afgiftekantoor linkebeek 1
kaaskrabber
Drogenbos • jaargang 11, nr 5 • November 2010 • Tweemaandelijks tijdschrift (niet in juli-augustus) Uitgave van gemeenschapscentrum de muse en vzw ‘de Rand’
België - Belgique P.B. - P.P. 1630 Linkebeek BC 3352
2-3 Uit de gemeenteraad: eerste aanzet voor containerpark
4-5 Julien Timmerman, kunstenaar en 15 jaar vrijwilliger in bejaardencentrum De Ceder
10-11 Opnieuw zangkoor in Nederlandstalige school in Drogenbos
14-15 Lennaert Maes brengt nieuwe Nederlandstalige muziekvoorstelling voor anderstaligen
© NS
6 Bouwen van stoomlocomotief een passie voor Marc Verhellen
02
Eerste aanzet voor containerpark Uit de gemeenteraad van 21 oktober
> Er worden twee moties ingediend: over het intrekken van de omzendbrieven, het verstevigen van de rechten van de Franstaligen in de Rand, het uitbreiden van de faciliteiten en de bescherming van de Franstalige minderheid in de Rand. De ene motie is van de hand van Drogenbos Plus (de lijst van de burgemeester), de andere van de UF-fractie. De moties worden in het Nederlands voorgesteld door schepen Corinne François (UF) en burgemeester Alexis Calmeyn (Drogenbos Plus), in het Frans door de raadsleden Grégory Boen (UF) en José Lefever (Drogenbos Plus). De voorzitter van de raad Baudouin De Wulf (Drogenbos Plus) geeft hiervoor de toestemming.
UF-schepen Corinne François verwacht alle heil in de niet-splitsing van BHV en in een aanhechting van Drogenbos bij het Brussels Gewest. Nu komen, volgens haar, Franstalige voetballertjes niet aan hun trekken om hun geliefde sport te beoefenen.
meenten om te horen wat er bij de mensen van deze gemeenten leeft. Uiteindelijk worden beide moties ter stemming voorgelegd. Hoewel ze nauwelijks van elkaar verschillen, behaalt enkel de motie van Drogenbos Plus een meerderheid.
Burgemeester Alexis Calmeyn (Drogenbos Plus) vindt de aansluiting bij het Brussels Gewest niet de enige oplossing voor een evenwichtig compromis en wijst ook op de gezonde financiële toestand van de gemeente, de perfecte tweetaligheid en de twee scholen: een Nederlandstalige en een Franstalige. Hij betreurt dat tijdens de jongste onderhandelingen op federaal vlak nog niemand contact opnam met de burgemeesters van de faciliteitenge-
> Raadslid Magali Eylenbosch (UF), die verhuisd is, wordt vervangen door Marianne Dedecker. Zij is een huismoeder met kleine kinderen, af komstig van het naburige Ukkel. Zelf zegt ze Drogenbos goed te kennen en er heel wat vrienden te hebben. Zij is sociologe en actief in Ecolo. Haar interesses gaan uit naar jeugd, cultuur, informatica, biodiversiteit, noord-zuidrelatie, duurzame ontwikkeling en democratische rechten.
uit de gemeente 03
Enkele weetjes uit de gemeenteraden van 17 juni en 16 september > De gemeenteraad keurt het reglement over het toekennen van een gemeentelijke mantelzorgpremie goed. Vanaf 1 september kun je een premie van 20 euro per maand aanvragen voor een persoon – niet noodzakelijk van Drogenbos – die de verzorging doet van een inwoner van de gemeente. Raadslid Marc Verhellen (Accent) vindt het bedrag belachelijk laag. Volgens schepen Fatima Boudjaoui (Drogenbos Plus) is het bedrag vergelijkbaar met wat andere gemeenten hiervoor uittrekken. Na een evaluatie kan het bedrag in Drogenbos altijd nog verhoogd worden. > De Steenweg op Drogenbos en de parking van de sporthal worden heraangelegd. Kostprijs: 645.000 euro. De burgemeester benadrukt dat rekening werd gehouden met de opmerkingen van de gemeentelijke commissie en de inwoners. > Drogenbos stapt mee in de oprichting van een Sociaal Verhuurkantoor (SVK), waardoor het subsidies kan aanvragen bij de provincie Vlaams-Brabant. Samen met een aantal andere faciliteitengemeenten wil het Sociaal Verhuurkantoor instaan voor betaalbaar wonen. Voorlopig is dit een principebeslissing, die nog verder uitgewerkt moet worden in de commissie sociale zaken.
> De gemeenteraadsleden keuren het retributiereglement voor werken aan nutsvoorzieningen op gemeentelijk openbaar domein opnieuw goed. Het oude was vervallen. Het is de bedoeling dat de uitvoering van de werken vlotter verloopt en de hinder tot een minimum wordt beperkt. > Er komt eindelijk schot in het dossier van een gemeentelijk containerpark. Een unanieme gemeenteraad keurt hierover alvast een principebeslissing goed. Het containerpark zou op gemeentelijk domein in de Doorent komen en kosteloos worden overgedragen aan Haviland. Schepen Fatima Boudjaoui (Drogenbos Plus) hoopt dat door dit containerpark ook het sluikstorten aangepakt kan worden. In het verleden werd er gepraat met de gemeente SintPieters-Leeuw over een gezamenlijke uitbating, maar dat lag uiteindelijk te moeilijk, omdat Drogenbos wel en SintPieters-Leeuw geen faciliteitengemeente is. De samenwerkingsovereenkomst met Haviland loopt tot 2023.
