BAMAKO, MALI
301000Z mrt 15
De laatste week is aangebroken, de laatste paar dagen voor terugkomst op EINDHOVEN, met alleen nog de adaptatie resterend. Een periode van iets meer dan vier maanden die gevoelsmatig ontzettend snel voorbij gegaan is. Een periode waarvan ik vind dat wij als Hrstdet een ontzettend goed resultaat hebben neergezet! En dat heb ik al vaker gezegd, dat is de verdienste van eenieder in de groep. Eenieder heeft op zijn eigen manier zijn steentje bij gedragen, wat deze uitzending tot zo’n succes heeft gemaakt, met ook nog eens een “mooie” kers op de taart als afsluiting. Daarover zo meer. Verder deze week in de update: de Hand-Over Take-Over (HOTO) naar onze opvolgers, BDR door de ECS-groep, fabriceren van een standaard voor de .50 voor de Force Protection, uitreiking van de JSDcoin, rusthouding na de HOTO, tussenstop op BAMAKO en smoelenboek.
Vorige week heb ik geen tijd gehad om de gebruikelijke wekelijkse update tot een redelijk verhaal te maken. Toen kon ik daar niets over de toedracht los laten, deze week kan ik dat na de afronding (van een zeer geslaagde actie) dat wel doen. Zoals eenieder anderhalve week heeft meegekregen, zijn Kapitein René Zeetsen en eerste luitenant Ernst Mollinger met een Apache neergestort, hemelsbreed op 47 km afstand van kamp CASTOR. Wij hebben als Hrstdet vrij snel daarna ook een rol gespeeld. In eerste instantie hebben wij als taak op ons genomen om een constructie te verzinnen en te maken welke beide stoffelijke overschotten van de Role 1 (onze geneeskundige hulppost) naar de ramp ceremonie kon vervoeren. Het laatste stuk worden de kisten met een draagploeg, te voet, naar het vliegtuig gebracht. Aan de hand van het plan van John heeft Roel zich vervolgens opgeworpen als leider van het project en deze tot uitvoer gebracht. Het resultaat was zeer mooi en zeer waardig!
Dat was echter niet het enige wat we gedaan hebben. Er lag immers nog een neergestorte Apache op 47 km afstand van ons kamp af. Deze locatie is sinds de crash 24/7 beveiligd door SOLTG. Gezien het feit dat dit niet de organieke taak is van SOLTG, zij ook nog operaties hebben lopen, de commissie van onderzoek voor de helikoptercrash niet veel en lang op locatie kan onderzoeken, gedurende dit onderzoek alle NEDERLANDSE Apaches een vliegverbod hebben tot de oorzaak van de crash bekend is en je de Apache als gewild object niet in het voorterrein wilt houden, was het dus
zaak dat deze Apache zo snel mogelijk geborgen moest worden! Ik heb vanaf het moment van de crash in de planning meegedacht over diverse wijzen van bergen. Nadat de Luchtmacht technici en de Commissie van Onderzoek na aankomst in MALI op locatie waren geweest, was vrij snel duidelijk dat bergen via de lucht (onder een Chinook aanhaken) geen optie was. De opdracht zou daadwerkelijk dus bij ons komen. Hier hadden wij al lichtelijk rekening mee gehouden. Doordat ik vrijwel direct in de planning ben meegenomen, zijn wij direct ook al begonnen met brainstormen en plannen. Don en ik kwamen al vrij snel tot de conclusie dat wij, gezien de grootte en gewicht van de Apache, bijzondere middelen mee moesten sturen om te bergen. De Apache lag namelijk niet naast de weg, maar midden in een groot stuk van de Sahel. We hebben toen besloten om Don en Frank (trekker oplegger chauffeur) mee sturen om in ieder geval de (on)mogelijkheden van de route te bekijken. Uiteindelijk was de conclusie dat er een route van 74 km was die redelijk begaanbaar was, zelfs voor de zware, niet terreinwaardige trekker oplegger combinatie (tropco). Door het gewicht van de Apache (geschat tegen de 8000 kg), moest er sowieso een kraan van de genie mee. Daarnaast hadden we nog enkele Scania’s en een 10-tonner mee om alles op te vervoeren. We