16 18 april 2013 jaargang 55

16 18 april 2013 | jaargang 55

Tweewekelijks blad van de Technische Universiteit Eindhoven Voor nieuws: www.cursor.tue.nl en volg tuecursor op enmm

6|E  redoctor Sabine Van Huffel, wars van competitie 3 Inloggen met 12 TU/e’ers op “wachtgedachten’ vreemde grond

15 De kick van iemand op zijn rug gooien

Flip for English

2 | Vooraf

18 april 2013

Kenniseconomie

Colofon Hoofdredacteur Han Konings

Eindredacteur Brigit Span

Redactie Judith van Gaal Tom Jeltes | Wetenschap Frits van Otterdijk Norbine Schalij Monique van de Ven Berry Zwets (stagiair)

Medewerkers Nicole Testerink Gerard Verhoogt

Fotografie Rien Meulman Bart van Overbeeke

Coverbeeld Rob Stevens

Opmaak Natasha Franc

Aangesloten bij

Als je als relatieve buitenstaander van het universitaire bedrijf (!) het stuk van Rutger Bregman leest in de Volkskrant van zaterdag 13 april (‘De prof wint het van de prof.’) kijk je denk ik toch wel op een andere manier naar het begrip kenniseconomie. Mijn voorstel aan de medewerkers en studenten hier aan onze universiteit: diep het op uit de papierbak in de kelder en lees het alsnog. Over wat Bregman specifiek over het onderwijs aan de drie TU’s schrijft, denk en hoop ik dat hij zich vergist. Maar lees het en oordeel zelf. Wat me bij het stuk ook vooral intrigeerde, was de illustratie van Jasper Rietman. Op de voorpagina van Vonk, de bijlage met achtergrondverhalen & opinie, staat een grote machine waar bovenin geldzakken worden gepropt (‘BUDGET’). In het middenstuk draait iemand aan knoppen waar het bord ‘STUDENTEN’ hangt en onderuit het apparaat, in het deel ‘KWALITEIT’, verschijnt een lopende band waarop kersverse studenten staan. Die jongens en meisjes worden halverwege de productielijn door robotarmen voorzien van zo’n muts die Amerikaanse

Rewwwind www.cursor.tue.nl Han Koning s

In Rewwwind ‘spoelen’ we kort terug naar de afgelopen weken. Welk nieuws is na het verschijnen van de laatste papieren Cursor op de Cursor-site verschenen?

Eindhovense coatings dingen mee naar Jaarprijs studenten in de lucht gooien bij hun afstuderen. Uiteindelijk eindigen de lopende band en de van een muts voorziene studenten weer in een machine, waaruit aan de achterkant geldzakken stromen. Op het meetvenster van dat apparaat staat 72%, naar ik aanneem het uiteindelijke rendementcijfer van die generatie studenten. Wat mij betreft kom je met die illustratie van Rietman al een heel eind, maar de verdere invuloefening van Bregman is ook verhelderd. Zelfs als je er werkt is het schokkend, tweette iemand naar Bregman.

16 april - De TU/e neemt dit jaar weer met een team deel aan de Academische Jaarprijs. Het COATit-team onder leiding van dr. Catarina Esteves (Materials and Interface Chemistry, Scheikundige

Technologie) wil meer bekendheid geven aan de zelfherstellende coatings die in haar groep worden ontwikkeld. Ze nemen het op tegen zestien andere teams.

Vooraf | 3

Kijk voor nieuws op www.cursor.tue.nl

Vox Academici Dr. Tanya Ignatenko, UD Signal Processing Systems, faculteit Electrical Engineering

Worden wachtwoorden overbodig door de hersengolfscanner? Niet langer je wachtwoorden intypen om toegang tot je computer te krijgen, maar er alleen maar aan denken. Dat wordt volgens onderzoekers van de Amerikaanse Berkeley University dé nieuwe inlogmanier. Worden deze sciencefictionachtige ‘wachtgedachten’ werkelijkheid? En hoe veilig is deze vorm van biometrische herkenning in vergelijking met andere technieken?

De Amerikaanse onderzoekers ontwikkelden een methode om hersengolven op een zeer nauwkeurige manier met behulp van speciale software te analyseren. De foutmarge is minimaal en individuele hersengolven zijn al goed te herkennen. Ook de prijs valt mee: voor zo’n honderd dollar is er een koptelefoon te koop met ingebouwde EEG en software die de hersengolven kan uitlezen.

“Biometrische herkenning en zeker dit soort hersengolf-herkenning zit voor de meeste mensen redelijk in de sciencefiction hoek”, zegt Tanya Ignatenko, universitair docent Signal Processing Systems aan de faculteit Electrical Engineering, lachend. Ze vervolgt serieus: “Het heeft de toekomst, biometrische herkenning is in tegenstelling tot het getypte wachtwoord uniek en heeft een

Tech United werkt aan goedkopere voetbalrobot 16 april -Regerend wereldkampioen robotvoetbal Tech United werkt aan een robot met een kostprijs van 5.000 euro. De TURTLE die het TU/e-team nu gebruikt kost ongeveer 26.000 euro. Door het bedrag naar beneden te

brengen, wil Tech United de technische sport toegankelijker maken. Het team beoogt minstens vijftig robots te verkopen, zodat er tien nieuwe teams kunnen starten in de competitie rond de wereldtitel.

aantal grote voordelen. Toch denk ik dat we het voorlopig nog niet op het vlak van hersengolfherkenning moeten zoeken. De betrouwbaarheid is nog niet zo hoog, ook al geven de Berkeley-onderzoekers aan dat ze de foutmarge flink verlaagd hebben. Helaas is hersengolfherkenning nog niet getest op grote onderzoekspopulaties - ook in deze studie niet. Er worden kleine groepen gebruikt van 5 tot 20 personen. Dat is prima voor een proof of concept, maar voor het opzetten van een technisch systeem zijn grote studies noodzakelijk. Dat is niet makkelijk, het zijn vaak lange testen en misschien zijn mensen ook huiverig hun ‘gedachten te laten analyseren’; wat kan er allemaal uit zo’n EEG gehaald worden? Aan de andere kant, het is eigenlijk niet anders dan een EEG laten afnemen in een ziekenhuis.”

Hoger Onderwijs Persbureau

Redactieraad prof.dr. Cees Midden (voorzitter) prof.dr. Hans Niemantsverdriet Angela Stevens- van Gennip Thomas Reijnaerts (studentlid) Arold Roestenburg Anneliese Vermeulen-Adolfs (secretaris)

Redactieadres TU/e, Laplace 0.35 5600 MB Eindhoven tel. 040 - 2474020 e-mail: [email protected]

Cursor online www.cursor.tue.nl

Druk Janssen/Pers, Gennep

Advertenties Bureau Van Vliet BV tel. 023 - 5714745

Wereldreis Voor de redacteuren van Cursor is de TU/e-campus uiteraard het voornaamste werkterrein. Een bezoekje aan de High Tech Campus, het Máxima Medisch Centrum, of de Eindhovense binnenstad is voor ons al een hele excursie - veel verder komen we fysiek zelden. Maar vorige week ben ik zelfs naar het buitenland gereisd voor een interview. En niet voor niets: mijn trip naar het statige Kasteelpark Arenberg, de thuisbasis van Sabine Van Huffel, leverde een boeiend en openhartig gesprek op met onze toekomstige eredoctor.

Plaatsen bouwpaal startsein voor nieuw TU/e-gebouw 12 april - Met het boren van een bouwpaal heef collegelid Jo van Ham, voorzien van een groene BAM-jas en bouwvakkerhelm, donderdagmiddag 11 april het startsein gegeven voor project 2 in huisvestingsplan

Campus 2020. Na MetaForum komt er een tweede nieuw gebouw op de campus. Het toekomstige onderkomen van de faculteiten Technische Natuur­ kunde en Electrical Engineering moet december 2014 klaar zijn.

TU/e neemt drukte MetaForum onder de loep Tom Jeltes

Zie pagina 6-7.

10 april - De TU/e gaat de drukte in MetaForum onder de loep nemen. Vooral in tentamentijd weten veel studenten het gebouw te vinden om te studeren. Onder hen zijn veel niet-TU/e’ers, constateert onder meer

de Eindhovense Studentenraad, die studieplekken bezetten waardoor eigen studenten zouden moeten uitwijken naar andere locaties.

De mens achter het nieuws

Tanya Ignatenko. Foto | Bart van Overbeeke

“De software die de Amerikaanse onderzoekers beschrijven, is niet heel ingewikkeld. Het EEG-signaal wordt weergegeven als time-frequency waaruit alleen de gemiddelde amplitude in een bepaalde tijd per frequentiecomponent gebruikt wordt voor de verificatie. Er moet nog veel verbeterd worden, met een betere signaalverwerking zodat ze meer informatie kunnen extraheren en een betrouwbaarder systeem kunnen bouwen. Want het complete systeem is nog niet zo robuust als bijvoorbeeld de irisscan of vingerafdrukherkenning.” “Op dit moment is binnen de biometrische

herkenning de irisscan de best ontwikkelde techniek. De metingen vinden plaats in een zeer gecontroleerde omgeving en de software is heel stabiel. Maar naast het biometrische signaal -of het nu een hersengolf, irisscan of vingerafdruk ismoeten we altijd een code gebruiken die onze privacy kan waarborgen, wat mij betreft de belangrijkste voorwaarde.” “Het biometrische signaal is een unieke identificatiecode. Dat is voor de veiligheid van een systeem heel prettig. Maar aan de andere kant moet het wel in balans zijn met de privacy. Mocht een wachtwoord gekraakt worden of uitlekken, dan kun je deze makkelijk vervangen. Met een hersengolf of irisscan kan dat niet. Die moeten dus heel goed beschermd worden. Speciale codes moeten ervoor zorgen dat biometrische informatie op een manier wordt opgeslagen dat als er iets met de database zou gebeuren, een hacker minimale privé-informatie kan verkrijgen. Binnen onze vakgroep zijn we met dergelijke codes bezig zodat biometrische herkenning op een betrouwbare manier toegepast kan gaan worden. Want het wint het zeker van het ouderwetse wachtwoord. Vaak zijn deze te eenvoudig, worden op meerdere plaatsen gebruikt, vergeten en gekraakt. Een biometrische code heb je altijd bij de hand. En voor toestanden met gestolen ogen en afgehakte vingers ben ik niet zo bang, dat is meer iets voor in de boeken van Dan Brown.” (NT)

Klaar voor de dies De

4 nieuwe universiteits­

hoogleraren dragen tijdens de dies van de TU/e op

25 april

een toga met een speciale bies. Deze zilverkleurige ‘soutache’

Catarina Esteves: “We willen de bekendheid van zelfherstellende coatings vergroten” Dr. Catarina Esteves leidt het enige TU/e-team dat dit jaar meedingt naar de Academische Jaarprijs. Het team van Materials Science and Interface Chemistry (ST) wil met de deelname zijn onderzoeksonderwerp, zelfherstellende coatings, bij een breder publiek bekendheid geven. Esteves kwam eind 2006 vanuit Portugal als postdoc naar de TU/e en bemachtigde via een WISE tenure-track voor vrouwen een vaste aanstelling als universitair docent.

een enorme impact gehad in de media. Ik heb interviews gegeven voor NOS Journaal, RTL Nieuws en Omroep Brabant, op de radio en in allerlei kranten waaronder de Volkskrant en het AD. Daarmee ben ik in mijn overtuiging bevestigd dat veel mensen onze coatings interessant vinden. Via de Jaarprijs willen we de bekendheid nog verder vergroten, zodat er meer vraag naar komt. Dat kan een belangrijke stimulans zijn voor de industrie.”

