among others c u lt u r a l d i v e r s i t y Uitgave in het kader van QUA ART QUA SCIENCE

a m o n g o t he r s

c u lt u r a l d i v e r s i t y Uitgave in het kader van

QUA ART QUA SCIENCE

Martha J. Haveman

among others U bent nu in het bezit van een uitgave van de Stichting Qua Art - Qua Science in de serie ‘Culturele Verscheidenheid’ met als titel ‘Among Others’. Deze keer geïnitieerd door Petran Kockelkoren, één van de inspirerende, meedenkende leden van de interessantste werkgroep van Nederland, door hem kortweg Q AQS oftewel K WAKS genoemd. Helaas is dit Petran’s laatste officiële optreden omdat hij afscheid heeft genomen van de bijzondere leerstoel Kunst en Technologie aan de Universiteit Twente en tevens als docent en lector aan ArtEZ/AKI. Zijn afscheid wordt gevierd met het symposium ‘Recepten voor Zelfproductie’ waarin gesteld wordt dat wie wij zijn voor een groot deel bepaald wordt door de media waarin wij ons laten gelden. Voorts met een lezing van Petran in het kader van Qua Art - Qua Science op de laatste zondag voor de zomer. Omlijst met een uiterst boeiende installatie en de medewerking van het door hem zo treffend gekozen kunstenaarsduo Vroegop/Schoonveld, in wier loopbaan het autonome kunstenaarschap vrijwel vanaf het begin ter discussie stond. Zij richten zich op werk in grote oplagen en massaproductie, onderzochten daarvoor verschillende culturele productiemethoden en manieren van distributie gekoppeld aan artistieke identiteiten. China bleek daarvoor een schier onuitputtelijk bron. In het in deze uitgave opgenomen essay van Petran Kockelkoren wordt op de door hem eigen verrassende, heldere wijze inzicht gegeven in het artistieke proces van Vroegop/Schoonveld. Hetgeen voor ons meteen weer duidelijk maakt hoezeer wij zijn bijdragen zullen gaan missen. In tegenstelling tot het vergelijk dat hij trekt van ‘zwerm’ met ‘massa’ voel ik nu de behoefte een ander vergelijk te maken inzake een ‘zwerm’. Veel wisselender van oorsprong en vervolg: oorspronkelijk was er een eenling die contact zocht met een ander en vervolgens een idee uitspon zo vol mogelijkheden, dat er een aanzuigende werking vanuit ging voor een grotere groep. Er ontstond een zwerm die af en aanvloog, nieuwe voorstellen genereerde, frisse ideeën aandroeg, anderen uitnodigde tot deelname. Een ‘zwerm’ die eerder de kracht vertegenwoordigde dan de macht. Met dank aan Petran Kockelkoren en aan de inspirerende kunstenaars Vroegop/Schoonveld zijn wij mijns inziens via de zwerm weer als werkgroep bepaald en tevens geduid door de doelstelling van weleer om op een geheel eigen wijze kunst en wetenschap met elkaar te verbinden. Installation Among Others, Studio Beijing, China 2010. Het stelt mij ook in staat om een geweldig prettige werkgroep voor te stellen waarvoor zelden iets teveel is en waarin onderling de leden worden opgevangen. Waar het verdelen van de taken nooit moeizaam verloopt, waar iedereen zijn enthousiasme bewaart en deelt met elkaar. En voor wat betreft steun, werkzaamheid en inspiratie ieder lid op zijn eigen persoonlijke wijze een belangrijke bijdrage levert aan de realisatie van steeds opnieuw een prachtig programma. Het is voor mij dan ook een voorrecht dit door middel van deze bijzondere tentoonstelling en deze uitgave vast te kunnen leggen en ieder lid van harte te bedanken.

