Kol.2:6,7
Houten 30 mei 2010
Belijdenisdienst
Liturgie Belijdenis van afhankelijkheid Vredegroet van God Zingen: „k Stel mijn vertrouwen (canon) Opw. 518 (Heer U doorgrondt en kent mij) Gebed Lezen: 1 Thessalonicenzen 1 Kindermoment Zingen: GK 105: 1,2,3,8,.9 Tekst: Kol.2:6,7 Woordverkondiging Zingen:Ps.106: 1, 2, 22 Lezen van de Geloofsbelijdenis Zingen: GK 107:1 ( G + S + variaties) Formulier geloofsbelijdenis (nieuw form. groene boekje) Nettie, Derk, Arco, Niels Zingen: GK 107:2 ( Ere zij aan God de Vader) Karien, Margot, Jaap, Paul Zingen: GK 107:3 Wolter, Anneke, Carolien, Meike Zingen GK 107:4 Manon, Nathan, Bart,Lennart Zingen: Belijdenis (Sela) > belijdeniscatechisanten Zingen: (Gemeente) Ldb.341:3 (God die uw Woord gegeven) Overhandigen belijdenisgeschenk Gebed Kinderen geven bloemen Collecte + Zingen: Opw. 553 (Laat het feest zijn in de huizen) Zingen: GK 160 (Groot is uw trouw) Zegen
AANMOEDIGING: BLIJF LEVEN IN CHRISTUS! 1. aanvaarden 2. vasthouden 3. genieten
Als er iets niet erg gemakkelijk is, is het wel kiezen. Zeker niet als er veel keuze is. Je staat in de winkel en je bent uit op een nieuw paar schoenen. En er zijn er heel wat bij die je wel mooi vindt… lastig is dat om te kiezen welk paar je zult nemen. Misschien ga je nóg wel drie winkels af om te kijken, te wikken en te wegen. Wat zullen we eten? Ook zo‟n vraag. Of: welke studie ga ik volgen? Wat vind ik plezierig, wat past bij mij? Of: waar gaan we met vakantie naar toe? Want hoe gaat dat, heb je een keer je keus gemaakt, dan moet je er wel mee verder. Kies je voor Oostenrijk, dan ga je daar naar toe, want je hebt er voor betaald immers?
Zo zijn er heel wat keuzes te maken in je leven. En de ene keer pakt het beter uit dan de andere keer. Veel mensen hebben bijna niet gedragen schoenen in hun kast staan… toch niet zo goed draagbaar of comfortabel als je dacht. Of je vakantie viel tegen… Toch een foute studie gekozen… 16 jonge mensen laten straks horen aan iedereen die hier is dat ze gekozen hebben. Gekozen voor een christelijke levensovertuiging. Of zoals de tekst voor de preek zegt ” ze hebben Christus Jezus aanvaard als hun Heer”. Het is werkelijk een keuze die ze maakten. Die keus was in feite al eerder gemaakt, van jongs af aan in de kring van geloof en gemeente opgegroeid, maar het moest wel groeien, rijpen. En nu staan ze hier, voor in de kerk en ze zullen „ja‟ zeggen. We zullen het allemaal horen. Ze zeggen „ja, ik aanvaard Jezus als mijn Heer”. Dat is voor hen, hun ouders en familieleden en ook voor ons allemaal als gemeente geweldig mooi. En het is ook echt wel anders dan dat je kiest voor het ene of voor het andere paar schoenen… Het gaat veel verder. Het is veel dieper. Want als het goed is, is het een keus die levenslang meegaat. Maar veel mensen onder ons weten ook wel dat er anderen waren die ooit „ja‟ zeiden. Met overtuiging. En die op een gegeven moment toch afhaakten. Geloof in God, in Jezus… actief lid zijn van een kerkelijke gemeente… het kon ze niet langer boeien. Ik had het niet moeten doen, zeggen ze. Te snel? Niet voldoende overtuigd? Lang niet altijd ligt dat zo simpel. Maar het gebeurt wel dat mensen God verlaten… Moet je dit soort dingen wel zeggen in een blije kerkdienst zoals we vanmiddag meemaken? Alsof je die 16 mensen niet serieus neemt. Maar dat is echt niet zo. Het gaat er juist om dat we ook onze ogen niet dichthouden voor wat er vlak bij ons ook gebeurt. En dat je elkaar juist aanmoedigt, zoals Paulus, de schrijver van de brief dat ook doet. Hij wist ook goed van keuzes, van voor of tegen. Juist daarom moedigt hij de lezers van zijn brief aan om nu ook bij hun keuze te blijven. Paulus was een rondreizend prediker in de