bekende Creighton Hale zal kleine

HET MBSSJB

QEDICHT: W, OUSSELS

(Naar het Duitsclhi A. vom Clhiamisso)

S^XÜUA /CwWMUMckfak.

j

Hüi w^ &

—

/>-

^

^

"2/

?

£ J&cß

v.

MUZIEK: C.

\

^KJ

^^

bfowp

M^

^- MMJO,

Cyy&, %v ywio&.sdw,

t j ^ ^^ ^

wi. J^nWs&ewA ^ty.^ftäW J^yib %)tä X\^/WÄyW

Vader wees mij af en zeide: Ga, ge zijt een domme meid; Gij toch moeder kunt begrijpen Welke vreugd mijn hart verblijdt.

FOX-BLUE de nienwila Mode-daas. Onderricht dagelijki

CKLINKERT Dansleeraar Stadhouderskade 152 Tel. 24232 Am.lerdam

Zoo gij doet met kleine kindren. Vang ik alles met heur aan. En ik zal haar in het wiegje Naast mijn bedje gade slaan.

/QMS

jgei/W&.

Slaapt ze/kzal van haar dan droomen. Schreit ze, 'k neem haar dadelijk; Mijne, hemelsch goede moeder, O wat ben ik toch zoo rijk!

^T CINEMA >DE MUNT*

^^

f \i\l l ■

r\ r^l^"^! f 1

\ ^VV

«^•fc^Xfef/O^^y^fO^ y iTS /'(XX>U&S ^Ó%^

/ "V jL

7 1

IZZX^TZ^ T

^.

PX

KALVERSTRAAT

i

AMSTERDAM

IN HET BRENGEN f fc«*^ wC^w'

VAN HET LAATSTE

rW^ ~-^-....

._

.-. — ■-..>..>..

nMinMiMMkMM_^%

1 «1^«^

.

HEÖBN EN TOEKOMST op het Filmscherm ende Planken Een bekead boek heeft altijd een groote bekoring voor schrijvers van filmscenario's. Dat ligt wel eenigszins voor de hand. 't Is eigenlijk precies met het tooneel, waar ook dikwijls een roman voor een tooneelvertooning is omgewerkt. Men wilde daarbij profiteeren van den goeden naam van het boek om daardoor reeds van te voren aandacht te trekker:. Nu heeft een filmbewerking naar een boek een groeten voorsprong op een tooneelbewerking. In geen van beide gevallen toch kan men iets anders dan een schema geven. Het boek precies weergeven, doet men nooit. Evenmin als een verfilmd tooneelspel te vergelijken is met het oorspronkelijke werk. Soms kan 't zelfs voorkomen dat de film boven het tooneelwerk uitkomt. Dat zal bijvoorbeeld het geval zijn, wanneer een tooneelspel geen litteraire waarde heeft, wanneer het spe! het stuk. naar boven moet halen. In dit geval beschikt de filmregisseur over meer hulpmiddelen dan z'n collega van de planken en geniet hij daarvan de voordeelen. Datzelfde is, zooals we hiervoor zeiden, ook het geval bij een bewerking van een roman. Dan is 't ook voor de b'ewerkers hoofdzaak om den inhoud van het boek leven in te blazen. De tooneelschrijver zal echter genoodzaakt zijn heel wat meer te moeten overlaten aan de fantasie van het publiek dan de scenarioschrijver. Het feit, dat de laatste niet gebonden is aan plaats, dat de regisseur, die z'n scenario zal verfilmen over alle mogelijke hulpmiddelen beschikt, die kunnen dienen om de verschillende tafreelen meer tot hun recht te doen komen, komt dan sterk uit. Toch kan er nog genoeg persoonlijks in zoo'n film blijven. Het gevoel van den scenario-schrijver, later van den regisseur en daarna weer van de filmactrices of -acteurs kan een stempel drukken op 't verkregen resultaat, 't Is daarmee precies als in de muziek of op het tooneel. Eenzelfde werk van een componist zal op totaal verschillende wijzen kunnen worden geïnterpreteerd. Evenzoo kan een tooneelspel een zoo verschillende vertolking te beurt vallen, dat men zich afvraagt of het 't zelfde stuk is. 't Is dan ook al eenige malen voorgekomen, dat een boekwerk meer dan één scenarioschrijver heeft geïnspireerd om z'n talenten aan een filmbewerking te wijden. Zulks is gebeurd met „Trilby" het veelgelezen

mmmmm.

<mi>^umm

71
Coba Kuitert als Maggy Scott. P. Perrln als William Harrison en Kitty Kluppel als Kitty Harrison. \/1IJN BABY heeft in ons land reeds een aantal jaren een plaats ■'■ -1 ingenomen op het repertoire van onze tooneelgezelschappen. En ook op de film heeft men 't reeds kunnen zien. Op 't oogenblik is het een troepje oud-leden van het Princesse Tooneel dat deze klucht weer naar voren heeft gebracht. Met Nico de Jong als Jimmy Scott. Jimmy, die de moeilijke situatie moet redden, die geschapen is door een leugentje van zijn vrouw en haar vriendin Kitty. Jimmy, die er voor moet zorg dragen dat er tijdelijk een baby aanwezig is en die dat op zoodanige wijze doet, dat er al heel spoedig twee baby's zijn en zelfs niet lang daarna drie. Jimmy, die overstelpt wordt door al de verrassingen en geheel verward geraakt in al de misverstanden, in al de dwaze situaties, die zich om .hen> heen in steeds grooter getale oprijzen. Die niet weet hoe de toestand te redden tegenover z'n vriend William, Kitty's man. Men zal zich al die dwaasheden nog wel herinneren, de komische gevalletjesvan William, die zich verbeeldde gelukkige vader te zijn, die al z'n ,,baby's" voor en na weer ziet verdwijnen en die in z'n vaderlijke vreugde zóó verblind is, dat hij geen flauw idee heeft van het spelletje, dat er met hem gespeeld wordt. 't Is het spel dat deze klucht moet redden. De inhoud is van weinig beteekenis en in de dialoog zal men moeilijk eenige geest kunnen opmerken. Maar vlot gespeeld is het een ding om eens recht hartelijk te lachen. Dat Nico de Jong er de gang weet in te houden is vanzelf sprekend. Hij is Jimmy Scott en uit wat we hiervoor al met een enkel woord aanstipten, weet men dat alles afhangt van Jimmy. Is die figuur in goede handen, dan is 't succes voor-de-hand-liggend, anders valt ,,Mijn Baby" als een baksteen. Ditmaal is het niet gevallen. Men amuseerde zich dol, in de zaal daverende lach, het beste geneesmiddel voor de menschheid, in deze dagen van malaise N|CO de 30ns a|s Dimmy Scot)

üü

werk van DuMaurier. Bij duizenden zijn de exemplaren er van de wereld ingegaan. En thans zal men 'n nieuwe film er van kunnen aanschouwen. In Amerika heeft de First National deze roman voor het wittedoek teten vervaardigen. Hier te lande za! de titel zijn ,,In de macht van Svengali", ter voorkoming van misverstand met vorige bewerkingen. Men zal zich misschien herinneren, dat, naast Trilby. Svengali de voornaamste figuur is. Met zorg zijn de personen gekozen. Aan de vertolking van Svengali op het tooneel is bijvoorbeeld de naam verbonden van niemand minder dan Herbert Beerbohm Fiee. En waar de film internationaal is, deze film dus ook in Engeland zal komen, moest men rekening houder, met al de superieure uitbeeldingen van eenige figuur op de planken. In bedoelde bewerking speelt Anhui Edmund Carewe voor Svengali en naast hem Andree Lafayette voor Trilby. Deze keuze is uiterst nioerUjk geweest, omdat men een figuur verlangde die uiterlijk overeenkomt met Trilby, zooals zij in het boekwerk beschreven is. De scherpe fihnlens noodzaakt aan dergelijke zaken vooral te denken. De in de filmwereld zeer bekende Creighton Hale zal kleine Billie weergeven, den gevoeligen aristocratischen engelschen aankomende schilder, den minnaar van Trilby. Voor deze film zal zeer zeker een groote belangstelling bestaan. Films bewegen zich op het meest uitgebreide terrein. Dit wordt we! het duidelijkst gedemonstreerd, door het feit dat in dezelfde dagen, door de eerste tijdingen van het uitbrengen van een nieuwe ,,Tnlby"-bewerking tot ons komen, ook uitkomt een rol' prent getiteld ,,De Werelkampiöen". Hierin worden zij tevreden gesteld, die sport het allesbeheerschende vinden, 't is een sportverhaal en omdat men altijd ziet, dat op dit terrein sympathieke figuren het meest favoriet zijn, heeft men er ook voor gezorgd de hoofdrollen hier in handen te geven van personen, die bij het publiek in de algemeene gunst staan. De hoofdrollen zijn toevertrouwd aan Wallace Reid en Lois Wilson, twee filmartisten, die niet alleen in Amerika maar overal elders — en ook in ons land — zeer geliefd zijn. Het scenario brengt geen bijzondere dingen maar het wordt zoo met de grootst mogelijke zorg uitgevoerd, dat het door ieder met welgevallen kan worden aanschouwd. Het daarin uitgebeelde conflict heeft men wel meer op film, tooneel of in boeken uitgebeeld of beschreven gezien,, maar de uitwerking is van bijzonder goeden aard. Het slot van deze film is inderdaad alleraardigst.

«wai^

r

A >

V

-A William Burroughs, de zoon van een Engelschen O.W.er, voelt niet veel voor zijn studie, de godgei leerdheid, maar is meer op de hoogte van sport. Bij het visschen in een meertje op een naburig landgoed ontmoet hij Lady Elisabeth op wie hij verliefd wordt, wat ten gevolge heeft, dat haar neef Lord Brockington hem een pak slaag toedient. Na een flinke ruzie met zijn vader gaat William naar Amerika om zeven jaar later terug te komen en Lady Elisabeth als secretaresse van zijn moeder te vinden. Hij heeft in het land der onbegrensde mogelijkheden zijn hart opgehaald aan sport en is daar o.a. beroepsbokser geweest. De dagbladen krijgen er lucht van, dat de beroemde bokser zich in het land bevindt en verschillende personen uit hooge kringen — kringen, waarin zijn vader tevergeefs heeft getracht door te dringen — komen William opzoeken en hem uitnoodigen hun gast te zijn. Papa beseft dat hij zich vergist heeft en verandert geheel van houding; hij geeft een feest ter eere van den teruggekeerden zoon, waarop deze zijn kennismaking met Lady Elisabeth her-

ü

i SPECIAL SIGARET

Püto's Cout'ct

':>....>v .;/■;<-,.;.-.>:t":^4

nieuwt, en als hij haar op zekeren dag komt vertellen, dat hij het boksen er aan geeft en weer naar Amerika vertrekt., beweert Elisabeth daar ook heen te gaan en wel op haar huwelijksreis. William is stom verbaasd. Hij heeft haar zijn adres in Amerika gegeven en vraagt nu het hare, dat zij hem ook geeft. Als hij kijkt, is het zijn eigen kaartje, waarop zij „mevrouw" voor zijn naam heeft gezet. Een dolgelukkig paartje aanvaardt nu samen dereis. De Nordisk Films.Co. te Amsterdam introduceert deze Pa A ramountfilm hier te lande. \^

AV .rs

(

1

ST .^

*&?

m

7/

%

IS ,.-J^-a

ipS

>

CEMT

ma

1

^^^^~"" fHJMMI |

VIJanneer er in gezelschap wordt gesproken over ^ töoneelspeelkunst van den tegenwoördigen tijd, dan is dat oordeel voor velen der beoefenaars dezer kunst verre van vleiend. Vooral als ouderen van dagen aan 't woord zijn. Dan kan men verhalen hooren over triomfen in vroegere tijden; hoe 't geweest is, welke enorme krachten ^r toen in plankenland waren. En men krijgt een_jpsomming -van- namen- van al ^iie artisten, die er zoo ongeveer in de tijdruimte, van een halve eeuw zijn geweest. Nu zit er een kern van waarheid in die beweringen. Doch niet meer dan een kern. Inderdaad zijn er bij onze tooneelgezelschappen nog wel zoo eenige artisten, wier verdwijning niet direct een leegte zou veroorzaken. Artistiek zouden we er in die gevallen weinig bij inboeten en voor de óverblijvenden zou 't evenmin nadeel zijn. In de jaren, die in alles een over-productie hebben gebracht, hebben we ook een te groeten toeloop gekregen van kunstzinnig-voelenden haar de verschillende tooneelgezelschappen. De directies, die gaarne ieder een kans gaven, hebben velen van dezen een plaats ingeruimd en we kregen daardoor een stijging van het aantal artisten, dat niet evenredig was met wat in normale tijden behoorlijk den kost kan verdienen door een goed engagement. J|j"^^k Met de nadeelen daarvan zitten we thans: we hebben te veel gezelschappen in verhouding

JLV

tot het aantal schouwburgen en ook in verhouding tot 't schouwburgbezoek. Maar 't is onbillijk om te generaliseeren en dat wordt te veel gedaan. Dat is ook een der redenen van te weinig waardeering voor het hedendaagsch tooneel en daardoor voor het geringe schouwburgbezoek. De een praat den ander na en zoo vormt" zich fecn legende, dat er in de schouwburgen te weinig van belang is te zien. Dat men daarmee het nederlandsch tooneel Op den duur ten doode opschrijft, wordt natuurlijk niet overdacht. Dat juist de goede krachten daardoor verloren- gaan, men denkt er niet over. Een dier vooraanstaande jongeren gaat thans ons land verlaten, een dier kunstenaars, die we in ons land dienden te behouden. Johan de Meester Jr. is in pjaats van dr. de Gruyter benoemd tot leider "vän het Vlaamsch Volkstooneel te Antwerpen. Daarin ligt een prachtige erkenning van zijn schitterende talenten. De Meester is een persoonlijkheid en daarom in z'n nieuwe omgeving geheel op z'n plaats. Verkade heeft hem voor kort nog In de gelegenheid gesteld om z'n talenten te toonen en daarvoor een fijner succesrollen afgestaan. Van dié rol, van Hamlet, geven we hier een paar prachtig geslaagde foto's. Naast De Meester zal Wies Moens als alge» meen artistiek leider optreden en als decorateur js aan het Vlaämsch Volkstooneel verbonden Gerard Rutten, Dat Antwerpen met deze aanwinst, mag worden gelukgewenscht, staat vast. Evenzpo dat ons vaderlandsch tooneel een beteekenend verlies heeft te boeken.

ONTBOEZEMINGEN VAN TUL UIL DE CHEMISCHE OORLOG Als de menschen weer gaan vechten. Zal dat wezen zonder strijd, 't Wordt een oorlog zonder wapens. Dien de mensch thans voorbereidt. Reuzen-legers, oorlogsvloten. Zijn dan uit den tijd, want zie, 't Wordt geen wapenstrijd, edoch een Toepassing van de chemie.

3. B. C. de Pauw f

Slechts 'n eskader vliegmachines Met wat gasbommen aan boord. Dat is alles, wat aanstonds bij Een modernen krijg behoortI Eén bom met wat chloor-picrine. Handig over boord gemikt, En een stad met toebehooren Is a-la-minute gestikt.

