BAPTISTEN Tijdschrift van de Unie van Baptistengemeenten 131e jaargang nr. 2 juni 2016

BAPTISTEN Tijdschrift van de Unie van Baptistengemeenten • 131e jaargang nr. 2 • juni 2016

GASTVRIJ, MAAR NIET NAÏEF

In deze uitgave: HANS EN AISHA OOSTERLOO • TUCHT IN DE GEMEENTE • GENIETEN COLLEGE VAN BEROEPBAARSTELLINGEN • IMPRESSIE AV

.nu

Voorwoord

Inhoud

Hopen is toch blijven leven in de vertwijfeling, en toch blijven zingen in het duister. Henri Nouwen

19

This little light of mine

O

p de afgelopen Algemene Vergadering in Arnhem presenteerde de gastheer (BG Arnhem-Centrum) zich aan het begin van de dag met een filmpje waarin gemeenteleden met een lichtje in de hand vrolijk dansend op het nummer `This little light of mine’ in beeld kwamen. Van het voorgangersechtpaar tot muziekgroep tot koffieschenkers tot kinderwerkers… iedereen was in beweging en iedereen straalde.

8 16

Stralen is iets wat een groot contrast kan zijn met de praktijk van alledag en met de informatie die via de media tot ons komt. En daarmee brengt het ook wat spanning met zich mee. In deze uitgave van Baptisten. Nu vindt u een aantal artikelen over uitdagingen die met onze roeping gepaard gaan. Zo besteden we aandacht aan het werk onder vluchtelingen in Arnhem-Zuid, leest u het pleidooi van Yme Horjus voor een sterker besef van de rol van tucht in de gemeente en daarnaast durven we te spreken over `genieten’ terwijl de gebrokenheid van de schepping steeds meer zichtbaar wordt. In opinieblad De Nieuwe Koers (mei 2016) stond naar aanleiding van de aanslagen in Brussel een artikel over de `gedroomde kerk’. Ik citeer de Vlaamse dominee Douwe Boelens: “Wanneer alles in verstarring geraakt, en angst in onze straten heerst, wil onze kerk zijn hart openen.” Boelens slaat hier mee de spijker op de kop; hij verwoordt het verlangen dat zich het best laat samenvatten in `geloof, hoop en liefde’. Het zijn deze drie woorden uit Korinthe 13 waarvan we in de drie bovengenoemde verhalen (en in alle andere teksten) getuigen. `This little light of mine’ spreekt van het kleine licht dat we mogen zijn. Het is prachtig om te zien hoe soms een enkel woord of klein gebaar verschil kan maken. Maar er zijn ook momenten waarbij je je afvraagt hoe ver de lichtstraal reikt. Het verhaal van de mees en de duif bepaalt me dan weer bij de essentie van gemeente-zijn. De mees zei tegen de duif: “Ik zat op een tak van een dennenboom toen het begon te sneeuwen... niet erg zoals in een storm... maar zachtjes, zonder geluid, zonder gewicht. Uit tijdverdrijf begon ik de sneeuwvlokken te tellen, één voor één... langzaam verdwenen de groene naalden onder een witte vacht. Op een gegeven moment telde ik de 3.741.952e vlok die vlak voor mij op de tak neerdwarrelde. Maar toen de 3.741.953e neerdwarrelde, minder dan niets, brak de tak af.” De duif, sinds de dagen van Noach specialist in moeilijke onderwerpen, zei bij zichzelf: “Misschien ontbreekt er nog maar één gebed van één mens om het koninkrijk Gods in deze wereld te laten komen”.

8

HOOFDREDACTEUR

GASTVRIJ, MAAR NIET NAÏEF Barmhartig, ruimhartig, gastvrij en humaan. Dat zijn voor Wietse

En verder...

van der Hoek (BG Arnhem-Zuid) de belangrijkste uitgangspunten

14

Wat een enorm vuur zal dat zijn wanneer we als gemeente, als Unie, en als alle christenen samen het Licht uitstralen. Daar kan geen duisternis tegenop!

Onno Visser

14

13

bij de omgang met vluchtelingen. Een uiterst actueel onderwerp:

4 Unieuws

in de ‘achtertuin’ van het kerkgebouw worden enkele honderden

6 Impressie AV

asielzoekers worden opgevangen.

13 Gedoopt 19 Hans en Aisha

TUCHT: HET VINDEN VAN EEN JUISTE BALANS

Oosterloo

“In veel evangelische(re) baptistengemeenten zie je een toename

20 Jaarthema: Genieten

van het besef dat tucht een belangrijk onderdeel is van gemeen-

22 Overleden

te-zijn. Dat besef mag sterker - en breder in de Unie - doordrin-

23 Column

gen.” Een interview met emeritus voorganger Yme Horjus die hoopt te promoveren op dit thema.

16

EEN ROEPING HERKENNEN Bijna alle gemeenten plukken er de vruchten van: het College van Beroepbaarstellingen. Dit college beoordeelt of mensen die voorganger willen worden daar geschikt voor zijn. Daar zitten twee kanten aan: doe je die persoon er recht mee én doe je de gemeenten recht door deze persoon als voorganger aan te bevelen?

2

|

BAPTISTEN.NU

BAPTISTEN.NU

|

3

Unieuws

Unieuws

IN- EN UITADEMEN

Beroepingswerk >> BG de Bron Almelo heeft op 19 november 2015 een beroep uitgebracht op ds. Egbert van Rhee, voorganger van de Baptistengemeente in Zetten. Hij heeft dit beroep aangenomen. Per 1 juli 2016 zal hij voorganger zijn van de Bron te Almelo. De bevestigings- en intrededienst vindt plaats op zondag 10 juli. >> Op zondag 20 maart jl. is Jacqueline Huth ingezegend als gemeentestichter voor Brunssum-Centrum.

MISSIE.NU Soms kun je als voorganger of oudste zó opgaan in het draaiende houden van een gemeente, dat je nauwelijks toekomt aan inhoudelijke vragen rondom nieuwe initiatieven van gemeentestichting. Om hen te inspireren en te bemoedigen organiseren de Unie en ABC de inspiratiedag MISSIE.NU, waarin met o.a. Stefan Paas en Rocco Rausch wordt nagedacht over de theologische vragen rondom missie en zending in Nederland anno 2016. Voor meer informatie en opgave: www.missie.nu

4

|

BAPTISTEN.NU

SEMINARIUMZONDAG

Jaarlijks geeft Stichting Opwekking een cd en liedbundel uit met nieuwe liederen. Tussen de dertien nieuwe liederen van de veertigste uitgave staan zeven vertalingen van Harold ten Cate, voorganger van BG Zuidwest Friesland. Baptisten.Nu sprak met hem. Hoe bent u in de wereld van tekstschrijven terecht gekomen? “In 2003 volgde ik een cursus voor muziek in de gemeente van Peter van Essen (jarenlang betrokken bij Opwekking, red.). Later stuurde ik een vertaling in, die bewerkt werd voor de bundel. Vertalen begint als een lied me raakt. Dan wil ik het lied delen en woorden geven die de gemeente kan zingen. Wat is de boodschap? Welke Bijbelteksten zijn in de tekst verwerkt? Hoe breng je die inhoud sprekend over, binnen de grenzen van metrum en rijmschema? Dat is prachtig, maar pittig puzzelwerk.”

Welke eigen tekst is u dierbaar? Een ander lied dat een bijzondere betekenis voor me heeft is ‘Hoe lang, o Heer?’ (Opwekking 778) gebaseerd op Psalm 13. Die psalm is een onvervalste klacht, gegrond in een diep Godsvertrouwen. Ons gebedsleven wordt verdiept, als we ook leren te klagen bij God. Dit lied geeft je woorden als God onbereikbaar lijkt. In pastorale gesprekken is dat een thema dat breed leeft. Situaties van lijden, ziekte of verlies kent iedereen. Als gelovige kun je worstelen met vragen over onverhoorde gebeden. Als je dan op zondagmorgen naar de samenkomst gaat en alles is blij en ‘opgewekt’, dan staat dat ver van je af. Een klaagpsalm als deze kan je helpen om van verdriet naar vertrouwen toe te zingen. Misschien zijn onze tranen en vragen dan wel het diepste loflied dat we kunnen brengen.”

SENIORENWEEK 2016

in Fredeshiem

Ds. Henk en Marga Slaakweg (BG Heemskerk) organiseren dit jaar van 17 tot en met 24 september een vakantieweek voor senioren (70+) in hotel Fredeshiem bij Steenwijk. Het hotel ligt te midden van bossen, heide en water. U verblijft in een twee- of éénpersoons kamer, met volledige verzorging. Daarnaast is er een uitstapje of excursie, en is er de mogelijkheid tot zwemmen in het nabije zwembad. U bent vrij om aan onderdelen van het programma deel te nemen. Alle hotelkamers liggen op de begane grond. Het arrangement is inclusief alle maaltijden en koffie/thee. Voor opgave en meer informatie kunt u contact opnemen met Henk en Marga Slaakweg via [email protected] of 06-21872251.

MEI

Project van de maand

India – een brug van hoop

Wat hoopt u met uw liederen te bereiken? “Een goed lied laat ons in- en uitademen. We ademen in en laten de Bijbelse waarheid van het lied tot ons hart doordringen. Dan ademen we uit in lofprijzing aan God. Als mensen troost en steun aan je tekst ontlenen, is dat kostbaar. In 2014 schreef ik met Adrian Roest van Sela het lied ‘Nu laat U mij in vrede gaan’, over het verhaal van Simeon in Lucas 2:25-35. Het laatste couplet zegt: ‘Nu laat U mij in vrede gaan, want U lost uw beloften in. Ik neem uw redding dankbaar aan, tot eens de wereld vrede vindt. Wanneer ik hier mijn ogen sluit, heet U mij welkom in uw huis. Ik leef het leven tegemoet, tot ik U zie en U ontmoet. Nu laat U mij in vrede gaan.’ Later hoorde ik dat de woorden van dit slotcouplet mensen troost boden bij het afscheid van een geliefde. Ze zijn zelfs al gebruikt op rouwkaarten. Dat vind ik ontroerend. Dan word ik dankbaar voor hoe de Heer een lied kan gebruiken.”