Hoe ben je op het idee gekomen om mee te doen? “Vorig jaar hadden we een mooie publicatie over zelfherstellende coatings. Daar hebben we toen een persbericht over gemaakt en dat heeft

Je komt uit Portugal. De Academische Jaarprijs is een Nederlandstalige competitie. Is dat niet lastig? “Dat valt mee. Ik lees en versta de taal prima en ik spreek het ook wel. Alleen een interview op tv of radio in

het Nederlands is nog iets te hoog gegrepen. Bij de interviews voor de tv stelden de verslaggevers de vragen in het Nederlands, maar heb ik in het Engels geantwoord.” Jullie zijn met zestien andere teams door de eerste ronde gekomen. Wat nu? “We gaan komende vrijdag met ons team naar een workshop communicatie voor alle deelnemers. Daar komen ter inspiratie ook voormalige winnaars vertellen over hun project. De wetenschappelijke inhoud van ons voorstel is in orde bevonden, maar de prijs van honderdduizend euro krijg je voor een communicatieplan. Daar krijgen we vrijdag meer informatie over.” (TJ)

heeft een totale lengte van

5,50 meter, is ruim 3 millimeter breed, en kost George Pisa & Zn. Tailleurs per toga ongeveer 1 uur om

10 minuten

aan te brengen (

om de voering los te halen,

30 minuten voor het opstikken en 20 minuten voor het afwerken). Het Eindhovense bedrijf George Pisa is in

1927 opgericht en maakte

onder meer het trouwkostuum van prins Willem-Alexander. De

35 werknemers zorgen

ook voor de ceremoniële militaire kledij tijdens de troonswisseling op

Catarina Esteves. Foto | Bart van Overbeeke

30 april.

Foto | Bart van Overbeeke

4 | Gelinkt

18 april 2013

Gelinkt | 5

Kijk voor nieuws op www.cursor.tue.nl

“Juist heel connected” als beeldschermjunkies De TU/e: dagelijks het tweede thuis van zo’n tienduizend studenten en medewerkers. Een relatief kleine gemeenschap, met ontelbare banden tussen de leden - zakelijk en/of privé. In ‘Gelinkt’ laten we steeds twee van hen aan het woord over hun relatie met elkaar en de universiteit.

Het stereotype van “een kluns met bril en twee linkerhanden”, daar herkennen Sebastiaan Candel (24) en Frederique Gerritsen (20) zich niet in. Maar nerds, dat zijn ze absoluut, geven de studenten Technische Informatica toe. De twee zijn onder andere ware gamefanaten en hebben elkaar daarin hélemaal gevonden.

Of het nu een tv is, pc, tablet of smartphone: Sebastiaan en Frederique zijn bevlogen beeldschermjunkies. “Thuis zit ik vrijwel elke minuut achter een beeldscherm”, bekent derdejaars Frederique. “De computer gaat ’s ochtends meteen aan: mail checken, Reddit, Facebook. Social media zijn heel handig; je hoeft niet naar buiten om te socializen”. Met de term ‘nerd’ heeft Sebastiaan (“generatie 2006”) geen moeite: “Ik zie het meer als het hebben van een specifieke hobby en daar heel fanatiek in zijn. Bij gamers wordt ‘nerd’ alleen meer gebruikt dan bij bijvoorbeeld zeilers.” Beiden hadden al jong nerd-neigingen. Op de middelbare school was Frederique al geïnteresseerd in HTML en CSS en haar belangstelling werd verder aangewakkerd tijdens het vak Informatica waar ze, als enig meisje tussen de jongens, leerde over zaken als logica, programmeren en algoritmes. Gamen was toen al haar grootste hobby, het spel ‘Paper Mario 2’ haar favoriet: “De verhaallijn is heel groot, je kunt in dat spel ontzettend veel kanten op”.

Ze speelde in die tijd vooral single-player games, herinnert ze zich - bij vriendinnen hoefde ze niet aan te kloppen voor een virtuele challenge. “Mijn moeder vroeg wel eens: ‘Moet je niet naar buiten of een keer met die-of-die afspreken?’. Als ik dat deed, was het altijd wel gezellig hoor. Maar ik voelde gewoon nooit zo’n druk om met anderen af te spreken.” Sebastiaan was ook nooit zo’n uitgesproken gezelschapsdier: “Ik was vroeger heel introvert en verlegen. Dat was nooit een probleem, ik had altijd wel vrienden - maar de online contacten gingen me makkelijker af”. Ook hij was al van jongs af aan een gamer en vooral fan van Nintendo: “Ik heb alle consoles en handhelds wel gehad”. Een nadrukkelijk favoriet spel had hij niet, “dat verschilt voor mij per console. Maar Pokémon heb ik veel gespeeld”.

waar ik in dat gezelschap eigenlijk een beetje teleurgesteld over was.” Het klikte direct en sinds GEWIS’ eerstejaarsweekend zijn de twee een stel. Behalve bij de studievereniging zijn beiden ook in touw bij dispuut GEPWNAGE, dat staat ‘voor de leuke kanten van nerderigheid’. De twaalf leden zijn “nerds op allerlei gebieden, van fanatieke gamers tot mensen die hele dagen met Linux knutselen en bijvoorbeeld iemand die meesterlijk is in Dance Dance Revolution”, aldus Sebastiaan.

De twee ontmoetten elkaar tijdens Frederiques Intro aan de TU/e. Ouderejaars Sebastiaan zat in het bestuur van studievereniging GEWIS en complimenteerde Frederique met haar shirt met een awesome face erop -“zeg maar een héél blije smiley”, verduidelijkt Sebastiaan.” Frederique: “Tot dat moment had nog níemand er iets van gezegd,

Frederique is trouwens nog aspirant-lid, druk doende met het verzamelen van acht bits die haar toegang verschaffen tot de club. “Die bits kan ik verdienen door iets tofs te doen voor het dispuut.” Op een voorkeursbehandeling van haar vriendje-de-dispuutsvoorzitter hoeft ze niet te rekenen: “Dat heb ik eigenlijk eerder als een nádeel ervaren.

“Als ik er niet aan begín, is er niks aan de hand”

Sommigen dachten toch een tijdje dat ik vooral meeging als aanhang in plaats van dat ik echt geïnteresseerd was in het dispuut”. Inmiddels wonen de twee samen in een appartement in Woensel. Op of buiten het universiteitsterrein, “eigenlijk zijn we bijna altijd samen - behalve als we college hebben”, zegt Sebastiaan. En van die tijd samen wordt een groot deel achter beeldschermen doorgebracht, kijkend naar series als ‘The Big Bang Theory’ en gamend - samen óf alleen. “Hij is nu gek op Monster Hunter, dat spreekt mij niet aan. Ik hou sowieso niet van spellen met al teveel geweld erin”, benadrukt Frederique. Zelf speelt ze momenteel het liefst Civilization, waarbij vanuit het niets een heel rijk moet worden opgebouwd. Dit strategische spel duurt al gauw een dag en de studente kan zich er, eenmaal begonnen, vaak maar moeilijk van losrukken: “Nog éven dit gebouw afmaken, nog éven deze technologie verbeteren…” Lachend: “Ik kom wel eens te laat op afspraken, ja. Of het is opeens vijf uur ’s nachts.” Verslaafd? “Nee, dat niet”, antwoordt Frederique met grote stelligheid. Sebastiaan kan een lach intussen niet onderdrukken, maar zijn lief verklaart:

“Als ik er niet aan begín, is er niks aan de hand”. Sebastiaan: “Ik probeer haar er dan van te overtuigen: ‘Je hóeft niks te doen, het spel wacht wel op je’.” “Maar wat als ik de volgende keer ben vergeten wat ik wilde gaan doen?”, sputtert Frederique. Samen spelen ze op het moment vooral de online game League of Legends. Hoewel ze zij-aan-zij in de virtuele strijd staan, gaat het er bij vlagen fanatiek aan toe. Niet dat ze elkaar met controllers te lijf gaan, “maar soms doet de ander wel eens iets wat in jouw ogen anders had gemoeten”, formuleert Sebastiaan voorzichtig. “Dan kijken we elkaar even heel nors aan en is het weer goed”, aldus Frederique.

hebben we een paar keer tot acht of negen uur ’s ochtends doorgespeeld”, vertelt Frederique. “Gewoon, omdat het kon.” Sebastiaan kan zich best voorstellen dat anderen soms de wenkbrauwen fronsen bij de vele uren die zijn vriendin en hij achter het beeldscherm doorbrengen. Maar, zo verzekert hij: “Eigenlijk zijn we juist heel connected, we kunnen onze grootste hobby met elkaar delen. Dankzij haar heb ik altijd een gaming

partner - en ze is er nog heel goed in ook.” Frederique: “ We hoeven wat dat betreft nooit compromissen te sluiten. En ik kan er altijd op rekenen dat hij het goed doet in het spel. Hij wil echt winnen, terwijl ik het vaak belangrijker vind dat het léuk is.” Vooruit, een kleine ergernis heeft Sebastiaan wel: “Ik kan haar soms maar moeilijk van haar pc afkrijgen voor bijvoorbeeld het ontbijt, de afwas

of het verwisselen van de vuilniszak. Terwijl ik het toch wel een beetje zat ben als de stapel een halve meter boven de vuilnisbak uitsteekt”. Frederique bekent voorzichtig schuld: “Ik snap het wel, het is ook goed dat hij mij daarop aanspreekt”. Grijnzend: “Maar níet als ik in het spel zit!”. Interview | Monique van de Ven Foto | Bart van Overbeeke

“Eigenlijk zijn we altijd samen, behalve tijdens college” Hoewel het gamen volgens Sebastiaan doordeweeks beperkt blijft tot zo’n twee uur per dag, kan het tweetal in vakanties flink doorhalen. “In de kerstvakantie

nl r.tue. curso . w w w

r de ove ks s e a l Al efre gam GE: vanPWNA GE

6 | Uitgelicht

18 april 2013

Uitgelicht | 7

Kijk voor nieuws op www.cursor.tue.nl

“Er zit meer kennis rondom mij, dan in mijn eigen hoofd” Tijdens de dies natalis op 25 april krijgt de Leuvense hoogleraar Sabine Van Huffel een eredoctoraat van de TU/e. De Vlaamse is een autoriteit op het gebied van biomedische signaalbewerking en in eigen land een erkend rolmodel voor vrouwen in de wetenschap.

De inrichting van de werkkamer van prof. dr.ir. Sabine Van Huffel op het idyllische Kasteelpark Arenberg zegt veel over de aanstaande eredoctor. De muren hangen vol met posters voorzien van spreuken als ‘the female engineer’ en ‘5 jaar vrouwen’, en de vensterbank wordt opgesierd met een kalender met foto’s van leden van ‘haar’ groep Biomedical Data Processing. Van Huffel bewijst dat je tegelijk moeder kunt zijn van vijf kinderen en van twee dozijn promovendi en postdocs, een rol kunt spelen in het publieke debat over vrouwen in de wetenschap, en óók nog “met kop en schouders” kunt uitsteken boven de concurrentie - aldus haar erepromotor prof.dr.ir. Jan Bergmans. Aan de buitenkant mag het onderkomen van het departement Elektrotechniek van de KU Leuven ontegenzeggelijk grandeur uitstralen, van binnen oogt het meer prozaïsch. Betegelde gangen met kale muren en zware deuren geven het interieur een aanblik die beter past bij de praktische functie van het gebouw. “We zijn wel wat krap behuisd”, vertelt de gastvrouw. “Maar gelukkig wordt er binnenkort uitgebreid, waardoor er voldoende ruimte zal zijn voor eventuele

gasten uit Eindhoven.” Die Eindhovense gasten worden namelijk verwacht: naar aanleiding van het eredoctoraat voor Sabine Van Huffel zijn er plannen voor samenwerking tussen haar Leuvense onderzoeksgroep en onder meer de groep Signal Processing Systems van erepromotor Bergmans. Dat zou moeten resulteren in het aanstellen van gemeenschappelijke promovendi, die hun onderzoek deels in Eindhoven en deels in Leuven zullen uitvoeren.

