2 Ali B 3 Blunders “Staat weer op Twitter dat die Ali Overreden fietsen, verleidelijke B niet eens behoorlijk Nederlands spreekt”
Inkom-papa’s en een overvolle blaas
4-5 Calendar 8 WGI All the annual cultural highlights “The Inkom is more complicated on one page
than Pinkpop”
www.observantonline.nl Onafhankelijk weekblad van de Universiteit Maastricht
Illustration: Simone Golob
Iech bin zoe verleef
Vanmiddag krijgen alle studenten hun eerste les Maastrichts op de Markt. Rond vijven opent de lokale ster Beppie Kraft samen met Ali B. de Inkom. Ze zit inmiddels 55 jaar in het vak en dat viert ze dit najaar met een concert in de Rotterdamse Ahoy. Met nummers als Iech bin zoe verleef (Ik ben zo verliefd), De nach is noch zoe laank (de nacht is nog zo lang) en Iech haw vaan diech (Ik hou van jou) is de Edith Piaf van Maastricht wereldberoemd in het zuiden. Het zijn liedjes die nauw
verbonden zijn met het Maastrichtse carnaval. Voor wie niet helemaal ondergedompeld wil worden in de Maastrichtse cultuur, geeft rapper Ali B, acte de présence. Hij is bekend van hits als Rampeneren, Leipe mocro flavour en Ik ben je zat, maar inmiddels misschien nog meer door zijn tv-show Ali B op volle toeren waarin hij rappers en een bekende Nederlandse artiest uit vroeger tijden bij elkaar brengt. Vanmiddag dus, rond 16.30 uur op de Markt in Maastricht. RJ
Dutch rapper opens Inkom His name is Ali B. and he’s a famous rapper in the Netherlands. And not only among young people; since his latest TV show he’s a familiar face to older people, too. In Dutch he’s known as a ‘knuffel Marokkaan’; an immigrant whose roots lie in Morocco but who is so integrated and accepted in the dominant Dutch culture and at the same time such a nice person that everybody wants to hug him. Ali B. will open the Inkom on the Market, today, Tuesday 21 August, with his Dutch rap
songs. In the usual Maastricht Inkom tradition, his sidekick will be an artist from Maastricht. This year it’s Beppie Kraft, who sings in the Maastricht dialect. Kraft is well known in this part of the Netherlands; during Carnival in particular you can hear songs like Iech bin zoe verleef (I’m so in love), De nach is nog zoe laank (The night is still so long) and In d’n hiemel (In heaven) in almost every Maastricht bar.
RJ
Record aantal deelnemers Inkom Latest news on facebook! Vandaag zullen zo’n 2300 eerstejaars gaan deelnemen aan de Inkom. En dat is een absoluut record, nog nooit was de belangstelling van studenten uit binnen- en buitenland voor de vierdaagse Maastrichtse introductie zo groot. Vorig jaar bleef de teller (en dat was toen ook een record) steken op 2253. Afgelopen maandag hadden zich al 2294 mensen vooringeschreven, vertelt een trotse voorzitter van de Werkgroep Inkom, Anique van
Inkomnieuws
Ga voor het laatste nieuws, foto’s en filmpjes over de Inkom, naar observantonline.nl en word lid van facebook.com/ObservantUM. Vanaf volgende week ligt iedere donderdagochtend een verse Observant in de bakken bij de ingang van de faculteiten en verschijnt dagelijks nieuws op observantonline.nl. Observant is het onafhan-
Oudheusden. Tel daar de onvermijdelijke lastminute-inschrijvers bij op en het aantal zal naar verwachting de 2300 grens passeren. De oorzaak van de stijging? Van Oudheusden: “We hebben meer dan voorheen ingezet op digitale promotie: digitale nieuwsbrieven, Facebook.” Mocht de hitte aanhouden (25°C of meer), dan zal de Werkgroep Inkom bij alle buitenactiviteiten gratis water verstrekken. RJ
kelijke weekblad van de Universiteit Maastricht. Het wordt gemaakt door een professionele staf en studenten. Daarnaast geeft Observant workshops journalistiek voor studenten en medewerkers die van schrijven houden en/of stiekem dromen van een carrière in de journalistiek. Meer weten: riki.
