59 77 jaar geschiedenis

59

Tijdschrift over arbeidsmarktontwikkelingen binnen zorg, welzijn en sport

77 jaar geschiedenis ‘Het goede behouden en waar mogelijk verbeteren’ | Draai om voor nieuw begin 4 jaargang, Calibris VIZIER 20e nr 59 april december 2015

2012

I N H O UDS OP GAVE

Het goede behouden en waar mogelijk verbeteren “Verwacht geen ‘big bang’ op 1 augustus”, zegt André Timmermans. De directeur van de stichting Samenwerking Beroepsonderwijs Bedrijfsleven (SBB) benadrukt dat er op de korte termijn niet zo heel veel verandert voor leerbedrijven als SBB de wettelijke taken van Calibris overneemt.

4 77 jaar geschiedenis Op 9 februari 1938 werd Koninklijke goedkeuring verleend aan de ‘Nederlandsche Vereeniging tot

7

Schakelring is Beste Calibris Leerbedrijf 2014

2

Calibris VIZIER april 2015

Opleiding van Gezinshulpen volgens het leerlingstelsel’. Daarmee werd de basis gelegd voor de organisatie die later OVDB en Calibris zou gaan heten.

12

S lui t s t u k Voor u ligt het laatste nummer van VIZIER, het blad waarmee wij onze relaties op de hoogte stellen van alle relevante ontwikkelingen op het snijvlak van onderwijs en werk in de sectoren zorg, welzijn en sport. Aan mij de eer om voor het eerst – en meteen ook voor het laatst – deze column te verzorgen. Door de jaren heen is het werk van Calibris veranderd en de inhoud van VIZIER veranderde mee. Van een blad met mooie voorbeelden van leer- en werktrajecten uit de regio groeide het uit tot een magazine over arbeidsmarktontwikkelingen in de ons toevertrouwde sectoren. Aansprekende initiatieven uit de beroepspraktijk werden afgewisseld met visies, opinies en duidingen van relevante ontwikkelingen op landelijk niveau. Met de keuzes die de landelijke overheid heeft gemaakt komt er nu een einde aan 77 jaar Calibris en haar voorlopers, en dus ook aan dit magazine. Het werk is door de jaren heen veranderd, maar het doel is steeds hetzelfde gebleven: een optimale aansluiting tussen opleiden en werken in zorg, welzijn en later ook sport. Goed middelbaar beroepsonderwijs was en blijft van vitaal belang voor de Nederlandse economie. Het zware weer waarin die economie verzeild is geraakt, noopt tot bezuinigingen. De vorming van één groot kenniscentrum (SBB) heeft ingrijpende gevolgen, niet in de laatste plaats voor de medewerkers van de kenniscentra die zich al zo vele jaren hebben ingezet voor ‘hun’ branche. Gelukkig blijft een groot deel van hun kennis en ervaring behouden en verhuist die mee naar de nieuwe organisatie. Een klein deel gaat verder als Calibris Advies, een stichting die actief blijft op het brede terrein van opleiden en leren in de beroepspraktijk, met advies, trainingen en leerconcepten die zich in de praktijk bewezen hebben. Als kenniscentrum stond Calibris nooit alleen. We hebben goed en intensief samengewerkt met partijen uit het onderwijs, de branches en landelijke overheden en opdrachtgevers. De vruchten die dat heeft opgeleverd zijn het resultaat van stevige en inspirerende samenwerkingsverbanden, waar we met plezier en trots op terugkijken. Vanaf deze plek wil ik iedereen die daaraan heeft bijgedragen van harte bedanken. Tijden veranderen, organisaties verdwijnen, nieuwe samen werkingsverbanden krijgen hun contouren. Wij geven het stokje door aan SBB, het nieuwe kenniscentrum voor alle sectoren. De opdracht om te zorgen voor een goed opleidingsklimaat, met uitdagende beroepsopleidingen voor uiteenlopende doelgroepen voor de sectoren zorg, welzijn en sport blijft hetzelfde. Ik ben overtuigd van de toewijding van alle betrokken partijen om daar ook in die nieuwe constellatie een succes van te maken!

