APRIL Uitgave van de Protestantse Gemeente te Zuid-Beijerland

“Uitgave van de Protestantse Gemeente te Zuid-Beijerland”

Predikant: L.J. Versteeg, Koninginneweg 6, tel.: 0186 - 847047 e-mail: [email protected] Voor dringende zaken is de predikant altijd bereikbaar. In overige gevallen kunt U bellen van maandag t/m vrijdag tussen 9.00 - 9.30 uur en 18.30 – 19.00 uur, of U kunt een boodschap inspreken op het antwoordapparaat. Zaterdag is een vrije dag Pastor:

Therese van Kampen-van der Sluijs, Spijkenisse Bij dringende zaken binnen de leeftijdscategorie 75+ ben ik altijd bereikbaar. Verder heb ik telefonisch spreekuur op: maandagochtend en woensdagochtend van 8.30 – 9.00 uur Op nummer 06-8367 1135, graag inspreken mocht u de voicemail krijgen(met uw telefoonnummer). Email: [email protected] Vrije dag: dinsdag en zaterdag

Scriba:

APRIL 2013

Dhr. H. Vreeman, Leliestraat 7, tel. 0186 – 662126. e-mail: [email protected]

Familieberichten: Berichten van ziekenhuisopname, thuiskomst en geboorte doorgeven aan Mevr. H. Zwanenburg-Jelgersma, Koninginneweg 5 tel. 661880. E-mail: [email protected]. Kerkauto:

Wilt U gebruik maken van de kerkauto? Dhr. A. Bottenberg, Dorpsstraat 2, tel. 0186 – 661595

Naastenhulp:

Voor naastenhulp neem kontakt op met: Betsy v.d. Stel, tel. 0186 – 662155.

Ledenadministratie: Dhr. P. Ruijtenberg, Margrietlaan 2, tel. 0186 - 661342 Email: [email protected] “de Ark”:

Koninginneweg 4, tel: 0186 – 662720

1

Het rekeningnummer van de Protestantse Gemeente te Zuid-Beijerland is: 69.97.45.470 Voor aankoop van collectebonnen is het rekeningnummer: 63.58.03.771

14 april 9.30 uur:

Copy voor " IN EENDRACHT " mei 2013 s.v.p. inleveren vóór 15 april 2013.

Let op nieuw e-mail adres.

U kunt uw kopij mailen naar [email protected]. Langsbrengen of opsturen kan ook: Bets Naaktgeboren, Dwarsweg 6, 3267 LX, Goudswaard. Inleveren op A5

Ds. L.J. Versteeg Kleur kerkelijk jaar: wit Oppas: Monique Ros en Linda Kind Nevendienst: groep 1 t/m 5: Hanneke Zwijgers BC: Henk de Vries Welkom: Paula en Dick v.d. Wel, Joke Breure, Anja Boon Ambtsdrager van dienst: Frank van Rijn Organist: Marcel Saarloos Collecte: 1 Stichting Cavent 2 Kerk Deurcollecte: Ondersteuning commissies, taakgroepen etc. Kerkauto: dhr. H. Wytzes

rondom de dienst 21 april 7 april 9.30 uur: 9.30 uur: Ds. L.J. Versteeg Kleur kerkelijk jaar: wit Oppas: Hanneke Zwijgers, Willem-Jan van den Berg Nevendienst: gr. 1 t/m 5: Jacoline Koster BC. Henk de Vries Welkom: Anita Konijnendijk, Hilda de Zeeuw, Rob Voogt, Nel Borst Ambtsdrager van dienst: Astrid v.d. Bie Organist: Paul Rotscheid Collecte: 1 Stichting Cavent 2 Kerk Deurcollecte: Ondersteuning commissies, taakgroepen etc. Kerkauto: dhr. A. Konijnendijk

2

@homedienst Ds. P. Schelling, Monster Kleur kerkelijk jaar: wit Oppas: Anita v. Drunen, Leontine van Rij Nevendienst: groep 1 t/m 4: Linda Bezemer Groep 5 t/m 8: Marjolein Groenenberg Welkom: Hannie Groeneveld, Nel v. Oudheusden, Betsy van der Stel, Henny Redert Ambtsdrager van dienst: Dirk Griffioen Collecte: 1 Stichting Diaconaal Havenproject 2 Kerk Deurcollecte: Bijdrage @homedienst Kerkauto: dhr. P. Ruytenberg

3

28 april 9.30 uur:

Data Doopdiensten

Doopdienst Ds. L.J. Versteeg Kleur kerkelijk jaar: wit Oppas: Ellen Konijnendijk en Astrid v.d. Bie Nevendienst: gr. 1 t/m 5: Caroline Sterrenberg BC. Gerrit Boon Welkom: Nel Por, Elly Pijl, Johan Jongman, Elly Vink Ambtsdrager van dienst: Jan Buth Organist: Joël Terdu Collecte: 1 St. Diaconaal Havenproject 2 Kerk Deurcollecte: Ondersteuning commissies, taakgroepen etc. Kerkauto: dhr. A. Zwijgers 5 mei

9.30 uur:

Mw. M.E. Vroonland, Kampen Kleur kerkelijk jaar: wit Oppas: Huruma Mulisho, Nel Borst Nevendienst: gr. 1 t/m 5: Janneke Boon BC. Eric Romeijn Welkom: Marijke en Rob v. Leeuwen, Tejo Vink, Gert Vermaas Ambtsdrager van dienst: Bets van der Stel Organist: Paul Rotscheid Collecte: 1 St. Diaconaal Havenproject 2 Kerk Deurcollecte: Ondersteuning commissies, taakgroepen etc. Kerkauto: mw. T. v. Leenen

Leesrooster voor de maand april 7 april 14 april 21 april 28 april

Handelingen 9:10-19a Op weg gaan/bidden roept je naar God Psalm 63 Een prachtige weg/bidden om een leven met God Psalm 65 Bemoediging onderweg/God hoort het gebed Jesaja 58: 1-10 Obstakels op de weg/bidden is worstelen met Gods weg 5 mei Psalm 1 Gaandeweg/bidden is groeien naar God toe

4

Ouders die hun kind willen laten dopen, kunnen bij de gemeentescriba of predikanten kenbaar maken aan welke datum zij de voorkeur geven (uiterlijk 4 weken voor de desbetreffende zondag). 28 april en 29 september

Tuinploeg:

zaterdag 6 april: J.H. Jongman P. Vermeij L. Pierneef A. Groenenberg B. Roubos

zaterdag 20 april A.W. Boekee J. van Gameren H. v.d. Sar G. Blaak L. v.d. Bie

In april vieren drie cliënten van de Idahoeve hun verjaardag: 3 april 26 april

Gerrit van Dijk en Dominik Stimac Peter Arabaci

Stuurt u hen een kaartje? Het adres is: De Idahoeve, Tiengemeten 7, 3284 BE Zuid-Beijerland.

5

Positie kerkelijk werker,

van de pastor ......................................

Met ingang van 1 januari 2013 zijn er een aantal zaken veranderd rondom de positie van de kerkelijk werker, daarover hebben het college van rentmeesters en ikzelf een brief ontvangen. Het belangrijkste is dat de criteria’s om kerkelijk werker te kunnen zijn, helder gemaakt zijn. Dat betreft opleidingseisen en het ingeschreven staan in het PKN register van kerkelijk werkers.

U zij de glorie! Met recht U zij de glorie.