[email protected]
Are you keen to stay on top of the news, to see the latest photos and short films during the Inkom, and to read great stories about Maastricht’s student life and university? Then become member of www.facebook.com/ObservantUM and check www.observantonline.nl every day. From next week, you can also grab your fresh copy of Observant from around 11.00 every Thursday, from the
stands near the entrance to your faculty. Observant is Maastricht University’s independent newspaper, produced each week by a team of professional staff and students. We also give journalism workshops for students and staff members who enjoy writing or are aspiring to a career in journalism. Interested? Send an email to
[email protected]
Tuesday
Wednesday
Free water If the heat persists (25°C or higher), the Inkom Working Group will provide free water at all outdoor activities.
2 | Observant | | 21 augustus 2012
Kinderlokkers
Inkommentaar Ali B opent Inkom
“Ik ben volwassen aan het worden”
Ali B staat vanmiddag op de Markt tijdens de opening van de Inkom. De knuffelrapper staat niet alleen bekend om zijn nummers en tvprogramma ‘Ali B Op Volle Toeren’, maar ook om zijn bijzondere uitspraken. Observant zette er een paar op een rij. “Voor het eerst is er een mens voor wie ik echt mijn leven zou willen geven. Bij heel veel gasten denk ik, als ik zou moeten kiezen, nou, liever dat hij gaat dan ik. Maar bij mijn zoon hoef ik geen seconde na te denken. Daar spring ik zo voor in
het vuur.” Over de geboorte van zijn oudste zoon Amin, in Wegener dagbladen “Ik zei op zeker moment: ‘Ik heb fouten gemaakt, ik wil léven!’ In de groep had ik altijd al een grote mond als we gingen ‘hangen’. Op een gegeven moment luistert iedereen naar je, je rookt vervolgens een jointje en je gaat stoned naar huis. Dan kom je er eigenlijk achter dat je wel een grote mond hebt, maar verder niks doet. Ik werd misselijk van mezelf.” Over de tijd dat hij blowde en gokte in Andersdenkenden
Student Services Centre
Ali B Foto: Fred Ernst “Ik weet niet meer van klassieke muziek dan de gemiddelde Nederlander, ken het vooral van reclames. Ik weet niets van componisten of zo. Maar zoals André Rieu het brengt, dat spreekt me wel aan. Niet zo hoogdravend of moeilijk.” Wegener dagbladen “Wat was ik daar fout bezig. Alleen de tekst van die rap al, ‘iedereen heeft recht op een eerlijke leven’. Ook nu weer zal ik op Twitter lezen dat die Ali B niet eens behoorlijk Nederlands spreekt.” Over het nummer Wat zou je doen? met Marco Borsato, in De TROS TV Show “Ik was aan het rijden in Almere en ik gaf iemand voorrang. Dan is iemand natuurlijk altijd blij, maar hij was extra blij omdat ik het als moslim deed. Ik dacht: dankzij Geert Wilders kom ik beter uit de verf.” In de MaDiWoDoVrijdagshow “Ik ga niet letten op de stem of het liedje. Ik kijk puur naar de kleding: vinden die Polen dat mooi wat je aan hebt? Is dat mode in Polen?” Over de Nederlandse bijdrage aan het Eurovisie Songfestival (Ali B zat in de jury van het Nationale Songfestival 2012) “Ik ben nu 30, heb twee kinderen. Dat betekent dat ik volwassen aan het worden ben. Dat zul je waarschijnlijk terughoren in mijn muziek. De liedjes op het nieuwe album zullen dichterbij mezelf staan. Ik zal heus nog wel wat liedjes maken over hoe geweldig ik ben – want dat is wat rappers doen – maar heel weinig. Hooguit één. Misschien twee.” Op Flevoland TV “Kijk nu hoe die rappers en artiesten allemaal bij elkaar staan. Dit is het hoogtepunt van mijn carrière. Daar kan geen een hit van mij aan tippen.” Tijdens het Ali B Op Volle Toeren concert “Ik zat een keer met Willem Oltmans bij een programma van Menno Büch. Toen kwam er een of andere webcamgirl voorbij, waarop ik tegen Willem zei: Zo, die heeft een mooi achterwerk! Ik wist helemaal niet dat Willem homo was, dus ik schrok wel even toen hij antwoordde: ‘Ik kijk liever naar jouw achterwerk.’ We hebben er daarna erg om gelachen.” In Beau Monde