hadden ook besloten om een Werklust (shovel) mee te nemen als manusje van alles, terrein ontzien van obstakels en hindernissen. Ik had mezelf niet mee gepland om op de operatie mee te gaan, maar gezien de vele extra spelers van het JSD, ben ik wel door de commandant JSD aangewezen om toch als lokale commandant mee te gaan. Uiteraard vond ik dit geen last om te doen en ik kon mijn glimlach sindsdien voor deze mooie opdracht niet meer in houden. De laatste voorbereidingen liepen op hun eind op zondag en we hadden als planning om maandagochtend 0600u te gaan vertrekken naar de crashsite met SOLTG als onze eigen beveiliging en verkenning. Vandaar ook dat ik vorige week geen tijd had om de update te maken… Met deze opdracht waren Don, Kees L, Bart S en ik mee. We hadden van te voren met alles rekening gehouden, we hadden gerekend op diverse scenario’s onderweg en we hadden al diverse oplossingen hiervoor bedacht. We hadden rekening gehouden met een rit van 4 uur. Uiteindelijk werd dit iets meer dan 5 uur, door vast rijden van de tropco. Halverwege de route zijn de (route)verkenners meer gaan kijken naar de (on)mogelijkheden van de tropco en zijn hier ook beter op gaan verkennen en met goede adviezen gekomen. Sindsdien ging de verplaatsing op rolletjes! Na aankomst op locatie moesten we nog wachten totdat de Luchtmacht hun Apache-technici in vlogen. Zij zouden namelijk tijdens onze grondverplaatsing invliegen en alvast voorbereidende werkzaamheden doen, zoals vleugels en rotorbladen demonteren. Door het slechte weer wilden/konden zij echter pas later vliegen. In de tussentijd hebben Don, Kees L, Bart S en kraanmachinist Brian de Apache specifieker geïnspecteerd en detailafspraken gemaakt. Daarnaast heeft Werklust de route naar de Apache mooi vlak gemaakt voor de tropco. Het plan was namelijk dat de YBB en de kraan de helikopter op takelen op 3 punten, waarvan de kraan 2 punten en tevens het zwaarste punt pakte, zodat vervolgens de tropco eronder kan rijden en de helikopter weer neergezet kon worden. Vervolgens vast sjorren met spanbanden en grote zeilen erover om de helikopter van het zicht af te schermen en weer terug verplaatsen naar het kamp. Het klinkt als een makkelijk plan en zo kwam deze ook tot uitvoer! We hadden onze twijfels bij het oppakken bij de rotorhead, omdat deze iets scheef stond, maar ook dit pakte perfect uit. Tijdens het takelen van de helikopter zijn alle overige losse delen op de extra voertuigen in pallets gelegd en zijn deze samen met de losse rotorbladen ook vast gesjord. De locatie is nog gecleand en we konden weer vertrekken. Inmiddels was het echter wel 1600u, dus we konden de gehele rit terug naar het kamp niet meer maken voor duister. We hebben onderweg nog een Rest Over Night (RON) gemaakt en onder de sterrenhemel geslapen. ’s Ochtends vroeg op en vroeg vertrekken naar het kamp. Via de vliegstrip naar de achterpoort en toen het kamp op en dat alles voor 0800u ’s ochtends. Een behoorlijk kippenvelmoment als je het kamp op komt rijden met de Apache in je colonne en af komt leveren bij het Helidet! Op het kamp werden we door de diverse commandanten verwelkomd en bovenal bedankt voor de snelle actie. De terugverplaatsing is uiteindelijk gedaan in net iets meer dan 3 uur totaal aan verplaatsingstijd door de goede (route)verkenning van SOLTG en oplettendheid van onze eigen chauffeurs. Al met al een geweldige mooi resultaat bij een trieste gebeurtenis. Een resultaat die mij als commandant van het Hrstdet nog trotser maakt op het Hrstdet. Toen we terug kwamen, stonden tevens de opvolgers al weer voor de deur. Zij zijn bijna allemaal aangekomen op dinsdag. Na hen allen te hebben opgevangen en welkom geheten te hebben, konden