Sinds dit jaar worden seminariumzondagen georganiseerd, zondagen waarop een student van het seminarium op aanvraag komt spreken in een gemeente. Het doel is om het contact tussen gemeenten en hun mogelijke toekomstige voorgangers te verstevigen. De eerste seminariumzondag op 10 april jl. leverde enthousiaste reacties op en daarom krijgt het in 2017 een voortzetting. De geplande data zijn 19 maart en 12 november. Aanvraag via http://tiny.cc/seminariumzondagen2017

 e Vereniging van Baptisten Voorgangers hield haar D jaarlijkse conferentie op 18 en 19 april in een klooster in Denekamp. Het thema van de conferentie was ‘Vierend voorgaan’. Lezingen waren er van o.a. Teun van der Leer, Leon van Ommen en Otto de Bruijne.

Sinds een aantal jaren ondersteunt de Unie het EBMIproject ‘een brug van hoop’ in het Indiase dorpje Gotlam. Het project wordt al 25 jaar gedragen door een lokale Baptistengemeente, die geconfronteerd werd met de nood van haar directe leefgemeenschap. Inmiddels heeft dat geleid tot een kindertehuis, een school voor beroepsopleiding en een oogkliniek. De ziekte `Grijze staar’ is een groot probleem in India en is -wereldwijd- de grootste oorzaak van blindheid. In 2007 is er naast de Baptistengemeente een gebouw neergezet waar oogoperaties konden worden uitgevoerd, maar om de 900 mensen die jaarlijks geholpen worden goed op te kunnen vangen is men druk bezig met de constructie en inrichting van een nieuw gebouw. De Unie hoopt dit project dit jaar voor een bedrag van € 4.000,- te kunnen ondersteunen. Uw bijdrage is welkom via NL14 TRIO 0391 0156 13 t.n.v. Unie van Baptistengemeenten o.v.v. `India – een brug van hoop’. BAPTISTEN.NU

|

5

Unieuws

BG Muntendam bestaat 125 jaar Op 2 mei 2016 was het 125 jaar geleden dat de BG Muntendam werd gesticht, want op die dag in 1891 werden de eerste 6 gemeenteleden gedoopt te Foxhol. De gemeente kwam eerst in een zaal achter een huis bijeen en bleef groeien. Op 10 januari 1916 werd het huidige kerkgebouw in gebruik genomen. Deze heuglijke feiten zijn gevierd van 20 tot en met 22 mei. Zo was er een volleybalmarathon van 12 uur met aansluitend een ontbijt voor de nog aanwezige deelnemers, een brunch voor de omwonenden van het kerkgebouw, en een kinder- en ouderenmiddag. Zondagmiddag 22 mei vond de dankdienst plaats, waarmee het feestweekend werd afgesloten.

REÜNIE

Vrouwenbond Op zaterdag 1 oktober wordt er in Arnhem een reünie gehouden voor alle oud-bestuursleden van de Nederlandse Baptisten Vrouwen Bond. De bond, die in 1932 werd opgericht, ontwikkelde zich na de zes­tiger jaren tot een vrouwenbeweging die tot doel had samenbindend bezig te zijn en te groeien naar volwassenheid in geloof, naar zelfontplooiing en naar bewustwording van de plaats van de vrouw in de gemeente, de Unie en de samenleving. Gewestelijke conferenties, besturendagen en besturen­ training, landelijke conferenties en toerusting- en trainingsdagen waren de instrumenten die bij de invulling van het doel werden gebruikt. In 2007 stopte de vereniging. De reünie zal in het teken staan van ontmoeting. Aanmelden kan tot en met 31 mei bij oud-bestuurslid, zr. Hannie Mansen via [email protected].

6

|

BAPTISTEN.NU

Unieuws

IMPRESSIE

Algemene Vergadering Baptist House Op 29 april jl. vond de Algemene Vergadering van de Unie van Baptisten gemeenten in Nederland plaats in Arnhem. Tegelijkertijd vond op vijf minuten lopen het zendingscongres van het EBMI (European Baptist Mission International) plaats. Doordat er ’s avonds een gezamenlijke viering was, en er bij de deze AV diverse vertegenwoordigers aanwezig waren van o.a. de European Baptist Federation en de Baptist World Alliance, kreeg de dag een internationaal karakter. Het karakter werd versterkt door de aanwezigheid van Christoph Haus (van de EBMI) en door twee afgevaardigden van de Baptisten Unie in Sierra Leone. Zij spraken het zendingsechtpaar Hans en Aisha Oosterloo toe, van wie op deze AV afscheid werd genomen. Namens de Unie sprak John Sussenbach enkele woorden tot Hans en Aisha. Als cadeau ontvingen zij van de Unie zonnepanelen, die zullen worden geplaatst op het pas gebouwde weduwenhuis. (zie Baptisten.Nu, 2016 nr. 1)

Nieuw zendingsbeleid De AV stemde unaniem in met het nieuwe zendingsbeleid, waarin is vastgelegd dat de steun aan Sierra Leone doorgaat, ook nu Hans Oosterloo met pensioen is. Verder is het nieuwe beleid gericht op het bieden van steun aan gemeentezendelingen op het gebied van coaching en advies. Daarnaast is er een (bestemmings)fonds voor ‘jeugd en zending’ om diaconale jongerenreizen te organiseren. Op verzoek van de AV zal ook worden gezocht naar mogelijkheden om dergelijke activiteiten door senioren te steunen.

Baptistica-reeks Tijdens de AV werden deel 9 en 10 van de Baptistica-reeks gepresenteerd. Het negende deel heet “Verlangend vieren. Over de vormende kracht van de samenkomst” en bevat bijdragen van o.a. Teun van der Leer en Hans Riphagen. De tiende uitgave draagt de titel “Samen ontdekken! De uitdaging van de vergader(en)de gemeente: Samen de wil van Christus onderscheiden” met teksten van Henk Bakker, Stuart Blythe (IBTSC), Daniël Drost en Ingeborg Janssen.

Jaarverslag In het tweede deel van de AV kwamen de jaarverslagen en het financiële verslag over 2015 aan de orde. Anne Mulder (BG Zwolle, lid Unieraad) gaf een overzicht en toelichting op de uitgaven van de Unie en daarbij werd ingezoomd op de zending. Verder werd toegelicht, dat de aangekondigde opheffing van de Unie Bouw Stichting ook leidt tot beëindiging van het 10-centsfonds. Dat fonds heeft gediend om gemeenten te steunen die in problemen kwamen met hun hypotheeklasten. Het saldo wordt nu toegevoegd aan het Solidariteitsfonds.

De plannen voor het Baptist House in Amsterdam zijn versoberd omdat de financiële bijdrage van de Europese organisatie en hun seminarium nog niet beschikbaar is. De verkoop van hun bezittingen in Praag vraagt veel tijd. Er is wel een overeenkomst gesloten, maar het zal nog jaren duren voor de opbrengsten daarvan kunnen worden ingebracht. Vanuit de bestaande samenwerking in het tijdelijke pand is meer duidelijk geworden over de noodzakelijke eisen en die heeft de architect in een aangepast verbouwingsplan verwerkt.

Ingeborg Janssen en Teun van der Leer presenteren de nieuwe Baptistica-delen.

Unie-ABC Het plan van aanpak voor het intensiveren van de samenwerking tussen Unie en ABC richt zich naast landelijke ontwikkelingen ook op regionale ontmoetingen en contacten tussen plaatselijke gemeenten. Vanuit de vergadering werd gereageerd op de historie van dit proces en de geplande gezamenlijke vergadering, maar verder kon men er in grote meerderheid mee instemmen. Er werd gevraagd of op de AV meer tijd kan worden ingeruimd om inhoudelijk in gesprek te zijn over dergelijke onderwerpen. Dat kan een onderwerp worden voor de te benoemen werkgroep, die zich gaat buigen over evaluatie en veranderopties inzake de AV; het voorstel om zo’n werkgroep te benoemen kreeg algemene steun.

Alle voorstellen werden met een ruime meerderheid aangenomen.

Regio-coördinatoren De AV heeft drie regio-coördinatoren voor het noorden benoemd, te weten Michiel Nooijer, Anne de Vries en Jur Kruizinga. Vanuit de Unie zullen zij actief contact onderhouden met de gemeenten, functioneren als aanspreekpunt en onderzoeken welke behoeften er verder zijn. Ook werd het nieuwe beleidsplan door Ingeborg Janssen geïntroduceerd: te gebruiken als een reisgids met verschillende routes. Vertegenwoordigers uit verschillende gemeenten hadden zich er al in verdiept en reageerden veelal positief, met soms suggesties voor de verdere uitwerking.

Nieuwe leden De verwelkoming van drie nieuwe gemeenten was ook een hoogtepunt tijdens deze AV. De Karen Baptistengemeente Nederland, de Braziliaanse Baptisten Gemeente Amsterdam-west en de Baptisten Gemeente Tiel werden voorgesteld als nieuwe leden en Klink Veenendaal vertelde over hun behoefte aan verbondenheid. Die gemeenten kregen flessen Israëlische Avondmaalswijn, om te delen in hun gemeente. Daarna werd letterlijk ‘schouder aan schouder’ gezongen over het voorrecht om in de wijngaard van de Heer te werken. TEKST Bert Middelkamp FOTO’S Sjoerdt de Ruijter

Dirk van Schepen van aspirantgemeente Klink (Veenendaal) laat via een selfie weten dat hij de gemeente zojuist heeft voorgesteld aan de AV.

