STILLE WEEK 2006
“Want zelfs Ik, de Mensenzoon, ben niet gekomen om Mij te laten dienen. Nee, Ik ben gekomen om te dienen en mijn leven te geven als losgeld voor velen.” . Marcus 10:45
Nederlands Gereformeerde Kerk Voorthuizen/Barneveld
Voorwoord: Het wonder van Pasen Ook dit jaar willen we als gemeente weer in de Stille Week toeleven naar het Paasfeest. Dit Stille Weekboekje is hierbij een hulpmiddel. We beschrijven hier een week van uitersten: toegejuicht bij de intocht, het ervaren van doodsangst in Gethsemané en van godverlatenheid aan het kruis tot en met de glorieuze overwinning op de dood! Toen we dit weer lazen en op ons in lieten werken, kwamen we weer helemaal onder de indruk van het wonder van het lijden en sterven van onze Here Jezus. We hebben het zo vaak gehoord: “Jezus die stierf voor onze zonden” dat we de grootte en de diepte van dit wonder vaak niet meer zien. Maar de opstanding van Jezus uit de dood is dat wat ons leven doel, zin en inhoud geeft! Dit jaar zijn de thema’s gekozen uit het Marcus evangelie. Het is goed om in deze week de hoofdstukken 11 tot en met 16 in zijn geheel door te lezen. Er is voor elke dag van deze week een overdenking aan de hand van een thema uit dit bijbelgedeelte. Deze overdenkingen zijn geschreven door gemeenteleden. We hopen dat we, met dit boekje als leidraad, opnieuw onder de indruk mogen raken van de betekenis van de opstanding, ook voor ons, ook voor nu. Een gezegende week toegewenst, Arjan en Gerdienke Fennema
Palmzondag 9 april
Marcus 11 vers 1-11
Jezus stuurt twee van zijn discipelen vooruit naar het dorp en zegt tegen hen dat zij daar een ezelsveulen zullen vinden, niemand had nog op dit veulen gereden. Zoals Jezus aan de discipelen voorspeld had, zo gebeurde het. Ze kwamen met het ezelsveulen bij Jezus, legden hun mantels erop en Hij ging erop zitten. Er waren vele Joden onderweg naar Jeruzalem vanuit het hele Romeinse Rijk om daar de grote uittocht uit Egypte te gedenken. Veel van die mensen hadden van Jezus gehoord en van de wonderen die Hij had verricht. Toen zij Jezus op de ezel zagen, spreiden zij hun mantels op de weg uit en anderen legden takken voor Hem neer en juichten: Leve de koning! Een koning op een ezel! Zoals in Zacharia 9:9 was voorspeld: Juich Sion, Jeruzalem schreeuw het uit van vreugde! Je koning is in aantocht, bekleed met gerechtigheid en zege. Nederig komt hij aanrijden op een ezel, op een hengstveulen, het jong van een ezelin. (NBV) Deze koning kwam niet om te strijden, hij kwam niet om de Romeinen te verjagen, zoals de mensen hoopten. Zijn paard was een ezel, zijn zachtmoedigheid was zijn kracht, zijn wapen was een kruis en zijn zwaard het woord van zijn God. Jezus volgen betekent de weg van zachtmoedigheid gaan, van verzoening en vergeving met gevouwen handen. Een koning op een ezel. Heleen Janssen-de Vries
Maandag 10 april Groot nieuws! ,,Papa?” ,,Ja, wat is er lieverd?’’ ,,Pap, als de Here Jezus nou terugkomt hè… Schrijf je dat dan ook in de krant?’’ Met een ernstige, maar ook verwachtingsvolle blik kijkt mijn dochter van vijf mij aan. Verrast door de rake inschatting over wat ‘nieuws’ is, antwoord ik: ,,Ja, want dat is groot nieuws! Ik weet niet of papa dat zelf nog zal schrijven in de krant, want het liefst wil ik direct met Hem mee.’’ ,,Ik ook’’, klinkt het verlangend. Dit recente voorval schoot mij te binnen bij het lezen van Marcus 10, waarin Jezus zegt dat wie het koninkrijk van God niet ontvangt als een kind hij het voorzeker niet zal binnengaan. Voor mijn dochter is het niet meer dan logisch dat Jezus een keer terugkomt en dat het een heel speciale gebeurtenis zal zijn. Heerlijk, die kinderlijke eenvoud! En ook het verlangen dat een kind kan hebben: ,,Ik wil ook naar de hemel!’’ met daarachter vaak die voor hen eveneens logische vraag: ,,Hebben ze daar ook speelgoed?’’ Soms kan ik er weleens jaloers op zijn. Hoe ouder je wordt, hoe meer vragen er op je afkomen. Dat begint al als je tiener bent en geneigd bent overal een flinke portie vraagtekens achter te zetten. God in de hemel? Oh ja? En waarom dit en waarom dat. Waarom zus en waarom zo? Je verzamelt in de loop der tijd meer vragen dan antwoorden, zo lijkt het. En soms moet je vaststellen dat je er niet uit komt. Zo’n vraag is bijvoorbeeld: wat gebeurt er met mensen die nog nooit van God gehoord hebben? God is geen Google, een zoekmachine die je op internet in no-time het juiste antwoord lijkt te geven. Wanneer je veel contact zoekt met Hem, krijgt Hij meer en meer de leiding in je leven. Het is een kwestie van volledig durven vertrouwen. Zoals mijn dochter erop rekent dat Jezus snel terugkomt. Dat is voor haar net zo vanzelfsprekend als water dat uit de kraan komt. Wees daarom als een kind. Een kind van God, je Vader. Hans-Lukas Zuurman
Zoek de verschillen. Zet er een rondje om heen:
Dinsdag 11 april
Marcus 14 vers 1-11
Waar kies je voor? Temidden van haat, gekonkel en verraad lezen we in vers 3 t/m 9 over de vrouw die Jezus oprecht liefhad. Volgens Johannes 12 vers 3 gaat het hier over Maria, de zuster van Martha en Lazarus. Wat hield zij veel van de Here Jezus. De overpriesters en schriftgeleerden, de discipelen en ook Maria hadden naar Jezus geluisterd. Ze hadden Jezus leren kennen en gezien wat Hij allemaal gedaan had. Maria had geluisterd en begreep wat Jezus had verteld. Hoe kwam dit? Al eerder kunnen we van Maria lezen dat zij ervoor koos om naar de Here Jezus te luisteren. (Lucas 10 vers 38-42). Ze luisterde en geloofde. Zij accepteerde dat Jezus gekomen was als dienstknecht. Ze begreep dat Jezus zou moeten sterven en dat ze Hem nodig had om haar zonden op zich te nemen. Dit leidde bij haar tot overgave en aanbidding. Wat hield ze veel van Jezus. Ze brengt dit tot uiting door Jezus met heel kostbare olie te zalven. De overpriesters, schriftgeleerden en ook Judas hadden geluisterd naar Jezus. Maar ze luisterden met een ontoegankelijk hart. Bij hen zien we ongeloof en van daaruit verzet en haat. Ze storen zich aan Jezus. Ze willen niet inzien dat Jezus als dienstknecht kwam. Ze waren bezig met zichzelf en met hun wetten, regels, tradities en verwachtingen. Wat de mensen vonden was voor hen belangrijk. Daar hielden ze goed rekening mee. De discipelen hadden geluisterd en niet begrepen. Ze konden het niet geloven, dat Jezus zou moeten lijden en sterven. Pas nadat Jezus deze weg was gegaan, gingen hun ogen open. Het moet de Here Jezus veel verdriet hebben gedaan, dat het kostbare geschenk van Maria afgedaan werd als verkwisting. Jezus is heel duidelijk: “Laat haar begaan, zij heeft een goede daad aan mij verricht.” Voor Maria is Jezus haar middelpunt. Het draait om Hem en van mensen trekt zij zich dan niets aan. En Jezus bevestigt haar daarin. Zij heeft de goede keuze gemaakt. Waar kies je voor? Wil je naar Jezus luisteren en je openstellen voor wat Hij zegt? Geloof je dat je Jezus nodig hebt om al jouw zonden op zich te nemen? Dat Hij voor jou moest lijden en sterven. Mag Jezus in jouw leven het middelpunt zijn? Waar kies je voor? Gerjoke van der Hart
