AanZet. Caffè Cupola. Spring hoger hoger. Een krijger. Regio Rotterdam November 2014

AanZet Regio Rotterdam November 2014

Spring hoger hoger

Caffè Cupola Een krijger

Van de redactie Wat doe je als je niet zo gemakkelijk contact kunt leggen in je eigen woonomgeving? Dan ga je eropuit. Een echte uitdaging vonden ze het, de bewoners van de Fascinatio-locaties in Capelle aan den IJssel. Een beetje creativiteit, extra energie en tijd was er wel voor nodig, maar iedereen plukt er nu de vruchten van. En wat de bedenkers betreft mag het groter groeien. Of zoals Liyo de sportleeuw op pagina 7 zegt: ‘Spring hoger, hoger!’ Zo heeft iedereen wel een uitdaging. Voor Cok is dat zijn werk en ‘zijn’ villa en voor Christopher het laten vloeien van zijn dichtader. Terwijl de moeder van Monique ons laat delen in haar krijgersmentaliteit. Tot zover een greep uit de regionale informatie. Daarnaast uiteraard ook veel algemeen ASVZ-nieuws en prikkelende verhalen. Zoals over de ‘Week van reflectie’ en hoe ASVZ daaraan meedoet. Over de training ‘Sociale netwerken’ voor teams, de Verpleegkundige Ondersteuning Medische dienst en de vijfde jaarlijkse ‘Ontmoetingsdag van de Medezeggenschap’ voor SCR-leden. En 2015 komt eraan. Om goed voorbereid te zijn op de veranderingen die ons te wachten staan door de transities en wat die voor de cliënten van ASVZ en hun netwerk betekenen, organiseerde de CCR drie bijeenkomsten voor ouders en verwanten. De bijeenkomsten werden goed bezocht. Voor degenen die er niet bij aanwezig konden zijn, staat op pagina 14 een samenvatting.

Ook de lezer van AanZet staat een, weliswaar minder grote, verandering te wachten: vanaf 2015 zal AanZet organisatiebreed gevuld zijn. Dus geen losse uitgaven meer met regionieuws en in alle drie de uitgaven dezelfde algemene informatie. Maar één dikker blad, met regio-informatie verdeeld in de drie bekende regio’s en een deel algemeen nieuws. CliëntAanZet, het aparte deel voor cliënten, blijft bestaan, zij het in een iets andere vorm. Zo blijft AanZet voor alle lezers aantrekkelijk en is de informatie voor iedereen gemakkelijk bereikbaar. We verwachten daarmee het nieuwe jaar goed in te zetten. De redactie wenst iedereen veel leesplezier en een goede start in 2015.

Laetitia van de Sande

Vrijwilliger bij ASVZ Op zoek naar een leuk product vervaardigd door cliënten van ASVZ? Ga dan naar webwinkel Waardijn voor:

• • • • •

Kaarsen Keramiek Schilderijen Zeep Producten van hout en textiel

U bent ook welkom bij Doggersbank 56 3192 DA Hoogvliet T 010 283 41 25 E [email protected] W www.waardijn.nl Openingstijden: ma t/m vrij 09.00 – 16.00 uur

Dagcentrum Barendrecht Producten door cliënten vervaardigd

La Troupe: keramiek Atelier: schilderijen Hout: plantenbakken, kisten, spiegels, vogel- en vlinderhuisjes Alles van pallethout Openingstijden: ma t/m vrij 9.00 – 17.00 uur Oosteinde 11, 2991 LC Barendrecht T 0180 627496

Ben je op zoek naar een zinvolle invulling van je vrije tijd en lijkt het je leuk om dit samen met onze cliënten te doen? Neem dan contact op met een van de coördinatoren vrijwilligers. Julia Klemans Regio Brabant, M 06 48 13 13 81

Wendy Bakker Regio Midden-Holland / Rotterdam / Rijnmond M 06 20 65 00 01                                                                                                                                                                                                           Petra Pijl Regio Sliedrecht / Dordrecht / Gorinchem / Leerdam, M 06 22 54 75 16

De AanZet van november 2014

3

En verder … Cliënten Zorgdieren 6 Wederzijds 6 Spring hoger hoger 7

Medewerkers Niet zeuren, maar doen 7 Verpleegkundige ondersteuning medische dienst 8

CliëntAanZet De klachtenregeling 9 Evaluatie SCR 10 Gedicht: Er is een tijd 10

Zin-actief 12

Caffè Cupola. Een ideale plek om elkaar te ontmoeten voor de bewoners van Fascinatio. P. 4-5

Recreatie 12 Ouder in Zicht Een krijger 15

ASVZ Familievereniging 7 Week van reflectie 13 Aanzet voor ieder één 16 Zin in zorg 16 Vrienden voor even 17 Joris stelt zich voor 18 Giften 18

CliëntAanZet: Cok Scheppink houdt niet van stilzitten. P.11

Tijdens de ouderbijeenkomsten wordt veel duidelijk. P.14

Fondsenwerving: Een dag om nooit te vergeten. P.18

Vergoedingen voor cliënten 19 OR 19 SCR/CCR Ontmoetingsdag 19 P&O 19

Volg ASVZ ook op Facebook

Redactie Laetitia van de Sande (eindredactie), Madelon Hofman, Carin Ippel, Dorien van den Meiracker, Bertina van Os, Jennie Stam Reacties op artikelen, brieven, redactionele bijdragen en suggesties kunt u richten aan de redactie: ASVZ t.a.v. PR en communicatie, Postbus 121, 3360 AC Sliedrecht telefoon 0184 491 320 e-mail [email protected] Sluitingsdata kopij Februari 2015: 11 november 2014 Mei 2015: 10 februari 2015 Foto’s archief ASVZ, archief Huisvesting, Steven van der Hoeff Vormgeving sweatshop Druk Drukkerij Obreen Totale oplage AanZet 9.800 stuks AanZet wordt verspreid onder cliënten, ouders/contactpersonen, medewerkers, vrijwilligers en gepensioneerden. De redactie behoudt zich het recht voor artikelen te bewerken, in te korten of eventueel niet te plaatsen.

Coververhaal

4

In de wijk Fascinatio in Capelle aan den IJssel bevinden zich vijf woonvoorzieningen van ASVZ: Ardalaan, de Watervilla’s, Bolknak, Solislaan en Hof van Fascinatio. Hier wonen in totaal ongeveer 75 mensen met een verstandelijke beperking vanaf ongeveer 27 jaar. De wijk is ruim tien jaar geleden gebouwd.

Caffè “Jammer genoeg is Fascinatio een wijk zonder kern. Er is geen sociale samenhang, in elk geval niet zoals bijvoorbeeld in een dorp,” vertelt Nicole van Boven, teamleider van de Water-

villa’s. “Overdag zie je nauwelijks mensen. De meeste wijkbewoners gaan naar hun werk en dat betekent dat het overdag erg rustig is. Er is een supermarkt, maar dat is zo ongeveer de enige plek waar we andere bewoners tegenkomen.” Dit betekent dat ‘contact maken met de buurt’, ‘elkaar ontmoeten’, niet eenvoudig is. Dat is vooral voor de oudere cliënten, die niet meer dagelijks naar hun werk gaan, een uitdaging.

Naar de overkant Dus moet er creatief worden omgegaan met de mogelijkheden die er wél zijn. En als blijkt dat het gras aan de overkant groener is, dan ga je daar toch heen. Aan de andere kant van de grote verbindingsweg tussen Rotterdam en Capelle aan den IJssel ligt het Rivium bedrijvenpark. Daar bevindt zich Caffè Cupola. Het is geen gewoon café, maar een knusse koffie- & lunchbar waar biologische producten worden geserveerd. Door de week komen er vooral mensen uit de bedrijven rondom. In het weekend blijkt het niet open te zijn, maar daar valt misschien over te praten.

Gezamenlijk belang Hendrik Schollaart, teamleider van Ardalaan, ontmoet de eigenaars Tom en Marie-Louise Verdel en Mike Schelling. Zij blijken open te staan voor een experiment: ruimte bieden aan de cliënten van ASVZ uit de wijk Fascinatio op zaterdag tussen 13.00 en 15.00 uur. Ze zijn, voorlopig 1x in de maand, welkom in Caffè Cupola. Als pilot. Het is een uitgelezen kans voor de bewoners van de vijf woningen om elkaar te ontmoeten op een plek buiten hun eigen woonomgeving, buiten ASVZ, in een ‘gewone’ lunchbar in de buurt en ook nog op loopafstand. Voor de eigenaars betekent het een paar uur werken op zaterdag, maar het levert ook veel op. En niet alleen klandizie. Een win-win-situatie, een gezamenlijk belang.