Te Bussum overleed den heer j. B. B. de Pauw. bekend misicus. Geboren te Brussel, ontving hij zijn eerste opleiding van Fetis, Gevaert, Samuel en Mailiy. Hij was toentertijd organist van de St. Bonifasiuskerk te Brussel, in 1879 kwam hij naar Amsterdam en werd benoemd tot organist van Paleis van Volksvlijt.

ledere gemeente maakt dan Holen, diep gelijk een mijn. Waar ze je gastvrij ontvangt, en Waar je dan gasvrij zult zijn.

Laat ze dan maar bommen gooien. Want je hebt er maling an. Daar zoo'n bom je in de diepte Absoluut niet... bommen kan. 'n Lichtzij van dit oorlogvoeren Is: het kost een kleinigheid. Dus een heel belangrijk voordeel In deez' tijd van zuinigheid. Hooge legeroomes worden Gladweg overbodig, want Ieder gasbom-éénmansvliegtuig Wordt met 'n gasfitter bemand. Met dat al hoop ik van harte. Dat de fiere Volkenbond Zulk een giftgas-aanval were Van den Europeeschen grond. Anders pak 'k bijtijds m'n biezen En 'k trek naar de wildernis, Waar men nog met de beschaving Niet zoo op de hoogte is. TIJL UIL.

Prins Charles de Rokan die uit Oostenrijk naar Nederland is gekomen en zich voorstelt in verschillende landen een organisatie van intellectueelen te stichten.

..^•^ite.iA Begrafenis van willen 3. B. C. de Pauw Een foto genomen terwijl de bekende musicus Julius Röntgen de grafrede houdt.

Een daad van piëteit Het monument ter eere van Willem Schürman, werd herhaaldelijk vernield. Thans is het weer in z'n volle luister hersteld, door het nieuwe bronzen vrouwenbeeldje op de luit spelende. De Parklaan te Rotterdam heeft er een nieuw aanzien door gekregen.

** 4» é

m am mm a £ roto's Corct J

Uit Spanje, het land der Toreadors Men heeft onlangs in Spanje de herinneiing aan een groot kunstenaar. Goya, op wel typische wijze gevierd. Eenige beroemde schilderijen van den meester werden in levende beelden nagebootst. Links ziet men de vier beroemde stierenvechters Lotander, National II, Marquer en Paravas. die aan deze uitbeelding meewerkten, rechts de kunstenaressen Savendra en Lacalle die in ryoisch soaansche wagentjes rondreden door een ta'nj< publiek toegejuicht. Beide vrouwen zijn ware schoonheden.

35-iarig bestaan van het zaandliksche Fanfarencorps Een optocht van den Bestuurdersbond Harmonie

Het haassche Accordeon-sezelschap „Orpheus' dat met veel succes voor liefdadige doeleinden opgetreden is.

Chr. Gemengd Zangkoor Polyhymnia te Dordrecht, gefotografeerd tijdens een uitstapje in het Mastbosch bij Breda.

■^

'■ " /■ '■ .

AJ y!J ,

,.!.." ' J:.:,,^.^mA^j^M.'....">.

.

. .

,..,-,.

, M«^^—

srr

^

ONZE SPORTFILMPJES

1.' JL. -*_ 1

<*

&"' ir

g M

te ■-"■'■" M

fe

7

j^afe iftTlffi "M £ X/rJ^^J •^ \^Êr J iJ -^^pi^" /^Tt^^HT^i

^ «PipA-' «

Jr^w

d&s /
■1. ^^k^M^

J^H^Effijtr'--'

Éin Hl

De wedstrllden in Rilswllk

1

Van de Olympiade. Zoo is het wereldvoetbaltournooi te Parijs dan geëindigd en zijn onze hollandsche jongens met eere uit den strijd gekomen. Op alle mogelijke en onmogelijke manieren heeft men in de ville lumière geprobeerd ons uit de running te krijgen. Onze 8—1 overwinning te Amsterdam op Frankrijk schijnt den franschen heeren wel dwars te zitten. Toen wij in den aanvang van het toumooi gelukkig lootten hebben de heeren onze 6—0 op Roemenië en 1—0 op Ierland afgekamd, alsof het niet waar ' is, dat men tegen een zwakken tegenstander ook zwak speelt. En ziet, daar lootte Holland in den halven eindstrijd tegen Uruguay en .... men juichtte. Nu zou dat Holland dan toch ook ingemaakt worden, ingemaakt, zooals Joegoslavië, Egypte en .. . Frankrijk. Doch de hollandsche leeuw schudde zijn manen en scherpte zijn klauwen en met de rust stond Holland met 1—0 voor en had de hollandsche doelman slechts eens een schot te verwerken gekregen. Oranje had een kans. Men zat verstomd. Was dat, datzelfde Holland, dat slechts met 1—0 van Ierland kon winnen? De Uruguay-spelers waren geheel ontdaan en tandknarsten. Ging het goedschiks niet, dan kwaadschiks; winnen moest Uruguay. De zuidamerikanen lieten zich in hun ware gedaante zien en bewerkten onze spelers op de allergemeenste manier. Van Linge kreeg een kwetsuur, dat moeilijk aan toeval is toe te schrijven. Volgens ooggetuigen kreeg Tetzner binnen de minuut een trap tegen de linker- en rechter enkel, Snouck Hurgronjewerd in den rug besprongen en Groosjohan op dergelijke wijze mishandeld, dat de arme kerel aanvankelijk dacht, nimmer weer te kunnen spelen. En ondanks dergelijke onsportieve methoden kon Uruguay niet van Holland winnen. En toen, toen verlaagde de fransche scheidsrechter Vallat zich tot een daad, (Holland had immers met 8^1 Frankrijk geslagen) die hem voor eeuwig blameert. Instedevaneenige Uruguay spelers uit het veld te sturen, gaf hij weinige minuten voor tijd aan Uruguay een strafschop, dien de heeren dankbaar accepteerden.

mtä** <*- ■

-

i~r'T*

door de R.R.C, de Pedaalridders gehouden. Deze was plm. 135 K.M. lang.

p ' *

De sterrit te Zandvoort De deelnemers arriveeren voor het Kurhaus.

Het Concours Hippique te Hilversum Een aardig moment. Concours van het beste rijpaard.

Een kranige sprong Luit, Colenbrander op de Cocktail. Z66 won Uruguay van Holland maar ook zóó zal men tot in lengte van dagen zeggen: ..Uruguay won, maar hoe"! L'Humanité zette boven haar verslag: „L'arbitre fran9ais bat la Hollande". Dus de fransche scheidsrechter „versloeg" Holland! L'Echo des Sports schrijft, dat Holland verloor door een vergissing (?) van monsieur Vallat en L'Auto kleedt dienzelfden monsieur uit tot op zijn hemdje. In één woord, Holland had een schitterende pers.

De Nereus-acht.

De toer door

Acht uur Koppelwedstrild in het Stadion te Amsterdam Een moment uit den wedstrijd. De winnaars van Kempen en van Nek

ONS SPORTHOEKJE

De Amstelvier met stuurman

Een vinnige strijd tusschen Snoek en 'van der Stuyft.

De afval-race.

Start 30 K.M. achter motoren.

De stuurmanlooze vier van de Laga

Onzen Oranjemannen ontging nu de derde prijs. In een wedstrijd van S'/a uur, waarin wij met zes invallers moesten uitkomen, won Zweden met 3—1 van Holland. Ons hollandsche volk houdt men voor nogal ,.nuchter". Lezer, u zoudt dat niet gezegd hebben, als u Dindagavond 10 Juni kwart over negen aan het Hollandsche spoorstation in den Haag had kunnen zijn. Het perron en het stationsplein waren zwart van menschen.

Waarom? Wel, het nederlandsch elftal keerde immers uit Parijs terug en men wilde huldigen de dapperen, die, hadden hooggehouden den naam van dat kleine Holland En gehuldigd zijn ze. Op het perron officieel door kapitein Scharroo namens het N.O.C, en buiten niet officieel door de duizenden aanhangers. Harry Denis werd op de schouders genomen. Van Harry Denis gesproken. Deze speelde Vrijdag 6 Juni z'n 25sten internationalen wedstrijd en is deswege na den wedstijd tegen Uruguay door den N.V.B., de spelers, consul Boel jon en den vertegenwoordiger vaB de Sportkroniek toegesproken, welke toespraken vergezeld gingen van souvenirs. Een woord van speciale hulde moet worden gewijd aan onzen gezant te Parijs Jhr. Dr. Loudon, die geen wedstrijd oversloeg, onze spelers in de kleedkamer opzocht en bemoedigend toesprak en Harry Denis bet eekenis vol de hand drukte, toen de wedstrijd tegen Uruguay was.... gelijk gespeeld. Aan den laats ten gem eensch appelijken maaltijd werden eveneens de consuls Coucke en Boeljon gehuldigd voor het vele door hen in hët belang der spelers verricht. Lag het aanvankelijk in de bedoeling te Rotterdam een wedstrijd Nederland—Uruguay te spelen, na het optreden der „heeren" in Parijs heeft aanvoerder Denis namens zijn spelers verklaard, niet weer tegen hen te zullen uitkomen. Het bestuur van den N.V.B, heeft dan ook wedstrijden tegen Uruguay verboden. Hollandsche guldens gaan er dus naar Zuid-Amerika niet. (De urugueezen vroegen o.a. 9000 dollars voor het spelen van één wedstrijd in Oostenrijk.) Aan het einde gekomen van dit overzicht willen ook wij onze hulde brengen aan de nederlandsche voetballers, die den naam van ons geliefd Holland op dit wereldtournooi hebben hooggehouden, niet alleen door hun spel, maar ook door hun uiterst sportief optreden tegen het minderwaardig „gedoe" van de urugueezen en monsieur Vallat. VETERAAN. Enkele gegevens ontleend aan de mededeelingen van den spedalen verslaggever van de Sportkroniek.

Contra-zweefdulk door MeJ. C. Klapwijk

Zwccfduik wn H. C. Hemaino

ScfaroeCaprong van E. Davidson

DE EEN ZN DOOD, DE ANDER ZN BROOD. Jim Haden, landlooper, sleepte zich moeizaam langs den woudweg en stond plotseling na een kromming voor eon wijde, door de zee omspoelde zandvlaJite. Het was avond en boven de grauwe zee dfeven goud-omrande wolkjes. Plotseling meende Jim heel veraf 't hoofd van een man boven water te zien uitkomen, zeker een zwemmer, die zich wat verlaat had. Een oogenblik voelde hij lust zich bij dezen te voegen ; 't koude water zou z'n huid, die nat en kleverig aanvoelde, heerlijk afkoelen, dan zag hij achter» een paar struiken 't stapeltje nette kleeren van den zwemmer liggen en lachte grimmig. Ze zeggen, dat iemand, die aan lager wal is geraakt, er nooit meer boven op komt, dat zullen we eens zien. Hij bukte zich en doorzocht de zakken van 't nette blauwe pak; daarin bevonden zich een visitekaartje, waarop Peter Wüten, een zakportefeuiUe met 200 gld. aan baiikpapier, een goed zilveren horloge, een pakje cigaretten en een retourkaartje naar Londen. Jim Sladen nam 150 van de 200 gld. af, stak 't visitekaartje, 't retourbiljet en een paar cigaretten bij zich en wisselde haastig achter een rots z'n eigen schamele kleeren tegen de nette. Dan leunde hij een oogenblik peinzend tegen den rotswand. Alles in de natuur worstelde immers om leven en vrijheid te behouden ! Boven de zee vlamden nu de goudrandige wolken vuurrood, de hemel beloofde een schoonen morgen en met vernieuwde hoop wendde Jim Haden zich bosch en heideland toe, zette 't motorrijwiel van den verren zwemmer in beweging en reed snel weg, een mogelijke nieuwe toekomst tegemoet. Tien minuten later stond een druipnatte man wanhopig naar 't bundeltje havelooze kleeren te kijken. Op 't natte zand lag z'n horloge, z'n bijna leege portefeuille en z'n sleutelbos. Tijd voor beraad was er niet, 't begon reeds donker te worden.

Het nederlandsch elftal dat te Parijs zoo'n uitstekend figuur maakte, werd bij de terugkomst in den Haag enthousiast verweikomd.

if-Ä^?s^ Vijftlsjaris bestaan van Njord Bij die gelegenheid werd een druk bezochte receptie gehouden.

Eert hengel wedstrijd In de itpedammerpolder Gewapend met banieren, hengels en vischtonnetjes trokken een 30-tal visschersvereenigingen naar de llpendammerpolder, om aan den hengelwedstrijd deel te nemen.

De Internationale Windhonden-rennen welke op de renbaan bij de Groote Vink tt Leiden werden gehouden.

Ecu drietal koene springer koml v de derde TCrdieptog van den tor

Peter Wilten droogde zich d\ en stapte met tranen van woec in de oogen in de oude, vui kleeren en de versleten sebo nen. Hij keek scherp naar al kanten, of hij den dief ni speurde, riep zelfs eenmaal lui doch slechts 't geschreeuw vj een meeuw antwoordde her Dan slofte hij zoo goed en z< kwaad als 't ging in zijn te wij( schoenen naar 't boschje, wa z'n motorfiets moest staan. D was ook verdwenen. Het wi anderhalf uur loopen over ei open vlakte naar de herber waar hij logeerde. Een kout wind was opgestoken en zwiep hem in 't gelaat; hij voelde nauwelijks. Hij was de wanhoc nabij, 't Geld, dat hij met zo veel moeite opgespaard had o nu eindelijk eens vacantie nemen, weg. Hij had lust zit op 't natte zand neer te gooit en niet meer op te staan. Ma hij kon daar toch niet blijvt in de kille avondlucht. E« lange wandeling lag voor her

James Haden, eenig overg bleven lid van de firma Hadt en Haden was juist naar z kantoor in Cheapside terugg keerd, na een vacantie, in h buitenland doorgebracht, 't W hem de laatste vijf jaar zeer vo den wind gegaan. Slechts ui gerust met een goed stel kleere een spoorkaartje en 150 gld. ba geld was hij naar 'n oom gegaa die in zeer goeden doen wa Deze had hem met open arm« ontvangen en hem een kaj geopend op een nieuw «n bet leven. Nu was oom dood en diei zaak geheel de zijne geworde Hij had dien dag op 'teenzan strand z'n oude leven vo goed vaarwel gezegd, had m meer dan gewonen ijver gewer] en succes gehad. Wel had l af en toe met wroeging gedacl aan den vreemdeling, dien 1 beroofd had, maar hij was de man niet naar lang bjj verleden stil te staan en W beteekenden een paar honde: gulden voor een rijken pretm ker, als daardoor een afgedwaa medemensch op 't goede pi werd teruggeleid. Hij keek ( van z'n werk, toen z'n eere klerk binnenkwam.,,Wel Hendt son,'' zei hij, „hoe staat 'tlevei

!

—'—!

