Artilia. Inhoudsopgave. december 2006 Nummer 80. Onderwerp. pagina

Inhoudsopgave Onderwerp

Artilia december 2006 Nummer 80

Inhoudsopgave VOOA-informatiepagina Voorwoord voorzitter Van de redactie Hoe kwam de VOOA tot stand? Gelukwens voor 30-jarige VOOA Het ontstaan van de VOOA Ter nagedachtenis: Ger van Gemert en Hennie Veffer Eufo 3 Moderne vijfkamp Oprichtingsbestuur Pantserhouwitser voor het eerst ingezet Uit de oude doos Begunstiger Bgen dr. B. Bouman presenteert zijn nieuwe boek Medalparade Gele Rijders Geschiedenis Barbara in 60 seconden Beëdiging Gele Rijders in de residentie Laatste vuurstoot Cheetah Oprichting RVOO KRA Preston Palace 2006 Open monumentendag Emblemen & symbolen Exposities Garnizoen Ede / Reünies Gollok E-3-2-RVA Personeelsmutaies Wist u dat . . . Aanmelding/Machtiging/Wijziging '

pagina pag pag pag pag pag pag pag

1 2 3 5 6 7 9

pag pag pag pag pag pag

11 14 16 17 18 19

pag pag pag pag pag pag pag pag pag pag pag pag pag pag

20 21 23 24 27 28 29 31 32 34 35 37 39 40 1 Inhoud

december 2006 Nummer 80 Contactblad van de Vereniging Onderofficieren Artillerie

Opgericht oktober 1976

Erelid:

Dhr. Th.C. van der Aart, mede-oprichter en eerste voorzitter Dhr. J.A.H.M. Majoie, mede-oprichter en ex-bestuurslid Dhr. F. van der Knaap, tweede voorzitter na oprichting Dhr. R.P. van der Pol, ex-bestuurslid Dhr. A.J.A. Beekmans, ex-bestuurslid en redactielid

Redactie Owi J. S. de Vries Dhr. J.A.H.M. Majoie Dhr. J.E. Melissant Activiteitencommissie Wmr1 H. Gijsbertsen Owi T. Witsiers

Commissie van goede diensten: Voorzitter Secretaris Lid

Penningmeester

Aooi R.J. Caerteling Rubensstraat 94 6921LW Duiven Bankrelaties Postbank nr 5360680 ABN/AMRO nr. 45.93.22.303 t.n.v. Penningmeester VOOA te 't Harde

Dhr. Th.C. van der Aart Dhr. J.A.H.M. Majoie Dhr. A.J.A. Beekmans

Kopij: U kunt uw kopij zenden aan: REDACTIE ARTILIA Postbus 1000, 8084 ZX 't Harde

òf: [email protected] Oplage: 500 Exemplaren 2 Colofon

Voorwoord van de voorzitter Vreugde en verdriet U zult wel denken, wat is dat voor een kop om een voorwoord mee te beginnen en dat nog wel in het jubileumnummer van de Artilia. Wel laat mij at vreugde en verdriet dicht bij elkaar liggen weet ieder dat u even een, want is het niet zo dat als u naar een begrafenis of uitleggen. crematie gaat het gevoel van verdriet voor en tijdens de dienst

D

overheerst? Maar, is het ook niet zo dat na het condoleren u een aantal bekenden, vrienden en wellicht uit het oog verloren familie tegenkomt en het gevoel van ingetogen vreugde langzaam maar zeker de overhand krijgt? Welnu, dit soort gevoelens heb ik als voorzitter het afgelopen jubileumjaar een aantal malen ervaren. Tijdens de regio bijeenkomsten, op 7 juni tijdens de Artilleriedag met barbecue, maar het meest sterk was dat gemengde gevoel op ons afsluitende feest van het 30-jarig bestaan op 22 oktober 2006 in Preston Palace te Almelo. Diep verdrietig was ik toen uiteindelijk bleek dat slechts 80 personen (63 volwassenen en 17 kinderen) aan dit slotakkoord van een jubileumjaar deelnamen. Als ik van die 80 personen de bestuursleden met hun familie aftrek kom ik uiteindelijk uit op 54 personen uit. Met een gemiddelde sterkte van 3 per gezin betekent dit dat er slechts 18 van de 420 leden zich hadden aangemeld. Dat zijn van die momenten dat ik mij echt afvraag waar wij als bestuur dit allemaal voor doen. Het gevoel van vreugde kwam al heel snel want als je dan de zaal inkijkt en begint met het welkomst3 Voorwoord voorzitter

woord, zie je die blikken zo van “opschieten want we willen gaan genieten.” De kinderen schuifelen op hun stoel heen en weer want het zwembad wacht, en o wee, dadelijk is het water op. Waarom dan een dergelijke lage opkomst, wel, als u het weet vertel het dan aan mij en het bestuur zal dan handelen naar die bevindingen. Maar nog even dit, niet aankomen met excuses of redenen in de trend van; het is zo ver weg, het kost te veel, er is voor mij niets te doen etc. Nee, echte opbouwende kritiek, dat kunnen we gebruiken.

... 30 jaar VOOA, dat is niet niks...

Nu even terug naar het jubileum, 30-jaar VOOA, dat is niet niks. Voor u ziet u een speciale uitgave van Artilia liggen. Gekozen is voor de opzet om even terug te kijken in de geschiedenis en aansluitend het standaard deel er achteraan te zetten. Aan deze uitgave is met veel inzet en de grootste zorg gewerkt en ik dank allen die dit mogelijk hebben gemaakt. Ik wens u veel kijk- en leesplezier en hoop u, in groten getale, op ons volgende evenement te mogen verwelkomen. U hebt ondertussen toch wel door, wij als bestuur geven niet op. Tot slot wens ik alle partners van de uitgezonden collegae heel veel sterkte toe in de komende periode vol met feestdagen. Ik hoop dat u steun vindt bij uw familie, vrienden en kennissen. Mocht dit niet genoeg zijn denk dan ook maar eens aan ons, de collegae van uw partner, wellicht kunnen wij nog iets voor u betekenen in die voor het gezin zo emotionele maand. Voor u allen, prettige feestdagen, een goed eind van 2006 en een gelukkig en voorspoedig 2007 toegewenst

Van de redactie Dat lief en leed dicht bij elkaar liggen weet iedereen wel. Zo ook in deze uite staan stil bij de oprichting van de vereniging dertig jaar gave.

W

geleden en helaas staan we ook stil bij het overlijden van twee zeer gewaardeerde collegae. Henny Veffer en Ger van Gemert zijn ons onlangs ontvallen. (verder in dit nummer meer daarover). Wat een uitbundig feestnummer had moeten worden is het nu een feestuitgave met een zwart randje. Het bestuur heeft in haar wijsheid besloten dat deze uitgave in kleur mocht verschijnen en daar hebben wij als redactie dan ook met plezier aan gewerkt.

In zijn algemeenheid kunnen we terugzien op een goed georganiseerd feestjaar. Vele activiteiten zijn ontplooid en zijn over verschillende locaties in het land verdeeld. Voor elk wat wils! Iedereen die hier aan meegewerkt heeft verdient een dikke pluim. Naast de normale werkzaamheden komt er dit toch maar even als “extra” bij. Natuurlijk is vrijwilligerswerk de kurk waar Nederland BV op drijft maar respons voor het geleverde werk is niet altijd vanzelfsprekend. Het redactieteam wenst u en de uwen fijne feestdagen een voorspoedig en gezond 2007! Jan de Vries is het bestuursverantwoordelijke redactielid, bestook hem vooral met veel post en ingezonden artikelen. Zodat hij ook inhoud kan geven aan ons blad maar dat kunnen we ook samen doen. Ik moet iedereen die de laatste tijd voor kopij heeft gezorgd dan ook een compliment maken. Het aanleveren van de stukjes het liefst via e-mail of diskette maar als het echt niet anders kan is een notitievelletje met kernwoorden en een kleine samenvatting ook goed, wij maken er dan wel een verhaal van. Op schrift of diskette, kun je het sturen naar; Redactie Artilia, Postbus 1000, 8084 ZX ’t Harde Per mail naar; [email protected] of [email protected] 5

4 Voorwoord voorzitter

Van de redactie . . .