“Je wilt juist iets blijvends creëren” Van Huffel: “We zullen ons richten op neonatale monitoring (het elektronisch meten van onder meer de hersen- en hartfunctie van pasgeborenen, red.). Daar houd ik me al langere tijd mee bezig, omdat het me aan het hart gaat. Pasgeborenen zijn de meest kwetsbare vorm van leven en een juiste behandeling is van vitaal belang voor de ontwikkeling van de kinderen op latere leeftijd. De TU/e heeft veel ervaring met

Symposium perinatale monitoring De dag voor de dies natalis, op woensdag 24 april, is in De Zwarte Doos een symposium over perinatale monitoring: technieken waarmee de gezondheid van moeder en kind voor en vlak na de geboorte in de gaten kan worden gehouden. Ook is er een tentoonstelling met posters en demonstraties van de nieuwste technieken. Eredoctor Sabine Van Huffel verzorgt de afsluitende lezing. www.symposiumperinatologie.nl

Sabine Van Huffel. Foto | Rob Stevens

monitoring op een manier die minder ingrijpend is voor de kinderen, door de meetapparatuur bijvoorbeeld in te bouwen in kleding. Het nadeel daarvan is echter dat dit ten koste gaat van de kwaliteit van het meetsignaal. Met onze expertise kunnen wij eraan bijdragen dat toch zo veel mogelijk informatie uit het signaal kan worden verkregen.” Behalve de groep van Bergmans, die valt onder Electrical Engineering, zullen wellicht ook onderzoekers van de faculteit Biomedische Technologie bij de samenwerking worden betrokken. In ieder geval is het de bedoeling dat Philips Research een rol gaat spelen. “Ik vind het heel belangrijk dat dit onderzoek ook leidt tot een concreet product. Het gebeurt namelijk te vaak dat een bepaalde methode slechts wordt gebruikt zolang de bedenker ervan erbij betrokken is, terwijl je juist iets blijvends wilt creëren. Daarvoor moet een vinding kunnen verkopen. En daar zijn jullie in Nederland, en zeker in Eindhoven, beslist beter in dan wij.” Het is tekenend voor Sabine Van Huffel: ze doet geen onderzoek om het onderzoek, of ter meerdere eer en glorie van zichzelf. Het enige dat telt is dat de door haar ontwikkelde techniek ten gunste komt van de levenskwaliteit van patiënten. Dat is de drijfveer die ervoor zorgt dat ze vrijwel letterlijk dag en nacht werkt. Die motivatie heeft een duidelijk aanwijsbare oorsprong, vertelt ze. “Toen ik zestien was, moest ik aan mijn rug geopereerd worden vanwege scoliose. Daarvoor moest ik twee maanden in het ziekenhuis blijven. Ik lag op een kamer met nog drie andere meisjes, die alle drie aan botkanker leden en bij wie een been geamputeerd moest worden. Twee van hen zijn binnen een jaar overleden en de derde, die net zo oud was als ik, werd mijn beste vriendin.” “Als ik terugdenk aan die periode, herinner ik me vooral de warmte en

zorg van de artsen en zusters. Tot op dat moment wilde ik sportlerares worden, maar dat was vanwege mijn rug niet meer mogelijk. Bovendien wilde ik iets terugdoen en bij een voorlichtingsdag voor computerwetenschappen kreeg ik het cruciale inzicht dat ik mijn talent voor wiskunde zou kunnen aanwenden om de medische technologie te verbeteren. Ik zat echter op een meisjesschool waar ik maar vier uur per week wiskunde kreeg; veel te weinig om toegelaten te worden tot een ingenieursopleiding.

“Hier is geen competitie, zeg ik altijd tegen nieuwe medewerkers” Toen heb ik in mijn laatste jaar alles op alles gezet om te slagen voor het toelatingsexamen voor ingenieur. Dat is me gelukt.” Toch moest ze in de jaren daarna nog veel geduld hebben. Pas na een algemene opleiding van vijf jaar tot ingenieur computerwetenschappen kreeg ze de kans om een medisch onderwerp te kiezen voor haar eindproject. Tenminste, dat dacht ze. “Men vond dat echter maar een stom idee. Ik ben toen zelf op zoek gegaan naar een geschikt onderwerp.” Na omzwervingen vond ze dat in het Leuvense ziekenhuis, waar ze analyseerde vanuit welke richting je een tumor het best kunt bestralen. Het bleek het begin van een glansrijke carrière in de biomedische signaalbewerking. Van Huffel toont zich enthousiast over de opleiding Biomedische Technologie van de TU/e. Ze had het zelf willen studeren, zegt ze. “Toen die opleiding

in Eindhoven werd gestart, vond ik dat fantastisch. Ik heb me ook ingezet om het vakkenpakket biomedische techniek in de masters elektrotechniek en werktuigbouwkunde hier in Leuven uit te bouwen tot een volwaardige master tot biomedisch ingenieur. Het is hier nu de richting waarin, na architectuur, relatief de meeste meisjes afstuderen.” Nooit was het bij de Vlaamse opgekomen dat ze eredoctor zou worden. “Ik viel echt van mijn stoel toen ik het hoorde. Zelden heb ik gelobbyd voor awards; ik voel niet veel voor dergelijke personen­cultus. Ik geef liever prioriteit aan de begeleiding van studenten. De maatschappij is daarmee beter geholpen.” Ze verdient de eer dan ook niet alleen, haast ze zich te zeggen. Ze ziet het als een eer voor haar hele onderzoeksgroep. “Er zit meer kennis rondom mij, dan in mijn eigen hoofd”, zo verwoordt ze dat gevoel. Samenwerking en collegialiteit zijn de basis voor Van Huffel. “Hier is geen competitie, zeg ik altijd tegen nieuwe medewerkers. Daar kijken ze soms wel van op, maar ik geloof heilig dat je meer kunt bereiken door samen te werken dan door met elkaar de competitie aan te gaan. In de huidige wetenschapscultuur loont het vooral veel te publiceren. Daarom is men geneigd nieuwe resultaten zo lang mogelijk geheim te houden. Ik ben ervan overtuigd dat hierdoor kennis verloren gaat. Ik probeer daarom binnen mijn groep de saamhorigheid te bevorderen.” Dat lijkt te lukken; de jonge ouders binnen haar groep vragen zelfs collega’s als peter of meter. “Dat gaat best ver; het geeft ook aan dat ze steun aan elkaar hebben in goede en kwade dagen. Zulke vriendschap maakt dat mensen beter samenwerken.” Interview | Tom Jeltes Foto | Rob Stevens

8 | Onderzoek

18 april 2013

Onderzoek | 9

Kijk voor nieuws op www.cursor.tue.nl

In de rubriek Sluitstuk vertellen

Sluitstuk

afstudeerders over hun afstudeeronderzoek.

Weg met de onveilige achterommetjes Eindhoven, stad met een dorps karakter. Juist daardoor is grootschalige stadsvernieuwing vaak een heikel punt. Jan Verhagen, recent afgestudeerd bij Bouwkunde, onderzocht of particuliere bouwinitiatieven kunnen bijdragen aan de ontwikkeling van de stad en zo achteruitgang kunnen tegengaan. Kort gezegd bestaat Eindhoven uit vijf aaneengegroeide dorpslinten, vermengd met industriële gebieden -denk aan de oude Philips-gebouwen- wat agrarische bebouwing en nieuwere woonwijken. Deze mengelmoes wordt vaak gezien in de zuidelijke steden van Nederland, hoewel de hoge concentratie bedrijfsgebieden wel uniek is voor Eindhoven. Dankzij de dorpse structuren is er echter ook veel privaat eigendom. En dat maakt planmatige en grootschalige ontwikke­ ling van de stad weinig effectief. Hoe zorg je dan voor een frisse wind door de wijk en voorkom je verloedering? “We hebben Oud-Strijp als uitgangspunt genomen, een heel diverse wijk met de typische dorpskenmerken”, vertelt Bouwkunde-alumnus Jan Verhagen. “Het kijken naar een stad vanaf straatniveau leidt vaak tot nieuwe inzichten. Ik ben daarom eerst de wijk ingegaan: wat gebeurt er nu echt? Je komt van alles tegen: de beruchte huisjesmelker die zoveel mogelijk

Promoties studenten in één huis probeert te proppen, een wietzolder, een gescheiden echtpaar dat het huis heeft opgedeeld. Er wordt heel creatief omgesprongen met woonruimte.”

“Zelfs een driegeneratiehuis is mogelijk” Het was Verhagen al snel duidelijk dat er twee grote issues levenin de wijk: een gevoel van onveiligheid door de vele duistere achterommetjes en brandgangen, en een parkeerprobleem. Hij ontwikkelde daarom het plan ‘Tuinhuizen’. Kenmerkend voor zijn aanpak zijn de toegankelijke achtertuinen, die ook een parkeerplaats bieden. “Door de kavels te schakelen ontstaat nog meer vrije ruimte, die naar eigen wens is in te vullen - zelfs een drie­ generatiehuis is mogelijk. Het bouwen zelf is simpel. En met het kant-en-klaar pakket voor starters wil ik ook laten zien dat individuele bouw niet duur hoeft te zijn, belangrijk in deze tijd van crisis. Toch blijft er plek voor creativiteit en de individuele behoefte, iets wat de echte Eindhovenaar kenmerkt.” Hoewel Verhagen niet verwacht dat

Tuinhuizen daadwerkelijk gerealiseerd gaat worden, ziet hij wel dat de gemeente aandacht heeft voor nieuwe vormen van stadsontwikkeling. Zo heeft Verhagen -hij werkt nu bij een architectenbureau waar hij zijn plannen voor woonindivi­ dualisering verder vorm geeft- onlangs samen met enkele oud-projectgenoten zijn ideeën gepresenteerd op de Brabantbiënnale. “Eindhoven is op alle fronten groeiende, het is nu tijd voor bijpassende bebouwing met hopelijk meer vrijheid voor particuliere initiatieven.” (NT)

Maandag 22 april, 16:00 uur, CZ4: promotie G. Waltrich MSc (EE) Promotor(en): prof.dr. E.A. Lomonova MSc Voorzitter: prof.dr.ir. A.C.P.M. Backx Titel proefschrift: ‘Energy Management of Fast-Charger Systems for Electric Vehicles Experimental Investigation of Power Flow SteeringUsing Bidirectional Three-Phase Three-Port Converters’

Dinsdag 23 april, 16:00 uur, CZ4: promotie D. Sekulovski (ID) Promotor(en): prof.dr. E.H.L. Aarts en prof.dr. I.E.J. Heynderickx Voorzitter: prof.dr.ir. A.C. Brombacher Titel proefschrift: ‘Studies in Ambient Intelligent Lighting’

Donderdag 25 april, 14:00 uur, CZ4: promotie ir. P.W. Smorenburg (TN) Promotor(en): prof.dr.ir. O.J. Luiten Voorzitter: prof.dr.ir. G.J.F. van Heijst Titel proefschrift: ‘Coherent phenomena in the interaction of pulsed particle beams and radiation’