Schouder aan schouder werd door de aanwezigen het lied `Heer, wat een voorrecht’ gezongen

BAPTISTEN.NU

|

7

Hoofdartikel

Hoofdartikel

Barmhartig, ruimhartig, gastvrij en humaan. Dat zijn voor Wietse van der Hoek de belangrijkste uitgangspunten bij de omgang met vluchtelingen. Voor de voorganger en zijn gemeente (BG De Ontmoeting in Arnhem-Zuid) is het onderwerp uiterst actueel, want in de ‘achtertuin’ van het kerkgebouw worden enkele honderden asielzoekers opgevangen.

A

angezien BG De Ontmoeting betrokkenheid met de buurt hoog in het vaandel heeft staan, is voorganger Wietse van der Hoek lid van het kernteam Welkom in Elderhoeve (kortweg WIE), dat zich ontfermt over de circa 350 vluchtelingen die een maand geleden neerstreken in voormalig verpleeghuis Elderhoeve in Arnhem-Zuid. Er zijn in totaal zo’n 240 vrijwilligers uit de wijk die ervoor zorgen dat er voor de nieuwkomers uit Syrië, Eritrea, Irak en Iran bijvoorbeeld taalonderwijs, sport en spel, goederen en ontspanning is. Verder is er een taakveld creatief en culinair, dat met de vluchtelingen kookt, eet en danst. “We willen als baptistengemeente graag betrokken zijn bij deze mensen. Dat doen we samen met andere kerken in de wijk. De lijnen zijn kort, want ik mag als voorzitter van ‘Kerk in de Wijk’ samen met anderen de kar trekken.”

Landverraders

Gastvrij, maar niet naïef TEKST Erik Roest FOTO Dick Vos

8

|

BAPTISTEN.NU

De komst van het AZC naar Arnhem-Zuid verliep niet zonder slag of stoot. “Omwonenden vroegen zich hardop af welke gevolgen dit besluit zou hebben voor de waarde van hun huis. Ze waren ook bang voor criminaliteit en verkrachtingen, omdat het AZC aan een slecht verlicht fietspad ligt. De berichtgeving over de aanrandingen in Keulen was ook niet goed voor de algemene stemming. Vanuit het kernteam van WIE zijn we zelf ook in gesprek gegaan met tegenstanders van het AZC. Daarbij werden we uitgemaakt voor NSB’ers en landverraders. Ik heb gemerkt dat je met een uitgestoken hand en een grote glimlach heel ver komt. We zijn het niet met elkaar eens geworden, maar ik heb wel uitgelegd hoe wij er tegenaan kijken. Ik heb verteld dat wij er juist voor proberen te zorgen dat er geen overlast komt, doordat wij activiteiten organiseren voor de vluchtelingen. Ik ben ervan overtuigd dat wij als christenen onder de mensen verschil kunnen maken. Ik ben gelovig en wil hier naar handelen. Dat mag iedereen zien. Niemand is mijn opponent; ik ga graag in gesprek met mensen die er anders over denken.”

Jihadgangers De Bijbelse oproep tot gastvrijheid weegt zwaar voor Van der Hoek. “Vanuit het Oude Testament krijgen we de opdracht om de vreemdeling op te nemen. De Bijbel is daar heel duidelijk over. Barmhartig, ruimhartig en humaan: dat zijn wat mij betreft de uitgangspunten. Dat betekent niet dat we naïef moeten zijn. Mensen die uit een oorlogsgebied komen, moeten met open armen ontvangen worden. Maar als het om gelukszoekers gaat, mogen we best streng, selectief en eerlijk zijn.” Ook binnen zijn eigen gemeente is de komst van de vluchtelingen onderwerp van gesprek. “Veel mensen zijn bang voor de komst van de islam. Dat vind ik ook een gevaar, maar dan heb ik het wel heel nadrukkelijk over de extreme kant van de islam, over de Jihadgangers. Onze mensen zijn best bereid om een medemens in nood te helpen. maar willen niet de radicale islam binnenhalen. Het is daarbij wel belangrijk dat we onszelf kritisch bevragen. Wat zie je als je een vluchteling ziet? Zie je dan iemand die jouw geld afpakt, jouw buurt onveilig maakt, een verkrachter, of zie je vanuit bewogenheid een mens die huis en haard heeft verlaten en hopeloos op zoek is? Met welke start kijk je naar iemand? Als iemand iets op zijn kerfstof heeft, moet er recht worden gedaan. God is liefde, maar ook rechtvaardig. Daarom moeten we ook niet alles met de mantel der liefde bedekken. Die mantel moet je aantrekken en dan kijken wat er aan de hand is.” Als voorganger luistert Van der Hoek naar de angst die er bij sommige broeders en zusters leeft. “Tegelijkertijd stel ik er ook het Evangelie tegenover. Hoe zou Christus hiernaar kijken? Het is heel makkelijk om van alles en nog wat te roepen, maar Jezus vraagt ons om te doen. Ik probeer erachter te komen waarom mensen bang zijn. Voor hun bezit? Voor geloofsvervolging? Maar ook mensen die zich enorm  inzetten voor vluchtelingen mag je vragen naar hun beweegredenen. Leed van anderen kan ook een bron zijn voor het zoeken van de eigen eer. Je moet het hart zien te BAPTISTEN.NU

|

9

Hoofdartikel

Hoofdartikel

“Hun getuigenissen zijn een enorme bron van rijkdom” De paasdienst bij BG Lelystad was dit jaar extra feestelijk,

zijn. We proberen veel samen te doen, zoals kledinginzame-

omdat er tien Iraanse vluchtelingen werden gedoopt. “Ik

ling. We kennen elkaar goed en werken nauw samen.”

heb zelden mensen zo stralend uit het water zien komen”, vertelt voorganger Fritz Kaiser.

Aan de doop van de Iraniërs ging een uitgebreid traject vooraf. “Ze hebben allemaal de basiscursus christelijk

vinden en dat spiegelen aan het Evangelie. Ik hou me verre van politieke praatjes een stemmingmakerij. Ik probeer naar iedere situatie te kijken met de bril van Jezus.” Er is maandelijks overleg tussen de locatiemanager van het AZC, een vertegenwoordiger van het COA en de afgevaardigden van de wijkverenigingen. “Als er problemen zijn, kunnen mensen die bij ons melden en dan maken wij ze bespreekbaar. De vluchtelingen moeten ook geïnstrueerd worden in wat hier wel en niet mag. Wat is de Nederlandse cultuur? Afdingen is hier bijvoorbeeld niet gewoon. Het is belangrijk om duidelijk te zijn en goede afspraken te maken.” Enkele vluchtelingen hebben inmiddels de weg naar De Ontmoeting gevonden. “We hebben twintig vertaalsetjes, zodat deze mensen tijdens de zondagse dienst echt kunnen verstaan wat er gezegd en gezongen wordt.” Lachend: “En als er meer setjes nodig zijn, houden we gewoon een collecte.”

Dubbele agenda De vluchtelingen worden met open armen ontvangen, maar Van der Hoek is wel op zijn hoede. “Ik wil deze mensen van harte helpen, maar je moet op je hoede zijn voor vluchtelingen met een dubbele agenda. Sommige vluchtelingen vragen al heel snel om gedoopt te worden, zodat ze zich vervolgens kunnen uitgeven als geloofsvervolgde. Daarmee vergroten ze hun kansen om hier te mogen blijven. Ze kennen de termen, ze weten precies wat ze

10

|

BAPTISTEN.NU

“Ik hou geen politieke praatjes en doe niet aan stemmingmakerij. Ik probeer te kijken door de bril van Jezus.”

In het kader van de noodop-

geloof gevolgd. Omdat de lessen gepaard gingen met een

vang streek er in december een

gezamenlijke maaltijd, hebben we de doopkandidaten goed

grote groep vluchtelingen neer in

leren kennen. Verder hebben we vanuit de raad intensieve

Lelystad. “Dat gebeurde letterlijk bij

gesprekken gevoerd met al deze mensen, omdat we zeker

ons om de hoek, dus was het voor

wilden weten dat hun verlangen oprecht was. We waren

ons vanzelfsprekend om deze men-

ons terdege bewust van onze verantwoordelijkheid richting

sen gastvrij tegemoet te treden.”

God en de gemeente.”

Toen Kaiser hoorde dat er een groep

Kaiser zag de Iraniërs langzaam maar zeker veranderen.

Iraniërs op zondagochtend naar BG

“We zagen het aan hun houding, maar ook aan hun daden.

Lelystad zou komen, vroeg hij zich af

Het is en blijft indrukwekkend om mee te mogen maken

hoe hij deze mensen een warm welkom kon bezorgen. “Ik

hoe mensen vanuit het duister naar het licht wandelen.”

heb enkele Iraanse lofprijzingsliederen gedownload en die

Kaiser geniet van het enthousiasme van de nieuwe leden.

laten horen tijdens de dienst, zodat onze gasten zich thuis

”Met hun pro-actieve houding -de Iraniërs steken in de

zouden voelen. Ook onze open houding -BG Lelystad is een

gemeente hun handen uit de mouwen en maken veel werk

warme gemeente- en de afstand -de vluchtelingen kunnen

van persoonlijke contacten- zijn ze een voorbeeld voor

lopend van het azc naar ons kerkgebouw, hebben waar-

velen. Hun getuigenissen vormen een ontzettende bron van

schijnlijk bijgedragen aan een goede gezamenlijke start.”

rijkdom. Inmiddels hebben de Iraniërs ook een koor opge-

De Iraniërs, die voor een belangrijk deel een moslim-ach-

richt en zingen ze af en toe liederen bij ons in de dienst.”

