Voorjaar 2007
MVUNITED IN WERK & PRIVÉ
Flexibiliteit op het werk Zo verhoog je je levenskwaliteit
Wie doet wat thuis? En waarom niet...
Ben jij in balans? Doe de test Workaholics op de biechtstoel:
“De tijd die er nog overblijft voor mijn vrouw balanceert op het randje van verwaarlozing.”
Randstad Belgium n.v., VG. 458/BUOSA, Randstad Construct VG.819/BC, Randstad Services VG.460/BO, Randstad Professionals VG. 1122/B, Galilei VG. 875/BO - V.U. Annys, niet op de openbare weg gooien.
een job waarin je je thuis voelt? kijk op www.randstad.be
Life is what happens to you while you’re busy making other plans. John Lennon (1940 - 1980), “Beautiful Boy”
T
TeamTime is een uitgave van Comeva, de projectgroep van Libelle, Flair, evita, Feeling en Glam★it. Samen bereiken deze bladen meer dan 1 miljoen vrouwen en Comeva geeft al deze vrouwen een stem. Uit het grote luisteronderzoek van
Comeva bleek dat heel wat werkende vrouwen én mannen onder druk staan en moeite hebben om de boel in balans te houden. Er wordt door man en vrouw hard aan
de carrière gewerkt, leningen moeten worden afbetaald en er zijn kinderen. Vooral vrouwen mét opgroeiende kinderen voelen zich heel vaak schuldig en zijn gefrustreerd over de ongelijke taakverdeling binnen het gezin. Omdat 2007 het Europees Jaar voor Gelijke Kansen voor Iedereen is, wil Comeva hier iets aan doen en sloeg de handen in elkaar met het Europees Sociaal Fonds en de Vlaamse minister van Gelijke Kansen Kathleen Van Brempt. Zo ontstond het project MV United, waaruit dit TeamTime groeide.TeamTime helpt je werk & privé beter te combineren, met praktische en inspirerende tips. Veel leesplezier!
Vlaams minister van Gelijke Kansen, Kathleen Van Brempt
Christine Van Daele Comeva/Sanoma Magazines
Caroline Meyers Europees Sociaal Fonds
Meer tips op www.mv-united.be
Inhoud
16
VOORJAAR 2007
28 MVUNITED IN WERK & PRIVÉ
JIJ
KIDS
3 Shopping agenda’s
34 Hollywood: kids & carrière
4 Vrouw in balans
38 Kids over hun oppas
8 Zijn (h)eerlijke onschuld
42 Culi: Gezonde lunch
11 Workaholic: Monique Stam
43 Workaholic: Mieke Mievis
12 Shopping: Energy
44 Als alles anders wordt...
14 Test: Ben jij in balans?
46 Mode: werk en vrije tijd
JOB
HOME
16 Werkplekken
48 Werkverdeling thuis
20 Gendervriendelijk ondernemen
52 Top-timesavers
24 Shopping: Personal Assistants
56 Het laatste woord: Martine Prenen
25 Workaholic: Allel El berkani
34
26 Zo krijg je die opslag! 28 Levenslang werken?!
Persoonlijk time-management
Shopping
Personal Assistants Geen BlackBerry en andere hightech assistants voor ons, wij gaan voor de oude vertrouwde agenda. Al was het maar om die afgehandelde taken resoluut door te kunnen strepen...
“De computer kan meer werk doen in minder tijd dan de mens omdat hij niet aan de telefoon hoeft te komen.” Joey Adams
Styling: Muriel Delvigne. Foto’s: Yves de Lobelle. Verkoopadressen zie inhoud.
3
• Solidariteitsagenda (€ 17,95) - Oxfam en boekenwinkels. • Blauwe weekagenda met zwarte silhouetten (€ 4,25) - Hema. • Grote zwart-wit weekagenda met spiralen (€ 4,25) - Hema. • Zwarte weekagenda in linnen (€ 5,30) - Hema. • Luxe weekagenda in zwart velours met spiralen (€ 7,50) - Hema. • Redstone diary, the information diary (€ 15,95) - Fnac. • Blue ‘jnf productions’ diary (€ 11,50) - Copyright.
Meer tips op www.mv-united.be
Mét kinderen? Zonder kinderen?
