welke dans is dit en hoe ging die ook alweer?" is een vraag die menigeen zich gesteld heeft. Een aantal Zarazanners zetten hun beste beentje voor en dansten vrolijk op de muziek. Een vrolijk einde van een meer dan geslaagde middag.

en dan gaan we snel lekker dansen met z’n allen. We leren deze avond ook weer 2 nieuwe dansen. Het is een geslaagde avond geworden en we hopen weer een heerlijk dansjaar voor de boeg te hebben. Ria van den Berg.

Francis Jansen.

16 september 2013 Verjaardag André

E

erste open dansavond van het nieuwe dansseizoen. De opkomst is groot, veel dames van alle 3 groepen zijn van de partij. Dit komt vast omdat iedereen weet dat André vandaag 65 jaar is geworden, en dat is heel speciaal natuurlijk. Het bestuur en nog een paar dames zijn eerder aanwezig om de zaal een beetje feestelijk te maken met vlaggetjes en ballonnen. Vlak voordat we André verwachten gaan de lichten uit, zodat hij niet meteen kan zien dat er iets aan de hand is. We staan allemaal in een lange rij, lichten aan als André binnenkomt en we zingen uit volle borst: Lang zal hij leven! André maakt een ererondje en is heel verrast. Iedereen feliciteert hem en Hennie Nieuwenhuis houdt namens alle Zarazanners een mooie toespraak en overhandigt het kado: een waardebon en een pakket met allerlei lekkere dingen waar André dol op is. Hij bedankt ons

Beste Zarazanners

M

aandag de 16de september werd ik 65. Vroeger was dat de AOW leeftijd, tegenwoordig niet meer, daarvoor moet ik nog een maandje wachten. Verder was ik twee jaar geleden al gestopt met werken op school dus het einde van mijn schoolloopbaan lag al achter me. Voeg daarbij nog het feit dat ik zaterdag de 21ste september pas met mijn familie en vrienden mijn verjaardag vierde. Maandag de 16de september zag er dus uit als een redelijk gewone dag ware het niet dat het bestuur van Zarazan het nodig bleek te vinden om de dames(en de ene heer) van alle groepen op te trommelen om mij `s avonds bij het binnengaan van de zaal toe te zingen. Nu ben ik regelmatig toegezongen door 100 of meer kinderen maar 50 dames(en een heer) die mij toezongen was wel heel speciaal. Hennie had daarna een erg leuk en humoristisch woordje (dank voor de krokodil) en ook Tet deed een duit in het zakje. Van beiden kreeg ik namens de groep ook nog een aantal kadobonnen. Kortom het was een zeer verrassende verjaardagsavond waarbij ik erg in het zonnetje gezet werd.Hierbij wil ik alle Zarazanleden heel erg bedanken voor deze onverwachte verjaardagsavond, nogmaals ik ga altijd met heel veel plezier naar de verschillende groepen en hoop dat nog lange tijd te kunnen doen, al is het alleen maar om over vijf jaar nog eens door 50 dames (en een heer) toegezongen te mogen worden. Jullie horen t.z.t wat ik voor de bonnen gekocht heb. Hartstikke bedankt. André.

Zarazannetje


Pagina 14

"oh my darling".

I

n het afgelopen dans-seizoen heeft André ons o.a. “oh my darling” geleerd en de eerste regel zingen we dan lekker mee. Omdat er een prachtige vertaling van te vinden is op internet leek het ons leuk om jullie daarvan te laten meegenieten. Met een beetje fantasie kun je er echt Nederlands van maken. Laten we dus genieten van onze "oh my darling" en misschien zingen we voortaan er nog iets uit de tekst bij. Veel plezier Zarazanners met dansen bij André. In a cavern, in a canyon, Excavating for a mine, Dwelt a miner, forty-niner And his daughter - Clementine

In een grot, in een canyon, Graafwerkzaamheden voor een mijn, Woonde een mijnwerker veertig-negen, En zijn dochter Clementine.