tergrond hadden, bleken al snel meer te willen weten

moeten zeggen. Ik snap het heel goed. Sommige vluchtelingen weten dat ze, als ze op het vliegtuig worden gezet, bij terugkeer in hun geboorteland in de handen vallen van hun vijanden. Ik snap dan dat je werkelijk alles doet om aan dat lot te ontsnappen. Maar het is natuurlijk niet de bedoeling dat wij ons voor hun karretje laten spannen. Ik ben voor delen, voor verzorgen, ik heb een groot hart. Maar als het op geloven aankomt, wil ik niet gebruikt worden om een status te krijgen. Status is status, geloof is geloof.“ “Stichting Gave heeft een waardevolle folder uitgegeven waarin ze heel nadrukkelijk waarschuwen voor deze praktijken en tegelijkertijd goede handvatten geven hoe hiermee om te gaan. Iedereen is welkom bij ons, maar als het om de doop gaat, gaan we niet over één nacht ijs. Er zijn goede middelen voor om te kijken of iemand oprecht is volgens de folder van de stichting ‘Gave’. Een getuigenis is bijvoorbeeld heel belangrijk. Ben jij echt bekeerd, dan zou je dat ook delen met de mensen met wie je dagelijks optrekt. En als iemand oprecht is, dan is hij of zij uiteraard meer dan welkom om zich te laten dopen.”

over het christelijk geloof. Inmiddels zijn 35 vluchtelingen betrokken bij de wekelijkse bijbelstudie. “Uiteraard was er sprake van een taalbarrière. Gelukkig hebben we een Iraans echtpaar bij ons in de gemeente, wat de contacten meteen al een stuk makkelijker maakte. Verder hebben we steun gezocht bij een evangelische pinkstergemeente in Almere,

“Het is en blijft indrukwekkend om mee te mogen maken hoe mensen vanuit het duister naar het licht wandelen.”

die al ervaring had met de geloofsvragen van moslims. Zij hebben ons geholpen met het samenstellen van het bij-

De vluchtelingen verblijven -in afwachting van het ver-

belstudiemateriaal. Ook hebben we enkele tolken tot onze

loop van hun procedure- slechts tijdelijk in Lelystad. “Het

beschikking. De rest doen we met handen en voeten.”

zal voor ons een klap zijn als ze moeten vertrekken. We

Inmiddels draaien er ook twee gelovige Iraniërs mee met

hebben deze mensen in ons hart gesloten. Hun tijdelijke

de jongvolwassenenclub. “Om de drempel te verlagen

aanwezigheid betekent niet dat we terughoudend zijn in

zijn onze jongeren overgestapt op het Engels, zodat ook

de manier waarop we contact leggen. We zien het als een

de vluchtelingen kunnen meedoen aan de gesprekken.

investering in het Koninkrijk van God, zijn blij dat we deze

Prachtig toch?!”

mensen hebben ontmoet en dat we ze mogen helpen om

De BG Lelystad opereert bij de omgang met de vluchtelin-

meer te leren over Jezus. En als ze straks moeten verhui-

gen niet op eigen houtje. “Er is een interkerkelijke vluch-

zen, zullen we hen bijstaan en proberen in contact te bren-

telingenorganisatie, waarin alle kerken vertegenwoordigd

gen met een gemeente in hun nieuwe woonplaats.”

BAPTISTEN.NU

|

11

Veel kerkelijke gebouwen krijgen een nieuwe functie: een klooster wordt een conferentie-

Gedoopt

oord, een kerkgebouw een medisch centrum, een pastorie wordt ingericht als museum. Zo lang deze gebouwen geen commerciële functie krijgen, kan Donatus ze (blijven) verzekeren. Dat is goed nieuws, want Donatus verzekert al sinds 1852 kerken en kerkelijke

Efeze 4:5

‘Eén Heer, één geloof, één doop’

gebouwen. Wij zijn een onderlinge verzekeringsmaatschappij en werken dus zonder winstoogmerk. Onze leden ontvingen de afgelopen tien jaar een premierestitutie van 40%. Interesse? Kijk op onze website of vraag vrijblijvend de informatiefolder aan.

w w w . donat us . nl

t el. 073 - 52 2 170 0

Stichting Impilo Entsha zamelt giften in om kleding, voeding, verzorgingsproducten, medicijnen, water en elektriciteit, de bouw van verblijfplekken, etc. te financieren. Daarmee kunnen we gezinsvervangende hulp bieden aan minderjarige kinderen in Pietermaritzburg. We verlangen ernaar om vele kinderen een Nieuw Leven te bieden. Impilo Entsha is geheel afhankelijk van giften. Ook al zijn we momenteel in de voorbereidende fase, uw gift is van groot belang. Met uw gift kunnen we voorbereidingen treffen om kinderen zo goed mogelijk op te vangen. Helpt u ons mee?

Geef op rekeningnummer NL31RABO0307076180. of doneer via onze website. www.impilo-entsha.com Wij dromen ervan zoveel mogelijk kinderen een Nieuw Leven te bieden. We dromen van meerdere locaties waar kinderen liefde, aandacht, voedsel en onderdak krijgen. Daarnaast willen we zoveel als mogelijk zelfvoorzienend zijn als het gaat om voedsel. STICHTING IMPILO ENTSHA [email protected] RSIN nummer: 855488220 KvK nummer: 64014010 IBAN: NL31 RABO 0307076180

QQ Dordrecht Harm Jan (42), Lenette Klein (41), Joram van Driel (14), Peter Bots QQ Harlingen Erik Leijen (19), Harm J. Leijnaar (74) en een vluchtelingenecht(48) en Dirk Bijma (29) paar uit het Midden-Oosten

QQ Enschede Friso Steenbergen (45), Geertje

o ok al s een kerk geen kerk meer is

“De naam Impilo Entsha komt uit het Zoeloe en betekent Nieuw Leven.”

Steenbergen-de Koning Gans (37), Marion Willemsen (53), Rosa Kovac, Sharon Huizing (21) en Rosalie Meesters (19)

QQ Emmen - De Bron Christa Bloemberg-Koster (51), Henk Bloemberg (54) en Jens Idema (23)

D o n a t u s v e r z e k e r t v e r t ro u w d

Impilo Entsha is gevestigd in Pietermaritzburg, Zuid-Afrika en richt zich op het tijdelijk opvangen en verzorgen van minderjarige kinderen die (tijdelijk) niet in hun eigen gezinssituatie kunnen leven. We streven ernaar dat deze kinderen, ook al is het maar tijdelijk, een veilig onderkomen krijgen waar ze zich thuis voelen en Gods liefde ervaren.

QQ Delfzijl - Havenlicht Jorian Schouten (18)

QQ Krommenie Joanna Malinowska-Ensztejn en Lotte Anne de Gooijer (20) QQ Sneek Marja Londema (48), Klaske Hazelaar-Buijs (37), Jenny

van Dijk-Bos (54) en Richtsje Boersma (55) QQ Stadskanaal-Zuid Cynthia de Vries (25) QQ Veenendaal Nel van Manen, Stéphanie Visscher, Ronald Bouman, Attie Bouman, Gijbjan van Otterlo (18), Joran Ottens (15), Sophie van Otterlo (16), Jeena van de Bovenkamp (15), Leonard van Hooidonk (19), Niels van Manen (14), Annemijn Ploeg (14) en Job Tijman (13)

Tel uw zegeningen één voor één De V.V.I stelt zich al meer dan 35 jaar ten doel: Israël helpen met de verpleging van alle bevolkingsgroepen, ongeacht afkomst en overtuiging. Giften graag op NL97INGB000388540 t.n.v. Penn. VVI, Postbus 476, 3440 AL Woerden

www.verplegingvoorisrael.nl

“Als kleine gemeente van 26 leden doen we ons best om deze gemeente draaiende te houden zonder vaste voorganger. We komen dan ook samen in een voormalig schoolgebouw, waar ook een dienstencentrum voor ouderen (`Stichting de Palmboom’), het Sociaal Wijk Team en een kinderopvang hun intrede hebben gedaan. We hebben de afgelopen jaren veel moeilijke momenten gekend, maar telkens laat de Heer zien dat Hij met ons is. De zegeningen van het afgelopen jaar waren talrijk en ook heel duidelijk zichtbaar.

We begonnen met een tekort op de begroting van €3.000,-, maar dankzij de zegen van de Heer konden we het jaar uiteindelijk afsluiten met een positief saldo van bijna €2.500,-. De Heer is altijd aan je zijde. En daar mochten ook Joanne (foto) en Lotte Anne, twee jonge vrouwen, van getuigen. Beiden zijn op 13 maart jl. op grond van hun belijdenis gedoopt in onze gemeente.” Albert Jan van der Werf Coördinator/penningmeester BG Krommenie BAPTISTEN.NU

|

13

Onderzoek

Onderzoek

Tucht: het vinden van een juiste balans

die op een lieve manier met elkaar willen omgaan. Ik denk dat het enerzijds te maken heeft met de christelijke strengheid van vroeger: het misbruik van de tucht dat er toen ook wel was, leidde tot onbruik. Anderzijds leven wij nu in een tijd waarbij wij elkaar niet graag meer de maat nemen. Vanuit een typisch postmoderne levenshouding vinden we dat ieder het maar voor zichzelf moet weten wat goed of fout is. Wij geven elkaar in onze samenleving de ruimte voor eigen opvattingen en levensstijlen. Elk individu heeft zijn eigen waarheid en niemand mag hem daarin te na komen. In dat klimaat past het gewoon niet dat iemand dan tegen je zegt dat je tekortschiet, er naast zit of dat je zondigt. We hebben geen behoefte aan een moraliserende kerk die overal z’n neus in steekt.”

Teddybeer

De gemeente van toen en nu als laboratorium voor theologie. Dat is waar de Onderzoekskring Baptisten Identity (OKBI) zich mee bezig houdt. Met de onderzoeken vderwacht de OKBI in de loop der jaren meer te kunnen zeggen over de identiteit van het Baptisme in Nederland, waardoor deze identiteit gedragen wordt. Ook moet duidelijk worden hoe die in de loop der jaren verschuift en verandert. Yme Horjus hoopt op het onderwerp ‘tucht’ te promoveren en dat onderzoek staat ook bij het OKBI genoteerd. Baptisten.Nu ging in gesprek met hem.