COLUMN John van der Meulen Directeur bij Calibris, kenniscentrum voor leren in de praktijk in zorg, welzijn en sport


3

“Verwacht geen ‘big bang’ op 1 augustus”, zegt André Timmermans. De directeur van de stichting Samen werking Beroepsonderwijs Bedrijfsleven (SBB) bena drukt dat er op de korte termijn niet zo heel veel verandert voor leer bedrijven als SBB de wettelijke taken van Calibris overneemt. Vanaf 1 augustus worden voortaan alle leerbedrijven bediend door één organisatie. De voordelen: één generieke erkenningsprocedure, één contactpersoon voor een leerbedrijf en opleidingsinstelling, leren van elkaar, versterking van de regionale aanpak en kostenvoordelen in de overhead.

4


Wat was ook weer de achter grond van het samenvoegen van de 17 kenniscentra tot één organisatie? “Er waren meerdere redenen waarom partijen het samenvoegen van de kenniscentra in het regeerakkoord van het kabinet Rutte II hebben opgenomen. De belangrijkste is wel de bezuinigings opdracht, waardoor het eenvoudigweg niet mogelijk zou zijn om 17 zelfstandige organisaties te bekostigen. We hebben straks minder budget en moeten met minder medewerkers de dienstverlening aan de leerbedrijven voortzetten. Daarnaast was er behoefte aan, zoals dat in de politiek wordt genoemd, ‘minder bestuurlijke drukte’. De minister wil graag afspraken maken met één partij. En een andere belangrijke reden was dat men een duidelijke scheiding wilde aanbrengen tussen publiek gefinancierde werkzaam heden en private activiteiten. SBB gaat dat wettelijke deel, de publieke taken uitvoeren. Digitale dienstverlening biedt grote mogelijkheden om de interactie tussen leerbedrijf, school, student en SBB te verbeteren; daarom gaan we onze online dienstverlening versterken.”

Wat valt daar straks allemaal onder? En wat niet? “Onze opdracht is tweeledig: op de eerste plaats moeten we ervoor zorgen dat er goede praktijkopleidingen zijn voor vakmensen op mbo-niveau. Mbo-studenten leren veel in de praktijk, zowel in de

STRAKS

‘Het goede behouden en waar mogelijk verbeteren’ Tekst: Paul van Bodengraven | Beeld: VINCENT BOON

praktijkgerichte leerweg als in de theore tische leerweg. Het is van groot belang dat zij dan kunnen rekenen op een professionele opleidingsplaats, met een veilige omgeving en een goede begeleiding door de praktijkopleider. Daar is de erkenning op gericht. Uiteraard ondersteunen wij leerbedrijven daarbij als dat nodig is. Leerbedrijven weten als geen ander in welke richting beroepen en kwalificaties zich ontwikkelen. We maken de eisen vanuit de beroepspraktijk inzichtelijk in kwalificatiedossiers. De scholen maken op basis hiervan de onderwijsprogramma’s. Onze tweede opdracht is ervoor te zorgen dat branches en bedrijven nu en in de toekomst kunnen beschikken over voldoende, goed gekwalificeerde mensen. Daar is meer inzicht in de ontwikkelingen op de arbeidsmarkt voor nodig. Ook hiervoor zijn de leerbedrijven zelf een belangrijke bron die we graag benutten, naast sectorgericht arbeidsmarktonderzoek. De bovenwettelijke taken van de kenniscentra, zoals de verkoop van trainingen, assessments en het zelf verzorgen van onderwijs, nemen we niet over. We willen 100% transparant zijn en het moet helder zijn dat we alleen met door de overheid verstrekte middelen werken.”

Blijft de adviseur in de regio het aanspreekpunt voor de leerbedrijven? “Zeker, we hechten er sterk aan dat het netwerk van de adviseurs intact blijft. Leerbedrijven kunnen gewoon bij hem of

haar terecht met vragen. Tot augustus blijft Calibris het aanspreekpunt, daarna zijn wij aan zet. In de praktijk betekent het dat vrijwel de hele buitendienst van Calibris naar ons overgaat. De adviseurs blijven in de regio actief, op hun eigen werkterreinen. Natuurlijk is het niet uit te sluiten dat er op termijn personele wisselingen komen, of dat takenpakketten worden samengevoegd. Maar dat zou ook zonder de overgang naar SBB zijn

gebeurd. De adviseurs blijven voorlopig dezelfde dingen doen, variërend van erkenningsgesprekken tot het ondersteunen bij de matching van kandidaten voor leerplaatsen, zeker als vraag en aanbod elkaar moeilijk kunnen vinden. Opleidingsadviseurs die in verschillende branches werken, treden straks in de 35 arbeidsmarktregio’s als een team op waardoor SBB één gezicht naar de regionale leerbedrijven en scholen krijgt. De


5

tweede helft van dit jaar beschouwen we als een overgangsperiode. We borgen dan zoveel mogelijk dat de leerbedrijven hun adviseurs houden. Als dit niet kan, dan zorgen we voor een goede overdracht.”