For more information check: www.maastrichtuniversity.nl/ssc Visiting address Bonnefantenstraat 2, 6211 KL Maastricht, + 31 (0)43 - 388 5 388
OBS 8863 Adv. SSC2.indd 1
“Als mijn kinderen wat willen, vragen ze dat heel lief. (met hoge stem) Mag ik dit? Mag ik dat? Ik haat dat. Die toonhoogte… niet voor mij. Ik heb mijn zoontje geleerd: mafkees, als je wat wilt: lage stem.” Uit zijn theatershow Ali B geeft antwoord Cleo Freriks
20-08-12 09:35
Mijn nieuwe leven als student begon met de Inkom. Ik voelde me nogal wat, ik was al met de auto mijn VWO-diploma op gaan halen. Nu ging ik Maastricht veroveren. Ik was groepje 12 en maakte kennis met mijn ‘papa’s. We zouden onder het genot van een biertje even met elkaar kennismaken bij de bar op het grasveld. Maar nog voor mijn groepje het grasveld had bereikt werd ik onderschept door een jongen met een blauwe polo en zijn haar in een glimmende mat. Nee, mijn groepje was echt niets voor mij. Circumflex, daar moest ik heen. Verblind door de gel in zijn haar en mooie bruine ogen liep ik achter hem aan. Tot er een gele tuinbroek voorbij kwam. Ik was niet het type voor ontgroeningen en ik had ook geen aardappel in mijn keel. “Volg mij maar.” Een rode polo, een groen jurkje, een soort clownsbroek en nog meer kledingstukken later was ik uitgeput van deze regenboog aan aandacht. Als een hond die achter een bal aanrent die niet gegooid wordt stond ik verdwaasd aan de rand van het grasveld. “O, daar ben je!” riep mijn rechtmatige papa. “Gelukkig ben jij niet zo stom om je door andere groepjes te laten stelen.” Kindjes stelen. Gelukkig ging het bij mij goed en ben ik geen slachtoffer geworden van deze wreedheden. Maar kindjes stelen is een netelig onderwerp waar de Werkgroep Inkom zich al jaren het hoofd over breekt. Kindjes worden op barbaarse wijze van hun ouders weggerukt om ze vervolgens bij een ander gezin onder te brengen. Het tv-programma Spoorloos wilde er dit jaar een aflevering aan wijden. 130 kindjes die met betraande oogjes hun rechtmatige papa’s en mama’s in de armen zouden vallen. Dat zou het vast goed doen op tv. Maar gelukkig heeft de Werkgroep Inkom hier een stokje voor gestoken. Dit jaar zullen de gezinnen niet uit elkaar vallen. Want dit jaar is er: een speurtocht. Een speurtocht, dat we daar niet eerder op gekomen zijn. Strenge beveiliging door de ouders, geen massale grasvelden meer. Volgens de Werkgroep Inkom de perfecte oplossing voor een hardnekkig probleem. Spoorloos heeft echter de camera’s nog niet opgeborgen, zij ruiken sensatie. Twee ouders op een groep van een stuk of 10 kindjes op verkenning in het grote, boze Maastricht. Met op iedere hoek en in elk donker steegje een kleurrijke kinderlokker. AMoraal
21 augustus 2012 | Observant | | 3
Inkommentaar Gênante Inkommomenten en tips
Tip voor de dames: verleid een leuke Inkompapa! Tekst: redactie Observant
Studentje pesten, fietssleutel weg, in je broek plassen. De Inkom – een heerlijke tijd – kent ook momenten waar je later met dichtgeknepen ogen aan terugdenkt. Ouderejaars en medewerkers diepen verdrongen incidenten op uit hun geheugen. Anoniem welteverstaan. Maastricht, 2010 – Het was de tweede dag van de Inkom, de sportdag. Met een paar studenten van mijn groepje had ik het al snel gezien. Biertjes drinken in de schaduw was meer onze stijl. Het tempo zat er goed in en ’s avonds gingen we lekker verder tijdens de kroegentocht. Doordat we steeds onderweg waren, vergat ik naar de wc te gaan. Toen ik ’s nachts dronken naar huis liep moest ik heel erg. Voor de deur van mijn studentenhuis kreeg ik de sleutel natuurlijk niet goed in het sleutelgat. Gelukkig waren mijn nieuwe huisgenoten nog wakker. Ze deden de deur open, ik stormde naar binnen en… plaste op de gang in mijn broek.