Iedere vrouw Vrouw met of zonder kinderen: het is een wereld van verschil. Ieder haar balans. En haar uitdagingen. De actrices uit de één-reeks Emma vertellen er alles over.
4
Lieve Vercauteren (24) zit in haar laatste jaar van het conservatorium in Gent waar ze dramatische kunst, optie toneel, studeert. Ze speelt de rol van Emma, een jonge vrouw die het wil maken in de televisiewereld. Ze moet onder aan de ladder beginnen en merkt hoe hard het is om carrière te maken. Zij en Birsen (blz. 6) zijn niet alleen collega’s maar worden ook vriendinnen die elkaar door moeilijke tijden heen helpen. Lieve: “Emma Jacobs is twintig en studente journalistiek. Als haar vader omkomt in een ongeluk, wordt ze plots gedwongen om op eigen benen te staan. Ze gaat aan de slag als receptioniste in het tv-productiehuis waar haar vader de baas was. Ze wil graag hogerop in de showbizzwereld, maar is geen keiharde tante. Omdat ze slim en vlot is, bereikt ze toch haar doel.”
Studies, acteerwerk, vrienden, no kids Lieve vertolkt de hoofdrol in telenovelle Emma
I
Ik en werk
“We zijn met de opnames van Emma bezig. Omdat ik nog op school zit, heb ik het daar vooraf eerst uitvoerig besproken. Het moet natuurlijk wel te combineren zijn. Maar ze waren heel enthousiast. Nu zijn er minder effectieve lesuren in het laatste jaar, dat maakt het haalbaarder. Over het leven als werkende mens kan ik nog niet veel zeggen, behalve dat ik er heel veel zin in heb! Het zijn lange dagen, maar dat vind ik niet erg. Van op school en door de paar jobs die ik als actrice heb gedaan, weet ik dat ik me intens voor iets kan inzetten. Ik ben geen type dat werkt van negen tot vijf en de avonden en weekends per se wil vrijhouden. In plaats daarvan werk ik liever lang en veel. De afgelopen maanden heb ik een stuk geregisseerd. Als we pauze namen, merkte ik dat ik het liefst wilde doorgaan, gewoon omdat ik niet goed kan stoppen als ik er eenmaal in zit. De beste dagen zijn die waarop je moe en voldaan thuiskomt. Ik heb het graag druk.”
Ik en vrije tijd “Als je hard werkt, geniet je meer van je vrije tijd. Ik hoef niets speciaals te doen, simpele dingen als gewoon eens uitslapen en laat ontbijten, lekker eten of naar de bioscoop gaan, vind ik zalig. Het idee alleen al dat je geen verplichtingen hebt, is luxe, zodat je om drie uur ’s middags nog in je pyjama kunt rondlopen als je daar zin in hebt. Ik heb geen partner en kinderen, dus de vrije tijd die ik heb, besteed ik zoals ik wil. Ik zit soms graag alleen thuis om even uit te blazen, maar meestal hou ik dat geen hele dag vol. Na een paar uur moet ik naar buiten, tussen de mensen zijn.»
Jij MIJN EVENWICHTTIP
haar balans
“Prioriteiten stellen is belangrijk. Als er veel dingen aandacht vragen, moet je beginnen bij het belangrijkste. Wat tot morgen kan wachten, moet je laten liggen, hoe moeilijk dat soms ook is.”
» Iedereen heeft het druk. Daardoor wordt het soms moeilijk om je vrienden te ontmoeten. Er zijn mensen met wie ik veel te weinig contact heb. Telkens neem ik me voor om vaker af te spreken, maar je draait je om en je bent alweer een halfjaar verder zonder dat je elkaar hebt gezien. Ik heb een goede vriendin die ik weinig zie, maar als het zover is, pikken we de draad meteen op. Laatst kreeg ik een verhuiskaartje van haar. Ik wist niet eens dat ze verhuisplannen had! Op zo’n moment besef je dat je werk veel tijd opslokt. Daardoor groei je misschien ongewild toch verder uit elkaar. Dat is jammer, maar je
MIJN TIJDSBESPARINGSTIPS
Nu vind ik mijn vrienden heel belangrijk, ik probeer echt tijd voor hen te maken. Maar een grote productie als Emma wilde ik niet laten schieten, en dat wilden mijn vrienden ook niet. Tot nu toe lukt het aardig om hen, ondanks mijn werk, te blijven zien. Ik heb een gezonde portie ambitie, maar niet alles moet daarvoor wijken. Ik sport graag. Als ik dat een tijdje niet doe omdat ik te veel werk heb, voel ik me slecht. Ook lezen zou ik veel meer willen doen, maar meestal ben ik er te moe voor. Dat gevoel dat je permanent tijd tekort komt, is frustrerend. Van mij mogen er best achtenveertig uur in een dag zitten. Ik zou niet meer gaan werken, ik zou die extra uren aan alle zaken besteden waar ik nu geen tijd voor heb.”