Calibris gaat op in een groter geheel. Er zijn veel vragen over de herkenbaar heid van sectoren in zo’n brede organisatie. Hoe is dat geregeld? “Juist om die herkenbaarheid te waarborgen, werken we bij SBB met acht zogenoemde sectorkamers. Een daarvan is - niet toevallig - de sectorkamer zorg, welzijn en sport. In die kamer is het overleg tussen werkgevers, werknemers en onderwijs uit dat cluster georganiseerd. Zij spreken met elkaar over de inhoud van kwalificatiedossiers en over de ontwikkelingen op de werkvloer die vertaald moeten worden in nieuwe opleidingen. Maar ook over de doelmatigheid en perspectieven op de arbeidsmarkt, over de vraag of het zinvol is nieuwe opleidingen te starten, en op welke schaal. In die sectorkamers gebeurt het. Overigens zie ik ook de voordelen van de verbreding; het wordt gemakkelijker om goede ervaringen uit de ene sector te verspreiden in de andere. Leren van elkaars goede voorbeelden maakt dat je niet steeds het wiel opnieuw hoeft uit te vinden.”

Het ligt voor de hand dat de adviseur die aanspreekpunt wordt, afkomstig is uit de sector waarin het leerbedrijf actief is. Een zorgorganisatie die bijvoorbeeld ook stagiairs van de groenopleiding en administratieve opleiding heeft, zal blijven samenwerken met de voormalige Calibrisadviseur. Maar ze hoeven straks niet meer met verschillende partijen zaken te doen. De branchekennis die nodig is voor andere beroepen, kan onze adviseur dan gemakkelijk inroepen bij zijn regionale collega’s.”

Vakbekwaamheid, beroeps trots en een lange traditie van opleiden zijn ken merken van de sectoren waar Calibris actief voor was. Zijn die bij SBB in goede handen?

“We trekken alles uit de kast om de goede zaken en processen van de 17 kenniscentra over te nemen en vast te houden. Ik denk dat iedere sector of branche zijn eigen kenmerken en tradities heeft in opleiden. Dat moeten we koesteren. De overtuiging dat goed opleiden gebeurt in de beroepspraktijk, in samenspel tussen onderwijs en bedrijfsleven, dat is het bestaansrecht van onze organisatie. Het is ook mijn persoonlijke drijfveer om die verbinding te maken en te optimaliseren. Ik heb een achtergrond in het beroepskeuzewerk en de arbeidsbemiddeling. Ik weet dat een goede leeromgeving mensen kan inspireren en verleiden tot een keuze voor een loopbaan in een bepaalde sector. Dat kunnen onderwijs en praktijk alleen samen leveren. Het mbo is de grootste leverancier van beroepskrachten aan de Nederlandse economie. Daar moeten we zuinig op zijn.”

Stagefonds Calibris verzamelt en verwerkt alle gegevens ten behoeve van de subsidieregeling Stagefonds Zorg. Omdat Calibris ophoudt te bestaan, zal vanaf volgend subsidiejaar een andere partij de uitvoering voor zijn rekening nemen. Calibris is op dit moment in gesprek met het Ministerie van VWS hoe de werkzaamheden voor het Stagefonds ook in de toekomst op een goede manier geregeld kunnen worden. Houd voor meer informatie de website www.stagefondszorg.nl in de gaten.

Nu hebben veel leerbe drijven, zeker de grotere, te maken met meerdere kenniscentra en hun eigen erkenningsprocedures. Gaat dat veranderen? “Dat is voor leerbedrijven één van de voordelen van het samengaan in één organisatie. Ze krijgen te maken met één vast aanspreekpunt. De erkennings procedure wordt meer generiek, al blijft de mogelijkheid bestaan om daar sectorspecifieke zaken aan toe te voegen als de betrokken partijen dat nodig vinden.