Intreerede Donderdag 2 mei, 16:00 uur, CZ4: promotie ir. A.F.H. van Gessel (TN) Promotor(en): prof.dr.ir.lic. P.J. Bruggeman en prof.dr.ir. G.M.W. Kroesen Voorzitter: prof.dr.ir. G.J.F. van Heijst Titel proefschrift: ‘Laser diagnostics on atmospheric pressure plasma jets’

Vrijdag 19 april, 16:00 uur, BZ: intreerede prof.dr.ir. T.A.M. Salet (B) - dhl Voorzitter: prof.dr.ir. C.J. van Duijn Titel: ‘Grijs beton bestaat niet’

Vrijdag 3 mei, 14:00 uur, CZ4: promotie ir. E.J.L. Deckers (ID) Promotor(en): prof.dr.ir. C.C.M. Hummels en prof.dr.ir. L.M.G. Feijs Voorzitter: prof.dr.ir. A.C. Brombacher Titel proefschrift: ‘Perceptive Qualities in Systems of Interactive Products’

Maandag 6 mei, 16:00 uur, CZ4: promotie Y. Shi MEng. (EE) Promotor(en): prof.ir. A.M.J. Koonen Voorzitter: prof.dr.ir. J.H. Blom Titel proefschrift: ‘Optical Broadband In-Home Networks for Converged Service Delivery’

Dinsdag 7 mei, 16:00 uur, CZ4: promotie L. Midolo MSc (TN) Promotor(en): prof.dr. A. Fiore Voorzitter: prof.dr.ir. G.J.F. van Heijst Titel proefschrift: ‘Electromechanical Tuning of Photonic Crystal Cavities’

Jan Verhagen. Foto en bewerking | Rien Meulman

4 brandende vragen

Kevin van de Ruit (TN) Het mysterie van geleidende plastics

Peter Smorenburg (TN) Versnellen van deeltjeswolken

Samuel Mauger (TN) Magnetische halfgeleiders onder de loep

1 | cover

2 | feestjes

1 | cover

2 | feestjes

1 | cover

2 | feestjes

Op de omslag zie je een inktpatroon van een website voor ‘royalty-free’ foto’s. Ik vind het een mooie print.

Ik werk aan een geleidende plastic, waarvan ik de gemeten geleiding wil kunnen verklaren. Daarvoor heb ik de geleiding gemeten bij verschillende tempe­ raturen en mengverhoudingen van componenten van het plastic. Verrassend genoeg kan de geleiding als functie van temperatuur het best beschreven worden met een model voor eendimensionale geleiders, terwijl je bij een dunne laag een twee- of driedimensionale geleider zou verwachten. Ook viel op dat het materiaal gaat geleiden bij een bijzonder lage hoeveelheid van de geleidende component. Dit kan alleen zo zijn als de geleidende component dunne draadjes vormt. In eerste instantie twijfelde ik nog aan dat resultaat: al mijn metingen waren indirect en de gebruikte modellen waren complex. Gelukkig bleken de draadjes daadwerkelijk zichtbaar met transmissie-elektronenmicroscopie! Dat vind ik toch wel het hoogtepunt van mijn onderzoek.

Centraal staat een driedimensionaal figuur die de letters E, B en F als schaduwen heeft. De figuur, geïnspireerd op D.R. Hofstadters boek ‘Gödel, Escher, Bach’, symboliseert de verwevenheid van elektromagnetische velden (E en B) en beweging (door krachten F) in de dynamica van geladen deeltjes. Deze verwevenheid vormt een belangrijk thema in het proefschrift.

Ik modelleer hoe wolkjes geladen deeltjes reageren op een intense bundel straling. Daarmee onderzoek ik hoe zulke wolkjes kunnen worden gemanipuleerd en versneld tot krachtige ionen- en elektronenpulsen.

Op de omslag zie je de punt van een ‘scanning tunneling microscope’ (STM), gemaakt van wolf­ raam. Ook zien we mangaanatomen in een indiumantimoonkristal, afgebeeld met een STM. Ik heb voor deze afbeelding gekozen omdat ik het interes­ sant vind dat een afbeelding van zo’n klein object als een atoom, met een diameter van een tiende nanometer, veel weg heeft van een ster aan de hemel, met een doorsnede van ongeveer een miljoen kilometer.

Ik heb magnetische, halfgeleidende nanostructuren met mangaanatomen afgebeeld met behulp van de STM. De oorsprong van de magnetische eigenschappen van zulke magnetische halfgeleiders is onderwerp van discussie, met name voor hoge dopingniveaus (met relatief veel ‘vreemde’ atomen, zoals mangaan, in het kristal, red.). De ordening van mangaanatomen beïnvloedt bijvoorbeeld de Curie-temperatuur; dat is de temperatuur waarbij het materiaal permanent magnetisch gedrag gaat vertonen.

(Onder redactie van Tom Jeltes)

1 2 3 4

efschrift?

Wat zien we op de cover van je pro

Hoe leg je op feestjes uit waar je onderzoek over gaat?

at is Welke persoon, techniek of appara oek? onmisbaar geweest voor je onderz

3 | onmisbaar Vooral bij het combineren van strijdig lijkende metingen was de hulp van mijn begeleiders erg belangrijk.

Wat heeft de samenleving aan

jouw werk?

3 | onmisbaar Mijn onderzoek ligt in het domein van de klassieke elektrodynamica. Daarom een klein eerbetoon aan H.A. Lorentz, die rond 1900 een sleutelfiguur was in de ontwikkeling van dit vakgebied.

4 | samenleving

3 | onmisbaar

Deeltjesbundels worden gebruikt voor uiteenlopende toepassingen, zoals het bestralen van kankercellen, het schrijven van zeer kleine structuren op microchips, het ontrafelen van microscopische structuren met microscopie en spectroscopie, en het manipuleren van het plasma in een kernfusiereactor. De mogelijk­ heden van al deze toepassingen worden echter begrensd door de mate waarin deeltjesbundels kunnen worden beheerst. Mijn onderzoek draagt bij aan de verbetering van deze beheersing.

STM was voor mijn onderzoek een onmisbare techniek. Bij deze vorm van microscopie beweeg je met een extreem dunne naald langs een oppervlak. Als de punt van de naald binnen een paar nanometer van het oppervlak komt, kan een elektron van de punt naar het oppervlak stromen. Het elektrische stroompje dat dit oplevert, is afhankelijk van de afstand tot het oppervlak en het soort atomen hierop. Zo kun je een afbeelding maken tot op atomaire schaal.

4 | samenleving

4 | samenleving

Geleidende plastics bieden de mogelijkheid om op grote schaal zonnecellen en OLEDs te maken middels een goedkoop en efficiënt proces.

Met magnetische halfgeleiders kun je snellere en zuinigere computerchips maken, omdat je meerdere functies -zoals logica en geheugen- kunt combineren in een enkele chip.

10 | Mens & Mening

18 april 2013

CURTOON

Mens & Mening | 11

Kijk voor nieuws op www.cursor.tue.nl

TUssen de oren Psychologie wordt steeds belangrijker aan de TU/e. Technische systemen en artefacten, of het nu games, auto’s, robots, lichtsystemen of gebouwen betreft, zijn uiteindelijk bedoeld voor een menselijke eindgebruiker. Kennis over hoe die gebruiker waarneemt, denkt, voelt en handelt is onontbeerlijk. De nieuwe mensgerichte opleiding Psychology & Technology beschouwt elk technisch ontwerp in dat psychologisch perspectief. In Cursor worden iedere twee weken studenten, docenten, labs, technische artefacten, de werkomgeving, het wetenschappelijk bedrijf, de campus, het onderwijs en websites onder een psychologische loep gelegd.

Pakketten voor een

prikkie!

Op een goede campus zouden tenminste tien interessante, bruisende plekken moeten zijn die verschillende soorten mensen aantrekken. En op ieder van die plekken zou je minstens tien dingen moeten kunnen doen: eten, drinken, lezen, snuffelen, spelen, van kunst genieten, noem maar op. Dit concept wordt door PPS -the project for public spaces (http://www.pps.org)- ‘de macht van tien’ genoemd. Is (wordt) onze campus zo’n bruisende campus? Hebben wij tien van die plekken? Als ik deze oefening in mijn hoofd doe, zie ik een aantal kandidaten: de hal van het Auditorium, ons nieuwe MetaForum, het sportcentrum. De Dommel zou er één kunnen zijn. De markthal zou er één moeten zijn, maar dat zie ik nog niet: te koud, te guur, te leeg. Welke plek doet het voor jou? Goede plekken zijn herkenbaar, comfortabel, en betekenisvol: ze brengen mensen bij elkaar en slechten barrières. Ze vormen het toneel voor informele ontmoetingen, wetenschappelijke discussies, en dragen zo bij aan een sterkere gemeenschapszin onder ons allemaal, de TU/e-community. Een proces dat goede plekken kenmerkt, is ‘triangulation’, door William Whyte gloedvol benoemd en beschreven als het fenomeen dat een interessante gebeurtenis

“Wordt onze campus zo’n bruisende campus?”

Algemeen DPO / TEACH: Teaching Support for TU/e staff | Performance skills for TUe lecturers - Follow-up Do you feel like working on your performance skills again? If you participated in the master class before, you are welcome to this one-day Follow-up. You get another chance to practice your presentation skills and to try out new things, or to focus on a more interactive presentation. Come and refresh yourself. Your audiences will be grateful to you. The date of this follow-up is 18 June 2013 More information can be obtained from Harry van de Wouw (phone 3126; email [email protected]). Training ‘Written Examinations’ Does my exam really assess what I want to assess? This training addresses assessment through written examination. Attention is paid to the link between the exam and the learning objectives (validity), the reliability of the question and the level of difficulty of an exam. The demands for developing an appropriate test will be discussed as well as your analysis of the exam results. The course will take place on 15 and 29 May, 2013. Information: Carry van Weert (phone 5690; email [email protected]). Performance skills for TU/e lecturers Join this greatly valued master class to improve your performance skills for teaching and at conferences. Learn to truly address your audience. Practice with your own material and receive stage directions on posture, gestures and voice. Use a different structure for your

content, and create clear and visual slides. The course will take place on 3 and 17 June 2013 More information can be obtained from Harry van de Wouw (phone 3126; email [email protected]). For all DPO/ Teach training More information at the website DPO ‘Career and Development’. Registration is possible at tue.inschrijfportal.nl. Participation by teaching staff of the TU/e is free of charge. DPO / PROOF: PROviding Opportunities For PhD students | Course ‘Supervising master students’ The course is aimed to improve and systemize the way in which supervisors guide their students during their graduation projects. The course consists of short introductions, exercises and discussions. Participants will have an active role during the course. The course will take place on 27 and 30 May 2013 More information can be obtained from Jelmer Sieben (phone 2068; email [email protected]). DPO/ OBP trainingen | Cursus ‘Effectief Vergaderen’ Deze cursus is voor medewerkers OBP die minimaal 1 tot 4 x per week een vergadering voorzitten. Doelen van de cursus: bewustwording van de voordelen van een gestructureerde vergadering; bewustwording van verschillende taken en verantwoordelijk­ heden van de voorzitter; het leren omgaan met verschillende types tijdens een vergadering. De cursisten worden uitgedaagd om te reflecteren op de

UNIVERSITEITSBERICHTEN

eigen stijl en methodes bij het leiden van een vergadering. Effectief vergaderen vind plaats op 14 mei en 18 juni 2013 Meer informatie Trees Klaver (e-mail [email protected]).

