Albanië is de grote onbekende. Op deze pagina staat een overzicht van wat in de rondreizen van Skanderbeg Tours wordt bezocht. Tirana
Tirana is de grootste stad van het land en tevens de hoofdstad. Tirana is het best te beschrijven als een kruising tussen Napels en Istanbul. Het is een bruisende stad waar er altijd wel iets te beleven valt en die nooit verveelt. De stad biedt een breed scala aan activiteiten, musea en monumenten waarvan we het grootste aanbod rond het centrale Skanderbeg plein vinden. Hier zijn het Nationaal Historisch Museum met zijn karakteristieke fronton mozaïek gevestigd. Centraal staat het enorme standbeeld van Skanderbeg geflankeerd door de Ethem Bey moskee met zijn voor de Islam unieke figuratieve fresco’s. Aan de overkant van het plein vinden we dan het Cultuur Paleis waar de opera, het ballet theater en de Nationale Bibliotheek onderdak vonden. Het zuidelijke deel van het plein wordt beheerst door de regeringsgebouwen die uitblinken door hun Italiaanse architectuur. Vlakbij ligt de laatmiddeleeuwse brug van Tabakeve, de overblijfselen van de oude vesting van Tirana en verschillende huizen in Ottomaanse stijl. Langs de Boulevard van de Martelaren, die het Skanderbeg Plein met de universiteit verbindt, wacht het Nationaal museum voor Moderne Kunst op u. Het grootste deel van de aanwezige werken vallen onder de noemer van het Sociaal Realisme. Het toont toch het talent van de kunstenaars die hun creativiteit beperkt zagen door de eisen die de Stalinistische dictatuur hen oplegde. Maar er zijn ook heel interessante werken uit de expressionistische en impressionistische strekking. Achter de universiteit ligt het stadspark van Tirana dat uitgeeft op een groot kunstmatig meer. In het stadspark vinden we twee kleine oorlogskerkhoven. Een bevat gesneuvelde Commonwealth Soldaten en het andere Duitse gesneuvelden. Op het kerkhof van de “Helden van de Natie” staat het twaalf meter hoge monument van Moeder Albanië dat werd ingehuldigd in 1971. Naast de unieke Ethem Bey moskee vinden we nog twee andere gloednieuwe heiligdommen in Tirana: de Katholieke kathedraal van St Petrus en St Paulus en de Grieks Orthodoxe Kathedraal van de Verrijzenis.
Het kasteel van Petrële
Het kasteel van Petrelë heeft een rijke geschiedenis. Het huidige gebouw dateert uit de 15de eeuw en was een onderdeel van Skanderbeg’s verdedigingsgordel voor zijn hoofdkwartier in Kruja. Beide forten communiceerden met vuren die op de uitkijktorens werden aangestoken. Voor de lokale bevolking is dit eveneens een vaste trekpleister. Bezoekers komen hier in de eerste plaats voor het restaurant en het unieke panorama over de onderliggende vallei en Tirana. Maar Petrelë heeft nog andere geheimen om de bezoeker te bekoren. Op de heuvel achter Petrelë ligt de archeologische site van de Illyrische stad Përsqop. W andelaars kunnen gemakkelijk naar de top van de heuvel klimmen die vroeger omsloten was door de muren van het kasteel. Shkodra
Helemaal in het Noorden aan de grens met Montenegro ligt Shkodra; De machtige Rosafa burcht heerst trots over de stad en het meer van Shkodra. Op de citadel is een historisch museum ingericht dat de turbulente geschiedenis van Shkodra vanaf de prehistorie belicht. Shkodra kreeg te maken met de bezetting van Grieken, Romeinen, Byzantijnen, Bulgaren, Serviërs, Venetianen en tot slot de Turken. Maar dat is niet alles. Vanaf de muren kunt u genieten van onvergetelijke vergezichten over de stad, het meer en de samenloop van de twee belangrijkste rivieren van Albanië, Drin en Buna, die in het meer van Shkodra uitmonden. De bevolking van Shkodra is half om half katholiek en moslim. Nochtans heeft Shkodra steeds nauwe banden met het W esten, en voornamelijk met Italië, onderhouden. Dit is duidelijk zichtbaar in de overheersende architectuur in het centrum van de stad. Shkodra is eveneens een belangrijk cultureel centrum. De historische binnenstad is deels verkeersvrij en omgetoverd tot een gezellige