Martha J. Haveman

4 ❘ Among Others - Cultural Diversity

Martha J. Haveman

among others You are now in possession of ‘Among Others’, a Qua Art - Qua Science Foundation publication from the ‘Cultural Diversity’ series. On this occasion, the initative has come from Petran Kockelkoren, one of the inspiring and intellectually-supportive members in one of the most interesting working groups in the Netherlands, shortened (by Petran) to Q AQS, or ‘K WAKS’. Unfortunately, this exhibition is Petran’s last official activity as he is retiring as Special Chair of the Art and Technology programme, and as instructor and lecturer at ArtEZ/AKI. His departure will be honoured with a symposium entitled ‘Recipes for Self-Production’ in which it is proposed that we are largely conditioned by the media in which we express ourselves. Additionally, Petran will give a lecture under the auspices of Qua Art - Qua Science on the last Sunday before the summer. The lecture will be framed by an extremely inspiring installation, as well as the collaboration of his very poignant choice for the artistic partnership of Vroegop/Schoonveld, whose career has, almost from its inception, dealt with issues around independant artistic practices. Vroegop/Schoonveld focus on large editions and mass production, undertaking research for a variety of cultural production methods and modes of distribution that are coupled with artistic identities. In this respect, China appeared to be a virtually inexhaustible source. In this publication, Petran Kockelkoren’s essay provides us insights into the artistic process of Vroegop/Schoonveld in a surprising and lucid manner. His essay serves again as a clear reminder of how dearly we will miss his contribution. But in contrast to the comparison that Petran identifies between the ‘swarm’ and the ‘mass’, I feel the need to draw attention to another comparison concerning the ‘swarm’. Mine is a much more changeable in terms AMONG OTHERS, Multiple box (suitcase), 2010. Limited edition (20 pcs. - 47 x 37,5 x 10 cm). of cause and effect: originally there was one individual that sought contact with another. Thereafter, an idea spun out that was so full of possibilities, that it became an attracting force for a greater group. A swarm was created which came and went, generated new proposals, brought fresh ideas and invited others to join in. This ‘swarm’ represented strength rather than power. Thanks to Petran Kockelkoren, and to the inspirational artists Vroegop/Schoonveld, Q AQS as a working group is, as far as I can see, via the swarm once again formed and also directed by time-honoured objectives, to bring art and science together in an entirely unique way. It also allows me the opportunity to introduce a wonderfully enjoyable working group for whom almost nothing is regarded as too much to ask, and amongst whom members are warmly welcomed. It is also a group in which the division of tasks is never a difficult process, and within which everyone cherishes and shares their enthusiasm. And as regards support, activity and inspiration: in their own personal way every member makes an important contribution to the realisation of what time and again proves to be an excellent programme. Finally, it is also my privilege to extend my warm thanks to every member by means of this special exhibition and with this publication, as a lasting record of it.

Martha J. Haveman

Among Others - Cultural Diversity ❘ 5

petran kockelkoren

ZWERMEN Zijn mensen individuen? ‘Individu’ betekent immers letterlijk ‘ondeelbaar’ en is dus een enkeling. Bovendien achten we ieder mens uniek. Afzonderlijke dieren zijn exemplaren van een soort. Mensen zijn meer dan dat: zij hebben een eigen innerlijk leven. We geloven graag dat het aangeboren zelf groter is dan in de publieke persoon naar voren komt. De geschetste kijk op het zelf is typisch modern. De aartsvader van de moderniteit, de filosoof René Descartes (1596-1650 ) wees de pijnappelklier aan als de zetel van het zelf. Deze klier ter grootte van een erwt is gelegen midden in de schedel. In de pijnappelklier huisde volgens hem de ‘homunculus’, een miniatuur evenbeeld van de mens. De homunculus bestuurt het lichaam en staat bij Descartes voor de individuele ziel die de kern van de mens uitmaakt, maar die slechts op uitwendige wijze met het lichaam en de persoon is verbonden. Zijn denkbeelden lijken wel erg letterlijk, terwijl ze toch duidelijk metaforen met een welbepaald doel zijn. Hij wilde namelijk in zijn filosofie de vrijheid van het individu veiligstellen. De ziel blijft in haar schuilplaats onberoerd door lotgevallen van het lichaam. Zij kijkt door de patrijspoorten van de ogen naar buiten, maar wordt zelf nauwelijks door passies en pijn bewogen. Dat is belangrijk want de autonome zielenkern vormt voor Descartes de waarborg voor het ethische optreden van de mens. Alleen omdat er een oorspronkelijke vrije regisseur van ons handelen in ons huist, kunnen we ook verantwoordelijkheid nemen voor wat we doen. De grootste angst van de moderne mens is zelfverlies. Dat werd in de laat-moderne tijd het beste beschreven door Elias Canetti in ‘Massa en Macht’ (1960 ). Zeker sinds de beide wereldoorlogen uit de 20e eeuw vrezen we niets zozeer als de oplossing van het individu in een massa. Het individu wil tenminste een minimale afstand houden tot de naaste, maar bij overschrijding van een zekere kritische dichtheid ontstaat een positieve grensoverschrijding waarbij het individu zichzelf verliest in het collectief. De macht van de massa heft iedere differentiatie op. Er ontstaat een veelkoppig monster dat zich nog slechts onderscheidt door al het andere als vijand te benoemen. Individu Xiamen, China. (Poster) 2011. en massa zijn polaire begrippen waartussen het moderne wereldbeeld is opgespannen. Ieder wordt aangespoord om zich als individu aan de massa te ontworstelen. De spil van het moderne wereldbeeld is het individu, nader gearticuleerd als ‘autonoom subject’. De notie van dit moderne subject kreeg in vele maatschappelijke sectoren een doorvertaling: zelfwetgever, mondige patiënt , onafhankelijke onderzoeker, autonoom kunstenaar. Desondanks ligt het moderne denken onder vuur. De benadrukking van het individu tegenover het collectief wordt als typisch westers af gedaan. Tegelijkertijd krijgen de massamedia een wereldwijde verspreiding en invloed. De complementaire begrippen ‘subject’ en ‘massacultuur’ zijn aan herwaardering toe. Vooral filosofen en kunstenaars rekenen dat tot hun taak. De cultuurfilosoof Walter Benjamin schreef al in 1936 het uiterst invloedrijke essay ‘het kunstwerk in het tijdperk van zijn technische reproduceerbaarheid’. In dat essay maakt Benjamin een volledige draai ten opzichte van de dominante richting van het


