2011: Hoofdredacteur: Danielle Drost. Eindredactie: Daan van Esch, Danielle Drost

1

Colofon Redactie 2010/2011: Hoofdredacteur: Danielle Drost Eindredactie: Daan van Esch, Danielle Drost Contact: [email protected] of p/a SVS, Postbus 9515, 2300 RA Leiden. Aan deze Krant met Karakter hebben de volgende mensen meegewerkt: Freek Braken, Danielle Drost, Daan van Esch, Alexandra Filius, Gabe Geert van Beijeren Bergen en Henegouwen, Carmen Jorissen, Tom Omes, Jesper Timmerman, Arthur Witteveen, Xiaoshuang Xia Speciaal dank aan: Stephan Saaltink, Xiaoshuang Xia en Lin Yujen Omslag en lay-out door een of andere japanoloog ([email protected]) © Krant met Karakter 2010/2011. Niets uit deze uitgave mag worden gereproduceerd zonder toestemming van de redactie.

2

Contents Voorwoord 書法課! Poetry Interview Lin Yujen Kalligrafie door Arthur Witteveen Heimelijk de gangen van je echtgenoot nagaan! About Pleco: an interview with Michael Love Actiever studentenleven a.u.b. (Anti-)kookrubriek Tanukicolumn Chunji Raad de docent(e) bij de quote Delegatie van DRBA naar Europa! 不知道的台灣原住民(4) Het verloren Dorp Het Sinotoneel Arsenaal's Creek VII

4 6 10 12 18 20 22 25 26 28 30 31 32 33 36 38 40 3

VOORWOORD 4

Zo, dit is ‘m dan alweer: de laatste Krant met Karakter van dit jaar, een jaar vol over het hoofd geziene spellingsfouten, afwezige editienummers en waarin een vergissing bij de Printer (KmK#2) het thema eigenlijk wel te pas kwam… Het voorwoord was misschien nog wel een van de leukste dingen om te schrijven, want op dat moment zijn alle artikelen binnen en is de eindstreep weer in zicht. Omdat die eindstreep deze keer de ‘echte’ is, wil ik alle lezers bedanken voor de nuttige feedback, de positieve reacties bij het verschijnen van een nieuwe editie en natuurlijk voor alle quotes die zijn ingestuurd! De echte quoteliefhebber kan zich deze keer overigens extra actief uitleven, want in deze KmK staat een “raad de docent(e) bij de quotes”, zodat je je niet hoeft te vervelen op het moment dat je inactief op het strand ligt te bakken. Verder is er een multilingual interview dat de nodige pagina’s in beslag neemt. Ook is er een invuloefening Klassiek Chinees, een pinyin-woordzoeker en een verslag over de kalligrafiecursus, met daarnaast enkele

illustrerende voorbeelden door cursisten Stephen Saaltink en Carmen Jorissen. Het thema van deze Krant met Karakter is “actief ” (misschien had je het al geraden). Dank aan alle schrijvers, die zich soms tot hoofdbrekens toe hebben ingezet om die deadline te halen (of om het aantal overschreden dagen tussen deadline en moment van insturen zo klein mogelijk te houden!) en zo de KmK weer vulden met

leesmateriaal. Speciaal dank gaat uit naar de beste eindredacteur die een onervaren hoofdredacteur zich kan wensen, Daan van Esch. Ook wil ik Roxy van Beek bedanken voor al haar creativiteit en tijd, die ze heeft ingezet om de KmK een nieuwe en fantastische uitstraling te bezorgen. Fijne zomervakantie iedereen en voor de laatste keer: veel leesplezier!

Danielle Drost

5

The last couple of weeks I have been taking the calligraphy course with eight others, organized every Wednesday by Wenhai. So far, we have had three out of six lessons. Each lesson consists of two hours full of creativity! The first hour we learn about the theory and the rules of calligraphy, which we put into practice in the second hour. Because we only have one hour during class to test our calligraphy skills, we get to take all the materials home so we can practice. We also get homework every week, one paper a day. The calligrapher Xia Xiaoshuang 夏小雙 teaches us the essentials of calligraphy. For example, you have to let your brush soak in a cup of water before you use it. If you do this, it will not suck up all the ink immediately, and it is easier to clean afterwards. You also have to shake your inkbottle a little before using the ink, but I have forgotten why... There are also rules for holding your brush. You do not hold it like a pen, but vertically. Advanced calligraphers write without their elbow touching the table, but that is a bit difficult for beginners like me. We have learned to write the eight basic strokes, and now we are learning to write radicals. It is very interesting to see that there are many rules even for the minutest details. For example, if you have to write mu 木 ‘tree’ as a radical, you have to shorten its right branches to dots. In this way, there is enough space for the remainder of the character. If the same stroke appears

6

書 法 課 !

more than once in one character, it is important that every stroke is a bit different. One vertical stroke could be a bit shorter than the others, for example. If you use calligraphy to write a whole text, you should do this too, but on a larger scale. When you use characters more than once, you should write every one of them differently. However, this is not yet relevant for us, because we are only writing single characters at the moment. For me, the hardest part is to remember to write the horizontal strokes slightly diagonally. I always forget this rule! Some say calligraphy is relaxing, but when you keep forgetting these rules, it becomes quite stressful! A few days ago, I put all of my ‘homework’ in a box, and when I looked at my first pages of calligraphy; I could not even remember writing those characters! It was all scribbly and the characters were bigger than the outlines on the paper... My writing has improved very much in just a few weeks time and if I can do this, I’m sure everyone can. Now, I have learned small differences in writing which can make your characters more beautiful in an instant. Like leaving a bit of space in the left upper corner of a kou 口 ‘mouth’.

7

The best part was when Arthur Witteveen came to our second class to explain something about the different forms of calligraphy: kaishu 楷書， xingshu 行書 en caoshu 草書, the last one being the most dynamic form of calligraphy.

I am really enjoying the calligraphy lessons, and because of Mr. Xia’s great teaching, I have already improved a lot. I hope that in the future calligraphy lessons will continue to be organized in Leiden, so every student can experience this if they want to.

Carmen Jorissen 8

9

10

Poetry 时间的虚拟

上高中時，我的課桌 與教室後面牆上的中國地圖 一米的距離 那些山山水水、高原平原 被我用目光量了一次又一次 東面大海的藍色我毫無興趣 我不喜歡太多相似的面孔 還有一目了然的身體 像萬千不分彼此的沙粒和葉子 缺少至關重要的差異 我只想向西北、向西北 在起起伏伏的地圖上 它缺少生命的土黃色 沒有些許綠意 在危機重重的俠義書中 古道上青衣、黑衣刀客們快馬而 過 漫漫塵沙卷旗 在昏昏的歷史暮色裡 古格國百年孤獨守望一抹落日 萬古蒼涼、無聲無息

那時我還小，還有些不現實的夢 夢有現實的嗎 我至今也不知道 只是那時還小，想做浪子 不為舊書中那些泛霉的故事傳奇 我只想在西風古道上 留一點走過的痕跡 或者像馬致遠小令中的那匹瘦馬

文：夏小双

Xiaoshuang Xia (docent Kalligrafiecursus 2011)

11

For this last Krant met Karakter we asked Lin Yujen, nicknamed “Sporty Lin”, whether she would like to give a short interview which would last just about thirty minutes… after more than an hour of multilingual conversation we had enough material on our recorder to fill the entire KmK. As this last KmK will appear at the beginning of the summer vacation, reading this interview should not only help you keep your Chinese from getting rusty, but it will also advance the flexibility of your inner language button! We hope you enjoy!

Interview Lin Yujen 1. 請你自我介紹一下 :) 我叫林宥榛，來自台灣台北。 我現在 在師大華語文教學研究所上學。大學 是在政治大學，學的是中文，但是學 得不太好，總是在考試的前一天才趕 快看書！ 2. 所以你希望你的學生會像你一樣『 臨時抱佛腳』嗎？ 我希望他們跟我完全不一樣，哈哈 哈！對啊。我比較喜歡現代的東西， 現代文學的東西。可能以前的文學什 麼的還不錯，但是不是很喜歡，因為 台灣有時候就是，考試的成分很重， 我們常常得為了考試去準備這些東 西，所以我變得不太喜歡，不太想去 12

讀。我比較喜歡的是現代詩，可是也 不是看得很多，只是有興趣，喜歡拿 來翻一翻看一看，也沒有什麼特別的 研究，所以我也說不出什麼作家，風 格什麼的，欣賞欣賞而已。 3. 我們聽說過你也很喜歡演戲。 你也曾參加『漢學劇團』(Het Sinotoneel) , 不是嗎？ 對，我喜歡演戲，以前在台灣的時候 也試過一陣子，參加這種劇團，但是 有時候我也會害羞，會不好意思，還 有，我在台灣的時候也比較忙，所以 沒有時間參加。因為台灣的課都是 晚上的時間，要去參加那些劇團的 話，因為你要上班或者是上課，一定 是等這些事情都結束以後，才能夠去

