Prins John IV - 2000/2001 Daagbook van unne prizziedent! Durg Rob Dijcks. Eind 1999. De laatste maanden van de 20ste eeuw. Onze sjlager D’r Beër is Los! mag niet meedoen aan het Heerlens Sjlagerkonkoehr op donderdag 11 november. Toch zal het een knaller worden, waar De Eekheuëre zeer tevreden mee zijn. Op zaterdag 13 november openen we het seizoen in het Eikenderveld. We verkopen de loten en organiseren het 1ste GNL in het Trefcentrum. De letters staan voor Graad-NeetLeedjeskonkoehr. Nummers die de voorselectie niet doorstaan hebben, kunnen hier gezongen worden. Het worden uiteindelijk vijf liedjes en het wordt een hele leuke avond. Juryleden Prins Jacques I, Wiel Lagarde en Maarten Willekens beoordelen de liedjes met verve, doorspekt met humor en deskundigheid! Voor Jacques I is het prachtig om nog zo’n extra activiteit te mogen meemaken. Het is overigens vreemd om oude vaste krachten niet meer in de Raad van Elf te zien. Norbert Moonen, Pierre Boots en Jos Collaris hebben afscheid genomen. Raymond Rouwette, Rob Crasbron en John Bour zijn echter prima enthousiaste vervangers. We zijn weer op oorlogssterkte. Op vrijdag 19 november en zaterdag 20 november is er in de schouwburg de Winkbülle-Revue. Ik heb mee georganiseerd en voer de regie. Een dankbare opdracht met mensen als Jack vinders en Roger Lataster (Sjwats Wies) als rode draad. Heel leuk om met hen te hebben kunnen samenwerken. Jammer dat de beide avonden niet uitverkocht waren. Op zondagmiddag 21 november is het door De Winkbülle georganiseerde Aod-Prinse-Treffe in de Schouwburg. Sjpasmonie Akseptabel Gesjravel speelt in het “voorprogramma”. De Aod-Prinse van De Eekheuëre zijn goed vertegenwoordigd. Samen met vele andere Aod-Prinse uit de regio genieten ze van het optreden van de Schintaler. Een fantastische middag. Overigens vergaderen de AodPrinse op maandag 29 november en beraadslagen over de nieuwe Poeffel Moeffel 2000. Het verleidt Theo Luijten tot de uitspraak: “Als jullie me willen kiezen, ga ik wel even naar buiten!” Het heeft hem niet geholpen. Op woensdag 29 december verschijnt de Eekheuëre-Gezet. Niet alleen maar een reclameblaadje maar een lezenswaardig boekwerk. Goed voor het archief. Natuurlijk trekt de fotogalerie met de kandidaat-prinsen de meeste aandacht. Opvallend: 9 kandidaten zijn lid van de voetbalvereniging SV Eikenderveld! Het gissen is begonnen. Zaterdag 1 januari 2000 We hebben de Millenniumwisseling goed doorstaan. Een flinke klap is het plotselinge overlijden van Pater Max van der Schoot van de Stichting Samen Onderweg. Een groot verlies. Kijken hoe het verder moet met de dialectviering. Op deze nieuwjaarsdag houden De Winkbülle de prinsenproclamatie in de Schouwburg. Met 13 Raad van Elfleden en enkele dames weet Prins Jacques I zich prima gesteund bij zijn laatste activiteit. Rolf Hoogstraten wordt de trotse nieuwe Stadsprins. Zondag 2 januari De nieuwjaarsbijeenkomst bij SV Eikenderveld staat voor een groot gedeelte in het teken van raden, gissen en wedden. Met 9 kandidaat-prinsen is dat ook niet zo verwonderlijk. Ron Feller heeft een weddenschap opgezet. Iedereen kan raden naar de nieuwe prins. Inschrijfgeld bedraagt één piek. De stemmen vallen als volgt: John Reinders (14), Hub Ortmans (12), Raymond Robeers (11), Fons Daemen (8), Maurice van Hoof (8), René Wolffs (8), John Schaakxs (7), René Stoffels (7), Wim Cörvers (6), Raymond Boskeljon (6), Richard van Gemeren (3). In totaal werden dus maar liefst 90 stemmen uitgebracht! Gelukkig is er ook voldoende oog voor DJ Joep, zodat het een bijzonder geslaagd feest wordt. Maandag 3 januari Prins Jacques I bezoekt zijn laatste bestuursvergadering. Hij bedankt iedereen voor het in hem gestelde vertrouwen. Zijn woorden “en ik heb er geen moment spijt van gehad!” komen uit het hart en doen ons goed. Woensdag 5 januari Heersend Jeugdprins Jasper I, Bloemenmeisje Verity en de jeugdraad gaan samen met hun begeleiding naar de Autokino in Landgraaf. Een bijzondere ervaring. Donderdag 6 januari De prinsencommissie gaat met de nieuwe Hooglustigheid de ordes halen in België. Niets opzienbarends, ware het niet dat de hooglustigheid vlak na de grens plots stil stond. Chauffeur Roy Scheeren constateerde een lekke band en het ontbreken van een reserveband! Een groot oponthoud en extra wandelwerk. Zaterdag 8 januari
‘s Middags is de generale. Samen met Dance. We kijken met ingehouden adem toe. Raymond Rouwette zit stil op een stoel en bekijkt zich alles in opperste verbazing en met veel emotie: “Ik kan er nu al niet tegen, wat moet dat vanavond wel niet worden als het echt is?” Gelijk heeft hij, want het wordt heel mooi. Om 19.35 uur bel ik snel even met de nieuwe prins. Kijken of alles in orde is. Hij zit in bad en maakt en ontspannen indruk. De zaal is ‘s avonds lekker gevuld. De Winkbülle met Rolf I, De Vlavreëters met Ron I en De Eikenjonge met Piet I zijn ook aanwezig. Het afscheid van Jacques is een emotioneel afscheid. Peter en ik hebben een nieuw lied opgenomen: Eemoal Prins te zieë! Akseptabel Gesjravel speelt de muziek, wij zingen. Op de CD klinkt het nog emotioneler. Het afscheid is in stijl. De AodPrinse ronden het karwei af met een bouwvakkeract, refererend aan het uitvoerderschap van Jacques. De spanning wordt opgevoerd als de kandidaten naar voren geroepen worden. De proclamatie is werkelijk indrukwekkend. Op de schitterende muziek van Vangelis, in een heuse iglo, in gedimd licht, met een vibrerende stroboscoop, getrokken door een grote witte beer en omgeven door 10 dames van Dance, die lichtfakkels in hun handen hebben, doet de nieuwe Prins zijn intrede. Jònkheedsprins Jasper I en Blòmmemeëdje Verity zijn eveneens aandachtige toeschouwers. De iglo wordt op het podium in de blacklights geplaatst. Als de deksel van de iglo is begint het aftellen. Het ijsvuurwerk knettert en geeft fel licht. Een perfecte timing. Het is een hele grote verrassing dat John Reinders zich aan het publiek presenteert. Opvallend is de kleding. De eerste Eekheuëre-prins met een slipjas. Hij is de zoon van kapsalon Maison John, voetbalt in het 1ste van Heerlen en telt pas 27 lentes. Een groentje is het allerminst. Zijn maidenspeech dondert door de kasteelzaal en laat niets aan duidelijkheid te wensen over. Hier staat een kanjer, die er iets van wil gaan maken. “Gelukkig is het een lang seizoen!”, stelt hij onomwonden vast. Zeer tegen de zin van menigeen in is het feest om 02.00 uur afgelopen. Bij het napraten bij de Prins thuis wordt het de Prinsenketting om 03.30 uur echt te veel en begeeft het. Geen paniek, secondant Rudolf repareert ter plekke. vervolg van het dagboek Zondag 10 januari Om 13.45 uur is verzamelen. Dan naar