Anorexia Erg is
Zit u een beetje stevig? Geaard en gehecht? Zware kost voor de boeg. Geen blauwe string in je soup and she can't cook, maar een huilbui als er een theeschoteltje uit het bovenste keukenkastje neerlazert. Ja, het is ook nog eens een lang stukje, want ik heb er ook nog filmstills bij. Ik moet wel, het is sterker dan ik (het filmfestival volgende week, da's toeval). Een dipje is geen depressie. Daarom ben ik er niet helemaal van overtuigd, dat het winst is, nu er zoveel meisjes een getuigenisjournalistiek verhaal schrijven over de ziekte. Echt verwijtbaar is dat niet, elke vrouw doet wel eens iets aan haar gewicht, zodat het een van de herkenbaardere geestesziekten is. Stop start.. ik ga u eerst even in de goede modus zetten, qua erg. Dat moet me wel lukken. They dress in black You're no longer part of the system. You're above it. We're them. We're they. Men in black. Een als kinderfilm getoonzette rolprent met Aliens. De aliens, die krijgen via een groen mannetje in hun hoofd moordzuchtige opdrachten. Aliens is ook Bukowski, dat hoort u toch wel te weten. Nou ja, dan weet u het nu. Er zijn er ongeveer 1500, en van de meesten heb je geen last. Paniekmoment, bijvoorbeeld een bevalling; dan slaat de stress toe. "Taxichauffeurs?" Niet zoveel als je denkt, zo'n Lenny Kravits toch. Lauren Weaver, de coole patholoog-anatoom met rokjes als een ceintuur is de trophee. Van de agent die fitter is dan Superman, The Silver surfer en de Hulk samen. Will Smith lacht gelijk Axel Foley even uit. Terecht. Ja, dit is mannenwerk. Ik kijk trouwens met heel andere ogen naar mijn nichtje die patholoog-anatoom is, nauwkeuriger, naar haar man. Dat leek echt een héél gevoelige jongen. Maar ja. Hij werkt in een uitermate Universitair ziekenhuis, en als je wil opereren in de schaduw in de nacht, dan moet je niet in Schiedam wezen. Electroshocks, goh. Ik kan ook nog een afslagje nemen naar Ryan Air nu, maar dit stuk wordt al heel lang, zoekt u zelf even de titel van d'r laatste CD op -koop hem, niks mis mee (muzikaal bedoelde ik, voor de rest .. )- en schrijf dan gelijk zo'n stukje als dit; dat kan u toch best zelf. Idealiter komen ze elkaar in hun maffia-resto tegen en sla je een paar vliegen tegelijk. Opgewekt uit het dodenrijk, slecht in zijn vel, triggerhappy redneck van huis uit; Edgar, ze hebben je door! De Vrek met de diamantenhandel, dekmantel natuurlijk, hangt knuffelige foto's op van zijn snoepie. Met het sieraad van Rosemary's baby om de hals; ik doe ook wel eens metaforiek in de categorie Boud en Lomp .. maar dit .. Politici stellen te veel vragen. Uiteindelijk willen de Aliens de planeet vernietigen, dus het is gewoon een wedstrijdje tussen Rambo's en Sterke Armen der Wet, gewoon, wie eerder is. Per traditie zoeken mannen de fout niet bij zichzelf. Vrouwen doen dat wél. Dat komt door het Archetype. Laag IQ. Jahaa, dat hebben alle echte criminelen. Wél, je kunt prima de baas spelen zonder IQ, bevrijdt je van een hoop kopzorgen. Hyperfeminien. Pleasen, maar dan erger. Geen ruzie kunnen verdragen, maar dan écht niet. Geven kleine kinderen zichzelf de schuld? Als mama boos is betekent het, dat ze niet meer van me houdt? Precies. Je moet er een typje voor zijn, een fruittypje. Aparte reclame was dat. Kim van Kooten in Phileine-gewijs (alcoholische moeder, rol van 1 minuut, toch puik neergezet door Snoyink want dat zegt ze niet en ik weet het wel), zijn anorectici vaak vaag opgevoed. Hip is dat. Urbaan. Techno gimmicky, enfin, die dingen die Kinderen van helemaal Nu tegelijk hebben. Immers, de enige industrie die blijvend is, is de zielzorg, zorg dat je er vrienden maakt en offer uw kind. Wantrouwen jegens huidige haves als havenot, dat heb ik dan weer. Zo heeft iedereen wat. De goede modus, qua erg. Dat zei ik. Huilen uit frustratie, omdat iets niet lukt. Dat doet een vierjari-
ge. Jongetjes wat vaker dan meisjes, dat staat in Psychologische boeken van Time-Life, die toen nog Goed wilden zijn in plaats van Leuk. Oktober 2014, bijna elk billboard is van Een Stichting, gerund door van die meisjes die een levensdoel zoeken, en wil Leuk zijn. Acteel, hmm. Van frustratie. Dat is onbegrip, voor je eigen falen. Jongetje. Meisje kan niet? Het betekent, dat het ervaren leed groot is, de verbale en intellectuele mogelijkheden dat een plaatsje te geven te klein. En ik vind het ook nog altijd niet leuk als iemand besluit dat die 400 ballen wel een maand mogen wachten. Een plekje geven is ook maar gewoon rationaliseren. Erger, groter. De bieb -hopelijk is het een goed teken als er veel over Psychologie te lezen is- had ook nog een fijne casus in een boek dat niet over Anorexia ging; wordt het maar erg genoeg, dan is dat bijzaak. Gaat ie dan. Depersonaliseren doet de geest, als het moet. In sessie verwant aan hypnose, haalt men dat terug om het -inderdaad- een plekje te geven. Als dan de hem een Hij is, man zonder naam, dan blijkt dat e.e.a. zich in het voor-verbale tijdperk te hebben afgespeeld. Okee, in laag IQ-land leer je niet zo snel praten als in Nieuwegein-Oost. Maar toch. Lekker vroeg, voor een trauma. Je gaat niet even ergens anders wonen, tenminste niet uit jezelf. Als je 4 bent. Weinig voorstellingsvermogen voor nodig, te bedenken, dat een Russische gevangenis dan best een leuk bestaan is, relatief gezien. Een Surinaamse gewoon luxe, mooi weer ook, tattoo's vergelijken, beetje opscheppen over je veroveringen; noem dat maar stress. Ik herhaalde dat jongetje, zo-even. Verbaal versus fröbelisch (motorische ontwikkeling) zijn die gastjes langzamer dan meisjes. Gemiddeld. Want ja, ontwikkelingstempo is ook maar gewoon opvoeding. De narigheid is dus, -één van de narigheden- dat het optelt. Kutgezin waar niet gepraat wordt, of geruzied. Zwijgcultuur. Inconsequente regels. Meisje wordt steeds pleaseriger, gezeglijker, invoegend; alles wat Pippi Langkous niet is. Discipline. Uitzichtloosheid. Geen normale gevoelsband met het lijf, nog niet eens een normale gevoelsband met één enkel persoon, om maar eens wat te noemen.