> De gemeenteraad van 16 september aanvaardt het ontslag van raadslid Magali Eylenbosch (UF), die verhuisd is. Ze wordt vervangen door Marianne Dedecker, de eerste opvolgster die bij de gemeenteraadsverkiezingen 46 voorkeurstemmen behaalde. > De gemeente koopt een registratiesysteem aan voor het personeel. Op die manier kunnen de werktijd en de toegang tot de gemeentelijke gebouwen gecontroleerd worden. > Het belasten van niet-geadresseerd reclamedrukwerk brengt de gemeente 20.000 euro per jaar op.
Julien Timmerman,
kunstenaar en 15 jaar vrijwilliger in bejaardencentrum De Ceder Drogenbossenaar Julien Timmerman heeft een technische achtergrond. Hij werkte twintig jaar als technisch tekenaar en daarna was hij 23 jaar aan de slag als vertegenwoordiger. Na zijn professionele carrière wijdde hij zich aan zijn twee passies: kunst en vrijwilligerswerk. Hij maakt ons maar al te graag wegwijs in twee boeiende werelden. ‘Als cadeau voor mijn zestigste verjaardag kochten mijn beide dochters een schildersezel. Ze wisten dat ik al lang een passie had voor kunst. Nu had ik
eindelijk de tijd om er mij op toe te leggen. Ik volgde een opleiding aan kunstacademie De Meiboom in Halle, waar ik me toespitste op tekenen en schilderen. Ik werkte vooral met aquarel. Niet de gemakkelijkste richting, maar wel mijn absolute voorkeur.’ Kunst als gezonde verslaving Na de opleiding vormde Julien met de afgestudeerden een kunstenaarsgroepje. Ze kwamen wekelijks op donderdag samen. Niet alleen om te tekenen en te schilderen, maar ook om hun eigen
werken te bespreken en ervaringen uit te wisselen. Julien Timmerman verdiepte zich meer en meer in de kunstwereld. Via een workshop kwam hij ook in contact met het bewerken van speksteen of steatiet. ‘Dat is een zacht gesteente afkomstig uit China, Mexico en Afrika. Het is gemakkelijk te bewerken, maar het is vooral een gesteente dat je inspiratie geeft en heel wat mogelijkheden biedt. Je kunt het bewerken met beitel, zaag, vijl of schuurpapier. Het is als het ware een materiaal dat zelf met je op stap gaat.’
© Nand Sluys
04
VERENIGINGSNIEUWS 05 Naast zijn passie voor kunst is Julien ook nog op andere vlakken actief. De Drogenbossenaar is samen met echtgenote Ghislaine al vijftien jaar vrijwilliger in bejaardencentrum De Ceder in Beersel. ‘Ter gelegenheid van het vijftienjarige bestaan van De Ceder vond er een feestweek plaats met heel wat activiteiten. Er was ook een kunsttentoonstelling met werken van Beerselaars en bewoners van het bejaardencentrum. Als enige niet-Beerselaar mocht ik ook deelnemen aan de expo, omdat ik er al vanaf het prille begin actief ben.’ Vrijwilliger in hart en nieren Nadat de moeder van Julien Timmerman werd opgenomen in De Ceder, engageerde hij zich als vrijwilliger. ‘Ik was een van de eerste vrijwilligers. Omdat het toch een veeleisend engagement is, vroeg ik mijn vrouw Ghislaine om een handje te komen toesteken.’ Hun takenpakket is gevarieerd. ‘Het verzorgend personeel brengt de oudjes rond 14 uur naar de cafetaria, waar wij hen bedienen en de administratie doen. Natuurlijk wil iedereen zo snel mogelijk bediend worden, dus we komen soms handen te kort.’ Julien maakt zich wel zorgen over de toekomst van het vrijwilligerswerk. ‘Er is niet direct opvolging in zicht. De kans bestaat dat het kostenplaatje dan de hoogte ingaat, maar zover zijn we gelukkig nog niet.’ Kiezen is verliezen Kunst en vrijwilligerswerk zijn volgens Julien twee uiteenlopende passies. Een keuze maken tussen de twee is moeilijk. ‘Kunst beoefen je als je er zin in hebt. Je krijgt inspiratie en je gaat aan de slag. Als vrijwilliger heb je meer verplichtingen. De mensen in De Ceder hebben gekozen om verder te leven in het bejaardencentrum en het is onze taak om het hen hier zo aangenaam mogelijk te maken. Zij hebben gedurende hun hele leven de maatschappij heel wat gegeven. Als we dan zien dat wij ze aan het lachen krijgen of dat ze dankbaar zijn voor een kopje koffie, dan zijn wij ook gelukkig’, besluit Julien. Hugo Devillé
Feest voor alle jarige verenigingen Zondag 5 december 2010 is voor heel wat verenigingen in Drogenbos een feestjaar. KAV viert ‘70 jaar jong’. Het Davidsfonds bestaat 40 jaar, Sicca Silva 20 jaar, Ziekenzorg 25 jaar, Dosido 27 jaar en onze jongste vereniging, de Krabbers, mag 10 kaarsjes uitblazen. Daarom wil de cultuurraad van Drogenbos al deze verenigingen in de bloemetjes zetten. Op 5 december wordt iedereen die lid is van een vereniging van Drogenbos uitgenodigd in de gemeentelijke feestzaal. Vanaf 15 uur ontvangen we de feestvierders met een speciaal verjaardagsaperitief en vanaf 15.30 uur brengt Pass Partoe een spetterend optreden. Rond 16 uur wordt de grote feesttaart aangesneden. Met koffie of thee, een feest voor de smaakpapillen. Uiteraard hebben we nog tal van andere verrassingen in petto. Alles is gratis, dus je hebt geen enkele reden om er niet bij te zijn. Iedereen is welkom, maar je moet wel vooraf inschrijven bij Patricia Motten: GC de Muse, 02 333 05 70, elke voormiddag tussen 9 en 12 uur. André Lerminiaux, voorzitter cultuurraad
Bouwen van stoomlocomotief passie voor Marc Verhellen Ter gelegenheid van 175 jaar spoorwegen in België en de 25 jaar van het stoomtreintje werden Stoomdagen georganiseerd in Vorst-Brussel. De ideale gelegenheid om eens een babbel te hebben met Marc Verhellen, gemeenteraadslid in Drogenbos, maar ook fervente liefhebber en bouwer van (mini)stoomlocomotieven. ‘Op zesjarige leeftijd interesseerde ik me al voor alles wat met treinen en spoorwegen te maken heeft. Mijn overgrootvader was machinist van een stoomtrein, vandaar misschien?’ Van zijn ouders kreeg Marc een eerste elektrisch speelgoedtreintje. Voor hem ging het er niet enkel om er mee te spelen, hij wilde er ook bouwen. Op 17-jarige leeftijd begon hij met het bouwen van stoomboten en toen hij 21 was, ging hij avondschool volgen. Hoe kon het anders: hij koos voor de specialiteit mechanica. Hij bouwde meteen ook zijn eerste stoomlocomotief, zowat 40 à 45 cm lang. Marc Verhellen kennende, wilde hij meer. Vandaag rijdt hij dan ook met een stoomlocomotief van 2,70 m lang, die 400 kg weegt en 65 passagiers kan trekken.