Elkaar ontmoeten Tot aan de zomerstop heeft de activiteit vier keer plaatsgevonden op de derde zaterdag van de maand. En met succes. Cliënten gaan er zelfstandig heen; vrijwilligers ondersteunen de activiteit. Het voornaamste doel is elkaar

5

Cupola Op de woning loop je elkaar voorbij. Maar hier heb je contact. ontmoeten. De eerste keer was de animo al zo groot dat de ruimte te klein bleek. Gelukkig kon de naastgelegen ruimte erbij getrokken worden. En de groep is niet kleiner geworden.

Op café De eigenaars zijn enthousiast. “Het is hard werken, want het is elke keer druk,” vertelt Marie-Louise. “We schuiven net zo lang met tafels en stoelen tot iedereen een leuk plekje heeft. Er komen ook mensen in rolstoelen, dus dat is soms best moeilijk. Het zal misschien geen schoonheidsprijs verdienen, maar zeker wel de gezelligheidsprijs. De bezoekers doen spelletjes, ze drinken of eten wat, ze dollen met elkaar en wij doen net zo hard mee. Het is ontzettend leuk! Weet je, ze zijn echt uit, ‘op café’, zouden ze in België zeggen.” Marie-Loui-

se heeft vooral veel waardering voor de begeleiding die steeds aanwezig is. “Het is toch te gek dat deze mensen dit doen. Gewoon vrijwillig. Dat is goud waard en mag best wel meer gewaardeerd en benoemd worden. Ook door de politiek.”

heeft hij sloten uitgebaggerd in het Kralingse Bos. Wim, 29 jaar, werkt vijf dagen in de week bij Promen. Hij levert daar een bijdrage aan het bouwen van stoeltjesliften. “Ik heb er zelf geen nodig, maar ik heb wel een scootmobiel,” vertelt hij trots. “Daar ga ik zelfstandig mee naar de judo.”

Groot denken Het initiatief bevindt zich nog in de pilotfase. Na een half jaar gaan de eigenaars, de vrijwilligers die de cliënten begeleiden en de teamleiders evalueren. Nicole: “We zouden er graag meer mensen bij betrekken zoals kinderen, andere mensen met een beperking of buurtbewoners. Maar goed: klein beginnen en groot denken.”

Wim en Arie Ik word uitgenodigd om eens te komen. Helaas is de eerstvolgende datum net nadat AanZet naar de drukker gaat, maar gelukkig willen Arie en Wim hun ervaringen met me delen. Arie, sinds kort gestopt met werken, helpt als AOW’er met veel plezier mee in het huishouden. Voorheen deed hij vooral inpakwerk, maar ook

Zo komen we op Caffè Cupola, want ook daar gaan de cliënten als groep zelfstandig naar toe. Arie: “Het is maar oversteken. En er is een verkeerslicht.” Wim: “Als we binnenkomen, zeggen we eerst ‘hallo’ en dan bestellen we wat te drinken. En daarna doen we spelletjes.” Arie: “En weet je wat? We praten daar allemaal met elkaar. Op de woning loop je elkaar voorbij. Maar in het café heb je contact. Dat gaat vanzelf.” En dat vinden ze allebei het belangrijkste. Laetitia van de Sande www.caffecupola.nl

Cliënten

6

Zorgdieren

Een knuffel van Paro of Bram geeft vooral een goed gevoel en helpt mee aan het opbouwen van zelfvertrouwen en een positiever zelfbeeld. Wie wil dat nou niet?

Op Centrum 9b, locatie Vincentius in Udenhout, wonen cliënten met een matige tot ernstige verstandelijke beperking, sommigen met dementie. Om contact te maken met de bewoners maken ze gebruik van zorgdieren, echte en bijna echte.

Meer informatie: www.parorobots.com www.zorgdier.nl

Paro is een bijna echte. Hij is een complexe robot in de vorm van een witte zeehond. Een mooi voorbeeld van ICT-technologie die bijdraagt aan de zorg voor cliënten. De gebruiker ziet Paro niet als een robot, maar ervaart de zeehond vooral als een vrijwel levend wezen. Door hem te knuffelen maak je hem blij en wanneer je vaker met hem speelt, gaat hij je zelfs herkennen. Er zit een behoorlijk prijskaartje aan. Gelukkig werd er via Fondsenwerving van ASVZ een sponsor gevonden: Fonds Sluyterman van Loo. Ook de Vrienden van Vincentius en ASVZ zelf hebben nog wat bijgelegd. Samen hebben ze ervoor gezorgd dat de cliënten nu kunnen genieten van Paro. Krijn is 67 jaar, heeft een verstandelijke beperking en dementeert. Krijn geniet van Paro. Hij pakt hem vast en legt meteen diens

witte koppie in zijn nek. Door te knuffelen met Paro leeft hij helemaal op. Ook logé Luuk, een jongeman van 18 jaar met een ernstige verstandelijke beperking, komt soms helemaal tot rust als hij contact maakt met Paro. Een robot als Paro is geen vervanging, maar een nabootsing van contact. Hij voegt iets toe aan het dagelijks leven van de cliënt. Zo ook Bram. Elke week komt Kees Gelderblom, een vrijwilliger van stichting Zorgdier met zijn hond Bram op de groep. Dan gaat hij met Peter wandelen. Peter zit in een rolstoel en houdt graag de lijn vast. Speciaal voor Bram staat er een bus hondenkoekjes op Peters kamer. Wanneer Bram een koekje krijgt, kan hij bijna niet wachten op het lekkers. Dan pakt hij het koekje voorzichtig uit de hand en Peter geniet!

Het volledige artikel is geplaatst in AanZet Brabant. U kunt alle AanZets vinden op www.asvz.nl over ons publicaties

Wederzijds Op Atelier Hodeka werken enthousiaste begeleiders, cliënten, stagiaires en vrijwilligers. Ieder heeft zijn sporen verdiend op het gebied van ontwerpen, schilderen, schrijven, het maken van producten in keramiek, textiel en hout en andere kunstuitingen. Bedrijven en particulieren weten Hodeka steeds beter te vinden. Ook heeft het atelier de afgelopen jaren succesvol meegedaan aan wedstrijden en exposities.

worden. Voor het ‘palletbedrijf’ heeft Hodeka als dank een schilderij ‘op maat’ gemaakt. Zoals ze dat ook voor de Bioderij in Sliedrecht gedaan hebben als dank voor gratis pannenkoeken. Mooi toch. Wederzijds waardering. Laat maar komen, die samenwerking.

Laetitia van de Sande

Dit jaar heeft Hodeka geëxposeerd in het Sliedrechts museum. Behalve schilderijen met de beeltenis van Anne Frank, Vincent van Gogh en Nelson Mandela waren er ook producten van hout en textiel en keramiek te zien. “Als we een project ontwikkelen, moet iedere cliënt ‘zijn eigen stukje’ kunnen inbrengen,” vertelt Jan Monster, begeleider op Hodeka. “Daar mogen ze dan ook trots op zijn. Het is mooi om te zien dat cliënten elkaar vaardigheden aanleren. Ook dat geeft eigenwaarde. Met elkaar naar het einddoel.” Op Hodeka wordt veel hergebruikt. Bijvoorbeeld bij de genoemde schilderijen. Ze zijn met bijzondere materialen en een speciale techniek gemaakt. “We hergebruiken papierrolletjes uit afgekeurde oliefilters,” aldus Jan. “Het is hoogwaardig papier. Zonde om weg te gooien dus. Cliënten mengen het papier met gips, lijm en acrylverf en vervolgens brengen weer andere cliënten een kleine hoeveelheid van de pap aan op het doek. Dat kan bijna iedereen. En zie hier wat het dan kan worden.” Hij wijst op een schilderij met een boeddha. Net als de Mandela, Van Gogh en Anne Frank een mooi resultaat van samenwerking. Er wordt niet alleen geschilderd op Hodeka. Jan geeft een rondleiding. In het kaarsenatelier worden van oude kaarsen nieuwe kleurrijke exemplaren gemaakt. En papierfakkels en openhaardblokken van het papier van de afgekeurde oliefilters. Op de houtgroep demonteren cliënten gebruikte pallets waar meubelen van gemaakt

Het volledige artikel is geplaatst in AanZet Sliedrecht. U kunt alle AanZets vinden op www.asvz.nl over ons publicaties

Medewerkers/vrijwilligers

7

Niet zeuren, maar doen Jany Bekker met pensioen Op 16 september nam Jany Bekker, medewerker P&O, na 47 jaar afscheid van ASVZ. Ze kwam op 1 september 1967 als leerling in dienst bij kinderkliniek ‘Beatrix Irene’ in Rotterdam, de latere locatie Wielewaal. Ze werd aanbevolen als een aardig en ijverig meisje. In 1971 slaagde ze voor de opleiding Z-verpleegkundige en in 1976 behaalde ze het diploma verpleegkundige-A. Drie jaar later werd ze afdelingshoofd.