6


Informatie over veranderingen In dit nummer van VIZIER vindt u algemene informatie over de overgang van de activiteiten van Calibris naar SBB. Hierover hebben wij u in maart ook een e-mail of brief gestuurd, die u kunt nalezen op www.calibris.nl. Binnenkort ontvangt u ook van SBB de eerste informatie over wat er gaat veranderen. Hebt u nu al vragen? De adviseurs van Calibris proberen die zo goed mogelijk te beantwoorden. Voor algemene informatie kunt u terecht op www.s-bb.nl.

TOEN

Calibris: 77 jaar geschiedenis In het prille begin ligt de nadruk vooral op het versterken van de instroom van meisjes in de opleiding tot dienstbode. De meisjes krijgen een gratis opleiding en een toelage. Tot in de eerste jaren van de tweede wereldoorlog groeit het aantal deelnemers tot rond de 300. Dan valt alles stil en na de oorlog kan men min of meer opnieuw beginnen met het werven van leerlingen. Het leerlingstelsel wordt gezien als een concurrent voor de huishoud scholen en ook de Onderwijsinspectie is van mening dat meisjes beter langer op school kunnen zitten met oog op de algemene vorming. De vereniging geeft het niet op en introduceert zelfs twee nieuwe opleidingen: die tot huishoudhulp en die tot kleuterhulp. Dat blijkt een succes. Het hebben van een dienstbode raakt uit de mode, voor huishoudelijke hulpen en kleuterhulpen zijn er betere kansen op een baan.

De zorg De vereniging zet – aangemoedigd door het succes van de twee nieuwe opleidingen – verdere stappen en probeert een opleiding tot verpleeghulp (later ‘verzorgingsassistente’) te realiseren. Ondanks de nodige tegenwerking vanuit Den Haag, waar men liever ziet dat leerlingen binnen het reguliere onderwijs doorleren, boekt de vereniging kleine successen in de contacten met de zorgsector. In 1962 gaat de opleiding officieel van start. Het duurt dan nog jaren voordat de opleiding erkend wordt als voorbereiding op de opleiding tot bejaarden- en ziekenverzorgende. De

± 1930

Op 9 februari 1938 werd Koninklijke goedkeuring verleend aan de ‘Nederlandsche Vereeniging tot Opleiding van Gezinshulpen volgens het leerlingstelsel’. Daarmee werd de basis gelegd voor de organisatie die later OVDB en Calibris zou gaan heten. Doelstelling van de vereniging: het verbeteren van het leer-werkklimaat en het beroepsbeeld van het werk als dienstbode. Veel is er sindsdien veranderd, maar de opdracht bleef min of meer hetzelfde: zorgen voor voldoende, goed geschoolde beroepskrachten, plus een goede voorlichting aan instromers. 77 jaar geschiedenis in een notendop. Calibris VIZIER april 2015

7

‘Hoofd, hart en handen’ 23 jaar was ze toen ze werd aangenomen als de allerjongste consulent ooit van de OVDB. Formeel moest je 25 zijn voor deze baan, maar kennelijk zag de toenmalige leiding van de OVDB in 1981 al in dat Gerda Boersema een blijvertje zou zijn. Meer dan 33 jaar ervaring op het snijvlak van zorg en onderwijs maakt dat Gerda vol vertrouwen de overstap maakt naar SBB. “Het samenspel tussen hoofd, hart en handen, daar draait het om in beroeps onderwijs. Dat verandert nooit.” “Het werk was heel anders in de jaren ’80. Als consulent leerlingwezen was je verantwoordelijk voor de organisatie van diverse opleidingen en begeleidde je zo’n 125 leerlingen in de praktijk. Dat was een fantastische tijd, veel van geleerd. Talenten ontwikkelen is het mooiste wat er is.”

Leerbedrijf als klant Rond 1997 veranderde het werk van de OVDB. De leerling

De vereniging krijgt te maken met tal van regionale initiatieven. Deze wildgroei is nauwelijks meer centraal aan te sturen en leidt tot veel discussies en verbeterplannen. Uiteindelijk resulteert dit in 1963 in de omvorming van de vereniging tot de stichting Opleiding Verzorgende en Dienstverlenende Beroepen (OVDB).