Onzichtbare Marc ‘Mijn vrouw zegt wel dikwijls: ‘Marc is af en toe wel thuis, maar ik zie hem niet.’ Dat kan en zal zo wel zijn. Ik heb bij mij thuis een draaibank en freesmachine geïnstalleerd en maak alle stukken voor mijn locomotief zelf. Daar kruipt nu eenmaal veel tijd in.’ Aan zijn huidige stoomlocomotief begon Marc in 1985. Hij kon een afgewerkt product afleveren in 1998, na zowat 5000 à 6000 werkuren. ‘Je begint met simpele modellen, maar je wilt de perfectie’, aldus Marc. ‘Het is meer dan een hobby, het is werkelijk uitgegroeid tot een passie. Daarom spendeer ik er ook zo veel tijd aan.’
De stoomtrein boven alles Natuurlijk kunnen we deze prangende vraag niet uit de weg gaan: wat vindt hij het aangenaamste, de stoomlocomotief of de politiek? ‘Daar moet ik niet lang over twijfelen, uiteraard de stoomtrein. Je zoekt steeds naar de perfectie en je ziet dag na dag vooruitgang. In de politiek bots je wel eens met je hoofd tegen de muur, al wil je het beste. Vaak is het onbegrijpelijk, maar je werkt steeds met de beste bedoelingen. Soms zou je denken dat men je niet wil begrijpen. Toch hebben we het beste voor met Drogenbos’, besluit Marc. Hugo Devillé
© Nand Sluys
06
VERENIGINGSNIEUWS 07
Serenata in volle voorbereiding Zangkoor Serenata is alive-and-kicking. De voorbereidingen voor het kerstconcert en het gemeentelijke concert draaien op volle toeren en het koor werkt dan ook een strak repetitieschema af. Tijdens het gemeentelijke concert laten we je proeven van het repertoire voor het kerstconcert. Het kerstconcert vindt plaats op zondag 19 december, om 15 uur in de Sint-Niklaaskerk van Drogenbos. Toegangskaarten kan je krijgen bij de leden van het koor. We hopen dat het nieuwe jaar weer een succes zal worden en nodigen iedereen van harte uit om het jaar in stijl af te sluiten met het kerstconcert.
Pannenkoeken op kermiszondag
Zaterdag was een echte herfstdag met gietende regen en wind, zodat de jaarmarkt jammer genoeg verdronk, maar zondag was het een ‘zon-dag’. De cultuurraad nodigde samen met OKRA, KAV, het Davidsfonds en de Gezinsbond zijn leden uit voor een gezellige babbel met koffie en pannenkoeken. Een ideaal ontmoetingsmoment voor wie van zondag een feestdag wil maken. Buiten, maar ook binnen in de cafetaria van het museum, was het genieten van de gezellige drukte.