jaren – zeg maar zo rond het jaar 50 - nadat Jezus aan het kruis was gehangen en ook weer opgestaan. Het ging Paulus erom mensen te overtuigen van het feit dat het allemaal om die Jezus ging. “Nu je Jezus Christus als Heer aanvaard hebt, volg dan ook zijn weg”, schrijft hij. “Wandel in Hem” stond er in de vroegere vertaling. Dat had ook wel iets, alleen is dat woord wandelen wat verouderd, denk ik. Wie praat er nog over iemands levenswandel? We voelen misschien allemaal nog wel een béétje aan dat het dan gaat over je manier van leven. Iemand van onbesproken levenswandel… dat zijn de mensen op wie je vertrouwen kunt. Als het woord nog kent, is het een deftig woord geworden… weinig gebruikt en het rukt naar antiek. Laten we dus die andere woorden maar gewoon gebruiken: hoe leef je? Wat zijn jouw waarden, je normen? Waar ga je voor? Wat is belangrijk en wat niet? In de tekst gaat Jezus Christus voorop. God koos voor jou. Dat schrijft Paulus bijv. in een andere brief: God heeft u lief, broeders en zusters, Wij weten dat Hij u heeft uitgekozen (1 Thess.1:4). Daar kom je achter als je iets met God, met Jezus Christus krijgt. Geloof heb ik het dan over. Relatie. Er is iets gegroeid….
God zoekt mensen op. Je hoort over Hem. Leest over Hem, spreekt over Hem… en dan komt er iets van geloof. Je gaat bidden om inzicht. En dan geeft God het. Zo‟n gebed verhoort Hij zonder meer. Aanvaarding betekent dat God de spil wordt in je leven. Geloven is immers meer dan een mooie uitspraak. Het bepaalt je leven. En jij.. jij geeft je over. Je kunt niet anders dan je hoofd buigen en te belijden dat je er zo verrast door bent dat Hij om Christus‟ wil ook jouw God en Vader belooft te zijn. Hij raakt je met zijn aanwezigheid, met zijn Geest en met zijn Woord en het laat je niet meer los. Als God zo vol liefde is, dat Hij zijn eigen Zoon liet sterven aan het kruis, opdat jij zou leven… waar kun je zo’n grote liefde vinden? Vooral omdat jij het niet verdiende zo genadig behandeld te worden dat je zelfs zijn kind mag zijn. Die liefde raakt mensen…. Omdat het niet alleen maar een geweldig woord is, maar omdat het vooral om een Persoon gaat, om Jezus Christus. Gods Geest is er mee aan het werk gegaan en zet harten van mensen om. Ze komen van hun eigen troontje af en aanvaarden Jezus als Heer. Ze zijn – om zo te zeggen – niet langer eigen baas. Hij is hun Meester geworden. En een geweldige! Zo liefdevol. Zo dichtbij. Zo bemoedigend … En mensen aanvaarden Hem, als antwoord op Gods werk in hen. Christen zijn ze en ze willen Christus volgen. Dat kun je van buiten niet zien: er heeft van binnen een verandering plaatsgevonden… Geweldig! Een intensief en machtig werk van God… Je bent er zo gelukkig mee, want het geeft je rust, en betekenis. Je gaat doelgericht leven. Blijf daar dan bij, schrijft Paulus. In dat geluk, die liefde, die zorgzaamheid en toewijding. Volg de weg van Jezus Christus… En Hij is zelf de weg, de waarheid en het leven. Wil je God kennen, van Hem houden, kijk naar Jezus! 2. Vasthouden Paulus gebruikt een voorbeeld. Het gaat over dat aanvaarden. Hij gebruikt het beeld van een boom. Zo eentje met wortels, verankerd in de grond. Je ziet die boom staan. Stormen gaan er overheen, maar als zijn wortels voldoende verankerd zijn, doorstaat hij het allemaal. Als je Jezus aanvaard hebt als je Heer, dan ben je zo‟n boom, schrijft de apostel. Dat is om zo te zeggen gegroeid. Geworteld. Ja, in Hem die de vaste grond onder onze voeten is. Je kunt dan ook denken aan een vergelijking die Jezus ooit zelf maakte: die van de wijnstok met zijn ranken (Joh. 15). Hecht verbonden ben je als rank aan de stam. Van Hem krijgen we ons geestelijk voedsel. In Christus is je leven met God stevig en stabiel. Hij geeft ons wat we nodig hebben om te groeien. „Gegrondvest‟ staat er ook. Een wat ander beeld is dat. We denken aan een gebouw. Het is belangrijk hoe het fundament er bij ligt. Jezus gebruikte het beeld van twee huizen: de een