參加，所以我覺得，晚了就累 了，所以就不太想去參加。然 後現在因為一個星期才一次， 比較輕鬆，而且是在國外，沒 有什麼壓力…… 4. 那你也喜歡看戲嗎？ 對啊，我在台灣的時候也當過 義工，在theatre賣CDs, 也在 後台幫他們管衣服，幫一個 主角換衣服，很好玩，而且 benefit是，你可以免費地看 戲！ 5. 真的是荷蘭人了！ 哈哈哈！我要免費看戲，對。 可是我覺得去看了以後也讓我 發現，因為我本來是想演戲當 我的工作的那種人，但是我參 加了這個團體發現，好像真的 沒有辦法靠這個過生活，然後 要有很大很大的passion，你才 可以一直在這個行業裡。 但是 我就是那種喜歡輕鬆一點，好 好享受我的生活的人，雖然我 很喜歡，但是我覺得生活裡面 還有一些東西我必須照顧。所 以就覺得那個當興趣，然後自 己可以常去玩一玩，就很好。

6. 所以你回到台灣以後會不會繼續參加劇 團？ 參加的話，不一定，但是我覺得，看戲應 該是一定會的。因為我回去台灣以後，要 開始寫論文，所以得集中精神在寫論文 上，所以可能沒有辦法再去做別的活動。 7. 那這個論文，題目是什麼呢？ 我們很感 興趣，因為我們知道路老師研究的是我們 說中文的時候有些什麼樣的錯誤！ 我的論文也是看錯誤，但是是發音的錯 誤。但是研究的是法國人。這是我來這裡 之前就已經想好的。因為我的先生，他是 比利時華僑，所以他的母語算是法語吧， 還有廣東話。我認識他之前已經學了法 語，我本來對法語就很感興趣。我的論文 是想看法國人在學中文的時候，發音上可 以怎麼改，怎麼樣幫他們可以說更好的中 文。 8. 所以你先生是比利時華僑嗎？你們是在 歐洲認識的嗎？ 對，就是，我大學畢業之後呢，沒有馬上 工作，也沒有去讀研究所，因為那時候我

13

14

11. It is pretty impressive! We would also like to know what is the most stupid thing that has happened to you here in the Netherlands? My husband’s in Brussels, so I have to travel a lot, and I think I have encountered every possible situation that might happen in the train world. First it snowed, so the train stopped at Dordrecht, and we took the bus from Dordrecht, standing for I do not know how long, to Rotterdam. Then I took the train back to Leiden from Rotterdam! And another time, I took the international train from Brussels, to Den Haag Hollands Spoor. However, when we had passed Rotterdam, the train suddenly stopped, and there was an announcement. It said: “Sorry, the driver took a wrong turn. Sorry for the inconvenience, but we have to wait for another engine to pull us off.” That was pretty stupid!

10. You are studying Cantonese as well? Then you must really like to learn languages! Yes, I do. I like the feeling in my mouth, when my tongue has to make the sounds of a foreign language. I have been here for a while, and the more I use English, the more I feel like it is difficult to use another language to express yourself with long sentences. In addition, the more you use it, the more you will notice your mistakes. For example, like “he” and “she”. They are the same to me! Alternatively, “he likes”. I will forget the “s.”

我也在學廣東話，因為要學他的語言啊，他的家庭都是 用這個語言交流的。 不太清楚我要幹嘛。就是，我想挑 戰吧，重新認識自己。因為在台灣 的教育，這可能我自己的感覺，一直 都是大家都幫你安排好你要做什麼， 比較少做決定的機會。就算是我們上 大學，想要讀什麼，家長、爸爸、媽 媽、爺爺、奶奶也會給我們一些意 見。所以……就會覺得好像我不是那 麼了解自己，我到底是誰，然後我想 做什麼，好像覺得自己沒有太多接受 挑戰的能力，所以我就想試一試。那 時候我決定去法國一年，本來我是想 有機會的話，可以繼續去讀戲劇，但 是一年之後，就決定回家，然後開始 教中文，教了一段時間才決定要考研 究所。

9. 那你們會用法語來溝通吧？ 我們一開始用英文，可是現在，因為 我們比較常練習中文，所以他的中文 進步很多。然後他有時候會問我一些 問題，我會覺得很煩，我就說，我不 要回答你的這種問題，他會說，你是 個壞老師！也是有很多好玩的地方。

12. So how do the Dutch trains compare to the Taiwanese? Well, in the Netherlands, you can sit wherever you want, but in Taiwan there is a specific seat number on your ticket. And I think the OV-chipkaart is not a very good thing. Maybe it is because I do not know the language, but the first time I took a train, I was fined because my temporary card was not valid yet. But it was. So I wrote to them, but they never returned my money.

13. Dutch trains can be very frustrating sometimes. However, you always smiling, you seem to have a lot of energy as you are always jumping around: Why is that? Do you sport a lot? No, I do not do any sport...I think that is the reason why I move a lot! No, but seriously, I think that is my personality. I think I was born like this. And I have heard that you gave the three Lins different nicknames. One is the Lin, then there is smiley Lin, and I am sporty Lin.

15

14. Like the Spice Girls! What music do you like? I like soundtracks from movies, and Linkin’ Park, Coldplay. Recently I have been enjoying Agnes Obel, from Norway I think. Her music is really like...she can get into your soul, that kind of music. I like her song Riverside. So let us ask you one final question in French. We would like to hear you speak French as well. Then I will speak slowly and think what words I will use, okay? 15. D’accord. Peut-être vous pouvez nous dire qu’est-ce que vous savez cuisiner? C’est très difficile à expliquer en français, en effet. Je peux faire des crêpes. Il y a une fois que j’ai fait une crêpe pour mon mari, et c’était une crêpe salée. En effet, je l’ai fait avec n’importe quel façon, mais mon mari, il a pensé que c’était délicieuse, donc j’en suis très fière. J’ai mis du fromage, jambon, et des poireux...et champignons, et c’est tout. Mais il l’aime bien, et pense que c’est magnifique, donc je pense que vous pouvez l’essayer.

16

16. So did you come up with the recipe yourself ? Oui, 我自己想的！ 17. Wow, you are really flexible in your usage of languages! Well, we probably have enough material to fill an entire Krant met Karakter. Is there anything else you would like to say? Je pense que la chose la plus importante pour moi est être contente et je pense que l’argent n’est pas la chose la plus importante, je ne veux pas travailler pour toute ma vie. Je pense que l’on travaille, pour vivre, au lieu de vivre pour travailler. Je pense que c’est le problème le plus grand à Taiwan, parce que tout le monde travaille, travaille, travaille, comme fous et oublient ce dont ils ont vraiment envie... donc, je ne veux pas être comme ça. Mais récemment les Taïwanais ont commencé de changer leur façon de penser, donc je pense que ça va mieux. Merci, thank you, xièxiè, m4 goi1 en bedankt!

Daan van Esch and Danielle Drost

Krijgsm an, o ver e vertalin en ve g van rkeerde een pa Klassiek rtik C nooit. E hinees: “Dat g el in het eb n helemaa met bijna noo eurt bijna l niet.” it bedo el ik

Daan van Esch, als invaller docent Klassiek Chinees: “He Zhizhang is net als Charlie Sheen jong en succesvol, maar later geraakt aan de drank.”

d: verban jk li e id je." du t een aamlap h ie c z s r ls e a erg de Landsb kwo fungeer u h c "Man

Student, voor wie Klassiek Chinees in de vroege ochtend duidelijk niet zo goed werkt: “Maar… Als het alle vier gedichten zijn over bergen, dan… waar staan de bergen in dit gedicht?!” Sander Molenaar: “... de derde regel?”

D’Haeseleer verduidelijkt de vertaling van een moeilijke zin Klassiek Chinees: “Dat is onduidelijk in de tekst, dus houdt het onduidelijk in de vertaling.”

!

D’Haeseleer: Nadat studenten vragen hadden gesteld ver de zin: ‘吾资之昏’ bij Klassiek Chinees. “Ik zag eerst geen problemen bij deze zin, maar door al jullie vragen hebben jullie mij een beetje 昏 gemaakt.”

qu teos D’Haeseleer, nadat er verschillende mogelijkheden voor vertalingen zijn geantwoord: “Zo. Wat bak je nu van deze zin nu je het juiste bakpoeder hebt?!”

Sybesma, voor wie er maar één 了 is: “Er zijn mensen die twéé 了’s hebben, maar het is gewoon één 了 met twee functies. Ja sommigen zeggen, ‘dat is flauw’, maar dat hangt van je smaak af.”

nt ome , m n ie ee “Ehm ent d taarde: r?” d u t s uit n aan s t ove man oor zich eze teks erst eve s g j i v e d Kr t g t i er gaa k he d, drom r: waar s, mag i reer a e u a v z d e J e j en “ ji ent: lezen?!” k voel m ‘jij’ zegg d u t i S r ou, oon doo snel man: “N ok gew o s Krijg je mag r a a m r.” hoo

17

Krijgsman dwaalt graag af van de stof. Na vijf minuten uitleg over de vroegere Chinese karakters: "Maar goed, dat is een semi-modern paleografisch uitstapje..."