voetgangerszone met winkeltjes en terrasjes. De iconische brug van Mesi ligt 6 km buiten Shkodra en dateert uit 1768. Ze werd door de Turken gebouwd en is 108 m lang en 3.4 m breed. Thethi
In het midden van de Albanese Alpen op ongeveer 70 km van Shkodra vinden we de Vallei van Shale. Aan de noordkant ligt aan de oevers van het gelijknamige bergriviertje het dromerige bergdorp Thethi. De omgeving is rustig, prachtig maar ook indrukwekkend. De echte beschaving is hier nog niet echt doorgedrongen. Deze vallei was gedurende eeuwen bijna voor de buitenwereld afgesloten. Tijdens het communistische tijdperk was dit strategisch grensgebied. Met andere woorden, hier kwam niemand die er geen zaken had en zeker geen buitenlanders. De vluchttoren en het houten kerkje zijn, als het op gebouwen aankomt de belangrijkste bezienswaardigheden. Er is ook een “Etnografisch Museum”. Het is niet veel meer dan een oude hoeve met wat oude werktuigen. Het feitelijke belang ligt in de authenticiteit van het gebouw. Het is een uniek voorbeeld van hoe de inwoners hier woonden. Ook aan de vluchttoren is een heel verhaal verbonden over de gebruiken van de “bloedwraak”. Een gebruik dat de communistische dictatuur gelukkig heeft kunnen terugdringen. Maar de hoofdrollen zijn weggelegd voor de ongerepte natuur en de prachtige landschappen zoals de kloof en de waterval van Grunas en het Zwarte Water. Het meer van Koman
Een stuwdam is over het algemeen slecht nieuws voor de natuur. Het meer van Koman is daar een uitzondering op. De dammen die op de Drin werden gebouwd medio jaren tachtig en creëerden een landschapswonder en daarmee de mogelijkheid om één van de mooiste boottochten op aarde te ondernemen. De oversteek duurt ongeveer drie uur. Een tijdlang lagen de auto ferry’s stil omdat iedereen de voorkeur gaf aan de nieuwe autoweg. Nu zijn de ferry’s terug actief en zijn meteen ook een toeristische attractie
geworden. Lange tijd werd de dienst uitgemaakt door een bizar vaartuig dat een kruising lijkt te zijn van een oude stadsbus en wat ooit eens een kleine boot was. Wij gebruiken wij de voorkeur de grote schepen. Maar wie de oude bootbus wilt proberen is welkom. Het meer van Koman komt voor in een aantal van onze rondreizen. Vallei van Valbona
Het Nationaal Park van Valbona heeft een oppervlakte van 8000 hectare en wordt beschouwd als "het wonder van de Albanese Alpen”. Het park omvat hoge, steile bergen, een vallei vol labyrinten en verrassingen en een kleurenpallet dat met de seizoenen mee verandert. Dit is een geweldige plek voor recreatief toerisme met vele mogelijkheden en met een uitzonderlijke en belangrijke biodiversiteit. Het park is genoemd naar de rivier die over de bodem van de vallei kronkelt Klooster van Decani
Het klooster van Visoki Decani behoort toe aan de Servisch Orthodoxe Kerk en werd gesticht in 1327. Het is een prachtig complex gebouwd rond de kerk van de Verrijzenis. Dit is de grootste en best bewaarde Middeleeuwse kerk in de Balkan. De muren zijn beschilderd met schitterende fresco’s die Bijbelse taferelen weergeven en eveneens dateren uit de 14de eeuw. Verder staan er prachtige voorbeelden van houtbewerkingskunst zoals de driedelige iconostase en de houten troon van Hegoumenos. De monniken leven er nog een rustig en sober leven. Nochtans zijn ze in de wijde omgeving bekend voor het produceren van een heel lekkere kaas en heerlijke wijn. Het is dus geen wonder dat het klooster sedert 2004 werd toegevoegd aan de UNESCO Werelderfgoedlijst.