Spring

hoger, hoger! Van onze sportverslaggever Liyo de sportleeuw Zij maakte tijdens haar loopbaan verschillende grote veranderingen mee. Op 1 juli 1990 beleefde ze de overgang naar de SVVGR, waar zij in 1992 haar 25-jarig jubileum vierde als unithoofd Kapershoek in Hoogvliet. Sinds 1 juli 1993 was zij medewerker P&O. In maart 2000 vond de fusie plaats met ASVZ Zuid-West, sinds 2008 ASVZ genaamd. Zeven jaar geleden vierde ze haar 40-jarig jubileum. Als je 47 jaar bij een organisatie in dienst bent geweest, heb je een aardig archief met historische organisatiewetenswaardigheden kunnen opbouwen. Op elk gewenst moment (en ook minder gewenst zoals bijvoorbeeld tijdens het eten) wist zij daar ‘smakelijke’ verhalen uit op te dissen. Die zullen de collega’s moeten missen, want dat heeft ze nu afgesloten. Maar vergeten zal ze het allemaal zo snel niet. Daar heeft ook het afscheidsfeest zeker aan bijgedragen, want zittend in een luie stoel (hoe bestaat het!) werd haar door vrienden en collega’s een prachtige lipdub aangeboden. Ook heeft ze in de vorm van speeches en dagboekfragmenten nog het een en ander te horen gekregen. Aan haar veelvuldige geknik te zien was niet alles even nieuw voor haar. Voor de toehoorders wel!

Op een ochtend maakten de andere sportleeuwen mij wakker. ‘Vandaag is de sportdag op Kinderdagcentrum (KDC) Lombardijen!’ Daar moest ik naartoe. En wat zag ik? Er lagen kinderen op een grote taart. Super grappig. Ik hoop maar niet dat ze de taart hebben opgegeten. Achter de taart sloegen twee mannen op grote trommels. Ook kinderen sloegen heeeeeel hard! Zo zie je maar: muziek maken is ook sport! Plotseling hoorde ik iets vallen. Ik schrok ervan, zo hard. Ik draaide me om en zag een lokaal vol blikken. Die werden omver gegooid. “St,” zei ik, “dat maakt te veel herrie.” “Maar dat mag gewoon, hoor,” zei een van de kinderen. Dat liet ik me geen tweede keer zeggen. We pakten samen de bal en gooiden álle blikken omver. Ik rende naar de gymzaal. Daar lag een rood kussen. Het leek wel gevuld met lucht. En ja hoor, het was een springkussen. Het liefste spring, dans en sport ik de hele dag, dus sprong ik mee . De kinderen riepen: “Spring hoger, Liyo! Hoger!” Ik stootte bijna mijn hoofd tegen het plafond! Zo hoog kwam ik. Toen was ik wel een beetje moe. Dus liep ik naar de snoezel om te ontspannen. Die lag vol met lichtjes en mooie dingen waar je naar kon kijken. Ik mocht overal aan voelen.

Veel is ze niet veranderd in die 47 jaar. Iedereen die aanklopte was altijd welkom. Tijdens haar werk en ook nu bij het afscheid. En aan het einde: Niet zeuren, geen lange speech, maar kort en krachtig: ‘Voor allemaal: het ga jullie goed!’

Op het binnenplein werd ondertussen met hele grote ballen gespeeld. De kinderen liepen een parcours. Over planken en langs pylonen. En duwden daarna de bal in de goal.

Laetitia van de Sande

Later hoorde ik dat iedereen een diploma heeft gekregen. Helaas kon ik daar niet meer bij zijn. Want ik moest zwemmen, rennen en fietsen in de avond. Maar volgend jaar ben ik er weer, want zo veel leuke dingen wil ik niet missen!

Medewerkers

Verpleegkundige Ondersteuning Medische dienst

8



De afdeling Verpleegkundige Ondersteuning Medische dienst (VOM) bestaat sinds 2013 en heeft vier medewerkers. Carin de Bie werkt in regio Brabant en Jolanda Stolk in regio Rotterdam. In regio Waardenland werken Cobie van Beuzekom en Petra Buvelot. De afdeling geeft verpleegkundige ondersteuning in al haar facetten. Ze nemen taken over van de Arts Verstandelijk Gehandicapten (AVG) en kunnen begeleiders uit de primaire zorg ondersteuning geven bij verschillende medische vragen. De medewerkers van de VOM zijn verpleegkundigen met een aanvullende opleiding. Het werk is heel afwisselend en geen dag is hetzelfde, maar toch proberen Cobie en Carin me een indruk te geven van hun werkzaamheden.

Controles

Cobie: “Vandaag ben ik de dag begonnen met wondcontroles. Ik controleer dan hoe het genezingsproces van een wond verloopt. Moet de behandeling bijgesteld worden of gaan we op dezelfde manier verder? Moet de arts nog een keer geraadpleegd worden of gaat alles volgens het boekje? Lopen begeleiders tegen dingen aan, waarbij ze ondersteuning nodig hebben? Tijdens het diabetesspreekuur heb ik een aantal cliënten gezien die diabetes hebben. Bloedwaarden controleren, bloeddruk meten en verder alles gedaan wat bij de kwartaalcontroles hoort.”

Wegen en meten

“Ik heb op het orenspreekuur bij een paar cliënten de oren gecontroleerd en waar nodig uitgespoten,” vertelt Carin. “Hierna ben ik even bij de afdeling fysiotherapie binnengelopen. Ze wilden mijn advies over de behandeling van blaren aan de voeten van een cliënt. Daarna was er een wegen-en-meten spreekuur. Alle kinderen tot 18 jaar worden jaarlijks gewogen en gemeten. Dit is belangrijk om in de gaten te houden of de groeicurves normaal verlopen. Bij bepaalde syndromen zie je afwijkingen in gewicht en/of lengte. Hoe eerder je dit constateert, hoe beter het is.”

Protocollen

En dan zijn er natuurlijk de administratieve werkzaamheden. Alle afspraken moeten vastgelegd worden. De hiervoor ontwikkelde medische kaarten staan in Plan Care

vlnr Jolanda, Coby, Petra, Carin

Dossier (PCD). Er zijn inmiddels medische kaarten van sondevoeding, wegenen-meten onder de 18 jaar, stoma’s en diabeteszorg. De verwachting is dat er nog meer bij zullen komen, want de medische zorg blijft zich ontwikkelen. Begeleiders kunnen de kaarten in PCD ook inzien, zodat altijd de meest recente informatie beschikbaar is. Het is belangrijk dat in protocollen beschreven staat hoe om te gaan met verschillende medische zaken.

Bijscholing

Eén keer per maand is er werkoverleg met het hoofd medische dienst, Sandra Mergler. Ook is er elk kwartaal overleg met de verschillende verpleegkundige steunpunten binnen ASVZ. Daarnaast worden de medewerkers regelmatig bijgeschoold. Cobie: “De ontwikkelingen in de medische zorg gaan zo verschrikkelijk snel. Wat vandaag een normale handeling is, kan volgend jaar alweer achterhaald zijn. We moeten dus goed op de hoogte zijn en blijven om de goede informatie te kunnen verstrekken aan zowel artsen als begeleiders.” Natuurlijk doet de VOM nog veel meer. Het is een functie in ontwikkeling. De VOM zorgt voor continuering van de zorg en houdt overzicht. De medewerkers hebben een brede kennis van medische zaken. Het werk is veelzijdig, uitdagend, afwisselend, maar vooral heel erg leuk!

Carin Ippel *Plan Care Dossier is een zorgdossier, een softwareprogramma voor de registratie van cliënten en alle zorg rondom een cliënt.

november 2014

De klachtenregeling Stel je eens voor: Je bent ergens niet tevreden over. Je bent het bijvoorbeeld niet eens met de begeleiding die je krijgt. Of met de afspraken die zijn gemaakt. Je hebt dan een klacht. Binnen ASVZ willen wij dat er goed met klachten wordt omgegaan. We willen immers dat jij tevreden bent over de begeleiding die je krijgt. ASVZ heeft daarom afspraken gemaakt. Deze afspraken staan in de klachtenregeling.

