Jaargang 24, nummer 1 Redactie: Marg Berends Els Dekker Hennie Nieuwenhuis Jan Put
Oranje Nassauplein 22b Groeneweg 25 Harderwijkerweg 43 Nobelstraat 41
April 2015 6961 CH Eerbeek 6961 JA Eerbeek 6957 AC L.Soeren 6961 XV Eerbeek
Bestuursmededelingen
N
a een jaar met allerlei andere activiteiten naast het dansen op maandagavond, woensdag- en donderdagmorgen, zitten we inmiddels al weer in de 4e maand van 2015 en hebben we op 2 april jl. onze Jaarvergadering gehouden. Veel Zarazanners hadden zich afgemeld voor deze vergadering, maar er waren toch nog 32 leden aanwezig. Wij bedanken iedereen voor hun aanwezigheid. De verslagen van secretaris en penningmeester zijn goedgekeurd. Ineke Berends gaat uit de kascommissie. In de nieuwe kascommissie zitten Corry Challa en Henny Nieuwenhuis en Els Dekker wordt reserve. Annie Zengerink, penningmeester, is herkozen. Tet Groeneveld en Didi de Vries zijn, rekening houdend met het rooster van aftreden, opnieuw gekozen voor 2 jaar. Alle commissies worden bedankt voor hun inzet, in het bijzonder het redactielid Jan Put, voor al het goede werk dat hij voor het Zarazannetje verzet. De redactie van het Zarazannetje zou het leuk vinden als er spontaan kopij komt. Ineke Berends, die de PR verzorgt, heeft te kennen gegeven dat zij hiermee vóór de grote vakantie wil stoppen. Het bestuur zal enkele leden benaderen met de vraag of men deze taak van Ineke wil overnemen. De volgende jubilarissen werden gehuldigd: 10 jaar: Marijke Korthout, Hedy Mellink, Margot Morks en Ina Lamboo; zij kregen een handdoek met de naam Zarazan erop geborduurd. 15 jaar: Truus Koerselman en Ria Huisman; zij kregen een gegraveerd glas. 25 jaar: Wil van Soldt, rustend lid; zij kreeg een klokje met inscriptie.
Sluitingsdatum kopij volgende Zarazannetje 11September 2015
tel. 0313-651480 tel. 0313-651095 tel. 0313-619474 tel. 0313-653179
[email protected] [email protected]
Het bestuur complimenteert iedereen voor de goede opkomst bij de lessen en bedankt André voor de prettige lessen en de nieuwe dansen die hij ons regelmatig aanleert. Zarazan is een flexibele vereniging en heeft 3 groepen. Als je eens niet kunt op je vaste groep dan kun je op een andere dag komen. Tot nu toe zijn er 4 optredens geboekt. Belangrijke data: 10 april 2015, dansdag in Gorssel; 27 april 2015, Koningsdag, wordt er niet gedanst; 2 t/m 10 mei 2015, meivakantie; 28 mei 2015, uitje van de donderdaggroep; 29 juni t/m 30 augustus 2015, zomervakantie. 5 maart 2016 bestaat Zarazan 30 jaar. Dit vieren we op die dag. Er zijn al leden bezig met verschillende acties waarvan de opbrengst in de pot gaat voor de jubileumviering. Daarnaast moeten we waarschijnlijk een eigen bijdrage vragen. De leden wordt gevraagd iets te bedenken, bijvoorbeeld een lied, gedicht etc. Graag ideeën aan het bestuur doorgeven. In de loop van het jaar zullen er mededelingen over gedaan worden. Wij hopen dat we met ons allen weer een mooi dansjaar mogen hebben. Het Bestuur.
Zarazannetje
Optredens demogroep
G
oed nieuws! Kon ik jullie in het laatste Zarazannetje helaas nog geen optredens voor 2015 melden, inmiddels staan er dit jaar (voorlopig) vier optredens gepland. Ik hoop, dat het er in de loop van het jaar meer zullen worden. Zowel in Mandala als verpleeghuis Marken Haven is ons optreden vorig jaar blijkbaar zo goed in de smaak gevallen, dat we ook voor dit jaar gevraagd zijn om te komen dansen. Dat zal pas na de zomervakantie zijn. Natuurlijk voldoen we graag aan dit verzoek en zullen we, als het zover is, ons beste beentje voorzetten. Maar eerst gaan we donderdag 16 april a.s. naar Klarenbeek, waar we in Ons Gebouw aan de Woudweg een optreden zullen verzorgen voor de ouderensoos Ons Genoegen. Ik heb er alle vertrouwen in, dat ons optreden daar “naar genoegen” zal zijn. Verder gaan we de vrijdag na Hemelvaartsdag op weg naar Klingelpoort, een nieuw woonzorgcomplex van de Drie Gasthuizen Groep in Arnhem. Voor de demogroep zijn dit twee nieuwe, onbekende adressen, dus dat wordt voor ons een verrassing! We kijken ernaar uit en hebben er zin in!
Van de penningmeester
A
ls penningmeester heb ik een vriendelijk verzoek aan een ieder die de contributie voor het eerste halfjaar nog niet heeft overgemaakt dit zo spoedig mogelijk te doen. Nog even alles op een rijtje: Dubbeldansers: Enkeldansers: Rustende leden:
15 mei 22 okt. 3 nov.
14.30 uur 19.30 uur 14.30 uur
Ouderensoos Ons Genoegen Klarenbeek Klingelpoort Arnhem Mandala Apeldoorn Marken Haven Beekbergen
Marijke Korthout.
€ 72,50 per halfjaar € 52,50 per halfjaar € 20,00 per jaar
Dit kan op bankrekening nr. NL08 RABO 0316.1587.04 t.n.v. Volksdansvereniging Zarazan. Graag met vermelding van je naam. Annie Zengerink. (penningmeester) telefoon 0313-651960.
Uitje Donderdaggroep
O
p Donderdag 28 mei is weer een jaarlijks uitje georganiseerd. Uiteraard blijft het nog een verrassing wat we gaan doen. Marg en Betsie.
Rustende leden
Nog even alle vier geplande optredens op een rijtje: 16 april 14.30 uur
Pagina 2
Jaargang 24 nummer 1
Z arazan heeft ook rustende leden dat zijn: Janny v.d. Beld Toos Ligterink Wil van Soldt Rina Tabor Hennie Wonink.