Omdat deze brief veel informatie bevat en niet alles op onze situatie van toepassing is, volgt hieronder de informatie die bij onze situatie geldt Het blijkt uit de praktijk dat het goed is de positie van de kerkelijk werker duidelijker te omschrijven en ook een duidelijkere plaats te geven binnen het beleid van de gemeente. Dat heeft tot gevolg dat de kerkelijk werker in het ambt bevestigd moet worden. Omdat ik mijzelf in mijn takenpakket hoofdzakelijk met pastoraat bezighoud, is dat in onze gemeente in het ambt van ouderling. Het bevestigen in het ambt betekent dat ik gebruik kan maken van het stemrecht binnen de kerkenraad, behalve als het om mijn eigen rechtspositie gaat. De zaken rondom de bevestiging is in ord.3-6-11 geregeld. De bevestiging in het ambt, moet in een eredienst plaatsvinden en met het moderamen is afgesproken dat we dit met Pasen zullen doen. Voor alle duidelijkheid, het bevestigen betreft dus een formaliteit. Het bekleden van het ambt van ouderling gaat niet gepaard met extra werkzaamheden en of verplichtingen. Dit ter informatie,

De galmen van dit lied klinken na als ik dit stuk schrijf. Een indrukwekkende passiecyclus ligt weer achter ons. Bijzonder om met elkaar het verhaal van Jezus te doorleven, en te ontdekken dat ook wij uit Gods onvoorwaardelijke liefde mogen leven. Geloven is niet simpelweg de regels volgen, maar weten dat je geliefd bent door God, je mag leven, het doodse in ons zal nooit het laatste woord zal hebben. Glorie daarvoor aan God, de lofzang die verder mag meetrekken in ons leven. Ook wanneer het minder glorieus met ons gaat. Dan komt het erop aan dat we elkaar die boodschap van hoop voorhouden en voorleven, door elkaar nabij te zijn, in elkaars leven te delen. Praten over je geloof in God, dat geloof is meer dan naar de kerk gaan alleen, is wezenlijk van belang. In deze tijd waarin dat spreken over God niet meer vanzelfsprekend is, is het zelfs van vitaal belang. Er groeit een generatie op die de woorden van onze traditie niet meer gewoon is. Nu is praten over je geloof niet voor iedereen even eenvoudig, en een ieder doet het op zijn of haar eigen manier. Praten over God is ook laten zien wat je beweegt, zodat de ander je erop kan bevragen, waarom maak je een dergelijke keuze, waarom doe jij iets belangeloos, of geef je die ander nogmaals een kans. Het kan zomaar een aanleiding zijn waarop de ander je bevraagt.

vr gr Therese Het is bijzonder als het je lukt om vanuit jezelf te spreken, over dat wat God in je leven betekent, zonder de ander iets op te dringen. Het is goed te beseffen dat we allemaal anders daarin in staan, dat wat voor mijzelf van belang is, kan de ander misschien heel anders zien.

Passage De Passage houdt op woensdag 17 april a.s. een avond. Slachtofferhulp Nederland helpt slachtoffers van een misdrijf, verkeersongeluk, een ramp of calamiteit. Zij komen deze avond een lezing geven over dit werk. Aanvang: 19.45 uur in "de Ark". Voor inlichtingen kunt u kontakt opnemen met mw. T. v. Drunen, tel. 661904 of mw. P. v. Houdenhoven, tel. 669031.

6

Het betekent dat we niet moeten denken in termen van tegenover, maar in termen, van naast elkaar, hoe kan ik de visie of vragen van de ander begrijpen, zodat ik zijn of haar invulling van die visie of vragen bij de ander kan laten of misschien mijn eigen ideeën er mee verrijk. Visies kunnen ook gemakkelijk naast elkaar blijven staan. Door de liefde en het respect die ons voorgeleefd zijn. Jezus, leert ons de ander te zien als degene met een eigen kwaliteit, een vrijheid, een eigen gezicht, bovenal is elk mens uniek, een eigen geheim van God. Zo’n geheim van God mag je in zijn waarde laten. Daarbij ook te beseffen

7

dat het goed is dat de ander die waarde heeft, en vooral dat hij of zij die waarde behoudt. Dat mag ons open maken voor het feit dat we de ander zijn waarde laten behouden. Respectvol. Als je denkt aan respect dan houdt dat twee dingen in , omzien en ontzien. Aandachtig luisteren en omzien naar elkaar is van levensbelang, daarbij passend zijn de grenzen die elk mens nodig heeft om dat unieke te bewaren, dat eigene, dat grenzen ook binnen onze gemeenschap gerespecteerd mogen worden en dat we elkaar zo mogen verstaan, dat we onze eigen grenzen aan elkaar durven te vertellen. Om zo het geheim van elk mensenkind in het licht van het grotere Geheim te kunnen plaatsen, het licht dat we ontstoken hebben op Pasen. Gedicht van Toon Hermans Ik weet dat ik meer voel dan ik in woorden zeggen kan dat is met alle mensen zo Ik kan God voelen in alle dingen en in mijzelf maar zeggen wie God is, nee , dat kan ik niet dat voegt niets toe aan wat ik voel

en als ik dan het raam opendoe dan ruik ik de frisse lucht de geur van God en ik zie met eigen ogen het daglicht onhoorbaar binnen komen dan haal ik diep adem voor het open venster en de kou die binnenkomt is warmte Alles wat ik dan nog zeggen wil is minder dan ik voel.. Vakantie, van 13-30 april heb ik vakantie, pastoraat wordt overgenomen door Ds. Versteeg, in deze tijd zal ik ook in Taize verblijven, de oproep om met anderen te gaan heeft geen resultaat gehad, vandaar de wijziging van datum, dit in verband met de vakantie van Ds Versteeg. Rest mij u vrede en alle goeds te wensen, hartelijke groet Therese van Kampen.

Gezien en overgeschreven:

Beloofd is beloofd!

Wie is God? dat is een domme vraag, God is geen wie, God is een kracht, Als ik ‘s morgens opsta uit het donker in het licht en ik beweeg, dan voel ik die beweging door mijn hele lijf gaan en de gedachten bewegen in mijn hoofd, dat bewegen komt niet uit deze wereld uit mijzelf beweeg ik niet dat is God in ons dat kan niemand anders zijn,

8

Zo"n 2,5 jaar geleden werd ons dochtertje gedoopt. Zo klein als ze was, heeft de Heere God al tegen haar gesproken. Dat was een mooi moment. Ze kon nog niet praten, nog niet antwoorden. Maar toch hoorde ze er voor de Heere God al helemaal bij. Wat heeft dat nou met de gemeente te maken? Nou, toen zij werd gedoopt werd ze opgenomen in de gemeente-ze werd dooplid. We hebben ook zoiets gelezen. Na de preek van Petrus willen mensen bij de gemeente horen. Als ze geloven in de Heere Jezus Christus mogen ze worden gedoopt. En dan horen ook hun kinderen er ineens bij! Want dat heeft de Heere God aan hen en aan hun kinderen beloofd. Jou ouders hebben jou misschien ook wel laten dopen. Zij geloofden in de Heere Jezus Christus, en daarom mocht jij gedoopt worden. Toen heeft de Heere God ook jou beloofd dat je echt Zijn kind mag zijn. Vraag je ouders er maar eens naar! En vanaf toen mocht ook jij echt bij de gemeente horen. Als je gedoopt bent, hoor je dus bij de gemeente! En juist in die gemeente mag je leren antwoorden op je doop. De Heere God is met jou begonnen. Hij heeft beloofd dat je erbij mag horen. En, wil jij ook met Hem verder? De gemeente daar ben je gedoopt! Handelingen 2:39-41