Hoe kwam de VOOA tot stand ? Bij mijn plaatsing bij de toenmalige 1 Lka merkte ik al spoedig dat er werk aan de winkel was. De officieren herdachten elk jaar op 11 januari het zoveel a een gesprek het de de Legerkorpsartillerie comjarige bestaan van mandant, Generaal Bouman, kreeg ik toestemming de Artillerie en er en zijn steun om voor alle onderofficieren ook de jaarwas een bloeiende lijkse herdenking te organiseren zoals het ook bij de Officiersvereniging. officieren gevierd werd. Dit was een schot in de roos.

N

Een tijdje later werd ik bij de Generaal Bouman geroepen en kreeg het verzoek om te bezien voor een eventuele oprichting van een onderofficiers vereniging. Dank zij de steun van enige collegae werd er een voorlopig bestuur geformeerde en dank zij onder andere Joseph Majoie kwamen de statuten gereed en gingen wij van start. Het was een moeilijk begin maar dank zij de jaarlijkse bijeenkomst die los van de vereniging werd georganiseerd kwam er al een band en het ledenaantal nam toe. Een jaar voor mijn verlaten van de dienst (1981) zocht ik naar een opvolger en Frans v.d. Knaap werd in de ledenvergadering tot voorzitter gekozen en in zijn tijd werd de jaarlijkse herdenking georganiseerd door de V.O.O.A. Ik hoop dat de wens van de huidige voorzitter in vervulling mag gaan en dat de vereniging levendig blijft vooral door toetreding van de jongere onderofficieren. Het was een eer voor mij om op 7 juni j.l. met de huidige voorzitter een boom te mogen planten. Dit was een pracht cadeau bij een herdenking van het 30-jarig bestaan. Het blijft een levendige herinnering en ik wens de vereniging het allerbeste toe en hoop dat de vereniging net als de boom zijn wortels zal verankeren om zo uit te groeien tot een vanzelfsprekend geheel binnen de Nederlandse Artillerie. Vergeet nooit, wij onderofficieren zijn de ruggengraat van het Wapen.

Gelukwens voor 30-jarige VOOA Geachte voorzitter, overige bestuursleden, ereleden en leden van de Vereniging ij het dertigjarige bestaan van Uw vereniging wens ik U Onderofficieren van harte geluk met Uw bloeiende vereniging, daarbij wil Artillerie, ik niet nalaten ook de kwaliteit van Uw Contactblad Artilia te

B

prijzen. Dertig jaren geleden heb ik als legerkorpsartilleriecommandant het streven van de initiatiefnemers onder leiding van Adjudant Theo van der Aart krachtig ondersteund . In mijn ogen waren het donkere tijden gekenmerkt door een opgelegde beperking van de middelen tot handhaving van de krijgstucht. In een tijdvak bovendien dat de Vereniging van Dienstplichtig Militairen naar mijn mening door de minister van Defensie en de hogere legerleiding in onvoldoende mate in de hand werd gehouden en het bestaande voorschrift Inwendige Dienst op de helling ging. In de dagelijkse omgang met de troepen waren het in de eerste plaats de >>>>>

Met veel groeten, Theo van der Aart 1ste voorzitter en oprichter van de V.O.O.A. 6

7 Totstandkoming VOOA

Gelukwens 30-jarige VOOA

onderofficieren die namelijk het dichtst bij “Jan” stonden, die het uitermate moeilijk kregen en zich individueel vaak mateloos ergerden. Oprichting van een onderofficiersvereniging in het Wapen kon soelaas brengen. Van der Aart en de zijnen gingen voortvarend te werk en op 28 oktober 1976 ging de V.O.O.A. van start met bijna honderd leden.

. . . de VOOA telt thans ruim 420 leden . .

Zij groeide uit en telt thans ruim 420 leden. Mij valt op dat de V.O.O.A.-bijeenkomsten door relatief veel actief dienenden worden bijgewoond. Een feit van uitermate groot belang, namelijk dat jong en oud, veteranen en actief dienenden gedachten kunnen uitwisselen. Goed ook voor de band in het Onderoflicierskorps dat — naar mijn waarneming — een steeds meer gewaardeerde plaats gaat innemen in ons leger. Ik wens het Bestuur van de V.O.O.A. veel succes toe. Gaat voort met het ontplooien van goede initiatieven tot heil van Uw Korps en tot roem van het Regiment.

B. Bouman

a400M

8 Gelukwens 30-jarige VOOA

Het ontstaan van de V.O.O.A. (Overgenomen uit de Artie Varia nummers 26 en 27, met dank aan de Bgen Bouman)

Uit de statuten van de VOA lees ik: opgericht 12 november 1948 . en een algemene vereniging voor de Onderofficieren der Artillerie bestaat er nog steeds it gesprekken met collega’s heb ik vernomen dat daar zeniet.

U

ker een behoefte aan bestaat. Misschien zijn er in het verleden reeds pogingen ondernomen, maar het is nog nooit daadwerkelijk tot een oprichting ge komen. Enkele collega’s hebben zich enthousiast gemeld om de eerste stappen te verrichten; het voorlopig ontwerp der Statuten en het Huishoudelijk Reglement zijn al in een ver gevorderd stadium, het moet alleen nog bij de oprichtingsvergadering door de leden worden goed gekeurd. Het streven is om, voor het 300-jarig jubileum van ons wapen, een eigen vereniging te hebben voor het vrijwillig dienend personeel. Het doel van de vereniging is ‘het bevorderen van een hechte saamhorigheid onder de onderofficieren’. Momenteel hebben zich al enigen als voorlopig lid opgegeven, dat kunt u ook doen, aan onderstaande contactadressen. Er zijn veel ‘werkers nodig, b.v. voor het vervullen van de bestuursfuncties voor de op te richten afdelingen. Hiervoor kunt u zich melden bij het correspondentieadres. Ons korps bestaat uit ruim 950 onder

9 Ontstaan VOOA

officieren, dus moet het mogelijk zijn om een bloeiende vereniging te bezitten. Hopende op een spoedig wederziens op de oprichtingsvergadering, waarover u nader geïnformeerd zult worden,

Ter nagedachtenis

Adjudant v.d. Aart >>>>>

Onlangs zijn twee fijne leden overleden Hennie Veffer op 16 september in de leeftijd van 67 jaar. Ger van Gemert op 12 oktober in de leeftijd van 58 jaar.

De LKAC: Een VOOA naast een VOA? Graag! Reeds lange tijd ben ik van mening, dat een overkoepelende vereniging van onderofficieren der Artillerie een it ter versteviging van de onderlinge band, net zoals goede zaak zou dit het geval is bij de officieren door de Vereniging zijn. Officieren der Artillerie.

D

Bij verschillende wapens en dienstvakken bestaan reeds dergelijke verenigingen van onderofficieren. Dit is uiteraard aan de initiatiefnemers om de vereniging, die hen voor ogen staat, nader vorm en inhoud te geven. Het zou wellicht nuttig zijn hierbij gebruik te maken van elders opgedane ervaringen. Vanzelfsprekend zeg ik de initiatiefnemers alle steun toe, welke in mijn vermogen is. Zowel als onder-voorzitter van de VOA, maar vooral als Wapenoudste wens ik hen alle mogelijke succes toe bij hun streven tot een VOOA te komen. Ik hoop, dat de onderofficieren van ons wapen massaal dit initiatief zullen steunen. Brigade-generaal B. Bouman

Beide zijn ons te vroeg ontvallen. Beide waren fijne collega’s waar hun ja een echt ja was en een nee ook echt nee betekende. Je wist wat je aan ze had, je kon ze blind vertrouwen. Recht door zee en beide harde werkers die niet zo nodig op de voorgrond wilden staan. Beide laten ze vrouw, twee kinderen en kleinkinderen achter. Natuurlijk blijft er in de families een enorm gemis achter maar hun dierbare man, vader en opa leeft nu voort in hun herinnering. Juist deze herinnering moet ze de kracht geven om verder te gaan. Hennie en Ger zouden niets liever zien dan dat de onderlinge band hun samen sterk maakt om zo het verlies te verwerken en het een plaatsje te geven. Als je beide overlijdenskaarten leest zie je dat het overlijden van Hennie onverwacht is gekomen en dat het bij Ger een langdurig proces van afscheid nemen is geweest. Hoe het ook is, afscheid nemen doet pijn en het gemis is er niet minder om. Een ding staat vast, wij blijven beide collega’s in onze gedachte herinneren als twee fijne kerels. Rest ons de beide families veel sterkte te wensen om dit verlies te dragen. Wees er van overtuigd dat wij jullie beide mannen, vaders en opa’s nooit zullen vergeten. Zij leven voort in onze dierbare herinnering.