We willen graag iedereen bedanken die meehielp om er een fantastische dag van te maken. Het is fijn op mensen te kunnen rekenen die zonder veel woorden klaar staan om steeds weer in te springen en te helpen. Dat gevoel van samenhorigheid en samenwerking is nog het mooiste souvenir van de dag. We hopen dat we ook in de toekomst op de helpende handen mogen rekenen. Tot volgend jaar bij de kermis en tot 5 december op het feest voor de verenigingen. André Lerminiaux
Davidsfonds Drogenbos op bezoek bij de VRT Donderdagavond, het televisiemoment bij uitstek? Althans voor het Davidsfonds. Met vijftien genodigden ging het op 21 oktober richting Reyerslaan voor een bezoek aan de televisie- en radiostudio’s van de VRT. Als kers op de taart zouden we een opname bijwonen van Reyers Laat, de gloednieuwe laatavondtalkshow op Canvas, gepresenteerd door Lieven Van Gils en Dirk Abrams. Boeiende vooruitzichten dus! We werden opgewacht aan de hoofdingang van het grote gebouw en wandelden naar studio 5, waar alle decors van FC De Kampioenen in gereedheid werden gebracht. Eind oktober startten de binnenopnames van de laatste afleveringen van het allerlaatste seizoen van Vlaanderens bekendste serie. We kregen alle hoeken en kanten te zien van de voetbalkantine, de douches, Fernands brocantezaak, het appartement van Bieke en Marc en het verblijf van Boma. Opvallend dat alles in de realiteit zo klein is, terwijl het op televisie veel groter lijkt. Het vergrotingseffect van de televisiecamera’s speelt duidelijk een belangrijke rol. Daarna vielen we binnen in de Radio 2-studio, waar we een deel van de live-uitzending meemaakten. Tijd voor een warme maaltijd in het restaurant van de openbare omroep. Dan volgde het grote moment: de opname van Reyers Laat. Het programma werd uitzonderlijk alleen door Lieven Van Gils gepresenteerd, wegens gezondheidsproblemen van collega-presentator Dirk Abrams. De voorbereiding van het programma kent zo zijn vaste rituelen. De studiomeester geeft iedereen een plaats in de studio, presentatoren en gasten worden nog gauw geschminkt, de camera’s nemen hun positie in en daarna volgen de magische woorden: ‘Klaar voor opname, drie-twee-één, actie!’ De drie boeiende praatgasten zorgden ervoor dat de tijd voorbij vloog en na veertig minuten was het televisieavontuur alweer voorbij. Even napraten in de bar bij een stevige pint en dan huiswaarts om er de uitzending op televisie te bekijken. Onderweg speelde dat grappige gevoel door ons hoofd van ‘we zijn toch (hopelijk voldoende goed?) in beeld geweest?’ Voor herhaling vatbaar. Niko Lerminiaux
Sicca Silva Droogenbosch zoekt oude foto’s Heb je foto’s of documenten van Drogenbos, van het verenigingsleven of van evenementen die van voor het jaar 2000 dateren? Neem dan snel contact op met Sicca Silva. Wij zullen ze met dank aanvaarden. Als je de foto’s of documenten terug wilt, is dat geen probleem. Wij maken een kopie en bezorgen je de originelen terug. Meer info: Hilda Jacquemijns, Sicca Silva, 02 377 05 98,
[email protected]
08
Open Monumentendag met Sicca Silva De heem- en geschiedkundige kring Sicca Silva Droogenbosch bestaat twintig jaar en organiseerde ter gelegenheid van de Open Monumentendag van zondag 12 september de tentoonstelling Van Droogenbosch naar Drogenbos in de gemeentelijke feestzaal. Op de tentoonstelling pronkten een aantal unieke bezienswaardigheden: een Madonnabeeldje uit de vijftiende eeuw, kunstwerken van o.a. F. De Boeck, L. Thevenet, Marie Collart en Baldauf, een prachtige ets van Pol Craps, oud schoolmeubilair, een eigenzinnige diamontage met foto’s van vroeger en nu, oude teksten en foto’s waar ouderen zich nog in herkennen en waarvan jongeren een idee krijgen van hoe Drogenbos leefde toen het nog een echt dorp was. Op maandag 13 september kwamen 91 kinderen van de gemeentelijke basisscholen de tentoonstelling bezoeken. Een onvergetelijke ervaring! Naast de tentoonstelling viel er nog veel meer te beleven. Je kon de watertoren in de Nieuwstraat bezoeken en ook de koeltoren van Electrabel aan het kanaal was dankzij de medewerking van het gemeentebestuur van Drogenbos toegankelijk. Ter gelegenheid van Open Monumentendag werden ook twee brochures samengesteld: Droogenbosch ‘Kaaskrabbers en Boerkozen’ en Droogenbosch ‘Madonna en kloosterzusters’. Ze zijn nog steeds voor 3 euro per stuk verkrijgbaar bij bestuursleden van de kring of bij Patricia in GC de Muse. Van harte proficiat voor het enorme werk van de mensen van Sicca Silva. Een welgemeend woord van dank voor het bewaren van ons verleden is hier meer dan op zijn plaats. Als je zelf nog oude foto’s of documenten hebt waarvan je denkt ‘die kunnen maar beter bewaard blijven’ of ‘wat zal er mee gebeuren als ik er niet meer ben’, bezorg die dan zeker aan de archieven van Sicca Silva, want je kan er van op aan dat ze met de nodige zorg bewaard zullen blijven. André Lerminiaux
VERENIGINGSNIEUWS 09
Kalender Wanneer
November 9 14.30
Wie / Wat
Waar
OKRA Koffietafel
Gem. feestzaal
18 13.30-15.30
Café Combinne Praatgroep
GC de Muse
20 14.00
Ziekenzorg Vorming
Gem. feestzaal
25 13.30-15.30
Café Combinne Praatgroep
GC de Muse
25 19.30
KAV Stijladvies
GC de Muse