Prizren
Prizren is een charmant en uiterst gezellig Balkan stadje met een rijke geschiedenis. Het ligt tegen de eerste helling van het Sar gebergte en op het kruispunt van verschillende oude handelsroutes. De oude stad is doorheen de eeuwen in verschillende architecturen opgebouwd. Het is een stad die tot aan het einde van vorige eeuw een roerige geschiedenis had. Maar steeds hebben de inwoners na de tegenslagen de rug gerecht en de stad weer tot leven gebracht. Prizren is voornamelijk gekend voor zijn ambachtslui. Een belangrijke rol was weggelegd voor de bewerking van edele metalen. Zelfs nu nog vindt u een grote aanwezigheid van zilver en goudsmeden. De belangrijkste gebouwen zijn de Sinan Pasha moskee uit 1615, de oude citadel, de kerk van de Verlosser en de Lieve Vrouw Kerk. Ohrid
Ohrid is de belangrijkste stad aan het gelijknamige meer. Het is een levendige stad met een grote toeristische traditie. Het is steeds een populaire stek voor vakantiegangers geweest. Maar naast de vele terrasjes en restaurants zijn er ook heel wat interessante zaken te zien. Om te beginnen is Ohrid de bakermat van het Cyrillisch schrift dat volgens de overleving zou ontwikkeld zijn door St Clement en zijn leerlingen. Ohrid wordt overheerst door de Citadel van Tsaar Samuel. In Ohrid staan er welgeteld 365 kerken. Ze allemaal bezoeken is bijna een levenstaak. Daarom beperken we ons tot de belangrijkste zoals de St Sofia kathedraal, de kerk van St Clement en het schilderachtige kerkje van Jovan Kaneo. Een fikse klim brengt u naar het Romeinse Amfitheater dat tegenwoordig opnieuw wordt gebruikt voor optredens.
Klooster van St Naum
Aan de andere kant van het meer ligt het klooster van St Naum. St Naum is een aparte heilige in het Pantheon. Een soort van klusjesman en doe-het-zelver. De meeste mirakels die aan hem worden toegeschreven hebben iets te maken met klussen. Zo staat er aan de ingang van het klooster een houten afbeelding van de Heilige man die uit één stuk hout werd gesneden met een gemotoriseerde boomzaag. De kunstenaar zou nog nooit in zijn leven dergelijk gereedschap in zijn handen hebben gehad en was gekend als een complete onhandige Harry. Temeer dat hij nog nooit wat dan ook van kunst had gecreëerd. Er valt nog meer moois te beleven. In het kerkje van het klooster , dat in 900 van onze tijdrekening werd gesticht, ligt het graf van de Heilige. Volgens de legende zou je, als je je oor op de zerk legt nog steeds zijn hart horen kloppen. Dit telt uiteraard alleen voor de echte “gelovigen”. Een andere attractie van het klooster zijn de pauwen die er vrij rondlopen. Maar wees voorzichtig met deze prachtige dieren. Ze hebben een rotkarakter en kunnen vrij agressief uit de hoek komen. Het klooster van St Naum is dus echt een bezoek waard en wel om verschillende redenen. De fresco’s in het kerkje zijn ronduit prachtig. Vlak naast het klooster ontspringt de Drin uit 7 kristalheldere bronnen. Van hieruit zal die zich een weg baant doorheen het Meer van Ohrid om daarna doorheen Albanië te stromen en uit te monden in het Meer van Shkodra. Natuurpark van Galicica
Het Nationaal Park van Galicica wordt beschouwd als één van de zeven mooiste ter wereld. Het beslaat een oppervlakte van 22700 ha en bevindt zich tussen de meren van Ohrid en Prespa. Het park heeft een rijk aanbod van 800 verschillende plantensoorten. Het is ook de biotoop van de zeldzame en streng beschermde Balkanlynx. Het hoogste punt is de top van de Galicica berg die zijn naam aan het park gaf. Binnen de grenzen van het park liggen enkele dorpen verspreid waar in totaal 5000 mensen wonen.