9

In

Memoriam

In

Memoriam

Dhr. Brouwer ( 30-09-1927-11-03-2013) Hendrika van der Heiden- van der Giesen (30-12-1936 - 16-02-2013) Op zaterdag 16 februari jl. overleed na een aantal weken ziekbed, Hendrika van der Heiden -van der Giesen. De afgelopen weken waren heel moeilijk, zowel voor haarzelf als de dierbaren om haar heen. Er was met mevr. van der Heiden maar beperkt contact mogelijk en het was moeilijk om in te schatten wat ze nog kon begrijpen. Het leven van Mevr. van der Heiden kenmerkte zich door veel zorg, het kunnen zorgen voor haar gezin, waarin liefde en gastvrijheid de boventoon voerden. Naast het zorgen voor …..was er ook altijd de zorg om haar kinderen. Agnes die uiteindelijk uit huis moest gaan wonen. Martin die veel onrust kent. Daar bovenop kwam het grote verdriet dat ze haar dochter Trudie moest verliezen in 2009. Over haar verdriet en over haar geloof sprak ze nooit, dat was iets van haarzelf. Alles bleef in de ruimte van haar hart. Mevr. van der Heiden was altijd thuis. Daar was ze veilig en vertrouwd. Op zondag keek ze altijd naar de kerkdienst op de televisie. Om vervolgens zondagmiddag Agnes te bezoeken of haar thuis te ontvangen. Mevr. Van der Heiden kwam alleen buiten als iemand haar ophaalde voor familiebezoek of het zondagse bezoek aan Agnes. We hebben haar leven overdacht naar aanleiding van Psalm 23, de psalm van de geborgenheid. Dat ook Martin, Agnes en de kleinkinderen mogen ervaren dat ze niet alleen verder gaan. Zoals de psalmist zijn reisverhaal vertelt in de psalm, zo zal God met jullie meetrekken, door diepe dalen, zal het ook weer groen worden. De psalm spreekt moed in, sta in het leven, het leven is de moeite waard en weet dat je niet alleen gaat want Hij zal erbij zijn. We bidden jullie het vertrouwen daarop toe! Pastor Therese van Kampen

Op 85 jarige leeftijd is na een periode van ziekzijn, rustig ingeslapen Jan Brouwer, gewoond hebben aan de Hofstee 18. Meneer Brouwer, was een humorvolle man, geboren in Bellingwolde, Groningen. Hij kwam in de tijd van de aanleg van de Deltawerken naar Rotterdam voor werk. In Rotterdam leerde hij zijn vrouw Bep kennen. Na hun trouwen bleven ze permanent in Rotterdam Lombardijen wonen. Later met hun twee kinderen, Jolanda en Henk. Toen zijn vrouw Bep meer hulp nodig had, zijn ze naar Zuid-Beijerland gekomen omdat dochter Jolanda hier woont. Meneer Brouwer was een sociaal bewogen persoon, die mensen onvoorwaardelijk tegemoet trad, altijd een woordje, altijd een klein handgebaar. Goed doet goed ontmoet, was zijn devies. En als het eens donker was in zijn leven zocht hij altijd opnieuw weer naar het licht. Een zorgzame optimist. Altijd zag en gaf hij een nieuw begin. Een mooie levensinvulling, daarin ook verbonden zijn vertrouwen in God als zijn vaste Rots, waar je altijd mee verbonden bent en die er altijd voor je is, met de open armen van een herder. Gezang 14 de Heer is mijn herder zong hij ook graag mee als hij op de radio kwam, bijzonder als dat ook gebeurde als zijn dochter Jolanda erbij was. Dan zongen ze samen. Psalm 23 hebben we dan ook afgelopen vrijdag bij het afscheid gelezen. God als trouwe herder, vooral in zijn naam die betekent “Ik ben erbij “, dat de kinderen daaraan troost ervaren,wetende dat in de Liefde van God wij ten allen tijden geborgen zijn en dat de liefde die er was tussen hen onderling als gezin, zich onderling vermeerderd heeft door alles wat hij in hen gezaaid heeft en hij zo herkenbaar blijft in hun leven. Wij wensen hen Gods kracht en nooit aflatende liefde toe om met dit gemis te leren omgaan. Pastor Therese van Kampen.

10

11

Van de dominee… In

Memoriam

Jan Cornelis Kruijthoff. ( 21-03-1933 – 16-03-2013) Kort voor zijn 80e verjaardag is na een kort ziekbed, overleden Jan Cornelis Kruijthoff. Een boer in hart en nieren tot op het laatste moment. Jan was een bescheiden hardwerkende man. Maar de zondagsrust was heilig voor Jan, dan ging hij samen met zijn vrouw naar de kerk. Jan was een trouwe persoonlijkheid, want opgeven kwam niet in zijn woordenboek voor. Hij had een grote bewondering voor de natuur. Zo ging zorgvuldig om met materialen en gaf hij de dingen lang recht van bestaan. Afstand nemen van zijn hoeve, om het wat geriefelijker te krijgen, dat kon hij niet en dat was niet altijd makkelijk. Heel zijn leven heeft zich vervolgens dus afgespeeld op die ene plek, hoeve “Welgelegen”. Daar had hij lief, was hij vader en werker, daar zal hij gemist worden, daar zal hij zelf de oogst niet meer zien. We hebben vrijdagmorgen 22 maart 2013 zijn leven overdacht in een dienst van “Woord en Gebed”. Aansluitend hebben wij Jan begraven op de algemene begraafplaats van Zuid- Beijerland. Dat wat gezaaid is in liefde, dat zal zich vermeerderen in degene die achterblijven. En daarbij de God met de naam “ik zal er zijn”, was erbij, is erbij en zal er zijn en in zijn Liefde vertrouwen wij Jan toe. Daarop te kunnen vertrouwen, bidden wij mevr. Kruijthoff en haar dierbaren toe. Pastor Therese van Kampen.

Jelbert Versteeg Behalve dit korte stukje ‘Van de dominee’ vindt u elders in deze In Eendracht de preek van zondag 10 maart. Dat was de dienst waarin Noortje in ’t Veld werd gezegend. Vooraf hebben we geprobeerd daarover iedereen te informeren middels een los inlegvel in de vorige In Eendracht. Toch had dat vel niet iedereen bereikt, waardoor voor sommigen deze ‘zegening van een zuigeling’ als verrassing kwam. Voor de een bleek dat een mooie en vreugdevolle verrassing, voor de ander meer een wat ongemakkelijke. Zoals na de dienst sowieso best verschillen bleken te bestaan in hoe de dienst beleefd was (wat in feite natuurlijk na iedere dienst zo is). In dit geval - gelukkig - vele hele mooie en hartelijke reacties, maar net zo goed - helaas - ook wel reacties met terughoudendheid, ongenoegen of vragen. Die nemen we ook serieus. In de Kerkenraad wordt het een en ander vast en zeker nog geëvalueerd, zodat we er weer van kunnen leren voor de toekomst. Daar wil ik nu niet op vooruitlopen, dat kan ook niet. Maar wat betreft het zegenen zelf wil ik toch nu even iets toelichten. Sommigen vonden het ritueel chargerend gezegd vrij weinig om het lijf hebben. Het was maar kort, en na de dienst was er bijvoorbeeld ook geen gelegenheid tot feliciteren (al kon dat ook niet goed vanwege een ‘Nadere kennismaking’ na de dienst in De Ark.) Ik vermoed dat velen dit zegenen onwillekeurig vergeleken met een doopdienst, maar dat was nu juist niet aan de orde. Deze zegening was, zeker ook door de ouders zelf, van meet af aan bedoeld als eenvoudig ritueel, een kort moment voorafgaand aan dankzegging en voorbeden, om een kind een zegen mee te geven. Niet veel meer, maar ook absoluut niets minder: een zegen is toch bepaald niet niks! En hoe ieder het ook beleefd heeft, en afgezien van de vraag of er het een en ander aan te merken is op de gang van zaken – zo bezien is dat toch iets om ruimte voor te willen maken. Dat dat in onze gemeente kan, en nu daadwerkelijk is gebeurd, vind ik daarom een goed iets. En de ouders, ikzelf en ook vele anderen waren dankbaar voor een waardevol moment in een mooie dienst, en de vele warme en positieve reacties. Maar ik voeg daar expliciet aan toe: dank voor alle reacties. Want je naar elkaar uitspreken over dingen van onze gemeente, of de moeite nemen even iets te mailen, positief of negatief – dat getuigt in elk geval van betrokkenheid! Met een vriendelijke groet, ds. Jelbert Versteeg (en ook nu geldt weer: reageren mag – graag zelfs! [email protected] of tel. 847 047 )