STUDENT Integrand Eindhoven | Pitchen met Peels Altijd al eens willen weten hoe het is om te pitchen met de voorzitter van het College van Bestuur, Arno Peels? Dit is je kans! Integrand Eindhoven organiseert in samenwerking met het TU/e center for Entrepreneurship de elevator pitch: ‘Pitchen met Peels’. Op woensdag 24 april zal er allereerst een lunch worden verzorgd waarna er een professionele workshop wordt gegeven door o.a. Frisse Blikken, Ajilon professionals en ZP-groep. Tijdens deze workshop zal een aantal studenten worden uitgekozen die het beste hun droom kunnen pitchen. Deze studenten gaan met Arno Peels de liften van Vertigo betreden om hem in 1 minuut te overtuigen van hun droom. Degene die uiteindelijk als beste uit de lift komt, gaat naar huis met een iPad. Voor de studenten die helaas niet mee de liften in mogen, is er een show van illusionist George Parker.

Na dit middagvullende programma zal vervolgens voor iedereen een hapje en een drankje klaarstaan. Deelnemen? Stuur je cv en schrijf je in via [email protected] onder vermelding van ‘Elevator Pitch’ De Zwarte Doos | Opening terrasseizoen met grote BBQ Het heeft even geduurd, maar de lente lijkt nu echt te beginnen. En dat moet gevierd worden. Daarom opent grand café de Zwarte Doos op donderdag 25 april het terrasseizoen met een grote barbecue. Een zomers aangekleed terras met gezellige livemuziek en trendy cocktails. Alles is aanwezig om er een zomers feest van te maken. Deelname aan de ‘all you can eat’barbecue kost 12,50 euro. Alleen een glaasje sangria, vers witbiertje of een frisse cola komen drinken mag natuurlijk ook. Iedereen is welkom vanaf 16.00 uur. Voor meer informatie kijk op: www.facebook.nl/cafedezwartedoos De OudeRechtbank | Tuna Ciudad de Luz Vrijdag 26 april Tuna Ciudad de Luz in de OudeRechtbank Tijd: 18.30 - 21.00 Een Tuna is een groep studenten die behalve studeren ook Spaanse volksmuziek maken. In Spanje heeft bijna elke universiteit een Tuna-groep. Tuna Ciudad de Luz is de tuna-groep van de TU/e. Entree 5 euro (studenten en onder de 12 jaar gratis) Meer informatie: www.ouderechtbank.nl The OudeRechtbank | Friday 26th April Tuna Ciudad de Luz Time: from 18.30 to 21.00 Tuna Ciudad de Luz is a student’s

association from the Technical University Eindhoven. TCL is founded in 1964 and with that fact she is the oldest Tuna outside Spain and Portugal. A Tuna consists of students who, except studying, also make Spanish folk music. In Spain almost every University has a Tuna-group. Entrance 5 euros (students and children under 12 for free) More information: www.ouderechtbank.nl Studentensport Nederland | Nieuw dagelijks bestuur 2013-2014 gezocht Voor het collegejaar 2013-2014 is Studentensport Nederland (SSN) op zoek naar nieuwe bestuurders. Als bestuurslid van het dagelijks bestuur van SSN vervul je een centrale rol in de Nederlandse studenten sportwereld. Je hebt regelmatig contact met alle belangrijke organen in dit gebied zoals de sportraden, directeuren van Universitaire Sport Centra, (studenten) sportbonden en NOC*NSF. Meer informatie over kun je vinden op www.studentensport.nl.

of object interactie tussen Yvonne de Kort, univer vreemden tot stand brengt en sitair hoof Human Te ddocent O chnology In mgevingsp teraction, hen laat interacteren als ware sychologie faculteit IE bij & IS. Foto | Bart van het bekenden van elkaar. Overbeeke Denk aan het voorbijtrekken van een stoet hoogleraren tijdens de dies. Voor veel gemeenschappen wordt de culminatie van dit soort processen gevonden op de markt: we houden van markten om velerlei redenen, maar vooral om het zien van andere mensen, impromptu gesprekken, de veelheid en variëteit aan prikkels. En omdat afdingen en handelen een veel socialer proces zijn dan afrekenen, zal geen supermarkt ooit kunnen tippen aan de markt. Top dus dat het Bachelor College onze eerstejaars wil laten snuffelen aan de vele keuzevakken en trajecten in een markt. Visioen: studenten als schuifelende shoppers langs een bonte schakering van om ’t hardst scanderende docenten in kleurige, geurige kramen - Verse vakken! Pakketten voor ‘n prikkie! SG-medewerkers die als straatmuzikanten het geheel luister bijzetten. Maar laat het alstublieft voelen als de wekelijkse markt op het plein, of de truttige maar oh zo vertrouwde vlooienmarkten op Koninginnedag en niet als de tourist traps die rondom de kerst nog wel eens opgetuigd worden. Ik wil de markt beleven als het kloppend hart van de bachelor school.

Twissue

@tuecursor

Ruim 1.700 volgers heeft Cursor op Twitter, allemaal met hun eigen bezigheden, interesses, frustraties en vragen. In maximaal honderdveertig tekens vullen ze er onze timeline mee, dag en nacht. Elke twee weken hengelt Cursor er een tweet uit om te horen wat er loos is en antwoord te geven op eventuele kwesties.

Net 50 man bevrijd: MF-hoofdgebouw deur kapot. Alleen met handen open te trekken #kleinleed (maandag 8 april, 13.25 uur)

Twitteraar @alainstarke (Alain Starke, masterstudent Innovation Sciences, actief voor studievereniging Intermate en in zijn vrije tijd columnist van Cursor).

Twissue Maandagmiddag 8 april zat Alain Starke te studeren in MetaForum, vlakbij de loopbrug naar het Hoofdgebouw. Het viel hem op dat zich een rij voor de deur van de loopbrug vormde. “Het bleek dat de deur niet open wilde. Mensen wisten niet wat ze daarmee aan moesten. Sommigen probeerden het nog door met een pasje te zwaaien, maar dat hielp niet. Ik heb toen een paar keer de deur opengetrokken en mensen binnengelaten. De deur leek ook niet helemaal te sluiten. Ik heb nog even over de gleuf in de drempel, waar de deur langs glijdt, gewreven. Misschien zal die een beetje los en was dat het probleem.”

En nu?

Ook een bericht plaatsen op deze pagina? Mail het bericht (maximaal 100 woorden) dan naar [email protected].

Operationeel Beheerder van MetaForum Johan Lauwers heeft een sterk vermoeden wat er aan de hand is geweest. “Normaal gesproken openen en sluiten de deuren automatisch met een sensor. Buiten openings­ tijden kun je de deur nog steeds openen als je een pas hebt. En in noodgevallen kan de deur nog steeds open door het zogeheten nooddrukruitje in te drukken. De deur gaat dan echter op last van de brandweer na verloop van tijd weer dicht, alleen niet in het slot. Je kunt de deuren dan dus nog met de hand opentrekken. Het gebeurt wel eens dat een student besluit om dat glaasje in te drukken.” En dat leidt tot de beschreven situatie. De receptionist moet de deur vervolgens resetten om de deuren weer automatisch te laten openen. (TJ)

UR-podium Presteren zul je! Minister Jet Bussemaker van Onderwijs wil in het tweede en derde jaar van de studie ook een bindend studieadvies (BSA) invoeren. Haar argumentatie hierbij -het zou goed zijn voor de kwaliteit van het onderwijs- raakt natuurlijk kant noch wal. De reden voor de invoering van een dergelijk BSA is niets meer en niets minder dan het verhogen van het studierendement. Er ontstonden meteen felle protesten, want studenten eerst een leenstelsel aansmeren en ze dan na hun derde jaar opnieuw laten beginnen is redelijk onwenselijk. Toch kwam de mededeling van de rector dat hij verwacht dat dit nieuwe BSA binnen een paar jaar landelijk ingevoerd zal worden. Deze fixatie op cijfers zonder context is ook terug te zien in de prestatie­ afspraken die gemaakt zijn met de universiteiten in Nederland. Zij worden geacht een bepaald percentage van de studenten die na het eerste jaar door zijn hun bachelordiploma te laten halen binnen vier jaar, anders worden ze flink gekort op hun -de laatste jaren toch al flink gekrompen- overheidsbijdrage. De gevolgen van deze prestatieafspraken zijn ook aan onze universiteit terug te zien. In de discussies rond de Onderwijs- en examenregeling (OER) van volgend jaar zullen bijvoorbeeld onderwerpen aan bod komen als de potentiële verhoging van het BSA en de drieën-regeling (het niet mogen

meedoen aan de herkansing als voor het oorspronkelijke tentamen lager dan een drie is gescoord). Onze universiteit laat het welzijn van haar studenten nog altijd meewegen in dergelijke discussies, maar toch lijkt deze sterkere focus op rendementen ook bij ons onvermijdelijk. Universiteiten worden in plaats van opleidingsinstituten steeds meer studentenfabrieken. Het oorspronkelijke doel van de universiteit, het bieden van goed onderwijs aan studenten en het vervolgens afleveren van goed opgeleide studenten, wordt steeds meer vervangen door een nieuw doel: hoge rendementen. Ik maak me ernstig zorgen wat er gaat gebeuren met de kwaliteit van het onderwijs op het moment dat universiteiten hun rendementsdoel niet lijken te gaan halen.

Mats de Ro nde, Eindhovens e Studente

nraad

12 | Uitgelicht

18 april 2013

Uitgelicht | 13

Kijk voor nieuws op www.cursor.tue.nl

Gezamenlijk naar de wereldtop knooppunten waar hightech imaging apparatuur gecentreerd wordt. Dankzij ons state-of-the-art centrum maken wij een reële kans zo’n knooppunt te worden. Naast dat dat extra kansen biedt voor bijvoorbeeld het verkrijgen van subsidies, treden we daarmee als CIRE ook weer sterk naar buiten.” Daarnaast moet de vernieuwingskracht die CIRE uitstraalt op den duur ook het bedrijfsleven, in de vorm van startende kleine en middelgrote bedrijven, aantrekken. Aarnink: “Zie ons maar als een best practice van open innovatie; we delen mensen, apparatuur en onderzoeksvragen. We bieden zo een mooi klimaat voor andere bedrijven om zich verder te ontwikkelen. Om de drempel te verlagen hebben we tijdens de opening innovatievouchers uitgedeeld aan het MKB om ze te verleiden tot discussie. We zijn nog niet zo lang op weg en dergelijke initiatieven hebben tijd nodig. Maar als we met z’n tweeën blijven, hebben we uiteindelijk iets niet goed gedaan.”

De levering van de nieuwe Tesla 7-scanner markeerde een half jaar geleden de start van een markante operatie. Onderzoeksgroep Biomedical NMR verruilde de TU/e-campus voor een nieuw gezamenlijk laboratorium met Philips op de High Tech Campus Eindhoven. Hoogleraar dr. Klaas Nicolaij en dr.ir. Rene Aarnink van Philips blikken terug op de eerste maanden van samenwerking. En: hoe verhouden de academische onderzoekers zich met hun nieuwe industriële collega’s?

Vijf maanden geleden vond op de High Tech Campus de opening plaats van CIRE, het Center for Imaging Research and Education. In dit nieuwe lab huizen zowel de TU/e-onderzoeksgroep Biomedical Nuclear Magnetic Resonance als Philips Research. Het lijkt de bekroning van een jarenlange samenwerking op het gebied van medische beeldvorming. “We werken al geruime tijd intensief samen met Philips”, vertelt prof.dr. Klaas Nicolaij, hoogleraar Biomedical NMR aan de TU/e. “Ons onderzoek heeft een hoge mate van klinische toepasbaarheid en in een technologisch hoogstaande regio als Brainport zijn de contacten met het bedrijfsleven -in dit geval Philips- snel gelegd. Een mooi voorbeeld van onze nauwe samenwer­ king is het deeltijdhoogleraarschap van

dr. Holger Grüll, die zowel aan de TU/e als bij Philips Research werkzaam is. Maar we hebben ook studenten en promovendi die aan gezamenlijke projecten werken.”