2 13.30-15.30
Café Combinne Praatgroep
GC de Muse
4 11.00
Ziekenzorg De Sint komt langs
Bij onze leden thuis
5 15.00
Cultuurraad Jubileumviering verenigingen
Gem. feestzaal
7 14.30
OKRA Koffietafel
Gem. feestzaal
9 13.30-15.30
Café Combinne Praatgroep
GC de Muse
GC de Muse Kerstshow Clown Tobi
De Wonderwijzer
december
22 14.00
Wekelijkse activiteiten Dansgroep Dosido - De kleuters dansen wekelijks op zaterdag van 10 tot 11 uur in de Regenboog o.l.v. Marijke. - De +7-jarigen dansen op zaterdag van 11.15 tot 12.15 uur in de Regenboog o.l.v. Marijke en Ines. - De +11-jarigen dansen op zaterdag van 10 tot 11 uur in de gemeentelijke feestzaal o.l.v. Elke, Ines en Lieze. - De pubers (vanaf 14 jaar) dansen op vrijdag van 19.30 tot 20.30 uur in de Regenboog o.l.v. Elke en Bart. - De hiphoppers (vanaf 14 jaar) dansen op woensdag van 20.30 tot 21.30 uur in het Paviljoen o.l.v. Tina. - De volwassenen dansen op maandag van 20 tot 21.30 uur in de gemeentelijke feestzaal. Info: Nouche Sents, 02 377 12 31 Djembégroep Dosido - Djembé voor kinderen op woensdag van 18.15 tot 19.15 uur in het Paviljoen. - Djembé voor volwassenen op woensdag van 19.30 tot 20.30 uur in het Paviljoen. Dansgroep De Zandloper Elke vrijdag van 14 tot 17 uur dansen de leden van dansgroep De Zandloper in de gemeentelijke feestzaal onder leiding van Jean-Pierre Bulté. Meer info: Gust Guillaume, 02 377 05 96 of Jean-Pierre Bulté, 02 377 05 97 Ontmoeting tussen senioren De senioren zijn elke maandag en woensdag van 13 tot 17 uur welkom in het Paviljoen, om een kaartje te leggen, een koffie of een pintje te drinken en samen een babbeltje te slaan. Meer info: Christiane Lerminiaux, 02 377 63 19 Sint-Sebastiaansgilde De schutters van de gilde komen elke maandag om 18 uur samen in café Oud Droogenbosch. Tot eind oktober richten ze hun pijlen op de liggende wip (niet als het regent). Meer info: Bob Vander Oost, 02 377 02 55 Bibliobus De bibliobus van Beersel komt drie keer per week naar onze gemeente: op woensdag aan GC de Muse van 16 tot 17 uur op donderdag in de Boomgaardwijk van 14 tot 15.30 uur op vrijdag achteraan de parking aan het Paviljoen van 14 tot 15.30 uur Meer info: GC de Muse, 02 333 05 70 (9-12 uur) Zangkoor Serenata Zangkoor Serenata komt wekelijks samen in de gemeentelijke feestzaal, van 19.30 tot 21.30 uur. Meer info: Myriam Claessens, 0475 36 97 08 of
[email protected]
10
Opnieuw zangkoor in Nederlandstalige school in Het oorspronkelijke zangkoor De Zennevinkjes werd opgericht in de jaren 80.
‘Een nieuw koor, maar laten we het verleden niet vergeten.’ Onder dat motto blikken we graag terug op de geschiedenis van het koor met een van de eerste zangers van toen: Anja Walgraeve. In een tweede luik laten we juf Ann aan het woord. Zij zette het koor enkele jaren geleden opnieuw op de rails. ‘In de jaren tachtig was zuster MariePaule de leerkracht van het eerste studiejaar. Zij vond dat er een koor moest zijn van jongens en meisjes uit de school om alle vieringen op te luisteren. De meeste vieringen waar de school toen bij betrokken was, waren de feestmissen, zeg maar de grote feesten in de kerk: Pasen, Pinksteren, Kerstmis, maar ook de speciale gelegenheden zoals de eerste en de plechtige communie. Ook de eindejaarsfeesten van de school mogen we niet vergeten.’ Het koor kreeg de naam ‘De Zennevinkjes’ en repeteerde oorspronkelijk in de klas van de zuster in de gemeenteschool.
Muzikale memoires ‘Na de pensionering van de zuster weken wij uit naar de Franstalige school. Regelmatig zong een van ons een solo en we waagden ons ook wel eens aan toneeltjes waarin we Kerstmis of een ander feest uitbeeldden. We genoten er steeds met volle teugen van.’ De begeleider op het orgel was Koen Kennes. ‘Niet alleen het juist zingen was belangrijk voor onze dirigent, maar ook de klanksterkte was van groot belang. De aanhef van Stille Nacht moest heel zacht zijn, een Kyrie moest luid klinken.’ Geen koor zonder een gepaste outfit. Ook het koor van Drogenbos had een gepast uniform.
‘Blauw en wit als mijn geheugen mij niet in de steek laat’, herinnert Anja zich. ‘En een groene map met onze liedteksten erin.’ Natuurlijk staat ook het eerste optreden nog steeds in het geheugen gegrift. ‘De eerste keer dat we een mis hebben gezongen, kregen we na de eredienst een applaus. Het voelde heel speciaal aan, want applaus in de gewijde stilte van een kerk was men niet gewoon.’ Een nieuwe start Rond 1990 stopte het koor. René De Coster, leerkracht van het vijfde leerjaar, zorgde later echter voor een vervolg. Wij laten het hem zelf nog
VERENIGINGSNIEUWS 11 startte juf Ann opnieuw met het schoolkoor De Kaaskrabbertjes. Het idee speelde al geruime tijd door haar hoofd. ‘Ik ben klasleerkracht van het vierde leerjaar en heb zeer veel zang- en musiceermomenten in de klas. De kinderen zijn er dol op en ik ervaar dat zingen goed is voor lichaam en geest. Daarom wou ik dit wat meer opentrekken en er een schoolactiviteit van maken. Ik wil kinderen graag meer kansen geven om te zingen en hen laten ervaren dat muziek maken vooral leuk is en stimulerend werkt.’ De Zennevinkjes kenden begin jaren 90 een nieuwe start onder de naam ‘De Kaaskrabbertjes’.