Volwaardig alternatief Al in 1967 wordt de magische grens van 1.000 leerlingen doorbroken en de opleidingen groeien gestaag. Veranderende weten regelgeving, waaronder de Wet op het leerlingwezen en de Mammoetwet, leiden er steeds weer toe dat het praktijkonderwijs zich keer op keer moet bewijzen ten opzichte van het algemeen vormende onderwijs. Een grootse de-

8


begeleiding werd overgeheveld naar de scholen, de leerbedrijven werden de primaire klanten van de consulenten. “Alles draait nu om de kwaliteit – en kwantiteitsverbetering in de beroepspraktijkvorming. Ik ben cursussen en trainingen gaan geven en heb meegewerkt aan menig praktijkboek. Maar ik ben ook betrokken bij het maken en afnemen van examens.”

Calibris Een Calibriaan in hart en nieren? “Ja, Calibris heeft me veel kansen en uitdagingen geboden. Zowel als personeelslid, maar ook voor mij als mens is Calibris een prima werkgever geweest.”

Verbinden Die empathie en haar aanstekelijke enthousiasme zijn door de jaren heen de sterke punten van Gerda gebleken. “Ik ben een ‘bouwer’ en gericht op concrete resultaten. Samen met het werkveld, scholen en Calibris-collega’s hebben we in Groningen mooie, duurzame projecten kunnen neerzetten. Bijvoorbeeld vmbo Carrousel en GildeLeren. Ik verwacht dat wij als SBBadviseurs doorgaan met het bedenken en realiseren van oplossingen op het gebied van praktijkleren. En daarmee hoofd, hart en handen in het vakmanschap behouden.”

monstratie in 1969 leidt ertoe dat de minister van Onderwijs de OVDB vraagt om een praktijkopleiding te ontwikkelen met meer algemeen vormende elementen. De introductie van algemeen vormende vakken - naast de beroepsvakken – is het begin van een tijd waarin het beroepsonderwijs steeds meer als gelijkwaardig aan het ‘reguliere’ onderwijs wordt gezien. Er volgt nog een hele serie lastige situaties, variërend van het invoeren van een verplicht minimumloon tot het regelen van de betrokkenheid van werkgevers op bestuurlijk niveau, maar de OVDB weet elke storm te doorstaan.

Groei Begin jaren ’80 is de stichting zo gegroeid dat de OVDB verhuist van Utrecht naar een kantoorpand in Maarn. De OVDB vernieuwt de onderwijsprogramma’s en zet zich in bijzonder in voor instroom vanuit nieuwe doelgroepen, zoals oudere herintreders en allochtonen. En met succes, want het aantal leerlingen dat aan de OVDB-opleidingen meedoet blijft groeien. Ook van de kant van Arbeidsvoorziening wordt de waarde van de combinatie van leren en werken gezien en krijgt de OVDB structurele financiering vanuit die hoek voor de leerlingwezen-opleidingen. In 1990 wordt de magische grens van 10.000 leerlingen gepasseerd. Er werken dan 150 mensen bij de OVDB en in 1991 verhuist de organisatie naar Bunnik.

TOEN

Ruim dertig jaar samenwerken Corry van den Nieuwendijk is manager HRM bij stichting QuaRijn, een organisatie voor ouderenzorg in de Kromme Rijnstreek. Haar samenwerking met Calibris en zijn voor lopers gaat terug tot 1984, toen ze als praktijkopleider in Baarn al bezig was met het opleiden van stagiairs. “Onder wijs en ontwikkeling vormen een rode draad in mijn loop baan in de zorg.” QuaRijn en haar voorlopers hebben vrijwel altijd samengewerkt met Calibris. “Het contact met Hans Verstraeten, onze consulent – zo werden de adviseurs van de OVDB toen genoemd - was altijd goed. We hebben prettig samengewerkt en ook de nodige ondersteuning gekregen. Calibris heeft geholpen ons scherp te houden, bijvoorbeeld met toetsingen en het maken van BPV-plannen.”