petran kockelkoren

SWARMS Are human beings individuals? Literally ‘individual’ means ‘indivisible’, in other words an individual is one of a kind. Moreover, we consider each human being to be unique. Individual animals are specimens of a species. Human beings are more than that: they have an inner life of their own. We like to believe that our innate self is larger than what emerges in the public person. This view of the self is typically modern. The philosopher René Descartes (1596-1650) , father of modern philosophy, declared the pineal gland to be the seat of the self. This gland, the size of a pea, is located in the middle of the brain and, according to Descartes, home to the ‘homunculus’, a miniature image of a human being. The homunculus controls the body and in Descartes’ theory stands for the individual soul which constitutes the core of a human being, but is only externally connected to the body and the person. His ideas may seem quite literal, whereas they clearly are metaphors serving a specific purpose, for in his philosophy he wanted to safeguard the freedom of the individual. The soul in its hiding place is unaffected by vicissitudes of the body. It looks out through the portholes of the eyes, but is itself hardly affected by passions and pain. This is important, for Descartes feels that the autonomous core of the soul is the safeguard for the ethical behaviour of human beings. The only reason why we can accept responsibility for what we do is that there is an original autonomous director of our actions present in us. The greatest fear of modern man is losing the self, which in late-modern times was best described by Elias Canetti in his ‘Crowds and Power’ (1960). In particular since the two world wars in the 20th century there has been little we fear as much as the dissolution of the individual in a crowd. The individual wants to keep at least a minimal distance from his neighbour, but when a certain critical density has been reached this results in a positive border crossing whereby the individual loses himself in the collective. The power of the crowd cancels out any differentiation. This gives rise to a manyheaded monster that distinguishes itself only by designating all the others as the enemy. Individual and mass are polar concepts between which the modern worldview has been mounted. Everyone is urged to wrestle himself as an individual free from the crowd. The modern worldview pivots around the individual, further articulated as ‘autonomous subject’. In many social sectors the notion of this modern subject was further translated into: selflegislator, self-confident patient, independent investigator, autonomous artist. In spite of all this, modern thinking is subject to criticism. The emphasis on the individual versus the collective is considered to be typically western. At the same time the mass media are spreading their influence worldwide. The complementary notions of ‘subject’ and ‘mass culture’ need to be revaluated; philosophers and artists in particular consider this to be their duty.

Vroegop/Schoonveld. Archive 2011. Swarms, models.