Ledenmutaties
Nieuw lid. Naam Adres plaats verj. Carla Wijnhoven, Het Stroomdal 24 6971 MR Brummen 22-08 Opzegging Winnefred Loesberg Carla Wijnhoven
Wijzigingen. Joke Geerts is vanaf Agnes Thur danst per Leida Verbeek danst per Verhuisd. Els Wortman
Groep Maandag
tel. 0575 846640
per 01-01-2015 per 01-05-2015 01-01-2015 geen rustend lid meer. Zij danst weer op donderdag. 01-01-2015 2x per week, op maandag en woensdag. 01-01-2015 alleen op woensdag.
Burg. Bloemersstraat 18, 6952 BA Dieren
Lid per. 01-01-2015
Zarazannetje
Optreden van de demogroep in Markenhaven te Beekbergen.
E
en poosje geleden heeft de demogroep van Zarazan zich weer verdienstelijk gemaakt, door een optreden te verzorgen in het verpleeghuis Markenhaven in Beekbergen, samen met onze lady speaker Ria. Het was een groot succes. Als vrijwilliger werken mijn man en ik al jaren in het tehuis voor dementerende dames en heren. Iedere twee weken zijn er activiteiten op de dinsdagmiddag. Wij worden geacht om de mensen op te halen van de afdelingen, waar zij verblijven. We vragen of zij het leuk vinden om mee te gaan naar de grote zaal, waar de optredens zullen zijn. Niet altijd hebben ze er oren naar. Maar we hebben geleerd niet al te grote druk uit te oefenen, want we moeten hen ook in hun waarde laten. Maar we vragen toch nog vaak aan het verplegend personeel een goed woordje te doen, om hen mee te krijgen, naar de alleszins gezellige middagen. Nu ,als de zaal dan toch redelijk goed gevuld is, kan het optreden beginnen en wordt er veelal enthousiast gereageerd op de activiteiten. Zo ook op de dansen van Zarazan. Ze vonden de dansen, die er gedaan werden erg mooi en ook in het bijzonder de prachtige kostuums. Op de maat van de muziek werd er ook meegeklapt en soms zag je hen elkaar aanstoten om elkaar te wijzen op iets bijzonders. Het was jammer, dat het publiek niet meer zo goed ter been was om een dansje mee te doen. Maar plezier hadden ze beslist wel. Er komen ook vaak mensen optreden, met een serie liedjes uit de oude doos. En dan is het verbazingwekkend hoeveel vooral dames de liedjes mee zingen, die ze vroeger op school leerden. Soms worden er ook Bingomiddagen georganiseerd en moeten wij de mensen helpen om de nummertjes op tijd door te krassen. Grappig is het ook, dat sommigen al beginnen met krassen, voordat de leidster begonnen is om de nummers op te noemen. Maar aan het eind van de middag krijgt iedereen een prijsje voor het meedoen en brengen wij hen weer heel tevreden naar de afdeling. Zo zijn er iedere keer weer leuke middagen en zijn ze even uit de sleur, door wat afleiding. Margot Morks.
Pagina 3
Jaargang 24 nummer 1
De Tarantella Al lezende in het tijdschrift “ZIN” over het zuidelijkste deel van Italië in de hak van de laars genaamd Salento kwam ik het volgende stukje tegen wat ik jullie niet wil onthouden. De Salentini zijn beroemd vanwege hun muziek. Een overblijfsel uit de tijd dat er nog veel tabaksplantages waren. Soms werden mensen die op de plantages werkten, gebeten door een tarantula (wolfspin). De gifstof moest uit het lichaam en dat deed men door urenlang te dansen op opzwepende tarantella-muziek. De gebeten persoon raakte in trance en zweette het gif uit het lichaam. Annie Zengerink.
Reactie van een jubilaris 10 jaar bij Zarazan!
W
aar blijft de tijd? De meeste van jullie zullen dit ook vaak verzuchten. Donderdag 2 april was het jaarvergadering. Op de agenda stond op punt 10 genoteerd: Jubilea. De vergadering verliep vlot en we waren zo bij punt 10 gearriveerd. De namen van degenen die 10 jaar lid van Zarazan waren, werden opgenoemd, waaronder mijn naam. Niet iedereen was helaas aanwezig, maar Marijke, Margot en ik waren er wel. We werden toegesproken door Didi en kregen een prachtige handdoek overhandigd. Het was een witte handdoek met een met de hand geborduurde rand met de tekst “10 JAAR ZARAZAN”. Later hoorde ik dat Didi dit geborduurd had. Alsnog Didi: “Hartelijk bedankt. Ik ben er heel erg blij mee”. Daarna nog even een fotootje van ons drieën ter herinnering. De agenda werd vlot afgehandeld en we konden bij de dansles van de donderdaggroep verder meedansen. Dat was erg gezellig. We leerden een klein beetje de dans van de “citroenboom”, die de donderdagdansers ontzettend leuk dansten vond ik. Toen het pauze was, ben ik naar huis gefietst. Toen ik bijna thuis was, bedacht ik me opeens, dat ik mijn tas had laten staan. Dus omgedraaid en tas opgehaald, want zonder huissleutels is het moeilijk mijn huis in te komen. Fietsend, af en toe tegen de wind in, voelde ik vermoeide benen en pijnlijke knieën. Al met al, dacht ik, zijn die 10 jaar toch niet helemaal ongemerkt voorbij gegaan. Ina.
Zarazannetje
Jaargang 24 nummer 1
Jaarverslag 2014
W
at gaat de tijd toch onbegrijpelijk vlug, nu is 2014 alweer achter de rug. Dus is het tijd voor een verslag over afgelopen jaar en dat doen Hennie en ik dit keer met elkaar. Attentie! De jaarvergadering begint klokke negen. Gerrie en André, willen jullie dit overwegen? Wie veel reist heeft veel te beleven en nu mocht Agnes zich naar Roemenië begeven. Samen met anderen en natuurlijk André want hij vroeg wie er maar wilde met zich mee. In het Zarazannetje lazen we haar uitgebreide verslag dat ons een kijkje in Roemenië gaf. Ina wilde na soppen van caravan naar boven, maar ze kon er niet uit....niet te geloven! Haar man Theo sloot de deur van de diepe stalling en daar zat Ina nou, een ware bevalling! Na een uur bedacht ze zich de vluchtdeur opzij, wrikken eraan en die ellende was voorbij. Theo lachte boven, “waar bleef je toch zo lang?” Het liefst plakte ze hem toen achter het behang. Bij de Demogroep gebeurt het een en ander, logisch als je optreedt met elkander. De ene keer is het te warm of ruimte te klein, maar geregeld is het ook dankbaar, vrolijk en fijn. Maar Ans, hoe moet dat met jou gaan? Je zei: “Ik doe mijn zwarte coltrui zo aan”, maar dat blijkt dan een blouse te zijn, puur wit. Weet jij niet meer hoe het met de kleuren zit? De maandag- en woensdaggroep overlappen elkaar met toch de nodige verschillen weliswaar, maar de donderdaggroep baart ons wel zorgen. Tot nu toe ging het goed, maar morgen? Fokelien noemt zichzelf een lellebel en André loopt te zwaaien met een peniskoker. Jawel! Hij sluit Maaike op in een kast. Zeg, Apeldoorner, je bent hier wel te gast! Ach, bij elke groep gebeurt wel eens iets. Zo reden Henk en Anja op maandag op een fiets, geen gewone, maar zo'n antiek apparaat en waarom dat dan in “De Schuure”staat is voor Zarazanners totaal onbekend, maar ja, opruimen is men daar niet altijd gewend.