Utrecht, 2008 – Grote paniek, toen ik na de eerste introductiedag mijn fietssleutel niet meer in mijn zak voelde. Aan diezelfde sleutelbos zat namelijk ook mijn huissleutel. Dat is niet slim, inderdaad. De rest van mijn groep was gelukkig behulpzaam bij het zoeken. Ook mensen die we tegenkwamen, hielpen mee. Al gauw zaten we met z’n dertigen de grond af te speuren. Tot de nuchterste van het stel vroeg: “Zit-ie niet gewoon op je fiets?” En jawel.
Maastricht, 2004 – Na het eindfeest zijn we weer terug naar de kroeg gegaan om nog de hele ochtend verder te drinken, liedjes te zingen en slechte verhalen op te hangen. Na de zin van het leven te hebben geduid zijn we stomdronken naar de Appie Helmstraat gelopen om ontbijt te halen. Na een half uur vrolijk praatjes te hebben gemaakt met de andere klanten werden we echt door iedereen aangestaard en zijn we maar gaan afrekenen, maar niet voordat een vriend met
oprechte interesse aan de 16-jarige kassière had gevraagd in hoeverre ze haar schaamhaar bijhield. Een paar dagen later stond ik bij dezelfde kassière af te rekenen. Ze zei niks, maar was het voorval duidelijk niet vergeten. Nijmegen, 1986 – We zijn op een huisfeest in het Willemskwartier. Muziek, dans en drank, het bekende werk. Dat trekt rare snuiters aan in een (kracht)wijk waar studenten worden beschouwd als verwende rijkeluiskinderen. Ik kijk uit het raam en zie hoe acht mannen tientallen fietsen op de weg hebben gelegd en er vervolgens met twee auto’s – van het type Opel Manta – overheen rijden. Kort daarna wordt de voordeur ingetrapt en trakteren de Opel-boys zichzelf op een biertje. Driekwartier later getoeter op straat. Eindelijk, de politie. De twee agenten komen de auto niet uit. Eén zegt: “Ik zou geen aangifte doen, anders hebben de studenten geen leven meer.”
Amsterdam, begin jaren zeventig – De introductie van nieuwe studenten moest uit de sfeer van de corpsballenlol en vooral in de sfeer van het maatschappelijk engagement. En dus kregen we als verse eerstejaars de opdracht om contact te zoeken met de arbeidende klasse. Konden we meteen de stad leren kennen en zien hoe ze leefden. We interviewden mensen in de Pijp, een volksbuurt, over hun woonsituatie. Dan zat je daar bij een bejaarde mevrouw die dacht dat je van de gemeente was en die al haar ellende uit de doeken deed in de verwachting dat haar huisje nu eindelijk eens werd opgeknapt. Wist zij veel dat dit in de categorie ‘leeronderzoek’ viel. Dat er helemaal niets mee gebeurde. Dat ze voor de zoveelste keer in de kou stond.
brengen, op zijn fiets, de sleuteltjes had ik uit zijn broekzak gevist. Ik heb hem achterop gezet met de instructie zich stevig aan me vast te houden, daar was hij nog net toe in staat, en zo zijn we naar zijn huis gereden. Deur opengemaakt en hem in bed gelegd. De volgende middag was er een cultureel programma, hij was er, met een behoorlijke kater. We zijn er niet meer op teruggekomen.
Maastricht, 2007 – Het was tijdens het Inkomfeest in het Mecc. Het was laat, we wilden naar huis, ons groepje had twee papa’s maar die waren allebei verdwenen. Wij zoeken, eentje vonden we uiteindelijk in de loungeruimte, laveloos, compleet knockout. Ik besloot hem naar huis te
Tips
Maastricht, ieder jaar weer – Je bent in een vreemde stad, kent nog maar weinig mensen en belandt in een Inkomgroepje. De Inkompapa ziet er goed uit, is minimaal een jaar ouder, kent de weg en heeft ook nog eens veel aandacht voor je. Tja, en dan “Bijna iedereen wordt verliefd op de Inkompappa”, vertellen een paar ouderejaars - dames - heel stellig. Overtuigd: “Een derde van de eerstejaars begint iets amoureus met hem.” Het bewijs zijn ze zelf: twee van de vier brachten tijdens hun introductie een paar ‘amoureuze momenten’ of met hun Inkompapa door. “De jongens worden pappa met dit in het achterhoofd”, zeggen de vier. “De meisjes zijn nog naïef, je kunt er nog alle kanten mee op. Ze aanbidden je sowieso, je ouder en student.” En andersom? Eerstejaars jongens die vallen voor Inkommama’s? Nee, daar kennen ze geen voorbeelden van.