10 Ontstaan VOOA

11 Ter nagedachtenis

12 Ger van Gemert

13

Hennie Veffer

Eufor 3 Eind oktober 2005 kwam de hoofdmacht van 11 Afdra op het vliegveld Banja Luka in osnië een land waar al jaren Nederlandse troepen heen Bosnië aan.

B

gaan en niet voor iederéén even interessant leek en dus ook wel werd genoemd als “de vergeten missie”. Dit bleek ook af en toe waar te zijn, bijvoorbeeld op de Harskamp waar ze een lezing begonnen met “ah, jullie gaan dus naar Afghanistan ” De voorbereiding verliep voor de rest goed, dus gereed voor de uitzending. Nadat we de eerste twee weken de boel hadden overgenomen van Eufor 2 konden we de derde week er onverwachts om 22:00 uur erop uit want er was een helikopter met pech geland in Jayce op een grasveldje. Geen grote actie maar wel gelijk aan het werk.

Voor de rest van de uitzending hebben we nog redelijk veel verschillende missies gehad. Meerdere malen controleren van illegale en legale houtzagerijen, hout kap locaties en houttransport. Vele VCP’n en grenscontroles op smokkelwaar, mensensmokkel, verboden wapenbezit en rode diesel gecontroleerd. Een aantal Harvesten van algemene woningen, boerderijen, woningen van criminelen, bedrijven en cafés. Waarbij we toch nog redelijk wat vuurwapens, raketwerpers, mijnen, instrumenten, handgranaten, drugs, enz enz. In beslag hebben genomen. Uiteraard moesten we ook redelijk wat wachtlopen o.a. op het hoofdkwartier in Butmir waar de lunchboxes behoorlijk eentonig werden zeker na 4 weken. Maar ook wel weer apart, zeker als de Spaanse mariniers het van ons overnamen en dan bij een 14 Eufor 3

oefen demonstratie aan de hoofdpoort met ons als oefenvijand, zo ver doorgingen dat ze hun wapens doorladen met scherp inclusief de boorwapens .50 die boven op hun Hummers stonden.Maar dit bleek normale oefenprocedure te zijn bij de Spaanse mariniers (train as you fight). Ook gebeurde het dat tijdens de overname van de wacht tussen het Bulgaarse pel. en de Spanjaarden ook nog een auto van een Britse kolonel zwaar werd beschadigd. Het was een foutje van een Bulgaarse wachthebbende. Maar voor de rest een prima georganiseerde overname van de Spanjaarden. Alles bij elkaar opgeteld was de uitzending Eufor 3, ook met de problemen van de verhuizing van Dutch Base Bugonjo naar Banja Luka een goede uitzending. Ondanks dat deze uitzending wel eens de vergeten missie werd genoemd, heb ik dit persoonlijk niet zo ervaren. Het zal waarschijnlijk nog wel lang duren voordat de corruptie, smokkel, wapens, drugs enz enz in Bosnië gaat verbeteren. Wij hebben er een in ieder geval al het mogelijke aan gedaan om de situatie in Bosnië te verbeteren.

Alle andere collega’s die nog naar Bosnië gaan of er nu zitten wens ik veel succes en een snelle uitzending!

Met vriendelijke groeten. Owi de Vos 11 Afdra 2e bt C-pel. 15 Eufor 3

Gele Rijders nemen deel aan Moderne Vijfkamp Teneinde hun rijvaardigheid op peil te houden nemen leden van 11 AfdRA regelm een nieuwe uitdaging tegemoet te treden ging een aanmatig deel aan tal ruiters in training om te trachten het begeerde Vijfkampwedstrijden in kruis van de Nederlandse Vijfkampbond aan hun onderscheiden lande. dingen te kunnen bijvoegen.

O

Helaas moesten 3 kandidaten in verband met de schietserie verstek laten gaan. De overigen, kpl1 Iris Snijder, rdr1 Daan van Esch en rdr1 Angela Kalkman, traden op 3 en 4 november in het strijdperk. De verwachtingen werden vooraf door coach Wim Speth enigszins getemperd, gezien diens ervaringen met het enthousiasme van deelnemers aan deze moeilijke meerkamp. Voor het eerste onderdeel, paardrijden, slaagden de deelnemers uit ’t Harde met lof. Het drietal liet geen balk vallen en eindigde ruim voor de concurrentie. Tijdens het schieten met het luchtpistool kwam het gemis aan ervaring om de hoek kijken, alhoewel de resultaten hoop wekken voor komende pogingen. Bij het onderdeel schermen verraste Iris Snijder door maar liefst 17 partijen te winnen, tot groot ongenoegen van menige tegenstander. Daan van Esch kwam bij de 3 kilometer cross als derde over de finish en ook dat geeft perspectief voor de toekomst. Het afsluitende onderdeel, zwemmen, bleek iets teveel gevraagd. Alhoewel het Vijfkampkruis buiten bereik bleef, konden de Rijders terug zien op een geslaagde dag. In hun diverse categorieën waren de klasseringen als volgt: Kpl1 Iris Snijder 5e, rdr1 Daan van Esch 2e en rdr1 Angela Kalkman 1e. Iris Snijder was een week later alweer zover van haar inspanningen hersteld dat zij in Lelystad tijdens dressuurwedstrijden in de categorie M1 met Loranda een eerste plaats wist te behalen. 16

Oprichtingsbestuur VOOA 1976 Dit zijn de werkers van het eerste uur.

Het bestuur bestond uit 4 luchtdoel- en 4 veldartilleristen.

Van links naar Rechts: Staand: J. Majoie, G. Bot, Th. de Haan en A. v.d. Lisdonck Zittend: E. Stam, N. Aartsen, Th. v.d. Aart, J. de Bruyn en P. v.d. klok

17 Oprichtingsbestuur

Moderne vijfkamp

Pantserhouwitser voor het eerst ingezet

Uit de oude doos

De Pantserhouwitser 2000 is sinds gisteren voor het eerst ingezet in Afghanistan. Nederlandse militairen gebruiken het 155 mm geschut tegen Talibanstrijders in Kandahar, de provincie naast Uruzgan. Daar hebben Nederlandse infanterise nieuwe gemotoriseerde vuurmond ten ook de vooruitgeschoven van de landmacht wordt ingezet ter basis Martello van de Canadeondersteuning van de Operatie Medusa. zen overgenomen. Daarbij bestrijden circa tweeduizend NA-

Uit de oude doos zijn wetenswaardigheden, informatie en eigenaardigheden uit ons eigen blad van 25 jaar geleden. Indien dit aanslaat willen we telkens iets vertellen wat er 25 jaar geleden in ons onvolprezen blad stond. Zo maar een bladzijde:

D

VO- en Afghaanse militairen enkele Taliban-bolwerken in de regio Panjwayi in Kandahar. Op verzoek van de NAVO-commandant van het Regional Command South in Zuid-Afghanistan heeft Nederland besloten twee Pantserhouwitsers ter beschikking te stellen aan de Canadezen. De tweede PzH2000 staat schietklaar in Kandahar. De kanonnen zijn bedoeld voor de beveiliging van de Nederlandse kampen in Tarin Kowt en Deh Rawod. Gezien de geplande levering van de PzH2000 zorgt een extra mortiergroep momenteel voor de beveiliging van de bases. De Pantserhouwitser zal die taken gaan overnemen. De inzet in Kandahar dient ook het belang van de Nederlandse militairen. Door de provincie loopt de belangrijkste aanvoerroute voor de twee Nederlandse bases in Uruzgan. Halverwege ligt de vooruitgeschoven Canadese basis Martello, die belangrijk is voor het zeker stellen van de veiligheid van de route. Door onder meer die taak over te nemen, ontlast Nederland de Canadese troepen en blijft de bescherming van de eigen konvooien op peil. 18 Inzet Pantserhouwitser 2000

D

ingen die ons aangaan:

HET ARTILLERIST ZIJN: Het LuAschietkamp Munster Süd De LuAschool in Ede Het Artillerieschietkamp De Artillerieschool in Breda en Oldebroek WAT WE SAMEN BELEVEN: Verjaardag Artillerie Sinte Barbara WAT (ook) VAN ONS IS: Artillerie Trompetterkorps Artillerie Museum WAT ONS SAMENBINDT: Het onderofficier zijn bij de Artillerie WAT ONS MET TROTS VERVULT: Dit alles met elkaar te doen in de Vereniging Onderofficieren Artillerie Zo wordt ook weergegeven wie de “Contactpersonen” zijn; Zuid Laren, Owi van Bemmel, 42 Afdva Havelte, Aooi Kommer, 129 Afdva ’t Harde, Aooi Timmermans, 44 Afdva Oirschot, Owi Peters, 12 Afdva Seedorf, Owi Heikoop, 41 Afdva 19 Uit de oude doos

Begunstiger Bgen dr. B. Bouman presenteert zijn nieuwe boek Op de dag dat de VOOA precies dertig jaar geleden werd opgericht presenteerde onze begunstiger de Bgen dr. B. Bouman zijn nieuwe boek in den e titel van het boek luidt: “Ieder voor zich en de repuHaag. bliek voor ons allen”. Voordat het boek werd uitgereikt

D

Fotos: Nederlands Instituut voor Militaire Historie.

Wmr1 Rogier van der Vlis in gevecht met een 'oefenlocal'.

Het boek wordt uitgegeven bij uitgeverij Boom en heeft als ISBN nr 90 8506 356 6 20 Presentatie nieuw boek

aan de oud-minister van Defensie dr. W. van Eekelen vond er een forumdiscussie plaats tussen de auteur en een aantal historici. De auteur gaf, zoals gewoonlijk makkelijk pratend, de situatie weer over de Indonesische revolutie en dan specifiek gericht op de logistiek. Uitvoerig mocht het betoog niet worden aangezien de auteur voor hij het woord kreeg een duidelijke boodschap kreeg dat; “hij niet alle tijd vol mocht praten”. Desondanks kwamen vele aspecten aan de orde zoals, gezondheidszorg, voedseltekort, grondstofvoorziening, opiumverkoop, smokkel, bewapening en verbinding. Je kreeg vanaf het begin al een duidelijke indruk waar het in dit boek over gaat. ROA Nijmegen 2005 De auteur heeft eerder al een boek over de Indonesische revolutie een geschreven maar dan bezien vanuit de ogen van een Nederlands officier. Daarom is het nu des te frappanter om een boek te schrijven vanuit het standpunt van de “oude tegenstander” gezien. Ik hoorde iemand zeggen; “zoiets kan alleen maar in Nederland”. Natuurlijk kan dat in ons land maar de persoon kennende is het iemand die de discussie nooit uit de weg ging en zich zeker verdiept in andermans standpunt. Al was dit maar om als militair daar je strategisch voordeel uit te behalen. Als je je eigen tactiek kent en die van de tegenstander doorziet heb je wel een compleet verhaal. Dit heeft de auteur ons niet willen onthouden en dat siert hem. Na de discussie was het dan tijd om het eerste exemplaar aan te bieden. Snel bleek dat de contacten tussen die twee stamt uit de tijd van vijftig jaar terug bij de 134 Afdva de een als kapitein de ander als kornet. Na de uitreiking ontspon zich een geanimeerd geheel waarbij de auteur voor iedereen een gesigneerd boek had.

‘Medal Parade’ Gele Rijders tijdens Veteranendag door Wim Speth

‘U heeft zes maanden lang met volle inzet een wezenlijke bijdrage geleverd aan de stabiliteit en wederopbouw van Bosnië-Herzegovina. U bent met overtuieze en andere lovende woorden werden uitgesproken ging en professiodoor brigade-generaal Hardenbol, commandant van 13 neel omgegaan Gemechaniseerde brigade aan het adres van de deelnemers met de uit te aan Eufor 3, Operatie ‘Althea’. voeren operaties.’ In het kader van de landelijke Veteranendag was een honderd-

D

tal militairen van 11 Afdeling Rijdende Artillerie uitgenodigd om, samen met collega’s van andere Krijgsmachtdelen, deel uit te maken van een manifestatie in het Indoor Sportcentrum in Eindhoven. In dit fraaie complex werd aan hun de Herinneringsmedaille Vredesoperaties uitgereikt. Met muzikale omlijsting van de Douane harmonie defileerden de diverse eenheden en veteranen langs het podium waarop, naast brigade-generaal Hardenbol, ook de burgemeester van Eindhoven, de heer Sakkers, had plaats genomen. De groep veteranen, veelal gekleed in de welhaast traditionele blauwe blazer met onderscheidingen en baret en met verschillende, ouderwetse maar strakke uitvoeringen van exercitie. De actief dienenden in de huidige voorgeschreven passen en houdingen. Allen viel luid applaus ten deel toen zij, voorafgegaan door de verschillende uitzendvlaggen, de tribunes passeerden waarop zo’n 3000 genodigden en belangstellenden hadden plaats genomen. In zijn toespraak onderstreepte brigade-generaal Hardenbol nogmaals het belang van de missie: ‘De EUFOR-missie haalt niet alle dagen meer de krant. Dat wil niet zeggen dat de missie minder belangrijk is. De vraag is wel steeds meer gerechtvaardigd of het wel een honderd procent militaire missie is, maar dat doet niets af aan het belang. De uitdrukking ‘It is not always a soldier’s job, but only a soldier can do it’, is zonder meer van toepassing.’ Vervolgens speldde hij de commandanten de herinneringsmedaille op. De overige militairen kregen hun onderscheiding uitgereikt door aanwezige autoriteiten waaronder veteranen, die als Indië-ganger hun sporen hadden verdiend. 21 PzH2000

Geschiedenis van Sinte Barbara in 60 seconden. In Nicodemië woonde een maagd,

vanwege haar schoonheid voortdurend belaagt. Haar vader wilde haar duur verkopen. Menig minnaar is dan ook afgedropen Voordat hij een lange reis gaat maken, Regelt hij ook Barbara’s zaken. Een nieuw badhuis wordt er bijgebouwd, waar hij zijn dochter gevangen houdt.

Aan de uitzendvlaggen werd een band bevestigd met daarop de data van de missie. Niet alleen de uitgezonden militairen werden geëerd, maar ook hun gezinnen. Zij kregen dank en lof toegezwaaid voor de steun die zij hun dierbaren hadden gegeven. Namens het Thuisfrontcomité werd een Zilveren Roos uitgereikt die de betrokkenen vervolgens zelf mochten uitdelen. Voor de kinderen tot 16 jaar was er een beloning in de vorm van een kindermedaljon. Contingentscommandant van de missie in Bosnië, luitenantkolonel Le-Congé, dankt de ongeveer 400 militairen die hij onder zijn bevel had gehad. Ook hij was van mening dat de missie had bijgedragen tot een veiliger leefomgeving ter plaatse en hij prees met name de wijze waarop de verhuizing van Bugogne naar Banja Luka tot stand was gekomen. En uiteraard ook van zijn kant dank en waardering voor het thuisfront. Aan het einde van de ceremonie werden twee draag insignes gewonden uitgereikt aan veteranen die tijdens hun verblijf in Nederlands Indië gewond waren geraakt en een zelfde onderscheiding aan een veteraan uit de uitzending naar Kosovo in 1999.