Ria Huisman verloor haar portemonnee, vlug naar politie, regelen rijbewijs en kaart ID maar... na een week kreeg ze haar magnetron in het oog en daar lag portemonnee, hoog en droog. Straling is slecht , dus fungeert hij als kast waar haar portemonnee blijkbaar keurig in past.
Pagina 4
Voetbal heeft niets met dansen te maken, maar Ineke wil de Gambiaanse scheids onder 't laken. André wilde door WK graag later beginnen en Elly zuchtte ”hoe kunnen ze die netten verzinnen.” Dus blijkt het toch bij Zarazanners te leven. Je zou ze haast een stadionkaartje geven! Zeg Tet, wat heb jij toch met een toilet? Sluit je de deur, dan gaat hij niet meer open en doe je dat niet, dan komt Betsie binnenlopen. En na bezoek aan een toilet wordt lege rol met nadruk op tafel gezet. Als schooljuf knutselde je met zulke rollen, maar ik hoef niet meer met die rollen te sollen! André reist graag de wereld rond. Dansles geven, familie zien houdt je gezond. Zo kwam hij op Bali het afgelopen jaar en weet je wat dames deden? Wij vinden dat raar, maar nieuwsgierig aaiden ze over zijn armen, in dat klimaat echt niet om zich te warmen, maar daar zijn mannenarmen haarloos, heel glad. Voor ons onbekend, wisten jullie dat? Het inbrekersgilde is in Eerbeek actief, bij Marg en twee Jannie's sloop binnen een dief. Bij de één in huis, bij de ander in de zaak en bij Marg was het zelfs twee keer raak. Accu's van fietsen zijn blijkbaar geliefd en in garage onder flat werden die accu's dus gediefd. Een buitenlamp met sensor lijkt dus een prima idee, maar daar beleef je ook wel eens iets mee. Lies zag constant 's avonds laat geflikker aan de wand. Wat was daar nou aan de hand? Het bleek een spin, druk met raggen en bewegen zodat Lies goed met een ragebol moest vegen. We dansen allemaal heel erg graag, maar gedans van dieren in huis is een plaag. Bij Didi zat eens een vleermuis in huis en bij Betsie was het ook al niet pluis. Kwaak, kwaak een kikker sprong rond die helaas in haar stofzuiger zijn einde vond. Bij Els Dekker was gerommel in de haard. Het bleek een vogeltje, nu zwartgrijs aan kop en staart. Corrie is een oma, vrolijk en fijn die kind met haar kleinkinderen wil zijn. Roetsj, met de kleintjes op glijbaan achter elkaar. Help! Oma bleef hangen en was in gevaar.
Hennie en man “dineren” in de Roode Leeuw in Amsterdam, bestellen kip in het pannetje en dan: komt ober hen deftig serveren, groot bord met struikje lof, wat rode kool, 2 stukjes kip, geen peren, nee, wat gebakken aardappels, een knipoog waard. Wilt u nog dessert vroeg de
Zarazannetje
ober later bedaard? Groot bord met piepklein toetje erop leek hun een te grote strop. Het werd cappuccino en de ober zei aardig (nou moe!).” U hebt zeker geen plaats meer voor toe.” Redactie dit keer bij Els, heel gewoon en ring, daar ging de telefoon. “Ach mens, hoepel toch op met je gezeur, ik ben het zat”, de anderen lachten hard, wat was dat? Het Engelse ”hello, hello”geregeld maakt me agressief want ik houd niet van gehack en gedief. De les die ik hieraan overhoud is: “spreken is zilver, maar zwijgen is goud”. Riet Klein is schoenmaker in de dop. Gekregen dansschoen van Joke te groot, daar vindt ze wat op. Stukkie voorin, hakstukje achter, schoen is weer klaar. Handige Riet heeft het vlug voor elkaar! Een aanrijding met letsel is schrikken en heel naar, maar kijk aan Alet, de ambulance is daar! Hart/longen blijken als van een jonge meid. Zwaar geschonden voel je je toch nog verblijd. Marg en Betsie kruipen door poort van detectie, maar camera is aanwezig voor inspectie en zo worden beiden ter plekke gesnaaid, maar deze dames zijn samen nogal gehaaid. En omdat ze zichzelf goed kunnen verkopen mogen ze waarachtig gewoon verder lopen. Marijke regelt nauwkeurig en met plezier de optreed data met wie er kan op papier, maar niet iedereen heeft de dagen precies in de gaten zodat Marijke er nog over moet praten. “Heb je ze niet allemaal op een rijtje, de website is hiervoor”, gaat Marijke nog even door. Nu zijn er in 2014 zeker negen Zarazanners gevallen en we begrijpen dus je zorgen voor ons allen. Onze hoofden krijgen nogal eens een buts en tja, waar blijft dan de kluts? Omdat André en bestuur er helemaal voor gaan, kan Zarazan zó blijven bestaan. De leden hebben waarschijnlijk geen idee wat ons bestuur allemaal heeft gedaan. Heel veel dank! We wensen iedereen een 2015 in goede gezondheid met veel dansplezier en dat we elkaar maar vaak mogen zien in “De Schuure”hier!
Hennie en Els.