“Ik kreeg er voor het eerst echt mee te maken in 1981. Mijn ouders werden vanwege een persoonlijk conflict door de raad onder censuur geplaatst. Dat bleek onterecht en na drie maanden is het teruggedraaid. Zelf had ik toen nog niet echt over tucht nagedacht, maar ik wist wel: zo moet het dus niet. Tegelijk vroeg ik me af: hoe moet het dan wel? Die vraag heeft me sindsdien bezig gehouden. In 1988, toen ik aan mijn doctorale scriptie begon, koos ik ook voor dit thema. Het was toen wel vooral kwantitatief: hoe vaak en in welke situaties vond tucht plaats. In 2008 ben ik met mijn huidige onderzoek begonnen, dat meer kwalitatief van aard is, met andere woorden: wat zit er achter de cijfers aan motieven en beweegredenen.”

Verlegenheid “Ik heb 44 interviews gehouden in elf verschillende

14

|

BAPTISTEN.NU

baptistengemeenten, en ik heb gesproken met voorgangers, raads- en gemeenteleden. Uit de gesprekken bleek dat de tucht vooral gebruikt is in gevallen wanneer men niet trouw was aan de gemeente of wanneer er zonden waren op seksueel gebied. En: veelal werd er gesproken over `adviezen’ in plaats van `sancties’. Men raadde bijvoorbeeld af om aan het avondmaal te gaan, maar liet in een aantal gevallen de uiteindelijke beslissing bij de persoon in kwestie. Het geeft iets aan van de voorzichtigheid waarmee men te werk ging. Tegelijk is er de houding: `iedereen mag altijd blijven meedoen, wat er ook gebeurt. Je moet het wel heel bont maken, wil je buiten de gemeente worden gezet.’ En dat laat zien dat er een bepaalde verlegenheid heerst omtrent tucht. Het woord ‘tucht’ bezorgt ons de koude rillingen en we zijn voor elkaar lieve christenen geworden

“In veel evangelische(re) baptistengemeenten zie je een toename van het besef dat tucht een belangrijk onderdeel is van gemeente-zijn. Dat besef mag sterker - en breder in de Unie - doordringen. Feitelijk gaat het om een juiste balans van waarheid en genade. Als ik kijk naar hoe Jezus mensen benadert, dan valt het mij op dat deze twee zaken samengaan. Hij haalt ze niet uit elkaar. Ze zijn wezenlijk met elkaar verbonden. Hij is trouw aan de zaak van het Koninkrijk en Hij is trouw aan de mensen voor wie Hij gekomen is. Daarom zegt Hij tegen de overspelige vrouw in Johannes 8: ‘Heeft niemand u veroordeeld? Ook Ik veroordeel u niet. Ga heen, zondig van nu af niet meer!’ Zij mag genade ontvangen in haar leven, maar wordt ook met de waarheid geconfronteerd.

“Het geloof is comfort en challenge”

en zusters die elkaar tuchtigen. Niet belerend, niet uit bemoeizucht, maar vanuit een gevoeligheid die de mens dichter bij God brengt.”

Elkaar “In het Nieuwe Testament vind je een aantal ‘elkaar’-woorden. Wij zien de gemeente niet als los zand, maar als een tros met druiven, waarin wij verbondenheid ervaren met elkaar en verantwoordelijkheid dragen voor elkaar. Daarom doen die ‘elkaar’-woorden aanspraak op ons gemeentebesef: naar elkaar omzien, elkaar aanvaarden, elkaar liefhebben, elkaar vergeven, elkaar bemoedigen, elkaar vertroosten, elkaar opbouwen en elkaar aanvuren. Daarbij hoort ook `elkaar terechtwijzen’ maar ten opzichte van de andere ‘elkaar’-woorden loopt dit er een beetje tussenuit. Bij de andere ‘elkaar’-woorden wordt het warm om ons hart en zeggen we van harte ja en amen, maar bij `elkaar terechtwijzen’ krijgen we een beetje een kromme-tenen-gevoel. Het is wel hachelijk, maar toch kunnen we er niet omheen. Het elkaar terechtwijzen is iets dat veel in het Nieuwe Testament voorkomt. Vanaf het eerste begin van de gemeente had dit een plek in het gezonde functioneren van de gemeente. Zo zegt Paulus in Col. 3:16 over het samenkomen als gemeente: ‘Het woord van Christus wone rijkelijk in u, zodat gij in alle wijsheid elkander leert en terechtwijst en met psalmen, lofzangen en geestelijke liederen zingende, Gode dank brengt in uw harten.’ Met andere woorden: het terechtwijzen hóórt er gewoon bij. Zoals ik al aangaf, moet dat liefdevol gebeuren en niet belerend en niet bemoeizuchtig. Het vraagt om een bepaald fingerspitzengefühl, en daarbij moeten we helaas constateren: niet iedereen heeft dat. Mijn pleidooi is dat wij niet zullen schromen om met de wijsheid van boven te oordelen over mensen aan de hand van het Woord van God tot heil van mensen. Dat Woord is een Woord van genade en een Woord van waarheid.”

Yme Horjus (1950) is eme-

Mensen zien het geloof graag als een teddybeer: zacht, liefdevol, fijn en warm. Maar het geloof vraagt ook iets van de mens. Het geloof is een comfort en een challenge en bij de teddybeer ontbreekt de challenge. Onze uitdaging is groeien naar het beeld van Christus. Tucht moet daar op gericht zijn: het stimuleren van geestelijke groei. In het verleden zie je dat het vooral door de raad werd uitgevoerd en vanuit drie redenen voor tucht die Calvijn ons voorhoudt. In de eerste plaats ‘de eer van God’, in de tweede plaats `de heiligheid van de gemeente’ en ten derde `het behoud van de zondaar’. Ik zou de volgorde willen omkeren. Ik pleit voor tucht van onderop: broeders

ritus voorganger en diende o.a. de gemeenten Workum/ Makkum, Hengelo ’t Venster, Harlingen, Doetinchem en Ede Siloam. In 1988 werd hij benoemd tot docent praktische theologie aan het Baptistenseminarium en was hij van 1994 tot 2000 rector daarvan. Het onderzoek “Tucht van onderop” wordt naar verwachting eind 2017 of begin 2018 afgerond.

BAPTISTEN.NU

|

15

Gemeente

Gemeente

Het is niet de meest zichtbare commissie van de Unie, maar als gemeenten plukken we er bijna allemaal de vruchten van: het College van Beroepbaarstellingen (CvB). “Het CvB beoordeelt of mensen die voorganger willen worden van een Unie-baptistengemeente daar geschikt voor zijn. Daar zitten twee kanten aan: doe je die persoon er recht mee én doe je de gemeenten recht door deze persoon als voorganger aan te bevelen? Als we iemand een beroepbaarstelling geven, zeggen we daarmee: wij herkennen jouw roeping als Unievoorganger en durven je Gods zegen daarin mee te geven.”

Aan het woord is Josefine Boertjens, een van de zes CvB-leden. In het dagelijks leven is zij docent aan de Christelijke Hogeschool Ede (CHE) en heeft ze een praktijk als begeleider/hulpverlener, supervisor en coach. “Er wordt in deze tijd heel veel gevraagd van een voorganger”, vertelt Boertjens, “en het beroep vraagt andere competenties dan vroeger. Tegenwoordig heeft bijna iedereen gestudeerd en kun je alles wat je wilt weten op internet vinden. De meerwaarde van een voorganger is dat hij zijn kennis van de Bijbel kan vertalen naar de praktijk van het gemeenteleven. Ook moet hij of zij onder meer goed met mensen om kunnen gaan en kunnen luisteren.”

Ontwikkeling Degenen die het traject van beroepbaarstelling doorlopen, zijn vaak studenten van het Baptisten Seminarium, hoewel er ook steeds meer zij-instromers komen en voorgangers die vanuit andere geloofsgemeenschappen in een Unie-gemeente zijn beroepen. Het CvB legt een uitgebreid traject met de kandidaten af, dat meestal direct aan de start van hun theologiestudie begint. Voor de zij-instromers is er een verkort traject. “Elke kandidaat krijgt vanuit het CvB een trajectbegeleider toegewezen die zijn ontwikkeling volgt en ziet of hij toegroeit naar het voorgangerschap of een andere ontwikkeling doormaakt.”

Een roeping herkennen TEKST Gerdien Karssen FOTO Dick Vos

16

|

BAPTISTEN.NU

Teun van der Leer, rector van het Baptisten Seminarium, is als adviseur bij het CvB betrokken. “Als Seminarium hebben we de taak om een student op te leiden tot een goede theoloog/voorganger. Ons diploma zegt dat een student zijn vakken en stages heeft gehaald. Het belang van het CvB is dat er namens de gemeenten – want die benoemen de leden – een onafhankelijke toetsing plaatsvindt. Je kunt het misschien enigszins vergelijken met de CITO-toets, waarbij een onafhankelijke instantie náást de school het niveau van leerlingen test. Daarbij heeft het CvB, aanvullend op het onderwijs dat wij geven, de eigen verantwoordelijkheid om te bevestigen of ze in een student een Unie-voorganger herkennen.” De eerste stap op weg naar een beroepbaarstelling is het schrijven van een startprofiel. “De studenten geven

daarin aan waar ze op dat moment staan, waar ze vandaan komen, wat hun verlangen voor de toekomst is en wat ze ervoor moeten doen om dat te bereiken. Tijdens een startbijeenkomst met het CvB en vier kandidaten vertellen ze hierover en bevragen ze elkaar. Dat is heel waardevol, ook voor ons als CvB-leden, want we leren de mensen meteen een beetje kennen: hoe presenteren ze zich, hoe gaan ze om met feedback, hoe vragen ze door … In reactie op het reflectieverslag dat de studenten over de bijeenkomst schrijven, geeft de trajectbegeleider zo mogelijk enkele ontwikkelpunten mee.”