Meren van Prespa
Een deel van het meer van Prespa maakt onderdeel uit van het Galicica natuurpark. Het Grote Meer van Prespa staat ondergronds in verbinding met het meer van Ohrid. Een natuurlijk voorbeeld van communicerende vaten aangezien het meer van Prespa op een hoogte van 850 m ligt. In het midden van het Grote Meer ligt een onbewoond eilandje (het enige in Macedonië) Golem Grad. Vroeger was dit de thuis van kloosterlingen, maar nu wonen er geen mensen meer. Het eiland is wel gekend om zijn slangenpopulatie. De landschappen rond de beide meren (het Grote en Kleine meer van Prespa) zijn grandioos. Korça
Korça ligt in de hoek tussen Macedonië en Griekenland en krijgt soms de bijnaam van het Parijs van Albanië. Immers tussen 1916 en 1920 werd het door de Fransen bestuurd. Het stadsplan en de architectuur bevat dus heel wat Franse invloeden. Er is ook een Frans oorlogskerkhof met gesneuvelden uit de Grote Oorlog. Korça is gekend als een Orthodoxe metropool en verschillende kerken in Korça en omgeving hebben de communistische beeldenstorm redelijk goed overleefd. De kathedraal van Korça werd echter vernietigd. De kathedraal van de Verrijzenis die er nu staat dateert uit 1992. Het gebouw is nieuw, maar bevat veel oude kunstwerken die in de oorspronkelijke kerk aanwezig waren. Eén van de belangrijkste musea van de stad is dat van de Middeleeuwse Kunst. Hier zijn meer dan 6000 originele en waardevolle iconen en andere kunstwerken verzameld. Korça is tevens een aangename stad om in te wandelen en biedt heel wat uitgaansmogelijkheden. Hier staat ook de oudste brouwerij van het land dat het uitstekende Korça bier produceert. Deze werd in 1928 gesticht en bleef onder de communistische dictatuur verder brouwen.
Gjirokaster
Gjirokastra wordt gedomineerd door een indrukwekkende citadel. De stad kreeg de bijnaam van “Stad van Steen”. Ze bestaat uit honderden in Ottomaanse stijl opgetrokken huizen met karakteristieke stenen daken, houten balkons en witgekalkte stenen muren. De stad heeft een roerig verleden en inspireerde dichters, schrijvers en kunstenaars. Het is tevens de geboortestad van Enver Hoxha die Albanië tot aan zijn dood in 1985 met ijzeren vuist regeerde. Een wandeling doorheen het netwerk van geplaveide straatjes stuurt u terug naar de middeleeuwen en de Ottomaanse overheersing. Gjirokastra staat met recht en reden sedert 2005 op de lijst van het UNESCO Werelderfgoed. Het Zekate huis is het oudste huis in de stad en geeft u een idee hoe de gegoede bevolking leefde. De oude moskee is niet direct de mooiste van het land maar straalt een aparte charme uit. Het bezoek aan het dertiende-eeuws kasteel staat bol van avontuurlijke verhalen over middeleeuwse heersers en communistische wreedheden Het Blauwe Oog
Het sprookjesachtig mooie “Blauwe Oog” of “Syri i Kaltër” zoals deze plek in het Albanees wordt genoemd is één van de vele natuurwonderen die Albanië rijk is. Het Blauwe Oog is een natuurfenomeen waar men nog niet echt het fijne van weet. Het is een open bron waaruit water uit een diepte van meer dan vijftig meter met een constant debiet opborrelt ongeacht of het veel of weinig regende. Duikers zijn tot op vijftig meter afgedaald maar raakten nog geen bodem. Tot nu toe weet niemand hoe diep de bron werkelijk is noch waar de constante watervloed vandaan komt. Veel bezoekers nemen een duik in de poel. Breng uw zwemgerief mee als u het ook wilt wagen. Maar ook zonder de sprong is het er heerlijk zwemmen in het kristal heldere bronwater.
