6e Jaargang, December 1999, Nummer 4
Chemicaliën in Siliconen:
1) - Metyl ethyl Ketone: Inhalatie veroorzaakt Centrale Zenuwstelsel effecten (CZS) zoals: Hoofdpijn, duizeligheid, misselijkheid en braken. Bij langdurig contact zenuwbeschadiging. (2) - Cyclohexaan: CZS effecten (3) - Aceton: CZS effecten zoals: Hoofdpijn, rusteloosheid, vermoeidheid. In ernstige gevallen: Coma (flauwvallen) en ademhalingsdepressie. (4) - Polyvinyl chloride: (PVC) Milieu gevaarlijk (5) - Ethylacetaat: CZS effecten (6) - Benzeen: CZS effecten als hoofdpijn, duizeligheid, gestoorde visie, opwinding, coma (flauwvallen). Bij langdurige blootstelling: Afwijkingen aan beenmerg en bloed. Verdacht kankerverwekkend. (7) - Tolueen: Zoals benzeen, maar in lichtere mate (8) - Xyleen: Zoals Benzeen, maar in lichtere mate (9) - Hexaan: CZS effecten, Parkingson-achtige ziektebeelden (10) - Isopropyl alcohol: Werking ongeveer als gewone alcohol (11) - Dichloormethaan: CZS effecten als hoofdpijn, duizeligheid, longoedeem, coma (flauwvallen) en verschijnselen van koolmonoxide vergiftiging. Ook milieu gevaarlijk
(12) - Formaldehyde: Bij inname: Aantasting van slijmvliezen van slokdarm en maag/darm wand. Verdacht kankerverwekkend. (13) - Talk: Alleen problemen bij inhalatie bekend. (14) - Phenol: CZS effecten als ademhalingsdepressie en bloedcirculatiestoornis. (15) - Metaalreiniger: Milieu gevaarlijk. (16) - Zink oxide: Onoplosbaar in water.Probleem bij opname niet bekend. Milieu gevaarlijk. (17) - Freon: = Chloorfluor koolwaterstof: Milieu gevaarlijk
De andere toevoegingen hebben we helaas niet verder of duidelijker kunnen lokaliseren, behalve nog drukinkt en soldeervloeistof. Ook zijn er rapporten waarin melding wordt gemaakt van het vinden van arsenicum (rattengif) en diverse zware metalen als platinum, kobalt, nikkel, chroom, in de envelop en/of de gel van de prothesen.
[ Note SVS - U zult kunnen begrijpen dat ik lang geaarzeld heb of deze lijst wel of niet in het blad geplaatst kon worden. Ik vond uiteindelijk toch dat deze schrikbarende informatie u NIET onthouden mocht worden. Het kan zoveel duidelijkheid geven ! Speciaal vanwege de vele onverklaarbare klachten, zoals b.v. chloor, ammoniak of aceton ruiken. ]
Privé kadootjes Via via is mij 'n schitterende brief in handen gekomen waarin een bedrijf "leuke geldbedragen" aanbood aan artsen en klinieken als ze hun materialen gebruikten. Wel werd de prijs van de borstimplantaten met 100 gulden verhoogd, maar dat betaalde "de klant" tenslotte! Per gebruikte prothese ƒ 125,- zwart in je zak is geen kattendrek tenslotte, toch? Ik vraag me af of dat zomaar kan en mag. Voor zover ik weet mag een arts privé géén "relatiegeschenken" boven de ƒ 75,- accepteren. Het aanbod van ƒ 20.000,- bij gebruik van 201 of meer implantaten per jaar voor PR
of advertentiekosten is natuurlijk ook bijzonder lucratief en komt extra boven het privé gebruik. Uiteraard is deze brief, met naam en toenaam, doorgegeven aan media en verantwoordelijke instanties.