In die tijd gaat ze over tot het christendom. Als papa dat hoort, dan barst de bom. Ze wordt gemarteld, geslagen, gekweld, en zelfs voor een deel ontvelt. Als ze vader geen beterschap belooft, wordt ze door hem persoonlijk onthoofd. De hemel stuurt een bliksem neer met opdracht: “raak die ouwe heer”. Nu is Barbara voorspraak in bittere nood, en als het gaat om niet voorziene dood. Mijnwerkers, steenhouwers en artilleristen zijn lieden, die om haar liefde twisten.

0-0-0-0-0

Met een geanimeerde receptie werd dit deel van de Veteranendag in de regio Zuid-Oost Brabant afgesloten. 22 'Medalparade' Gele rijders

23 Geschiedenis Barbara

Beëdiging Gele Rijders in de residentie door Wim Speth

‘Daar waar gij roemvolle overleveringen hebt, die gij de uwe moogt noemen, rust eneinde de nieuwe Rijders van het Korps Rijdende Artille ook in de rie bewust te maken van hun belangrijke plaats in heden en toekomst op u verleden worden beëdigingen zoveel mogelijk georganiseerd de taak deze op plaatsen waar hun voorgangers door krijgsverrichtingen of in ere te bijzondere daden hun stempel hebben gedrukt. Zo heeft deze houden’ plechtigheid al plaats gevonden in Waterloo, Bij de Ruïne Kerk

T

in Bergen en bij paleis ’t Loo. Om de bijzondere band met de residentie te onderstrepen staat 11 Afdeling Rijdende Artillerie op 29 september aangetreden op het plein tegenover Paleis Noordeinde. Op de plaats waar in november 1842 de 1e Compagnie uit Tilburg in haar nieuwe uniformen tijdens een defilé haar opwachting maakte bij Koning Willem II, zullen deze dag ongeveer 40 ‘moderne’ Rijders de eed of belofte afleggen. Terwijl buiten alles in gereedheid wordt gebracht ontvangt Luitenant-kolonel de Landmeter zijn gasten in de Gothische Zaal van de Raad van State, dezelfde Raad waarbij Stadhouder Prins Willem V in 1793 zijn voorstel indiende tot oprichting van ‘Twee Brigades Rijdende Artillere’. Wanneer de troepen zijn opgesteld en de genodigden zijn gezeten schetst ‘speaker’ wmr1 Patijn het verloop van de gebeurtenissen die gaan volgen en stelt hij de aangetreden componenten voor. Ere-roffels kondigen de komst aan van Luitenant-generaal Blomjous, Chef van het Militaire Huis van de Koningin, gezeten te paard, en Brigade-generaal Hardenbol, commandant 13 Mechbrig. Nadat zij hun plaats hebben ingenomen commandeert majoor Berkers zijn bereden standaardwacht naar de opstelling tussen de troepen. Commandant 11 AfdRA heet iedereen welkom en verzoekt Luitenant-generaal Blomjous het woord te nemen. Deze haalt in zijn toespraak bovengenoemd citaat van Koningin Wilhelmina aan en gaat in op de verbondenheid van het Korps Rijdende Artillerie met het Koninklijk Huis en de daarmee gepaard gaande tradities. 24 Beëdiging Gele Rijders

De eigenlijke beëdiging neemt een aanvang. Drie Rijders te paard zullen als eerste de eed of belofte afleggen. Correct melden zij zich bij hun commandant en de voorgeschreven formule brengen zij zonder haperen over hun lippen. Ook bij de dan volgende ‘voetgangers’ hoeft overste de Landmeter slechts sporadisch in te grijpen. Een enkele verspreking of zelfs struikeling doet geen afbreuk aan het waardige karakter van de plechtigheid, net zomin als het wat ongedurige gedrag van enkele viervoeters. Ook de aangetreden troepen ondergaan het langdurige maar onderhoudende tafereel man/vrouwhaftig. De verzamelde landelijke en militaire pers krijgt, kort aan de teugel gehouden door kapitein Stephan van der Wal, de gelegenheid kleurige plaatjes te schieten. In zijn toespraak tot de beëdigde Rijders gaat Luitenant-kolonel de Landmeter in op de eisen die aan de huidige militairen worden gesteld: ‘Als je alle kwaliteiten zo opsomt - professionali-

25 Beëdiging Gele Rijders

. . . er is gelegenheid de zojuist beëdigde militaire geluk te wensen . . .

teit, discipline, weerbaarheid, teamgeest, verantwoordelijkheidsbesef - dan is het nogal wat, dat van de militair wordt geëist. Met minder mogen wij ook geen genoegen nemen. En, indien nodig, moeten wij elkaar daar op durven aanspreken. Wij verlangen veel zaken die elders in de samenleving niet meer zo vanzelfsprekend zijn.’ Na het door het Fanfarekorps Bereden Wapens ten gehore gebrachte Wilhelmus stemt pro cantor, majoor Oomens, het Rijderslied aan, daarbij krachtig ondersteund door de aanwezige oudcommandanten en overigen, hetgeen de band tussen Rijders en oud-Rijders aantoont. De aansluitende receptie in de Gothische Zaal biedt, tijdens een goed verzorgde lunch, de gelegenheid de zo juist beëdigde militairen en hun aanhang geluk te wensen. Rijder1 Angela Kalkman ondergaat het allemaal stralend temidden van haar familie. ‘Ik moest de spits afbijten en was best een beetje nerveus. Spannend was natuurlijk de vraag hoe mijn paard Salvador zich zou gedragen. Maar het ging allemaal prima.’ Dat vindt ook de Kolonel van het Korps, Luitenant-generaal bd Loos, die haar complimenteert met haar goede rijgedrag en dat van haar collega’s: ‘Je kunt alles van te voren plannen, maar in dit geval speelt het gedrag van de paarden een grote rol. Ik ben onder de indruk van jullie optreden en de wijze waarop de standaardwacht zijn taak heeft uitgevoerd.’ Zijn waardering uit hij ook tegenover Ellen van der Putten, bedrijfsleider van de manege in ’t Harde, die met haar team hard gewerkt heeft aan de voorbereiding van de paarden. Het historisch decor in de fraaie receptieruimte krijgt een bijzonder aspect wanneer commandant en standaarddrager zich in hun dolman mengen onder de gasten. Duidelijk is ook dat de receptie niet alleen gelegenheid biedt om te feliciteren maar dat ook de kans wordt gegrepen om oude banden aan te halen en afspraken te maken om ook in de toekomst te blijven uitzien naar plaatsen en gelegenheden waar de tradities van de Gele Rijders in ere kunnen worden gehouden.

26 Beëdiging Gele Rijders

Laatste vuurstoot Cheetah Niet bepaald naast de deur, Todendorf in Noord-Duitsland, de plaats waar op 5 oktober 2006 de laatste vuurstoot met de Pantser Rups Tegen Luchtdoel (PRTL) Cheetah werd afgegeven.