Wat vind je in de klachtenregeling? Er staat in wat een klacht is. En wie er mogen klagen. De regeling legt ook uit hoe je een klacht kunt oplossen. Je moet je klacht natuurlijk wel eerst vertellen. Misschien vind je het soms moeilijk om zelf te praten over je klacht. Je kan dan vragen of iemand je wil helpen. Bijvoorbeeld je familie, een vriend of iemand anders. Je kunt ook terecht bij de cliëntvertrouwenspersoon.

De klachtenregeling vind je op www.asvz.nl/ voor-cliënten

Cliëntvertrouwenspersonen

Anke van Breugel M 06 12 03 24 95 E [email protected] Postadres ASVZ t.a.v. Anke van Breugel Schoorstraat 4 5071 RA Udenhout

Ellen van den Herik M 06 22 92 48 81 E [email protected] Postadres ASVZ t.a.v. Ellen van den Herik Postbus 121 3360 AC Sliedrecht

Heb je een klacht of een probleem? Kom je er zelf niet uit? Bel of Bel mail een cliëntvertrouwenspersoon om je hierbij te mailof een cliëntvertrouwenspersoon om je hierbij te ondersteunen. ondersteunen.

Josephine Lof M 06 53 38 17 16 E [email protected] Postadres ASVZ t.a.v. Josephine Lof Postbus 121 3360 AC Sliedrecht

Kees van de Wouw M 06 48 13 13 84 E [email protected] Postadres ASVZ t.a.v. Kees van de Wouw Schoorstraat 4 5071 RA Udenhout

De klachtenregeling voor cliënten is te vinden op www.asvz.nl. Wil je na het lezen van de ‘klachtenregeling voor cliënten’ een klacht indienen? Stuur die dan naar: Klachtencommissie ASVZ, Postbus 121, 3360 AC Sliedrecht

Gedicht Er is een tijd Er is een tijd om te komen. Er is een tijd om te gaan. Er is een tijd om te werken. Er is een tijd om vrij te zijn. Er is een tijd om lol te maken. En er is een tijd om serieus te zijn. Er is een tijd om boos te zijn. En er is een tijd om blij te zijn. Er is een tijd om elkaar fouten te vergeven. Er is een tijd om lui te zijn. Er is een tijd om vrede met elkaar te hebben. Er is een tijd om verliefd te zijn. Er is een tijd om vrijgezel te zijn. Er is een tijd om behulpzaam te zijn. ER IS VOOR ALLES EEN TIJD! Christopher Inocencio

Evaluatie cliëntenraden Soms is het goed om te kijken, hoe vinden we het gaan? Zijn we tevreden? Wat kan beter? Daarom hebben alle sectorale cliëntenraden een vragenlijst ingevuld. Wat is hier uitgekomen? We vinden het belangrijk om in de raad te zitten.

Dat we mee mogen praten en denken. Dat we kunnen leren van elkaar. Dat er iets met onze vragen wordt gedaan door de manager. Dat er een coach is die ons helpt. Soms moeten we beter op de tijd letten. We zijn blij dat de sectorale cliëntenraden er zijn!!

Aan het woord is… Cok Scheppink

“

Ik ben groot fan van Sparta.

Ik ben 67 jaar en woon nu bijna een jaar op de Aveling in Hoogvliet. Ik vind het een gezellige, leuke en fijne woning. Net een villa! Ik kan praten met mijn medebewoners. Dat is fijn. En ik vind de begeleiding prettig. Ik reis zelfstandig met de tram en de metro. Werken doe ik op Doggersbank. Ik doe hier allerlei huishoudelijke taken. Daarnaast teken en kleur ik tasjes. Waar ze dan weer cadeaus in doen. Ook werk ik bij Transport. Post halen en boodschappen doen. Op de woning doe ik ook zoveel mogelijk zelf. Maar ik lees ook graag boekjes en kijk filmpjes. Mijn grootste hobby is roken.

Vanaf september ga ik op voetbal. Ik ben groot fan van Sparta. Ik bezoek zelfstandig elke thuiswedstrijd. En ik ben een dierenliefhebber. Ik heb een aquarium op mijn kamer. Een medebewoner heeft dat ook. Samen gaan we dan wel eens naar de dierenwinkel. Of kijken bij elkaars vissen op de kamer. Ik heb meegedaan met de avondvierdaagse. Hier heb ik een medaille voor gekregen. Een poosje terug heb ik een week vrij genomen. Toen heb ik met een aantal medebewoners de hele schutting geschuurd en gebeitst. Het is prachtig geworden. Toen het af was hebben we met elkaar een barbecue gehouden. Tja.. van stilzitten hou ik niet!

12 Wil jij ook iets vertellen in CliëntAanZet of wil je meer weten? Stuur een bericht naar: Cliëntzeggenschap Postvak locatie Merwebolder Sliedrecht of e-mail: [email protected] of bel: 06 22 77 85 55

www.asvz.nl is er ook voor jou Heb je de website van ASVZ al eens goed bekeken? Er is nu ook een plek speciaal voor cliënten gemaakt. Die heet: Voor cliënten. Je kunt er veel informatie vinden die voor jou bestemd is. Bijvoorbeeld: Nieuwsbrieven • AanZet • Cliëntendocumenten • Leuke Links Misschien heb je nog een goed idee? Laat ons weten wat je ervan vindt: Telefoon: 0184 491 320 E-mail: [email protected].

Onderling Sterk Gorinchem Belangenwerkgroep voor en door mensen met een beperking. Telefoon: 06 83 11 06 22, E-mail: [email protected] Website: http://onderlingsterkgorinchem.simpsite.nl/Welkom

Recreatieprogramma

Zin-actief Levensbeschouwelijke activiteiten Door de Interkerkelijke Commissie Aangepaste Diensten (ICAD) worden in samenwerking met kerken in Rotterdam en omgeving gecombineerde kerkdiensten gehouden met en voor mensen met een verstandelijke beperking. De ICAD verzorgt ook Bijbelclubs en catechisaties voor deze doelgroep. 9 november 21 december 8 februari 15 maart

Bethelkerk, Kerkweg 2, Barendrecht Nebo Kerk, Smeetslandsedijk 280, Rotterdam-Zuid Carnisse Haven, Noordersingel 30, Barendrecht Ontmoetingskerk, Zevensprong 4, Capelle a/d IJssel

Meer informatie? J. van Boven T 010 420 21 03 E [email protected] www.icad2012.nl Nu ook op facebook: Stichting Icad In Vlaardingen worden kerkdiensten met een thema voor en met mensen met een verstandelijke beperking gehouden. De diensten vinden eenmaal per maand op zondag plaats in het kerkcentrum Holy, Reigerlaan 47, Vlaardingen om 15.00 uur op: 30 november 21 december Thema: Dromen 25 januari 22 februari Thema: "En God sprak ..." Meer informatie? H. van Baars T 010 474 23 53 E [email protected]

10.00 uur 14.30 uur 10.00 uur 15.30 uur

Locatie Wielewaal Op dinsdag 1x in de maand 1x in de 2 maanden 1x in de 2 maanden 1x in de 2 maanden

1x in de maand Film Soos met een thema Bingo Hobbyclub Spelletjes

Op donderdag Zondag 16 november Dinsdag 25 november Vrijdag 28 november Zondag 30 november

1x in de maand Disco met een thema Clowns langs de EMVB groepen Maak je droom waar: Muziekfestival te Utrecht 13.00 uur Alleen via inschrijving vooraf Witte bedjesfeest 10.00 uur Alleen via inschrijving vooraf Sinterklaas komt langs de woningen Alleen via inschrijving vooraf

Locatie Lombardijen Zondag 9 november Dinsdag 25 november Vrijdag 28 november Zondag 14 december

Pictogrammenbingo 14.00 uur Maak je droom waar: Muziekfestival te Utrecht 13.00 uur Alleen via inschrijving vooraf Witte bedjesfeest 10.00 uur Alleen via inschrijving vooraf Clowns komen langs de EMVB groepen

Locatie Hoogvliet Elke laatste vrijdag van de maand

Disco in discotheek ‘de Dogger’

Het recreatieprogramma voor 2015 is bij het verschijnen van dit nummer nog niet definitief, maar zal op de website en portaal te vinden zijn. Meer informatie? Anneke Woudenberg Coördinator Recreatie Rotterdam T 010 283 44 80 M 06 22 47 34 58 E [email protected]

ASVZ

13

Durf te twijfelen Week van reflectie

Ethische afwegingen kunnen maken én dilemma’s goed kunnen verwoorden binnen je werk is belangrijk, maar reflectie schiet er door de volle agenda’s vaak bij in. De tijdsinvestering betaalt zich echter dubbel en dwars terug. Regelmatig morele vragen met elkaar bespreken draagt bij aan een open cultuur. Ook dragen de activiteiten bij aan de kwaliteit van leven van cliënten. Daarom zal in de week van 24 tot 28 november een groot aantal zorginstellingen, jeugdzorgorganisaties en opleidingen weer enthousiast hun bijdrage leveren aan de Week van reflectie in de gezondheidszorg en jeugdzorg door het organiseren van inspirerende activiteiten. Een week lang is er aandacht voor morele vragen en staat de inhoud van de zorg centraal.