退筆成塚 “De versleten penselen vormen een grafheuvel” (Tuì bǐ chéngzhǒng)

De monnik Zhiyong, die leefde onder de Sui Dynastie (589-618) was een afstammeling in de zevende generatie van Wang Xizhi, de “Patroon van de kalligrafie”. Dertig jaar lang beoefende hij de schriftkunst zonder van zijn zolder in de Yongxin tempel af te komen. Zo produceerde hij, in de stijl van zijn voorvader, 800 kopieën van het beroemde “Duizend karakter essay” die hij vervolgens aan kloosters in Zuid China distribueerde. Dit droeg zeker bij aan de totstandkoming van de zo overheersende

“Wang traditie” in de Chinese kalligrafie. Hij bewaarde alle versleten penselen en begroef ze uiteindelijk op een mooie plaats in het landschap. Het waren er zoveel dat ze een grafheuvel vormden waarop Zhiyong ook een gedenksteen plaatste. Deze tekst leek mij goed te passen in een KMK met als thema “actief ”, waarin ook een artikel over kalligrafie verschijnt.

Arthur Witteveen

18

19

Gabe Geert van Beijeren Bergen en Henegouwen

Heimelijk de gangen van je echtgenoot nagaan!











齊 人 有 一 妻 一 妾， 而 處 室 者 ； 其 良 人 出， 則 必 饜 酒 肉 而 後 反。 其 妻 問 ○ ;1 ○ ;飲 2 食 者， 則 盡 富 貴 也。 其 妻 告 其 妾 曰 ： 「 良 人 出， 則 饜 酒 肉 而 後 反 ； 問 其 ○ ;飲 3 食 者， 盡 富 貴 也。 而 未 嘗 有 顯 者 來。 吾 將 瞷 良 人 」 蚤 起， 施 6 。 ○ ;4 ○ ;5 ○ ;也 從良人 。9 遍 國 7 8 ○ ; ○ ; ○ ; 中，無 ○ ;立 10 談者。卒 11 ○ ;東 郭墦閒 祭 者， 乞 其 餘 ； 不 12 ○ ; 足， 又 顧 而 ○ ;13 他， 此 其 為 饜 足 之 道 也。 其 妻 歸， 告 其 妾 曰 ：「 良 人 者， ○ ;14 仰望而終 身 也。 今 若 此！」 ○ ;15 其妾訕 其 良 人 而 相 泣 於 中 庭。 而 良 人 未 知 也 ； 施 施 從 外 來， 驕 16 ○ ; 其 妻 妾。 由 君 子 觀 ○ ;， 17 則 人 19 求富貴利達者，其 ○ ;18 ○ ;以 妻 妾 不 羞 也， 而 不 相 泣 者， 幾 希矣！

20

Invuloefening: Uit bovenstaande tekst zijn de karakters 所, 與 en 之 gehaald. Let erop dat deze woorden meerdere functies en betekenissen kunnen hebben. Om de tekst beter te begrijpen staan hieronder een paar opmerkingen: 則必饜酒肉而後反: 饜 is hier een werkwoord en kan vertaald worden als ‘je maag vullen’. 而未嘗有顯者來: met 顯者 worden de ‘mannen met rijkdom en eer’ bedoeld. 吾將瞷良人○; 4○; 5○; 6也。瞷 is hier een werkwoord en betekent ‘op een heimelijke manier iemands gangen nagaan’, of in wat vlotter Nederlands: ‘bespieden’. De getallen 4, 5 en 6 geven hier samen aan waar deze man naar toe gaat. Hoe zou men in het Klassiek Chinees zeggen ‘gaan naar daar waar je gaat’? 蚤起，施從良人○; 7○; 8○; 9: 蚤 kan worden vertaald als ‘ochtend’. 施 is hier een werkwoord dat ‘ten uitvoer brengen’ betekent. Het kan hier vrij vertaald worden als ‘Zoals afgesproken’. 遍國中: 國 verwijst hier waarschijnlijk naar de stad, alwaar deze ogenschijnlijk markante man uit Qi zijn buik dikwijls rond eet. 卒○;11東郭墦閒○;12祭者: 卒 is hier een bijwoord en kan vertaald worden als ‘uiteindelijk’. 郭 verwijst naar een stadsmuur aan de buitenkant van de stad. 墦 is een ‘tombe, graf ’. Het helpt wanneer u het stuk tussen 11 en 12 eerst vertaalt om zo een betere kijk te krijgen op de grammaticale structuur van de zin. 又顧而之他: 他 verwijst hier waarschijnlijk naar andere plekken waar nog wat te graaien en te snaaien valt. 仰望而終身也: 仰望 betekent hier iets als ‘tegen iemand opkijken en afhankelijk zijn van’. 其妾訕其良人而相泣於中庭: 訕 volgens Zhu Xi moet dit gelezen worden als ‘zich kribbig uitlaten over’. 泣 is hier een werkwoord en betekent ‘wenen, schreien, huilen’. 施施從外來，驕其妻妾: 施施 beschrijft de manier waarop de man naar binnen komt. Dit doet hij zo fier, dat zijn neus begint te krullen. 由君子觀，則人以求富貴利達者，其妻妾不羞也，而不相泣者，幾希矣！幾希 幾希 wil zeggen dat de gevallen die hier worden beschreven ‘erg klein in aantal zijn’.

21

About Pleco: an interview with the founder, Michael Love One day, during the Classical Chinese reading group on Monday, a master student showed an application on his iPhone that made it possible to identify an unknown Chinese character: when the user points the phone’s camera at the picture, a character appears on the screen. When the character on the screen matches the character in the text, you simply click and the application shows Pinyin and translation. This application is called “Pleco”. Although the software has been available since 2000, it is not widespread. So we decided to e-mail its creator, Michael Love, to ask him some questions, with the idea that it may be interesting for our students, especially those who are going to China or Taiwan this summer and don’t want to get completely lost in translation!

22

1) First we'd like to ask you to briefly introduce yourself and the company you founded, Pleco Software. We're a small American software firm specializing in mobile Chinese dictionary apps - we've been in business for 11 years (so we're 2 years younger than Google and 4 years older than Facebook), we started out on Palm OS and then branched out to Windows Mobile, iPhone and (soon) Android. 2) What are the main features of your dictionary software? And how many users does it currently have? We have lots of high-quality licensed dictionaries (8 now but probably another 5 or 6 by the end of the year), integrated document reading / flashcard systems, a really cool new OCR engine to let you look up words using your phone's camera, an accurate and forgiving built-in handwriting recognizer, audio, stroke order diagrams... basically we try to offer almost anything a Chinese learner could want in a single well-integrated package. Number of users has gotten difficult to estimate accurately since the move to iPhone - a lot of people download apps and don't use them; we think our active users are somewhere in the mid-sixfigure range but we don't have a clearer picture than that.

3) We think a lot of students here may be interested in Pleco 2.0, particularly the OCR software that can recognize and translate characters when you point your phone’s camera at them. Could you tell us more about this application? Basically, you point your phone's camera at a Chinese text to look up words; this all happens "live" as you point at them, there's no need to take a picture / crop it / etc first. It's an insanely cool trick that only became feasible a year or so ago when mobile processors finally became powerful enough to manage the workload; in years to come we think it'll largely replace handwriting input as

23

the preferred way to input unknown characters in electronic dictionaries. 4) Are the translations by Pleco 2.0 reliable enough to make it an essential app for students of Chinese? How many dictionaries does it include? Where do you source your dictionary data from? We currently offer it with 8 different licensed dictionaries, from a variety of US- and China-based publishers; most of them are Chinese-English, but we're pushing to add more Chinese-Chinese dictionaries in the future since there's a lot of information you can get from those that you can't get from any available Chinese-English ones. 5) You turned Pleco into a full-fledged company and hired yourself as its first employee. Could you tell us more about the early period of this company? It started out as a college project - a way to make some spending money, basically. I realized there wasn't really any foreign equivalent to the little electronic dictionary gadgets from Besta et al that the Chinese used, and with Palm OS handhelds being pretty widely available it seemed like the logical way to create something like those electronic dictionaries for foreigners was as an app that they could install on widelyavailable hardware. 6) You intended Pleco originally as a parttime college business, but by the time you graduated, it was already turning into a fulltime job. How is the situation now: is Pleco still a full-time job for you? How much has the company grown in the past ten years? Very much so, and it's keeping a number of other people busy too nowadays. Our growth slowed a bit during the transition to iPhone - we really had a rough time of 24

it for a year or two, as first Palm and then Microsoft discontinued the mobile OSes we'd been depending on and it took a while to ramp iPhone sales up to a point where they could make up for the decline on those platforms. But with the iPhone version doing well and the Android release around the corner we're back on a growth tangent again and hoping to expand into some exciting new areas soon. 7) Currently, Pleco is available for iPhone, Palm OS or Windows Mobile. Are there any plans for making the software more widely accessible (for other phones as well)? And what other plans do you have for the future? We're working on an Android version but we don't currently have any mobile expansion plans beyond that - we're very wary of Windows Phone 7 given Microsoft's frequent strategy shifts and the fact that they're working on making Windows 8 run on mobile processors (why bother with Windows Phone if you can use full Windows?) We're also looking at some very interesting things in the desktop and online space, and of course there's lots of new functionality / content upgrades / etc in the pipeline on iPhone too.