7e schijnen goede zaken geaan te hebben tijdens m'n fwezigheid. Heb je de twee jemve klerken aangenomen,zoom ik gezegd had ?" „Ja mijn&er!" „Wat zijn 't voor jonge}i ?" „Van den een valt niet 3el te zeggen mijnheer, maar eter Wilten lijkt buitengewoon jap en flink, hij heeft eenige ier waardevolle wenken gege4n, wat onze reclame aangaat 4 hij schijnt vol practische denk^elden". Als James Haden op in naam Peter Wilten al even sschrikt was, verborg hij dien ihrik uitstekend. „Zoo !" zei hij, Stuur dien Peter Wilten maar sns even bij me, maar vertel je eerst nog even precies, wat n in dien korten tijd voor de ^ak heeft gedaan." — ,,U Iienscht me te spreken, mijn_ïer?" James Haden stond op i ging met z'n rug naar het ïht staan, dat vol op 't smalle, telligente gelaat van z'n klerk lel. „Je naam is Wilten hoor 1 V' „Ja mijnheer !" „Hendertn zegt, dat je uitstekend werk ert, Wilten, hoe komt 't eigendat Jij met jouw capacitei't op dertigjarigen leeftijd t verder hebt gebracht ? Heb er nooit over gedacht voor je " te beginnen ?" „Zeker mijnT en ik zou waarschijnlijk >k veel verder zijn, als me nu jf jaar geleden niet een ongeluk äs overkomen." „Een ongeluk ? at voor ongeluk ?" vroeg Haden Islangstellend. „Ga even zitten r ilten en vertel me er alles van." iftjf jaar geleden mijnheer," 1de Wilten, „was ik aan de estkust van Schotland met tie, ik had 200 gld opgeld en wilde 't er eens van en. Ik ben een groot liefber van zwemmen en eens een avond kreeg ik zoo'n lust met de golven te meten, dat op m'n motorfiets sprong en .r de kust reed. De plek was 1 eenzaam; al duikend en mmend vergat ik alles om heen en toen ik weer tot de Lrde terugkeerde, bemerkte Jk Ht m'n kleeren, m'n geld en ijn motorfiets gestolen waren. STog al onvoorzichtig van je it geld zoo te laten liggen." fa "mijnheer, maar de menhen in heel den omtrek staan ■kend om hun eerlijkheid; het bet een landlooper geweest in, en een vreemdeling !" „Dat lil wel, ga verder!" „Onr kort . gaan mijnheer, ik moest |\derhalf uur over de hei lóbjin ; er was plotseling een hevige |ind opgestoken, zooals wel meer die streken gebeurt na zons-

^^^mm^^^mm^m^mmm^^^mm^^ r

Tweede nederlandsche Blbllothecarlssencongres Een foto van de deelnemers

Het nieuwe Gouvernementsgebouw te Arnhem dat door de koningin wordt geopend.

De tentoonstelling voor handel en industrie die te Zaandam door burgemeester ter Laan werd geopend.

Een zilveren ambtsfeest

De heer I. Berlijn, employé van het politiebureau Kattenburg te Amsterdam, vierde den dag, waarop hij 25 jaar geleden in gemeentedienst was getreden.

ir. F. L. Falck f

W. Pera f

D.J.T.Poederbacht

Ds. Pos P

' te Rotterdam op 71gen leeftijd overleed

oud-wethoudervanLeiden lidvan den gemeenteraad.

die 70 iaar oud te Arnhem is overleden.

te Haarlem vierde zijn SOsten verjaardag.

H. Onclln die zijn zilveren ambtsfeest als seinhuiswachter hoopt te vieren.

ondergang; ik deed 'n zware longontsteking Qp, lag weken in 't ziekenhiü^ en m'n longen hadden zóó geleden, dat ik nog twee jaar in een sanatorium moest doorbrengen. Mijn moeder stierf intusschen en m'n beide zusters hadden nauwelijks genoeg om zichzelf te kunnen onderhouden." „Wat 'n misère !" en James Haden's stem trilde van warm medelijden. Dan zei hij opgewekt : „je moet nu 't verleden maar uit je gedachten bannen Wilten, je bent nog jong genoeg om 't ver te kunnen brengen." Eenige oogenblikken stond hij in gedachten verzonken, toen zei hij plotseling: „Kijk eens hier Wilten, Henderson verwacht groote dingen van je en ik laat me ook nog al wat op m'n menschenkennis voorstaan. Je hebt een ellendigen tijd doorgemaakt ; 't leven is je wel eenige compensatie schuldig. Ik word al wat ouder en heb een jongeren compagnon noodig, maar een die werken wil en kan. Wat zou je er van zeggen, als ik jou eens in m'n zaak nam ?" „Maar mijnheer!" stamelde Wilten, „ik bezit geen cent kapitaal!" „Je hebt 't beste kapitaal, dat er bestaat Wilten, hersenen en energie, gebruik ze ten behoeve van de zaak. Ik stel je voorloopig behalve je vaste salaris een derde van de winst voor. Peter Wilten was doodsbleek geworden. „U meent 't toch niet mijnheer !" „Zeker meen ik 't en ik doe 't voor mezelf niet minder dan voor jou. Zoo, dat is dan afgedaan," zei Haden opgewekt, „zoo straks maken we 't contract wel op, ik ga nu lunchen." Peter Wilten kwam op hem toe ; plotseling overweldigd door aandoening stamelde hij slechts : „dank !" en verliet 't vertrek. James Haden staarde eenige sekonden in 't vuur en wischte zich de zweetdruppels van 't voorhoofd«; dan ging hij naar z'n schrijftafel en nam er een visitekaartje uit. „M'n God, wat ben ik een ellendeling geweest!" zei hij. „De een z'n dood, de ander z'n brood !" mompelde hij in zichzelf, terwijl hij z'n overjas aantrok. „Wel 't was mijn brood en bijna zijn dood ! arme kerel. We leven in een vreemde wereld vol wisselvalligheden ; de een rijst, de ander zinkt; maar nu zullen we samen stijgen," en diep in gedachten verzonken wandelde hij naar 't restaurant, waar hij gewoonlijk z'n lunch gebruikte.

Een gouden bruiloftspaar Het echtpaar Allard-Bernard te 's-Gravenhage vierde onder groote belangstelling dit feest.

^.u

.w...

■

.

Wm ANDERMANS SCHOENEN^ door K. CECIL THURSTONE In dezen roman van de bekende engelsche schrijfster, dien ge hier kunt beginnen, wordt beschreven hoe op een avond in Januari bij het verlaten van het parlement John Chilcote, afgevaardigde voor East Wark, doof een dikken mist wordt overvallen en in dien mist een gesprek met een voorbijganger heeft. Als de mist optrekt, blijkt, dat de beide mannen op verrassende manier op elkaar lijken. Chilcote is daardoor in de war. Hij excuseert zich door t« zeggen, dat 't zijn zenuwen zijn. De ander spot wat met de zenuwen. Chilcote staat er op met zijn „evenbeeld" kennis te maken. Het blijkt, dat deze John Loder heet. De vreemde ontmoeting heeft Chilcote nerveus gemaakt. Hij sliep slecht en voelt zich ellendig als Alkopp, zijn bediende, hem komt wekken. Na eenig aarzelen verlaat hij het bed. Hij gaat naar de kast en neemt daaruit morfine, waaraan hij sinds eenigen tijd verslaafd is. De uitwerking van het gift wordt spoedig mericbaar. Chilcote is zichtbaar opgefrischt. Blessington, zijn secretaris, komt hem over zaken spreken. Ondanks de morfine, voelt hij zich door zijn werk bezwaard. Hij voelt de behoefte, alles er aan te geven, ook zijn politieke loopbaan. Blessington, die zelf een eerzuchtige jongen is, begrijpt daar niets van. Nadat de morfine uitgewerkt is, verslapt Chilcote weer. Alles hindert hem. Hij gaat z'n huis uit en dwaalt door de stad. Zoo komt hij in een geheel andere wijk, als daar waar hij gewoonlijk verkeert. Er komt een rijtuig aan. Chilcote roept het aan en laat zich naar Cardogan Gardens rijden, naar Lady Astrupp, een zeer jonge, zeer mooie en wuft^e weduwe. Zij ontvangt hem als haar vriend en vertelt van haar nieuwste hobby, het gedachten lezen door een kristallen bal. Zij Vertelt hem, dat zij een boek leest Other men's shoes, waarin van de groote gelijkenis van twee mannen sprake is. Na het bezoek aan Lady Astrupp gaat Chilcote naar het parlement. Hij moet spreken, maar voelt zich plotseling te ziek. Hij verlaat het parlement en rijdt naar huis om zoo spoedig mogelijk morfine te nemen. Dan gaat hij naar Loder, zijn dubbelganger's huis. Deze ontvangt hem niet alleen met bevreemding, maar ook met tegenzin en vertelt hem van zijn eigen ontgoochelingen. Door schuld van anderen is hij zijn geld kwijt geraakt en nu verplicht voor zijn onderhoud te werken. Hij is cynisch geworden en vraagt Chilcote waartoe hij eigen, lijk wel dienen kan.

„U heeft geen vrienden," zeide hij, „en uw leven is u niet veel waard?" Loder keek hem strak aan. „Ik meende, dat u dat wel uit mijn woorden had kunnen opmaken." „En u is een volkomen vrijman?" „Niemand is een vrij man, die voor zijn brood werkt. Als het met mijn fortuin anders geloopen was, zou ik nu misschien in dergelijke schoenen staan als de uwe en mijn volk vertegenwoordigen. Ik had daar in vroeger jaren mijn hoop op gevestigd; maar die hoop behoort, evenals meer

substantieek dingen, tot het verleden — —" hij hield plotseling op met spreken en keek zijn bezoeker verwonderd aan. Chilcote's voorkomen was geheel veranderd; hij draaide zenuwachtig zijn cigarette tusschen zijn vingers heen en weer, zijn wenkbrauwen waren krampachtig samengetrokken, zijn lippen verrieden door hun trilling een ernstige ontroering. Eenige oogenblikken zat hij stil voor zich te kijken, toen sloeg hij, alsof hij plotseling een besluit had genomen, zijn oogen naar Loder op en zeide: „Wat zou u zeggen, als er een toekomst was, zoowel als een verleden?" . HOOFDSTUK V. Gedurende de volgende seconden heerschte er een diepe stilte in de kamer; toen sloegen buiten, zoo duidelijk hoorbaar in de doodsche omgeving, alsof ze in de onmiddellijke nabijheid wa ren, drie klokken tegelijk elf uur, en onmiddellijk volgden een half dozijn andere — luid en zwak, dof en helder. Chilcote schrikte op door die klokslagen en alsof een onbedwingbare drang tot spreken hem voortdreef, zeide hij haastig: „U zal zeker denken, dat ik krankzinnig ben. Loder viel hem in de rede om hem wat tot kalmte te brengen en zeide dood rustig: „Neen, zoo iets denk ik volstrekt niet." Een oogenblik keek Chilcote hem zwijgend aan, alsof hij zijn gedachten wilde raden; toen vervolgde hdj weer, even haastig: „Ik ben van avond hier gekomen, om u een voorstel te doen. Als ik het gedaan heb, zal u het-eerst onmogelijk en bespottelijk vinden, — zoo vond ik het ook, toen het bij me opkwam; dan zal u inzien, dat het nog zoo onmogelijk niet is — dat deed ik ook; en dan..." hij wachtte even en keek de kamer door, „dan zal u het zeer aannemelijk vinden, — evenals ik." Hij had zoo haastig en stootend gesproken, dat zijn woorden dikwijls nauwelijks verstaanbaar waren geweest. Onwillekeurig hief Loder nfn hoofd op, alsof hij iets wilde antwoorden. Maar Chilcote wenkte hem te zwijgen. Op zijn gezicht lag de halsstarrige vastberadenheid, die zwakke karakters soms plotseling aan den dag leggen. „Voor ik begin, moet ik u nog eens uitdrukkelijk verklaren, dat ik niet dronken en evenmin krankzinnig ben." Voor het eerst keek hij bij deze woorden Loder rechtstreeks aan. „Mijn verstand is volkomen helder en normaal." Opnieuw wilde Loder wat zeggen, maar opnieuw legde Chilcote hem 't zwijgen op. „Neen. Luister, tot ik uitgesproken

heb. U heeft me iets van uw geschiedenis verteld, ik zal u iets van de I mijne vertellen. U is het eerste menschelijke wezen, waarin ik sinds mijn kinderjaren vertrouwen stel. U zegt, dat het lot u slecht behandeld heeft, ik heb mezelf slecht behandeld — en dat is veel erger. Alle wegen om geëerd en gelukkig te worden stonden voor mij open en ik heb me er moedwillig van afgewend. Er volgde een oogenblik van pijnlijke stilte. Toen keek Loder hem aan en vroeg met groote kalmte: „Morphine?" Chilcote maakte een verschrikt gebaar en keek ontsteld naar hem op. „Hoe weet u dat?" Loder glimlachte. „Dat heeft u me zelf verteld — of tenminste zoogoed als verteld — in den mist, toen we over Lexington spraken. U was uw zenuwen niet meer de baas dien avond, en ik, — enfin, misschien wordt iemand door 't voortdurend alleen zijn een wat al te scherp opmerker." Chilcote zonk neer in den stoel, waaruit hij zoo juist was opgesprongen en veegde met zijn zakdoek zijn voorhoofd af. Loder sloeg hem een oogenblik gade; toen zeide hij eenigszins kortaf: „Waarogi laat u het jiiet? U is nog jong; u kan het u nog afwennen, nu nog — later niet meer. Er lag geen zweem van sympathie op zijn gezicht en ook uit zijn stem sprak geen mededoogen. Chilcote keek hem aan. Het ver wijt, dat in Loder's woorden lag, had hem nog bleeker doen worden. „Al praatte u tot den jongsten dag, het zou u toch niet helpen," antwoordde hij. „Ik ben onherroe-^ pelijk verloren, al sedert jaren." „Waarom komt u dan hier?" Loder deed een paar heftige trekken aan zijn pijp. „Ik kan u geen sympathie schenken." „Ik verlang geen sympathie." Chilcote was weer opgestaan uit zijn stoel. Hij sprak nog steeds op gejaagden toon, maar toch wist hij zich meer te beheerschen. „Ik heb iets veel kostbaarders noodig dan sympathie — en ik wil er gaarne voor betalen." Loder keek op met iets van verbazing in zijn blik. „Wat ik op de wereld bezit, zou u geen cent waard zijn," zeide hij koel. „U verkeert op een dwaalspoor en — u neemt mijn tijd in beslag." , ——■* Chilcote lachte zenuwachtig. „Wacht nog een oogenblik met uw ' conclusie. Wacht, tot ik u eerst iets van mijn positie heb verteld — dat zal u niet lang ophouden. „Mijn grootvader was een Chilcote van Westmoreland. Hij was een van de eerste aristocraten, die begreep, dat er een toekomst in den handel ligt; daarom maakte hij zijn kleine takje los van den familiestamboom en ging naar Wark, waar hij employé werd bij een groote firma van reeders. Dertig jaar later stierf hij als het hoofd van een der voornaamste firma's in Engeland, wat hij gewor- * den was, nadat hij de dochter van

■**QW.