Welten. De taxi’s lopen niet soepel. Maar ja, alle begin is moeilijk. De Vlavreëters vieren hun 4x11 bestaan. Via een gangsteract wordt Hub (Eussen) III de nieuwe Prins. Een geweldige man. Muzikant in hart en nieren bij TOG én een goed liedjesschrijver. Wanneer we even later opgaan en de twee Raad van Elven massaal op de bühne geposteerd staan, merk ik terecht op: “Heij sjteet get! Vlavreëters en Eekheuëre beijee!” Om 16.45 uur weer naar het Eikenderveld, waar in de fraai versierde zaak bij John IV de kennismakingsmiddag is. Het is bijzonder druk. Hoewel we die mensen in die spiegels niet moeten meetellen. “Kondens aan de vinster!” Laura Scheeren meldt zich aan voor bloemenmeisje. Ze zal nog een paar jaartjes moeten wachten. De mededeling volgt dat de zitting nagenoeg uitverkocht is. Marco-Borsato-toestanden: in vier dagen is alles weg! Laura Scheeren denkt al niet meer aan bloemenmeisje. Nu speelt ze toiletjuffrouw en natuurlijk, ze vangt ook geld. Dat verdwijnt in een beursje. “Een briefje is ook goed!” Ze weet wat ze wil: “Eerst betalen dan plassen!” Even later roept ze zonder te tellen: “Ik heb een kwartje!” De humor ligt op straat en in de prietpraat van de kinderen. Salina krijgt de eerste kleine orde. Pa Reinders spoort iedereen aan goed te drinken: “Dieër maagt bes u bietje zaat weëde!” Aod-Prinse Theo Luyten en Ben van Ineveld vragen John IV: “Hoe heb je dat met die slipjas klaar gekregen? Hadden we dat geweten!” D’r beër is los! Het motto van dit jaar is een heel dankbaar thema. Beertjes zijn er overal. De Raad van Elf heeft een beertje in de borstzak van het kostuum. Veilig zijn ze niet, want Miriam en Adéle zijn op beertjesjacht. Een geweldig Chinees buffet baart opzien. Boezemvriend Ron de Groot voelt zichzelf op zijn minst schaduwprins. Hij geniet met volle teugen en ziet het Raad van Elfschap helemaal zitten. Maar zo snel gaat dat natuurlijk niet. Peter Vincent en ik laten “Eemoal Prins te zieë” nu van de CD horen. Ex-prins Jacques I en Jessy, John IV en Esmeralda dansen. Een geweldig moment. Het is sowieso een prachtige middag en avond. Zaterdag 15 januari ‘s Middag met Akseptabel Gesjravel naar Ubachsberg, waar we de jeugdprinsenproclamatie zien. Diezelfde middag telefonisch contact met Flip Cremers over de dialectviering. Die krijgt vorm, dat is het goede nieuws. Maar Flip gaat medio dit jaar stoppen bij Samen Onderweg. Heel jammer. Een tweede tegenvaller na het overlijden van Pater Max. ‘s Middags krijg ik telefoon van Ron de Groot. Hij wil toch heel serieus bij de Raad van Elf komen. Loop eerst maar eens weekend mee, is mijn advies. Als hij het dan nog leuk vindt, kan hij altijd nog lid worden. Prins John IV en Raad bezoeken de receptie van de Rozenkoningin Aisha van de De Rozeböck (Heerlerbaan). Zelf ga ik met Peter Vincent eerst bij de Bokkeriejesj (Heerlerheide) zingen. Het Limburgs Volkslied als opening van een zitting. Om 21.00 uur tref ik de jongens dan in Hotel Max voor de receptie van De Winkbülle en Stadsprins Rolf I. We wachten anderhalf uur in de garderobe. Dat is geen pretje! Wel geinig is dat Prins John IV daar zoveel handjes krijgt, dat het lijkt alsof híj receptie heeft. We zijn echt de laatste gasten, daarna volgen nog de Aod-Prinse en Raad van Elf van De Winkbülle. Juist omdat we zo lang
hebben moeten wachten, begin ik mijn toespraakje met een drie opmerkingen: “Wie nog naar de WC wil, moet nu gaan, want de volgende drie kwartier zijn voor mij. We feliciteren maar meteen voor 2001 dan blijven die anderhalf uur ons het volgend jaar bespaard. Trouwens, na ons zouden de Aod-Prinse komen, maar ze vroegen of wij ze voor hen wilden feliciteren. Ze zijn naar huis.” Dat viel natuurlijk allemaal wel mee, maar het was het begin van een heerlijke toespraak. Daar had ik me dan ook lang genoeg op kunnen voorbereiden! Vöël Kamauw speelt in de grote zaal en we genieten nog even mee. Om 23.00 uur drinken we een heerlijk Upje bij de Poort van Herle om vervolgens bij Eikenhof en Sophie te landen. President Piet Meeuwsen ontvangt ons met de woorden: “Vieër zint es bröär vuëree.” En dat terwijl we toch echt zusterverenigingen zijn! De jeugdige Patrick van der Linden I, tevens lid van SV Eikenderveld, is prins geworden. Martijn Zoetbrood vraagt me: “Rob, wanneer ben jij prins geweest?” Als ik als antwoord geef: “In 1975”, voel ik het al aankomen. Martijn nadenkend en ongelovig: “Maar toen was ik er nog helemaal niet!” Na de ketting van vorige week, knakt er weer iets. Een prinselijke veer. Die kan Rudolf niet maken. Dat wordt dus een nieuwe. Ron de Groot is en blijft enthousiast. Die wil er gewoon bij. Zegt tegen John IV: “Dit kun je niet alleen beleven.” Om 00.30 uur merkt Roy, dat hij nog de envelop voor de receptie van De Winkbülle in zijn binnenzak heeft! We zullen maar niet meer teruggaan. Zondag 16 januari Vanmorgen vroeg nog hard aan de dialectviering gewerkt. Om 11.00 uur verzamelen. De schilder beschildert bij John IV de ramen. Door de miezel laat hij zich niet storen. Ik ben als eerste in Tref. Wat een vooruitgang! We gaan naar Heerlerheide, waar ik gisteren nog het Volkslied zong. In mijn toespraak orakel ik over bokkepuëtjes en de bokkeprük. Weten ze wel te waarderen daar bij de Bokkeriejesj. We blijven tot 13.00 uur. Aan het einde moet ik zitten. Pijn aan mijn knie. Een rare gewaarwording. Je wordt ouder papa! Vervolgens naar SV Eikenderveld. De man schildert nog altijd bij John thuis. Bijna drie uur is hij al bezig! Bij de voetbalclub is FC Brunssum te gast en verricht John IV de aftrap. Er wordt op het hoofdveld gespeeld. Voorzitter Klaas van Brunssum moet wel even slikken als hij de voorzitter van SV Eikenderveld met een schuitje op het hoofd ziet. Trainer bij Brunssum is de oud-trainer van Eikenderveld, Jeu Goosen. Hij is deze taferelen welk gewend. Het stroomt gestaag vol! De lichte regen weerhoudt John er niet van de aftrap met verve te verrichten. Voor het eerst trekt een Prins heuse voetbalschoenen aan! Vanwege de miezel zegt iemand: “John je veren worden nat.” Antwoordt schoonmoeder Marie-José: “Nou en? Dacht je dat een fazant nooit nat wordt?” John begint vanuit de aftrap aan een indrukwekkende solo en schiet ... naast. Natuurlijk wordt er traditiegetrouw geen hele wedstrijd gekeken. Bij 1-0 gaan de meeste schuitjes naar binnen. Het blijft 1-0 voor Eikenderveld. Extra reden om er een gezellig feest van te maken. Het is heel druk, ook al omdat nogal wat mensen van SV Heerlen de weg naar de kantine gevonden hebben. Ron blijft bij zijn besluit. Hij wil bij de Raad van Elf. Zijn vriendin had al witte handschoenen gekocht, ingepakt en cadeau gegeven ... Jeu Goosen heeft zijn humor nog lang niet verloren. Jo