Danielle Drost and Daan van Esch

ACTIEVER STUDENTENLEVEN A.U.B. Activiteiten, het studentenleven zit er vol mee. Men claimt wel eens dat studenten barsten van de vrije tijd, de hele dag in bed liggen te rotten etc. Dat men ons studenten zo ziet, vind ik jammer. Ik persoonlijk heb namelijk hele andere ervaringen met het studentenleven. Ik heb momenteel meer verplichtingen en bezigheden dan ooit tevoren. Niet per se studieactiviteiten, maar ook moreel verplichte activiteiten, waaronder: het bier drinken met vrienden, het bier drinken met aanstaande bestuursgenoten, het bier drinken met vrienden van vrienden, het bier drinken op SVS-feesten en ga zo maar door. Nu zullen veel mensen – die ongetwijfeld het echte studentenleven (nog) niet geproefd hebben – zeggen: “Maar dat hóeft toch niet, al dat drinken?” Niets moet, zoveel is zeker, maar het risico dat je door ergens niet heen te gaan iets mist waar je later spijt van krijgt, is in mijn ogen zo groot, dat alles bijwonen de beste oplossing lijkt. Samen met studiegenoten, vrienden, of vage bekenden dingen ondernemen is mijns inziens van vitaal belang. Niet alleen voor het moment, maar ook voor de toekomst. Je vriendengroep van de middelbare

school valt waarschijnlijk steeds meer uit elkaar en gezien mensen sociale wezens zijn, is het zeker aan te bevelen om een nieuwe vriendenkring op te bouwen. Vrienden die je nu maakt, zijn niet alleen voor dit moment, maar ook voor later. Je legt contacten en bouwt hechte banden op met studiegenoten, medestudenten en vele anderen die het studeren een stuk draaglijker maken. Gezelligheid naast de studie werkt bij mij en ongetwijfeld ook bij anderen niet alleen als bindmiddel tussen personen, maar versterkt ook de motivatie. Een flinke dosis ontspanning op zijn tijd, even het studiewerk aan de kant leggen en je zinnen verzetten, is een geweldige manier om daarna gemotiveerd weer een frisse start te maken. Waar ik heen wil, u kunt het al op maken uit de titel van mijn stuk, is dat de SVS een geweldig middel is om deze ontspanning te bereiken. De SVS biedt door het jaar heen naast tal van inhoudelijke activiteiten ook een heel Arsenaal – let op de woordspeling – aan informele, gezelligheidsactiviteiten, waaronder feesten, sportactiviteiten een bonte avond en een heuse spelletjesmiddag. De SVS is dus een heel handig medium om nieuwe mensen via te leren kennen. Ik wil dan ook iedereen aansporen om vanaf dit moment meer activiteiten bij te wonen. Op een feest hoeft niet gezopen te worden, bij de sportwedstrijd hoef je niet zelf te spelen, je kunt ook gewoon voor de gezelligheid komen. Juist de binding is bij deze activiteiten belangrijk. Daarom wil ik ieder die nog niet heel erg betrokken is bij alle hierboven genoemde activiteiten aansporen om volgende keren lekker mee te doen. Zo maken we samen van de SVS één grote vrindenclub!

Freek Braken 25

(Anti-) Kookrubriek [4] thee-eieren We zijn met Pasen allemaal in de stemming gekomen voor eieren: chocolade-eieren, kippeneieren… In die stemming is deze vierde én laatste (anti-)kookrubriek van dit collegejaar geschreven, vandaar. In deze reeks: 茶葉蛋, Thee-eieren. De traditionele bereidingswijze is als volgt. Men maakt allereerst een zogenaamde kruidenvloeistof van verschillende kruiden, sojasaus en zwarte theeblaadjes, die bij elkaar worden gedaan in een bodempje water. Voor de kruiden wordt vaak Chinees vijfkruidenpoeder gebruikt. Nadat de eieren tien tot vijftien minuten in ruim water hebben gekookt wordt het water afgegoten en kan de schaal 26

vervolgens voorzichtig worden gebarsten. Na tien minuten zijn de eieren afgekoeld. Nu laat men de eieren twintig minuten koken in de kruidenvloeistof (op zacht vuur), zodat de vloeistof via de barstjes in de eieren kan trekken. Ten slotte wordt het geheel in de koelkast gezet om verder te weken. Na twee à drie dagen zijn de eieren klaar: er is een schitterend patroon in de schil te zien. De smaak is apart, maar zeker de moeite waard om eens te proberen.

Echter, aangezien de gemiddelde student pas kort van tevoren gaat bedenken wat hij of zij gaat eten, hebben we ook een modernere en minder tijdrovende manier toegevoegd:

Benodigdheden:

• 6 eieren • 3 eetlepels sojasaus • Een theelepel zout • Een eetlepel zwarte theeblaadjes of een theezakje • 4 stukjes steranijs • Een klein kaneelstokje Optioneel: • Een theelepel gemalen peper • 2 stukjes gedroogde mandarijnenschil

Bereidingswijze:

Leg de eieren in een pan koud water (het water moet ongeveer 4 centimeter boven de eieren uit komen) en laat ze twee tot drie minuten koken. Haal de eieren eruit (gooi het water niet weg!) en sla met de zijkant van een mes voorzichtig barsten op twee of drie plekken. Leg ze hierna weer terug in de pan, doe de overige ingrediënten erbij en roer even. Laat de eieren nu 2 uur sudderen in het mengsel en voeg zo nu en dan een klein beetje water toe. De eieren kunnen ook langer gekookt worden voor een sterkere smaak en diepere kleur. De eieren kunnen zowel warm als koud opgediend worden. Smakelijk!

Jesper Timmerman

27

TA NU KI CO LU MN Koude maandagochtend in januari, in de trein van Utrecht naar Leiden. Bij Alphen aan den Rijn stappen twee vrouwen in. Ze nemen plaats in de coupé naast me. Vrouw één begint te praten. “Wij gaan dus met een cruise.” Legt nadruk op het laatste woord, spreekt het een fractie luider uit dan nodig. Kijkt met zichtbaar genoegen de coupé rond. “We beginnen in Italië. Met de auto, met vrienden uit Duitsland. Ja hoor, rustig aan. Vijf uurtjes rijden, hotelletje onderweg.” Waar die cruise dan heen gaat, wil vrouw twee weten. “Italië, Spanje, Marokko, de Canarische Eilanden en Madeira. In tien dagen.” Ik zie vrouw twee denken. “Wij zijn toen met een boot alle Noorse 28

fjorden afgezeild”, brengt ze er tegenin. Zonder verder aandacht te besteden aan die opmerking, vervolgt vrouw één haar verhaal. “Kamer aan de buitenkant. Met balkon. Ik bedoel, maar honderd euro extra, je bent toch gek als je dat niet doet?” Vrouw twee kijkt verveeld het raam uit en knikt kort. Vrouw één is nu echt niet meer te stoppen. “En ik wil voor iedere avond een andere jurk, je kunt niet twee avonden hetzelfde aan, ik bedoel, dat kan toch niet? Toch?” Het traject tussen Alphen en Leiden is kort – hooguit een kwartier- maar het heeft nog nooit zo lang geduurd. Het bovenstaande is slechts één voorbeeld van het collectief onvermogen van Nederlanders om zich te gedragen in het openbaar vervoer. Om dit elke dag mee te maken is op zichzelf al ergerlijk, maar treinen in het buitenland drukt je pas écht met de neus op de feiten: wij Nederlanders zijn asociale wezens. We kennen allemaal de stiltecoupé. Leuk idee, maar het werkt niet. De Nederlander beschouwt die plakkers op de ruit eerder als aanmoediging om op hoogst irritante fluistertoon te gaan spreken, dan om er eens voor één keer het zwijgen toe te doen. En waag het vooral niet om hier iets over op te merken. Ik was ooit getuige van het verbaal aftuigen van een oudere man die op zeer vriendelijke wijze had verzocht “of de jongedame misschien op wilde houden met bellen.” Dat was de jongedame duidelijk niet van plan. Wat dat betreft zou bellen in de trein ook in gewone coupés verboden mogen worden. Je kunt mij niet aan mijn verstand peuteren dat je letterlijk drie kwartier lang je dagverloop met iemand

móet doorspreken. Het allerergste zijn de momenten waarop deze gesprekken worden beëindigd met “…goed, tot over vijf minuten!” Waar ga je het dan in hemelsnaam de rest van de avond nog met elkaar over hebben? Ook fijn: NS-personeel lastigvallen met allerlei klachten waar die mensen op dat moment helemaal niets aan kunnen veranderen, ook zal zouden ze het nog zo graag willen. “Meneer, toilet spoelt niet door”: die categorie van gezellige opmerkingen. Zo ook twee oudere stellen, die hevig ontstemd waren over het feit dat er “wel erg veel herrie te horen was” wanneer de trein een wissel nam. Toen de conducteur, niet in staat zijn ergernis te verbergen, mopperde dat ze “dan maar daar moesten gaan zitten” en vagelijk in de richting van eerste klas gebaarde, lieten ze zich dat geen twee keer zeggen. De rest van het traject werd doorgebracht in de – volgens sommigen - onuitsprekelijke luxe van de eerste klas, die het prijsverschil met het tweede kaartje meer dan rechtvaardigt, want “de conducteur had het gezegd.” Mijn tenen stonden nog minstens tien minuten krom. Eenmaal aangekomen op je plaats van bestemming ben je echter ook nog lang niet veilig, want op de stations is het eveneens huilen met de spreekwoordelijke pet op. Dat we niet netjes in een rijtje op het perron kunnen staan is op zich al irritant, maar ronduit vervelend wordt het wanneer deze kluwen mensen met een binnenkomende trein mee gaan lopen. Waarom doen mensen zoiets? Niet alleen is het middendeel van de trein hierdoor altijd overvol, maar wordt het voor de mensen ook nog eens schier onmogelijk om daar uit te stappen. Met het opsommen van jarenlange