Met hart & ziel voor goede zorg De Week van reflectie is in ruim zes jaar uitgegroeid tot een breed initiatief, dat bijdraagt aan een betere kwaliteit van de gezondheidszorg en jeugdzorg, professionalisering, betrokkenheid van medewerkers en werkplezier. Ook ASVZ doet mee. Medewerkers worden op verschillende manieren uitgedaagd om na te denken en met elkaar te spreken over de zorg die ze leveren, over betrokkenheid en werkplezier. Wekelijks verschijnt er voor medewerkers een verhaal, spreuk of idee op Portaal waarin reflectie centraal staat. Daarnaast staan er op de website van Week van reflectie tal van activiteiten. Op deze plek een mooi verhaal van een ouder, die terugkijkt, reflecteert, een gedicht van K.Schippers en een een boekentip. Doe mee, denk mee, reflecteer en durf te twijfelen…

Welkom in Frankrijk Door Emily Perl Kingsley

Regelmatig word ik gevraagd om te beschrijven hoe het is om een kind met een beperking groot te brengen. Om daarmee anderen, die deze unieke ervaring niet kennen, te helpen begrijpen, voor te stellen hoe dat voelt. Het voelt zo: Wanneer je een kind verwacht dan lijkt dat wel op het plannen van een geweldige vakantie naar Italië. Je koopt een stapel reisgidsen en je maakt heerlijke plannen. Het Colosseum. ‘David’ van Michelangelo. De gondels in Venetië. Misschien leer je zelfs wat handige zinnetjes in het Italiaans. Allemaal erg spannend! Na maanden van verwachtingsvol uitkijken breekt de dag dan eindelijk aan. Je pakt je koffers en daar ga je! Na enkele uren landt het vliegtuig. De stewardess komt binnen en zegt: “Welkom in Frankrijk!” “Frankrijk?” zeg je. “Wat bedoelt u met Frankrijk? Ik heb voor Italië geboekt! Ik hoor in Italië te zijn! Ik droom mijn hele leven al van Italië!”

Decors Ik zet drie etsen van Dick Cassée achter twee katten op een bank. Ze kijken niet op of om. Zo worden er wolken boven ons hoofd neergelaten zonder dat wij ernaar kijken. Uit: K.Schippers Fijn dat u luistert ISBN 978902145607 €18,99

Boekentip

In gesprek over goede zorg: overlegmethoden voor ethiek in de praktijk. In het boek worden verschillende gespreksmogelijkheden gepresenteerd en wordt besproken hoe zorgethiek in organisaties kan worden geïmplementeerd. Hans van Dartel, Bert Molewijk ISBN 9789461055101

Maar het vliegschema is veranderd, het vliegtuig is in Frankrijk geland en daar moet je blijven. Gelukkig ben je niet naar een vreselijke, walgelijke, smerige plek gebracht, waar de pest heerst, hongersnood en allerlei ziektes. Het is alleen een ander land. Dus je moet nieuwe gidsen kopen. En je moet een andere taal leren. En je zult mensen ontmoeten die je anders nooit had leren kennen. Het is alleen een ander land. Het gaat er wat rustiger aan toe dan in Italië, het is minder hip dan Italië. Maar na een poosje, als je een beetje bekomen bent van de schrik, dan ga je rond kijken. En dan vallen je de prachtige paleizen en kastelen op, de heerlijke wijnen, het Franse eten, de Mona Lisa in het Louvre… Maar iedereen die je kent, is druk bezig, van en naar Italië. En ze scheppen op over hoe geweldig ze het daar hebben en hebben gehad. En de rest van je leven zul je zeggen: “Ja, mijn plan was dat ik ook naar Italië zou gaan.” En dat geeft een pijn die nooit, nooit, nooit over zal gaan, want het verliezen van die droom is een groot en meeslepend verlies. Maar, als je de rest van je leven blijft rouwen over het feit dat je nooit naar Italië ging, zul je nooit in staat zijn om te genieten van die hele leuke, speciale en prachtige dingen, van Frankrijk. (vrij vertaald uit het Engels)

www.weekvanreflectie.nl

ASVZ

14

ASVZ op koers Ouderbijeenkomsten In de maand september zijn er in samenwerking met de Centrale cliëntenraad (CCR) door ASVZ drie bijeenkomsten georganiseerd voor ouders/verwanten van cliënten met een verblijfsindicatie. Het onderwerp van deze bijeenkomsten was de veranderingen die ons te wachten staan in de zorg. Deze veranderingen hebben betrekking op de Wet Maatschappelijke Ondersteuning (Wmo), Jeugdwet en de Participatiewet. Ook de omvorming van de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten (AWBZ) naar de Wet Langdurige Zorg (WLZ) werd besproken. Deze nieuwe wetten gaan gelden per 1 januari 2015. Eerder dit jaar zijn dezelfde soort bijeenkomsten gehouden voor alle medewerkers van ASVZ en zijn de aanstaande veranderingen besproken tijdens de jaarvergaderingen van de familievereniging Vincentius en de Ouder-verwantenvereniging Merwebolder/Lingebolder.

de flexibele capaciteit, blijven deel van het team maar kunnen indien nodig ook elders in de regio worden ingezet. De flexibele capaciteit wordt gevormd door medewerkers met een tijdelijk contract en in eerste instantie medewerkers die zich vrijwillig hebben aangemeld om flexibel ingezet te worden. We werken met een jaarplanning. Een deel van de flexibele capaciteit wordt ingezet bij niet voorziene veranderingen in de jaarplanning. Hierdoor zal het rooster voor medewerkers uit de vaste capaciteit minder aan verandering onderhevig zijn en is de bezetting gedurende het jaar duidelijk.

Veel taken die nu nog door de overheid in Den Haag worden uitgevoerd, worden overgeheveld naar de gemeenten. De gemeenten beslissen uiteindelijk, voor wat de overgehevelde taken betreft, wie de zorg op het gebied van ouderen, jeugd en mensen met een verstandelijke of lichamelijke beperking gaat leveren. Het gaat hier om de begeleiding van mensen die niet binnen een zorginstelling wonen en nieuwe cliënten met zorgzwaartepakket 1 en 2. Wim Kos en Peter Mertens, raad van bestuur ASVZ, vertelden in deze bijeenkomsten wat de veranderingen kunnen betekenen en nu al betekenen voor de cliënten die ondersteuning krijgen van ASVZ en voor ASVZ zelf. Uitgangspunten die ten grondslag liggen aan de transities zijn ‘van recht op zorg’ naar ‘aanvullen waar nodig’ en van ‘zorgen voor’ naar ‘zorgen dat’.

Hoe verder?

Waarom hervormen?’

Madelon Hofman

Vanuit de overheid wordt een aantal redenen aangegeven waarom deze hervormingen plaats moeten gaan vinden. • De kosten worden te hoog. Als we zo doorgaan, kunnen we straks met zijn allen de zorg niet meer betalen. • Het netwerk rondom de cliënt moet meer betrokken worden, meer solidariteit. • Om de kwaliteit van zorg te verbeteren is het de bedoeling meer lokaal, dichterbij de cliënt te gaan werken.

Hoe hervormen?