Vaders Liefdesbrief (gedeelte) Mijn kind, Je kent mij misschien niet, maar Ik weet alles over je - Psalm 139:1 Ik weet het wanneer je zit en wanneer je weer opstaat - Psalm 139:2 Alles wat je doet is bij mij bekend - Psalm 139:3 Zelfs de haren op je hoofd zijn geteld - Mattheüs 10:29-31 Want je bent gemaakt naar Mijn evenbeeld - Genesis 1:27 Mijn verlangen is om je te overladen met Mijn liefde - 1 Johannes 3:1 Gewoon omdat Ik je Vader ben en jij Mijn kind bent - 1 Johannes 3:1 Mijn plan voor jouw toekomst is altijd vol hoop geweest - Jeremia 29:11 Want Ik hou van je met een eeuwigdurende liefde - Jeremia 31:3 Ik zal niet stoppen met het goede voor je te doen - Jeremia 32:40 Want je bent Mijn kostbare bezit - Exodus 19:5 Ik wil je grote en verbazingwekkende dingen laten zien - Jeremia 33:3 Als je Mij met je hele hart zoekt, zal je Mij vinden - Deuteronomium 4:29 Ik ben ook de Vader die je troost in al je verdriet - 2 Corinthiërs 1:3-4 Als je terneergeslagen bent, ben Ik dicht bij je - Psalm 34:19 Zoals een herder een lam draagt, zo heb Ik je dicht bij Mijn hart gedragen - Jesaja 40:11 Op een dag zal Ik elke traan van je ogen afwissen - Openbaring 21:3-4 En Ik zal alle pijn die je op deze wereld hebt geleden, wegnemen - Openbaring 21:3-4 Ik ben je Vader en Ik hou net zoveel van jou als van Mijn Zoon, Jezus - Johannes 17:23 Want in Jezus heb Ik Mijn liefde voor jou laten zien - Johannes 17:26 Hij is het exacte evenbeeld van Mij - Hebreeën 1:3 Hij kwam om te laten zien dat Ik aan jouw kant, en niet tegenover je, sta - Romeinen 8:31 En je te vertellen dat Ik niet meer naar je zonden kijk - 2 Corinthiërs 5:18-19 Jezus stierf zodat wij weer bij elkaar kunnen komen - 2 Corinthiërs 5:18-19 Zijn dood was de ultieme uiting van Mijn liefde voor jou! - Johannes 4:10 Ik gaf alles op waar Ik van hield, zodat Ik misschien jouw liefde zou winnen - Romeinen 8:31-32 Als je Jezus verwelkomt, ontvang je Mij ook - 1 Johannes 2:23 En niets zal je ooit nog scheiden van Mijn liefde - Romeinen 8: 38-39 Kom thuis en Ik geef het grootste feest dat je ooit beleefd hebt! – Lucas 15:7 Ik ben altijd Vader geweest en Ik zal altijd Vader blijven - Efeziërs 3:14-15 Mijn vraag is Wil je Mijn kind zijn? - Johannes 1:12-13 Ik wacht op je - Lucas 15:11-32 je Vader Almachtig God
Woensdag 12 april
Marcus 15 vers 21 – 32
De kruisiging Vandaag lezen we dat Jezus door de soldaten wordt meegenomen om gekruisigd te worden. Jezus is in de gevangenis al flink geslagen en nu moet hij ook nog een zware balk dragen naar Golgotha toe. Hij kan het bijna niet meer dragen, zo zwaar is die balk. De soldaten jagen Jezus op en zeggen dat hij door moet lopen en niet zo moet treuzelen: “Hee, loop eens door, we hebben niet de hele dag de tijd!” Toch zien ze ook wel dat Jezus het niet meer redt, ze zullen iets moeten bedenken. Die balk die willen ze niet zelf dragen, gelukkig zien ze daar iemand aan komen lopen. “Hee jij daar, kom eens hier.” roepen de soldaten tegen Simon die op weg is naar Jeruzalem toe. “Jij moet deze balk dragen.” “Ik die balk dragen?”, zegt Simon, “Waarom moet ik dat doen? Daar heb ik helemaal geen zin in. Ik heb toch niks gedaan?” “Niks te maren,” zeggen de soldaten, “als wij zeggen dat je dat moet dragen, dan moet je dat doen.” Ze dwingen Simon de zware balk te dragen en mee te nemen. Simon moet de balk de rotsheuvel op sjouwen, terwijl hij zich afvraagt waarom hij dat toch moet doen. Hij heeft toch niks fout gedaan? Die man voor wie dat kruis is waarschijnlijk wel, hij wordt gestraft. Hij zal wel een heleboel slechte dingen gedaan hebben. Als ze op de heuvel aangekomen zijn, ziet hij dat Jezus gekruisigd wordt. Hij hangt dan midden tussen twee andere misdadigers. Simon denkt dat Jezus wel de ergste misdadiger moet zijn, hij hangt immers in het midden. Heel veel later heeft Simon, net als wij nu, misschien wel gehoord wie Jezus was. Simon dacht dat hij niets fout had gedaan, en Jezus wel, maar hij kwam erachter dat het eigenlijk net andersom was. Jezus, voor wie hij die zware balk had gedragen, had helemaal niets fout gedaan. Jezus was onschuldig en toch werd Hij geslagen en aan het kruis gehangen. Hij hing daar tussen twee misdadigers die wel veel fouten hadden begaan en Hij, Jezus, was onschuldig. Dat Jezus onschuldig aan het kruis hing is heel bijzonder, ook omdat hij daardoor gezorgd heeft dat wij nu bij God mogen horen. Want ook wij doen dagelijks dingen fout, we maken ruzie, vertellen niet de waarheid. Terwijl God van ons vraagt om altijd eerlijk te zijn, en goed te zorgen voor de mensen om je heen. Jezus heeft al onze verkeerde dingen weggenomen en is zelf aan het kruis gestorven, niet voor Zijn eigen fouten, maar voor die van jou, van mij en van Simon. Esther en Thijs Janssen