ergernis vergeet ik bijna de […] vergelijking met Japan te maken. Het moge inmiddels duidelijk zijn dat Japan het deze aflevering ruimschoots gaat winnen. Ondanks dat reizen met het Japanse OV door het grote aantal reizigers ongetwijfeld haar tekortkomingen kent, is het daar honderd keer fijner reizen en wel hierom: het is onmogelijk miljoenen forensen per dag te verwerken wanneer men met de Nederlandse mentaliteit in de overvolle Japanse spitstrein stapt. Wanneer de schuifdeuren open glijden doet elke reiziger zijn best om ruimte voor anderen te creëren. Toch is er geen haast om zo snel mogelijk uit de zweterige cabine te komen: zij die bij de deur staan gaan het eerst naar buiten en wanneer er iemand van hogere leeftijd - en doorgaans ook mindere lengte - tussen langere mensen staat mag deze altijd voor. Nog belangrijker: men stapt pas in wanneer de laatste reiziger de trein heeft verlaten, hoe lang dat ook mag duren. Al die vertragingen bij de NS waren nog te verdragen geweest als de mentaliteit van sommige reizigers wat beter was geweest. Van mij mag een Japanse trein rustig 5 minuten vertraging oplopen, want ermee reizen is simpelweg honderd keer prettiger. Dat is misschien nog wel het grootste verschil: heb je in Nederland het idee de hele tijd voor de ander op te moeten letten, in Japan is er van zulks geen sprake. Daar letten de mensen op elkaar.

Tom Omes

29

L N V N O G U I T O W O A J W Q R A A A Y A N X E T A Q Y X Z K S I N I A N N S H H I A I X A Y U X I T N M U Z C J N A D I H U X N U N A A V O O G O Q C A I J A I F U U O A A G N S Z U O N I E X K H J I I U I G H K V Z N N U D G C N X A U S I M A U H N X I A O Y A N G X Z A V N C U P I I H Z K G N HGNOHCOAMARKUOO H U A O C H U N J I N E A J H W S N A U Y A U H T T G I F Z B G B S C H P V W E O I L J K J O Q W K U O P T A Z E E S G

CHUNJI CHUNTIAN CHUNYU DASAO GANMAO HUA HUAFEN HUAMI HUAYUAN JIERI KUAILE KUNCHONG

30

MAOCHONG NIAOCHAO SHUIXIAN WENNUAN XIAOJI XIAONIU XIAOYANG XIAOZHU XINXIAN YANGGUANG YUJINXIANG ZHONG

Gemaakt door Alexandra Filius!

CHUN JI

(Voor op het strand)

RAAD DE DOCENT(E) BIJ DE QUOTE Sinds het vage begin der tijden maken de quotes een vast én onuitgesproken populair onderdeel uit van de KmK. Wie alle vier de KmK’s dit jaar trouw heeft doorgespit, op zoek naar de uitspraken van onze docenten, zal dan ook geen moeite hebben met het vinden van de docent bij de meeste quotes. De uitspraken komen zowel uit de KmK’s van dit jaar als uit die van voorgaande jaren. Succes en een zonnige zomervakantie toegewenst! 1. “Dat is wat we graag doen in Nederland: als we het hebben over grote mensen dan kleineren we ze. Iets wat overigens ook bij mij gebeurt in de KmK”. A. Landsberger B. Sybesma C. Ter Haar. 2. “Zolang je iets niet vergeten bent, ben je het niet vergeten”. A. Landsberger B. Sybesma C. Ter Haar 3. Student: “[naam] jij hebt vast wel zoals elke sinoloog een exemplaar van Het Hemels Mandaat in je kast staan. [naam]: “wat is dat?!” A. De Rooij, B. Landsberger, C. Keijser 4. (Bij de boekenverkoop). “Dan mag je nu je paal… pas! Je pinpas erdoor halen”. A. Voorzitter van SvS ‘10/’11. B. Secretaris van SvS ‘10/’11. C. Commissaris Activiteiten van SvS ‘10/’11.

5. “De heer Ter Haar heeft graag al zijn Chinese schaapjes bij elkaar, dan kan hij ze in de gaten houden”. A. Ter Haar B. D’Haeseleer C. Student 6. [naam]: “I’m a sucka for hotpants” A. Ter Haar B. Landsberger C. Student 7. Student, na vertalen van de zin ‘非馬 也，牛也’: “waar komen deze zinnen eigenlijk uit?!” [naam] (glimlachend): “Uit mijn hele zieke brein”. A. Ter Haar B. Van Els C. Krijgsman 8. “The amount of money you receive NTNU bursaries is a lot higher, but then again so are the expenses: nightlife, clubbin’… you know what I mean.” A. Moore B. Black C. Schneider 9. "Ik ga nog één keer de namen aflopen, als ik het daarna nog niet weet, word je maar heel boos." A. Ter Haar B. Rens Krijgsman C. Sander Molenaar 10. [naam] verklaart sex-appeal: "Dat is dan iets waarmee je op zoek gaat naar een partner die uit je lichaam komt...ik bedoel het sex-appeal, niet de partner." A. Keijser B. De Rooij C. D’Haeseleer

Antwoorden: 1C 2B 3A 4A 5B 6B 7B 8A 9B 10A

31

Aankomende zomervakantie: delegatie van DRBA naar Europa! Begin dit jaar stond in de Krant met Karakter een interview met student wereldgodsdiensten Fedde de Vries over zijn verblijf in de City of Ten Thousand Buddhas (onderdeel van de Dharma Realm Buddhist Association; DRBA). Aankomende zomer komt er een delegatie van DRBA naar Europa en momenteel worden er plannen gemaakt voor een bezoek aan Nederland eind juni. De delegatie bestaat uit enkele nonnen en leken en wordt aangevoerd door Dharmameester Heng Sure (恆實法師). Heng Sure studeerde in de jaren zeventig Chinees en kwam toen in aanraking met het Boeddhisme. Inmiddels is hij een van de oudste westerlingen die in de Chinese traditie monnik is en heeft hij daardoor 32

een unieke kijk op zowel het ChineesBoeddhisme als op onze westerse cultuur. Hij is te vinden op Facebook, wikipedia en op zijn eigen weblog (paramita. typepad.com). Op dit moment zijn we bezig een gelegenheid te organiseren op woensdag 29 Juni waarop hij studenten kan toespreken. We nodigen bij dezen iedereen van harte uit te komen en/ of om ideeën voor gelegenheden aan te dragen. Wil je meer informatie of heb je ideeën, schroom niet contact op te nemen (via [email protected]). Updates over het bezoek aan Nederland en het programma zullen verschijnen op www.drba.nl. Informatie over de delegatie is ook te vinden op Facebook.

不知 道的 台灣 原住 民(4) 文: Yedda Wang

2011年6月30日 大梅溪旁 「台灣南部的六月天啊！」Saljen站 在菜田中間，伸伸腰，瞇住雙眼抬頭 看，太陽已經是一團火球，掛在藍到 沒有一片白雲的天空中，耀武揚威 地，就要爬到頭頂上了。這一會兒， 青菜也撿得差不多，可以先休息一下 吧？

「Vuvu, muri cegadananga qadaw. Muri semekedje a sun? Qacalj ra ca qadaw.」1 「Bulai yi. Vaiku ma pana malap da teqelen. Mayuyuwanga-en ta yacen, vaika-a-en.」 2 Saljen到溪邊拿起舒跑運動飲料、礦泉 水和維士比，感覺冰冰涼涼的，然後 往工寮旁邊的大樹走。Vuvu Naluku特 別喜歡坐在這裡，一邊喝維士比、吃 原住民粽子chinavu，還一邊咬檳榔、 抽幾口菸草。 「Saljen, unen qiljasanga. Semekedje a Sakuliu? Muri mandje a tjuma?」3 「Neka. Itjula i waikuku. Neka a tjuma. Saljian ta ivanvan ma waikuku.」4 「Neka selidju sun ta timadju? Aku inia sun pasatjumagi?」5 「Saljian ta timadju vaika paciciq.」6 「Nu maidazua, kulusi sun. Suqayavai na pacinu? Aku inia sun na puvayaw?」7 「Izua nia-en kininenem, Vuvu Naluku. Vaika-en a izakuan ta kadai. Malaiyanga niamen na qiman ya.」8 「Malaiyanga sun nu mayan, qadjavanga ni sun ya! 後悔的話，不要找我哭喔。」9