Anorexia klinkt als richkid, suburbiaprobleem, een non-issue. Het correleert direct met kansarm. Los van de bankrekening, dit ten overvloede. Communicatiearm. Past uitermate goed bij mensen met identiteit-issues, die onder andere bij het pendelen tussen landen prachtig kunnen opbloeien. Past prima bij spraak-arm, als tweetalig eigenlijk van alles een beetje betekent. Ook al zo voor de hand liggend- in deze helemaal niet zo mooie wereld, waar ze verdomme eens wat minder bijdehand moeten doen over 1000 bloeiende bloemen en een visie, want van een visie kunnen ze hier alleen maar dromen, als ze zo idealistisch waren dat ze droomden, wat ze nooit doen. Wij zitten pas aan het begin van de zeilen bijzetten en realistisch maar stijlvol de bakens verzetten; nu de handen al volop in het haar. En dan een grote bek over regimes waar ze ijzer met handen moeten breken. Dus. Erger nog, eten is iets waar je niet omheen kunt. Drugs? Just say no. Puur theoretisch zou je de prepubers aan de harddrugs willen, want de route erheen kun je moeiteloos afsnijden, als je tenminste een klein beetje Justitiehulp hebt. Hoe kan iemand niet met eten bezig zijn, we zijn er allemaal mee bezig. Dagelijks.
Als je een obsessie hebt, heb hem vooral niet met iets onvermijdelijks. Psychologisch gezien is dat min-of-meer een keuze, het blijft toch een copingstrategie. Buitengewoon onfortuinlijk, niet oppertuun een typisch gevalletje jammer, dat dat nu net eten moest wezen. Vele, zeer vele Anorexia-patiënten blijven hun hele leven hannesen met gewicht en eetpatroon, terwijl de aanleiding inmiddels goeddeels vergeten is.
Zondebok, kent u die uitdrukking? Voor ons is het raar, straf uitlokken, want dat is het, maar als je straf krijgt, dan voel je wel wat. Wanneer er met die inconsequente regels en dat smoelendichtgegeven feitelijk voor degene die de onderste trap in de pikorde is, om de zaken even bij de naam te noemen geen onderwerp is om mee te scoren, überhaupt, dan kan zielig zijn een prima manier zijn, om aandacht te krijgen. Hobby's: de toeleiding naar succes wordt onderschat, maar de waarde als het wél slaagt nog veel meer.
Als het een copingstrategie is, en niemand snapt dat, ben jij het slimst. De verongelijkte reactie 'alsof het allemaal een kwestie van minder eten is,' treffen we hier en nu aan. Elk boek zegt het (zelfs met Pepijnemans): lijnen is wat het meisje goed kan. Er is voor vrouwen sowieso niet al te veel waarmee je kunt scoren; 120 jaar na de Industriële Revolutie en je kunt nauwelijks non worden of Eerste vrouwelijke Astronaut, want dat zou allemaal maar in een behoefte voorzien en de vrouwelijke soort zit altijd maar op ons te wachten om het te regelen voor hun. Ik ben niet van de koediekoedie oh meisje wat doe je het goed. Lazer op zeg, kijk naar de statistiek van het omheuken naar Wassenaar. Twee keer in de afgelopen 6 jaar genoeglijke kout met Koreaansen (of een halve kilometer ervandaan, zie je niks van) ten opzichte van Het Exportsucces de multilinguale Blondine, past overal bij, Angela Visser als rolmodel. Nul. Klopt toch niet, die statistiek. Zie ik vaker, in uiterst verstandige boeken. Lichaamsbeeld. Depressie. Adolescentie. Geen woord, nog geen komma over de maatschappij. De vrouw daarin. Splinter-balk? Nog niet eens -tussen al die cijfertjes- een gezellig maar ongeëmancipeerd land als Italië naast een stel identiteitscrises met hoekige Linda-koppen en een joekel van een traffickingprobleem, met De Zwijger als mascotte (speculatieve definitie van het vaderland), naast een land dat de emancipatie voortvarend heeft aangepakt, maar het de vraag is of er nog wel eens iemand een kindje krijgt. Of in die emancipatie niet erg veel commercie zit; relatief weinig zelfverwerkelijking. Hoe de batenkant zich verhoudt. Ik ben te dik moet gelezen worden als 'ik ben ongelukkig.' Okay, maar wat is er echt aan de hand? Populair in de klas zijn beboezemde chicks, want jongens zijn in die jaren heel erg zichzelf. Ik snap de leerboeken daarin niet. Controle over het gewicht, als kunstje .. tot je de 39 kilo nadert? Ik denk dat het wel degelijk een vraag is om een reactie, een ultimatum, de boel door elkaar rammelen en wel degelijk naar de ouders. Niemand anders. Presteren, de catwalk van Desie: kleur, fleur, kantrand. Dik? Eva? I don't think so. Wel kan ik begrijpen, dat een boek dat vooral door Ouders-Van gelezen wordt, een beeeetje om die gezinsstructuur en die meneer Minuchin heendraait. Kortom, volgens mij gaat het over veel existentiëler dingen. Wil ik moederen? Of iets in de carrièresfeer. Dat het allemaal strebers zijn is onzin, en klopt bijvoorbeeld ook niet met de interviews. Het woord perfectionisme wordt -net als de sterke vrouw, dat soort- nog al eens makkelijk in de mond genomen. Seks daarentegen .. tuurlijk vindt niemand slank c.q. dun het