MIJN BALANSUITDAGING
kunt het niet allemaal willen: én hard werken én tijd voor jezelf én genoeg tijd voor je vrienden. Het is een kwestie van prioriteiten stellen.
{
“Ik wil nu hard aan mijn carrière werken, zodat ik later meer tijd heb voor mezelf.”
“Ik verspil geen tijd met nutteloze zaken als tv-kijken. Vroeger bleef ik al eens op de bank hangen voor de domste programma’s. Achteraf bekeken zonde van mijn tijd. Verder neem ik vaker de trein dan de auto, dan kan ik mijn teksten instuderen.”
“Ik wil nu hard aan mijn carrière werken om later meer tijd voor mezelf te hebben. Toch zijn er grenzen. Als mijn vrienden beginnen af te haken, zou ik daarover nadenken en dingen veranderen. Ideaal is het als werk en vrije tijd perfect in verhouding zijn. Maar daar is het nu nog te vroeg voor.”
5
Vrijheid én mama-tijd!
6
Dahlia Pessemiers (31) studeerde kleinkunst aan Herman Teirlinck. Ze speelde onder andere bij theatergezelschap W.A.C.K.O.. Door haar Marokkaanse roots kreeg ze vooral rollen waarin ze een allochtone vrouw vertolkte. Emma is haar eerste grote tv-serie. Ze speelt Birsen, de collega van Emma. Dahlia: “Birsen is een vrouw die carrière maakt in de televisiewereld. Ze is er niet echt keihard mee bezig, het gebeurt gewoon. Birsen heeft een kindje en een man die z’n job verliest. Hoe ze omgaat met werk, partner en kind komt in de serie aan bod. Ik herken me wel in een aantal zaken, want ik heb ook een kind, een zoontje van vijf.”
Acteerwerk, co-ouderschap, vrije tijd Dahlia vertolkt de rol van Birsen in Emma
I
Ik en m’n kind
“De vader van mijn kind en ik hebben een heel goede regeling rond ons coouderschap. We denken in het belang van ons kind. Ons zoontje is normaal een week bij hem en een week bij mij. Zijn papa zit ongeveer in dezelfde branche als ik, hij staat ook op de planken, maar dan als muzikant. Daarvoor moet hij regelmatig naar het buitenland. Zo’n week strikt naleven lukt dus niet altijd. Als zijn papa onderweg is, heb ik mijn zoontje soms een maand bij mij. Gelukkig hebben wij een uitgebreid netwerk van vrienden en familie die voor opvang kunnen zorgen, dat maakt het een stuk makkelijker. Na de geboorte van mijn zoontje ben ik vrij vaak thuisgebleven. Dat vond ik erg belangrijk. Ik wilde mijn baby niet na zes of acht weken al naar een dagverblijf brengen. Na een maand of drie ben ik weer theater gaan spelen. Als we op tournee gingen, betekende dat een hoop geregel vooraf. We moesten eens zes weken lang in Parijs optreden. Mijn zoontje logeerde dan een week bij z’n papa, een week bij m’n schoonmoeder en een week bij mijn moeder. Daarna wisselden ze weer. Aan mijn werkgever vroeg ik om voor mij in Parijs een appartement voor drie personen te regelen, zodat m’n zoon én de oppas konden komen logeren. Had ik dat niet gekregen, dan was ik gewoon niet gegaan. Het is soms vervelend dat je als moeder dat soort lastige eisen moet stellen.
