Lijstbewijsstukkenaandeskundigengestuurdinzakeberoepparketnr.13.060.287/95 1.
2.
3.
4. 5. 6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13. 14.
15.
16.
Blz.2:StukJustitieinzakeschadevergoedingsprocedurewachttijd,waaruitblijktdatvanafeerstedagdetentie(ooktijdens zogenaamdepsychotischeperiodewelkedoordeskundigengeconstateerdzouzijn)MacIntoschopeengewoneafdeling verbleefenernimmer(ooknietindezogenaamdepsychotischeperiode)ietsgestoordaanhemwastezien. Blz.34:Stukkenuitpenitentiairdossierwaaruitblijktdathijzichonmiddellijknabinnenkomst,endusooktijdensde onderzoekenvandedeskundigendieinhetHvBplaatsvonden,normaalgedroeg,enooknormaalmetiedereenomging,dus zichnietverborgomzijnstoornisteverbergenzoalsregelmatigbeweerdis. Blz.56:Procesverbaalverlengingszitting2000bijrechtbank.VerhoordeskundigeuitHvBdienogeensonderedeverklaard dathijzichnooitgestoordgedroegondanksdathijextraindegatenwerdgehoudenenzichooknietafzonderdeomzijn stoornisteverbergen. Blz.7:Rapport2008deskundigedievolledigonderbouwdduidelijkmaaktdatergeenenkelepersoonlijkheidsstoornisis,ook nietomtrentdeaversietegendetbswaarhijnogexplicietopingaat. Blz.8:Rapport2008deskundige,waarinwordtaangegevendatergeenkortepsychotischeperiodeisgeweest,ennogeens wordtbevestigddatergeenbeperkingeninhetfunctionerenzijn(essentieelvoorpersoonlijkheidsstoornissen). Blz.9:Rapport2008deskundigewaarinduidelijkwordtgemaaktdatuitbewijsstukkenisgeblekendatdekliniekaanheteind vaneengoedverlopenderesocialisatiezelfervoorzorgdedaterproblemenontstondendooronterechtnaarbinnentehalen, vervolgensdaarovergingzittenliegen,endatzoopbetrokkeneprobeerdeafteschuiven. Blz.10:Rapport2008deskundigewaarinduidelijkwordtaangegevendatbuitendetoennoggesteldewaanstoornisergeen factorenzijndieeengevaaropleveren,waarmeebevestigdwordtdatnudewaanstoornisnietblijkttebestaaner,behalve geenstoornis,ookgeengevaarisendusgeenredentotverlengenondervoorwaardelijkebeëindiging. Blz.11:Definitieuitdepsychologischewetenschapomtrentwanneerervaneenstoornissprakeisenerovereenstoornis gesprokenkanenmagworden,waaruitblijktdatalsergeendisfunctionerenisbepaaldekaraktertrekkennooitalsstoornis gesteldkunnenenmogenworden. Blz.12:ArtikeloverzeerrecenteveroordelingvaneenvrijwelexactgelijkwaardigdelictalsdatvanMacIntosch,waarbij iemand(onderomstandighedenvaneenruimerlopendconflict)wordtaangevallenenzichverdedigddoorteslaanmeteen voorwerpdathijinzijnhandheeft,maarwaarbijalhierhettoegebrachteletselveelernstigerisdanbijMacIntosch,waaruit kanwordenafgeleiddathijveelmeerbeheersingheefttoegepast. Blz.1324:Beklagschriftinclusiefbewijsstukkenomtrentreactiekliniekopschorsingsverzoek.Hierblijktdatdekliniek,ondanks bekendheidmetdefeiten,tegenoverdeRSJ(iseenrechter)blijftliegendatMacIntoschnaarbinnenisgehaaldvanwege gebrekkigesamenwerkenenveroorzakenschulden. Blz.2534:Beklagschriftinclusiefbewijsstukkenomtrentdeleugensvandekliniekindeverlofaanvraag.Dezeaanvraagisin januari2009geschrevendoordebehandelaardiemaandenlaterdusrustigtegenoverdeskundigeKlerksdeedalsofzijwel meteenwouresocialiserenmaardoorhaardirectiedaarintegengewerktzouzijn.Geenwonderdatgeziendezeaanvraagde beidecommissiesindekliniekdeaanvraagineersteinstantiehaddenafgewezen. Blz.35:Eenschrijvenvandemaatschappelijkwerkerwaaruitblijktwelkenieuwevoorwaardenwerdenverzonnenna overplaatsingnaarderesocialisatieafdeling,allemaalafgeleidvandeleugensuitdeverlofaanvraagenondanksdatzenietin deverlofaanvraagalsverlofvoorwaardenstaan.Deoverplaatsingnaarderesocialisatieafdelingisdusnietgeweestomhem daadwerkelijkmetspoedtegaanresocialiseren,maarslechtseenschijnvertoning,ietswaarmeedekliniekkanzeggendatze ietsenhunbesthebbengedaangezienzehemimmersnaarderesocialisatieafdelinghebbengeplaatst.Endankunnenze daaropverderbordurendbewerendathetaanzijnachterdochtzouliggendathijvervolgensnietvandiekansgebruikzou hebbengemaaktmaartegenwerkt,zoalsalinhetadviesvan2010isgebeurd,enprecieszoalsdebehandelaarin2008de deskundigenwijsmaaktedatzijhaaruiterstebestdeedmaarhijweervoortdurendtegenwerkteenachterdochtigwas. Blz.3637:EenmailvandeOpenUniversiteit.Hetgaathieroméénvandezogenaamdeschuldenuitdebriefvande maatschappelijkwerker. Blz.3847:Beklagschriftinclusiefbewijsstukken,omtrenthetvoortdurendnieuwedingenverzinnenomMacIntoschte treiteren,enhetstilleggenvanhetonbegeleidverlofvanwegehetnietvoldoenaandeverzonnenverlofvoorwaardenopgrond vandeleugensoverhetnaarbinnenhalenin2004/5.Debewijsstukkenzijngrotendeelsreedsbekendestukkenmaarworden voordevolledigheidtochnietverwijderd. Blz.4857:Enkelebijelkaarhorendebeklagschrifteninclusiefbewijsstukken.Hieruitblijktdatdekliniekvoortdurend welbewustbezigisomMacIntoschtetreiterenenopallemogelijkemanierendwarstezitten,datzedaarvoornetzoalsbijalle anderepuntenvoortdurendzittenteliegen,enmetdatalleszijnverlovendusdanigbeperkendathetzinloosisomopverlofte gaanenerooknietvanresocialisatiegesprokenkanworden.Ditnaastalleanderehandelingen.Hierwordtduidelijkselectief éénvandevooralleandereafdelingengeldenderegels(max.€100)weltoegepastterwijldieopderesocialisatieafdelingniet meergeldt,terwijltegelijkdevooralleandereafdelingengeldenderegeldatvandeDSBwinkel(ensport,enz.)gebruik gemaaktkanwordennietwordttoegepast,maardanopeensdenieuweresocialisatieafdelingregel(datgeengebruikmeer gemaaktmagwordenvandeDSBwinkel,ofsportfaciliteiten,enz.)welwordttoegepast.DusspeciaalvoorMacIntoschgeldt opeensderegelvanzijnafdelingwaarmeehijgetreiterdkanworden,namelijkgeenlimietvan€100,nietmeer,maarzoude regelvandeandereafdelingengelden.Maardeandereregelsvanzijnafdelingdiehemalbeperkten(zoalsnietmeerdekliniek inmogenvoorsporten,ennietmeerviadewinkelbestellen)blijvenwelgeldenvoorhem,dangeldennietde(algemene) regelsvandeandereafdelingen. Blz.5861:Terverduidelijkingvandevoorgaandestellingdatersystematischgetreiterdwordtnogeenlijstvandegangvan zakenrondomde“resocialisatie”tot1622010,zoalsnaarhethofgestuurd.Watdaarnaplaatsvondstaatinde beklagschriftenvanpunten13t/m15.