Vankan, die de wedstrijd gefloten heeft, komt binnen en heeft inmiddels weer zijn Raad van Elfkostuum aan. Zegt Jeu: “Jo lijkt precies op die scheids van vanmiddag ...” Zaterdag 22 januari. Jachtzaal, Motel van der Valk. Het versieren en het inrichten van de zaal is een fluitje van een cent. Om 15.30 uur arriveert DJ Paul voor de soundcheck. Arno overlegt met een firma over het geluid voor de sjpaszitting. Zelf zijn we met een groepje bezig met de koorrepetitie voor de dialectviering! Wat een bedrijvigheid op de zaterdagmiddag! Vooraf aan de receptie wordt Ron de Groot dan toch eindelijk geïnstalleerd. En warempel: het schuitje staat hem ook nog! Lindsay Stassar komt de jeugdraad versterken. Tijdens de interne receptie wordt jubilaris Arno (11 jaar) aan een diepte-interview onderworpen. Hoe lang bij de Eekheuëre, hoe lang voorzitter, welk dieptepunt, welk hoogtepunt, blik op de toekomst? Arno slaagt cum laude. Ook al wordt hij even uit balans gebracht door de luid claxonnerende mobile telefoon van John Bour. Gelukkig kan er ook nog wel eens iets fout gaan. Ik heb de receptiepennen vergeten en we vergeten met zijn allen de receptieposter te tekenen. We halen dat later in. Bij de bonnenkassa liggen onze nieuwe CD’s met drie nummers erop: Limburgs Volksleed, D’r Beër is Los, Eemoal Prins te zieë. De 30 cd’s zijn in 10 minuten verkocht. De receptie is er een om van te watertanden. Goed georganiseerd, lekkere Heëlesje Bitter als welkomstdrankje, prima DJ en een enorme drukte! Er worden veel leuke dingen gedaan en gezegd. Han Jaspers van de Sligro spreekt prachtig Maastrichts: “Sjoenne kop Prins, um òp te hòwwe!” Peter Paas noemt D’r Heksenbergse Vasteloavendverein “unne loestige kloep”. Peter Berben van de zaalvoetbalvereniging De Kromme Toeter biedt een T-Shirt aan: “Zelfs met grijze haren kun je Prins worden.” En passant wordt een vat bier aangeboden. Vriend Herm Adams houdt een ouderwetse toespraak vol passie, zoals hij dat in vroeger tijden dagelijks deed. Hij draagt een orde. Het is de orde die John hem gegeven heeft toen hij in 1984 Jeugdprins van De Winkbülle was. Bovendien heeft hij de toenmalige sjlager “Heële Heële Karnaval” uit de kast gehaald. Origineler kan niet!
Ron Meulmeester geeft een hand en gaat vervolgens met tranen in de ogen meteen naar huis. Hij is helaas nog steeds ziek en baalt als een stekker. De Vlavreëters, De Rozeböck, De Heksenbergse Vasteloavendsverein, De Postbülle, De Sjpoarbülle en De Ekejonge passeren. John IV, Esmeralda en familie genieten volop. Van 19.30 tot 23.45 uur staan we in de rij! Voor de handtekeningen worden twee fotoposters gebruikt. Later op de avond deelt John IV stenen beertjes uit. Door moederlief met de hand gemaakt en geverfd. Wat een werk! Heel mooi. De herentoiletten zijn beneden kapot. Boven functioneert alles. Er zijn heren die keurig met de trap naar boven gaan. Anderen nemen de lift om te gaan plassen. Waar zie je dat nog? Weer anderen bezoeken het damestoilet of de invalide-wc. René Stoffels koopt van Motel van der Valk een grote stenen Eekhoorn, maar vertelt niet wat hij er voor betaald heeft. Achteraf hoor ik dat er mensen bij de Prins thuis een afzakkertje gedronken hebben. Tot 05.30 uur! Maar John vond het allemaal heel sjiek: “Geweldig. Vooral de afsluiting met Bokkeriejesj was indrukwekkend, toen ze het volkslied zongen. En ‘s nachts in die kring. Als afsluiting. Met het lied Eemoal Prins te zieë. Wat waren er toen nog veel mensen. En wat waren we emotioneel!” Reden voor Raymond Rouwette om aan te vullen: “Ik word nooit Prins van De Eekheuëre. Dat is me veel te emotioneel!” Zondag 23 januari Om 11.00 uur verzamelen. Naar de Lotbroekers. Ongelooflijk: Stadsprins Roy I van CCH (Hoensbroek) komt helemaal alleen naar binnen. Tien minuten later komt de raad. Zoiets hebben we nog nooit gezien. Voor het eerst hebben we grote en kleine ordes. De kleine zijn wat minder officieel en kunnen zonder ceremonie omgehangen worden. Dat is toch schijnbaar nog niet helemaal duidelijk voor iedereen. Als iemand vraagt wat dan nu het verschil is, antwoordt Rudolf filosofisch: “Ze zijn iets kleiner dan de grote. Voor de rest zijn ze hetzelfde.” We hebben iets met enveloppen. Bij De Winkbülle werd de envelop niet afgegeven, nu hebben we er helemaal geen bij ons. Natuurlijk zoeken we een noodoplossing. We staan bijna 2 uur! Vreselijk. Ze zijn ons vergeten op te roepen. Om 14.00 uur komt de taxi! Dat redden we nog maar net! We nemen een afzakkertje in de stad. Eerst in Oppidom. We staan er helemaal alleen. Met 12 man. Samen met Henriëtte en Ad Christiaans (eigenaar) wordt het toch bijzonder gezellig. Veel gekletst, lekkere Upjes gedronken, veel rondjes gekregen en de nieuw ingerichte kelder bekeken. We blijven tot 16.15 uur. Inmiddels is het natuurlijk wel drukker geworden. Dan naar D’r Klinge, een nieuw fraai café. Maurice Grooten staat achter de bar. Roger Schreurs is er niet. D’r Beër is Los! wordt gedraaid. Spontaan ontstaat een dansje. Via de Kromme Toeter naar de Deugniet. En daar deugt het toch echt wel! Zaterdag 29 januari Om 20.00 uur verzamelen we in het Trefcentrum, waar we Wim Heerspink in een gulle bui aantreffen. Hem blijft niet onopgemerkt, dat er nogal wat jongeren bij de raad zijn gekomen. Hij drukt dat zeer plastisch uit: “Jullie raad is verknapperd.” Vanavond zijn we te gast bij de Heksenbergse Vasteloavendsverein. Zelf doe ik het redelijk rustig aan. Morgen vroeg op voor de dialectviering. Het kost een berg Cola! Later op de avond zingen we Eemoal Prins te zieë. Helaas, blijkt de verkeerde CD in het hoesje te zitten! De mensen zijn geduldig. We kunnen wel D’r Beër is Los brengen. Prins Edwin I, die de CD vorige week gekocht heeft, laat thuis het goede exemplaar ophalen. Dus alsnog Eemoal Prins. Valt in heel goede aarde. Om 01.10 uur ga ik naar huis. Achteraf begreep ik dat de Eekheuëre het Gemeenschapshuis gesloten hebben. We zijn graag geziene gasten ... Thuis hangt een geeltje op de spiegel: Emile en viool hebben zich afgemeld voor de dialectviering. Wat een tegenvaller. En zo op het laatste moment. Ik lig er wel even wakker van! Zondag 30 januari Om 08.00 uur op. Teksten nog maar eens oefenen. Om 09.30 uur repeteren. Connie, Marie-José en Peter Vincent zijn ziek. Een aderlating voor het koortje. Het wordt een prachtige viering in de Bernardinuskapel. Dit zijn de krenten in de pap. Doet me meer als de zitting. Peter en ik hebben een lied over Pater Max gemaakt. Klinkt goed. Voor de laatste keer gaat Flip voor. De kerk is goed gevuld. Veel mensen van onze vereniging lezen dialectteksten voor, waaronder Prins John IV en Jònkheedsprins Jasper I. Een oom van mij, speciaal uit Munstergeleen gekomen, weet het goed te brengen: “Noe weet ig, dat ze i Heële mieë hant es alling mar wink.” Na afloop drinken we eerst beneden samen koffie. Leuk die positieve reacties allemaal. Aansluitend vertrekken we naar Café Pelt. Daar is een brunch voor 70 man! Behoorlijk gezelschap dus. Er worden ook nog wat ordes uitgedeeld. Met name Jos Collaris doet het zichtbaar goed, dat hij gedecoreerd wordt. Het gezelschap wordt uitgedund tot 40 man, wanneer we Brandpunt aandoen. Vervolgens bezoeken we De Deugniet. Zelf ga ik naar huis. De volhouders gaan naar de Poort. John IV is onder de indruk: “Unne gans bezongere daag. Zet d’r mar wèr u sjtripke beij.” Het streepje staat voor een goede activiteit. Maar ... tot nu toe waren het allemaal streepjes! Vrijdag 4 februari