12

13

Beste gemeenteleden,

Contact in Opbouw (CIO)

Weet U het nog??? Gezellig koffiedrinken in de Ark op donderdagmorgen 1 keer per maand. Beste mensen, Op donderdag 25 april a.s. is er weer in de Ark de ochtend om gezellig met elkaar een kopje koffie te drinken. Deze ochtenden staan onder leiding van de heer Koos de Ruiter en Ria Hoek. Naast het elkaar ontmoeten zullen er ook weer verschillende onderwerpen aan de orde komen, die u ook zelf kunt aandragen. Ook is er tijd ingeruimd om een spelletje te doen, sjoelen, bingo een quiz, etc. Op donderdag 25 april a.s. om 10.00 uur staan de deuren van de ARK aan de Koninginneweg voor u open en hopen wij u te mogen begroeten. Neemt u gerust uw buurman-en/of buurvrouw, of een kennis mee. De data voor de volgende ochtenden zijn:

23 mei, dit is dan tevens de laatste keer voor de zomervakantie. Bent U moeilijk ter been en niet in staat bent om naar de Ark te komen bel dan even naar de heer J. de Ruiter, tel. 06 5477 0719 of Ria Hoek, tel 661306 en u wordt thuis afgehaald en na afloop weer thuisgebracht. Wij hopen u te mogen begroeten. Met een vriendelijke groet, namens het C.I.O. J. de Ruiter Ria Hoek v.d. Griend

14

Vanuit de taakgroep Eredienst is er eind 2010 een werkgroep gevormd die zich gebogen heeft over het vraagstuk of ook kinderen en niet-belijdende leden deel mogen nemen aan de Maaltijd van de Heer. Tijdens de eerste twee bijeenkomsten van de werkgroep is geprobeerd een eerste eenduidige mening te vormen over dit vraagstuk. Aansluitend hierop hebben wij op 20 januari 2011 een avond over dit thema georganiseerd waarbij Dhr. Wisse van de Open Hof uit Oud-Beijerland en ds. Lagendijk sprekers waren. Dhr. Wisse is nauw betrokken geweest rondom het beleid en de invoering van het deelnemen van kinderen en niet-belijdende leden aan de Maaltijd van de Heer in hun gemeente. Zij hebben beiden hun mening en visie over het vraagstuk uitgelegd. Bij deze avond is ook een groot deel van de kerkenraad aanwezig geweest. Na deze avond is de werkgroep weer samen gekomen en hebben we deze avond uitvoerig geëvalueerd. Daarnaast hebben enkele van onze leden een dienst bijgewoond in de Open Hof waarbij de Maaltijd van de Heer werd gevierd. Wij zijn hierna tot de conclusie gekomen dat wij als werkgroep positief staan tegenover deelname van kinderen en niet-belijdende leden aan het avondmaal. In onze motivatie daarvoor is het kernwoord ‘Vieren’, en speelt bijvoorbeeld ook het Pesachmaal (de basis van de Maaltijd die Jezus instelde) een grote rol. We zullen daar volgende keren nader op ingaan. In september 2011 gaf de kerkenraad zijn goedkeuring aan ons voorstel om ernaar toe te gaan werken om kinderen en niet-belijdende leden de Maaltijd van de Heer mee te laten vieren. Wij mochten verder gaan met het maken van een plan van aanpak. Omdat hiermee veel tijd en werk gemoeid is en we de invoering van een gezamenlijke maaltijd op een juiste wijze aan de gemeente willen voorleggen, wilden wij als werkgroep om te beginnen graag in gesprek met de mensen van de diverse taakgroepen en hun commissies. Zodoende zijn leden van onze werkgroep bij de vergaderingen van de taakgroepen aanwezig geweest en daar met elkaar de verschillende meningen gepeild en besproken. Tot zover de stand van zaken op dit moment. Na dit hele traject is het nu hoog tijd om gemeentebreed met zijn allen nader in te gaan op de Maaltijd van de Heer. Wat betekent de Maaltijd (voor ieder persoonlijk maar ook voor ons samen als gemeente)? Wat zijn de achtergronden ervan? En waarom zou het belangrijk kunnen zijn om de Maaltijd van de Heer juist met de hele gemeente te vieren? De komende maanden willen we de Maaltijd van de Heer zo als onderwerp aan de orde stellen. Bijvoorbeeld door in de In Eendracht iedereen van meer achtergrondinformatie te voorzien. Maar bijvoorbeeld ook door gelegenheden tot toerusting en onderling gesprek te organiseren.

15

Zo weet u al een beetje wat u kunt verwachten. We hopen dat zo veel mogelijk gemeenteleden, jong en oud, hierover actief willen meedenken en -praten. Zodat de Maaltijd van de Levende Heer meer en meer gaat leven!

Geweldige opbrengst postzegels, kaarten en mobieltjes

Met vriendelijk groet namens de werkgroep,

Prachtig hoeveel gemeenteleden postzegels en kaarten voor de Zending hebben ingezameld. Autoladingen vol kwamen in Utrecht aan. Vrijwilligers zochten alles zorgvuldig uit en verkochten het. De totale (landelijke) opbrengst van de postzegel- en kaartenactie in 2012 is: € 33.359

Anja Boon Marleen van Driel Thelma Griffioen Marjolein Groenenberg Marijke van Leeuwen Astrid van der Bie

De postzegels brachten hiervan € 14.325 op. De kaartenopbrengst was € 19.034. Tachtig procent van de opbrengst is voor het zendingswerk van Kerk in Actie, twintig procent gaat naar de Gereformeerde Zendingsbond. Ook de inzameling van oude mobiele telefoons (en cartridges) bracht weer een mooi bedrag op : € 1.015

Na Pasen.. “Mijn God, waarom hebt Gij mij verlaten” de angstkreet die Jezus heeft gedaan. En toch kon Hij zijn vijanden niet haten, die Hem zo wreed aan het kruis konden slaan. ’t Is nooit te laat om in gedachten weer stil te staan op Golgotha. Wij, die op Zijn wederkomst wachten, denken met schuld in eerbied na. Nog is het tijd zo Hem te zoeken, Jezus, die ons al gevonden heeft. Het staat geschreven in het Boek der boeken: Hij is opgestaan uit de dood, Jezus leeft! De Poort staat open voor hen die geloven. Hij heeft voor onze schuld voldaan. Wij mogen biddend blijven hopen, eens als verlosten binnen te gaan. Die Poort zal steeds wijd open staan, want Jezus zelf is ons voor gegaan.

We zijn dankbaar voor deze extra bijdrage via mobieltjes, die bestemd is voor het totale werk van Kerk in Actie. Hartelijk dank voor uw inzet. De ingezamelde mobieltjes worden door EEKO nagekeken, zo mogelijk gerepareerd en weer verkocht. Ze worden met name in Afrika en Azië op de markt gebracht waar het GSM netwerk vele malen betrouwbaarder is dan het ‘vaste’ net en er veel vraag is naar de goedkopere recycle toestellen. Niet meer te repareren mobieltjes worden milieuverantwoord verwerkt. Doet u dit jaar ook (weer) mee? U kunt de postzegels, kaarten en mobieltjes inleveren in de bak die staat in de centrale hal van de kerk.

Wilt u bij het verzamelen op de volgende punten letten: - Postzegels ruim uit knippen (afweken is niet nodig) - Scheur of knip geen postzegels van prentbriefkaarten (de kaart met zegel is vaak meer geld waard) - Dubbele kaarten zijn alleen bruikbaar als er afbeeldingen op staan van bijv. Anton Pieck, Rien Poortvliet, Rie Kramer enz. - Unicef-kaarten, hartjeskaarten ‘Voor het kind’ en geboortekaartjes zijn ook bruikbaar Let op: ook kapotte mobiele telefoons en/of PDA’s zijn geld waard.