“Zonder eigen onderzoek zit je binnen de kortste keren op een dood spoor” Binnen Biomedical NMR is het onderzoek erop gericht om magnetic resonance imaging (MRI-) en magnetic resonance spectroscopy (MRS)-technieken te

Klaas Nicolaij. Foto | Bart van Overbeeke

ontwikkelen. Deze beide non-invasieve technieken worden zowel op fundamenteel vlak ingezet om bepaalde ziekte­processen te bestuderen, als op klinisch gebied voor bijvoorbeeld de diagnostiek van tumoren. Nicolaij: “Veel van ons onderzoek is translationeel. Dat wil zeggen dat we de vertaalslag kunnen maken richting humaan klinisch onderzoek door gebruik te maken van proefdieren. We hebben dan ook twee MRI-scanners, met veldsterktes van 79.4 Tesla, die speciaal ontworpen zijn voor proefdieronderzoek. Je mag die gerust onze paradepaardjes noemen. Deze scanners kunnen niet gebruikt worden voor humaan onderzoek, daarvoor is de interne diameter veel te klein. We hadden wel een oude humane MRI-scanner, maar die hebben we tijdens de verhuizing achtergelaten. Nu kunnen we voor humaan onderzoek gebruikmaken van een state-of-the-art machine van Philips. Dat betekent een aanzienlijke vooruitgang.” Daarmee noemt Nicolaij één van de hoofdredenen voor de oprichting van het nieuwe centrum. Want met het bijeenbrengen van enerzijds specifieke proefdierscanners en anderzijds hoogstaande humane MRI-apparatuur, is de basis gelegd voor een innovatieve omgeving voor onderzoek en klinische vraagstellingen. “Een van de belangrijkste voorwaarden voor goed wetenschappelijk onderzoek is een goede infrastructuur”, beaamt ook dr.ir. Rene Aarnink, groepsleider Minimally Invasive Healthcare van Philips Research. “We bundelen nu onze krachten en zetten daarmee op een kostenefficiënte manier onze apparatuur in. Daarnaast hebben we nu beschikking over apparatuur en expertise die we anders niet zo snel gehad zouden hebben. De som der delen is op die manier groter dan de individuele krachten. Natuurlijk is het van belang dat de onderzoeksvragen op elkaar afgestemd zijn en dat er een gezamenlijk doel is om naartoe te werken. Voor ons is juist de vertaling van onderzoeksvraag naar menselijke toepassing heel belangrijk. Ik denk dat we dat voor zowel de huidige projecten als voor de in de nabije toekomst te starten projecten goed hebben geïmplementeerd. Daarnaast volgen we met grote belangstelling het stuk fundamenteel onderzoek van de groep Biomedical NMR, waaruit mogelijk nieuwe toepassingen ontstaan.” Hoewel door de samenwerking de focus

Foto | Bart van Overbeeke

meer gericht is op toegepast onderzoek, staat voor Nicolaij vast dat zijn groep ook fundamenteel bezig blijft. “We zijn onderdeel van de TU/e, met onze eigen identiteit. Ook qua onderzoek hebben we onze eigen lijnen; en uiteraard zijn we aan het zoeken naar synergie. Maar we moeten niet van een ander afhankelijk worden. Zonder eigen onderzoek zit je binnen de kortste keren op een dood spoor. Het is voor ons ook belangrijk dat we op een ongebonden manier creatief kunnen zijn, zeker voor de nieuwe generatie onderzoekers, zoals studenten en promovendi. En met excellent onderzoek leg je een goede bodem voor goed onderwijs. Daarmee trek je weer nieuwe studenten en medewerkers aan, die gelukkig de weg naar de High Tech Campus ook weten te vinden. We waren bang dat we juist door de fysieke barrière studenten zouden verliezen, maar niets blijkt minder waar. Ze vinden de nieuwe plek en de samenwerking met Philips juist erg interessant.”

“Uit dergelijke koffiemomenten ontstaan soms de beste experimenten” Door de bezuinigingen in het hoger onderwijs en wetenschappelijk onderzoek moeten onderzoeksgroepen creatiever worden in het financieren

van hun projecten. Samenwerking met het bedrijfsleven wordt steeds vaker gezocht. Toch lijkt de verregaande samenwerking van Philips en Biomedical NMR een unieke situatie. “Ik wil niet meteen zeggen dat we uniek bezig zijn - ik klop mezelf niet zo graag op de borst”, zegt Nicolaij, “maar er zijn inderdaad niet veel laboratoria zoals wij die nu hebben, met deze apparatuur van wereldklasse. Daar kunnen we als TU/e ook faculteitsbreed van profiteren, bijvoorbeeld op het gebied van de afstemming van beeldacquisitie en beeldanalyse, maar ook op andere onderzoeksvelden, zoals de regene­ ratieve geneeskunde.” Aarnink is minder bescheiden: “We kunnen rustig zeggen dat we wereldwijd gezien tot de top behoren. Je moet ook niet uitvlakken dat we als Philips Research al zes jaar hoogstaand onderzoek leveren in dit laboratorium. Er is dus al veel ervaring aanwezig waar we nu op kunnen voortbouwen. Met de toevoeging van de expertise en apparatuur van Biomedical NMR hebben we nu de maximale omstandigheden gecreëerd om succesvol te zijn.” Naast de oprichting van CIRE hebben beide partners afgelopen jaar hun krachten ook gebundeld met het Universitair Medisch Centrum Utrecht en de Universiteit Utrecht in het nieuwe Institute for Diagnostic and Interventional Imaging (IDII). Volgens Aarnink is hiermee de translationele cirkel rond. “Utrecht is in staat de door ons ontwikkelde toepassingen op de mens zichtbaar te maken. We hopen zo op een snellere manier de gezondheidszorg te

kunnen verbeteren. Het is mogelijk het begin van een grote kennisuitwisseling, waarbij echter -gezien de verschillende academische ambities- goede afstemming noodzakelijk is.” Ook in Europees verband hoopt het CIRE hoge ogen te gaan gooien. Nicolaij:

“Er is momenteel veel gaande in Europa op het gebied van beeldvorming. Apparaten beginnen echter te kostbaar te worden en kunnen dus niet meer op elke plek staan. Het idee is dat er zo’n twintig EU-landen gaan samenwerken en er zogenoemde ‘nodes’ ontstaan;

Ondanks de mooie vooruitzichten is het verlaten van de universiteitscampus voor Biomedical NMR een grote stap geweest. “Natuurlijk waren er bedenkingen”, zegt Nicolaij. “Als universitair onderzoeker heb je meestal bewust voor een academische carrière gekozen. Door de samenwerking met Philips verandert er wel iets aan die setting, dat vraagt om aanpassing. En de angst bestond dat er binnen het

bedrijfsleven andere wetten regeren. De betrouwbaarheid van een partner blijkt ook pas op de lange termijn, dat blijft een aandachtspunt. Maar ik moet zeggen dat op veel vlakken de samenwerking prima verloopt. Verder spelen er de meer concretere problemen, zoals het missen van een bakje koffie met collega’s op de campus, waarbij je even je rare ideeën kan spuien. Het klinkt als iets onbenulligs, maar het is van wezenlijk belang. Want uit dergelijke koffiemomenten ontstaan soms de beste experimenten.”

“Er heerst nu nog teveel een wij-versuszij-gevoel” Een ander punt is de logistieke rompslomp. Nicolaij: “Onderwijs is één van onze hoofdtaken en dat betekent veel heen en weer reizen tussen HTCE en de TU/e. College moeten geven van elf uur ’s morgens tot drie uur ’s middags is funest voor je dagplanning.” Bij een rondje over de werkvloer blijven de opstartproblemen niet onbesproken. Onderzoekers van de TU/e noemen vooral de aanpassingen die ze moeten doen, en dan veelal op het gebied van de strikte veiligheidsregels. Zo mag

een werknemer niet alleen in lab en scanruimte aanwezig zijn, wat flinke consequenties heeft voor het scanner­ gebruik in de weekends en de late avonduren. De proefdierscanners die op de TU/e bijna de klok rond draaiden, worden daarom nu minder effectief gebruikt, en dat wordt als een belemmering van het onderzoek gezien. “Vanuit ons oogpunt hebben we nu een gast in huis (de TU/e huurt labruimte van Philips Research, red.)”, merkt Aarnink op. “Daarom vinden we het belangrijk om zaken op het gebied van structuur, labveiligheid en intellectueel eigendom goed op orde te hebben. Er heerst nu nog teveel een wij-versuszij-gevoel. Niet vreemd, het hoort bij het proces van elkaar aftasten en er zijn nu eenmaal verschillen tussen een industriële en academische omgeving. Door het organiseren van sociale evenementen hoop ik dat we die verschillen kunnen overbruggen. Dat is ook noodzakelijk om CIRE tot een succes te maken. Binnen een jaar of twee zien we of dat is gelukt. Ik heb een positief gevoel overgehouden aan de opening van ons centrum. Dat was een prachtig stukje samenwerking, waarbij we uitstekend gebruikgemaakt hebben van elkaars netwerken om een succesvolle dag te organiseren. Dat heeft mij heel duidelijk gemaakt: als we ons ergens achter zetten, kunnen we iets heel moois maken.” (NT)

Ultrageluid

Overgewicht

Een van de projecten waar Biomedical NMR zich binnen CIRE op richt is MR-geleide High Intensity Focused Ultrasound (MR-HIFU). Deze techniek wordt op twee manieren ingezet. Enerzijds voor het zeer gericht verhitten van tumoren, zodat de tumorcellen door zogenoemde ‘thermische ablatie’ doodgaan. Daarnaast kan het weefsel door milde verwarming (hyperthermie) met ultrageluid verhit worden. Daardoor kunnen temperatuurgevoelige nanodeeltjes die bijvoorbeeld kankermedicatie bevatten, heel gericht op de plaats van de tumor hun medicatie afgeven. Een van de grote voordelen is dat deze therapie, in tegenstelling tot standaard chemotherapie en bestraling, veel selectiever en minder belastend is. Er wordt onderzocht of deze nieuwe vorm van chemotherapie kan worden ingezet bij onder meer borstkanker en uitzaaiingen in de lever.

In een gezamenlijk project wil Biomedical NMR samen met Philips het proces rondom Diabetes type II (DMII) -ook bekend als ouderdomssuiker- gaan onderzoeken. Door de toename aan mensen met ernstig overgewicht, neemt ook DMII in een razend tempo toe en zijn het niet alleen ouderen maar ook al jonge kinderen die hieraan lijden. In dit onderzoeksproject worden in eerste instantie MR-technieken ingezet om de relatie tussen een verstoorde stofwisseling en de ontwikkeling van hart- en vaatziekten te bestuderen. Dit gebeurt aan de hand van longitudinale studies met een multi-orgaan aanpak, waarbij onder meer naar het hart wordt gekeken. Hierdoor is het fysiologisch proces in zijn geheel beter te begrijpen en kan er uiteindelijk toe gewerkt worden naar therapeutisch ingrijpen met bijvoorbeeld medicijnen of een specifiek dieet.