Nu mijn zoontje op school zit, probeer ik het met de repetities zo te regelen dat ik om tien uur ’s morgens begin en doorwerk tot drie uur. Zo kan ik hem naar school brengen en van school halen. In de week »
{
“Tijdens mijn optredens in Parijs wilde ik een flat voor drie. Voor m’n zoon, de oppas en mezelf.”
Tekst: Joanie De Rijke. Foto’s: Karl Bruninx.
» dat hij niet bij mij is, wil ik gerust tot tien uur ’s avonds doorwerken, dat maakt me niet uit. Maar ik sta erop dat ik om halfvier aan die schoolpoort kan staan. Nu moet ik eerlijk toegeven dat ik er geen idee van heb hoe dat zou moeten met twee kinderen. Eén is hanteerbaar en gelukkig is mijn zoontje heel rustig. Dat is een zegen, dat besef ik goed. Nu we volop met de opnames van Emma bezig zijn, zal ik hem veel minder zien. Soms – in de week dat hij bij zijn papa is – kruip ik ’s avonds eventjes in z’n bedje. Om het gemis op te vullen.”
Ik en tijd voor mezelf “Ik kan echt genieten van tijd voor mezelf. In de week dat mijn zoontje er niet is, leef ik totaal anders. Ik ben bijna elke avond weg, ga van vriendin naar vriendin, van concert naar concert. Ik eet of slaap bij vrienden, of ik ga op reis. In mijn eentje thuiszitten, doe ik niet graag. In die week zonder kind laat ik de boel veel meer waaien. Maar in de week dat m’n zoon er is, moet alles netjes zijn. De koelkast zit vol, de was wordt gedaan... In de ‘mamaweek’ breng ik de tijd voor mezelf het liefst door met rustig thuis een film te kijken of naar muziek te luisteren. Daar kan ik evengoed van genieten. Zo’n leven in twee totaal verschillende werelden heeft zijn voordelen. Ik kan uitgaan en reizen, en de week daarna geniet ik van de mooie momenten met mijn kind.”
Jij MIJN TIJDSBESPARINGSTIPS “Ik heb een gouden regel: niet opruimen en schoonmaken als mijn zoontje wakker is. Ik laat het liggen en wacht tot hij in z’n bedje ligt. Daardoor heb ik meer tijd voor hem. Een goede organisatie is superbelangrijk. Vooraf plannen en bespreken met de mensen die komen babysitten, scheelt een hoop stress én tijd.”
MIJN EVENWICHTTIP “Drie vriendinnen van me hebben een groepje, Maskesmachine. Een van hun liedjes gaat als volgt: ‘Alles komt goe, ook al ben je soms wat moe.’ Ik probeer altijd te blijven lachen, ook al loopt het compleet fout. Relativeren en verder gaan!”
MIJN BALANSUITDAGING “Ik hoop ooit al werkend te kunnen reizen.”
7
Meer tips op www.mv-united.be
Daar kan een vrouw wat van opsteken!
Zijn
h eerlijke Waarom vrouwen met dat eeuwige schuldgevoel worstelen? En mannen niet? Kwestie van ‘foert’ durven te zeggen. Of wat zeggen de specialisten ervan?
8
Het is een cliché, maar de resultaten van het Comeva-onderzoek bevestigen het: werkende vrouwen met een gezin voelen zich vaak schuldig. Schuldig omdat ze door hun carrièrekeuze minder tijd met hun gezin kunnen doorbrengen dan ze zouden willen, schuldig omdat ze het huishouden niet runnen ‘zoals het zou moeten’. Dat schuldgevoel is ook een spelbreker als het over vrijetijdsbesteding gaat: een zorgeloos avondje uit gunnen vrouwen zichzelf pas als het huis aan de kant is en de boodschappen zijn gedaan. En zelfs dán zet een knagend schuldgevoel wel eens een domper op de feestvreugde. Veel moeders hebben het gevoel dat ze hun spaarzame vrije momenten eigenlijk met hun gezin zouden moeten doorbrengen en kunnen daardoor niet genieten van die me-time.