Commissie van Toezicht Arrondissement Arnhem t.a.v. het secretariaat Antwoordnummer 1605 6800 WC Arnhem Afzender: W. Mac Intosch Afd. Rijn 2 Postbus 31435 6503 CK Nijmegen 2 april 2010 Inzake: Inzake klacht van 15 maart en 19 maart en PN 2010 / 000018. Geachte Commissie, Bij deze treft u sluitend bewijs aan omtrent boven vermelde klachten. Bijgesloten zijn enkele bladzijden uit de verlofaanvraag. Ten eerste blijkt daaruit dat zelfs het gehele delict is aangepast. Zo wordt gesteld dat “een man die het huis uit komt door mij wordt aangezien als de vader (van de vrouw waaromtrent ik volgens deze kliniek, alle bewijzen en externe deskundigen negerend, zogenaamd een erotomane waanstoornis zou hebben) waarop ik hem hard op het hoofd sla”. Tevens wordt rustig gesteld dat ik zou beweren dat “toen ik de man het huis uit zag komen ik hard zou zijn weggerend en toen de man achter mij aanrende zou zijn gestopt waarop ik hem sloeg, en dat zelfverdediging zou noemen”. Uit het PV van de politie en de verklaring van die man zelf, blijkt echter heel duidelijk dat ik wegliep en al ver weg was toen die man een huis uitkwam, dat hij op sokken (dus geruisloos) achter mij aanrende, en op het moment dat hij me wou bespringen (wat hij dan vastgrijpen noemt) ik hem opmerkte en mezelf met een klap verdedigde, dus pure zelfverdediging, en iets dat totaal niets te maken had met iets psychisch als iemand aanzien voor een vader of wat voor onzin dan ook. Deze stukken overleg ik niet hier gezien ze al naar de kort geding rechter en tbs rechter zijn gegaan en hier niet relevant zijn. Maar dit laat in combinatie met wat verder volgt wel helder en duidelijk en niet meer te negeren zien waar deze kliniek mee bezig is, in feite hetzelfde wat al jaren gebeurd in deze zaak. Er zijn 4 blz. van de verlofaanvraag bijgesloten. Op blz. 5 beschrijft men de periode in de vorige kliniek. Drie regels boven het eerst onderstreept staat trouwens de stelling dat ik grotendeels mijn delicten zou ontkennen, wat dus zou moeten slaan op het bewezen niet gepleegd hebben van 1 van de 2 delicten, zoals al naar voren gebracht. Onderstreept staat boven dat “hij vasthoudt aan zijn eigen visie” en dat dit “consequenties op het recidivegevaar” heeft. Dus, zoals ondertussen via rechercheonderzoeken bewezen is, wijzen op de werkelijkheid, de werkelijke feiten, en de aan die werkelijkheid tegenovergestelde leugens die 14 jaar lang door deskundigen en klinieken zijn gebruikt om jou een stoornis qua vervorming van de realiteit aan te kletsen, wordt neergezet als gestoord gedrag waar gevaar uit voort vloeit. Dit staat nu in een verlofaanvraag welke heden ten dage gebruikt wordt voor mijn verlof, beslissingen rondom mij, ondanks dat reeds bijna twee jaar resp. een jaar geleden bewijzen hiervan zijn overlegd resp. externe deskundigen op grind van die bewijzen helder en duidelijk hebben gemaakt dat Mac Intosch inderdaad gelijk heeft en al die tijd verkeerde feiten als uitgangspunt zijn gebruikt. Ik zou een woning “toegewezen hebben gekregen” is het volgende onderstreepte, dus als één of andere tbs-er die door een kliniek een woning toegewezen krijgt (conform zoals men je hier graag wil behandelen), terwijl ik die woning helemaal zelf buiten de kliniek om heb geregeld. Vervolgens wordt door deze kliniek de hele geschiedenis aangepast, heel duidelijk om het verhaaltje beter in overeenstemming te brengen met wat de kliniek met jou wil in deze verlofaanvraag (feiten negeren en op grond van fictie dusdanig naar buiten gaan dat men de eigen baan beschermt en tevens de zusterkliniek de hand boven het hoofd wordt gehouden, andere motieven daargelaten). Het onderstreept stuk dat begint met “Bij tussentijdse evaluatie…” en eindigt met “bezoeken thuis.” wordt hier geplaatst alsof het zou slaan op de periode tussen jan. 2003 en sept. 2004, zoals heel duidelijk en expliciet uit het hele verhaal op deze blz. blijkt. Als je dit verhaal leest dan slaat het, passend aansluitend op wat er voor en wat er na wordt gezegd, op die periode. Zoals echter heel duidelijk uit alle stukken blijkt was er in die periode echter helemaal geen herevaluatie. Er is zelfs helemaal nooit sprake geweest van onverwachte thuisbezoeken. Men was juist blij dat mijn verlof zo goed en zonder problemen verliep. Begin 2004 waren de contactmomenten (waarop een personeelslid even bij mij thuis kwam) teruggebracht van eens per 2 weken naar eens per maand, en in september 2004 zou dat worden teruggebracht naar eens per 2 maanden. Dit stuk slaat in werkelijkheid op woorden van de
Oostvaarderskliniek over de periode na sept. 2004. In de periode vóór sept. 2004 was er helemaal nooit iets op mij aangemerkt. Ja in begin 2003 werd ik naar aanleiding van het op de zitting bewijzen van door de kliniek verzwijgen van een eigen jaren durend onderzoek waar men niets van een stoornis kon vinden en toch tegen de rechter liegen over de aanwezigheid van stoornissen in opdracht van het hof midden in mijn transmuraal verlof opeens weer opgesloten in het PBC. Na daar weer te zijn weggestuurd zou de kliniek hebben vernomen dat ik daar poep op de muren zou hebben gesmeerd en de cel in brand zou hebben gestoken waarop ik een week werd binnen gehouden omdat men deze geruchten eerst wou nagaan, maar dat is duidelijk niet waar dit verhaal op slaat. Dit slaat expliciet op de “voorwaarden” uit het zogenaamde schriftelijke contract dat men zelf verderop noemt, dat werd opgesteld na het naar binnen halen in sept. 2004. In het laatste onderstreepte stuk wordt voortbordurend op de door deze kliniek zelf toegevoegde leugens, deze fictieve geschiedenis voortgezet met dat na een paar maanden mijn openheid zou zijn afgenomen en bij het opnieuw bekijken van riscotaxaties er door mijn gebrek aan openheid onvoldoende gegevens zijn om te kunnen controleren in dagelijks functioneren. Hier wordt dus al iets absurd geïmpliceerd, namelijk dat iemand die al 2 jaar volledig zelfstandig functioneert, zogenaamd nog steeds dagelijks in zijn functioneren zou worden gecontroleerd. Maar belangrijker nog wordt hier heel duidelijk gesteld dat het naar binnen halen (genoemd in de op dit stukje volgende regels) dus zou liggen aan mij, aan de tbs-er. Ik heb betreffende stukken al overlegd maar overleg opnieuw de transcriptie van het met de behandelaar gevoerde gesprek uit begin 2005 waarin hij mondeling (en tegengesteld aan wat die kliniek steeds op papier beweerde, zoals ook al bewezen met hun leugens in hun reactie aan de RSJ, wat kennelijk gewoon wordt geaccepteerd: dat een met macht uigeruste instelling tegenover rechters liegt om iemand via die macht van zijn vrijheid te beroven) heel helder en duidelijk aangeeft dat het naar binnen halen geen fluit met mij te maken had, alsmede de woorden van de externe deskundigen uit 2008 die helder en duidelijk aangeven dat het naar binnen halen niets met mij te maken had. “geen fluit” en “niets” is heel duidelijk niet gelijkwaardig aan “door mijn gebrek aan openheid”. Op blz. 6 wordt onderstreept gewoon tot op heden beweerd dat ik een enorme belastingschuld had veroorzaakt. En er wordt door deze kliniek zelfs volledig nieuw bij verzonnen (gezien deze leugen nog nooit eerder ergens in een stuk is geplaatst) dat ik achterstallig schoolgeld verschuldigd zou zijn, nog daargelaten dat ik niet op een school zat maar op de universiteit en daar collegegeld verschuldigd is. Ik zou tevens al heel lang al mijn financiele zaken ernstig verwaarloosd hebben. Daarbij wijs ik op het bijgevoegde en boven reeds genoemde stuk van de externe rapporteurs uit 2008, die heel duidelijk aangeven dat uit bewijsstukken is gebleken dat er helemaal geen belastingschuld was, en die heel duidelijk en helder aangeeft dat de overige uitgaven slaan op juist een realistisch vermogen om mijn leven buiten weer op orde te brengen. Op blz. 10 (4e blz.) van de verlofaanvraag worden bij het eerste en tweede onderstreepte deze leugens er nog eens ingewreven. Daarbij wordt ook nog eens gesteld dat de kliniek mij toen dus de schuldsanering in wou hebben, let wel: voor een zogenaamde en in het echt niet bestaande enorme schuld bij de belastingdienst. Dat die gekke tbs-er dat weigerde dat kan natuurlijk niet, en dat zou dan voldoende redenen moeten zijn om ons te kunnen machtigen om ons ook maar met zijn financiën te gaan bemoeien en net zulke waanzinnige dingen met hem te gaan uithalen. Op blz. 7 wordt vervolgens gesteld dat de externe rapporteur (uit 2008) alleen maar zou hebben gesteld dat bepaalde dingen in mijn nadeel zouden hebben gewerkt bij het naar binnen halen. Tevens zou zogenaamd alleen maar omdat er volgens die rapporteur een gering risico is het opnieuw opstarten van een resocialisatie gerechtvaardigd zijn. Wat op blz. 10 in het laatste onderstreepte stuk nog eens er weer in gewreven wordt. Uit het voorgaande blijkt dat het hier dus gaat om het uitgebreid, systematisch, welbewust voortdurend liegen (alle leugens op elkaar afstemmen zodat het één sluitend prachtig te lezen gelogen verhaal wordt) met als enig doel om iemand op grond van die leugens van zijn vrijheid beroofd te houden, in de tbs te houden, macht over hem te kunnen blijven uitoefenen, en derden die daarover moeten beslissen volledig te indoctrineren zodat deze op grind van die leugens akkoord geven voor dat doel. Elke idioot kan zien dat het zogenaamde traject dat de kliniek op papier heeft gezet absurd is onder de werkelijke omstandigheden, maar volledig klopt met het bij elkaar gelogen verhaal. Tevens zou de verlofcommissie deze kliniek gevraagd waren of ze wel goed bij hun hoofd waren als ze met een dergelijk traject zouden zijn komen aanzetten als ze de werkelijke feiten op papier zouden hebben gezet. Ik zie gewoon om me heen dat mensen die voor het eerst op verlof gaan (dus zonder al succesvol te zijn geweest en alleen door een kliniek daarbij in de problemen te zijn gebracht) onmiddellijk na hun begeleid verlof vrijwel elke dag op onbegeleid verlof gaan en binnen een paar weken helemaal worden losgelaten, zelfs als ze dezelfde opstelling hebben die ik heb omtrent dingen als dat de kliniek geen enkele inzage in bankafschriften krijgt. En bij mij wordt op grind van deze leugens dus juist het tegenovergestelde gedaan terwijl ik op grind van de werkelijkheid juist veel sneller zou moeten gaan. Maar wat is het zogenaamd vreemd dat ik daar tegen in ga en daar niet aan meewerk en procedures aanspan in plaats van het als een braaf negerslaafje te accepteren, zelfs tot een persoonlijkheidsstoornis aan toe. Hoogachtend, W. Mac Intosch Bijlagen: 6 blz. bewijsstukken (verlofaanvraag, opgenomen gesprek, en extern rapport).