Nel Andeweg-van Brakel.

16

17

ELKE 3E VRIJDAGAVOND VAN DE MAAND

SPELLETJESAVOND IN DE ARK klaverjassen, sjoelen, rummycub, scrabble, genius, sequence enz.

Breng gerust iemand mee, want hoe meer zielen, hoe meer vreugd!

Dus niet vergeten:

vrijdag 19 april Om 19.30 uur staat de koffie klaar! 18

INDIA 2012/2013 Onderstaand vindt u net als voorgaande jaren, ons verslag over onze reis naar India. Dit jaar stond onze reis in het teken van het Indiase onderwijs. We hebben financieel veel kunnen betekenen voor enkele scholen, instituten en leerlingen. Onze reis begon in Kolkata (Calcutta). Vorig jaar hadden we deze stad uitgebreid verkend en zijn daarom al snel verder gereisd naar het West-Bengaalse Kharagpur. Daar hebben we gelogeerd in het gastverblijf van de Holy Sacred Church. In de omgeving van die stad hebben we enkele projecten bezocht in opdracht van een Nederlandse organisatie die hulp biedt aan kinderen en jonge mensen in dit gedeelte van India. Daar in de buurt kwamen we toevallig in een klas van een school terecht en zagen daar nogal wat kinderen zonder schooluniform. We hadden een heel mooi bedrag mee gekregen van een sponsor en het leek ons een goede start om daarvan voor deze kinderen een schooluniform aan te schaffen. Twintig schooluniformen hebben we daar gegeven. Een uniform is wel verplicht maar veel ouders kunnen het niet betalen. Een schooluniform biedt echter wel voordelen want met een uniform krijgt de leerling een warme maaltijd van de school wat weer voordelig is voor de ouders. Dus een uniform staat voor een gratis maaltijd. Daarna zijn we doorgereisd naar de deelstaat Orissa waar ons werkterrein ligt. Eerst een paar dagen in BALASORE, nu niet in het plaatselijke ziekenhuis zoals vorig jaar maar in goede gezondheid in een prima hotel. De Daughters of Charity Zusters zijn erg vriendelijk en gastvrij maar hebben daar geen accommodatie voor gasten, vandaar een hotel. We bezochten met de zusters een lepradorp wat in tegenstelling tot soms andere lepradorpen die we in de loop der jaren hebben gezien, heel netjes en schoon was. In het huis van de zusters wonen bejaarde vrouwen, die geen familie meer hebben en meisjes waarvan één of allebei de ouders lepra hebben. Voor de bejaarden is er een apparaat aangeschaft om kraanwater te zuiveren zodat het veilig is om ervan te drinken. (flessenwater is dan niet nodig). Voor de meisjes zijn er jurken en truien gekocht. Wat er overbleef van het geschonken geld wordt besteed aan het lepradorp. Vandaar uit hebben we HATIGARGH bezocht waar de D.C.Zusters ook een tehuis hebben. Hatigarh ligt heel ver van de bewoonde wereld en voor je er arriveert rij je heel lang door eindeloze rijstvelden waar de rijst nog op traditionele manier wordt geoogst. Bij de zusters verblijven meisjes uit ver afgelegen dorpen waar geen of nauwelijks onderwijs is. Op het terrein van de zusters is nu een nieuwe school gebouwd waar ze Engels onderwijs geven, een z.g. "English Medium School". Heel belangrijk in het India van nu is om behalve de eigen taal ook Engels te kunnen spreken. Op de overheidscholen gebeurt dit niet, daar is het onderwijs niet al te best. Er is geen discipline en onderwijzers komen vaak niet opdagen of komen te laat. Er komen steeds meer English Medium scholen en meestal worden deze opgestart door de kerken.

19

Deze scholen staan heel goed bekend maar het zet wel kwaad bloed bij de fanatieke hindoes. De regering gaat nu scherpe regels instellen voor de English Medium scholen om zo het beleid van deze scholen te ontmoedigen. Op de school in Hatigarh zagen we ook een bibliotheek. Vol met boekenkasten maar jammer genoeg zonder één boek in die kasten. Er was geen geld om boeken te kopen. Wij hebben hier geld gedoneerd aan Sister Shirley om ongeveer 100 boeken te kopen voor de school zodat de kinderen in hun vrije tijd in deze ruimte rustig kunnen lezen. Wij kennen Sr. Mary al 15 jaar en intussen is ze vast voor u ook al een bekende persoon, wij schreven al heel vaak over haar. Elk jaar brengen we haar een bezoek, waar zij ook verblijft. Zij is nu in JATNI, een stoffig en zeer warm dorp vol met muskieten, dichtbij Bhubaneswar. Vanuit Jatni maakten we leuke uitstapjes met de trein, wat ook wel eens fout ging. I.p.v. 80 km naar het oosten reden we 80 km naar het westen omdat we in het verkeerde gedeelte van de trein waren gaan zitten. Stakers blokkeerden later ook nog eens uren de rails dus ons uitstapje konden we die dag wel vergeten. Ook in Jatni zijn ze een "English Medium School" aan het bouwen en daar zijn spullen voor gekocht zoals, SCHOOLBANKEN- en TAFELS, SCHOOLBORDEN enz. van het door ons toevertrouwde geld. Er is op het terrein al zo’n school maar die is veel te klein. Steeds meer ouders beseffen dat goed onderwijs belangrijk is en sturen hun kinderen naar zulk soort scholen. De Kindernevendienst van onze Eendrachtskerk in Zuid-Beijerland spaarde de afgelopen maanden geld bijéén voor schooluniformen en/of boeken voor Indiase kinderen. Dit is gebeurd in het dorp BAGONIA, 3 uur rijden bij het weeshuis in Phulbani vandaan. Via Fr. Mathew kwamen we te weten dat in dit dorp heel hard hulp nodig was. Niet alleen voor de schoolkinderen maar ook voor de volwassen inwoners. Fr. Mathew heeft alles van te voren geregeld, zoals de maat nemen van alle kinderen van het dorp en hij gaf opdracht voor het naaien van de uniformen. Samen met Fr. Mathew zijn we de uniformen gaan brengen. Dit is een leuk feest geworden. We hadden buiten de uniformen ook snoep en ballonnen bij ons, geen dagelijkse traktatie in dit arme dorp. Alle kinderen, christenen en hindoes, deelden in de vreugde. Ook de moeders hadden er schik in. Intussen is er ook iemand gevonden die deze kinderen bijles gaat geven. In dit dorp zijn 3 families een bedrijfje begonnen met financiële hulp uit Nederland. Ze maken van heel dun plaatijzer bussen en dozen in diverse maten. Dit doen ze in opdracht van klanten die deze attributen gebruiken om hun voorraad rijst in op te slaan of kleding in op te bergen ter bescherming voor de muizen en ander ongedierte. Hopelijk breekt er nu een betere tijd aan voor deze families.