We hebben een uitnodiging ontvangen om de Ladiesnight van de Jonkvrouwen van Morepoit tot Bukeberg te bezoeken. Met de bus vertrekken John IV, Raad van Elf en de nodige (nieuwsgierige) Aod-Prinse naar het Belgische Tongeren. We vinden de zaal heel moeilijk, want die ligt verborgen tussen oude panden waar geen licht brandt. Waar komen we hier terecht? Het antwoord krijgen we snel. In een mooie grote zaal ontvouwt zich een prachtig feest. De Jonkvrouwen, bijna allemaal dames op leeftijd, trekken inderdaad de kar. Iedereen van ons is minimaal een keer de klos om de dansvloer op te gaan. Dolle pret. Een geweldige avond. We leren er leuke nieuwe muzieknummers kennen, die ons later in het seizoen nog goed van pas zullen komen. Zaterdag 5 februari Vandaag slaat het noodlot toe. Carla Ossenblok overlijdt plotseling. Het leed is niet te overzien. We verliezen iemand die tot op het bot verwant is met de wijk, met De Eekheuëre, met Akseptabel Gesjravel, met SV Eikenderveld. Een fantastische vrouw, een enorme hartsvriendin is niet meer. Het is niet te bevatten. Onze gedachten gaan vooral uit naar Frans, Mendy, Thomas, Jessy, Jacques, Kim en Jody. De vergadering van de Aod-Prinse en het bekendmaken van de nieuwe Poeffel Moeffel gaan ‘s avonds niet door. Zondag 6 februari De Eekheuëre-familie verzamelt zich ‘s morgens in het Trefcentrum. Er is grote behoefte om elkaar te zien en met elkaar te praten. Een emotionele bijeenkomst, maar voor velen is het een opluchting. We pakken ons vast. We knuffelen en we huilen met elkaar. Het 1ste elftal van SV Eikenderveld speelt ‘s middags in Schimmert. Er is één minuut stilte en men speelt met rouwbanden. Een onwezenlijk begin van de wedstrijd, die overigens in een onbelangrijke 2-2 eindigt. Er gebeurt de komende dagen zo ontzettend veel. Er moet zoveel geregeld worden. Het is met geen pen te beschrijven wat er zich allemaal afspeelt en wat we allemaal ervaren. Zeker omdat we er zo nauw bij betrokken zijn. Goh Carla, je moest eens weten, wat je allemaal teweeg hebt gebracht. Donderdag 10 februari De begrafenis. Een indrukwekkende mis in de Bernardinuskapel met de aansluitende crematie in het crematorium. In dit verslag wil ik er niet meer over kwijt. Iedereen heeft zo zijn eigen emoties. Laten we dat vooral zo houden. Vrijdag 11 februari Een hectische week. Vandaag moet ik voor een dagopname naar het ziekenhuis. Kijkoperatie in de knie. Het is allemaal niet hoopgevend wat ze vinden. Maar juist deze week heb ik weer eens ervaren dat er veel ergere dingen zijn. Zaterdag 11 februari De Eekheuëre gaan vandaag uiteten bij Castellum en gastheer Ferrie Spierts. Ergens moet je de draad weer oppakken. Dan is zo’n intern eten, waar alleen De Eekheuëre-familie bij is, niet eens zo’n slecht idee. De traditionele kroegentocht door Heerlen-Centrum na afloop gaat niet door. De animo is daarvoor absoluut niet aanwezig. Sommigen kletsen wel nog even na in het Trefcentrum, de meeste mensen gaan naar huis. Zondag 13 februari De grote Kingerzitting is ook dit jaar in de fraaie kantine van het Arcuscollege. We moeten nu wel weer doorgaan. Of we willen of niet. Zo kunnen we samen het verlies verwerken. Bovendien zijn er zoveel mensen die er niet bij betrokken zijn en verwachten dat er gewoon carnaval gevierd wordt. Zo is het leven. We doen ons best om het voor iedereen en vooral voor de kinderen een zo leuk mogelijke middag te laten zijn. En dat lukt goed. Er wordt in stijl afscheid genomen van Jònkheedsprins Jasper I en Blòmmemeëdje Verity. In een prachtige arrenslee en winters gekleed worden ze onder luid applaus uitgeleide gedaan. Ze hebben zich geweldig van hun taken gekweten. Even later wordt het nieuwe paar geproclameerd. Eerst wordt Janna Ortmans opgedragen, daarna mag Alexander Koks zich presenteren. Ze zijn apetrots, net als hun ouders Hub, Brigitte, Anita en Ger. Het programma is bijzonder leuk, al had de act van de vuurspuwer wat korter gekund. De gastvereniging uit Ubachsberg, de Durchsjtröpere, was een verrijking voor de middag. In de avond wordt het feest nog even voortgezet in het café van het Trefcentrum. Daar worden ook de foto’s gepresenteerd en meteen opgehangen. Het trio hooglustigheden is nu compleet. Maandag 14 februari In het seizoen is er elke maandagavond een bestuursvergadering. Dat is ook wel nodig om alles goed op de rails te krijgen. Om die vergaderingen echter allemaal in het verslag te vermelden, is natuurlijk volstrekt overbodig. Deze noem ik echter wel. Sommige zijn namelijk na afloop extra gezellig en bijzonder. Zoals
deze vergadering. Al was het maar omdat Sophie op deze avond heel spontaan haar grootste koperen vaas aan mij meegaf voor Marianne. Ik had schijnbaar te lyrisch over de vaas gedaan. Voor de gemoedsrust: de vaas is na driekwartjaar weer terug bij Sophie omdat ze zo groot was, dat ze in een normaal huis bijna niet te plaatsen is. Maar de geste van Sophie was natuurlijk mooi. Vrijdag 19 februari Oorspronkelijk zouden we het voetbalfeest van RKVV Heksenberg bezoeken, maar vanavond wordt de uitgestelde bekendmaking van de nieuwe Poeffel Moeffel ingehaald. Het Trefcentrum is redelijk gevuld en de keuze valt goed in de smaak. SV Eikenderveld is de gelukkige. De voetbalclub is grootste vereniging in de wijk, bestond afgelopen seizoen 40 jaar, behaalde in de laatste jaren vele successen en mag zich nu trotse een Vierde Klasser noemen. In de PR-sfeer is de voetbalclub een belangrijke representant voor onze wijk. Dus hebben de Aod-Prinse een terechte keuze gemaakt. Voorzitter Peter Paffen gaat als een heraut verkleed naar de kantine om daar de goede tijding te brengen. Zaterdag 19 februari De dag van onze grote Sjpaszitting in motel van der Valk. In een soort ijslandschap wordt de ijsbeer los gelaten en brengt hij de artiesten op. De zaal is sfeervol aangekleed. Het programma is goed, al komen we even in de problemen omdat een paar