mooist. En ze zijn wel hetero .. dus? Op afstand houden, jezelf lelijk maken en zien wat er dan gebeurt; het is allemaal wel wat destructiever en on-socialer en harder .. ouders krijgen het in de puberteit sowieso voor hun kiezen, maar hier en nu van een Dobermanntype. Dan is het dumbing down, 'ik ben zwak.' Maar vergt dat geen tijgerachtige wilskracht, dat verbeten diëten? Meer dan een man, is een vrouw de investering van de moeder. Red me dan, je weet alles toch zo goed, althans beter? Dat schijnen peuten ook niet te weten -of 't is billable- de enige boeiende relatie van de modale vrouw is met moeder. Die vent is als was in haar handjes, Esther Vilar voor verder lezend. Maar dat komt later pas. Wat ga je met je leven doen als lelijk, spichtig kind - die vraag speelt natuurlijk wél. Ziet u gymclubs floreren, je wilt als magere passieve zwijgneus niet al te erg opvallen? Nee, wel fitness, wat iets heeel anders is. Majorettes, echt mooi is er geeneen? Dat schept een band? Tuurlijk niet, dat zou bovendien veel te nuttig zijn voor het winkelcentrum. Of zien we kookles voor koters? Ze zouden ook niet iets goed doen hier, anno 2014, dan zou je uit het ritme raken. Hadden we al een ondergoedwinkel, Rotterdam CS? Net zo makkelijk.Wat moet iemand uit een bedekte cultuur daar nu
van vinden? Überhaupt, een marsmannetje als-in-Martiaans. Ja, je zal maar net zonder zitten, op doorreis, ik bedoel, dat heeft zich toch helemaal losgeweekt van welke noodzaak dan ook. Zulks valt toch ook niet te ontkennen. Eerst dat zelfbeeld en die plek in de maatschappij dat is een ei.
Het hangt met de maatschappij samen. Dit stukje dijt wel erg ver uit, als ik de hele emancipatoire situatie met u moet doornemen. Als u man bent en dit stukje leest, heeft u dat niet nodig, uit het goede hout gekerft als u bent; bent u vrouw, moest u dat toch uiterst dringend eens gaan doen, dus doe dat. Nu. Nu ik je toch aan de lijn heb, maatschappij: 1slechts 160 van de 370 jonge vrouwen die aan de diagnostische criteria voor Anorexia voldoen worden door de huisarts herkend. 370 is het getal per 100.000 vrouwen. Het aantal gevallen, op een willekeurig moment, schommelt rond de 5000.
Het is verslavend. Veel dingen die dat zijn, zijn het gewoon niet. Smerig als de wereld is, hangt dat met belangen samen. Sigaretten zijn gewoon niet verslavend, ik ben toch niet gek. Wel jammer van de kanker. Vaak genoeg geprobeerd, juist de keel gaat steeds rotter aanvoelen als je overdrijft. Weet je dat je stress hebt. Van drank weet ik het niet helemaal, maar het bijkomen ervan duurt zo lang, dat de reïntegratieve ploegendienst een waerlijck probaet middel moet zijn. Wel combineert Anorexia buitengewoon optimaal met drankverslaving, verderop meer erover.
When the going gets tough ... Onderschatting, the sequel. Er zijn twee, strikt genomen drie uitvoeringsvormen van de progressieve variant van het ziektebeeld dat self-inflicted is. Op een bepaalde manier zijn Anorectici liefhebbers van ziekzijn, wat ook een naam heeft, als syndroom. U en ik zien het drie dagen aan, en gaan dan naar de dokter. Dat gedonder, dat moet eens klaar wezen, van een lijf willen wij niks merken. Zoniet hier. We spreken nu van de gevorderde zieke, in jaren gerekend. En in denken. Psychisch. De uitzichtloosheid en de zelfmoordgedachten2 nemen toe. De moedeloosheid van de omgeving ook, vaak. De gedachten concentreren, althans coherent houden, wordt evengoed lastiger. In het algemeen -men heeft tests gedaan met het uithongeren van soldaten die het bewijzen- zijn de reacties van het organisme bij uithongeren niet echt een hulp als je Anorexia hebt. Een lichaam is ook maar een mens. Apathie, geen wilskracht, geen denkkracht, relaties kunnen je gestolen worden. Fysiek. Mentaal en fysiek zijn er zelfversterkende factoren, die zo niet in de richting van een point of no return wijzen, dan toch naar een point of reduced survival rate. Denk aan Boeings in de mist mét of zonder afgevallen moteren (sorry voor deze slappe metafoor). Dit fysieke betrof slechts de fysieke implicaties van het gestel, van het organisme zelf. Begint de Hut echt goed Om te Lazeren, dan is de vergelijking met de beklagenswaardige spuit-en scoorpatiënt aan de geelzucht en de toxoplasmose inmiddels niet meer zo ver verwijderd. Beenmerg. Tractus Digestivus. Cardiale problemen. Aandoening aan organen die veel meer veroorzaakt worden door het idiote eetritme, de verpeste verhoudingen qua schijf van vijf en last but in no way least het laxeren, uitdrogen, purgeren (verlaging circulerend bloedvolume > Юrebound oedeem en wacky bloeddruk). Bisacodyl > kaliumtekort > hartfalen. 1
D. van Hoeken en H.W. Hoek, Parnassia, Cure en Care symposium, Cijfers 1995. Incidentie bij mannen ligt een factor 10 lager.
2
Lees op dezelfde Zelfmoord, martelaar, Iron Johnnen, autonoom.