T

och waren ongeveer 200 mannen en vrouwen aanwezig om die laatste vuurstoot mee te maken, afgevuurd door de Commandant Commando Luchtdoelartillerie, kolonel Leo Beulen. Een hoop oudgedienden, maar ook een aanzienlijk aantal jonge militairen was er getuige van. Na 28 jaar werd afscheid genomen van de ‘pruttel’ zoals de afkorting van het 35 mm luchtdoelgeschut in het dagelijkse leven werd uitgesproken. In 1978 kwamen 95 PRTL’s in dienst bij de Koninklijke Landmacht. Het systeem, uitgerust met zoek- en volgradar bestreed vijandelijke vliegtuigen met twee 35 mm Oerlikon snelvuurkanonnen. Voor die tijd zeer moderne systemen die de zoek- volg en bestrijdingsfunctie in zich verenigde. Met dit systeem kreeg de Luchtdoelartillerie een gepantserd en mobiel systeem dat in staat was de manoeuvre te volgen. In de jaren negentig werden 60 systemen gemodificeerd om de luchtdoelartillerie van nog meer vuurkracht te voorzien. De overige PRTL’s worden afgestoten. Nu, 2006, worden ook de zestig laatste PRTL’s afgestoten. Met het afstoten van de Cheetah is het voor het eerst sinds 1917 dat de luchtverdediging niet beschikt over een kanonsysteem. De afstoting is het gevolg van een herstructurering van de luchtverdediging, zoals die nu bij land- en luchtmacht wordt uitgevoerd. Na die herstructurering worden de beide luchtverdedigingsorganisaties geïntegreerd tot één, gevestigd op de locatie van Groep Geleide Wapens in de Peel. De luchtverdediging zal gaan beschikken uit een drietal systemen, de Stingerplatforms (18 op Mercedes Benz en 18 op Fennek), een SHORAD (Short range air defence) raketsysteem en de Patriot. De MB’s stromen begin 2007 in, gevolgd door de Fenneks in 2008. De raketten zijn gepland voor 2009. 27 Laatste vuurstoot Cheetah

RVOO-KRA

Preston Palace 2006 OPRICHTING

Op zondag 22 oktober hebben we wederom genoten van ons jaaruitje in Preston Palace te Almelo. Na de overweldigende reacties van vorig jaar was ook dit ndanks de wat lage deelname is het bestuur blij dat, jaar gekozen naast de trouwe deelnemers, ook dit jaar weer een aanvoor Preston tal jongere leden en gezinnen aanwezig was. Het is tenPalace. slotte één van de doelstellingen van het bestuur onze jon-

O

RVOO-KRA Het is ons een genoegen om u te kunnen mededelen dat wij (Peter Jacobs en Ron Caerteling) de Reünie Vereniging Oud Onderofficieren Korps Rijelen van u hebben al een mailing ontvangen met daarin dende Artillealle bijzonderheden om u geheel kosteloos voor deze rie (kortweg RVOO-KRA aan te melden. RVOO-KRA) Bent u oud onderofficier van de 11 AfdRA en heeft u nog geen hebben opge- mailing ontvangen en heeft u interesse om hierover informatie richt. te ontvangen, stuur dan even een mailtje naar:

V

rvoo:[email protected] en wij zorgen ervoor dat u alles keurig toegestuurd krijgt. Heeft u geen e-mail dan kunt u bellen met Peter Jacobs op telnr. 06-53800909 en zal hij zorgen dat het op uw huisadres wordt bezorgd. Meldt u aan want een bekend spreekwoord zegt: “Hoe meer zielen, hoe meer vreugd”

gere leden en de gezinnen van de leden te bereiken en daar past deze locatie prima bij. In de “Blauwe Zaal” werd om 13.00 uur iedereen welkom geheten door de voorzitter, Peter Jacobs, waarna het middagprogramma met de gasten werd doorgenomen. Hierna ging een ieder zijns weegs. Naast de bekende activiteiten zoals bowlen, biljarten en de spellenhal bleek dit jaar het subtropisch zwemparadijs zeer in trek te zijn. Velen hadden de moeite genomen het “zwemkostuum” uit de kast te trekken.

Eens een Rijder, altijd een Rijder.

w.g. Peter en Ron Secretariaat RVOO-KRA

28

29 Preston Palace 2006

Oprichting RVOO KRA

Een feestelijk ‘Open monumentendag’ op de LbO Op 9 september werd landelijk de Open Monumentendag gehouden. Traditiegetrouw doet het Nederlands Artillerie Museum mee aan dit evenement omdat het is ondergebracht in en omringd door monumentale panden van de Legerplaats bij Oldebroek. Daarbij wordt in Elburg tegelijkertijd de an 10:00 tot 17:00 uur was het museum gratis toeganBotterdagen kelijk voor iedereen. Vanaf de haven in Elburg liep er gehouden, waareen pendelbus naar het museum, om naast botters ook kadoor er vele nonnen te gaan bewonderen. Hier is goed gebruik van gedagjesmensen in maakt. Vanuit onze stand aan de haven is ook actief reclame de omgeving zijn. gemaakt voor het museum en de gratis pendeldienst.

V

Nieuw dit jaar was het wokbuffet. Ook hiervan hebben veel leden gebruik gemaakt. Het knoflookgehalte van de wokmaaltijden was merkbaar op goed niveau. De kinderhoek was ook goed gevuld met de kinderen van onze leden. Er werd volop gespeeld in de overdekte zandbak en gesprongen op het grote springkussen. Na een lange middag vertier werd in de “Blauwe Zaal” afscheid van elkaar genomen. Het gonsde door de zaal dat de tijd weer voorbij gevlogen was. Na de slotwoorden van de voorzitter aanvaardde een ieder voldaan de terugreis. Ondanks de, voor velen flinke reisafstand, was het voor allen een zeer geslaagde middag. Iedereen heeft volop kunnen genieten van de faciliteiten die Preston Palace te bieden had. We mogen dan ook stellen dat het een geslaagd jaaruitje is geweest. De activiteitencommissie 30 Preston Palace 2006

Speciaal voor deze dag is het groot en rollend materieel uit het depot gehaald en als static show in het museumpark opgesteld. Het is altijd weer bijzonder deze collectie bij elkaar te zien. Het is in de loop van de dag gebleken dat dit veel belangstelling trekt. Ook was er voor de kinderen een extra speurtocht samengesteld en stond er voor hen limonade klaar. Het landelijke thema dit jaar was ‘FEEST’. We hebben hierop ingespeeld door een kleine opstelling te maken van ceremoniële tenuen. De feestelijke sfeer werd vooral verhoogd door het optreden van het Reünie Orkest Artillerie Trompetterkorps (ROA). Zij waren in de tuin van de Officierscantine neergestreken waar het goed vertoeven was met het uitzicht over de Veluwe op de achtergrond. Het aantal bezoekers (500) dat op deze dag is afgekomen, was naar tevredenheid. De aanloop is constant geweest, waarmee de drukte zich over de gehele dag spreidde. Veel vrijwilligers hebben zich aangemeld om deze dag te kunnen realiseren. Naar de reacties te horen hebben zij met veel plezier aan deze dag gewerkt. Naast de vrijwilligers gaat onze dank ook uit naar dhr. Johan Kurk, 11 Afdra, 14 Afdva, LFD ’t Harde, Museum Nederlandse Cavalerie, Diensten ASK, Logpel, ROA, OTCVust en Gemeente Elburg. Dankzij hun bijdrage is dit een geslaagde dag geworden. En laten we wel wezen: de zon heeft enorm bijgedragen aan een goede ambiance. Manager NAM, Paul van Brakel 31 Open monumentendag

Eenheidsemblemen en onderdeelssymbolen De behoefte om de eigen eenheid zich te laten onderscheiden van “de grote massa” is ook bij eenheden van het Wapen der Artillerie niet vreemd. Dat kan natuurlijk door het tonen van een graad van geoefendheid en n de afgelopen jaren is de versobering en standaardisering discipline en van het uniform steeds verder doorgevoerd, maar bleef de kan benabehoefte bij “de troep” om toch door middel van een specifiek drukt worden embleem kenbaar te zijn als behorende tot een bepaalde eendoor uiterlijk heid. Bij het Ministerie van Defensie kennen we militairen en vertoon in burgers. De eerste groep in uniform en de laatste niet; althans uniform. ook daar zien we steeds meer dienstkleding verschijnen, zeker