Rapport pshycholoog longstayonderzoek
8+9
9 & 10
14
Commissie van Toezicht Arrondissement Arnhem t.a.v. het secretariaat Antwoordnummer 1605 6800 WC Arnhem Afzender: W. Mac Intosch Afd. Rijn 2 Postbus 31435 6503 CK Nijmegen 3 juni 2010 Inzake: Klacht schending artikel 3 EVRM en andere rechten. Geachte Commissie, Bij deze ga ik in beklag tegen het voortdurend blijven treiteren door bepaalde personeelsleden conform mijn klacht van 9 april 2010, beperking bewegingsvrijheid, onthouden van noodzakelijke levensbehoeften, en discriminatie. Deze kliniek heeft zelf bepaald dat op deze zogenaamde resocialisatie afdeling de limiet van €100,- cash dat mensen bij zich mogen hebben, zoals op andere afdelingen geldt, sinds 1 februari 2010 niet meer geldt. Dit mede gezien mensen op deze afdeling zelf voor hun eten en alle andere zaken moeten zorgen, terwijl dat op andere afdelingen wordt aangeleverd, en via de interne bestellijsten aangeschaft kan worden. Op grond van de leugens zoals in mijn eerdere klachten aangehaald, namelijk dat deze kliniek openlijk er op los liegt om te blijven vasthouden aan de leugens van de vorige kliniek dat ik in 2004 terecht naar binnen zou zijn gehaald en schulden zou hebben veroorzaakt, terwijl men hier juist moet resocialiseren omdat in 2008 is vastgesteld dat de vorige kliniek mij ten onrecht vanuit woonverlof naar binnen had gehaald, is deze kliniek al maanden bezig om te proberen mij te dwingen om hun leugens als één of andere realiteit te erkennen en conform die leugens mij van mijn vrijheid te laten beroven, behandelen, enz. Zoals omschreven in eerdere klachten zou ik opeens bankafschriften van mijn familie moeten overleggen, van verzonnen schulden gaan bewijzen dat ze niet bestaan, enzovoort, terwijl ondertussen ook deze kliniek al problemen voor mij heeft veroorzaakt door mijn verloven opeens te gaan beperken tot 2 uur in Nijmegen terwijl ik in Utrecht woon. Een paar weken geleden heb ik deze kliniek in helder en duidelijk Nederlands duidelijk gemaakt dat ik niet meega in hun leugens, en al die onzin omtrent die leugens waar ze mee komen aanzetten (zoals omtrent het zogenaamd hebben veroorzaakt van schulden) hun niets aangaat. Ondanks deze voorgeschiedenis mag ik op grond van de leugens van deze kliniek slechts één keer per week 2 uur begeleid op verlof om mijn noodzakelijke boodschappen te doen. Zoals in mijn klacht van 9 april omschreven begon een medewerker opeens te stellen dat ik tijdens verlof elke beweging eerst met hem moest overleggen, en omdat ik dat niet deed zou ik onbegeleidbaar zijn. De zogenaamde mentor vond dit al onzin, en stelde dat de wettelijke aantekeningen die hij had opgesteld waren gewijzigd en aangevuld met de bewering dat ik voortdurend tijdens verloven onbegeleidbaar was, wat niet klopte gezien het hier om één persoon ging die dat na 6 maanden verlof opeens beweerde, en dit was voorgevallen ná de periode waar die wettelijke aantekeningen over gingen en dus ook niet daarin thuis hoorde. De behandelaar gaf zelf aan dat ik helemaal niet constant diende te overleggen wat ik ging doen en het voor personeel helemaal niet een gezellig uitje hoefde te zijn, maar ik alleen in de voorbespreking hoefde aan te geven waar ik naar toe ging en tijdens het verlof alleen maar er op hoefde te letten dat ik niet zo snel ging lopen dat ik niet meer in het zichtveld van de begeleider was, dat ik zelf moest opletten in zicht te blijven. Op 27 mei ging een vrouw van de verlofbegeleidingsdienst mee omdat de afdeling in mei te weinig personeel had voor verloven. Die vrouw stelde achteraf dat zij het niet prettig vond omdat ze er bij liep als één of andere bewaarder. Terwijl ze er bij loopt als een bewaarder, er voor betaald krijgt om een bewaarder te zijn tijdens het verlof, en ik ook ervaar dat er een bewaarder mee gaat om toezicht te houden (ondanks de reeds gestelde en bewezen voorgeschiedenis en dus het onterechte daarvan in deze situatie), moest het voor haar kennelijk één of ander gezellig uitje zijn, er een illusie gecreëerd worden dat ze daar niet betaald als bewaarder rond liep maar gezellig met mij op een uitje ging of zo, zoals je regelmatig bij dit soort mensen tegen komt. Zoals gebruikelijk heb ik ruim van te voren, op 30 mei, aangevraagd of ik woensdag 2 juni op verlof kon. Dit werd gecontroleerd en was mogelijk van 13.30 tot 15.30 uur, gezien er dan genoeg personeel op de afdeling was. Op 2 juni 2010 sta ik klaar om mijn boodschappen te gaan doen. Ik krijg echter te horen dat in de agenda staat dat ik op 3 juni op verlof zou gaan, waarbij ze dat tevens al gewijzigd zouden hebben in 10.00 tot 12.00 uur omdat ze in de middag naar een training moesten.