(1) Mijn Verhaal ! - Siliconen Deel 3 siliconen en (over) leven Ja, moe of niet, pijn of geen pijn, je leven gaat verder. Na een paar keer controle hoefde ik niet meer terug te komen. De dokter deed geen correctie bij me. Dat wilde ikzelf ook niet, dat zou weer veel operaties betekenen. Nee, ik bedank ervoor! Het is mooi geweest. Elke dag heb ik nog veel pijn. Heel vaak kan ik niets doen, zelfs geen pen vasthouden. Huilen? Ach kom, je hebt alles zelf gewild, wordt er vaak gezegd. Dus niet klagen maar dragen. Veel mensen zijn heel dom en weten niet waar ze over praten, hebben meteen een oordeel. "Allemaal leven we met 'n pijntje zus en 'n pijntje zo, dus mondje dicht maar. Om zes uur lig ik vaak al in m'n bed. Als ik maar slaap, dan voel je niets meer. Je wordt toch wakker met pijn. Zo erge pijn dat je niets kan doen, ook niet naar het toilet. Als ik in bed lig dan huil ik bloed tranen. Wat moet ik nu doen? Vechten en nog eens vechten!! Mijn benen weigeren heel vaak, soms voel ik niet eens dat ik sta of loop. Een jaar massage heb ik gehad om het bindweefsel los te maken, dat moest na de operatie. Ben er mee opgehouden, had er op het laatst ook geen zin meer in. Te moe en veel pijn. Ik waarschuw nu veel mensen die borstvergroting willen. "Ja", dan hoor je: "Wat 30 jaar geleden onbekend was is nu allemaal veranderd. Alles wordt je verteld en het is veiliger." Dan vraag ik: "Wie garandeert jou dat?" "Ach, jullie zeggen slachtoffer te wezen, dat geloof ik niet. Jullie willen alleen maar geld". Ruzie dus! Op het laatst hou je je mond maar. In deze tijd zijn/lijken de mensen nog dommer terwijl ze meer weten dan wij toentertijd. Wij willen toch ook vrouw wezen, blijven ze zeggen! Inwendig huil ik, want ze weten niet wat ik voel, maar luisteren doen ze toch niet. Dus zwijgen maar. Ik kan haast niet meer, maar wil toch dit afschrijven. Mijn handen zijn krom van de pijn. Reumapijnen, moe, slaperig, kapot. Toch ga ik door! Wij vechten door, hè vrouwen? Groeten van x
(2) Mijn Verhaal Ik heb in 1976 siliconen prothesen gekregen omdat ik haast geen borsten had en altijd met watjes in mijn BH liep. Op doktersadvies kreeg ik een paar siliconen borsten. Gelijk daarop kreeg ik gezondheidsklachten, zoals extreme vermoeidheid. Ik gaf heel wat signalen bij de artsen als bv.:
"Dokter, ongeacht of ik geslapen heb of niet ben ik zo moe". "Als ik naar bed ga en er weer uit kom, ben ik ook moe", was zijn reactie. M.a.w., de bijverschijnselen werden vanaf het begin ontkend. Vanaf 1980 kreeg ik een druk in mijn hoofd, alsof een band mijn hoofd omklemt, dag en nacht Ik kreeg daar jarenlang medicijnen voor, gevolg: een onverhoopte verslaving. Toen medicijnen om af te kicken, ook dat heeft jaren geduurd.
M'n klachten werden steeds heftiger. Spier- gewrichts-pijnen, concentratiestoomissen, maag/neus/oor en oogklachten, korte momenten geheugenverlies, oververmoeidheid, etc.Al deze klachten werden "opgelost" door een veelvoud aan pillen, zalfjes en verdere kwakzalverijmiddeltjes. Nog even en ik was een lopende drogisterij geworden en gebleven. En dan niet te vergeten de dokters- en de receptkosten. In 1995 zag mijn man 'n aantal fragmenten op de TV over siliconen implantaten. Het betrof Amerikaanse vrouwen die gezondheidsproblemen hadden van implantaten. Ik kon mezelf identificeren met deze vrouwen, er was enige gelijkenis in het klachtenpatroon. Tijd voor mij om in actie te komen !