lokale artiesten plots verhinderd zijn. Een korte pauze is niet te vermijden. Maar niemand die daar na afloop over klaagt. De sfeer is perfect, de avond opnieuw geslaagd. Een geweldig gevoel. Zondag 20 februari John IV, Alexander I, Janna, de Raad en de nodige dames reizen met een bus naar Gressenich in Duitsland. Daar staat een loei-grote tent. Het is altijd weer een imposant gebeuren. Grote verenigingen die op- en afgaan. Met Prinsen, Rote en Blaue Funken, Musikkapellen, Tanzvereine etc. Eigenlijk is het elk jaar hetzelfde. Maar elk jaar weer maakt het een grote indruk. De aparte eettent is de Duitsers wel toevertrouwd. Imposant en lekker. Op de bühne worden we ontvangen door Ernst Schwalm met de woorden: “Richtige Freundschaft verliert sich nicht.” Dirk Schieren roepen we ook nog naar boven om een orde in ontvangst te nemen. Ons optreden, nu zonder sjpaskapel, is kort. Maar de sjlager slaat aan. Hub Ortmans betiteld zichzelf als een “Eichhörnchen im Hintergrund.” Vanuit Gressenich komen om rond 18.45 uur aan bij De Rousch in Welten. De Vlavreëters (4x11) hebben groot jubileum. Na het bezoek aan Gressenich ben ik Duits georiënteerd. Ik doe de toespraak dan ook maar voor een groot gedeelte in de taal van onze Oosterburen. Wanneer ik begin met “Liebe Kuchenfresser!” is de aandacht van zaal meteen optimaal. Het is extra leuk dat we hier zijn omdat de dochter van René en Esther Stoffels bloemenmeisje is geworden in Welten. Vrijdag 25 februari We bezoeken Ut Koffiehuuske in Benzeroa! Altijd een gezellig oponthoud. We zijn vandaag niet met elf Raad van Elfleden. Dat komt uiterst zelden voor! Eerder waren we in Gressenich niet compleet. En verder zullen later op 1 maart bij het Heksetreffe geen elf man op de been kunnen brengen. Alle andere activiteiten zijn in orde! Na Benzeroa zijn we te gast op de carnavalsavond van de Sjieënplate in de kantine van SV Eikenderveld. Dat is er deze keer een om in te lijsten. René Stoffels, Ron Feller en Maurice van Hoof stelen de show. Maar zeker ook de nieuwe Prins Frans (Palmen) I en zijn Prinses Nancy. Frans ziet er patent uit: maillot, zonnebril, sigaar. Een echte prins! In zijn toespraak heet hij ons allen welkom op deze “Lama-avond”! Vanuit het Weltense is veel belangstelling. Een afvaardiging van de Vlavreëters, Stef Feyen en Ron Eussen, Hub Eussen en de Ingelkes verzorgen optredens. Zaterdag 26 februari De jaarlijkse fotosessie vindt deze keer plaats bij het gerestaureerde Kasteel Terwom. Op de binnenplaats en bij de brug. Het levert ongetwijfeld fraaie beelden op. John Reinders sr. is ook aanwezig. Hij woonde vroeger op het kasteel en het is natuurlijk hartstikke leuk om juist daar een paar foto’s te maken met zijn prinselijke zoon. Overigens wordt Joep Leunissen op de binnenplaats gedecoreerd en in de jeugdraad opgenomen. We doen het nog niet zo heel lang, maar het schijnt al een bijna niet meer weg te denken traditie te zijn geworden: samen met de jeugdraad uiteten bij MacDonalds! Heel gezellig en zo samen met de jeugd, tja dat heeft wel wat. Ook voor Alexander I en Janna een leuke activiteit. Terwijl de jeugd aansluitend de JCLcarnavalsdisco bezoekt, bezoeken wij De Kromme Toeter. Dé lokaliteit waar niet alleen John IV normaal zij vertier vindt maar heel veel Eikendervelders. Nu durven de ouderen onder ons ook naar binnen te gaan. Want zo vroeg op de avond is het natuurlijk nog helemaal niet druk. Tegen het raam hangt de grote poster van John IV. Hij is hier kind aan huis! DJ Percy weet ons wel te paaien. Eigenaar John Vijgen krijgt een onderscheiding. Hier horen de meesten van ons eigenlijk voor het eerst de nieuwe kraker Anton, Anton!
Vanavond heeft Hub Ortmans zich in burger bij ons aangesloten. John IV: “Zou Hub volgend jaar prins worden? Volgens mij is hij echt met de generale bezig!” Vanuit De Deugniet vertrekken we naar het Corneliushuis in Heerlerheide. Daar proclameren De Gete hun nieuwe heerseres. John IV ontvangt er een prachtige orde. Van daaruit gaan we terug en zijn te gast bij de Sjpoarbülle. De Winkbülle vertrekken als wij binnenkomen. Een soort wisseling van de macht zou je kunnen zeggen. Zondag 27 februari Het SjoenkelTrefMatienee, georganiseerd door de Aod-Prinse, staat ook in het teken van kou, sneeuw en ijsberen. Buiten zijn er skiwedstrijden op houten latten met riemen. Binnen is alles mooi wit versierd en wordt de indruk gewekt dat je je in een sneeuwlandschap bevindt. De Aod-Prinse zijn allen winters aan. Koud is het overigens niet. Integendeel. Voorjaarstemperatuur. Daardoor ook gaat de competitiewedstrijd van Eikenderveld 1 gewoon door. Dat is minder, want dat brengt een aantal mensen, waaronder ik, in een lastig pakket. Toch maar eerst voetbal kijken. Als ik arriveer is het feest al in volle gang. Ik heb echte geen moeite me in te leven, ondanks het verlies van SV Eikenderveld. Ook vanuit de kantine komen gelukkig toch nog de nodige Eikendervelders. Sjpaskapel Väöl Kemaw doet een muzikale duit in het zakje. Dat geldt ook voor gast-DJ Jan van Wijnen. Dinsdag 29 februari Dat maken we niet zo vaak mee. Schrikkeljaar! Arno en ik bezoeken de afscheidsreceptie van Burgemeester Pleumeekers. Bovendien gaan we kennismaken met de directie van Kinderstad. Woensdag 1 maart En zo zitten we in de maand maart. Het komt niet vaak voor dat carnaval zó lang duurt! Maar onze hooglustigheden vinden dat wel best. Vanmiddag neem ik een kijkje in de garage van de prins. Daar staat alle snoep. Hemeltje, dat is nogal wat! Buiten is regen, wind en storm. Nu niet bepaald de geschikte entourage voor een optocht. Maar gelukkig is het zover nog niet. De weekendfolder wordt vanmiddag verspreid. Met daarop de foto’s van onze hooglustigheden en het complete programma voor het carnavalsweekend. Het gaat snel! Vandaag gaan De Eekheuëre en Sjpasmonie Akseptabel Gesjravel naar het Heksetreffe in de Poort van Herle. Eerst verzamelt men echter in Hotel de la Station. Een leuke opwarmer. Het is het begin van echt 8daags carnavalsfeest, want vanaf vandaag zijn we geen dag meer vrij. Omdat toch nog veel mensen morgen moeten werken, is het niet zo’n uitbundige activiteit. Anita de Hoop en Frans Theunisz treden live op. Maar de installatie begeeft het tot tweemaal toe. Dus de optredens vallen in het water. Als Eemoal Prins te zieë gedraaid wordt, heeft Frans Theunisz plots heel veel interesse voor ons hoesje. Zou hij de tekst willen kopen ... ? Om 00.10 uur wordt Anton, Anton gedraaid. John IV beklimt een kruk en maakt typische bewegingen op het ritme van de muziek. Eigenlijk ontstaat hier het dansje dat vanaf nu door John dagelijks voorgedaan wordt. De toeschouwers doen het graag na. Donderdag 2 maart Loetsjdònderdig. De