petran kockelkoren

moderne denken. Het individu wordt door hem niet langer voorgesteld als de bron van de destijds doorbrekende massamedia, zoals fotografie en film, maar veeleer als het product ervan. Zelfwording stoelt in zijn ogen op technische bemiddeling. De film bijvoorbeeld installeert een nieuw type subject, dat van de filmster. Zelfproductie kan op veel verschillende manieren worden uitgevoerd, afhankelijk van de heersende media en hun culturele inbedding. Het typisch moderne subject is maar één variant. Er zijn ook andere vormen van zelfproductie mogelijk die even geldig zijn. De fotocamera en de tv produceren een afstandelijke representatie van de wereld, waar het subject als passieve toeschouwer tegenover staat. De huidige interactieve media betrekken daarentegen de gebruiker in de verwekking van hun beeldtaal. De massamedia wijzen de weg naar nieuwe subjectproducties. Filosofen en kunstenaars zouden de geschetste mogelijkheden volgens Benjamin moeten verkennen. Terwijl de grote moderne techniekfilosofen - Heidegger, Ellul en Mumford - in koor beweren dat techniek en media subjecten van hun autonomie beroven - hen ontwortelen, ontheemden en vervreemden -, beweren de zogenaamde post moderne denkers het tegendeel. Namelijk dat media juist de voorwaarden scheppen voor een meer diverse zelfproductie. Buitengewoon onthullend in dit opzicht is de cultuurkritiek van de hedendaagse Sloveense cultuurfilosoof Slavoj Zizek (1949 ) , die tot het post moderne kamp wordt gerekend. Hij verklaart dat het moderne zelfbegrip niet een rotsvast uitgangspunt voor ideologiekritiek biedt, maar daarentegen zélf door-en-door ideologisch van aard is. Ideologie doet zich volgens moderne politieke filosofen voor indien enigerlei regime of instituut mensen vastpint op hun publieke persoon. De slachtoffers krijgen de kans niet om hun veel grotere zelf tot uitdrukking te brengen. Achter de gewenste, politiek correcte façade verschuilt zich een onderdrukt warm humaan persoon. Zizek wil daar niet van weten. Ik heb geen humaan innerlijk zelf, beweert hij, ik ben een monster dat speelt dat hij menselijk is. De suggestie dat het anders zou kunnen zijn, dát is pas ideologie. Hij draait het moderne ideologiebegrip binnenste buiten. Niet dat het zelf zich niet volledig mag uitdrukken is kenmerkend voor ideologie, maar dát er een zelf áchter het sociale masker wordt gesitueerd. We worden voortdurend aangespoord om ons zelf vollediger te realiseren. Van de weeromstuit vluchten we in de paradoxen van alcoholvrij bier, sexloze sex, laxerende chocola, enzovoort. De Push pins, 2002 - 2011. ideologie van de autonome zelfexpressie draait intussen op volle toeren. Maar er zit niets achter de façade die we presenteren. Zizek trekt een dikke streep door het solide individu. Hij is het er mee eens dat het zelf tenminste mede wordt gevormd door bemiddelende technieken en media. Wij zijn degene die we mediaal tot gelding brengen en ook niet meer dan dat. Maar dat is al heel veel, want we moeten onszelf op die manier telkens weer tot verantwoordelijke subjecten máken. Als echter het individu-begrip wordt doorgestreept, vervalt tevens het gevaar om aan de massa ten prooi te vallen. Ook de ‘massa’ moet opnieuw worden doordacht en gewaardeerd. Dat zal ik, ten slotte, duidelijk maken aan het werk van het kunstenaarsduo Vroegop/Schoonveld. Het kunstenaarsduo stelde al vroeg in haar loopbaan het autonome kunstenaarschap ter discussie. Ze koos voor het idioom van de ‘multiples’, werk in grote oplagen, dat massaal wordt geproduceerd. In navolging van Oldenburg, Warhol en Koons verkende