Geef de Inkom een eerlijke kans, haak niet af bij de eerste tegenvaller. Investeer in je Inkomgroep. Wie weet kom je vrienden voor het leven tegen. Blijf jezelf, ga niet geforceerd jezelf in de kijker spelen maar houd je omgekeerd ook weer niet te stil. Niemand weet wat hij moet doen, je bent niet de enige. Praat ook met de buitenlanders, wacht niet tot ze op jou afkomen. Stel ze vragen, toon nieuwsgierigheid. Zo leer je mensen kennen. Blijf Engels praten in een internationale Inkomgroep, ook tegen studenten van je eigen land. Dames opgelet: verleid een leuke Inkompapa, dan heb je een mooie week. Daarna zie je wel weer. Maar pas op als je bij de vereniging wil waar hij ook lid van is. Je hebt snel een slechte naam.
Parcours: a route that takes you past all sorts of performances and activities
Every year, the cultural season in Maastricht kicks off with het
Het Parcours
2
SEP TEM BER to 4 Global Culture Festival
NO VEM BER
artistic films. On Mondays all films at the Lumière cost €6. www.lumiere.nl
You can see all the latest blockbusters in the Pathé cinema, or head to the Lumière for more
Monday Movie Night
JAN UARY
their tunes at this event held every year for students. www.summerdeejays.nl
Summer kicks off at De Griend with Summer Deejays. All along the Maas, various DJs spin
Summer Deejays – late May
MAY
Maastricht. www.festivalcement.nl
present themselves. The festival is held alternately in Maastricht and Den Bosch, with performances held all over the city. This year’s events will be in
At Festival Cement young theatre makers, choreographers and writers get the chance to
Festival Cement
APRIL
Illustration: Simone Golob
12
festival. www.jekerjazz.com
pumping out jazz. Bands from all over the world come to jam at this free
During this event every bar in the Jekerkwartier will be
to 14 JekerJazz
exhibitions, master classes and films. www.nederlandsedansdagen.nl
urban, contemporary and classical dance, with a fringe programme including debates,
5
A selection of Dutch dance companies perform modern,
to 7 Dutch Dance Days
OCT OBER
www.bruismaastricht.nl
Major Tom and many others, for free! The sixth Bruis festival will be held on the sports field at the Tapijnkazerne.
8
Check out Will and the People, Ozark Henry, Chef ’Special,
and 9 Bruis
centres strut their stuff. Het Parcours is free of charge. www.hetparcours.nl
across the city. Professional artists, amateur groups, theatres, museums and other cultural
The exact programme changes every year. www.magischmaastricht.nl
market and all sorts of winter activities. All this falls under the umbrella of Magisch Maastricht.
illuminated with lights and the Vrijthof plays host to a Ferris wheel, an ice rink, a Christmas
In December the streets of Maastricht are
Magisch Maastricht
exhibition, with all the winning photos from the annual contest. www.centreceramique.nl
regularly holds exhibitions of all kinds. One of the highlights every autumn is the World Press Photo
all Centre Céramique (the library at Plein 1992)
mon thWorld Press Photo
artists from around the world will play in the Theater aan het Vrijthof. www.sg.unimaas.nl
you can dance to African beats, hum along with gypsy jazz and much more. Four nights in a row,
1 At the Global Culture Festival, organised by Studium Generale,
celebration in Maastricht.
Carnival is a huge
to 12 Carnival
www.tefaf.com
all sorts of art-related activities – is for everyone.
Maastricht. This art show is mainly for the rich, but the fringe programme During TEFAF – with
15
In March The European Fine Art Fair (TEFAF) comes to
to 24 During TEFAF
MARCH
official organiser is the Carnival association De Tempeleers. www.tempeleers.nl
People spend months making their pekskes and saving for these three crazy days. The
10
www.stukafest.nl
three shows and the afterparty.
rooms during the Studentenkamerfestival (Stukafest). In a single evening you can take in
In February students welcome singers, comedians, dancers and actors in their own
Stukafest
FEB RUARY
around Maastricht. There’s also music every evening. www.preuvenemint.nl
The Vrijthof becomes an open-air restaurant during the Preuvenemint, where you can try snacks and drinks from various establishments
Preuvenemint
AUGUST
the audience. www.scenesconnected.eu
Music, good food, theatre, workshops: it’s all there at the Scenesconnected festival. The programme is determined in collaboration with
Scenesconnected
JULY
www.fashionclash.nl
and are on sale at the Fashionclash market.