Een verwoeste darmwerking hebben ze gemeen. Anecdote. Yfke. In patentrukland Nederland, mag iemand Claudia Schiffer met zonder borsten neerzetten. Da's geen model carrière, da's zout in de wonde wrijven. Terzake. Boek erover geschreven, maar 't is geen Jennifer Shahade - zo'n schatje! bestond ze maar echt (wat zeg ik nou weer ♫just too good to be true). Terzake zei ik. IJs-gegetenmoment, van de bolle buik. Laat zo'n regel in zo'n autobio nu eens op u inwerken, niet-zoactivistische lezer. Heeft u dat ook? Concaaf of -vex? Nee. Uw darmen zien eruit zoals van elk zoogdier: GEVULD. Zoniet de anorecticus. 'Verhip,' denkt het organisme, prutteldeborrel chicken run fabriek: 'iets te doen, da's lang geleden!' Dat zie je, hoor je en merk je. Vat u hem? dat had het lijf nu niet moeten doen Dat gaat gestraft worden. Yfke's zijn types die ontmaskerd willen worden als charlatan, en daarom zetten ze dat ook niet per ongeluk in hun anorexia dagboek, pardon, tips en wenken bij het model zijn. Mét eetpatroon van een week meegeleverd. Die ene makker van 2 meter: die heeft jou voor ontbijt. Kcalorisch, hoewel de gedachte je moet es geno .. seks ontdekken, niet ver verwijderd is bij die typetjes, get a hobby. Maar ja, dat gaat ongetwijfeld ook mis, dus dat moet je fraay timen, anders ist ook weer zondegeld .. Wilt u nog weten of ik veel vertrouwen heb ik het intervenieerde karakter van Therapeuten, of dat ik vermoed dat ze het liefst in hun kantoortje zitten praten, niet doen? Ik heb er weinig fiducie in. Ingaan op ambivalentie Bekend met peutische materie, komt deze voor u allerminst als een verrassing. Vriendjes worden met je keerzijde. 'Medaille, maak kennis met ..keerzijde. Keerzijde, dit is medaille.' Er is een deel in de patiënt dat echt wel weet dat het ongezond gedrag is. Juist het anorectisch deel, moet ook aandacht krijgen; het moet met name niet heel erg diep hmmmmmmmmpf weggestopt worden. 'Voorkom een bestraffend regime, pas op voor tegenoverdrachtgevoelens.' Het echte praatgedeelte is bij dit ziektebeeld niet het makkelijkste. Eventjes die jeugd verwerken, in een toekomstperspectief gaan geloven dat ook realistisch is en dan dat zelfbeeld dat je lelijk en dik dus lelijk bent terwijl een blind paard nog wel ziet dat dat totaal knetter is, eventjes rechtzetten.
Suburbia the sequel: een eetdagboek? Nee, dat is niet alles, nee. Mocht u denken dat er ooit een bejaarde anorecticus gered wordt, dan wil ik toch even uit de drr .. anderzijds kan je met blote handen geen ijzer breken, terwijl de wilskracht in het njet-spectrum van de bejaarde naar mijn inschatting juist heel behoorlijk is, op het onzinnige af, doe er wat mee, nee, had er wat mee gedáán. Vergeleken met de redneckdochter. Psychomotore therapie voor een beter lichaamsbeeld .. dat lijf, die bak ellende .. denkt u zelluf? 'bewegen op muziek, het weken met video of spiegels?' Beeldende therapie, om de oudere uit te dagen minder perfectionistisch te zijn, zich vrijer te uiten en zijn zwakke kanten te herkennen? Tja .. Mediq: kom maar op met die Melleril®3 (sorry voor dit inktzwarte grapje) 3 SSRI's fluvoxamine, fluoxetine, paroxetine. Tricyclischen: clomipramine en amitriptyline. Bent u helemaal bijgepraat.
(had ik vandaag al gezegd, dat vrouwen zich nooit uiten? zie ik dit als enige, ben ik zo briljant?)
De therapeut, en nog een prettige dag verder. Da's een symposium he. Podium. Floor is yours. Jij hebt dan Garfinkel en Hutchinson en Neuser & Kemmerling tot in je porien doorgewerkt. 'De vraag of dergelijke psychomotore therapie ook inderdaad invloed heeft op de lichaamservaring is tot op heden meer vanuit klinische dan vanuit wetenschappelijk hoe beantwoord. Uiteenlopende aspecten van de lichaamservaring kunnen zijn vervormd en worden veranderd; het operationaliseren van het onderzoek stuit op talrijke moeilijkheden.' You went to college for that? Proost, Probst (zo heet ie). De guit heeft wel een fraaie definitie op zijn naam. Althans, zal wel overgepend zijn. Anorexia nervosa patiënten worden gedreven om het meesterschap en de beheersing over hun eigen lichaam te verwerven. Zij willen zowel op fysiek niveau als op psychologisch niveau (perfectionisme, ascetisme) het innerlijke en het uiterlijke controleren. Zij vertalen hun vrees voor het verlies van die meesterschap in een onvermindende vrees dik te worden, zelfs bij voortdurende gewichtsdaling.
Had de patiënt familie die een zier om haar gaf, dan zat ze hier niet. De therapeut wil vooral zijn therapeutische relatie therapeutisch houden, hoewel een interessante casus nooit weg is. Nu nog een belanghebbende bij het levensgeluk en verbetering. Misschien moet je inderdaad zoals Herman Finkers voorschrijft, als je het niet meer weet, bij de depressieve Libelle .. in één keer ..
Voorbeeld 1. Slaan, mag dat hier? Fatima heeft al 14 jaar anorexia. 'Dat is nu de helft van mijn leven. Eigenlijk is het nu of nooit. Ik heb net een week in het ziekenhuis gelegen, omdat ik een onmeetbaar laag ijzergehalte had, wat wil zeggen dat mijn beenmerg is aangetast. 4 Ik heb een goede baan een fantastische vriend, alles gaat eigenlijk goed (Slaan, mag dat J/N). Ik ben hier geboren, maar heel streng opgevoed. Mijn ouders zijn streng religieus (met de nadruk op streng, niet op spiritueel, qua synoniem). We leefden in een kleine, hechte gemeenschap (Slaan met wat natte washandjes, mag dat J/N) zucht, hecht, dus, hecht, als synoniem waarvan dan gemeenschap met ons gezin en drie gezinnen van de broers van mijn moeder. Op mijn veertiende mocht ik niet mee op vakantie, en toen ben ik uit verveling gaan sporten. Ik viel af, kreeg spieren en dat gaf me een goed gevoel. Ik ging ermee door, wilde mijn grenzen verkennen, ergens wilde ik me van de gemeenschap waarin ik leefde distantiëren (Prima plek om dat te doen België. Niet zijnde: Turkije (Slaan, mag dat hier J/N). Ik heb een sterke drang naar authenticiteit (dure woorden meiske). Ik wil geen eten dat bewerkt is (ah, een strategie, qua Crustum Tampeloerus). Zoals koekjes en brood (brood, bewerkt, Teveel Bewerkt, ah, juist. Zeer wetenschappelijk gefundeerd. Had ik IQ al genoemd?). Ik eet vooral veel fruit (naar Anorexiabegrippen weinig authentiek, moet ik u verklappen). Ik ben zeer normatief ingesteld, maar er kwamen natuurlijk van alle kanten normen op mij af, zowel uit de Turkse, Islamitische als de Westerse cultuur' (hier werd het gesprek stilgezet, omdat de wetenschapper da gewauwel teveel werd) (en zijn klauwen jeukten, maar dat was al langer het geval).