Grote instellingen Door de jaren heen is er wel het nodige veranderd, niet alleen in de zorg, maar ook in het onderwijs. De fusiegolf in het beroepsonderwijs als gevolg van de Wet educatie en beroepsonderwijs (WEB) in 1996 leidde tot grote scholen. “Roc’s zijn organisaties geworden die door hun grootte niet altijd snel kunnen inspelen op de wensen van leerbedrijven”, stelt Corry. “Daarom werken wij sinds enige tijd samen met een particuliere erkende opleider. Terwijl we ook samenwerken met roc’s in WijkLeerbedrijven en leerbedrijven.” QuaRijn heeft de afgelopen twee jaar twee nieuwe manieren van leren opgestart. “Hierin werken de praktijk en theorie letterlijk samen; de school geeft les in het leerbedrijf. Dit is een fijne manier van samenwerken. QuaRijn hecht belang aan flexibel werken en zo kunnen we ook meer eigen accenten leggen in de opleiding.”

WEB Rust bestaat nooit voor lange tijd in het onderwijs. In 1996 worden de handtekeningen gezet onder de nieuwe Wet educatie en beroepsonderwijs (WEB), waarmee in één en klap al het inserviceonderwijs naar de mbo-scholen gaat. Die moeten via fusies uitgroeien tot grote regionale opleidingscentra (roc’s). De rol van de landelijke organen beroepsonderwijs, zoals de OVDB, verandert ingrijpend. De begeleiding van leerlingen wordt de verantwoordelijkheid van de scholen, de OVDB gaat vanaf dan onder andere over

Sectorale herkenbaarheid Dat de activiteiten van Calibris worden overgeheveld, hoeft niet veel te veranderen. “Ik denk dat het past in de tijd. Processen als het erkennen kunnen waarschijnlijk meer generiek worden gedaan. Wij hebben hier ook stagiairs van opleidingen buiten de zorg. Nu heb ik te maken met vier kenniscentra en vier erkenningsreglementen. Dat moet makkelijker kunnen. Het is wel zaak dat er binnen zo’n nieuwe organisatie oog blijft voor sectorspecifieke zaken. Opleiden in de zorg kent een lange traditie en laat zich slecht vergelijken met bijvoorbeeld opleiden in de autobranche. Het een is niet beter dan het ander, maar er zijn wel sector specifieke aspecten waar aandacht voor moet blijven. Hopelijk lekt de zorginhoudelijke kennis niet weg als Calibris stopt.”

Stappen zetten Na al die jaren is het voor Corry hoog tijd om zelf ook een nieuwe weg in te gaan en QuaRijn te verlaten. “Ik weet nog niet wat ik ga doen, maar het zal me niet verbazen als het iets met opleiden te maken heeft. Het zit nu eenmaal in mijn bloed.” Bij QuaRijn staat begeleiding van leerlingen hoog in het vaandel. BPV-coördinatoren Daniëlle Hoeksema en Marjolein van Vulpen dragen verder zorg voor het optimaliseren van het leerklimaat binnen QuaRijn.

het ontwikkelen en beheren van de kwalificaties in de domeinen gezondheidszorg, dienstverlening, welzijn en sport. Het leerbedrijf wordt de centrale klant in plaats van de leerling. De consulent wordt een adviseur voor de leerbedrijven en adviseert over zaken als het organiseren van de beroepspraktijkvorming, het leerklimaat, regionale samenwerking en afstemming met het onderwijs.

Einde in zicht In 2008 ontstaat een wereldwijde economische crisis. En hoewel bij een eerdere

evaluatie van de WEB nog wordt geconstateerd dat de landelijke organen – die dan inmiddels Kenniscentra Beroepsonderwijs Bedrijfsleven heten – de kwaliteit van het mbo bevorderen, staat in 2013 in het regeerakkoord van het kabinet Rutte II dat de 17 kenniscentra samengaan in één landelijke organisatie, om zo kosten te besparen. Calibris draagt per augustus de wettelijke taken over aan de stichting Samenwerking Beroepsonderwijs Bedrijfsleven (SBB), het nieuwe landelijke kenniscentrum voor alle sectoren.


9

Van twee maanden naar 33 jaar Wat begon als een ziektevervanging voor twee maanden werd een loopbaan van 33 jaar. Hans Koolen, adviseur Events & Print, heeft heel wat functies bij Calibris en zijn voorgangers bekleed. De rode lijn in zijn loopbaan: persoonlijke ontwikkeling en een prettige werk omgeving.