1
Op 3 juni vraag ik om 9.55 uur de voorbespreking aan. Daarbij krijg ik opeens te horen dat ik wederom met de verlofbegeleidingsdienst zou gaan. In de afgelopen 5 maanden ben ik twee keer eerder met deze dienst op verlof gegaan. Vandaag wordt opeens tijdens de voorbespreking aan het personeel daarvan gevraagd of ik bij hen 300 euro bij me mocht hebben, waarop deze opeens stelde dat ik tijdens een verlof maar 100 euro bij me zou mogen hebben. Gezien ik meer bij me had en dat nodig had voor de noodzakelijke boodschappen, zou ik daarom niet op verlof kunnen gaan. Deze dienst begeleid normaal verloven van andere afdelingen waar andere regels gelden dan hier, zoals dat men maximaal €100 bij zich mag hebben. Desondanks was dit eerder tijdens de paar verloven die hier met hen werden uitgevoerd geen issue, gezien ik niet op die andere afdelingen zit. De kliniek heeft zelf bepaald dat op deze afdeling andere regels gelden, en de beperking van die €100 euro hier niet geldt, en ook niet kan gelden gezien men hier zelf al aan het begin van de maand €250 voedingsgeld krijgt, en men tijdens verlof zelf alle voeding moet kopen, naast alle andere dingen die je nodig hebt, zoals kleding. Wanneer je, omdat je slechts één keer per week op verlof mag, de boodschappen voor de hele week moet doen, gaat dat nog meer op. Nu opeens zou, nadat men hier zelf deze dienst heeft ingeschakeld voor een verlof op deze afdeling, alleen voor mij gelden dat ik maar 100 euro bij me zou mogen hebben zoals en omdat dat op de andere afdelingen geldt, en werd mij geweigerd op verlof te gaan omdat ik meer bij me had en nodig had. Het betreffende personeelslid is een psychologe die hier als sociotherapeut werkt, wat eigenlijk al genoeg zegt. Het is iemand die toen ze hier kwam werken heel bedeesd was, en die naarmate ze hier langer werkte en meer de macht die ze hier had ervoer, steeds een grotere mond kreeg en steeds meer een machtswellusteling werd. Zo kreeg één van de personen die hier zit tijdens een voorbespreking van haar te horen dat hij niet kon zeggen dat hij niet wist of hij op de fiets op lopend ging omdat hij dat op het laatste moment besliste, “omdat zij er anders ook voor kon zorgen dat hij helemaal niet op verlof ging”. Ter verduidelijking van het welbewuste treiteren wat hier gebeurd. Op de andere afdelingen geldt ook dat men geen telefoon mag hebben, terwijl op deze afdeling iedereen een telefoon moet hebben. Tijdens dezelfde voorbespreking werd aan de persoon van die begeleidingsdienst alleen maar medegedeeld dat ik een telefoon bij me had tijdens verlof omdat hier iedereen een telefoon had (terwijl deze zelfde persoon van die begeleidingsdienst in Vught stelde dat het bij hen verboden was een telefoon mee te nemen omdat zij dat niet gewend waren), maar werd meteen daarop rondom het geld opeens “gevraagd” of het bij hen toegestaan was dat iemand 300 euro bij zich had. En zo zijn er nog meer verschillen, die nu allemaal niet uitmaakten op dat geld na. Vergelijken we dit gedrag met wat hier verder gebeurd. Een Junk op de echte resocialisatie afdeling, die vanwege hele series delicten onder invloed van drugs veroordeeld is, gaat elke dag zowat onbeperkt naar buiten. Daar gebruikt hij drugs. Na een urinecontrole wordt hij binnen, op deze afdeling, geplaatst voor een timeout. Twee weken later als zijn urine weer schoon is gaat hij terug naar zijn afdeling waar hij dezelfde dag nog langdurig op verlof kan, en vanaf dien weer gewoon zijn verlof oppakt. Een paar dagen later komt hij niet terug van verlof en wordt pas een week later gearresteerd. Ik ben volledig onterecht naar binnen gehaald, zonder dat ik tijdens mijn reeds jaren durend woonverlof ook maar iets verkeerd had gedaan, daardoor in de problemen gebracht (bijvoorbeeld door onmiddellijk ontslagen te worden bij twee werkgevers), de kliniek ging vervolgens over dat naar binnen halen liegen om het te doen lijken alsof ik vanwege iets dat ik gedaan zou hebben naar binnen zou zijn gehaald (“te weinig informatie verstrekken”, terwijl de kliniek voortdurend toezicht aan het afbouwen was???) en ik zelf vanwege disfunctioneren die problemen veroorzaakt zou hebben, waarop ik drie jaar lang binnen wordt gehouden. Alleen doordat externe deskundigen de zaak op grond van de wet moeten gaan bekijken, wordt door anderen dan mij bevestigd dat ik volledig onterecht naar binnen ben gehaald en daar vervolgens over gelogen werd. Vanwege deze externe rapporten moet ik van de rechter onmiddellijk geresocialiseerd worden, waarbij en waarvoor ik eind 2008 naar deze kliniek wordt overgeplaatst. Desondanks blijkt deze kliniek niet alleen gewoon aan de reeds gebleken leugens van de vorige kliniek vast te houden, maar dat ook met eigen leugens aan te vullen om het er meer op te laten lijken dat het aan mij gelegen zou hebben dat ik naar binnen gehaald zou zijn en problemen veroorzaakt werden (allemaal bewezen in mijn vorige klachten). Op grond van dit eigen liegen wordt het net gestarte onbegeleide verlof stil gelegd, en begeleid verlof uitgevoerd met dit soort geintjes, in de overtuiging dat men mij dan zou kunnen dwingen om die leugens over me heen te laten gaan en mij op grond van leugens van mijn vrijheid te laten beroven, volgens die leugens me te gaan gedragen, te gaan denken, me psychiatrisch te laten behandelen. Hoe er ook om heen gedraaid wordt, is dit soort gedrag van het smerigste soort dat er is (gijzeling via misbruik van staatsmacht en smaad en laster), waarbij uit deze vergelijking blijkt dat er duidelijk met twee verschillende zeer ver uit elkaar liggende maten wordt gemeten, ook bekend staand als racisme, discriminatie. Hiermede is naast dit treiteren tevens mijn bewegingsvrijheid beperkt en het mij tevens onmogelijk gemaakt om voor komende week noodzakelijke boodschappen te doen zoals levensmiddelen ( bijvoorbeeld brood). Hoogachtend, W. Mac Intosch
2
Commissie van Toezicht Arrondissement Arnhem t.a.v. het secretariaat Antwoordnummer 1605 6800 WC Arnhem Afzender: W. Mac Intosch Afd. Rijn 2 Postbus 31435 6503 CK Nijmegen 7 juni 2010 Inzake: Klacht schending artikel 3 EVRM en andere rechten. Geachte Commissie, In aanvulling op mijn klacht van 3 juni dien ik bij deze opnieuw een klacht in omtrent hetzelfde onderwerp, mede gezien hieruit duidelijk blijkt waar men mee bezig is, en hoe men er zonder blikken of blozen op los liegt, zoals in mijn zaak voortdurend blijkt conform de eerdere klachten maar nu ook blijkt uit uw eigen stukken. Op 5 juni heb ik personeel gevraagd om te kijken of er op 7 of 8 juni genoeg personeel was voor verlof. Twee personeelsleden keken hiernaar. Er was op 7 juni van 14.00 tot 16.00 uur genoeg personeel, en ik werd voor dan op de agenda gezet. Op 7 juni krijg ik om12.30 uur te horen dat ik met de verlofbegeleidingsdienst zou gaan “omdat ze op de afdeling onderbezet zouden zijn”. Wederom zou ik met maximaal €100 op verlof mogen gaan en anders gaat het verlof niet door, en gezien je niet met €100 voor de hele week kan voeden inclusief de andere dingen die je nodig hebt gaat het verlof niet door. De verlofbegeleidingsdienst moet normaal 3 weken van te voren over verloven ingelicht worden gezien ze 3 weken van te voren plannen. Regelmatig heb ik in het begin van de verloven meegemaakt dat verloven niet doorgingen omdat personeel pas twee weken van te voren die verloven bij die dienst hadden aangevraagd. Nu kan men hier opeens binnen een paar uurtjes een verlof inplannen bij deze dienst, twee keer achter elkaar in nog geen week tijd. Tevens wordt er nu opeens speciaal voor dit geval de leugen verzonnen dat het een vaste regel zou zijn dat iemand met begeleide verloven maximaal €100 bij zich zou mogen hebben. Hierbij verwijs ik naar uw eigen stukken, namelijk de reactie van de kliniek op het schorsingsverzoek onder nummer 10/800 STA A027 en met name dezelfde reactie onder nummer 10/823 STA A018. In de eerst genoemde gaat de directie, waarvan gesteld kan worden dat die op de hoogte is van alle regels die in deze inrichting gelden gezien ze die zelf opstellen, uitgebreid in op dat ik grote bedragen zou hebben opgenomen. In mijn klachten heb ik al aangegeven dat men ook hier al zat te liegen door te stellen dat ik zelf mijn gehele voedingsgeld voor de hele maand in één keer zou hebben opgenomen. Bij deze ontvangt u tevens zo een zakje waarin de kliniek zelf zonder enige keuzemogelijkheid voor ons (dus gedwongen) elke maand het gehele bedrag aan voedingsgeld aan ons overhandigd, alsmede een kopie van dat zakje. Nergens vermeld de kliniek echter dat het een regel zou zijn dat men op deze afdeling maximaal €100 bij zich mag hebben op de afdeling of tijdens verlof. Op andere afdelingen