4
De veilige hel, M. Vervaet, Houtekiet, 2002. p. 164. Zeker inzichtelijk te noemen, waarvan akte, zo-even.
Soms helpt praten niet. Best vaak, als je erover nadenkt. Bij verbaalperformaal kloofjes, met de wangetjes knijpklaar aangeboden. En bij sommigen, zie ook opvoedingsaga's met Sunny B. slaagt iemand erin puur op basis van verbale begaafdheid de hele wereld en omstreken van zich te vervreemden. Dit pakketje veganisme op een ondergrond van ondertegengedrag, gemengd met wat queenbeeperformance, gewoon een heel naar mens eigenlijk. Wie heeft er zin dat uit te leggen aan je oompje, portiekgewijs woonachtig naast de Erciyas Daği, bij wie je gewoon liefdewerk oud papier een oersaai stukje vakantie gaat vieren met een ritje op de muilezel als entertainment, een kat vol koelwater als teambuilding-test, de Panda als basismateriaal... Turks eten is trouwens 8 keer beter dan Vlaams, met die konijnen in de waterzooi of gebakken muskusrat a la Belle Perez. Silifke's lamsrack. Vlaflip of liever baklava. Hallo zeg. Dan moet/mag je thuisblijven. Invoelbaar. Maar: daar komt toch gelazer van. Weinig wijst erop, dat de gefeaturede therapeute dit inziet. Bestaat dat al, een zwarte doos bij neerstortende interventies met dodelijke afloop? Corridor van onderaf aangevlogen checklist niet gebruikt, maar een slag ernaar geslagen op de autopilot waar dat niet mag? Stallsignaal genegeerd? PULL UP WHOOP WHOOP TERRAIN TERRAIN WHOOP WHOOP Toch es doen, dan, de techniek is bepaald het probleem niet. Bij een onveilig gehechte persoonlijkheid is het wereldbeeld lamaarlullû, levenspositie voor TA-adepten, maar zelf kakelt het dus een end de ruimte in wat de aaibaarheid bepaald niet verhoogt, belemmerend toch, in het persoonlijke contact met name. En dat vriendje, brevet van vermogen; just think of England. Westerse norm die op je afkomt. Enorm, die norm. 't Is wel goed zo he .. 14 jaar bezig, en een ziekenhuisopname en een beenmergprobleem. Defcon 3 of lager, dat geldt ook voor nare mensen met cup Madurodam, dat wordt nog wel eens over het hoofd gezien. De therapeute zegt dat ze de ziekte niet meer nodig heeft, over een verbaal-ige aanpak gesproken, want waar slaat dat nou eigenlijk op? 14 jaar op 28, dus voor altijd ja hallo. Een gezond negativisme is bij het beroep van therapeut wel nuttig, dacht ik zo, los van de Cure en Care symposiasten, waarmee ik strak op een lijn zit. Negativisme. Klassiek. Sla elke studieboek erop na. Van haltklant tot peutproject. Naar Kinderbescherminggezin. Haltklanten met name, naar verluidt. Dossiers. Pakken papier. Verga pardon, sessies, waarin we het roerend eens zijn, althans elkaar nauwelijks tegenspreken. Wat is er nu al bereikt? Onder de streep? Juist onveilig gehechte kinderen weten en voelen het precies, als het jou geen ene donder interesseert. Van Cheaters (film) anders geintepreteerd. Mafiaboss als good guy. Kon ook. ervaring leert men. Dan beter geen 'therapie.' Wist u dat Belgen een stel teringracisten zijn? Lazer op zeg, natuurlijk wist u dat wel, don't patronize me boy! Een therapeut uit België aan de slag met onder tegengedrag is zowat een contaminatio in terminis, maar officieel mag je dat dan niet seggggennn. Of die ziekenhuizen moeten daar grotere oplichters zijn dan projectontwikkelaars hier. Zou u Turk willen zijn in België? Zeg eens eerlijk? Wel, maar niet practiserend ¿que?