Donderdag 13 april
Marcus 14 vers 12-31
Genade nodig, maar ook waarheid?! Hier gebeurt wat voorafgaat aan Gethsemané. Jezus treft voorbereidingen om Zichzelf en Zijn discipelen klaar te maken voor wat komt. Hij beseft dat het geestelijke strijd zal kosten om tot overgave aan Gods wil te komen. Voor Hem ligt de weg van bespotting, verachting en lijden. Zelf neemt Hij de leiding en treft maatregelen dat dit in alle rust kan gebeuren, zoals Hij wil. De vijand staat klaar om toe te slaan en vindt in Judas een gewillig werktuig. Die is diep teleurgesteld in Jezus na Zijn reactie op de zalving door Maria. In de verzen 12-21 zien we hoe Jezus hier Gods genade en waarheid openbaart. (zie Johannes 1 vers 14 en 17) Zoals ze gewend zijn, gaan zij het Pascha vieren. De discipelen vragen aan Jezus waar Hij wil dat zij dit gaan klaarmaken. Op een nogal geheimzinnige wijze geeft Jezus hen instructies. Zo vinden ze de door Jezus bepaalde plek, die al voorbereid was buiten de discipelen om. Dit was nodig om de vijand niet vroegtijdig op de hoogte te brengen van de plaats, zodat zij ongestoord samen konden zijn. Wat een liefdevolle zorg van de Heiland voor de Zijnen. Hij weet wat zij en wij nodig hebben en Hij voorziet daarin. Tijdens de maaltijd, nadat Hij, als een slaaf, hen de voeten had gewassen spreekt Hij openlijk over het aanstaande verraad van één van hen. Een voor de anderen liefdevol bedekte, maar voor Judas een glasheldere laatste waarschuwing, is de zoveelste openbaring van zijn voorkennis. Hoe gaan genade en waarheid hier samen! De kern van dit gedeelte vinden we in de verzen 22-25. Tijdens de maaltijd betrekt Jezus het ongezuurde brood en de wijn op Zichzelf. Zo wil Hij de zijnen helpen om zicht te krijgen op het nieuwe verbond in Zijn bloed. Hij had al verschillende keren over Zijn lijden en opstanding gesproken. (zie Marcus vers 31/9 vers 12/ 9 vers 31/10 vers 32-34) Het paste echter niet in hun denkschema met betrekking tot de Messias, die zou komen om te verlossen. Door zo veel mogelijk zintuigen van hen erbij te betrekken, komt Hij hen nog eenmaal helemaal tegemoet. Hun oren horen Zijn woorden, hun ogen zien Zijn handelingen, hun handen tasten brood en beker, hun mond proeft brood en wijn en de geur van brood en wijn dringen door. Wat moet dat toch een diepe indruk op hen hebben gemaakt. Pas later is dit echt voor hen gaan leven; toen zij begrepen wat Hij hiermee wilde zeggen. Hartverwarmend, dat de Zoon van God Zichzelf wilde overgeven voor verloren mensen om hen te verlossen van hun grootste probleem: hun zonden. Genade en waarheid pakken de wortel van ons probleem aan. In de laatste verzen, (26-31) als ze zijn vertrokken uit de bovenzaal, komt Hij hen opnieuw tegemoet. Hij vertelt hen van tevoren hoe zij zich zullen gedragen bij Zijn arrestatie. Perspectief brengt Hij door ook al te wijzen op Zijn opstanding en hun ontmoeting te Galilea. Petrus reageert. Zeker zal hij voor Jezus opkomen! Dan spreekt Jezus opnieuw woorden van genade en waarheid. Wat een liefdevolle waarschuwing onder zulke vreselijke omstandigheden. Die liefde zal hem later tot berouw brengen. Hebben wij al ontdekt hoe afhankelijk wij zijn van beide; Gods genade en waarheid in ons dagelijks leven? Waaruit blijkt dat? Kunt u voorbeelden geven dat u Gods liefde leerde zien in op het eerste gezicht harde woorden van de Vader en de Zoon? Jaap Brouwer
Genade is onverdiende liefde.