H
“Mannen hébben op café geen monstertje op hun schouder dat hen schuldgevoelens aanpraat.” Mannen met een drukke baan zouden ook liever meer tijd met hun gezin doorbrengen, alleen – en daarin zit ’m een interessant verschil – zit er tijdens hun avondje stappen geen vervelend monstertje op hun schouder dat zegt dat tijd voor jezelf nemen eigenlijk niet kan. Mannen kunnen namelijk makkelijker foert zeggen. De ondervraagde mannen begrepen ook niet waarom vrouwen met dat eeuwige schuldgevoel worstelen. Meer zelfs, ze zouden willen dat hun vrouw ook eens wat vaker foert zei.
Jij
Suzanna Koelet: “Vrouwen hebben ook nu nog het idee dat wassen, plassen en kinderzorg hen vrouwelijk maken.” Kan een vrouw foert leren zeggen? We gingen op onderzoek. Suzanna Koelet van de Vakgroep Sociologie aan de VUB doet onderzoek naar tijdsbesteding bij mannen en vrouwen. Volgens haar kun je niks doen aan een schuldgevoel als je de oorzaak ervan niet aanpakt. Suzanna Koelet: “Een schuldgevoel is het gevolg van verantwoordelijkheidsbesef. Als je je verantwoordelijk voelt voor iets, voel je je schuldig als je eraan verzaakt. De afgelopen vijfentwintig jaar hebben vrouwen zich massaal op de arbeidsmarkt gestort. Parallel daarmee hebben mannen zich veel minder op huishoudelijk werk en kinderzorg toegelegd. Veel mannen weigeren nog altijd een even groot aandeel in het huishouden op zich te nemen als vrouwen, maar veel vrouwen weigeren ook om ‘hun’ huishouden uit handen te geven. Door de waarden en normen die ze hebben meegekregen, hebben veel vrouwen geen vertrouwen in de huishoudelijke kwaliteiten van hun man.” Eigenlijk saboteren vrouwen zichzelf? En dit door het klassieke rollenpatroon? Koelet: “Als sociologe geloof ik niet dat rollen ons worden opgedrongen in onze kindertijd en ons de rest van ons leven in een keurslijf houden. Maar natuurlijk wordt er in onze samenleving nog altijd veel waarde gehecht aan vrouw-zijn en man-zijn. Geen enkele man vindt het leuk om ‘verwijfd’ te worden genoemd en geen enkele vrouw krijgt graag het etiket ‘manwijf’ opgeplakt. Huishoudelijk werk en kinderzorg verrichten vrouwen niet alleen uit verantwoordelijkheidsgevoel, maar ook omdat ze het idee hebben dat die taken bijdragen tot hun vrouwelijkheid. Een goede moeder en echtgenote zijn geeft hen het gevoel een echte vrouw te zijn. Vrouwen hoeven huishoudelijk werk dus niet per se als een last te ervaren, voor veel vrouwen is het een manier om zorg en liefde te geven. Zeker voor een vrouw met een veeleisende baan kan het huishouden een eervolle prestatie zijn die van haar een complete vrouw maakt.” Tegen je vrouwelijkheid zeg je natuurlijk niet zomaar foert. Zijn we eraan voor de moeite? Koelet: “Ingaan tegen de mannelijke en vrouwelijke symboliek van bepaalde activiteiten geeft mensen inderdaad vaak het gevoel te vechten tegen de bierkaai. Het typische manvrouwonderscheid in het huishouden is zo alomtegenwoordig, zo herkenbaar en zo makkelijk te gebruiken dat het soms tegennatuurlijk lijkt om ertegenin te gaan. Maar het is niet almachtig. Mannen en vrouwen zouden hun mannelijkheid en vrouwelijkheid uit andere dan de traditionele taken kunnen leren halen. Dat is een jarenlang proces, maar het is mogelijk. De reclame van Mercedes Benz van een paar jaar geleden is me bijgebleven: een vader in een net pak staat naast een chique wagen, met op de achtergrond een statig gebouw. De slogan: ‘Je kinderen aan school afhalen, dat is pas succesvol zijn’.”