■

zijn voormaïïgen chef had getrouwd. ondermijnt, dat mijn zenuwen zoo Mijn vader was vierentwintig jaar en VRAAG EN ANTWOORD aantast." Hier hield hij even op; toen studeerde nog te Oxford, toen hij in ging hij met zenuwachtige haast 't bezit kwam van zijn kolossaal foxW,ij geven gaarne inlichtingen, zoover voort: „Ik zeg u, dat het een hel tuin. Het eerste, wat hij deed, was deze in onze macht liggen. is, dag in dag uit dezelfde gezichten Vragen tot ons gericht, worden alléén weer naar het Noorden te trekken te zien op dezelfde plaats in 't Huis en vrede te sluiten met de beide in ons blad beantwoord. Wie antwoord te zitten, en te weten, dat je de per brief wil ontvangen, slnite f 0,25 andere takken van ons geslacht. Hij teugels strak moet houden, want dat voor postzegel en administratiekosten in. trouwde zijn nichtje en toen het je je anders bloot geeft..." Vragen op het gebied van hoenderprestige der Chilcote's, gerugsteund teelt, kanarie vogelteelt, konijnenteelt, „Maar u kan toch uw ontslag doo,r het groote fortuin, dat nog jaar- tuinverzorging kunnen alleen beantnemen, — om gezondheidsredenen." lijks toenam, herleefd was, trachtte woord worden, indien zij vergezeld gaan „Neen, dat is onmogelijk!" Chilhij zijn hoogste levensdoel te be- van f 0,35 aan postzegels. cote barstte plotseling in een luiden, reiken: East Wark te vertegenwoorsarcastischen lach uit. „U weet niet Een onzer lezeressen vraagt ons raad digen in het Parlement. Het was een zware strijd, maar hij won hem, en tegen hoofdroos. Haar man heeft er wat de locale pressie van een plaats wel voornamelijk door zijn persoon- •zoo vreeselijk veel Jast van, dat zij met als Wark is! Twintig maal ben ik al op 't punt geweest te doen wat u zoo lijken invloed. Hij was een aristo- hem te doen heeft. juist zeide. Verleden jaar schreef ik Antwoord. Er bestaan verschillende craat, maar ook met hart en ziel een middelen tegen de roos, die onder aller— niet officieel — aan Vale, een van handelsman. Heel veel heeft hij niet hande namen in den handel worden de invloedrijkste personen in Wark gedaan in 't Lagerhuis, maar. hij was gebracht, doch wij kunnen geen uit en liet doorschemeren, dat mijn gevoor de partij in Wark een onmisbare ervaring aanbevelen. zondheid veel te wenschen overliet. macht." Wij hebben daarom een deskundige Loder was langzamerhand met van naam om zijn opinie gevraagd. Deze Twee uur, nadat hij mijn brief had gelezen, stond hij in mijn studeerschreef ons: belangstelling gaan luisteren. kamer. Als ik in Groenland geweest Hoofdroos is een ziekte van de hoofd„Dus Robert Chilcote was uw was, zou hij met dezelfde vastbehuid en om deze te genezen moet de vader," zeide hij. „Ik heb dikwijls huid en niet het haar behandeld worden. radenheid naar me toe zijn gekomen over hem hooren spreken. Hij was Voor alles is reinheid van de hoofdhuid en me bewezen hebben, dat er geen een van die bescheiden mannen, die noodzakelijk en wordt het haar en dus een eenigszins beperkten horizon ook de hoofdhuid per week minstens quaestie kon zijn van weggaan. Neen, hebben, maar die krachtig en beslist tweemaal gewasschen met een goede onmogelijk." Loder keek peinzend voor zich. „Ja, zijn in hun optreden en weten, wat zeep. Hiervoor is uitstekend de zoogedat zie ik," zeide hij langzaam. zij willen; mannen, die onmisbaar naamde vloeibare sapodermazeep. In alle „Dan begrijpt u ook alles, 't Is apotheken verkrijgbaar. zijn om de macht van een land te een onhoudbare positie! Vijf jaar geVoorts wordt eiken morgen en eiken handhaven. U beeft alle reden om avond de hoofdhuid met een watje, geleden, — drie jaar, — zelfs nog voor trotsch te wezen op uw vader." in onderstaande oplossing, ingetwee jaar was ik in staat dat leven Chilcote begon eensklaps te lachen. drenkt wreven. Door het haar in partjes te „Wat is het gemakkelijk Lemand's kammen en zoo de geheele hoofdhuid te verdragen, nu wordt het me elke goede hoedanigheden op te sommen, te behandelen, leidt dit tot het. ge- maand ondragelijker. En 3e dag zal als die persoon Ons geheel onver- wenschte doel. Het recept luidt als komen — moet komen, dat —"hier aarzelde hij even, — „dat 't me physchillig is! Ik geloof wel, dat mijn volgt: siek onmogelijk zal zijn op mijn post Acid. salicylicum 1 vader een mooie figuur is geweest, te blijven." Glycerine 3 maar hij had moeten zorgen, dat ik . Loder bleef zwijgend naar den Spiritus ketonatus 96 niet op zijn voetstuk behoefde te Wij hopen, dat deze patient en de grond staren. staan." andere „roos"lijders, • die er lichtelijk „Physiek onmogelijk!" herhaalde Loder wierp hem een vragenden onder onze lezers zijn, er baat bij zullen Chilcote. „Tot nu toe kon ik nog blik toe. vinden. tot op zekere hoogte tenminste op „Begrijpt u niet, wat ik bedoel?" mezelf rekenen — maar gisteren heb vervolgde Chilcote. „Mijn vader stierf Mef. B. B., Amsterdam vraagt: ik een vreeselijken schok gekregen en ik werd gekozen voor East Wark. Gaarne wilde ik van u vernemen, tot — gisteren ontdekte ik, dat — dat" U zult zeggen, dat ik had kunnen wien ik ipij moet wenden om een oordeel — opnieuw aarzelde hij en 't was bedanken, als ik geen roeping ger te vellen over eenige teekeningen die duidelijk, hoe pijnlijk het hem viel ik gemaakt heb. Van klein kind af aan voelde om mijn volk te vertegenvoort te gaan, „dat ik het stadium heb ik altijd veel lust in teekenen woordigen. Maar dat kon ik niet, gehad. voorbij ben, waarin ik op mezelf kon dat was onmogelijk. Zoowel de poliNu wilde ik gaarne weten of het in tieke als de commercieele belangen de toekomst iets zou kunnen worden. rekenen." Loder voelde, hoe vernederend van East Wark eischten, dat de canAntwoord. Wendt u tot den direcdeze moest zijn; de toedidaat voor die vacature een Chilcote teur van de Quellinusschool, Frans stand bekentenis benauwde hem. was. Ik deed, wat negen van de Halsstraat of tot de School van de Mij. Chilcote, nog onder den indruk van tien in mijn plaats zouden hebben voor den werkenden stand, Groenburgde heftigheid, waarmee hij gesproken gedaan: ik bezweek voor den drang. wal, beide te Amsterdam. had, volgde hem en leunde met zijn Dat is nu zes jaar geleden. Vier eenen elleboog op den schoorsteen jaar vroeger was ik met de morphine „Ja. Een meisje van negentien jaar, mantel. begonnen, maar tot aan mijn vaders — de pupil van een onzer grootste „Wel?" vroeg hij. dood bemerkte ik niet, dat zij op staatslieden. Het was een schitterend Langzaam rees Lodér, die het laatmijn hersenen en zenuwen-eénigen huwelijk — zoowel uit een politiek ste houtblok in den haard had geinvloed uitoefende. Ik gevoelde toen als uit een maatschappelijk oogpunt. legd, overeind. „Wel?" vroeg hij op de groote verantwoordelijkheid, die Maar het had geen invloed op me. zijn beurt, terwijl hij zijn bezoeker op mij rustte en dat besef en ook Ik schijn geboren te zijn zonder het aanzag. de opwinding van den politieken vermogen om lief te hebben. Eerst „Heeft u me iets te zeggen." strijd waren oorzaak, dat ik er bijna begon het gezelschapsleven mij tegen „Niets — alleen, dat uw geschiegeheel van af raakte. Verscheidene te staan, daarna mijn werk. Er was denis zeer zeker zeldzaam is, en dat maanden lang, nadat ik zitting had nog maar één ding, dat me 't leven ik veronderstel, gevleid te moeten genomen in 't parlement, heb ik hard dragelijk maakte, — morphine. Voor gewerkt .Ik meen, dat ik zelfs een ik zes maanden getrouwd was, had zijn door uw vertrouwen." Hij sprak speech heb gehouden, die de aan- ik daar de volle overtuiging van." met opzet afgemeten. Chilcote nam daar echter geen dacht op me vestigde. Hier lachte „En uw vrouw?" notitie van. Hij kwam naar Loder hij even, kort en bitter. „Ik trouwde „O, mijn vrouw wist het niet, — toe en legde zijn hand op diens arm. zelfs... /' zij weet het nu evenmin, 't Is het ver„Ik ben het stadium voorbij, dat „Werkelijk!" moeiende politieke leven, dat me ik op mezelf kan rekenen," zeide hij. MH^H

■

:

^fl'

' '

„en nu moet ik op iemand anders kunnen rekenen. Ik wil mijn positie in 't oog van de wereld blijven behouden en toch wil ik vrij zijn " Onwillekeurig ging Loder een stap achteruit; er lag een mengeling van verachting en verbazing op zijn gezicht. Chilcote vervolgde: „Door een zeldzaam toeval kunt u voor me doen, wat geen ander man op de wereld doen kan. Het denkbeeld is Jii^me opgewekt doo^ een roman, — een verhaal, waarin twee mannen voor elkaar doorgaan. Toen ik het verhaal las, heeft het geen indruk op me gemaakt, maar van morgen toen ik in bed lag en me ziek voelde door het geval van gisteren, schoot bet me plotseling door mijn hoofd. Dat was een ingeving. En wij zijn er beiden 'door geholpen. Ik ben gered en u krijgt de positie, waarop u vroeger gehoopt heeft. Ik beleedig u niet, — ofschoon u zich dat eigenlijk verbeeldt, geloof ik." Loder antwoordde hier niet op en keerde terug naar zijn stoel bij de schrijftafel. Zijn trots en tegen zijn wil ook zijn belangstelling en een zekere opwinding „bij- de gedachte aan al wat het plan hem niet zou kunnen brengen, waren opgewekt. (Wordt vervolgd.) Verroly CZorrespondentM:.

At. Sp., R?dam. In het vorige no. is reeds op de misleiding van dit m«isje gewezen. Het was werkelijk heel slecht van haar. H. H. SI., Zwolle. Dank voor uw bijdragen. Tina N., Musselkanaal. Het deed mij genoegen te hooren dat ge met de prijzen tevreden waart. We geven nu eens dit, dan weer eens iets anders. M. v. B., Rotterdam. Grappen van en op dronken menschen nemen wij liever niet op. Dronkenschap is zoo'n treurig iets, dat we er maar niet mee spotten. Mevr. JH., Rotterdam. Wanneer wij uw opstel hebben doorgelezen zullen wij u nader berichten. ff. ff. S., Zwolle. Wij hopen spoedig uw artikeltje te plaatsen. Af. D. de O., Utrecht. Vragen op het gebied van vogels moeten voorzien zijn van f 0,35 aan postzegels. Wilt u dit nog even zenden? Mej. S. E. Sch., Amsterdam. Tante Lize is u zeer dankbaar voor de toegezonden compositie. Zij hoopt uw bijdrage binnenkort te gebruiken. A. te B. De diepste waterput, die ooit gevonden is, was ruim 2200 Meter onder den grond. Het water is heet heet. C. te fX De hoogste boom is de eucalyptus. E. te F. Bij de opgraving te Ur is een stuk marmer gevonden waarop geschreven is. Blijkbaar is dit stuk ongeveer 6000 jaar oud. G. te ff. Een olifant heeft een sterk reukorgaan. Op een kilometer afstand ruikt hij den mensch. /. te f. Kom, kom, vindt u het te Rotterdam zoo druk met al die trammen en bussen? Dan moet ge maar niet naar Londen gaan, waar 186 buslijnen en 615 stations voor boven- en ondergrondsche treinen zijn.

I

Hierboven geven wij ter afwisseling weer eens drie der extreme modellen, door een der eerste modefirma's in Londen, Gorringe's Buckingham Palace Rd., gebracht. Zij zijn het nieuwste op het gebied van zomermantels en shawls.

NUTTIGE WENKEN

naar boven en laat zich gemakkelijk afscheppen.

Uitgeknepen citroenen kunnen zeer goed als poetsmiddel gebruikt worden voor allerfei metalen. Men kan ook citroenen gebruiken voor het schoonmaken van de handen, bijvoorbeeld: na het schillen van aardappelen.

Een theelepel zout en een dessertlepel citroensap vormen een uitstekend mengsel om roestvlekken uit linnengoed te verwijderen. Men hoeft dan geen zuringzout te gebruiken, dat een sterk vergif is.

Als onfeilbaar middel tegen het uitvallen der haren, wordt aanbevolen een mengsel van Ricinus-olie en beste fransche brandewijn, half en half samengevoegd en flink door elkaar geschud. De dunharige plekken moeten daarmede stevig worden ingewreven. Zilver, dat men niet gebruikt zal niet dof of geel worden, indien men er een stukje kamfer bij legt. Indien in uw groentesoep de prij te sterk ruikt, doe er dan een klein raapje in, laat de soep nog eenigen tijd doorkoken en de sterke uiengeur verdwijnt." Als ge vet vfeesch in uw vleeschmolen hebt gemalen, maal er dan 't allerlaatst een stukje oudbakken brood door; 't vet wordt meegenomen en uw vleeschmachine is gemakkelijker schoon te maken. « Als men een theelepeltje mosterdpoeder in 't waschwater doet, waarin men vorken en messen wil wasschen, die erg naar visch ruiken, gaat de onaangename vischreuk veel gemakkelijker weg. Als uw soep te vet is, zet de pan dan even in koud water; 't vet komt

Om te voorkomen, dat een vaas van aardewerk, die met water gevuld is een ring op uw tafel of buffet maakt, kunt ge 't volgende doen. Verwarm de vaas door ze even in warm water te leggen, droog ze daarna af. Giet dan eenige lepels gesmolten paraffine in de vaas (zooals ge die gebruikt om uw eigengemaakte jam mee te bedekken) en beweeg de vaas wat heen en weer. Is de paraffine gestold, dan is de vaas van onder waterdicht en vormt geen ring meer op uw hout. Wat een verdriet kan het veroorzaken, wanneer men een twaalfuurtje gebruikt, -eenige gasten heeft,men wil èeri pot jam met schroefdeksel open maken om hem in den jampot te doen en jawel, de deksel gaat er niet af. De een geeft den raad in warm water té houden, de ander zegt in koud ,water, doch zonder resultaat. Men néémt de pot jam in de holte van de linkerhand, klopt heel losjes met de rechterhand met een hamer op den blikken rand yan de deksel (natuurlijk oppassen dat men het glas niet raakt), en ge zult zien, dat de deksel er zoo gemakkelijk afdraait, dat men er zelf verbaasd van is. • Ik heb met dien raad al vele vrouwen gelukkig gemaakt.

__,—__-_

vm*m

JONGENS EN MEISJES

De Anatomische Les

BEN HOEKJE APART!

(Op rUm.) Uit het dictaat van een medisch-student.