Pagina 5
Jaargang 24 nummer 1
Recept Gevulde zalm met walnoot & spinazie Hoofdgerecht 30-60 min. INGREDIENTEN 4 personen 1 eetl. olijfolie, 1 medium ui, gehakt, 1 teen knoflook, geperst, 1 kg verse, gehakte spinazie, 0.5 theel. versgemalen zwarte peper, 0.5 theel. zout, 250 g gekookte zilvervliesrijst, 2 theel. geraspte citroenschil, 50 g geraspte oude Cheddar kaas, 125 g gehakte walnoten, 1 mooie zalmfilet, ongeveer 450 g, zonder vel. Bereidingswijze Verhit de olijfolie in de koekenpan op een middelhoog vuur en voeg de ui toe, bak zachtjes tot deze zacht maar niet bruin is. Schep er de knoflook, spinazie, versgemalen peper en het zout door en bak gedurende 3 minuten. Haal de pan van het vuur. Roer er de gekookte rijst en de citroenrasp door. Spreid het spinaziemengsel gelijkmatig uit over de zalmfilet en bestrooi met de geraspte Cheddar en de walnoten. Rol de zalm voorzichtig op en steek vast met wat prikkertjes of bind hem op met keukentouw. Leg de zalm rol op de beklede bakplaat en plaats die in de voorverwarmde oven gedurende 15-20 minuten. Haal de gevulde zalm van de bakplaat en laat hem 10 minuten rusten voordat je hem aansnijdt. Eet smakelijk. Marg.
(uit smulweb)
Ik heb liever één roos en één lief woord van één vriend(in) ,,, terwijl ik er nog ben,,, dan een hele auto vol ,,, als ik er niet meer ben !!! ,,,
Marg. Van internet
Zarazannetje
Jaargang 24 nummer 1
Eerste Paasdag
V
andaag is het eerste Paasdag. Heerlijk met m'n snoet in de zon, tijd voor een stukje in het Zarazannetje. Pesach, wat dit jaar samenvalt met Pasen en ook wel het joodse paasfeest wordt genoemd dat, hoewel raakvlakken met Pasen, een andere reden tot viering heeftwerd afgelopen vrijdag gevierd en duurt 8 dagen. Scholen in Israël zijn die week dicht en veel mensen zijn vrij. De eerste 2 en de laatste 2 dagen van die periode zijn het belangrijkst. En eten is heel belangrijk. Door verschillende gerechten te eten tijdens de eerste avond van het feest, Leil Haseder (avond van de orde alle handelingen gaan en alle gerechten worden gegeten in een bepaalde volgorde), zoals o.a. matse, ei, een bitter en een zoet gerecht, wordt de herinnering van Pesach levend gehouden. Om die orde goed te laten verlopen wordt de Haggadah voorgelezen door het hoofd van het gezin, daarin staan alle handelingen die gedaan moeten worden, volgorde van wat te eten en wanneer wijn te drinken en wanneer bepaalde liederen te zingen. Ja, het is altijd een héle lánge avond! Gedurende de 8 dagen van Pesach wordt gewoon brood niet gegeten, maar ook eigenlijk alles wat kan rijzen ofwel fermenteren, denk aan spaghetti, bier, bonen. Pesach markeert een van de belangrijkste feesten in het jodendom nl. de uittocht uit Egypte, de Exodus. Het feest wordt ook Ghag ha'aviv ( feest van de lente) of Ghag hamatzot ( feest van de matses) genoemd. De “gh”uitgesproken als de Nederlandse “g”, als in geweldig, groot, getal, etc. In het engels Passover genoemd, meer de letterlijke vertaling van Pesach, wat refereert aan de tijd dat de joden nog voor hun vertrek uit Egypte als slaven leefden en de engel des doods over alle huizen in Egypte trok. Dit was de tiende en ergste plaag, waarbij de eerstgeboren zoon in elk huishouden werd gedood. De joodse huizen waren op de deurposten gemarkeerd met het bloed van een offerlam en bleven gespaard; de huizen die niet gemarkeerd waren, daarvan werd de eerstgeboren zoon gedood. Zo werd ook de farao getroffen door de dood van zijn zoon en gaf hij eindelijk toestemming aan de joden om Egypte te verlaten. In de haast om te vertrekken werd ongerezen deeg meegenomen, waaruit uiteindelijk de matsa ontstond die wij kennen en nu bijna in elke supermarkt verkrijgbaar is. De oorspronkelijke matsa uit de bijbeltijd was rond en zacht, oega genoemd wat "cake"en "cirkel" betekent.
Pagina 6
Familiefeest Het is altijd een feest in het voorjaar. Het ei als begin en einde van de levenscyclus en nieuw leven. Nieuwe kleding en schoenen om er op je "paasbest" uit te zien, zo ook met Pesach. Er valt nog veel meer te vertellen over Pesach, maar voor nu leek me dit voldoende om niet het hele Zarazannetje te vullen met mijn verhaal! Dan nu iets lekkers met matsot: 4 tot 6 porties Breek 6 matsot in stukjes in een kom, evt wat vochtig maken (doe ik niet). Mix 6 eieren met zout en peper in een andere kom, kan met een beetje melk, hoeft niet, opkloppen. Mix de eieren bij de matsotstukjes. Bak in een koekenpan met olijfolie, op laag vuur tot droog van boven en licht bruin onder. Keer om en bak nog even. Je krijgt een soort omelet of pannenkoek, maar dan zwaarder. Ik doe zout en peper en evt. peterselie tijdens het bakken en eet het bij de warme maaltijd, maar goed te eten met honing of jam. Omdat de smaak vrij neutraal is kun je er vele kanten mee op. Ui kan erbij of champignons, kaas erop smelten. Wanneer je de matsapannenkoek zoet wilt eten voeg dan géén zout en peper toe. Koud, lauw of warm, maakt niet uit, doe wat je lekker lijkt. Succes! Hartelijke groeten aan allen! Miriam.
De achtergrond van een dans
E
Ik geef jullie zo nog een recept met matses.
ven weer wat achtergrond informatie over een dans die we bij alle groepen doen. Dit keer de tekst van Nemoj Kate een vrolijke dans gemaakt op Kroatische muziek. De muziek die je hoort wordt vnl. gespeeld op Tambourica’s een soort banjo/ mandolineachtig instrument dat heel kenmerkend is voor die muziek. Kroatië is nu een onafhankelijk land maar behoorde tot begin jaren ’90 bij Joegoslavië dat na een bloedige oorlog uiteenviel in de landen Servië, Macedonië, Kroatië, Bosnië Hercegovina, Slovenië en Kosovo. Eind jaren 70 heb ik verschillende keren een rondreis gemaakt door het voormalig Joegoslavië en ik heb heel veel goede herinneringen aan de gastvrijheid van de bevolking, het lekkere eten (en drinken), de natuur en prachtige plaatsen als b.v. Dubrovnik, Ohrid en Mostar. Nem Moj Kate betekent “Niet doen Kate”
Overeenkomsten met Pasen:
Hierbij de tekst:
Zarazannetje
Jaargang 24 nummer 1
Niet doen, niet doen, niet doen Kate Luister niet naar je moeder Zij zegt slechte dingen over mij Niet doen, niet doen, niet doen, heb je me gehoord? Niet doen, niet doen, mijn oogappel Luister niet naar wat ze je thuis vertellen Ik ben de juiste man voor jou Geloof mij en laat je moeder Vergeet je moeder en je vader Kom, Kate ik zal wachten Ik wacht op je tot je komt En zal je kussen de hele nacht Ik zal je kussen en liefkozen En dan breng ik je naar je moeder terug Zo dat je moeder morgen echt ziet Wie er van je houdt en wie je bedriegt. André.