Mens | 15

Kijk voor nieuws op www.cursor.tue.nl

Sanne Verhagen | “ Het geeft een kick om iemand op zijn rug te gooien”

28/29/30 MEI 2013 JAARBEURS UTRECHT

meren r o f n i u t a a L uwste over de nise. innovatie een nu voor Registreerrsbezoek gratis beu

R S. U E B A E . W WW

COMPLETE ELEKTRONICAKETEN VERENIGD

NL

DESKUNDIGHEID OM DE HOEK

WWW.EABEURS.NL

Klein van stuk, groot in haar daden. Sanne Verhagen (20), een naam om te onthouden. Grote kans dat je de gedreven judoka op de mat ziet bij de Olympische Spelen in Rio in 2016. Als opwarmertje mag ze over twee weken naar het EK in Boedapest. Ondertussen studeert ze ook nog Technische Bedrijfskunde voor de Gezondheidszorg aan de TU/e. ‘Belief makes the biggest thing happen’. Zo luidt de oneliner op haar twitteraccount. Het lijkt exemplarisch voor hoe ze in het leven én op de mat staat. Ze gelooft in zichzelf. “Ik ben mentaal heel sterk. Laat me niet intimideren door mijn tegenstander. Daar ligt mijn kracht.” Een ferme handdruk, bruine ogen die vastberadenheid uitstralen. Haar brede schouders vallen op, en haar kleine postuur. Ze ziet vooral voordelen aan de 1,54 meter die ze meet. “Ik kan goed mijn schouder onder langere vrouwen zetten.” Al jong, heel jong, kwam ze in aanraking met de judosport. Ze was drie jaar toen ze met haar oudere broers spontaan fanatiek mee rende tijdens hun training

in woonplaats Best. Mama Verhagen zag het enthousiasme bij haar peuter, en maakte haar dochter ook maar lid van de judovereniging. De liefde voor de sport zou nooit meer weggaan. Op haar twaalfde stond Sanne voor de keus of ze door moest gaan met hockey of met judo, maar al snel besloot ze de brui te geven aan de teamsport. “In een individuele sport als judo is het makkelijker om jezelf te profileren.” Zelf had ze het niet zo door, maar trainers merkten al snel dat de jonge Sanne getalenteerd was. Ze benadrukt dat talent alleen niet voldoende is om er te komen. “In het begin kom je een heel eind met talent, maar op hoger niveau is het vooral ook heel hard werken.” En dat doet ze. Ze traint tussen de vijftien en twintig uur per week. Zowel in Eindhoven, in Essink Sport­ centrum bij Judo Topsport Zuid in Eindhoven, als ook in Nieuwegein waar ze met andere ‘toppers’ in een bondstraining zit. Sanne traint al jaren in Eindhoven, en wil daar voorlopig ook blijven, ook al is ze inmiddels iedereen de baas. “Ik klik al jaren heel goed met

mijn coach, Mark Earle. Als ik win, winnen we samen. Als ik verlies, verliezen we samen.”

“Als ik win, winnen we samen” Sannes prestatielijstje wordt langer en langer. Winnaar bij het EK tot 17 jaar. Tweede van Europa en ook wereldwijd in de categorie tot 20 jaar. Ook bij de groep tot 23 gooit ze hoge ogen: zilver op het EK. Voor het eerst mag ze zich nu met andere senioren meten bij een EK, in de klasse tot 57 kilo. Ze is druk met trainen voor het toernooi, van 25 tot en met 27 april in Boedapest. De studente wil zich daar profileren, zichzelf laten zien. Omdat ze nog niet hoog op de wereldranglijst staat (op plaats 67), betwijfelt ze of ze er al een medaille uit kan slepen. Stapje voor stapje gaat het wel richting Rio. Ze acht deelname zeker haalbaar. “Ik blijf hard werken, mezelf ontwikkelen.

Ik leer nog altijd nieuwe technieken. Ik ben bijvoorbeeld rechts en probeer nu linkse worpen aan mijn repertoire toe te voegen.” Haar ogen glanzen bij de gedachte. “Die ervaring is toch onbetaalbaar!” Vreemd genoeg heeft ze de wedstrijden van de Olympische Spelen in Londen niet nauwgezet gevolgd. “Ik had er een dubbel gevoel over. Aan de ene kant is het leuk, aan de andere kant zag ik er spelers staan waarvan ik zelf ooit heb gewonnen. Dan denk je ‘daar had ik ook al wel kunnen staan’.” Ze zal eerst nog meer toernooien moeten bijwonen om te stijgen op de ranglijst. Omdat met judo ‘moeilijk geld te verdienen is’, besloot Sanne te gaan studeren. Bewust ging ze twee jaar geleden naar de universiteit en niet naar het hbo. “Aan het hbo heb je meestal meer verplichtingen. Plus; als je het niveau aankunt, waarom zou je het dan niet proberen?” Alles combineren is geen sinecure, zo blijkt uit een van haar tweets: ‘Ik ben bezig een goede balans te vinden in sport-studie-Sanne’. Vorig jaar haalde ze 45 van de 60 studiepunten, maar dit jaar zit dat er niet in. “Ik ben

veel weggeweest, op trainingskamp. Bovendien wilde ik het niet meer zo druk hebben als vorig jaar. Het blijft lastig plannen.”

‘Ik zoek een goede balans in sport-studieSanne’ Sanne wil haar studie graag afmaken. En als de Olympische Spelen binnen handbereik zijn, tsja, dan zet ze de studie maar even stop. Tijd voor feestjes en andere sociale activiteiten is er nauwelijks. “Soms vind ik dat wel jammer. Maar ik denk dat wat ik nu doe, veel mooier is.” Een druk leven, maar voor judo heeft ze alles over. Want “het geeft zo’n kick om iemand op zijn rug te gooien en te winnen!”

Interview l Judith van Gaal Foto l Bart van Overbeeke

16 | Student

Clmn

18 april 2013

Alain Starke masterstudent Innovation Scien ces

Talent genoeg, dat is in de twee voorrondes wel gebleken. Maar wie mag zich de beste StudentenSolist van 2013 noemen? Een professionele vakjury gaat dit vandaag beslissen en jij, als toeschouwer, kunt op je favoriet stemmen.

Bad Candy Ik heb een nieuwe verslaving. Nou ja, vermaak. Nee, een dwangneurose. Elke keer als ik de plee bezoek, haal ik mijn smartphone uit mijn zak en versleep ik op mijn Candy Crush Saga-app snoepjes naar strategische posities. Als ik er drie op een rij heb, verdwijnen ze en krijg ik punten. Bij genoeg punten is mijn app blij en mag ik door naar een volgend level. Zo niet, dan gaan er allemaal digitale poppetjes huilen. Dat wil ik toch niet op mijn geweten hebben. Tegenwoordig duren mijn wcbezoekjes een kwartier langer. Ik moet er maar tijd voor inplannen en accepteren dat ik de darmflora van wc-nodige medestudenten in MetaForum frustreer, omdat ik zelf onsuccesvol en gefrustreerd zit te kleien en een bruine trui te breien. Welnu, ik klink zo sarcastisch dat u als lezer zich afvraagt: Jongen, waarom kap je niet met dat spelletje? Recht je rug, stop met je huilen en eet je pasta. Nou lieve lezer, ik vind het spel wel leuk, maar ik baal er heel erg van dat ik deze Candy-app drie dagen voor de tentamenweek gedownload heb. Na vier jaar studeerervaring zou ik toch beter moeten weten. Ik heb er inmiddels genoeg ervaring mee: In de tentamenweek naar de IKEA, een nieuwe serie ontdekken de avond voor je tentamen, een spraakzame vriend(in) die je al heel lang niet gesproken hebt een sms’je sturen, het zijn nou niet allemaal productiviteitsboosters. Maar het zijn wel activiteiten waar je meteen voor beloond wordt. Studeren heeft vooral langetermijnbeloningen en intrinsieke motivatie hoort je op de been te houden. Maar als alle deadlines tot over je oren lopen, wil ik graag dat er een brassband achter me staat die na elk hoofdstuk ‘Malle Babbe’ gaat spelen, een keukenmeisje dat me Roosvicee aanbiedt na elk goed antwoord of een CvB dat gewoon eens achter me staat en me ‘high five’t’ na elke gelezen pagina. Laten we het doen, laten we motivators in MetaForum zetten. Elke dag complimentjesdag, dan blijf ik wel van de wc weg.

Woensdag 24 april, 11.45-13.00 uur, Blauwe Zaal Auditorium | Lezing: Europa volgens Robert Schuman Het voortbestaan van de Europese Unie staat onder druk. Met name de financiële crisis drukt zwaar op de eenheid van de unie, maar ook culturele verschillen spelen een steeds grotere rol. Populistische en nationalistische partijen zijn de laatste decennia in opmars en verzetten zich meer en meer tegen de zogenaamde macht van Europa. Dr. Margriet Krijtenburg deed onderzoek naar de visie van Fransman Robert Schuman, de grondlegger van de Europese eenwording en de wortels van Europa. Zij laat zien dat bestudering van

de zienswijze van Schuman en zijn nadruk op het belang van het gemeenschappelijk spiritueel en cultureel erfgoed van Europa een frisse blik werpt op de huidige situatie van de EU.

Dinsdag 23 april, 20.00-22.15 uur (inloop vanaf 19.30 uur), Boekhandel Van Piere + De Slegte Eindhoven: | Science Café - Tijd in machten van tien

Woensdag 24 april, 11.45-13.00 uur, Filmhuis De Zwarte Doos | Lezing en rondleiding: Registreren of regisseren?

Een seconde, minuut en uur is de mens niet vreemd. En ook bij een milliseconde of honderd jaar kunnen we ons nog redelijk eenvoudig een voorstelling maken. Maar natuurkundige prof.dr. Stefan Vandoren kijkt verder en neemt je mee op een reis langs onvoorstelbare tijdschalen, van extreem kort tot extreem lang. Aanmelden gewenst via [email protected]

Fotografen spelen met de werkelijkheid en zetten deze naar hun hand. Door bijvoorbeeld scherper af te beelden dan je oog kan waarnemen raakt je blik ontregeld. De tentoonstelling What you see = what you get (Metaforum Plaza) is een kijkspel waarbij je voortdurend op het verkeerde been wordt gezet. Rik Suermondt, docent kunstgeschiedenis en fototheorie aan de HKU en St Joost Academie neemt een aantal foto’s uit de

TU es

tentoonstelling onder de loep en laat je kijken met de blik van de fotograaf. Graag aanmelden via www.tue.nl/sg

Wat is de meest bijzondere gebeurtenis sinds je in Eindhoven studeert? De organisatie van een supergave wintersportreis met de mensen van StudentenWintersport! In korte tijd heb ik véél leuke ervaringen opgedaan en nieuwe mensen leren kennen.