petran kockelkoren

As early as 1936 Walter Benjamin, cultural philosopher, wrote the extremely influential essay ‘the Work of Art in the Age of Mechanical Reproduction’, in which he made a complete about-face vis-à-vis the prevailing trend of modern thinking. The individual is no longer presented as the source of the mass media that were making their breakthrough at the time, such as photography and film, but rather as their product. In his view self-realization is founded on technological mediation. Film, e.g. establishes a new type of subject - that of the movie star. Self-production can be carried out in a variety of ways, depending on the prevailing media and their cultural embedding. The typical modern subject is just one variant. Other forms of selfproduction are possible and equally legitimate. Photo camera and T V produce a detached representation of the world, which the subject confronts as a passive observer. The current interactive media, by contrast, involve the user in the creation of their imagery. The mass media show the way to new subject productions. According to Benjamin, philosophers and artists should explore the possibilities outlined above. Whereas the great modern philosophers of technology – Heidegger, Ellul, Mumford – all contend that technology and media rob subjects of their autonomy, uproot and alienate them, the so-called Postmodernist thinkers claim, conversely, that it is precisely the media that create the conditions for a more diverse self-production. In this respect the cultural criticism of the contemporary Slovene cultural philosopher Slavoj Zizek (1949 ) who is usually put in the postmodernist camp, is extremely revealing. He explains that modern self-understanding does not offer a rock-solid basis for the criticism of ideology but is itself, on the contrary, ideological through and through by nature. According to modern political philosophers, ideology comes to the fore if any regime or institution pins people down to their public person. The victims do not get the chance to express their much larger self. Behind the advisable, politically correct front an oppressed warm humane person is hiding. Zizek will have none of this. I do not have a humane inner self, he declares, I am a monster acting as if he is human. The suggestion that it could be different – thát is what ideology is. He turns the modern concept of ideology inside out. What is characteristic for ideology is not that the self is not allowed to express itself completely, but rather that there is a self situated behínd the social mask. We are constantly urged to realize ourselves more fully. In defiance, we take refuge in the paradoxes of non-alcoholic beer, sexless sex, laxative chocolate, and so on. Meanwhile the ideology of autonomous selfexpression is kept running at full speed. But there is nothing behind the façade we present to the outside world. Zizek puts paid to the solid individual. He agrees that the self is at least partly formed by mediating technologies and media. We are the ones we validate medially and no more than that. But actually, that is quite something, for we have to keep máking ourselves responsible subjects in this way all the time. If, however, the notion of the individual is deleted, then the danger to fall victim to the mass also disappears. The ‘mass’ has to be reconsidered and reappraised as well. In conclusion I will illustrate this using the work of the artists duo Vroegop/Schoonveld. Early in their career this duo questioned the autonomous artistic calling. They opted for the idiom of the ‘multiples’, work massproduced in large quantities. Following Oldenburg, Warhol and Koons they explored the possibilities of the ‘art factory’. They researched cultural production methods and distribution channels, and the way in which these also contribute to artistic identity. This mode of operation took them to China for the first time in 2008. Their explorations resulted in two exhibitions in China with accompanying publications: ‘On Display’ which compares the European and Chinese way of displaying goods, and ‘Pause’, which explores the relation between information and realization from a cultural viewpoint. Their most recent project, executed in China in 2010, carried the theme ‘Among Others’, which had ‘swarm’ as a central idea. To conclude the philosophical search in hand, I will compare the new concept of ‘swarm’ with the modern idea of ‘mass’.


petran kockelkoren

zij de mogelijkheden van de ‘kunstfabriek’. Zij onderzocht culturele productiemethoden en distributiekanalen en de wijze waarop die mede aan artistieke identiteit gestalte geven. Deze werkwijze bracht het duo in 2008 voor het eerst naar China. Hun verkenningen mondden uit in twee tentoonstellingen in China met begeleidende publicaties: ‘On Display’, waarin een vergelijking werd gemaakt tussen Europese en Chinese uitstallingen van waren en ‘Pause’, waarin de verhouding tussen informatie en realisatie in cultureel opzicht werd verkend. Hun laatste project, uitgevoerd in China in 2010, had als thema ‘Among Others’, waarbij ‘zwerm’ een centraal begrip was . Ter afronding van de onderhavige filosofische zoektocht vergelijk ik het nieuwe begrip ‘zwerm’ met het moderne idee van de ‘massa’. De massa bedreigt het individu met opslokking. De zwerm faciliteert daarentegen de materiële zelfproductie. Als voorbeeld van zwermen kunt u denken aan de onderstromen van de zachte revoluties in het Midden-Oosten en in China. Een menigte van studenten stroomde in 1989 het Plein van de Hemelse Vrede in Beijing op en stelde de autoriteiten daarmee voor een raadsel: Wat hadden de opstandelingen bij gebrek aan een bindende politieke ideologie gemeen? Waar kwamen ze vandaan? Hoe hadden ze elkaar gevonden? Diezelfde vragen hielden president Ahmadinejad van Iran wakker tijdens de Iraanse Twitter-revolutie naar aanleiding van de vervalste verkiezingsuitkomsten in Iran in 2009. Beide historische voorvallen tonen de macht van de zwerm. Meer recent volgen de gebeurtenissen in Tunesië, Egypte en Syrië hetzelfde stramien. De zwerm is samengesteld uit mensen die zichzelf produceren door middel van een voorheen ongekend engagement met media. De samenstellende leden van de zwerm bestoken het mondiale internet met foto’s van centralistisch machtsmisbruik, gemaakt met mobiele telefoontjes. Ze twitteren elkaar verzamelplaatsen en bewegingsrichtingen door. Waar de massa ofwel inert is, of collectief in geweld uitbarst, daar differentieert de zwerm zichzelf voortdurend met behulp van een veelheid aan mini-media. Tegelijkertijd leiden kleine ongeregisseerde afstemmingen en correcties onderling tot een maximaal gezamenlijke impact. De zwerm is niet van bovenaf stuurbaar of controleerbaar. Geen centralistisch systeem is op den duur bestand tegen telkens oplaaiende zwermvorming. In dezelfde beweging steken nieuwe culturele identiteiten de kop op om te worden beproefd. Vroegop/Schoonveld gaven in hun oeuvre op diverse wijzen artistiek gestalte aan het concept ‘zwerm’. Zij zetten allegorisch zwermen ‘pushpins’ uit op willekeurige plekken in gebouwen. In hun laatste China-project lieten zij de modelfiguren die architecten wereldwijd gebruiken om schaal te geven aan hun maquettes vergroten en in veelvoud afgieten via massaproductie. Koffers met gestandaardiseerde menselijke figuren vormen artistieke multiples, maar de afzonderlijke beeldjes kunnen ook in zwermen worden uitgezet. Een tweede lijn van onderzoek mondde uit in de vervaardiging van duizenden theepotten, die ieder voor zich uitnodigen tot mensenverzamelingen om hen heen. Ieder van de theepotten is voorzien van een gestileerd grid van geijkte man en vrouw symbolen. Dat grid geeft een geledingsprincipe aan dat in menigtes werkzaam blijft en ervoor zorgt dat differentiaties gehandhaafd blijven. De theepotten worden in stapelingen van sculpturale afmetingen geëxposeerd, met de bedoeling dat bezoekers ze een voor een meenemen, zodat de sculptuur in haar eigen distributie verdampt. De zwerm is een sterk artistiek en filosofisch concept voor het mediale tijdperk. De kracht van de zwerm voert aan Canetti’s vrees voor de massa voorbij.