Maastricht has its own fashion week, Fashionclash. Works by mainly young designers hit the runway in a number of fashion shows,
Fashionclash
JUNE
www.kunsttour.com
walking routes are set up through the city.
Studios, art institutions and other creative incubators open their doors during the KunstTour (Art Tour), and various cycle and
KunstTour
6 | Observant | | 21 augustus 2012
T N U T S
Gratis Fiets t.w.v.
€ 179!
Alleen voor studenten: 15 maanden de Volkskrant voor € 15 per maand en een fiets cadeau! Check vk.nl/fiets
Start I always want to be surrounded by friends.
Of course everyone likes some company. But how much do you really love to be around people?
I also think it’s nice to do something by myself now and then.
My own usual clothes. I think club clothes are more for a night at the association.
You get to come up with a new event that your association is organising. What will it be?
When I go into town, I wear ...
Do the test
My association tie, jacket and polo shirt. Everyone should see who I belong to.
Which student association is for you? Maastricht has four major student associations and more than twenty independent societies. Because choosing between them is no easy task, Observant lends a hand with this test. Start at the top and follow the arrow with the answer of your choice to the next question. Continue on until you Gala or reach the outcome that’s right for you. festival in the park?
Do you like bumping into people you know wherever you go?
I don’t find it necessary, as long as I have my group of friends.
A huge fancy bash, the likes of which Maastricht has never seen.
A great theme party in our favourite pub.
Festival in the park
Yes, it’s great to always be able to have a chat.
I don’t mind sports, but there’s no need to overdo it.
Traditions are very important to me.
You’d probably prefer a small, tight-knit group to a huge association. You’ll feel most at home with one of the independent societies.
no
yes
Gala
The alarm goes off at 7 am. You jump out of bed enthusiastically, pull your gym clothes on and go for a run. How realistic is this scenario?
Which colours most appeal to you?
Very realistic. I do that often.
www.onafhankelijkmaastricht.nl Blue and red
Blue and green
You’d best suit a nontraditional student association like Koko. Culture and music are high on their agenda.
Chic parties, traditions and lively discussions: Tragos is the right address for you.
Never afraid to organise a party? Then Circumflex is your thing. www.circumflex.nl
You like parties, but you also enjoy sports, either by yourself or in a team. You can do both with the rowing and student association Saurus.
www.svkoko.nl
www.tragos.nl
www.circumflex.nl
www.msrvsaurus.nl
8 | Observant | | 21 augustus 2012
Scary Sunday
Inkommentaar
The one thing that made the biggest impression when I first came to Maastricht was not the amount of bikes, nor the different language, not the sound of
“It’s more complicated than Pinkpop”
Dutch music or the smell of coffee shops around every corner. Oh no, these things were nothing in comparison to the sheer dilemma and trauma that ensued on my first Sunday in Maastricht. My beloved Albert Heijn, so loyal and reliable as it was, had now chosen to brutally betray me on my first lonely weekend in Maastricht. It was closed. Now, coming from a city where nearly everything is open 24 hours and would open even later if they could, where Sunday is just another day – I suddenly realized that I had only a few options: I could attempt to arrange a movie night at a friends’ place, where I would just ‘happen’ to be there for dinner. I could try to make an interesting experimental dinner that would consist of euroshopper chocolate spread, approximately 3 pieces of pasta, ½ a cucumber with a cola and beer sauce. Or I could even go to the Maas in the hope of catching a fish with my bare hands. I pondered these options for much time, weighing up the pros and cons for each - for so long that I am sure even my neighbours could hear my desperate belly rumblings of hunger. As viable and appropriate as these options were I began to slowly get hungrier and hungrier and eventually began to consider giving in. Giving in would however mean catering to the lowest of sins – worse than your worst nightmare, the very devil himself. Going to the McDonald’s. And it was the best big mac I ever had. Catriona O’Sullivan
Photo: Loraine Bodewes