ONDER REDACTIE VAN TANTE LIZB

De prijsvraag van 16 Mei was nog loo gemakkelijk niet. Hieronder herhaal ik deze nog eens. Drie jongens gaan samen e«n wandeling doen. Jan en Piet hebben vooraf broodjes gekocht, doch Wïm niet. Jan heeft vier broodjes en Piet drie. Zij willen hun brood met Wim deelen, maar die mot;t dan ook de kosten meebetalen. Elk broodje heeft drie dubbeltjes gekost en Wim moet nu 7 dubbeltjes betalen. Hoeveel kreeg Jan en hoevee! Piet hiervan ? Nu hebben verschillende van mijn neefjes en nichtjes niet begrepen, dat gevraagd werd hoeveel geld Jan en Piet dan van de zeven dubbeltjes kregen, die Wim betalen moest, want ik kreeg heel wat antwoorden, waar alleen, in stond, hoeveel broodjes beiden Jan en Piet af te staan hadden, maar dat was de vraag niet. Hieronder laat ik het goede antwoord volgen en dan de namen der prijswinnaars. Jan heeft 4 broodjes en Piet 3, ' dus samen 7 broodjes. Wim krijgt hiervan V3. du^ 2V3 broodje en daar moet hij 70 et. voor betalen, want elk broodje kost 30 cent. Jan had voor de deeling 4 broodjes, moest dm i-/3 broodje afstaan en krijgt daarvoor i*/3 maal 30 et. is 50 rt. Piet had voor de deeling 3 broodjes, moest dus maar -/3 broodje afstaan en krijgt dus maar */s van 30 ct., is 20 et Jan Harring, Alexanderstraat 18, Leiden; Annie Dingenouts, Schoonderioostraat 42a, Rotterdam; J. J. Muller, Noordmolenstr. 8a, Rotterdam; H. Stuip, Ammanstraat 53, Rotterdam; M, Valk, Alberdingk Thijmstr. 2bis, Utrecht; Dirk Nieboer, Winschoten; H. f. Tamboer. Kerksteegje 1;,. Zutphen; E. Danneboom. KI. Weezenland 16. Zwolle.

n

EEN NIEÜVE PRIJSVRAAG

Meisjes en jongens, kunnen jullie goed rekenen ? Nou laten we dan ereis probeeren, maar goed opletten wat ik vraag Een man kocht een flesch met een kurk. Die kostten samen precies fl 1.10 Voor de flesch betaalde hij precies fl !.— meer dan voor de kurk Wat kostte de flesch en wat de stop ? Zendt jullie antwoord voor 28 Juni aan Tante Lize, Galgewater 22. Leiden. Er zijn heel wat mooie prijzen mee ie winnen.

ELKE WEEK EÉN VRAAG. Truida 'B. te Hilversum vraagt, of ik haar ook kan zeggen, wat een repetitie-horloge is. Dit is een horloge, waarin slagwerk zit. Door op een knopje te drukken, kan men het horloge uren, half uren en soms ook nog kwartieren laten slaan. Het is een kostbaar instrument, waarvan het nut, door de z.g. radiumwijzers, grootendeels is weggenomen. Vroeger gebruikte men een repetitiehorToge om 'snachts of op donkere plaatsen den tijd te kunnen zien zonder licht aan te steken. De „radium wijzers" .zijn weel goedkooper f n zeker niet njindcr nuttig.

XVII.

a^

DE WARE-, VALSCHE- EN VLIEGENDE RIBBEN. De „ware" ribben zyn de echten Namelijk deze, die zich hechten Met kraakbeen aan het borstbeen, ziet, Dit doen de „valsche" ribben niet. Van deze hechten zich drie paren Met kraakbeen — niet zooals de ware ZijdeliDjrs aan het borstbeen — maar Aan het voorgaand ribbenpaar. De beide laatste ribben heeten: De „vrije", „vliegende", gezeten Vast aan de rugwervels, doch vrij Van voren aan de andre zij.

VOOR DE OUDEREN Maïs (Corn.) De Staat Iowa in Amerika is het beste corn land van de Vereenigde Staten van Noord-Amerika (Ü. S. A.). De comkorrels worden in den loop van de maand Mei geplant, dit geschied met een machine, „Planter" genaamd. Deze wordt getrokken door twee paarden. De korrels worden ter diepte van 1 d.M. in den grond geplant en dan wel steeds drie aan drie korrels. (Zie voorbeeld.) ■

«

•

■

•

■■'

•

•

•

•■•••

-

•

* I * •

•

•

De stengels van het corn worden IV2 ä 2 Meter hoog, de dikte van den stengel is onderaan den voet 3 è 4 c.M. in de middellijn en boyenaan in den top, bevind zich een pluim. Er zijn verschillende soorten corn, namelijk: wit corn, lengte van de aar ongeveer 2 d.M.; rood corn, lengte van de aar ongeveer 21/2 d.M.; basterd corn (rood, wit en geel dooj elkaar), lengte 2 d.M.; geel corn (het beste), lengte der aar 3 d.M.; sweetcorn („Zoet Mais", witgeel), lengte 8 ä 9 c.M. Middellijn van de aar is ongeveer 4 ä 5 c.M. In de 'maanden November en Deoemher wordt een begin gemaakt met hcj fOrnplukken, dit geschiedt

mmmm^mm^mm^

met de hand, voorzien van een compin, een soort mes. Er zijn wel cornplukkers of -sters, die 80 a 90 bushel (amerikaansche maat) corn plukken per dag, deze heeft dan 80 maal 6 amerikaansche centen is $ 4.80 per dag verdiend, een dag gerekend van 5 aó uur voormiddag tot 5 ä 6 uur namiddag. Als het gevroren heeft, dan plukt het corn gemakkelijker, sommige farmers wachten daarop, doch niet allen. De farmers helpyen elkaar zooveel mogelijk. Als het cornfield (maïsveld) leeggeplukt is, dan worden de koeien of de varkens er in gejaagd, om de vergeten aartjes en het cornstroo op te peuzelen. Het corn is zoowel voor mensch als dier een gezond voedsel. Het vee laat de cobs (het binnenste van de aar of kolf) liggen, dat wordt gebruikt als brandstof, waarvoor het zeer geschikt is. Ook worden van de cobs tabakspijpen gemaakt (z.g. comcobpijp). Een tentoonstelling. Op het oogenblik wordt er dicht bij Londen een tentoonstelling gehouden, die in vele opzichten merkwaardig is. Ik zeg opzettelijk dicht bij Londen, want ofschoon Wembley officieel bij Londen hoort, neemt het meer dan een uur met een vlugrijdende auto in beslag om van de oude stad, de.z.g. City, naar Wembley en de tentoonstelling te rijden. Alles is op dat tentoonstellingsterrein grootscheeps ingericht, om te laten zien, hoe belangrijk het Britsohe rijk is. De wegen die er op aangelegd zijn. zijn gezamenlijk 24 kilometer lang en er liggen 10 kilometer spoorlijnen. Meer dan één millioen gloeilampjes zijn noodig om de terreinen te verlichteft. Kleine motor-trammetjes rijden -over de tentoonstelling rond om den bezoekers gelegenheid te geven alles goed te bezien. Het zijn net speelgoed-treintjes. De wagens zijn op grappige manier beschilderd, enkele dragen typische hollandsche tafreeltjes, windmolens en marker-boeren en -boerinnetjes, 't Was wel grappig voor een hollander om dat zoo te ontdekken. Een speciaal reservoir, bevattende 4,5 millioen liter water, is voor de tentoonstelling gebouwd, de electriciteitscentralc is sterk genoeg om vporr een stad met 100.000 menschen te dienen; in verhouding 'daartoe is ook de gasfabriek. Onder de tentoongestelde dingen zijn allerlei wonderen te vinden. O-a. het kleinste horloge ter wereld. Het is niet grooter dan een kwartje en is f 12.000 waard.

DE VROOLIJKE BLADZIJ Wel een bewijs. „is deze getuige bekend als een waarheidlievend man?" „Zeker edelachtbare," zei de veldwachter, „ik ben er bij geweest, hoe hij vertelde, dat hij den heelen dag uit visschen was geweest, zonder iets te vangen." Haar schrik. Een oude vrouw was voor het eerst in de stad. Haar vriendinnen namen haar mee naar de bioscoop. Na afloop vroeg iemand hoe 't haar bevallen was. . „Och," zei ze, „mooi was het. Maar ik schrok toch dat ik zoo doof was. Ik heb geen woord verstaan van Wat ze zeien." Nog geen bewijs. De nieuwe dienstbode was gearriveerd. Ben op zichzelf merkwaardig iets. Doch zij voldeed allerminst, was onbekwaam en pretentieus. Laat ons beleefd blijven en niet beweren, dat dit wel een gebruikelijk iets is. „Hoe raken we d'r kwijt," zuchtte mevrouw. „Och ze schijnt niet op lang blijven gerekend te hebben," beweerde mijnheer, „ze heeft maar een klein koffertje meegebracht. „Dat bewijst niks," mengde de eigenwijze zoon van zes zich in 't gesprek. „Zusje kwam heelemaal zonder iets bij zich. En ze is toch gebleven. Dat was de kwestie. „ik heb nooit een stuiver in mijn bezit gehad, die niet eerlijk verdiend was..." zoo begon Kwik. En Kwak vroeg hem sarcastisch : -Door wie ?"

Onze kleine encyclopedie. Blanc-manger. Fransch woord, dat als blank mansjec wordt uitgesproken, en dat een gerecht, voornamelijk uit gestampte zoete mandelen bestaande aanduidt. Blaseert. Verwend en daardoor afgestompt. .

Het beleefde gastvroawtie Zusje (vriendelijk): Zoudt u niet liever op de canapee gaan zitten, mijnheer Dikkers. Voor uw figuur lijkt mij die stoel «rel wat al te nauw.

Zijn standpunt. „Man zeg niks tegen de muziek. Doordat mijn dochter zingt heb ik de beide huizen naast het onze voor de helft van den prijs kunnen koopen."

Een voorzichtig man. „Bruin zegt als er iets voor weldadigheid gevraagd wordt, dat hij dan de eerste is om zijn hand in zijn zak te steken."

„Ja," antwoordde Zwart, „dj is hij. Maar hij houdt z'n ban net zoo lang in z*n zak, te het gevaar voorbij is." Moderne sprookjes. Er was ereis een dienstmeisji die telkens als ze wat brak hi kwam vertellen. En die^-di maar een keer per week deei Dat wou hij ook wel. „Wat," zei de verontwaai digde patient, u vraagt vj gulden om een tand te trekkei Maar daar moet ik ee-iv halve dag voor werken." „Och als u dat graag wil kan ik er ook wel een halve: dag mee bezig zijn," antwoordd de tandarts doodleuk. Een bijdehande vrouw. „Wat geef jij je man voc zijn verjaardag?" Een kleine verglssins „Vijftig sigaren." Bezoeker: U hebt hier een student wonen, mijnheer Jones, mijn zoon. Hospita: Oh. Is dat een student. Ik dacht eigenlijk dat hij een baantje bij den nacht„Dat zal je wat kosten. veiligheidsdienst had! „Heelemaal niks. Ik heb geleidelijk uit z'n kistje ge nomen. Hij heeft d'r niets va gemerkt. En ik ben zeker erval dat hij blij zal zijn. dat ik deze keer zoo precies z'n gelie1 koosd merk heb gekozen. Gelukkig terecht. Vrouw (geagiteerd): „Ik mot m'n gouden ring ergens vel loren hebben. Ik had hem vai morgen nog aan m'n vingt en nu is 't ie weg." Man (kalm): „Maak je nuu niks ongerust vrouw. Ik h« daarnet in de zak van m'n broei waar m'n beurs in zat, ook; Verkeerd begrepen ring gevonden." Voorbijganger: Zeg, zie je niet, hoe die mijnheer je wil wegjagen.. Orgeldraaier: Och man, die is aan het dansen! Onder vriendinnen. Lilly: „ Vreemd hè. Hij zej dat hij mij het liefste meis vindt. En wij kennen elkai Toen moest hij het opgeven. ,Hoeveel menschen houden eerst twee dagen." Milly: „Niets gek. 't Isjui Overbevolking, gebrek aan hier verblijf?'* daarom! woningen, samenwonen van „We houden hier geen vervele gezinnen, 't zijn allemaal blijf. We zijn bij tante gegevolgen van den oorlog, die logeerd." de overheid ook op den dag „Hoeveel menschen zijn hier van heden, nog vele zorgen dan?" geven. „Ik ben hier, vader is gaan Niet alleen hier maar in wandelen, moeder ...." Engeland even zeer. „Dat vraag ik niet. Qeef nou Als bewijs hiervan vond ik ereis goed antwoord. Ik wil 't volgende verhaal in Pearson's weten hoeveel menschen in dit Weekly. huis als inwonend zijn te beIn een zekere stad, laat ons schouwen. Hoeveel menschen zeggen Modderhad, waren de hier den vorigen nacht sliepen." klachten over overbevolking „Kijk eens, ziet u," was nu zoo aanzienlijk geworden, dat het antwoord, „ik had vreesede gemeenteraad besloot 'n spe- lijke kiespijn, dus sliep ik niet. cialen ambtenaar aan te wijzen, Mijn broertje had oorpijn, die die door persoonlijk onderzoek sliep ook niet. Wij hebben zoo den toestand had na te gaan. vreeselijk geschreeuwd, eerst De man deed ernstig zijn hij dan weer ik, dat eigenlijk oog om 009 plicht. Hij kwam op een goe- niemand geslapen heeft. BeGastvrouw: Zoudt ge nog niet iets ten be willen geven, mijnheer Schreeuwer? den dag bij een woning en belde grijpt u?" Cast: Is het niet een beetje te laat, missch ik de menschen hiernaast wel. aan. De woning-inspecteur be- hinder Gastvrouw: O dat is niets. D'ie hebben 1 De dochter van het huis, een greep het en ging heen. Hij langs ons hondje vergiftigd. Zoo is het alli iuffrouw van twaalf, deed open. zou nog wel ereis terug komen. poets om poets.

HET KORTE VERHAALTJE

'

mmmmmmm^-

^^lP$i|Psp :

-

■.

■

■

■

■

.

■

■

■■

■.-.

DE SINAASAPPEL

SeèaH/haUe.rL.