geldt dat, maar op deze afdeling heeft men zelf de regels opgesteld dat wij hier niet meer bij de gewone winkel mogen bestellen en tijdens verlof dus niet alleen andere zaken moeten regelen maar ook onze volledige voeding moeten kopen, waarbij een maximum van €100 dus niet werkt, en waarom officieel per 1 februari 2010 deze beperking voor deze afdeling is afgeschaft. Maar belangrijker, in de tweede reactie geeft de directie op de 6e regel boven de ondertekening expliciet aan dat ik zou hebben geweigerd aan te geven wat ik met grote bedragen die ik op zak had zou willen doen. De directie geeft dus zelf aan dat op deze afdeling de op andere afdelingen geldende regel van maximaal €100 niet geldt. Tevens is het trouwens zo dat ook op andere afdelingen deze regel niet absoluut geldt. Als ik in Vught meer dan €100 euro op een verlof nodig had (onder begeleiding van deze zelfde dienst) dan hoefde ik dat alleen maar van tevoren aan te geven en was dat geen probleem. Daarbij is het de kliniek zelf geweest die mij op deze afdeling heeft geplaatst, voor het oog van de wereld (en dan met name de rechter) zogenaamd pogend mij te resocialiseren, terwijl ze zelf al een jaar daar vóór in de verlofaanvraag er op los liegen dat ik in de vorige kliniek terecht naar binnen zou zijn gehaald en schulden veroorzaakt zou hebben en ik daarom langzaamaan geresocialiseerd zou moeten worden, terwijl voor uw commissie sluitend is bewezen dat de vorige kliniek dat volledig onterecht deed maar daar vervolgens over ging liegen en dat
1
liegen duidelijk bleek uit bewijsstukken alsmede is bevestigd door externe deskundigen die in 2008 alle stukken voor hun onderzoek kregen en bekeken, en nog erger, dat onderzoek uit 2008 en daarbij blijken van dat onterecht naar binnen halen en liegen door die vorige kliniek juist de reden is waarom ik naar deze kliniek werd overgeplaatst alwaar ik onmiddellijk geresocialiseerd moest worden. Zoals uit de aan u overhandigde verlofaanvraag en de reacties van de kliniek in bij u lopende procedures blijkt, blijven personeelsleden die daarover gaan als zielige kleine kinderen, als in een waanwereld verdwaald, rigide vasthouden aan deze leugens welke ze ook met hun eigen leugens aanvullen, stemmen mijn verloftraject volledig af op deze leugens, en beroven mij dus van mijn vrijheid via en op grond van hun eigen waanzinnige rigide liegen (gezien ik op basis van de werkelijke feiten al lang thuis had moeten zitten). En het ergste is nog dat ze er gewoon denken mee weg te komen, ook al staat zwart op wit en blijkt uit officiële stukken wat de werkelijkheid is. Indien de kliniek de regels van de andere afdelingen alhier alleen op mij van toepassing wil laten zijn, dan moet de kliniek mij gewoon op zo een andere afdeling plaatsen alwaar ik ook van de interne winkels gebruik kan maken, helemaal gezien ze toch niet bezig zijn met resocialiseren maar alleen met het steeds meer verdwalen in hun eigen leugens en waanzin, en zo gestoord zijn dat ze echt denken dat ze mij zo ver zouden krijgen dat ik hun leugens maar zou accepteren als reden voor vrijheidsberoving en beperking, ik mee zou gaan in hun leugens op grond van het feit dat zij als machtmiddel hebben dat ze de rechters kunnen voorliegen om te pogen mij zo nog langer van mijn vrijheid te beroven. Daarbij is nog interessant dat ik in een gesprek met de behandelaar van deze afdeling te horen kreeg dat ze erkende dat er leugens in de verlofaanvraag stonden en dit traject dus op leugens is gebaseerd, dat hetgeen wat elk normaal denkend mens in zo een situatie als eerste zou doen, namelijk een briefje sturen naar ITZ om hun mede te delen dat er onjuistheden in de verlofaanvraag stonden en diens aanpassing een ander traject vergen, inderdaad een zinnige optie zou zijn, maar dat er toch van mij verwacht werd dat “nu dit traject en deze leugens er dus liggen, wat zou ik dan kunnen doen om aan de eisen van en uit dit traject te voldoen”, oftewel in andere woorden “hoe zou ik me aan die leugens kunnen aanpassen”. Het is dus niet de kliniek die hun leugens zouden moeten aanpassen gezien ze gewoon als fascisten de macht waar ze toevallig over beschikken misbruiken om iemand enkel en alleen op grond van hun leugens van zijn vrijheid te beroven, maar diegene waar ze zo mee omgaan die zich aan hun leugens zou moeten aanpassen zodat de fictie kan worden opgehouden dat het hier zou gaan om brave burgers die gewoon hun werk zouden doen en gevaarlijke gekken van de straat zouden houden. Uit deze gang van zaken blijkt dat de kliniek nog steeds ijverig bezig is om dingen te zoeken waarmee ze mij dan zogenaamd zouden kunnen dwingen om in hun waan van leugens te gaan leven, en dat ze na al die handelingen uit alle eerdere klachten bij uw commissie nu op dit zijn gekomen en daarvoor wederom er op los liegen. Hoogachtend, W. Mac Intosch
2
Commissie van Toezicht Arrondissement Arnhem t.a.v. het secretariaat Antwoordnummer 1605 6800 WC Arnhem Afzender: W. Mac Intosch Afd. Rijn 2 Postbus 31435 6503 CK Nijmegen 10 juni 2010 Inzake: Klacht schending artikel 3 EVRM en andere rechten, racisme, alsmede zorgplicht. Geachte Commissie, Bij deze dien ik een klacht in tegen het handelen van de kliniek welke er uit bestaat dat de kliniek het mij onmogelijk maakt effectief en daadwerkelijk voldoende voeding tot mij te nemen, men mij racistisch benadeeld, en racistisch er op los liegt om mij beperkingen op te leggen en mij van mijn vrijheid te beroven. De kliniek is verplicht er voor te zorgen dat ik voldoende voeding krijg, waarbij het duidelijk zal zijn dat dit effectief zo dient te zijn en de kliniek niet alleen kan volstaan met het formeel hieraan voldoen onder het voortdurend liegen om het te doen lijken dat hier formeel aan voldaan is terwijl het ondertussen daadwerkelijk en buiten die leugens om onmogelijk wordt gemaakt. Desondanks weigert de kliniek mij om gebruik te maken van de interne boodschappen lijsten voor de supermarkt (SDB genoemd door hen), onthoudt mij daarmede voedsel en schendt daarmede mijn rechten, hun zorgplicht en via het schenden van die zorgplicht mijn rechten. Zoals ik reeds maanden in mijn klachten duidelijk maak is deze kliniek voortdurend en systematisch bezig in officiële stukken, inclusief in deze klachtprocedures, te liegen alsof het gedrukt staat. Kennelijk schijnt men hier de opvatting te hebben dat ze niet gewoon betaald worden om bepaald werk te doen maar dat ze hier hun persoonlijke gevoelens mogen botvieren wanneer iemand niet aan hun ego tegemoetkomt door hun leugens niet te accepteren maar daar tegen te ageren, door er nog verder op los te liegen. Nadrukkelijk verwijs ik naar mijn schrijven van 2 april 2010 aan de CVT inclusief bewijsstukken met sluitend bewijs van dit systematisch welbewust en openlijk liegen in de verlofaanvraag, en daarmee de opstelling, waarmee beperkingen en detentie worden gerechtvaardigd. In de reactie van deze kliniek d.d. 7 juni 2010 op een schorsingsverzoek met nummer 10/1542 STA A006 gaat de kliniek weer rustig verder met haar systematische smerige (namelijk enkel en alleen bedoeld om en met als resultaat dat iemand onterecht van zijn vrijheid wordt beroofd) leugens. Ik heb in mijn klachten sluitend bewezen dat deze kliniek liegt over de resocialisatiegeschiedenis om te stellen en uit te voeren dat ik langzaamaan zou moeten resocialiseren, en dat de kliniek mij buiten het rechtssysteem om gewoon maar eventjes schuldig verklaard aan een vanwege ook daar voortdurend liegen geseponeerde zaak alwaar de kliniek vervolgens rustig de door hen gestelde stoornis aan verbind. Dit heeft niets te maken met één of andere discretionaire bevoegdheid (of zelfs tbs behandeling), gezien een dergelijke bevoegdheid duidelijk niet opeens volledig vrijwaard van het misbruiken van die bevoegdheid en via dat misbruiken vervolgens schenden van zowat alle mensenrechten die er zijn. Uit deze opstelling van de kliniek blijkt dus al de grootheidswanen welke door mij zijn benoemd, want de kliniek kan in die wanen eventjes een wetje noemen en op grond daarvan alle daarboven staande wetten en verdragen negeren en schenden, staat daarmee volgens hen boven elke wet. Mijn beklag richt zich dan ook duidelijk steeds niet tegen die bevoegdheid maar tegen de schendingen van mensenrechten welke door het misbruiken van toevallig deze “bevoegdheid” worden verwezenlijkt, wat conform de duidelijke wettekst wel degelijk beklagwaardig is. De kliniek stelt in deze reactie dat er een huisregel zou zijn omtrent het maximaal € 100 bij zich hebben. Uit de tekst van deze huisregel blijkt al dat de situatie is zoals door mij geschetst en niet zoals deze kliniek speciaal voor mij opeens er op