1
Adventviering 19 December 2011 Antroposofische vereniging Zeist. Levensboom en boom van de kennis in de paradijstuin.
Toen mijn kinderen nog thuis waren, heb ik de Tsjechische traditie overgenomen om tijdens de 4 adventsweken de paradijs-Kersttuin op te bouwen, een beeld van vrede tijdens de 12 heilige nachten van de Kerst tijd.. In de 1ste week worden de stenen neergelegd, in de 2de week de mossen, planten en bloemen, in de 3de week de dieren die vredig naast elkaar leven; de leeuw naast het lam, de tijger naast het haasje .Zo vredig is de wereld bij lange na niet dat weet iedereen. Sinds de oude Adam zich zat gegeten heeft aan de vruchten van de boom van kennis, en we uit het paradijs verdreven zijn, lijkt de tuin een onwerkelijkheid, vrede niet haalbaar, maar de tuin wil met een geheime belofte het verlangen weer geven naar een beeld van hoe het in de toekomst weer kan worden. Het wachten is op het Kerstkind wat in de 4de week in de aarde tuin geboren kan worden , een nieuwe Adam, een nieuw bewustzijn, niet alleen ruim 2000 jaar geleden in Bethlehem, maar ook Nu in deze tijd in elk mens. Niet alleen in de Kersttijd maar ook op elk moment van het jaar.
De oude Adam is verbonden met de boom van de kennis. Een nieuwe Adam, is verbonden met de boom van het leven. Niet alleen de boom van de kennis: nee: twee bomen stonden er in het paradijs, ook de boom des Levens .De overgeleverde Kruishout legende vertelt ons dat toen Adam stervende was, Seth, de zoon van Adam aan een cherubijn een geneesmiddel vroeg om Adam te genezen De cherubijn antwoorde: Adam zal niet genezen, maar ik zal je drie zaden geven van de nu ineen gegroeide boom van het leven en boom van de kennis die in het paradijs groeit. Leg deze 3 zaden in Adams mond als Adam op Golgotha begraven wordt . Uit het hout van de boom die daar uit ontkiemt zal het kruis en de kribbegemaakt worden , Het kruis van de opstanding en de kribbe waarin de nieuwe Adam liggen zal. De nieuwe Adam is het Nathanische kind dat zich later op zijn 12de jaar met de wijsheid van het Salomonische koningskind verbindt, en nog later op zijn 30ste . met de Christus. Wie was het Nathanische kind en wat wilde het? Het wil door en met zijn liefde en onschuld, zijn kind krachten aan de mensen geven. Het Kind wil weer geboren worden in onze eigen kribbe, de kribbe die door ons zelf getimmerd is uit het hout wat gegroeid is uit de zaden van de twee in een gegroeide paradijsbomen.
2
En wat wil dat zeggen: de kind krachten in de mens ontwikkelen? Het staat in de bijbel. Als de 12 decipelen aan Christus vragen of zij ooit het Rijk der hemelen zullen kunnen binnen gaan, antwoord Hij hen: Als ge niet opnieuw wordt als de kleine kinderen zult ge het Rijk der hemelen; zeker niet binnen gaan. (Matheus 18:2). De decipelen vragen dan: maar hoe moeten wij weer worden als de kleine kinderen? En Christus antwoord: Als ge het bovenste gelijk maakt met het onderste, en het onderste gelijk maakt met het bovenste, binnen gelijk maakt met het buiten, en als ge het mannelijke en het vrouwelijke in u zelf verenigd, dan—zult ge het koninkrijk der hemelen binnen kunnen gaan.( evangelie van Thomas) Christus spreekt in een beelden taal. Kunnen we die taal met behulp van de antroposofie begrijpen? Christus bedoelt dat wat we boven in ons hoofd denken( hemels,idealistisch) we dat beneden in de wil en in de daad moeten brengen,” Uw Koninkrijk kome zowel in de hemel als ook op de aarde.” (denken zonder het doen kan Luciferisch werken) en wat we willen doen, dat we dat niet klakkeloos alleen maar moeten willen maar ons hoofd er ook bij moeten blijven gebruiken. Wat het binnen en buiten betreft: Voor kinderen onder de 3 jaar, is de wereld nog éen. Binnen is gelijk buiten, kinderen hebben nog een oceanisch bewustzijn, zij zijn éen met de moeder, éen met de omgeving. Mijn kleine kleinzoontje (ontwikkeling 2 jaar) voert de penseel bij het schilderen terwijl hij de hand van zijn moeder stuurt.