F O T O S T O R Y
Hohe Tauern, Oostenrijk
alpenexperience Wie wil dat niet, met zijn bike het hooggebergte in? In de Hohe Tauern bijvoorbeeld, de Oostenrijkse bergketen die Noord- en Zuid-Europa scheidt. Fotograaf Joris Lugtigheid en redacteur Joris Birnie maakten de nodige hoogtemeters in de bergen rond de Zeller See. TEKST: ARJAN KRUIK, FOTO’S: JORIS LUGTIGHEID
Wie Wi Wie ie opp zooek is i naa naa r span p nende pa nee e paa nen aadje adjes jes en sp en spe peecta ct cul u air aire verg ergeziicht c en ch e iss inn de HHoh ohhe Taue Taue auuernn aaan aaan an heet juis u tee adr adres. s.
XX
BIKE & TREKKING
BIKE & TREKKING
XX
F O T O S T O R Y
Hohe Tauern, Oostenrijk
Mooi.
XX
BIKE & TREKKING
De Wüs Wüstla ttlaau Trai Trai raill is is van van beg begin be inn tott ei e nd n één é grroot éé ot fe feest est s.
.....maa maa r daann kun maa ku jee weel een eeenn verrfri fr sse seend b ne bad nemen emen me on onde der e een eeen w wate atteerva ate rva v ll..
Je moe o t even even een eeen list stig i paa ig pa dje d es nem men en om er tee komen. kom oomen. en......
r zijn niet veel andere plekken, waar je zo’n grote verscheidenheid vindt aan routes, trails en bike-parken als de Oostenrijkse regio Pinzgau. In de streek rondom de Zeller See, met de Hoge Tauern op steenworpafstand en de Kitzbüheler Alpen om de hoek, kan een bikevakantie eigenlijk niet mislukken. De keuzemogelijkheden zijn eindeloos. Vandaag singletracks rijden? Geen probleem. Morgen een marathon-tracé? Welke had je gehad willen hebben? En overmorgen naar een bike-park? Welk bike-park mag het zijn dan? Omhoog met Heli Ik heb voor deze trip mijn oog laten vallen op de nieuwe routes op de Kitzsteinhorn, de drieduizender boven Kaprun. Die is vanwege z’n gletsjer waarop je 365 dagen per jaar kunt skiën vooral bekend bij wintersporters. Maar wie liever rolt dan glijdt kan er nu dus ook terecht. Omdat lokale kennis bij het ontdekken van nieuwe gebieden
altijd prettig is, hebben we afgesproken met bike-guide Helmut Schneider, Heli voor vrienden en bekenden. Meeting point is het liftstation van de Gletscherjet, een gondel die z’n passagiers in twee etappes naar 2.500 meter hoogte brengt. We zijn wat later dan gepland en Heli staat al ongeduldig op ons te wachten, gekleed in een freeride-outfit, compleet met kniebeschermers, fullface-helm en een skibril. Met naast ’m een dikke downhill-bak. “Wat staat ons te wachten?”, schiet er door mijn hoofd? Heb ik die trails dan helemaal verkeerd ingeschat? Heli schrikt zichtbaar net zo hard. Wij komen namelijk aanrollen op twee dubbelgeveerde toerbikes en een hardtail. Je ziet ’m denken: “Waar komen die Hollanders nu mee aankakken?” Gezien de verwarring over en weer is het niet zo gek, dat het kennismakingsgesprek wat stroef verloopt. Wat heet; Helmut wil eigenlijk helemaal niet met ons omhoog, zo weinig vertrouwen heeft hij in onze bike-skills en >>
BIKE & TREKKING
XX
F O T O S T O R Y
Hohe Tauern, Oostenrijk
Lekkerr ac achte hterr elkaar aan aa jaage genn, met op de achte terg te ergr rgrond ond de eeeuwi uwige sneeuw va v n de Kitz i stteinhorn.
XX
BIKE & TREKKING
Op de Geißstein Trail kan het gas zo nu en dan flink open.