FDLM-FILMPJES

HET BROEDEN VAN KUIKENS

H^nny forten aan het werk. 't Is dit voorjaar heel slecht geHet sinaasappelen-seizoen spoedt De Atlantic-fihn heeft Henny Por- gaan met het broeden en opfokken ten einde; aardbeien en andere ten geëngageerd voor twee moderne van kuikens, 't weer was te koud zomervrudrten zullen weldra de films, terwijl Paul Feiner haar re- en te schraal, er zit geen leven in plaats innemen van dezen appel, die gisseur zal iijn. de natuur, zegt de boer dan en daar in de wintermaanden ons tekort aan moet wel veel waars in zitten, want Italiaanséhe filmsterren. vruchten zoo beerlijk aanvult. OnderDe bekoorlijke italiaansche film- elk schraal voorjaar hoort men tusscben is men in verre landen al artiste MarceBa Albani speelt in allerwegen, dat het met de kuikenweer druk aan den arbeid om te Parijs verschillende scènes voor fokkerij niet wil; de beste fokkers zorgen, dat ook den komenden wineen film, die opgeno- zijn dan al heel blij, als ze 30 tot ler onze markten goed voorzien «al- „Guillotine", 50 <>/• kuikens uit hun eieren krijgen, men wordt door de Albani-films. len zijn. Vroeger kwam de sinaasmeestal echter blijven de uitkomsten appel voornamelijk tot ons uit Italië, Is er dan niets veilig? beneden 30 «/o vaif het aantal geSpanje en Portugal, tegenwoordig Carla Meisen speelt de rol van de legde broedeieren en vele broedsels echter zijn Californië, West-ïndië en ongelukkige prinses Louise von Co- mislukken vaak geheel. Zuid-Afrika de voornaamste landen, burg in de Indra-fihn, die naar het Natuurlijk geschiedt dit laatste het waar de sinaasappelcultuur een leven van deze veelbesproken vrouw meest bij niet-vakkundigen, want als winstgevend bedrijf is. Californië is vervaardigd. de natuur al niet meewerkt en er staat in dit opzicht wel bovenaan. Dans en film. worden dan bovendien nog fouten Jaren geleden kende men er de Dollie en Billie, twee charmante gemaakt, dan is bet al gauw mis. vrucht nauwelijks. Professor Hugo danseuses, zijn door Stoll geëngaWe zullen nu de kuikenfokkerij de Vries vertelt in een zijner werken, geerd om de rollen van Naomi en eens heelemaal behandelen en zullen dat eens een amerikaansch consul Vivi te vervullen in „Le Mariage de beginnen met het natuurlijk broeden in Brazilië, die in Washington ver- Marcus". en opfokken, omdat de lezers van toefde, verhaalde van een man, die Nieuwe films in Engeland. dit blad wel grootendeels aangein Bahia woonde en die 'n sinaasFred Leroy Granville is van plan wezen zullen zijn op bet zoogenaamd appelboom op z'n erf had, die over- vier films per jaar te produceeren natuurlijk broeden, d.i. het broeden heerlijke, sappige vruchten leverde. met engdsche artisten in een engel- met de kip, in tegenstelling met het Men noemde ze navel-oranje en 't sebe omgeving, de scenariï speciaal machinaal broeden, waarvoor men bijzondere van deze vruchten was, door engelschen geschreven. Verleden gebruik maakt van broedmachines en dat ze pitloos waren. Men vond dit jaar is Granville in het huwelijk ge- kunstmoeders. in Washington zeer eigenaardig en treden met de beeldschoone Engelverzocht den gezant eenige stekken sebe fümactrice Peggy Hyland. Zijn De broedhen. Heel wat kippen, het eene ras van dezen boom te willen zenlaatste films zijn „De geliefde Vagemeer dan bet andere, worden, nadat den. Er werden er zes geëxpedieerd; bond" naar bet veelgelezen boek van ze een aantal eieren achtereen hebvier stierven kort nadat men ze William Locke en „Shifting Sands". ben gelegd broedseb. Een kip, die geplant had; twee hiekkn echter 't broedsch is, blijft op het nest zitGeen kortgeknipte haren. leven en vormden de moederboomen, ten en is er meestal slechts met Victor Sjöström zoekt een filmwaarvan sinds, door enting de talmoeite af te krijgen; wanneer men actrice voor de hoofdrol in „The tree looze boomen, die de boomgaarden haar nadert, zet ze de veeren overin the garden". Zij moet er jong gein Californië sieren, zijn gewonnen. Nu is de sinaasappelcultuur in dat noeg uitzien om 18 jaar te gelijken eind, neemt een verdedigende houland een zeer loonende. Het ideale en... zij moet in het bezit zij» van ding aan en zij pikt heftig naar de zuidelijk klimaat, bleek het kli- een prachtigen zwaren haardos, zoo- band, die het waagt haar aan te maat bij uitnemendheid voor den dat al dadelijk al de actrices met de raken. Wanneer wij zoo'n broed sinaasappel te zijn. In 't jaar vóór polkakopjes, en dat zijn er tegen- sehe kip opnemen en bekijken, zien den oorlog werden dan ook reeds • woordig velen, zijn uitgesloten. Bo- wij, dat aan de borst wat veeren niet minder dan 22.500.000 kisten vendien moet zij met waardigheid zijn uitgevallen, waardoor kale gegevuld met deze vruchten naar lompen weten te dragen en bekoor- deelten zijn ontstaan, dat zijn de zoogenaamde broedplekkea, wanneer ' Europa verzonden. Heel wat handen lijk in haar armoede zijn. men de hand daartegen houdt, merkt zijn echter aan 't werk geweest vóór Asta Nielsen aan hei werk. Asta Nielsen is op het oogenblik men, dat die warmer zijn dan de de vruchten in Europa aankomen. bezig voor de Nationalfilm in rest van het lichaam, hetgeen een Met de grootste zorgvuldigheid worden ze geplukt; men rukt ze niet Duitschland een quadrologie te spe- gevolg is van de versterkte bloedaf, zooals bij ons appels en peren, len, dat wil zeggen één geheel van toevoer naar die plekken. De kip verkeert in een eenigszins maar knipt ze af en dikwijls zelfs met vier films, die echter ook elk afzonabnormalen toestand, zonder dat men handschoenen aan, opdat de nagels derlijk te vertoonen zijn. De titel zal echter van ziekte kan spreken, toch de schil niet zullen kneuzen; de luiden: „Die Jahreszeiten der Liebe". wil bet wel eens voorkomen, dat Voor de lente is het bekende werk minste beschadiging maakt de vrucht immers toegankelijk voor rottings- van Hermann Sudermann „Schmet- zij van broedschheid sterven. Wanbacteriën en dan ten eenenmale on- terling schlacht" gekozen, waarm neer men de broedschheid wil doen Asta Nielsen de rol van een jong ophouden, moet men de kip zoo geschikt voor verzending. mogelijk afzonderen, het Zijn de vruchten geplukt, dan wor- meisje vertolkt; voor den zomer zal spoedig beste is broedsche kippen te plaatHebbel den ze in zeildoeken-korven naar de „Judith" van Friedrich sen in een kooi van latwerk, die dienen, waarin de begaafde actrice pakhuizen gebracht, die uiterst zindekooi zet men in de ren, beter nog de rijpe vrouw zal uitbeelden; de lijk worden gehouden en dikwijls is het om de kooi op te hangen. Een herfst zal worden voorgesteld door worden ontsmet. Daar worden de krachtige voeding en goed drinkvruchten egaal oranje gekleurd met „Anna Karenina" van Tolstoi,waarethyleengas, 'n bestanddeel van ons in zij de ouder wordende vrouw water, doet de broedschheid dan lichtgas, gewasschert en gedesinfec- creëert en tot slot wordt voor den spoedig verdwijnen, groen mag men niet geven, dan krijgen broedteerd, gedroogd in luchtstroomen winter gekozen „Pique Dame" van echter sche hennen diarrbee, want de ontAlexander Puschkin, waarin de door krachtige ventilatoren geprodulasting is dan gewoonlijk toch al hoofdpersoon een oude dame is. In ceerd, daarna in daarvoor speciale abnormaal. Wel moet men wat grint al deze vier films is ook een hoofdmachines gesorteerd op grootte, op (fijn grint en schelpen) door het de sorteertafels door meisjes nog- rol toevertrouwd aan Asta's tegenlioendermeel mengen, wat houtsechtgenoot, Grigory maals gesorteend, nu op qualiteit, woordigen kool kan ook geen kwaad. Charma. Aan de aankleeding zal zeer daarna voorzichtig in vloeitjes gewikPLUIMVEE£R. keld en in de exportkisten gelegd. veel zorg worden besteed.

-

Uitslag van den Vijf-guldensprijsvraag Den i6en Mei vraègen wij onzen abonné's of zij ook kans zagen van de letters van het woord „Tabak" vijf woorden te maken, die te zamen aanduiden, wat men onder tabak verstaat. Vele antwoorden kregen wij er op, ook zeker bizonder geestige, maar het beste beantwoordde volgens ons inziens toch het onderstaande aan de gestelde eischen van Mejuffr. A, H. Zwierzina, Den Haag, Witte de Withstraat 34: Tropisch Amerika öebouwt allerbeste ATwaliteiten. Verder kregen de volgende inzenders troostprijzen: L. Donk, Rustenburgerstr. 33, Amsterdam; Mej. J. Minderman—Pendeloo, Vrolikstr. 172 II, A'dam; G. de Wagh, Quellijnstr. 137 II, A'dam; J. M. Kievits, Ginnekenstr. 3, Breda; G. J. A. Bosman, W. Marisstr. 1, Dordt; Geert Koerts, Driemolenstr. 2—7, Groningen; Ä. P. T. de Booy, Riouwstr. 190, Den Haag; Zr. F. G. Homan, Cypresstr. 34, Den Haag; C. J. Peeterse, Zuidwal 83, Den Haag; E. Vreedenburgh, Galileistr. 144. Den Haag; M. v. d. Zwan—Nelck, Joubertstr. 136, Den Haag; K. Wolters, Boekhandel, Hengelo (G); J. Schuit, Bilderdijkstr. 12, Leiden; G.W. Wannet, Ridderstr. 5, Nijmegen; A. J. J. v. d. Laar, Beatrijsstraat 51, Rotterdam; E. Nieuwenhuijzen. Chr. de Wetstr. 121b, R'dam; P. v. Gelder, Chr. de Wetstr. 61 b, R'dam: H. Struijk, Pr. Julianalaan 88, R'dam; F. Vlietstra, Weimansweg 123. R'dam; W.v. Doom, Catharijnsingel, Utrecht; Mevr. H. L. S. Honig v. d. Linden, Kerkdam 10, Wassenaar.

Nieuwe Vijf-guldens-prijsvraag Rekenraadseltjes, het blijkt ons telkens weer, zijn erg in den smaak van onze lezers en lezeressen. We hebben nu weer een, waaraan ge uw krachten kunt beproeven. Lees maar eens. In een bosch zijn tweehonderd boomen, waaronder een aantal eiken en linden, de rest zijn olmen. Er zijn driemaal zooveel olmen als eiken en linden te zamen. Er, zijn viermaal zooveel linden als eiken. Hoeveel olmen zijn er, hoeveel linden en hoeveel eiken ? Kunt ge dat raden ? Probeert het eens en zendt uw antwoord voor 28 Juni aan de redactie Galgewater 22, afd. Prijsvragen, Leiden. Wij verdeden onder de goede inzendingen vijf prijzen van. één gulden en verschillende troostprijzen.

Onderschriften prijsvraag Niet zooveel antwoorden als gewoonlijk kregen wij op onze vraag van den tóen Mei. Toch beloonen wij gaarne onzen abonné E.' Nieuwenhuizen, Christiaan de Wetstr. 121 B, Rotterdam, van wien wij het volgende onderschrift ontvingen: Verschil van opvatting. Zij (die graag met een auto naar hujs gegaan had): Vóór we getrouwd waren, zei je dat mijn kleinste wensch een wet voor je zou zijn. Hij: Juist lieveling, maar je hebt zoovele en zoo groote wenschen nu, dat ik er nog niet achter gekomen ben, wat je kleinste wensch is.

Troostprijzen kennen wij toe aan: Dirk Nieboer, Wilhelminastraat 12, Winschoten; Mevr. van Diemen, Kruisstraat 322, Gorinchem; Th. v. Maurick, Laarderweg 228, Hilversum; D. de Reus, Leeuwendaallaan 27, Rijswijk (Z.-H.); A. van Leerdam, Nijverheidsstraat 55, Rotterdam; Com. Verspoor, Fransjiekkerstraat 73a, Charlois, Rotterdam.

Een onderschrift gevraagd. Zendt dit vóór 28 Juni a.s. aa'n het adres Redactie Wereldrevue „Bijschriften-Prijsvraag", Galgewater 32, Leiden. Als prys wordt f 2.50 toegekend met vele troostprijzen.

LEVENSPROBLEMEN Mevr. Wed. G. te 's Graverlkage schrijft ons: Ik heb u een vraag te stellen, welke van heel anderen aard is dan de moeilijkheden, welke u tot nu toe als „levensproblemen" ter beantwoording zijn voorgelegd. Doch de vriendelijke, ik zou haast zeggen de bedachtzame manier, waarop gij deze beantwoord hebt, geeft mij het vertrouwen om u ook mijn moeilijkheden te vertellen. Mijn helaas te vroeg gestorven dochter liet mij een kleinkind ter verzorging na, dat, naar ik vrees, geestelijk ernstig verstoord is. Het is een knaapje, dat zoowel verstandelijk als lichamelijk achterlijk is, maar (is het wellicht de bevangenheid der liefde, welke ik uit den aard voor dit ongelukkige kind gevoel) door mij niet als idioot kan worden beschouwd. Ik word in de meening gesterkt door de opvatting van de doktoren, die ik raadpleegde. U begrijpt, hoe zwaar de zorg voor het kind op mij drukt, wanneer ik u ook vertel, dat mijn schoonzoon in Indië is en door allerlei omstandigheden zich voorloopig niet met de opvoeding van het kind kan beiasten. Gelooft u, dat er iets van zoo'n kind kan terecht komen en wat moet ik doen om hem zoo goed mogelijk voort te helpen ? Soms denk ik, dat het veel verstandiger is om hem uit mijn omgeving onder de zorgen van vreemden te geven. Ik heb een spfidale.versoigslfir^ voor hem, een allerliefst meisje, die werkelijk opgaat in haar werk. Doch de jonden die nu ruim zes jaar is, begint zoo ondeugend te worden, dat wij beiden hem soms niet den baas kunnen zijn. Het is een wonderlijk kind, soms is hij onbegrijpelijk bij de hand, op andere tijden bepaald opvallend ten achter. De verzorging van dit knaapje is voor mij werkelijk een levensprobleem. Antwoord. Uw zorgen kan ik mij ten volle indenken. U zult echter begrijpen, dat ik. als leek, u onmogelijk op de, toch altijd vage, mededeelingen een goeden raad kan geven. Een ding kan ik u zeggen, dat het niet noodig is om de hoop spoedig op te geven. De verzorging van zwakzin-

.

. . .- :...

.....

nigen, en uit hetgeen gij omtrent uw kleinzoon mededeelt, blijkt ten duidelijkste, dat hij eerder zwakzinnig dan idioot is, is in de laatste jaren enorm vooruit gegaan en ik heb onder mijn vrienden onderwijzers, die als ware helden, zich, met de grootst mogelijke liefde, geduld en kennis, aan de opvoeding van deze ongelukkige wezentjes geven en er van terecht brengen, meer dan ooit gehoopt of verwacht is. In den Haag vooral zijn de 'scholen voor zwakzinnigen zeer goed ingericht. U kunt daaromtrent bij de afdeeling onderwijs. Korte Voorhout, alle inlichtingen krijgen. Een andere kwestie is of het verstandig is het kind bij u aan huis te houden. Zoo ver ik uit uw beschrijving denk te mogen opmaken, meen ik u sterk te moeten raden het kind niet bij u te houden en hem wel onder vreemden te doen. Of dit mogelijk is, komt voor een belangrijk deel op de kwestie der financiën neer. Er bestaan inrichtingen, waar men deze kindéren verpleegt. Ik ken er zelfs, die voortreffelijk wei ken. Wan neer gij er prijs op stelt, zal ik u gaame. daarvan het adres ge^en, opdat u zich persoonlijk op de hoogte kunt stellen. Hoofdzaak echter is, dat gij u niet te gauw uit het veld laat slaan. Er is, naar het mij voorkomt, zonder al te groot optimisme, te spreken van een kans op herstel, mits, zooals in dit geval, tijdig en verstandig wordt ingegrepen. M. E. R. CURIUS.

CORRESPONDENTIE Truida B., Hilversum. Neen, met IJsland en de Spreekwoorden is tante Lize niet op de hoogte. Vertel het haar maar eens. Je vraag wordt spoedig beantwoord. /. M. de R., R'dam. Uw vraag is niet zoo makkelijk te beantwoorden. Ik hoop u echter spoedig nader te berichten. Ed. v. d. Sch. Tante Lize kan werkelijk je vraag niet lezen. Bedoel je een zelfopsteker ? Nelly B., Den Haag. Neen Nelly, dat raadseltje is niet aardig genoegt A. v. W., Den Haag. Uw prijsvraag hoop ik te gebruiken. Die is knap gevonden. H. /. K; Deventer. Dat raadsel is werkelijk te moeilijk. 5. te T. Eigenlijk was de juffrouw, welke een kamer verhuurde met gebruik van piano nog zOo mal niet, toen ze aan een huurder, die den prijs der kamers wilde weten^ eerst vroeg, of Itq haar wat wilde voorspelen. Y. te Z. Ze zeggen, datNero al een bril droeg, 't Was vermoedelijk een met slechts 'n enkel glas, maar dat is toch nog geen reden dat gij 't ook niet zoudt dragen. M. R. te Gouda. Daar kan ik het niet heelemaal mee eens zijn. De moderne tijd eischt een anderen" stijl in bouwkunst, dan de vroegere tijden. Nu is het heel begrijpelijk, dat we het oude nog waardeeren, maar het nieuwe te verwerpen omdat het anders is, dat lijkt me verkeerd. Mevr. J. A. te Amsterdam. Uw nuttige wenk in dank ontvangen. Wij zullen er gebruik van maken. (Zie verder na het feuilleton.)