Luc De Vos, singer-songwriter van Gorki, schrijver en tv-persoonlijkheid
“Hoge hakken dragen geeft vast een véél vrouwelijker gevoel dan dweilen.” “Ik kook en doe de afwas thuis, en ik vind het maar logisch dat de taken zoveel mogelijk worden verdeeld. Kinderzorg, dat is een ander paar mouwen. Ik zie mijn kind doodgraag en ik doe er alles voor, maar ik heb blijkbaar geen natuurlijke drang om het op te voeden. Ik heb bijvoorbeeld een hekel aan huiswerk helpen maken: 1+1=2, ik vind dat boring. Mijn vrouw doet dat wel graag en ze doet het ook vanzelf. Dat vrouwen hun vrouwelijkheid halen uit het huishouden, dat is alsof je zou zeggen dat het eigen is aan slaven om graag slavenarbeid te verrichten omdat ze nu eenmaal in slavernij zijn geboren. Ik kan me moeilijk inbeelden dat een vrouw zich vrouwelijk voelt als ze staat te dweilen. Als man denk ik dan: hoge hakken dragen, dat is toch vrouwelijk? Het schuldgevoel van vrouwen lijkt me in de eerste plaats intellectueel op te lossen. Ieder weldenkend mens moet op tijd en stond zijn gedrag in vraag stellen. Als een vrouw op café met haar gat zit te draaien op haar stoel van bezorgdheid, om dan gespannen naar huis te gaan, dan moet ze zich toch eens afvragen waar ze mee bezig is.”
9
Jij
Mannen kunnen met andere woorden iets leren van het vrouwelijke schuldgevoel? Dat is de stelling op z’n kop! Koelet: “In de zin van: zich verantwoordelijker voelen voor het huishouden, ja. Zolang het huishouden nog zo’n sterke vrouwelijke connotatie heeft, zullen vrouwen niks leren van het mannelijke ‘onschuldgevoel’. Als huishoudelijk werk zo werd geherdefinieerd dat het niet meer alleen aansluit bij typisch vrouwelijke eigenschappen, zouden ook mannen die verantwoordelijkheid op zich willen nemen. En de vrouw zou haar vrouwelijke identiteit uit andere dan huishoudelijke taken kunnen leren halen: de manier waarop ze zo’n mooie carrière heeft gemaakt, bijvoorbeeld. Als vrouwen hun vrouwelijkheid gaan associëren met andere taken, zou dat schuldgevoel wel eens vanzelf kunnen verdwijnen. Al is een beetje plichtsbewustzijn natuurlijk niet slecht.”
Kristiaan Thienpont: “Werkende vrouwen staan nog veel te vaak voor de keuze ‘carrière of kinderen?’.”
10
Hebben vrouwen écht zoiets als een ‘natuurlijke drang’ om te moederen en te zorgen, en dus ook schuldgevoelens daaromtrent? We vroegen het aan sociobioloog Kristiaan Thienpont van de RUG. Kristiaan Thienpont: “Alle diersoorten die zich geslachtelijk voortplanten - dus ook de mens - hebben een geslacht dat veel investeert in het nageslacht en een geslacht dat weinig investeert. Dat is een algemene biologische waarheid. Daarnaast leeft alles en iedereen om genen door te geven. Tel die twee biologische evidenties - investering en voortplanting - samen en je ziet dat er voor vrouwen héél veel op het spel staat! Doordat kinderen bij de mens een veel langere groei- en zorgperiode kennen dan bij andere diersoorten, is de man steeds meer een toeleveraar geworden van niet-biologische vormen van investering: welstand, voedsel, woonst... De man is in de loop van de evolutie steeds meer gaan investeren. Status is voor hem dus evolutiebiologisch belangrijk geworden, het maakt hem een heel aantrekkelijke partner voor veel vrouwen. Dat najagen van status hebben we gemeen met alles wat zich geslachtelijk voortplant. Is het schuldgevoel een analoge evolutionaire erfenis bij vrouwen? Dat zou kunnen, gezien de grotere investering in het nageslacht.” Dus zolang vrouwen het meest investeren in het nageslacht, zitten ze met dat verantwoordelijkheidsbesef én dat schuldgevoel? “Veel vrouwen die een carrière hebben opgebouwd, krijgen uiteindelijk spijt dat ze geen of maar een paar kinderen op de wereld hebben gezet. Het probleem lijkt me vooral dat werkende vrouwen nog veel te vaak voor de keuze ‘carrière of kinderen?’ worden gesteld. Hier is een heel belangrijke rol weggelegd voor de overheid en de werkgevers. Zij moeten meer doen om het gezinsleven en het beroepsleven van vrouwen op elkaar af te stemmen. De overheid heeft een grote rol gespeeld in de economische onafhankelijkheid van de vrouw, maar het kan nog veel beter.” In afwachting van die structurele maatregelen ligt de oplossing dus bij onszelf. Wanneer vrouwen hun verantwoordelijkheidsgevoel af en toe loslaten en mannen de kans geven om hen te helpen in het huishouden, raken ze misschien verlost van hun schuldgevoelens. Blijft nog de vraag of mannen wel te vinden zijn voor huishoudelijk werk...