Voorbeeld 2. Erikje, rare Erikje. Voor mijn begrip en wereldbeeld is het wat makkelijker, als dat vriendinnetje van Erik een vriendje is. Ook voor de geloofwaardigheid. Zie voor verder lezend Carolien "pas op, ze liegen altijd over alles," die we hier niet behandelen, nu sexuele issues en drankzucht zo sterk samenvallen met de film in voorbeeld drie. Als ik nadat ik had gelopen een halve liter yoghurt pakte zij ze/hij meteen "dat ga je toch niet allemaal opeten?" Ik raakte steeds meer in de war. Ook omdat ze/hij bewonderende opmerkingen maakte over Johnny Depp en Brad Pitt. Ik ben toen nog harder gaan sporten en mijn best gaan doen, (voor TA-liefhebbers) (niet doelend op Halina). Ik wilde dunner en dunner worden, ik moest per se in van die strakke hemdjes kunnen. Nu denk ik vaak: het is ongelooflijk hoeveel ik van ze/hij pikte. In die relatie was ik heel erg afhankelijk en onzeker. Ik vroeg me continu af of ze/hij me nog wel graag zag en wilde altijd maar bij ze/hij zijn, omdat ik ander dacht dat ze/hij dat liedje van Rammstein zou draaien ♪muß jetz nach dem anderen Pferden wollen auch geritten werden. Ik dacht altijd dat alles fout zou aflopen, iedereen me af zou wijzen. Het stomme was, ook al had ik niets verkeerd gedaan, doordat ik op momenten, dat iets stroef liep altijd meteen pathetisch om bevestiging ging zeuren, ik vaak wel de oorzaak van een probleem werd. Daar is geen woord Goldfarb Fear of Fatscale bij; Vriend van de bruid gom gommetje. Sinds de opkomst van de techno is het slungelachtige type erg in. In mijn slechte periode woog ik 63, ik zag er uit als een geraamte. Ik heb nu heel andere vrienden dan vroeger, mensen die ik toen straal voorbij zou zijn gelopen, omdat ze niet hip of cool genoeg waren. Weet je dat ik vroeger zelfs voor mijn beste vrienden kraaknet perfect wilde zijn, geschoren, mooie kleren? Klinkt als iemand die aan de beterende hand is. Afhankelijkheid en pillendealer gaan volgens mij nogal goed samen, autoriteitsfiguur zonder beroep of met een heel raar beroep; die wijven zijn zulke zeikerds, terwijl ze er geen kont vanaf weten van die hele economie niet, mja, da's de vooruitgang, da's dan onze beschaving, vrouw bepaalt alles, nooit meer een kind ergens geboren tenzij Vinexwijk, iedereen in een zanikbaan op kantoor opzitten kopjesgeven, ga lekker zo door joh. Zo. Op naar het Filmfestival. Opblaaspop, dat kan ook wel es niet grappig zijn. Al ligt dat niet voor de hand. We beginnen met het eind.
Kore-Eda, naar een idee van Gouda Yoshi (artiestennaam?) Air Doll Ik snap niet dat je het geproduceerd krijgt, maar in de hoofdrol een opblaaspop die een hart krijgt, maar al snel er achterkomt dat je daar weinig aan hebt als je een enorme leegte voelt. Eerst had ik zoiets van prostituee - opgenomen in vreemde samenleving ver van daar .. de opblazen en leeglopenmetafoor, jurkje met braaksporen, als een ballonnetje richting het dak zweven en last but not least, appels, overal appels: Anorexia. Polsen, die zijn ook 10 000 keer in beeld, blader even terug anders. Rechts zo'n prémorbide stervenstafereel, blommetjes en snuisterijen, ooit leuk gevonden, dekentje tegen de kou. Motivatie bij depressie, nooit ergens een kloot
aangevonden. Per traditie is de flaptekst op het navrant miskleunende af, want dat schijnt bij de Bertusdistributies in het Logistiekland zo te horen. Droom weg in het bitterzoete decor .. had de slotscene even opgezet? Droom? Leuke droom, voortijdig doodgaan met een fles voor je toet. Aan het einde, maar dan qua minuten: wat zie je dan? je trauma. Dat moet dus de man zijn bij wie ze als pop, stokstijf, gevuld werd.
En je levenslange obsessie: een vorkje prikken. Retorisch vraag. Bestaat die tegenover-mans? Is het iemand? Nee. Je wilt het plaatje, je was zelf een plaatje, stappen nemen om iets te bereiken, hoe moet dat ..
Héél forse porties tekorten aan sociale vaardigheid komen namelijk te pas aan deze gesteldheid. En een heleboel liegen, wat daaraan niets afdoet uiteraard. De Caroline in het verhaal met de Hel vertelde natuurlijk niet dat ze purgeerde. En dronk. Het effect wordt er stukken beter van. Allebei, eigenlijk, hou wel de volgorde in de gaten. 21 jaar, nog nooit met de trein geweest. Valt niet in de rubriek aan de beterende hand. De sex-crazed echtgenoot wordt geïnterviewed overigens, noch de Carolien noch de therapeut, die dan kennelijk niet meer nodig wordt geacht. Wat dacht u van een citaatje van ons aller Yfke, topmodel. Interlude Maak kennis met functioneel denken, autistiforme redeneren. Yfke en humor on set Humor is een eigenschap die in veel situaties handig kan zijn. Iedereen waardeert een leuke grap op zijn tijd en daarnaast (denk dit weg) kan het je behoorlijk helpen als je tijdens een fotoshoot een beetje klungelig bent. Ik kan me nog herinneren dat ik tot driemaal toe mijn net gelakte nagel ergens tegenaan stootte. na de derde keer dacht ik echt dat ik een probleem zou hebben, dus ik maakte er een grapje van. Sorry, ik geloof dat ik vandaag een spastisch handje heb dat een eigen leven leidt. 'De mensen met wie ik werkte konden er gelukkig om lachen.' Mooi he, de menselijke interactie. Dan leren we, dat donderdag bijltjesdag is. Even de tanden op elkaar. Een weekend, ai, een weekend. Vrienden? Kcalorieën. Een buffertje maken, maar dan andersom. Fruitsalade, kopje sojakoffie (brr), vega lasagne en om 16.00 groenteshake met spinazie en selderij. Geeft het darmkanaal wat te doen, al dat groen. Avond? Kopje soep en kaastosti. 'Eventueel met ketchup,' niet dat daar een Kcalorie inzit, het gaat om het principe (van eventueel). Less is more. Natuurlijk zijn alle hoeveelheden geheim. Sociaal zo onredzaam als een lapjeskat, maar op sommige punten dan weer wijs. Een kaastosti. Laat dit even op u inwerken. Klinkt dat vet, kcalorierijk? Een ideaal product voor de anorecticus. Een droge boterham met sla klinkt zo .. vet arm. Tosti hamkaas/tosti kaas/broodje gezond/broodje gras. Een ideaal product voor de zogenaamde salamitactiek. Mijn eetgeheimen als model, dat met die geheimen klinkt best blufferig, vindt u niet? Alsof je de eerste bent die het overkomt, en de enige in de wereld. Alles is imago, dat spreekt voor zich. Het Nederlandse model dat altijd bedroefd is, naar de volksaard. Hanekam, Cameron Diaz? Gevarieerd palet allergieën. Ach, wie weet hoe het ooit van pas komt; verpleegsters komen misschien eerder op deze site dan in de Bieb bij hoogst exotische schappen waarvan de bibliothecaresse eigenlijk ook niet kon vermoeden dat ze het hebben. Yfke lust graag: Meergranenbol. Halfje met tonijn en eentje met oude kaas. Bakje aardbei. Warm eten, dan ga je er ook zo voor zitten he. Dan gaan al die familieleden op zitten letten en dan moet je ze te slim af zijn, wat moeiteloos lukt, turbosukkels. Eigenlijk averechts. Schijnbewegingmanagement, dan zien we nog erg veel. Want, precies, wat zei ik net: dat het ze geen ene donder interesseert. Meisjes van arbeidersafkomst ontmoeten veel desinteresse, trust me on this one. Pas op, voor u (opletten nu): een eye opener. Gek genoeg vaak niet heel erg met opzet, of inconsequent. In hun eigen leven doen ze ook maar wat, en zelden hebben ze vrienden. Inconsequent kan iets alleen zijn, in relatie tot een beginsel. Een ingenomen standpunt.