I

voor bijzondere diensten zoals bewaking, burgerchauffeurs, onderhoudswerk met een arbo-aspect, etc. Bij de militairen van ieder krijgsmachtdeel is veelal de gevechtskleding steeds meer gestandaardiseerd, maar is het dagelijks tenue nog steeds in de eigen kleur. Bij de Koninklijke Landmacht kent men het fraaie groene uniform van Frans Molenaar en daarop draagt iedere militair de oranje leeuw op de rechtermouw, het eigen wapen- of dienstvakembleem op de kraag en op de linkermouw het embleem van de eenheid van brigadegrootte. (Ik ga niet verder in op de functie- en vaardigheidsemblemen) Bij de Artillerie kennen we de drie korpsen, die herkenbaar zijn aan de eigen kraagpat en wapenembleem. De veldartillerie met zwartrode ondergrond en de gekruiste kanonnen. De rijders aan de eigen korpskleuren (blauw en geel) en de Luchtdoelartillerie aan hun Lua-embleem. Toch bestaat er behoefte om binnen het korps zich nog verder te onderscheiden en dat kan se-dert de jaren ’70 met een borstzakembleem. Als eerste eenheid binnen de KL kreeg 19 Afdva toestemming om op eigen kosten een proef te nemen met een borstzakembleem (de mammoet). (Tegenwoordig worden dergelijke emblemen bekostigd uit een van de fondsen die een commandant ter beschikking staan voor het stimuleren van saamhorigheid.) Formeel moet toestemming worden gevraagd voor het dragen van bepaalde aanvullingen op het uniform. Bij de Artillerie gaat dat via de korpstraditieraden en de wapentraditieraad bij de Traditiecommissie KL. Na hun instemming kan de hogere commandant fondsen beschik32 Emblemen & symbolen

baar stellen voor het vervaardigen van een borstzakembleem voor een eenheid van afdelingsgrootte of voor een eenheid op het niveau van een zelfstandige batterij. In de afgelopen 35 jaar zijn er zodoende vele onderdeelsemblemen gevoerd op formele en informele wijze. Onder informeel wordt in dit kader verstaan het laten aanmaken (met eigen fondsen) van onderdeelsschildjes, herinneringstegels, lichtingsploegsouveniers, etc. Sedert een aantal maanden is een van de vrijwilligers van het NAM, dhr Roland Nieuwpoort uit Delft, bezig met het inventariseren, fotograferen en registreren van de aanwezige eenheidsemblemen, - tegels en schildjes. In zijn enthousiasme speurde hij ook het internet af naar ontbrekende borstzakhangers en onderdeelschildjes. Ook schroomde hij niet militairen aan te schieten en hen te bewegen een in hun bezit zijnde borstzakhanger af te staan voor de collectie van het Nederlands Artillerie Museum. Als uitgangspunt gebruikte hij de Traditiebundel van het Wapen der Artillerie, deel 3 hoofdstuk 4. Van bepaalde eenheden heeft hij inmiddels meerdere versies van een borstzakembleem weten te bemachtigen, maar toch ontbreken er nog vele. In eerste instantie wordt getracht de collectie borstzakhangers te completeren en te exposeren bij de receptie van het NAM in geb 221 op de LbO (tfn 0525-657310). Ik verzoek de lezers die menen nog in het bezit te zijn van een ontbrekende hanger, schildje of tegeltje dit te schenken aan het NAM. Zodoende kan straks bij de inrichting van gebouw 215 (NL Artillerie na 1950) een tegeltableau worden geëxposeerd waarop bijna iedere artillerist uit die periode zich kan herkennen. 33 Emblemen & symbolen

Exposities “100 jaar Garnizoen Ede” Van 9 september tot 31 december 2006 wordt in diverse musea in Ede een expositie gehouden met als thema “100 Jaar garnizoen Ede”.

O

p de Prins Mauritskazerne is bij de Luaverzameling te zien hoe het kazerneleven was m.b.v. een viertal diorama’s over een militair uit verschillende periodes. Op de Elias Beeckmankazerne is bij het Museum Vbdd te zien hoe de militairen werden opgeleid en op het ISK in de Harskamp hoe schietoefeningen door hen werden uitgevoerd. Het Historisch Museum Ede toont hun inbreng in de Edese gemeenschap en in het Gemeentearchief is archiefmateriaal te zien uit de betreffende periodes. Daarnaast is een boek verschenen‘”Panorama van 100 Jaar Garnizoen Ede 1906-2006” met veel informatie en niet eerder verschenen foto’s.

Wat dreunt daar in Nieuw-Millingen, op de Knobbel en in Breda? Op 11 augustus werd in Kamp Nieuw Millingen onder voorzitterschap van dhr Legierse wederom een reünie gehouden voor de oud-militairen van 5 AVA.

I

n het kader daarvan werd na 60 jaar weer een 25-ponder afge vuurd door dhr Van der Zwan. Op 24 augustus werd d.t.v. dhr Van de Vegte de reünie van 3-41 RVA (opkomst mei 1948) georganiseerd, die ook een reünieschot mochten lossen voor de Officierscantine. Tenslotte was er op 15 september de reünie van 7 AVA waarbij voorzitter Van der Knaap zelf op het richtersplek plaats nam en afvuurde nadat de voormalig bto luitenant Terlouw een vuurbevel had gegeven. Bij het uitkomen van dit nummer van Sinte Barbara zal op 14 oktober in de Trip van Zoudtlandtkazerne te Breda de laatste reünie van 8 RVA hebben plaatsgevonden. Ook daar zal naar wij hopen een reünieschot zijn afgegeven met een 25-ponder. Met dank aan de vrijwilligers van het groot materieel van het NAM, de rekwisietencollectie KL en de logbt OTCVust.

34 Expositie Ede / Reünies

GOLLOK E-3-2-RVA De bevolking van het gewest BANTAM, in het uiterste westen van Java, staat bekend als koppig. Maar ook oprecht, mits aan “saja poenja kompeteer” (daar heb ik recht op) redelijk wordt voldaan.

I

n het district Serang, in het noorden, is het 3e Bataljon van het 12e Regiment Infanterie gelegerd. In Pandaglang, ongeveer 30 km ten zuiden, het 3e Bataljon van het Garderegiment Jagers. Daar tussen, in Baros, E-3-2 RVA, een batterij 25 ponders, met als taak: * Vuursteun voor beide bataljons. * Bescherming van de bevolking in het district Tjiomas. * Herstel van binnenlands bestuur en dagelijks leven. Al snel wordt duidelijk dat de T.N.I (Leger Republiek Indonesia) in deze regio nagenoeg niet aanwezig is. Hierdoor hebben, naast bekende bendes zoals Bamboe Roentjing, Pemoeda en Daroel Islam, ook naamloze rampokkers vrij spel om de bevolking te terroriseren. Na een maand of vier (na de komst van de Nederlandse troepen) is het weer rustig. Bij gebrek aan doelen is er ook nagenoeg geen vraag om vuursteun. De patrouilles zijn gehalveerd, zowel in sterkte als in aantal. Daardoor meer tijd en mankracht voor de bevolking. Als de batterij in oktober 1949 Baros verlaat (na 3 jaar weer naar huis: 35 Gollok E-3-2-RVA

De rubriek “personeelsmutaties” wordt met de grootste zorg samengesteld. Ondanks het feit, dat wij meerdere bronnen raadplegen, is het haast onmogelijk om volledig te zijn. Omdat het personeel een beschikking krijgt bij uitzending en bij terugkomst, is het niet altijd duidelijk of het om een nieuwe functie gaat of voortzetting van de “oude”functie. Bij deze dan ook een verzoek aan onze lezers, om, indien u aanvullingen / wijzigingen heeft, dit aan ons te melden. Dit kan uiteraard via de mail. Ons adres vindt u vooraan in de Artilia. Ook voor deze uitgave van de Artilia: Ook deze keer is het haast onmogelijk om volledig te zijn, omdat de informatievoorziening vanuit het Haagse enigszins stagneert, dit komt door de implementatie van Peoplesoft. Uit de brieven met daarin de functietoewijzing is niet te achterhalen bij welke eenheid men geplaatst wordt en in een aantal gevallen is ook niet duidelijk welke rang men bekleedt.