Mijn huisarts wist zich geen raad. Toen van specialist naar specialist! Ook een verwijskaart gevraagd voor de specialist die mij destijds had "geholpen". Die wimpelde alles af en voegde er aan toe dat ik na een periode van 19 jaar niet bang hoefde te zijn voor mijn prothesen. Ik kon er wal 100 mee worden.
Conclusie - We worden niet serieus genomen, ontkenning en onwetendheid ! De klachten konden nooit van de siliconen afkomstig zijn, maar uiteraard "de overgang"! Een typerende reactie qua standaard diagnoses van de geconsulteerde specialisten. Een paar maanden later .... een heel stuk in de krant over siliconen. Hieruit bleek dat wij wel degelijk ziek waren en dus zeker niet als gek betiteld mochten worden. Ik heb deze 2 onderzoekers opgespoord en één van de 2 heeft mij te woord gestaan. Wat bleek: als implantaten worden geplaatst, worden de siliconen door het lichaam ingekapseld, een normale reactie. Het immuunsysteem zet zich af tegen deze indringer, het implantaat. Wat ik ook nog te horen kreeg van die onderzoekers was dat als de implantaten eruit zijn, het niet zeker is datje er beter van zal worden, want overal zitten die siliconendeeltjes. De implantaten waren reeds "doorgezweten".
Toch werd besloten de prothesen te verwijderen, dat gebeurde 15 dec. 1995. Het werd nu de hoogste tijd om die "rotdingen" eruit te laten halen. Heb daarvoor een andere chirurg geraadpleegd. Wederom sporen van ontkenning en onwetendheid. Maar wat hij wel wist te vertellen wat dat de prothesen er al geruime tijd uit hadden moeten wezen! Nota bene een paar maanden daarvoor stuurde de chirurg die ze geplaatst had mij weer naar huis.
Geruime tijd later kreeg ik een uitnodiging voor het landelijk bevolkingsonderzoek. Ik vroeg of ze wilde kijken of er nog siliconen te zien waren. Tot mijn grote schrik was het onverhoopt toch te zien. Ik vroeg of ik na het onderzoek de foto's hebben mocht. Ik moest daar heel veel moeite voor doen, maar ik heb ze toch bemachtigd! Met deze foto's ben ik naar m'n chirurg terug gegaan. Hij zat niet meer in 't ziekenhuis, maar in z'n privé kliniek. Op mijn vraag of "mijn specialist" toentertijd de implantaten compleet/intact uit mijn lichaam had gehaald, was het antwoord ontkennend! Hij typeerde mijn binnenste als een zootje !
Bij het verwijderen van de implantaten zou de rechter prothese "stuk" zijn geweest. De siliconen zaten door het weefsel heen. Ik had "gewoon" een siliconen vergiftiging! Acht maanden later (al) volgde de reactie van de desbetreffende chirurg: "dat ik door hem niet meer verder zou worden behandeld". Door zelf het heft in handen te nemen heb ik een consult geëist bij de immunoloog. Diverse (bloed)-onderzoeken waren het gevolg. Hier wees uit dat zelfs de lymfosyten te hoog waren, dat zou eventueel kanker kunnen veroorzaken. Toch .... licht aan de horizon!! (Wordt vervolgd) J.T.