- moeder als verlengstuk van hem zelf, zij staat nog niet buiten hem. En kleindochtertje van 3 dat zo wit als een doek wordt als zij ziet dat haar moeder zich tot bloedens toe in de vinger snijdt. Kunnen wij ook wakker worden voor het feit dat we een gemeenschappelijk kosmisch Ik hebben dat in de wereld leeft en dat we alleen door praktiseren van empathie, van broederschap, van Mutual AID, we tot een menswaardige samen leving kunnen komen.in overeenstemming met de wetten van de natuur? Silesius zegt hier over: “Ik ben een ding en toch geen ding, ik ben een punt en toch een kring. Wat het vrouwelijke en mannelijke betreft: Duidt Christus hier op de vereniging van de innerlijke vrouwelijke ontvangende (zonne)ziele ,en de mannelijk wakkere geestelijke kwaliteiten van het ik in het eigen zelf? Om deze tot een innerlijke harmonische samen werking te brengen is een opgave voor de toekomst. Manlijk-vrouwelijk schiep God de mens. Met de scheiding der geslachten viel dit uit een met het doel om weer éen te worden in de toekomst. Zoals Goethe zegt over de plant: Wat de plant onbewust volbrengt, mens! leer dat bewust te doen, bedoelt Christus: t.o.v. het Kind: Wat het Kind onbewust is, mens leer dat bewust te doen. De Nathanische kinderziel wil dit mogelijk maken. De Elohiem moeten het hebben zien aankomen dat de op aarde verbannen mens verstrikt zou raken in de invloeden van Lucifer en Ahriman. Toch is deze
3
verstrikking nodig om van uit de vrije wil de bewuste verbinding met de geestelijke wereld weer te kunnen leggen. De Elohiem hebben daartoe een paradijs ziel achter gehouden, een zonneziel die nooit op de aarde geïncarneerd is, een zusterziel van Adam, een nieuwe Adam die geen karma draagt. En deze onschuldige reine kinderziel waar over de herders de engelen hoorden zingen, is het die in de kribbe, in Bethlehem geboren is. :We kennen dit kind van de Liefde als de Nathanische Jezus. Een lange voorbereiding heeft het gehad om de krachten uit de kosmos naar de aarde te brengen, de nieuwe mogelijkheden en redding voor het kind in de mens. 4 offers heeft het daartoe gebracht. Deze 4 offers kunnen we in de Paradijstuin in beeld brengen. Het 1ste offer bracht het in de Limurische tijd. Het verbindt zich met de wijsheid van de 12 sterren van de dierenriem, met de krachten waaruit ooit de zintuigen zijn gevormd. De 12 zintuigen van licht zijn vermogens van ons wezen, poorten van de ziel en van de kosmos. Door het licht ontstond het oog om het waar te nemen, door de klank ontstond het oor om sferen harmonie te horen. Maar onze zintuigen nemen de wijsheid uit de kosmos niet meer waar, Onze zintuigen zien alleen nog maar wat weeg, tast en meetbaar is en niet objectief maar subjectief, met sympathie of met antipathie .Onze zintuigen zijn egoïstisch geworden. De zonneziel nam de kosmische wijsheid uit de 12 vaste sterren van de dierenriem in zich op om het aan het mensenkind onder de eerste drie jaar op aarde te brengen waardoor het zich tegen de zwaartekracht in kan oprichten en zijn evenwicht vinden in de materiele wereld waarin het is geboren. Door deze opricht krachten kan het kleine kind gaan staan en lopen, en deze opricht krachten in de materie, die we in de natuur in de kristallen zien (laten we de lichtjes in de paradijstuin aansteken!)zijn de zelfde die de zintuigen het sluimerende verlichte vermogen geven om de wereld van de materie waar te nemen en doorlichtend te ver geestelijken ,De idee in de materie kan weer herkend en verlost worden, omdat ooit bij de schepping de idee in de materie en in de vorm gelegd is. Misschien legt het kleine kind onder de 3 jaar ook wel het idee in de materie als het zijn omgeving langzaam aan gaat waarnemen alle dingen bij de naam gaat noemen. Voor hem is de vader God waar het vandaan komt: pappa, en moeder aarde: mamma. De paradijsziel verbond zich met Christus, waardoor wij kunnen zeggen: Niet ik maar Christus in mij. In de sterrenwijsheid ligt ons karma besloten. Als we voor ons karma wakker worden, worden we geconfronteerd met gerechtigheid, en de deugd die we in deze 1ste advent week kunnen oefenen is: gelatenheid. Het 2de offer vond plaats in de vroege tijd van Atlantis. De paradijsziel verbond zich met de zon en de planeten, met de etherische zonnekrachten die op de
4