Het is een generatiekloof, dus. Ach, hielden mensen zich maar aan de meetkundige reeks voor het kindertal. Waarom wil je kinderen? Omdat vriendschap overschat wordt. Bestaat m/v vriendschap? Not in my lifetime it doesn' t and Harry from Sally agrees. 1, 3 dan vort naar 4, naar gelijke getallen van dezelfde soort streven zonder teveel tussentijd. Nooit hoofdrekenen geleerd? Management van de animose gekwetste anti-socialen, zo makkelijk is dat nog niet. Te spreken van, is een Japanse een onlogische keuze? Voetjes ingebonden. Confucius mijn neus, salarymen, kop houwe mooi zijn. Laatste nieuws? Nonnenklooster, ontdekkingsreis Nova Scotia 4 women, Pipi Langkousschool meld je aan? Nee zeg. Cosmetische ingreep, Europese oogleden.
Tussen Westerse en eigen cultuur pendelen ze al jaren.
Ana, de kledinglijn. Veel pols en knookknie.
Sterfelijkheidinterventie met die gast uit Singles.
Fladderen, kent u die uitdrukking? Bij onveilig gehechte kinderen een begrip. De opblaaspop, de jurkjes, de uitneembare kunstkut, wtf, another day at the office; het voldoet als metafoor allemaal voortreffelijk. Het vinden van een doel in het leven, nadat ze een hart heeft gekregen, dat mislukt met name. De leegte, waarheen, waarvoor.
Behalve knokige pols ook minvermogende hals. Hier in manische fase.
Ze geeft de pomp aan Maarten .. lang duurt de feestvreugde niet.
Vriendschap kost moeite. Gewoon het verkeerde type. Maar dat hakt er dan gelijk zo in he. En daar hebben ze geen Bijstand of vrijgezel zijn, dus dan is het gelijk ook zo'n Ding, als er een man is. Zeg ik ies geks? Ik vind mezelf niks bijzonders. Hij niet van die twee meter en die coladrinkwedstrijd gewonnen van Loek. Mijn automonteur niet, Gert te Linteloo niet .. hadden wij Koreaan geweest, dan waren we alle drie de zilvervloot (losjes met wisselkoersen en koopkrachten omspringend, maar dat denk ik toch wel).
De ontmoeting met het vriendje, althans De Klik, is er een van type Red Mij. Letterlijk. Tegelijk is de lijder aan verminderde bloedcirculatie (purgeren en uitdrogen) nogal vatbaar voor omvallen. Kerel, je hebt de theorie goed bestudeerd, Kore Eda Hirokazu. Chapeau. ♪ Sam, sam .. you know where I am
♪ I wanna kill, this waitress
Waar heeft u dat nou toch gelezen, dat vrouwen zo leuk zijn met elkaar? Gooit u de kinderen op het speelplein en degene aan de rand door elkaar? Ik zie toch wel wat kenmerkende verschillen! Geloof toch niet alles wat mensen neerpennen, om de zaken mooier te maken! Straks denkt u nog dat de Rotterdamse politiek niet een stel airducts zijn! Of dat alles wel meevalt, wat dan ook. Vindt u windows dressen een mannelijk klinkende uitdrukking? Associeert u Keeping up Appearences met mannen? Met de vuist op tafel slaan, de koe bij de horens vatten? Niemand die ik ken zou vrouw willen zijn, los van het feit dat ook niemand die ik ken vrouwen openlijk genoeg spreekt, om dat in te kunnen schatten, naast gezinnen die dat misschien kunnen, maar niet doen. Nee, het lijkt mij allemaal maar niks. Neuken schijn je nagenoeg niet te voelen, eerder nog natworden najaaa wie verzint 't da's toch geen intelligent design, hannesen, 't is ons Alfa en Omega, niks anders doet ertoe schaap varken Dekkers, Midas voor verder lezend. Dit even los van de kwestie Anorexie (maar zoiets vermoedde u al). Komt er geen liefde, voorwaardelijke liefde of verlepte liefde aan te pas, dan is het eigenlijk altijd inschikken en meebuigen. Waarom ze niet wat leuker zijn met elkaar, wat kan het ze schelen, gewoon overdag? Ja. Goede vraag. Ik denk toch dat we dan bij Yfke aankomen, en het betreft hier niet het meest sociaalvaardige stel, dat had ik al wat keren benadrukt. Humor moet een doel hebben. Miranda gaat dan mooy zitten eten met die rauwe kost, ik wordt er altijd een beetje Anorectiform van als ik het zie, of erg hard zitten gillen, dat is dan zo afgesproken, of niet, met dat restaurant. Hockeyclub, discotheek .. plezier, het is gewoon niet zo erg hun ding, geloof ik. Dat grensrechteren, dat wel, geloof ik. Misschien helpt dat dienstmeisje-gen ook niet bij de omgang met. Kun je beter Edie Britt zijn, met Martha Huber; lelijkerd, moet jij zeggen snol; hoppa! Die kaartavondjes van de rest van de tutten da's thuiszorgwerk, diepgang van een DigiD.