petran kockelkoren

The mass threatens to engulf the individual. The swarm, on the other hand, facilitates the material self-production. An example of swarms may be the undercurrents of the velvet revolutions in the Middle East and in China. In 1989 a multitude of students poured into Tiananmen Square in Beijing leaving the authorities puzzled: in the absence of a binding political ideology, what did the rebels have in common? Where did they come from? How had they found each other? The same questions kept President Ahmadinejad of Iran awake during the Iranian Twitter-revolution, which sprang up after the election results had been tampered with in 2009. Both historic events show the power of the swarm. More recently, events in Tunisia, Egypt and Syria took place along the same lines. The swarm is composed of people that produce themselves by means of a formerly unknown involvement with media. The members who make up the swarm bombard the global internet with pictures, made with mobile phones, of centralist abuse of power. Via twitter they find out where to meet and where to go. Where the crowd is either inert, or collectively bursts out into violence, the swarm will constantly differentiate itself using a variety of mini-media. At the same time, small uncoordinated mutual checks and corrections result in maximal collective impact. The swarm cannot be guided or controlled from above. In the long run no centralist system is immune to recurring swarm formation. The same movement gives rise to new cultural identities to be tested. In various ways Vroegop/Schoonveld gave artistic shape to the concept of ‘swarm’ in their oeuvre. They put allegorical swarms of ‘pushpins’ at random in buildings. In their most recent China project they had the model figures which architects use all over the world to give scale to their models, enlarged and cast in great numbers via mass-production. Suitcases with standardized human figures form artistic multiples, but the individual figures can also be put out in swarms. A second Confetti series, 2006 (varius versions, sizes variable). line of research resulted in the production of thousands of teapots, each of which is itself an invitation for people to gather around them. Each of the teapots has a stylised grid of traditional male and female symbols. This grid shows a principle of segmentation which remains effective in crowds and sees to it that differentiations are maintained. The teapots are exhibited in stacks of sculptural dimensions, the idea being that visitors take them with them one by one so that the sculpture evaporates in its own distribution. The swarm is a strong artistic and philosophical concept for the media era. The power of the swarm goes beyond Canetti’s fear of the crowd.