Butrint
In Albanië kent men een vrij unieke vorm van natuurbescherming die hand in hand gaat met archeologie. Bij een archeologisch park is niet alleen de site maar ook de ruime omgeving rond de archeologische vindplaatsen beschermd. Butrint is een schoolvoorbeeld van dit concept en staat met recht op de UNESCO werelderfgoedlijst. De overblijfselen van Butrint liggen in een bos dat zich nestelde tussen het typische maquis en een meer dat door een natuurlijk kanaal met de Ionische zee is verbonden. De waterpartijen die aan het meer grenzen zijn een natuurlijke biotoop voor verschillende met uitsterven bedreigde diersoorten. Butrint werd reeds in de prehistorie bewoond maar beleefde haar glorietijd onder de Romeinse overheersing toen de stad verheven werd tot kolonie en de favoriete vakantiebestemming van de Romeinse aristocratie werd. Het mooiste deel van de site is het heiligdom van Asclepius. Butrint handhaafde haar belang tot in de late oudheid. De bouw van de grote basiliek en de doopkapel dateren uit deze periode. Vooral de doopkapel is interessant omwille van het prachtige mozaïek. Het samengaan van natuur en historische monumenten maakt het een ideale omgeving om te wandelen en te genieten van de rust die het geheel uitstraalt. Een bezoek aan het museum van de site, waar enkele heel mooie voorbeelden van oud Griekse en Romeinse kunst zijn verzameld, sluit het bezoek af. Dit museum is ondergebracht in het oude fort dat op de top van een heuvel is gebouwd en een prachtig zicht gunt op het kanaal dat de site met de Ionische Zee verbindt. Saranda
Saranda is een bruisende badplaats in het Zuiden van Albanië. Tevens bezit het een kleine haven waar de ferry’s uit Griekenland en Italië aanleggen. Tegenwoordig is het ook de aanloophaven geworden voor een aantal cruise maatschappijen die voornamelijk met kleine schepen opereren. Het sociale leven van Saranda concentreert zich aan de promenade die zowat de hele lengte van de baai inneemt. Hier vindt u een resem aan restaurants en
uitgangsmogelijkheden. Saranda is ook een goede uitvalsbasis voor excursies naar Butrint, het Blauwe Oog en Gjirokastra. Vanaf het oude fort dat op een heuvel net buiten de stad ligt heeft men een prachtig vergezicht op de omgeving en het eiland Korfoe dat slechts op enkele kilometers verwijderd ligt. Porto Palermo
De baai van Porto Palermo heeft door de strategische ligging een lange en rijke geschiedenis. Het schiereiland werd reeds door de Venetianen gebruikt om de Ionische en Adriatische Zee tegen de Ottomanen te verdedigen. Het huidige fort van Ali Pasja Tepelena in de baai van Porto Palermo werd gebouwd in de 18de eeuw en was tot aan het einde van de communistische dictatuur nog een volledig operationele militaire basis. Toen Albanië in de jaren zestig nog bevriend was met Sovjet Rusland werd hier een onderzee basis gebouwd. De tunnel en bijhorende installaties zijn in onbruik geraakt maar nog steeds goed zichtbaar. Het fort zelf is in een driehoek gebouwd met zijden van 150 en 400 meter met op de punten ronde torens. De muren zijn 20 m hoog. Vlora
Vlora heeft een rijke geschiedenis. Zelfs in de oudheid was het reeds een belangrijke haven. Een rol die ze heeft behouden als de tweede grootste havenstad van Albanië. Vlora is eveneens de eerste hoofdstad van het moderne Albanië. Hier werd in 1912 de onafhankelijkheid uitgeroepen. Naast de havenactiviteiten is toerisme eveneens een belangrijke vorm van inkomsten voor Vlora. Het is ook ter hoogte van Vlora dat de scheiding ligt tussen de Adriatische en de Ionische Zee. Op een heuvel boven de stad, waar vroeger het Turkse fort stond, vinden we nu enkele Bektashi heiligdommen zoals
het mausoleum van Kuz Baba. Gek genoeg ligt hij niet in het mausoleum begraven maar op enkele meters er vandaan in een kleine tuin. Byllis
De site van Byllis is vrij onbekend maar wel heel erg interessant. Het is de enige min of meer authentieke Illyrische site die overgebleven is. Byllis dateert uit het midden van de vierde eeuw voor onze tijdrekening. Het was het belangrijkste centrum voor de Illyriërs. In de ruïnes vindt u de overblijfselen van vijf basilieken waar prachtige mozaïeken bewaard bleven. Daarnaast zijn de resten van de stadswallen en een amfitheater met 500 plaatsen te zien. De agora is uit de rotsen gehouwen een steenmotief in de rotswand geeft de indruk dat het een muur uit steen is. Apollonia
Apollonia werd gesticht in het begin van de VII eeuw voor Christus door Griekse kolonisten uit Corinthië en Corcyra (Korfoe). Het werd een handelscentrum tussen Grieken en Illyriers. De grote bloei kwam er in de Romeinse tijd. Het was een belangrijke vesting in de burgeroorlog tussen Caesar en Pompeus. Hier studeerde Octavianus voor hij verder de geschiedenis zou ingaan als Keizer Augustus. Ook in de vroeg Christelijke periode behield Apollonia haar belang. Het plaatselijke museum vond onderdak in een klooster uit de 14de eeuw dat binnen het archeologisch park ligt. Het bevat geen echt indrukwekkende stukken (met uitzondering dan van het authentieke Illyrische schild) maar wel prachtige voorbeelden van oude kunst en juwelen die in Apollonia werden opgegraven. Ook de Mariakerk is een bezoek meer dan waard.