Krachten en valkuilen Een psychologisch onderzoek is een ander, cruciaal onderdeel. Boertjens: “De studenten trekken een aantal dagdelen met drie personen op, onder wie een psycholoog. Zij zijn alle drie baptist en weten goed wat er van een baptistenvoorganger wordt gevraagd. In diverse testen en assessments demonstreren de kandidaten hoe ze in verschillende situaties optreden, bijvoorbeeld in een pastoraal gesprek of als voorzitter van een vergadering. In een rapportage wordt vervolgens beschreven waar de krachten en valkuilen van de kandidaten liggen. Zo weten we al aan het begin van het beroepingstraject waar ontwikkelpunten liggen voor de aankomende voorganger. Wij vinden het belangrijk om zo door een onafhankelijke ‘derde’ al dan niet bevestigd te krijgen of iemand – menselijkerwijze – voldoende potentie tot ontwikkeling laat zien.” Na het psychologisch onderzoek komt het traject in rustiger vaarwater. “De student heeft af en toe contact met zijn trajectbegeleider voor bijvoorbeeld reflectie op stages en supervisie. Na verloop van tijd vindt er een huisbezoek plaats, waarbij de trajectbegeleider en een ‘tweede begeleider’ van het CvB de student in zijn eigen omgeving opzoekt. We vragen de eventuele partner om bij het gesprek te zijn en anders een vertrouwde vriend of een familielid. We bespreken onder meer hoe de kandidaat omgaat met ethische kwesties en vragen daarnaast hoe de achterban tegen een voorgangerschap van de persoon in kwestie aankijkt. Staat het thuisfront erachter en welke plek ziet de partner voor zichzelf? Dat zijn belangrijke aspecten.” BAPTISTEN.NU

|

17

Gemeente

Harde eis Het behalen van het seminariumdiploma is een harde eis om een beroepbaarstelling te ontvangen. “Het is de bedoeling dat een student bij zijn of haar afstuderen meteen de beroepbaarstelling ontvangt. Vanuit de opleiding wordt op dat moment gezegd: je hebt hier laten zien dat je het kunt; en tegelijkertijd zegt het CvB namens de Unie: wij hebben vertrouwen in jou als voorganger in onze gemeenten.” Voorheen was er onderscheid in plaatselijke, voorlopige en algemene beroepbaarstellingen, maar sinds 2014 krijgt iedereen eerst een voorlopige beroepbaarstelling. “Na hun diplomering krijgen mensen een mentor en blijven zij werken aan hun ontwikkeling via permanente educatie. Als na vier jaar blijkt dat iemand daar goed mee aan de slag is gegaan, krijgt hij een algemene beroepbaarstelling.”

“We willen niet dat mensen valse hoop koesteren, maar ze hoeven ook niet onnodig ongerust te zijn.”

Verreweg de meeste kandidaten krijgen groen licht, maar helaas moet het CvB soms ‘nee’ zeggen. Dat is geen waardeoordeel, benadrukt Boertjens. “Ik wens het elke student toe dat hij de plek vindt die God voor hem heeft, om daar zijn talenten in te zetten. Maar als mensen aan het werk gaan in een functie die niet bij hen past, is het vaak een kwestie van jarenlang zwoegen, soms met een burnout als gevolg. Daar wordt zo’n persoon niet gelukkig van en daar is de gemeente ook niet mee gediend.” Redenen voor een ‘nee’ kunnen bijvoorbeeld zijn dat iemand moeilijk met stress om kan gaan of niet voldoende naar zichzelf kan kijken en geneigd is om oorzaken van problemen buiten zichzelf te leggen. Van der Leer vult aan: “Het CvB kent ons opleidingsprofiel en we zijn het met elkaar eens over de competenties die daarin staan beschreven. Maar het CvB heeft met de psychologische test en het huisbezoek een ander instrumentarium ter beschikking om een student te beoordelen dan wij. Natuurlijk vormen wij ons tijdens iemands opleiding ook een mening over zijn geschiktheid als voorganger en geven we mensen tijdig advies. Het gebeurt ook zelden dat het CvB met grote vragen zit die wij helemaal niet herkennen. Maar omwille van de zorgvuldigheid vind ik het heel fijn dat er ook een onafhankelijk college

18

|

BAPTISTEN.NU

Wereldnieuws

is dat namens de geloofsgemeenschap een eigen toetsingstraject kent. Natuurlijk heeft iedereen de intentie om studenten erdoor te halen. Maar het is zeker zo belangrijk dat we voorkomen dat mensen in een gemeente gaan werken die dat niet aankunnen. Dat schaadt allereerst zo’n persoon zelf, maar ook de gemeente.”

Op de schop Twee jaar geleden is het traject van het CvB helemaal op de schop gegaan. “Voorheen zagen we kandidaten pas helemaal aan het eind van de rit”, vertelt Boertjens. “Soms hadden ze net hun diploma gehaald of werkten ze zelfs al in een gemeente. Mocht je er als CvB aan twijfelen of iemand op zijn plaats was als voorganger, dan kon je het eigenlijk niet maken om in zo’n laat stadium ‘nee’ te zeggen. Dat gebeurde toen ook maar zelden.” Van der Leer vindt de vroegtijdige betrokkenheid ook een belangrijke verbeterslag. “Daarnaast vind ik het heel goed dat elke student een persoonlijke begeleider van het CvB krijgt.” Het feit dat het CvB nu jarenlang bij de student betrokken is, betekent dat een eventueel ‘nee’ niet onverwacht komt. Boertjens: “Als we er in de loop van het traject aan twijfelen of iemand als voorganger op zijn plaats is, spreken we dat uit. We willen niet dat mensen valse hoop koesteren, maar ze hoeven ook niet onnodig ongerust te zijn. Het kan zijn dat we adviseren om eens met Wout Huizing, als supervisor binnen het Seminarium, te gaan praten. In sommige gevallen is iemand nog zo jong dat we zeggen: ga eerst eens een paar jaar werken. Dan is het geen ‘nee’, maar een ‘nog niet’. En in de enkele gevallen dat de conclusie toch ‘nee’ is, gaan we hier zorgvuldig mee om.”

Reflecteren In juli 2015 ontving Bart van Roest een voorlopige beroepbaarstelling van het CvB. Hij is inmiddels voorganger van de Baptistengemeente Siloam in Ede. Hij vertelt: “Na mijn opleiding aan de CHE volgde ik de kerkelijke route van het Baptisten Seminarium. Gedurende die twee jaar had ik met mijn trajectbegeleider Jenny Bakker contact over mijn voortgang en reflecties. De psychologische testen vond ik wel een beetje spannend. Voor een tentamen kun je leren, maar bij die testen word je als persoon bekeken en beoordeeld. Toch heb ik het wel positief ervaren. De sfeer was ontspannen en ik kreeg niet het gevoel dat het er alleen om ging of ik wel of niet geschikt was – en dat het na afloop meteen met je roeping gedaan kon zijn. De nadruk lag meer op het vaststellen van je ontwikkelpunten. En het is natuurlijk alleen maar goed als je eventuele valkuilen ontdekt vóór je er in de praktijk in loopt. Dat kan veel pastorale brokken voorkomen.”

Zendeling voor het leven Toen Hans Oosterloo in 1980 naar Sierra Leone vertrok om zes maanden in te vallen als leraar, kon hij niet vermoeden dat hij daar 36 jaar later zijn pensionering zou meemaken – al voelde hij al wel snel ‘dat hij zendeling voor het leven was’. Maar Hans werd verliefd op het land én op Aisha, met wie hij in 1987 trouwde. Samen zetten ze zich jarenlang in voor de Zending namens de Unie. Op de afgelopen AV namen ze afscheid als zendingsechtpaar. TEKST Gerdien Karssen

“Het geheim van ons leven is dat God elke situatie steeds net een stapje vóór is”, zegt Hans. “Telkens als we een probleem tegenkwamen, ontdekten we dat God de obstakels al had opgeruimd. Als je ergens dertig jaar werkt, is het natuurlijk niet altijd rozengeur en maneschijn. Soms zaten we best met de handen in het haar, maar de volgende dag kwam er toch weer een oplossing.” Een heel concreet voorbeeld herinneren Hans en Aisha zich uit 1995, toen rebellen tijdens de burgeroorlog een aanval deden op de plaats Lunsar, waar ze toen waren. “Op nieuwjaarsmorgen werden we wakker door het geluid van mitrailleurs. We gingen zo snel mogelijk de stad uit en zagen onderweg mensen met geweren op de grond liggen. Op de een of andere manier zagen ze ons niet of vonden ze het niet nodig om op ons te schieten. Wij hebben toen echt ervaren dat de Heer ons een veilige aftocht gaf.”

Ebola Naast de burgeroorlog, die van 1992 tot 2002 duurde, ervoeren Hans en Aisha de recente ebolacrisis als de moeilijkste periode tijdens hun zendingswerk. “Al die tijd werd er in grote delen van het land niets verbouwd en geproduceerd, de scholen en de ziekenhuizen waren dicht. Veel kinderen en zwangere vrouwen zijn in die periode onnodig overleden, omdat er behalve voor ebola geen medische zorg was.” Hans en Aisha zorgden in die tijd voor de twee kinderen van Aisha’s zus, die met haar man in Engeland studeerde. “Een van die twee jongetjes was altijd erg ziekelijk, maar tijdens de ebola-epidemie heeft hij nooit iets gemankeerd. Zulke dingen kan God doen”, zegt Aisha.

Hoogtepunten In de aanloop naar zijn pensioen droeg Hans de laatste jaren al verschillende taken over. “Ik hield me vooral nog bezig met counseling, het toezicht op de projecten en het onderhouden van de contacten als vertegenwoordiger van de Europese Baptisten Zending in Sierra Leone. De

ebolacrisis maakte het afbouwen wat gemakkelijker, want daardoor waren we twee jaar lang vrijwel aan ons huis en kantoor in Freetown gebonden. Tegelijk was dat ook wel jammer, want het reizen, het in contact komen met mensen, het bezoeken van scholen en het praten met kinderen… dat vond ik het fijnste onderdeel van mijn werk.” Voor Aisha is de opening van ‘haar’ weduwenhuis begin dit jaar het absolute hoogtepunt van het werk. Zij is al jarenlang betrokken bij een aantal vrouwen die tot voor kort op de vuilnisbelt leefden. “Ik vroeg hen op een gegeven moment waar ik voor zou kunnen bidden”, vertelt Aisha. “Voor een dak boven hun hoofd, zeiden ze. Ik heb nooit gezegd dat ik zou proberen iets voor ze te doen, maar ik vroeg mijn broer, die in de bouw werkt, een schatting te maken van wat een huis zou kosten. Door Gods genade en met hartverwarmende hulp uit Nederland hadden we binnen de kortste keren voldoende geld bij elkaar.”