vroegop/schoonveld

C u r r i c ulu m V i tae v ro ego p/ s c h o o n v e l d The Dutch visual artists Matty Vroegop 1960 Emmen & Ed Schoonveld 1958 Kommerzijl are working together as an artist-duo since 1992 . Education M.Vroegop; 1981-1986 Academie van Beeldende Kunsten, Rotterdam. E.Schoonveld; 1980-1984 Academie van Beeldende Kunsten, Arnhem. V/S; 2001-2002 Europees Keramisch Werkcentrum, Den Bosch. Residencies ( selection, since 2005 ) 2007/2008/2010/2011 Agua Amarga, Spain. 2011 Maypole Art Centre, Chicago, USA. 2009/2010 Gallery C-Space, Beijing, China. 2008/2009/2010 Chinese European Art Centre (CE AC) , Xiamen, China. Exhibitions (selection, since 2005) 2011* Tschumi pavilion, Groningen. ‘ECHO, turning the light around’. 2011* Faculty Club, University Twente, Enschede. Qua Art - Qua Science. ‘Cultural Diversity’ + catalogue. 2011* Maypole Art Centre, Chicago, USA. ‘Mirror Series Chicago’. 2011 Pulchri Studio’s, The Hague. ‘100 jaar China - Nederland’ + catalogue. 2011 CBK (Centre for Visual Art) - Groningen. ‘kunstboeken’. 2011* C-Space in The Hague. ‘ECHO, turning the light around’ + catalogue. 2011 UCCA (Ullens Museum for Contemporary Art) , 798, Beijing, China. ‘Multiples’. 2010 Museum of Art, White Box, 798 Beijing.


‘Lightening the future’ + catalogue. 2010 Chinese European Art Centre, Xiamen, China. ‘The red snowball’. 2010 World Expo Shanghai, China. Dutch Pavilion: distribution AMONG OTHERS. 2010 World Expo Shanghai. DIALOGUE, Dutch Cultural Centre + catalogue. 2009* C-Space, Beijing, China PAUSE + catalogue. 2009 CE AC Chinese European Art Centre, Xiamen, China. 2009 Kerala Kalapeetom Art Centre, Cochin, India. 2008* CBK, Centre for Visual Arts, Groningen. 1 DING. 2008* Chinese European Art Centre, Xiamen, China. ON DISPL AY - V/S. catalogue. De Kring, Amsterdam. TEKST & BEELD. 2007 Kunsthuis Meppel. Papier Hier! + brochure. 2007 NP3, Groningen. Videobusstop. 2007 Galerie de Watertoren, Schoonhoven. A Showpiece in Silver + catalogue. 2007 Kunstcentrum Hengelo (met AKI-studenten). MULTIPLE + catalogue. *) Solo exhibitions

Installation PAUSE, C-Space Gallery, Beijing, China, 2009.

vroegop/schoonveld

2006 CODA museum, Apeldoorn. ECSTASY (Papierb iënnale) + catalogue. 2006 Museum Rijswijk. Papierbiënnale. 2006 CBK, Centre for Visual Arts, Amsterdam. Nieuwe Aanwinsten. 2006 Faculteit Bouwkunde, Delft. Karton in Architektuur, Kunst en Bouwtechnologie + catalogue. 2005 Stedelijk Museum Amsterdam (SMCS). Geel Metalliek + brochure. Centre de la Gravure, Paris, France. 2005 Kunstverein Oberhausen. GER. Kunstsommer Gasometer Oberhausen. Project tutors / lectures / workshops ( since 2005 ) 2011 coaching alumni. Groningse Nieuwe. Tschumi Pavilion, Groningen. 2011 guest tutors, New Media Department: Academy Minerva, Hanzehogeschool Groningen. 2010 lecture at the Academy for Art & Design, Minerva, Hanzehogeschool Groningen. 2008 project tutors; Art College, mixed media, Xiamen. University China # lecture. 2008 lecture University of Shenyang, China. Art and Technology #. 2008 project tutors; HKU (Academy for Art & Design Utrecht). Out of place / Misplaatst. 2008 lecture Universiteit Delft, SPE AKERS. Kunst en Techniek. 2007 lecture L AUNCH, Enschede culturele innovatie. 2007 project tutors; Academy of Visual Arts, Enschede (AKI). Multiples and Other Productions. # book MULTIPLE isbn 13: 978-90-73025-10-3. # postcardbox INTERIOR isbn 13: 978-90-73025-09-7. 2007 project tutors; HKU Academy for Art & Design, Spatial Design, Utrecht.

PAUSE, Multiple box (suitcase), 2010. Limited edition (5 pcs. - 35 x 54,5 x 9 cm).