______^^____

ÖB WÏJNHUÏSTORBN TE J^UTFEN L

die na de hevige brand weer gerestaureerd is.

WERELDREVUE

WEEKBLAD ONDER LEIDING VAN M. E. B. CURIUS. REDACTIE-ADRES GALGEWATER 22. LEIDEN.Tet. 760.

20JUNI 1924

^

WAT BUITEN EN BINNEN ONS LAND GEBEURDE 2—16 Juni. Door het invallen van de Pinksterdagen waren wij, zooals we vorige ; week reeds schreven, niet in de gelegenheid het overzicht in bet ; vorige nummer op te nemen, wij S moeten u dus in gecomprimeerden vorm het nieuws van twee weken voorzetten. Het groote gebeuren in Europa is de omwenteling, welke in de regeering van Frankrijk is gekomen. Niet alleen, dat Poincaré en zijn ministerie moesten aftreden, de linksche meerderheid wist bet zoover te brengen, dat Millerand als president moest aftreden. Blijkbaar konden de socialisten en communisten bet niet verkroppen, dat Millerand indertijd met kracht tegen bun excessen was opgetreden. Men kan niet anders zeggen, dan .dat Millerand zich waardig heeft gedragen. Hij weigerde om zonder meer de wensch van de Kamermeerderheid te volgen en trad eerst af, nadat een op constitueele wijze gevormd ministerie-Marsal zijn boodschap aan de Kamer had overgebracht en daarop gedwongen was af te treden. Als zijn opvolger werd .niet Pain leve, zooals oorspronkelijk verondersteld werd,doch Doumergue gekozen. Thans heeft Herriot de opdracht om een kabinet te formeeren, volbracht. Men begrijpt, boe zoowel in Engeland ab in Duitschland met belangstelling naar het verloop van de gebeurtenissen in Frankrijk wordt uitgezien. Kanselier Marx beeft tegen veler verwachting in een meerderheid in den Rijksdag op zijn regeerings.verklaring gekregen, welke hem genoeg steun gaf om aan het bewind te blijven. Men schijnt in Duitschland blijkbaar niet de gelegenheid, die de voorstellen van de Commissie

% ^H

v ,

f1

3 «•

'P' Ä

.\ M*m^"^'^4/

V^•i

0

4^r ^1*5.

■

^ *^2éÈf 11

^ '" ^7 -^ ■ /

i

iRÄk

>

>'* './ \

, ■ f ^g»-

Een typisch beeld uit de Republiek Dultschland

De vroegere duitsche kroonprinses, die in Berlijn aan bet winkelen is.

van deskundigen bieden om tot rust te komen, willen laten voorbijgaan en begrijpt, dat een al te. opposante houding veel zou bederven, wat thans met het nieuwe ministerie in Frankrijk wellicht te bereiken is. De engelsch-russische conferentie heeft evenmin als de besprekingen over Mosoel tot succes geleid. Een wilde staking bij de ondecgrondsche spoorwegen in Londen, welke inmiddelsch aan het verloopen is, bezorgde veel moeilijkheden. Er loepen weer geruchten omtrent nieuwe vérkiezingen. De opstandelingen in Albanië hebben de overhand over de z.g. regeering gekregen. Japan kreeg een nieuwe regeering. President Coolidge werd officieel candidaat der republikeinsdie partij. De Raad van den Volkenbond is te Génève bijeengekomen. Tot voorzitter van het financieele comité werd onze langenoot ter Meulen benoemd. Verder is een verzoek tot de aangesloten landen gericht om, hangende het plan tot beperking van bewapening, hun begroetingen van oorlog, marine en luchtverdediging niet te verhoogen. Va-schillende pogingen om de wereld pm te vliegen worden thans ondernomen. Wij hadden hier te lande een bezoek aan Lord Cecil, de engelsche oud-minister en voorstander van den Volkenbond, die in de groote steden lezingen hield. Het koninklijke echtpaar bezocht Drenthe. Jhr. Mr. A F. deSavornin Lohman, de oud-minister is op hoogen leeftijd overleden. Bij de Tweede Kamer is ingekomen een wetsontwerp tot nieuwe verhooging van de tabaksaccijns. I n Amsterdam is tusschen B. en W. en het gemeentepersoneel overleg verkregen inzake de loonen. Het z.g. schoenenwetje is met ingang van 16 Juni ingetrokken.

Mr. 3oaquin R. Fernandez y F

Francois Marsal

Deze chiieenschc zaakgelastigde heeft den Haag verlaten, waar bij gedurende zeven jaar xijn land vertegenwoordigde. Zijn regeering is zoo voldaan over zijn arbeid, dat hij on. danks zijn jeugdigen leeftijd benoemd ia tot zaakgelastigde te Paraguay, welke post voor Chili vaa zeer groot belang is. De koningin heeft den vertrekkenden diplomaat het officiers. kruis van de Oanje-Nassau orde toegekend.

die de premier van het pro-forma-ministerie was. waarvan de afgetreden fransche president Millerand zich bediende om een direct wijken voor den aandrang der meerderheid In de fransche kamer te vermijden. Marsal bracht aan het parlement Millerand's boodschap over. Zijn ministerie was wel een, dat het kortste leven had. Thans is het ministerie-Herriot gevormd.

De amerikaansche vllestocht om de wereld De eerste foto van de terugkomst van dec Amerikaanseben wereldvlieger. major Martin, na zijn val ia Alaska (U.S.A.) Padvinders begroeten major Martin bij zijn aankomst in Bellingbam.

Een enorme lading hout la de Houthaven te Amsterdam arriveerde de groote zweedsche houtboot „Tervaete" met eea lading van 8000 boomstammen aan boord, voorwaar geen kleinigheid!

Voor tien Jaren De vorst van AlbaniS verlaat zijn land. Ook voor tien jaren waren de Albaneezen al even moeilijk te regeeren als thans. De Prins von Wied hield het er niet lang alt

Deze roekeloosheid en w er kei ijk onverantwoordelijke nonchalance ergert me altijd zoo. dat ik niet kan nalaten het gevaarlijke object naar beneden te duwen. En dan moet ge ereis meemaken hoede draagsters of dragers zich ergeren, over dien impertinenten man die hun de les wil lezen. Waar bemoeit zoo'n kerel zich mee ?!

WEEKPRAATJE MENSCH, ERGER JE NIET!

t'

Deze raadgeving is niet nieuw, evenmin de bijna dagelijks voorkomende oorzaken, die tot de ergernis voeren. Maar al is die uitroep bijna tot een spreekwoord geworden, verouderd is zij evenmin. Zelfs voor den meest goedmoedig aangelegden mensen, bestaat er eiken dag gelegenheid te over om zich te ergeren en wie wat minder kalm van aard is, kan zich minstens elk uur aan ergernis bezondigen. * * * Ergernis is een bijzonder soort hinder. Men zou er een kolom of wat mee kunnen vullen, indien men een goede volledige omschryving van het begrip ergeren wilde geven. Ik geloof niet, dat het noodig zal zyn hier deze ruimte ervoor te vragen. Wij weten allemaal, lezeressen en lezers, wel wat er met ergernis wordt bedoeld en ik zal u dus met het vertoonen van geleerdheid, dat noodig is voor een z.g. wetenschappelijk definitie, niet... ergeren. •* • De ergste ergernis onderga ik altijd, wanneer ik op straat, in gelegenheden waar het publiek toegang kan vinden, constateer de onverantwoordelyke wijze waarop sommige menschen met de belangen van hun evenmensohen omgaan en hoogstens om een beetje eigen voordeel of zelfs wel om wat eigen gemak die belangen van anderen volkomen negeeren.

Wilt ge voorbeelden? ZJooveel als ge er maar verkiest! Bij het instappen in de trams staan verschillende mensehen, volkomen onnoodig vlak voor den ingang, zij beletten, beslist zonder verdedigbare redenen, ons naar binnen te gaan, verhinderen daardoor den goeden gang van de dienst en stellen hun evennaasten aan gevaren bloot, alleen omdat ze niet voldoende egards voor de belangen dier anderen hebben. Niet altijd gebeurt dit opzettelijk, vaak uit onhandigheid, wat eigenlijk niet minder ergerlijk is. ^—Onlangs maakte ik er Bog een typisch staaltje van mee. Een mijnheer met een groote «botaniseertrommel op zijn rug staat achter op den tram. Hij heeft zijn rug zoo naar den ingang gewend, dat hij dezen, zonder overdrij vingkan het gezegd zijn, verspert. Heel rustig duw ik den trommel met den man eraan ietwat op zg, om ook een plaatsje op de tram te kriigen. Geërgerd (waarom zou hij dat niet zijn I ?) draait de botanicus zich om en met zijn trommel geeft hij een mynheer, die naast hem staat een duw, daarmee zijn ergernis verwekkende kwaliteiten, ongestoord verder uitoefenend.

.

Dhr. Mr. A. f. de Savornin Lohman is overleden. Met dézen zeer bijzonderen man is een der mooiste figuren uit het staatkundige leven van ons land in den lateren tijd verdwenen.

I; ^^r ... .ffm*:

Een andere bron van altijd weer terugkeerendeergernis steekt voor mij in de wijze, waarop menschen, wier plicht het is om je hun diensten te geven, zich gedragen. Wanneer u of ik in een winkel, een koffiehuis, een postkantoor binnen komen, dan doen we dat omdat wij de diensten van die voor het publiek bestemde inrichtingen noodig hebben. Wij mogen het waardeeren, dat dez« gelegenheden bestaan. Ons past dus als „klant" een beleefde correcte, zelfs vriendelijke houding. Wie de air aanschouwt, waarmee sommige „klanten' meenen te mogen optreden, d< vrijheden die z.g. „beeren" ziel; tegenover het vrouwelijk personeel veroorloven, alleen om dat ze volkomen ten onrechte, meenei te mogen misbruik maken vat hun positie als klant, die erger zich en terecht. Doch wanneer men daartegen over de onverschilligheid aan schouwt van de menschen, die onafhankelijk welke positie zj vervullen, aangewezen zijn on het publiek hun diensten te ver leenen, die kan ook daarin eei oorzaak van ergernis vinden. Ei helaas met grond. Poëzie schuilt overal Overal mijn vrinden, 't Is de vraag maar, wie haar al Wie ze niet kan -vinden. Zoo zong de Genestet.

De begrafenis werd o. a. door Prins Hendrik en Ihr. Schimmélpenninck. deze laatste als vertegenwoordiger der Koningin-Moeder bijgewoond.

Een groot en grootsch werk De uitbreiding van het amsterdamsch station, welke zonder bedrijfsstoring werd volbracht, nadert haar voltooiing.

De eerste trein die van uit het nieuwe gedeelte in de richting Enkhuizen vertrok.

Hebt ge wel eens opgelet hoe sommige menschen hun parapluie of zonnescherm dragen. Zoo'n apparaat is niet ongevaarlijk. Er zit van onder een scherpe punt aan, of, zooals bij de moderne damesschermen een stevige klos. Horizontaal onder den arm gedragen neemt men deze wapens mede en doet dat ook daar, waar

veel menschen opeengehoopt zijn, b.v. bij het verlaten van stations schouwburgene.a. Wichet „voorrecht" heeft achter zoo'n ergerlijk mensch te loopen, heeft groote kans om een por tegen borst of buik te krijgen, gezwegen nog van de bedreiging van oogen en andere deelen van het gelaat. * *

Ik zou er een variant op len maken en wel dit: Ergernis is overal Overal mijn vrinden, 't Is de grootste levenskunst Om haar vast te binden. Werkelijk dat is een levens kunst. * * « Ergernis toch wordt meesta opgewekt door kleinigheden, di héél goed vermeden kunnen wor den. Wanneer degeen, die erger eade persoon, die geërgerd word even gelegenheid hebben om me elkaar in overleg te treden.meest« wordt dan heel spoedig de ooi zaak van de ergernis en daardoc haar uitwerking ook weggenomei En het verdwijnen van ergei nis is het bevorderen van d levensvreugde voor ons zelf e voor anderen. * *

Waarom zouden we daarvoc ons best niet willen doen é ervoor zorgen dat het raensc erger je niet, evenals het mensc erger een ander niet, overbodig waarschuwingen worden! M. E. R. Curiï

.

DE FOTO'S VAN DEZE WEEK

I

na :*r*tm Vreemde schepen In de amsterdamsche haven

De amerlkaansche oorlossbodem

De twee engelsche kruisers, de Godetra en de Harebell.

the Parroll, een torpedojager, in de amsterdamsche haven.

)p Pinkster „drie" wordt te Rotterdam, de bekende bloemenmarkt, die ieder jaar duizenden belangstellenden trekt, gehouden.

Voor de schoolkinderen

Voor een trouwen dienaar

In Den Haag werd op verschillende plaatsen een z.g. vliegend ééndagskermisje, gehouden ten bate van den Haagschen Bond Vacantiebezigheid voor Schoolkinderen.

Voor den politiehond Albert, die uit heimwee naar zijn meester stierf werd in het Oosterpark te Amsterdam een gedenkteeken onthuld.

Een. .hon8er"-kunstenaar

evige brand te Den Haas et magazijn van den rijwielandelaar Kakebeen, dat door :n hevigen brand werd geteisterd.

Een voetstuk zonder beeld Het nieuwe voetstuk van het Willem 11 . standbeeld te Den Haag.

In den Haag was er veel gepraat over Wally Moock, die zich 14 dagen liet opsluiten en beweerde geen voedsel of drank te hebben gebruikt. Onze foto laat zijn bevrijding zien. (Wally is de persoon met smoking en lorgnet).

Vijf en twintig Jaren dokter Dr. Adrianz te Haarlem werd tereerevan zijn zilveren feest gehuldigd, hem werd een auto aangeboden.

P*W' e. Ig*, f Jï*,

°

7

j

>'

v - ';

* •- .

'

• vrV

-

Spoorweggeheelonthouders-Vereeniglng S. O.V.

Vereeniglng van Burgemeesters en Secretarissen in Noord-Holland

]e Utrecht vond een vergadering plaats van de Spoorweggeheelonthouders-Vereeniging 3.0.V.), die haar 25-jarig bestaan herdacht. Hierbij de ter vergadering aanwezige personen voor het Jaarbeursgebouw bijeen.

herdacht haar 60-jarig bestaan te Laren, waar het gemeentebestuur .

in „Hamdorff" een noenmaal aanbood.

Concours hippique te Kampen

Opgravingen te Maastricht ij het gelijkmaken van het voorm. vestingterrein langs den ertogsingelte Maastricht zijn overblijfselen te voorschijn gekoen van den tweeden middeleeuwschen vestingmuurderstad.

Pidatseilike keuze te Almelo Een optocht die te Almelo veel bekijks had.