Persbericht Reactie van St. SVS op Persbericht van de Gezondheidsraad,
d.d. 26 oktober 1999 'Borstvergroting vraagt grondige Voorlichting'
Lelystad, l november 1999
Stichting SVS, het Steunpunt voor Vrouwen met Siliconen implantaten, reageert met klem tegen het uitgebrachte advies van de Gezondheidsraad aan de minister van Volksgezondheid betreffende de problematiek van siliconen borstimplantaten. De opmerkingen: " Niet aannemelijk dat ze kanker of auto-immuunziekten veroorzaken", getuigd van 'n onzorgvuldige benadering en onvoldoende kennis van de "veld"problematiek. Het is een misleidende vorm van rookgordijn ontwikkeling of rookgordijn in stand houden. Door deze onzorgvuldige verwoording wordt de indruk gewekt dat deze materialen 100% veilig zouden zijn, daarmee de gebruikmakers een vrijbrief gevend om ongelimiteerd door te blijven gaan met omstreden praktijken. Een wildgroei aan klinieken en "alles belovende" advertenties voor borstvergroting op afbetaling, wordt zo alleen maar geactiveerd. Maar ook de privé kortingen die producenten aan artsen en klinieken geven zijn hiervan een schrijnend voorbeeld.
St. SVS vindt de aanwezigheid van plastisch chirurgen in het panel van de Gezondheidsraad een slechte zaak. Deze specialisten kunnen nooit een onafhankelijk en objectief beeld geven zonder gezichtsverlies te lijden, mede gezien hun bekende voorkeur voor dit materiaal. Hier is duidelijk sprake van belangen verstrengeling. De eis tot betere voorlichting is een wassen neus en zal gegarandeerd het beroemde "natte vingerwerk" blijven. De Mammon gaat nog steeds boven de mens.
Ieder mens is bang voor kanker! Er is inderdaad géén verhoogd risico op borstkanker. De vindkans op 'n tumor wordt wel verkleind. Per jaar worden door siliconen implantaten 6.000 beginnende tumoren gemist, aldus de wetenschappelijke verwoording van de oprichter van het
Landelijke Borstkanker Onderzoek. Ook zijn er kanker verwekkende stoffen in de implantaten gevonden met risico voor andere kankervormen. Hiervan wordt in de medische literatuur uitgebreid melding gemaakt. Waarom in dit onderzoek de klemtoon op kanker is komen te liggen in plaats van op de veelvoud aan gezondheids problemen en de (on)veiligheid van de materialen, is volstrekt onduidelijk. Dat er geen auto-immuun ziekten gevonden zijn is logisch. De vrouwen hebben te maken met een immuun ziekte! Het lichaam zet zich niet aftegen de eigen organen en weefsels, maar tegen de vreemde indringers, de siliconen partikeltjes, die zich daarin bevinden. Die verspreiden zich door het hele lichaam waardoor elke functie verstoord kan raken.
Het panel van de Gezondheidsraad heeft geen patiënt gezien of onderzocht. Dit was slechts een papieren studie. De vele brieven van de zieke vrouwen zijn genegeerd, ondanks de gelijkluidendheid en de vaak duidelijke grenslijn van voor en na het implantaat. Dit geldt ook voor moeders die kinderen kregen na de implantatie.
Het RIVM onderzoek in opdracht van de minister van VWS moet nog opgestart worden. Ca. 600 vrouwen uit het SVS-bestand worden via een uitgebreide enquête benaderd, waaruit een kleine groep geselecteerd gaat worden voor verder onderzoek. De oude, gebruikte siliconen implantaten zijn niet onderzocht of geanalyseerd op samenstelling qua chemische toevoegingen en zware metalen. Niemand in Nederland heeft de werking van deze combinatie in het menselijk lichaam ooit onderzocht.
Officieel is bevestigd dat siliconen borstimplantaten nooit getest zijn geweest/geworden op het gebruik in het menselijk lichaam. Ook hebben de fabrikanten tot op heden de veiligheid niet kunnen bewijzen, vandaar de verlenging van het moratorium besluit van 1992 door de Amerikaanse FDA (Food & Drug Administration) tot tenminste 2008.