20

Hier een foto met schooluniformen

Dan is het tijd dat we eindelijk naar het weeshuis "SADHAN" in Phulbani gaan, daar ligt ons hart. We werden dit jaar al dansend verwelkomd op de traditionele manier van de tribals (Dit zijn de stammen die hier al eeuwen leven). De meeste kinderen zijn tribals en houden ontzettend van dansen. Wat was iedereen blij, Sheeba en Paul (de moeder en vader), de kinderen, het personeel en natuurlijk wij. We hebben 7 heerlijke weken met elkaar gehad. We hebben gepunnikt, broches gemaakt, kaarten geborduurd, breien geleerd, elke zondag Bingo gespeeld, gevoetbald, cricket gespeeld, geboend en geschrobd, in de tuin gewerkt, gepraat, gelachen en gehuild. Gehuild omdat er te weinig geld was om

21

in hun behoeften te voorzien. Voor de Kerstmaaltijd hadden we gelukkig een goede sponsor gevonden. Deze dag was er voor iedereen een goede maaltijd met kip, groenten en rijst. Uiteraard op de Indiase manier bereidt. We hebben allemaal (270 personen), groot en klein, zittend op een matje op de grond, in de buitenlucht gesmuld van deze bijzondere maaltijd. Zelfs een toetje hadden we. Later op de dag werd iedereen nog op een sinaasappel getrakteerd. Ook in India gelden nu de internationale regels voor wees- en kindertehuizen. Daar kunnen we niet dieper op in gaan maar u begrijpt dat het heel moeilijk is om dit na te leven. Om te voldoen aan die regels moesten er bedden worden gekocht en matrassen. Omdat wij ieder jaar een mooi bedrag meekrijgen van de Zuid-Beijerlandse diaconie konden er bedden en matrassen van dat geld worden besteld. De bedden worden daar altijd met de hand gemaakt daarom hebben wij helaas niet meer gezien dat ze in gebruik werden genomen. Van het geld wat over was is voor de grote jongens een goede voetbal en een cricketbatch gekocht, zodat ze hun favoriete sporten weer kunnen spelen. Voor alle kinderen hebben we een broodontbijt geregeld in de eetzaal. (zie andere bladzijde) Een andere sponsor stelde ons in de gelegenheid om shampoo, tandpasta, tandenborstels, toiletzeep, waspoeder, muskietenverdelgers in grote hoeveelheden te kopen. We zijn avonden op pad geweest om dit zo goedkoop mogelijk in te slaan. We hebben gemerkt dat Sheeba (de moeder van het weeshuis) heel erg goed is in afdingen. Ook zijn er tientallen meters katoen gekocht om ondergoed van te maken omdat dit veel goedkoper is dan ondergoed kopen. In het begin van ons verblijf ontdekten we dat er een gebrek was aan al deze artikelen. De kinderen poetsten hun tanden met hun vingers en wat fijn gemalen houtskool gemengd met wat zout. Werkt heel aardig maar de kinderen zagen er wel smerig uit. Dit is maar één voorbeeld. Nu poetsen ze weer met tandpasta en tandenborstel. Ook zeep enz. is er weer voldoende, genoeg om het uit te kunnen zingen tot we weer komen. De kinderen hebben nog 2x een broodontbijt gehad maar nu buiten. Voor ons normaal maar daar een overheerlijk en goed ontbijt. Per keer zijn er 55 broden nodig en 80 liter gekookte melk. Naar gelang de leeftijd van de kinderen krijgen ze een aantal boterhammen (tussen de 4 en 10 boterhammen) op het bord en daar gaat de warme melk over. Deze lekkernij wordt net als alles met de handen gegeten. Hier krijgen ze nooit genoeg van. De schooluniformen van onze kinderen in SADHAN zagen er erbarmelijk uit, oud, verkleurd en versleten. Omdat het schooluniformenproject van de KND van de Eendrachtskerk nog doorloopt in 2013 hebben we gevraagd om een voorschot. In Sadhan is die dagen vol spanning gewacht op het antwoord en we waren allemaal ontzettend blij toen we hoorden dat het geld beschikbaar werd gesteld. Omdat we ook nog een sponsor hadden die dit uniformenproject een warm hart toedroeg hebben we nu materiaal voor 100 uniformen kunnen kopen. Ze worden de eerstvolgende tijd gemaakt zodat in mei als het nieuwe

schooljaar begint de kinderen in een prachtig nieuw uniform naar school kunnen gaan. In de wintermaanden kan het in Phulbani best koud ziijn en daarom hebben enkele Zuid-Beijerlandse dames het afgelopen jaar 80 bivakmutsen gebreid voor de kinderen in Sadhan. Deze zijin natuurlijk heel enthousiast in ontvangst genomen SANJEEB, 16 jaar en een zeer goede leerling van de Recidential College in Berhampur. Zijn ouders wonen in Raikia, 180 km ver en wij hebben ze al meermalen ontmoet. Sanjeeb woont in een internaat van de school en ziet alleen in de vakanties zijn ouders. De studie- en internaatkosten zijn te hoog voor deze familie en lenen van de bank is niet mogelijk omdat vader geen vast werk heeft. Om deze jongeman toch een kans te geven wat hoger op te komen dachten wij er goed aan te doen om in de studiekosten wat tegemoet te komen. Dit geeft deze familie een jaar lang wat rust. Het geld wat wij hier voor hebben gebruikt ontvingen wij van 2 echtparen. Een flink bedrag hadden we te besteden afkomstig van vrienden, familie en mensen die ons een warm hart toedragen. Een gedeelte van dit bedrag hebben we besteedt bij de zusters in RAIKIA. Zij hebben er 2 koeien van aangeschaft. Enkele oude koeien waren dood gegaan en ze hebben graag eigen melk voor hun kleintjes in het kindertehuis. Ook zijn er kinderkleren van gekocht. In hetzelfde dorp hebben we een gezin geholpen om hun huis te voltooien. Van het beschikbaar gestelde geld konden ze materiaal kopen om hun huis aan de buitenkant te bepleisteren. Dit is nodig omdat de stenen in India heel poreus zijn, zonder bepleisteren smelten de stenen in het regenseizoen met kans op instorten. Van dit geld zijn ook een flink aantal saries gekocht die met de Kerst zijn uitgedeeld aan weduwen. Bedankt voor de ballonnen, het waren er 1500 en waar we ze ook uitdeelden, we werden altijd beloond met een stralende lach en glinsterende ogen. Dit is in het kort wat we allemaal hebben gedaan met het geld wat u ons toevertrouwde. Uit naam van al de mensen in India die geholpen zijn, jong en oud, danken we iedereen die meehielp dit te verwezenlijken. We hebben met zorg de projecten uitgezocht, soms was het moeilijk, we moesten keuzes maken. Er is nog veel meer te schrijven, over de discriminatie bijvoorbeeld, of over de slechte zorg, over onze Sadhan kinderen of over onze emoties waar je soms geen raad mee weet enz. Dit verslag is echter al zo lang, dus we gaan stoppen. Wilt u meer weten, u mag ons altijd bellen of mailen.

22

23

Nogmaals hartelijk dank. Vriendelijke groeten Margriet en Bas Roubos [email protected] Tel. 0186 662551

Preek van de maand PERSBERICHT

‘Met open armen. Zo Vader, zo kerk’ ds. Jelbert Versteeg

Op woensdag 24 april, 1 en 8 mei a.s.: Preek van zondag 10 maart 2013 (bij 1 Petrus 3: 8-11 (als Leefregel) en Schriftlezing Lucas 15: 11-32, de gelijkenis van de verloren zoon/zonen)

Studieavonden in Oud-Beijerland over thema: Jozef, Jezus en Israël Israëlpredikant dominee Henk Poot van de stichting Christenen voor Israël geeft in april en mei drie studieavonden in Oud-Beijerland met als thema “Jozef, de Here Jezus en Israël”. De avonden zijn op de woensdagen: 24 april, 1 en 8 mei in kerkelijk centrum Maranatha, Kerkstraat 7. Aanvang 19.30 uur, zaal open 19.00 uur. Iedereen is welkom en de toegang is vrij. Is de geschiedenis van Jozef alleen maar het verhaal van een vrome jongen die ondanks alles wat hem overkomt blijft geloven? Ds. Poot: “Dat is het zeker, maar er is meer aan de hand. De geschiedenis van Jozef in het eerste boek van de Bijbel is ook een profetie, een profetie over de komst van de Messias en over de weg die God zal gaan in de redding van de volkeren en Israël. In de lezingen over Jozef, Jezus en Israël wil ik graag aandacht besteden aan figuren als Juda en Ruben, Potifar, de schenker en de bakker. We zullen zien dat zij niet zomaar figuranten zijn in een mooi Bijbelverhaal, maar dat zij ieder voor zich heenwijzen naar een grote toekomst. Wie is Benjamin, naar wie verwijst de Farao en wat betekent het dat Jozef de hele wereld redt, terwijl zijn broers denken dat hij voorgoed verdwenen is? Hoe komt het dat zij Jozef niet herkennen en wanneer zal Jozef, de uitverkorene onder zijn broeders, vertellen wie hij is. Kortom, Jozef is een Joodse jongen die tot de verbeelding van veel mensen spreekt. Er zijn diverse films over zijn leven gemaakt en zelfs een musical, maar op deze drie studieavonden ontdekken we wie hij werkelijk is in het grote plan van God met de wereld.” In de loop van de drie komende bijeenkomsten is er verkoop van producten uit Israël.

