trend
Na wat gestuntel wierp ik een tijdje geleden mijn draagdoek in de ring. Niets voor mij, ik ben liever klik-klak klaar. Sindsdien volg ik met verbazing al die moeders die via Facebook en Twitter knoop- en kooptips uitwisselen. Mis ik iets?
Als je doek maar goed zit 48 oudersvannu.nl
Ik heb het geprobeerd. De eerste maand na de geboorte van Rosa begon ik vol goede moed. Tijdens het kolven bestudeerde ik filmpjes op YouTube. Stralende moeders zonder grote wallen of pluishaar vormden in een paar soepele bewegingen de ellenlange lap om tot een ideale kangoeroebuidel, waarin de baby vervolgens heerlijk in slaap viel. Het zag eruit als een symbiose van stof, en dan ook nog verkrijgbaar in alle kleuren van de regenboog. Ik las de Groeigids van het consultatiebureau, waarin staat dat een draagdoek ideaal is om een baby in te troosten, om ’m veilig tegen je aan te houden en te laten meedeinen met je bewegingen. De pasgeborene hoort je stem en je hartslag, wat heel rustgevend kan werken. Een goed geknoopte doek biedt geborgenheid, staat in de gids te lezen. ‘Het lijkt wel een beetje op de omhulling van de vertrouwde baarmoeder.’ En praktisch: je hebt je handen vrij waardoor je gemakkelijk even een was op kan hangen. Welke beginnende moeder wil dat niet? Ik wilde wel, maar het lukte niet. Ik denk dat het me één keer is gelukt met hulp van mijn man om de doek precies goed te knopen. Met mijn compacte buidel fier vooruit liep ik over straat. Het voelde alsof ik weer hoogzwanger was en had even een zweem van dikke-buik-nostalgie. Iedereen in de buurt mocht zien hoe ik zonder wagen
en handsfree mijn kind vervoerde. Rosa lag in een mooie boog in de doek, haar hoofdje goed ondersteund. Ook in het cafeetje waar we neerstreken, liet ik de buidel om. Vooral uit vrees de lap niet nog een keer zo mooi te kunnen knopen. Thuis wikkelden we Rosa uit de doek waar ze tot onze verbazing met een vuurrood hoofdje, ze had ook nog een winterjas aan, uitrolde. Een paar tellen later spuugde ze in een grote boog de hele doek inclusief de draagmoeder onder. Rosa is inmiddels 7 maanden oud en 7 kilo zwaar. De rekbare doek van 7,5 meter lang ligt al maanden onaangeroerd op haar kamer. Ik vraag me oprecht af hoe andere moeders dat hele knoop- en wikkelspel voor elkaar krijgen, en wat er nou zo goed en verantwoord is aan deze vorm van dragen.
Bazaar ‘Het is vooral een heel gezellig samenzijn met mensen die het ook leuk vinden hun kindje te dragen,’ vertelt draagdoekconsulent Bianca Holla mij aan de telefoon. Elk 3e weekend van de maand wandelt ze 5 kilometer door de Kennemerduinen, samen met ouders die hun kind in een draagdoek dragen. We spreken af voor de eerstvolgende wandeling en Bianca belooft verschillende draagdoeken mee te nemen, zodat ik ruim de keuze heb. Tijdens de wandeling zou ze me van alles vertellen en laten zien over de draagdoeken en het gebruik ervan. Daar staan we dan, voor de kofferbak van haar auto. Het lijkt wel een kraam op een Arabische bazaar: hoge stapels met bontgekleurde geweven stoffen in verschillende lengtes liggen voor mijn neus. Er zijn ook kortere doeken, de ringslings, die je met 2 ringen over één schouder draagt. En ergonomische dragers, die wat houding en pasvorm betreft vergelijkbaar zijn
Een draagdoek ‘ is ook een vorm van onthaasting’ ouders vannu.nl
49
Verse vezels Vijgen zijn niet alleen heel lekker, maar ook rijk aan vezels. Ze winnen het zelfs van de banaan! Vezels zijn belangrijk voor een goede spijsvertering. Verse vijgen zijn niet altijd verkrijgbaar, maar ook gedroogd zijn ze heel gezond. Strooi ze eens door de yoghurt, of maak er lekkere jam van (zie recept). Gedroogd kun je ze ook zo tussendoor eten. Snijd ze in stukjes, als alternatief voor rozijntjes.