1 排灣族語，中譯：「Vuvu，已經快中午了， 要不要休息一下？太陽很大呢。」 2 排灣族語，中譯：「好啊。妳去拿溪裡的飲 料，我撿完青菜，再過去。」 3 排灣族語，中譯：「Saljen，已經六月了呢, Sakuliu有放假嗎？會回來嗎？」 4 排灣族語，中譯：「不會耶，他想待在國外, 想到處旅遊。」 5 排灣族語，中譯：「妳不想他喔？為什麼不 叫他回來？」 6 排灣族語，中譯：「我也希望他能多走走看 看。」 7 排灣族語，中譯：「妳這樣會很辛苦呢。妳 要等幾年？為什麼不嫁人？」 8 排灣族語，中譯：「Vuvu Naluku，我也有自 己的理想啊，我還想去學做琉璃珠。我們的事 就看緣分吧。」 9 排灣族語，中譯：「隨便妳，隨便妳啦！後 悔的話，不要找我哭喔。」

33

Saljen聽到 Vuvu Naluku 突然講出不流 利的中文，原來是想逗她，忍不住笑 了出來。原住民老人家總是不會直接 表示心意，害羞的很，她知道，所以 握握老人家的手，抬頭看著藍天。不 知何時、從何處飄來了幾朵棉花雲， 遮住刺眼的陽光，微風一起，便舒爽 許多。Sakuliu頭頂上的那片天，也藍 嗎？ 2011年6月30日 男士運河 (Herengracht) 邊 荷蘭的夏日氣溫攝氏25度上下，感覺 卻比部落老家來的燥熱，難怪逼著許 多人出走，不是坐在戶外曬日光浴， 巴著來去自如的涼風，就是划著或搭 著船，帶著各種聲音，劃過環繞萊頓 小鎮的運河。這裡的天空也藍，卻常 是灰濛濛的樣子，肯定和Saljen在大 梅溪旁看到的那片深藍非常不一樣 吧。Saljen、Saljen......，Sakuliu心裡 想著。 家裡的kama和kina已經知道他今年暑 假不會回台灣，準備在荷蘭打工和旅 遊，他們都沒有反對，只叮嚀他要好 好照顧身體。Saljen也知道了，但是沒 有特別表示什麼，只在電話那頭靜靜 聽著，然後要他好好加油，出國畢竟 是他多年的夢想，現在好不容易出去 了，就把握機會多走走看看，多一點 歷練也好，其他的事就先放著。Saljen 就是這樣，總是包容和理解，不撒 嬌，也不抱怨；明明心裡難過遺憾， 也不肯用這種情緒綁架Sakuliu，讓他 為難。該怎麼回報，除了秉持初衷與 感激？ 面對眼前這一大把自由，沒有學期 中的課表待操、作業待寫、報告待 交，Sakuliu突然感覺喉嚨一緊，心想 要是完全不知道該做什麼，那日子會 多麼難過？在部落，大家連周休二日 34

都會到山上、田裡或魚塭走走，不是 為了勞動，而是為了利用不同的嗜好 調劑，晚一點再串門子聊天或吃飯喝 酒兼唱卡拉OK，也就更愉快。然而， 萊頓畢竟不是部落，沒有Sakuliu熟悉 的門子、山上、田地或魚塭，他得換 個作風才行。 所以，Sakuliu和同學約好，要去看看 聯合東印度公司(VOC)分布各地的六 個辦公室；大家都是因為研究這個早 期的跨國貿易公司才會到荷蘭，拜拜 碼頭很正常。爾後，他準備隻身前往 中歐的維也納，拜訪在那裡學鋼琴的 泰雅族青年Mayaw；他們兩人是參加 返鄉服務隊認識的，雖然沒有很熟， 也不是同一族，想到能在歐洲和台灣 原住民相聚，Sakuliu就感覺就非常親 切，好像飛回台灣了一樣。旅遊以 外，其他的時間則都分給打工和研討 會。Sakuliu尤其期待八月下旬拜訪斯 里蘭卡(Sri Lanka)，到時他將報告自 己的論文，也將有機會親眼看看這個 經濟雖不若台灣發展，政局也不若台 灣穩定，挨著印度半島，命運卻著實 和台灣有幾分相似的島嶼。 常言說:「讀萬卷書不如行萬里路」。 Sakuliu想想自己既可以讀萬卷書，也 可以行萬里路，不知不覺地，竟對眼 前這一大段自由自在的假期興奮了起 來。要是Saljen也在這裡，不知道會有 多好？ 2047年12月25日 跨海高速公路上 「Vuvu Sakuliu，你說你有看 過這種光喔？在哪裡？」年輕的孫子 盯著窗外，小心地問身旁戴著眼鏡、 身材中廣、短髮短鬍且髮色斑雜的 Vuvu。 「有啊，那已經是很久以前的事 囉 。 那 個 時 候 ， Vuvu還 在 荷 蘭 念

書，有一天和朋友去北荷蘭省一個 叫霍恩Hoorn的地方，那裡很小，也 很 漂 亮 。 Vuvu就 在 一 座 艾 瑟 美 爾 湖 IJsselmeer旁邊看到這種銀色的光線。 它們一道道射穿天空厚厚的烏雲，直 接照在半冰凍的艾瑟美爾湖上，然後 再反射打在湖面一座座船身，於是形 成一片又冷、又硬、又清楚、又灰濛 的景色喔。非常漂亮，Vuvu一輩子都 忘不了呢。」上了年紀的Sakuliu回想 起當年和友人同訪霍恩的情景，不覺 激動了起來，於是停下來喘口氣，調 整呼吸。

樣。你要趁年輕的時候多出去走走， 真正地打開眼睛看這個世界，訓練自 己的心胸和氣度，你就會不一樣。 要加油啊，好好讀書，拿獎學金或 打工存錢，就可以出去了。Vuvu只要 看到你有努力，一定也會支持你。」 Sakuliu親暱地拍拍孫子的頭，鼓勵地 看著他。 「 好 ！ 我 一 定 努 力 加 油 ， 給 Vuvu Sakuliu最 棒 的 禮 物 ！ Vuvu， 生 日 快 樂！」(終)10

「我也好想看喔。Vuvu，你帶我去， 好不好？」孫子帶著羨慕的口吻對 Vuvu說。 「喔，Vuvu老了呢。你想去當然好， 那就靠自己的力量去，跟Vuvu當年一

10 感謝Kina Naluku (Yedda Palemeq的母親) 提供 排灣族語對話。

(the unforgettable light in Hoorn, taken by Yedda Palemeq) 35

Het verloren dorp Uitgeverij Wereldbibliotheek Een dorp wordt opgevreten door een miljoenenstad. Wat doet dat met de oorspronkelijke inwoners? Het boek Het verloren dorp van Miriam Driessen gaat over het verdwijnen van een oude wereld. In China is de stad heilig, het moderne stadsleven een ideaal en urbanisatie een missie. De snel groeiende steden omsingelen de dorpen. De landbouwgrond wordt opgeslokt en gebruikt voor prestigieuze nieuwbouw - het dorp nog niet, maar de dorpsbewoners kunnen hun boerenbestaan zonder landbouwgrond niet voortzetten. Sommigen berusten in hun lot, anderen verhuren hun huizen voor veel geld aan de migranten, die in de stad komen werken en groeien zo soms uit tot ongeletterde miljonairs. Het Chinese dorp Lingdou lag vroeger aan de kust, op het platteland. Nu ligt het dorpje midden in de miljoenenstad Xiamen en wordt bewoond door een ratjetoe van migranten uit het hele land en de laatste dorpsbewoners. Het verloren dorp gaat over mensen die een zo normaal mogelijk 36

leven proberen te leiden tot de sloophamers definitief hun werk komen doen, zoals de jonge en energieke Ma die in het naastgelegen softwarepark werkt; Chen, die het liefst een Chinese vrouw wil trouwen, maar weinig kans maakt omdat hij niet genoeg verdient; Sun, de loonarbeider die in een paar jaar tijd miljonair is geworden. En de 84-jarige mevrouw Li, die hoofdschuddend toeziet hoe de wereld waarin zij decennia heeft geleefd, in een oogwenk dreigt te verdwijnen. Miriam Driessen Het verloren dorp China aan het begin van de 21ste eeuw nur 320, 740 * isbn 978 90 284 2385 5 * € 15,90 Miriam Driessen (Nijmegen, 1985) studeerde antropologie en urbanistiek in Amsterdam en Berlijn. Tijdens haar studie verbleef ze in China voor onderzoek. Sinds 2010 is zij als promovenda verbonden aan de universiteit van Oxford.

37

Het Sinotoneel is de toneelgroep van Sinologie. We maken voorstellingen voor studenten Sinologie en middelbare scholieren die het keuzevak Chinees volgen. Meestal maken we de voorstellingen zelf, twee per jaar, en altijd met een Chinees tintje.

HET SINO TONEEL

38

Komend jaar viert Het Sinotoneel haar eerste lustrum! Op 16 mei 2008 was de allereerste voorstelling “官員木蘭” (Ambtenaar Mulan), die komend jaar alweer 5 jaar geleden is. Het wordt een bijzonder jaar, waarin we opnieuw twee gloednieuwe voorstellingen op de planken zullen zetten. Ook jij kunt meespelen! Je hebt geen ervaring nodig: motivatie is het belangrijkste. De inschrijving start in september, dus wellicht tot dan!