dag waarop de jongste Aod-Prins opgenomen wordt bij de Aod-Prinse. Een soort ontgroening. Na het verkleden en grimeren bij Sophie, gaan we eerst Jacques Kersten thuis afhalen. Daar drinken we een glaasje Heëlesje Bitter, maar dat gaat moeizaam, omdat de Bitter bevroren blijkt te zijn. Later in het Trefcentrum moet Jacques geblinddoekt 11 drankjes raden. Geen eenvoudige opgave. De doktoren van de Aod-Prinse kunnen echter het verlossende woord geven: de jongste telg is geboren en John IV mag Jacques de Gòwwe Loetsj van de Loetsjprins omhangen. Vanaf nu moet hij ook een jaar lang bij alle bijeenkomsten van de Aod-Prinse de drank opnemen en rondbrengen, zo zegt de traditie. De avond is redelijk bezocht en aan gezelligheid schort het niet. Vrijdag 3 maart Scholenbezoek. Rond het middaguur zijn we te gast bij De Linde. Hub Clement (organisator) en Ruud Moonen (directeur) hebben ons na een jaar “rust” weer uitgenodigd en dat stellen we op prijs. Het feest was vroeger in het HKB, nu in de klaslokalen op school. Dat is even anders, maar niettemin gezellig. Daarna gaan we naar de Basisschool Eikenderveld. Prins Rielke I, Prinses Chantal en Nar Michael amuseren zich opperbest. Zoals vanouds, een leuke activiteit. Een goede aanloop naar het Ongerwiezersbal, dat zich aansluitend in het Trefcentrum afspeelt. Het Café is bijzonder goed bezocht en de sfeer uitgelaten. We naderen heel duidelijk het carnavalsweekend! Zaterdag 4 maart ‘s Morgens vroeg op om de toespraak voor ‘s avonds in orde te maken. Terwijl de Aod-Prinse zich al verzameld hebben bij Café Eikenhof om zich te laten grimeren voor Poeffel Moeffelzoaterdig, zijn Roy en ik
nog in het Trefcentrum om samen met Ton de versiering van witte plastic te fatsoeneren. Buiten vallen flinke sneeuwbuien. D’r Iehsbeër oeht d’r Sjlager is rigtig los! De jeugdraad, Alexander I, Janna, John IV zijn ‘s morgens ook al vroeg op pad. Ze vergezellen de Stadsprins bij diens intocht in Heerlen met de trein. Aansluitend is er een optocht, lees wandeltocht, door het centrum. Als ik na twaalven bij Eikenhof arriveer, zijn de Aod-Prinse al lekker opgeschoten. Natuurlijk staan we even stil bij het ontbreken van Frans Ossenblok. We hadden hem graag erbij gehad, maar begrijpen zijn pas op de plaats. Jacques Kersten maakt vandaag zijn debuut, John Reinders sr is door de Aod-Prinse als gast gevraagd om deze unieke zaterdag mee te maken. De eerste keer dat er een gast mee mag. Wat een voorrecht! De Aod-Prinse zijn bijzonder sjiek gegrimeerd als beer. IJsberen wel te verstaan. Loetsjprins Jacques is als enige een bruine beer. Het is al een traditie dat het grimeren afgesloten wordt met een door Sophie geregeld etentje! Prima verzorgd. Sophie mag vandaag van ons, buiten de al even traditionele witte lange rozen, een kado in ontvangst nemen voor al die jaren van goede zorgen. Thuis had ik nog uit de JCL-optochttijd rode paraplu’s liggen. Die komen nu geweldig van pas. Een rode rij van ijsberen in zwarte pakken slingert zich tussen de sneeuwvlokken door het winkelend publiek in de Saroleastraat. Een machtig gezicht. Marian heeft een beer, die beweegt op muziek, aan een stok vastgemaakt. Die torent hoog boven de rest uit. Via de Poort van Herle bereiken we Oppidom. Daar zijn John IV, Rudolf, John B en natuurlijk boezemvriend Ron zojuist terug van de intocht van de Sjtadsprins. Peter heeft een nieuw nummer ontdekt: “Heij, Esmeralda. Du bist der Superstar in unserer Discothek! Heij Esmeralda, wenn dich das Discofieber packt, dann bist du weg!” Leuk om hiermee vanavond de vriendin van de Prins te verrassen. Dat wordt oefenen deze middag! In Brandpunt is het druk en beregezellig! We draaien er succesvolle polonaises. Tweemaal wordt Anton, Anton gedraaid en vertolkt John IV hoog op de tafel de hoofdrol in het voordoen van de bewegingen! Van Brandpunt steken we over naar Pelt. John IV heeft de verkeerde jas aan! Dat wordt snel rechtgezet. John IV doet er natuurlijk weer zijn act. Ik heb een gesprek met Miep Willeme, een vrouwtje van 62, lid van de optochtgroep De Duijdriekese. Ze geeft me een levenswijsheid mee: “Este de humor züs, da kumpste wiet!” Het lijkt erop dat bij D’r Klinge onze Hooglustigheid een kleine inzinking heeft. Buiten wakkert een enorme sneeuwbui! Tussen de buien door gaan we naar Café de Paris. Een mooie lokaliteit met een enorme geluidsinstallatie. We brengen er een paar sjlagers. Met de draadloze micro mee in de polonaise! Bij Eemoal Prins te zieë! maken we met zijn allen een grote sjoenkelrij. Het is een prachtig beeld! Eigenaar John Stevelman ontvangt een orde. Wij krijgen kaas en worst. Bij De Deugniet is Michael boos. We zijn in zijn ogen te laat! We maken het echter ruim goed. We doen een aantal optredens: onze sjlagers, John IV met Anton, Anton, Arno en Roy met de Schintaler. Prachtige sfeer. Wat een stemming! Een dag later tref ik Michael in De Deugniet. Trots geeft hij mee: “Rob, het was gisteren af!” En zo was het! De afspraak om om 19.00 uur bij Brasserie Bracke te eten, halen we bij lange na niet. Het wordt uiteindelijk 20.15 uur. John Berendsen was het al gaan vertellen. Even is er opschudding: John IV laat de scepter pardoes vallen tijdens het telefoneren. Rudolf vindt het geen probleem: “Voor de eekhoorn heb ik koppijntabletten bij me!” Overigens is de Raad van Elf toe aan nieuwe ordes. Werner Somers zal ze maken en belooft John IV dat hij ze nog als prins bij de Raad van Elfleden mag omhangen. Het eten is als vanouds perfect en zeer welkom! Al huiveren de anderen als Ben van Ineveld een groot glas melk drinkt. Gelukkig zijn we wel op tijd in het Trefcentrum. Jeetje, wat een mensen! Gezellig hoor! Anja Meulmeester en Daniëlle Scheeren zijn als Tafeltje-Dek-Je verkleed! Ze hebben wel veel ruimte nodig! Ik vraag hoe ze naar de WC gaan. Het antwoord is kort en bondig: niet! De Poeffel Moeffel wordt aan SV Eikenderveld overhandigd. Het bestuur is goed vertegenwoordigd met Stefan Vervuren, Harrie Jacobs, Fons Daemen en Jan Leenders. De laatste heeft de eer om het kleinood in ontvangst te nemen. Namens SV Eikenderveld houdt Harrie een ferme toespraak. Alsof hij weer even prins is. De Winkbülle met Stadsprins Rolf I geven ook acte de présence en belonen John IV en jubilaris Arno met een orde. Peter Paas heeft de muzikale regie in handen. En dat is hem wel toevertrouwd. Het wordt een schitterende avond. Opnieuw een onvergetelijke Poeffel Moeffelzoaterdig. “Wèr u sjtripke!” aldus John IV. Om er vervolgens ondeugend aan toe te vangen: “Mak d’r mar u paar sjtripkes va ...” Zondag 5 maart Roy Scheren en Ron de Groot halen al vroeg de Prinsenwagen uit Beek! Want vandaag gaan De Eekheuëre weer eens met de Heerlense Optocht mee. Een droomwens van de prins. Die heeft zijn zaken goed aangepakt. Want alle optochtdeelnemers van De Eekheuëre en de voetbalclub worden uitgenodigd voor het ontbijt bij hem thuis. De kapperszaak is net als bij de kennismakingsavond weer keurig ingericht. Ongeveer 50 Eekheuëre, plus nog eens wat extra eskimo’s en beren van SV Eikenderveld vormen een grote groep. Het tapbier wordt op de vroege morgen niet gemeden. Dan komt de prinsenwagen. Een hele grote imposante olifantenwagen. Die wordt volgeladen met snoep en dat doet de Prins het liefste zelf! Plots staat hij boven op de wagen te telefoneren. Blijkt dat een telefoontje te zijn van vriend Mestrini uit ZuidAfrika. Diens vrouw en twee zonen arriveren even later in de zaak. Zij zijn extra overgevlogen om carnaval mee te maken en om John IV te feliciteren. Eerder op de dag was Herm Adams al aan de lijn vanuit