■■■..

mÊÊ 'WÊÊÊÊÊÊÊÊÊkm ■

I —B^fc

'

i ' fi 1

Een aardige gewoonte

■'.■■'

IN DE IflACHT VAN SVENOALI '

*

■

4

Het zilveren feest van de Nederlandsche Zionisten Bond De voorzitter der Zionistische wereldorganitatie, de heer So Kolov werd door leden en jestuurderen van den N.Z.B, van het station gehaald.

i

1

■■■■■■■

Mej. G. van Assel* prijswinster in het nummer .eenspannen" gereden door dame.«

^ ^

""PRILBY, een beeldschoon meisje, dat poseert ■*- als model voor artisten in Parijs, is verliefd op „Little Billee", een jongen man uit een aristocratische engelsche familie, die kunst studeert, en ook het meisje liefheeft. Twee oudere artisten, „Taffy" en „The Laird'' voltooien het kwartet, dat kennis maakt met Svengali, een musicus, die op zekeren dag Trilby hypnotiseert voor hoofdpijn en tot zijn groot genoegen bemerkt, dat zij daar zeer gevoelig voor is. De drie artisten zijn daarmede minder in hun schik; zij houden veel van het meisje, het eenige, dat hun wel eens hindert, is dat Trilby, die een mooie stem heeft, maar geen gevoel voor zuiverheid bezit, altijd wil zingen. Op zekeren dag ziet Billee, dat zijn meisje als naaktmodel poseert voor een geheele klas leerlingen en hevig getroffen door dit feit, verlaat hij de stad, maar zijt» liefde voor haar dwingt hem weer terug te keeren. Een verzoening is het gevolg en de mare van hun voorgenomen huwelijk dringt tot zijn familie in Engeland door. Zijn moeder en oom haasten zich naar Parijs ten einde het meisje te bewegen hiervan af te zien; met een brekend hart stemt zij toe. Svengali grijpt deze gelegenheid aan om haar een toekomst te schilderen op het tooneel met het publiek aan haar voeten. Onder zijn hypnotische krachten wordt Trilby een beroemde zangeres sn onder den naam madame Svengali doet zij heel de wereld versteld staan. Ook Billee en zijn vrienden gaan haar hooren en ontdekken, dat het Trilby is, die zingt, maar de herinnering aan haar vroegeren zang doet hen nog twijfelen. Zij begeven zich achter het tooneel en Billee raakt slaags met Svengali, die een aanval van hartzwakte krijgt en op een stoel neerzinkt. De pauze is evenwel voorbij en het programma wordt voortgezet, maar Trilby, die niet langer onder hypnose staat, kan niets meer uitbrengen dan een paar klanken, die niet om aan te hooren

zijn. Zij verlaat het tooneel en Svengali- is ir dien tusschentiid eesiorven. De drie artisten gaan haar opzoeken en nu de hypnotische macht is": verdwenen, herinnert zij zich ' '- vqn ha'1muzikale successen. Omringd door haar vrienden uit gelukkiger dagen, fluistert zij één voor één hun namen en dan met den naam van den man, die haar voorgegaan is in den dood: Svengali, verwisselt ook zij het tijdelijke met het eeuwige. Naar het beroemde werk van George du;, Maurier is deze film vervaardigd, die hier teande door ..Filma" wordt uitgebracht.

'^ww^

^mmmmmmm^mmmmm^mmmmm

"(®N JPIRTT® DO ^ S§) OT^ Wie zou er van het bioscoopbezoekend publiek Baby Peggy niet ■cennen? Zou er daaronder wel emand zijn, die deze kleine ,.ster" üog nimmer gezien heeft? We kunnen ons daar niet indenken. Want vele zijn de films, dié, mét deze kleine in de hoofdrol, tn—omloop zijn gekomen. Wat dat aangaat, is ze niet te evenaren door ;ven oude — of even jonge, zooals we maar liever zeggen — kunstzusters en -broeders. Jackie Coogan bijvoorbeeld heeft sen geheel andere ,,levensloop" gehad. Dit kweekelingetje van Charlie Chaplin is voor 't eerst opgetreden In een'groote film, in ,.The Kid" sn daarna zijn meerdere vijf-acters gevolgd. In klein-werk heeft men dit ventje nimmer gezien. Baby Peggy daarentegen heeft haar medewerking verleend aan tal van twee-acters 't Is lang niet het onbelangrijkste deel van de in de kringen van bioscoopbezoekers algemeen bekende century-comedies, waarin zij de hoofdrol speelt. Men mag veilig zeggen, dat dit het beste deel is. Daardoor heeft zij zich bovenal naam verworven, naast eenige uitstekende grootere films. Wanneer we zoo schrijven over Baby Peggy, dan denken we onwillekeurig aan het vele geschrijf over het filmen van kinderen. En dan denken we aan de vele onzin, die er zooal is neergepend. Onzin alleen als gevolg van onkunde,van totale onbekendheid met het doen van filmopnamen. Hoe is niet vaak tot vervelens toe aanmerking gemaakt op die kinderdressuur. We herinneren ons nog een artikeltje van een dame, die zich nog al veel heeft bemoeid met film ien bioscoop — altijd dan in dien zin, dat ze steeds alles in het werk heeft gesteld om deze beide zooveel mogelijk dwars te zitten.

; ■ ^li^;

17

Die dame schreef ook eens een artikeltje, dat overvloeide van meelijden voor kinderen en dieren, die men op de film kon aanschouwen. En daarbij hetzelfde misplaatste

medelijden en dezelfde misleiding van hen, die zoo'n epistel lezen, als men dat kan aantreffen in het geschrijf over gedresseerde wilde dieren.

Het schijnt, dat men in sommige kringen niet verkiest de waarheid tot zich te laten doordringen. Laten we hier dan nog eens uitdrukkelijk verklaren, dat er geen sprake is van eenige dressuur van de jonge artiestjes. 't Zou trouwens de mislukking beteekenen van elke filmopname. Wanneer een filmregisseur het kleine scènetje van een op te nemen rolprent aan een volwassen actrice of acteur verklaart, dan begrijpt deze den geestelijken leider voldoende om precies te geven wat er van hem wordt verlangd. Maar met een kind is dit onmogelijk. Daar zal men veel moeten overlaten aan het toeval en zich moeten getroosten vele meters extra negatief te gebruiken om dan de beste gedeelten tot een film te vereenigen. Zoo krijgt men vaak de meest verrassende dingen. Een regisseur zou trouwens zeer moeilijk een kind wenken kunnen geven,want weet dit niet veel beter zelf, hoe te handelen ? De leider kan alleen zeggen: je moet dit of dat doen. Maar daarmee is 't uit, want dan weet de dreumes zelf 't veel beter. Zoo heeft Baby Peggy haar regisseur en zij, die met haar optraden in een film-opname, herhaaldelijk tranen doen lachen. Een opname met kinderen is voor grooteren een verpoozing. 't Gaat alles spelenderwijs, de eenige manier om met dergelijke jeugdige artisten iets te bereiken. Men moet zoo iets hebben meegemaakt om er over te kunnen oordeelen. En wanneer men dan gezien heeft, hoe een opname van tafreeltjes met kinderen wordt gefilmd, dan koestert men nog veel grooter bewondering voor Baby Peggy, in wie een niet te miskennen komisch talent huist.

TOEKOMST-HUWELIJK fin Amerika neemt men thans proeven met een apparaat, dat nauwkeurig de innerlijke gevoelens registreert, die verlieiae menschen beheerschen als zij met elKaar in contact worden georacht )

er-STRAUSS-s

^1-lANS VON BULOW^5 de beroemde dirigent botste op een hoteltrap tegen een zeer imposanten heer op. „Ezel" schold deze hem woedend uit. Biilow neemt den hoed af, buigt hoffelijk en zegt: ,,heel aangenaam, ik heet Bülow. ♦

Gedurende een opera-repetitie met een prima-donna die zeer valsch zong tikte Bülow plotseling af en vroeg met een diepe buiging: „Zoudt U zoo vriendelijk willen zijn, ons Uw A te geven?"

GL_HANS RICHTER^ EN DE GROOTHERTOG VAX WEIMAR In Bayrenth wordt bij het begin der voorstellingen een signaal geblazen. Eens riep de groote dirigent Hans Richter een op de plaats der blazers staan den heer toe: ..Kom 't is tijd, blaas het signaal!" Maar de pseudo-musicus antwoordt: ,,Ik ben verheugd met Hans Richter kennis te maken ! Maar trompetblazen kan ik niet — ik ben alleen maar de Groothertog van Weimar!"

Zoo was het eens in vroeger lijd, De jongen schreef 'nbaiiade, Aan d'oogen. neus en mond gewijd. Van zijn begeerde gade. En voelae zij voor poëzie (Misschien ook voor de auiler.) Dan wandelden zij arm in arm, OD stiiie paadjes, buiten. D-an werd het vrijen off.cieel, Er kwam een gladde goucen, Een dure eed. een lange kus, Waarna ze spoedig trouweer. Maar ach, dat beetje romantiek. Wordt ons heiaas ontnemen. Daar is de strer.oe wetenschap, Koel tusschenbei gekomen. Die romantiek, da's apekool, Die maakt maar ongelukkig, De vrouw is zus , , . de man is zoo. En 'tiot is veel te nukkig, 't Is noodig dat men controleert. En meet het aantal graden. Verliefdheid, zegge liefdegloed. Waarmee men is geiaden Met electroden om de pols. Met sphygmograaf verbonden ') Wordt d'harteklop geregistreerd. En draadloos uitgezonden. De kus wordt gesteriliseerd Bacterie vrij gewisseld, En daarna wordt geconcludeerd. He* zaakje snel bedisseld. Is wetenschapp'lijk vastgesteld. Dat A met B mag trouwen, Dan moet als bij een koortspatient De lijst streng bijgebouwen Zoo wordt het huw'lijk als produci, Van liefd'en ondervinding. Eenvoudig de formule van, Een Chemische Verbinding.

'

MELODIE Gedurende een orkestrepetitie van de i Alpensymphonie van Strauss wordt de bespeler van den grooten trom weggeroepen.] Ce dirigent schudt het hoofd over deze ! stoornis en zegt: .Jammer, jammer, dej groote trom heeft daar juist de melodie", i

eJvIORITZ

ROSENTHALG)

niet alleen een phenomenaal virtuoos maar ook een oer-geestig causeur. Iemand vroeg hem eens naar een zeer bekend operettecomponist. Rosentha! vertelde: ,,Hijwas met een nieuw werk bezig en reeds gevorderd tot de derde akte, plotseling verliet hem het geheugen .... toen moest hij eindigen." IS

^TRANZ VON LISZT0 speelde aan het Petersburger hof. Gedurende zijn spel, praat de Czaar aanhoudend met een dame. Liszt tracht zich te beheerschen maar staat dan plotseling op en sluit het klavier. Verbaasd vroeg de Czaar naar de reden. Met een buiging antwoordde de vorst der pianisten: ,.Wanneer Keizers spreken, zwijgen hun dienaren!"

CHEF VAN DIJK 1} Dit is de naam van een vreemdsoortig apoa raat Bu'ten verar.lwoordeiijkheid des schrijver-

. .,"

■.•?.vvr, é

v jR> 'V 1 ' ^J

^fPP

■

i

^ Ito

■ -H^^B ■ %:^:mV m§Êm®mmm I& ■

Marga Melzer een der moderne danseressen, wier nanm veel prijkt op de programma's in de cabarets bij onze oostelijke buren.

:

Mania. Allard in de schets „Verdien je wat" die op 't oogenblik wordt gegeven in het Paleis voor Volksvlijt t^ Amsterdam.

__,^^^_^^__

Marga Melzer in een van hare danscrcalics. welke voor B meerendeel moeten worden gerangschikt onder« rubriek moderne dansen.

MEISJE

<«CI>»>

TEKST: ERNST OROBNBVEET IC

img

<«

>» ^Z

MUZIBK: EERO. KEOEK M

a^^5^

fll^^Aij^W^1^]^^^

WkiWMttkwiify'-tciwtjc

avjelitifye_*>oimcJ>occ>

«Wö^ii^i^l^tó^^ci^i'm^ttf^ittMa^mMi

■•

^p

frJ-.-^1 ^Tff^ ^

^

J

^^JF 1J

£ sä m 3 P

^^

pp Si z5 I g

i

. Ce^weit^La. tvULt .LniM H.,^, j -e*nfnr,

rfTfr^^

F i

fc«

^

^

£ï

■4ewusS4*i^4i LZfoj-a-Mrvuiie**..

v&umMc'*

P^f^^Tt^TnoF-^T^'Tf'^-Td'i^iJ- I ■ iJT^^UjTI ■fa- jaxm diïML]* nut? ^tuciiWjib&mvxyi fat fy?

UK,

B k( h(

3

F^

d< ze g<

m

ki

3

^ ^v& ^ i%

ab Je$m/dakwgwajtUkl

Sï

^

sf

z&n.

^^

/UeAj-neMe*^.

^p * ^

mM

^^

m

m ei

/'

F

UvjiJiiiiM/yrMUvM'.giM, wt^fajufamMAtwd.-tyak

sss

mnn P

£ï

s

'W'wiJH ^y

Ö

I Ifl

53 ? «

^ecw'i

&

^

-A=^ffi

»

?

I

? (<

^

1j].^ ^^n-Vl.

^mm

^E ^

P

m

wt icfoiïJxiï Pul

mf m

gSi

f: ^

F

&iv,

ä

r.

ie-zvutW^f^^--^^

wcM^kM^vMi^-wind—

Ö

^

<

'^i^tf-. ■ t4&i

mg s 3

& Sö

^

i

1 1i

j^i" ij. IJ 3^? V--w^M< -- ^ J,W'. - -nï /^wt?. 1/

m sm p

s öö m m r

Meisje met je wil kaloentje Meisje mei je mousselientje En je leuke zonnehoed. Langs het smalle korenpad, k Steel er in jouw hals een zoentje. Heb je misschien met je vriendje Vind hel nu vandaag maargoed. Daar een rendez-vous gehad? . ^^^^—^>» •

ir^jT^l

IF'

e= i ê =^ P

Jj

^^P^^S^ rp

^^

\trurvéü£. ^

5

^

Kijk eens wal je hebl verloren. Ken je soms dit strikje niet? Stoeien, stoeien in het koren,... Als de boer dal nog eens ziet!

Laat je linten en krullen waaien door den wapperwind! ^om mjjn jgg mej schoonheid vullen, zomer-zalig zonne-kind.

ai ^

3É

g?

m

^5a

fvf^l J

ë ï ap

i i

^ %■

^dres van Redactie en administratie: @algewater 22 - fielden

<<«Z>»> ^

•■

••#•

Virqï

Zeg. wat sta je daar verlegen; Met die bloemen in je hand Ben je als een zonnezegen In mijn heerlijk zomerland.

<>v< ■

^■^^P

'^^ZTÉ

.■i{Vyu).'la*n~&L. l^tcvnAo*-,

mtiiiè^>un.'HvjcJiaiü>

%:

^^

ff

^^

^^Jrr iprTi^i.'.^jpJFJir-i^i!jiUJ^ip-

di ai

4$4$}m!ciïxj6iï
tM^ WÊJf ' ■

:©

*

Op de laatste pagina een aardig Cabaretliedje

Tekst; pisuisse ?luÄiefe;

HöX

Tak

Het Clneroa S Theatergedeelte staat onder redactie v, pierWesterbaan