Kathinka Regisseur Het Sinotoneel

39

Arsenaal's Creek VII, part 1

Previously! On Arsenaal’s Creek

In het afgelopen seizoen volgden we Wu Ming op de maiden voyage van zijn tijdmachine. Zijn avontuur bracht hem enkele duizenden jaren terug in de tijd, naar een land ver, ver hiervandaan. Hij ontmoette een arme Chinese visser, en verwarde de man met cryptische uitspraken die verdacht veel weg hadden van het eerste hoofdstuk van het Boek van de Weg en de Deugd. Ondertussen, of beter gezegd, in het heden, begon Anne haar zoektocht naar de ware identiteit van Wu Ming. Ze spitte de hele compactus door, maar alle sporen liepen dood en ze kwam geen stap verder. Zal ze dit seizoen het mysterie ontrafelen, en wat gebeurt er met Wu Ming de tijdreiziger? Lees het snel in het eerste deel van seizoen zeven! 40

Arsenaal's Creek VII: Nieuw Beijing Het was goed om terug te zijn, of vooruit. Hij raakte altijd een beetje in de war van tijdreizen; het resultaat was een soort jetlag in het kwadraat. Gelukkig begreep hij zijn tijdmachine een stuk beter. Hij kwam tegenwoordig vrijwel altijd aan op de plek van bestemming, in dit geval: Nieuw Beijing.

Nieuw Beijing Het was een prachtig kantoor, en iedereen was er zo vriendelijk. 'Goedemorgen directeur Wu.' 'Morgen? Owja, goedemorgen Silvia.' Wat een prachtige morgen was het. En wat een goed idee om het hoofdkantoor aan het strand te bouwen. Niet dat er veel andere opties waren. Het Eilandrijk van het Midden bood weinig ruimte voor imposante gebouwen. Het hoofdkantoor kon niet te veel oppervlak innemen, of de werknemers moesten bereid zijn zwemmend naar het werk te komen. En het gebouw kon niet te hoog worden, anders zou het eiland wel eens kunnen kapseizen. “Silvia, wanneer is het? Behalve dan een goede morgen.”

“3.035 v.C. meneer, de eerste dag van de lente-periode om precies te zijn. De vertegenwoordiger van de neo-communistische revolutionaire beweging zit in de wachtruimte. Het trainingsprogramma van de beweging is succesvol gebleken en de vertegenwoordiger verwacht dat met onze financiële steun de revolutie over is voor het begin van de herfst-periode.” “Prima, stuur hem naar binnen.” Jaren geleden was hij voor het eerst op deze planeet gekomen. Nieuw Taiwan was toen slechts een van de vele staten op het vasteland. Maar in de loop van de jaren had de internationale politiek zich ontwikkeld in het voordeel van de inmiddels geprivatiseerde staat. Nieuw Taiwan deed hem sterk denken aan de Keizerlijke Confederatie van Korea, terug op aarde al die jaren terug. De staat bleek slechts een dun masker; de werkelijke macht lag in de handen van de Atlantis International Umbrella Fund. Het lot van de wereld lag toen in de handen van Greenpeace, de enige organisatie die niet in handen was van de Keizerlijke Confederatie. Nu waren de kaarten heel anders gedeeld. Hij had veel ervaring opgedaan in de Glorieuze Revolutie die uiteindelijk de Keizerlijke Confederatie omver geworpen had. Ervaring die hem nu goed van pas kwam. Greenpeace was toentertijd plots geconfronteerd met de situatie, maar deze keer was hij voorbereid. De Wu Ming Foundation was goed gefinancierd en had contacten op het vasteland. De neocommunistische revolutie zou veel minder tijd innemen dan de Glorieuze Revolutie, en daardoor ook veel minder slachtoffers vergen. Uiteraard was het een mooie meevaller dat de kosten op deze manier

ook niet uit de hand liepen, maar dat kon hij moeilijk toegeven tegenover zijn neocommunistische kameraden. Geld was alleen belangrijk voor die kapitalistische honden van het vasteland. Het doel van de neo-communistische revolutie was om het Eilandrijk van het Midden te verenigen met de gigantische landmassa van Nieuw Taiwan, vanwege puur historischideologische redenen natuurlijk.

In het Arsenaal Anne zag het even niet meer zitten. Haar zoektocht naar de identiteit van Wu Ming schoot niet op, en ze raakte er lichtelijk door gefrustreerd. Niet dat ze er zelf heel erg mee zat, eerlijk gezegd was ze best wel gevleid. Alleen was ze wel een beetje gekwetst dat sommige mensen dachten dat zij de verhalen zelf schreef. Toegegeven, het waren literaire pareltjes die ze met trots op haar cv zou zetten, maar het zat haar niet lekker dat mensen dachten dat zij zo egocentrisch zou zijn om een verhaal over zichzelf te schrijven. Nee, het was tijd dat ze op vakantie ging; even helemaal weg!

In Bologna Gelukkig zat ze in een verhaal, dat scheelde haar weer een vlucht. De straten van Bologna deden haar onmiddellijk alle stress vergeten. De zon scheen, en er woei een lekker briesje. Het was zo’n temperatuur dat het warm genoeg was om een korte broek en een shirt zonder mouwtjes aan te trekken, zonder dat het zo heet was dat je kon baden in je eigen zweet. Ook werkte het erg ontspannend om andere mensen zich op te zien winden, terwijl ze wist dat zij helemaal niks hoefde 41

te doen, behalve dan genieten. Het is een soort van verplicht om te genieten als je op vakantie bent. De beste plek om ontspannen te genieten van mensen die zich opwinden, is natuurlijk Italië, en daarom had ze ervoor gekozen om haar vakantie hier door te brengen. De mark van Bologna had veel weg van een conferentie voor mime-artiesten die de belangrijkste regel waren vergeten. Anne zat op haar gemak, met een espresso voor haar neus, het tafereel in zich op te nemen. Net zoals tonen in het Chinees leken de gebaren onderdeel van het Italiaans. Overal waar ze keek zag ze mensen acrobatische kunsten uithalen in een poging om een halfje brood te bemachtigen bij de bakker, of een salami bij de slager. Ieder gebaar ging gepaard met een druk gekwebbel, of misschien was het wel andersom. Slechts een kleine groep vertoonde afwijkend gedrag. De vijf leden van het bijzondere groepje maakten dezelfde spastische armbewegingen als de rest, maar deden dat compleet geluidloos. Witte maskers bedekten hun gezichten, en zwarte hoeden verborgen de rest. Nette pakken en handschoenen maakten het geheel af. Anne was geïntrigeerd door de groep, en besloot om haar Italiaans af te stoffen in een poging om contact te leggen. “Ehm, sorry, zou ik iets mogen vragen?” [lichte zwaai met een open rechterhand] “...” [twee open handen uitgestrekt] “Ow.” [licht verbaasde uitdrukking] “Goed, ehm, wie zijn jullie?” [wijzende vinger, gevolgd door twee opgestoken handen met de palm omhoog] “...” [uitgestrekte arm met de wijsvinger richting een poster] “Ah, goed, bedankt.” [vriendelijke glimlach]

De poster was een afbeelding van de groep van vijf. Op het eerste gezicht leek het een ordinaire mimegroep. De nette pakken en handschoenen identificeerden de groep artiesten, maar in plaats van maskers en hoeden hadden de mannen op de poster zwart haar en geen gezicht. Niet dat hun gezichten er raar uit zagen. Ze hadden letterlijk geen gezicht. De tekst op de poster gaf meer uitleg: 'this revolution is faceless.' De mime-artiesten hadden duidelijk een politieke instelling. Wat haar echter de adem ontnam waren twee Chinese karakters op de poster: 无 名. Snel draaide Anne zich om, maar de groep artiesten was verdwenen. Maar zo

42

makkelijk kwamen ze niet van haar af, ze was vastbesloten om dit tot op de bodem uit te zoeken.

In het jonge China Wu Ming reed de Riet Ardøs uit het zicht van de visser. Zijn eerste avontuur met de tijdmachine was mislukt, en niet zo'n klein beetje ook. Hij had werkelijk waar geen enkel idee waarom hij was geëindigd waar hij was geëindigd. Anyhoe, Rome was ook niet in een dag gebouwd. Vol goede moed begon hij te sleutelen aan de bedrading onder het

toetsenbord, misschien had hij een snoer verkeerd verbonden waardoor hij in het jonge China terecht was gekomen, in plaats van aan het begin van het verhaal. Come to think of that, hij had eigenlijk niet echt een idee wat het begin van het verhaal was... Misschien was de beste oplossing om een tweede poging te wagen. Vol goede moed stelde hij de instrumenten opnieuw af en draaide een controle programma om te verzekeren dat de machine nog soepel liep. Met een opvallend gebrek aan indrukwekkende showtunes verdween de Riet Ardøs in het luchtledige.