Barcelona. Om John en familie een fijn carnaval toe te wensen. Het is dus een internationale aangelegenheid deze morgen. Overigens is het fris. Het dreigt ook af en toe te gaan regenen. Maar het blijft gewoon droog! Voor mij is het een extra spannende dag. Samen met Opperwinkbül Bert van der Molen mag ik commentaar geven bij de Heerlense Optocht die via de kabel uitgezonden wordt. Het is de eerste keer en het is bijzonder wennen. Ik vind het heel leuk, maar wel bijzonder moeilijk. Je moet in de grote evenementenwagen van het Limburgs Dagblad dan ook heel veel dingen tegelijk doen. Het rode lampje van de regisseur links moet je in de gaten houden. Rechts moet je goed letten op het scherm, want dat zijn de eigenlijke televisiebeelden. Bovendien wil je vaak reageren op de reacties van buiten, want daar proberen ze steeds je aandacht te trekken in de hoop dat ze op TV komen. Daarnaast moet je steeds meelezen wat de mensen zelf over hun groepen en wagens hebben opgeschreven, zodat je ook iets zinvols kunt meedelen. Een hele ervaring. Om 17.00 uur ben ik klaar. Natuurlijk zijn inmiddels De Eekheuëre met een apetrotse en ruig uitgooiende John IV al langsgekomen. Ze maken een prima indruk. Een beetje beduusd arriveer ik in het Trefcentrum. Daar is het alweer gezellig druk en moet ik om 18.00 uur het Kingersjtundje leiden. Even op adem komen en dan er tegenaan! Er zijn veel kinderen. Ze zijn heel enthousiast. Het duurt geen uurtje, maar twee uurtjes! Roy assisteert en John IV steelt de show met Anton, Anton en Waar we vandaan komen! Die moeten we natuurlijk erin houden! John IV mist geen minuut van de kindermiddag: “Wat unne middig. Ieësjt d’r òptog en noe dit. Mak d’r mer dierekt veer sjtripkes va!” De middag gaat over in de avond. Een vermoeiende dag. Logo, dat het niet superlaat wordt. Maandag 6 maart De middag wordt links en rechts gebruikt om bij te tanken, om te rusten. Anderen willen nog wel even d’r kloon aantrekken voordat het zwarte pak definitief wordt. Zelf belandt ik dan op maandag altijd met José van Hoof in de stad en daarna in de schouwburg bij het Eëzelkesbal. Daar vraagt Rob Houben aan Peter en mij of we iets kunnen zingen. Met name Eemoal Prins te zieë!. Hij stopt als voorzitter van de jeugdcie bij De Winkbülle en zou het een mooi afscheidscadeau vinden. Natuurlijk doen we dat! Even zingen in de schouwburg is altijd leuk! ‘s Avonds is de Lempkesoptocht door het Eikenderveld. Henri Driessen en Tim Jongen zijn met hun lampjescreaties de blikvangers. De jeugd heeft lampionnen. We gaan bij Eikenhof. Daar laat de jeugd zich verwennen door Sophie. We eindigen bij het vertrekpunt: in het Trefcentrum. Dinsdag 7 maart Het weer is goed. Gelukkig, want vandaag is het dé grote dag in onze wijk! D’r Dulle Dieënsdig. Dol is het aanvankelijk. De twee prinsenwagens uit België zijn er niet. Dat hebben we nog nooit meegemaakt! Een paar wagens proberen de route te ontcijferen en rijden de wagens tegemoet. Dat levert geen succes op. We staan met trillende benen te wachten. Het zal toch niet? We bedenken al alternatieven. Lopen? Personenwagen met open dak? Op een andere wagen? Optocht komende zaterdag laten vertrekken? Met Halfvasten? We halen wel groot de krant. Dat is zeker! Maar anderhalf uur later dan gepland, klinkt er gejuich. Daar komen ze. Ze hadden motorpech. Waarom niet even gebeld? Tja, eigenlijk is dat nu ook niet meer belangrijk. Snel, snel alles installeren. En dan hoppa! De optocht begint alsnog, zij het een half uur te laat. Het wachten heeft zich geloond. Ook voor Minou van Hoof, die samen met oma José meeloopt en haar debuut maakt. Rudolf heeft een kabouter in de tuin gezet, zodat de Raad van Elf zich met sinaasappels kan uitleven. De kabouter wordt moeiteloos geraakt, ook nu expert Norbert er niet meer bij is. Voor het eerst hebben we als Raad van Elf een vrouw op onze wagen: Esmeralda staat als ijsbeer in een grote Prinsenhoed en gooit ook driftig uit: “Enig! Is het nog ver?” Want ze moet opletten dat ze met het snoep uitkomt. John IV, gisteren nog in de grote optocht, ervaart dit toch weer heel anders. Hij heeft er maar één woord voor: “Super!” Super wordt ook weer het Groeët-Eekheuëre-Bal in het Trefcentrum aansluitend aan de optocht. Eén brok gezelligheid! De kleine Fabian Daemen, met een overdreven grote zelfgemaakte prinsenmuts op, steelt de show. Hij voelt zich prins en staat constant op het podium. Ik roep hem uit tot Fabian I. Bewegingsloos en zonder emotie accepteert hij de ere-titel. Maar genieten doet hij. En doet hij ‘t niet, dan wij wel! De jury met o.a. Harrie Franz (Bewonersraad) en Lizette (Keramiekhuisje) maken ‘s middags de prijzen bekend. De 1ste prijs gaat naar de beren van SV Eikenderveld en De Eekheuëre. De stimulansprijs gaat naar Henk van Vliet. Hij had een kar, versierd met verkeersborden en de volgende tekst: “Ekenderveld drempelgek! Harry ig bin d’r weg kwiet!” De prijs voor de origineelste gaat naar de families van Ineveld en Luyten. Een vierde prijs gaat naar de prinsen van SV Heerlen, Patrick I en Livai I. Zij hebben zich de moeite genomen om hun John IV, lid van SV Heerlen, te ondersteunen. Buiten de tinnen borden met inscriptie sponsoren de Bewonersraad en Lizette nog een 4xƒ50 extra. Dat is een leuke geste! Bij de loterij assisteren Roger Wellman, Hub Hamers en Anita van Hugten om te kijken of alles rechtmatig verloopt. De Prins koopt symbolisch het 3000ste lot. Dat betekent dat alle loten verkocht zijn. Klasse. De trekking levert verder natuurlijk geen problemen op. De winnaar mag blij zijn met die prachtige fiets van