Een vaan de best estte plek ple llek eekkken kee om even te pauz uzzeren is d Salzburge de rge gerr Hütt ü e. e
Aan het begin van de Geißstein Trail igt nog sneeuw.
ons materiaal. Vooral de fiets van mijn zoon Sebastiaan baart ’m zorgen: met een hardtail de Kitzsteinhorn af? Dat kán niet goed gaan. Ik weet wel beter, want met dat fietsje – een stalen Britse long-travel hardtail met dikke 2.4” banden – rijdt hij rondjes om me heen, ondanks het ontbreken van achtervering. Maar dat weet Heli natuurlijk niet en ik moet lullen als Brugman om zijn zorgen weg te nemen. Eerst oefenen Even later zitten we toch in de gondel omhoog. De afspraak die Heli en ik gemaakt hebben, is dat we niet helemaal naar boven gaan, maar al bij het middenstation starten, zodat Heli daar, waar de trails minder moeilijk schijnen te zijn, kan kijken of we wel een beetje kunnen fietsen. Bovendien moeten we beloven, dat we te allen tijde achter hem blijven rijden. Prima, als bike-guide draagt hij de verantwoording en dat hij zich met een stel polderboys niet gelijk het eerste de beste
berg af stort snap ik eigenlijk wel. Bovendien: het middenstation van de Gletscherjet ligt bijna op tweeduizend meter hoogte. Dat betekent dat we een afdaling van bijna elfhonderd hoogtemeters voor onze kiezen gaan krijgen en dat is meer dan genoeg voor een eerste rit. De route die we rijden heet Wüstlau Trail. Wat een feest! Het pad draait en kronkelt als een politicus in verkiezingstijd. Zolang het duurt tenminste, want al na een paar honderd meter trapt Heli z’n ketting stuk. Gelukkig heeft hij drie kaaskoppen in z’n kielzog die wél een kettingpons en een ketting-linkje bij zich hebben om het euvel te herstellen. Na deze actie is het ijs gebroken en vervolgen we onze weg. Eerst nog door een open Almen-landschap, maar al snel duiken we het bos in, waar de hellingen steiler en het pad nóg kronkeliger wordt. Joris en Sebastiaan jagen lekker achter Heli aan. Die wordt daar blijkbaar een beetje nerveus van, want in
BIKE & TREKKING
XX
F O T O S T O R Y
En na een lange dag natuurlijk even het stof afspoelen in het e warme water van de Ze Zelllllle l r See e ee.
Hohe Tauern, Oostenrijk
een tricky sectie maakt hij een stuurfout en gaat over de kop. Niks aan de hand, zo maak ik op uit zijn omhooggestoken duim. Gelukkig, want het zag er behoorlijk heftig uit. We knallen verder over de trail, waar de bochten vloeiend in elkaar overgaan, vele honderden hoogtemeters lang. Puur genieten, totdat het bos ons weer uitspuugt op een alpenwei. We zijn weer onderin het dal, zo blijkt. Over een asfaltweg trappen we rustig terug naar het liftstation. Nog een rondje?
Een paar weken later, als ik Heli de foto’s stuur die onze fotograaf Joris van hem gemaakt heeft, lees ik in zijn reply-mailtje dat zijn gebroken rib al weer aan het genezen is. Gebroken rib? Daar hadden we helemaal niets van gemerkt. Dan was die val toch ernstiger dan hij liet blijken. Wat een bikkel, die Heli!
Eeuwige sneeuw Na deze run weet Heli wat voor vlees hij in de kuip heeft. Oftewel: we gaan nu helemaal naar boven. ‘Helemaal’ betekent in dit geval, dat we na het middenstation de Gletscherjet II pakken die tot 2.500 meter komt, vlak onder de laagste uitlopers van de gletsjer. Een bizarre gewaarwording; we delen de gondel met skiërs en snowboarders! Terwijl die nog verder omhoog moeten – de hoogste liften komen boven de drieduizend meter – beginnen wij hier aan een afdaling van anderhalf duizend hoogtemeters. De route die we volgen, de Geißstein Trail, loopt geheel boven de boomgrens. Letterlijk en figuurlijk adembenemend, met onvoorstelbaar mooie vergezichten. Achter ons het eeuwige ijs van de Kitzsteinhorn, ver weg in de diepte het glinsterende water van de Zeller See. Puur genieten, vooral ook omdat het pad een heerlijke flow heeft waar het gas flink open kan, met zo nu en dan lekkere schansjes en snelle kuipbochten. Veel sneller dan ik eigenlijk zou willen, is het alweer voorbij. Nou ja, voorlopig. Eerst even bijkomen op het gezellige terras van de Salzburger Hütte met een groot glas holunderblüten en gulaschsuppe mit brot.