In Pompei, 79 A.D. (wat een timing) De zon scheen op de groene heuvels, cipressen vormden een haag langs de weg die zich door het landschap slingerde. Het

landschap was idyllisch, wat betekent dat ook de kuddes schapen niet ontbraken. Een eenzaam herderinnetje zat onder een boom en keek uit over de kuddes wandelend wol. Haar aandacht vestigde zich op een grote, grijze obelisk die langs de weg stond. Hoewel het volstrekt normaal was voor de Romeinse legers om oorlogssouvenirs op de meest ongepaste plaatsen achter te laten, was er iets vreemds aan de hand met deze obelisk. Het herderinnetje bracht veel van haar tijd door in deze heuvels, en naast schapen tellen was er vrij weinig te doen. Ze kende het landschap hier als haar broekzak, tenminste, als het haar toegestaan was een broek te dragen, en ze was er vrij zeker van dat ze die obelisk nog nooit eerder had gezien. Plotseling lichtte de obelisk op, en uit het licht stapte een man. Verbaasd, en diep onder de indruk, zakte het herderinnetje door haar knieën. Was het einde van de wereld nabij? Of was

het misschien Iupiter zelf die de aarde bezocht? Iedereen was op de hoogte van de goddelijke voorkeur voor herderinnetjes, en eerlijk gezegd was het een goeie manier om haar sociale status te verhogen. Zolang de relevante godin er niet achter kwam tenminste. “Oh, mijn heer, hoe kan uw nederige creatie u van dienst zijn?” “Ehm, breng mij naar je leider!” Begon Wu Ming. Wacht, dacht hij bij zichzelf. Dat is wel heel erg standaard. “Also, waar ben ik?” Hmm, misschien niet heel veel origineler, maar wel een stuk nuttiger. Terwijl ze richting de stad liepen bracht het herderinnetje Wu Ming op de hoogte. De stad heette Pompei, en dankzij de kracht van het verhaal was hij geland in het jaar 79 A.D. Met andere woorden: de stad stond op het punt bedolven te worden onder de lava van de Vesuvius. De stad was niet veel soeps, en hij was op een missie, maar hij kon de bewoners van deze stad toch niet aan hun lot overlaten? “Pompeiers”, trok Wu Ming de aandacht. Of is het Pompeinen, dacht hij bij

43

zichzelf. Pompoenen misschien? Nee wacht, die zijn hier nog niet uitgevonden. “Pompeiers, luister naar mijn woorden! Rampspoed is onderweg. De gehele stad zal weggevaagd worden, en daarmee iedereen die achterblijft.” Hij had hun aandacht, maar niet hun oor, zoveel was duidelijk. De menigte wierp donkere blikken zijn kant op. En het leek erop dat het daar niet bij zou blijven. “Mensen, ik meen het. De vulkaan staat op springen en iedereen zal bedolven worden onder een laag as, puin en lava.” Naast donkere blikken begonnen de inwoners van Pompei nu ook met fruit te gooien. Het was duidelijk dat de meerderheid van de stedelingen niet blij was met de brenger van slecht nieuws. Hij begon eindelijk te begrijpen wat een moeilijk leven Cassandra moet hebben geleid, en was er direct van overtuigd op een alternatieve wijze door het leven te gaan. Het leek erop dat hij het lot van Cassandra misschien zou kunnen ontwijken, want de uitdrukking van aanbidding op het gezicht van het herderinnetje bleef ongewijzigd, en hij zag glimpsen ervan op sommige andere gezichten. Deze slag had hij misschien verloren, maar de strijd was nog niet voorbij. Voor nu zou hij zich terugtrekken. De meerderheid van de stedelingen was misschien verloren, maar hij zou zijn best doen om de rest te redden van de vulkaan. Wordt vervolgd…! Opheldering nodig? Lees het snel in deel 1 van dit seizoen: in het KMK #2, vanaf pagina 30!

44

Wu Ming

rd we s gd en raa "Volg ." ev en je e g t: wi gaa uw oel n o aan ikel le vr t bed jij ee a te, rt a en n a rm W Ben tud ee er no ! O! en'? n s ie Ee er w er ov O! O ouw ov j me ar: " le vr '?" mi r Ha rma ouw Te t 'no le vr me rma 'no

qu teos !

Ter Haar over de eenpotige demon: “Denk maar aan een teckel die een erectie heeft, dan kan hij niet meer lopen.”

Ter Haar over een relatie met Wutong: “Hij verlangt sexuele gunsten en geeft economische gunsten terug. Die economische gunsten zijn dan niet erg stabiel. Relaties die alleen maar om ng’. seks gaan zijn altijd instabiel: n Ya en e n i Y ONTHOUD DIT” dan b t is ‘ s: he in’, want u D " Y aar: g en Ter H ooit ‘Yan n Zeg nitwit." n je ee Ter Haar vindt het Ter Haar stelt een vraag, maar betreffende student stiekem leuk: "In weet het antwoord niet jullie jeugd hebben meteen. Er wordt in de gemompeld over het jullie vast ook klas goede antwoord. Ter Haar: iemand aanbeden. "Hey, laat haar nu even pijn In de KmK is ook lijden, dat is veel leuker!"

een Ter Haar-cultus, wel

Ter Haar verdedigt zijn opmerkingen over sixpacks: "Wie weet val ik wel op mannen, weet jij veel!"

"Er z wete ijn mens e n. Sh engr n die a lle en, h eilige s van ge n, Te r Ha boorte ar..." al

Ter H re a l i a goe giestu r, a a Ch d be dies n w m ie e al riste stee l n i e d s e m aal dom, is: schie n st ud éé "D n n po of A e G nie ie a t ls od t l g o d." lah, of uit zo Jaw het eh,

"Ik ui: n, e b pele zam tip ulp et eh Ni n b n. ee ippe , in e t aar etj r H be Te een ga pen." tip

Ter Haa r's defin itie van dat o n e d e e n r li d c ie haam: "H gro e n e k et ding le ding van jou zit"

dat heb ik allen 'n z ." g i t l l e e opgemerkt." e m l gez ls j at hee A " n r: is d va t Haa ordt, s t r a me Te ken w pla niet al." n o r d in t a r’ blief verh e t es lsje M me et a en S ‘ e t h me taal et in i r ald e r n rta r: "V hie e t v aa en rd er H zitt o w . T we 子 on’ ter', ‘zo ees 'm

Nog eentje over 聖人. Student:"Hoe spreek je dat uit?" Ter Haar:"'Shengren'... een andere uitspraak is 'Ter Haar'." 45

!

Krijgsman, bloedserieus: "Ik ga nog één keer de namen aflopen, als ik het daarna nog niet weet, dan word je maar heel boos."

Ter Haar: "Je kan ‘uit het raam kijken’ ook vertalen als ‘uit het raam gluren’. Maar dat doen jullie vast niet, maar wij oude mannen, oeh! En dan zien wij de hemelse Weg!"

Keijse r ov vind er 伸 dat heel soor 了出來: t din fi "Ik g werk jn, want dan h en altijd woor e d een l e - ye , een ri b je een chtin s!" g, én

D'Haeseleer vertaalt de ambtelijke titel 太大使者 als 'de ultieme grote boodschapper'. Student: "Dat is best wel vies, eigenlijk..." D'Haeseleer: "Nou, de ultieme grote gezant dan!"

Keijser verklaart sex-appeal: "Dat is dan iets waarmee je op zoek gaat naar een partner die uit je lichaam komt...ik bedoel het sex-appeal, niet de partner." D'Hae se citaten leer, bedro e zeg no van haar in fd dat er w de Km chtans einig schrijf K t niem leuke dingen staan: "Ik and z hoor, een ha e alleen r inform tig woordje op." (Wij zullen spreke anten - red.) n met onze

Tijdens Klassiek Chinees bespreken studenten de Laozi 47. Er wordt een zin als volgt vertaald: “Ik kijk niet uit het raam, ik zie de hemelse Weg.”

46

Wie d kwijt enhof is w : "Ik eer e w heb." Na e eet zeke ens zijn r r da t op: ode en tij "J st d toch e kunt d je zoeke ik die bij ift n gee me ingen zijn z e nie f t zo." zeker w t hij het eten en

qu teos D’Haeseleer legt uit hoe een boekje met kalenderomzettingstabellen werkt: “Hier heb je een lijst van alle jaren waarin dat jaar dat jaar is.” Stilte. Hersens kraken. Redactielid vraagt of ze dat nog eens kan herhalen. D’Haeseleer heeft door wat er aan de hand is: “Moet ik m’n eigen citaten nog gaan zitten dicteren ook!” Redactielid knikt grijnzend van ja. D’Haeseleer snapt waar dit heengaat: “En dat gaat er meteen ook bij...moet ik gelijk de hele KmK volschrijven?”

Een passie voor China ... ... sluit natuurlijk niet uit dat je meer interesses hebt! Al meer dan 25 jaar publiceert Historisch Tijdschrift Leidschrift wetenschappelijke artikelen over alle gebieden van de geschiedwetenschap. De auteurs zijn zowel professionele historici als talentvolle studenten, uit binnen- en buitenland. Er verschijnen drie nummers per jaar; elk met een eigen, steeds wisselend, thema. Regelmatig staan er artikelen in over Azië, zoals recent over de Yao. De lopende jaargang bestaat uit ‘Vergeten verleden’, ‘Politiek en religie’ en ‘Piraterij en kaapvaart’.

Studentenabonnement voor maar € 18 Meer infor matie over abonnementen en het online archief:

w w w. l e i d s c h r i f t . n l

47

48