Dansdag in Gorssel
O
Pagina 7
gevolgd door weer een drinkpauze waarna we nog een demonstratie zagen van twee groepjes. Ik vond de groep van Joke met 12 dansers heel leuk omdat je door het rustige tempo alle bewegingen zo goed kon zien. En al draaiend en “omzettend” zag je de 3 viertallen in de rij opschuiven. Ik stel me voor dat zo'n dans in een verzorgingshuis in heel goede aarde zou vallen omdat er van alles te zien is. En toen ging iedereen weer met de voetjes op de vloer tot de lunch. De blauwe korenbloem, de Charleston girls enz. Het bleek verder een luie dag omdat we steeds werden bediend en zo kregen we als lunch om 12.30 uur eerst een kop soep en vervolgens twee broodjes, koffie of thee en een appel. Inmiddels hadden we André, lekker gebruind en in korte broek, zien aanschuiven. Je zou denken dat hij zó uit Bali was komen fietsen, maar het bleek Apeldoorn en eigenlijk voelde het voor velen toch een beetje jammer om met opeens zulk mooi weer binnen te zijn. En zo togen velen na de lunch even naar buiten om toch nog een frisse neus te halen. Pas na 14.30 kwam het ervan dat Zarazan zou optreden en toen onze Demogroep, aangevuld met enkele dames in geleende kleding opkwam, klonk een luid applaus. Die eer komt Riet Klein en Janny de Weerd toe, want het is inderdaad een professioneel gezicht! De Dantul bleek een succes en omdat André alweer op de terugweg was moet ik nog even kwijt dat hij stralende en hoog opgeheven snoeten gemist heeft en dus niet voor niets hierop gehamerd heeft. En reken maar dat ze hard gejoeld hebben als ze naar binnen dansten volgens voorschrift! Men wilde graag nog een dans zien, maar na overleg bleek het beter om het niet te doen. Stel je voor dat er iets misging! Dan was er misschien een vlekje op het eerste optreden gekomen en dat gokten ze niet. Ik denk dat jullie juist door het geregeld optreden zo sterk tevoorschijn komen. En ja hoor, ze moesten als groep apart op de foto! Nu hadden de groepen de gelegenheid gekregen om een lijstje van verzoekdansen in te leveren en tja, natuurlijk was Tet daar druk mee voor Zarazan. Als er zoveel groepen zijn kan niet aan alle wensen voldaan worden , maar als slot kwam dan nog Ameland nee, niet voor Tet maar voor Tim die met nog twee heren deze dag opsierde. En zo zongen we tot slot over het mooie meisje op Ameland en haar lelijke “moer.” Wat vond ik het goed om te leren met zoveel verschillende mensen te dansen. Eerst klamp je je vast aan je “eigen” Zarazanners en blijkbaar kruipen woensdag / maandag en donderdag nog niet bij elkaar, maar je leert ook hierin op zo'n dag. Zo werd het een dag van “samen in beweging zijn” en ik bewonder de heren die dit aandurfden. Tot slot wil ik Nel bedanken voor haar “chauffeur zijn.”
p 10 april gingen 23 Zarazanners naar de dansdag in Gorssel. Voor mij was dit de eerste keer en ik hoorde dat dit vroeger eigenlijk het jaarlijkse uitje was van de donderdaggroep, maar dat het uitgegroeid is tot alle Zarazanners. Om 8.45 uur werd ik afgehaald door Nel, die Tet ook al had opgepikt en omdat we even van de grote weg afweken kregen we nog een mooi stukje natuur toe van Nel. We bleken zó vroeg te zijn dat we alleen de leiding aantroffen, druk doende met de apparatuur. Ik keek mijn ogen uit, had gevreesd voor krappe ruimte en op elkaars voetjes trappen, maar we bleken te dansen in een enorme sportzaal die door de leegte extra groot leek. Overal stonden tafels en stoelen aan de kant met op die tafels bordjes met de namen van de groepen. Zarazan bleek het meeste dansliefhebbers te hebben meegebracht en zo zaten we met ons drietjes het een beetje koud te hebben in deze enorme ruimte. Daar kwam al vlug een einde aan door de toeloop van allerlei leden van dansgroepen en even later werd de koffie al gebracht met een sprits. Nou, dat begon dus goed! Rond 10.00 uur werden we verwelkomd door de dansleidster en hup... iedereen in twee kringen een grote en een kleinere middenkring de vloer op. Als je had gedacht dat je de dansen niet zou kennen was dat niet nodig geweest want alles werd uitgebreid droog geoefend en op een leuke manier met de nodige humor. Er bleek al gauw een pauze te komen waarin je nog iets kon bestellen en vervolgens kwam het volgende blok aan de beurt. Nu hadden we al een groepje in kostuum gezien en die gaven toen een korte demonstratie, gevolgd door een ander stel dansers in hun gewone kledij. In totaal leerden we vervolgens zes dansen, waaronder een Griekse de Ricoco die ons wel aansprak. Dit alles Els Dekker.