los liegend stelde. Het is volgens deze regel dus zo dat op de afdelingen geldt dat men maximaal € 100 bij zich mag hebben, en daaruit afgeleid dat men tijdens verlof (zelfs tussen haakjes geplaatst er aan toegevoegd) dus ook niet meer dan dat bedrag bij zich mag hebben. Tegenover mij werd, zoals in mijn beklag van 3 en 7 juni omschreven, plotseling verzonnen dat er een huisregel zou zijn dat iemand tijdens begeleide verloven niet meer dan € 100 bij zich zou mogen hebben. De kliniek beweert in deze reactie vervolgens rustig dat deze huisregel ook voor deze afdeling en dus voor mij zou gelden. Zoals reeds met het geldzakje bewezen (de eerdere leugen van de kliniek “dat ik zelf begin maart al mijn voedingsgeld voor de hele maand zou hebben opgenomen” aantonend), geldt deze huisregel echter niet voor deze afdeling. Het is immers de kliniek zelf die een geldzakje met veel meer dan € 100 overhandigd, wat natuurlijk onmogelijk en irrationeel zou zijn als de huisregel zou zijn dat dit niet zou mogen. Maar nu zal ik wederom onweerlegbaar bewijzen hoe deze kliniek er welbewust op los liegt, tegenover de rechter, wat ze kennelijk als één of ander recht van hun zien. Als bijlage treft u (naast de betreffende reactie in het schorsingsverzoek) aan drie bladzijden met notulen van twee vergaderingen van deze afdeling. Daaruit blijkt (steeds onderstreept) onder andere expliciet dat de € 100 regel niet meer voor deze afdeling geldt, en dus ook niet meer voor het op de voor de andere afdelingen geldende tussen haakjes geplaatste “tijdens verloven”. Tevens blijkt daaruit dat wij hier al sinds 19 januari vragen om deze nieuwe huis en afdelingsregels die voor ons hier gelden, maar dat we steeds aan het lijntje worden gehouden en tot op heden deze regels niet hebben gekregen, en de kliniek tegenover de rechter er dus gewoon op los blijft liegen dat de voor andere afdelingen geldende
1
regels ook hier zouden gelden, terwijl ook de dagelijkse praktijk volledig anders is, en deze regel opeens alleen voor mij en opeens vanaf begin juni is verzonnen. Tevens blijkt daaruit dat we inderdaad alles zelf moeten aanschaffen, inclusief brood, en dus een € 100 regel ook wat dat betreft irrationeel zou zijn, dat onmogelijk zou maken. Er blijkt ook uit dat we niet meer bij de interne winkel mogen bestellen. Allemaal expliciet aan ons medegedeeld en vastgelegd in deze notulen. Ten slotte blijkt uit dit alles het schofterige racisme van deze kliniek, gezien volgens hun eigen leugens voor iedereen op deze afdeling de € 100 regel zou gelden (waarvan ze immers zelf zogenaamde huisregels overleggen) terwijl alhier deze verzonnen regel alleen voor mij, de enige niet blanke op de afdeling, geldt, net zoals met alle klachten van de afgelopen maanden het geval is geweest. Gezien deze kliniek, zoals ook benoemd in mijn klachten, er op los liegt over dat ik opeens voortdurend onbegeleidbaar zou zijn tijdens verloven. Gezien men hier niet bezig is met de resocialisatie conform de feiten, maar met het voortdurend pogen mij te dwingen om hun smerige leugens te accepteren. Gezien men mij alleen maar toestaat verloven uit te voeren voor het doen van boodschappen, maar zelfs dat sinds begin juni feitelijk onmogelijk maakt door te gaan liegen over huisregels. Gezien dit gewoon smerige schoften zijn, maar dat zogenaamd niet gezegd zou mogen worden omdat het onbeschaafd zou zijn om zo te spreken terwijl het tegelijkertijd zogenaamd beschaafd zou zijn wanneer zo een kliniek via leugens en misbruik makend van “bevoegdheden”, waar ze zich expliciet op beroepen om daar misbruik van te maken, iemand onterecht van zijn vrijheid beroven, en hele families aantasten doordat die het ene moment te horen krijgen dat het liegen over stoornissen en de vrijheidsbeneming nu eindelijk bijna voorbij is gezien externe deskundigen dat nu expliciet hebben benoemd, de rechter expliciet heeft opgedragen dat het nu voorbij moet zijn, en de kliniek expliciet heeft toegezegd daarmee aan de slag te gaan, maar je het volgende moment weer zo een schofterig vrouwtje krijgt die totaal gestoord en gek op zich zelf is en die gewoon maar eventjes doorgaat met die leugens en het misbruiken van bevoegdheden om de onrechtmatige vrijheidsbeneming gewoon maar eventjes te verlengen op grond van haar racistische fascistische waandenkbeelden, en vanwege zo een ziek mens dat de hand boven het hoofd wordt gehouden door haar directie er wederom op de rechter gewacht moet worden. Gezien deze mensen al hebben benoemd dat ze totaal geïrriteerd zijn dat de rechter in beroep wederom iedereen heeft opgeroepen (de reclassering en externe deskundigen) behalve de kliniek, kennelijk vanuit hun waan niet inziend dat de rechter ook leest hoe zij in hun verlofaanvraag en andere stukken gewoon door blijven gaan met het er op los liegen. Gezien deze kliniek in dit handelen en waandenken duidelijk versterkt wordt door de toezicht houdende commissies die, ondanks het feit dat in een rechtstaat iemand enkel en alleen vanwege deze smerige leugens van deze schoften gewoon jaren van zijn vrijheid wordt beroofd, steeds een uitgangspunt schijnen te hebben dat het hier gaat om de zogenaamd o zo goede kliniek die de zogenaamd o zo slechte tbs-ers rechtmatig van straat houdt (waarbij kennelijk maar even vergeten wordt dat deze zelfde kliniek ook al een Marokkaan 15 jaar onterecht van zijn vrijheid had beroofd en dat ook al onweerlegbaar is gebleken), en die zich voortdurend laten meeslepen in de leugens van deze kliniek (zoals ik al eerder heb aangegeven als het klein kind dat van de toezichthoudende ouders geen tik op de vingers krijgt wanneer die schoftenstreken uithalen en daardoor helemaal ontspoord), en wetteksten en regels opeens worden vergeten, waarbij er zogenaamd opeens niet duidelijk leesbaar in de wet staat dat tegen schendingen van voor ieder geldende verdragen en andere rechten ook beklag open staat, en het begrip van twee handen op één buik, dat je hier binnen vaak hoort als beletsel om officieel te klagen over deze kliniek, betekenis krijgt. En gezien men duidelijk bezig is allerlei dingen te verzinnen over dat ik het probleem bij dit alles zou zijn en niet de kliniek, en men duidelijk niet van plan is om met dit schofterige liegen te stoppen maar daar gewoon mee blijft doorgaan, maak ik geen gebruik meer van de zogenaamde resocialisatie verloven van maximaal 2 uur begeleid per week voor noodzakelijke boodschappen en kan deze kliniek dat daar stoppen waar het licht niet komt, totdat de kliniek normaal doet dan wel helemaal niet meer. Gezien de kliniek mij niet kan dwingen om op deze schofterige wijze gebruik te maken van hun zogenaamde verloven alwaar het mij onmogelijk wordt gemaakt boodschappen te doen en die tevens ook nog misbruikt worden om er weer op los te gaan liegen over zogenaamde belemmerende opstellingen van mij tijdens verloven, dient de kliniek er voor te zorgen dat ik op andere wijze in mijn voeding kan voorzien, namelijk conform de huisregels die volgens de hier bewezen leugens van de kliniek op andere afdelingen gelden maar plotseling ook voor mij als enigste persoon op deze afdeling zouden gelden, gezien dat de enigste wijze is waarop ik in mijn voedsel kan voorzien en gezien de regels voor die afdelingen toch al op mij van toepassing zijn verklaard, dus via de interne boodschappenlijst van de supermarkt. De kliniek kan zich hierbij niet er op beroepen dat er sprake zou zijn van een zorgplicht, gezien uit de notulen blijkt dat de kliniek expliciet afstand heeft gedaan van deze zorgplicht, waardoor er een recht ontstaat op voedsel gezien er anders sprake is van een onmenswaardige behandeling en foltering conform de Europese mensenrechten verdragen. Hoogachtend, W. Mac Intosch
2
Gang van zaken in de Pompestichting: -
-
-
-