Drogenbos Na enkele jaren zonder zangkoor, werden De Kaaskrabbertjes twee jaar geleden terug opgericht.
eens vertellen zoals hij dat zo kleurrijk deed bij zijn pensionering in 2002. ‘Muziek zit al heel mijn leven in het bloed. Ik speel klarinet en saxofoon. Omdat ik zo van muziek hield, vond ik dat het na het stoppen van De Zennevinkjes hoog tijd was voor een nieuw kinderkoor in mijn school’, aldus René. Ook nu klonk de naam als een klok. ‘De Kaaskrabbertjes’ repeteerden tweemaal per week tijdens de middagpauze en voor speciale gelegenheden zelfs tijdens de schoolvakantie. René werkte met hart en ziel voor het koor. ‘Het overgrote deel van het repertoire – bestaande uit 64 nummers – schreef ik zelf. Ik deed de voorbereidingen van de optredens, ik stond in voor de begeleidingsbanden en ga zo maar door. Mijn echtgenote Lucie zorgde ervoor dat de kleding van de zangertjes er steeds piekfijn uitzag. Er kroop heel
wat tijd en energie in, maar dat had ik er graag voor over. Achteraf bekeken heb ik spijt dat ik er niet vroeger mee begonnen ben.’ Het verdere bestaan van het zangkoor was niet langer verzekerd. ‘Men vroeg me onlangs nog of ik er niet mee wilde doorgaan. Makkelijk is dat niet, want jaarlijks vallen er zangertjes uit het laatste leerjaar weg, omdat ze de school verlaten. Het zangkoor moet het dan zonder de besten stellen en het is niet leuk om keer op keer van nul te beginnen.’ Na een laatste optreden tijdens het schoolfeest viel dan definitief het doek over De Kaaskrabbertjes en enkele dagen later ook over de carrière van René.
Vanuit haar persoonlijke ervaringen als muzikant en zangeres weet Ann dat je uit muziek enorm veel voldoening en energie kan halen. ‘Dit wil ik dan ook zeer graag delen en doorgeven aan de kinderen. Het plezier van het samen zingen en musiceren staat voor mij dan ook centraal en dat is ook het doel van het koor. Ik wil de kinderen kennis laten maken met allerlei soorten muziek zoals kinderliedjes, muziek uit andere landen, stevige ritmes, rap, werkjes uit het meer klassieke repertorium en nog veel meer.’ Optredens zijn niet prioritair, maar volgens juf Ann krijgen de zangertjes wel een extra boost als ze mogen optreden. ‘We groeien dan samen naar een hoogtepunt toe. De kinderen beseffen ook dat het dan echt goed moet zijn.’ De toekomstige podiumbeesten kunnen zich vanaf het derde leerjaar inschrijven en dat heeft een reden. ‘De bedoeling hiervan is onder andere dat de kinderen al kunnen lezen, vermits ze de liedjes vanbuiten moeten leren om zich volledig op het musiceren te kunnen concentreren. Ik besteed aandacht aan stemvorming, ademhaling en techniek. Zo probeer ik op kleine schaal toch wat zangles te geven.’ De nieuwe start van het zangkoor is niet alleen muzikaal een schot in de roos. Ook voor Ann vormt het een verrijking. ‘Ik beleef er zelf veel plezier aan als ik de kinderen zie genieten en als ze zich echt ‘geven’ voor de muziek’, besluit Ann. Meer moet dat niet zijn of om het met haar eigen woorden te zeggen: ‘Viva la musica!’ André Lerminiaux
De Kaaskrabbertjes staan er weer Elk einde is een nieuw begin en ook De Kaaskrabbertjes herrezen uit de as. Tijdens het schooljaar 2008-2009
12 nieuws uit de MUSE
Clown Tobi Kerstshow Woensdag 22-12
Jo Lemaire My sentimental journey Vrijdag 12-11
Lach hardop met de voltallige familie om de komische versprekingen, sterke illusies en spannende wedstrijden van onze rode neus tijdens dit flitsende kerstgebeuren. Clown Tobi laat groot en klein op zijn eigen manier kennismaken met de wondere wereld van de magie.
Met twee vrienden-muzikanten gaat Jo Lemaire op ontdekking naar de finesses van het gemeenschappelijk Europees cultureel erfgoed. Portugese fado, Duits cabaret, Ierse folk of Nederlandse kleinkunst, Jo reist doorheen Europa en komt met een intrigerende verzameling passionele songs terug.
Wie eens flink uit de bol wil gaan, zit goed met Melvin en Christian van Ketnets Move it. Melvin is te zien op Ketnet als die toffe knul die de kids alle leuke danspasjes aanleert tijdens het programma Move it en af en toe voorbij komt wandelen tijdens de Ketnet Wrap. Melvin en Christian zijn te zien in de Dansbende.
Ze verdiept zich in de mooiste, meest aangrijpende songs aller tijden en toont zo een nog onbekende kant van haar persoonlijkheid.
Let’s Move is een kindershow met veel muziek, dans en acrobatie. Tijdens de show worden er geregeld wedstrijdjes georganiseerd waarbij enthousiaste kids
Geboorte, liefde in het algemeen, trouw en ontrouw, sterven en afscheid nemen of de natuur: ze worden wel ergens bezongen. Emotie als erfenis, liefde als leidraad, de kracht van eenvoud, breekbaar, fragiel, puur en onvermengd ... Het repertoire uit de vele Europese gewesten is vermengd met haar mooiste eigen composities en nieuwe, tot nu toe onuitgegeven songs. Jo Lemaire, intiem als nooit tevoren.
uit het publiek het aangeleerde dansje op het podium mogen komen opvoeren, aangemoedigd door de andere aanwezige kinderen.
jeugd
Hij boeit, betrekt en verbaast het publiek voor de volle 100 %. Tovertrucs met echte dieren, actie, sensatie, grappen en grollen.