De strategische ASVZ-koers is in 2013 uitgebreid met twee doelen: 1. We wenden ons meer toe naar gemeenten en bedrijfsleven. 2. We zetten nog meer in op het natuurlijke netwerk van de cliënt: ouders, mantelzorgers, vrijwilligers. Er zal bijvoorbeeld jaarlijks tijdens het bespreken van het Individueel Plan (IP) gevraagd worden wat ouders/verwanten zelf kunnen doen. Wat hoort zeker bij de professional en waar kunnen ouders/verwanten in ondersteunen. We blijven hierover continu in gesprek met elkaar en bekijken met elkaar wie wat kan doen. We denken vooral in oplossingen. En waar het netwerk van de cliënt niet kan ondersteunen, blijft ASVZ in beeld. In het verlengde hiervan is met de CCR het gesprek gestart over de mogelijkheid om voor extra diensten een bijdrage te vragen.

Maatregelen

De transities gaan gepaard met flinke bezuinigingen. Dit betekent dat we als organisatie in totaal minder geld krijgen. ASVZ gaat er alles aan doen om gedwongen ontslagen te voorkomen. Dit betekent wel dat de organisatie rondom de zorg anders geregeld moet worden. Voorop staat bij elke maatregel dat we blijven streven naar kwalitatief goede zorg. Dat kan als iedereen naar eigen vermogen een bijdrage levert. Want dan doen we het samen. Tijdelijke contracten worden in principe, zo lang dit niet nodig is, niet verlengd. In 2014/2015 gaat dat om ongeveer 150 medewerkers. Er wordt een zogenaamde ‘flexibele schil’ gevormd. Binnen de teams wordt vastgesteld hoeveel medewerkers er nodig zijn om de basiszorg te kunnen leveren. Deze medewerkers vormen de vaste capaciteit. De overige medewerkers vormen

Deze nieuwe werkelijkheid is een politiek besluit. Dat er gekort wordt op het budget is een gegeven. Zoeken naar wegen om deze besluiten ongedaan te maken, doen we niet. We kijken vooruit en denken in mogelijkheden. De cliënten van ASVZ verdienen een stabiele woon- en werkomgeving. ASVZ heeft het afgelopen jaar de voorbereidingen getroffen om ook op lange termijn deze stabiele omgeving te kunnen bieden. De gezonde financiële positie die we hebben draagt hier zeker aan bij. Het bieden van een blijvende stabiele omgeving doen we samen met de mensen om de cliënt heen: ouders/verwanten, vrijwilligers en betrokken en bevlogen medewerkers.

Een samenvatting van de presentatie is beschikbaar via de groep van uw zoon/dochter of verwant.

Contact

Peter Brandenburg, voorzitter CCR: “Het is belangrijk om met elkaar in contact te blijven. We nodigen ouders uit om de CCR te bellen en te mailen met vragen, opmerkingen of andere berichten. Ik adviseer ook om vooral contact op te nemen met lokale Wmo-raden. Hierin zijn mensen met een verstandelijke beperking vaak niet goed vertegenwoordigd. DOEN!” T 06 1349 7846 (Ellen Zuidema, ambtelijk secretaris) E [email protected] Wilt u meer informatie over de veranderingen in de zorg en wat deze voor u betekenen? Ga dan naar de websites van het ministerie van VWS: www.hoeverandertmijnzorg.nl en www.dezorgverandertmee.nl Peter Brandenburg, voorzitter CCR: “Het is belangrijk om met elkaar in contact te blijven. We nodigen ouders uit om de CCR te bellen en te mailen met vragen, opmerkingen of andere berichten. Ik adviseer ook om vooral contact op te nemen met lokale WMO-raden. Hierin zijn mensen met een verstandelijke beperking vaak niet goed vertegenwoordigd. DOEN!” T 06 1349 7846 (Ellen Zuidema, ambtelijk secretaris) E [email protected]

Ouder in zicht

15

Een krijger Moeder te zijn van Monique veroorzaakte in mijn leven lange tijd zweet en tranen. Heel veel onbegrip. Je moet een vechter zijn om de boel bij elkaar te houden. Onze Monique was bij haar geboorte te licht van gewicht. Voor we met haar naar buiten mochten, moest ze zes pond wegen Dat duurde zes weken. Na een paar maanden zat ik met haar in het Sofia Ziekenhuis met maag- en darmklachten. Alles met de bus. Metro was er nog niet. Onze zoon moest ook mee. Hij zat op de kleuterschool. Na een jaar leek het goed te komen. Maar een stemmetje in mij zei dat het niet goed was. Monique reageerde op veel dingen niet. Toen ze 3½ was, lag ze weer in het ziekenhuis. Ze was 82 centimeter lang, praten kon ze niet. Na drie weken hoorden we: het is goed mis. Weinig functies werkten en of ze ooit zou praten, wisten ze niet. Maatregelen waren nodig. Er kwam iemand praten over uit huis plaatsen. Maar daarvan wilde ik niets horen, dus daar begon de ellende. Wie niet horen wil, moet maar voelen. Er werd voor haar een plek op een school voor Zeer Moeilijk Lerende Kinderen geregeld. Dat was het, de rest moest je zelf oplossen. Mijn man kon niet omgaan met Monique, dat was dubbel moeilijk. Maar onze zoon werd mijn bondgenoot. Hij was voor haar een vader en broer. Iemand moest toch op Monique passen als ik ging werken? Of gewoon thuis, vier hoog op een galerijwoning. Na 6½ jaar ging Monique toch nog praten, oh wonder. Ik kreeg veel steun van mijn schoonouders. Helaas overleed mijn schoonmoeder op 61-jarige leeftijd. Zelf ging ik op mijn vrije dagen met zoon en dochter op stap. Zeker één keer per jaar gingen we met zijn vieren op vakantie. Door lieve vrienden en buren die oppasten, konden mijn man en ik ook eens een avondje weg. Ook mijn collega’s steunden mij in die periode, waarin ik héél eenzaam was. Ze sleepten me er doorheen. Van mijn ouders kon ik niets verwachten, die hadden een moeilijk huwelijk. Tot zover de tranen, het zweet. Met Monique gaat het goed, hoewel ze lichamelijk achteruit gaat. Ze woont al weer 11 jaar zelfstandig op de Zalmplaat in Hoogvliet, werkt bij de Blikopener, een supermarkt van ASVZ, en één dag op dagcentrum Doggersbank. Ook onze zoon maakt het prima. Hij is voor zijn zus ‘het’ rolmodel, haar ‘grote’ broer. En ik maak nu van mijn leven een sprookje. Ga met Monique naar de dokter, pedicure, winkelen, naar een hotel, vakantie vieren. Maar ik ga ook veel weg met mijn man. We hebben een spoorabonnement met vrij reizen, dus dat zit wel goed. Ik heb een schuldgevoel naar onze zoon toe. Hij heeft geen onbezorgde jeugd gehad. Maar we zijn er gekomen. Monique is wie ze is, een geweldige meid. Ik ben heel trots op mijn beide kinderen. Ik ben nu 76 jaar en vind mezelf achteraf gezien een krijger. Nelly Rietveld

ASVZ

Zin in zorg

16 Wat het najaar ons brengen kan

Herfst en winter staan weer voor de deur. Binnen brandt waarschijnlijk de kachel en zijn de lampen al vroeger aan. Buiten zijn de bomen - nagenoeg - kaal, de contouren van de stam en takken goed zichtbaar en de akkers liggen er leeg, braak bij. Hoe anders was dat op het moment dat ik dit schreef. De bomen hingen vol appels en peren, de maïs stond hoog op het land en de aardappelen zaten nog diep in de grond. Wat gezaaid was, kon geoogst worden. En dat geldt niet alleen voor gewassen, het betreft ook onszelf. Bedoeld en onbedoeld doen of laten we dingen in ons leven. Zonder ons daar soms bewust van te zijn, zijn we hierin een voorbeeld voor anderen. Vanzelfsprekend klaar staan voor iemand in nood, kan dan ook andersom gebeuren. En als we dat niet doen, dan krijgen we, om het zo te zeggen, ook de rekening gepresenteerd. Er is een spreekwoord dat zegt: ‘Zoals de waard is, zo vertrouwt hij zijn gasten’. Wat je zaait, zul je oogsten: de dagelijkse praktijk, ook in een wereld van zorg en ondersteuning. Ons

Een moment van bezinning kan heilzaam en vruchtbaar zijn.