Voorbeeld 3. Wat, waarom, hoe? Leegte. Plicht, meest huishoudelijk, dat zit er wel ingeramd, maar toen bleek dat helemaal niet te kloppen met kindertal, danwel werk danwel anderszins taken en bevoegdheden. Juist dat kindertal lijkt mij erg stuurbaar, maar wat ik zeg dat is altijd anders volgens de wereld, in kwestie vrouws. Dat je op den duur zoveel toeslagen krijgt, dat werken geeneens nog wat bijdraagt, zal dan ook wel fout zijn. Dat ontken ik ook niet, die problematiek van dingen samen doen, maar wat vinden ze leuk? Het zijn wel individuen maar je mot er zo naar zoeken.
Had ik al iets over hobbies gezegd? Okay, mooi zo. The sex goes, food is forever (de 20e eeuwse serie The Nanny had hun eigen Mark Twain) (en ze heet, vingers graag, it's on the tip of every-one's tongue). Dienstmeisje of kindermeisje spelen is trouwens zo rot nog niet, als thuis verleppen achter de Saké het alternatief was.
Serotine, 7 years in Tibet, working 9 to 5, aspiraties. De film heeft zelfs nog een toegift, dit is bepaald geen Elize optreden. Sommige mensen kunnen gewoon wat beter tegen een kutleven dan anderen. Voor de rechtvaardige verdeling van ebola lijkt dat niet veel uit te maken, je aanleg ervoor (wat gebeurt er als je aids hebt én ebola, dat had iedereen daar toch al?). Volgens mij moeten we als kibbelend Europa of unhappy hasbeen Japan ook weer niet té naïef gaan wezen, vrinden. Alle ingrediënten voor shampoo en haarverzorging, de juwelier en nog veel meer komen van daar, en kolonialisme is 70 jaar terug. Let me give you a pack of gum, show you how to chew it.
Als Mark Lotterman's zielige liedjes waarin je 40 dagen zwanger én kankerpatiënt én dood in de tweede wereld oorlog bent in eeeeen dag! beroemd waren, hoe de wereld er dan uitzag.
Was vroegâh nou niet gewoon alles beter, dat moeten/mogen we dan omwille van de lieve vrede en vanwege De Techniek & De Vooruitgang niet vinden .. Daar en Toen in 't Gewest van 't Gewest ergens zijn we nergens. Hoort een Boerenlandmeisje niet allerminst midden in het leven te staan .. vleesgeworden illustratie (is dat niet dubbel?) van Borrebach in Wieke de Kwieke? Met aan d'r lijf gewoon een keukentafelkleed, niks meer dan een Wiskestrikje in 't haar en er zijn maar 8 kapsels om uit te kiezen. Bij uitstek .. de Mona Lisa's van de Kolchoz, een tweede jeugd met Mao .. maar ons hart breekt .. probeer om te keren, redeem, repent, become Catholic Schoolgirls again. Al slaat dat geschiedkundig natuurlijk nergens op wat ik nu zeg, maar u begrijpt waar ik heenwil. IJdelheid der ijdelheden .. Heb je maar geen coördinator van de uitbestede insourcer -die over 5 jaar met 3 opvolgers je naam niet eens meer kent, bij de werkgever die je (nu) op straat niet zou herkennen- op je CV, of wat ervoor doorgaat.
't Is informatie uit de tweede hand, maar een vrouw op je schip brengt rampspoed. Puberige pukkelbandjes of oude rokerige mannenbands tekenen voor hun doodvonnis, bij vol bewustzijn, dwaling zo uitsluitend, door een frontvrouw in huis te halen. Ellende vanuit het oestrogeen (of was het nu het pleistoceen). Doorgaans betrouwbaar hoor, die Open Bron. Een ruzie tussen de bassist en de gitarist is dan het onmiskenbare voorteken, geeft zij nog tips en advies, om de signalen te herkennen .. Three third is een meidenbandje met een nogal hoog IQ, wier genen zich niks van de theorie aantrekken. Weinig kinderen van dezelfde ouders lijken minder op elkaar.
PS. Mocht ik de indruk gewekt hebben, bij de Turkse medemens een Maatschappelijke Misstand te hebben ontdekt, dan is dat niet zo bedoeld. Geen idee, of dat veel voorkomt.
Dat zielig wezen van Afrika5, daar ben ik een beetje klaar mee. Met Japan, Sony, Toshiba, vergrijzing, dat soort dingen, kan ik dat nagaan en me erin inleven, in de ellende van Abe .. Heineken haalt -tezelfdertijd- zijn volledige groei uit Afrika, de gehele handwapenindustrie houden ze al jaren gaande, als heavy users. Al die marmerbeslagen kantoren van die Toyota Landcruisertuffende charitativae en abortusboten geven nu ook niet bepaald een gevoel van: vertrouwen. Of nut überhaupt, als-in geen bodemloze put. Dat alleen rijke mensen van het type Plien en Bianca wat terugkrijgen van jullie, dat had je kunnen weten en vakanties verkopen aan kansarmen is misschien een gedoe, maar geen rocketscience. Maar dat wil je niet he? Huiliehuilie ik was een slaaf en vervolgens sucking up en digging gold. En dan die hele medico kliek van post tot ante in je kontzak, die gaan ook maar overal in mee, Aids net een beetje over zijn top heen, prima moment wat meer aan eerlijk zijn te gaan doen, qua DBC. Maar neee, meer, we moeten meer, gebouwen, zalen, auto's, C-becupte pleegjuffies aan hun gerief pardon CV helpen, aannemerijdochters, stroopwafelverkoopsters oooooooooh. Nooit een man, dat spreekt vanzelf, uit CWI bak en 45 jaar?? ieuw grootste taboe op de werkvloer van 't Zorgzieke gremium. Een smerige tactiek is ook een tactiek, als we onethisch genaaid worden over de rug van hun onderklasse die ze gewoon wegjagen, worden we niettemin toch genaaid. Suriname bestaat na 120 jankerige interventies hunnerzijds ook nog steeds. Val Rusland een tijdje lastig -die hebben een nog veel langere kwetsssbare grenslijn en daadwerkelijk veel meer ongeschoold werk- in plaats van ons, succes ermee. 5
Lees cq bekijk Biefstuk voor een visuele weergave, alsof onze economie zo groot is, wat kunnen wij exporteren?