VERBLIJF Wij verbleven in hotel Tauernblick in Bramberg, even ten westen van Zell am See. Dit hotel is gespecialiseerd in mountainbikers en daarom ook lid van Mountainbike Holidays. Lidmaatschap van deze hotelorganisatie garandeert dat het hotel speciale faciliteiten voor mountainbikers heeft en dat route-informatie voorhanden is. Een ander bikehotel in hetzelfde dorp is hotel Kirchner. tauernblick.at bikehotel-kirchner.at mountainbike-holidays.com
Paaldanseres Pas na de lunch valt me op dat deze plek er bekend uitziet. Klopt, want hier bij de Salzburger Hütte start de Wüstlau Trail die we vanmorgen gereden hebben. Ook nu rijden de dat pad weer af, maar in plaats van halverwege het bos in te duiken, pakken we een schotterweg omhoog, in de richting van de top van de Maiskogel, de huisberg van Kaprun. Deze klim is even aanpoten, maar de moeite waard, zo verzekert Heli ons. En hoe gelijk hij heeft, blijkt als we een half uurtje later de Bachler Trail opduiken. Wat een heerlijk pad is dit! Kronkelend als een paaldanseres op epo, maar nergens te steil of te stenig, zodat we met een flinke vaart volop kunnen genieten, bocht na bocht na bocht na bocht. Maar ook de hoogtemeters van de Wüstlau Trail zijn helaas eindig en bij de Klammsee is de koek echt op. Jammer, maar wat was het een lekker dagje. Terwijl we op ons gemak terugrollen naar de parkeerplaats, praten we nog wat na en kijken we alvast vooruit. Wat wordt het morgen? Nog een keer de Kitzsteinhorn op? Of checken we de nieuwe Nine Knights Trail op de flanken Wildkogel bij Bramberg? Of misschien toch een dagje Saalbach? Dat is der qual der wahl, zoals ze dat hier zo mooi kunnen zeggen...
XX
BIKE & TREKKING
I N F O
ROUTES De trails boven Kaprun op de Kitzsteinhorn en de Maiskogel maken deel uit van de fiets- en mountainbike-regio Pinzgau, een van de grootste verzamelingen van bike-routes in Europa. Naast Zell am See en Kaprun maken bijvoorbeeld ook plaatsen Saalfelden, Leogang, Saalbach, Hinterglemm, Hochkönig, Bramberg en Fusch deel uit van deze regio. En alles bij elkaar is het aanbod aan routes zó groot, dat je ze nooit in een week allemaal kunt rijden. Toch is het fijn dat het aanbod nagenoeg onbeperkt is, want daardoor is er voor ieder type biker een passende route te vinden: van een relaxte toertocht rondom de Zeller See met nauwelijks hoogtemeters tot de heftige downhills en de bike-parken van bijvoorbeeld Bramberg, Leogang en Saalbach. Op de website van Bikeregio Pinzgau vind je een overzicht van alle trails en routes. bike-pinzgau.at BIKE-GUIDE We maakten gebruik van de diensten van Helmut ‘Heli’ p p pp Schneider van de Slpin-Skischule in Kaprun. Wil jje op pad met een gepassioneerde bike-guide die álle paadjes in Kaprun en omstreken kent en die ook nog eens heel leuk an moet je Heli hebben. gezelschap is, dan at alpin-skischule.at kischule.at
[email protected]
OOSTENRIJK PINZGAU
Zell am See