Viva de vijg
familierecept
Met verse vijgen maak je voor je kind de lekkerste smoothies
Vijgen kunnen overal en altijd. Bij het ontbijt of als ovengerecht. Voor jou en met een kleine aanpassing ook voor je kind. Eet-ze!
80 oudersvannu.nl
ouders vannu.nl
81
interview
Femke kreeg een eicel van haar zusje
‘Ik had geen enkele eicel. Niks. Nada. Noppes!’
Stoppen met de pil en snel zwanger raken. Dat was het plan. Maar de droom van Femke Teunissen (37) viel in duigen toen ze geen eicellen bleek te hebben. Haar zus wél. Zij stond er een aan Femke af. Femke: ‘“Dat gaat ’m niet worden.” Dat ene zinnetje van de gynaecoloog, die vijf woorden, veranderde mijn leven drieënhalf jaar geleden totaal. Ik zat vervroegd in de overgang. Daardoor had ik dus opvliegers, toen ik met de pil stopte. Ik had geen eicellen meer. Niks. Nada. Noppes! Daar ging onze kinderwens. Onze enige optie was eiceldonatie, maar ik wist niet of ik dat wel wilde. Met een folder in mijn tas en de arm van Roel om mee heen liep ik huilend het ziekenhuis uit. Mijn moeder was een jaar of tien te vroeg in de overgang geraakt, mijn tante ook, maar ik had er nooit bij stilgestaan dat het mij ook kon overkomen. Misschien waren mijn eitjes al jaren op, misschien nog maar net. Door de pil had ik nooit overgangsverschijnselen gekregen en dus ook niets gemerkt. Anders had ik misschien haast gemaakt, maar nu wist ik nog van niets. Opeens was alles anders. Overal zag ik zwangere vrouwen, vaders met een baby op hun buik en gelukkige stelletjes achter een kinderwagen. Ik vond het hartverscheurend. Iedereen kreeg
18 oudersvannu.nl
maar gewoon kinderen en Roel en ik niet. Ik was zo jaloers, boos, en ja, ook verdrietig. Ik wilde zó graag een kindje. Waarom was dat ons nou niet gegund? Roel stond er heel anders in. Al heel snel zei hij dat hij geen kind nodig had om gelukkig te zijn. Als hij de oorzaak van onze kinderloosheid was, had ik dat ook gezegd. Maar nu ík het was, voelde ik me schuldig. Ik had het gevoel dat ik faalde als vrouw en als partner. Hoe vaak Roel het ook bleef zeggen, het wilde er bij mij niet in. Ik raakte geobsedeerd: ik wílde gewoon een kind! Het voelde zo leeg, zo kaal. Ik wilde ons compleet maken.
Naïef Adopteren wilden we niet. We vonden het te complex om een kind uit een andere cultuur hier naartoe te halen. Aan het idee van eiceldonatie moest ik ook wennen, maar Roel en ik gingen er steeds positiever tegenover staan. De gynaecoloog zei dat we een eicel van iemand anders gewoon als bouwsteentje moesten zien. Het zou groeien in mijn buik. Ik zou het op de ouders vannu.nl
19
Zachte tinten met hier en daar een flink knallend accent. Daar vrolijkt de kinderkamer meteen van op!
Pittig pastel Bijzetter
Kakelbont
Grote fans van Pippi Langkous zijn vast blij met dit gezellige kussen ROOM SEVEN € 49,95 ROOMSEVEN.NL
Deze vrolijke houten krukjes zijn gemaakt van pallethout en daarna in de verf gedipt. Leuk! Wees er snel bij, want de oplage is beperkt. RESCUED € 37,50 BRUUTWONEN.NL
Auto-maatje
Deze houten auto kan rijden als je ’m naar achteren trekt. En hij is duurzaam, want het beukenhout is afkomstig uit eerlijke bossen. KIKO+ € 21 WANNEKES.NL
zelf maker
Boekenplankje
Feestje? Deze speen is de finishing touch bij een basic babyrompertje. Gemaakt van siliconen zonder BPA.
Eigenlijk zijn het kruidenrekjes, maar in de kamer van mijn jongste dochter dienen ze als boekenplankjes. Ze zijn van blank hout, dus je kunt ze schilderen in elke kleur die je maar wilt. Hang er een paar bij elkaar, dan heb je meteen een blinkvanger!
ELODIE DETAILS € 8,90 MEVROUWSCHAAP.NL
IKEA KRUIDENREK BEKVÄM € 3,99 IKEA.NL
Zondagse speen
30 oudersvannu.nl