Dirk Draulans, bioloog, journalist en schrijver
“Vrouwen blijven stijgen op de jobladder. Mannen zullen zich móeten aanpassen.” “Huishoudelijk werk heb ik nooit graag gedaan: ik heb een hekel aan poetsen, net zoals ik een hekel heb aan tuinieren. Ik heb lang alleen gewoond, en voor dat soort klussen nam ik meestal iemand in dienst. Mijn dochter is nu één jaar. Ik zorg minstens twee dagen per week voor haar, heel de dag. Dan staat alles in het teken van haar. Soms blijven we thuis, soms maken we uitstapjes, nu eens met ons tweetjes, dan weer met haar peter. Straks vertrek ik voor tien dagen naar het buitenland en daar zie ik tegenop, ik zal mijn dochter hard missen. Maar ik wind er geen doekjes om: een moeder investeert altijd meer in de opvoeding. De moeder van mijn kind is ook een carrièremadam, maar de realiteit is wél dat zij deeltijds is gaan werken, en dat ik nog altijd voltijds werk. Voor haar is de balans werk-kind veel moeilijker dan voor mij. Vrouwen zullen de komende jaren alleen maar stijgen op de jobladder, die beweging is niet meer te keren. We evolueren naar een maatschappij die draait rond communicatie en emotie, terreinen waarvoor vrouwen beter zijn uitgerust. Het is aan de man om zich aan te passen. Dat zal nog wat tijd vragen, vrees ik, maar dat we zullen moeten, dat staat vast.” Tekst: Katia Vlerick.
Bekende workaholics over hun verslaving
Werkberg
“Zonder de kinderen was mijn modeketen nu drie keer zo groot.” Monique Stam is oprichtster van modeketen Monique Stam en kledinglijn Max & Djune, en heeft 2 kids, Mick en Djune. Leeftijd: 36 Gezinssituatie: single, 2 kinderen Gemiddelde werkweek: 45 uur
Productie: Glenda Smits. Foto: Ellen Smeets.
M
Monique: “Als ik geen buitenlandse beurzen heb of collecties ga uitkiezen, ben ik heel de dag creatief aan de slag in één van mijn negen winkels. Mijn werkschema
hangt nauw samen met de agenda van mijn kinderen. Mijn zoon zit op internaat, voor mijn
dochtertje ben ik co-ouder. Als zij bij me is, zit mijn werkdag er om vier uur op. Dat compenseer ik met lange dagen tijdens de andere weken. Niks heerlijker om met een wijntje erbij tot één uur ’s nachts mijn winkel mooi in orde te brengen. En ik werk hard door. Lunchen is puur tijdverlies, ik eet mijn broodje wel terwijl ik door de winkel loop.” Hoe combineer je werk en gezin? “Thuis heb ik een nanny die het huishouden doet, zodat ik me kan concentreren op de kinderen. Ik zou me schuldig voelen als ik dat ook nog uitbesteedde. Mijn dochtertje breng ik zelf naar school. En als we samen gaan fietsen of een bad nemen, staat mijn gsm op de stille stand.” Zijn er momenten dat je aan de alarmbel trekt? “Dat heb ik net gedaan: ik heb twee zakenpartners genomen want de zaak groeide me een beetje boven het hoofd. En sinds kort heb ik ook een agenda, vroeger stak ik alles gewoon in mijn hoofd. Maar ik ben slecht in plannen, ik leef puur op het gevoel. Meestal beslis ik de dag zelf pas wat ik precies ga doen. Mijn agenda staat vol rode strepen, want als ik een afspraak maak, komt er meestal iets tussen.” Wat is jouw geheim om dit hectische leven vol te houden? “Ik ga drie keer per week naar de sauna. Dat is mijn manier om te