Rond oktober 2008 overgeplaatst naar de Pompe Vught. Ik overhandig de behandelaar meteen bewijsstukken waaruit blijkt dat ik in 2004 en 2005 ten onrechte naar binnen en gehaald en de kliniek vervolgens jarenlang over alle omstandigheden zat te liegen, alsmede stukken waaruit blijkt dat ik wel degelijk gestalked ben geweest en dat heeft geleid tot het strafbare handelen, ik nooit een vrouw heb lastig gevallen maar de moeder van die vrouw in de brief aan de politie in het dossier over mij zit te liegen, en de deskundigen in 1995 over alle voor hun diagnose en deze zaak relevante feiten systematisch hebben zitten liegen en alleen zo over een de realiteit vervormende stoornis over diezelfde feiten konden spreken. Dezelfde stukken die de externe deskundigen uit 2009 kregen. Begin November zegt de behandelaar in het eerste en tweede gesprek dat ze de opdracht hebben mij zo snel mogelijk naar buiten te werken, dat ik gezien de voorgeschiedenis niet weer het hele verloftraject van begeleid, enzovoort, hoef te doorlopen gezien ik dat allemaal al heb gehad, maar ik meteen met woonverlof kan, dat als het hof niet beëindigd zij haar uiterste best zal doen om er voor te zorgen dat ik toch in februari 2009 mijn studie kan hervatten, en dat ze op dit moment nog niets zal doen inzake verlofaanvragen omdat het waarschijnlijk is dat het hof zal beëindigen en ze dan alles voor niets gedaan zou hebben. o Ondanks dat deze behandelaar ook tegen psychiater Klerks heeft bevestigd dat ze meteen woonverlof wou opstarten maar daarin door Nijmegen zou zijn teruggefloten, en Klerks deze toezegging en het niet nakomen daarvan expliciet in haar rapport noemt, beweert dezelfde behandelaar een jaar later in Nijmegen dat zij dat nooit heeft toegezegd en ik dingen hoor die niet gezegd zijn. o Tevens beweert ze in haar advies dat ik degene zou zijn geweest die eind 2008 niets wou doen omdat ik ervan overtuigd was dat het hof zou beëindigen, ondanks het absurde van deze leugen. Want opeens zou het dus zo zijn dat ik zou bepalen wat er in een kliniek gebeurd, dat ik zou bepalen of er een verlofaanvraag wordt opgesteld en de deur uitgaat!!!! Dit terwijl ook nog eens uit latere gesprekken blijkt dat de kliniek, behandelaren in het bijzonder, er prat op gaan dat zij degene zijn die bepalen wat er gebeurd en niet ik. In januari 2009 komt de behandelaar opeens aanzetten met dat ik het gewone verloftraject in ga, dat ik gewoon begin met begeleid verlof. Dat ik drie maanden begeleid verlof zal doorlopen en dat ze meteen met het begeleid verlof ook onbegeleid verlof aanvraagt zou nu opeens betekenen dat het verloftraject snel is. Gewezen op de uitspraak van het hof stelt ze dat ze lak heeft aan die uitspraak gezien de kliniek juridisch niet aan die uitspraak is gebonden, en ze gewoon doen wat ze zelf willen, de rechter dat niet voor hen bepaald. Die studie kan ik vergeten gezien de aanvraag alleen al maanden duurt gezien het eerst door twee interne commissies moet en dan pas naar ITZ gaat, en ik met begeleid verlof begin. Een paar maanden later krijg ik van de behandelaar te horen dat de eerste interne commissie de aanvraag heeft afgewezen. De psychiater uit die commissie vond dat een onbehandelde waanstoornis niet naar buiten kan zonder medicatie. Er blijkt dat de behandelaar ondanks de haar overlegde stukken blijft vasthouden aan de duidelijk in strijd met de bewezen waarheid zijnde opvatting dat ik een blanke vrouw heb lastig gevallen omdat een blanke moeder dat beweerd heeft, en dat ik een waanstoornis heb. Tevens blijkt achteraf dat zij zelfs volledig buiten beschouwing heeft gelaten dat ik in 2004 al volledig en succesvol geresocialiseerd was maar toch onterecht naar binnen werd gehaald en vervolgens er op los gelogen werd om de fout van de kliniek te verbergen. En nog erger, dat deze behandelaar gewoon als uitgangspunt heeft gebruikt dat ik in 2005 weer een blanke vrouw zou hebben lastig gevallen en daarmee de waanstoornis bevestigd zou zijn, ondanks dat voor iedereen heel duidelijk is en kan zijn dat dit niet klopt, en de informatie die de behandelaar voor deze bewering gebruikt duidelijk in strijd met de waarheid is (zo zou ik volgens haar daarom naar binnen zijn gehaald in 2004 en 2005, en noemt ze een naam van een vrouw die niet eens betrokken is bij een op grond van leugens gestarte vervolging die zodra die leugens bleken in 2006 geseponeerde werd). Geen wonder dus dat de verlofcommissie de aanvraag afwees. 1
-
-
-
-
-
-
o In haar advies blijkt ze achteraf gewoon te zitten liegen hierover. Ze beweert dat die commissie de verlofaanvraag zou hebben afgewezen omdat er mijnerzijds een gebrek aan samenwerking zou zijn. De behandelaar stelt een paar weken later dat ze heeft gevraagd om een interne psychiater als een second opinion naar de opstelling van de psychiater uit de verlofcommissie te laten kijken. Wanneer die psychiater komt geeft die duidelijk aan dat hij niet hier is om een diagnose te stellen (gezien ik hem meteen aansprak op het rigide aan een waanstoornis blijven vasthouden door de behandelaar ondanks dat dit in strijd met de bewezen werkelijkheid was, en hem ook meteen alle aan de behandelaar en de externe deskundigen overhandigde bewijsstukken gaf), dat hij gewoon met mij kan praten en er dus geen sprake van is dat ik helemaal verloren ben in een waanstoornis, dat ik jaren buiten heb gefunctioneerd zonder medicatie en zonder dat er problemen ontstonden, dat het gezien de overhandigde stukken twijfelachtig is of er wel een waanstoornis is, en dat het zijn ervaring was dat zelfs al was er een waanstoornis medicatie bij een waanstoornis niet hielp. Daarom vond hij medicatie onzin en zou hij rapporteren dat hij niet vond dat medicatie vereist was voor verlof. o De behandelaar blijkt achteraf ook hier weer over te zitten liegen in haar advies. Ze beweert rustig dat deze second opinion haar eigen diagnose zou hebben bevestigd. Tevens zou hij medicatie wenselijk achten. Een paar maanden later komt de behandelaar mededelen dat ook de tweede interne commissie de aanvraag heeft afgewezen om dezelfde reden als de eerste. Ze zou de directie hebben verzocht in te grijpen. Ze was van plan om een nieuwe aanvraag voor alleen begeleid verlof in te dienen, maar voor dat ze dat had uitgevoerd zou de tweede commissie toch de aanvraag hebben goedgekeurd. De aanvraag zou naar ITZ gaan. In haar uitgebrachte advies blijkt deze behandelaar over alles en nog wat te liegen. Naast de reeds genoemde leugens bijvoorbeeld ook nog dat ik zou hebben gezegd dat ik me niet aan de verlofvoorwaarden zou houden terwijl ik personeel had aangegeven dat als ze met mij op verlof gingen er alleen maar toezicht werd uitgeoefend en ik niet gezellig met hen op stap zou gaan en koffie met hen ging drinken en voor hen betalen zoals bij anderen wel gebeurde. Tevens blijkt dus dat ze beweert dat ik schuldig ben aan de geseponeerde zaak, daarom naar binnen was gehaald, inclusief de feitelijk leugens rondom deze zaak, en dat daaruit de waanstoornis zou blijken. Ze blijft ondanks de ontvangen bewijsstukken waaruit dat in strijd met de werkelijkheid blijkt te zijn, rigide vasthouden aan het waanidee dat ik niet één maar meerdere blanke vrouwen zou hebben lastig gevallen. Zelfs na de externe rapporten en de zitting blijkt ze helemaal verstrikt in de waan van haar idee dat ik blanke vrouwen heb lastig gevallen en een waanstoornis heb, zoals vastgelegd in haar woorden in het proces verbaal “dat op de zitting toch zou zijn gebleken dat zij en die externe deskundigen toch minder uit elkaar zouden liggen dan op papier leek”. Eind september komt ze me vertellen dat de verlofmachtiging uit Den Haag binnen is. Op mijn aangeven dat ik in Utrecht woon en mijn verloven dus die kant op moeten, zegt ze dat dit na het opstartgedeelte mogelijk moet zijn wanneer er personeel voor is. Pas op 21 oktober beginnen de begeleide verloven. De eerste weken mag ik anderhalf tot twee uur de deur uit, beginnend met wandelen in de buurt van de inrichting. Volgens de bij een civiele zitting overlegde aanvraag en machtiging blijkt dat men beweert ondanks een waanstoornis toch weer naar buiten te willen onder een no cure but control instelling, waarbij volledig gezwegen wordt over de overlegde bewijsstukken waaruit het liegen van de 1995 deskundigen, het niet lastig vallen van een vrouw, de afwezigheid van een waanstoornis, en het onterecht naar binnen halen aan het eind van een succesvolle resocialisatie blijkt. Er zal drie maanden begeleid verlof worden uitgevoerd waarna het onbegeleid zal worden opgestart. Dit zal dan beginnen in de buurt van de inrichting en langzaam worden uitgebreid. Voor dit waanzinnige traject is minstens 2 jaar tbs nodig, wat dan ook in de verlening was geadviseerd. Ondanks de externe deskundigen bleef deze behandelaar ook op de zitting hieraan vasthouden. Op deze zitting was gebleken dat zelfs het OM niet meeging in deze waanzin en één jaar had gevorderd. Desondanks blijft de behandelaar ook bij het opstarten van de verloven aan haar wanen en daarop gebaseerde traject vasthouden. 2
-
-
-
-
-
-