Zarazannetje
Pagina 8
Jaargang 24 nummer 1
Een hachelijk reisje
T
oen ik een kleine 20 jaar geleden bij Iduna in Heyen danste, zat ik ook in de demogroep. We kregen een uitnodiging om in Slowakije mee te werken aan een volksdansfestival. Dat leek ons natuurlijk heel leuk. Eind augustus vertrokken we met een bus naar een klein dorp in Slowakije. Een chauffeur zou de hele week met ons meegaan. Zij – ik ben haar naam vergeten, maar noem haar maar Milena - was van geboorte een Slowaakse, maar woonde al jaren in Nederland en sprak beide talen vloeiend. Dat was fijn. Onderweg kon ze ons ook veel dingen vertellen over haar geboorteland. We deden twee dagen over de reis en logeerden in een jeugdherberg in Passau. De reis verliep voorspoedig, tot we van de snelweg af moesten. Milena miste de afslag, maar zei dat dat geen probleem was, want de volgende afslag zou over de berg rechtstreeks naar het dorp voeren. Toen we de volgende afslag namen, steeg de weg inderdaad al snel en was ook erg mooi door een heel oud woud. Maar de stijging werd steeds sterker en de weg werd steeds smaller….. Het woud hield op en we naderden een eerste haarspeldbocht. Een akelig raspend geluid deed ons schrikken: het chassis van de bus raakte het asfalt. Milena maakte zich niet druk. Deze bus stond volgens haar wat laag op de wielen. Bij de volgende haarspeldbocht evenwel ging het mis: we liepen vast. Nu, dan moesten we allemaal maar de bus uit, dan was hij immers een stuk lichter en dan zou het wel gaan. En inderdaad, na wat “zagen” kwam Milena door de bocht. Het werd bij de volgende bochten al gauw routine. Voor de bocht stopte Milena, wij de bus uit, zij de bocht door en wij de bus weer in. Als de volgende bocht dichtbij was, gingen we lopen…. Zo kwamen we boven, maar de weg liep door. Er was geen mogelijkheid te keren en dus ondernamen we aan de andere kant van de top de weg naar beneden op dezelfde manier. Er waren aan deze kant gelukkig wat minder haarspeldbochten, zodat het allemaal iets vlotter ging en na een poosje naderden we weer de bewoonde wereld. We reden het eerste kleine dorpje binnen, maar er was iets geks. Overal kwamen de mensen uit hun huisjes en keken ons na, met open mond. Sommigen staken hun duim op, een enkeling sloeg zijn handen in elkaar in een aarzelend applaus. We begrepen er niets van. Hadden deze mensen nog nooit een buitenlandse bus gezien? De weg bleef nog smal en in het volgende dorp herhaalden zich deze taferelen. Toen we - veel te laat- in ons dorp arriveerden, werd het raadsel opgehelderd. Over deze berg hadden we helemaal niet kunnen rijden met een bus en de dorpe-
lingen waren dus stomverbaasd dat er van die kant een bus naar beneden kwam! Doordat Milena zo rustig was gebleven, was niemand van ons angstig geworden, we vonden het eigenlijk wel een grappig avontuur. Na een heerlijke week met veel dansen en een gastvrij onthaal, moesten we weer terug, maar Milena nam toch maar de gewone (om)weg naar de snelweg……. Els Wortman.
Geschiedenis
W
as geschiedenis ook jouw lievelingsvak op school? Waarschijnlijk niet van veel van ons. Maar nu heb ik een boek, ja eigenlijk een geschiedenisboek, gelezen, waar je van de eerste tot de laatste bladzijde van kunt genieten! Het gaat over de recente geschiedenis, de tijd die de meesten van ons zelf hebben meegemaakt. De inhoud is, voor mij in ieder geval, een feest der herkenning. Annegreet van Bergen beschrijft hoe ons dagelijks leven in de laatste halve eeuw is veranderd. Veel verschillende onderwerpen passeren de revue. Als je zit te lezen komen er allerlei eigen herinneringen opborrelen. “Bij mijn Oma kwam het water uit de pomp, op Woensdagmiddag (ja, mét hoofdletter) mochten we soms televisie kijken bij de buurvrouw, we hadden geen telefoon, auto of koelkast. Mijn Moeder spaarde punten bij Albert Heijn (wat nog geen zelfbedieningswinkel was!) voor haar eerste wasmachine (zo een met een draaiende schoep in de kuip)”. Ja, wat is er in de tijd dat wij leven onnoemelijk veel veranderd! Het leek mij leuk om jullie in het Zarazannetje op dit boek te attenderen. Ik vind het echt een aanrader! Gouden jaren Annegreet van Bergen ISBN 978 90 450 2354 0 Alet Lindeboom.
Zarazannetje
Jaargang 24 nummer 1
Gevallen vrouwen van Zarazan
H
et viel mij vorig jaar op, dat er zoveel vrouwen van Zarazan geblesseerd raakten door een val, waaronder ikzelf trouwens. Ik heb dat een beetje bijgehouden, dat wil zeggen alleen de gevallen (haha) van mijn eigen maandag en woensdaggroep. Het begon al in januari met Ineke Berends.
Ze had wat geschrobd, liep in de douche met haar klompen (Crocs) aan en viel. Ondanks de pijn is ze wel mee gaan optreden. In februari was het Gerrie Gemmink die viel. Ze was op Wintersport en met haar man in dichte mist aan het skiën. Ze viel, gelukkig in dik pak sneeuw, maar zag haar man niet meer en moest in dichte mist zelf weer naar beneden zien te komen.
In maart was Els Dekker aan de beurt. Zij ging met doosje achter op haar fiets paardenvijgen zoeken voor bemesting voor haar tuin. Op het Hallsepad wilde ze haar fiets tegen een boom zetten. Fiets viel, door doosje kon ze haar zadel niet vastpakken, ze deed haar hoofd naar achteren om doosje niet op haar hoofd te krijgen, viel met achterhoofd op beton, dikke bult, nekspieren verrekt. Een man had haar fiets opgeraapt. Els had thuis maar ijs op haar hoofd gedaan en Arnica gebruikt en toen moest het maar over zijn. Helaas was dat niet het geval, ze heeft er nog lang last van gehad.
Pagina 9
Ook in mei viel Jacqueline Tempessy. Zij had de douche gesopt. Ze liep met emmertje sop uit douche, gleed met een voet uit over laminaat in de gang. Ze kwam met voet ergens tussen ( ik weet niet meer hoe precies), haar man moest eerst van haar de gang met handdoeken drogen, dat was belangrijker dan zij zelf! Ze bleek wel 2 teentjes gekneusd te hebben en er was een stukje bot af van haar sprongbeentje en dat gebeurde ook nog een dag voor haar vakantie. Maar met stevige bergschoenen aan is ze toch op vakantie gegaan. Het derde geval in mei overkwam Truus Koerselman. Ze wilde vlug oversteken om fiets bij van Ark op te halen. Vergat stoeprand (midden op de weg) viel op gezicht, bloeduitstorting in gezicht, dat was na 3 dagen gelukkig al over, maar ze had ook een klein scheurtje in hand bij de pink, dat moest toch in gips en daar was ze toen zo weer een paar weken zoet mee.
In augustus viel Annie Zengerink. Op de eerste dag van een paar dagen vakantie was ze aan het fietsen met haar man. Ze stonden stil op een hoek, om te overleggen of ze rechtdoor zouden gaan of afslaan. Bij het afslaan ging Annie onderuit op het zand. Ze had een flinke bloeduitstorting bij haar oog en moest zo toegetakeld verder vakantie houden. In september gebeurde het Els Wortman Ze was ook aan het fietsen met haar man. Haar man moest stoppen, Els reed er vlak achteraan op haar elektrische fiets, stopte ook, ze stond al naast haar fiets, maar vergat eerst goed te remmen. Fiets reed daardoor door en Els viel, ze had haar been zeer gedaan, maar het viel nog mee.