Glansrijk kampioen in Gangnam Style noemen ze het zelf. Dat verklaart meteen die vreemde brillen op de kampioensfoto. De Dames 2 van studentenvolleybalvereniging Tamar zijn echte veelvraten. Alle competitiewedstrijden werden tot op heden gewonnen. Slechts vier sets gaven de speelsters aan de tegenstander cadeau. Gisteren, woensdagavond 17 april, werd de competitie afgerond tegen het vijfde van ODI. Bij het ter perse gaan van deze editie was de uitslag nog niet bekend, maar een klinkende zege zou toch voor de hand moeten liggen. En zal de champagne (opnieuw) vloeien. De echte verrassing moest komen van het Tamar-bestuur dat de speelsters op ludieke wijze kwam huldigen. “Wat dat precies inhoudt, is me nu nog niet bekend”, zegt Sade Schönhage vooraf aan de wedstrijd. Hoewel zelf secretaris van Tamar, is ze als speler van Dames 2 door het bestuur tijdelijk buiten de boot gehouden. Volleybal is in Eindhoven de enige sport met twee studentenverenigingen. “Hajraa is groter en speelt op hoger niveau. Tamar is kleiner en gezelliger”, omschrijft Sade. “We onderscheiden ons doordat we alleen doordeweeks competitie spelen. Veel studenten willen in het weekeinde graag naar huis, dus dat is wel handig.” De negen spelers van Dames 2 vormen een gemêleerd gezelschap. Bachelor- en masterstudenten van de TU/e, Fontys en zelfs eentje van de Universiteit Tilburg. Technische Bedrijfs­ kunde, Rechten, Biomedische Technologie, Industrial Design, Fysiotherapie. Sade: “We spelen in deze samenstelling sinds dit collegejaar. Er was vanaf het begin een goede klik binnen het team. Teambuilding? Dat doen we door spelletjes- en cocktailavonden. En samen stappen. Tijdens de laatste borrelavond van de club was het thema Gangnam Style, toen is dat idee met die brillen ontstaan.” (FvO) ? Volgende keer jouw foto op deze plek l ue.n or@t curs naar ‘m Mail

Kampioenuh!

En hoe is het in Sydney? veel Nederlandse voorbeelden of Nederlandse architecten als referentie gebruikt worden.

Wat moet je als student in Eindhoven gedaan hebben? Gebruik je studententijd voor meer dan alleen studeren. Zorg ervoor dat, naast je nevenactiviteiten, Stratumseind geen geheimen meer voor je heeft. Als je jezelf één keer kon -laten- teleporteren, waar zou je dan heengaan? De topgeheime militaire basis van de VS: Area 51. Ik ben erg benieuwd wat daar allemaal gebeurt.

Studenten van de TU/e gaan steeds vaker voor hun studie naar het het buitenland. Voor stage of voor het verrichten van onderzoek, omdat weken twee iedere kunnen ers Cursorlez verplicht is of omdat ze het leuk vinden. n. meekijke d buitenlan het in dent TU/e-stu over de schouder van een

Wat heb je de afgelopen week geleerd? Dat een set startkabels het meest nuttige surprisecadeau is dat ik ooit tijdens Sinterklaas gekregen heb. Ow ja, en dat ik mijn autolampen niet moet vergeten uit te schakelen... Wat is het spannendste dat je ooit hebt gedaan? Een ‘try-out vliegles’ in een eenmotorig vliegtuigje was behoorlijk spannend. Als je één dag zou kunnen ruilen met iemand, met wie zou dat dan zijn? Ik denk met Poetin, vlug even een aantal zaken rechtzetten. Ultieme kijk-, lees-, web-, luister-, of doe-ervaring? Een Bear-Grylls survivalervaring lijkt me echt ultiem. Waar heb je je afgelopen week ontzettend aan geërgerd? Het doucheputje leegmaken... Behoeft geen extra toelichting denk ik.

Koen Mennen (1990) Eerstejaars masterstudent Innovatie Management

Op www.cursor.tue.nl vind je meer columns. De volgens de redactie beste column plaatsen we hier.

In the picture

Activiteitenkalender Maandag 22 april, 19.30 uur, Blauwe Zaal Auditorium | finale Solistenconcours: Solisten doen het solo

Student | 17

Kijk voor nieuws op www.cursor.tue.nl

Foto | Bart van Overbeeke

Voor de v olgende kandidaa schrapt K t oen de vra ag: ‘Als je één dag zou ku nnen ruile Waar hecht je het meeste waarde aan? met iema n nd, met w ie zou da Naast dat alle clichématige zaken natuurlijk dan zijn?’ t De verva nger word absoluut op 1 staan, volgt mijn internationaal ‘Welk ond t: erwerp/p ro bleem semester als tweede. Ik wacht namelijk al zou jij als eerste aa npakken enkele weken op het verlossende antwoord als je op de stoel va n de uit de VS, of ik wel/niet mag komen ministerpresiden t zat?’ studeren daar. (FvO)

Om te beginnen: het gaat goed. Heerlijk om alle sneeuw in Nederland niet te hoeven meemaken. Eind januari heb ik Eindhoven namelijk verruild voor een exchange semester Architecture aan de oudste universiteit van Australië: The University of Sydney (USYD). Het warme weer, de vele stranden die Sydney rijk is, Sydney Opera House; opeens werd alle moeite beloond en stond ik middenin een metropool aan de andere kant van de wereld. Voordat het werkelijkheid werd, moest eerst alles geregeld worden. Voor mij was de IELTS-test het moeilijkst; een Engels examen dat gehaald moet worden om überhaupt in aanmerking te komen voor een exchange plaats in Australië. Na vele uren studie en hulp was die

uiteindelijk op zak en moesten alleen nog de verzekeringen, bankzaken, FEB-fonds, visum, huisvesting, tickets, inschrijving universiteit, portfolio, onderhuurder, afscheidsfeest en vele andere dingen geregeld worden. Het zijn wat kleinigheden die erbij komen... Studeren aan de USYD verschilt niet veel van studeren aan de TU/e: ze werken met dezelfde opbouw met een project en vakken. Het project dat ik volg, gaat over studentenwoningen en duurzaamheid. Daarnaast volg ik twee vakken waarvan er een over druktechnieken gaat (ja, een kunstvak) en het andere vak gaat over cultureel erfgoed, iets waar Australië en de Australische architecten nog niet echt kaas van hebben gegeten. Het is leuk om te zien dat bij alle drie de onderdelen

Wat wél anders is, is het wonen in Sydney. Allereerst is Sydney meer dan vijftien keer zo groot als Eindhoven, erg heuvelachtig en fiets je als een doelwit tussen de auto’s op straten vergelijkbaar met de John F. Kennedylaan. Echte fietspaden kennen ze hier nog niet en de paden die er wél zijn, liggen op de meest rare plaatsen zoals langs snelwegen. Maar ook de cultuur is anders: minder stress, te laat komen en overdreven sorry zeggen. Gelukkig raak je hieraan snel gewend. En dan de regen; niemand heeft mij verteld dat het zoveel zou regenen in Sydney. Er vormen zich bij heftige regenval hele rivieren over de straten en sommige straten moeten dan zelfs afgesloten worden. Ik ben nu tweeënhalve maand in Australië en heb nog zo’n vierenhalve maand te gaan. Gelukkig is het semester hier vier weken korter en loopt mijn semester ook nog eens twee weken eerder af dan normaal. Er blijft dus veel tijd over om te reizen. De eerste paar weken heb ik vooral gebruikt om Sydney en omstreken te verkennen. Daarnaast heb ik de hoogste berg van Australië beklommen, Melbourne bezocht en de

Great Ocean Road gereden. Nu staat nog op de planning Nieuw Zeeland, de Eastcoast en wellicht nog andere bestemmingen. Als conclusie kan ik trekken dat er aardig wat georganiseerd moet worden om hier terecht te komen, maar het is het meer dan waard. Dit verhaal is namelijk een

heel korte versie van wat ik hier tot nu toe allemaal beleefd heb. Als je de mogelijkheid hebt om een exchange semester te doen, kan ik je één tip geven: twijfel niet en ga!

Boy Hoffs, student Architectuur

Vind jij het ook leuk om een bijdrage te leveren aan deze rubriek en ben jij dit voorjaar en/of zomer in het buitenland? Stuur dan een mailtje naar [email protected].

Lees alle buitenlandervaringen online op www.cursor.tue.nl

6001 TUE] DIES Advertentie Cursor 26x38,5CM_6001 TUE] DIES Advertentie Cursor 15-04-13 11:31 Pagina 1

De School of Medical Physics and Engineering Eindhoven (SMPE/e) van de Technische Universiteit Eindhoven (TU/e) zoekt samen met de opleidingsziekenhuizen kandidaten voor

klinisch informaticus in opleiding

25 april 15.15 uur Paterskerk, Eindhoven

Gestationeerd in de opleidingsziekenhuizen volgen de kandidaten een tweejarig postacademisch opleidingstraject, aansluitend op een passende academische studie ((medische) informatica, technische bedrijfskunde, biomedische technologie, gezondheidswetenschappen of gelijkwaardig). Ook kandidaten met enige jaren relevante ervaring (werk of promotieonderzoek) zijn van harte welkom. SMPE/e verzorgt de opleiding vanuit Eindhoven in de vorm van colleges, workshops, (internationale) conferenties en seminars. Daarnaast is er een intensieve begeleiding van de kandidaten door deskundigen uit de zorg en SMPE/e. Ook door de intensieve onderlinge contacten in de opleidingsgroep krijgen de kandidaten een ziekenhuisoverstijgend inzicht in het vakgebied.

Meld u aan via: www.tue.nl/dies

Opleidingsziekenhuizen: Amphia Ziekenhuis (Breda); Canisius Wilhelmina Ziekenhuis (Nijmegen); Erasmus Medisch Centrum (Rotterdam); Martini Ziekenhuis (Groningen); Rijnstate (Arnhem); Spaarne Ziekenhuis (Hoofddorp); UMC St. Radboud (Nijmegen). Kijk voor de volledige vacature en gedetailleerde beschrijving van de inhoud van de klinische projecten op de website: www.smpee.tue.nl. Functie-inhoud: De snel voortschrijdende digitalisering in de zorg vraagt om een nieuwe beroepsgroep in het ziekenhuis. Klinisch informatici denken procesmatig om de informatiestromen binnen een ziekenhuis te overzien en op basis van een grondige analyse ontwerpen zij een infrastructuur. Actuele kennis op het gebied van informatievoorziening en ICT is hiervoor vereist. Goede communicatie binnen de kliniek en daarbuiten bepaalt het succes van menig project. Op strategisch niveau maken klinisch informatici het informatiebeleid op medisch en niet-medisch terrein. Ook leren zij om leiding te geven aan projectgroepen. De klinisch informaticus bouwt een brug tussen de het zorgproces, de bestuurlijke omgeving en de informaticaomgeving van het ziekenhuis. Sollicitaties: Sollicitaties met indicatie van ziekenhuizen van voorkeur inclusief CV (met foto) en een korte omschrijving van relevante projecten (afstuderen, promotie, werk) vóór 1 mei 2013 sturen naar [email protected]. Voorselectie vindt plaats op basis van een presentatie/gesprek met SMPE/e in de periode 16 t/m 30 mei 2013; daarop volgt de eindselectie in gesprek(ken) met het ziekenhuis. Voor organisatorische inlichtingen kunt u contact opnemen met SMPE/e (040 247 5897); voor inhoudelijke met Guido Zonneveld (035 688 7877), Michiel Sprenger (06 4377 5746) of Hettie Laarakker (06 1018 3252). cursor-tu-e 130403.indd 1

12-04-13 09:39

Win € 500.000,-

IMAGINE... Dies Natalis

met jouw groene businessplan! Winnar es vorig ja ar Wi nn aa r 20 10

Winnaa r 20 11

Lezingen Heb jij een innovatief idee waar de wereld groener, duurzamer en beter van wordt? Doe dan mee met de Postcode Lottery Green Challenge. Wie weet win jij € 500.000,- voor het realiseren van je plan!

www.greenchallenge.info

Uitreiking eredoctoraat

Arno Peels Voorzitter College van Bestuur TU/e

Jan Anthonie Bruijn Lid Eerste Kamer en hoogleraar immunopathologie, Universiteit Leiden

Massimo Mischi TU/e faculteit Electrical Engineering

Sabine van Huffel Hoogleraar Biomedische Signaalbewerking, Universiteit Leuven

----------------------------------------------------- ----------------------------------------------------- ----------------------------------------------------- -----------------------------------------------------