Lied: Hij kwam bij ons heel gewoon (Onze Bundel 75) Hij kwam bij ons heel gewoon, De Zoon van God als mensenzoon, Hij diende ons als een knecht En heeft zijn leven afgelegd. Refrein: Zie onze God, De Koning-knecht, Hij heeft zijn leven afgelegd. Zijn voorbeeld roept om te dienen iedere dag, gedragen door zijn liefd’en kracht. En in de tuin van de pijn Verkoos Hij als een lam te zijn, Verscheurd door angst en verdriet, Maar toch zei Hij: Uw wil geschied’. (refrein) Zie je de wonden zo diep, De hand die aard’ en hemel schiep, Vergaf de hand die hem sloeg, De man die onze zonden droeg. (refrein) Wij willen worden als Hij, Elkanders lasten dragen wij. Wie is er need’ rig en klein? Die zal bij ons de grootste zijn. (refrein)
Goede Vrijdag 14 april
Lezen: Marcus 14 vers 32 tot 52
Van twaalf tot drie uur in de middag werd het donker over het hele land. En om drie uur schreeuwde Jezus luidkeels: Eloi, Eloi, lama sabachtani? Dat betekent: Mijn God, mijn God, waarom hebt u mij verlaten? Het kruis van Jezus Christus (zijn dood) is voor ons de toegang naar het eeuwige leven. Door het kruis krijgen we deel aan het leven dat Jezus leidde. Vele mensen zien het leven van Jezus als een prachtig voorbeeld van een volmaakt leven dat wij moeten nastreven. Maar zodra we dat gaan proberen, stuiten we op ons onvermogen en komen we ons zelf tegen. Als de Heilige Geest in ons leven is gekomen om ons van onze zonden te overtuigen, dan zien we dat dingen zoals onze hebzucht, egoïsme, jaloezie, haat en nijd die volmaaktheid in de weg staat. Dingen die in het leven van Jezus nooit een rol hebben gespeeld. Maar gelukkig, Jezus is niet aan het kruis gestorven om ons iets te leren. Hij is gekomen om door het kruis ons kinderen van God te maken. Op Golgotha is het gebeurd. Daar heeft de grote ruil plaats gevonden. Daar heeft Jezus geleden en werd Hij zelfs door God verlaten. Ons is beloofd: Ik laat u niet in de steek, Ik zal u niet verlaten. Wij verdienden de doodstraf. Jezus kreeg die. Jezus verdiende de volmaaktheid. Wij kregen die. Op Golgotha heeft Jezus alles volbracht. En dat is genade op genade. Ik hou heel erg van de zee. Uren kan ik daar langs lopen en kijken naar die eindeloze stroom van golven die daar aan komen rollen en dat houdt nooit op. En als ik dan naar die golven kijk, dan denk ik altijd aan de genade van God. Oneindig, het stroomt maar door, over ons gebroken en soms vuile leven heen. Het houdt net als de golven, nooit op. En dan komt er uit mijn gebroken hart een blijdschap en leer ik zien: Zoals de golven maar dag in dag uit over het strand rollen, zo stroomt Gods genade maar eindeloos over mijn leven heen. Dat is genade. Kushner heeft een boek geschreven met de titel: Als het kwaad goede mensen treft. Jerry Bridges heeft een boek over genade geschreven en hij zegt in dit boek heel treffend, genade is: Als het goede kwade mensen treft. En onder die genade mogen wij allen leven. Kees en Gerda van der Mark
Gebed: Heer, leer mij om te gedenken, zodat wat U gedaan hebt in het verleden, een deel wordt van mijn leven hier en nu. Amen
Stille zaterdag 15 april