In april was ikzelf aan de beurt.
Eind december viel Janny van de Beld.
Ik was een beetje te fanatiek aan het tennissen, viel, knie bloedde, schouder blauw, toch maar doorgespeeld en ik bleek later ook een paar ribben gekneusd te hebben.
Ze lag in het ziekenhuis en had net een nieuwe heup gekregen. Ze mocht niet uit bed, maar ja, toch gedaan en daar lag ze op de grond. Ze viel gelukkig niet op haar nieuwe heup, maar bleek later toch een scheurtje in haar bekken aan de andere kant te hebben.
In mei viel Riet Klein. Riet was aan het fietsen, toen kwam er ineens een soort bakfiets van de stoep afrijden. Riet sloeg over de kop is toch gewoon naar dansen gegaan, maar moest eerder ophouden door de pijn.
Dit waren dus al 10 vrouwen van Zarazan, die in 2014 zijn gevallen en helaas gaat het in 2015 gewoon door. In januari 2015 ging Leida Verbeek met haar zoon mee
Zarazannetje
Pagina 10
Jaargang 24 nummer 1
naar een sportwinkel in Zutphen. Opeens viel ze op de ijzeren vloer in de winkel. Ze had zich best zeer gedaan en ze ging voor de zekerheid naar de huisartsenpost in Zutphen. Er werden foto’s gemaakt en jawel hoor, ze had haar schouder gebroken en naar later bleek zelfs op 2 plaatsen. In februari was Alet aan de beurt. Ze kwam vrolijk van de trap aflopen, maar bij de onderste 2 treden ging het mis. Ze hield er een dikke blauwe enkel aan over In februari is ook Miep Hilferink van de trap gevallen, dus de donderdaggroep tel ik nu ook maar mee. In maart was het Marg Berends, die fietste op een kruispunt in Eerbeek en toen door een auto aangereden werd. Marg viel en het eerste waar ze aandacht was: als er maar niets met mijn nieuwe heupen is. Gelukkig was dat niet zo, maar ze had wel een zere arm. Een mijnheer hielp haar overeind en ze fietste gewoon weer naar huis. Toen heeft ze toch maar even haar dochter gebeld en is voor de zekerheid naar het ziekenhuis gegaan, waar ze vier hechtingen in haar arm kreeg. Ik schrijf dit stukje half maart en weet dus niet hoe het dit jaar verder gaat, maar dames en heren van Zarazan, wees gewaarschuwd, een ongeluk zit in een klein hoekje en een gewaarschuwd mens telt voor twee. En het gaat maar door. Eind maart viel Bärbel van de trap. Bij de laatste twee treedjes ging het mis. Ze liep op haar sokken, maar dat deed ze altijd, zei ze. En anders had ze nog wel eens wat in haar handen, maar nu echt niet. Pats boem, daar lag ze. Gelukkig viel het mee. Haar rug deed zeer, maar daar smeerde haar man wat op. Dus dames kijk vooral uit met traplopen. Hennie Nieuwenhuis. p.s. Ik hoop dat jullie het mij niet kwalijk nemen als ik alles niet goed verteld heb.
Even voorstellen
M
ijn naam is Narda Rubino. Ik woon vanaf 1966 in Eerbeek. In dat jaar ben ik getrouwd en van Zutphen naar Eerbeek verhuisd. Mijn man kwam als gastarbeider vanuit Sicilië naar Nederland, en op een dansavond in Zutphen hebben wij elkaar leren kennen. Helaas is hij in 1990 overleden. Om te gaan volksdansen is eigenlijk nooit in mij opgekomen, ook al omdat ik dacht en natuurlijk ook zeker wist dat dit voor mensen met klompen aan was. Totdat ik vorig jaar september (bij een andere vereniging) in gesprek kwam met iemand die bij Zarazan danste. Ga eens een keer kijken zei ze, dan kun je altijd beslissen of het iets voor jou is. Ik werd heel hartelijk ontvangen en mocht al direct ook proberen mee te dansen, wat redelijk lukte ! Vanaf dat moment was ik helemaal verslaafd aan volksdansen. Leuke dansen uit verschillende landen. Fijne sfeer in de groep en geen klompen ! Ik had dit eerlijk gezegd 25 jaar eerder moeten gaan doen. Maar beter laat dan nooit en ik hoop nog vele jaren bij Zarazan te kunnen dansen. Narda Rubino.
Achter de ’n Iessel
H
et heeft al eerder in het Zarazannetje gestaan, maar hier volgt nogmaals het refrein dat bij de dans Blauwe Korenbloemen hoort. Dit refrein is speciaal voor deze dans gemaakt door Gerrit Lueks uit Lochem. Samen met z’n vrouw Tera brengt hij een programma in ’t Achterhooks. Deze dans komt uit de begin periode van Zarazan. We hebben vrijdag 10 april deze dans ook nog gedanst in Gorssel. Hier volgt het refrein:
Liefde is het enigste dat zich Vermenigvuldigt als je het deelt!!!
Achter de’n Iessel Ligt ons hart en ons gemoed Achter de’n Iessel Bunt de leu gemoedelijk en is ’t leaven goed. Het fraaie landschap- een natuurlijk prentenbook Ja, het is geen wonder- wiele könt neet zonder onzen mooien Achterhook.
Marinus Evers
En nu de tekst uit het hoofd leren! Tet Groeneveld.
Zarazannetje
Jaargang 24 nummer 1
Je bent oud als... moeder om vijf uur de piepers ging jassen. J eTante Hannie naar je zwaaide.