- dan kunnen de kinderen weer naar school, - is er weer verkeer op de weg van Serang naar Pandaglang, - is de door ons geüniformeerde, opgeleide en bewapende P.K.K.B. (Polisie Keamean Ketjmatan Baros) operationeel, - is er weer een drukke passar, - is de in lokale stijl gebouwde kantine overgedragen aan de Tjamat, - groeit er weer rijst op de sawah, - na lokale verkiezingen praat het binnenlands bestuur weer met elkaar - en is er elektrisch licht in de Moskee. En dat alles door 64 man op 26 paar sokken. Een dag voor ons vertrek komt een delegatie van de bevolking vertellen hoe zij over ons denken. De E-batterij van de 3e Afdeling van het 2e Regiment Veldartillerie krijgt de eretitel “Djaga Islam” (Beschermer van het Geloof) en deze gollok als geschenk. Het lemmet gesmeed uit een gebroken veerblad van een artillerietrekker van de batterij.

P.J. Staleman, BTO E-3-2 RVA 36

We hebben er nu nog een probleem bij aangezien we de contactpersoon in Den Haag moeten ontberen. Wij hopen dat u begrip voor dit ongerief wilt opbrengen en doen er alles aan zo snel mogelijk weer met een complete lijst te komen.

Personeelsmutaties Bevordering tot: Miv ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? 011006 ? 011006 ?

Naam Knobbe M.H. Boterman P. Dijkerman R.Q. Kivits W.P.A.A. Koelemeijer M.C. Oosterhof J.R. Roelofs M Theunissen M.H.T. Huisman H.A. Ferrando P.C.E. Gaal R.G. Gilissen M. de Jongh J.A.C.M. Kleist D.H.

Rang Wmr1 Wmr1 Wmr1 Wmr1 Wmr1 Wmr1 Wmr1 Wmr1 Owi (tijdelijk voor de duur uitzending) Owi Owi Owi Owi Owi 37

Gollok E-3-2-RVA Personeelsmutaties

Miv ? ? ? ? 010906 ? ? ? ? ?

Naam Elbertse H. Ferrando P.C.E. Kleist D.H. Meilhac P.H.J.A. Muggie R.W.H Hollestelle J.P. de Boer E.R. Gieles G. Hoogsteden F.M. Mugie R.W.H.

Rang Owi Owi Owi Owi Aooi Aooi (tijdelijk v. d. duur uitzending) Aooi Aooi Aooi Aooi

Leeftijdsontslag / Eervol ontslag Miv ? 010806 010806 230806 011006 ? ? ? ? ? ? ?

38

Naam Lodewikus F.H.A. Kuivenhoven B. Roelofs H.H. Lejeune J.J.F. Heijlaerts J.J.M. Blanken G.R. Hop F.G. Claessen W.J.P. Roelofs H.H. Hop F.G. Rijswick H.J.A.M. Riessen van C.J.

Rang Owi Aooi Aooi Wmr Aooi Owi Owi Aooi Aooi Wmr1 Wmr1 Wmr1

Wist U dat, · · · · · · · · · · · · · · · · · · · · · · · · · · · · · · ·

we een eigen VOOA site hebben die te vinden is onder www.vooa.nl je daar kunt zien wie er in het bestuur zitten de secretaris regelmatig via de e-mail informatie verstrekt leden met een e-mail adres daarvoor in aanmerking komen je dan eerst dat e-mail adres moet doorgeven de secretaris daar ook een e-mail adres heeft de redactie ook een e-mail adres heeft we daar 30 jaar over gedaan hebben in het begin van de vereniging er een artillerie legerkorps was er ook twee divisie artillerie staven waren. er legerkorpsartillerie en brigadeartillerie waren de AMA in 1980, 50 jaar bestond deze afdeling nu een batterij heet te zijn ons huidige blad Artilia vanaf 1 jan 1981 pas 25 jaar bestaat de eerste redacteur Frans v.d. Knaap was ze toen ook al een oproep deden om kopij aan te leveren de contributie toen twintig gulden bedroeg van contributieverhoging nauwelijks gesproken kan worden we 11 januari 2007 weer bij elkaar komen je daar dan wel voor moet opgeven. de dienstverlaters een leuk cadeau krijgen ze daarvoor wel moeten komen om afscheid te nemen ik benieuwd ben wie onze boom verzorgd heeft de boom in oktober nog helemaal groen was ik geen andere kleur kon ontdekken de voorzitter toch echt iets anders heeft gezegd voorzitters zich dus ook kunnen vergissen het einde van het jaar in zicht is we elkaar dan fijne woorden toewensen bij dezen, ik me daar graag bij aansluit. 39

Personeelsmutaties Wist u dat . . .

Aanmelding /Machtiging of Wijziging Invullen, ondertekenen en daarna verzenden aan het secretariaat U kunt dit formulier gebruiken: 1. Als u zich als lid van de VOOA wilt aanmelden 2. Als u verandert van privé-adres/email. Wij sturen alle post naar uw privé-adres/email. 3. Als u uitgezonden wordt. Gelieve de periode aan te geven en welke uitzending het betreft. Secr V.O.O.A. Postbus 1000 MPC 35C 8084 ZX ‘t Harde

Bestuur Vereniging Onderofficieren Artillerie Secretariaat VOOA: Postbus 1000, 8084 ZX ’t Harde E-mail; [email protected] Internet; http://www.vooa.nl Voorzitter: Dienst MDTN Dienst PTT De Haag

Secretaris:

Beëindiging van het lidmaatschap dient schriftelijk te geschieden vóór 31 oktober van het lopende jaar.

Dienst MDTN Dienst PTT ’t Harde

Voorletters Achternaam met tussenvoegsels

Lid :

Privé adres, straat + nr Postcode/Woonplaats

Dienst MDTN Dienst PTT ‘t Harde

Land

Lid :

Registratienummer

Dienst MDTN Dienst PTT ’t Harde

email

Bank/girorekening 1. 2. 3.

Periode Uitzendgebied Onderdeel

Verleent hierbij tot wederopzegging aan : Vereniging Onderofficieren Artillerie Rubensstaat 94 6921 LW Duiven om van bovengenoemde rekening jaarlijks een bedrag te doen afschrijven dat verschuldigd is wegens: Contributie De ondergetekende verklaart zich akkoord met de geldende bepalingen en voorschriften en heeft kennis genomen van de regeling betreffende incasso-opdrachten Datum: 40 Aanmelding/Machtiging/Wijziging

Handtekening

R.J. Caerteling Rubenstraat 94 6921 LW Duiven telefoon privé 0316-264239

*06-536-59382 0525-659382 101 Artostbt

Meester van de Venstr 11 6627 AG Maasbommel telefoon privé 0487-562457

*06-536-58803 0525-658803 11 AfdRA

Kogge 21 3891 CP Zeewolde telefoon privé 036-5226399

*06-536-58754 0525-658754 11 AfdRA

De Wimpel 9 8447 ED Heereveen tel. privé 0513-651548

A.J.M. Witsiers

H. Gijsbertsen

J.S. de Vries

Lid : Dienst MDTN Dienst PTT ‘t Harde

J.L de Brouwer *06-536-57448 0525-657448 OTCVUST/Schl Vust

Biotoop 77 3893 BJ Zeewolde tel. privé 036-5234218

*06-536-59489 0525-659489 11 AfdRA

Pastelstraat 59 1339 JG Almere Buiten tel. privé 036-5352308

n.v.t. n.v.t.

de Wiezeboom 9 8332 JT Steenwijk tel. privé 0521-512095

Lid : Dienst MDTN Dienst PTT ’t Harde

P.J. Denton

Lid : Dienst MDTN Dienst PTT

de Leigraaf 104 6932 BE Westervoort telefoon privé 026-3112298

*06-537-55145 0577-455145 SICT/Vust/Art

Lid : Dienst MDTN Dienst PTT 't Harde

Kopstuk 6 6836 EW Arnhem telefoon privé 026-3230562

M.E.G. Dotinga *06-536-57834 0525-657834 OTCVUST/KCEN

Penningmeester: Dienst MDTN Dienst PTT Nw Milligen

Uitzendgegevens

P.F.J. Jacobs *06-546-87642 070-3187642 DMO

A.M. Mol