gebouwd op zand; de ander op de rots. Het is geen vraag welk huis de overstromingen kon doorstaan… Blijf in Hem geworteld en gegrondvest… Hoe? Door vast te houden aan het geloof dat je gegeven is. Geleerd is. Eigenlijk heel simpel dus. Je hebt geleerd en je bent ervan overtuigd geraakt dat Jezus je Verlosser is. Hij redt en wijst je de weg in de tijd en naar Gods toekomst. Als je in leven wilt blijven, zorg je ervoor dat je voldoende eet en drinkt. Als het om geloof in God gaat, om het vasthouden van het geloof in Jezus, is dat niet anders. Waar het in het christelijk geloof over gaat, lees je in de Bijbel. Daarom blijft dat altijd het eerste. Lees en overdenk wat er in de Bijbel staat. Praat er met elkaar over. Laat je leren op Bijbelstudie, waar je samen spreekt over je geloof. Doe in de kerkdienst je oren en je hart open… dat is het voedsel dat je nodig hebt om vast te houden aan het geloof dat je geleerd is… Dat zijn de middelen die God ons geeft. Zijn Geest gaat er volop mee aan het werk. Hij geeft je alles wat je nodig hebt om in Christus Jezus te blijven. Samen met anderen. Zo blijf je sterk staan als die boom. Ook al zijn er stormen. Die zijn er en ze zullen vast en zeker komen. Toch: je geloof staat als een boom, verankerd in de grond. Als een huis op een goed fundament, maar onderhoud blijft nodig. Wat God ons geeft, moeten we ook aanpakken. Net als een cadeau dat we krijgen. Je hebt er niets aan als je het niet aanpakt. En het gaat ook niet werken, als je het niet uitpakt en gaat gebruiken… Zo is dat met de Bijbel. 3. Genieten “en wees vervuld met dankbaarheid” zo besluit Paulus wat hij hier schrijft. Maar wat heeft dat er nou mee te maken? Waarom moet je dankbaar zijn? Want het staat er toch maar als een opdracht! Nou, het is niet iets van regels of zo. Van verboden en van geboden.. Zeker, het gaat om je manier van leven. Om de vraag hoe bepalend Christus Jezus in je leven is. Maar ben je van Hem, om zo te zeggen, dan kan dat geen vraag meer zijn. Het gaat er om dat je steeds verwonderd blijft over wie God in de Here Jezus Christus voor jou is en blijkt te zijn. Een Vader op wie je je verlaten kunt. Die er altijd is. Die je nooit tevergeefs laat roepen en noem maar op. Het is dus niet: ik heb een keuze gemaakt en nou zit ik er aan vast… Nee, het is veel meer: God maakte zijn keus voor mij, ik mag bij God horen, bij de Here Jezus Christus en dat blijft voor mij zo mooi en zo diep, dat ik er alleen maar van genieten kan. En de Heer is blij met ons! God is in Jezus Christus de bron waaruit we drinken om te leven. Levend water. Wie uit die bron blijft drinken, geniet er van: zo dorstlessend! Zo verfrissend! Je knapt er van op, telkens weer. Met andere woorden: je leven met God blijft mooi en blij.
Dat is dankbaarheid. Genieten van het nieuwe leven dat je kreeg. Voor God, Vader, Zoon en heilige Geest. Niet een stel regels, maar een manier van leven. Volg de weg van Christus Jezus, nu je Hem aanvaard hebt als Heer. Blijf geworteld en gegrondvest in Hem door de Bijbel tot je te laten spreken en God steeds meer te leren kennen. Je groeit in je geloof, in je vertrouwen. Houd vast aan het geloof dat je geleerd is en geniet ervan dat je bij God mag horen. Dan hoef je werkelijk niet bang te zijn dat je ooit je geloof zult verliezen. Het is werkelijk een goed en mooi leven in Christus Jezus. Beter kan het niet. En Hij houdt je vast. Dat belooft Hij. Tot in Gods eeuwigheid.