Dankzij de zorgmanager wordt na een maand het verlof uitgebreid naar drie en een half tot vier uur, maar het blijft maximaal twee keer per week. Vanaf dat moment ging ik elk verlof naar huis om daar mijn zaken in orde te brengen en problemen te voorkomen. Alle begeleide verloven lopen naar behoren, de zorgmanager hoort niets dan goede dingen over mijn verloven. De laatste verloven ga ik gedurende 6 tot 8 uur naar Utrecht en Amsterdam. Van de in die drie maanden ongeveer 20 geplande verloven gaan er 9 niet door vanwege dingen als de begeleidingsdienst die te laat in ingeroosterd, geplande verloven die personeel over het hoofd ziet, enz. Vlak voor het verlopen van de drie maanden begeleid verlof, een dag na de uitspraak van de rechtbank, wordt ik in januari overgeplaatst naar Nijmegen, alwaar ik op een zogenaamde resocialisatie afdeling terecht kom, althans het wordt ingaande 1 februari een resocialisatie afdeling. Daar krijg ik te horen dat de begeleide verloven gewoon door zullen gaan. Men wil mij daar leren kennen zegt men. Het blijkt echter dat personeel voor mij uitstippelt naar welke plekken ik op verlof ga, en dat de verloven slechts anderhalf tot twee uur duren. Er wordt gepland dat ik dit de komende twee weken twee keer per week zal doen, waarbij ik onder andere de eerste week niet naar het centrum van Nijmegen mag maar naar een klein winkelcentrum om de hoek moet, vanuit één of ander tbs opstelling dat het centrum voor mij te druk is, ik in de war zal raken als ik meteen zo ver weg ga of langer dan 2 uur weg ben. In die 2 weken ga ik 3 keer op verlof. De behandelaar heb ik in aanwezigheid van de oude behandelaar meteen op de hoogte gebracht van het liegen door die behandelaar te Vught, de bewijsstukken omtrent de omstandigheden van de zaak en de stoornis overhandigd, alsmede in een discussie met die oude behandelaar en het blindelings overnemen van de stelling dat ik dingen zou horen die niet gezegd waren, mede gedeeld dat als zij ook zou gaan zitten liegen er ook hier geen samenwerking zou zijn met de behandelaar. Op 26 januari vindt een zogenaamde behandelplanbespreking (BB), nu overdrachtbespreking genoemd, plaats. Ik heb meteen bij mijn binnenkomst aangegeven dat op 8 februari mijn colleges weer beginnen, en ik die wil volgen. De behandelaar stuurde me naar een ITB afdeling om dat te regelen, wat ik meteen deed. Op de BB gaat het over het op 8 februari hervatten van mijn studie. De behandelaar zegt expliciet dat om dat te verwezenlijken ik eerst een aantal dingen in orde moet maken. Ik moet een lijst die men van de Oostvaarderskliniek heeft gekregen met zogenaamde schulden die ik rond het naar binnen halen zou hebben veroorzaakt met de maatschappelijk werker doornemen en daar waar mogelijk weerleggen. Ik moet een planning voor reiskosten voor het dagelijks naar Utrecht gaan opmaken. En ik moet met de zogenaamde mentor een planning voor opbouw van onbegeleid verlof opstellen, waarbij het de behandelaar niet zou uitmaken hoe lang die opbouw duurt (waarbij ze expliciet 2 weken als mogelijkheid noemt), mij daarin vrij laat, zolang in die periode maar duidelijk wordt dat ik me aan de verlofvoorwaarden hou. Ik maak die dingen meteen in orde. De mentor komt 28 januari bij mij langs. Hij is verbaast dat de maatschappelijk werker, die ik op 26-1 meteen belde om een afspraak te maken voor de lijst, pas op 4-2 een afspraak maakte, vanwege de dingen die de behandelaar bij die bespreking had gezegd en het feit dat 8-2 mijn colleges al beginnen. Hij gaat akkoord met de opbouw van onbegeleide verloven die hij me had gevraagd van te voren op te stellen. We spreken af dat hij die opbouw de volgende dag aan de behandelaar zal overleggen voor fiat en dat hij contact met de maatschappelijk werker zal opnemen om de afspraak te vervroegen. De volgende dag blijkt de behandelaar vanwege problemen thuis niet aanwezig. De afspraak met maatschappelijk werk heeft hij naar die dag verzet en wordt meteen afgehandeld. Hij maakt een afspraak met de behandelaar voor mij op maandag, en zal tevens dinsdag ook zelf die opbouw nog overleggen. Tevens zal hij het personeel vragen om maandag een begeleid verlof naar Utrecht uit te voren omdat ik al drie weken niet thuis ben geweest en om problemen daar te voorkomen. Die maandag krijg ik te horen dat de behandelaar pas donderdag tijd voor mij heeft. Men heeft pas voor woensdag een begeleid verlof naar utrecht gepland. Dinsdag blijkt de behandelaar er weer niet te zijn en wordt de opbouw weer niet gefiatteerd. Ik krijg een heel verhaal te horen dat alles inderdaad zo is gegaan als ik beschrijf maar door interen fouten alles is fout gegaan. 3
-
-
-
-
Er wordt van mij verwacht dat ik woensdag gewoon dat begeleid verlof naar Utrecht doe omdat men wil dat ik nog één keer begeleid naar Utrecht ga omdat personeel van deze afdeling ook zelf mijn woning wil zien. Mijn studie wordt door deze gang van zaken helemaal niet in gevaar gebracht, zolang als ik morgen maar gewoon nog één keer begeleid naar Utrecht ga. Donderdag beweert de behandelaar opeens dat ze helemaal niet de afspraak heeft gemaakt dat als ik die dingen in orde bracht ik mijn studie kon hervatten. De opbouw is belachelijk gezien niet ik kan bepalen hoe verloven worden uitgevoerd. Ik dien met onbegeleide verloven hier in de buurt te beginnen gedurende een lange periode en die verloven kunnen slecht maximaal 2 uur zijn. Ik zou maar in Nijmegen moeten gaan resocialiseren en hier sportclubs, een tandarts, huisarts, apotheek, opticien, enzovoort moeten gaan zoeken, en naar huis gaan en die studie kan ik helemaal vergeten. En de begeleide verloven blijven voorlopig gewoon doorgaan. Feitelijk zou dit betekenen dat terwijl ik in Utrecht woon en er thuis allerlei problemen ontstaan doordat het mij opeens onmogelijk wordt gemaakt naar huis te gaan, en mijn studie loopt maar ik, ondanks alle gemaakt afspraken en de duidelijke omstandigheden van deze zaak, mijn studie niet kan volgen omdat de kliniek mij dat onmogelijk maakt, ik hier in Nijmegen, gedurende maximaal twee uur per dag even naar de winkel mag of even mag gaan sporten waarbij ik me moet haasten als een gek gezien alles in 2 uur moet, en vervolgens de hele verdere dag hier binnen op een zogenaamde resocialisatie afdeling zit niets te doen. De directie aangeschreven over deze gang van zaken weigert op te treden. Deze beweert rustig dat ik dagelijks strijd tegen mijn behandelverleden, stoornis en verloftraject, zonder in te gaan op de leugens omtrent het verleden, de bewezen niet bestaande maar toch door deze kliniek nog steeds gehanteerde stoornis, en het uitgestippelde traject dat niet alleen door externe deskundigen en de rechtbank als onzinnig is benoemt, maar waar zelfs het OM niet in mee gaat en dat de uitspraak van het hof (dat zelfs nog alleen maar op het onterecht naar binnen halen was gebaseerd en niet eens op het niet bestaan van de waanstoornis) met voeten treedt. Waaruit weer blijkt dat deze kliniek gewoon aan in strijd met de waarheid gebleken omstandigheden (zoals een vrouw lastig vallen, onterecht naar binnen halen, en schuldig zijn aan een geseponeerde zaak), stoornis, en verloftraject blijft vasthouden en dit welbewust en opzettelijk doet. Men blijkt tot op heden, 16-2-2010, gewoon te blijven doorgaan met alleen maar begeleide verloven, gedurende maximaal 2 uur, maximaal 2 keer per week. Waarom wordt er zo gehandeld. Omdat ik in de war zou raken als ik meer dan 2 uur buiten de muren kom, omdat ik in de war zou raken als ik naar zo een verre plaats als Utrecht zou gaan of thuis zou komen, omdat ik in de war zou raken als ik met mijn studie bezig zou zijn, niet tegen deze dingen zou kunnen en een gevaar zou worden? Duidelijk is dat dit niet zo is, gezien ik in Utrecht bijvoorbeeld al na een paar weken begeleid verlof met semibegeleid verlof naar Amsterdam ding en na een maand met semibegeleid verlof de hele dag ging studeren, na drie maanden verlof al op de transmurale afdeling geplaatst mijn woning geregeld had en naar mijn woning ging, en ook in Vught na een maand al elke week naar huis ging en al meerdere keren naar Amsterdam ben gegaan, zonder dat bij dit alles ooit een probleem is ontstaan of er een gevaar is geweest. Dus alleen maar omdat een behandelaar dat wil. Omdat deze vrouw hoe dan ook wil blijven vasthouden aan de bewezen onjuiste waanvoorstelling dat ik blanke vrouwen zou hebben lastig gevallen, vanwege het veroorzaken van financiële problemen en het lastig vallen van een blanke vrouw in 2004 en 2005 terecht naar binnen zou zijn gehaald, en een waanstoornis zou hebben. Tevens blijkt in gesprekken mogelijke negatieve media-aandacht bij alles een grote rol te spelen, worden er alleen daarom bepaalde zinloze, irrationele dingen gedaan. Dus gaat het om het veilig stellen van het eigen inkomen, de eigen broodwinning. Moet je nagaan dat een brandweerman branden laat branden en geen mensen uit brandende gebouwen weghaalt omdat hem misschien bij het blussen of redden iets zou kunnen overkomen en dus zijn inkomen bedreigd zou kunnen worden, dat alleen deze overweging zijn handelen bepaald? In de tbs kan dat echter blijkbaar wel gewoon het geval zijn.
4