planten, bloemen, en het spreken van het kind en de zich ontwikkelende mens in werken.(in de paradijstuin leggen we de rozen neer) Alles is uit het woord, de Logos ontstaan zegt het Johannes evangelie. De etherische zonnekrachten die vormend werken in de natuur werken in de groeikrachten van de planten, de bewegelijke wereld van het water maar ook in de gedachten, de fantasieën en de taal van de mensen. De Logos .Proeven tonen aan dat een massa gestrooid ijzer vijlsel op een plaat in een vorm schiet bij het tot klinken brengen van een snaar. De Japanse arts Dr. Emoto toont in zijn proeven op het gebied van de vormende invloed van het woord op water en ijskristallen aan dat een gebed mooie harmonische kristallen mogelijk maakt, en een vloek creëert chaos. Wij mensen hebben het woord en daardoor de wereld en ook ons Ik vervuild door vloeken, babbelen, computertaal, onzin en onwaarheden fraudeus gepraat. We hebben de geestelijke betekenis van het woord verloren. De Paradijs ziel schenkt echter levenskracht voor geestelijke groei aan de mensheid, de impuls om de taal weer te verspiritualiseren, op te tillen naar de taal van de hemel ,door metaforen, door beelden, (bv. In de vorm van sprookjes waar in wijsheid in beelden aan ons overgeleverd is ) zodat mensen weer kunnen spreken met de engelen in gebed en meditatie .De Nathanische ziel verbond zich met Christus, zo dat wij nu kunnen zeggen: niet ik spreek maar Christus spreekt in mij. De deugd om in deze 2de advent week te oefenen is bezinning. Het 3de kosmische geschenk van de afdalende Paradijsziel ten tijde van Atlantis neemt hij op uit de wijsheid sferen van de maan, te samen met die van de zon, en de aarde. Deze schenken het vermogen aan het kind om te gaan denken, en aan de zich ontwikkelende mens om het zielenleven te harmoniseren, denken, voelen en willen met elkaar in evenwicht te brengen, het op te tillen boven dat van het dier uit, het warnet van driften,egoisme, emoties, jalousie en instincten te bemeesteren.( In de paradijstuin leven wilde dieren naast de tamme, de wolf naast het lam) Wij zijn geen aangeklede apen, maar het is de bedoeling dat we aangeklede engelen worden. Hoe moeilijk dat is, en hoe ver we daar nog van af staan, ervaar ik dagelijks. Het nieuws op de Televisie is bijna niet om uit te houden. De strijd van St. Joris met de draak geeft een beeld van deze actualiteit, en dagelijks kan ik met angst waarnemen hoe de kind krachten in ons midden bedreigd en vernietigd worden, En tóch heeft de Nathanische ziel door zich met Christus te verbinden oerkrachten uit de kosmos in onze ziel als zaad neer gelegd en kunnen en willen we, ja dat wordt hier ook letterlijk geprobeerd te midden van alle crisis, in dit zonnehuis op aarde, de kinderziel beschermen op dat we kunnen zeggen: niet ik maar Christus in mij. De deugd voor deze 3de advent week is moed.
5
Het 4de kosmische geschenk van de zonneziel is zijn fysieke geboorte in de schoot van Maria, het Jezuskind in Bethlehem. Het Kind van de Liefde raakt de harten van alle mensen aan en geeft ons en de aarde een nieuwe kans. De mysticus Silesius zegt daar over: al wordt het kind nog duizend maal in Bethlehem geboren en niet in u, dan zijt ge nog eeuwig lijk verloren. Om het Godskind in eigen ziel geboren te laten worden, moeten we de omgekeerde weg gaan die het Nathanische kind voor ons gebaand heeft: Niet afdalend uit de kosmos, maar weer opstijgend naar de geestelijke wereld. De deugd voor deze 4de advent week is: De herinnering op roepen bij alles wat er gebeurt; en steeds weer elk ogenblik: aan de geboorte van het Kind van Licht. Wellicht zijn onze drie hogere vermogens : imaginatie, inspiratie en intuitie die ons ooit volgens de legende door een cherubijn geschonken werden, wel de drie zaden waaruit het hout van de boom van leven en wijsheid/kennis zal kunnen groeien, en waarmee we de Kribbe zelf kunnen proberen te timmeren. Die vermogens liggen als drie witte rozen bij Maria in de paradijstuin. Christja Mees-henny
Literatuur: Prokofeff: Der Jahreskreislauf als Einweihungsweg zum Erleben der Christus-Wesenheit Rudolf Steiner: Lopen spreken denken De mens in relatie tot de engelen wereld. Albert Soesman: De twaalf zintuigen.
i