Eigen huis Half juni gaat het echtpaar terug naar Lunsar, waar hun eigen huis wacht. “Jaren geleden hebben we daar eens een stuk grond gekregen en daar hebben we nu een eenvoudig, maar comfortabel huis op laten bouwen. We blijven dus in Sierra Leone. Aisha heeft haar familie daar en kan ook niet goed wennen aan de Nederlandse cultuur.” Hoe gaan hun dagen eruit zien als ze terug zijn? “Hans gaat met pensioen, ik niet”, benadrukt Aisha. “Ik ga door met het bezoeken van mensen in de omgeving. Ik houd ervan om met mensen te praten en hen te begeleiden bij bijvoorbeeld huwelijks- en familieproblemen. Armoede zorgt voor veel conflicten.” Ook Hans verwacht actief te blijven, maar ziet er wel naar uit om wat meer tijd te hebben voor zijn hobby’s lezen en muziek luisteren. “Ik heb veel cd’s en ik heb ook al mijn boeken uit Nederland meegenomen.” Het echtpaar heeft de steun en betrokkenheid uit Nederland al die jaren enorm gewaardeerd en vraagt of we voor hen willen blijven bidden. BAPTISTEN.NU

|

19

Jaarthema

Jaarthema

Genieten in een kwetsbare wereld Mogen we als christenen eigenlijk wel genieten? En zo ja, hoe doen we dat dan in een wereld waar gebroken relaties, oorlogen, aanslagen, ziekte en dood aan de orde aan de dag zijn? Prikkelende vragen, die aan bod komen in de werkvormen bij het nieuwe jaarthema ‘Genieten’, waarmee alle Unie-gemeenten na de zomer aan de slag kunnen.

Bij de ontwikkeling van het studiemateriaal riepen Ingeborg Janssen en collega Oeds Blok, beiden lid van het team Missionaire Gemeente Ontwikkeling bij de Unie, de hulp in van drie gemeenten, die elk een vertegenwoordiger afvaardigden: Hans Sikkema (jongerenwerker in Veenendaal), Sjoukje Woudstra (raadslid in Den Haag) en Remko Ongersma, (voorganger in Enschede). De komende drie jaar staan in het teken van het thema ´Samen leven in God wereld´, waarbij de focus allereerst op genieten wordt gericht. De volgende thema´s komen aan bod: Samen genieten van Gods wereld, Samen genieten van partnerschap, Samen genieten van rust, Genieten in een kwetsbare wereld?, Genieten in een angstige wereld, Genieten in een avontuur van geloof en Genieten tussen de mensen. Elk thema wordt op verschillende manieren uitgewerkt. Naast de basisvragen (horende bij bijbelgedeelten uit Genesis) en een stuk verdieping zijn er diverse verwerkingsvormen in de vorm van vier V´s: Verbinden (vormen gericht op verbinding tussen generaties en de mensen om je heen), Verstillen (verwerkingsvormen waarbij de stilte opgezocht wordt), Vieren (verwerkingsvormen waarbij als kring of gemeente iets viert) en Verfrissen (hier vind je vooral creatieve ideeën die te maken hebben met nieuwe vormen van kerk zijn). “Ons aanbod is breder dan voorheen. Ook hebben de deelnemende gemeenten meer ruimte om zelf te kiezen uit de verwerkingsvormen, zodat iedereen de ´reisgids´ op een eigen wijze kan invullen. Er zijn routekaarten voor jongeren, voor kinderen, voor diensten en voor kringen, maar ook voor het kader (raad en werkgroepen). Als gemeente kun je het materiaal dus in de hele gemeente gebruiken en kun je er ook wat langer mee doen.” Genesis dient als Bijbelse basis van het verwerkings­

20

|

BAPTISTEN.NU

materiaal. “We staan onder meer stil bij het scheppingsverhaal, bij al het moois wat God ons gegeven heeft. Hij zag dat het goed was. We mogen genieten van de natuur, van partnerschap –met God en met elkaar-, maar we hebben ook verantwoordelijkheid gekregen in de vorm van rentmeesterschap. In het scheppingsverhaal leren we ook dat we samen mogen genieten van rust. Die zevende dag is er niet voor niets; er zit een kadans in het scheppingsverhaal. We leven in een gehaaste wereld, waarbij druk zijn synoniem staat voor goed. Maar heeft God het zo ook bedoeld?” “We leven in een gehaaste wereld, maar ook in een kwetsbare en angstige wereld. Hoe verhoudt zich dat tot genieten? De mens die bang wordt, is geneigd zich terug te trekken in zijn eigen ´veilige´ wereld. Terwijl je juist uit het verhaal van Abraham kunt leren dat wij ook geroepen zijn om nieuwe stappen te zetten in geloof, om met God onderweg te zijn. Sluit je jezelf op of maak je verbinding met mensen in nood? En hoe zit het met je eigen ellende? Deel je die met God en met anderen of hou je die voor jezelf? Dat zijn allemaal vragen die bij deze thematiek aan de orde kunnen komen.” Janssen begrijpt het spanningsveld dat het thema oproept. “Genieten is een spannend woord, omdat we in deze wereld heel veel ellende om ons heen zien in de vorm van gebroken relaties, oorlog, pijn, dood en verdriet. Er is gedoe tussen mensen, er is gedoe in gemeentes… Je wordt aan alle kanten geconfronteerd met de scherpe randjes van het leven. Hoe blijf je desondanks genieten van het goede wat God geeft, zonder de pijnlijke realiteit van alledag uit het oog te verliezen?” Volgens Janssen draait het uiteindelijk om de details. “We zijn verwend geraakt, we vinden heel veel dingen gewoon. Daardoor zijn we ook niet meer zo snel onder de indruk.

Terwijl we juist onze ogen mogen openen voor de overvloed die God ons geeft. Je kunt genieten van een vogel die zingt, van een goed gesprek, van een wandeling in de natuur, van de mensen om je heen. Er is eigenlijk te veel om op te noemen.” Als het gaat om relaties, benadrukt Janssen het belang van tweerichtingsverkeer. “Wederkerigheid is essentieel. Wij hebben vaak de neiging om te geven, maar we kunnen ook

heel veel leren als we juist van andere mensen durven te ontvangen; op het gebied van wijsheid, maar ook als het gaat om hand- en spandiensten. Mooi voorbeeld: In Arnhem worden klussen van Stichting Present gedaan door Syrische vluchtelingen. Zij hoeven niet geholpen te worden, zij helpen juist. En zij genieten ervan om zinvol bezig te zijn.” Meer informatie over het nieuwe thema is te vinden op www.baptisten.nl

Genieten volgens... Hans Sikkema “Donderdag 5 mei was het Bevrijdingsdag (en

Denkend aan genieten, dan

Hemelvaart). Met een groepje vrienden ben ik op die

is dat voor mij het toppunt

dag bij BevrijdingsPop in Haarlem geweest. We waren

van genieten. Heerlijk in de

al redelijk vroeg in de stad en besloten daarom op een

zon, onder het genot van

terrasje te gaan zitten en te genieten van het zonnetje dat

een appeltaartje, het leven

scheen. We bestelden koffie met gebak en ondertussen

delen met vrienden. Vrienden

praatten we over onze levens. Dingen die we de afge-

bij wie je jezelf kunt zijn, bij wie je

lopen weken hadden meegemaakt, leuke en grappige

die grap kunt maken die net op het randje ligt en bij wie

verhalen en ook de moeilijkheden en zorgen in ons leven.

je verdriet, moeite en pijn kunt delen. Genieten is voor

En dat in een ontspannen sfeer, omdat we elkaar goed

mij samen met vrienden het leven delen (het liefst in de

kennen en vertrouwen.

zon).”

Remko Ongersma

leven is de waarde van verha-

“Ik geniet van de eredienst. Het hele proces van voor-

len vertellen denk ik onver-

bereiding tot de dienst zelf is boeiend. Het studeren

minderd belangrijk. Men

op de bijbel, onderzoeken en langzaam komen tot

zegt dat de postmoderne

een preek is een proces dat altijd gepaard gaat met

mens niet meer gaat voor

hard werken. Soms moet je dan best door wat droogte

de grote verhalen, maar ik

heen voordat je op vruchtbare grond slaat, maar dat

zie dat mensen zoeken naar

moment waarop de tekst begint te leven geeft altijd

samenhang en betekenis. De bij-

een grote glimlach op mijn gezicht. Ik geniet ook van

bel geeft ons zicht op het ware leven. Geweldig om

het preken zelf. In de versplinterde cultuur waarin we

daarvan te mogen doorgeven.”

Ingeborg Janssen

gebeurt, zowel dichtbij als ver

“Genieten zit ‘m wat mij betreft in de kleine dingen. Kijk

weg. Ik heb een ritme van

eens om je heen, wees betrokken op je omgeving. Ik

gebed -door de dag heen-

geniet van het voorjaar, ik maak meer tijd voor God en

en daar heb ik baat bij. De

voor mensen, ik steek tijd in relaties en geniet van mijn

zon is er, ook al is het zwaar

kinderen. Er gebeurt van alles, er zijn veel onzekerhe-

bewolkt. Dat durven en kun-

den, maar mijn dagelijkse omgang met God helpt me

nen weten, dat helpt mij. Dat

om door te gaan, ook al is het knap vervelend wat er

geeft een vast fundament.”