ontspannen. Mijn secretaresse, die tevens een hartsvriendin is, vergezelt me vaak en dan combineren we werk en plezier. Mijn tips om de drukte te overleven? Trek de deur achter je dicht als het allemaal even niet meer lukt. En delegeer tijdig zodat je je sterke punten kunt optimaliseren. Sinds kort werk ik ook niet meer op zaterdag, omdat ik bij mijn kinderen wil zijn. Mijn omzet zou verdubbelen als ik zelf in de winkel stond en zonder hen was mijn keten vast al drie keer zo groot, maar er gaat niks boven het geluk van mijn kinderen.” Waaraan merkt je omgeving dat je het superdruk hebt? “Dan word ik heel brutaal aan de telefoon. Als ik zaken doe, heb ik ook even geen tijd voor praatjes. Ik ben daar eerlijk in. Mijn snelle leven eist zijn tol ook in het verkeer. Ik heb om de haverklap kleine ongelukjes. Mijn zwakke punt is waarschijnlijk de technologische vooruitgang: ik heb een hekel aan computers en kan zelfs geen mail versturen. Geef mij maar pen en papier, dat is toch veel persoonlijker? Eigenlijk zou ik een secretaresse en twee slaafjes moeten hebben die constant naast me lopen en alles doen wat ik zeg.”
Advies van timemanager Vincent Vandeputte
GOED VAN MONIQUE “Schitterend hoe Monique haar werk combineert met haar kinderen. Ook dat ze bewust tijd maakt om fysiek en mentaal te ontspannen is ongetwijfeld een reden van haar succes. Het lijkt erop dat Monique haar werk niet echt als werk ziet. Een gevolg hiervan is wel dat haar werktijd en privétijd vaak in elkaar overvloeien. Belangrijk is daarbij het evenwicht, je moet de molen regelmatig even kunnen stilleggen.”
DE VALKUIL VAN MONIQUE “Moniques grootste uitdaging wordt wellicht het delen van verantwoordelijkheden met haar partners en dat impliceert voor Monique ‘dingen loslaten’. Dat geeft anderen een gevoel van betrokkenheid en dat loont. Tenslotte zou ik haar adviseren om zich toch te laten inlichten over wat technologie voor haar kan doen. Een elektronische kalender die ze deelt met anderen in haar bedrijf, bijvoorbeeld, kan haar veel tijd besparen en vergissingen voorkomen.”
11
Meer tips op www.mv-united.be
Energiekicks
Even
opladen... Loeihard meezingen met je favoriete song of even mediteren in een stil hoekje: hoe je weer op adem komt, weet jij zelf het best. Maar dat het móét, dat staat vast.
12
“Op een mooie dag ergens in de schaduw zitten en kijken naar het groen. Dat is de perfecte verfrissing.” Jane Austen
Wroeten in de aarde en je vooral niet haasten Plastic draagmand (€ 6,80) - Van Uytsel. Schepje (€ 2,70) - Van Uytsel. Combi-tuinhakje (€ 3,70) - Van Uytsel. Handcultivator (€ 4,-) - Van Uytsel. Tuinhandschoenen (€ 0,70) - Van Uytsel.
Shopping
Instant opkikker Druivensuiker (€ 0,75) - Essenza.
De CO2-kuur Water Ogo (€ 1,35) - O’Cool.
Met je kids spelen Birdman Memogame (€ 16,95) - Copyright.
Niet te veel stilzitten Zitbal (€ 22,-) - Nirwana.
Joggen met je partner Sportschoen Adidas (€ 100,-) Hooj Footwear. Sportschoen Asics Mexico (€ 19,95) Hooj Footwear.
Styling: Muriel Delvigne. Foto’s: Yves de Lobelle.
Groen op je bureau Plantje - Van Uytsel
Zalig dansen in je woonkamer Cd Simply Brazil (€ 16,50) - Fnac.
Me-time in bad Badolie (€ 6,70) - Hema.
13