leven van alledag kent hierin heel veel variaties, van reacties of verwachtingen. Soms weerbarstig, soms ook ontroerend mooi, onverwacht intens. Het spreekwoord: “Wie goed doet, goed ontmoet”, kent ook een variatie: ‘Wie goed doet, kritiek ontmoet’. Waarom doe ik of laat ik iets? Doe ik het voor mezelf, vanuit een gevoel van betrokkenheid, vanuit mijn overtuiging van wat goed is? Speelt mijn mensvisie, mijn geloof daarin een rol, of doe ik iets omdat anderen dat van mij verwachten? Of omdat het werk het me opdraagt, omdat ik resultaat wil, een complimentje hoop te krijgen? Een antwoord is niet op voorhand goed of fout. Ons bewust zijn van ons handelen, ons zijn, kan ons wel helpen, ons inzicht verschaffen. En daar kan ik, de ander, kunnen wij allen voordeel van hebben. Dan kan ons bewustzijn, ons gedrag, goede vrucht gaan dragen. Zoals het akkerland braak ligt, ontvankelijk voor nieuw zaad, nieuwe aanplant, en op termijn rijkelijk vrucht kan gaan dragen, zo kan een moment van bezinning op onszelf, van rust naast, en soms zelfs

AanZet voor ieder één Sinds 2009 bestaat AanZet uit drie losse magazines, voor de regio’s Brabant, Rotterdam en Sliedrecht. Na vijf jaar heeft de redactie AanZet geëvalueerd. Dit hebben we gedaan binnen ons redactieoverleg en door het houden van een enquête onder de AanZet-lezers. De uitslag van de enquête geeft aan dat de lezer zeer tevreden is over de inhoud, maar dat er wat betreft de verzending veel kan verbeteren. Daar gaan we aan werken. Ook blijkt uit de reacties dat de meerderheid positief staat tegenover het uitbrengen van één magazine voor alle lezers. Organisatiebreed De raad van bestuur heeft akkoord gegeven op het voorstel van de redactie om van de drie losse edities over te stappen naar één organisatiebreed kwartaalblad. Er zal wel een duidelijk onderscheid blijven in algemeen nieuws en regiogebonden nieuws, zodat de lezer snel de artikelen kan vinden waarin hij geïnteresseerd is. Die uitdaging gaan we graag aan.

in het drukke doen, heilzaam en vruchtbaar zijn. Voor onszelf, voor de mensen met en voor wie we leven, werken, voor onze organisatie. En desgewenst ook voor God, ons geloof daarin. Zo kan de ‘relatieve rust’ in de natuur toch een periode van vruchtbare actie in onszelf zijn. Een goed en mooi najaar gewenst. Medewerkers Geestelijke verzorging Theo Bos / Brabant / M 06 48 13 13 91 Wim Burggraaf / Rotterdam / M 06 10 40 26 48 Ellen Stierman-van Kleef / Waardenlanden / M 06 10 89 96 15

AanZet Regio Sliedrecht oktober 2013

Burgemeester aan tafel

Groene vingers

AanZet

Bijen in de stal

Regio Rotterdam oktober 2013

Met de gemeente in gesprek

Vol inspiratie Kanjers

AanZet Regio Brabant oktober 2013

Met de gemeente in gesprek

Falen met plezier Een tweede kans

ASVZ

17

Vrienden voor even of voor het leven? Training sociale netwerken voor teams werkzaam in het primaire proces Mensen om je heen. De een heeft er wat meer behoefte aan dan de ander. Maar mensen met wie je je verbonden voelt, kunnen een belangrijke rol spelen als klankbord, vertrouweling of raadgever. Zij kunnen iets voor jou betekenen. Maar zelf kun je ook iets voor anderen betekenen. ASVZ wil mensen de kans geven hun eigen bestaan vorm te geven, waar mogelijk samen met de mensen om hen heen, het eigen sociale netwerk. Maar als je geen eigen netwerk hebt, hoe bouw je dat dan op? Hoe doe je dat als cliënt van ASVZ? Kunnen de begeleiders op je woning of groep je daarin ondersteunen? Deze vraag is door het Sociaal Netwerkoverleg opgepakt. Het Sociaal Netwerkoverleg bestaat uit medewerkers vanuit verschillende disciplines binnen ASVZ: leden vanuit de werkgroep Kwaliteit, managers en teamleiders, een pedagogisch medewerker, orthopedagoog en een coördinator vrijwilligerswerk. Zij hebben het initiatief genomen

tot het maken van een ‘Training sociale netwerken’ in teamverband. Aanmelden kan via ZLIM, de digitale leeromgeving van ASVZ. Tijdens de training worden de deelnemers bewust gemaakt van het belang, de structuur en de

betekenis van het sociale netwerk van de cliënt. De inzet van de eigen kracht van de cliënt en het eigen netwerk staan centraal met als uitdaging voor de begeleiding: soms wat minder hulpverlenend oplossen en wat méér voorwaarden scheppen om wensen en behoeftes vorm te geven. De deelnemers leren hoe zij het sociale netwerk samen met de cliënt in kaart kunnen brengen. Daarnaast worden handvatten gegeven om het netwerk te versterken en uit te breiden. Alles is erop gericht om dit samen met de cliënt te doen. Tijdens de training zorgt het uitwisselen van voorbeelden voor veel inspiratie. Elly Kooijman

Het team van de Goirkestraat in Tilburg had de eer de pilot van de hernieuwde team­ training van één dagdeel te volgen. Teamleider Monique Oversier brengt verslag uit. Bij het opbouwen en onderhouden van een sociaal netwerk, sociale relaties met mensen, gaan we uit van de eigen kracht van de cliënt en zijn omgeving. We hebben met het team onderzocht wat de visie van ASVZ precies inhoudt als het gaat om sociaal netwerk en welke nuances zich daarin afspelen. Kernwoorden hierbij zijn: • • • • • • •

Inzet eigen kracht en eigen netwerk van de cliënt Versterken eigen kracht van de cliënt Gelijkwaardigheid begeleider en cliënt Systematisch gebruik van het netwerk Niet hulpverlenen (oplossen) maar faciliteren Transparant werken Oplossingen op maat

Als begeleiders zijn we gewend om te zorgen voor onze cliënten. Maar in ons leven vervullen we meerdere sociale rollen, bijvoorbeeld als broer/zus, als ouder(s), als buren. De bewustwording van het anders gaan kijken naar het netwerk rondom de cliënten en vooral proberen dit vanuit de kracht van de cliënten te verstevigen en hen daarbij te ondersteunen is een belangrijk item om mee aan de slag te gaan. We hebben ook een casus besproken rondom een cliënt met een netwerk waar we ons zorgen om maken en dat complex en voor ons soms onoverzichtelijk in elkaar steekt. Met behulp van Playmobilpoppetjes hebben de cliënt centraal gezet en daaromheen het netwerk gepositioneerd. Wat opvalt is dat we snel geneigd zijn om onze eigen waarden, normen, visie centraal te zetten. Maar kijken vanuit de cliënt en dit telkens voor ogen te houden, is echt enorm belangrijk. Het uitbeelden met Playmobilpoppetjes vonden we heel geschikt om het samen met de cliënt inzichtelijk te kunnen maken.

Verder zijn we praktisch met elkaar aan de slag gegaan. Er kwamen al brainstormend veel ideeën boven borrelen. Hierbij is het buddyproject een actieplan geworden. We hebben contact gezocht met een hogeschool in Tilburg. Zij zoeken vaak voor studenten een buddy waar ze een jaar lang aan gekoppeld worden. Er is dan wekelijks contact tussen de cliënt en de student. Twee cliënten waren heel enthousiast. Samen met hen hebben we een buddy voor hen aangevraagd en toegewezen gekregen. Zij zijn samen gaan sporten of deden gewoon gezellig een spelletje. Na dit jaar was het contact zo positief dat één van de buddy’s nu als vaste vrijwilliger voor een cliënt blijft komen. Ik ben verrast en verbaasd over wat het ons opgeleverd heeft, vooral omdat we nu eens door een heel andere bril naar het onderwerp hebben gekeken.

ASVZ

18 Aangenaam

Ik wil mij graag aan jullie voorstellen. Mijn naam is Joris van Schilt en ik ben per 1 juni fondsenwerver binnen ASVZ. Na ruim viif jaar teamleider te zijn geweest, zet ik me nu op een andere manier in voor de cliënten binnen onze organisatie.