Bij uitgebreid bestuderen van het 70 pagina's tellende adviesrapport van de Gezondheidsraad naar de minister zijn er zo vreselijk veel tegenstrijdigheden, nieuwe vraagtekens en onbeantwoorde vragen in dit boekwerk naar buiten gekomen dat de slotconclusie:
Wel problemen maar geen risico, volstrekt onbegrijpelijk en onverantwoord is. Een moratoriumprocedure, een verbod op het ongelimiteerd gebruik van siliconen borstimplantaten, zou meer op zijn plaats geweest zijn. Niet omdat St. S VS tegen borsten of borstimplantaten is, maar tegen de ziekmakende effecten van (zwerf)siliconen in het lichaam en inmiddels 14.000 maal hetzelfde verhaal gehoord heeft van ziek geworden vrouwen en kinderen, onnodig verminkte lichamen, verknalde relaties en onleefbare levens. De Internationale Rechten van de mens, het recht op een leefbaar leven, wordt deze grote groep gedupeerden willens en wetens onthouden. Een zorgwekkende zorgonthouding van onze zorgdragers ! LIEVER PLAT DAN PLANT !, is de trieste SVS slogan
Steunpunt voor Vrouwen met Siliconen-implantaten Secr, Marlou Boots
Europees Parlement: Artikel voor Vrouw en Politiek Brussel, 19 november 1999 Onderwerp - Siliconen borstimplantaten
Al jaren is er veel te doen over siliconen borstimplantaten. Nederland telt naar schatting dertigduizend draagsters met implantaten. Wereldwijd gaat het om één tot twee miljoen vrouwen. Het gaat hier om zowel esthetische ingrepen (borstvergroting), maar ia belangrijke mate ook om borstconstructies voor vrouwen die vanwege borstkanker een borstamputatie moesten ondergaan. In de jaren 80 is er, met name in de Verenigde Staten, grote ongerustheid ontstaan over een mogelijk verband tussen het dragen van borstimplantaten en het ontstaan van auto-immuunziekten en kanker. Al deze klachten zijn uiteraard niet onopgemerkt gebleven. Hoewel weten schappelijk niet direct bewezen was dat er causaal verband bestond tussen het dragen van borstimplantaten en schadelijke risico's en ziektebeelden, vormde de ernst van de klachten voor de klachten voor
de Verenigde Staten reden om voorzichtigheid te betrachten. In 1992 werd dan ook besloten tot de instelling van een moratorium. Dat houdt in dat gestopt wordt met het gebruik van siliconen implantaten, zolang niet is aangetoond dat er géén gezondheidsrisico's bestaan.
Een en ander heeft voor minister Borst van Volksgezondheid ven om in 1997 de Gezondheidsraad om een wetenschappelijk advies over de problematiek te vragen. Onlangs, eind oktober, publiceerde de Nederlandse Gezondheidsraad dit advies. De raad concludeert daarin dat siliconen borstimplantaten weliswaar problemen kunnen geven, maar dat het niet aannemelijk is dat ze autoimuunziekten of kanker veroorzaken. Complicaties zoals defect rakende implantaten of kapselverschrompeling maken volgens de raad echter regelmatige controle en een landelijke registratie van draagsters wenselijk. Tenslotte moeten vrouwen die een implantatie overwegen grondig worden voorgelicht voordat zij over de ingreep beslissen.
Het Steunpunt voor Vrouwen met Siliconen implantaten (SVS) is niet gelukkig met de uitkomst van het onderzoek en bestrijdt deze met klem. Niet alleen zet het Steunpunt haar vraagtekens bij de gehanteerde onderzoeksmethoden en het volgens haar te beperkte terrein, maar ook wordt er te weinig aandacht besteed aan algemene de gezondheidsklachten. Bovendien zou er in het onderzoek door de Gezondheidsraad geen enkele vrouw zijn gehoord. Dit is wel het geval bij een onderzoek dat het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM), wederom in opdracht van de minister, binnenkort zal uitvoeren.