ze zichzelf opfrissen na een lange heenreis. Met uitzondering van enkele geplande activiteiten voor hen tussendoor, zoals briefings en acclimatiseren, stond alles in het teken van het overdragen van de taken en verantwoordelijkheden aan hen. Een heleboel informatie overdragen in een paar dagen tijd. Voordeel dat wij als hersteleenheid hebben, is dat wij vrijwel dezelfde taken en verantwoordelijkheden als thuis hebben. Je moet hier dus echt op details zitten, maar je bent in relatief korte tijd klaar. Op donderdag hebben we de informele overdracht van de taken en verantwoordelijkheden gedaan in de vorm van een gezamenlijke borrel. Zo hadden ze nog enkele dagen dat zij er echt van waren met ons in de buurt, waar ze dan nog een beroep op konden doen. Wat wij als Hrstdet JSD-03 hebben ervaren, is dat het Hrstdet JSD-04 een goede voorbereiding heeft gehad en een minstens zo goede basis als ons hebben. Roy heeft gebruik gemaakt van onze updates om zijn voorbereidingen nog beter te doen. Een greep uit deze voorbereidingen: logo al gemaakt, vlag laten maken, informele integratie met de gehele club, eigen activiteitencommissie opgezet en reflex geschoten. Goed om te horen dat onze update, naast ons thuisfront, ook voor onze opvolgers een nuttige informatievoorziening was!
Tussen de bedrijven is er ook nog gewerkt. Jeroen, Lambert en Martin hebben zich bezig gehouden met de wasserette. De wasserette werkte namelijk weer niet naar behoren. Diverse elementen waren wederom verkalkt, waarschijnlijk door een te hoge temperatuur. De temperatuur is dus wat lager gezet. Jeroen heeft daarnaast de contacten nog beter gesoldeerd en draden duidelijk gescheiden en beschermd van elkaar.
Thijs had van de Force Protection (FP) een verzoek binnen gehad voor het bedenken van een oplossing voor het statisch neerzetten van een .50 mitrailleur bij de voorpoort. Het grondaffuit was in deze situatie niet afdoende, gezien het feit dat het affuit nu niet in grond geankerd kon worden. Dus heeft Thijs in overleg met onze lasspecialist Martin een standaard voor de affuit van de .50 bedacht en gemaakt. Het resultaat mag er wezen, maar is bovenal uitermate functioneel! Martin mocht vervolgens als beloning nog mee met .50 schieten met de FP, waar Thijs tevens als schietinstructeur .50 dienst deed. Job well done!
Afgelopen zaterdag was de officiële commando-overdracht van JSD-03 naar JSD-04. Hierbij stonden zowel het JSD-03 als het JSD-04 opgesteld. Met het overdragen van het JSD-bord en de CSM-stok is de overdracht ook officieel een feit en kan het JSD-03 volledig in de rust en wachten op de uitrotatie. Aan het eind van de commando-overdracht heeft Lambert op zijn verzoek nog het woord gekregen om de sportjuf Yvon in het zonnetje te zetten en haar te bedanken voor haar tomeloze inzet voor het geven van de Insanity en BBB-lessen.
` Na de commando-overdracht zijn wij verzocht nog even te blijven te staan. De sectie 4 Air van het helidet (technici) wilde het Hrstdet JSD-03 namelijk nog bedanken voor de ontzettend goede samenwerking de afgelopen periode, de testritten met de Fennek en Bushmaster, maar bovenal voor
de berging van de Apache. Als dank hiervoor wilden ze ons een stuk van de gecrashte helikopter aanbieden als blijvende herinnering van onze prestatie en voor onze kantine. Een ontzettend mooi gebaar, die zeker een plaats gaat krijgen in de kantine van Hrstpel 112, waar eenieder van Hrstdet JSD-03 van harte welkom is om deze nogmaals te bekijken en met weemoed terug te denken.
We waren al in de rusthouding na de HOTO, maar na de formele commando-overdracht zijn we volledig in de rusthouding gegaan. Mensen gingen spullen opruimen, tassen bepakken, een potje schaken, filmpjes kijken en ’s avonds Oranje bekijken op het grote scherm.