Ontwikkeling “Het is wel even slikken om te zien hoe de organisatie nu wordt ontmanteld”, beaamt Hans Koolen. “Ik heb hier altijd met veel plezier gewerkt, dat doet best pijn.” Hans begon op 23-jarige leeftijd ter vervanging van iemand die ziek was op de leerlingen administratie. “Ik ben iemand die van aanpakken weet en heb aan de Sint Lucas in Boxtel een creatieve opleiding gevolgd. Dat viel op en zo kreeg ik al snel een vaste aanstelling. Vanwege mijn creatieve achtergrond heb ik toen de afdeling Voorlichting opgezet. Het professionaliseren van communicatiemiddelen en het deelnemen aan beroepenmanifestaties was een mooie uitdaging voor me. Ook houd ik wel van een feestje en werd ik bestuurslid van de personeelsvereniging. In die jaren heb ik me steeds weer

Tijdens één van de vergaderingen in de jaren ’50.

10


kunnen ontwikkelen en was er ruimte om nieuwe dingen te gaan doen. Zo ben ik 10 jaar teamleider Facilitaire Dienst geweest en nu bijna 13 jaar bij de afdeling Marketing & Communicatie werkzaam, en altijd met hele gezellige collega’s. Dat is voor mij ook een belangrijke binder aan de organisatie geweest. Als je het goed hebt met de mensen met wie je dagelijks acht uur of meer doorbrengt, dan heb je plezier in je werk. Veel collega’s werken hier ook al heel lang. Dat zegt wel iets over de werksfeer.”

Toekomst Met een moeilijke arbeidsmarkt en veel werkloosheid is het niet gemakkelijk voor 50-plussers om een baan te vinden. Maar Hans kijkt vol vertrouwen naar de toekomst: “Ik had eind 2014 drie keer een lijntje uitgegooid en ben in twee van de drie gevallen uitgenodigd en heel ver gekomen. Ja, ik ben nu eenmaal ouder, maar nog te jong om achter de geraniums te gaan zitten. Bovendien ben ik door al die verschillende klussen binnen Calibris breed inzetbaar en heb ik de nodige ervaring opgebouwd. Ik ben positief ingesteld, ik vind vast weer een leuke job.” Op de vraag om zijn loopbaan bij Calibris in een paar termen samen te vatten, hoeft hij niet lang na te denken: “prettige organisatie, leuke collega’s, afwisselend werk en persoonlijke ontwikkeling. Wat wil je nog meer?”

De inspecteur leerlingwezen, mevrouw Van Doorn, legt in 1989 de eerste steen voor het huidige pand in Bunnik.

discussie

Samenwerken aan vooruitgang In 1975 begon Corrie Oosterhof als aspirant-leerling in de keuken van een verpleeghuis, om in 1976 op 17-jarige leeftijd met de opleiding tot ziekenverzorgende te starten. Nu, 40 jaar later, is zij al vijftien jaar praktijkopleider bij ZINN, een organisatie voor ouderenzorg in het noorden van het land. Sinds het begin van de jaren ’80 is er contact en samenwerking met de OVDB/Calibris. “We hebben samen mooie dingen gedaan.”

Zorg blijft nodig Corrie heeft niet alleen een hart voor de zorg, maar ook voor onderwijs. “Als we de zorg willen leveren waar ouderen behoefte aan hebben, moeten we zorgen voor goed opgeleide mensen. Opleiding en bijscholing zijn waardevolle manieren om de zorg verder te verbeteren. ”De zorg is vrijwel altijd in beweging. Corrie: “Er zijn steeds nieuwe ontwikkelingen en inzichten waardoor het werk in hoog tempo blijft veranderen. In dat opzicht ben je ook nooit klaar met scholen. Beroepskrachten moeten steeds weer nieuwe dingen leren. En we zullen ook steeds jonge mensen moeten blijven opleiden voor de toekomst. Want zorg blijft – in wat voor vorm dan ook, thuis of in een instelling – altijd nodig.”