De bakker nog aan de deur kwam. Je een liter melk los kon kopen. Je bij Jamin een dubbeldik ijsje kocht voor een duppie. Op maandag bij jullie thuis nog wasdag was. Je salaris nog in een loonzakje werd uitbetaald. Je Ard en Keessie hebt zien schaatsen. Je het Vrije Volk, de Waarheid, de Eva of de Katholieke Illustratie hebt gelezen. Je op vrijdag in de teil gewassen werd. Je nog een platenspeler had. Je nog zondagse kleren hebt gedragen. Je ouders een voorraad aardappels voor de winter insloegen. Je moeder in het voorjaar alles overhoop haalde voor De Grote Schoonmaak. Je met een pannetje naar de Chinees ging. Je nog op de mulo of de hbs hebt gezeten. Je nog op de pof mocht winkelen. Er nog een draaischijf op jouw telefoon zat. Jouw kinderen nog katoenen luiers droegen. Je nog op een Kreidler, Zundapp of Puch hebt gereden. Je nog op rolschaatsen met vier wielen hebt gereden. Bij jou thuis nog een kolenboer eens per jaar eierkolen, cokes of briketten kwam brengen. Je de koperen deurbel en brievenbus nog gepoetst hebt. Je nog zakjes chips at waar een blauw zakje met zout was bijgesloten. Je de laatste 30 cm van je achterspatbord wit verfde. Bij jou thuis een boodschappenboekje werd ingevuld en de kruidenier dat kwam ophalen. Je 's avonds bij een glaasje ranja of prik pinda's mocht doppen boven een krant. Je Den Uyl nog hebt gekend. Je moeder oranje kassabonnen van De Gruyter spaarde. Je nog zonder gsm de deur uit ging. Je een zak patat voor een kwartje hebt gekocht. Je op Bazooka kauwgom hebt gekauwd. Je plastic voetballertjes spaarde bij de Coca Cola. Je gele puzzelstukjes voor een marineschip uit de fles Lodaline haalde. Je nog naar zwart-wit televisie hebt gekeken. Er in jouw jeugd nog geen disco's waren. Je moeder elke vrijdag de stoep schrobde. De stapavond 's avonds om 8 uur begon en je voor 1 uur 's nachts thuis moest zijn. Ja, dán ben je pas oud!
Ik kreeg van een kennis het bovenstaande stukje toegestuurd met als titel: “je bent oud als”. Toen ik het las dacht ik: ”Oh jee, wat herken ik veel dingen, dus ik ben echt oud”. Ik ben erg benieuwd of jullie ook veel dingen herkennen en het zou leuk zijn als jullie daar een stukje over in het Zarazannetje willen schrijven.
Pagina 11
Zelf dacht ik meteen bij het stukje over het boodschappenboekje dat de kruidenier kwam ophalen, aan mijn vader. Mijn ouders hadden namelijk een kruidenierswinkel (Centra) aan de Hugo de Grootkade in Amsterdam. Het was een echte buurtwinkel. Inderdaad hadden wij kruideniersboekjes die mijn vader meestal bij de klanten ging ophalen. Sommige klanten hadden dan de boodschappen nog niet opgeschreven en dan zeiden ze tegen mijn vader: “kijk zelf maar even wat er aangevuld moet worden “. Mijn moeder stond dan in de winkel en baalde soms omdat mijn vader zo lang weg bleef. Mijn vader dronk dan gezellig een bakkie koffie bij de klanten en hij vond dat dat erbij hoorde (klantenbinding). Omdat mijn moeder ziekelijk was, moest ik al op jonge leeftijd helpen om de bestelde boodschappen klaar te maken. En dat ging echt niet zoals nu. Er moest van alles afgewogen worden. Ook de eieren lagen los in een bak en als er dan één kapot ging, moesten we al die eieren uit de bak halen, de bak schoonmaken en de eieren er weer in doen anders ging het stinken. De koekjes van Verkade zaten in blikken. We hadden wel 10 soorten, zoals:” Maria, San Francisco, Nizza, Digestive enz. en al die blikken stonden op elkaar gestapeld. Natuurlijk wilde een klant dan net een ons koekjes hebben van een blik dat helemaal onderaan stond en dan betaalde ze soms ook nog niet eens. Op de pof kopen was in die tijd heel gewoon. Er woonden in onze buurt heel wat grote katholieke gezinnen. En als er dan een dochter haar heilige communie moest doen, wist mijn vader al hoe laat het was! Dat meisje werd dan als een soort bruidje aangekleed en de rest van de familie kon niet achterblijven en kreeg ook nieuwe kleren. Maar mijn vader kon dan naar zijn centen fluiten. Pas als ze weer geld beurden betaalden ze weer en hun schuld liet mijn vader ze met een rijksdaalder per week afbetalen. Zo ging dat toen! Mijn zusje en ik moesten ook elke week de folders rondbrengen. De huizen bij ons aan de gracht hadden allemaal portieken en dan een steile trap naar boven. Dus we moest heel wat trappen op en af lopen, dat was natuurlijk wel goed voor onze conditie, maar daar werd in die tijd nog niet over nagedacht. Nog erger was het als mijn vader geen tijd had om de bestelde boodschappen naar de klanten te brengen en ik het moest doen. De boodschappen deden we altijd in een heel grote rieten mand en die moest ik dan al die trappen opzeulen, sommige klanten woonden wel 3 hoog, maar och, ik ben er een grote meid van geworden. Er komen zoveel herinneringen naar boven, ik kan er wel een Zarazannetje mee vol schrijven, maar dat is niet de bedoeling, dus stop ik ermee. Hennie Nieuwenhuis.
Zarazannetje
Pagina 12
Jaargang 24 nummer 1
Puzzelen
O
mdat van enkele Zarazanners de vraag kwam naar weer een puzzel zien jullie hieronder een woordzoeker. Succes en we hopen op veel inzendingen.
De redactie, Marg, Hennie, Jan en Els D.
Woordzoeker E
E
H
T
S
N
E
I
D
E
I
F
F
O
K
Z
E
E
Z
P
A
N
D
A
N
L
O
E
O
A
E
N
E
W
A
A
G
E
A
I
R
L
E
F
A
L
A
R
A
A
I
E
E
K
G
T
K
S
U
R
I
S
S
A
K
S
L
R
L
Z
H
L
T
I
T
N
T
E
R
L
T
E
O
O
A
A
O
J
T
E
A
O
R
O
O
E
E
E
P
G
N
R
E
J
N
D
P
G
M
P
R
E
P
A
L
S
E
N
E
S
A
E
G
A
E
R
E
I
E
R
D
O
P
O
N
N
R
P
N
N
N
S
A
W A
H
P
O
S
E
S
A
M
E
N
B
P
N
T
O
O
D
O
D
E
P
O
L
O
N
A
I
S
E
N
E
K
L
E
M
A
O
V
O
I
L
E
D
K
K
L
E
P
J
E
A
N
Y
S
E
I
R
I
E
A
E
N
E
V
O
R
T
L
T
N
E
R
E
I
W
Z
D
N
O
R
Afslag – anijs balie danspaar – dekens – doos een – eierdop – engel – enig – ezelin feestje – flik – folklore heerser – hoed idee kaarten – kei – klepje – knop – koekhappen – koffiedienst loeren melken naaister – noga oost – oven papa – peer – polka – polonaise – pose Roemeens – roepia – rondzwieren samen – sawah – slaper – sok – spaaklopen – spier – stad – Stopera thans uitje voile – vijl waarom – wak – weelde