Afgelopen week is de JSD-coin ook uitgereikt aan eenieder van het JSD ter herinnering aan deze uitzending en als dank voor de inzet gedurende de gehele uitzending. Eenieder heeft uit de handen van de commandant JSD-03 deze coin gekregen. Bij de medaille-uitreiking op 04 juni 2015 volgen nog de bestelde JSD-hoodies, tevens als herinnering aan deze uitzending. Gezien het feit dat de Malithon-shirts niet op tijd binnen gekomen zijn op kamp Castor, zullen deze ook na de medailleuitreiking uitgereikt worden.
Zondagochtend zijn we rond 0800u vertrokken naar BAMAKO als tussenstop. We werden door eenieder van het Hrstdet JSD-04 uitgezwaaid en een goed verlof gewenst. Wij zijn toen naar BAMAKO gevlogen en zitten sindsdien in hetzelfde hotel als op de heenweg. Geen hoogvliegend hotel, maar wel van de meeste gemakken voorzien en welkome stap tussendoor naar de adaptatie op LAS PALMAS (GRAN CANARIA). Vooralsnog staan we nog steeds gepland om aanstaande donderdag 02 april op EINDHOVEN aan te komen. Op het moment van schrijven staat de aankomsttijd op 1900u Nederlandse tijd. Vliegtijden worden echter vaak aangepast. Het meest verstandige is dus om teletekstpagina 765 in de gaten te houden. Hier staat altijd de meest recente aankomsttijd vermeld.
Dan is dit al weer de laatste update van het Hrstdet MINUSMA JSD-03! Een ontzettend mooie, gedenkwaardige, nuttige, gezellige, maar bovenal goede uitzending met een net zo goede, waardevolle, sterke, gezellige groep mensen, die gezamenlijk iets goeds gepresteerd hebben, waar eenieder trots op mag zijn. Nogmaals, een verdienste van eenieder van Hrstdet JSD-03 en waar ik als commandant zondermeer uitermate trots op ben! Tot zover deze laatste update! Met gesmeerde groet, Colin
Korporaal der eerste klasse M.T. (Martin) Pieterse, hersteller ETM
Sergeant-majoor L.L. (Lambert) Huijing, plaatsvervangend commandant herstelgroep ECS en tevens hersteller EOV / jammer
Sergeant-majoor J.G.J. (Jeroen) Slangewal, commandant herstelgroep ECS / ESTN / ETM
Korporaal der eerste klasse C.L. (Kees) Verbaan, hersteller IWS (KKW)
Sergeant T. (Thijs) Berendse, commandant herstelgroep IWS (KKW)
Korporaal der eerste klasse D.N. (Donovan) van der Zwan, berger / bandenwisselcontainer
Korporaal der eerste klasse C.A. (kees) Vink, berger / bandenwisselcontainer
Sergeant der eerste klasse B.P. (Bart) Strik, plaatsvervangend commandant voertuigonderhoud Klu
Sergeant-majoor A. (Ahmed) al Mourabit, commandant voertuigonderhoud Klu
Korporaal R.T.G.M. (Roel) van Beekveld, hersteller Scania / LUNA / verreiker
Korporaal der eerste klasse S. (Stanley) Santos, hersteller aggregaten / LUNA / verreiker
Korporaal der eerste klasse B. (Bart) Elferink, hersteller aggregaten / Scania
Korporaal der eerste klasse D. (Domenique) Ruijpers, hersteller Bushmaster / MB 280 CDI
Korporaal der eerste klasse J.J.H. (Jeroen) Dries, plaatsvervangend SOD / hersteller Bushmaster / MB 280 CDI
Korporaal der eerste klasse G.A. (Gerard) Groenhof, hersteller Fennek
Sergeant H.N. (Niek) van de Schootbrugge, plaatsvervangend halcommandant / SOD / hersteller Fennek
Sergeant-majoor H.J. (John) Schimmel, halcommandant / plaatsvervangend planner
commandant
herstelgroep
Sergeant der eerste klasse I.J.I. (Irene) Thewissen, AS-32 beheerder
voertuigen
/
Adjudant H.R.S. (Harm) van Bree, plaatsvervangend commandant hersteldetachement / planner
Eerste luitenant C.G. (Colin) de Vries, commandant hersteldetachement