Leren van elkaar De samenwerking met Calibris heeft ZINN een hoop gebracht. “Samen met onze consulenten/adviseurs Gerda Boersema en Marion Halm hebben we mooie dingen kunnen realiseren. Mede door hun inspanningen hebben we hier bijvoorbeeld een ZINN-Gilde op niveau 1 kunnen starten. Ook bij de opstart van vmboCarrousel was Gerda’s inzet van grote waarde voor ons. Dat is wat mij betreft ook de opbrengst van de samenwerking met het kenniscentrum: ze helpen je steeds weer om een stap vooruit te zetten op het gebied van opleiding en ontwikkeling. Via de adviseur blijf je ook aangesloten bij nieuwe inzichten en veranderingen. Ik verwacht dat dat straks onder de vlag van SBB niet anders zal zijn. Wellicht wordt het zelfs een uitdaging om te leren van ervaringen uit andere sectoren.”


11

Schakelring is Beste Calibris Leerbedrijf 2014 “Schakelring is een organisatie met lef. Ambitieus op het gebied van opleiden. Ze kijkt over haar eigen muren en betrekt nadrukkelijk de omgeving bij het leren. De organisatie geeft mensen met een laag opleidingsniveau een kans om toe te treden tot de arbeidsmarkt. De jury krijgt een warm gevoel bij het leerbedrijf en stelt zich voor dat de studenten zich ook welkom voelen. Uit alles blijkt dat Schakelring opleiden alle ruimte geeft. Je mag er leren”, aldus het juryrapport.

Erkenning ”Enorm trots!”, zo reageerde Nelinca Verseijl, opleidingsadviseur bij Schakelring. “We waren al zo blij met de nominatie, dit hadden we echt niet verwacht. We vinden zelf natuurlijk wel dat ons opleidingsbeleid goed verankerd is in de organisatie; dit is een heel positieve bevestiging daarvan.” Renate Ramselaar, praktijkopleider bij Schakelring vult aan: “het opleiden leeft in alle geledingen van onze organisatie, iedereen levert daar een bijdrage aan. Deze prijs is dan ook voor alle collega’s.”

Genomineerden De andere vier genomineerden waren: Orthopedagogisch Dagcentrum De Schutse uit Harderwijk, Naarderheem, onderdeel van Vivium Zorggroep uit Naarden, verpleeg- verzorgings- en thuiszorg instelling Topaz uit Leiden en verpleeg- en verzorgingsinstelling ZINN uit Haren.

Co l ofo n CALIBRIS–VIZIER 20e jaargang, nr 59, april 2015 VIZIER IS EEN UITGAVE VAN Calibris – het kenniscentrum voor leren in de praktijk in zorg, welzijn en sport. Dit is het laatste tijdschrift en verschijnt dit jaar in een oplage van ruim 7.500 exemplaren. REDACTIE–ADRES Calibris Postbus 131, 3980 CC Bunnik Tel: 030 750 7000

12


Voor de vijftiende en laatste keer werd op 18 maart de prijs voor het Beste Calibris Leerbedrijf uitgereikt. Die ging dit keer naar Schakelring uit Waalwijk. De instelling in thuis- en ouderenzorg en revalidatie ontving de prijs uit handen van Calibris directeur John van der Meulen, samen met een cheque van € 2.000 en een sculptuur. Vanaf volgend jaar zal SBB de verkiezing voor het beste leerbedrijf organiseren.

E–mail: [email protected] website: www.calibris.nl

VORMGEVING EN LAY–OUT Marjan Wildeboer (De Smaakmakers Communicatie)

REDACTIE Gerda Hoxe, Oda van Hijfte, Hans Koolen (Calibris) Paul van Bodengraven en Eveline Sissing (De Smaakmakers Communicatie)

DRUKWERKEAlISATIE Drukkerij Hakker Van Rooijen

REALISATIE De Smaakmakers Communicatie TEKST Paul van Bodengraven, Ernst-Jan Koomans FOTOGRAFIE Vincent Boon, Ernst-Jan Koomans, Norbert Waalboer, Spaarnestad Photo, Roland de Zeeuw, Istock, Shutterstock

ISSN 2213-5731 Overname van artikelen is toegestaan onder voorwaarde van bronvermelding. Calibris kan niet aansprakelijk worden gesteld voor eventuele onjuistheden in deze uitgave. Aan de inhoud van Calibris-VIZIER kunnen geen rechten worden ontleend.

59 77 jaar geschiedenis

Recommend Documents