CHORUS: Oh my Darling, Oh my Darling, Oh my Darling Clementine. Thou art lost and gone forever, Dreadful sorry, Clementine.

chorus: Oh my darling, Oh my darling, Oh my darling Clementine, Je bent verloren en voor altijd verdwenen, Vreselijke spijt Clementine.

Light she was and like a fairy, And her shoes were number nine, Herring boxes without topses Sandals were for Clementine

Licht ze was en als een fee, En haar schoenen waren nummer negen; Haring dozen, zonder topses, Sandalen waren voor Clementine.

Drove she ducklings to the water Every morning just at nine, Hit her foot against a splinter Fell into the foaming brine.

Reed ze eendjes op het water, Elke ochtend gewoon om negen; Raakte haar voet tegen een splinter, Viel in de schuimende pekel.

Ruby lips above the water, Blowing bubbles soft and fine, But alas, I was no swimmer, So I lost my Clementine

Ruby lippen boven het water, Bellenblaas, zacht en fijn; Maar helaas! Ik was geen zwemmer, Dus ik verloor mijn Clementine.

Then the miner, forty-niner, Soon began to peak and pine, Thought he oughter join his daughter, Now he's with his Clementine.

Als de mijnwerker veertig-negen, Snel begon te piek en pijnbomen, Dacht hij Oughter "Jine" zijn dochter, Nu is hij met zijn clementine.

In a churchyard near the canyon, Where the myrtle doth entwine, There grow roses and the posies, Fertilized by Clementine.

In een hoek van het kerkhof, Waar de mirte takken omstrengelen, Groeien de rozen in hun poses, Bevrucht door Clementine.

In my dreams she still doth haunt me, Robed in garments, soaked in brine; Then she rises from the water And I kiss my Clementine.

In mijn dromen ze nog doth me achtervolgen, Gekleed in kleding gepekeld. Hoewel in het leven Ik gebruikte haar te omhelzen, Nu is ze dood, zal ik de lijn te tekenen.

How I missed her! How I missed her! How I missed my Clementine, But I kissed her little sister, And forgot my Clementine.

Hoe ik haar gemist, hoe ik haar gemist Hoe ik miste mijn Clementine. Dus ik kuste haar kleine zusje, En vergat mijn Clementine.

Zarazannetje


Pagina 15

Puzzeloplossing De slagzin van de puzzel in het aprilnummer luidt: "de dans ontspringen", gevormd door de eerste letters van de woorden: Drees, eieren, daalder, Aagje, nachtmerrie, schaapjes, ootje, nippertje, tanden, spuigaten, praatjes, Rozenwals, interview, Noorwegen, gros, engelenbak, netvlies. Er kwamen 9 oplossingen binnen en na loting bleek de winnaar Annie Zengerink. Zij heeft haar prijsje inmiddels ontvangen.

Puzzel Na de vorige zeer makkelijke puzzel volgt hier een letterkeer-raadsel. Jullie zien hieronder 19 namen en als je deze namen door elkaar husselt komt er uit elke naam iets te voorschijn dat in de natuur te vinden is. In het wild of gekweekt. Voorbeeld: Jef Leenbank = elfenbankje. Scrabble-letters of stukjes karton met de letters van de naam erop geschreven kunnen hierbij helpen. En schuiven maar tot je het gezochte woord vindt. Na een lange vakantie mag er best wat werk in gaan zitten! Graag de slagzin inzenden en ook de gevonden bloemen, planten, paddenstoelen. Veel succes!

Peter Down Loes Zoer Tine Horas Lena Orde Cis Nanser Tom ter Bloed Mink Zwat Stan Verne Rosie Dunjo Geert Lanie Pim Prelen Amos Zwertè Ton Buinen Ger van Plint I. Sir Dirk la Gune Ton de Veel Door Nes Benno Toom

..................... ..................... ..................... ..................... ..................... ..................... ..................... ..................... ..................... ..................... ..................... ..................... ..................... ..................... ..................... ..................... ..................... ..................... .....................

Bestuursmededelingen. Optredens demo-groep. Van de penningmeester. Belangrijke data. Jaargang 22, nummer 2 September. 2013

Recommend Documents