Just a few minutes with the Inkom working group, or WGI for short, is enough to make you dizzy. The Inkom lasts for only four days, and yet it takes a full academic year to organise. All the students on the committee have their own portfolio, but in effect do a bit of everything. Jochem Meeuwissen, for example – the quietest of the group – is the logistics manager. He arranges the locations where activities take place, the suppliers, the cantus tables, you name it. And don’t think this is an easy task; there’s a whole lot that could go wrong. As the vice chair Arno Koldewee puts it, “The Inkom is the biggest logistical challenge of the year in South Limburg.” Has the vice chair lost his head a bit? “No, really, that’s what last year’s logistician told us. Of course, there are events that are much bigger, like Pinkpop, but that’s all in the one location. We have to set everything up and take it down every day in five different places. For the opening at the Markt we start as early as 5 or 6 am and then it all has to be gone again by 11 pm.” “Between 2000 and 2500 first-year students take part”, explains the treasurer Martijn Rouvroije. (Who, incidentally, no longer resembles the photos that were printed on the flyer when the WGI celebrated its ‘constitution drink’. Rouvroije has since shaved off his locks and is now sporting a field of stubble. “Nice and fresh”, as he puts it.) But that’s not all. The first-year students are accompanied by a large group of older students keen to join the party too. “They make it even more fun”, says the WGI chair, Anique van Oudheusden. “They know the city and they know how to throw a party.” And all this results in “the biggest student event in the southern Netherlands”, according to the secretary Sjanneke de Crom. “We’re actually the biggest launch party in the whole of the Netherlands; 6500 people come to the final party in the Mecc.” Granted, that does call for some organisation. No wonder they are spending 70 to 80 hours a week in the office. “Do you know Ger, our security guard from Securitas?” says Arno. They’ve
become the best of friends. First he chased the group out of the Student Services Centre at 10 pm, then they arranged to stay till 11 pm. Then that became midnight, and now Saturdays and Sundays are scheduled in as well. “And don’t think that means we sleep in the next day”, says Anique. “Everyone’s here before nine again the next day.” It sounds disastrous for the love life. Their relationships must have gone down the drain, surely? Yes and no: three of them weren’t in a relationship, while two were and they did break up, but not because of the WGI. Anique: “One the other hand, it’s not exactly helpful.” Sjanneke: “But a strong relationship should be able to withstand it.” Anique: “For me it all came to a head just before New Year. I was at a New Year’s party and everyone was shouting ‘Great, this is the best year to be single!’, but I still don’t get why. You have no time to get to know people. I mean, you actually meet very many people, but not in that way.” She laughs, a little shyly. So what about them? They certainly see each other more often than you’d see a partner. But that’s not on the cards, it seems – anyone who is tempted has to pay for a keg of beer. “The message is clear”, says Jochem. “Don’t do it.” And so all five are still single. The group seems to click well. There have been no fights or conflicts. The aim is consensus, says Sjanneke, “even if it means that the meetings take longer”. But there have been discussions, mainly about the music and the artists. Anique: “For that we really had to sit down for an evening with a projector and YouTube, and just play one video clip after another.” It’s no easy choice. “You have
to have a sense of what kind of atmosphere you want, and on top of that, the Inkom participants were all born around 1994, whereas we’re from around ’88. That’s quite a difference.” Sjanneke: “You have to be able to put your own taste to one side.” All this is not to say they don’t enjoy a practical joke now and then. Sjanneke, for example, is very neat. Her favourite thing is a tidy desk. But her desk is right in the middle of the room, and is thus a convenient resting place for all the plates, cups or whatever else the others happen to have in their hands and want to get rid of. Sjanneke: “When I went on holiday, they sent me a photo of my desk after all of one hour. It was already overflowing with junk.” Arno: “We wanted to email her a photo with more dirty dishes on there every day, but that didn’t quite work because we needed to use them.” He shows me a photo of the solution: Sjanneke’s desk buried under a pyramid of full beer crates, awaiting her return. The table top was straining under the weight. So will they suffer under the government’s student-unfriendly policies, such as the fine for langstudeerders? Anique had been making good progress with her medical studies but will now have to cough up €500 for a two-month delay. And Jochem will be hit by the full fine of €3000. “I spent ages thinking about whether I should go through with this”, he says. “Then I figured I’d hugely regret it if I didn’t do it.” Anique: “I see it as an investment. Where would you get a course that gives you everything we’re learning and experiencing here, for just €3000? Nowhere, right?” Wammes Bos