Als fondsenwerver probeer ik extra financiële middelen te werven. Alle cliënten hebben wensen en dromen, maar daar is simpelweg niet altijd geld voor. Samen met de cliënt en begeleider kijk ik wat de wens of droom inhoudt en of er een fonds of sponsor voor te vinden is. In AanZet staat ieder kwartaal een overzicht met daarin verworven gelden en lopende projecten. Daar staan ook mijn contactgegevens vermeld. Medewerkers kunnen meer informatie en de procedure van aanvraag vinden op Portaal onder het kopje Organisatie en beleid -> Communicatie. Verder ben ik voor iedereen natuurlijk telefonisch of via e-mail bereikbaar. Aarzel niet en neem gerust contact met me op als fondsenwerving ASVZ iets voor de cliënten kan betekenen.

Gift Nationaal Fonds Kinderhulp Door een gift van 100 Eftelingkaartjes van het Nationaal Fonds Kinderhulp hebben heel wat kinderen van ASVZ kunnen genieten van een heerlijk dagje vol sprookjes en avontuur. Zo ook de kinderen van BSO Noord in Rotterdam. Een dag om nooit te vergeten Wij zijn vrijdag 15 augustus met 7 kinderen en 3 begeleiders naar de Efteling geweest met BSO Noord. Door het jaar gaan de kinderen naar verschillende scholen voor speciaal onderwijs in Rotterdam en omgeving. In de vakantie komen zij de hele dag naar de BSO. De kinderen waren al vroeg in de ochtend op de BSO. Met de trein ging het richting Tilburg en daarna verder met de bus. De kleinere kinderen zijn naar het sprookjesbos gegaan en in de rustige attracties. De pubers konden naar hartenlust gillen in de python, Joris en de draak en het grote schip. Helaas viel er af en toe een bui, maar dat mocht de pret niet drukken. Priscilla Hermans

Giften

Toegezegd

Nationaal Fonds Kinderhulp voor zwemles 3 kinderen

€

834

Collecte PKN gemeente Dorpskerk voor Capelle a/d IJssel

€

262

Bouwend Rotterdam voor Blijhof

€

4200

Aelwijn Florisz: vakantiebijdrage kinderen onder de 18

€

3000

Nationaal Fonds Kinderhulp: vouchers Efteling en Landal Greenparks

€

5250

Rotary voor Aak 6: Eurodisney Parijs

€

3500

Kiwanisclub voor Boldermanege bouw van prieel

€

5000

Gift vrijwilliger Boldermanege

€

500

Cinefacilities voor Craijensteijn 17

€

100

Diaconie van de gereformeerde kerk HS MS voor ASVZ

€

390

Jeugdcultuurfonds voor danslessen 2 kinderen Hippiashof 4

€

450

Lopende projecten Vincentius: Nebula digitale wand Veloplus rolstoelfiets voor team Belevingsgericht, de Werkschuit Inventaris voor woning Stigesu, Suriname

Heeft u interesse in een van deze projecten? Dan kunt u contact opnemen met:

Coördinator fondsenwerving ASVZ Joris van Schilt Schoorstraat 4, 5071 RA Udenhout [email protected] T 013 511 80 24 M 06 130 236 15

ASVZ

19 OR

Hoe zijn de vergoedingen geregeld voor cliënten die wonen bij ASVZ? Waar zorgt ASVZ voor? Wat betaalt u zelf?

De zomer ligt inmiddels een tijdje achter ons en ook de herfst is alweer goed op weg om winter te worden. Zoals in een jaar de seizoenen wisselen, zo staat ook de OR niet stil. De Zorg blijft in beweging. Logisch dus dat medewerkers van ASVZ te maken krijgen met veranderingen. De meest actuele beleidswijziging, die grote impact kan hebben op medewerkers, zijn de (verplichte) overplaatsingen van medewerkers in het kader van overcapaciteit en het opzetten van een flexibele schil. Maatregelen zijn dat medewerkers van dagactiviteiten in de sector wonen moeten gaan werken en dat ambulante medewerkers naar de reguliere sectoren gaan.

Voor wie bij ASVZ woont, wordt de zorg en het verblijf vergoed via de AWBZ. Deze vergoeding wordt vastgesteld op basis van de ZZP-indicatie. Daarnaast is het van belang of de cliënt woont in een voorziening met of zonder behandeling. Ook is het goed om te weten dat het zorgkantoor een verplichte, inkomensafhankelijke, eigen bijdrage in rekening brengt voor de zorg die de cliënt ontvangt uit de AWBZ. Uitgebreide informatie hierover is te vinden in de brochure ‘Uw zorg in een AWBZ-instelling’. ASVZ biedt cliënten ook producten en diensten aan die niet onder de AWBZ vallen. In de brochure ‘Zorgvergoeding inzake wonen bij ASVZ’ staat per product of per dienst vermeld of ASVZ hiervoor zorgt of van de cliënt een bijdrage vraagt. Beide brochures zijn te vinden op www.asvz.nl onder: Over ons

P&O

Persoonlijk Budget Levensfase In 2010 hebben medewerkers in de sector gehandicaptenzorg voor het eerst *PBL-uren gekregen. Deze uren vervingen destijds de vergrijzingsuren en de 55+-regeling uit voorgaande CAO’s. PBL-uren hebben als doel de duurzame inzetbaarheid in alle levensfasen te bevorderen. Met de komst van de nieuwe CAO 2014-2015 is er wel het één en ander veranderd: • Je kunt als medewerker nu vragen om je niet gebruikte PBL-uren uit te laten betalen aan het einde van een kalenderjaar. Hiervoor komt een formulier beschikbaar.

zorgbemiddeling.

Verandering hoeft niet slecht te zijn, maar de consequenties zijn soms niet voor iedereen te overzien. De OR doet zijn best om de belangen van de medewerkers goed te verdedigen, maar ook de belangen van ASVZ moet de OR meewegen in zijn besluiten.

• Iedere 5 jaar worden de overgebleven PBL-uren van het oudste jaar uitbetaald. Dit betekent dat eind 2015 je eventuele overgebleven PBL-uren van 2010 voor het eerst automatisch worden uitbetaald.

Het was geen makkelijke beslissing om instemming te geven aan bovengenoemd beleid. Toch moest dit gebeuren. Wel heeft de OR een aantal criteria vastgelegd. De OR moet er immers mede voor zorgen dat er zorgvuldig wordt om gegaan met de medewerkers.

Als je de uren liever opspaart, kun je je leidinggevende vragen om ze te mogen laten staan. In een schriftelijk voorstel leg je uit wat je plannen met de uren zijn. Dit plan moet in het teken staan van jouw eigen duurzame inzetbaarheid. Naast administratieve voordelen voor de werkgever heb je met de aanpassingen als medewerker meer keuzemogelijkheden dan voorheen. De meest recente Regeling PBL is voor medewerkers te vinden op Portaal onder Doculink.

1

* PBL = Persoonlijk Budget Levensfase

CCR

2

Ontmoeting vol uitdagingen

3

Zaterdag 20 september vond de 5e ‘Ontmoetingsdag van de Medezeggenschap’ plaats. Het thema was dit jaar: ‘Samen de uitdaging aan’. Zo’n honderd leden van sectorale cliëntenraden van ASVZ ontmoetten elkaar op locatie Baanhoek in Sliedrecht. 4 Na de opening door Peter Brandenburg, voorzitter van de Centrale Cliëntenraad (CCR), kon iedereen twee workshops bijwonen. Op de foto’s respectievelijk: 1. 2. 3. 4. 5. 6.

kennismaking met de CCR (foto 1) een training weerbaarheid (foto 2) hapjes maken (foto 3) met elkaar praten over de film ‘Tom en Tjerk aan het werk' samen zeilschip Res Nova draaien aan de kade (foto 4) Als uitsmijter was er een muzikaal intermezzo van twee leden van United by Music (foto 5) en een heerlijk buffet. Iedereen was zeer te spreken en ging vol verhalen naar huis

5

Op vakantie Allemaal de koffers pakken. Als het er maar in past!

Op 1 september vertrokken ‘de meiden van Laning 1D’ vanuit Puttershoek naar het mooie Lommerbergen in Limburg. Dat betekende een vooruitzicht van vijf dagen lang genieten van het mooie weer en leuke activiteiten. Ze gingen shoppen, wandelen, boom klimmen en lekker zwemmen. Ook Toverland werd bezocht. Het ging veel te snel voorbij. Nu maar weer vol verlangen uitkijken naar volgend jaar. Alle bagage naar beneden sjouwen.

Dit was ons huisje. Hier woonden wij vijf dagen

Elke avond dansend naar bed. Ik sta hier toch maar mooi op grote hoogte.

En nu voorzichtig naar de overkant. Deze fotopagina is gemaakt door San, een van de 'meiden van Laning 1D'.