Niet alleen in de afzonderlijke landen, maar ook op Europees niveau wordt er gesproken over de mogelijke gezondheidsrisico's. Naar aanleiding van een petitie, aangeboden door onder andere het Steunpunt voor Vrouwen met Siliconenimplantaten, heeft de commissieverzoekschriften van het Europees Parlement een onderzoek gelast. Dit onderzoek wordt gedaan door STOA, een wetenschappelijk onderzoeksbureau van het Europees Parlement. Er zal een inventarisatie worden gemaakt van de klachten in de verschillende Europese lidstaten. De resultaten van dit onderzoek worden in het voorjaar van 2000 verwacht. Naar aanleiding van die resultaten zal worden beslist of het onderwerp een punt wordt op de Europese politieke agenda. U ziet, er is volop beweging op dit gevoelige en belangrijke terrein. Ik zal de ontwikkelingen rond de verschillende onderzoeken met aandacht volgen.
Ria Oomen-Ruijten
Bericht uit Amerika
Bewijsmateriaal van een Nieuwe "A-Typische" ziekte
* De afgelopen jaren heeft de wetenschappelijke discussie ten aanzien van borstimplantaten zich toegespitst op rapporten waarin wordt gesteld dat vrouwen met borstimplantaten symptomen vertonen die normaal niet in combinatie met elkaar voorkomen. Talrijke artsen hebben de gevonden gezondheids ondermijnende symptomen gerapporteerd, de meest voorkomende zoals gewrichtspijn, syndroom van Raynaud, vermoeidheids-verschijnselen die normaal functioneren onmogelijk maakt en andere neurologische stoornissen in een groot aantal verschillende samenstellingen. (Solomon, Seminars in Arthritis and Rheumatism, augustus 1994)
* Twee door de industrie gefinancierde onderzoeksteams hebben bewijzen gevonden dat er verband bestaat tussen de aanwezigheid van siliconen borstimplantaten en het voorkomen van ongebruikelijke symptomen. Een team van de Universiteit van Michigan heeft melding gemaakt van het feit dat bij vrouwen met siliconen implantaten de kans op het voorkomen van "niet te differentiëren" bindweefsel symptomen driemaal zo groot is als bij vrouwen zonder implantaat. Een team van de Universiteit van Galgary kwam tot de bevinding dat er sprake was van een hoog gemiddelde van "perifere" neuropathie (=het geheel van hersen- en ruggenmergzenuwen), cognitieve disfunctie en myalgie bij vrouwen met borstimplantaten. (Schottenfield e.a. Uittreksel aangeboden tijdens de bijeenkomst van het American College of Rheumatology, oktober 1996, en Edworthy e.a., Journal of Rheumatology, 1998)
* Een team van de UCLA kwam eveneens tot de bevinding dat er sprake is van een verhoogd risico ten aanzien van het optreden van cognitieve disfunctie en perifere neuropathie bij patiënten met implantaten. (Greenland en Finkle, Annals of Epidemiology, juli 1998)
* In een vorig jaar gepubliceerd onderzoeksrapport van het National Cancer Institute wordt geconcludeerd dat er "nog geen oplossing is gevonden" met betrekking tot a-typische ziektes. (Brinton en Brown, Journal of the National Cancer Institute, september 1997)
* Uit eigen intern onderzoek van Dow uit de zestiger en zeventiger jaren blijkt dat de mogelijkheid bestaat dat siliconen het immuunsysteem stimuleren. ( Bron - The Command Trast Network, 9 Nov.'98 PRN/Newswk.)
Immunologische Problemen
* Er is goed gedocumenteerd medisch bewijsmateriaal voorhanden dat onder bepaalde omstandigheden chronische ontstekingen kunnen leiden tot een toestand die aan auto-immuniteit doet denken. Bovendien roepen nieuwe onderzoeken de gedachte op dat siliconen stoornissen in het immuunsysteem kunnen veroorzaken.