Rijwielhuis Willem Bal. De grote frituur aan de zijkant van het gebouw is een succes. Hij komt uit Duitsland en heeft prima materiaal. Ger Koks: “Het lijkt Gressenich wel!” De meeste mensen gaan rond 18.00 uur naar huis. Logisch, want ze willen ‘s avonds het slotfeest meemaken. Om 19.30 uur begint het te regenen. Hebben wij vanmiddag met de optocht wel even geluk gehad! Zelf moet ik nog om 19.00 uur in Hotel Max zijn. Jònkheedsprins Pieter I van De Winkbülle treedt dan af. We werden gevraagd om daar Eemoal Prins te zieë als afscheid te zingen. Dat doen we ook en de zaal deint mee. We houden er een goed gevoel aan over. Terug naar het Trefcentrum. Corrien Jurena en Anita Koks hebben zich als kabouters verkleed. Ze delen koekjesordes uit en geven “neusjes”! Miriam van Ineveld, Mariëtte Claassen en Patricia van Hoof halen om 23.00 uur Adéle en Theo Luyten uit bed! Ze wilden niet meer komen, omdat ze morgenvroeg (woensdagmorgen) op wintersport gaan. Even later staan ze toch in het Trefcentrum! In pyjama ... ongelooflijk! Zoiets kan alleen maar bij De Eekheuëre. Wat ook alleen maar bij De Eekheuëre kan, is zo’n groots afscheid van de Prins, zoals zich dat deze avond afspeelt. Via een muzikale rondreis worden herinneringen opgehaald uit een enerverend seizoen. Muziek hoort bij carnaval, maar drukte nu wel een heel dikke stempel op het seizoen. D’r Beër is los, Ut Limburregs Volksleed, Eemoal Prins te zieë, Anton, Heij Esmeralda, Tjoekke-tsjoekke-tsjoekke, de Kuskesdans om er maar een paar te noemen zullen ons altijd bijblijven. Ger Koks en Carin Boots zingen traditioneel een afscheidslied, dat de hele zaal vanaf papier mee kan zingen. Elise, de moeder van de Prins, heeft sterretjesregen uitgedeeld. Een prachtig effect in de donkere zaal. Het afscheid duurt lang en overschrijdt ver de tijd van middernacht. Niemand die daarom maalt. Want het blijft interessant van het begin tot het einde. Als John IV het woord pakt is de stilte hoorbaar. John heeft bewezen een goede redenaar te zijn en bewijst dat ook nu weer. Met rake bewoordingen vertrouwt hij ons zijn gevoelens toe. Af en toe wordt hij geholpen door mensen in de zaal die goed opletten en merken wanneer de emoties de overhand krijgen. Bijvoorbeeld op het moment dat hij Jessy en Jacques bedankt voor hun trouwe aanwezigheid, ondanks het persoonlijke leed dat ze met zich meedragen. Voorzitter Arno noemt het geheel “druk, gezellig, emotioneel en hartverwarmend!” Ik zou pagina’s kunnen wijden aan dit laatste uur, maar beperk me tot de volgende markante en alleszeggende uitspraak van de scheidende prins: “Ig bin mig zellef kinne blieve ... En ig han gemerkt dat ig gee lid bin van un kloep, mar van un famielje.” Onder groot applaus wordt John IV weggedragen. In de kleine ruimte achter in het Trefcentrum verzamelen zich dan alle Raad van Elfleden. Het lijkt of alle emoties op één grote hoop worden gegooid en massaal exploderen. Tranen vloeien rijkelijk. Volwassen kerels onder ‘n hoedje te vangen. Wat is dit puur. Uit het hart. Vieër zint gee lid van un kloep, mar van un famielje. Inderdaad. Het draagt er allemaal toe bij dat het feest nog lang niet ten einde is. Om 01.00 uur wacht ons weer een verrassing. Er wordt een grote ijsblok binnen gereden. Miriam doet het woord. Back to the basic. Terug naar de verleidelijke vrouw, die de baas is. Esmeralda wordt tot prinses geproclameerd. Ze krijgt de muts en de scepter van Ferry D’rzellefde, de prins van de Sjtapgaste! Ze ziet er prima uit en weet natuurlijk hoe ze moet reageren na alle ervaringen met John IV. John krijgt een orde, de Orde Van De Eeuwig Lachende Vrouw. Net als John, maakt ze Anton, Anton tot haar eigen show. Prima bedacht. De originele Eekheuëre op hun sterkst! Woensdag 8 maart Alles is voorbij. En toch ook weer niet. Want juist deze opruimdag is altijd heel bijzonder. Bijzonder qua sfeer, heel gezellig, lekker napraten en volop nagenieten. Je merkt het aan de opkomst. Er is veel hulp. Om 14.00 uur verzamelen. Na anderhalf uur zijn we klaar. Ger W, Ger K, John B, John F, Arno, Roy, Rudolf, Jacques, Jo, Rob D, Rob C, ze zijn er allemaal. Hub Ortmans en Harrie Jacobs laten zich evenmin onbetuigd. Later komen John IV en Ron kijken. Ze hebben gewerkt in het nieuwe appartement van John en Esmeralda. John sr. valt ook nog even binnen. Dus het napraten gebeurt in alle heftigheid. Met haringen en hoofdkaas en wat drankjes als stille getuigen. Ron verbaast zich: “Nu al aan het bier?” John geeft antwoord: “Kun je later ook als je volwassen bent.” Als Ton Beijer vraagt: “Wat drinkt dieër van d’r Pap van d’r Prins?” volgt de ene opmerking na de andere. “D’r John hat wegens riehkdom gesjloate!” Roy: “Da zalste waal un ganse weëk tòw zieë!” Harrie: “Deë geet gaar neet mieë oape!” En zo is de toon gezet. Geen spijt. Nee, gewoon lekker nakeuvelen. En ons verheugen op de avond. Eerst ga ik naar de Pancratiuskerk. Een askruisje halen. Bovendien zingt daar Sjef Diederen. En dat klinkt natuurlijk altijd goed. Bij het haringbijten ‘s avonds geven Frans en Mendy Ossenblok acte de présence. Dat doet De Eekheuërefamilie zichtbaar goed. Een leuke opmerking van Anita Koks, de moeder van de jeugdprins, is de moeite waard om op te schrijven: “We hebben een droom gehad en het is zo leuk dat die uitgekomen is!” Voor de rest wordt er weer veel onzin verkocht. Roy vindt mijn prinsenfoto maar niets, klimt op een tafel en plakt mijn gezicht af. Dan pakt hij de foto af, houdt hem naast mij gezicht en vraagt aan omstanders: “Wat zijn de tien verschillen?” Uiteindelijk is het een eer, dat uitgerekend John IV mijn foto weer ophangt. Het is lachen geblazen.
Gedanst wordt er ook. De SV Heerlen-shuffle wordt voorgedaan en de Tjoekke-Tjoekke-Tsjoekke-dans staat ook weer op het programma. Rudolf beeldt nog een keer D’r Kloon uit en oogst applaus. Het was ook alweer een hele tijd geleden, dat hij deze act opvoerde. Zelfs John IV kijkt zijn ogen uit, want dit had hij van zijn secondant toch niet verwacht. Donderdag 9 maart Rustdag. Wat een rust, rust, rust ... Vrijdag 10 maart Het traditionele Hieëringbegrave bij SV Eikenderveld. Organisatie ligt voor het eerst in handen van de Sjieënplate. René Stoffels, Ron Feller en Maurice van Hoof kwijten zich uitstekend van hun taken. Frans I, John IV en de Raad van Elf assisteren prima. Zo druk als vanavond is het nog nooit geweest. Overvol. Beregezellig! Stevie draait op de JCL-installatie en dat klinkt goed. Het bier vloeit nog eenmaal rijkelijk. John sr: “Dit han ig nog noeëts mitgemakd. Ut leek waal of ut vuër nieks woar!” Dat was het natuurlijk niet. Maar misschien had het wel te maken met het feit, dat alle betrokkenen dit seizoen, dat zó lang en in hoogte- en dieptepunten zó bijzonder is geweest, tot het einde wilden inhaleren. Afsluiten op een waardige manier. Zo gebeurde het op deze vermeldenswaardige 10de maart heel duidelijk.