BAPTISTEN.NU

|

21

OVERLEDEN

COLUMN

Psalm 57:8

‘Mijn hart is gerust, o God’ QQ Zr. Yvonne van Zelst (66) 13 december 2015 - Almelo ‘De Bron’

QQ Br. Henk Dost (71) 21 maart 2016 - Eindhoven De Schuilplaats

QQ Zr. Riek van KlinkenBloemsma (87) 8 februari 2016 - Eindhoven ‘De Schuilplaats’

QQ Br. Piet Kamp (61) 21 maart 2016 - Kampen

QQ Zr. Henny Maatjes-Niezen (88) 12 februari 2016 - Groningen QQ

QQ

QQ

QQ

QQ

QQ

QQ

QQ

QQ Zr. J.A. Prummel-Veninga (91) 23 maart 2016 - Veendam Zr. Geertruida Koops-Lohof (82) 16 februari 2016 QQ Zr. Bea Vermeer (73) - Stadskanaal-Zuid 24 maart 2016 - Zoetermeer Zr. Aaltje Kruizinga-Bijl (94) QQ Br. Edward Persijn (82) 22 februari 2016 - Groningen 25 maart 2016 - Hoogezand Beukemastraat Br. Henk Woldering (74) 25 februari 2016 - Enschede QQ Zr. Groen-Boers (78) 29 maart 2016 - Nieuwe Pekela Br. Piet Oldenburg (78) 26 februari 2016 QQ Zr. Leida Top-Dieters (87) - Delfzijl ‘Havenlicht’ 7 april 2016 - Eindhoven ‘De Schuilplaats’ Zr. Reina Ottens (87) 4 maart 2016 QQ Zr. Grietje van Gennip - Slagter - Delfzijl ‘Havenlicht’ (83) 8 april 2016 - Delfzijl ‘Havenlicht’ Br. Sikko Buwalda (94) 15 maart 2016 QQ Zr. Grietje Maria - Stadskanaal-Zuid Ambachtsheer-Plaisier (98) 9 april 2016 - Rotterdam-Centrum Zr. Jantje Zijlema-Reerds (86) 18 maart 2016 QQ Zr. Coby Luit (80) - Delfzijl ‘Havenlicht’ 9 april 2016 - Zoetermeer Zr. Alberdina Blaauw-Kluin (88) QQ Br. Gerard van Klinken (75) 20 maart 2016 12 april 2016 - Emmen ‘De Bron’ - Hoogezand Beukemastraat

QQ Zr. van Klinken-Diepstra (93) 20 maart 2016 - Emmen ‘De Wegwijzer’

22

|

QQ Zr. Lily Boogert-Franzani (67) 22 maart 2016 - Ede ‘Op Doortocht’

BAPTISTEN.NU

QQ Br. Klaas Jurrie Brugge (69) 14 april 2016 - Hoogezand Beukemastraat

QQ Br. Guus Bringsken (83) 14 april 2016 - Hengelo QQ Br. Henk Slobben (76) 15 april 2016 - Kampen QQ Br. W. de Lange (69) IJmuiden QQ Zr. G. Kluin-Weiland (90) IJmuiden QQ Br. Henk Mol (65) 18 april 2016 - Almelo De Bron Ds. Henk Mol was de afgelopen 15 jaar voorganger van BG Borne, en gedurende zijn loopbaan diende hij ook een aantal gemeenten in het noorden en het oosten van het land, met name BG Almelo waar hij vele jaren als voorganger/consulent betrokken was.

Wees jezelf ‘Geen woorden, maar daden’. Als Feyenoord-supporter ben ik altijd van mening geweest dat de praktische kant van geloven moet worden vormgegeven volgens dit mooie motto. De afgelopen tijd ben ik -noem het voortschrijdend inzicht- tot de conclusie komen dat het ten diepste ook niet om daden gaat. Als missionaire gemeente, maar ook als missionair individu gaat het om ‘zijn’, om wie je bent, om je identiteit. Dankzij Ingeborg Janssen (van het team Missionaire Gemeente Ontwikkeling bij de Unie) is deze wetenschap de afgelopen jaren langzaam maar zeker tot mij doorgedrongen. Als Jezus je voornaamste inspiratiebron is, kunnen er mooie dingen gebeuren. Onderstaande voorbeelden onderstrepen dit betoog. Een tijdje geleden stuitte ik volkomen onverwacht op mijn oude buurvrouw, die de grote stad Amersfoort had ingeruild voor het vriendelijke kippendorp Barneveld. Na de gebruikelijke inleidende beschietingen sloeg ze me opeens hard tegen mijn schouder. ,,Je gelooft het niet, maar Henk en ik gaan tegenwoordig naar de kerk.” Ik geloofde het inderdaad niet. Althans, niet meteen. Ik weet nog goed dat we in onze tuin -jaren geleden- lange gesprekken voerden over het geloof. Eerlijke gesprekken, maar aan het einde van de rit was de conclusie altijd hetzelfde: wij geloofden, zij niet. Even goede buren. Nadat ik van de verbazing was bekomen, vroeg ik hoe zij ertoe waren gekomen om naar de kerk te gaan. Het antwoord zal ik nooit vergeten. ,,Het was bij jullie altijd zo gezellig, jullie hadden veel bezoek, vooral uit de gemeente. Dat wilden wij ook. Vandaar dat wij zelf ook een kerkgenootschap hebben opgezocht. In eerste instantie vooral voor de sociale contacten, maar uiteindelijk durf ik wel te stellen dat God ons bij de kladden heeft gegrepen.” Bijzonder, nietwaar? En mooi. Wij waren gewoon onszelf. En God deed de rest.

satie die zich inzet voor de allerarmsten in Nusfalau (Roemenië). In 2015 werd bekend dat hij ernstig ziek was. Begin april mocht hij, met dank aan de Wensambulance die het vervoer mogelijk maakten, nog voor een laatste keer het Heilig Avondmaal vieren te midden van zijn gemeente.

QQ Zr. Eline TimmermanSchuurman (30) 22 april 2016 - Harderwijk QQ Zr. Hennie Stadman-Hietkamp (81) 22 april 2016 - Emmen ‘De Bron’ QQ Zr. Gerrie Steven (76) Ede ‘Siloam’

HOOFDREDACTIE

Onno Visser

REDACTIE

Erik Roest Janna Schmaal Henk Wieringa

VORMGEVING & DTP

Reprovinci, www.reprovinci.nl

DRUK

BDUprint, Barneveld

ADRES

Postjesweg 175 1062 JN Amsterdam t 020 – 2103023 e [email protected] i www.baptisten.nu

ADVERTENTIES

BDU Vak- en Publieksmedia Erwin Lieftink t 0342 – 494266 e [email protected]

AANLEVERING FAMILIEBERICHTEN

U kunt familieberichten e-mailen naar [email protected]

Mol was ook actief voor de Stichting Nusfalau, een hulpverleningsorgani-

COLOFON

Al jaren begeleid ik in Amersfoort een meidenteam. Ik heb het over voetbal. Het is een leuke, getalenteerde groep, die inmiddels op het allerhoogste niveau actief is. We hebben er niet op geselecteerd, maar het merendeel van deze meiden heeft een christelijke achtergrond. We hebben al eens een toernooi moeten afzeggen, omdat het gros van de meiden afwezig was vanwege de EO Jongerendag. We evangeliseren niet, we getuigen evenmin, maar we maken toch reclame. Door elkaar positief te coachen, niet te schelden, sportief te zijn en respect te hebben: voor de scheidsrechter, de tegenstanders en elkaar. Een tijdje geleden zat ik met enkele bestuursleden om de tafel. Toen het positieve imago van onze ploeg ter sprake kwam, zei de voorzitter: ,,De christelijke achtergrond van deze meiden (en hun ouders) speelt hier zeker een rol in.” Ik viel bijna van mijn stoel. We hadden geen geheim gemaakt van ons geloof, maar we gingen het veld op om te voetballen. En te winnen. Niet meer, niet minder. We waren gewoon onszelf. En dat was genoeg. Deze wetenschap helpt me als ik me weer eens afvraag hoe ik toch getuige moet zijn in deze moeilijke wereld. Wees gewoon jezelf. En vind je basis in Jezus. Dan maakt Hij er het beste van.

Sluitingsdatum nr. 3: 29 augustus 2016

BLINDEN EN SLECHTZIENDEN

Baptisten.Nu wordt ook uitgebracht op daisy-cd-rom. Informatie en opgave: Christelijke ­Bibliotheek voor Blinden en Slechtzienden, P ­ ostbus 131, 3850 AC Ermelo t 0341 - 56 54 99

ISSN

1872-5678

Erik Roest EINDREDACTEUR

QQ Zr. Broekstra-Mik (78) 24 april 2016 - Nieuwe Pekela BAPTISTEN.NU

|

23

Deeltijdopleidingen en cursussen voor volwassenen op het gebied van de Bijbel, Theologie, Missionair Werk en Pastoraat.

ETS-Bijbelcursus met > 55 cursuslocaties De BIJBEL beter leren kennen, begrijpen en toepassen?

n Alle Bijbelboeken komen aan bod n 1 zaterdag of 2 avonden per maand les n Geloofsopbouwend n Bekwame en gepassioneerde docenten n NIEUW! Inclusief online leeromgeving

ter ondersteuning bij het Bijbellezen

Meld je nu aan! of volg een proefles in september

► www.evangelisch-college.nl

BIJBEL n ETS-Bijbelcursus n Verantwoord Bijbelgebruik

THEOLOGIE n n n n n

Opleiding Bachelor Theologie Opleiding Gemeente Werk Opleiding Bijbelse Theologie Kadercursus gemeentewerkers Bijbeltalen Hebreeuws & Grieks

Zaterdag leslocatie Avond leslocatie

MISSIONAIR WERK n Opleiding Missionair Werk

PASTORAAT n Opleiding Pastorale Hulpverlening n Toerustingscursus Pastoraat