Gemeente van onze heer Jezus Christus, ieder van U door God geliefd, Ik denk dat een heel aantal van u wel de aflevering van De Reünie heeft gezien, waar ik zelf in voor kwam¹). Ik heb daar behoorlijk wat reacties op gehad. Dat kunt u zich voorstellen. Maar vooral ook veel reacties op één ding dat ik daarin op een gegeven moment zei, namelijk ‘dat de kerk de meest inclusieve gemeenschap’ zou moeten zijn, die er is. Meest inclusief, oftewel: waar iedereen er bij mag horen. Niet exclusief, maar inclusief. Van verschillende kanten kreeg ik dat terug, van mensen die juist daarvan vonden: ‘Ja, dat heb je goed gezegd’. ‘Inderdaad, dát zou de kerk moeten zijn’. En dat ook juist van mensen die eigenlijk niet meer kerkelijk zijn. Kennelijk raakte die uitspraak iets. Een verlangen? Ik wil juist daar nu op terugkomen, omdat we vandaag die prachtige gelijkenis van de verloren zoon lezen, en die sluit daar in mijn ogen precies bij aan. Maar dan moeten we eerst die gelijkenis eens wat nader bekijken. Jezus en de Farizeeën Jezus vertelt dus die gelijkenis, maar aan wie eigenlijk? Aan de Farizeeën. De Farizeeën, dat waren bij uitstek de vrome, geleerde mensen, die dachten dat goed leven volgens God betekent tot in details de bijbel bestuderen, en maar zo precies en zo keurig mogelijk volgens de regels van de godsdienst proberen te leven. Met die Farizeeën sprak Jezus best vaak. Jezus was in zekere zin zelf ook zo iemand. Hij was een soort collega van ze, hij bestudeerde tenslotte zelf ook de bijbel ²) en wilde ook leven zoals God het bedoelde. Maar Jezus deed daarbij dingen, waar die Farizeeën grote afkeer van hadden: Jezus ging om met zondaren, met tollenaars ³), met hoeren. De mensen die niet voor niets buiten de samenleving vielen. 1) Uitzending van De Reünie op 17 februari, met daarin de VWO-eindexamenklas van 1995 van het Farelcollege uit Ridderkerk- mijn eindexamenklas dus …. 2) Strikt genomen natuurlijk niet de bijbel met Oude en Nieuwe Testament zoals wij die nu kennen, maar alleen de Tenach, de joodse bijbel, die wij het Oude Testament noemen. 3) Tollenaars waren een soort corrupte collaborateurs, die belastingen inden voor de Roomeinse bezetter, en daar zichzelf ook mee verrijkten. Men had over het algemeen een grote hekel aan hen.

24

25

De Farizeeën vonden: dat doe je niet! Dat zijn afkeurenswaardige mensen, die doen dingen die helemaal niet horen, daar moet je verre van blijven, als je zelf goed wil zijn… Dat Jezus dat juist wel deed, was onbegrijpelijk voor hen. Maar Jezus wil die Farizeeën een spiegel voorhouden. Tegen die Farizeeën zegt Jezus nu als het ware: Een zoon en een vader Stel je nu eens een zoon voor, die een vader heeft maar van geen vader wil weten. Die niet kan wachten tot die vader dood is, en daarom maar alvast vraagt om zijn deel van de erfenis. Een vreselijke, kwetsende vraag, een grove belediging ook. Maar dat is nog niet alles. Stel je ook voor dat die zoon dan vervolgens alles wat hem gegeven is, binnen de kortste keren heeft verkwanseld. Door het maar ervan te nemen, er op los te leven, alleen maar te feesten en naar de hoeren te gaan… En stel je dan voor dat die zoon dan uiteindelijk - hoe kan het ook anders - in de goot terecht komt. Diep in de goot: zonder eten, zonder vrienden, zonder hulp, zonder toekomst… Met als diepste vernedering en grootste smet, dat hij nota bene nog bij de varkens eindigt – wat voor vrome joden als de Farizeeën simpelweg beestachtig is, een weerzinwekkende situatie, want varkens zijn voor hun onreine dieren. Onvoorstelbaar om daar tussen te leven… Jezus zegt: Stel je nou eens als zoon zo iemand voor: bonter kun je het niet maken. Dieper kun je niet zinken… Terugkeer Wat gebeurt er nou als die zoon, ten einde raad, toch nog het lef heeft om schoorvoetend terug te keren naar huis, naar zijn vader? Hoe zal die vader dan reageren? Het is zo menselijk om te denken, dat de maat toch een keer vol moet zijn. Dat er een punt is, waarop je alle rechten hebt verspeeld. Dat de deur op een gegeven moment voorgoed dicht blijft. Dat die Vader dus zal zeggen: ‘Uit mijn ogen jij! Jij hoort hier niet meer, je komt er niet in! Je bent mijn kind niet meer.’ Soms gaat het bij mensen zo. Helaas. Al is er soms geen andere mogelijkheid meer… Maar zoiets is altijd triest… Maar die vader in de gelijkenis is natuurlijk niet zomaar een vader - dit gaat over God! Over hoe God is. En bij God is het heel zoveel anders, zoveel rijker. Die Vader ziet zijn zoon komen, hij stond al op de uitkijk - en hij is zielsgelukkig. Natuurlijk is die jongen nog altijd zijn kind! Er is niets wat dat kan veranderen. En de liefde en blijdschap van die Vader zijn zo groot, dat dat hele verleden van die zoon daarbij totaal in het niet valt. Die zoon is en blijft een kind van zijn Vader. Oftewel: een mens is en blijft altijd kind van God!

26

En naar de Farizeeën zo dus de boodschap: als iemand die het zo bont maakt als deze jongste zoon - erger kan eigenlijk niet -, toch door God met open armen wordt ontvangen - dan geldt dat dus voor ieder mens. Geen enkel mens uitgezonderd. Die liefde van de Vader geldt voor elk mens, dus ook voor de hoeren en de tollenaars. Ieder mens is en blijft kind van God. Prachtig! Ook om dat voor jezelf te beseffen. De oudste zoon Maar de gelijkenis gaat verder. Want er is ook nog de oudste zoon. En die oudste zoon, die kan dat niet verkroppen. Die oudste zoon heeft zich altijd keurig aan de regels gehouden, is altijd gehoorzaam geweest. Hij heeft alsmaar hard gewerkt, geslaafd mag je wel zeggen. Want hij dacht dat hij daar zijn vader een plezier mee deed, en dat hij daardoor uiteindelijk toch wel door zijn vader gewaardeerd zou worden. En beloond… Maar dan kan het toch niet, dat die ander - hij wil niet eens meer weten dat het zijn broer is - die zich helemaal niets van zijn vader heeft aangetrokken, die leefde totaal ‘van God los’, die van God noch gebod wilde weten, - dat díe nu zomaar in genade wordt aangenomen! Met open armen ontvangen… Die oudste zoon, die kan dat gewoon niet hebben. En met die oudste zoon bedoelt Jezus de Farizeeën. Tegen hen zegt Jezus: Jullie proberen dicht bij God te blijven, en je doet zo hard je best - maar toch heb je het niet begrepen… God is niet die slavendrijver voor wie je gehoorzaam en vreugdeloos moet zwoegen om je beloning te verdienen. God is je Vader, die van je houdt, en die blij is als je dicht bij hem leeft en met hem meewerkt! En dan is er toch geen enkele reden om anderen die liefde te misgunnen! Wees vreugdevol en vier het, als iemand die liefde weer terugvindt! De gelijkenis heeft een open eind. Dat laat de vraag open, of die oudste zoon uiteindelijk toch ook binnen wil komen om bij de Vader thuis te zijn en mee te doen in de vreugde, of niet… Zo zegt Jezus eigenlijk: en nu, jullie Farizeeën, waar kies je voor? Farizeeën of de kerk? En juist met die vraag, wil ik nu de overstap maken naar de kerk. Daarmee bedoel ik ‘de kerk in het algemeen’, voor zover je daar een beeld bij hebt, al wordt er natuurlijk wel vaak een bepaald beeld van de kerk opgeroepen in kranten en op t.v.. Maar net zo goed ook: wij hier, ‘als kerk, als gemeente in Zuid-Beijerland’.