Als klap op de vuurpijl mogen alle kinderen deelnemen aan een bruisende megakinderdiscofinale. De winnaars krijgen coole prijzen mee naar huis. Clown Tobi – te gek voor woorden! i.s.m. Vriendenkring GBS Drogenbos en Cultuurraad Drogenbos Duur: 80 minuten Leeftijd: van 6 tot 12 jaar Meer info: www.clowntobi.be 14 uur - GC de Muse Op locatie: GBS De Wonderwijzer, Steenweg op Drogenbos 252, 1620 Drogenbos Tickets: 8 euro (kassa), 6 euro (vvk)
muziek
Jo Lemaire (zang), Peter Verbraken (basgitaar, gitaren, keyboard), Frank De Bruyne (keyboard, sax(en), fluit(en) … Meer info: www.jolemaire.com 20.30 uur - GC de Moelie Tickets: 16 euro (kassa), 14 euro (vvk), 12 euro (abo)
Let’s Move Woensdag 17-11 jeugd
Duur: 60 minuten Leeftijd: van 6 tot 12 jaar 14 uur - GC de Moelie Tickets: 9 euro (kassa), 8 euro (vvk), 7 euro (groepstarief )
gluren bij de buren - gc de moelie - linkebeek 13
Digitaal fotoalbum maken Maandag 29-11 t.e.m. donderdag 2-12 Je kan in GC de Moelie telkens van 19 tot 21.45 uur terecht om op een eenvoudige manier een digitaal fotoalbum te maken. Je leert een fotoboek ontwerpen met je eigen bewerkte foto’s. Er wordt uitgelegd hoe je de gratis software kunt downloaden en installeren. Daarna ga je je mooiste foto’s in een album verwerken en voeg je eigen teksten toe. Gedurende de laatste les leer je het album online bestellen. Een week later kan je het album komen ophalen in GC de Moelie.
Prijs: 50 euro voor de 4 lessen (fotoalbum inbegrepen) Je inschrijving is pas definitief na betaling van het inschrijvingsgeld op het rekeningnummer 091-0113298-31. Info en inschrijven: GC de Moelie, 02 380 77 51,
[email protected]
Nathalie Meskens Tapijtconcert Vrijdag 3-12 Muziek
We kennen Nathalie Meskens vooral als actrice (Kaat en co, David, Wij van België), maar meer en meer komen op verschillende podia haar zangtalenten aan het licht. Spontaniteit en intimiteit maken steevast deel uit van haar concerten. Nummers van Amy Winehouse, Tori Amos, Erika Badu … worden op een eigenzinnige manier meesterlijk vertolkt. Nathalie zingt vaak over de liefde, maar de keuze van de songs getuigt van diepgang.
Uitgezonderd De nieuwe kleren van de Sint Zondag 5-12 jeugd
Een sinteractieve (mode)show met de Sint, Modepiet en Stagepiet. De Sint wil zijn koffers pakken om naar ons land af te reizen … maar zijn kleerkast is op slot! De sleutel is verdwenen en een zoektocht door zijn hele Spaanse villa levert niets op. Terwijl hij samen met Stagepiet naar andere manieren zoekt om de kast te openen, ontwerpt Modepiet een nieuwe outfit voor de Sint.
Bert Hertogs van www.concertnieuws.be schrijft: ‘Nathalie verblufte ons met wat ze vocaal allemaal kan, want ze had verre van eenvoudige songs in haar setlist gestoken. Dit was puur genieten.’ Overtuig jezelf tijdens dit gezellige tapijtconcert. 20.30 uur - GC de Moelie Tickets: 16 euro (kassa), 14 euro (vvk)
Om de Sint in een nieuw pak te steken, organiseren Stagepiet en Modepiet, met de hulp van de kinderen, een heuse modeshow. De kinderen worden getrakteerd op een combinatie van theater van de bovenste plank en interactieve animatie. Na de modeperikelen van de Sint eindigt de show in één groot kinderfeest waarbij de Pieten zich niet inhouden om alle kinderen van strooigoed te voorzien ... Duur: 75 minuten Leeftijd: van 6 tot 12 jaar Meer info: www.uitgezonderd.be 15 uur - GC de Moelie Tickets: 8 euro (kassa), 6 euro (vvk)
14
Lennaert Maes brengt nieuwe Nederlandstalige muziekvoorstelling voor anderstaligen
© Johannes Vande Voorde
‘Het is plezierig om met taal bezig te zijn’
Dat Nederlands leren niet altijd in een saai klaslokaal hoeft plaats te vinden, bewees Lennaert Maes (bekend van Lenny en de Wespen) al met zijn vorige show De klerenkleptomaan. Met De Bonski’s zijn terug slaat hij dezelfde weg in. Hij brengt in verschillende centra van ‘de Rand’ lichtvoetige Nederlandstalige muziek voor anderstaligen. De klerenkleptomaan was voor Lennaert Maes een openbaring. In de voorstelling bracht hij Nederlandstalige nummers voor mensen die Nederlands leren. Hij speelde toen met Andrei Bonski. Samen met zijn broer Kriss C. Bonski vormt Andrei de rode draad door de nieuwe voorstelling. ‘In De Bonski’s zijn terug vertellen we het verhaal van de gebroeders Bonski’, verduidelijkt Lennaert. ‘Dat zijn twee Kozakken die toevallig in België zijn terechtgekomen. Het beviel hen hier,