Marcus 15 vers 42-47
Schreeuwende stilte... “…kwam Josef van Arimatea, een vooraanstaand raadsheer, die zelf ook de komst van het koninkrijk van God verwachtte.” Hier is geschied regtvaardig regt Hier ligt de meester bij den knegt Hier leijt de sotte bij de wijse De jonge bij den oude grijse Hier ligt de arme bij den rijke De vuile bij den suiverlijke. Zo het opschrift op het knekelhuis van de Oude Kerk in Barneveld. Uiteindelijk is er recht: in de dood is dan toch iedereen gelijk. Waarschuwing voor de meesters! Troost voor de knechten? ’t Is het recht van het kerkhof. Steen naast steen, rij na rij, onbeweeglijk kil en koud. Stil en stram. Uiteindelijk zijn we allemaal even sterfelijk, allemaal even stil en onbeweeglijk. Allemaal even machteloos. Tot niets meer in staat. Niets slechts maar ook niets goeds. Uiteindelijk is iedereen machteloos: niet slechts de knecht maar nu ook de meester. Is dat geen schrale troost? Waarom wil Josef Jezus begraven? Is het zijn zorg om de wet? Jezus’ dode lichaam aan het kruis –nog wel op sabbat en Pèsach- zal het land ontheiligen! Of is het zijn respect voor de profeet? Kan hij de schande niet verdragen dat zijn lichaam daar zo blijft hangen: gebroken, onttakelt en weerloos. Of is het zijn verwachting van het Koninkrijk? Had Jezus de onzekere Johannes niet bemoedigd met wat iedereen in zijn buurt kon zien: blinden zien, lammen lopen, melaatsen worden rein, doven horen en doden staan op… Het koninkrijk van God is nabij!
Legt Josef het lichaam van Jezus zorgvuldig klaar voor zijn opstanding? Handelt hij niet uit respect voor de dode, maar om zijn hoop op de levende? Die hoop geeft troost! De dood biedt immers geen recht en ook geen rust. Al die gestorvenen liggen te wachten op recht. Machteloos geworden, steen naast steen, rij na rij. De rust van het kerkhof is een schreeuwende stilte. Steen naast steen, rij na rij: “Hier liggen tot de dag der wederopstanding…” Wieb Dijksterhuis
Lied: Nu valt de nacht, Lied 195 uit Liedboek voor de Kerken 1. Nu valt de nacht 4. ’t Is goed, o Heer Het is volbracht: Gij hoeft de eer de Heer heeft heel zijn leven van God niet meer te staven. voor het menselijk geslacht Leggen wij ons bij U neer, in Gods hand gegeven. in uw dood begraven. 2. De wereld gaf Hem slechts een graf, zijn wonen was Hem zwerven; al zijn onschuld werd Hem straf en zijn leven sterven 3. Hoe slaapt Gij nu, die men zo ruw aan ’t kruishout heeft gehangen Starre rotsen houden U, rots des heils, gevangen.
5. Hoe wonderlijk, uitzonderlijk uit sabbat is gekomen: eens voor al heeft Hij het juk van ons afgenomen.
Woordenlegger De onderstaande woorden moeten allemaal in de vakjes worden gezet. Er mag maar één letter in één vakje staan. Tel de letters en de vakjes. Soms passen er meer woorden in één rij. Let op, in de rij met de grijze blokjes moet van boven naar beneden een woord te lezen zijn. Als je alles goed hebt gedaan, schrijf je dat woord op het stippellijntje onder de puzzel.
Judas – Johannes – Jacobus – Judas - Petrus – Herodus – Here Jezus – Overpriester – Vrienden – Wachters – Discipelen - Pilatus
De Here Jezus is ………………!