* Dr Lightfoote, assistent-directeur verbonden aan het Center for Devices and Radiologie Health van de FDA, rapporteerde afgelopen zomer dat uit haar onderzoekswerk blijkt dat siliconen als katalysator optreden bij immuunreacties bij dieren. (Verslag van de Conferentie van het Institute afMaüdne over de veiligheid van siliconen borstimplaHUtai, juli 1998)
* In een onderzoek 1997 dat is gepubliceerd in de Annals of Allergy and Imunology wordt vastgesteld dat bij vrouwen met implantaten sprake was van een overdreven sterke reactie op bindweefsel proteïnen, wat doet denken aan het mogelijke bestaan van een mechanisme waarbij siliconen immuun-systeem problemen kunnen veroorzaken (Atkinson e.a, Annals af Allergy and Immunology), In 1997 Meldde een team van de Louisiana State Univer-sity en de Tulane University het bestaan van een verband te hebben ontdekt tussen geïmplanteerde vrouwen met hoge aantallen anti-polymere antistoffen (een indicatie voor immuun-systeem problemen) en vrouwen met ernstige a-typische auto-immuun symptonen. (Garry, et al, Lancet, februari 1997)
* Onderzoekers van de Wayne State University die een experiment begeleidden van siliconen effecten op het immuunsysteem van muizen, zeiden ook dat ze bewijzen hadden gevonden van overstimulatie van het immuunsysteem. (Schaefer, et al, Arthritis and Rheumatism, juni 1997)
* Deze nieuwe informatie sluit aan bij eerder bewijsmateriaal, afkomstig van intern onderzoek van Dow Corning. Van de vier honden bij wie in een experiment in 1970 siliconen werden geïnjecteerd, ging er één dood en bij de andere drie ontwikkelde zich een chronische ontsteking die wees op een storing in het immuunsysteem.
* In een rapport van Dow uit 1995, dat geheim werd gehouden tot het bedrijf tijdens een proces gedwongen werd dit openbaar te maken, wordt gesteld: "De grote hoeveelheid beschikbare diergegevens doet eveneens denken aan de mogelijkheid dat de aanwezigheid van siliconen een rol speelt bij immunologische aandoeningen".
Siliconen Borstimplantaten - Kinderen 28 juni 1999 - Douglas Shanklin
Een groot aantal vrouwen is tot het besef gekomen dat het krijgen van kinderen na het laten inbrengen van siliconen implantaten een gezondheidsrisico inhoudt voor deze kinderen. Aangezien zij hierover vooraf niet zijn geïnformeerd, hoeven zij hierover geen schuldgevoelens of wroeging te voelen. Wel zouden zij met grote vastberadenheid moeten proberen uit te vinden waar hun kinderen precies aan toe zijn en eraan bij te dragen dat meer kennis over dit onderwerp beschikbaar komt, zulks in het belang van al deze kinderen. De gezondheidstoestand in de toekomst van kinderen geboren uit moeders met siliconen implantaten blijft onduidelijk en geeft reden tot zorg.
Het is inmiddels 5 jaar geleden dat in de medische literatuur het eerste rapport over deze aandoening werd gepubliceerd (Levine, et al. Betr. Sliken slokdarm klachten bij kinderen na borstvoeding met implantaten. Med.Assoc. 271:213-216, 1994) Recentere gegevens wijzen erop dat het waarschijnlijker is dat migratie van chemische afbraakproducten door de placentabarrière de belangrijkste manier van overprikkeling is, waarbij het nog niet volledig ontwikkelde systeem van de foetus wordt aangetast. (Smalley e.a., Immunobiol. 196: 567-574, 1996/97) Hieruit kan worden opgemaakt dat er sprake is van een kans op secundaire, hernieuwde prikkeling van het immuunsysteem door moedermelk waarin organosiliconstoffen aanwezig zijn