2006 workshop NHL (Noordelijke Hogeschool Leeuwarden). Aankomst en vertrek. 2006 project tutors; AKI, Enschede. FastFurniture (development of subsidiary projects). # postcardbox: isbn 13: 978-90-75522-28-0. 2005 tutors AKI, Enschede. Contextual Art Practice. # book: TRAIN. isbn: 9075522266. 2005 workshop drawing; Minerva, Academy for Visual Art, Groningen. Colouring book for adults. 2005 project tutors; sculpture. DNA, Minerva, Groningen. #

) partnership with lector Art & Technology, prof.dr. P.J.H. Kockelkoren


vroegop/schoonveld

AR C HI V E

Compilation 2011. Archive: selection of collected images, a.o. from magazines and newspapers.


vroegop/schoonveld

AR C HI V E



vroegop/schoonveld

AR C HI V E



vroegop/schoonveld

AR C HI V E



vroegop/schoonveld

AR C HI V E



vroegop/schoonveld

AR C HI V E



vroegop/schoonveld

RE C ENT W OR K S

‘NON STOP ELDORADO’, 2005. Gold plated ceramic sculptures. Stedelijk Museum Amsterdam. 2005.


vroegop/schoonveld

RE C ENT W OR K S

PUSH PINS, 2002 - 2011. Installation, various versions, variable dimensions.


vroegop/schoonveld

RE C ENT W OR K S

‘PAUSE’, 2009. Installation with 2000 porcelain discs. Sizes: LP, Single, EP, CD-rom/DVD. Solo exhibition: Gallery C-Space Beijing, China, 2009. (17 mtr x 10 mtr). Group show: World Expo Shanghai, Dutch Cultural Centre. 2010. In the dimensions of Western information storage devices this work contains a large number of porcelain discs (related to the ancient Bi-disc). These objects are connecting Chinese tradition, philosophy, industry, matter and knowledge with Western modules of knowledge and communication, carriers of information (LP, Single, EP, CD-rom/DVD).


vroegop/schoonveld

RE C ENT W OR K S

‘AMONG OTHERS’, 2010. Installation with 500 standing bronze figures, chromium plated (appr. Height, 15 cm). Various versions, variable dimensions. Studio Vroegop/Schoonveld Beijing 2010 (10 x 15 mtr) The work of V/S is characterized by precise observations of the immediate vicinity, the nearest. Working with standards, plates, modular units, repetition and (un-) limited editions is characteristic. Similarly in this work which is derived from standard figures which are commonly used as demonstration material in architectural models. For this work 10 types of people, including 5 women and 5 men, are produced in large numbers. These figures mirror each other and their environment.


vroegop/schoonveld

RE C ENT W OR K S

‘AMONG OTHERS’, 2010 - 2011. Multiple sculpture with packaged teapots, variable dimensions, various versions. The graphic design ‘Among Others’ is printed on packages and on teapots. 1 teapot box: 20 x 14,3 x 16 cm. 6 teapots box (6 pack): 60 x 15,7 x 34 cm. The graphic design AMONG OTHERS is based on existing sex symbols. In this, by Vroegop/Schoonveld, developed modular system, within this model, a wide range of forms of communication is possible.


vroegop/schoonveld

RE C ENT W OR K S

‘ECHO, turning the light around’, 2011. Installation with turning lights. 1800 cm x 150 cm (C-Space, Den Haag, 2011). A configuration with 85 turning lights over a lenght of 18 meters along a black painted wall. By the rotation of the black and white blocks, the motif, a continuous form with infinite subtle variations is created. A repetitive rhythm through form, movement and reflection.


vroegop/schoonveld

Colofon Een uitgave van stichting Qua Art - Qua Science, w w w.qaqs.nl Vormgeving : Studio Wegener SpeciaalMedia onderdeel van Wegener Huis-aan-huisMedia Kunstwerken : Vroegop/Schoonveld Coördinatie : Martha J. Haveman Tekst : Martha J. Haveman, Petran Kockelkoren Ver taling : Sylle Vis, Zw/artprojects Fotografie : Vroegop/Schoonveld, archief selectie o.a. verzamelde afbeeldingen uit kranten en tijdschriften Redactie : Martha J. Haveman, Paul Clason, Hebe King Werkgroep Qua Ar t - Qua Science : Dave Blank, Paul Clason, Steven Dorrestijn, Martha Haveman, Petran Kockelkoren, Gertjan Koster, Andries Lohmeijer, Rinus Roelofs, Ruben Sinkeldam, Anky Stapel, Elisabeth Woudstra Druk : Wegener Huis-aan-huisMedia Mirror series, 2008 - 2011 (Aqua Amarga, Spain).

Galerie Beeld & Aambeeld Walstraat 13 7511 GE Enschede 053 - 4 30 03 57 w w w.beeldenaambeeld.nl

Faculty Club Universiteit Twente Postbus 217 7500 AE Enschede facultyclub @ utwente.nl w w w.utwente.nl/facultyclub


among others c u lt u r a l d i v e r s i t y Uitgave in het kader van QUA ART QUA SCIENCE

Recommend Documents