Pasen 16 april
Marcus 16
"Ik wens jullie vrede" (Johannes 20:19) Dat waren Jezus' eerste woorden, na Zijn opstanding. "Vrede zij" u mevrouw/meneer ................ (vul uw eigen naam maar in) "Ik wens je vrede", ..............(vul je eigen naam maar in) Hij was er in levende lijve en er kwam geen verwijt uit Zijn mond. Zij hadden Hem immers in de steek gelaten..... Geen opmerking over hun falen, verloochenen en vluchten. Geen opmerking over hun angst, hun gesloten harten. Kent u dat: Angst, falen, vluchten, een gesloten hart, een kamer die op slot zit in uw hart. Jezus zegt: "Ik breng vrede". Nee, Maria mocht hem niet aanraken. Zijn aardse lichaam had geen betekenis meer. Er kwam nu iets goddelijks voor terug. Wat is dat, wat is er gebeurd? Wel de opstandingskracht van God zelf wordt hier zichtbaar. Hij brengt vrede en zo mogen we Hem kennen en de kracht van Zijn opstanding ervaren. Filippenzen 3:10. Paulus zegt hier: "ik wil Christus kennen en de kracht van Zijn opstanding ervaren". In Efeze 1 schrijft Paulus : "ik bid, dat u zult beseffen hoe groot de kracht is, die God ter beschikking stelt aan ons, die in Hem geloven". Paulus gebruikt voor kracht het woord "dunamis" (= dynamiet ). God geeft de kracht van dynamiet, die uw leven kan veranderen. Jezus kent de problemen van ons, van u, van jou. Hij is niet gekomen om ze ons in te peperen, maar om ze te verwijderen. Zegt u: "Ik heb geen problemen, alles gaat z'n gangetje en dat is lekker rustig"....... Ons werkelijk probleem is, wat we met onze problemen doen! Proberen we het zelf op te lossen, dan worden we moe, verschrikkelijk moe. Wilt u rust en vrede ervaren? Geef dan uw vertrouwen aan Jezus en door de kracht van de Heilige Geest zult u veranderen. Nee, dat is niet altijd makkelijk en niet al onze problemen en vragen worden direct opgelost, soms overigens wel. Zoals in Handelingen 4 vers 29-31, waar God bovennatuurlijke wonderen deed als antwoord op gebed. Besef wel, dat Paulus zegt, dat God ons opstandingskracht ter beschikking stelt. Dat geeft wel een grote bemoediging. Hoe donker uw situatie ook is, God kan een ommekeer tot stand brengen als we het van Hem verwachten. Dezelfde kracht, die Jezus in staat stelde om levend te worden, zal u in staat stellen om boven uw problemen uit te stijgen. Wat is dat nu: het van Hem verwachten? Dat is God leren kennen, door te luisteren naar de Bijbel (2 Timotheüs 3 vers 16-17), je laten leiden door de Heilige Geest (Romeinen 8 vers 9-11). God spreekt tot ons door de bijbel en door middel van de aansporingen van de Heilige Geest en hij gebruikt onze omstandigheden (Romeinen 8 vers 28,29). Slechts één ding zal u er van afhouden te kunnen veranderen: Uitstel!!!!! Doe zoals Maria en zeg: "ik heb De Heer gezien" en geloof in Gods kracht!!! "We zijn dankbaar, dat we dit aan u en jullie door mogen geven". Mieke en Wouter Kokee Uit: Het evangelie van Johannes van Henk Binnendijk / De Kracht om uw leven te veranderen van Rick Warren
Mag het Licht van Pasen u verlichten elke nieuwe dag!
Diensten Stille Week
Donderdag Vrijdag Zondag Zondag
19.30u NGK Voorthuizen 19.30u NGK Voorthuizen 09.30u JFC Barneveld 18.30 u NGK Voorthuizen
ds. W.J. van der Linde, H.A. ds. J. van ’t Hof ds. J. van ’t Hof ds. J. Horsman (Zwolle)
Nawoord: De laatste woorden van dit boekje; na Pasen staan we aan het begin van een nieuwe etappe. We vervolgen onze levensweg. We weten niet hoe lang we nog zullen gaan, we weten ook niet wat we allemaal tegen zullen komen. Wat we wel weten is dat we niet alleen gaan, we lopen met vele gemeenteleden, geloofsgenoten uit vele landen en volken. Hij: Jezus die leeft, gaat voor en wil ons helpen, trouw en liefdevol iedere dag opnieuw. We weten ook waar de weg uitkomt: in het huis van de Vader. Laten we dan samen bemoedigd verder gaan, en Hem loven en prijzen en dienen met ons leven.
Lied: Prijs de Heer, de weg is open (Onze Bundel 10 vers 3) Prijs de Heer, de weg is open Naar de Vader, naar elkaar, Jezus Christus, Triomfator, Mijn Verlosser, Middelaar. Vader, met geheven handen Breng ik U mijn dank en eer. ’t Is uw Geest die mij doet zeggen: Jezus Christus is de Heer!