want ze besloten om te blijven. Ik kom hen – ook al toevallig – op straat tegen, terwijl ze muziek aan het spelen zijn. We geraken aan de praat en zo blijkt dat ze Nederlands aan het leren zijn.’ ‘Helemaal fictief is de voorstelling dus niet, want de twee broers zijn ook effectief Nederlands aan het leren. Dat is het grappige aan de voorstelling’, gaat Lennaert verder. ‘De twee spelen een rol, maar eigenlijk ook zichzelf. Alle ervaringen, grappige situaties of proble-
men die gepaard gaan met het leren van een nieuwe taal komen aan bod.’ De Kreuners en de imperatief Ondanks de verhaallijn met de twee broers, staat toch vooral de muziek centraal. ‘Muziek en enkele gedichten, die samen duidelijk moeten maken dat het plezierig is om bezig te zijn met taal’, vertelt Lennaert. ‘Daarnaast werken we ook met visuele grappen. De liedjes zijn uiteraard allemaal vrij eenvoudig qua taalgebruik, al zijn ze
RAND-NIEUWS 15 niet allemaal van het laagste taalniveau. Dat hoeft ook niet, want je kan ook van de muziek en de klanken genieten zonder elk woord te verstaan. Sommige liedjes zijn speciaal voor de voorstelling geschreven, maar we brengen ook covers, zoals Ik wil je van De Kreuners. Dat is een heel eenvoudig liedje en ideaal om de imperatief te leren.’ Hoewel voor De Bonski’s zijn terug een aantal nummers uit Lennaerts vorige voorstelling worden opgevist, is de invalshoek volledig anders. ‘Vorige keer wilden we woordenschat aanleren in de voorstelling. Nu ligt de focus op uitspraak. Bij de voorstelling hoort trouwens een cd - Spreek het uit – met uitspraakoefeningen. Ook uitspraak kan tot grappige situaties leiden. Zo is voor veel anderstaligen het verschil tussen oe en uu moeilijk, omdat die klanken in hun moedertaal niet bestaan. Een anderstalige die zijn buurman met ‘dag boer’ begroet, kan voor de nodige hilariteit zorgen.’ Enthousiast publiek Met De klerenkleptomaan begaf Lennaert zich op onbekend terrein. Spelen voor anderstaligen was een totaal nieuwe, maar aangename ervaring. ‘De reacties waren heel positief ’, vertelt hij. ‘Je krijgt als artiest veel terug van een anderstalig publiek. Ze willen Nederlands leren, daarom zijn ze ook zo enthousiast. Ze vinden het fantastisch om creatief met die nieuwe taal bezig te zijn. De show is ook interactief; iedereen die mee wil zingen, mag dat. Het is ook niet moeilijk om de zaal mee te krijgen en wat voor het publiek belangrijk is: ze krijgen een bevestigend gevoel als ze de liedjes mee kunnen zingen.’ De muzikale voorstelling is enig in zijn soort. ‘Theatergroep Fast Forward van Peter Schoenaerts maakt al wel een tiental jaar theatervoorstellingen voor anderstaligen, maar een zuiver muziekprogramma is wel uniek’, weet Lennaert. Fast Forward is overigens ook betrokken bij de educatieve omkadering van De Bonski’s zijn terug. De kunst van het compromis ‘Ik had nooit gedacht dat het zo fijn zou zijn’, geeft Lennaert nog mee. ‘Ik ben echt blij dat vzw ‘de Rand’ me gevraagd heeft om dit te doen, want dit is echt het leukste wat ik ooit al heb gedaan. Als er nog eens een kans komt, wil ik dit zeker nog doen. Dit voorjaar ben ik ook gaan spelen in Indonesië, voor studenten die er Nederlands leren. Dat was een ontzettend fijne ervaring. Ik hoop dat ik dat ooit nog eens mag overdoen.’ Spelen voor anderstaligen mag dan wel een leuke ervaring zijn, evident is het allerminst. ‘Je moet natuurlijk rekening houden met verschillende culturele bagage en andere gevoeligheden’, weet Lennaert. ‘Zo is vloeken in sommige culturen not done, maar sowieso zoek ik niet het harde, choquerende op. Het moet voor iedereen leuk blijven en dus moet je naar compromissen zoeken.’ Wim Troch De voorstelling De Bonski’s zijn terug gaat op maandag 8 november in première in GC de Lijsterbes in Kraainem en is daarna te zien in verschillende centra van vzw ‘de Rand’. Meer info: http://bonski.derand.be/
de kaaskrabber is een uitgave van gemeenschapscentrum de Muse en vzw ‘de Rand’. De kaaskrabber komt tot stand met de steun van het ministerie van de Vlaamse Gemeenschap en de provincie Vlaams-Brabant. Redactie André Lerminiaux, Niko Lerminiaux, Patricia Motten, Paul Smets Eindredactie Olivier Constant, Kaasmarkt 75, 1780 Wemmel,
[email protected] Hoofdredactie Geert Selleslach, 02 456 97 98
[email protected] Redactieadres GC de Muse, Patricia Motten Kuikenstraat 4, 1620 Drogenbos tel. 02 333 05 70 fax 02 333 05 79
[email protected] Open op ma, di, do en vr van 9.00 tot 12.00 uur Verantwoordelijke uitgever Eddy Frans Kaasmarkt 75 1780 Wemmel
© Tine De Wilde
Beelden uit Drogenbos
24 oktober 2010, 17.40 uur, kerkhof Drogenbos Fotografe Tine De Wilde trok er op uit in Drogenbos en legde haar impressies vast in verrassende beelden.