Ardenica
Het klooster van de Geboorte in Ardenica ligt bovenop een heuvel in het midden van wijds landschap. In de oudheid liep de Via Ignatia net voorbij deze heuvel. De Byzantijnse Keizer Andronikos II gaf de aanzet tot de bouw van het klooster in 1282. Op deze plek stond in de klassieke oudheid een Grieks heiligdom dat aan Artemis was gewijd. Hier trad de legendarische Skanderbeg in 1451 in het huwelijk met prinses Arianiti. In 1780 werd er een seminarie opgericht waar Orthodoxe priesters werden opgeleid. Jammer genoeg ging de bibliotheek met 32000 boeken in 1932 verloren in een brand. De kapel van de Drievuldigheid bezit een pracht van Orthodoxe fresco’s die werden aangebracht tijdens de renovatie van 1743. Ook de aanwezige iconen dateren uit deze periode. Het klooster werd door de communisten gesloten in 1969 toen Albanië tot een atheïstische staat werd uitgeroepen. Het klooster raakte in verval tot het in 1988 deels werd heropgebouwd voor toeristische doeleinden. Na de val van de dictatuur nam de Orthodoxe kerk opnieuw bezit van het complex Berat
Berat heeft de bijnaam "de Stad Met De Duizend Vensters" vanwege de vele grote vensters in de huizen van de oude stad. De stad is bekend om zijn historische architectuur en staat op de UNESCO Werelderfgoedlijst. Het historische Berat bestaat uit drie delen. Op de hellingen van de Osum vinden we Gorica en Mangalem. Het derde deel is de Kalaja of de citadel die op de top van de Magalemi heuvel staat en omgeven is door een vestingmuur die dateert uit de 4de eeuw voor onze tijdrekening. De Kalaja is een aparte stadswijk met haar eigen bewoners. De stad heeft een aantal 15de eeuwse moskeeën en een zeer groot aantal Byzantijnse en Orthodoxe kerken en kapellen. Een aantal van de kerken bezitten fresco’s die werden geschilderd door de bekende schilder Onufri en zijn school. Van bijzonder belang is het iconen of het Onufri museum dat werd ondergebracht in de oude kathedraal van het kasteel. Het Etnografisch Museum vond onderdak in een oud huis in het Mangalem gedeelte.. Berat is eveneens bekend voor zijn
wijnbouw. Zo werd hier een oude druif, die nog door de Romeinen werd gebruikt om wijn te produceren, van het uitsterven gered. Nu leveren deze wijnranken jaarlijks opnieuw een paar duizend flessen unieke wijn. Durres
Durres is de belangrijkste haven en de tweede grootste stad van het land. In de Romeinse tijd was dit het beginpunt van de Via Ignatia die Constantinopel als eindpunt had. Belangrijke archeologische monumenten zoals de oude stadsmuren, het Romeinse amfitheater en baden, het Byzantijns forum en de Venetiaanse toren getuigen van het roemrijke verleden van Durres. De stad biedt haar bezoekers een scala aan interessante gebouwen en musea zoals recent vernieuwde Archeologisch Museum. De tentoonstelling van volkscultuur werd ondergebracht in een elegant Ottomaans herenhuis, het Geschiedkundig Museum en nog veel meer. Durres is tevens de belangrijkste badplaats van Albanië. Kruja
Kruja heeft zich genesteld op een berghelling rond een typische veelkleurige Oosterse bazaar. Deze bazaar is de beste plek in Albanië om souvenirs te kopen. Vanaf de top van de helling heerst de citadel van Skanderbeg over de stad. Van hieruit wist deze legendarische volksheld Albanië tijdens de middeleeuwen gedurende 25 jaar uit de klauwen van het Ottomaanse Rijk te houden. Het is dus maar normaal dat het gerestaureerde kasteel werd omgevormd tot een aan Skanderbeg gewijd museum. Het gerestaureerde Ottomaanse huis van de Pasja van Kruja verleent onderdak aan het Etnografisch Museum. Dit heeft een mooie en uitgebreide collectie traditionele klederdracht enoude werktuigen die de manier van leven in die periode illustreert