27

Ik ben bang, dat de kerk op de een of andere manier soms behoorlijk lijkt op die Farizeeën… Meer dan we zouden moeten willen. Meer dan goed is! Want dat is natuurlijk niet de bedoeling: dat de kerk zou lijken op die Farizeeën! Ja, natuurlijk: proberen te leven naar Gods bedoeling, ja, dat is goed, en er je best voor doen, te leven naar de regels uit de bijbel, prima. Heel goed. Waardevol. Maar dan niet rigide of liefdeloos of zonder blijdschap. En niet zo, dat we uitstralen dat we denken dat wat wij doen, of hoe wij geloven, dat alleen dát goed is. En dat wie het anders doet, dat dat eigenlijk afgekeurd moet worden, en wij ons daar liever verre van houden. Je kunt natuurlijk braaf dichtbij bij huis blijven, maar ondertussen toch ver van huis zijn geraakt… Dat zie je aan die oudste zoon.

(Ik weet: hier in de kerk is het elkaar de hand schudden soms al een drempel. Maar de volgende uitdaging is dus eigenlijk: elkaar letterlijk met open armen ontvangen, en omhelzen - wie het ook maar is, die naast je zit. Goed, dat laten we maar een prikkelende gedachte… Maar daarbij vergeleken valt handenschudden eigenlijk nog wel mee…) Dan is kerk ook niet meer ‘onze kerk’, waar wij het zo fijn hebben, onze vertrouwde plek, met onze gewoontes, voor mensen zoals wij. Nee, dan is de kerk werkelijk Gods huis, afspiegeling van het huis van die Vader. Waar ik welkom ben, maar jij ook, en u, jij, u u jij jij, iedereen. Omdat bij God ieder mens welkom is. Hij kijkt alsmaar met liefde naar ons uit, om ook jou en u met open armen te ontvangen. Amen.

Kerk: iedereen welkom Maar wat zegt dat dan voor de kerk? Wat is dan de kerk? Ik denk: als bij God ieder mens welkom is, ieder als zijn eigen kind ontvangen wordt, met open armen, vol liefde en blijdschap - dan moet juist de kerk de plek zijn, waar je dat kunt merken! Dan is kerk in de eerste plaats: de plek waar ieder mens welkom is! Ieder mens, wie je ook bent. Dus ongeacht je verleden en je fouten. Maar ook ongeacht alle andere dingen, waar mensen onder elkaar zo vaak onderscheid op maken (en elkaar afrekenen…). Bijvoorbeeld: huidskleur; of je man bent of vrouw; seksuele geaardheid; wat je kunt of hoe intelligent je bent; of je werkt of werkeloos bent; of je jong bent of oud; kerngezond of zorgbehoevend; of je nu een keurige ‘dokter of notaris’ bent, of tollenaar of hoer; - wat dan ook: het zou niet moeten uitmaken! Omdat we allemaal kind van God zijn, en altijd blijven, en allemaal op Gods onvoorwaardelijke liefde aangewezen zijn! Zou dat niet in de kerk in de eerste plaats de uitstraling moeten zijn? Dan is kerk de meest inclusieve gemeenschap die je in deze wereld, in deze maatschappij kunt vinden. De enige plek in deze wereld waar niemand wordt uitgesloten, omdat God niemand uitsluit. Kerk: huis van de Vader Alle mensen zijn zonen en dochters van de Vader, kinderen van God. En alle mensen zijn dus ook broeders en zusters van elkaar. Kunnen we elkaar dan ook zo bezien! 1 Petrus 3 gaf niet voor niets ook als opgave: Heb elkaar lief als broeders en zusters. Zodat we dan ook werkelijk iets van die liefde van de God de Vader aan elkaar laten merken. Dan zouden in de kerk onze armen voor elkaar ook net zo wijd open moeten zijn, als de open armen van de Vader.

28

- Alle diensten zijn ook terug te beluisteren op www.kerkomroep.nl Eendrachtskerk--

Verantwoording collecten. 03-02-2013 Werelddiaconaat € 127.75 Onderst. comm., taakgr. etc.

Kerk € 130.02 € 115.51

10-02-2013 Gevangeniszorg Ned. € 176.73 Bijdrage @home dienst € 155.30

Kerk € 152.80

17-02-2013 ZWO 40 dagentijd € 203.90 Onderst. comm., taakgr. etc.

Kerk € 171.-€ 127.56

24-02-2013 ZWO 40 dagentijd € 141.67 Onderst. comm., taakgr. etc.

Kerk € 126.03 € 105.37

03-02-2013 Gift bloemen 08-02-2013 Coll. Heemzicht

€ 5.-€ 19.90

29

REISVERHAAL MEXICO 10 SPONSORING PEETKIND AURELIA Aurelia met haar moeder (met prachtig geborduurde blouse) in de klas

Het was weer groot feest toen we afgelopen winter de school van peetkind Aurelia bezochten. Zoals u misschien nog wel weet, ligt het bergdorpje Aldama in Zuid-Mexico, in de arme deelstaat Chiapas, waar veel nazaten van de Maya’s wonen. In de reisgidsen wordt het gebied ‘’Mundo Maya” (=Maya Wereld) genoemd. De povere inkomstenbronnen zijn aan de land en tuinbouw gerelateerd: koffie (dit jaar is de prijs laag), bananen, avocado’s, citroenen, groenten en honing. Het fruit is voor eigen consumptie en wordt verder op de lokale markt verkocht. De vrouwen en meisjes dragen prachtige zelfgeborduurde blouses. Zie de foto van Aurelia met haar moeder en de familiefoto. Bij aankomst werden we hartelijk ontvangen door directeur Arminio. In ons gezelschap was ook onderwijzer Miguel Angel, van een provinciaal instituut, wat bij- en herscholing geeft aan lokale onderwijzers. Daarnaast heeft het instituut speciaal opgeleide onderwijzers die kinderen met leerachterstand (zoals Aurelia), extra les kunnen geven. De onderwijzeres van Aurelia gaf aan dat er te weinig aandacht aan haar kan worden besteed in de volle klas. Vervolgens gingen we samen met Cristina, de directeur en de moeder van Aurelia naar enkele klassen om warme sweaters uit te delen, zie de foto’s. Zoals u ziet, waren de kinderen erg blij en dankbaar, net als de directeur en het onderwijspersoneel, die de sponsors onder u hartelijk bedanken. Dolle pret klasgenootjes Aurelia (met sweater)

In een volgende aflevering hoop ik u iets te vertellen over het Kerstfeest wat ik in een opvanghuis voor straatkinderen mee mocht maken. Met vriendelijke groet, Cees Pijl

30

31